Το Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία

Με την πεποίθηση ότι πράττουμε το καθήκον μας,

το βιβλίο κατατίθεται ενώπιον του Κυπριακού Λαού,

στον οποίο και ανήκει.

Το βιβλίο…

Το βιβλίο «Το Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία» αποτελείται από τρία

ενυπόγραφα κείμενα, τα οποία οι δημιουργοί τους καταθέτουν ενώπιον του

Κυπριακού Λαού, ως ενιαίο σύνολο.

Η εμπειρία του Δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου 2004 κατέδειξε, ότι, παρά το

βροντερό ΟΧΙ στο τότε καταστροφικό «Σχέδιο Λύσης Αννάν», το θέμα παρέμεινε

ανοιχτό και δεκτικό της νέας συνωμοσίας, η οποία εξελίχθηκε μέχρι σήμερα

σε μια πιο καταστροφική προοπτική, εκείνη της ούτω καλούμενης «Διζωνικής-

Δικοινοτικής Ομοσπονδίας», η οποία εμφανώς οδηγεί στην πλήρη τουρκοποίηση

της Κύπρου και την προσάρτηση ολόκληρου του Νησιού στην Τουρκία.

Έναντι της επί θύραις καταστροφικής διευθέτησης, αλλά και για να μην αποτελέσει

το 2ο ΟΧΙ στο επικείμενο Δημοψήφισμα την απαρχή μιας νέας συνωμοτικής

περιπέτειας για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Λαό της, το βιβλίο προσφέρει

την υπαλλακτική Πρόταση, την οποίαν ο Κυπριακός Λαός καλείται να αναγάγει

σε «Ρητή Εντολή» προς την ηγεσία του Κυπριακού Κράτους, καθιστώντας την στο

σύνολο της «Απαράβατο Εθνικό Στόχο».

Η νομική ευθύνη για το αυθεντικό περιεχόμενο του βιβλίου αναλαμβάνεται από

τον υπογράφοντα.

Πάνος ΙωαννίδηςΝομικός

Κύπρος, Ιανουάριος 2016

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Σελίδες: 6-22

“Πρόταση για ορθή κατάληξη στο Θέμα της Κύπρου”

Πάνος Ιωαννίδης, Νομικός

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Ι Σελίδες: 23-41

“Στρατηγική ΑΟΖ και επίλυση κυπριακού”

Νίκος Λυγερός, Στρατηγικός Σύμβουλος

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Ι Ι Σελίδες: 42-50

“O παράγων της Ασφάλειας στο κυπριακό”

Φοίβος Κλόκκαρης, Αντιστράτηγος ε.α.

6

«Tο Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία»

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι

“Πρόταση για ορθή κατάληξη στο Θέμα της Κύπρου”

Πάνος Ιωαννίδης, Νομικός

Σελίδα

Προοίμιο 7

Κεφάλαιο 1 Συνοπτική ιστορική τεκμηρίωση 8

Κεφάλαιο 2 Η Πρόταση 12 2.1 Το σκεπτικό της Πρότασης 12 2.2 Το αξίωμα της Πρότασης 13 2.3 Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης 13

Κεφάλαιο 3 Άμυνα & Ασφάλεια 16

Κεφάλαιο 4 Παιδεία & Πολιτισμός 18

Κεφάλαιο 5 Θρησκεία 18

Κεφάλαιο 6 Οικονομία 19

Κεφάλαιο 7 Η υλοποίηση της Πρότασης 21

Επίλογος 22

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι - “Πρόταση για ορθή κατάληξη στο Θέμα της Κύπρου”

7

Προοίμιο

Το Θέμα της Κύπρου είναι εθνικό, υπεράνω οποιασδήποτε κομματικής, προσωπικής

ή άλλης σκοπιμότητας.

Με απόλυτη δέσμευση προς αυτή την αρχή, η Πρόταση βασίζεται στην ιστορικά

τεκμηριωμένη εξέλιξη πραγμάτων και θίγει βασικές παραμέτρους της κυπριακής

πολιτείας, με αναφορές στο βιβλίο «Αιματηρή αλήθεια, 2009» και στο έγγραφο

«η Πρόταση του ορθού ΝΑΙ, 2010», εκδόσεις της Κίνησης για Ελευθερία &

Δικαιοσύνη στην Κύπρο, της οποίας ο υπογράφων υπήρξε Πρόεδρος (2008-

2013).

Η Πρόταση, επικαιροποιημένη, κατατίθεται ενώπιον των νομίμων πολιτών της

Κυπριακής Δημοκρατίας, με σκοπό να συντελέσει καθοριστικά στην ορθή πορεία

και κατάληξη για το εθνικό Θέμα της Κύπρου.

