01-ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ

1 ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΙ ΕΓΩ, ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΔΩΣΩ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. ΣΥΝΘΗΜΑ «ΧΕΛΙΔΟΝΙΩΝ» 2013-2014 «ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ!!!» (Σκοπός: Νά τονισθεῖ στά παιδιά τό Μυστήριο τῆς Θείας Μεταλήψεως. Νά κατανοηθεῖ ὅτι εἶναι ἡ ἀπαραίτητη τροφή τῆς ψυχῆς μας. Νά βοηθήσουμε τά παιδιά νά ποθήσουν τή θεία Κοινωνία καί μάλιστα νά συμμετάσχουν σέ αὐτήν κατά τίς ἅγιες ἡμέρες τοῦ Πάσχα, πού πλησιάζουν). (Βοηθήματα: 1. Φῶς στά χαλάσματα, σελ. 179, 2. «Φῶς καί Χαρά») Α´. Διήγηση – Δέν ἀντέχω ἄλλο, θεῖο Σπύρο! Θά φύγω. Δέν μπορῶ ἄλλο νά ζῶ σκλάβος! Ἀκόμα καί τώρα πού μᾶς ἐλευθέρωσαν ἀπό τά κάτεργα (φυλακή καταναγκαστικῶν ἔργων) τοῦ Σπάτς, δέν ἄλλαξε τίποτα. Ἡ χώρα μας πλέον εἶναι μιά μεγάλη φυλακή. Τό πῆρα ἀπόφαση. Θά φύγω γιά τήν ἐλεύθερη πατρίδα, τήν Ἑλλάδα! Τώρα τελευταῖα ἐκεῖ μᾶς σκέφτονται πιό πολύ. Ἄκουσα κρυφά στό ράδιο ἀπό τόν σέρβικο σταθμό ὅτι ἔκαναν μεγάλη διαδήλωση στήν Ἀθήνα γιά τά δικαιώματά μας. Στό ξαναλέω. Θά φύγω. Τό κανόνισα μέ τόν Χρῆστο. – Θά σ’ ἀκολουθήσει κι ἐκεῖνος; – Ἔτσι μοῦ εἶπε. Τί λές; Ἔρχεσαι καί σύ; – Παιδί μου, Ἠλία, τό θέλω πολύ. Μ’ αὐτό τό ὄνειρο κοιμᾶμαι καί ξυπνάω. Νά πατήσω θέλω κάποτε τό χῶμα τῆς ἐλεύθερης πατρίδας κι ἄς πεθάνω! Μά πῶς θά ἀφήσουμε τά ὄμορφα μέρη μας, πού τἄχουμε ποτίσει μέ ἱδρώτα καί αἷμα. Ἐδῶ εἶναι θαμμένοι ὅλοι οἱ δικοί μας. Νιώθω δεμένος, παιδί μου, μέ τή γῆ μας, μέ τό χῶμα αὐτό πού τό δούλεψα περισσότερα χρόνια ἀπό σᾶς. – Καί καλά σοῦ ἀρέσει νά σέ ξανακλείσουν στά κάτεργα τοῦ Σπάτς ἤ νά σέ στείλουν στό Μπόρσι; Σοῦ ἀρέσει νά σέ δέρνουν ἀλύπητα πέντε μερόνυχτα, ὅπως τήν ἄλλη φορά πού κάτι εἶπες γιά τή μητέρα Ἑλλάδα; Σ’ ἀρέσει νά σαπίζεις στίς φυλακές ὅπως γίνεται τώρα μέ τόσους συγγενεῖς μας; Ἡ ζωή μας ἔχει γίνει ἀνυπόφορη δῶ μέσα. Φοβόμαστε καί τόν ἴσκιο μας. Μᾶς παρακολουθοῦν ἀπό παντοῦ. Καλύτερα νά μᾶς σκοτώσουν στόν δρόμο γιά τή λευτεριά παρά νά μείνουμε σκλάβοι. Καί ποῦ ξέρεις; Μπορεῖ καί νά ξεφύγουμε... Λοιπόν, δέν σοῦ ξαναλέω τίποτα. Τήν Τρίτη στίς ὀκτώ τό βράδυ ξεκινᾶμε... Τήν ὁρισμένη μέρα καί ὥρα οἱ τρεῖς γενναῖοι Βορειοηπειρῶτες, δυό ἀδέλφια καί ὁ θεῖος τους, ξεκίνησαν ἀπό διαφορετικά σημεῖα καί μέ ἔξυπνους ἑλιγμούς μέσα ἀπό τά χωράφια καί τό δάσος πῆραν τόν δρόμο γιά τή μάννα Ἑλλάδα. Βάδιζαν τή νύχτα καί τήν ἡμέρα κρύβονταν στά δάση. Σ’ ἕνα χωριό ἀνέβηκαν καί στό τραῖνο κι ἔκαναν μ’ αὐτό διαδρομή πολλῶν χιλιομέτρων. Μετά ἀπό πορεία πενήντα περίπου ὡρῶν πέρασαν τόν κάμπο τῆς Δρόπολης κι ἔφτασαν χαράματα στά σύνορα. Οἱ στιγμές πού περνοῦν εἶναι κρίσιμες καί γεμάτες κίνδυνο. Χωρίς καί οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουν βρέθηκαν μόλις εἴκοσι μέτρα δίπλα ἀπό 29-30/3/2014 ΘΕΜΑ: 27 ο

01-ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ

Documents

Transcript of 01-ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