ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Αρ. Φύλλου 6

Αρ. Φύλλου 6 URL: http://diadromespress.blogspot.com

e-mail:[email protected]

ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΓΑΝΟ ΓΕΝΙΚΩΣ

Διανέμεται Δωρεάν

Χρυσάνθη Χειμώνα και Μαρία Βλαδιμήροβιτς…εγώ τις γνώρισα και τις δυο μέσα από τις κινηματικές δράσεις για την διάσωση του Υμηττού, σε εξορμήσεις για τους ελεύθερους χώρους, στις δραστηριότητες της Δημοτικής Πρωτοβουλίας Στάσης Βύρωνα. Απλές, χαμογελαστές, με άποψη, αλλά πάντα χαμηλών τόνων παρόλο που σέρνουν πίσω τους και βαριές κομματικές ιδιότητες μέσα στο γενικό φρενοκομείο της Αριστεράς. Εμένα πάντα με εντυπωσίαζε πως αυτά τα νεώτερα παιδιά εντάσσονται σήμερα στην Αριστερά μέσα από διαδικασίες τελείως διαφορετικές από εκείνες των παλιότερων γενιών των βαρυφορτωμένων με τις πολύ σημαντικές στιγμές της ιστορίας της Ελλάδας – Εθνική Αντίσταση, Εμφύλιος, χούντα, Πολυτεχνείο- με τους διχασμούς, τα όνειρα, τις απογοητεύσεις και τις πολλαπλές ήττες.

Σήμερα νιώθω ότι τους νέους ανθρώπους τους κερδίζει - όταν συμβαίνει ακόμη αυτό - μια αδιαπραγμάτευτη αίσθηση δικαίου και διατήρησης της αξιοπρέπειας του ανθρώπου μέσα σε πραγματικά δυσκολότερες συνθήκες αφού η κυρίαρχη ιδεολογία είναι να βολευτούμε, να βρούμε κανένα κουμπάρο να μας βοηθήσει και κατά τα λοιπά τηλεόραση, αναξιοκρατία, ωχαδερφισμός και πρασινογάλαζη εναλλαγή στην εξουσία που συνοδεύεται με μετατοπίσεις ονείρων και διαγραφές ευθυνών.Τα «κατσικάκια» μου λοιπόν γιατί εγώ τις βλέπω περισσότερο σαν «κατσικάκια» με λαχτάρα για ζωή, παιχνιδάκια και ελαφρότητα, βραβεύτηκαν για την δουλειά τους – προσοχή παρακαλώ – την εθελοντική τους δουλειά από τον Σύνδεσμο για τα δικαιώματα της Γυναίκας με το δημοσιογραφικό βραβείο «Παύλος Παλαιολόγος» για την επιμέλεια και συγγραφή του εντύπου «ΕΝΤΟΣ ΦΥΛΟΥ» ένθετου κάθε Πέμπτης στην εφημερίδα ΑΥΓΗ.Ένα ένθετο που ασχολείται με θέματα φύλου και επιδιώκει την δημόσια προβολή, ανάδειξη και συζήτηση των θεμάτων που αφορούν την ισότητα των δύο φύλων και τις γυναικείες διεκδικήσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής, γιατί όπως λένε οι ίδιες οι συντάκτριες, «η ισότητα συνεχίζει να είναι αιτούμενο και ο φεμινισμός χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί στο σήμερα». Είναι σημαντικό λοιπόν και με γεμίζει αισιοδοξία να έχω απέναντι μου νέες γυναίκες που μόλις φτιάχνουν τις δικές τους οικογένειες, με σπουδές και κοινωνική καταξίωση να ασχολούνται με θέματα που μοιάζουν παρωχημένα αλλά δυστυχώς παραμένουν πάντα περισσότερο από επίκαιρα . Εγώ δεν έχω παρά να τους ευχηθώ καλή δύναμη, καλή συνέχεια και πάντα πρωτοπόρες…καλά μου «μαύρα πρόβατα».

Αρ. Φύλλου 62

Κι όμως προχωρήσαμε, φτάσαμε κιόλας στο 6ο φύλλο.Στην αρχή ξέραμε ότι έχει μεγάλο ρίσκο, νοιώθαμε όμως ότι κάποιοι μας περίμεναν.Τώρα είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουν κάτι άλλο στον τοπικό τύπο, την επικοινωνία, τις σχέσεις...

Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να καταθέτουμε τη δικιά μας άποψη, τη δικιά μας αλήθεια...- Για τα μικρά και τα μεγάλα που αναστατώνουν τη ζωή- Για κείνα που την ομορφαίνουν- Και για κείνα που μπορούν να την αλλάξουν

Μας ενώνει:- Ο αγώνας για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που τσαλακώνεται καθημερινά- Οι μεγάλες αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού που γίνονται καταναλωτικό

εμπόρευμα στις σύγχρονες κοινωνίες- Η πολιτική της «άλλης» Αριστεράς που ματώνει καθημερινά για

να βρει την ταυτότητά τηςΣτην πορεία αυτή νοιώσαμε τη ζεστασιά των δικών μας ανθρώπων.Όχι όμως όλων.Κάποιοι κράτησαν αποστάσεις, κάποιοι στοχοποίησαν την άλλη άποψη. Το περιμέναμε; Ίσως.

Δύσκολοι οι δρόμοι των δημιουργικών συνθέσεων.Θα επιμείνουμε, το αντέχουμε.Ήρθαν και άλλοι κοντά στη συντακτική

ομάδα, ενισχύεται η προσπάθεια.

Καλή συνέχεια στο ... ταξίδι

URL: http://diadromespress.blogspot.come-mail:[email protected] 3

...στο Βύρωνα

Μέρος 1ο

Το sport του να σιχτιρίζουμε ανέξοδα, με τη μόνιμη επωδό “για όλα φταίνε οι άλλοι” μας διακρίνει θα έλεγα ως νεο-έλληνες. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά όλους τους “πάνω” από εμάς, προϊστάμενους, διευθυντές, διαχειριστές, Δημάρχους, πολιτικούς, κόμματα, παρατάξεις και κάθε λογής υπεύθυνους. Λέω λοιπόν να ξεκινήσω έναν κύκλο σκέψεων που να συμπεριλαμβάνουν εκείνα που θα ονειρευόμουνα για το Βύρωνα και αφού ξεμπερδέψω με αυτά, “απουσιαζούσης” της προσωπικής ζημίας, να πω και μερικά πράγματα που θα έκανα αν ήμουν στη θέση του Δημοτικού Άρχοντα “πα-ρουσιαζούσης” της ζημίας, λέμε τώρα.

Να ξεκινήσω λοιπόν από την εικόνα που παρουσιάζει ο Βύρωνας των τελευταίων δεκαετιών συγκρίνοντας τον με την περίοδο που η αφεντιά μου άρχισε να καταλαβαίνει τα Ελληνικά, δηλαδή όταν πήγα Νηπιαγωγείο το 1957 (Χει-μάρας και Κολοκοτρώνη) εκεί που σήμερα είναι η τράπεζα Πειραιώς.

Το σπίτι μας ήταν ένα προσφυγικό απέναντι από το παλιό Δημαρχείο. Μπάλα και ξυλίκι παίζαμε στ΄ “Αραπάκια” σημερινή πλατεία “Εθ. Αντίστασης”, κινηματόγραφο πηγαίναμε στο “Mon cine” το χειμερινό στο σημερινό “Τρίγωνο” και το καλοκαίρι στο θερινό στην οδό Κανάρη. Είχαμε και την “Ολύμπια” βέβαια στη Γέφυρα εκεί που τώρα είναι το Hontos Center, ακόμα το “Βύρων” που είναι Super Market, την “Κίρκη” που είναι νυκτερινό κέντρο, τον “Άντζελο” που έγινε πολυκατοικία μαζί με την “Αύρα”, τη “Ρέα” που δεν παίζει, την “Αρκαδία” που παίζει μαζί με τη “Λάουρα”. Έμεινε η “Λουΐζα” από 5 χειμωνιάτικους κινηματογράφους και αυτός σώθηκε (;) γιατί είναι δημοτικός. Για μπάνιο, καθαριότητα δηλαδή πηγαίναμε στα Δημοτικά λουτρά-χαμάμ στη Βασιλέως Κωνσταντίνου, σημερινή Νικηφορίδη, εκεί που είναι τα ηλεκτρικά είδη του Κορασίδη. Τα άλλα λουτρά στο Πολυιατρείο δίπλα, δεν τα πρόλαβα να λειτουρ-γούν. Για μπάνιο θαλασσινό πηγαίναμε με το φορτηγό του Μήτσου οικογενειακώς στη Λούτσα. Και μετά πολύ αργό-τερα με το πρακτορείο “Eλευσίς” ήταν Ευαγγ. Σχολής και Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ημερήσιες εκδρομές με το Σχολείο, το 2ο Δημοτικό Αγ. Τριάδας, στη Ζωοδόχο Πηγή και καθαρή Δευτέρα για τον αϊτό στον Καρέα μετά τα Ρουμάνικα. Η παλιά αγορά ήταν στα πάνω της και ο “Κοπανάς” από κοντά. Tα σπίτια το πολύ με δύο ορόφους , όλα με βερά-ντες και λουλούδια και το ψηλότερο οικοδόμημα τότε ήταν το Ταπητουργείο. Ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι πολύ λίγοι. Κύπρου, Χρ. Σμύρνης, Φορμίωνος, Κολοκοτρώνη. Τι να την κάνεις περισσότερη άσφαλτο. Εξ άλλου αυτοκίνητα δεν υπήρχαν παρά μόνο τα λεωφορεία και τα ταξί της εποχής, κάτι αμερικάνικοι δεινόσαυροι.

Πολεοδομικός σχεδιασμός του 1924 και 50.000 περίπου ψυχές στην πλειοψηφία τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Ξέχασα να σας πω ότι τα καλοκαίρια βλέπαμε και κάτς, πάλη δηλαδή, στη “Ρέα” και στον “Άντζελο” με τον Καρπό-ζηλο, τον Τιμωνίδη, τον Τζώρτζ Μπόλας, τον Κασίμ Ασλάν, το μασκοφόρο και τόσους άλλους.

Τι υπάρχει από όλα αυτά σήμερα; Σχεδόν τίποτα. Έρχεται η περίοδος της αντιπαροχής και γίνεται της “αλεπούς ο θάνατος”. Οι άνθρωποι ζητούν μπάνιο μέσα στο σπίτι με πλακάκια και θερμοσίφωνο, δωμάτιο για τα παιδιά, θέρ-μανση με καλοριφέρ. Όσο μεγαλύτερος συντελεστής δόμησης τόσο το καλύτερο. Περισσότερα τετραγωνικά εμείς, περισσότερη χαρά και η Βασίλω (εργολάβος). Η χαρά των Δημάρχων να εκχωρούν το Βύρωνα κατ΄ απαίτηση των δη-μοτών. Πάνε τα Δημοτικά Λουτρά, πάνε οι αλάνες που παίζαμε, πάνε οι κινηματογράφοι, πάει η παλιά αγορά, πάνε οι εξοχές της Ζωοδόχου Πηγής και του Καρέα, πάει και το Διοικητήριο. Απέμεινε το παλιό Δημαρχείο να κραυγάζει από απελπισία και ντροπή για την κατάντια του. Ήρθαν χιλιάδες νέοι κάτοικοι, μαζί τους τα αυτοκίνητα, τα οκτα-ώροφα, τα τραπεζοκαθίσματα και η κάθε λογής κακογουστιά και αυθαιρεσία. Ο Βύρωνας του σήμερα είναι 100.000 άνθρωποι και βάλε, στοιβαγμένοι σ΄ ένα υπέργηρο και αδιέξοδο τοπογραφικό, ανήμπορο να δώσει λύσεις στη σημε-ρινή εποχή. Τι κάνουμε λοιπόν; Πόσο είμαστε διατεθειμένοι να χάσουμε και να κερδίσουμε;.

Να χαμηλώσουν οι πολυκατοικίες; Δύσκο-λο.

Να μεταναστεύσουν χιλιάδες Βυρωνιώτες; Kαι αυτό δύσκολο.

Nα κάψουμε τ΄ αυτοκίνητα; Και δω σκούρα τα πράγματα.

Να γίνει ο Καρέας και η Ζωοδόχος Πηγή όπως ήταν; Θα μας πάρουν με τις πέτρες. Κάτι πρέπει να σκεφτούμε λοιπόν μέχρι το άλλο φύλλο.

Η φωτογραφία είναι από το Ημερολόγιο της Πανιω-νίου Στέγης.

