ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2010 - 2011 αριθμός φύλλου 12

«Το τάισμα της βρύσης»Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων γί-νεται το λεγόμενο “τάισμα” της βρύσης. Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση “για να κλέψουν το άκραντο νερό”. Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη δια-δρομή. Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή “όπως τρέχει το νερό, να τρέ-χει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους”. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την “ταΐζουν”, με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Έλεγαν μάλιστα πως όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα στεκόταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, “κλέβουν νερό” και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ρα-ντίζουν και τις τέσσερις γωνιές του σπιτιού, ενώ σκορ-πούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.

«Κλωνάρια στο τζάκι»ή «Πάντρεμα της φωτιάς»

Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας “παντρεύουν” τη φωτιά. Παίρνουν δηλα-δή ένα ξύλο με θηλυκό όνομα π.χ. κερασιά και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύ-νουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικαντζάρους.Στη Θεσσαλία, επιστράφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζά-κι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλαδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυ-γερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.

Γιάννης Σαλαγάρας Στ΄2

ΕΘ

ΙΜ

Α

ΧΡ

ΙΣ

ΤΟ

ΥΓ

ΕΝ

ΝΩ

ΝΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΤην παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά έβγαιναν αποβραδίς και έλεγαν τα κάλαντα. Πιο αργά κοντά στα μεσάνυχτα έβγαιναν τα μεγαλύτερα παιδιά και τα έλεγαν. Χαράματα πήγαιναν όλοι στην εκκλησία. Έκοβαν και τον ‘παρά’ κάτι σαν βασιλόπιτα αλλά με ζύμη ψωμιού.

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤην παραμονή της Πρωτοχρονιάς μόλις αλλάζει ο χρόνος πάνε όλοι στο ποτάμι που βρίσκεται στην άκρη του χωριού και παίρνουν από μια λευκή πέτρα για να είναι γεροί όλο το χρόνο. Κόβουν βασιλόπιτα με ζύμη τσουρεκιού, αλλά κάνουν και μια ακόμη πίτα σαν τυρόπιτα που βάζουν μέσα κι άλλα εκτός από το νόμισμα π.χ. ξυλαράκι από καλαμιά, σπόρους σιτάρι, ξηρούς καρπούς, ώστε όλα τα παιδιά να βρουν από κάτι και να είναι ευχαριστημένα, π.χ. εγώ βρήκα τα χωράφια, εγώ βρήκα τα σπίτια κτλ.

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑΤην ημέρα των Θεοφανείων μετά την εκκλησία πάνε όλοι στο ποτάμι και ρίχνουν το Σταυρό. Όσα παιδιά θέλουν, μπαίνουν στο ποτάμι για να τον πιάσουν. Μετά όλοι μαζί γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι μαζί με τον παπά. Έχουν μαζί τους και ένα σκαμνάκι που βάζουν πάνω τα παιδιά σε κάθε σπίτι, τα σηκώνουν ψηλά και φωνάζουν: «Άξιος-Άξιος». Οι νοικοκυρές δίνουν χρήματα και κεράσματα στα παιδιά και παλιότερα επειδή ο παπάς δεν έπαιρνε μισθό, του έδιναν μια κούπα σιτάρι.

Τα έθιμα είναι από το χωριό Γρατινή του νομού Ροδόπης όπως μου τα διηγήθηκε η γιαγιά μου η Φωτεινή. Τα περισσότερα γίνονται μέχρι σήμερα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ - ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

συνέχεια στη σελ. 2

2

Η Χίος, ως ναυτικός τόπος, επιλέγει να γιορτάσει τον ερχομό του καινούριου έτους στολίζοντας ένα καραβάκι, ακόμα και μέσα στα σπίτια αντί για χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάθε χρόνο, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ομάδες παιδιών διαγωνίζονται για το καλύτερο καραβάκι που έχει φτιαχτεί με μεράκι κι υπομονή. Το έθιμο ξεκινά προς τιμήν του ελληνικού στόλου, μετά την

απελευθέρωση του νησιού, το 1912, και εντείνεται μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Διακόπτεται κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναβιώνει ασταμάτητα από το 1977. Έχει πάρει μάλιστα τη μορφή διαγωνισμού, που συνδιοργανώνεται από την Περιηγητική Λέσχη Χίου και το Δήμο Χίου. Παιδιά από διάφορες ενορίες, συγκροτούν ομάδες με σκοπό την κατασκευή καραβιών. Πρόκειται για μικρογραφίες εμπορικών και πολεμικών πλοίων, η κατασκευή των οποίων ακολουθεί κάποιους κανονισμούς. Το μήκος τους δεν πρέπει να ξεπερνά τα 5,5 μέτρα, δεν υπολείπονται σε τίποτα ενός αληθινού πλοίου και είναι κατασκευασμένα από λαμαρίνα και διάφορα άλλα υλικά. Ταυτόχρονα, τα πληρώματα των καραβιών, δηλαδή τα παιδιά από τα οποία αποτελείται η ομάδα, οφείλουν να ετοιμάσουν και τα λεγόμενα

«παινέματα». Πρόκειται για ποιήματα, που μοιάζουν με τα μικρασιάτικα κάλαντα και δίνουν ευχές για την καινούρια χρονιά αλλά ταυτόχρονα σατιρίζουν και τα πολιτικά δρώμενα της εποχής. Ο διαγωνισμός γίνεται συνήθως στην πλατεία της Χίου, όπου παρουσιάζονται τα πληρώματα με το καραβάκι και τα παινέματά τους. Στο τέλος της βραδιάς, ανακοινώνεται η νικήτρια ενορία, αυτή δηλαδή που είχε την καλύτερη παρουσία αλλά και τα πιο πρωτότυπα παινέματα. Τα περισσότερα πληρώματα, όμως, συμμετέχουν για την εμπειρία και τη διαδικασία, και όχι για το χρηματικό έπαθλο. Μετά το πέρας της βραδιάς, και λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, η νικήτρια ενορία περιφέρει το καραβάκι της στις γειτονιές της Χίου τραγουδώντας τα παινέματα στους νοικοκύρηδες των σπιτιών.

