ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Ανακύκλωση απορριμμάτων είναι η διαδικασία με την οποία

επαναχρησιμοποιείται εν μέρει ή ολικά οτιδήποτε αποτελεί έμμεσα ή άμεσα

αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και το οποίο στην μορφή που

είναι δεν αποτελεί πλέον αγαθό για τον άνθρωπο. Στην διαδικασία αυτή

συνήθως τα απορρίμματα μετατρέπονται σε πρώτες ύλες από τις οποίες

παράγονται νέα αγαθά.

Μέρος της διαδικασίας της ανακύκλωσης είναι και η μετατροπή βλαβερών για

το περιβάλλον υλικών σε λιγότερο ή και καθόλου βλαβερά. Με τον τρόπο αυτό

γίνεται ομαλότερα η επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον το οποίο

ουσιαστικά ολοκληρώνει την διαδικασία της ανακύκλωσης με φυσικό τρόπο.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Ομάδα Υλικών Υλικό  Που ανακυκλώνεται

Χαρτί

Βιβλία

Έντυπα

Εφημερίδες

Περιοδικά

Τετραπάκ από γάλα  

Χαρτί περιτυλίγματος  

Σακούλες χάρτινες  

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Γυαλί

Βαζάκια τροφίμων

Μπουκάλια λαδιού

Μπουκάλια αλκοολούχων ποτών

Μπουκάλια κρασιού

Μπουκάλια νερού

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Πλαστικό

Κεσεδάκια από γιαούρτι, βούτυρο

 

Μπουκάλια αναψυκτικών

Μπουκάλια αλκοολούχων ποτών

Μπουκάλια νερού

Μπουκάλια από σαμπουάν

Μπουκάλια από γάλα

Πλαστικά ποτήρια/πιάτα

Σακούλες πλαστικές

Σωληνάρια οδοντόκρεμας

Τετραπάκ από γάλα  

Πλαστικά ταψάκια  

Φιλμ περιτυλίγματος  

Πλαστικές θήκες CD/DVD  

Συσκευασίες λιπαντικών ελαίων ΚΕΠΕΔ

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Χαρτόνι

 Κουτιά από δημητριακά, μπισκότα

           

 Κουτιά απορρυπαντικών

 Κουτί πίτσας

 Χαρτοκιβώτια ηλεκτρονικών συσκευών

 Συσκευασίες λιπαντικών ελαίων   ΚΕΠΕΔ

 

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Ηλεκτρονικά

Απόβλητα

Μεγάλες οικιακές συσκευές (1)  

      

Μικρές οικιακές συσκευές (2)  

Εξοπλισμός πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (3)

    Καταναλωτικά είδη (4)

Ηλεκτρικά εργαλεία (5)

 Παιχνίδια και εξοπλισμός ψυχαγωγίας (6)  

1. Μεγάλες οικιακές συσκευές: ψυγεία, πλυντήρια, στεγνωτήρια, ηλεκτρικές κουζίνες, φούρνοι, θερμάστρες, ηλεκτρικά καλοριφέρ, ηλεκτρικοί ανεμιστήρες, συσκευές κλιματισμού

2. Μικρές οικιακές συσκευές: ηλεκτρικές σκούπες, ηλεκτρικά σίδερα, φρυγανιέρες, φριτέζες, καφετιέρες, ηλεκτρικά μαχαίρια, ρολόγια, ζυγαριές, συσκευές για ράψιμο, πλέξιμο

3. Εξοπλισμός πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών: υπολογιστές, φορητοί υπολογιστές, εκτυπωτές, φωτοαντιγραφικά μηχανήματα, αριθμομηχανές, φαξ, τηλέφωνα, κινητά τηλέφωνα

4. Καταναλωτικά είδη: ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, βιντεοκάμερες, μουσικά όργανα5. Ηλεκτρικά εργαλεία: τρυπάνια, πριόνια, ραπτομηχανές, εργαλεία στερέωσης,

συγκολλήσεων, εργασιών κηπουρικής, εξοπλισμός ψεκασμού6. Παιχνίδια και εξοπλισμός ψυχαγωγίας: φορητές κονσόλες βίντεο παιχνιδιών,

ηλεκτρικά παιχνίδια, όργανα αθλητισμού, αθλητικός εξοπλισμός

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Φωτιστικά

Είδη

Φωτιστικός εξοπλισμός (εξοπλισμός προβολής, οικιακά φωτιστικά σώματα)

Λαμπτήρες (φθορισμού, εκκενώσεως, νατρίου)

Λαμπτήρες πυρακτώσεως  

 

Ομάδα Υλικών

Υλικό Που ανακυκλώνεται

Μπαταρίες

Μολύβδου – θειϊκού οξέος (βιομηχανικές, αυτοκινήτων)

ΣΕΔΙΣ-Κ

Φορητές (μίας χρήσης, αλκαλικές, λιθίου, επαναφορτιζόμενες, κουμπιά)

 

Ομάδα Υλικών   Υλικό  Που ανακυκλώνεται  

 Αλουμίνιο  

 Αλουμινόχαρτο  

  

 Αλουμινένια ταψάκια φαγητού  

 Κουτάκια μπύρας, αναψυκτικών  

 

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Λευκοσίδηρος   

Δοχεία ελαιολάδου

Τσίγκινο δοχείο φέτας

Γάλα εβαπορέ

Συσκευασίες τοματοπολτού, τόνου, ζωοτροφών

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

Αυτοκίνητα

Παλαιά οχήματα  ΕΔΟΕ    

Ελαστικά αυτοκινήτων    

Απόβλητα λιπαντικών ελαίων     ΕΛΤΕΠΕ

 

Ομάδα Υλικών Υλικό Που ανακυκλώνεται

ΔιάφοραΥλικά κουζίνας, κήπου Κάδοι κομποστοποίησης

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Οι αρχαιότεροι τρόποι ανακύκλωσης εντοπίζονται σχεδόν 4000 χρόνια πριν,

οπότε εφαρμοζόταν ένα σύστημα επεξεργασίας κι επανάχρησης των

ρινισμάτων χαλκού στην Ευρώπη ενώ  στοιχεία δείχνουν πως

κοµποστοποίηση γινόταν από τότε στην Κίνα. Λίγο πριν από το μεσαίωνα,

εμφανίστηκαν και οι ρακοσυλλέκτες.

Συνήθως τα υλικά που επεξεργάζονταν και ξαναχρησιμοποιούνταν ήταν

δέρματα, πουπουλένια και χνουδωτά αντικείμενα και υφάσματα.