Του Γιώργου Τζανίνη

4

...στο ΒύρωναΑρ. Φύλλου 6

Κλέφτες και αστυνόμοι…Αλήθεια είναι σωστός ο τίτλος ή μήπως έπρεπε να είναι, για την «τιμή» της αστυνομίας. Μια γειτονιά μετατρέπεται σε σκηνή του φαρ-ουεστ και μάλιστα με την ψυχρή εκτέλεση ανύποπτων, διερχόμενων, μεροκαματιάρηδων συμπολιτών μας όπως ακριβώς και στα γούεστερν, που ο σκοπός είναι απλά να σκοτωθούν και να πληρώσουν οι «κακοί» και η καρδιά μας χτυπά για να σωθούν οι «καλοί» και στην μέση τα πτώματα;

Η διαφορά είναι πως τους ανύποπτους που καταγράφονται στις συνηθισμένες απώλειες των εν λόγω ταινιών τους σκο-τώνουν οι «κακοί» και όχι ο σερίφης με εννέα σφαίρες και μάλιστα πισώπλατα. Και βγαίνει ο αρχηγός της Αστυνομίας και νιώθει χωρίς να ντρέπεται ότι η επιχείρηση ήταν επιτυχής και δεν τον νοιάζει που έχουμε νεκρό πολίτη. Μήπως επειδή ήτανε

μετανάστης τον καθιστά για μια ακόμη φορά φυσική απώλεια, παράπλευρη και εν πάση περιπτώσει «ας πρόσεχε και αυτός σε ποιον φούρνο ψωνίζει». Για να μην πούμε ας καθότανε στην πατρίδα του να μην μπλέκεται και στα πόδια της αστυνομίας. Και μένουμε εμείς οι υπόλοιποι να σκεφτόμαστε πως θα ήτανε να περνάγαμε εμείς εκείνη την ώρα από το συγκεκριμένο σημείο στην γειτονιά μας έγινε το μακελειό άλλωστε. Ή να σκεφτόμαστε ότι για μια ακόμη φορά είμαστε ακάλυπτοι δίπλα σε αυτούς που πληρώνουμε για να μας προστατεύουν. Ή να σκεφτόμαστε ότι τους μετανάστες τους πυροβολούν κάθε μέρα οι κάθε λογής φασίστες, ακροδεξιοί, νομοταγείς, φιλήσυχοι δήθεν οικογενειάρχες, που αρνούνται να τους δούνε σαν ανθρώπους με δικαιώματα όπως και όλοι οι άλλοι. Ή να μην σκεφτόμαστε τίποτα και απλά να έχουμε μείνει με το πρόσωπο σαστισμένο μπροστά στο δελτίο ειδήσεων των οκτώ…Πόπη Σταυροπούλου

Τα βλέπαμε στις ταινίες, τα βλέπουμε και ζωντανά πλέον. Τα βλέπαμε και διασκεδάζαμε, τα βλέπουμε και τρέμουμε. «Αν ήμουν εγώ στη θέση του;» σκέπτεται ο κάθε πολίτης. Η κρίση και η ανεργία αυξάνουν την εγκληματικότητα, η έλλειψη σωφρονιστικού συστήματος και η ανυπαρξία εκπαίδευσης στην αστυνομία γεννά ανασφάλεια. Πιέζει ο κόσμος για προστασία από το έγκλημα, ξεχύνονται οι αστυνομικοί στους δρόμους και όποιον πάρει ο χάρος. Και βγαίνει ο αρχηγός της Αστυνομίας και λέει χωρίς να ντρέπεται ότι η επιχείρηση ήταν επιτυχής, ενώ έχουμε νεκρό πολίτη. Ένα γενικό αλαλούμ. Έχουμε μείνει με το πρόσωπο σαστισμένο μπροστά στα δελτία ειδήσεων. Άραγε που πάμε ; Δημήτρης Κόκαλης

Βραδάκι κι εγώ κουρασμένος απ’ την καθημερινή πίεση είμαι αραχτός στην πολυθρόνα μου, πίνω ένα ποτηράκι κρασί να πάνε κάτω οι στενοχώριες και βλέ-πω το αγαπημένο μου σήριαλ L.A.P.D. (Los Angelis Police Department). Οι αγαπημένοι μου διώκτες του εγκλήματος είναι έτοιμοι να εξοντώσουν μια σπείρα εμπόρων λευκής σάρκας. Έχουν αποκλείσει τη γειτονιά, έχουν στήσει σκοπευτές σ’ όλες τις γύρω ταράτσες, μιλούν στα γουόκι τόκι τους ψιθυριστά και με τη σιγουριά που τους δίνει η εμπειρία και η γνώση της δουλειάς, που έχουν αναλάβει. Ξάφνου μ’ ένα νεύμα του βλοσυρού επικεφαλής εφορμούν. Κροτίδες, καπνογόνα, κραυγές κι αλαλαγμοί, με λίγα λόγια σε συνθήκες απόλυτου αιφνιδιασμού και πανικού, συλλαμβάνουν τον «αρχικακό» χωρίς να πληγωθεί κα-νείς και με ελαφρές εκδορές σε κανά δυο μπράβους. Δεν αντέχω άλλο, δε μπορώ να χαρώ καν το σήριαλ. Σκέφτομαι τα δικά μας στη γειτονιά μας … Ένας αθώος νέος, πατέρας ενός βρέφους, νεκρός επειδή οι δικοί μας μπάτσοι δεν βλέπουν τηλεόραση. Αν ένας απ αυτούς είχε δει ένα – δυο επεισόδια από το L.A.P.D. δε θα ορμούσε να πυροβολά, σε μια γειτονιά επικίνδυνους κι οπλισμένους κακοποιούς. Όπως ο άλλος Greek Serif πριν κάτι μήνες στο Βύρωνα, στο κατάστημα Γερμανός, έβγαλε όπλο μέσα σ’ ένα γεμάτο από πελάτες κατάστημα. Λέτε να το έκανε μη τύχει και πέσει έξω με την κλοπή ο Γέρμανός και δεν έχει να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων? Το έκανε γιατί μεγάλωσε στη σχολή με τη λογική του Τζων Γουέιν και του Κάλαχαν. Το ίδιο κι ο φονιάς του Αλέξη Γρηγοροπουλου. Άλλος ένας σερίφης. Για μένα το πρόβλημα είναι στη λογική, στην ιδεολογία και στον τρόπο που εκπαιδεύονται να μας βλέπουν οι κύριοι αυτοί, που πληρώνονται από εμάς. Είναι οι ίδιοι, που κτυπάνε συνταξιούχους όταν διεκδικούν αύξηση 10 ευρώ, μαθητές όταν διεκδικούν ελεύθερο χρόνο, εργαζόμενους όταν διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Δυστυχώς η αστυνομία δεν έχει το ρόλο, που θεωρητικά της «πρέπει» σ’ ένα δημοκρατικό - αστικό καθεστώς. Δεν εκπαιδεύεται με στόχο να υπηρετεί τον πολίτη, όπως φυσικά δεν υπηρετεί τον πολίτη και η πλειοψηφία των πολιτικών. Έχουν και οι δυο, το ρόλο της προάσπισης των συμφερόντων των ισχυρών και μέσα από αυτή τη διαδικασία, δε σέβονται φυσικά τους «ανίσχυρους» πολίτες. Δεν είναι άβουλα στρατιωτάκια. Είναι οι σερίφηδες, στην υπηρεσία της εξουσίας και για να είναι τέτοιοι δεν μπορεί να είναι υπηρέτες μας, αλλά είναι οι «μπάτσοι» μας. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στις στολές τους. Ποιος από μας δεν τρομάζει μπροστά σε τέτοια στολή? Και ποιος έχει τόσο ισχυρή προσωπικότητα, ώστε φορώντας αυτή τη στολή, που βγαίνει από τα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, δεν θα ένοιωθε σχεδόν υπεράνθρωπος ή ο κύριος «γαμώ και δέρνω» (για να το πω στην γλώσσα που καταλαβαίνουν καλύτερα)? Αλλά ας μη το μακρύνω άλλο. Τα πράγματα είναι τόσο απλά, όσο μας τα είπε ο διευθυντής της αστυνομίας. «Πιάσαμε τους κακούς και σκοτώθηκε κι ένας αθώος» Τόσο απλά !!! «σκοτώθηκε κι ένας αθώος, η επιχείρηση ήταν επιτυχημένη» Τουλάχιστο ας έβλεπαν το L.A.P.D. Θα έκαναν ότι κάνουν και τώρα χωρίς να σκοτώνουν αθώους. Ζητάω πολλά? Ούτε καν την αλλαγή στην αστυνομία ζητάω !!! Ούτε καν αυτό. Μόνο να μη μας σκοτώνουν οι μπάτσοι, όταν δεν φταίμε ζητάω. Μόνο να βλέπουν L.A.P.D. οι «φύλακες μας» ζητάω. Σωτήρης Παπαμιχαήλ

Ένα έγκλημα... τρεις απόψεις

Μία μαθήτρια απαντάει στο άρθρο«γιατί έτσι» του 5ου φύλλου

Απογοήτευση! Απογοήτευση είναι αυτό που αι-σθάνομαι όταν διαβάζω ή ακούω κάτι που πα-ρουσιάζει την πραγματική κατάσταση σ’αυτό που ονομάζουμε «Ελληνική Παιδεία».Απογοητεύομαι για την κατάσταση που επικρα-τεί στα μαθήματα της Γενικής Παιδείας που και οι μαθητές και οι καθηγητές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα έχουν οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση τους από όλη την εκπαιδευτική κοι-νότητα.Απογοητεύομαι από τη στάση μιας μερίδας των καθηγητών μας που έχουν επαναπαυθεί στον μηνιαίο μισθό τους και στην ασφάλεια της μο-νιμότητας τους και δεν τους ενδιαφέρει να κά-

νουν μάθημα. «Αφού δεν θέλει ας μη μάθει», «τις απορίες σας να σας τις λύσουν στο φροντι-στήριο». Αυτό είναι το μάθημα τους.Απογοητεύομαι όταν συνειδητοποιώ μέρα με τη μέρα από την μία μεριά την οξύτητα του προ-βλήματος και από την άλλη την μη ανάληψη της ευθύνης από πολιτικούς, κόμματα, καθηγητές, γονείς και μαθητές. Λένε ότι η απάντησή μας σε ότι μας ζορίζει είναι ένα γενικό «ΕΤΣΙ». Λά-θος! Αυτή η τόσο μικρή λέξη είναι απότοκος όλων των αποτυχημένων προσπαθειών μας να συζητήσουμε και να καταλήξουμε από κοινού σε μία λύση για το θέμα «παιδεία». «Είστε μι-κροί», «πήγαινε στην τάξη σου και έλα κάποια άλλη στιγμή». Αυτές είναι οι φράσεις για να μας ξεφορτωθούν. Τι άραγε ζητάνε από εμάς; Σε τι αποβλέπουν;

Έχει προβληματιστεί κανένας γιατί κλείνει το σχολείο όταν αισθανόμαστε πίεση; Γιατί υπάρ-χει αυτή η πίεση; Ποιος φταίει που ούτε το διάλειμμα δεν χαιρόμαστε πια, καθώς το άγχος για το διαγώνισμα της επόμενης ώρας, μας έχει κυριεύσει; Γιατί δεν δίνει κανείς απαντήσεις σε όλα αυτά; Πόση υπομονή και συμβιβασμούς μας ζητάνε; Μήπως θα έπρεπε να αντιστραφούν οι ρόλοι;Η απάντηση μας λοιπόν είναι πως θέλουμε ανοικτά σχολεία, όταν τα φώτα τους μας οδη-γούν στα μονοπάτια της γνώσης. Δεν είμαστε ούτε μικροί, ούτε άπειροι, αλλά αν είμαστε όπως ισχυρίζεστε… Τώρα πια κανείς δεν πρέ-πει να σιωπά!

Π.Γ. Μαθήτρια Β’ Λυκείου

Τελικά φαίνεται οτι δεν είναι μόνο «γιατί έτσι»


“ Άλλος πλήρωσε τη νύφη”Στην παλιά Αθήνα του 1843,

επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο Φλαμής είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας. Η ώρα του γόμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε. Τι είχε συμβεί; Απλούστατο. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε τον νεαρό Ταλιάνη, προτίμησε ν’ ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της πρότεινε να την απαγάγει. Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει. Γύρισε στο σπίτι, του παρ’ ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε κάνει στην κόρη του. Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο έλεγε πως οτιδήποτε κι αν συνέβαινε προ ή μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης... δε θα ξαναρχόταν στην κατοχή ουδενός οι πλούσιες πραμάτειες και τα τζοβαϊρια όπου αντάλλάξαν οι αρραβωνιασμένοι ... Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γέρο Φλαμής ήξερε από πριν, τι επρόκειτο να συμβεί γι’ αυτό έβαλε εκείνο τον όρο. Κι έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου. Από τότε οι παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι «άλλος πλήρωσε τη νύφη».