ΤΟ ΕΛΑΤΟΈνα από τα έθιμα των Χριστουγέννων είναι ο στολισμός του δέντρου που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους. Το έθιμο δεν είναι ελληνικό. Οι Έλληνες σα ναυτικός λαός στολίζαμε και στολίζουμε ακόμη καραβάκι.Το έθιμο του δέντρου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα από τους Βαυαρούς που ήρθαν στην Ελλάδα με το βασιλιά Όθωνα. Το δέντρο σα σύμβολο των Χριστουγέννων το συναντούμε στην Ευρώπη από τον 8ο αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιο Βονιφάτιος όρισε το δέντρο να είναι έλατο. Αρχικά το στόλιζαν με τρόφιμα και ρούχα. Μετά με δώρα που αντάλλασαν τα μέλη της οικογένειας και διακοσμητικά στολίδια. Καλό είναι να φροντίζουμε το δέντρο μας να είναι από φυτώριο ή από ανακυκλώσιμο πλαστικό. Μπορούμε να στολίσουμε και δέντρο του κήπου μας. Καλό είναι να αποφεύγουμε τα έτοιμα στολίδια και να το στολίζουμε με δικά μας. Η φαντασία μας μπορεί να είναι ο καλύτερος σύμβουλος για ένα δέντρο μοναδικό.

Φώτης Φακούδης Γ΄2

συνέχεια από τη σελ.1

ΕΘΙΜΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΤα Χριστούγεννα στην Καρδίτσα, που είναι και η πόλη που μεγάλωσα, έχουμε πολλά έθιμα. Ένα όμως είναι το πιο χαρακτηριστικό. Στα χωριά οι άνθρωποι αγοράζουν γουρούνια πολύ καιρό πριν έρθουν οι γιορτές των Χριστουγέννων. Τα εκτρέφουν και μόλις πλησιάζουν οι μέρες των Χριστουγέννων τα σφάζουν και με το κρέας φτιάχνουν διάφορα πράγματα που τα διατηρούν για όλο το χρόνο. Μερικά από αυτά είναι η λίπα ή το λίπος που έχει το γουρούνι και το χρησιμοποιούν στη μαγειρική. Το πιο νόστιμο όμως είναι το λουκάνικο που φτιάχνουν με τα έντερα του ζώου, τα οποία γεμίζουν με το ανάλογο κρέας και διάφορα μυρωδικά που βάζουν μέσα.

Νίκος Γκινής Γ΄2

Η Παροικάδα στα Μεστά

Ένα μεστούσικο έθιμο είναι η παροικάδα. Τα οικόσιτα ζώα αποτελούσαν πάντα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο για τους αγρότες

κατοίκους του οικισμού. Σπουδαιότερη θέση μεταξύ τους καταλάμβαναν τα βοοειδή καθώς, ελάχιστοι κατείχαν πάνω από ένα και , εκτός από το γάλα, προσέφεραν αναντικατάστατο έργο στην καλλιέργεια των χωραφιών. Η απώλεια από ασθένεια ενός από αυτά ήταν ανεπανόρθωτο πλήγμα για τον ιδιοκτήτη του. Μόλις λοιπόν μαθευόταν ένα τέτοιο γεγονός το ζώο τεμαχίζονταν και τα κομμάτια διανέμονταν σε όλο το χωριό για μία εικονική πώληση σε μεγέθη ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε νοικοκύρη. Από τη διαδικασία αυτή συγκεντρώνονταν το απαραίτητο ποσό για την αντικατάσταση του χαμένου ζώου. Αυτή η πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης ήταν τόσο διαδεδομένη που η άρνηση ανταπόκρισης στην "παροικάδα" επέφερε κοινωνικό στιγματισμό σε όποιον δεν συμμετείχε.

Άννα Μαρία Ξενάκη Ε2

Έθιμο της Θράκης για βροχή- Η Περπερίτσα

Σε περιόδους ξηρασίας γίνονταν το έθιμο της Περπερίτσας (σε άλλα μέρη γνωστό ως Περπερούνα). Το πρώτο παιδί μιας οικογένειας, κατά προτίμηση κορίτσι, γίνονταν η Περπερίτσα. Την έντυναν με κλαδιά από φτέρες και σγότανα (ένα φυτό με φαρδιά φύλλα) και τη γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι όπου οι άνθρωποι της έριχναν νερό και προσέφεραν ότι είχαν: χρήματα, καρύδια, αμύγδαλα, αυγά κ.τ.λ. Τραγουδούσαν το ακόλουθο τραγούδι:Περπερίτσα περπατείΤο Θεό παρακαλείΒρέξε πάππου μια βροχήΝα βραχούν οι τσομπανοίΚαι τα πρόβατα μαζίΚαι τα σκυλιά μες στο μαντρί.

Φώτης Φακούδης, Γ2

Έθιμο στο ΠιτυόςΈνα έθιμο που κρατάει από τα παλιά χρόνια στο χωριό μου το Πιτυός είναι και αυτό για τα κάλαντα της νέας χρονιάς. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μαζεύονται όλοι, νέοι και παιδιά και πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν την Αρχιμηνιά. Όλοι οι χωριανοί περιμένουν με τις πόρτες ανοιχτές και τα τραπέζια τους γεμάτα γλυκά να τρατάρουν τους νέους για τον καλό χρόνο που θα μπει στα σπίτια τους.

Βαγγέλης Οικονόμου Γ΄2

Πρωτοχρονιάτικα καραβάκια

Άννα Μαρία Ξενάκη Ε2

11η ΝοεμβρίουΛίγα λόγια για τη 11η Νοεμβρίου

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1912, η Χίος, η Μυτιλήνη, η Σάμος, η Κρήτη, η Ήπειρος, η Μακεδονία και η Θράκη ήταν στην κατοχή της Τουρκίας.Στις 11 Νοεμβρίου 1912 ημέρα που γιόρταζε ο Μητροπολιτικός Ναός των Αγίων Βικτώρων, έφθασε ό άνεμος της λευτεριάς στο αγαπημένο μας νησί.

