ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ:ΣΤΑΛΙΚΑ ΕΛΕΝΗΣΤΑΛΙΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣΠΑΝΟΥ ΓΙΩΤΑΤΣΙΟΥΧΑ ΦΑΝΗΠΙΤΣΙΑΒΑ ΕΙΡΗΝΗ

ΚΟΝΤΑΡΙΩΤΙΣΣΑ 2008

ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ: Διατροφικές διαταραχές παιδιών και εφήβων - ΒΟΥΛΙΜΙΑ-ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ - Διάγνωση-Αίτια-

Αντιμετώπιση

Στις 12 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλο ενδιαφέρον από τους γονείς Ημερίδα με θέμα Διατροφικές διαταραχές της

εφηβείας. Αυτή η ημερίδα συνδιοργανώθηκε με τα γραφεία Συμβουλευτικής του Γυμνασίου και του Λυκείου. Χάρη στην

πολύτιμη  βοήθεια της Ήρας Κόλλια και της Τζώρτζιας Κουμάνταρη εξασφαλίσαμε δυο ομιλητές πραγματικά αξιόλογους, την παιδίατρο

Άρτεμη Τσίτσικα, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστημονική Υπεύθυνο  Μονάδας Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄

Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Π & Α Κυριακού » και τον Φώτη Κωτσίδα, ψυχίατρο -

οικογειακό συστημικό ψυχοθεραπευτή και Διευθυντή της Μονάδας Θεραπείας της Οικογένειας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. 

Πολλοί ήταν οι γονείς που το παρακολούθησαν με ενδιαφέρον. 

εφηβεία, όπως τη χαρακτηρίζει ο  Jean Jack Rousseau, είναι μια «δεύτερη γέννηση» ... «Γεννιέσαι δύο φορές:

η μία οδηγεί στην απλή ύπαρξη, η άλλη στην ίδια τη ζωή...»  κι αυτή είναι μία από τις πιο ουσιαστικές και σημαντικές περιόδους στη

ζωή του ανθρώπου αποτελώντας τη γέφυρα μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της

ενηλικίωσης. Είναι μια φάση που χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές και

σ’αυτές ακριβώς τις αλλαγές στηρίχτηκε και η κυρία Τσίτσικα όταν μας εξήγησε τη δημιουργία της Μονάδας

Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) «ΑΛΛΑΖΩ» και μας σύστησε τη βοήθεια που αυτή προσφέρει στον έφηβο και την οικογένειά του.

 Παρακάτω σας παραθέτουμε σημειώσεις που μας παραχώρησε η

κυρία Τσίτσικα πάνω στο θέμα των διατροφικών διαταραχών.

Το  μοντέλο Kate Mοss πάσχει  από νευρική  ανορεξία

Υπάρχουν δύο τύποι anorexia: ο περιοριστικός, που χαρακτηρίζεται από νηστεία και αποχή από

την τροφή, και ο βουλιμικός, με επεισόδια ανεξέλεγκτης πολυφαγίας που ακολουθούνται από εμέτους ή χρήση φαρμάκων (καθαρτικών,

διουρητικών), προκειμένου να ελεγχθεί η πρόσληψη επιπλέον θερμίδων και να μην υπάρξει

η παραμικρή αύξηση του  βάρους σώματος.

O βουλιμικός τύπος είναι πιο επικίνδυνος λόγω των ηλεκτρολυτικών διαταραχών που μπορεί να προκύψουν από την κατάχρηση φαρμάκων και τους εμέτους. Ο περιοριστικός τύπος μπορεί να μην έχει απειλητικές για τη ζωή επιπτώσεις, έως τα

τελικά στάδια.

Η anorexia είναι ύπουλη διαταραχή. Μπορεί να ξεκινήσει με μια απλή δίαιτα και πρόγραμμα γυμναστικής. Μετά την πρώτη απώλεια

βάρους, η έφηβη αισθάνεται ικανοποίηση και θέτει συνεχώς στόχους για όλο και μεγαλύτερη απώλεια κιλών. Ακολουθεί η αμηνόρροια – η έλλειψη οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσει σε

απώλεια οστίτη ιστού, ακόμη και σε οστεοπόρωση σε αυτή την τόσο νεαρή ηλικία !!! Σε αυτό το στάδιο μεταβάλλεται η

ψυχοσύνθεση, το άτομο απομονώνεται, αφοσιώνεται απόλυτα στο

«στόχο» της συνεχούς απώλειας βάρους και αντιπαθεί οποιονδήποτε επιχειρεί να διακόψει το φαύλο αυτό κύκλο.

Παρατηρούνται απίσχναση, αφυδάτωση, υποθερμία, βραδυκαρδία και οιδήματα στα κάτω άκρα. Παρ’ όλα αυτά η έφηβη μπορεί να έχει πλήρη σωματική και πνευματική δραστηριότητα και να μην αισθάνεται καθόλου άρρωστη. Δεν θέλει να επισκεφθεί ιατρό και

αρνείται οποιαδήποτε βοήθεια.

Η Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών λειτουργεί στο Παράρτημα του

Νοσοκομείου Παίδων «Π&Αγλαϊα Κυριακού», Μεσογείων 24,  6ος όροφος («Πτέρυγα Ελένης Δαλακούρα»).

Anna's Diet World!

Πέμπτη, 20 Σεπτέμβριος 2007

ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ

Νευρική ανορεξία : Μια σύγχρονη επιδημία

Όλοι λίγο-πολύ έχουμε ακούσει για την νευρική ανορεξία. Μπορεί να μην ξέρουμε τι ακριβώς είναι, αλλά σίγουρα την έχουμε συνδέσει με γνωστά μοντέλα, ηθοποιούς, τραγουδιστές και γενικά άτομα του καλλιτεχνικού στερεώματος. Δυστυχώς, όμως, η νευρική ανορεξία υπάρχει, και μάλιστα έντονα, και σε λιγότερο διάσημα άτομα, άτομα που ζουν και κυκλοφορούν τριγύρω μας ή και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι .Η νευρική ανορεξία είναι μια ακραία διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη αποστροφή προς το φαγητό και που ως επί το πλείστον παρουσιάζεται στις γυναίκες, χωρίς ωστόσο να εξαιρούνται και οι άντρες. Εκτιμάται ότι 5% των γυναικών και

