Ινδιάνοι

Θρησκεία και Έθιμα

ΟΜΑΔΑ: NEZ PERCES

Ο ινδιάνος

Ο ινδιάνος δεν είναι αποκομμένος από

το σύμπαν και την φύση αλλά έχει μια

συγκεκριμένη θέση μέσα σ' αυτή την

παγκόσμια τάξη. Εναρμονίζεται με τα

στοιχεία που αποτελούν την φύση και

τα αντιμετωπίζει σαν ζωντανούς

οργανισμούς. Όχι βέβαια ζωντανούς

από βιολογική άποψη αλλά σαν

μορφές οι οποίες κατοικούνται

από πνεύματα-δυνάμεις της φύσης.

Τα Ιερά σύμβολά των Ινδιάνων:

Το πουλί: Θεωρείται αγγελιοφόρος των θεών αλλά και γέφυρα επικοινωνίας αυτών με τους ανθρώπους, γι' αυτό και παρατηρούν ιδιαίτερα την συμπεριφορά τους ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν τα μηνύματα που θεωρούσαν ότι μεταφέρουν. Πολλές φυλές πίστευαν ότι τα πουλιά είναι το ορατό μέρος από τις ψυχές των πεθαμένων.

Ο αετός: Ιδιαίτερα εξέχουσα θέση έχει ο αετός σε όλες τις φυλές.

Η Κουκουβάγια: Γενικά σύμβολο Σοφίας. Σε κάποιες φυλές είναι ο ακόλουθος του "Κυρίου του Θανάτου” ενώ σε άλλες οι μάγοι-γιατροί κουβαλούσαν μαζί τους μια βαλσαμωμένη κουκουβάγια σαν σύμβολο της αδελφότητάς τους.

Τα Ιερά σύμβολα των Ινδιάνων

Το φίδι : Σε μερικές φυλές είναι σύμβολο του ήλιου και του χρόνου και απεικονίζεται, να καταβροχθίζει την ουρά του. Ακόμα, ενδεχομένως, να είναι και σύμβολο της αιωνιότητας. Σε άλλες φυλές σχετίζεται με την αστραπή και ακόμα θεωρείται '' το δόρυ του Θεού του πολέμου'' και αποκτά έτσι πολύ μεγάλη αξία για τον πολεμιστή.

Ο κροταλίας: Ιδιαίτερη σημασία έχει ο κροταλίας, σε σχέση με τα υπόλοιπα φίδια, για τους μάγους και τους θεραπευτές, οι οποίοι φαίνεται να έχουν εξοικειωθεί μαζί του και να μπορούν να το έχουν σαν συνοδεία τους ή συντροφιά τους.

Έθιμα ινδιάνων (ζωή)

Οι Ινδιάνοι έπρεπε να τηρούν πολύ αυστηρά έθιμα που

άρχιζαν μόλις μετά τη γέννηση. Της στιγμή της γέννας της , η

γυναίκα απομονωνόταν μέσα σε μια μικρή καλύβα

καμωμένη από φυλλώματα όπου έμενε μόνη για αρκετές

μέρες. Ο άντρας δεν πλησίαζε ποτέ αυτή την καλύβα . Όταν

το παιδί ήταν ασθενικό κι αδύνατο, η μητέρα τρυπούσε τις

σόλες των παπουτσιών της για να το εμποδίσει να φύγει,

δηλαδή να πεθάνει. Εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις, ο

άντρας ποτέ δεν κρατούσε το πρώτο του παιδικό όνομα.

Κατακτούσε το ανδρικό του όνομα στην πρώτη του πολεμική

επιχείρηση.

Έθιμα ινδιάνων (ζωή)

Όταν ένας νέος ερωτευόταν μια νέα κοπέλα, δεν έπρεπε να το δείχνει υπερβολικά. Έπαιζε φλογέρα τα βράδια κοντά στην καλύβα ή τη σκηνή της αγαπημένης του. Η κοπέλα, αν τον ήθελε κι εκείνη, έβγαζε τότε τους πασσάλους της σκηνής της κοντά στο σημείο όπου κοιμόταν, ώστε να μπορέσει ο νέος , όταν θα νύχτωνε, να μπει και να ξαπλώσει κοντά της. Συναντιόνταν επίσης πηγαίνοντας στο δάσος ή την πηγή. Όταν ένας νέος ήθελε να παντρευτεί, έστελνε κάποιον από τους γονείς του να συναντήσει τους γονείς της κοπέλας. Συχνά οι γονείς συμμετείχαν στην επιλογή της κοπέλας. Σε σπάνιες περιπτώσεις , οι δυο νέοι κλέβονταν και το έσκαγαν.