O αρχηγός του στόλου έστειλε στη Χίο τρία αντιτορπιλικά, τέσσερα μεγάλα εμπορικά εξοπλισμένα και μια κανονιοφόρο με δυόμισι χιλιάδες στρατό. Αρχηγός της μοίρας ήταν ο πλοίαρχος Ι. Δαμιανός και του στρατού ο συνταγματάρχης Δελαγραμμάτικας.Στις 2.30 έγινε η απόβαση στο Κοντάρι. Οι μάχες συνεχίστηκαν έως τις 20 Δεκεμβρίου όπου ο Τούρκικος στρατός κατατροπώθηκε και στις 8 η ώρα το βράδυ ο Τούρκος διοικητής Ζιχνή Μπέης κατέβηκε στις Καρυές και παραδόθηκε.Έτσι η Χίος ύστερα από τεσσερισήμισι αιώνες σκλαβιάς ελευθερώθηκε και ενώθηκε με τη μητέρα Ελλάδα.

Η γιορτή της 11ης Νοεμβρίου

Εμείς, τα παιδιά της Δ΄τάξης, αναλάβαμε τη γιορτή της 11ης Νοεμβρίου, μέρα μνήμης της απελευθέρωσης του νησιού μας από τους Τούρκους. Μας βοήθησαν πολύ οι δασκάλες μας, κυρία Χαρούλα Μπογή και κυρία Πιπίκα Λινού, καθώς και η κυρία Ντίνα Τουρνή που ήταν υπεύθυνη της μουσικής. Κάναμε τη γιορτή δύο φορές, μία το πρωί για τους γονείς και τους μικρούς μαθητές και μία μετά για τα υπόλοιπα παιδιά. Ένα από τα ποιήματα είχε τίτλο «Ο Άγιος Μηνάς» κι αναφερόταν στη φοβερή σφαγή που έγινε από τους Τούρκους στο χώρο της εκκλησίας. Όλα τα παιδιά απήγγειλαν ποιήματα κι είπαν τραγούδια για τη μυροβόλο Χίο μας για να τιμήσουν τους ήρωες που σκοτώθηκαν για τη δική μας λευτεριά.Την επόμενη μέρα στην παρέλαση πήραν μέρος δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια του νησιού μας όπως και όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι που συμμετείχαν φορώντας τοπικές παραδοσιακές στολές. Μετά το τέλος της παρέλασης στην πλατεία πραγματοποιήθηκαν παραδοσιακοί χοροί από τα τοπικά συγκροτήματα για να γιορτάσουμε τη μέρα της ελευθερίας της Χίου μας.

Γιάννης Άνθιμος Νικήτας Δ΄1 Γλύκα Σοφία, Κούτης Σταμάτης Τάξη Δ2

28 του ΟκτώβρηΣτις 28 Οκτωβρίου 1940 ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα μετά από εντολή του Μουσολίνι έδωσε στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ιωάννη Μεταξά, ένα τελεσίγραφο και του ζητούσε να καταλάβει ο στρατός της Ιταλίας διάφορα σημεία της Ελλάδας. Μ’ αυτό το τελεσίγραφο συμφωνούσε και η Γερμανία. Ο Ιωάννης Μεταξάς μαζί με τον ελληνικό λαό είπαν το ηρωικό «ΟΧΙ». Έτσι άρχισε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Οι Έλληνες αγωνίστηκαν και σκοτώθηκαν για να έχουμε μία ελεύθερη Ελλάδα και τα κατάφεραν. Στο σχολείο μας, εμείς τα παιδιά της Γ΄ τάξης, γιορτάσαμε την επέτειο αυτής της μέρας ντυμένοι στα άσπρα και στα μπλε και είπαμε ποιήματα για να τιμήσουμε τον αγώνα των Ελλήνων. Ήταν πολύ ωραία, γιατί νιώσαμε για λίγο ότι εμείς ήμασταν οι ήρωες των ρόλων που είχαμε. Για μια στιγμή γίναμε όλοι ένα μπροστά στον πόνο, την πείνα, τη δυστυχία και το θάνατο! Καθώς λέγαμε τα λόγια του ο καθένας, έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μας. Το ίδιο όμως είχε συμβεί και με όλους όσους παρακολουθούσαν τη γιορτή μας, ήταν πραγματικά συγκινημένοι! Έζησαν μαζί μας τα δύσκολα χρόνια του 1940.

Απόστολος Καρδαμύλας (Γ1)

Ασπασία Φρεζούλη (Γ1)

3

Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο είναι ίδρυμα διδασκαλίας θετικών και πρακτικών επιστημών και ιδρύθηκε το 1836 ως σχολείο και στεγάζεται σε κτίριο που ανεγέρθηκε το 1862 με δαπάνη των μετσοβιτών Αβέρωφ, Στουρνάρα και Τοσίτσα.Στο χώρο του Πολυτεχνείου σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του 1967, στις 17 Νοέμβρη του 1973, εξέγερση φοιτητών και λαού η οποία αντιμετωπίστηκε με όπλα από το καθεστώς Παπαδόπουλου. Η εξέγερση αυτή επιτάχυνε την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος το οποίο μετά από 10 μήνες κατέρρευσε και επανήλθε η δημοκρατία στη χώρα μας.

Θέκλα Πούπαλου Ε΄1

Πριν από 37 χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου του 1973 οι νεαροί φοιτητές του Πολυτεχνείου, επαναστάτησαν κατά των δικτατόρων που πριν 7 χρόνια είχαν καταλάβει την Ελλάδα. Οι δικτάτορες κυβερνούσαν αυταρχικά και καταστροφικά. Επέβαλαν πολλούς άδικους και αυστηρούς νόμους. Ο

πιο αυστηρός ήταν αυτός που έλεγε ότι όποιος λέει ελεύθερα τη γνώμη του ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ. Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου δεν το άντεχαν και γι’αυτό επαναστάτησαν. Μαζί τους επαναστάτησαν και άλλοι άνθρωποι όπως φτωχοί, άνεργοι, διανοούμενοι και καλλιτέχνες. Όλοι

