πρα ̄ττ-

ὁ πράττ-ων οἱ πράττ-οντες

τοῦ πράττ-οντος τῶν πραττ-όντων

τῷ πράττ-οντι τοῖς πράττ-ουσι (ν)

τὸν πράττ-οντα τοὺς πράττ-οντας

ὦ πράττ-ων ὦ πράττ-οντες

ἡ πράττ-ουσα αἱ πράττ-ουσαι

τῆς πραττ-ούσης τῶν πραττ-ουσῶν

τῇ πραττ-ούσῃ ταῖς πραττ-ούσαις

τὴν πράττ-ουσαν τὰς πραττ-ούσας

ὦ πράττ-ουσα ὦ πράττ-ουσαι

τὸ πρᾶττ-ον τὰ πράττ-οντα

τοῦ πράττ-οντος τῶν πραττ-όντων

τῷ πράττ-οντι τοῖς πράττ-ουσι (ν)

τὸ πρᾶττ-ον τὰ πράττ-οντα

τὸ πρᾶττ-ον τὰ πράττ-οντα

ΜΕΤΟΧΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

Κλίση μετοχής ενεργητικής φωνής

ὁ πρά-ξ-ων οἱ πρά-ξ-οντες

τοῦ πρά-ξ-οντος τῶν πρα-ξ-όντων

τῷ πρά-ξ-οντι τοῖς πρά-ξ-ουσι (ν)

τὸν πρά-ξ-οντα τοὺς πρά-ξ-οντας

ὦ πρά-ξ-ων ὦ πρά-ξ-οντες

ἡ πρά-ξ-ουσα αἱ πρά-ξ-ουσαι

τῆς πρα-ξ-ούσης τῶν πρα-ξ-ουσῶν

τῇ πρα-ξ-ούσῃ ταῖς πρα-ξ-ούσαις

τὴν πρά-ξ-ουσαν τὰς πρα-ξ-ούσας

ὦ πρά-ξ-ουσα ὦ πρά-ξ-ουσαι

τὸ πρᾶ-ξ-ον τὰ πρά-ξ-οντα

τοῦ πρά-ξ-οντος τῶν πρα-ξ-όντων

τῷ πρά-ξ-οντι τοῖς πρά-ξ-ουσι (ν)

τὸ πρᾶ-ξ-ον τὰ πρά-ξ-οντα

τὸ πρᾶ-ξ-ον τὰ πρά-ξοντα

ΜΕΤΟΧΗ ΜΕΛΛΟΝΤΑ

ὁ πρά-ξ-ας οἱ πρά-ξ-αντες

τοῦ πρά-ξ-αντος τῶν πρα-ξ-άντων

τῷ πρά-ξ-αντι τοῖς πρά-ξ-ασι (ν)

τὸν πρά-ξ-αντα τοὺς πρά-ξ-αντας

ὦ πρά-ξ-ας ὦ πρά-ξ-αντες

ἡ πρά-ξ-ασα αἱ πρά-ξ-ασαι

τῆς πρα-ξ-άσης τῶν πρα-ξ-ασῶν

τῇ πρα-ξ-άσῃ ταῖς πρα-ξ-άσαις

τὴν πρά-ξ-ασαν τὰς πρα-ξ-άσας

ὦ πρά-ξ-ασα ὦ πρά-ξ-ασαι

τὸ πρᾶ-ξ-αν τὰ πρά-ξ-αντα

τοῦ πρά-ξ-αντος τῶν πρα-ξ-άντων

τῷ πρά-ξ-αντι τοῖς πρά-ξ-ασι (ν)

τὸ πρᾶ-ξ-αν τὰ πρά-ξ-αντα

τὸ πρᾶ-ξ-αν τὰ πρά-ξ-αντα

ΜΕΤΟΧΗ ΑΟΡΙΣΤΟΥ

ὁ πεπρα-χ-ώς οἱ πεπρα-χ-ότες

τοῦ πεπρα-χ-ότος τῶν πεπρα-χ-ότων

τῷ πεπρα-χ-ότι τοῖς πεπρα-χ-όσι (ν)

τὸν πεπρα-χ-ότα τοὺς πεπρα-χ-ότας

ὦ πεπρα-χ-ώς ὦ πεπρα-χ-ότες

ἡ πεπρα-χ-υῖα αἱ πεπρα-χ-υῖαι

τῆς πεπρα-χ-υίας τῶν πεπρα-χ-υιῶν

τῇ πεπρα-χ-υίᾳ ταῖς πεπρα-χ-υίαις

τὴν πεπρα-χ-υῖαν τὰς πεπρα-χ-υίας

ὦ πεπρα-χ-υῖα ὦ πεπρα-χ-υῖαι

τὸ πεπρα-χ-ός τὰ πεπρα-χ-ότα

τοῦ πεπρα-χ-ότος τῶν πεπρα-χ-ότων

τῷ πεπρα-χ-ότι τοῖς πεπρα-χ-όσι (ν)

τὸ πεπρα-χ-ός τὰ πεπρα-χ-ότα

τὸ πεπρα-χ-ός τὰ πεπρα-χ-ότα

ΜΕΤΟΧΗ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