αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

ΑΡΧΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΡΗΜΑΤΩΝ(1) ἀγγέλλω ἀγγέλλομαι

ἤγγελλον ἠγγελλόμηνἀγγελῶ ἀγγελοῦμαι, ἀγγελθήσομαιἤγγειλα ἠγγειλάμην, ἠγγέλθηνἤγγελκα ἤγγελμαιἠγγέλκειν ἤγγέλμην

(2) ἀγορεύω ἀγορεύομαιἠγόρευον ἠγορευόμηνἀγορεύσω, ἐρῶ ἀγορεύσομαι, ῥηθήσομαιἠγόρευσα, εἶπον ἐρρήθηνἠγόρευκα, εἴρηκα εἴρημαιἠγορεύκειν, εἰρήκειν εἰρήμην.

(3) ἄγω ἄγομαιἦγον ἠγόμηνἄξω ἄξομαι, ἀχθήσομαιἦξα, ἤγαγον ἠγαγόμην, ἤχθηνἦχα, ἀγήοχα ἦγμαιἤχειν, ἀγηόχειν ἤγμην.

(4) αἰνῶ (έω-ῶ) αἰνοῦμαιᾔνουν ᾐνούμηναἰνέσομαι,[αἰνέσω(σπν)] αἰνεθήσομαιᾔνεσα ᾐνέθηνᾔνεκα ᾔνημαιᾐνέκειν ᾐνήμην.

(5) αἱρῶ (έω-ῶ) ἁλίσκομαι αἱροῦμαιᾕρουν ἡλισκόμην ᾑρούμηναἱρήσω ἁλώσομαι αἱρήσομαι, αἱρεθήσομαιεἷλον ἑάλων εἱλόμην, ᾑρέθην ᾕρηκα ἑάλωκα ᾕρημαιᾑρήκειν ἑαλώκειν ᾑρήμην.

(6) αἴρω αἴρομαι (7) αἰσθάνομαιᾖρον ᾐρόμην ᾐσθανόμηνἀρῶ ἀρουμαι, ἀρθήσομαι αἰσθήσομαιἦρα ἠράμην, ἤρθην ᾐσθόμηνἦρκα ἦρμαι ᾔσθημαιἠρκειν ἤρμην ᾐσθήμην.

(8) αἰσχύνω αἰσχύνομαιᾔσχυνον ᾐσχυνόμηναἰσχυνῶ αἰσχυνοῦμαι, αἰσχυνθήσομαιᾔσχυνα ᾐσχύνθην(ᾔσχυγκα) ᾔσχυμμαι(ᾐσχύγκειν) ᾐσχύμμην.

1.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

(9) αἰτῶ (έω-ῶ) αἰτοῦμαι (10) αἰτιάομαι - ῶμαιᾔτουν ᾐτούμην ᾐτιώμηναἰτήσω αἰτήσομαι αἰτιάσομαιᾔτησα ᾐτησάμην, ᾐτήθην ᾐτιασάμην, ᾐτιάθηνᾔτηκα ᾔτημαι ᾐτίαμαιᾐτήκειν ᾐτήμην ᾐτιάμην.

(11) ἀκούω ἀκούομαιἤκουον ἠκουόμηνἀκούσομαι ἀκουσθήσομαιἤκουσα ἠκουσάμην, ἠκούσθηνἀκήκοα ἤκουσμαιἀκηκόειν, ἠκηκόειν ἠκούσμην.

(12) ἀλλάττω(-σσω) ἀλλάττομαιἤλλαττον(-σσω) ἠλλαττόμηνἀλλάξω ἀλλάξομαι, ἀλλαχθήσομαι, ἀλλαγήσομαιἤλλαξα ἠλλάχθην, ἠλλάγηνἤλλαχα ἤλλαγμαιἠλλάχειν ἠλλάγμην.

(13) ἀμαρτάνω ἀμαρτάνεται (απρόσωπο)ἠμάρτανον ἠμαρτανέτοἀμαρτήσομαι - ἤμαρτον ἠμαρτήθηἠμάρτηκα ἠμάρτηταιἠμαρτήκειν ἠμάρτητο.