1% των αντρών εφηβικής ηλικίας ( μεταξύ 15-19 ετών) εμφανίζει νευρική ανορεξία. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι είναι η μοναδική ψυχιατρική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει απευθείας στον θάνατο, με ποσοστό θνησιμότητας γύρω στο 10-20%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας.Η μορφή της κοινωνίας μέσα στην οποία μεγαλώνει ένα άτομο, φαίνεται να είναι πολύ σημαντική για το αν θα αναπτύξει κάποια διατροφική διαταραχή ή όχι. Τα τελευταία 20 χρόνια στις δυτικές κοινωνίες, όλο και πιο πολύ, προβάλλεται το αδύνατο σώμα, όχι μόνο σαν πρότυπο ομορφιάς, αλλά και σαν προϋπόθεση για επιτυχία, ευτυχία και αυτοεκτίμηση. Με την εισβολή των δυτικών προτύπων ομορφιάς και κομψότητας μέσα από διαφημίσεις, περιοδικά μόδας και διάφορους διάσημους καλλιτέχνες, άρχισαν να αναφέρονται όλο και πιο πολλά περιστατικά νευρικής ανορεξίας.Στο κυνήγι της ομορφιάς και της αποδοχής, τα νεαρά κορίτσια υποκύπτουν στην παγίδα των εμπορικών εταιριών μόδας, που με σκοπό τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, προβάλλουν τον υποσιτισμό ως πρότυπο κομψότητας. Πράγματι, στο σύγχρονο κόσμο που ζούμε, επικρατεί μια ευρεία αποδοχή της νευρικής ανορεξίας ως προτύπου ομορφιάς, τείνοντας μα καθιερωθεί ως σωματική μόδα, αφού υπάρχει συσχετισμός του ‘‘λεπτού’’ με το ‘‘ωραίο’’. Δεν είναι λίγα, εξάλλου, τα μοντέλα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Εύα Χερτζίκοβα, που από τις συνεχείς και έντονες δίαιτες στην προσπάθεια τους να γίνουν πιο λεπτές και έμμεσα πιο όμορφες, καταλήγουν να γίνου ανορεξικές, ,μοιάζοντας σαν ‘‘κινούμενα κόκαλα’’.Οι απότομες αλλαγές που παρατηρούνται στο σώμα της έφηβης κοπέλας με το σχηματισμό καμπυλών στο στήθος και τους μηρούς, την πανικοβάλλουν, αφού στο παιδικό-ακόμα- μυαλό της, η αλλαγή αυτή μοιάζει να την απομακρύνει από το στόχο της, που δεν είναι άλλος από την απόκτηση ενός εξαιρετικά αδύνατου σώματος.Έτσι, πέρα από τα πρότυπα ομορφιάς που προσπαθεί να επιβάλλει η σύγχρονη κοινωνία, και η οικογένεια στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά μπορεί να οδηγήσει σε νευρική ανορεξία. Οικογένειες με άστατες διατροφικές συνήθειες, υπερπροστατευτικές ή πολύ αυστηρές ή ακόμα και μητέρες που δεν έχουν προετοιμάσει τις κόρες τους για τις επερχόμενες φυσιολογικές αλλαγές στο σώμα τους, ανατρέφουν παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση, άβουλα και

αναποφάσιστα. Παιδιά, που μέσω της νευρικής ανορεξίας θέλουν να δείξουν ότι μπορούν και έχουν τον έλεγχο του βάρους τους. Ιδιαίτερα δε τους καλοκαιρινούς μήνες που η εξόρμηση στις παραλίες επιβάλλει τα μαγιό (τα οποία χρόνο με το χρόνο γίνονται όλο και πιο μικροσκοπικά, αφήνοντας ελάχιστα στην φαντασία), η εφαρμογή εξαντλητικών διαιτών για έλεγχο του σωματικού βάρους και η κατάληξη αυτών σε νευρική ανορεξία είναι συνήθη στις έφηβες.

Ποια είναι όμως τα κριτήρια της νευρικής ανορεξίας ;Α) Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του πάνω από ένα φυσιολογικό όριο σύμφωνα με την ηλικία και το ύψος του, που σε συνδυασμό με πολύ αυστηρές δίαιτες, οδηγεί σε απώλεια βάρους που ξεπερνά το 15% του ιδανικού (δηλαδή τη δεδομένη στιγμή, το άτομο ζυγίζει μόλις το 85% του ιδανικού του βάρους). Β) Έντονος και παράλογος φόβος σε σχέση με το ποσοστό λίπους του σώματος και τρόμος στην ιδέα και μόνο της απόκτησης βάρους, έστω και αν το άτομο είναι ελλειποβαρές.Γ) Διαταραγμένη εικόνα βάρους και σχήματος σώματος.Δ) Μη επίγνωση, από το ίδιο το άτομο, της σοβαρότητας της κατάστασης του.Ε) Δημιουργία τελετουργιών γύρω από την παρασκευή και κατανάλωση φαγητού, όπως το τεμάχισμα του σε πολύ μικρά κομμάτια.Στ) Αποφυγή γευμάτων.Ζ) Υπερβολική άσκηση. Το άτομο ασκείται συστηματικά και έντονα, πολλές φορές με φανατισμό, ξεκλέβοντας χρόνο από το σχολείο, την εργασία και τις σχέσεις του. Μοιάζει να μην ικανοποιείται ποτέ από τις αθλητικές του επιδόσεις, αφού πάντα στοχεύει σε άπιαστες προκλήσεις. Έτσι, η προσπάθεια ελέγχου του βάρους του, ξεπερνά το αρχικό μυώδες και αθλητικό πρότυπο.Η) Οι κοπέλες συνήθως φοράνε πολύ φαρδιά ρούχα για να κρύψουν το αποστεωμένο τους σώμα.Θ) Πρόκληση εμετών και χρήση καθαρτικών.