Πάνος ΙωαννίδηςΝομικός

8


1. Συνοπτική ιστορική τεκμηρίωσηΗ Πρόταση αποτελεί ρεαλιστική προσέγγιση για ορθή κατάληξη στο κυπριακό ζήτημα, στη βάση της τεκμηριωμένης εξέλιξης των κυπριακών πραγμάτων, της οποίας η πορεία κατά την περίοδο από 1945 μέχρι σήμερα ήταν επιγραμματικά η ακόλουθη1:

1945Οι Βρετανοί αρνούνται στους Κυπρίους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

1950-1955Οι Βρετανοί πείθουν την Τουρκία να διεκδικήσει την Κύπρο και, κατά την περίοδο 1955-1963, υποκινούν και υποστηρίζουν τους Τούρκους να αναπτύξουν ισχυρή τρομοκρατική δραστηριότητα, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζουν και επιβάλλουν το Σύνταγμα-παγίδα του 1960.

1955-1960Οι Βρετανοί υποχρεώνουν τον Κυπριακό Λαό να διεκδικήσει ενόπλως την απαλλαγή του από τον αποικιοκρατικό ζυγό. Διεξάγεται από τους Έλληνες της Κύπρου ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ ’55-’59 και οι Βρετανοί ηττήθηκαν. Η περίοδος ολοκληρώνεται με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, στη βάση του Συντάγματος-παγίδα που είχαν στο μεταξύ ετοιμάσει οι Βρετανοί, σε συνεργασία με την Τουρκία.

1963Οι Βρετανοί δημιουργούν την αφορμή2 για ένοπλη τουρκική ανταρσία και απόσχιση-αυτοαπομόνωση των Τούρκων Κυπρίων από το νόμιμο Κράτος, με στόχο την κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ανταρσία σχεδιάστηκε, προπαρασκευάστηκε και υλοποιήθηκε από την Τουρκία, που έθεσε υπό τον έλεγχο της τους Τούρκους της Κύπρου.

1964-1974Οι Βρετανοί, με την ανοχή ή/και συνεργασία των Αμερικανών, συνεχίζουν τις μεθοδεύσεις, με επιστέγασμα το χουντικό Πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου 1974 κατά της νόμιμης κυπριακής κυβέρνησης και, με αυτή την αφορμή, την τουρκική Εισβολή [βλ. παράνομη Επιδρομή] κατά του κυπριακού κράτους στις 20 Ιουλίου 1974, την έναρξη εθνοκάθαρσης κατά των Ελλήνων Κυπρίων και την έκτοτε παράνομη Κατοχή κυπριακού εδάφους με όλα τα συνεπακόλουθα.

1974-1983Γίνονται επανειλημμένες προσπάθειες για «διευθέτηση του κυπριακού», με κύριο χαρακτηριστικό τη διαχρονική αδιαλλαξία των Τούρκων, παρά τις κατά καιρούς οδυνηρές υποχωρήσεις της ελληνικής κυπριακής πλευράς.

1 «Αιματηρή αλήθεια - 2009».2 Οι Βρετανοί παροτρύνουν τον τότε Πρόεδρο, μ. Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, «να επιδιώξει συνταγματικές τροποποιήσεις», γεγονός που χρησιμοποίησαν αμέσως μετά ως αφορμή για να εξερεθίσουν τους Τούρκους.


9

1983Οι εγκάθετοι της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο ανακηρύσσουν παράνομο τουρκικό ψευδοκράτος με την ονομασία «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», επιδιώκοντας έκτοτε [ανεπιτυχώς] τη διεθνή αναγνώριση του και επιμένοντας, επίσημα πλέον, για διευθέτηση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), δηλαδή διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάσταση της με δύο ισότιμα και κυρίαρχα κράτη.

1983-2004Οι μεθοδεύσεις για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω ΔΔΟ συνεχίζονται, με επιστέγασμα το βρετανικής επινόησης και προώθησης «Σχέδιο Λύσης Αννάν»3.

2004-20084

Παρά την απόρριψη του Σχεδίου Αννάν στις 24 Απριλίου 2004, παρά την ισότιμη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ την 1η Μαΐου 2004 και παρά την επίσημη ένταξη της στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2008, η προσπάθεια από τους εντός και εκτός Κύπρου θιασώτες της κατάλυσης του κυπριακού κράτους και επιβολής ΔΔΟ ανασχεδιάζεται, με τις εξελίξεις πλέον να οδηγούνται προς μιαν «απατηλά ωραιοφανή νεκρανάσταση του Σχεδίου Αννάν», με σκοπό την αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οικοδόμηση μιας θνησιγενούς Συνομοσπονδίας δύο ισοτίμων κρατιδίων, την εξ ορισμού τουρκοποίηση της Κύπρου υπό βρετανική κηδεμόνευση και, μοιραία, την προσάρτηση της Νήσου στην Τουρκία. Ως «Στρατηγική Υλοποίησης» του νέου σχεδιασμού, καθορίστηκε το τρίπτυχο Πρόκληση Οικονομικής Δυσπραγίας / Κοινωνική Εξαθλίωση / Επιβολή Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