Από το βιβλίο του Τάκη Nαστούλη

ΜΙΑ ‘ΓΑΖΑ’ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΡΙΕΣΤου Κώστα Πανόπουλου

Στην Αθηναϊκή λωρίδα της Γάζας, τα Εξάρχεια, στη σκιά του λόφου του Στρέφη υπάρχει η οδός Καλλιδρομίου .Τα ορεινά των Εξαρχείων, όπως τα αποκαλούν οι φανατικοί θαμώνες των «καφέ» της, γνωστή για την σαββατιάτικη λαϊκή της, όπου το πολύχρωμο μωσαϊκό των κατοίκων της περιοχής «καφεδίζει», ψωνίζοντας τα ζαρζαβατικά της βδομάδας, μέχρι να σουρουπώσει και ο καφές να γίνει μπύρα, η κουβέντα να ζεσταθεί, το θερμόμετρο να ανέβει μέχρι να κοκκινίσουν οι διαφωνίες και το καληνύχτα ή καλημέρα (πολλές φορές), να έρχεται σαν την σύν-θεση που αναζητούσαν όλη τη νύχτα, και μόνο η κούραση ή η ζάλη την κατάφεραν.Στην οδό Καλλιδρομίου κυριαρχούν οι μουριές, από την Ασκληπιού κατηφορίζουν, περνώντας σύριζα (sic) το αστυνομικό τμήμα, έως την Σπύρου Τρικούπη στοιχημένες δεξιά και αριστερά του δρόμου, κρύβουν όσο μπορούν την παρκαρισμένη ασχήμια της πόλης μας.Απόγευμα Τρίτης την κατηφόριζα έχοντας αργήσει σε ένα «επαγγελματικό ραντεβού».Χρόνια τώρα περπατώντας την Καλλιδρομίου, είτε βιαστικός είτε χασομέρης, το μάτι φωτογραφίζει τα καφέ.Ερωδιός, Παρασκήνιο, Βourbon, Ένοικος…….μέσα από τις τζαμαρίες αναζητάς γνωστούς, φίλους που θα σε βγάλουν από το δρόμο σου, θα ανατρέψουν το πρόγραμμα και αντί για επαγγελματικό ραντεβού θα σε βρει το βράδυ στη μέση της μπάρας να αναλύεις την συγκυρία με μια ‘σαγκρία’ και τη μοίρα…. με μια μπύρα.Δεν ξέρω αν είχε το ίδιο πράγμα στο μυαλό της η νεαρή κοπέλα που ανηφόριζε κοιτάζοντας προς την μεριά των ‘καφέ’.Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόσεξε την μουριά που

στέκονταν μπροστά της και έξω από την ταβέρνα ΄Άμα λάχει’ της έλαχε η κατά μέτωπο σύγκρουση με τη μουριά.Η αρχική έκπληξη γρήγορα έγινε πανικός καθώς το αίμα έρεε άφθονο από το μέτωπο της βάφοντας το πρόσωπο, τα μαλλιά ,τα ρούχα. Αποσβολωμένη και ανήμπορη κοιτούσε δεξιά αριστερά σαν να ζητούσε βοήθεια με τα μάτια, κάποιος κόμπος στο λαιμό εμπόδιζε την εκφορά του λόγου και την μετατροπή του σε αίτημα προς το χώρο……ένα γιατρό;....ένα ασθενοφόρο;Πλησιάζοντας πια σε απόσταση αναπνοής από το συμβάν μη ξέροντας και εγώ πώς να αντιδράσω ανοίγει η πόρτα του απέναντι ‘καφέ’.Ένας άντρας και μία γυναίκα πλησιάζουν την κοπελιά με αυτοπεποίθηση που μου κάνει εντύπωση. ‘Είναι γιατρός’ της λέει ένας τρίτος που ακολουθεί μεταφέροντας διάφορα μπουκαλάκια και κουτάκια.Στην αρχή ένα χάδι στο κεφάλι μετά αιμοστατικός επίδεσμος, μπόλικες γάζες για το καθαρισμό του προσώπου από το αίμα, ιώδιο, οξυζενέ. Σε δέκα λεπτά «ήταν καινούργια». Το χαμόγελο αντικατέστησε το κλάμα, ο φόβος έγινε ασφάλεια, η μικρή δόση αλληλεγγύης την χαλάρωσε. Άραξε στη πολυθρόνα, της έφεραν νερό, άναψε τσιγάρο. Κρατούσε σφιχτά τη γάζα στο μέτωπο.‘Μην ανησυχείς, θα σε πάμε πιο πάνω, ίσως χρειαστούν δυό-τρία ράμματα’ της είπε ο γιατρός.Ξέχασα το ραντεβού μπήκα στο διπλανό καφέ, παρήγγειλα μπύρα. Η Καλλιδρομίου επανήλθε στο γνώριμο νωχελικό της ρυθμό.Μια σκέψη με τριβέλιζε, ήταν κάτι απλό αυτό που είδα; Ίσως άλλοτε, κάπου αλλού, να μην χρειαζότανε καν να αναφερθεί κανείς.Σε μια περιοχή που η λέξη «επανάσταση» κλίνεται σε όλες τις πτώσεις της και η λέξη «αριστερά» έχει δεκάδες επιθετικούς προσδιορισμούς, η αντιμετώπιση συμβάντων σαν και αυτά πρέπει να θεωρείται δεδομένη;Ο ήχος του κινητού διέκοψε τον περισπούδαστο προβληματισμό μου.-‘ Είσαι μακριά; Θα αργήσεις;’-‘Όχι στο δρόμο είμαι ,δικαιολογήθηκα’Μπήκα στο αμάξι και ξεκίνησα για το ραντεβού. Στο ραδιόφωνο ακούω ότι έφυγε ο Howard Zinn. Αυτός δεν ήταν που έλεγε ότι επανάσταση είναι η πληθώρα των μικρών καθημερινών μας πράξεων;Υ.Γ.1 Αφιερωμένο στον σύντροφο OOYZ, τον περιπτερά μας, στη Ναυαρίνου, πολιτικό πρόσφυγα από την Τουρκία, μέλος της DEV YOL, που έφυγε πριν τα Χριστούγεννα.Το πλατάνι που φύτεψε στο πάρκο της Ναυαρίνου φιλοξενεί μια μαρμάρινη πλάκα αφιερωμένη σε αυτόν.«Ένας ελεύθερος άνθρωπος , σε έναν απελεύθερο χώρο».Υ.Γ.2 Η φωτογραφία είναι από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις στο Παρίσι. www.gia-ta-mpaza.blogspot.com


...στο Βύρωνα

Το ότι στο Δήμο μας, δεν υπάρ-χουν αρκετοί χώροι πρασίνου το ξέρουμε. Δεν υπάρχει προεκλο-γικό πρόγραμμα, ο π ο ι α σ δ ή π ο τ ε δημοτικής πα-ράταξης και σε ο π ο ι ε σ δ ή π ο τ ε εκλογές, που να

μην ασκεί κριτική στον απερχόμενο Δήμαρχο για τις προσπάθειές του στον Τομέα του Πράσινου και να μην υπόσχεται χώρους πρά-σινου. Δυστυχώς η εμπορική αξία των οικοπέδων είναι τόσο μεγάλη, που δεν υπάρχει σκέψη για νέους χώρους πράσινου. Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία 16 χρόνια οι Δήμαρχοι ασχολήθηκαν κυρίως με την ανάπλαση – μια και δύο φορές – ήδη υπαρχόντων χώρων. Στο Βύρωνα έχουμε ένα πραγματικά μεγάλο «πάρκο» που λέγεται Υμηττός και είναι «δίπλα» στα σπίτια μας. Πρέπει όμως να παραδε-χθούμε ότι λίγοι το έχουμε ανακαλύψει και ακόμη πιο λίγοι το έχου-με εξερευνήσει. Το θυμόμαστε κυρίως όταν παίρνει φωτιά, όταν θέλουμε να καταργήσουμε μια σειρά από χρήσεις, που εν αγνοία μας ή και με την αδιαφορία μας, πραγματοποιούνται στο έδαφός του και βέβαια τώρα που μάθαμε ότι ο μόνος τρόπος για να «σωθεί» η Αθήνα είναι να τρυπηθεί το βουνό και να γίνουν δρόμοι, ώστε να μπορούμε να κινούμαστε πιο γρήγορα, με τα 2 και 3 αυτοκίνητα που έχει ο καθένας μας. Ένας από τους λόγους πιστεύω που το κίνημα για την διάσωση του Υμηττού, δεν έχει μαζικοποιηθεί είναι και αυτός. Αυτό που ενδιαφέ-ρει τον περισσότερο κόσμο, είναι το πως θα κινηθεί γρήγορα με το αυτοκίνητο. Δεν τους αδικώ, γιατί έτσι μάθαμε όλοι. Χρησιμοποιού-με το αυτοκίνητο και για τις πιο μικρές αποστάσεις, έστω και αν με τα πόδια θα κινούμαστε πιο γρήγορα και άνετα. Αν οι δημότες είχαν περπατήσει στα μονοπάτια του, είχαν συναντηθεί με τις πέρδικες, τις χελώνες και τα διαφόρων ειδών πουλιά, αν είχαν μυρίσει το θυ-μάρι και τα αγριολούλουδα, αν είχαν την ευκαιρία να δουν από ψηλά το πως καταντήσαμε την Αθήνα, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Άσε που θα είχαν αναπνεύσει καθαρό αέρα και θα είχε «ξελαμπικάρει» το μυαλό τους. Οι δημότες που το κάνουν αυτό είναι λίγοι και από αυτούς αρκε-τοί θα έχουν πάθει κανένα έμφραγμα και θα τους είπε ο γιατρός να αρχίσουν να περπατάνε. Θυμάμαι ότι όταν είπα σε κάποιον ότι περπατάω στον Υμηττό, με ρώτησε «γιατί έπαθες τίποτα ;» Αλλά μήπως και στα λίγα αυτά πάρκα, τις πλατείες και χώρους άθλησης και αναψυχής, όπως π.χ. ο Κουταλάς πόσοι πάνε, ανάλογα πάντα με τον πληθυσμό που έχει ο Βύρωνας; Και μην μου πείτε ότι στην σημερινή εποχή δεν υπάρχει χρόνος, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Χρόνος πάντα υπάρχει, αν κάνεις κάτι που γουστάρεις και αγαπάς. Και ας μην ξεχνάμε τους αρχαίους ημών. «Νους υγιής εν σώματι υγιή». Δεν ειπώθηκε τυχαία. Και η σύγχρονη ιατρική το υποστηρί-ζει. Ο «καναπές», η TV, τα video παιχνίδια, τι σκεπτόμενους δημό-τες μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν ; Όπως κάποιοι προτείνουν μια ωραία ταινία, ένα θέατρο, ένα βιβλίο ή ένα CD, εγώ θα πρότεινα να κάνουμε ένα πρώτο βήμα στον Υμηττό. Θα προβληματιστούμε για πολλά !!! Καλές οι πολιτιστικές βραδιές, ας κάνουμε και αθλητικές ημέρες.

ΥΜΗΤΤΟΣ . . .ΥΓΕΙΑ . . .ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ

«Κυδωνίες» είναι η έτερη ονομασία της πόλης Αϊβαλί (τουρκ. Ayvalik), η οποία βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Λέσβο. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από την τουρκική λέξη ayva, (αϊβά) η οποία σημαίνει «κυδώνι», τόσο τον καρπό όσο και το όστρακο, τα οποία αμφότερα αφθονούν στην ευρύτερη περιοχή. Εκτός από την ονομασία «Αϊβαλί», η οποία επιλέχθηκε ως κύρια, ήταν σε χρήση μέχρι τέλους και η λόγια ελληνική εκδοχή της, «Κυδωνίαι». Η επιλογή μεταξύ των δύο δεν ήταν άμοιρη ιδεολογικού περιεχομένου, ενώ ταυτόχρονα παρείχε και στοιχεία για την κοινωνική ταυτότητα του ομιλούντος. Οι εκπρόσωποι των ανώτερων στρωμάτων προτιμούσαν την εκδοχή «Κυδωνίαι», ενώ ο όρος «Αϊβαλί» χρησιμοποιούταν από τα λαϊκά στρώματα.

Λίγα λόγια για την ιστορία της πόλης: Το Αϊβαλί υπήρξε ένα από τα πιο ιστορικά κέντρα του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία. Οι πρώτοι οικιστές ήρθαν γύρω στο 1500 π.Χ. από τα γειτονικά παράλια της Λέσβου, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τις επιδρομές των πειρατών. Το Αϊβαλί, ως πόλη-λιμάνι, εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα μεγάλης σημασίας εμπορικό κόμβο, που εξυπηρετούσε τα πλοία που έβγαιναν στο Αιγαίο.Η μεγάλη ακμή του Αϊβαλιού τοποθετείται χρονικά μετά το 1773 και αποδίδεται στα προνόμια που παραχωρήθηκαν τότε στους χριστιανούς κατοίκους της πόλης από την οθωμανική διοίκηση. Την περίοδο αυτή λειτούργησε και η «Ακαδημία των Κυδωνιών», που υπήρξε ένα από τα αξιολογότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του τουρκοκρατούμενου Ελληνισμού. Στις 2 Ιουνίου 1821, οι Κυδωνίες, με ελληνικό πληθυσμό 30.000, κι ένα από τα σπουδαιότερα οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα του υπόδουλου Ελληνισμού, το δεύτερο μετά τη Σμύρνη στη Μικρά Ασία, καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τον τουρκικό στρατό, που μπήκε στην πόλη για να εκδικηθεί για την πυρπόληση τουρκικού δίκροτου στις 27 Μαΐου στην Ερεσό. Το 1827 άρχισε η επάνοδος των προσφύγων στην κατεστραμμένη πόλη και ξεκίνησε η ανοικοδόμησή της με ταχύ ρυθμό, ώστε να διακριθεί και πάλι σε εμπορικό, πνευματικό κα πολιτιστικό επίπεδο. Ο ελληνικός πληθυσμός άσκησε μεγάλη επιρροή στη ντόπια ζωή μέχρι και το 1922.Το Αϊβαλί αποτέλεσε, όπως εξάλλου και η Σμύρνη, σύμβολο της προσφυγιάς του 1922. Μετά την καταστροφή και των εκπατρισμό των ελλήνων, με τη Συνθήκη της Λωζάνης, εγκαταστάθηκαν στην πόλη Τούρκοι από τη Λέσβο, την Κρήτη και τη Μακεδονία. Σήμερα είναι ένα αναπτυσσόμενο αστικό κέντρο 30.000 κατοίκων, το οποίο διατηρεί ακόμα αρκετά από τα ελληνικά του στοιχεία. Το Αϊβαλί είναι η πόλη από την οποία κατάγονται οι λογοτέχνες Φώτης Κόντογλου, Ηλίας Βενέζης και Στρατής Δούκας.

Οδός «Κυδωνιών» Επιμέλεια: Μαρία Βλαδιμήροβιτς

Για την ιστορία των ονομάτων των δρόμων της πόλης μας Του Δ.Κόκαλη

Στείλτε τα κείμενά σας στις ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ κι αν δεν έχουμε χώρο στην έντυπη έκδοση θα αναρτηθούν στην ηλεκτρονική μας έκδοση. Στην ιστοσελίδα μας, στο 6ο φύλλο μπορείτε να ακούσετε τις συνε-ντεύξεις του Δ. Κόκαλη για τον αθλητισμό, του Α. Κοκόλια για την ιστο-ρία του Δήμου μας και της Μ. Κάσση για το έργο της, καθώς και να δείτε φωτογραφικό υλικό από τη δουλειά της.