Επειδή λοιπόν η νευρική ανορεξία δεν είναι μια παθολογική νόσος που προκαλείται από ιούς ή μικρόβια, αλλά μια ψυχολογική

κατάσταση, το μυαλό είναι αυτό που αρχίζει να καθοδηγεί το σώμα προς την αυτοκαταστροφή και αυτό γιατί η νευρική ανορεξία εγκυμονεί κινδύνους, τόσο για την υγεία, όσο και γενικότερα. Συγκεκριμένα, τα άτομα που πάσχουν. Παρουσιάζουν εικόνα σώματος απίσχνασης, ενώ συχνά έχουν μια παράλογη εμμονή ότι είναι παχύσαρκα ή ότι μπορεί να παχύνουν. Επίσης, πάντα παρατηρείται ανεπαρκής αύξηση βάρους σε σχέση με την ανάπτυξη τους. Τα ανορεξικά άτομα δεν παραδέχονται την πείνα, την αδυναμία ή την καταβολή που αισθάνονται, ενώ εμφανίζουν έντονα σημάδια κατάθλιψης, οξυθυμίας, κοινωνικής απομόνωσης και δυσκολίες έκφρασης των συναισθημάτων τους. Παράλληλα, εμφανίζουν ζαλάδες και λιποθυμιές, ενώ συχνά είναι και τα προβλήματα από το κυκλοφορικό, το πεπτικό και το καρδιαγγειακό σύστημα. Υπόταση, υπογλυκαιμία, αναιμία, ωχρή όψη, προβλήματα εστίασης στην όραση, διαταραχές στις εγκεφαλικές λειτουργίες, ελάττωση της σεξουαλικής επιθυμίας και μείωση οστικής πυκνότητας (εμφάνιση οστεοπόρωσης), συμπληρώνουν τη μακροσκελή λίστα των προβλημάτων υγείας που συνοδεύουν τη νευρική ανορεξία.Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις, η νευρική ανορεξία και η νευρική βουλιμία μπορούν να συνυπάρξουν. Πράγματι, πολλοί ασθενείς με νευρική βουλιμία έχουν ιστορικό νευρικής ανορεξίας, ενώ άλλοι βουλιμικοί ενδέχεται να χάσουν βάρος και να γίνουν ανορεξικοί.Παρά τις όποιες σοβαρές συνέπειες της νευρικής ανορεξίας στο σώμα και το μυαλό, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές, ευτυχώς, είναι αναστρέψιμες. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η έγκαιρη επίγνωση του προβλήματος από τον ίδιο τον πάσχοντα και η άμεση και σε συχνά διαστήματα τροφοδότηση του οργανισμού με όλα τα απαραίτητα συστατικά. Η διαδικασία ανάρρωσης του ατόμου διαρκεί εβδομάδες ή και μήνες, έτσι ώστε τόσο το σώμα, όσο και το μυαλό να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Σε ποσοστό 50% των περιπτώσεων, επιτυγχάνεται ανάκτηση και διατήρηση ενός ικανοποιητικού βάρους σώματος, ενώ στο 10-20% των ασθενών, συνεχίζουν να υπάρχουν προβλήματα για αρκετά χρόνια.Η γρήγορη, ολοκληρωμένη και αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση, όπως επίσης και το κατάλληλο υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον, συντείνουν στην επιτυχή αποθεραπεία και στην καλή διάγνωση. Ας μην ξεχνάμε ότι η αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας πρέπει να περιλαμβάνει τόσο ψυχολογική

θεραπεία, όσο και διατροφική φροντίδα. Ειδικοί ψυχοθεραπευτές, σε συνεργασία με κλινικούς διατροφολόγους, μπορούν να βοηθήσουν το πάσχον άτομο να νικήσει για πάντα τη νευρική ανορεξια.

Γυναικεία θέματα

Νευρική ανορεξία και οστεοπόρωση Ο όρος «νευρική ανορεξία» εμφανίστηκε για πρώτη φορά μόλις το 1873, γιανα περιγράψει μια διαταραχή που σήμερα πλήττει ολοένα και περισσότερεςνέες γυναίκες στις δυτικές κοινωνίες.

Οι ασθενείς με νευρική ανορεξία έχουν υπερβολική απώλεια κιλών, πουπολλές φορές ξεπερνάει και το 15% του σωματικού βάρους, με αποτέλεσμανα προκαλούνται και σωματικά προβλήματα υγείας, όπως αμηνόρροια στιςγυναίκες, αδυναμία διατήρησης της θερμοκρασίας του σώματος,γαστρεντερικά και καρδιακά προβλήματα. Η νευρική ανορεξία πλήττεικυρίως τις έφηβες και πρόκειται για μια ψυχική νόσο η οποία αφορά το 1%του γενικού πληθυσμού και μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.

Η νευρική ανορεξία, μια σοβαρή ασθένεια που τους τελευταίους μήνεςσυζητείται συνέχεια στους κύκλους του κόσμου της μόδας, ιδιαίτερα μετάτους θανάτους γνωστών μοντέλων, μπορεί να βλάψει σοβαρά τα οστά μιαςγυναίκας και να αποτελέσει ένα σοβαρό παράγοντα κινδύνου γιαοστεοπόρωση στο μέλλον. Ο Ελληνικός Σύλλογος Υποστήριξης Ασθενών μεΟστεοπόρωση (mtsek@otenet.gr) και το Διεθνές Ιδρυμα Οστεοπόρωσης

προειδοποιούν για τη βλάβη στα οστά που προκαλείται από τη νευρικήανορεξία.

Η περίοδος της κορυφαίας οστικής πυκνότητας βρίσκεται ανάμεσα στηνεφηβεία και την ενηλικίωση. Η κορυφαία οστική ανάπτυξη, τόσο για τακορίτσια όσο και για τα αγόρια, λαμβάνει χώρα από τα 11 έως τα 17χρόνια.

Θυσιάζοντας την υγείαΑυτά τα νούμερα αντιστοιχούν με τις ηλικίες κατά τις οποίες πολλάκορίτσια θυσιάζουν την υγεία τους αναζητώντας μια λεπτή, μοδάτηφιγούρα. Με το να ενισχύουν, όμως, κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνωντην κορυφαία οστική τους πυκνότητα ουσιαστικά επενδύουν στα οστά τουςκαι μειώνουν αισθητά τον κίνδυνο για ένα κάταγμα αργότερα κατά τηδιάρκεια της ζωής τους.