(14) ἀξιῶ (όω-ῶ) ἀξιοῦμαι (15) ἄρχω ἄρχομαιἠξίουν ἠξιούμην ἦρχον ἠρχόμηνἀξιώσω ἀξιώσομαι ἄρξω ἄρξομαι, ἀρχθήσομαιἠξίωσα ἠξιωσάμην ἦρξα ἠρξάμην ἤρχθην ἠξίωκα - (ἦρχα) ἦργμαιἠξιώκειν - (ἤρχειν) ἤργμην.

(16) βαίνω βαίνομαι (17) βάλλω βάλλομαιἔβαινον - ἔβαλλον ἐβαλλόμηνβήσομαι [βαθήσομαι] βαλῶ βαλοῦμαι, βληθήσομαι ἔβην ἐβάθην ἔβαλον ἐβαλόμην, ἐβλήθηνβέβηκα βέβαμαι βέβληκα βέβλημαιἐβεβήκειν ἐβεβάμην ἐβεβλήκειν ἐβεβλήμην.

(18) βλάπτω βλάπτομαι (19) βοηθῶ (έω-ῶ)ἔβλαπτον ἐβλαπτόμην ἐβοήθουνβλάψω βλάψομαι, βλαβήσομαι βοηθήσωἔβλαψα ἐβλάφθην, ἐβλάβην ἐβοήθησαβέβλαφα βέβλαμμαι βεβοήθηκα ἐβεβλάφειν ἐβεβλάμην ἐβεβοηθήκειν.

(20) βουλεύω (21) βούλομαι (22) γίγνομαι

2.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

ἐβούλευον ἐβουλόμην ἐγιγνόμηνβουλεύσω βουλήσομαι, βουληθήσομαι γενήσομαι, γενηθήσομαιἐβούλευσα ἐβουλήθην ἐγενόμην, ἐγενήθηνβεβούλευκα βεβούλημαι γέγονα, γεγένημαιἐβεβουλεύκειν ἐβεβουλήμην ἐγεγόνειν, ἐγεγενήμην.

(23) γιγνώσκω γιγνώσκομαι (24) γράφω γράφομαιἐγίγνωσκον ἐγιγνωσκόμην ἔγραφον ἐγραφόμηνγνώσομαι γνωσθήσομαι γράψω γράψομαιἔγνων ἐγνώσθην ἔγραψα ἐγραψάμηνἔγνωκα ἔγνωσμαι γέγραφα γέγραμμαιἐγνώκειν ἐγνώσμην ἐγεγράφειν ἐγεγράμμην.

(25) δέδοικα ή δέδια (26) δείκνυμι και δεικνύω δείκνυμαιἐδεδοίκειν ή ἐδεδίειν ἐδείκνυν και ἐδείκνυον ἐδεικνύμηνδείσομαι δείξω δείξομαι, δειχθήσομαιἔδεισα ἔδειξα ἐδειξάμην, ἐδείχθην - δέδειχα δέδειγμαι- ἐδεδείχειν ἐδεδείγμην.

(27) δέχομαι (28) δεῖ – δέω δέομαιἐδεχόμην ἔδει – ἔδεον ἐδεόμηνδέξομαι, δεχθήσομαι δεήσει – δεήσω δεήσομαιἐδεξάμην, ἐδέχθην ἐδέησε – ἐδέησα ἐδεήθηνδέδεγμαι δεδέηκε – δεδέηκα δεδέημαιἐδεδέγμην ἐδεδεήκει – ἐδεδεήκειν εδεδεήμην.

(29) δηλῶ (όω-ῶ) (30) δίδωμι δίδομαι (31) δρῶ (άω-ῶ)δρῶμαιἐδήλουν ἐδίδουν ἐδιδόμην ἔδρων ἐδρώμηνδηλώσω δώσω δοθήσομαι δράσω -ἐδήλωσα ἔδωκα ἐδόθην, ἐδόμην ἔδρασα ἐδράσθηνδεδήλωκα δέδωκα δέδομαι δέδρακα δέδραμαιἐδεδηλώκειν ἐδεδώκειν ἐδεδόμην ἐδεδράκειν ἐδεδράμην.