2008-2013Η προεδρία Δημήτρη Χριστόφια άρχισε να υλοποιεί αυτή τη Στρατηγική, με σειρά καταστροφικών παραχωρήσεων, εκπτώσεων και προτάσεων5, χάριν επίτευξης Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), η οποία προνοείται ως δήθεν «βάση»

3 Το «Σχέδιο Λύσης Αννάν», του οποίου η 1η Έκδοση παραδόθηκε στον τότε Πρόεδρο μ. Γλαύκο Κληρίδη στις 11 Νοεμβρίου 2002, επινοήθηκε και μεθοδεύτηκε από τους Βρετανούς, με τη συνεργασία της Τουρκίας, των ΗΠΑ και συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων Ελλάδας και Κύπρου, υπογράφτηκε από τον τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφφι Αννάν και υποβλήθηκε για αποδοχή από τους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου σε δύο χωριστά δημοψηφίσματα (24 Απριλίου 2004). Το 64% των Τούρκων ψηφοφόρων, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων αποτελείτο από Τούρκους στρατιώτες και παράνομους εποίκους, αποδέχτηκε το Σχέδιο. Το 76% των Ελλήνων Κυπρίων το απέρριψε. Το σχέδιο προέβλεπε ότι, εάν απορριπτόταν από τους Έλληνες ή/και τους Τούρκους, θα εθεωρείτο ως μη υπάρχον. - Βλ. και υποσημείωση 20.4 Αυτή την περίοδο, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος.5 Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ (τότε “Προέδρου” του τουρκικού ψευδοκράτους) 23ης Μαΐου 2008, Μνημόνιο Συναντίληψης Χριστόφια-Γκόρτον Μπράουν (τότε Βρετανού Πρωθυπουργού) 5ης Ιουνίου 2008 και πληθώρα μειοδοσιών που ακολούθησαν προς εφαρμογή των συμφωνηθέντων.

10


για επίλυση του κυπριακού ζητήματος στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών6, αλλά και εφαρμόζοντας τακτική οικονομικής εξουθένωσης του κυπριακού λαού.

Ειδικά ως προς την Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ):o 1982: Η Κυπριακή Δημοκρατία υπογράφει τη Συμφωνία του Montego Bay για το

Δίκαιο της Θάλασσας.o 1988: Η Κυπριακή Δημοκρατία κυρώνει τη Συμφωνία του Montego Bay.o 2003: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με την Αίγυπτο.o 2004: Θεσπίζεται η Κυπριακή ΑΟΖ.o 2007: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με τον Λίβανο.o 2010: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με το Ισραήλ.

2013 μέχρι σήμεραΜε καταγραμμένες τις “συγκλήσεις Χριστόφια-Τούρκων” από τον Αλεξάντερ Ντάουνερ7, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ως «δεσμευτική αφετηρία για την παραπέρα πορεία συνομιλιών», ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης συνεχίζει την προσπάθεια για “διευθέτηση ΔΔΟ”, υποκρινόμενος ότι δήθεν επιμένει «στη βάση αρχών», όπως είναι η μία Κυριαρχία, η μία Ιθαγένεια και η μία Διεθνής Προσωπικότητα.Δηλαδή πράγματα, τα οποία κακώς τίθενται υπό την έγκριση της παράνομης Τουρκίας, καθ’ όσον αποτελούν υπαρκτά συστατικά του ευρωπαϊκά και διεθνώς νόμιμου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.Τα όσα δε δήθεν απαιτεί «ως προϋπόθεση για πρόοδο του διαλόγου με τους Τούρκους» ο νυν Πρόεδρος, είναι απόλυτα ασυμβίβαστα προς την έννοια της «διζωνικότητας», όπως την ερμηνεύουν οι στοχεύοντες τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και όπως την επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Πρόεδρος8.Κατά τις δύο τελευταίες προεδρικές θητείες, τόσον ο τέως πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας (2008-2013) όσον και ο νυν Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης (2013-

