η θηβαϊκή ηγεμονία

9
Η Θηβαϊκή ηγεμονία Ιστορία Κεφάλαιο 29 Χάρης Λεμονιάς 2010

Transcript of η θηβαϊκή ηγεμονία

Page 1: η θηβαϊκή ηγεμονία

Η Θηβαϊκή ηγεμονία

Ιστορία

Κεφάλαιο 29Χάρης Λεμονιάς

2010

Page 2: η θηβαϊκή ηγεμονία

Η κατάσταση πραγμάτων στην ΕλλάδαΜετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο το πάνω χέρι στην Ελλάδα το Είχε η Σπάρτη.

Η Σπάρτη υπέγραψε με τους Πέρσες την Ανταλκίδειο ειρήνη που προέβλεπε αυτονομία για όλες τις πόλεις της Ελλάδας.

Η Θήβα όμως, πόλη επικεφαλής της βοιωτικής συμμαχίας δεν δέχτηκε τους όρους γιατί θα έπρεπε σύμφωνα με αυτούς να διαλύσει τη συμμαχία της.

Η Σπάρτη θέλησε να τιμωρήσει τη Θήβα με τη δύναμη των όπλων.

Page 3: η θηβαϊκή ηγεμονία

Η ΘήβαΗ Θήβα έτυχε να έχει ηγέτες δυο πολύ χαρισματικές προσωπικότητες:

-Τον Επαμεινώνδα, πολιτικό ηγέτη και δημιουργό μιας καινούργιας στρατιωτικής κίνησης, της Λοξής φάλαγγας.

-Τον Πελοπίδα, αρχηγό του Ιερού λόχου (της πιο διαλεχτής Θηβαϊκής στρατιωτικής μονάδας)

Οι δυο άντρες ήταν και παιδικοί φίλοι. Ο Επαμεινώνδας

Ο Πελοπίδας

Page 4: η θηβαϊκή ηγεμονία

Η μάχη στα Λεύκτρα (371 π. Χ.)Οι Σπαρτιάτες για να αναγκάσουν τους Θηβαίους να αποδεχτούν την Ανταλκίδειο ειρήνη έστειλαν τον στρατό τους με αρχηγό το βασιλιά Κλεόμβροτο.

Σπαρτιάτες και Θηβαίοι συγκρούστηκαν στα Λεύκτρα της Βοιωτίας

Οι Θηβαίοι χρησιμοποιώντας την τακτική της Λοξής φάλαγγας και τον Ιερό Λόχο κατέσφαξαν τους Σπαρτιάτες.

Ο Κλεόμβροτος σκοτώθηκε. Ελάχιστοι κατάφεραν να ζήσουν και να γυρίσουν πίσω στη Σπάρτη.

Εικόνα : Ο θάνατος του Κλεόμβροτου

Page 5: η θηβαϊκή ηγεμονία

Τα επακόλουθα της μάχης των ΛεύκτρωνΟι Θηβαίοι επέκτειναν την ηγεμονία τους και πέρα από τη Βοιωτία.

Οι Σπαρτιάτες αποδυναμώθηκαν και σταδιακά έχαναν όχι μόνο την ηγεμονία της Ελλάδας αλλά και τον έλεγχο μέσα στην ίδια την Πελοπόννησο, καθώς οι Αρκάδες επαναστάτησαν και ίδρυσαν το κοινό των Αρκάδων.

•Οι είλωτες επαναστάτησαν και απέσπασαν τη Μεσσηνία από το κράτος της Σπάρτης

Η Αθήνα κατάφερε να ξαναφτιάξει την αθηναϊκή συμμαχία (β’ αθηναϊκή συμμαχία) η οποία όμως ήταν ανίσχυρη.

•Ο Πελοπίδας σκοτώθηκε σε μια εκστρατεία στη Θεσσαλία

Page 6: η θηβαϊκή ηγεμονία

Λίγο πριν τη μάχη στη Μαντίνεια•Περίπου δέκα χρόνια είχαν περάσει από τη μάχη στα Λεύκτρα.

•Ο Επαμεινώνδας έχοντας γονατίσει τη Σπάρτη στα Λεύκτρα θέλησε να την αποτελειώσει.

•Εκστράτευσε στην Πελοπόννησο.

•Εισέβαλε στην ίδια την Λακωνία και έφτασε έξω από τη Σπάρτη η οποία ήταν χωρίς τείχη για να την προστατεύουν.

•Τελικά αποκρούστηκε και υποχώρησε

•Οι Σπαρτιάτες μάζεψαν ό, τι είχαν και δεν είχαν σε στρατό και έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τους Θηβαίους στην Μαντίνεια της Αρκαδίας.

•Εκεί ενώθηκαν με τους Αθηναίους, οι οποίοι μπροστά στο θηβαϊκό κίνδυνο δέχτηκαν να ενωθούν με τους πρώην εχθρούς τους, τους Σπαρτιάτες, καθώς και με τους υπόλοιπους Πελοποννησίους συμμάχους τους.

Page 7: η θηβαϊκή ηγεμονία

Η μάχη της Μαντίνειας (362 π. Χ. )•Ο Επαμεινώνδας για μια ακόμα φορά χρησιμοποίησε τον ιερό λόχο και τη Λοξή φάλαγγα.

•Η σύγκρουση ήταν σφοδρή.

•Για μια ακόμα φορά οι Θηβαίοι άρχισαν να τρέπουν τους εχθρούς τους σε υποχώρηση.

•Στην πιο κρίσιμη στιγμή σκοτώνεται ο Επαμεινώνδας.

•Μαθαίνοντας την είδηση οι Θηβαίοι από εκεί που προέλαυναν άρχισαν να υποχωρούν. Ο θάνατος του Επαμεινώνδα

Page 8: η θηβαϊκή ηγεμονία

Τα επακόλουθα•Μετά το θάνατο του Επαμεινώνδα και του Πελοπίδα η θηβαϊκή ηγεμονία άρχισε να καταρρέει.

•Με την Αθήνα ήδη αποδυναμωμένη, τη Σπάρτη να παρακμάζει και τη Θήβα να αποδυναμώνεται μετά το θάνατο του Επαμεινώνδα και του Πελοπίδα, μέσα σε λιγότερο από 100 χρόνια από τον Πελοποννησιακό πόλεμο και οι τρεις πόλεις πέρασαν στο περιθώριο της ιστορίας και δεν ξαναδιαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας.

•Το κενό που δημιουργήθηκε στην ηγεμονία της Ελλάδας βρήκε την ευκαιρία να το καλύψει η Μακεδονία.

Page 9: η θηβαϊκή ηγεμονία

Παράρτημα•Λοξή φάλαγγα

• Α. Προγενέστερος τρόπος μάχης• Β. Τρόπος μάχης με λοξή φάλαγγα• Γ. Οφέλη από την εφαρμογή της

•Ιερός Λόχος

•Μάχη Λεύκτρων (χάρτες) Παράταξη Α’ φάση Β’ φάση Γ’ φάση

•Μάχη Μαντίνειας (χάρτες) Παράταξη Α’ φάση Β’ φάση Γ’ φάση Δ’ φάση

• Επαμεινώνδας

• Πελοπίδας