μαζί ήταν δυνατοί και έβγαλαν συνθήματα όπως «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» και «Κάτω η Χούντα».Όμως η δύναμη των φοιτητών δε σταματούσε εκεί. Σε λίγα λεπτά ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών ήταν στον αέρα. Οι δικτάτορες είχαν θυμώσει πάρα πολύ, γι’ αυτό έστειλαν στρατό και τανκς να τους χτυπήσουν ανελέητα. Λίγη ώρα μετά ένα τανκ έριξε την πόρτα του Πολυτεχνείου και όσους βρίσκονταν πίσω από αυτή. Πολλοί ήταν οι τραυματίες ενώ δεν έλειψαν και οι νεκροί. Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου έκαναν έκκληση από τα μεγάφωνα να πάνε γιατροί να βοηθήσουν τους τραυματισμένους. Ύστερα από πολλές προσπάθειες των φοιτητών και πολύ αίμα οι δικτάτορες έφυγαν από την Ελλάδα.Φέτος η Ε΄ τάξη του σχολείου μας με τη γιορτή της μας υπενθύμισε αυτό το τόσο πρόσφατο γεγονός. Τα δύο τμήματα, Ε΄1 και Ε΄2 με τους δασκάλους τους μας παρουσίασαν ζωντανά τα γεγονότα της εποχής εκείνης προκαλώντας μας συγκίνηση και προβληματισμό.

Ειρήνη Χιονά Ε΄1

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010 διοργανώθηκε στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου εκδήλωση με θέμα: «Προβλή-ματα συμπεριφοράς στην παιδική ηλικία. Ο ρόλος του σχολεί-ου και της οικογένειας στην πρόληψη και αντιμετώπισή τους.»Η οργάνωση της εκδήλωσης έγινε από το Σύλλογο Διδασκό-ντων και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Δημοτι-κού Σχολείου Χίου. Την ευθύνη της εκδήλωσης είχε ο διευθυντής του σχολείου μας κ. Γιάννης Τσιροπινάς.Προσκεκλημένοι ομιλητές της εκδήλωσης ήταν οι: Σταυρούλα Λυκιαρδοπούλου, Μιχάλης Τσάκαλος, Γρανέτα Καρατζά και Παναγιώτης Τσουκαρέλλης. Στην εκδήλωση προσήλθε πολύς κόσμος λόγω του ενδιαφέροντος θέματος.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

4

ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ, ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙΗ 3η Δεκεμβρίου κάθε χρόνο είμαι αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες σε όλο τον κόσμο. Όλα αυτά τα άτομα ζούνε ανάμεσά μας και πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με μας. Δυστυχώς οι ίδιοι νιώθουν συχνά άβολα και πολλοί από μας δεν καταλαβαίνουν πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή. Πολλές ασχολίες που για όλους εμάς είναι απλές είναι πολύ δύσκολες για ανθρώπους με κάποια αναπηρία.Είναι λοιπόν ευκαιρία, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ), να σκεφτούμε πώς μπορεί ο καθένας να κάνει κάτι ώστε η ζωή αυτών των ανθρώπων να είναι πιο απλή και εύκολη.Είναι πολύ σημαντικό να μπορούν όλα αυτά τα άτομα να μορφώνονται όπως όλοι μας, γι' αυτό τα σχολεία μας πρέπει να μπορούν να δέχονται και παιδιά με διάφορα προβλήματα.Δεν είναι τόσο δύσκολο για εμάς αλλά είναι πολύ σπουδαίο για τα άτομα με κάποια αναπηρία, να υπάρχουν ράμπες και να βρίσκουν ελεύθερους τους ειδικούς χώρους στάθμευσης.Αντί να τους κάνουμε να νιώθουν διαφορετικοί, είναι προτιμότερο να βρίσκουμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί.Ας κάνουμε αυτό το κάτι παραπάνω…δεν είναι δύσκολο, δεν κοστίζει, χαρίζει χαμόγελα!

Ελένη Κανετίδου- Τατιάνα Μανώλη Δ1

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣΣτις 3 Δεκεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες και δίνεται σε όλους η αφορμή να γνωρίσουν καλύτερα αυτούς τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες έχουν ίσα δικαιώματα στη μόρφωση, στην άθληση, στην εργασία και στη ΖΩΗ γενικά όπως όλοι μας.

Στο σχολείο μας η κυρία Μαργαρίτα, δασκάλα ειδικής αγωγής του σχολείου μας, μας ενημέρωσε

για κάποιες περιπτώσεις ΑΜΕΑ, όπως οι αυτιστικοί, τυφλοί, με σύνδρομο Down κτλ. Μας τόνισε τις

ιδιαιτερότητες αυτών των ανθρώπων, γιατί μόνο όταν τους γνωρίσουμε καλύτερα μπορούμε να τους καταλάβουμε και να τους βοηθήσουμε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Μετά είδαμε μια ταινία και μου έκανε εντύπωση πώς ένας άνθρωπος χωρίς χέρια έπαιζε καταπληκτικά κιθάρα με τα πόδια του, πώς ένας τυφλός κατάφερνε να κάνει πράγματα που εμείς τα θεωρούμε απλά και πανεύκολα ενώ, για εκείνον ήταν πραγματικός άθλος και χαιρόταν πολύ όταν τα κατάφερνε.Επίσης είδαμε πόσο δυσκολεύτηκε ένας άνθρωπος σε αναπηρικό καροτσάκι να περάσει από την ειδική ράμπα, όπου κάποιος ασυνείδητος είχε αφήσει το αυτοκίνητό του.Πρέπει όλοι μας να πιστέψουμε ότι τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού.

Χριστίνα Πλουμή – Αθηνά Νομικού Ε΄1

Η Μέρα και η Νύχτα

Ήτανε κάποτε παιδιά δυο ορφανά κορίτσια

η Μέρα ήτανε η μια κι η άλλη ήταν η Νύχτα.

Η Μέρα ήτανε καλή σ’ όλους γλυκομιλούσε

ήτανε όμως κι όμορφη πάντα χαμογελούσε.

Η Νύχτα ήτανε κακιά, συνέχεια μουτρωμένη

τίποτα δεν της άρεσε ήταν δυστυχισμένη.

Μια μέρα στο σπιτάκι τους μπήκε γέρος ζητιάνος

«Λίγο νεράκι σας ζητώ και μια γωνιά να κάτσω»

Η Μέρα του προσέφερε ό,τι είχε και δεν είχε.

Η Νύχτα όμως αρνήθηκε «πήγαινε αλλού» του είπε.