(32) δύναμαι (33) ἐῶ (άω-ῶ) ἐῶμαι (34) ἐθέλω, θέλωἐδυνάμην, ἠδυνάμην εἴων εἰώμην ἤθελονδυνηθήσομαι ἐάσω ἐάσομαι ἐθελήσω, θελήσωἐδυνησάμην, ἐδυνήθην, εἴασα εἰάθην ἠθέλησαἠδυνήθην, ἐδυνάσθην εἴακα εἴαμαι ἠθέληκαδεδύνημαι εἰάκειν εἰάμην ἠθελήκειν.ἐδεδυνήμην

(35) εἰμί (36) εἶμι(ἔρχομαι) (37) ἐλαύνω ἐλαύνομαιἦν, ᾖ ᾖα, ᾔειν ἤλαυνον ἠλαυνόμηνἔσομαι εἶμι ἐλῶ ἐλάσομαι & ἐλαθήσομαιἐγενόμην ἦλθον ἤλασα ἠλασάμην, ἠλάθηνγέγονα ἐλήλυθα ἐλήλακα ἐλήλαμαιἐγεγόνειν ἐληλύθειν ἐληλάκειν ἐληλάμην.

3.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

(38) ἐννοῶ (έω- ῶ) ἐννοοῦμαι (39) ἐπίσταμαιἐνενόουν ἐνενοούμην ἠπιστάμηνἐννοήσω - ἐπιστήσομαιἐνενόησα ἐνενοήθην ἠπιστήθηνἐννενόηκα - -ἐνενενοήκειν - -

(40) ἐπιχειρῶ(έω-ῶ) ἐπιχειροῦμαι (41) ἐρωτῶ (άω-ῶ) ἐρωτῶμαιἐπεχείρουν ἐπεχειρούμην ἠρώτων ἠρωτώμηνἐπιχειρήσω - ἐρωτήσω ἐρήσομαι, ἐρωτηθήσομαιἐπεχείρησα ἐπεχειρήθην ἠρώτησα, ἠρόμηνἠρωτήθηνἐπικεχείρηκα - ἠρώτηκα ἠρώτημαιἐπεκεχειρήκειν - ἠρωτήκειν ἠρωτήμην.

(42) εὑρίσκω εὑρίσκομαι (43) ἔχω ἔχομαιεὕ(ηὕ)ρισκον εὑ(ηὑ)ρισκόμην, εἶχον εἰχόμηνεὑρήσω εὑρήσομαι,εὑρεθήσομαι ἕξω, σχήσω ἕξομαι,σχήσομαιεὗ(ηὗ)ρον εὑ(ηὑ)ρόμην, εὑρέθην ἔσχον ἐσχόμηνεὕ(ηὕ)ρηκα εὕ(ηὕ)ρημαι, ἔσχηκα ἔσχημαιεὑ(ηὑ)ρήκειν εὑ(ηὑ)ρήμην, ἐσχήκειν ἐσχήμην.

(44) ζητῶ(έω-ῶ) ζητοῦμαι (45) ζήω-ῶ (ΠΡ: μόνο β΄, γ΄ εν.: ζῆ - ζήτω)

ἐζήτουν ἐζητούμην ἔζωνζητήσω ζητηθήσομαι ζήσω, βιώσομαι, ζήσομαιἐζήτησα ἐζητήθην ἐβίων “ἐβίων”ἐζήτηκα ἐζήτημαι βεβίωκα, ἔζηκα Υποτ: βιῶ,βιῷς,βιῷἐζητήκειν ἐζητήμην ἐβεβιώκειν. Ευκτ:βιῴην,βιῴης,βιῴη

Προστ: - Απαρ:βιῶναιΜτχ:βιούς - ιοῦσα - βιόν.

(46) ἡγοῦμαι(έομαι-οῦμαι) (47) ἠττῶμαι, ἠσσῶμαι (άομαι, ῶμαι)

ἡγούμην ἠττώμην, ἠσσώμηνἡγήσομαι ἠττήσομαι, ἠσσήσομαι, ἠττηθήσομαιἡγησάμην, ἡγήθην ἠττήθην, ἠσσήθην ἥγημαι ἤττημαι, ἤσσημαι ἡγήμην ἠττήμην, ἠσσήμην.

(48) θνῄσκωἔθνῃσκονθανοῦμαι “τέθνηκα” (επιπλέον τύποι σε Πρκ. & Υπερ.)ἔθανον Πρκ: τέθναμεν,τέθνατε,τεθνᾶσι(ν)τέθνηκα* Υπερ: γ΄πληθ.: ἐτέθνασανἐτεθνήκειν Απρμφ: τεθνάναι

Μτχ: τεθνεώς, τεθνεῶσα, τεθνεός (και τεθνέως)

4.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

(49) θύω θύομαι (50) ἵημι ἷεμαιἔθυον ἐθυόμην ἵην ἱέμηνθύσω θύσομαι, τυθήσομαι ἥσω ἥσομαι,

ἐθήσομαιἔθυσα ἐθυσάμην, ἐτύθην ἧκα ἡκάμην, εἵμην, εἵθηντέθυκα τέθυμαι εἷκα εἷμαιἐτεθύκειν ἐτεθύμην εἵκειν εἵμην.