Έθιμα ινδιάνων (ζωή)

Ένας άνδρας μπορούσε να πάρει όσες γυναίκες ήταν σε θέση να θρέψει,

ώστε να ενσωματώνονται όλες στη ζωή της φυλής. Συχνά παντρευόταν τις

μικρότερες αδελφές της πρώτης του γυναίκας, για να περιορίζονται έτσι οι

μεταξύ τους καβγάδες.Η πρώτη γυναίκα είχε το προνόμιο να διευθύνει τη

δουλειά των άλλων.

Δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου μοναχικές γυναίκες, οι χήρες φρόντιζαν

αμέσως να ξαναπαντρευτούν.

Η διανομή της δουλειάς γινόταν με τρόπο πολύ αυστηρό. Ό,τι αφορούσε τη

συντήρηση της ζωής ήταν δουλειά και προνόμιο των γυναικών. Ανδρικές

δουλειές ήταν το κυνήγι και ο πόλεμος.

Έθιμα ινδιάνων (θάνατος)

Παντού βρίσκουμε μια συγκεκριμένη μορφή ταφής .

Ήταν συνηθισμένο να καταστρέφονται όλα τα αντικείμενα που ανήκαν στο νεκρό ή που μπορούσαν να τον θυμίσουν.

Για να κατευνάσουν τον πόνο τους , οι επιζώντες χαράζανε τα χέρια και τα πόδια τους μέχρι τα τρέξει αίμα. Οι πιο στενοί συγγενείς κόβανε το ένα τους δάχτυλο.

Σε ένδειξη πένθους, κόβανε τα μαλλιά τους, σκεπάζανε το κεφάλι τους με στάχτη και χώμα και δεν φορούσαν παρά παλιά ρούχα, έτριβαν με ρετσίνι το πρόσωπο τους και δεν πλένονταν ούτε χτενίζονταν.

Ο θάνατος σήμαινε για αυτούς ακαθαρσία που απαιτούσε τελετουργίες για την κάθαρση της.

Κάθε ινδιάνος , πριν πεθάνει, τραγουδούσε το πένθιμο τραγούδι του.

Το να αφήσεις ένα νεκρό χωρίς ταφή ήταν προσβολή.

Χρώματα και έννοιες

Ορισμένοι από τους πολεμιστές ζωγράφιζαν τα πρόσωπα τους με κάθετες γραμμές κάτω από τα μάτια τους για να δείξουν ότι έκλαιγαν για την επιτυχία της αποστολής τους.

Υπήρχε ιδιαίτερος τρόπος βαψίματος για τους νεκρούς και τους ετοιμοθάνατους .

Κυριότερες έννοιες:

μaύρο=θάνατος

κόκκινο=δύναμη, ζωή

κίτρινο=χαρά, λύπη

λευκό=ειρήνη

Σεβασμός των τύπων και θρησκεία

Ο ιερός αριθμός των ινδιάνων ήταν το 4 και αντιστοιχούσε στις 4 κατεύθυνσης αριστερά δεξιά πάνω και κάτω.

Ο ινδιάνος αισθάνονταν τον εαυτό του σε μόνιμη επικοινωνία με τις υπερφυσικές δυνάμεις. Δεν είχε την αλαζονεία να τοποθετεί τον εαυτό του χωριστά από τη φύση αλλά αισθάνονταν πως ήταν διαφορετικός απ’ τα ζώα τα φυτά τα μέταλλα και τα αστερία.

Όλα τα αλλά όντα θεωρούνταν αρχαιότερα από τον άνθρωπο και αποτελούσαν τις υπερφυσικές δυνάμεις. Εμφανίζονται συνήθως με την ανθρώπινη μορφή τους μέσα στα όνειρα.

