Η φωνή της Αρετής (του νεκρού αδερφού)

1
ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ: Η Αρετή δεν συμμετέχει στο οικογενειακό συμβούλιο που την αφορά. Να συνθέσετε ένα κείμενο σε α΄ ενικό πρόσωπο όπου η Αρετή θα καταγράφει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Είναι μέσα στο δωμάτιο, όλοι μαζεμένοι και συζητούν για το προξενιό μου. Εγώ γιατί δεν συμμετέχω όμως; Γιατί να μην μπορώ να εκφράσω την άποψή μου έστω, αν όχι να αποφασίσω; Πάντα με φύλαγες μάνα από όλων τα μάτια, ακόμα και του ήλιου. Δώδεκα χρόνια μόνο με φρόντιζες, δώδεκα χρόνια μόνο δέχτηκα τα χάδια σου και την αγάπη σου. Μικρό παιδί ακόμα, και τώρα; Τι γυρεύουν αυτοί στο σπίτι μας; Θέλουν να με πάρουνε μακριά στα ξένα. Εμένα, τη μονάκριβη και πολυαγαπημένη κόρη και αδελφή. Φοβάμαι μάνα, γιατί ο Κωνσταντής μας θέλει να με δώσει; Μην υποκύψεις μάνα στην πίεση του Κωνσταντή. Αφήστε με να μιλήσω! Γιατί μάνα είπες το ναι; Και εσείς αδέλφια μου γιατί δεν μιλάτε; Γιατί θέλετε να φύγω μακριά; Και ποιος θα γηροκομήσει τη μάνα όταν θα είναι ανήμπορη; Είμαι μόλις δώδεκα χρονών. Είμαι θυμωμένη μάνα, το κλάμα με πνίγει. Νιώθω ανασφάλεια. Τι μπορώ να ελπίζω για το γάμο μου και τη ζωή στα ξένα εκείνα μέρη; Είχα δίκιο τελικά, δεν θέλουν να με ακούσουν, άλλοι αποφασίζουν για τη μοίρα μου, όχι εγώ. Δε μου πέφτει λόγος εμένα.

Transcript of Η φωνή της Αρετής (του νεκρού αδερφού)

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ: Η Αρετή δεν συμμετέχει στο οικογενειακό

συμβούλιο που την αφορά. Να συνθέσετε ένα κείμενο σε α΄ ενικό

πρόσωπο όπου η Αρετή θα καταγράφει τις σκέψεις και τα

συναισθήματά της.

Είναι μέσα στο δωμάτιο, όλοι μαζεμένοι και συζητούν για το προξενιό μου. Εγώ γιατί

δεν συμμετέχω όμως; Γιατί να μην μπορώ να εκφράσω την άποψή μου έστω, αν όχι

να αποφασίσω;

Πάντα με φύλαγες μάνα από όλων τα μάτια, ακόμα και του ήλιου. Δώδεκα χρόνια

μόνο με φρόντιζες, δώδεκα χρόνια μόνο δέχτηκα τα χάδια σου και την αγάπη σου.

Μικρό παιδί ακόμα, και τώρα; Τι γυρεύουν αυτοί στο σπίτι μας; Θέλουν να με

πάρουνε μακριά στα ξένα. Εμένα, τη μονάκριβη και πολυαγαπημένη κόρη και αδελφή.

Φοβάμαι μάνα, γιατί ο Κωνσταντής μας θέλει να με δώσει; Μην υποκύψεις μάνα στην

πίεση του Κωνσταντή. Αφήστε με να μιλήσω!

Γιατί μάνα είπες το ναι; Και εσείς αδέλφια μου γιατί δεν μιλάτε; Γιατί θέλετε να φύγω

μακριά; Και ποιος θα γηροκομήσει τη μάνα όταν θα είναι ανήμπορη;

Είμαι μόλις δώδεκα χρονών. Είμαι θυμωμένη μάνα, το κλάμα με πνίγει. Νιώθω

ανασφάλεια. Τι μπορώ να ελπίζω για το γάμο μου και τη ζωή στα ξένα εκείνα μέρη;

Είχα δίκιο τελικά, δεν θέλουν να με ακούσουν, άλλοι αποφασίζουν για τη μοίρα μου,

όχι εγώ. Δε μου πέφτει λόγος εμένα.