 Η ανακύκλωση επίσης περιλάβανε τη χρήση γεωργικών υπολλειµάτων ως

τροφή για τα κατοικίδια, και ως λίπασμα. Τα γουρουνάκια θεωρούνταν ένα

καλό µέσο διάθεσης των αποβλήτων. Η ξυλεία αξιοποιούνταν στην

ναυπηγική, ενώ υλικά όπως ο χρυσός λιώνονταν και επαναµορφοποιούνταν

πολλές φορές. Αργότερα, µέθοδοι ανάκτησης υλικών εφαρµόζονταν στα

υπολλείµατα µετάλλων, στο χαρτί και στα µη σιδηρούχα µεταλλικά

αντικείµενα.

        Στα προβιομηχανικά χρόνια, τα απορρίµματα αποτελούνταν κυρίως από

στάχτη, ξύλο, οστά, πτώματα και γεωργικά απόβλητα. Τα αφήνανε στο

έδαφος, όπου λειτουργούσαν σαν λίπασμα βελτιώνοντας έτσι τις καλλιέργειες.

Οι χώροι ταφής απορριμμάτων στην

αρχαιότητα, που ανακαλύφθηκαν

από τις ανασκαφές, περιλάμβαναν

στάχτες, σπασμένα εργαλεία και

κεραμικά αντικείμενα. Αξίζει ίσως να

σημειωθεί ότι η παλαιότερη

µαρτυρία µιας συστηµατικής απόθεσης απορριµμάτων έρχεται από την

Κνωσσό, το 3000 π.Χ. όπου τα απορρίμματα θάβονταν σε µεγάλες λακούβες

στο έδαφος και καλύπτονταν µε πολλά στρώματα χώµατος.

       Οτιδήποτε µπορούσε να διορθωθεί, επισκευαζόταν και

επαναχρησιμοποιούταν. Οι πληθυσμοί ήταν µικρότεροι και οι άνθρωποι

ζούσαν σε µικρότερες κοινότητες. Ωστόσο η µετάβαση από τη νοµαδική,

κυνηγητική εποχή στην αγροτική οδήγησε στην εμφάνιση του προβλήµατος

των απορριμμάτων. Μάλιστα τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, αποφασίστηκε

πως η απόθεση των αποβλήτων θα γίνεται στη δηµοτική χωµατερή, η οποία

θα βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 χιλιοµέτρου από τα τείχη της

πόλης. Από την αρχαιότητα λοιπόν υπήρχε ένας µικρός προβληµατισµός

σχετικά µε το θέµα των σκουπιδιών.

       Όµως η οικολογική συνείδηση και η ανάγκη να προστατέψουµε και να

προλάβουµε την υποβάθµιση των οικοσυστηµάτων από την αύξηση των

σκουπιδιών, διαµορφώθηκε µε το πέρασµα των αιώνων. Κάθε χώρα,

ανάλογα µε τους δικούς της ρυθµούς τεχνολογικής και πολιτισµικής

ανάπτυξης, έκανε βήµατα προς αυτή την κατεύθυνση, ώσπου σήµερα στις

περισσότερες χώρες του κόσµου, να θεσπιστούν σχετικοί νόµοι και διατάξεις.

Βιβλιογραφια:WikipediaEona.gr

Εργάστηκαν οι μαθήτριες:Κουτρομάνου ΝικολέτταΚαράντζαλου ΖωήΔιακονικολάου Χριστίνα

ΠΩΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙ

Η σωστή ανακύκλωση του χαρτιού απαιτεί καθαρό χαρτί, γι’ αυτό αν θέλετε να

ανακυκλώνετε το χαρτί που χρησιμοποιείτε πρέπει να το κρατάτε καθαρό από

τροφές, πλαστικά, μέταλλο και άλλα σκουπίδια που δυσκολεύουν την

ανακύκλωσή του. Το λερωμένο χαρτί που δεν μπορεί να ανακυκλωθεί πρέπει

να γίνεται κομπόστ, να καίγεται για ενέργεια ή να καταλήγει στη χωματερή.

Συνήθως τα κέντρα ανακύκλωσης ζητούν να ταξινομείτε το χαρτί σας ανάλογα

με την κατηγορία του.

Συγκέντρωση και μεταφορά

Πρέπει να παραδίδετε το ταξινομημένο χαρτί σας σε κάποιο τοπικό κέντρο

ανακύκλωσης ή να το ρίχνετε σε ένα κάδο ανακύκλωσης. Ενδεχομένως να

βρείτε κάποιον που εμπορεύεται παλιό χαρτί, ο οποίος θα το παραλαμβάνει

από το σπίτι ή το γραφείο σας. Στο κέντρο ανακύκλωσης, το συγκεντρωμένο

χαρτί πακετάρεται σε δέματα και μεταφέρεται στον χαρτόμυλο όπου θα ανα-

κυκλωθεί σε καινούργιο χαρτί.

Αποθήκευση

Οι εργάτες στον χαρτόμυλο ξεφορτώνουν τα δέματα και τα βάζουν σε αποθή-

κες όπου παραμένουν μέχρις ότου χρειαστούν. ΟΙ διάφορες κατηγορίες χαρ-

τιού, όπως εφημερίδες και κουτιά από οντουλέ χαρτόνι, τοποθετούνται χωρι-

στά επειδή ο χαρτόμυλος χρησιμοποιεί διαφορετικές κατηγορίες παλιού χαρ-

τιού για να φτιάξει διαφορετικούς τύπους ανακυκλωμένων προϊόντων χαρτιού.

Όταν ο χαρτόμυλος είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει το παλιό χαρτί, τότε τα

ανυψωτικά το μετακινούν από την αποθήκη σε μακριές μεταφορικές ταινίες.

Ανα-πολτοποίηση και φιλτράρισμα

Το παλιό χαρτί μεταφέρεται με τις ταινίες σε ένα μεγάλο δοχείο που λέγεται

πολτοποιητής, το οποίο περιέχει νερό και χημικά. Ο πολτοποιητής ψιλοκόβει

το παλιό χαρτί σε μικρά κομμάτια. Το μείγμα θερμαίνεται για να διασπαστεί το

χαρτί ευκολότερα σε λεπτές ίνες κυτταρίνης (οργανική φυτική ύλη). Σιγά σιγά,

το παλιό χαρτί μετατρέπεται σε ένα χυλώδες μείγμα που λέγεται χαρτοπολτός.