Οι ινδιάνοι Πουέμπλος πίστευαν σε καλούς και κακούς θεούς κι έκαναν σε όλους τις ίδιες θυσίες.

Ο θάνατος αυτός καθαυτός δεν είχε τίποτα το οριστικό και γι αυτό τον φοβόνταν λιγότερο απ' ό,τι την απώλεια της εσωτερικής δύναμης του κάθε ατόμου που περιείχε σαν δύναμη την αρχή της ζωής και προστάτευε το άτομο από τον οριστικό θάνατο.

Η ψυχή πήγαινε στη χώρα των νεκρών και πίστευαν ότι μπορούσε να ξαναγυρίσει.

Tο λουτρό των ατμών

O άρρωστος έχυνε νερό πάνω στις ζεστές πέτρες και

έμενε μέσα στο λουτρό των ατμών όσο χρόνο έκρινε

απαραίτητο. Συνήθως, μόλις έβγαινε, έτρεχε στο κρύο

ποτάμι, βρεχόταν και μετά σκεπαζόταν με ζεστές

κουβέρτες. Το λουτρό των ατμών το έκαναν και

άνδρες που δεν είχαν προβλήματα υγείας αλλά ήθελαν

να καθαρίσουν την ψυχή τους ή να νηστέψουν ή,

ακόμη, να προετοιμάσουν το σώμα τους, πριν βγουν

στο μονοπάτι του πολέμου.

Το Μανιτού

Το Μανιτού

Ο Ινδιάνος είχε την ανάγκη να έρχεται σε επαφή με τις υπερφυσικές δυνάμεις. Σε κάποιες φυλές τα έφηβα αγόρια μετά το λουτρό του ατμού πήγαιναν σε ένα απομονωμένο μέρος παρέμεναν εκεί μέρα και νύχτα και είχαν σαν καθήκον να θυμούνται τα όνειρα που έβλεπαν. Αν είχαν δει στον ύπνο τους μια υπερφυσική δύναμη σήμαινε ότι ήθελε να τους προσφέρει τη φιλία της και τις μαγικές της δυνατότητες. Το αγόρι που πλησίαζε μια παράδοξη δύναμη μπορούσε να προκαλέσει να έρθει μια άλλη. Αν εμφανιζόταν η ίδια για δεύτερη φορά δεν μπορούσε πια να τη διώξει. Βρισκόταν δεμένος μαζί της για όλη του τη ζωή. Ο άνθρωπος δεχόταν τη μαγική δύναμη από αυτά τα όντα είτε ήταν αρκούδα, βίσονας είτε κάτι άλλο και γινόταν φίλος, προστάτης κι αδελφός του για αυτό το το λόγο επετίθετο σε όποιον έβλαπτε τη δύναμη που τον προστάτευε. Αυτές οι υπερφυσικές δυνάμεις λέγονταν Μανιτού. Οι άνθρωποι με το ίδιο Μανιτού αισθάνονταν δεμένοι μεταξύ τους. Στις μάχες απέφευγαν ο ένας τον άλλο και δυο άνθρωποι με το ίδιο μανιτού απαγορευόταν να παντρευτούν.

Μαρτυρίες Μαγείας των Ινδιάνων

Βρισκόμαστε στα 1865 και στη μάχη του ποταμού Powder river. Ο

αρχηγός της φυλής των Τσεγιέν επιχειρεί ένα επιδεικτικά αργό

περίπατο, καβάλα στο άλογό του, μπροστά απ’ τους λευκούς

στρατιώτες. Αυτοί βλέποντας την ευκαιρία να σκοτώσουν τον Ινδιάνο

αρχηγό πυροβολούν εναντίον του κατά βούληση, αλλά κατά

περίεργο τρόπο όλες οι σφαίρες αστοχούν. Και ενώ οι λευκοί τρίβουν

τα μάτια τους, οι Τσεγιέν γνωρίζουν ότι ο αρχηγός τους είναι άτρωτος

καθώς φοράει ένα κάλυμμα κεφαλής με μαγικές ιδιότητες.