(51) ἀφικνοῦμαι(έομαι-οῦμαι) (52) ἵστημι ἵσταμαιἀφικνούμην ἵστην ἱστάμηνἀφίξομαι στήσω στήσομαι, σταθήσομαιἀφικόμην ἔστησα ἐστησάμην, ἔστην, ἐστάθηνἀφῖγμαι - ἕστηκαἀφίγμην - εἱστήκειν.

(53) καλῶ (έω-ῶ) καλοῦμαι,(καλέσομαι)ἐκάλουν ἐκαλούμηνκαλῶ, καλέσω κληθήσομαιἐκάλεσα ἐκαλεσάμην, ἐκλήθηνκέκληκα κέκλημαιἐκεκλήκειν ἐκεκλήμην.

(54) κατηγορῶ (έω- ῶ) κατηγοροῦμαι (55) κελεύω κελεύομαι κατηγόρουν κατηγορούμην ἐκέλευον ἐκελευόμην κατηγορήσω, κατερῶ κατηγορηθήσομαι κελεύσω κελεύσομαι (-σθήσομαι) κατηγόρησα, κατεῖπον κατηγορήθην ἐκέλευσα ἐκελευσάμην (ἐκελεύσθην) κατηγόρηκα, κατείρηκα κατηγόρημαι κεκέλευκα κεκέλευσμαι κατηγορήκειν, κατειρήκειν κατηγορήμην ἐκεκελεύκειν ἐκεκελεύσμην.

(56) κομίζω κομίζομαι (57) κόπτω κόπτομαιἐκόμιζον ἐκομιζόμην ἔκοπτον ἐκοπτόμηνκομιῶ κομιοῦμαι, κομισθήσομαι κόψω κόψομαι,

κοπήσομαιἐκόμισα ἐκομισάμην, ἐκομίσθην ἔκοψα ἐκοψάμην,

ἐκόπηνκεκόμικα κεκόμισμαι κέκοφα κέκομμαιἐκεκομίκειν ἐκεκομίσμην ἐκεκόφειν ἐκεκόμμην.

(58) κρίνω κρίνομαι (59) κτάομαι- ῶμαιἔκρινον ἐκρινόμην ἐκτώμηνκρινῶ κρινοῦμαι, κριθήσομαι κτήσομαι,

κτηθήσομαιἔκρινα ἐκρινάμην, ἐκρίθην ἐκτησάμην, ἐκτήθην κέκρικα κέκριμαι κέκτημαιἐκεκρίκεινἐκεκρίμην ἐκεκτήμην.

(60) ἀποκτείνω, ἀποκτίννυμι (61) λαγχάνω (62) λαμβάνω λαμβάνομαι

5.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

ἀπέκτεινον, ἀπεκτίννυν ἐλάγχανον ἐλάμβανον ἐλαμβανόμηνἀποκτενῶ λήξομαι λήψομαι ληφθήσομαιἀπέκτεινα, ἀπέκτανον ἔλαχον ἔλαβον ἐλαβόμηνἀπέκτονα εἴληχα εἴληφα εἴλημμαιἀπεκτόνειν εἰλήχειν εἰλήφειν εἰλήμμην.

(63) λανθάνω ἐπιλανθάνομαι (64) λέγω λέγομαιἐλάνθανονἐπελανθανόμην ἔλεγον ἐλεγόμηνλήσω ἐπιλήσομαι, ἐπιλησθήσομαι λέξω, ἐρῶῥηθήσομαι, λεχθήσομαιἔλαθον ἐπελαθόμην ἔλεξα, εἶπον ἐρρήθην, ἐλέχθηνλέληθα ἐπιλέλησμαι

& εἶπαἐλελήθειν ἐπελελήσμην εἴρηκα εἴρημαι

εἰρήκειν εἰρήμην.

