ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ

ΤΖΟΝ ΝΤΙΟΎΙ

Ο Τζων Ντιούι (1859-1952) ήταν ένας από τους προοδευτικότερους Αμερικανούς φιλοσόφους. Γεννήθηκε στο Βερμόντ το 1859 και σπούδασε πρώτα στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του και κατόπιν στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς. Δίδαξε σε πολλά πανεπιστήμια και πριν το θάνατό του, το 1952, είχε κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση για την πραγματιστικήτου προσέγγιση στη φιλοσοφία, την ψυχολογία και την φιλελεύθερη πολιτική.

Εκεί που ο Ντιούι άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση είναι ο τομέας των παιδαγωγικών επιστημών. Πιστεύοντας στην ενότητα και στο αδιαίρετο της θεωρίας και της πράξης, όχι μόνο έγραψε σχετικά συγγράμματα αλλά συμμετείχε δραστήρια σε "πειραματικά σχολεία" για παιδιά που συνδέονταν με το πανεπιστήμιο του Σικάγου. Η διδασκαλία, η συγγραφική δραστηριότητα και η πρακτική της ζωής του Ντιούι απέβλεπαν στη διαμόρφωση μιας νέας εκπαιδευτικής φιλοσοφίας, που θα προκαλούσε τόσο τους σκοπούς όσο και τα μέσα της παραδοσιακής εκπαίδευσης. Οι βασικές ιδέες του Ντιούι μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

Πιο στενή σχέση ανάμεσα στο σχολείο και τη ζωή.

Διδασκαλία με επίκεντρο το μαθητή και όχι τη διδακτέα ύλη.

Η εκπαίδευση δεν είναι προετοιμασία για τη ζωή, είναι η ίδια η ζωή.

Απόρριψη του φορμαλισμού που χαρακτηρίζει τη χωρισμένη σε τάξεις βασική εκπαίδευση και τα προγράμματά της.

Γέννηση 20 Οκτωβρίου 1859Μπέρλιγκτον

Θάνατος 1 Ιουνίου 1952Νέα Υόρκη

Υπηκοότητα /

Χώραπολιτογράφησης Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Σχολές φοίτησης Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και Πανεπιστήμιο

του Βέρμοντ

Ιδιότητα φιλόσοφος, ψυχολόγος, παιδαγωγός,

καθηγητής, κοινωνιολόγος και συνδικαλιστής

Εργοδότης Πανεπιστήμιο του Σικάγο, Πανεπιστήμιο του

Μίσιγκαν και Πανεπιστήμιο Κολούμπια

Σημαντικότερα

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία

κώδικα]

"Πώς σκεπτόμαστε" (1910)

"Ανασυγκρότηση στη φιλοσοφία" (1920)

"Δημοκρατία και εκπαίδευση" (1916)

"Εμπειρία και φύση" (1925)

"Λογική: η θεωρία της έρευνας" (1938)

"Εμπειρία στην εκπαίδευση" (1938)

ΜΑΡΊΑ ΜΟΝΤΕΣΟΡΗ

Η Μοντεσόρι γεννήθηκε στο Κιαραβάλλε της Ανκόνα και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης, από όπου αποφοίτησε ως η πρώτη γυναίκα γιατρός της πατρίδας της. Μέσα από την παιδιατρική οδηγήθηκε, ως ψυχολόγος και ταλαντούχος παιδαγωγός που ήταν, στην προσπάθεια για την ψυχολογική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού, ασχολούμενη αρχικά με παιδιά με νοητική καθυστέρηση ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Σε αυτόν τον αγώνα έδωσε ολόκληρη τη ζωή της.

Έφτιαξε παιδαγωγικό υλικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού για όλα τα μαθήματα, θετικά και θεωρητικά, που αφορούν τη μόρφωσή του. Δημιούργησε μόνη της εποπτικά μέσα διδασκαλίας και παιδαγωγικό υλικό για να γίνονται μέσω των αισθήσεων κατανοητά τα μαθήματα του σχολείου.

Η επιτυχία της μεθόδου της αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. Ακόμα και παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έμπαιναν σιγά-σιγά στις κανονικές τάξεις του σχολείου, καθώς απελευθερωνόταν το πνεύμα και η ψυχή τους. Γι' αυτό μερικοί άνθρωποι, ακόμη και επιστήμονες, συνέδεσαν το όνομά της με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Η Μαρία Μοντεσσόρι όμως ασχολήθηκε κατά βάση σε όλη τη ζωή της με όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως δείκτη νοημοσύνης ή μαθησιακής ικανότητας, και ίδρυσε σχολές σε πολλά κράτη για να εκπαιδεύεται προσωπικό στη χρησιμοποίηση του παιδαγωγικού υλικού αυτού, αλλά κυρίως στην κατανόηση της φιλοσοφίας της μεθόδου της, γιατί δίδαξε πως αυτό είναι το πρώτο θέμα για την επιτυχία.

Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού είναι η πρώτη αρχή της μεθόδου, και έπειτα η ελευθερία που θα βγει από την πειθαρχία. Άλλες αρχές της μοντεσσοριανής μεθόδου είναι:

Η εσωτερική και εξωτερική τάξη στη συγκρότηση του ανθρώπου.