1890. Μάχη Ινδιάνων και λευκών στον ποταμό Wounded Knee. Ο

μάγος των Σιου «Μαύρο Ελάφι» οδηγεί μια ομάδα πολεμιστών της

φυλής , κρατώντας μπροστά του το μαγικό του τόξο. Τα πυκνά πυρά

ούτε που τους τραυματίζουν. Το «Μαύρο Ελάφι» ανήκει σε μια ειδική

κατηγορία ανθρώπων προικισμένων με μαγικές δυνάμεις, τους

οποίους οι Σιου αποκαλούν "Vacan" (οι «μυστηριώδεις»).

Προσευχές των Ινδιάνων

Προσευχή για το Μεγάλο Πνεύμα:

Ω, μεγάλο Πνεύμα, του οποίου τη φωνή ακούω στον αέρα του οποίου η ανάσα δίνει ζωή σε όλο τον κόσμο.Άκουσέ με. Χρειάζομαι τη δύναμη και τη σοφία σου.Άφησέ με να περπατήσω με ομορφιά, και κάνε τα μάτια μου να βλέπουν το κόκκινο και μωβ ηλιοβασίλεμα. Κάνε τα χέρια μου να σέβονται τα πράγματα που έχεις φτιάξεικαι τα αυτιά μου ανοιχτά για να ακούν τη φωνή σουΚάνε με σοφό έτσι ώστε να μπορώ να καταλάβω τα πράγματα που δίδαξες το λαό μου. Βοήθησέ με να παραμείνω ήρεμος και δυνατός απέναντι σε όσα έρχονατι προς το μέρος μου.

Άσε με να μάθω τα μαθήματα που έχεις κρύψει σε κάθε φύλλο και πέτρα. Βοήθησέ με να αναζητήσω καθαρές σκέψεις και να δράσω με την πρόθεση να βοηθώ τους άλλους. Βοήθησέ με να βρω συμπόνια χωρίς να με κατακλύζει η εμπάθεια. Αναζητώ δύναμη, όχι για να είμαι καλύτερος από τον αδερφό μου, αλλά για να πολεμήσω το μεγαλύτερο εχθρό μου - τον Εαυτό μου. Κάνε με να είμαι πάντα έτοιμος να έρθω μαζί σου με καθαρά χέρια και ίσια μάτια. Έτσι όταν η ζωή ξεθωριάσει, όπως ξεθωριάζει το ηλιβασίλεμα, το πνεύμα μου θα έρθει μαζί σου χωρίς ντροπή.

~Άγνωστος συγγραφέας

Προσευχές των Ινδιάνων

Ποιος θα τραγουδήσει το όνομά μου;

Όταν δε βλέπω πια τον αετό

θα φωνάξεις το όνομά μου;

όταν το μονοπάτι μου φτάσει στο τέλος του

θα τραγουδήσεις το όνομά μου σε προσευχή;

Οι Παλιοί ξεθωριάζουν και δεν υπάρχουν πια

και κανείς δε φωνάζει τα ονόματά τους.

Ο Λαός μας εξαφανίζεται και γίνεται στάχτη

και κανείς δεν τραγουδά τις προσευχές.

κάποτε ήμασταν δυνατοί και πολλοί,

φωνάζω τα όνοματα εκείνων από πριν.

Αυτοί που παραμένουν δε γνωρίζουν.

Για αυτούς τραγουδώ την προσευχή μου.

Αλλά όταν εγώ φύγω, ποιος θα με ακολουθήσει,

ποιος θα φωνάξει το όνομά μου;

Όταν θα έχω εγκαταλείψει την αναπνοή μου,

ποιος θα πει το όνομά μου σε προσευχή;

~Άγνωστος συγγραφέας

Προσευχές των Ινδιάνων

Προσευχή των Τσερόκι:

Όυρανέ παππού μας,

Φεγγάρι γιαγιά μας, γη μητέρα μας,

Είμαι ευγνώμων.

Αγαπάμε ο ένας τον άλλον

Είμαστε ευγνώμονες

Συμμετείχαν οι μαθήτριες

Φιλιππάτου Βικτώρια

Ασβεστά Μαρίτα

Ζαφείρη Άρτεμις

Καρανάσιου Δέσποινα

Βεκρή Νεκταρία