(65) λείπω λείπομαι (66) μανθάνωἔλειπον ἐλειπόμην ἐμάνθανονλείψω λείψομαι, λειφθήσομαι μαθήσομαιἐλιπον ἐλιπόμην, ἐλείφθην ἔμαθονλελοιπα λέλειμμαι μεμάθηκαἐλελοίπεν ἐ λελείμμην ἐμεμαθήκειν

(67) μείγνυμι, μειγνύω, μίγνυμι, μίσγω μείγνυμαι, μίσγομαιἐμείγνυν, ἐμείγνυον, ἔμισγον ἐμειγνύμηνμείξω μείξομαι, μειχθήσομαι, μιγήσομαιἔμειξα ἐμειξάμην, ἐμείχθην, ἐμίγηνμέμειχα μέμειγμαιἐμεμείχειν ἐμεμείγμην.

(68) μένω (69) μιμνήσκω μιμνήσκομαι *“μέμνημαι”(πρκ.)

ἔμενον ἐμίμνησκον ἐμιμνησκόμην Υποτ: μεμνῶμαι,μεμνῇ

μενῶ μνήσω μνήσομαι, μνηθήσομαιμεμνῆται κλπ.

ἔμεινα ἔμνησα ἐμνησάμην, ἐμνήσθην Ευκτ: μεμνῄμην,μεμνῇο

μεμένηκα -- μέμνημαι* μεμνῇτο

ἐμεμενήκειν -- ἐμεμνήμην και μεμνῴμην,μεμνῷο,

μεμνῷτο (σπν. οι περιφραστικοί τύποι)

(70) νέμω νέμομαι (71) νικῶ (άω-ῶ)ἔνεμον ἐνεμόμην ἐνίκωννεμῶ νεμοῦμαι, νεμηθήσομαι νικήσωἔνειμα ἐνειμάμην, ἐνεμήθην ἐνίκησανενέμηκα νενέμημαι νενίκηκαἐνενεμήκειν ἐνενεμήμην ἐνενικήκειν.

(72) νοῶ (έω-ῶ) νοοῦμαι (73) νομίζω νομίζομαιἐνόουν ἐνοούμην ἐνόμιζον ἐνομιζόμηννοήσω νοήσομαι, νοηθήσομαι νομιῶνομιοῦμαι,νομισθήσομαι

6.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

ἐνόησα ἐνοησάμην, ἐνοήθην ἐνόμισα ἐνομίσθηννενόηκα νενόημαι νενόμικα νενόμισμαιἐνενοήκειν ἐνενοήμην ἐνενομίκεινἐνενομίσμην

(74) οἶδα (75) οἰκῶ (έω-ῶ) οἰκοῦμαι (76) οἴομαι, οἶμαιᾔδειν, ᾔδη ᾤκουν ᾠκούμην ᾠόμην, ᾤμηνεἰδήσω, εἴσομαιοἰκήσω οἰκήσομαι οἰήσομαι, οἰηθήσομαιἔγνων ᾤκησα ᾠκησάμην, ᾠκήθην ᾠήθηνἔγνωκα ᾤκηκα ᾤκημαι νενόμικαἐγνώκειν ᾠκήκειν ᾠκήμην ἐνενομίκειν.

(77) ἀπόλλυμι, ἀπολλύω ἀπόλλυμαι (78) ὄμνυμι, ὀμνύω ὄμνυμαιἀπώλλυν, ἀπώλλυον ἀπωλλύμην ὤμνυν, ὤμνυονὠμνύμηνἀπολῶ ἀπολοῦμαι ὀμοῦμαι ὀμοσθήσομαιἀπώλεσα ἀπωλόμην ὤμοσα ὠμοσάμην, ὠμόσθην,ἀπολώλεκα ἀπόλωλα &

ὠμόθηνἀπωλωλέκειν ἀπωλώλειν ὀμώμοκα ὀμώμοσμαι

ὠμωμόκειν ὠμωμόσμην.

(79) ὁμολογῶ (έω- ῶ) ὁμολογοῦμαι (80) ὁρῶ (άω-ῶ) ὁρῶμαιὡμολόγουν ὡμολογούμην ἑώρων ἑωρώμηνὁμολογήσω ὁμολογήσομαι ὄψομαι ὀφθήσομαιὡμολόγησα ὡμολογησάμην, ὡμολογήθην εἶδονὠψάμην, εἰδόμην,ὡμολόγηκα ὡμολόγημαι & ὤφθηνὡμολογήκειν ὡμολογήμην ἑόρακα, ἑόραμαι,

& ὄπωπα & ἑώραμαιἑωράκειν, ἑωράμην.ὠπώπειν

(81) πάσχω (82) παύω παύομαιἔπασχον ἔπαυον ἐπαυόμηνπείσομαι παύσω παύσομαι, παυθήσομαιἔπαθον ἔπαυσα ἐπαυσάμην, ἐπαύθηνπέπονθα πέπαυκα πέπαυμαιἐπεπόνθειν ἐπεπαύκειν ἐπεπαύμην.