URL: http://diadromespress.blogspot.come-mail:[email protected]

Σ.Π.: Αλέξανδρε πες μας 2 λόγια για τη δια-δρομή - ιστορία του vironas.gr. Ποτέ και πως ξεκίνησε καθώς και ποια ήταν η πορεία του μέχρι σήμερα?Α.Φ.: Αν προσπαθούσα να θέσω κάποια ορό-σημα σε αυτή την πορεία θα εστίαζα σε τρεις ημερομηνίες, πολύωρων συζητήσεων, πειραμα-τισμών και καθοριστικής σημασίας αποφάσεων.27 Απριλίου του 2004: το vironas.gr ξεκινά την λειτουργία του.Αποφοιτώντας από το λύκειο σχεδόν όλοι οι φίλοι μου μετακόμισαν σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας, για να σπουδάσουν. Η ανάγκη για επικοινωνία μεταξύ μας, μας οδήγησε στην δημιουργία ενός φόρουμ, κάτω από το δωρεάν domain vironas.tk. Με τον καιρό η ύπαρξη της σελίδας διαδόθηκε και νέα πρό-σωπα άρχισαν να εμφανί-ζονται στην κοινότητα. 13 Οκτωβρίου του 2006: κατοχυρώνουμε το domain vironas.gr.Έχοντας συμπληρώσει 2 χρό-νια λειτουργίας σαν vironas.tk και με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό μελών, αποφασίσαμε να κατο-χυρώσουμε πλέον το domain vironas.gr.30 Μαΐου 2009: η σελίδα παίρνει την σημερινή της μορφή.Είναι η σημαντικότερη ίσως αλλαγή, γιατί το vironas.gr άλλαξε ριζικά παίρνοντας την μορφή που έχει σήμερα. Σ.Π.: Τι είναι σήμερα και πως φαντάζεσαι - τι στόχους έχεις - για το μέλλον του vironas.gr?Α.Φ.: Το vironas.gr σήμερα ασχολείται κυρίως με την άμεση και ποιοτική ενημέρωση για οτι-δήποτε συμβαίνει στην πόλη μας. Αποτελεί μια δικτυακή πύλη, όπου ο Βυρωνιώτης μπορεί να ενημερώσει και να ενημερωθεί, να παίξει τον ρόλο του ρεπόρτερ, του διαμαρτυρόμενου, του ανθρώπου που εκφράζει τις ανησυχίες του για όσα θέματα απασχολούν την καθημερινότητά μας.Τα θέματα που φιλοξενεί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κάθε είδους νέα, χωρίς περι-ορισμό, αρκεί να έχουν σαν θέμα το Βύρωνα. Μεταξύ άλλων, μπορεί κανείς να διαβάσει κοι-νωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και αθλητικά νέα, τα οποία συλλέγουμε από διάφορες πηγές του internet ή τα γράφουμε όσοι συμμετέχουμε στη

σελίδα.Φιλοδοξία μας είναι η δημιουργία ενός ανεξάρ-τητου χώρου, όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος θα έχει ένα βήμα ελεύθερης έκφρασης και δρα-στηριοποίησης για τον Βύρωνα. Σ.Π.: Ποσό εύκολο είναι να είσαι ένας ΑΝΕ-ΞΑΡΤΗΤΟΣ ΧΩΡΟΣ και τι πρέπει να κάνεις ώστε να παραμείνεις έτσι?Α.Φ.: Το μυστικό είναι η ανοιχτή δομή της σελί-δας καθώς, επίσης, και η ισότιμη πρόσβα-ση και συμμετοχή όλων των μελών. Οποιοσ-δ ή -

ποτε θέ-λει μπορεί ελεύθερα

να σχολιάσει τα άρθρα ή να προ-σθέσει τα δικά του. Όσο λοιπόν οι πόρτες

του vironas.gr θα παραμένουνε ανοιχτές, τόσο θα συνεχίζει να παραμένει ένας ανεξάρτητος χώρος. Σ.Π.: Αυτό όμως ενέχει κάποιους κινδύνους. Πως μπορείτε να το προφυλάξετε από το να το εκμεταλλευτεί κάποιος για προσωπικό του όφελος?Α.Φ.: Βασικές προϋποθέσεις για να δημοσιευ-θεί ένα άρθρο, είναι να αφορά άμεσα τον Βύρω-να και να έχει την μορφή ενημέρωσης. Η έλλει-ψη αυτών των δύο κριτηρίων είναι ακόμα ένας τρόπος προστασίας από κακόβουλη χρήση. Όλοι εμείς, σαν Βυρωνιώτες, αναπτύσσουμε και περιφρουρούμε ταυτόχρονα το vironas.gr, με τον τρόπο μας, ώστε να εκφράζει την σκέψη και την φωνή όλων μας, ανεξαρτήτως κομματι-κών ή οπαδικών πεποιθήσεων. Άλλωστε, η πόλη του Βύρωνα μας φιλοξενεί όλους και το vironas.gr ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία: σεβασμός από όλους σε όλους.Σ.Π.: Πιστεύεις ότι μέσω του vironas.gr θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια κοινότητα, η οποία θα αποτελεί πηγή πληροφόρησης αλλά και ομάδα “δημιουργικού διαλόγου” - με την έννοια ότι αυτή η συμμετοχή τους θα έφερνε

και θέσεις, απόψεις και προτάσεις, ώστε να βγαίνει μια εικόνα για τοΑ) Τι πόλη έχουμεΒ) Τι πόλη θέλουμεΑ.Φ.: Φυσικά, αυτή εξάλλου είναι και η ιδέα πάνω στην οποία χτίστηκε η σελίδα. Μια ανοι-χτή συμμετοχική πρωτοβουλία, όπως είναι το v i r o n a s . g r , έχει τις δυνατό-

τητες να αποτε-λέσει μια δυνα-μική παρουσία στο Βύρωνα, προβάλλο-ντας ιδέες και προτά-σεις πο-λιτών, οι ο π ο ί ε ς μπορούν

να βελτιώ-σουν την πόλης μας.

Ακόμα και η κριτική για διάφορα θέματα ,που πολλές φορές εκφράζεται, με λίγο πιο επιθετικό τρόπο, είναι πηγή βελτίωσης ζωτι-κής σημασίας και προβληματισμού για αλλαγές.Σ.Π.: Ο Καλλικράτης μάλλον θα αλλάξει το τοπίο. Πιστεύεις ότι το vironas.gr πρέπει να είναι ένας χώρος που θα ασχολείται με τα θέ-ματα της “γειτονιάς” που θα λέγεται Βύρωνας (υποθέτουμε ότι ο νέος Δήμος θα συμπεριλά-βει και άλλους γειτονικούς) ή θα πρέπει να ασχολείται με το νέο Δήμο και πόσο έτοιμοι - ικανοί είστε για κάτι τέτοιο?Α.Φ.: Αυτό θα εξαρτηθεί από το όνομα του νέου δήμου. Αν παραμείνει Βύρωνας, τότε θα έχου-με ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Σε αυτή την πε-ρίπτωση πιστεύω ότι θα πρέπει να ασχολείται με τα θέματα του ενιαίου δήμου αλλά και των επιμέρους. Μια από τις σκέψεις μας είναι οι ει-δήσεις να χωριστούν σε ενότητες, ανάλογα με τους δήμους που θα έχουν συγχωνευτεί, διατη-ρώντας παράλληλα μια κεντρική, κύρια ενότητα, στην οποία θα δημοσιεύονται οι ειδήσεις που θα αφορούν όλες τις περιοχές. Νομίζω ότι οι εξελίξεις είναι αυτές που θα κα-θορίσουν την πορεία της σελίδας και είμαστε έτοιμοι να προσαρμοστούμε, όποιες και αν εί-ναι.Σ.Π.: Αλέξανδρε σ’ ευχαριστώ κι εύχομαι να συνεχίσεις να μας εμημερώνεις αντικειμενικά και ποιοτικά, όπως το κάνεις και σήμεραΑ.Φ.: Σας ευχαριστώ κι εγώ. Να είστε καλά.


...και νέα Media

tHe nEW MediaΣυνέντευξη του Αλέξανδρου Φείδα, διαχειριστή της ιστοσελίδας vironas.gr στο Σωτήρη Παπαμιχαήλ


...στην Αυτοδιοίκηση

Σ.Π. Τελευταία έγινε μια συ-ζήτηση με την πρόταση που έκανε ο Σταθόπουλος για συνεργασίες. Θέλω να συζη-τήσουμε οι συνεργασίες στο χώρο της αριστεράς και οι συνεργασίες με την παράτα-ξη του ΠΑΣΟΚ και την παρά-ταξη του δημάρχου, πως το βλέπεις, είναι εφικτές έχουν νόημα;Σ. Τ. Διάβασα την πρόταση του κ. Σταθόπουλου. Είναι δι-αδικαστική, δεν μπαίνει στην ουσία, δηλαδή στην πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα στους δήμους. Δεν απευθύ-νεται μόνο στην αριστερά, αλλά σε όλο το φάσμα και αυτό δεν μας αφορά.Η συνεργασία των αριστερών κινήσεων δεν είναι κάτι που απορρίπτεται εκ προοιμίου. Επιδιώξαμε κοινή δράση με τις αριστερές παρατάξεις, Ενωτική και Στάση είτε για θέματα που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τους δημότες, είτε για τη λει-τουργία του δημ. Συμβούλιου, είτε για θέματα περιβάλλοντος. Από την άλλη για κάποια θέματα εντός δημ. συμβούλιου υπήρξε κοινή στάση ακόμα και με την παράταξη Ανάπτυξη-Προοπτική, όπως για την αντιμετώπιση αυθαιρεσιών της δημ. αρχής. Μέσα στο δημοτικό συμβούλιο ακόμα και η δημοτική αρχή στήριξε ψηφίσματα για απόρρι-ψη του σχεδίου Π.Δ. για την «προστασία» του Υμηττού ή το σταμάτημα των οικοδομικών εργα-σιών μέσα στον Κουταλά, έστω με καθυστέρηση ή για πρόφαση. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι υπάρχει πολιτική συνεργασία μαζί τους.

Σ.Π. Υπάρχει περιθώριο πολιτικής συνεργασίας με τις παρατάξεις της αριστεράς στις εκλογές;Σ.Τ. Είναι δύσκολο. Η εκλογική συνεργασία προ-ϋποθέτει κοινές θέσεις και στάση σε ζητήματα όπως ο ρόλος, η φυσιογνωμία και οι πολιτικές που εφαρμόζονται στους δήμους και απορρέουν είτε από τις δημοτικές παρατάξεις είτε από την κεντρική εξουσία ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει κοινή δράση. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να στηρί-ζονται οι διεκδικήσεις των κατοίκων και όταν υπάρχει σύμπτωση απόψεων, να υπάρχει κοινή δράση.

Σ.Π. Ποιες είναι οι διαφορές που έχετε με τις άλλες παρατάξεις της αριστεράς.Σ.Τ. Είναι σοβαρές αλλά όχι ανυπέρβλητες. Χρειάζεται να ερμηνεύσουν αλλιώς το πολιτικό σύστημα που αποκρυσταλλώνεται και στην Τοπ. Αυτοδιοίκηση. Εμείς, δεν έχουμε αυταπάτες. Οι δήμοι έχουν χαρακτηριστικά τοπικού κράτους και δεν είναι λαϊκοί θεσμοί. Από την εποχή των

αγωνιστών δημάρχων πολλά έχουν αλλάξει. Οι δήμοι με την φορομπηχτική, ανταποδοτική, κατασταλτική λειτουργία τους, με την στενή σύνδεση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν είναι μετερίζια αγώνα. Αυτό φαίνεται και από δημοτικές παρατάξεις της αριστεράς που διοί-κησαν ή διοικούν δήμους. Δεν έχουν συμβάλει στην προώθηση μιας αριστερής λογικής, αλλά διαχειρίζονται τους δήμους-επιχειρήσεις με το δημότη-πελάτη. Σ.Π. Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το θεσμό της τοπ. αυτοδιοίκησης ως λαϊκό θε-σμό;Σ.Τ. Είπα και πριν, δεν υπάρχουν περιθώρια οι δήμοι να είναι λαϊκός θεσμός με τα σημερινά δεδομένα, τις δομές, το ρόλο και την πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης, το νομοθετικό πλαί-σιο, τις κατευθύνσεις κυβερνήσεων και Ε.Ε. Ακόμα και τα χρήματα που δίνονται -και είναι χρήματα δικά μας- είναι για επιλέξιμα από την Ε.Ε έργα, που δεν παίρνουν υπόψη τις ανάγκες των κατοίκων και τις υποδομές που χρειάζεται κάθε περιοχή. Η κατεύθυνση είναι να δίνονται σε μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές για να κερδίζουν ακόμα περισσότερα. Οι δήμοι τελικά διαπλέκονται με οικονομικά συμφέροντα, και εί-ναι μακριά από τους κατοίκους.