Η οστεοπόρωση είναι μια ευρέως διαδεδομένη, χρόνια πάθηση, κατά τηνοποία τα οστά γίνονται εύθραυστα με κίνδυνο τα κατάγματα. Παρ' όλο πουσε γενικές γραμμές παρουσιάζεται πιο συχνά στις γυναίκες που πλησιάζουντην εμμηνόπαυση ή διανύουν αυτή τη φάση, η «τράπεζα» της ισορροπίας τωνοστών έχει εγκαθιδρυθεί πολύ νωρίτερα, συχνά κατά τη διάρκεια τωννεανικών χρόνων.

Το Διεθνές Ιδρυμα Οστεοπόρωσης εντόπισε τη σχέση μεταξύ της νευρικήςανορεξίας και της υγείας των οστών. «Το να είναι κανείς λιποβαρήςαποτελεί έναν βασικό παράγοντα κινδύνου για οστεοπόρωση», σημειώνει ηκαθηγήτρια Bess Dawson-Hughes, προσθέτοντας πως οι δίαιτες που βοηθούννα χάσεις βάρος θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των οστών.Αναφορικά με τις γυναίκες με νευρική ανορεξία τονίστηκε ότι ηυπερβολική λέπτυνση των οστών οδηγεί στην έλλειψη οιστρογόνων και τηναμηνόρροια (παύση της εμμήνου ρύσεως).

Η έλλειψη οιστρογόνων στις νέες γυναίκες συμβάλλει στην οστική απώλειακαι λειτουργεί ακριβώς όπως η έλλειψη των οιστρογόνων και σε μιαμετεμμηνοπαυσιακή γυναίκα.

Το 2006, εφτά «βασίλισσες» της ομορφιάς από όλο τον κόσμο μίλησανενάντια στην ιδέα τού «ισχνή ίσον όμορφη». Η Justine Pasek, Μις Παναμάςκαι Μις Υφήλιος 2002, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τα κορίτσια συχνά ρωτούντι κάνει κάποιον όμορφο. Για μένα, ένα μεγάλο μέρος της ομορφιάς είναινα είσαι υγιής, σε φόρμα και να δίνεις αξία στο σώμα σου και ταπροσωπικά σου πιστεύω».

Μιλώντας σε ένα συνέδριο του IOF στην Μπανγκόκ,πρόσθεσε: «Μην παρασύρεστε από τη μόδα. Η συμβουλή μου είναι να σέβεστετον εαυτό σας, το σώμα σας και αυτό περιλαμβάνει και τη φροντίδα τωνοστών σας».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αποκλείεται να μην έχετε ξανακούσει για την ανορεξία. Μπορεί να μην ξέρετε τι είναι αλλά την λέξη αυτή την ακούμε συνεχώς να συνδέεται με αστέρια του κινηματογράφου, τα πιο γνωστά μοντέλα ανά το παγκόσμιο, τραγουδιστές και άλλους διάσημους.

Στην πραγματικότητα όμως η ανορεξία δεν βρίσκεται μόνο στον κόσμο των "αστεριών" αλλά υπάρχει παντού και είναι τόσο κοντά μας που μπορεί να την συναντήσουμε και στο ίδιο μας το σπίτι.

Τι είναι η ανορεξία;

Η ανορεξία είναι μια ασθένεια που δεν προκαλείται από κανένα ιό ή μικρόβιο αλλά από το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό! Η ολοκληρωμένη ονομασία της είναι νευρική ανορεξία.

Συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες και κορίτσια νεαρής ηλικίας, τα οποία θεωρούν τον εαυτό τους χοντρό, είτε είναι στην πραγματικότητα είτε όχι. Αναπτύσσουν μια αποτροπή προς το φαγητό

και γυμνάζονται ασταμάτητα με την προσδοκία να φτάσουν το "ιδανικό βάρος".

Αντί όμως να φτάσουν στο βάρος που είναι ιδανικό για τις ίδιες, ανάλογα με το σώμα τους (βλέπε άρθρο: "Ιδανικό Βάρος"), συνεχίζουν τις δίαιτες μέχρι που φτάνουν στο σημείο να τρώνε π.χ. μόνο ένα μήλο την ημέρα ή και καθόλου έτσι ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή!

Γιατί έχουν αυτή την εντύπωση για τον εαυτό τους; Γιατί δεν βλέπουν στον καθρέφτη αυτό που τους δείχνει πραγματικά, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικές; Κι αν είναι λίγο "γεματούλες" γιατί δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους όπως είναι ή έστω να χάσουν λίγο βάρος ώστε να φτάσουν στο πραγματικά φυσιολογικό τους βάρος και όχι να λιμοκτονήσουν;

Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που ακόμη και οι επιστήμονες δυσκολεύονται να απαντήσουν! Ποιοί είναι οι λόγοι που το μυαλό αρχίζει να καθοδηγεί το σώμα προς την αυτοκαταστροφή;

Αυτό που επηρεάζει περισσότερο τα κορίτσια αυτά είναι ο συνεχής συσχετισμός του "λεπτού" με το "ωραίο". Τα μοντέλα που υποτίθεται αποτελούν το πρότυπο ομορφιάς, γίνονται όλο και πιο λεπτά έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται κανείς όμορφος μόνο όταν είναι λεπτός.

Αν δούμε όμως τα μοντέλα αυτά με μάτια ορθάνοιχτα θα καταλάβουμε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά "κινούμενα κόκαλα"!

Επίσης, άτομα που ασχολούνται με αθλητισμό, μπαλέτο, πατινάζ έχουν την τάση να χάνουν βάρος αφού ξέρουν πως όλοι παρακολουθούν το σώμα τους και πιστεύουν πως χάνοντας βάρος μπορούν να γίνουν ακόμη πιο τέλειοι.

Τι γίνεται όταν κάποιος έχει ανορεξία;

Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ψυχική ασθένεια αρχίζουν να μισούν το φαγητό, αρνούνται την πείνα, αποφεύγουν τα γεύματα βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες και εξασκούνται συνεχώς με πολύ έντονους ρυθμούς προσπαθώντας να καταναλώσουν ακόμη και εκείνα τα λίγα που έφαγαν.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το σώμα να μην παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργεί κανονικά.