Ο σεβασμός στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον.

Η ατομική προσπάθεια αλλά και η καλή συνεργασία με τον κόσμο του περιβάλλοντος.

Η μάθηση μέσω της έρευνας που θα δώσει τη χαρά για τη δουλειά και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα. Η παντοειδής άσκηση για την απόκτηση δυνατοτήτων.

Ικανός άνθρωπος ίσον ευτυχής άνθρωπος.

ΖΑΝ ΠΙΑΖΕ

Ο Ζαν Πιαζέ Γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου του 1896 στο Νεσατέλ της Ελβετίας όπου και μεγάλωσε. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Αρτύρ Πιαζέ, πανεπιστημιακού καθηγητή Λογοτεχνίας, και της Ρεμπέκα Τζάκσον. Η αρχή της επιστημονικής του δραστηριότητας τοποθετείται στην ηλικία των 11 ετών, όταν ως μαθητής, έγραψε τις πρώτες του παρατηρήσεις για ένα σπουργίτι. Το ενδιαφέρον του για την έρευνα και της φυσικές επιστήμες συνεχίστηκε και ως αντικείμενο σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Νεσατέλ, όπου απέκτησε και το διδακτορικό του. Οι πρώτες του μελέτες για την γνωστική ανάπτυξη ξεκίνησαν στο École de la rue de la Grange-aux-Belles της Γαλλίας. Σ' αυτό το πεδίο επικεντρώθηκε κυρίως το ερευνητικό του έργο. Το 1921 διετέλεσε διευθυντής σπουδών στο Ινστιτούτο Ρουσσώ στην Γενεύη της Ελβετίας. Με αντικείμενο την κοινωνιολογία,την ψυχολογία, την γενετική και πειραματική ψυχολογία, δίδαξε σε πολλά από τα Πανεπιστήμια της Ελβετίας αλλά και στην Σορβόννη της Γαλλίας. Το 1955 ίδρυσε το Παγκόσμιο Κέντρο Γενετικής Επιστημολογίας, που ήταν και διευθυντής μέχρι τον θάνατό του. Πέθανε στην Γενεύη 16 Σεπτεμβρίου του 1980.[2] Θεωρήθηκε όχι μόνον ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς και ερευνητές στον κλάδο της Ψυχολογίας, αλλά και ο τέταρτος από εκείνους που άσκησαν την μεγαλύτερη επιρροή με το έργο τους.

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΑΔΕΡΛΑΝΤ ΝΗΛ

Ο Αλεξάντερ Σάδερλαντ Νηλ (17 Οκτωβρίου 1883 – 23

Σεπτεμβρίου 1973) ήταν Σκωτσέζος προοδευτικός παιδαγωγός,

συγγραφέας, και ιδρυτής του σχολείου Σάμερχιλ, το οποίο παραμένει

σε λειτουργία μέχρι και τις μέρες μας, συνεχίζοντας σταθερά την

εκπαιδευτική του φιλοσοφία. Είναι περισσότερο γνωστός ως

υπερασπιστής της προσωπικής ελευθερίας των παιδιών.

Βιογραφικά

Ο Νηλ γεννήθηκε στην μικρή πόλη Φόρφαρ στα Σκωτσέζικα Λόουλαντς και είχε

δώδεκα αδέλφια. Και οι δύο του γονείς ήταν δάσκαλοι. Αφού εργάστηκε όντας

παιδί ως βοηθός δασκάλου του πατέρα του, εισήχθη για σπουδές στο Πανεπιστήμιο

του Εδιμβούργου, όπου το 1912 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις

Θεωρητικές Επιστήμες (Master of Arts). Το 1914 έγινε διευθυντής του σχολείου

Γκρέτνα Γκριν στην Σκωτία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η αυξανόμενη

δυσαρέσκειά του μπορεί να εντοπιστεί στις προσωπικές του σημειώσεις που

δημοσιεύτηκαν αργότερα. Σε αυτές, περιέγραφε τον εαυτό του ως «τόσο Νιτσεϊκό

ώστε να αισθάνεται υποχρεωμένος να διαμαρτύρεται ενάντια στο να διδάσκονται

τα παιδιά

Αλεξάντερ Σάδερλαντ Νηλ

Ο Νηλ στα γενέθλιά του

Γέννηση 17 Οκτωβρίου 1883

Φορφάρ, Σκωτία

Θάνατος 23 Σεπτεμβρίου 1973

(89 ετών)