Σ.Π. Τότε δεν θα έπρεπε να μην συμμετέχετε στις εκλογές;Σ.Τ. Όχι, αντίθετα. Γιατί εμείς συμμετέχουμε για να υπερασπιστούμε τις ανάγκες των κατοί-κων και να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη ενός διεκδικητικού κινήματος και εν κατακλείδι στην διαφοροποίηση των συνειδήσεων σε προοδευ-τική-αριστερή κατεύθυνση, ώστε οι ίδιοι οι δη-μότες να αντιστέκονται στην τοπική και κεντρική

εξουσία και τα σχέδια τους. Έχουμε διακηρύξει ότι χρειάζεται αντιπολίτευση μέσα και έξω από το δημ. συμβούλιο

Σ.Π. Ναι αλλά αυτά εί-ναι κεντρικά θέματα που έχουν να κάνουν με κε-ντρικές πολιτικές.Σ.Τ. Όχι μόνο. Παράδειγμα, σχεδιασμός της δημοτικής εξουσίας ήταν οικοδόμηση δημαρχείου στον Κουταλά.. Εδώ είχαμε τοπικό θέμα που το βγάλαμε προς τα έξω, βοηθήσαμε τις επι-τροπές κατοίκων, συνερ-γαστήκαμε και με τις άλλες δημοτικές παρατάξεις, δημιουργήθηκε ένα κίνημα που ανάγκασε τη δημοτική αρχή να ματαιώσει τα σχέ-δια της.

Σ.Π. Τα δημοτικά τέλη που έβαλε η δημ. Αρχή;

Σ.Τ. Η δημοτική αρχή με τον αέρα του νικητή έκανε μετά τις δημοτικές εκλογές αύξηση 76%. Δεν περίμενε αντιδράσεις. Ήταν από τα πρώτα ζητήματα που βάλαμε αμέσως μετά την ορκωμοσία, επιδιώκοντας να δημιουργηθεί ένα κίνημα κατοίκων, ώστε να παρθεί πίσω το μέτρο. Υπήρξαν και υπάρχουν κινητοποιήσεις και αντιδράσεις. Ήρθαμε σε επαφή και με τις άλλες παρατάξεις και απαιτήσαμε από κοινού δημ. Συμβούλιο. Η αρχική απόφαση ήταν για 4 χρόνια. Το ότι το παίρνει πίσω, για την προε-κλογική χρονιά, είναι αποτέλεσμα των κινητο-ποιήσεων, των πιέσεων και της κατακραυγής.

Ο επικεφαλής της «Αριστερής Παρέμβασης» Σταύρος Τζιωρτζώτης»

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ


Σ.Π. Τι έχετε να πείτε για την παράταξη του κ. Χαρδαλιά;

Σ.Τ. Η δεύτερη θητεία είναι χειρότερη από την πρώτη. Όλα πιο ακριβά, τέλη, παιδικοί σταθμοί, πολιτισμός, αθλητισμός. Δίνεται δημόσια περι-ουσία και δημόσιο χρήμα στα μεγάλα συμφέρο-ντα. Ο τρόπος λειτουργίας του δήμου δεν είναι ούτε κατ΄ επίφαση δημοκρατικός. Δεν επιτρέ-πεται να έρχονται στο δημ. Συμβούλιο θέματα από φορείς και κατοίκους. Ο κ. Χαρδαλιάς σε συνέντευξη μαζί σας είπε ότι θα κάνει βδομά-δα δημοκρατίας, αντί να αναγνωρίσει ότι όλο το διάστημα απαιτείται δημοκρατική λειτουργία. Θέματα όπως προϋπολογισμός, έργα κ.α., απο-φασίζονται ψεκάστε –σκουπίστε – τελειώσατε, είτε δεν συζητιούνται καν. Τα σημαντικά αποφα-σίζονται στη δημαρχιακή επιτροπή, που συμμε-τέχουν μόνο η παράταξη του δημάρχου και του κ. Κόνσουλα, αλλά και εκεί μάλλον ψηφίζονται μόνο οι τίτλοι των έργων. Πρόσφατα ανακαλύ-ψαμε ότι έργο κόστους 5,8 εκ. euro δηλαδή 2 δισ. δραχμές, είχε ψηφιστεί με τίτλο που δεν είχε σχέση με την περιγραφή του έργου. Δη-λαδή ενώ στον τίτλο αναφερόταν επιφανειακή διευθέτηση ομβρίων και προσβάσεις ΑΜΕΑ, τα υδραυλικά έργα ήταν μόνο 40 χιλ. euro και πουθενά μέσα δεν γινόταν αναφορά σε προσβά-σεις ΑΜΕΑ. Το έργο ήταν για ασφαλτοστρώσεις χωρίς να προσδιορίζονται οι δρόμοι και οι προ-διαγραφές, άρα αμφιβόλου ποιότητας και χρησι-μότητας. Το βγάλαμε προς τα έξω, ήρθαμε σε επαφή με τις άλλες παρατάξεις και από κοινού με τις αριστερές προσφύγαμε στην περιφέρεια και ακυρώσαμε το διαγωνισμό. Φαίνεται και από αυτό τι έργα γίνονται και που πάνε τα λεφτά. Ο κ. Χαρδαλιάς θέλει να έχει επαφή με παρά-γοντες που θα τον βοηθήσουν βαδίζοντας προς τις εκλογές. Φαίνεται και από όσα είπαμε πριν και με πολλά άλλα, όπως η υπερκοστολόγηση του έργου για παιδικό σταθμό στη Γρανικού Βέ-βαια, ο κ. Χαρδαλιάς προσπαθεί με τους συμ-βούλους επικοινωνίας να παρουσιάζει μια καλή εικόνα. Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορε-τική και στην οικονομική διοίκηση και στα έργα. Η δημοτική αρχή έχει πάρει πολλά δάνεια με τις αντίστοιχες επιπτώσεις την εποχή που η οικονομική κρίση διαπερνά τα πάντα.. Να πω και κάτι ακόμα, ο κ. Χαρδαλιάς λέει ότι όλες τις παρατάξεις έχουν εκπρόσωπο στα Δ.Σ. των νομικών προσώπων και αυτό αναπαράγεται. Η πραγματικότητα είναι ότι η Αριστερή Παρέμβα-

ση έχει αποκλειστεί και μόνο στους παιδικούς σταθμούς και στα δάση έχει εκπρόσωπους, που φαίνεται ότι ενοχλούν με τα ζητήματα που βγάζουν προς τα έξω. Για αυτό απέκλεισαν το να έχουμε εκπρόσωπο στο Πνευματικό Κέντρο, στον αθλητικό οργανισμό κ.α..

Σ.Π. Τι λέτε για το δημοτικό πάρκινγκ;

Σ.Τ. Οι πινακίδες που υπάρχουν απέξω τα λένε όλα. Από τη μια της ιδιωτικής εταιρείας και από την άλλη του Δήμου. Το πάρκινγκ παραχωρήθη-κε χαριστικά Τη δημοτική περιουσία εκμεταλ-λεύεται ο κ. Μπόμπολας για να παρκάρουν οι κάτοικοι με πανάκριβο αντίτιμο. Η σύμβαση έλε-γε για υπόγειο πάρκινγκ και ο δήμος εσκεμμένα δεν πήρε μέτρα για την αλλαγή του ρυμοτομικού και άφησε την εταιρεία να το κάνει πολυώροφο. Φανερό ότι εξυπηρετούνται ιδιωτικά συμφέρο-ντα. Άλλο παράδειγμα, μετά την κατακύρωση σε εταιρεία της κατασκευής στίβου 395 μέτρων στο Δημοτικό Στάδιο, με επόμενη απόφαση ψή-φισαν επέκταση κατά 5 μέτρα του στίβου και ταυτόχρονη δυσανάλογη προσαύξηση 45% της αρχικής αποζημίωσης της εταιρείας. Να πως χρησιμοποιούνται τα έργα και τα λεφτά των δη-μοτών. Αυτή είναι η πολιτική του κ. Χαρδαλιά. Εμείς λέμε ότι τα έργα πρέπει να γίνονται με συζήτηση με τους κατοίκους και για την εξυπη-ρέτηση των κοινωνικών αναγκών.

Σ.Π. Η γνώμη σας για τον κ. Κόνσουλα;

Σ.Τ. Κάνει μια προσπάθεια να δείξει αυτό που δεν είναι. Και με τα προγράμματα του και ως επιλογή του ΠΑΣΟΚ κινείται στην ίδια κατεύθυν-ση με την πολιτική που ασκείται από τη σημερι-νή δημ. αρχή. Την πρόσφατη ένσταση που κά-ναμε οι άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης για το έργο κόστους 5,8 εκ. euro δεν θέλησε να την συνυπογράψει. Μπορεί να κινήθηκε επί Ν.Δ. π.χ. για ένσταση στην οικοδόμηση στον Κουταλά με δικηγόρο πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα που είναι το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, τι στάση θα κρατήσει; Δεν είναι μόνο να γυρίσουν τα δημοτικά τέλη πίσω. Στα υπόλοιπα τι; Εδώ ο κ. Κόνσουλας κρατάει στάση σιωπής. Δεν έχει διαφορετική φιλοσοφία από την πολιτική που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ, του μαστίγιου και του καρότου.

Σ.Π. Όσον αφορά τους αυτοκινητόδρομους τι γίνεται; Και παρότι συνεργαστήκατε με τις άλ-λες παρατάξεις, έχετε διαφορές, ποιες είναι αυτές;

Σ.Τ. Λέμε κανένας αυτοκινητόδρομος στον Υμηττό. Έχει αναπτυχτεί και κίνημα σε αυτή την κατεύθυνση. Τα σχέδια της προηγούμε-νης κυβέρνησης, κατέστρεφαν τον Υμηττό. Το περιβάλλον αποτελεί τομέα κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ειδικά τώρα με την κρίση που περνάει ο καπιταλισμός και ξεσπάει και πάνω μας, επιχειρούν το ξεπέρασμά της και με την ένταση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου και

της φύσης. Οι αυτοκινητόδρομοι δημιουργούν άλλα δεδομένα στον Υμηττό, από ορεινός όγκος μετατρέπεται σε λόφο που γύρω του θα εξα-πλώνεται η Αθήνα. Είχαμε μια μεγάλη σήραγγα και κόμβο που έβγαινε στο Βύρωνα. Τα σχέδια δεν έχουν σταματήσει από το ΠΑΣΟΚ. Έχουν παγώσει. Πρώτα προωθείται το σχέδιο για το νέο ρυθμιστικό της Αθήνας, που συνδέεται με τους δρόμους. Εμείς έχουμε άλλη λογική για το πώς αναπτύσσεται και οικοδομείται η πόλη. Δεν μπορεί να είναι κέντρο το αυτοκίνητο, αλλά ο άνθρωπος και η εξυπηρέτησή του να γίνεται με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Όσο για τις διαφο-ρές μας με τις αριστερές παρατάξεις. Η Στάση Βύρωνα έχει θέση για άλλο σχεδιασμό των αυ-τοκινητόδρομων, υπογειοποίηση της Κατεχάκη, δηλαδή συμμετοχή σε συζήτηση για νέους αυ-τοκινητόδρομους. Αλλά, και με αυτές τις προτά-σεις τα καυσαέρια παραμένουν, οι κόμβοι δεν μπορούν να είναι υπόγειοι και γίνεται αποδεκτό το περισσότερα αυτοκίνητα-περισσότεροι δρό-μοι. Μα και οι δημοτικές παρατάξεις του ΚΚΕ πέριξ του Υμηττού περιόρισαν την αντίθεση τους στο να είναι δημόσιοι αντί ιδιωτικοί οι αυ-τοκινητόδρομοι. Για μας χρειάζονται συνολικά άλλες πολιτικές και υποδομές που θα διευκο-λύνουν τις μετακινήσεις με μαζικά μέσα μετα-φοράς και θα βάζουν φρένο στη ανάπτυξη της χρήσης του αυτοκινήτου.

Σ.Π. Λίγα λόγια για το σχέδιο Καλλικράτης;

Σ.Τ. Φέρνει ριζικές αλλαγές στη δημόσια διοίκη-ση, στην φορολογική πολιτική, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην πρόνοια, για να λειτουργούν με ανταποδοτικά κριτήρια.. Οι συμπράξεις δημόσι-ου-ιδιωτικού τομέα , τα λεγόμενα ΣΔΙΤ, παίρ-νουν σάρκα και οστά. Οι χωροταξικές αλλαγές δημιουργούν μεγαλύτερη συγκεντροποίηση. Θα έχουμε δήμους που θα επιβάλλουν νέους φό-ρους για τις νέες αρμοδιότητες. Τελικά πιο σφι-κτή-αντιλαϊκή πολιτική για την εξυπηρέτηση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Γι αυτό επιμένουμε στην ανάπτυξη της πάλης ενάντια στην πολιτική κεντρικής και τοπικής εξουσίας και τη συνολική ανατροπή των σχεδίων τους.

Σ.Π. Ευχαριστούμε Κύριε Τζιωρτζώτη και καλή συνέχεια

Σ.Τ. Ευχαριστώ κι εγώ, επίσης

...στην Αυτοδιοίκηση

ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟμιλά στις “Διαδρομές” για τα κοινά του Βύρωνα

ΙΟΥΛΙΟΣΗ ζέστη είναι αφόρητη. Αρχίζουν οι διακοπές. Τελευταίο διάλειμμα πριν το δύσκολο προεκλο-γικό αγώνα που έρχεται. Ο κύριος Χαρδαλιάς

ταξιδεύει στις Ινδίες. Μετά από τόσα ταξίδια τη Ρωσία πηγαίνει να πάρει ανάσες μιας άλ-λης κουλτούρας, που διδάσκει την υπομονή και να εξοικειωθεί με το διαλογισμό, που κα-θαρίζει το νου και τη σκέψη. Ο κύριος Κόνσουλας έχει ετοιμάσει το νέο FORD που αγωνίζεται στο ράλι Παρίσι - Ντακάρ. Φωτογραφίζεται αγωνιζόμενος και μαυρισμέ-νος. Ουσιαστικά χτίζει το προφίλ του δυναμικού αγωνιστή και παράλληλα καθαρίζει κι αυτός το μυαλό του, παίρνοντας διαφορετικές παραστά-σεις. Είναι και αυτό μια αλλαγή απαραίτητη εν

όψει του δύσκολου αγώνα. Ο κύριος Πάλμος εξαφανίζεται, αλλά αυτό δεν ανησυχεί κανένα. Έτσι κι αλ-λιώς ,σχεδόν εξαφανισμένος ήταν τα τελευταία 4 χρόνια. Ο κύριος Σταθόπουλος πηγαίνει κλα-σικά στο χωριό του, στο Αγρίνιο. Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη ξεκούραση. Δεν έχει κάνει τόσα ώστε να κουρα-στεί, μια και η δράση είναι συλλογική υπόθεση στη Στάση Βύρωνα.