(83) πείθω πείθομαι (84) πειρῶ (άω-ῶ)πειρῶμαιἔπειθον ἐπειθόμην ἐπείρων ἐπειρωμηνπείσω πείσομαι, πεισθήσομαι πειράσω πειράσομαι,

πειραθήσομαιἔπεισα, ἔπιθον ἐπιθόμην, ἐπείσθην ἐπείρασα ἐπειρασάμην, ἐπειράθηνπέπεικα πέπεισμαι, πέποιθα πεπείρακαπεπείραμαιἐπεπείκειν ἐπεπείσμην, ἐπεποίθειν ἐπεπειράκειν ἐπεπειράμην.

(85) πέμπω πέμπομαι (86) πίνω πίνομαιἔπεμπον ἐπεμπόμην ἔπινον ἐπινόμην

7.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

πέμψω πέμψομαι, πεμφθήσομαι πίομαι, πιοῦμαι, ποθήσομαιἔπεμψα ἐπεμψάμην, ἐπέμφθην ἔπιον ἐπόθηνπέπομφα πέπεμμαι πέπωκα πέπομαιἐπεπόμφειν ἐπεπέμμην ἐπεπώκεινἐπεπόμην.

(87) πίπτω (88) πλέω πλέομαιἔπιπτον ἔπλεον ἐπλεόμηνπεσοῦμαι πλεύσομαι, πλευσοῦμαι πλευσθήσομαιἔπεσον ἔπλευσα ἐπλεύσθηνπέπτωκα πέπλευκα πέπλευσμαιἐπεπτώκειν ἐπεπλεύκειν ἐπεπλεύσμην.

(89) πλήττω, πλήσσω πλήττομαι, πλήσσομαι (90) πνέω πνέομαιἔπληττον, ἔπλησσονἐπληττόμην,(-σσόμην) ἔπνεον ἐπνεόμηνπλήξω πλήξομαι, πληγήσομαι πνεύσομαι, πνευσθήσομαιἔπληξα ἐπληξάμην, ἐπλήγην - & πνευσοῦμαιπέπληγα πέπληγμαι ἔπνευσα ἐπνεύσθηνἐπεπλήγειν ἐπεπλήγμην πέπνευκα πέπνευσμαι

ἐπεπνεύκειν ἐπεπνεύσμην.

(91) ποιῶ (έω-ῶ) (92) πράττω, πράσσω πράττομαιἐποίουν ἔπραττον, ἔπρασσον ἐπραττόμηνποιήσω πράξω πράξομαι, πραχθήσομαιἐποίησα ἔπραξα ἐπραξάμην, ἐπράχθην πεποίηκα πέπραχα, πέπραγα πέπραγμαιἐπεποιήκειν ἐπεπράχειν, ἐπεπράγειν ἐπεπράγμην.

(93) πυνθάνομαι (94) ῥίπτω, ῥιπτῶ (έω- ῶ)ἐπυνθανόμην ἔρριπτον, ἐρρίπτουνπεύσομαι, πευσοῦμαι ῥίψωἐπυθόμην ἔρριψαπέπυσμαι ἔρριφαἐπεπύσμην ἐρρίφειν.

(95) σκεδάννυμι, σκεδαννύω σκεδάννυμαιἐσκεδάννυν, ἐσκεδάννυον ἐσκεδαννύμηνσκεδῶ (άω-ῶ) σκεδασθήσομαιἐσκέδασα ἐσκεδασάμην, ἐσκεδάσθην- -- -

(96) σκευάζω σκευάζομαι (97) σκοπῶ (έω-ῶ), σκοποῦμαιἐσκεύαζον ἐσκευαζόμην ἐσκόπουν, ἐσκοπούμηνσκευάσω σκευασθήσομαι σκέψομαιἐσκεύασα ἐσκευασάμην, ἐσκευάσθην ἐσκεψάμηνἐσκεύακα ἐσκεύασμαι ἔσκεμμαιἐσκευάκειν ἐσκευάσμην ἐσκέμμην.