Γι' αυτό και τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν συχνά πονοκέφαλους, κρυώνουν ενώ η θερμοκρασία είναι κανονική, η πίεση του αίματος χαμηλώνει, τα νύχια αδυνατούν και ραγίζουν

εύκολα, τα μαλλιά αρχίζουν να πέφτουν και σε κάποιο στάδιο αρχίζουν να παθαίνουν βλάβες οι νεφροί, το συκώτι και η καρδία!

Φανταστείτε λοιπόν να αδυνατίσουμε τόσο πολύ το σώμα μας ώστε να αρχίσουν να πέφτουν τα μαλλιά μας... Είμαστε τώρα λεπτοί αλλά καταφέραμε να φτάσουμε το "πρότυπο ομορφιάς" μας χωρίς να έχουμε μαλλιά;

Εκτός όμως από αυτό, επειδή τα άτομα αυτά ξέρουν πως ο τρόπος σκέψης και η συμπεριφορά τους δεν είναι κανονική, νιώθουν τύψεις με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην επανέρχονται πίσω σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά να παθαίνουν κατάθλιψη και να απομακρύνονται από την οικογένεια και τους φίλους τους.

Το πιο σημαντικό είναι ότι 20% των ατόμων που πάσχουν από ανορεξία οδηγούνται στον θάνατο επειδή φτάνουν στο σημείο να έχουν αδυνατίσει τόσο πολύ το σώμα τους ώστε να μην μπορεί πια να λειτουργήσει.

Τι κάνουμε αν πιστεύουμε πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση επικίνδυνη;

Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να αναγνωρίσουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Το επόμενο είναι να μιλήσουμε με τους γονείς μας και να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.

Το να επανέλθει κάποιος από κατάσταση ανορεξίας πίσω σε μια φυσιολογική ζωή είναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι και "mission impossible" (αποστολή αδύνατη)!

Πώς θα αποφύγουμε την ανορεξία;

Το καλύτερο είναι να αποδεχτείτε τον εαυτό σας ακριβώς όπως είναι. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε οι ίδιοι... φανταστείτε πόσο ανιαρός θα ήταν ο κόσμος εάν είχαμε όλοι το ιδανικό σώμα και τα ίδια εντελώς συμμετρικά πρόσωπα...

Είναι αλήθεια πως τα άτομα που έχουν το φυσιολογικό βάρος για το σώμα τους βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση υγείας παρά τα άτομα που είναι παχύσαρκα (και εδώ δεν μιλούμε για 1- 2 κιλάκια παραπάνω!) αλλά όχι και να λιμοκτονήσουμε για να είμαστε... υγιείς!

Αν οι φίλοι σας έχουν ως θέμα συζήτησης το πώς θα χάσουν βάρους ή αν ακόμη σας κοροϊδεύουν για τα επιπλέον κιλά που ίσως έχετε ή νομίζουν πως έχετε, προσπαθήστε πολύ απλά να αποφύγετε το θέμα

ή να βρείτε καινούργιους φίλους που να έχουν πιο... ενδιαφέροντα θέματα συζητήσεων!

Αν γνωρίζετε κάποιον που έχει ανορεξία, δεν υπάρχει λόγος να τον αποφύγετε διότι η ανορεξία δεν είναι μεταδοτική, δεν υπάρχει περίπτωση να "κολλήσετε". Αντίθετα, αυτό που χρειάζονται περισσότερο απ' όλα τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια, είναι η υποστήριξη των φίλων και της οικογένειας.

Προσπαθήστε να μιλήσετε με το άτομο αυτό, ή ακόμη καλύτερα να το αφήσετε να μιλήσει σε εσάς για αυτά που νιώθει και να του δώσετε έξυπνες συμβουλές.

Με το να βοηθήσετε κάποιον άλλο με υποστήριξη να ξεπεράσει το πρόβλημα του, ενδυναμώνεται και τον εαυτό σας!

 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ (Nolita ''No Anorexia'' campaign)

Κατα τη διαρκεια της εβδομαδας μοδας στο Μιλανο, εκανε την εμφανιση της σε πρωτοσελιδα εφημεριδων και σε μεγαλες διαφημιστικες πινακιδες η φωτογραφια μιας γυμνης ανορεξικης γυναικας..

Η φωτογραφιση αυτη ειναι η διαφημιστικη καμαπανιας μιας γυναικειας εταιρειας ρουχων(nolita) με κεντρικο τιτλο της καμπανιας "No Anorexia".

Στοχος του φωτογραφου Oliviero Toscani ειναι να προβαλει το γυμνο αυτο σωμα για να δειξει σε ολους τι μπορει να προκαλεσει αυτη η μορφη αρρωστιας,η οποια προκαλειται τις περισσοτρες φορες απο λανθασμενα προτυπα που προβαλλονται στον χωρο της μοδας.

Η καμπανια αυτη επικροτηθηκε και απο τον ιταλο υπουργο υγειας ο οποιος αναφερει οτι το προβλημα της νευρικης ανορεξιας ειναι αναμφισβητητα πολυ σοβαρο θεμα για την υγεια πολλων νεων γενεων και το θεμα της διαφημιστικης καμπανιας ειναι ικανο να αφυπνισει συνειδησεις.

(μεταφραση απο το www.theage.com

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΤί σημαίνει ο όρος Παχυσαρκία;

Παχυσαρκία είναι η συσσώρευση λίπους στο ανθρώπινο σώμα πέραν της ποσότητας που είναι απαραίτητη για την αρμονική του λειτουργία. Η αύξηση του σωματικού λίπους έχει σαν αποτέλεσμα και αύξηση του σωματικού βάρους. Η πρόσληψη περισσότερης ενέργειας (φαγητό) από αυτή που καταναλώνουμε (σωματική δραστηριότητα), οδηγεί στην Παχυσαρκία.