Ο κύριος Τζιωρτζώτης παραμένει στο Βύρωνα. Δεν νοιώθει καμιά πνευματική κούραση. Δεν έχει αμφιβολίες που κουράζουν το νου, αλλά έχει συνειδητές επιλογές και στόχο να φέρει όσο πιο γρήγορα γίνεται το σοσιαλισμό στο

Βύρωνα.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣΥψηλές θερμοκρασίες καταγράφονται από

την ΕΜΥ, αλλά και επειδή ξεκινάει ουσιαστικά η προεκλογική περίο-δος. Ο κύριος Χαρδα-λιάς κυκλοφορεί δια-φημιστικά φυλλάδια, στα οποία κολυμπά σε υπερσύγχρονη πι-σίνα Ολυμπιακών δια-στάσεων και δηλώνει, πως έτσι θα είναι το πρώτο κολυμβητήριο που θα κατασκευάσει στο Βύρωνα την επό-μενη τετραετία. Ο κύριος Κόνσουλας

σε αντίστοιχο φυλλάδιο, εμφανίζεται να οδηγεί το μέτρο στην Καραολή και Δημητρίου.Ο κύριος Πάλμος κυκλοφορεί διαφημιστικό φυλ-λάδιο με σύνθημα «τα Μπάνια του λαού είναι αδιαπραγμάτευτα».Η Στάση Βύρωνα κυκλοφορεί την εφημερίδα της. Συμφώνησαν επιτέλους σε όνομα. Την ονόμασαν «Στάση Βύρωνα».Η Αριστερή Παρέμβαση κυκλοφορεί το δεύτερο φύλο της. Αυτή τη φορά οι εργάτες και οι αγρό-τες εργάζονται φορώντας ολόσωμο μαγιό της δεκαετίας του 1920

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣΟι παρατάξεις ανακοινώνουν τα προγράμμα-τά τους εν όψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών. Ο κύριος Χαρδαλιάς ανακοινώνει, ότι την επο-μένη τετραετία θα κατασκευάσει δεκάδες κο-λυμβητήρια και πλατείες. Μάλιστα το σύνθη-μά του είναι. «κάθε γειτονιά και κολυμβητήριο κάθε τετράγωνο και ζωολογικός κήπος».Ο κύριος Κόνσουλας έχει τρία δυνατά σημεία. Το Μετρό, τους παιδικούς σταθμούς και τα δημοτικά τέλη. Έτσι υπόσχεται πως… 1. θα κατασκευάσει στάσεις Μετρό σε όλο το Βύ-ρωνα και θα ενταχθεί το Μετρό στο δίκτυο της δημοτικής συγκοινωνίας. 2. Θα κατασκευάσει επίσης παιδικούς σταθμούς - με χαμηλό κό-στος - σε κάθε γειτονιά, μάλιστα το όραμά του είναι να φτιάξει ένα παιδικό σταθμό σε κάθε πολυκατοικία. 3. Θα επιστραφούν από χίλια ευρώ σε κάθε νοικοκυριό, χρήματα από τα τέλη, τα οποία θα πάρει πίσω από τον κύριο Χαρδαλιά. Το ΚΚΕ δεν κατεβάζει πρόγραμμα. Ο τι είχε να

πει το έχει ήδη ανακοινώσει η Στάση Βύρωνα, η

οποία ήταν ξεκάθαρη. Το όραμά μας για το σοσιαλισμό παραμένει ζωντανό. Μόλις οι μάζες του Βύρωνα ξεσηκωθούν και πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, θα είμαστε εκεί για να προσφέρουμε ως Δημοτική Αρχή δωρεάν λαϊκό αθλητισμό, λαϊκό πολιτισμό, λαϊκή περίθαλψη, λαϊκό τουρισμό και λαϊ-κές αγορές.Η Αριστερή Παρέμβαση προτείνει τα αντί-στοιχα με τη Στάση, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα και κατηγορεί τη στάση Βύρωνα για ρεφορμισμό και τοπικισμό.

10

..στο ΒύρωναΑρ. Φύλλου 6

Β’ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ Σε περίπου ένα μήνα θα έχουμε δημοτικές εκλογές. Ο Βύρωνας αλλάζει όψη. Θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Βολιβιανό χωριό και Ρίο ντε Τζανέιρο, την εποχή του καρναβαλιού. Δρόμοι γεμάτοι χρώμα, γιγαντοαφί-σες, συνθήματα, υποσχέσεις και τραγούδια από τα γραφεία των Δημοτικών Παρατάξεων, φτιάχνουν μια μεθυστική ατμόσφαιρα. Ο πολίτης ανακαλύπτει πόσο καλός φίλος είναι με τους Δημοτικούς Άρχοντες. Ο πολίτης είναι ευτυχισμένος. Οι τοπικοί άρχοντες βρί-σκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Ο κύριος Χαρδαλιάς αγοράζει 18 ζευγάρια παπού-τσια, που θα λιώσει κατά τη διάρκεια της προεκλο-γικής εκστρατείας και παρατηρεί από 20 φορές του-λάχιστον, τις 25.000 φωτογραφίες ψηφοφόρων, οι οποίες αναγράφουν πάνω τους τα μικρά ονόματα των δημοτών, έτσι ώστε να τους αποκαλεί με το μικρό τους όνομα, όταν τους χαιρετάει στο δρόμο. Ευτυ-χώς έχει κάνει δια-λογισμό και αντέχει. Ο κύριος Κόνσουλας αυτή τη φορά αγόρα-σε 23 ζευγάρια πα-πούτσια. Τελευταία ευκαιρία είναι, θα δουλέψει σκληρά. Πέρα από τις φωτο-γραφίες ψηφοφόρων που και αυτός, όπως ο κύριος Χαρδαλιάς, έχει μελετήσει, έχει μαζί του και τον κύ-ριο Πουλάκη, ο οποί-

ος θα βοηθήσει αν ξεχάσει το όνομα κάποιου, μια και ο κύριος Πουλάκης είδε κι αυτός τις αντίστοιχες φω-τογραφίες με τα ονόματα των δημοτών. Ο κύριος Πάλμος μαθαίνει απ έξω το εγχειρίδιο του καλού αριστερού και όλα τα συνθήματα ενάντια στο δικομματισμό.Ο κύριος Σταθόπουλος θα κάνει προεκλογική εκ-στρατεία με δυό παπούτσια πάνινα. Λιτός αθλητικός και αντικομφορμιστής καθώς και λίγο αγοραφοβικός αρνείται να υποκύψει στο επικοινωνιακό παιχνίδι που ο λαός ζητά. Ο κύριος Τζιωρτζώτης ως κλασσικός αριστεριστής, καταγγέλλει τις δημοτικές εκλογές στις οποίες συμ-μετέχει.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Γίνονται οι εκλογές. Φυσικά δεν θα σας πούμε τα αποτελέσματα, τα οποία εμείς γνωρίζουμε, για να μη χαλάσουμε την έκπληξη. Θα σας δώσουμε όμως, τις δηλώσεις των αρχηγών των Δημοτικών Παρατάξεων με το κλείσιμο των καλπών. ΕΠΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ - ΧΑΡΔΑΛΙΑΣ: Ήταν μια με-γάλη μέρα για το Βύρωνα η σημερινή. Αναλογιζόμε-νοι το κλίμα και τις συνθήκες, με τις οποίες έγιναν αυτές οι εκλογές, η Εποχή Δημιουργίας σημείωσε μια μεγάλη νίκη. Ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν.ΒΥΡΩΝΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ - ΚΟΝΣΟΥΛΑΣ: Ήταν μια μεγάλη μέρα για το Βύρωνα η σημερινή. Αναλογιζόμενοι το κλίμα και τις συνθήκες, με τις οποίες έγιναν αυτές οι εκλογές, η Βύρωνας Ανάπτυ-ξη Προοπτική σημείωσε μια μεγάλη νίκη. Ευχαριστού-με όσους μας ψήφισαν.ΠΑΜΒΥΡΩΝΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΠΑΛΜΟΣ: Ήταν μια

μεγάλη μέρα για το Βύρωνα η σημερινή. Αναλογιζό-μενοι το κλίμα και τις συνθήκες, με τις οποίες έγιναν αυτές οι εκλογές, η παμβυρωνιώτικη Κίνηση και ο λα-ός σημείωσαν μια μεγάλη νίκη. Ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν.ΣΤΑΣΗ ΒΥΡΩΝΑ – ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ?: Ήταν μια μεγά-λη μέρα για το Βύρωνα η σημερινή. Αναλογιζόμενοι το κλίμα και τις συνθήκες, με τις οποίες έγιναν αυτές οι εκλογές, η Στάση Βύρωνα και ο λαός σημείωσαν μια μεγάλη νίκη. Ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν.ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΤΖΙΩΡΤΖΩΤΗΣ: Ήταν μια μεγάλη μέρα για το Βύρωνα η σημερινή. Αναλογιζό-μενοι το κλίμα και τις συνθήκες, με τις οποίες έγιναν αυτές οι εκλογές, η Αριστερή Παρέμβαση και ο λαός σημείωσαν μια μεγάλη νίκη. Ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Στο Δημοτικό Συμβούλιο οι αρχηγοί των παρατάξεων κατά το έθιμο ανταλλάσσουν δώρα Ο κύριος Χαρ-δαλιάς χαρίζει στον κύριο Κόνσουλα ένα δεντράκι Μπονζάι. Συμβολίζοντας με αυτό την πράσινη ανά-πτυξη. Στον κύριο Πάλμο χαρίζει ένα φυλαχτό από τα Ιεροσόλυμα, υποδηλώνοντας ότι ανήκει στην τάση

της Λιάνας Κανέλλη. Στον Κ. Σταθόπουλου ένα ζευ-γάρι αθλητικά παπούτσια σε αντικατάσταση των πα-λιών παπουτσιών του, που έλειωσαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Στον κύριο Τζιωρτζώ-τη το γνωστό βιβλίο «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ». Ο κύριος Κόνσουλας χαρίζει στον κύριο Χαρδαλιά ένα αγαλματάκι του Βούδα, για να υποδηλώσει τις τάσεις που τελευταία δείχνει, ο κύριος Χαρδαλιάς, προς τις ανατολικές φιλοσοφίες. Στον Κο Πάλμο, μια φωτογραφία της Αλέκας Παπαρήγα στο τιμόνι ενός κόκκινου FORD. Στον Κο Σταθόπουλο ένα μαγνητάκι αυτοκινήτου, όπου επάνω έχει χαραγμένη την φρά-ση «Κώστα μην τρέχεις» (λες κι έτρεξε ποτέ). Στον Κο Τζιωρτζώτη μία συλλογή από αφίσες του Σοσιαλι-στικού Ρεαλισμού. Ο κύριος Πάλμος χαρίζει στον Κο Χαρδαλιά και στον κύριο Κόνσουλα εξ αδιαιρέτου τα άπαντα του νεο-

φιλελεύθερου οικονομολόγου Κέινς. Στον Κο Στα-θόπουλο μια «Κίντερ έκπληξη» (υποδηλώνοντας τις εκπλήξεις που οδηγούν οι συνεργασίες). Στον Κο Τζιωρτζώτη το γνωστό βιβλίο του Β.Ι. Λένιν «Αριστε-ρισμός η παιδική αρρώστια του Κομουνισμού». Ο Κος Σταθόπουλος χαρίζει ένα βιβλίο από τα άπαντά του σε κάθε αρχηγό. Στον Κο Χαρδαλιά το βιβλίο του με τίτλο «Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΡΑ», στον Κο Κόνσουλα το βιβλίο του «Η ΙΣΤΟΡΙ-ΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ», στον Κο Πάλμο το «ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΡΩ-ΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ», και στον Κο Τζιωρτζώτη το βιβλίο του με τίτλο «ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» Ο Κος Τζιωρτζώτης χαρίζει σε όλους τους αρχηγούς από 2 αριστερά παπούτσια (κι ο νοών νοείτω).


Β’ ΕΞΑΜΗΝΟ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ

ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ


Είμαι πολύ καλό παιδί

όλους τους αγκαλιάζω

το «παίζω» ανεξάρτητος

κανένα δεν τρομάζω.

Φορείς, συμβούλια και θεσμούς

έχω απαξιώσει,

άντρες, γυναίκες και παλιούς

που ψήφο μου έχουν δώσει.

Σπίτια παλιά κι οικόπεδα

λέω θα αγοράσω,

μα όσο και να προσπαθώ

πάρκιν μπορώ να φτιάξω.

Έβαλα φόρο στη ΔΕΗ

λεφτά να κονομήσω,

μα λίγο πριν τις εκλογές

έντεχνα πήρα πίσω.

Είμαι και πρόεδρος βουνού

που θέλω να το χτίσω,

δρόμους ν’ ανοίξω από παντού

δέντρο να μην αφήσω.

Το χαντ- μπολ υποστήριζα

διακρίσεις να μας δώσει,

το άφησα και κατέληξε

γρήγορα να πατώσει.

Στο μπάσκετ το εγύρισα

κορμάρες να χαζεύω,

άπαιχτα- δίμετρα θηλυκά

εγώ να διαφεντεύω.