(98) στέλλω στέλλομαι (99) στρατεύω στρατεύομαιἔστελλον ἐστελλόμην ἐστράτευον ἐστρατευόμην

8.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

στελῶ στελοῦμαι, σταλήσομαι στρατεύσω στρατεύσομαιἔστειλα ἐστειλάμην, ἐστάλθην ἐστράτευσα ἐστρατευσάμην,

&ἐστάλην &ἐστρατεύθηνἔσταλκα ἔσταλμαι ἐστράτευκα ἐστράτευμαιἐστάλκειν ἐστάλμην ἐστρατεύκειν ἐστρατεύμην.

(100) στρέφω στρέφομαι (101) συλλέγω συλλέγομαιἔστρεφον ἐστρεφόμην συνέλεγονσυνελεγόμηνστρέψω στρέψομαι, στραφήσομαι συλλέξω συλλέξομαι, συλεχθήσομαιἔστρεψα ἐστρεψάμην, ἐστρέφθην συνέλεξα & συλεγήσομαι

&ἐστράφην συνελεξάμην, συνελέχθην& συνελέγην

ἔστροφα ἔστραμμαι συνείλοχα συνείλεγμαι , συλλέλεγμαιἐστρόφειν ἐστράμμην συνειλόχειν συνειλέγμην,

συνελελέγμην.

(102) σφάλλω σφάλλομαι (103) σῴζω σῴζομαιἔσφαλλον ἐσφαλλόμην ἔσῳζον ἐσῳζόμηνσφαλῶ σφαλοῦμαι, σφαλήσομαι σώσω σώσομαι, σωθήσομαιἔσφηλα ἐσφάλην ἔσωσα ἐσωσάμην, ἐσώθηνἔσφαλκα ἔσφαλμαι σέσωκα σέσωμαι, σέσωσμαιἐσφάλκειν ἐσφάλμην ἐσεσώκεινἐσεσώμην, ἐσεσώσμην.

(104) τάττω, τάσσω τάττομαι, τάσσομαι (105) τελευτῶ (άω-ῶ)τελευτῶμαιἔταττον, ἔτασσον ἐταττόμην, ἐτασσόμην ἐτελεύτων ἐτελευτώμην τάξω τάξομαι, ταχθήσομαι, τελευτήσω τελευτήσομαι

& ταγήσομαι ἐτελεύτησα ἐτελευτήθηνἔταξα ἐταξάμην, εἐτάχθην, τετελεύτηκα τετελεύτημαι

& ἐτάγην ἐτετελευτήκειν ἐτετελευτήμην τέταχα τέταγμαιἐτετάχειν ἐτετάγμην

(106) τέμνω τέμνομαι (107) τίθημι τίθεμαιἔτεμνον ἐτεμνόμην ἐτίθην ἐτιθέμηντεμῶ τεμοῦμαι, τμηθήσομαι θήσω θήσομαι,

τεθήσομαιἔτεμον(αορ.β΄) ἐτεμόμην, ετμήθην ἔθηκα ἐτέθην, ἐθέμηντέτμηκα τέτμημαι τέθηκα(-θει-) τέθημαι, τέθειμαι,ἐτετμήκειν ἐτετμήμην &κεῖμαι

ἔτεθήκειν(-θει-)ἐτεθήμην,&ἐτεθείμην, ἐκείμην.

(108) τιμῶ (άω- ῶ) (109) τρέπω τρέπομαιἐτίμων ἔτρεπον ἐτρεπόμηντιμήσω τρέψω τρέψομαι, τρεφθήσομαι, τραπήσομαιἐτίμησα ἔτρεψα, ἔτραπονἐτρεψάμην, ἐτραπόμην, ἐτρέφθηντετίμηκα τέτραφα & ἐτράπηνἐτετιμήκειν ἐτετράφειν τέτραμμαι

ἐτετράμμην.

9.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

(110) τρέφω τρέφομαι (111) τυγχάνω τυγχάνομαιἔτρεφον ἐτρεφόμην ἐτύγχανον ἐτυγχανόμηνθρέψω θρέψομαι, τραφήσομαι τεύξομαι, τευξοῦμαι -ἔθρεψα ἐθρεψάμην, ἐθρέφθην, ἔτυχον ἐτευξάμην,

& ἐτράφην & ἐτεύχθηντέτροφα τέθραμμαι τετύχηκα, τέτευχα τέτευγμαιἐτετρόφειν ἐτεθράμμην ἐτετυχήκειν, ἐτετεύχεινἐτετεύγμην.