Πώς ορίζεται η Παχυσαρκία;

Η Παχυσαρκία ορίζεται μέσω ενός δείκτη που συσχετίζει το σωματικό βάρος με το ύψος του ατόμου. Ο δείκτης αυτός ονομάζεται Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και υπολογίζεται από το πηλίκο του σωματικού βάρους υπολογισμένου σε κιλά, δια του ύψους μετρημένου σε μέτρα επί τον εαυτό του

Με βάση τα παραπάνω, τα άτομα κατηγοριοποιούνται σε

Η κατανομή του λίπους είναι η ίδια για όλα τα άτομα;

Όχι. Ούτε η ποσότητα, ούτε η κατανομή του λίπους είναι ίδια σε όλα τα άτομα. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες συσσωρεύουν λίπος στους μηρούς και τους γλουτούς και γιʼαυτό το σώμα τους παρομοιάζεται με αχλάδι. Το σώμα μιας γυναίκας φυσιολογικού βάρους περιέχει περίπου 20-30% λίπος. Οι άνδρες συσσωρεύουν λίπος κυρίως στην κοιλιά και γιʼαυτό το σώμα τους παρομοιάζεται με μήλο. Το σώμα ενός άνδρα φυσιολογικού βάρους περιέχει περίπου 12-20% λίπος.

Η κατανομή λίπους τύπου αχλαδιού είναι λιγότερο επικίνδυνη από αυτή τύπου μήλου, για προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την Παχυσαρκία.Το ποσό του λίπους που συσσωρεύεται στην κοιλιά και είναι επικίνδυνο για την υγεία του ατόμου, μπορεί εύκολα να υπολογιστεί με τη μέτρηση της περιμέτρου μέσης. Η μέτρηση αυτή γίνεται με το άτομο σε όρθια θέση, και η μεζούρα τοποθετείται στο μέσο της απόστασης μεταξύ του κατώτερου σημείου των πλευρών και του ανώτερου σημείου των οστών της λεκάνης.

Για τις γυναίκες, η περίμετρος μέσης θα πρέπει να είναι λιγότερο από 80 εκατοστά. Εάν υπερβαίνει τα 88 εκατοστά, τότε αυξάνουν δραματικά οι πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων υγείας σχετιζόμενων με την Παχυσαρκία. Οι αντίστοιχες τιμές για τους άνδρες είναι 94 και 102 εκατοστά.

Είναι η Παχυσαρκία νόσος;

Νόσος ορίζεται κάθε κατάσταση που μειώνει την ποιότητα και τη διάρκεια ζωής. Η Παχυσαρκία έχει πολλές δυσμενείς επιπτώσεις, από τη συχνή εμφάνιση κακής διάθεσης που μπορεί να φτάνει εως

την κατάθλιψη, το αίσθημα σωματικής κόπωσης, κακός ύπνος λόγω ροχαλητού και άπνοιας. Πολλές φορές τα άτομα που είναι παχύσαρκα έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση γεγονός που οφείλεται στις πολλές αποτυχημένες προσπάθειες για απώλεια βάρους. Συχνά βασανίζονται από τύψεις και ενοχές επειδή έφαγαν παραπάνω ή διαφορετικά. Περιορίζουν τις δραστηριότητές τους, δεν κάνουν το καλοκαίρι μπάνιο στη θάλασσα, δεν προσλαμβάνονται εύκολα ως εργαζόμενοι και πολλές φορές αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτές οι επιπτώσεις του αυξημένου βάρους που σχετίζεται με την Παχυσαρκία. Η Παχυσαρκία σχετίζεται με αύξηση των τριγλυκεριδίων στο αίμα, της «κακής» χοληστερίνης (LDL) και του ουρικού οξέος. Η αυξημένη ποσότητα κοιλιακού λίπους μειώνει τη δράση της ινσουλίνης που παράγεται στο πάγκρεας, λόγω της αντίστασης που εμφανίζεται στη δράση της, γεγονός που αυξάνει δραματικά την πιθανότητα να εμφανιστεί Σακχαρώδης Διαβήτης. Τέλος είναι γεγονός ότι η Παχυσαρκία σχετίζεται με αυξημένη εμφάνιση ορισμένων καρκίνων (μαστού, ενδομητρίου, τραχήλου στις γυναίκες και προστάτη, παχέως εντέρου στους άνδρες). Είναι λοιπόν φανερό ότι η παχυσαρκία μειώνει τόσο την ποιότητα όσο και τη διάρκεια ζωής και συνεπώς είναι νόσος που αντιμετωπίζεται δύσκολα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, χαρακτηρίζει την Παχυσαρκία ως τη Νέα Παγκόσμια Επιδημία.

Θεραπεύεται η Παχυσαρκία;

Η Παχυσαρκία, ως χρόνια νόσος απαιτεί και χρόνια αντιμετώπιση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σχεδίασε τη στρατηγική αντιμετώπισης της Παχυσαρκίας

Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι το άτομο να σταματήσει η αύξηση του βάρους. Στη συνέχεια να μάθει να σταθεροποιεί το βάρος του, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τις συνυπάρχουσες παθήσεις που σχετίζονται με την Παχυσαρκία (διαβήτης, υπέρταση, κατάθλιψη κλπ). Αφού επιτύχει σε αυτά, ο παχύσαρκος θα επιχειρήσει να χάσει βάρος με αυξημένες πιθανότητες να επιτύχει.

Τί πρέπει να κάνει ο υπέρβαρος / παχύσαρκος για να

αντιμετωπίσει το πρόβλημά του;

Πρέπει να συμβουλευτεί έναν επιστήμονα της υγείας (γιατρό ή φαρμακοποιό). Έτσι θα μπορέσει να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματός του και την σφαιρική αντιμετώπιση που απαιτείται (δίαιτα, σωματική δραστηριότητα, αλλαγή τρόπου ζωής, φαρμακευτική αντιμετώπιση ακόμα και χειρουργική αντιμετώπιση σε κάποιες περιπτώσεις) με τρόπο αξιόπιστο και επιστημονικό. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για την αντιμετώπιση της Παχυσαρκίας. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος από το άτομο και η απόφασή του να αλλάξει είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα. Οι ρεαλιστικοί στόχοι (10%- 15% απώλεια βάρους) αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες να μην απογοητευτεί, να συνεχίσει την προσπάθειά του και τελικά να επιτύχει.

Τελικά τί πρέπει να περιλαμβάνει η θεραπευτική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας;

Πρώτα απʼ όλα πρέπει να μειωθεί η πρόσληψη ενέργειας (φαγητό) και να αυξηθεί η κατανάλωση (σωματική δραστηριότητα). Στόχος είναι, σε βάθος χρόνου το άτομο να μάθει να διατρέφεται σωστά, ισορροπημένα και να ασκείται.