Τότε στα μάτια τους μπροστά θαύμα έγινε μεγάλο

απέναντι τους τώρα πια δεν ήταν ο ζητιάνος.

Εκεί μπροστά τους έστεκε ο άρχοντας ο Ήλιος,

που ήταν μάγος δυνατός, γνωστός μες στο βασίλειο.

Στη Μέρα έδωσε ευχή «φως και ζωή» να φέρνει

και δίπλα του να στέκεται για πάντα αφοσιωμένη.

Τη Νύχτα καταράστηκε «μαύρο να ‘χει σκοτάδι»

μοναδική της ομορφιά τ’ άστρα και το φεγγάρι.

Έτσι λοιπόν χωρίστηκε η Μέρα με τη Νύχτα

και κάθε μια το ρόλο της έχει μέσα στο σύμπαν.

Σωτηριανού Δώρα Στ΄2

Μια φορά κι ένα καιρό πριν πολλά χρόνια σε ένα πανέμορφο δάσος ζούσαν δύο αδερφές, η Μέρα και η Νύχτα. Η Μέρα ήταν μία κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και η Νύχτα είχε μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Ήταν και οι δύο πανέμορφες. Γι αυτές ενδιαφέρθηκαν δυο ξακουστοί πρίγκη-πες. Ο κατάξανθος Ήλιος και ο στρογγυλοπρόσω-πος Φεγγάρης. Αυτούς τους δύο όμως τους έδενε αρχαία κατάρα. Όταν ο ένας έλαμπε, ο άλλος κλεινόταν μέσα στο παλάτι του και μαζί του όλοι οι υπήκοοί του . Και όταν ο Ήλιος πια κουρασμένος γύριζε στο παλάτι του, τότε έβγαινε ο Φεγγάρης.Ο Ήλιος παντρεύτηκε τη Μέρα και ο Φεγγάρης τη Νύχτα. Οι δυο αδερφές μέσα στη χαρά των γάμων δεν έδωσαν σημασία στη βαριά κατάρα που χώρι-ζε τους πρίγκηπες.

Οι ζωές τους κυλούσαν υπέροχα, όταν όμως θέλη-σαν να συναντηθούν για να διηγηθούν η μία στην άλλη πώς περνούσαν είδαν ότι αυτό ήταν αδύνα-το. Χρόνια πολλά πέρασαν, περνούν και θα περάσουν και οι δύο αδερφές θα προσπαθούν να συναντη-θούν αλλά δε θα μπορούν, γιατί μόλις της μιας ο άνδρας έρχεται, ο άλλος πρέπει να φεύγει μαζί με τους πιστούς υπηκόους του και τη λατρεμένη του γυναίκα.

Γιάννης Σαλαγάρας Στ΄2

Σήμερα θα σας μιλήσωγια δυο ταίρια αγαπητά,

που τον κόσμο συντροφεύουνμες το σύμπαν που γυρνά.

Άντρας της Μέρας είναιο Ήλιος ο αστραφτερός,μα της Νύχτας το καμάριείν’ τ’ ολόγιομο Φεγγάρι.

Η Μέρα με τον Ήλιοζωή δίνουνε στη γη,

μα του σύμπαντος η χάρηη Νύχτα, τ’ Αστέρια, το Φεγγάρι.

Μαρία Κουγιούλη (Στ2)

Προϊστορία πολλών εκατομμυ-ρίων ετών έχει το αμπέλι από το οποίο προέρχεται το κρασί, αυτό το δημοφιλές ποτό που συνοδεύει ένα ευρύ φάσμα γεύσεων. Ευδοκι-μούσε από την πολική ως τις θερ-μότερες ζώνες σε διαφορετικές ποικιλίες, πολλές από τις οποίες καλλιεργούνται μέχρι σήμερα.Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έπιναν το κρασί αναμειγνύοντάς το με νερό μέσα σε ειδικά σκεύη, τους κρατήρες. Η χρήση του κρασιού που δεν είχε αναμειχθεί με νερό γινόταν μόνο στους αρρώστους και η πόση του θεωρούνταν βαρ-βαρότητα.Το εμπόριο των ελληνικών κρα-σιών απλωνόταν σε όλη τη Μεσό-γειο. Οι Ρωμαίοι ήρθαν σε επαφή με το κρασί από τους Έλληνες αποίκους και ασχολήθηκαν με την αμπελοκαλλιέργεια. Στη Βυζα-ντινή Αυτοκρατορία το έργο αυτό είχαν αναλάβει οι μοναχοί.Η παραγωγή του κρασιού ξεκινά με τη διαδικασία του τρύγου. Τα σταφύλια συλλέγονται στο τε-

λευταίο στάδιο της ωρίμανσής τους, μεταφέρονται στα πατη-τήρια και με την πίεση μετατρέ-πονται σε μούστο, οπότε αρχίζει η ζύμωση και η σταδιακή μετα-τροπή του σε κρασί. Ακολουθεί η διαδικασία της ωρίμανσης του κρασιού, καθώς θεωρείται πως

ένα κρασί γίνεται καλύτερο όσο

πρισσότερο παλιώσει.Τα κρασιά διακρίνονται σε λευκά, κόκκινα και ροζέ. Επιπλέον υπάρ-χουν κάποιες ειδικές κατηγορίες κρασιών, όπως είναι ο αφρώδης οίνος (η σαμπάνια).Στροφή στην παράδοση, νοστιμιά στη γεύση, κέφι, υγεία, μακρο-ζωία, επίθεση στις ρυτίδες είναι

μερικοί από τους λόγους που το κατατάσσουν στην κορυφή όλων των αλκοολούχων ποτών. Γι’ αυτό, όσοι επιλέγουν για την καθημε-ρινή τους κατανάλωση άλλου εί-δους ποτά, ας ρίξουν λίγο... νερό στο κρασί τους. Σίγουρα θα ωφε-ληθούν.