Ο χαρτοπολτός πιέζεται μέσα από φίλτρα που έχουν τρύπες και σχισμές δια-

φόρων μορφών και μεγεθών. Τα φίλτρα απομακρύνουν τα μικρά κομμάτια

ξένων υλών, όπως κομμάτια πλαστικού και κόλλας. Η διαδικασία αυτή λέγεται

φιλτράρισμα.

Καθάρισμα

Ο χαρτόμυλος καθαρίζει επίσης τον χαρτοπολτό με φυγοκέντριση μέσα σε

μεγάλους κωνοειδείς κυλίνδρους. Τα βαριά ξένα σώματα, όπως τα κλιπς συρ-

ραπτικών, πετάγονται έξω από τον κώνο και πέφτουν στον πάτο του μηχανή-

ματος. Τα ελαφρά ξένα σώματα συγκεντρώνονται στο κέντρο του κώνου και

απομακρύνονται. Αυτό είναι το καθάρισμα.

Απομελάνωση

Καμιά φορά, ο χαρτοπολτός πρέπει να περάσει από μια διαδικασία “πλυ-

σίματος” που λέγεται απομελάνωση για να απομακρυνθούν τυπογραφικές

μελάνες και υπολείμματα κόλλας και αυτοκόλλητων. Οι χαρτοποιοί συχνά

χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό από δύο διαδικασίες απομελάνωσης. Με τη

μία, που λέγεται ξέπλυμα, τα μικρά σωματίδια μελανιού ξεπλένονται με νερό

από τον χαρτοπολτό. Τα μεγαλύτερα σωματίδια μελανιού και υπολειμμάτων

κόλλας αφαιρούνται με φυσαλίδες αέρα σε μια διαδικασία που λέγεται επί-

πλευση. Κατά τη διαδικασία αυτή, ο χαρτοπολτός ρίχνεται σε ένα μεγάλο

δοχείο, όπου αέρας και απορρυπαντικά εγχέονται μέσα στον χαρτοπολτό. Τα

απορρυπαντικά αναγκάζουν τα μελάνια και τα άλλα υπολείμματα να απομα-

κρυνθούν από τον χαρτοπολτό και να προσκολληθούν στις φυσαλίδες καθώς

αυτές ανεβαίνουν στην επιφάνεια του μείγματος. Οι φυσαλίδες με τα μελάνια

δημιουργούν αφρό, ο οποίος απομακρύνεται από την επιφάνεια αφήνοντας

πίσω καθαρό χαρτοπολτό.

Ραφινάρισμα, λεύκανση και αποχρωματισμός

Κατά το ραφινάρισμα, ο χαρτοπολτός χτυπιέται για να φουσκώσουν οι ανακυ-

κλωμένες ίνες ώστε να γίνουν καταλληλότερες για χαρτοποιία. Εάν ο χαρτο-

πολτός περιέχει μεγάλα κομμάτια ινών, το ραφινάρισμα τις διαχωρίζει σε

μεμονωμένες ίνες. Εάν το παλιό χαρτί είναι έγχρωμο, ο αποχρωματισμός με

χημικά αφαιρεί κάθε χρώμα από τον χαρτοπολτό. Και αν στόχος είναι να

παραχθεί λευκό χαρτί, ο χαρτοπολτός ίσως χρειαστεί λεύκανση με οξυζενέ,

χλωρίνη ή οξυγόνο για να γίνει πιο λευκός και πιο φωτεινός. Αν στόχος είναι η

παραγωγή φαιού ανακυκλωμένου χαρτιού, τότε δεν χρειάζεται λεύκανση.

Χαρτοποιία

Τώρα ο καθαρός χαρτοπολτός είναι έτοιμος να γίνει χαρτί. Οι ανακυκλωμένες

ίνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνες τους ή αναμειγμένες με νέες ίνες

ξύλου (που λέγονται παρθένες ίνες) για να αποκτήσει το χαρτί επιπλέον

δύναμη ή λειότητα. Ο χαρτοπολτός αναμειγνύεται με νερό και χημικά σε ανα-

λογία 0,5% χαρτοπολτός και 99,5% νερό-χημικά. Το νερουλό αυτό μείγμα

χαρτοπολτού μπαίνει στον θάλαμο, ένα πολύ μεγάλο μεταλλικό κουτί στην

αρχή της χαρτοποιητικής μηχανής, και ραντίζεται με ένα φαρδύ συνεχές σπρέι

πάνω σε μια τεράστια επίπεδη οθόνη από ψιλό συρμάτινο πλέγμα, η οποία

κινείται πολύ γρήγορα μέσα στη χαρτοποιητική μηχανή. Στο πλέγμα, το νερό

στραγγίζεται από τον χαρτοπολτό και οι ανακυκλωμένες ίνες γρήγορα αρχί-

ζουν να αλληλοσυνδέονται και χρηματίζουν ένα υγρό φύλλο. Το φύλλο κινείται

γρήγορα μέσα από μια σειρά πιεστικών κυλίνδρων καλυμμένων με τσόχα κι

έτσι απομακρύνεται περισσότερο νερό.

Το φύλλο, που τώρα μοιάζει με χαρτί, περνάει μέσα από μια σειρά ζεστών

μεταλλικών κυλίνδρων, οι οποίοι στεγνώνουν το χαρτί. Εάν παράγεται γυαλι-

στερό χαρτί, ένα επίχρισμα εφαρμόζεται κοντά στο τέλος της διαδικασίας ή

αυτό γίνεται σε χωριστή διαδικασία μετά την ολοκλήρωση της χαρτοποιίας.

Τελικά, το ολοκληρωμένο χαρτί τυλίγεται σε ένα τεράστιο ρολό και απομακρύ-

νεται από τη χαρτοποιητική μηχανή. Ένα ρολό μπορεί να έχει πλάτος 10

μέτρα και να ζυγίζει μέχρι και 20 τόνους! Το μεγάλο αυτό ρολό κόβεται σε

μικρότερα ρολά, ή καμιά φορά σε φύλλα, προτού προωθηθεί στα τυπογρα-

φεία.

ΠΩΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ

ΠΛΑΣΤΙΚΟ: Τα πλαστικά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των

απορριμμάτων. Ο λόγος που τα καθιστά εχθρικά το περιβάλλον είναι ότι

αποικοδομούνται, δηλ. αποσυντίθενται, με πολύ αργό ρυθμό: ένα πλαστικό

μπουκάλι αποσυντίθεται σε 450 χρόνια, ενώ ένα σχοινί σε 3-14 μήνες, ένα

χαρτί σε 4-6 εβδομάδες. Με την ανακυκλωση τα πλαστικά απορρίμματα

συμπιέζονται χωρίς προηγούμενη διαλογή και καθαρισμό τους, για να μειωθεί

ο όγκος τους. Έπειτα ακολουθεί θέρμανσή τους και συνεχής ζύμωση σε

θερμοκρασία γύρω στους 200οC. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η

παραγωγή ενός ρευστού ομοιόμορφου υλικού που μπορεί να μορφοποιηθεί

κατάλληλα με χύτευση υπό πίεση. Το υλικό που προκύπτει είναι δεύτερης

ποιότητας, που ωστόσο, μπορεί να βελτιωθεί, αν διοχετευτεί σε αυτό

ποσότητα καθαρού πλαστικού.

ΠΩΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ 

Το γυαλί το χρησιμοποιούμε συχνά στη ζωή μας σε διάφορες μορφές. Όταν

βρεθεί όμως στη φύση δεν αποσυντίθεται γι' αυτό πρέπει να το

ανακυκλώνουμε.

    Το γυαλί φτιάχνεται από μια ειδική άμμο που την εισάγουμε από το Βέλγιο,

από σόδα και μαρμαρόσκονη. Όλα αυτά ανακατεύονται σε μεγάλα σιλό και

πηγαίνουν στον κλίβανο τήξης και γίνονται υαλόμαζα (γυαλί σε υγρή

κατάσταση) σε θερμοκρασία 5.000ο - 6.000ο C.

Η υαλόμαζα πηγαίνει σε ειδικές μηχανές και μπαίνει σε καλούπια που δίνουν

το σχήμα των δοχείων. Μια άλλη μηχανή φυσάει για να δημιουργήσει τον

ωφέλιμο χώρο των δοχείων και το γυαλί ψύχεται. Έτσι παίρνουμε τα διάφορα

γυάλινα δοχεία. Όλη αυτή η διαδικασία ελέγχεται από το κέντρο ηλεκτρονικού

ελέγχου (από ηλεκτρονικούς υπολογιστές).

    Τα γυάλινα δοχεία ελέγχονται από εργάτες στη αρχή, για να δουν αν έχουν

κάποια ατέλεια. Μετά τον έλεγχο των εργατών, πηγαίνουν σε ειδικές μηχανές

οι οποίες ελέγχουν το στόμιο, το σχήμα και τη χωρητικότητά τους. Αν κάποια

δοχεία έχουν ξεφύγει από το μάτι του ανθρώπου τα βγάζουν οι μηχανές.

    Αφού τελειώσουν οι έλεγχοι, τα βάζουν σε παλέτες, τα πακετάρουν και τα

πηγαίνουν στα εργοστάσια εμφιάλωσης. Τα μπουκάλια που είναι ραγισμένα ή

έχουν άλλη ατέλεια πηγαίνουν για ανακύκλωση.

    Υπάρχουν δύο τρόποι ανακύκλωσης. Ο πρώτος είναι η

επαναχρησιμοποίηση των μπουκαλιών. Ο δεύτερος τρόπος έχει σχέση με τα

μπουκάλια που δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν και με τα διάφορα

γυάλινα αντικείμενα. Αυτά τα συγκεντρώνουμε σε ειδικούς κάδους. Έπειτα

μεταφέρονται στα κέντρα συγκέντρωσης γυαλιού όπου γίνεται ο διαχωρισμός

του γυαλιού ανάλογα με το χρώμα του (άσπρο, πράσινο, καφέ). Μετά το

σπάνε σε μικρά κομματάκια (υαλόθραυσμα) και το καθαρίζουν από χαρτιά,

πλαστικά κ.ά. Στη συνέχεια το υαλόθραυσμα οδηγείτε στον κλίβανο τήξης κι

ακολουθείται όλη η προηγούμενη διαδικασία. Με την ανακύκλωση του

γυαλιού κάνουμε οικονομία στις πρώτες ύλες και προστατεύουμε το

περιβάλλον.

 Το αλουμίνιο είναι μέταλλο που χρησιμοποιούμε περισσότερο απ’ όλα τα

αλλά μέταλλα, με εξαίρεση βεβαία το σίδηρο. Είναι το πιο άφθονο μέταλλο του

πλανήτη μας, αλλά η όρυξη του γίνεται μονό σε συγκεκριμένες περιοχές.

Ανακαλύφθηκε μόλις τη δεκαετία του 1820 και η παραγωγή του είναι τόσο

δαπανηρή όσο και επιβαρυντική για το περιβάλλον. Ο βωξίτης, το μετάλλευμα

από το οποίο παίρνουμε το αλουμίνιο, άφθονη στα τροπικά δάση. Εκεί, τα

επιφανειακά ορυχεία βωξίτη δημιουργούν έντονο σκεπτικισμό στους

περιβαλλοντολόγους.

    Η όρυξη καταστρέφει τη φυσική βλάστηση και απογυμνώνει το έδαφος,

που γίνεται ευάλωτο στη διάβρωση. Τα τροπικά ζώα, τα πουλιά και τα έντομα

χάνουν το φυσικό τους περιβάλλον, γεγονός που έχει μακροπρόθεσμες

αρνητικές συνέπειες στον πληθυσμό και την ποικιλία των ζωντανών

οργανισμών. Ακόμα χειροτέρα, κατά την όρυξη του βωξίτη παράγονται

μεγάλες ποσότητες σκουριάς, οι οποίες ρυπαίνουν το έδαφος και τις ακτές. Κι

επειδή για την απομόνωση του αλουμινίου από το βωξίτη χρειάζονται χημικές

διεργασίες, ο ατμοσφαιρικός αέρας μολύνεται από ρύπους, ανάμεσα στους

οποίους βρίσκεται και το αέριο φθόριο.

    Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να παραιτηθούμε από τις κονσέρβες

αλουμινίου, μια και η όρυξη της πρώτης ύλης προκαλεί τόσο σοβαρή

διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας. Το σίγουρο είναι ότι επιβάλλεται να

ανακυκλώνουμε  τις κονσέρβες του αλουμινίου. Πραγματικά πρέπει να

ανακυκλώνουμε όλα τα προϊόντα αλουμινίου, από τα ρολά περιτυλίγματος και

τα δοχεία τροφίμων μέχρι τα οικοδομικά υλικά. Η μεγαλύτερη ποσότητα

αλουμινίου χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ποτών.

    Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι κονσέρβες που κυκλοφορούν σε όλο τον

πλανήτη θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν σε ποσοστό 80%. Σήμερα, όμως,

μονό το 30% της παγκόσμιας παραγωγής προέρχεται από ανακύκλωση.

Ήπαρ’ όλα αυτά, η κονσερβοποιεία, η τοπική αυτοδιοίκηση και άλλοι

οργανισμοί αλλά και ιδιώτες καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες για την

προώθηση της ανακύκλωσης. Πολλοί κατασκευαστές κονσερβοποιημένων

ποτών προχωρούν σε οργανωμένες συλλογικές προσπάθειες για να

προωθήσουν τα προγράμματα ανακύκλωσης που θα καλύπτουν κάθε τύπο

μεταλλικής κονσέρβας. Υπάρχουν, όμως, και ειδικά προγράμματα για την

ανακύκλωση του αλουμινίου. Οι κονσέρβες αλουμινίου διακρίνονται από όλες

τις άλλες γιατί δεν έχουν μαγνητικές ιδιότητες. Το 1987 η βιομηχανία

αλουμινίου ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης στο μπερμιγχαμ τα

Βρετανίας και στους πρώτους 18 μήνες μαζευτήκαν στη πόλη 150 τόνοι

μετάλλου. Στη συνεχεία αυτή η πρωτοβουλία υιοθετήθηκε από την ένωση

ανακύκλωσης κονσερβών αλουμινίου, που λειτουργεί σε εθνική κλίμακα. Το

ανακυκλωμένο αλουμίνιο υφίσταται μια δευτεροταγή διαδικασία τήξης, ώστε

να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πάλι από τη βιομηχανία αλουμινίου. Το

συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι το εξής: κάθε κονσέρβα που

ανακυκλώνεται, συμβάλλει στην εξοικονόμηση πρώτης ύλης, χρημάτων και

ενεργείας, ενώ παράλληλα προστατεύει τα τροπικά δάση και γενικότερα

μειώνει το ποσοστό καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος.

 

                  

   

ΠΩΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ

Όλα τα προϊόντα του αλουμινίου μετά το τέλος της χρήσης τους θεωρούνται

scrap. Τα προϊόντα με το μεγαλύτερο βαθμό ανακύκλωσης είναι αυτά που

προορίζονται για την αυτοκινητοβιομηχανία, τη δόμηση και τη συσκευασία

αναψυκτικών.

Εκτός από την ιδιαίτερα μεγάλη διάρκεια ζωής που έχουν τα προϊόντα

αλουμινίου που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές, μετά το τέλος της ζωής

τους μπορούν είτε να επαναχρησιμοποιηθούν είτε να ανακυκλωθούν, χωρίς

να χάσουν κανένα από τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Η χρήση

ανακυκλωμένου αλουμινίου, προσφέρει επίσης σημαντικά ενεργειακά οφέλη.

Η παραγωγή αλουμινίου από ανακύκλωση απαιτεί 5% μόνο της ενέργειας

που απαιτείται για την παραγωγή του πρωτόχυτου μετάλλου. Έτσι, το

αλουμίνιο, αντί να συμβάλλει στην δημιουργία απορριμμάτων, μπορεί να

επαναχυτευθεί και να παραχθούν και πάλι νέα προϊόντα για τις κατασκευές.

Γενικά, το αλουμίνιο ανακυκλώνεται σε μεγαλύτερο ποσοστό από όλα τα άλλα

υλικά. Με την κατάλληλη υποδομή είναι δυνατόν να ανακυκλωθούν όλα τα

προϊόντα αλουμινίου που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές και υπάρχουν

πολλοί λόγοι που συντελούν σ’ αυτό. Πρώτον, υπάρχει διαθέσιμη σχετικά

μεγάλη ποσότητα σκραπ αλουμινίου. Δεύτερον, η υψηλή τιμή του σκραπ

συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κόστους κατεδάφισης. Τέλος, υπάρχει η

απαιτούμενη τεχνογνωσία για την συλλογή και αξιοποίηση του σκραπ, που

συνεχώς αναπτύσσεται. Σήμερα, το 40% περίπου του αλουμινίου που

χρησιμοποιείται διεθνώς προέρχεται από ανακύκλωση. Εν τούτοις, αυτό δεν

δίνει την πραγματική εικόνα του βαθμού ανακύκλωσης που μπορεί να

επιτευχθεί, καθώς η φυσική αντοχή των στοιχείων από αλουμίνιο που είναι

ενσωματωμένα στα κτίρια, καθιστούν το υλικό μη διαθέσιμο για ανακύκλωση

για πολλά χρόνια από την στιγμή της τοποθέτησής του.

Ενεργειακό ισοζύγιο

Αν εξετάσουμε τον πλήρη κύκλο ζωής, από την παραγωγή της πρώτης ύλης

μέχρι την ανακύκλωση των χρησιμοποιημένων κομματιών, τα προϊόντα

αλουμινίου που χρησιμοποιούνται στην οικοδομική και γενικά στην

κατασκευαστική δραστηριότητα, παρουσιάζουν σημαντικά οφέλη από

πλευράς εξοικονόμησης ενέργειας και πλουτοπαραγωγικών πόρων. Μελέτες

που έχουν γίνει για διάφορα προϊόντα, αποδεικνύουν ότι τα ενεργειακά και

περιβαλλοντικά οφέλη από την χρήση προϊόντων αλουμινίου είναι σημαντικά.

Το μικρό βάρος του υλικού έχει σαν αποτέλεσμα την εξοικονόμηση ενέργειας

κατά την διαδικασία της μηχανικής επεξεργασίας, την μεταφορά και τον

χειρισμό. Η χρήση προϊόντων αλουμινίου απαιτεί ελαφρύτερους σκελετούς για

την κατασκευή των κτιρίων. Τα προφίλ αλουμινίου μπορούν να σχεδιασθούν,

έτσι, ώστε να απαιτούνται λιγότερες περαιτέρω μηχανικές επεξεργασίες με

αποτέλεσμα την εξοικονόμηση ενέργειας. Η μεγάλη αντοχή σε διάβρωση του

υλικού, μειώνει τις απαιτήσεις για συντήρηση και επιμηκύνει την διάρκεια

ζωής του προϊόντος. Η ανακλαστικότητα τέλος του υλικού, προσφέρει

σημαντικά θερμομονωτικά πλεονεκτήματα.

Ανακυκλώνονται και πολλά άλλα προϊόντα όπως μπαταρίες, ηλεκτρικά

απόβλητα και φωτιστικά είδη.