Εκατομμύρια πολλά

στοιχίζουν οι ομάδες,

μα εγώ έχω τον τρόπο μου,

να ξεγελώ χιλιάδες.

Επιστολές, μηνύματα

κι ό,τι τραβάει η ψυχή σας,

αρκεί να με ψηφίζετε

θα στέλνω στη γιορτή σας.

Για τέσσερα ξεκίνησα

οχτώ τα έχω φτάσει

ψηφίστε με για δώδεκα

να δούμε ποιος θα χάσει.

L’ ETAT C’ EST MOI(το κράτος είμαι εγώ)

...Σάτιρα

Του Βασίλη Πάγκαλου

Καθώς η ανεργία καλπάζει σαν μπάσταρδο, αφη-νιασμένο άλογο, όλο και περισσότεροι από εμάς θα την βρούμε μπροστά μας και θα αναγκαστούμε (μετά από την κλωτσιά που θα φάμε στα κόκκινα μούτρα μας από πεταλωμένα πόδια) να δίνουμε συνεντεύξεις ώστε να μας προσλάβουν σε μια θέση εργασίας. Καιρός να οργανωθούμε λοιπόν ώστε να αντιμετωπίσουμε τις ύπουλες ερωτήσεις που προσπαθούν να αξιολογήσουν όχι τόσο τις δι-ανοητικές μας ικανότητες, όσο την διάθεσή μας να εργαστούμε σαν ζωντόβολα.Συνήθως σε ρωτάνε:• «Ποια είναι η γνώμη σας για την τελευταία εταιρία στην οποία εργαστήκατε» και θέλουν να ακούσουν ύμνους για αυτούς που σας απέλυσαν αφού πρώτα σας ήπιαν το αίμα. Απαντήστε ψύχραι-μα, πλέξτε ένα εγκώμιο και συμπαθήστε τον προ-ηγούμενο εργοδότη σας που για να μην μειωθούν τα κέρδη του, αποφάσισε να μειώσει τα κόστη. Το κόστος ήσασταν εσείς αλλά καταπιείτε το.

• «Πέστε μου λίγα πράγματα για τον εαυτό σας» και θέλουν να ΜΗΝ ακούσουν για τα ακαδημαϊκά σας προσόντα, τις σπουδές και τις γνώσεις σας αλλά για την ικανότητά σας να σκύβετε το κεφάλι και να υπακούτε σε εντολές άσχετων ανθρώπων που στο κάθε μάτι τους καθρεφτίζεται ένα χαρτο-νόμισμα των 500 ευρώ. Χαμογελάστε γέρνοντας το κορμί σας προς τα μπρός ώστε να δουν την ευ-λυγισία της σπονδυλικής σας στήλης.• «Ποιες είναι οι δυνάμεις σας και ποιες οι αδυ-ναμίες σας» και θέλουν να δουν πόσο μπορείτε να κακολογήσετε τον εαυτό σας, δείγμα εργασιακού μαζοχισμού. Απαντήστε πως είστε τελειομανής που τείνει να απασχοληθεί για πολλές ώρες χωρίς να κάνετε λόγο για υπερωρίες, εξάλλου το οχτάω-ρο είναι ένας αστικός μύθος.• «Που βλέπετε τον εαυτό σας σε πέντε χρό-νια από τώρα» και θέλουν να ακούσουν πως είστε φιλόδοξοι αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστές, θέλουν να ακούσουν πως σε πέντε χρόνια θα δουλεύετε με τον ίδιο ζήλο χωρίς απαιτήσεις αλλαγής θέσης και προπάντων αύξησης. Απαντήστε τους πως έχετε σκύλο και τον λατρεύετε που είναι πιστός και τρώει πάντα τα αποφάγια σας χωρίς κανένα παράπονο.• «Πως χειρίζεστε την απόρριψη» και θέλουν να ακούσουν πως την βλέπετε σαν ευκαιρία, πως μα-θαίνετε από αυτήν και γίνεστε καλύτερα ζώα. Απα-ντήστε με ένα μούγκρισμα.Αφού απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις και ενώ ο αυριανός εργοδότης σας είναι έτοιμος να σας διώξει καθώς έχει σημειώσει ένα «καλό ζώο, μάλ-

λον να τον προσλάβουμε» πάνω στο βιογραφικό σας, αντεπιτεθείτε, ζητήστε την άδεια να κάνετε και εσείς δυο-τρεις ερωτήσεις. Θα ξινίσει τα μού-τρα του αλλά εσείς ορμήστε, ρωτήστε τα παρακά-τω:• Σε πόσα θέματα θα δουλεύω συγχρόνως;• Η θέση εργασίας που μου προσφέρετε είναι προσωρινή ή μόνιμη;• Κάθε πότε θα πληρώνομαι;• Ο προϊστάμενος μου τι άνθρωπος είναι;• Πότε μπορώ να έχω τα αποτελέσματα αυτής της συνέντευξης;Εννοείται πως δεν θα πάρετε καμιά σαφή απάντη-ση αλλά τουλάχιστον θα δείξετε πως ενδιαφέρε-στε, πως είστε ώριμος, πως δεν είστε κενός, πως είστε ναι μεν ζώο αλλά δίποδο!Το μυστικό για μια πετυχημένη συνέντευξη είναι η προετοιμασία, πρέπει πρώτα να γνωρίζετε τον εαυτό σας και μετά την επιχείρηση που προσεγ-γίζετε ώστε να γίνεται μισθωτός δούλος. Για να γνωρίσετε τον εαυτό σας ανοίξτε τα στραβά σας και κανένα βιβλίο, διαβάστε λίγο, την Κοκκινοσκου-φίτσα έστω, βρείτε ποιον συμβολίζει ο Λύκος που προσποιείται την Γιαγιά. Για να γνωρίσετε την επι-χείρηση προς θεού μην μπείτε στο site της, βρείτε ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτήν, δεν χρειάζε-ται να τους ρωτήσετε πολλά, απλά κοιτάξτε βαθιά μέσα στα μάτια τους. Καλή τύχη στους άνεργους και όσο για εμάς που δουλεύουμε ακόμα ας συμμε-τάσχουμε σε κάποια απεργία, υποκρινόμενοι έστω τους ασθενείς στον εργοδότη μας.

(μπορεί να μην σας προσλάβουν αλλά θα φύγετε με το κεφάλι ψηλά)Συμβουλές για μια επιτυχημένη συνέντευξη

Του Δημήτρη Νότα


Θάλ

εια

Μαριγώ Κάσση

Η Μαριγώ Κάσση σπούδα-σε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθή-νας - με δασκάλους τους Ι. Μόραλη, Ν. Νοκολάου, Λ Κανακάκι – με πολλές δια-κρίσεις και στο Παρίσι. Το 1989 πήρε τριετή μεταπτυ-χιακή υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στη ζωγραφική.Έχει κάνει 13 ατομικές εκθέσεις και έχει πολλές συμμετοχές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Από το 1988 είναι καθηγή-τρια ζωγραφικής στο Κολλέ-γιο Vakalo Art and Design.

Τα τελευταία 3 χρόνια ανήκει στην εικαστική ομάδα Indoors. Ζει στο Βύρωνα και εργάζεται στην Αθήνα και το Βύρωνα.

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΖΩΗΕίναι μια μεγάλη ερώτηση, για να απαντηθεί έτσι απλά.Θα έλεγα πως είναι δύο παράλληλοι κόσμοι, όμως δύο αλληλέν-δετοι κόσμοι.Η τέχνη δεν μπορεί χωρίς τη ζωή, αλλά μήπως μπορεί η ζωή χω-ρίς την τέχνη;

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΌσο πιο καλλιεργημένος είναι κάποιος, τόσο αναπτύσσει τις δυ-νατότητες του στο να χαίρεται την ομορφιά, και στην τέχνη και στην ίδια τη ζωή. Γιατί κάποιος που έχει επαφή με μία η περισσό-

τερες μορφές τέχνης, λαμβάνοντας φυσικά υπ’ όψιν την ευαισθησία του και την δεκτικότητα του, αναπτύσσει ικανότητες που του προσφέρουν τη δυνα-τότητα να αισθάνεται μεγαλύτερη χαρά και να έχει περισσότερες διεξόδους

στη ζωή του.Στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να βοηθήσει η οικογένεια, το σχο-λείο με τα καλλιτεχνικά μαθήμα-τα και οι Δήμοι με προσεγμένες ψυχαγωγικές και εκπαιδευτικές εκδηλώσεις.

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙ-ΚΗΣΗΟ ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοί-κησης σ’ αυτό τον τομέα είναι πολύ σημαντικός.Η Τ.Α. μπορεί να αποτελέσει πόλο ανάπτυξης, να γίνει πνευ-ματικό και καλλιτεχνικό κέντρο, αντίποδας και ισορροπιστής σε

σχέση με το εμπορικό κομμάτι της τέχνης.Αυτό όμως προϋποθέτει σοβαρή επένδυση: χώρους κατάλληλους, ανθρώ-πους ειδικούς για κάθε τομέα, ώστε να μπορέσει να προσελκύσει αξιόλο-γους καλλιτέχνες, και κατ’ επέκταση το κοινό. Χρειάζεται να μην φοβάται κανείς να κάνει δυναμικές επιλογές και να είναι ανοιχτός σε νέες μορφές τέχνης.Θέλει τόλμη!Πρακτικά σημαίνει ένα σύγχρονο κέντρο τέχνης, με εκθεσιακό χώρο, μία μικρή αίθουσα για συναυλίες, σχολείο εικαστικό, μουσικό, σινεμά κ.λ.π. και

κυρίως διεύθυνση και δασκάλους με όραμα, και για να μην το ξεχνάμε, χρή-ματα.Αλλά όλα από κάπου ξεκινάνε.

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑΜία καλή ιδέα, κατά τη γνώμη μου πάντα, θα ήταν να γίνουν εκδηλώσεις πολύ απλές και χαμηλού κόστους όπως π.χ. τα Open studios.Τι είναι αυτό: Όλοι οι καλλιτέχνες του δήμου ένα Σαββατοκύριακο ανοίγουν τα εργαστήρια τους και δέχονται τον κόσμο πού θέλει να τους επισκεφθεί, να δει τη δουλειά τους, να συζητήσει μαζί τους. Ο δήμος αυτό που έχει να κάνει είναι να έχει τη λίστα με τους καλλιτέχνες (νομίζω αυτό ήδη υπάρχει) και να τυπώσει ένα χάρτη με τις διευθύνσεις που θα μοιραστούν στους κα-τοίκους του Βύρωνα και στους γειτονικούς δήμους.Μια κίνηση επικοινωνίας, η γνωριμία των δημοτών με τους καλλιτέχνες.

ΚΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣΑυτό που θα έλεγα στους γονείς είναι να επιτρέπουν στα παιδιά τους να ονειρεύονται, να οραματ ί ζοντα ι την ζωή τους. Να τα στηρίζουν στο ανέφικτο στην ουτοπία, στις επι-λογές τους, για να δημιουργούν ανθρώπους ευτυχισμένους, και γιατί μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο.Αυτός ο κόσμος που ούτε σε μας αρέσει έτσι όπως είναι, ας μην το ξεχνάμε!Επικοινωνία: [email protected]


...στην Τέχνη

Καλλ

ιτέχ

νες

του

ΒΥΡΩ

ΝΑΕπιμέλεια Ελένη Βασιλοπούλου

Ανίκητος(Invictus)

Επιμέλεια Γ. Τζανίνης

Καλή ταινία. Η θέληση του ανθρώπου (Νέλσον Μαντέλα) για συμφιλίωση. Ανθρωπιά, ήθος και σεμνότητα ενός ηγέτη. Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Αυτό προσπάθησε να καταφέρει, αυτό είναι το μήνυμα του. Δείτε τη. Μια ακόμη καλή δουλειά του Clinton “Clint” East-wood.

Με τίτλο "Έρως" λειτουργεί έκθε-ση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Για πρώτη φορά σε μια έκθεση έχει συγκεντρωθεί τέτοιος πλούτος αντι-κειμένων με θέμα τον Έρωτα και την απεικόνισή του στην Αρχαιότητα, από την Θεογονία του Ησίοδου στην ύστερη Αρχαιότητα. Υπάρχουν χιλιάδες αναφορές για τον έρωτα σε όλα τα κείμενα του κόσμου, από την αρχαία γραμματεία έως την εποχή μας. Εί-ναι εύκολο να γράψεις, να διαβάσεις για τον έρωτα, αλλά πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσεις να τον αποδώσεις εικαστικά, με εικόνες, όπως συμβαίνει σε μια έκθεση, λέει ο καθηγητής Αρχαιολογίας, Ν. Σταμπολίδης, και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που είχε την ιδέα και επιμέλεια όλου του εγχειρήματος με πρόθεση, όπως τονίζει ο ίδιος, "όχι να δείξουμε τα αρχαία μας τα λούσα, αλλά την αδογμάτιστη αρχαία ελληνική σκέψη με την οποία δρούσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι, επιχειρώντας να ζήσουν τον έρωτα που δεν ήταν ούτε συναίσθημα ούτε κατάσταση, αλλά ορμή κίνησης προς ένα αντικείμε-νο πόθου, επιθυμίας". Μαρμάρινα αγάλματα, χάλκινα ειδώ-λια, παραστάσεις αγγείων, κοσμήμα-τα, συνολικά 272 ελληνορωμαϊκές αρχαιότητες που χρονολογούνται από τον 6ο αι. π.Χ. έως τον 4ο π.Χ, κατέφθασαν από 50 μουσεία της Ελ-λάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας και

από το μουσείο του Λούβρου. Φιλοξενού-νται στην πτέρυγα του ισογείου (από την εί-σοδο Ν. Δούκα) του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που φέρει στο εξής το όνομα της Ντόλης Γουλανδρή και στις αίθουσες του Μεγάρου Σταθάτου.Η έκθεση διαρθρώνεται σε 9 ενότητες, αριθμός ο οποίος παραπέμπει στις 9 σφαί-ρες της πλατωνικής μουσικής θεωρίας που συνδέεται και με τον έρωτα και εδράζεται σε προγενέστερα σχήματα του Πυθαγόρα, καθώς και στον αριθμό των 9 Μουσών. Έρως και Αφροδίτη, Ιδιότητες και δραστηρι-ότητες του Έρωτα, Έρωτες και γάμοι θεών και ηρώων, Έρωτες και γάμοι θνητών, Έρω-τες που άλλαξαν το ρου της Ιστορίας, Αγο-ραίοι Έρωτες, Όμοιοι Έρωτες, Βουκολικοί Έρωτες, Ιθυφαλλικές θεότητες και Φαλλικά σύμβολα είναι οι ενότητες της τολμηρής αυ-

τής έκθεσης, σε κάποιες αίθουσες της οποίας υπάρχει και η προειδοποίηση προς τους επι-σκέπτες ηλικίας κάτω των 16 ετών να συνο-δεύονται από γονείς ή καθηγητές. Οι λεζάντες των εκθεμάτων και τα επιτοίχια, κατατοπιστικά κείμενα σε κάθε αίθουσα, προσφέρουν πολλα-πλές «αναγνώσεις» των έργων.