Σε περίπτωση που ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι πάνω από 30 ή και πάνω από 27 εάν υπάρχουν συνοδές παθήσεις (διαβήτης, υπέρταση ή δυσλιπιδαιμία), το άτομο μπορεί να βοηθηθεί από φαρμακευτική αγωγή. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν στην Ελλάδα 2 φάρμακα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Η Σιμπουτραμίνη (αυξάνει τον κορεσμό και τις καύσεις) και η Ορλιστάτη (αποβάλει μέρος του λίπους της τροφής).

Σε περιπτώσεις πολύ σοβαρής Παχυσαρκίας (ΔΜΣ πάνω από 40 ή πάνω από 35 με συνοδές παθήσεις) και αφού έχουν αποτύχει κατʼεπανάληψη προσπάθειες απώλειας βάρους με δίαιτα και φάρμακα, μπορεί να προταθεί από γιατρό η λύση της χειρουργικής αντιμετώπισης.

Η παχυσαρκία σήμερα αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα διατροφικά προβλήματα για τις προηγμένες κοινωνίες. Πολλοί παράγοντες φαίνεται οτι συμβάλλουν στην αύξηση της συχνότητας με την οποία εμφανίζεται και πολλοί τύποι θεραπείας έχουν δοκιμασθεί, οι οποίες έχουν πιθανότητες επιτυχίας στο βαθμό που το άτομο αλλάζει τελικά τις διατροφικές του συνήθειες.

Η παχυσαρκία είναι μία επιδημία και δεν μπορεί να λυθεί αποσπασματικά, μόνο με την δίαιτα. Η πρόληψη φαίνεται να είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος και ο πλέον μακροχρόνιος.

Έχει αποδειχθεί ότι η παχυσαρκία, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών νοσημάτων, εγκεφαλικών επεισοδίων και σακχαρώδους διαβήτη, ενώ η απώλεια σωματικού βάρους έστω και 5-10% μπορεί να μειώσει τους παράγοντες κινδύνου και την αρτηριακή πίεση.

Με δύο λόγια η παχυσαρκία είναι σοβαρή απειλή για την υγεία και ύπουλος εχθρός για την αισθητική του σώματος. Κι ενώ σε προϊστορικές εποχές μπορεί να έπαιζε το ρόλο μιας αποθήκης λίπους και να εξασφάλιζε την επιβίωση σε περιόδους λιμού, το μόνο που εξασφαλίζει σήμερα είναι η μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης του ατόμου.

Πότε συμβαίνει;

Παχυσαρκία μπορεί να επισυμβεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Μερικές φορές μπορεί να προσλάβει δραματικές διαστάσεις και η κατάσταση αυτή περιγράφεται ως κακοήθης παχυσαρκία

Πως δημιουργείται η παχυσαρκία;

Η παχυσαρκία χαρακτηρίζεται από υπερβολική εναπόθεση λίπους στις λιπαποθήκες του σώματος. Φυσιολογικά το λίπος, στο σύνολό του, αποτελεί το 15-20% του σωματικού βάρους για τον άνδρα και το 20-25% για τη γυναίκα. Στην παχυσαρκία το ποσοστά αυτό μπορεί να φτάσει το 40%, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις και το 70% (κακοήθης παχυσαρκία). Η κατανομή αυτού του λίπους είναι γενετικά καθορισμένη (δομικό λίπος) και διαφέρει ανάλογα με το φύλο. Διαφοροποιείται κατά τη διάρκεια της ήβης, κατά την εποχή δηλαδή που αναπτύσσονται τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου.

Που οφείλεται η παχυσαρκία;

Σε διάφορoυς παράγοντες όπως:

Γενετικοί παράγοντες Οικογενής παχυσαρκία Λίγα και μεγάλα γεύματα Μειωμένη φυσική δραστηριότητα Λήψη φαρμάκων Ψυχολογικοί παράγοντες

Γιατί οι Έλληνες είναι παχύσαρκοι;

Οι Έλληνες δεν έχουν καταλάβει καλά ότι η παχυσαρκία είναι νόσος. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι Έλληνες είχαμε σημαντική στέρηση τροφίμων, και τώρα "πέσαμε" κυριολεκτικώς επάνω στην αφθονία του φαγητού. Δυστυχώς δεν έχουμε την πρέπουσα ενημέρωση σε ευρεία έκταση σε ότι αφορά την επιλογή τροφίμων, παρότι η ελληνική δίαιτα και ιδίως αυτή που εφαρμόζονταν την παλαιά εποχή στην Κρήτη είναι η κατ΄εξοχήν δίαιτα μεσογειακού τύπου, η οποία συνιστάται σήμερα και μάλιστα υιοθετείται και ενθαρρύνεται από πολλές πολιτισμένες χώρες. Μόνο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα  αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτή η δίαιτα η οποία στηρίζεται σε πολλά λαχανικά, όσπρια, φρούτα, ψάρι και σε μικρές ποσότητες από κρέας και στα προϊόντα του, είναι η δίαιτα η οποία συνδυάζεται με καλή υγεία, λιγότερη προσβολή του καρδιαγγειακού συστήματος από αθηροσκλήρωση, λιγότερα νεοπλάσματα. Στην Ελλάδα, μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε την αξία της φυσικής άσκησης, και δη την αξία του απλού περπατήματος.

Θεραπεία της παχυσαρκίας

Αλλάξτε διατροφικές συνήθειες

Κύριος στόχος της θεραπευτικής αντιμετώπισης της παχυσαρκίας παραμένει η απώλεια βάρους, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη δημιουργία αρνητικού ισοζυγίου ενέργειας, με τη μείωση του ποσού της προσλαμβανομένης τροφής σε 500-1000 Kcals λιγότερο από τις ημερήσιες ανάγκες.