Βιβλιογραφίαwww . anakykloshgialiou www . anakyklosixartiou www . anakyklosiplastikou www . anakyklosialoyminiou

Χρήστος Αθανασόπουλος

Κωνσταντίνος Τζιώγκου

Ανδρέας Αντωνιάδης

Αλέξανδρος Ντάκο

Η σημασία και τα οφέλη της ανακύκλωσης

Τα οφέλη της ανακύκλωσης, ή ευρύτερα, εναλλακτικής διαχείρισης, των

αποβλήτων είναι γνωστά και πλήρως τεκμηριωμένα. Η ανακύκλωση

συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη από την οικονομική, περιβαλλοντική και

κοινωνική πλευρά της. Αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη

διαχείριση των αποβλήτων διότι επιτυγχάνει οικονομικά οφέλη, συμβάλλει

στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και διασφαλίζει

κοινωνική ισότητα και θέσεις εργασίας.

Οικονομικά οφέλη

Τα οφέλη αυτά εστιάζονται στην αξία των υλικών που ανακτώνται μέσω της

ανακύκλωσης. Ο κύκλος εργασιών της ανακύκλωσης των πιο σημαντικών

υλικών σχεδόν διπλασιάστηκε την περίοδο 2004-2008 στην Ευρωπαϊκή

Ένωση για να πέσει στα 37,2 δις €, το 2009, λόγω της οικονομικής ύφεσης,

παραμένοντας όμως σε υψηλότερα επίπεδα από ότι πέντε χρόνια πριν. Η

παραπάνω αξία υποεκτιμά την πραγματική οικονομική αξία της ανακύκλωσης

καθώς δεν περιλαμβάνει δραστηριότητες που συνδέονται με την ανακύκλωση

των πιο σημαντικών υλικών, ούτε όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά. Τη μεγαλύτερη

αξία έχουν τα μέταλλα (σίδηρος, χάλυβας, αλουμίνιο και χαλκός) και

ακολουθεί το χαρτί και το χαρτόνι.

Η ανακύκλωση μας βοηθά στο να κάνουμε οικονομία σε αρκετούς τομείς της

ζωής μας .Πρέπει να αναφερθεί ότι πανεπιστημιακά διεξαγμένες έρευνες

απέδειξαν πως στη καθημερινότητα των ανθρώπων η ανακύκλωση συμβάλλει

στη μείωση του κόστους μέχρι και 33 % .Κυρίως, το χαρτί, ένα υλικό το οποίο

έχει πρωτεύων ρόλο στη ζωή μας, με την επαναχρησιμοποίηση του μειώνεται

η τιμή του στην αγορά και αυξάνεται η ποιότητα. Επίσης, είναι γεγονός ότι

αυτό ισχύει και για τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα υλικά.

Το κύριο κόστος της ανακύκλωσης  προκύπτει από την ταξινόμηση και την

αποθήκευση των υλικών. Για την ανακύκλωση των διάφορων υλικών μπορείτε

να αγοράσετε ειδικά σχεδιασμένους κάδους που να εμφανίζουν και

αντίστοιχο σήμα ωστόσο  μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τις συγκεκριμένες

δαπάνες με την χρήση επαναχρησιμοποιημένων κάδων.

 Το κόστος διάθεσης εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα των τοπικών

εγκαταστάσεων ανακύκλωσης. Εάν οι υπηρεσίες των τοπικών αρχών είναι

ανεπαρκείς, αξίζει τον κόπο να ερευνήσετε εξουσιοδοτημένες ιδιωτικές

εταιρίες ανακύκλωσης. Το κόστος ανακύκλωσης μπορεί να είναι λιγότερο από

την ενοικίαση επιπρόσθετων κάδων υποδοχής των αποβλήτων  και από την

διάθεση των αποβλήτων. Παρ’ όλα αυτά, είναι αυτονόητο πως τα οφέλη της

ανακύκλωσης εκμηδενίζουν τον κόπο και τα έξοδα.

Περιβαλλοντικά οφέλη

Η ανεξέλεγκτη απόρριψη των αποβλήτων στο περιβάλλον εγκυμονεί πολλούς

κινδύνους που πολλές φορές δεν γίνονται άμεσα αντιληπτοί. Απόβλητα όπως

οι μπαταρίες και τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη περιέχουν επικίνδυνες

ουσίες όπως μόλυβδο, υδράργυρο, κάδμιο κ.λ.π. που η διάχυσή τους στο

περιβάλλον έχει επιπτώσεις στο έδαφος, το νερό, τους οργανισμούς, ακόμη

και στον άνθρωπο. Ειδικά τα απόβλητα λιπαντικών ελαίων θεωρούνται

επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Το πλαστικό χρειάζεται αιώνες για να

αποδομηθεί και η παρουσία του μπορεί να προκαλέσει ακόμη και το θάνατο

σε υδρόβιους και άλλους οργανισμούς. Η απόρριψη του γυαλιού σε

χωματερές κοντά σε δασικές εκτάσεις προκαλεί συχνά πυρκαγιές.

Η διαχείριση των αποβλήτων συνδέεται άμεσα με την κλιματική αλλαγή με

πολλούς τρόπους. Τα απόβλητα , κατά την αποσύνθεσή τους εκπέμπουν

μεθάνιο, ένα αέριο του θερμοκηπίου 25 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο

του άνθρακα. Επιπλέον η ανακύκλωση υλικών αντί της παραγωγής τους από

πρώτες ύλες απαιτεί λιγότερη ενέργεια και επομένως εκπέμπονται και

μικρότερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα (CO2)στην ατμόσφαιρα. Για την

Ε.Ε. έρευνα υπολογίζει την εξοικονόμηση αερίων του θερμοκηπίου από την

τρέχουσα ανακύκλωση των αστικών στερεών αποβλήτων σε 160εκ. τόνους

διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί στην συνολική ποσότητα που

παράγουν ολόκληρη η Ελλάδα και η Φιλανδία μαζί. Στις ΗΠΑ, η Υπηρεσία

Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) έχει υπολογίσει ότι η απόρριψη 100

τόνων χαρτιού γραφείου παράγει 62 τόνους CO2  ενώ η ανακύκλωση 50

τόνων από το ίδιο χαρτί έχει το αντίστροφο αποτέλεσμα και απορροφά 3

τόνους CO2. Η εκτίμηση αυτή βασίζεται στην ανάλυση του κύκλου ζωής όπου

η ανακύκλωση γλυτώνει την κοπή δέντρων που με τη σειρά τους συγκομίζουν

διοξείδιο του άνθρακα.