Νικόλας Μαυρέλος Σ

5

Μαστίχα ΧίουΗ μαστίχα Χίου είναι η φυσική ρητίνη που βγαίνει από τον κορμό και τα κλαδιά σχίνου (Pistacia Lentisusvor Chia). Η έκκριση αυτή προκαλείται με χάραγμα του σχίνου από αιχμηρό εργαλείο. Η μαστίχα εμφανίζεται σαν δάκρυ στα χαραγμένα σημεία και ρέει

κατά σταγόνες στο χώμα. Κατά την έκκριση της έχει τη μορφή κολλώδους και διαυγούς υγρού για να στερεοποιηθεί σε ακανόνιστα σχήματα μετά την πάροδο 15-20 ημερών. Η μορφή της, αφού στερεοποιηθεί, είναι κρυσταλλική και η αρχική της γεύση είναι μάλλον πικρή, για να φύγει σύντομα αφήνοντας ένα ιδιαίτερο άρωμα που της προσδίδει μοναδικότητα. Τα μαστιχόδεντρα ευδοκιμούν μόνο στη Νότια Χίο λόγω του χώματος που υπάρχει εκεί. Σήμερα μαστίχα παράγουν 24 χωριά όπως οι Ολύμποι, τα Μεστά, το Πυργί κ.α. Η μαστίχα της Χίου αναγνωρίστηκε από τα αρχαία χρόνια,, τόσο για το ιδιαίτερο άρωμά της, όσο και για τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Σήμερα η μαστίχα Χίου εξάγεται σε όλο τον κόσμο και παράγεται μεγάλη ποικιλία προϊόντων όπως: γλυκά, μαρμελάδες, τσίχλες, λικέρ, ούζο κ.α.

Καλλιόπη Φιστέ, Γ2

ΜεσογειακήδιατροφήΗ παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, ύστερα από μελέτες και στη χώρα μας και αλλού, έχει αποδειχτεί η πιο υγιεινή διατροφή. Έχει χαρακτηριστεί από τις πιο σωστές διατροφικές συνήθειες που βρέθηκε ότι είχαν οι κάτοικοι της Κρήτης και της Νότιας Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Είναι ξακουστή για τις ευεργετικές της ιδιότητες καθώς προφυλάσσει από εμφράγματα του μυοκαρδίου και από διάφορες μορφές καρκίνου. Είναι φτωχή σε θερμίδες, τονώνει τον οργανισμό, βοηθάει την καλή λειτουργία του εντέρου κ.α. Ο τρόπος αυτός διατροφής κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος τα τελευταία χρόνια, καθώς πλήθος μελετών δείχνουν ότι οι κάτοικοι Μεσογειακών περιοχών ζουν περισσότερο σε σχέση με τους Αμερικανούς και τους Βορειοευρωπαίους που πάσχουν από καρκίνο του εντέρου και του στήθους καθώς και διάφορες καρδιακές παθήσεις. Το μενού αυτό είναι απλό και στηρίζεται στη λιτή διατροφή: χορταρικά, φρούτα, όσπρια, λαχανικά, αγνό τυρί, ζυμωτό ψωμί (σικάλεως), ωμό ελαιόλαδο, λίγο σπιτικό κρασί, ξηροί καρποί και ψάρια!Αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά της Μεσογειακής διατροφής προστατεύουν εκτός των άλλων και το δέρμα από τα σημάδια του χρόνου, δηλαδή τις ρυτίδες. Σε συνδυασμό δε με καθημερινή σωματική άσκηση το Μεσογειακό διατροφικό μενού αποτελεί συνταγή για μακροζωία υγεία και ομορφιά.

Ευτυχία Τσιμούνη Στ΄2

Το λάδι ελιάς ή το «χρυσό υγρό» σύμφωνα με τον Όμηρο, κατά την αρχαιότητα δεν ήταν απλά μία τρο-φή αλλά αποτελούσε σύμβολο υγείας και δύναμης, φάρμακο, καθώς επίσης πηγή μαγείας και θαυμα-σμού. Συγκεκριμένα ,στην αρχαία Ελλάδα, οι αθλη-τές το έτριβαν σε όλο τους το σώμα, γιατί πίστευαν ότι θα τους χαρίσει δύναμη και τύχη και οι πολεμιστές μύρωναν μ’ αυτό τα κεφάλια των ευγενών.. Ήδη από την εποχή του Ιπποκράτη το ελαιόλαδο φημιζόταν για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες, ιδιαίτερα στις δερματικές παθήσεις. Στην αρχαιότητα, άλλωστε , το χρησιμοποιούσαν για καθαριότητα. Τέλος άλειφαν με αυτό κάποια από τα ρούχα τους για να τους χαρίσουν γυαλάδα.Στα χριστιανικά χρόνια έριχναν σταγόνες στα κόκα-λα των νεκρών αγίων και των μαρτύρων, καθώς ήταν έμβλημα καθαγιασμού και αγνότητας. Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται επίσης ως καλλυντικόΗ καλλιέργεια του ελαιόλαδου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι πρώτες μαρτυρίες για την καλλιέργεια στον ελλαδικό χώρο, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευ-ρήματα, ξεκίνησε στην Κρήτη πριν από 3.500 χρόνια.Το ελαιόλαδο έχει διάφορα είδη:

Το εξαιρετικά παρθένο ελαιό-λαδο. Πρόκειται για το καλύτερο σε ποιότητα λάδι.Το παρθένο ελαι-όλαδο.Το μειονεκτικό παρθένο ελαιό-λαδο.Το μείγμα ελαιό-λαδου από εξευ-γενισμένα και παρθένα ελαιόλαδα.Το ραφιναρισμένο ελαιόλαδο.Το Πυρηνέλαιο.Το Αγουρέλαιο.Οι Έλληνες λατρεύουν το ελαιόλαδο που αποτελεί τη βάση της καθημερινής τους διατροφής. Σύμφωνα με έρευνες η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη κατ’ άτομο κατανάλωση ελαιόλαδου στον κόσμο.

