Της ίδιας γης τα παιδιά

Κλεοπάτρα Μαρία Σιώμου

Παιδιά, της ίδιας γης τα παιδιάενωμένα χέρι-χέρι σαν αλυσίδα που δεν σπα

Μα ξαφνικά, ένα εμπόδιο μπροστά

Η ανίκητη αλυσίδα από τα χέρια των παιδιώναυτή τη φορά δεν αντέχει και σπα

Με δάκρυα στα μάτια όλου του κόσμου τα παιδιά,προσπαθούν να βρούνε τρόπο να ενωθούν όπως

παλιά

Δίνουν υπόσχεση βαριάτα χέρια να μην χωριστούν ποτέ ξανά

Εκεί πέρα μακριά,ένα παιδί, μόνο, στέκεται φοβισμένα

Για καλό σκοπό αυτή τη φορά,η αλυσίδα σπα για μία ακόμη φορά

Το παιδί πλησιάζει σιγανάκαι μπαίνει κι αυτό στη σειρά

Έτσι η αλυσίδα ξανακλείνει γιατί υπάρχουν παιδιά κι όπου υπάρχουν παιδιά, η αγάπη νικά

Της ίδιας γης τα παιδιά

Παιδιά, της ίδιας γης τα παιδιάενωμένα χέρι –χέρι σαν αλυσίδα που δεν σπα.Μα ξαφνικά,ένα εμπόδιο μπροστά.Η ανίκητη αλυσίδα από τα χέρια των παιδιών αυτή τη φορά δεν αντέχει και σπα.Με δάκρυα στα μάτια όλου του κόσμου τα παιδιά,προσπαθούν να βρούνε τρόπο να ενωθούν όπως παλιά Δίνουν υπόσχεση βαριάτα χέρια να μην χωριστούν ξανά. Εκεί πέρα μακριά, ένα παιδί, μόνο, στέκεται φοβισμένα. Για καλό σκοπό αυτή τη φορά,η αλυσίδα σπα για μία ακόμη φορά. Το παιδί πλησιάζει σιγανάκαι μπαίνει κι αυτό στη σειρά. Έτσι αλυσίδα ξανακλείνει γιατί υπάρχουν παιδιά κι όπου υπάρχουν παιδιά, η αγάπη πάντα νικά!!!!!