Παράλληλα με την ανακύκλωση, μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων που

οδηγούνται στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ)

αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο την διάρκεια ζωής τους. Επίσης μειώνεται

σημαντικά η ρύπανση από τις βιομηχανίες συνεισφέροντας θετικά στην

μείωση των παγκοσμίων προβλημάτων, όπως είναι το φαινόμενο του

θερμοκηπίου(κλιματικές αλλαγές), η οξίνιση, ο ευτροφισμός.κτλ

Με την ανακύκλωση:

Εξοικονομούνται φυσικοί πόροι μειώνοντας τον αριθμό των μεταλλείων

Καταναλώνεται λιγότερη ενέργεια

Μειώνεται ο όγκος απορριμμάτων και ο αριθμός των ΧΥΤΑ

Παρατείνεται ο χρόνος λειτουργίας των ΧΥΤΑ, αντιμετωπίζοντας έτσι το

πρόβλημα εξεύρεσης νέων χώρων ταφής και μειώνοντας το κόστος

συλλογής και διάθεσης των απορριμμάτων

Μειώνεται η ρύπανση και προστατεύουμε το περιβάλλον

Συμβάλλουμε στην επίτευξη του στόχου της βιώσιμης ανάπτυξης

Κοινωνικά οφέλη

Η ανακύκλωση συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία νέων θέσεων

εργασίας. Οι εργασίες της συλλογής, διαλογής, επεξεργασίας,

αποσυναρμολόγησης κλπ απασχολούν περισσότερους εργαζόμενους από ότι

η ταφή των αποβλήτων. Ανάλογα με το υλικό και τη χώρα, υπολογίζεται ότι η

ανακύκλωση της ίδιας ποσότητας αποβλήτων δημιουργεί 6 έως 10 φορές

περισσότερες θέσεις εργασίας από ότι η ταφή ή το κάψιμο. Στην Ε.Ε. έχει

εκτιμηθεί ότι οι εργαζόμενοι στην ανακύκλωση αυξήθηκαν από 230.000 το

2000, σε 512.000 το 2008, μια αύξηση 10 % ετησίως. Η αύξηση αυτή ήταν η

δεύτερη μεγαλύτερη στον κλάδο της οικο-βιομηχανίας μετά τον τομέα των

ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ειδικότερα για την Ελλάδα υπολογίζεται ότι η

ανακύκλωση συνεισφέρει σε περίπου 3.600 θέσεις πλήρους απασχόλησης.

Επιπροσθέτως, έρευνες ψυχολόγων απέδειξαν ότι όποιος κάνει ανακύκλωση

έχει μια αξιοσημείωτη αύξηση αυτοπεποίθησης και νιώθει ότι συνεισφέρει

ενεργά στη κοινωνία. Επίσης, ζει σε ένα καθαρότερο περιβάλλον και αυτό

επιδρά θετικά και στη σωματική του υγεία. Ένας κόσμος με ανακύκλωση

σημαίνει κόσμος με υγιείς και ενεργούς πολίτες!

Πηγές:http://www.herrco.grhttp://www.eoan.gr/el/contenthttp://el.wikipedia.org

Από:

Mοροσίδου Σαββούλα

Καραχάλιου Ευαγγελία

Γκαβαρδίνα Πέγκυ

Κούκουνας Γιάννης

Και την κ.Στεροδήμα

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης των «15» και σε

ακόμη χειρότερη θέση από χώρες που μπήκαν αργότερα στην

Ευρωπαϊκή Ένωση των «27», όπως η Τσεχία, είναι η Ελλάδα στον

τομέα της ανακύκλωσης καθώς το ποσοστό των απορριμμάτων που

ανακυκλώνει «αγγίζει» μόλις το 18% με 20% επί των παραγόμενων

σκουπιδιών, τη στιγμή που ο γενικότερος στόχος για την

ανακύκλωση αστικών στερεών αποβλήτων είναι 50% έως το 2020.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ειδικότερα, σε δεκάδες δήμους της

χώρας δεν λειτουργεί ακόμη και σήμερα κάποιο οργανωμένο και

εγκεκριμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης. Το επικρατέστερο σύστημα

είναι εκείνο των μπλε κάδων της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης

Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ) για τα υλικά συσκευασιών, από το οποίο

απουσιάζουν 84 δήμοι σε σύνολο 325 και συμμετέχουν 241.

Επίσης, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, σύμφωνα με την

ιστοσελίδα της ΕΕΑΑ, δεν διαθέτουν μπλε κάδους μεγάλες πόλεις,

όπως η Δράμα, η Τρίπολη, η Καβάλα και η Ξάνθη ενώ απουσιάζουν

από το σύστημα ακόμη και ολόκληροι νομοί (περιφερειακές

ενότητες), όπως εκείνοι της Αρκαδίας, της Δράμας, της Καβάλας,

της Ξάνθης και της Χίου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η Ρόδος, ένας

σημαντικός τουριστικός προορισμός, που παράγει ετησίως 120.000

τόνους απορρίμματα το χρόνο και διαθέτει μόνο κάποια σημεία

συγκέντρωσης συσκευασιών που λειτουργούν από εθελοντές.

Οι λόγοι της κατάστασης αυτής αναζητούνται ανάμεσα στον βαθμό

ευαισθητοποίησης των πολιτών, την έλλειψη συστηματικότητας και

οργάνωσης εκ μέρους των Δήμων και της Πολιτείας, τη μη

επέκταση των όποιων προγραμμάτων εφαρμόστηκαν αλλά και τις

επιλογές που προβάλλουν ισχυρά οικονομικά κέντρα.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Στην Ιαπωνία οι αρχές έχουν θεσπίσει εδώ και περισσότερα από 10

χρόνια, ένα νόμο για τις οικιακές συσκευές, που υποχρεώνει όλους

τους κατασκευαστές και τους καταναλωτές να αναλάβουν την

ευθύνη για την ανακύκλωση των σπιτικών συσκευών. Για την

ακρίβεια, όταν κάποιος θέλει να πετάξει μία παλιά συσκευή του,

καταβάλλει το «τέλος ανακύκλωσης» (το οποίο εξαρτάται από το

είδος και το μέγεθος της συσκευής). Στη συνέχεια, εταιρείες

αναλαμβάνουν να τεμαχίσουν τις συσκευές σε μικρά κομμάτια για

ανακύκλωση, ενώ η διαδικασία είναι ανοιχτή για να την

παρακολουθήσει και το κοινό.