(112) φαίνω φαίνομαι (113) φέρω φέρομαιἔφαινον ἐφαινόμην ἔφερον ἐφερόμηνφανῶ φανοῦμαι, φανήσομαι οἴσω οἴσομαι, οἰσθήσομαι,

& ἐνεχθήσομαιἔφηνα ἐφηνάμην, ἐφάνην, ἐφάνθην ἤνεγκον, ἠνεγκάμην,

ἠνεγκόμην,πέφαγκα πέφασμαι, πέφηνα & ἤνεγκα& ἠνέχθηνἐπεφάγκειν ἐπεφάσμην, ἐπεφηνειν ἐνήνοχα ἐνήνεγμαι

ἐνηνόχειν ἐνηνέγμην.

(114) φεύγω (115) φημί (116) φθάνω ἔφευγον ἔφην, ἔφασκον ἔφθανονφεύξομαι, φευξοῦμαι φήσω φθήσομαι, [φθάσω]ἔφυγον (αορ.β΄) ἔφησα, ἔφην, εἶπον ἔφθασα, ἔφθηνπέφευγα εἴρηκα ἔφθακαἐπεφεύγειν εἰρήκειν ἐφθάκειν.

(117) φθείρω φθείρομαι (118) φροντίζω φροντίζομαιἔφθειρον ἐφθειρόμην ἐφρόντιζον ἐφροντιζόμηνφθερῶ φθεροῦμαι, φθαρήσομαι φροντιῶ φροντιοῦμαιἔφθειρα ἐφθάρην ἐφρόντισα -ἔφθαρκα ἔφθαρμαι, ἔφθορα πεφρόντικα πεφρόντισμαιἐφθάρκειν ἐφθάρμην, ἐφθόρειν ἐπεφροντίκειν ἐπεφροντίσμην.

(119) φυλάττ(σσ)ω, φυλάττ(σσ)ομαι, (120) φύομαι φύωἐφυλαττ(σσ)ον, ἐφυλαττ(σσ)όμην, ἐφυόμην ἔφυονφυλάξω φυλάξομαι, φυλαχθήσομαι φύσομαι, φύσωἐφύλαξα ἐφυλαξάμην, ἐφυλάχθην & φυήσομαιπεφύλαχα πεφύλαγμαι ἔφυν, ἐφύην ἔφυσαἐπεφυλάχειν ἐπεφυλάγμην πέφυκα -

ἐπεφύκειν -

(121) χρῶμαι(ήομαι - ῶμαι) (122) χρή, χρεὼν ἐστίἐχρώμην χρῆν, ἔχρηνχρήσομαι χρῆσταιἐχρησάμην, ἐχρήσθην -κέχρημαι -ἐκεχρήμην -

(123) χωρ ῶ (έω- ῶ) συγχωρούμαι (124) ψεύδομαι ψεύδω

10.

αρχικοί χρόνοι βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής

ἐχώρουν συνεχωρούμην ἐψευδόμην ἔψευδονχωρήσομαι [χωρήσω] συγχωρηθήσομαι ψεύσομαι, ψεύσωἐχώρησα συνεχωρήθην &ψευθήσομαικεχώρηκα συγκεχώρημαι ἐψευσάμην, ἔψευσαἐκεχωρήκειν συνεκεχωρήμην & ἐψεύσθην

ἔψευσμαι -ἐψεύσμην -

(125) ἐπιψηφίζω ψηφίζομαι (126) ὠφελῶ (έω-ῶ) ὠφελουμαιἐπεψήφιζον ἐψηφιζόμην ὠφέλουν ὠφελούμηνἐπιψηφιω ψηφιοῦμαι, ψηφισθήσομαι ὠφελήσω ὠφελήσομαι,ἐπεψήφισα ἐψηφισάμην, ἐψηφίσθην & ὠφεληθήσομαιἐπεψήφικα ἐψήφισμαι ὠφέλησα ὠφελήθηνἐπεψηφίκειν ἐψηφίσμην ὠφέληκα ὠφέλημαι

ὠφελήκειν ὠφελήμην.

11.