Η διάρκεια της έκθεσης είναι μέχρι τις5 Απριλίου

του 2010.

Φωτογρα-φικό υλικό και πλη-ρ ο φ ο ρ ί ε ς συλλέξαμε από το κα-λ α ί σ θ η τ ο αφ ιέρωμα

της εφημερί-δας “Το Βήμα“ και από το ηλεκτρο-νικό αρχείο της ΕΡΤ.


Επιμέλεια Γ. Τζανίνης

...στην Τέχνη

Ο Έρωτας στην ΑρχαιότηταΜουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Η πόλη που γεννηθήκαμε και ζούμε μέχρι σήμερα έχει τη δική της ιστορία. Δεν εί-ναι άχρωμη και απρόσωπη. Δεν είναι ένα τυχαίο παρακλάδι της τερατούπολης που λέγεταί Αθήνα. Είναι ο Βύρωνας της προ-σφυγιάς του 1922. Είναι η πρώτη αντι-στασιακή συνοικία της αδούλωτης Αθήνας στα χρόνια της Κατοχής. Είναι η γειτονιά που στις επόμενες δεκαετίες συγκέντρωσε στους κόλπους της χιλιάδες εσωτερικούς μετανάστες από κάθε γωνιά της ελληνικής γης. Και έτσι σιγά σιγά μετατράπηκε σε ένα μεγάλο χωνευτήρι κάθε πληθυσμιακής ιδιαιτερότητας και κοινωνικής διαστρωμά-τωσης. Είναι μια πόλη που είχε πάντα τη δική της ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία. Όσοι ζήσαμε αυτή την ιστορική της με-ταμόρφωση τη θυμόμαστε ακόμη γραφι-κή, ανθρώπινη και φιλόξενη. Πάντα όμως σε μια πορεία ομαλής προσαρμογής στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου τρόπου ζωής με ταυτόχρονη διατήρηση της ιστορικής της συνέχειας και παράδοσης. Δύσκολο το εγχείρημα σε μια χώρα όπου η πολιτεία παρακολουθεί αδιάφορη ή και συνένοχη την αδίστακτη ατομική κερδο-σκοπία. Όπου η αυθαιρεσία έγινε πλέον θε-σμός. Όπου η ασέβεια προς το περιβάλλον τείνει να γίνει καθολική συνείδηση. Όπου ο πολίτης μετατρέπεται σταδιακά σε παθητι-κό και άβουλο θεατή στα όσα συμβαίνουν γύρω του. Πώς να εναρμονήσεις σ΄ αυτές τις συν-θήκες το παρόν με το παρελθόν ;Πώς να διατηρήσεις την ιστορική σου μνήμη; Πώς να εξασφαλίσεις τη σωστή ιστορική συνέχεια; Πώς να προστατεύσεις τη γειτονιά σου από την ισοπεδωτική λαί-λαπα της διαστρεβλωμένης έννοιας της παγκοσμιοποίησης;

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

Του Απ. Κοκόλια

16

...στην ΑυτοδιοίκησηΑρ. Φύλλου 6

«Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρ-κίας», θα μπορούσαμε να πούμε για την προτει-νόμενη, από την παρούσα κυβέρνηση, αυτοδιοικη-τική μεταρρύθμιση. Στην υπόθεση «Καλλικράτης» κάτι φαίνεται να «βρωμάει» ευθύς εξαρχής, πολύ πριν κανείς ή καμία κάνει τον κόπο να εντρυφήσει στις 50 σελίδες του Κειμένου «Αρχές νομοθετι-κής πρωτοβουλίας για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκη-σης», το οποίο κατέθεσε ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Γ. Ραγκούσης στις 10 Ιανουαρίου 2010 για δη-μόσια διαβούλευση. Κι εξηγούμαι.

Ο «Καλλικράτης» μπήκε στις ζωές όλων μας τον Γενάρη –αν και η συζήτηση για αυτοδιοικητική με-ταρρύθμιση (Καποδίστριας 2) είχε ξεκινήσει και επί τελευταίας διακυβέρνησης της ΝΔ- και για όσους και όσες δεν είχαν ιδιαίτερη γνώση του τρόπου με τον οποίο διαρθρώνεται η Τοπική Αυ-τοδιοίκηση, οι λειτουργίες, οι δομές και ο χαρα-κτήρας της, ομολογουμένως και δικαιολογημένα, το κύμα των ποικίλλων αντιδράσεων προκάλεσε ερωτηματικά και ενδιαφέρον για το ζήτημα.

Τι μας λέει, εν συντομία και κωδικο-ποιημένα, το «δημοσιογραφικό» ρε-πορτάζ για τις βασικές αλλαγές που προβλέπει ο «Καλλικράτης»:

Πρώτα και κύρια δραστική μείωση των δήμων της χώρας από 1.034 σε 370. Ακολουθεί η «συγχώ-νευση» των σημερινών 56 Νομαρχιακών Αυτοδι-οικήσεων σε 13 αιρετές περιφέρειες. Θέσπιση 7 γενικών κρατικών Διοικήσεων, οι οποίες αντικα-θιστούν τις σημερινές 13 κρατικές περιφέρειες. Κατάργηση του ορίου 42% για την εκλογή δημάρ-χου από τον α’ γύρο των εκλογών και επαναφο-ρά του 50% +1 (για την εκλογή σε έναν ή δύο γύρους). Κατάργηση 4.000 νομικών προσώπων και δημοτικών επιχειρήσεων (από 6.000 περιο-ρίζονται σε 2.000). Καθιέρωση Μητροπολιτικής Αυτοδιοίκησης στην Αττική. Οι πόροι της τοπικής αυτοδιοίκησης θα απορρέουν πλέον και από τον ΦΠΑ. Παράλληλα, η «Νέα Αρχιτεκτονική», για την ανάπτυξή της , θα στηριχτεί σε αναθεωρημένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ (2007-2013). Κ.ά.

Τα περαιτέρω:

Καθιέρωση «Συνηγόρου του Δημότη και της Επι-χείρησης» σε κάθε δήμο και περιφέρεια της χώρας. Διοικητική «βοήθεια στο σπίτι» για τους δημότες που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις δημοτικές υπηρεσίες.. Ηλεκτρονικά δημοτι-κά ΚΕΠ. «Έξυπνη» κάρτα δημότη. Δημοτικά ATM συνδεδεμένα με το ηλεκτρονικό ΚΕΠ για συνεχή παροχή υπηρεσιών στους πολίτες. Κ.ά.

Τι προκαλεί εντύπωση

Πριν καν ξεκινήσει κάποιος/α την προσπάθεια να αποκωδικοποιήσει τις προτεινόμενες από την κυβέρνηση αλλαγές στο καθεστώς λειτουργίας των ΟΤΑ, διαπιστώνει πρώτα και κύρια έναν ανορ-θολογισμό στη διαδικασία εκπόνησης και προώ-θησης ενός τέτοιου μεγαλεπήβολου διοικητικά, οργανωτικά και οικονομικά σχεδίου. Κι εδώ επα-νέρχομαι στην παρατήρηση που είχα κάνει στην αρχή, ότι, δηλαδή, η υπόθεση «βρωμάει» από τα γεννοφάσκια της.

Από το 1997, όποτε και ψηφίστηκε η προηγούμενη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση («Καποδίστριας», Ν. 2539/97), μέχρι και σήμερα, έχουν περάσει περίπου 13 χρόνια. Θα περίμενε κάποιος/α ότι μια κυβέρνηση, πριν προχωρήσει στην εκ βάθρων αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος Τοπικής Αυ-τοδιοίκησης, θα προέβαινε αρχικά στην εκπόνηση μιας αξιολόγησης/απολογισμού της μέχρι σήμερα λειτουργίας και εφαρμογής του, με τη συμμετοχή των αρμόδιων φορέων, αυτοδιοικητικών κινήσε-ων, κινημάτων πολιτών, περιβαλλοντικών ομά-δων κλπ., έτσι ώστε να αξιοποιηθεί η υπάρχουσα εμπειρία και να αποφευχθούν τυχόν αντίστοιχα λάθη και παραβλέψεις στο μέλλον, αλλά και να ενισχυθούν οι θετικές πρωτοβουλίες. Κάτι τέτοιο στην περίπτωσή μας, δεν υπήρξε. Αυτά γίνονται σε άλλες χώρες, με πιο σοβαρές κυβερνήσεις και με το φόβο της αντίδρασης της κοινωνίας των πο-λιτών.

Στη χώρα μας, λοιπόν, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «αξιοποίησε» την έκθεση του Ινστιτούτου Τοπι-κής Αυτοδιοίκησης (ΙΤΑ) για την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, προκειμένου, εντός δύο μηνών, περίπου, να συντάξει ένα γενικόλογο και αόρι-στο–κατά κοινή ομολογία- κείμενο 50 σελίδων, το οποίο και έφερε σε δημόσια διαβούλευση.

Έτερος ανορθολογισμός, η βιασύνη να εφαρμο-στεί το νέο σχέδιο στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του Νοεμβρίου του 2010. Μόνο και μόνο η πρό-θεση για μαζικές συνενώσεις των Δήμων (370 από 1.034) και δημιουργίας των 13 Περιφερειών στη θέση των 56 Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, αν μη τι άλλο, θα απαιτούσε ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό με διατυπωμένη οργανωτική, οικονο-μική, περιβαλλοντική, και κοινωνική μελέτη των επιπτώσεων. Αλλά αυτά είπαμε, γίνονται αλλού. Στη Σουηδία για παράδειγμα. Στη χώρα μας πρω-τεύει η αναδιανομή της εξουσίας. Επιπλέον, καμία επίσημη πρόταση - μόνο διαρρέοντα σενάρια- για το ποιοι Δήμοι και βάση ποιας λογικής καταργού-νται-συνενώνονται, αλλά και τίποτα συγκεκριμένο για τις αρμοδιότητες των νέων φορέων.

Ανορθολογισμός τελευταίος, η έλλειψη οικονο-μοτεχνικής μελέτης για τη στήριξη της επονομα-ζόμενης «Νέας Αρχιτεκτονικής για την αυτοδιοί-κηση». Ποιοι πόροι, από που και με ποιον τρόπο ακριβώς θα διατεθούν για το εγχείρημα προκει-μένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητά του; Θολό το τοπίο. Ας ληφθή υπό-ψιν και το γεγονός ότι 2.721 δισ. ευρώ, περίπου, από τη θεσμικά προβλεπόμενη χρηματοδότηση της Αυτοδιοίκησης, έχουν παρακρατηθεί τα έτη 1998-2002, προκαλώντας σοβαρά λειτουργικά προβλήματα. Τέλος, η προτεινόμενη σύνδεση της χρηματοδότησης της Τ.Α. με το ΦΠΑ, αφήνει ανοι-χτά τα σενάρια είτε για νέο φόρο ή για αύξηση του υπάρχοντος ΦΠΑ, ενώ η χρήση πόρων από το ΕΣΠΑ είναι εξορισμού περιορισμένης χρονικής διάρκειας.

Η ουσία

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωράει σε μια αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του δικομματικού συστήματος. Χωρίς την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος για την ανάδειξη των αιρε-τών οργάνων, η οποιαδήποτε επίκληση ενίσχυσης της άμεσης δημοκρατίας και της ουσιαστικής συμ-μετοχής των πολιτών στα κέντρα λήψης αποφά-σεων και στη διαχείριση της ίδιας της ζωής τους μοιάζει κενό γράμμα. Το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των Δήμων και των περιφερειών, αλλά η ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου τους για την εξυπηρέτηση του πολίτη και το πολιτικό, οικονο-μικό, αναπτυξιακό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόγραμμα το οποίο καλούνται να υπηρετήσουν, ιδιαίτερα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, μι-σθολογικής λιτότητας και μεθοδευμένης ιδιωτι-κοποίησης των κοινωνικών υποδομών και υπηρε-σιών.

Τα υπόλοιπα σε επόμενο επεισόδιο!

Ο Τοτός σε αναζήτηση της αλήθειας για την νέα αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση (επεισόδιο πρώτο) Της Μαρίας Βλαδιμήροβιτς

ΕΙΝΑΙ «ΚΤΗΝΟΣ» ΤΕΛΙΚΑ Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»?

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Αρ. Φύλλου 6

Documents

Transcript of ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Αρ. Φύλλου 6