Βέλγιο

Μία χώρα με ιστορία στην αυτοκινητοβιομηχανία, έχει επιτύχει ένα

ποσοστό ανακύκλωσης στο 91% στη διάλυση αυτοκίνητων,

χρησιμοποιώντας τεχνολογίες μετατεμαχισμού, ενώ σκοπεύει να

φτάσει στο 95% μέχρι το 2015.

Σουηδία

Η μέθοδος των Σουηδών είναι πραγματικά 2 σε 1: Οχι μόνο

ξεφορτώνονται τα απορρίμματα, αλλά ζεσταίνουν τους κατοίκους

των πόλεων. Συγκεκριμένα, τα σκουπίδια τους προσφέρουν

θερμότητα και ηλεκτρική ενέργεια, που καλύπτει πλήρως τις

ανάγκες περισσότερου από του 1/4 των σπιτιών της χώρας.

Μάλιστα, η μέθοδος αυτή βοηθάει και τις γειτονικές χώρες, όπως

τη Νορβηγία, αφού όταν η Σουηδία «ξεμένει» από σκουπίδια (ναι,

συμβαίνει και αυτό), η γειτονική χώρα της πουλάει λίγα από τα δικά

της.

Ιταλία

Η γειτονική μας χώρα, έχει θεσπίσει πολύ αυστηρή νομοθεσία

σχετικά με την ανακύκλωση και την καθαριότητα της πόλης.

Συγκεκριμένα, στη Ρώμη ο νόμος υποχρεώνει τους πολίτες να

διαχωρίζουν τα ανακυκλώσιμα από τα υπόλοιπα σκουπίδια και να

έχουν σε απόσταση 500 μέτρων από την πόρτα σας έναν κάδο

ανακύκλωσης, αλλιώς τα πρόστιμα μπορεί να φτάσουν και τα 619

ευρώ

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Το 1994 επινοήθηκε ένα από τα πιο εκτεταμένα προγράμματα

ανακύκλωσης στην Ολλανδία. Σκοπός του προγράμματος ήταν να

εξεταστεί το ενδεχόμενο ανακύκλωσης και επισκευής

χρησιμοποιημένων ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά και

ηλεκτρονικών συσκευών. Εξαιρετικά ενδιαφέρον γεγονός αποτελεί

το ότι 29 από τους 34 δήμους της περιοχής και σχεδόν όλοι οι

κάτοικοι δεν έστρεψαν την πλάτη τους αλλά βοήθησαν ο καθένας

με τον δικό του τρόπο.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Στην Γερμανία κάθε χρόνο πετάγονται περίπου 2.000.000 τόνοι

ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών. Γι' αυτό και το κράτος

άρχισε να ανησυχεί και να μελετά νόμους για την προστασία του

περιβάλλοντος από τα απορρίμματα αυτά. Αυτή την στιγμή 300

περίπου εταιρείες ασχολούνται με την επεξεργασία των

χρησιμοποιημένων ηλεκτρικών συσκευών, την ανακύκλωση τους και

την ανάκτηση των πολύτιμων μετάλλων. Υπάρχουν ειδικοί χώροι

όπου οι πολίτες μπορούν να δώσουν την χαλασμένη συσκευή και να

αγοράσουν μια ανακυκλωμένη.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Οι Βρετανοί, τα τελευταία χρόνια, βλέποντας τη βλάβη που

προκαλούν στο περιβάλλον οι αποσυρόμενοι υπολογιστές καθώς και

τα όφελος από την αξιοποίηση των πολύτιμων υλικών τους,

ασχολήθηκαν με την ανακύκλωσή τους.

Από το 1995 οι εταιρίες κατασκευής Η/Υ είναι υπεύθυνες για τη

συλλογή και ανακύκλωσή τους ("ευθύνη του παραγωγού"). Πολλές

μεγάλες εταιρείες συλλέγουν τους παλαιούς Η/Υ αναβαθμίζοντας

τους, χρησιμοποιώντας ορισμένα μέρη για ανταλλακτικά, ή

μεταπουλώντας τα αλουμινένια μέρη, ή χρήσιμα τσιπ κλπ.

Καναδάς

Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους με τον οποίο ο

Καναδάς ανακυκλώνει τα υλικά, είναι το πώς μεταχειρίζονται

τα παλιά λάστιχα: Επαναχρησιμοποιούνται σε κατασκευές

για παιδικές χαρές ή αναμειγνύονται με την άσφαλτο για

επανακατασκευή του οδοστρώματος. Επίσης, πρακτική λύση

έχουν βρει και για τις γόπες, αφού στο Βανκούβερ ξεκίνησε

πρόσφατα ένα πιλοτικό πρόγραμμα με ειδικούς κάδους για

την ανακύκλωση των αποτσίγαρων, τα οποία θα

συλλέγονται και θα μετατρέπονται σε διαφορετικά

προϊόντα, όπως πλαστικές παλέτες.

Η.Π.Α.

Στις Η.Π.Α. πετιούνται κάθε χρόνο περισσότεροι από 10

εκατομμύρια παλιοί υπολογιστές, που προσθέτουν περίπου 300

εκατομμύρια κιλά απορριμμάτων και τοξικών αποβλήτων. Ως το

2005 είχαν καταλήξει στους χώρους απόρριψης απορριμμάτων

150.000.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Αρκετές εταιρείες

κατασκευής Η/Υ προσπαθούν να ανακυκλώσουν τα προϊόντα τους.

Υπάρχουν εταιρείες που δέχονται πίσω τους Η/Υ, τους εκτυπωτές,

κ.λπ.. που έχουν κατασκευάσει και τους μεταπωλούν φθηνά, σε

άλλες, λιγότερο αναπτυγμένες, χώρες. Πολύ συνηθισμένη είναι η

δωρεά μεταχειρισμένων υπολογιστών σε σχολεία. Στην Καλιφόρνια

λειτουργεί μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ασχολείται με τη

συλλογή Η/Υ και προγραμμάτων τα οποία, αφού επισκευαστούν,

δωρίζονται στα σχολεία.

πηγές:

.newsbeast.gr

.texnologosgeoponos.gr

  sfedona . gr

computerandenvironment

από τους καταπληκτικούς θεούς/θεές:

Ζαφειροπούλου Ελένη

Ζιώμας Γιώργος

Ζιώμας Τάσος

Κατσαντώνη Κάλλια

Μαυρουδή Χρυσούλα