Μυλωναδάκη Μαρία (Στ1)

Γιακούμα Λουκία (Στ1

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΣΙ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

Δίπλες Καλαματιανές

Υλικά για τη ζύμη5 αυγά2 βανίλιες1 φλιτζάνι του καφέ ούζο1 μπέικιν πάουντερ1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσειςΚαι λίγο λάδι για το ζύμωμα

Σιρόπι2 ποτήρια ζάχαρη½ ποτήρι νερό½ λεμόνι1 κιλό μέλι

ΕκτέλεσηΧτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε το ούζο και το ανακατεύουμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και τις βανίλιες και ανακατεύουμε. Ζυμώνουμε καλά τη ζύμη αφού έχουμε αλείψει τα χέρια μας με λάδι. Η ζύμη μας να είναι σφιχτή. Μετά την αφήνουμε να ξεκουραστεί. Στη συνέχεια την κόβουμε σε κομματάκια και την κάνουμε μπαλάκια. Ανοίγουμε ένα ένα τα μπαλάκια με τον πλάστη και κατόπιν τα κάνουμε λεπτά φύλλα. Τέλος βάζουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο και στη συνέχεια ρίχνουμε κομμάτια φύλλων μέσα στο τηγάνι αφού έχει ζεσταθεί καλά το λάδι. Παίρνουμε δύο πιρούνια και διπλώνουμε ένα ένα τα φύλλα μέσα στο λάδι. Αφού τελειώσουμε το τηγάνισμα όλων των φύλλων βάζουμε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη, το νερό και το χυμό μισού λεμονιού. Αφού βράσει βάζουμε και ένα κιλό μέλι. Κατόπιν βουτάμε μία-μία τις δίπλες και τις βάζουμε σε μια πιατέλα. Όταν ολοκληρώσουμε το μέλωμα βάζουμε από πάνω καρύδι τριμμένο ανακατεμένο με λίγη κανέλα. Και καλή μας όρεξη!!!!

Παναγιώτα Ρερρέ Γ΄1

Ταμπουράς - Ραβιόλια

Υλικά:1 κ. ταμπουρά1 ποτήρι ζάχαρηλίγη κανέλα½ κ. κρούστα¼ κ. καρύδι ψίχα

Εκτέλεση:Σπάμε το καρύδι. Ξύνουμε τον ταμπουρά, τον σουρώνουμε καλά και τον ρίχνουμε σε μια λεκάνη. Ρίχνουμε στη συνέχεια τη ζάχαρη, το καρύδι και την κανέλα. Μετά παίρνουμε την κρούστα και κόβουμε τα φύλλα της σε λωρίδες. Βάζουμε μια κουταλιά του γλυκού από τη γέμιση που έχουμε φτιάξει στην κρούστα και την τυλίγουμε σε τριγωνάκι. Βάζουμε στο ταψί μια λαδόκολλα, τοποθετούμε μέσα τα τριγωνάκια και τα ψήνουμε στο φούρνο στους 180οC μέχρι να ροδίσουν.Στο τέλος τα πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη. Ασπασία Φρεζούλη (Γ1)

Μελομακάρονα

Υλικά:2 ποτήρια λάδι (1 ποτήρι ελαιόλαδο και 1 ποτήρι ηλιέλαιο)1 κούπα ζάχαρη1 κούπα χυμό πορτοκάλι1 κουταλάκι σόδα1 κουταλάκι κανέλα σκόνη½ κουταλάκι γαρίφαλλο σκόνηΑλεύρι όσο πάρει

Για το σιρόπι:1 ποτήρι ζάχαρη1 ποτήρι μέλι1 ποτήρι νερόλίγο λεμόνιΤο βράζουμε για 7΄.

ΕκτέλεσηΧτυπάμε για 15΄ το λάδι με τη ζάχαρη μέχρι να διαλυθεί καλά η ζάχαρη. Διαλύουμε τη σόδα μέσα στο χυμό πορτοκαλιού και το προσθέτουμε και αυτό στο μείγμα. Στη συνέχεια ρίχνουμε την κανέλα, το γαρίφαλλο και το αλεύρι σιγά-σιγά μέχρι το μείγμα να γίνει απαλό και να ξεκολλάει από τα χέρια μας. Μόλις είναι έτοιμο, παίρνουμε κομματάκια από τη ζύμη μας σε μέγεθος περίπου καρυδιού και τα πατάμε ελαφρά. Τα βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί και ψήνουμε περίπου για 30΄ στους 180º μέχρι να πάρουν χρώμα. Μόλις τα βγάζουμε από το φούρνο τα σιροπιάζουμε με χλιαρό σιρόπι. Από πάνω ρίχνουμε λίγο καρύδι τριμμένο.

Νίκος Γκίνης Γ΄2

Ραβανί παραδοσιακό

Υλικά3 κουταλάκια μπέικιν πάουντερΞύσμα 1 λεμονιού ή πορτοκαλιού1 φλιτζάνι βούτυρο2 φλιτζάνια σιμιγδάλι ψιλό1 ½ φλιτζάνι αλεύρι5 αυγά1 φλιτζάνι ζάχαρη

Σιρόπι4 φλιτζάνια νερό3 φλιτζάνια ζάχαρη1 ξύλο κανέλαςΞύσμα 1 λεμονιού και χυμό λεμονιού

Χτυπάμε το βούτυρο και τη ζάχαρη. Μετά ρίχνουμε τα αυγά, το ξύσμα, το μπέικιν και στο τέλος το αλεύρι με το σιμιγδάλι ανακατεμένο. Το ψήνουμε στους 180º C για 45 λεπτά.

Στέλιος Μπουλάς Γ΄2

6

7

Α

Λ

Α

Τ Ι

Γ Β

Φ

Ω

Σ

Δ

Χ

Ψ

Β

Ο

Υ Τ

Υ

Ρ

ΟΩ

Β

Α

Γ

Ι Θ

Ξ

Ζ Σ

ΒΨ

Ω

Ρ

Φ

Ε

Μ

Ι Α

Ε

ΩΔ

Φ

Ι

Σ Σ

Τ Δ

Ρ

Ρ

Χ

Ζ Χ

Β

Ζ

Δ

Ψ

Λ

Ι Φ

Γ

Απαντήσεις: τα παπούτσια, το όνειρο, η βροχή, το πριόνι, το

πλυντήριο, το Ω-μέγα, το κουλούρι, το βιβλίο, το μολύβι, ο

μαυροπίνακας, το κρεμμύδιΑΙΝΙΓΜΑΤΑ

• Μια γεμάτα είναι και μια άδεια. Τι είναι; Ιωάννα Χιονά Γ΄2

• Όταν βλέπω δεν το βλέπω.Και το βλέπω όταν δε βλέπω.