Ετσι, οι νέες οδηγίες, δίνουν έμφαση σε γενικές δίαιτες, χωρίς ιδιαίτερη αναφορά σε ποσοστά και αριθμούς. Σκοπός της δίαιτας είναι η διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους, η διατροφή με υγιεινές τροφές, η διατήρηση χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Προτείνονται δύο γεύματα την εβδομάδα με παχιά ψάρια, όπως τόνο ή σολωμό, ή κονσερβοποιημένα ψάρια, όπως σαρδέλλες ή τόνο. Η πρόταση αυτή στηρίζεται στα ευρήματα ερευνών, σύμφωνα με τις οποίες, η αυξημένη ποσότητα ω-3 λιπαρών οξέων που περιέχουν ορισμένα ψάρια, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Ημερήσια πρόσληψη χοληστερόλης καθορίζεται στα 300 mg για τους περισσότερους ανθρώπους, ενώ για όσους παρουσιάζουν καρδιολογικά προβλήματα ή αρτηριακή υπέρταση, η πρόσληψη χοληστερόλης, καθορίζεται στα 200 mg την ημέρα.

Επιτρέπεται στους υγιείς ενήλικες, την κατανάλωση ενός αυγού την ημέρα, εφ' όσον η υπόλοιπη πρόσληψη χοληστερίνης είναι περιορισμένη, αφού σύμφωνα με άλλες έρευνες, η κατανάλωση αυγών και ιδιαίτερα του κρόκου, δεν προκαλεί αύξηση των επιπέδων της χοληστερίνης του αίματος σε όλους.

Άλλες προτάσεις αφορούν τον περιορισμό του λίπους περιέχουν επεξεργασμένες τροφές όπως μπισκότα, κράκερς ή μαργαρίνες, τον περιορισμό του αλατιού σε 6 gr (περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού) την ημέρα και τον περιορισμό του αλκοόλ σε ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και δύο για τους άνδρες.

Επισημαίνεται επίσης ότι το μέγεθος των μερίδων, παίζει σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη παχυσαρκίας, ενώ οι τροφές που περιέχουν μικρές ποσότητες λίπους, δεν έχουν απαραίτητα και λίγες θερμίδες, Τέλος, προτείνεται γρήγορο βάδισμα τουλάχιστον 30 λεπτών την ημέρα, με σκοπό τόσο τη σωματική άσκηση όσο και την κατανάλωση θερμίδων.

Σωματική άσκηση

Παράλληλα θα πρέπει να αυξάνεται η σωματική άσκηση, η οποία βοηθάει στη μεγαλύτερη δυνατή απώλεια σωματικού λίπους, με παράλληλη διατήρηση ή και ενίσχυση του μυϊκού ιστού. Όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό της άλιπης μάζας στο σώμα, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο βασικός μεταβολισμός. Δηλαδή πολύ απλά, 'καίμε' περισσότερες θερμίδες.

Φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική αγωγή της παχυσαρκίας θα πρέπει να αποτελεί το δεύτερο βήμα για την αντιμετώπισή της. Το παχύσαρκο άτομο θα πρέπει να καταφεύγει σε χρήση φαρμάκων μόνο όταν η διαιτολογική αντιμετώπιση έχει αποδεδειγμένα αποτύχει στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Η χρήση των φαρμάκων, για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας συνδυάζεται με πληθώρα ανεπιθύμητων ενεργειών.

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η χρήση φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας δεν απαλλάσσει το παχύσαρκο άτομο από την ανάγκη να υποβληθεί σε δίαιτα και σωματική άσκηση. Απλά βοηθάει περισσότερο στην απώλεια βάρους αλλά και στην αποφυγή υποτροπής.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Τρίτο και τελευταίο βήμα στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μπορεί να αποτελεί η χειρουργική αντιμετώπιση. Το παχύσαρκο άτομο μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά, αποκλειστικά και μόνο όταν όλες οι άλλες προσπάθειες θεραπείας έχουν αποτύχει ή όταν πρόκειται για νοσογόνο παχυσαρκία, όπου οι κίνδυνοι για την υγεία αλλά και τη ζωή του ατόμου είναι αυξημένοι.

Οφέλη από την άσκηση σε πάσχοντες από στεφανιαία νόσοΣυντελεί στην αποφυγή υποτροπής της νόσου (δευτερογενής πρόληψη).Προστατεύει σημαντικά ακόμη και όσους έχουν πολλούς παράγοντες κινδύνου, όπως διαβήτης, υπέρταση κλπ.Βελτιώνει τη φυσική ικανότητα.Μειώνει τη συχνότητα της σταθερής στηθάγχης. Επίσης, δεν εμφανίζεται στηθάγχη στο επίπεδο κόπωσης που εμφανιζόταν προ της άσκησης, αλλά σε υψηλότερο επίπεδο.Μειώνει τις αρρυθμίες.Βελτιώνει τα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης και ανεβάζει την «καλή» (HDL). Τα οφέλη αυτά ενισχύονται όταν οι ασθενείς χάνουν βάρος και εξουδετερώνονται όταν το αυξάνουν.Προκαλεί οξεία μείωση των τριγλυκεριδίων, που διατηρείται επί 48 ώρες. Όσο όμως συνεχίζουν να ασκούνται 3-4 φορές την εβδομάδα εξακολουθούν να διατηρούν τα τριγλυκερίδια σε χαμηλά επίπεδα.Μειώνει (σε συνδυασμό με τη μείωση της χοληστερίνης) το ρυθμό αύξησης των αθηρωματικών πλακών, ή ακόμη και το μέγεθος τους.Συμβάλλει στην ανάπτυξη της παράπλευρης κυκλοφορίας στην καρδιά,Μειώνει την αρτηριακή πίεση.Επιδρά θετικά στους παράγοντες πήξεως.Βελτιώνει το βάρος του σώματος (ιδιαίτερα με παράλληλη μείωση της πρόσληψης θερμίδων).Επιδρά θετικά στην ψυχική υγεία.Βοηθά στην επιστροφή στην εργασία.Αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης.  

Να σημειωθεί ότι τα οφέλη της άσκησης είναι παράγοντας ανεξάρτητος από τη βελτίωση άλλων παραγόντων κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Αυτό σημαίνει ότι η υγεία του ασθενούς που ασκείται βελτιώνεται, έστω και αν δεν έχει χάσει βάρος, ή αν

συνεχίζει να καπνίζει. Είναι όμως αυτονόητο ότι η συστηματική άσκηση θα είναι περισσότερο αποτελεσματική εάν ο ασθενής κόψει, π.χ., το κάπνισμα ή αν χάσει τα περιττά κιλά του.