Άλντεμποθργκ,

Σάφολκ, Αγγλία

Υπηκοότητα /

Χώραπολιτογράφησης

Ηνωμένο Βασίλειο

Εκπαίδευση Μεταπτυχιακός Τίτλος

Σπουδών στις Θεωρητικές

Επιστήμες, Πανεπιστήμιο

του Εδιμβούργου, 1912

Σχολές φοίτησης Πανεπιστήμιο του

Εδιμβούργου

Ιδιότητα Παιδαγωγός, συγγραφέας

Γνωστός για ιδρυτής του Σάμερχιλ,

υπερασπιστής της

προσωπικής ελευθερίας των

παιδιών, προοδευτική

εκπαίδευση

Επηρεάστηκε από Χόμερ Λέιν, Μαρία

Μοντεσόρι, Σίγκμουντ

Φρόυντ, Βίλχελμ

Ράιχ, Μπέρτραντ Ράσελ

Σύζυγος Ena May Neill

Τέκνα Ζωή Νηλ Ρέντχεντ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γνωστός και ως Ιωάννης της Αντιόχειας,

είναι Άγιος, Πατέρας και ιεράρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην

Αντιόχεια της Συρίας μεταξύ 344 και 354. Έδρασε στην ίδια πόλη, αλλά και

στην Κωνσταντινούπολη και τελικά πέθανε εκδιωγμένος από την αυτοκρατορική

αυλή το 407, λόγω του αυστηρού ελέγχου που της ασκούσε. Ο ίδιος συγκαταλέγεται

ανάμεσα στις κορυφαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, ένεκα του αξεπέραστου

χαρίσματός του στην ομιλία. Διετέλεσε επίσης επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως,

όπου διακρίθηκε για το σπουδαίο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο που

διενήργησε. Τελικά αναδείχτηκε ως ένας από τους πλέον λαοφιλείς ιεράρχες, εξ ου

και σήμερα θεωρείται άγιος από τα Παπικά, Λουθηρανικά και Αγγλικανικά

δόγματα, ενώ κατατάσσεται στους μεγάλους πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Εορτάζεται: Από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις εξής ημέρες:

13 Νοεμβρίου: μνήμη Ιωάννη του Χρυσοστόμου (η 14η Σεπτεμβρίου είναι η

εορτή Υψώσεως του Σταυρού και έτσι η εορτή μετατέθηκε).

30 Ιανουαρίου: των Τριών Ιεραρχών, μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο

Γρηγόριο τον Θεολόγο

15 Δεκεμβρίου: χειροτονία του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

27 Ιανουαρίου: ανακομιδή των λειψάνων του το 438 από τον Πατριάρχη

Πρόκλο

26 Φεβρουαρίου: η χειροτονία του σε πρεσβύτερο.

Η επιρροή του Χρυσοστόμου στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Απο τους σημερινούς μελετητές ο Χρυσόστομος θεωρείται ως μια από τις σημαντικές

προσωπικότητες που διαδραμάτισαν ρόλο στη διαμόρφωση των τεκταινομένων της

εκκλησίας. Η δημοφιλία του στους κόλπους του απλού κλήρου και του λαού ήταν

καταλυτικοί παράγοντες σε αυτή τη διαμόρφωση αλλά και οι σημαντικές καινοτομίες

που προσέθεσε τόσο στη λειτουργική, όσο και στην ποιμαντική ζωή της Ανατολικής

εκκλησίας δεν μπορούσαν να μη ληφθούν υπόψη αφού διευκόλυναν αρκετά το

λατρευτικό βίο αλλά και την ποιμαντική προσέγγιση του λαού. Κατά γενική

ομολογία ο Χρυσόστομος διείδε τα οργανωτικά αδιέξοδα, αλλά και τους θεσμούς οι

οποίοι υπήρξαν κατά τα πρωταποστολικά έτη πυρήνας και αιχμή του πνευματικού

βίου της εκκλησίας και ως άνθρωπος με ιδιαίτερες επιτελικές ικανότητες διενήργησε

αλλαγές δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε σημεία που επέφεραν νέα ώθηση στην

εκκλησιαστικό βίο.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

Βάση των στοιχείων που μας δόθηκαν διαβάζοντας για

τους μεγαλύτερους παιδαγωγούς στον κόσμο το σχολείο

των ονείρων μας θα ήταν ένα σχολείου στο όποιο θα

υπήρχαν οι καλύτερες μεθόδους εκπαιδεύσεις και

δάσκαλοι οι όποιοι θα καταλάβαιναν τα ερεθίσματα των

παιδιών.

Ένα τέτοιο σχολείο δεν θα ήταν τίποτα χωρίς ποικίλων

ειδών δραστηριότητες για να διαλέξουν τα παιδιά.

Όταν το παιδί χαίρεται να πηγαίνει σχολειό για τον

οποιονδήποτε λόγο τότε θα έχει θετική ενεργεία και θα

μπορεί να παρακολουθεί το μάθημα με περισσότερη

ευχαρίστηση και σας το λέμε εμείς που είμαστε παιδιά.

ΤΕΛΟΣ

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας

Αντωνέλου Κωνσταντίνα

Αρμπιλια Ηλέκτρα

Καραμούτζου Γιώτα

Ανδριοπουλου Μπρίνα

Κεδικγιαννη Ξανθίππη

Αναστασίου Σοφία

Αντωνέλου Κωνσταντίνα

Αρμπιλια Ηλέκτρα

Καραμούτζου Γιώτα

Ανδριοπούλου Μπρίνα

Κεδικγιαννη Ξανθίππη

Αναστασίου Σοφία