Βανέσα Κίτση Β΄2

• Από ψηλά γκρεμίζεται πέφτει και δε ραγίζεται. Τι είναι;Γιάννης Ξενάκης Β΄2

• Έχει δόντια κοφτερά, δεν μπορεί όμως να φάει. Τι είναι;

• Τι είναι αυτό που βρέχει και ταλαιπωρεί τον επισκέπτη του;• Πάντα είναι μεγάλο, όσο κι αν φαίνεται μικρό. Τι είναι;

Λεωνίδας Μιχαηλίδης Ε΄1

Στρογγυλό μηδενικό,Καθαρά ελληνικό,Θεραπεύει φίνα, τη μικρή μας πείνατι είναι;

Ευτυχία Τσιμούνη Στ 1

Φύλλα κρατάει μα δέντρο δεν είναι Τη σκέψη μετράει κεφάλι δεν είναιΚαι αν άψυχο είναι συνήθως μιλάει Γιατί στο κορμί του τα λόγια κρατάει. Τι είναι;

Κωνσταντίνα Φιάμου Β΄2

Τίνος μύτη δεν πιάνει ποτέ συνάχι; Τι είναι εκείνο που όταν είναι άσπρο, είναι λερωμένο και όταν είναι μαύρο είναι καθαρό;

Αναστασία Αλβανού Β2

Από έξω άνω κάτω και γεμάτο και μουστάκια. Τι είναι; Μαρκέλλα Φαφαλιού Γ1

ΛΥΣΕΙΣ: Α

λάτι, Ψάρι, Φω

ς, Βούτυρο, Ζάρι

Κ Ρ Υ Π Τ Ο Λ Ε Ξ Ο

8

ΑΝΕΚΔΟΤΑ

Α_ _ _ _ _ Υλικό που ζυμώνουμε το ψωμί.

Β _ _ _ _ _ _ Αλείφεται στο ψωμί.

Γ_ _ _ Το πίνουν τα μωρά.

Δ_ _ _ _ Με τα φύλλα της φτιάχνουμε στεφάνι για ήρωες.

Ε_ _ _ Καρπός ευλογημένου δέντρου.

Ζ_ _ _ _ _ Λευκοί κρύσταλλοι που μας γλυκαίνουν.

Η _ _ _ _ _ _ _ Χρησιμοποιείται και αυτό για τηγάνισμα.

Θ _ _ _ _ _ Βότανο από τα βουνά που μας δίνει μυρωδάτο μέλι.

Ι_ _ Γνωστή μάρκα σοκολάτας-κουβερτούρας.

Κ _ _ _ Το φτιάχνει η μαμά και φουσκώνει μόνο του.

Λ_ _ _ _ _ _ _ _ Αρέσουν στα παιδιά και τρώγονται με κέτσαπ.

Μ _ _ _ _ _ _ _ _ Τρώγονται και είναι τα σπιτάκια των Στρουμφ.(Η συνέχεια στο δεύτερο τεύχος)

Ευφημία Ζώη (Γ2)

AΚΡΟΣΤΟΙΧΙΔΑ το αλφαβητάρι της κουζίνας

Πώς πλένουν οι μαθηματικοί μια στίβα πιάτα;Πλένουν ένα και λένε: ομοίως και τα υπόλοιπα.

Κάποτε ρώτησα ένα καθηγητή αν τον ενοχλούσε όταν οι μαθητές του κοίταγαν το ρολόι τους.-Όχι, ασφαλώς όχι, απάντησε εκείνος. Με ενοχλεί όμως όταν το βάζουν στο αυτί τους για να δουν μήπως σταμάτησε.

Ρωτά η δασκάλα τον Τοτό:- Τοτό, για πες μας..... το εγώ διαβάζω.... εσύ διαβάζεις.... τι χρόνος είναι;- Χαμένος!!!! απαντά ο Τοτός.

Κωνσταντίνα Φουρναράκη Β΄2

Δασκάλα: Μάριε, κλίνε μου το ρήμα τρέχω.Μάριος: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα, χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα.

Μάριος Βασιλάκης Β΄2

Γιατί η Άννα όποτε τη ρωτούσε ο δάσκαλος σηκωνόταν και έβγαινε από την τάξη;Για να πει το μάθημα απ’ έξω.

Αυγουστίνος Καμίνης Β΄2

Το μάθημα γεωγραφίας.Ο Τοτός κάνει την προσευχή του: Θεέ μου κάνε το Μιλάνο να γίνει πρωτεύουσα της Ιταλίας!!!- Γιατί χρυσό μου; ρωτάει η μαμά του.- Γιατί έτσι έγραψα στο διαγώνισμα της γεωγραφίας!!!!

Χριστίνα Κωστάλα Β΄2

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ• Το λάδι κι η αλήθεια πάντα βγαίνουν από πάνω.• Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει για-τρός.

Λαμπρινή Μπουρνιά Ε΄1

• Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες.•Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σα-πούνι. Έλλη Σπανού Ε΄1

• Μάθε παιδί μου γράμματα να' χεις καλά γε-ράματα.

Νέστορας Πετρής Β΄2

• Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει.• Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.• Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Οργκέστ Τσότα Β΄2

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

Παροιμίες για το Σεπτέμβρη

• Του Σεπτέμβρη οι βροχές πολλά καλά μας φέρνουν.

• Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσα τα μεσάνυχτα.

• Το Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια.

Παροιμίες για τον Οκτώβρη

• Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης καρπερός.

• Οκτώβρη και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα ’χεις.

• Οκτώβρη και δεν έσπειρες, λίγο ψωμί θα πάρεις.

Παροιμίες για το Νοέμβρη

• Νοέμβρη οργώματα κι ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.

• Όταν έρθει ο Νοέμβρης, σιγομπαίνει ο χειμώνας.

• Αν δεν έλθω του Αγίου Μηνά, του Αγίου Φιλίπ-που είμαι αυτού και να μου χαιρετάς τους παλιο-καπάδες. (λέει ο χειμώνας)

Ζουμή Κατερίνα, Καμίνης Μιχάλης, Καρύδα Αγγελική, Κλεισσάς Κωνσταντίνος, Μαυρέλος Γιάννης, Μπαρλή

Τζένη, Σκόρδου Δήμητρα Τάξη Δ2