6 Η ορολογία “Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία” είναι άνομη. Δεν καθορίζεται πουθενά στον Διεθνή Νόμο, δεν εφαρμόστηκε ποτέ και, όταν προτάθηκε προς τους Νοτιο-Αφρικανούς την 10ετία του ’80, απορρίφθηκε ως συνώνυμη του ρατσιστικού APARTHEID, που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είχε καταδικάσει ως Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Για να αποκτήσει «διεθνή νομιμοποίηση», η «ΔΔΟ» παρεισέφρησε -για πρώτη φορά και χωρίς να καθοριστεί η έννοια της- στο ψήφισμα 649/1990 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με εισήγηση της βρετανικής κυβέρνησης (Πρωθυπουργός μ. Μάργκαρετ Θάτσερ) και με την έγκριση του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργου Βασιλείου. Η άνομη αυτή πρόνοια του ψηφίσματος 649/1990 αντίκειται προς τις καθόλα έννομες και καταπελτικά υπέρ των δικαίων της Κυπριακής Δημοκρατίας πρόνοιες όλων των προηγούμενων Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, τα οποία το 649/1990 επιβεβαιώνει, αυτοκαταργώντας και καθιστώντας διεθνώς ανυπόστατη τη δική του πρόνοια περί ΔΔΟ.7 Ειδικός αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο.8 Συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου 11ης Φεβρουαρίου 2014, όπου συμφωνήθηκε ότι το νέο, συνεταιρικό κράτος ΔΔΟ θα συνιδρυθεί από δύο ισότιμα και κυρίαρχα κράτη.


11

2018), με την αλληλο-υποστήριξη των παρατάξεων τους [του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ] και συνεπικουρούμενοι από κάποιους επαμφοτερίζοντες, υλοποιούν τη συνωμοτικά συμφωνημένη από το 2004 στρατηγική, περιφρονώντας τη Λαϊκή Ετυμηγορία του Δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου 2004 και ακολουθώντας πιστά τη μεθόδευση που ξένοι και ντόπιοι συναποφάσισαν προς εξουδετέρωση του ΟΧΙ του κυπριακού ελληνισμού στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.Ο δε νυν Πρόεδρος προχώρησε και με δέσμευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, εντάσσοντας τον στο πλαίσιο της “διζωνικής, δικοινοτικής ισοτιμίας”, με αναστολή των ενεργειών αξιοποίησης των εντοπισμένων αποθεμάτων Φυσικού Αερίου. Ήδη, από την ώρα της «Τελετής Επανέναρξης των Διακοινοτικών Διαπραγματεύσεων» στις 11 Μαΐου 2015, η εικόνα που παρουσιάζουν οι κύριοι Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακιντζί9 είναι καθαρά εικόνα “δύο ισοτίμων Προέδρων, δύο ισοτίμων Κρατών…”. Συμπερασματικά, για έξι 10ετίες οι Βρετανοί, οι Τούρκοι και οι εκάστοτε συνεργάτες τους, μεθοδεύουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με πρώτο στόχο η Κύπρος να καταστεί τουρκικό προτεκτοράτο υπό μόνιμη βρετανική κηδεμόνευση.Μέχρι σήμερα, η διαχρονική αυτή μεθόδευση απέτυχε, για δύο λόγους:1) Διότι το ’63-’64 το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κατάρρευσε

λόγω της τουρκανταρσίας, αλλά παρέμεινε διεθνώς αναγνωρισμένο όπως ακριβώς το διαμόρφωσε πολιτειακά η ίδια η τουρκανταρσία10.

2) Διότι, με το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, ο κυπριακός λαός απέρριψε συντριπτικά το Σχέδιο Αννάν και διέσωσε το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο αμέσως μετά -την 1η Μαΐου 2004 και πάντοτε όπως διαμορφώθηκε πολιτειακά από την τουρκανταρσία του ‘63- επισημοποίησε την ένταξη του στην ΕΕ, ως ισότιμο Κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου του εδάφους της Κύπρου και με αναστολή της εφαρμογής του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο τμήμα εκείνο του (ευρωπαϊκού πλέον) κυπριακού εδάφους, επί του οποίου το νόμιμο Κράτος δεν μπορούσε να ασκήσει την κυριαρχία του λόγω της παράνομης τουρκικής κατοχής11.

3) Το ίδιο αυτό Κράτος εντάχθηκε και στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2008.Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες Κράτος-μέλος της ΕΕ, έχει από την 1η Μαΐου 2004 το αναφαίρετο δικαίωμα και τη σαφή υποχρέωση, να ενεργεί αυστηρά βάσει των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αρχών της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της

9 Ο Μουσταφά Ακιντζί είναι ο εκλεγείς τον Απρίλιο 2015 ως Ψευδοπρόεδρος της κατεχόμενης Κύπρου. 10 Το Κράτος που διαμορφώθηκε το 1963, μετά από τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία, την απόσχιση-αυτοαπομόνωση των Τούρκων Κυπρίων και την αυτοκατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως, είναι το δημοκρατικά κυβερνούμενο από το 100% του ΝΟΜΙΜΟΥ Κυπριακού Λαού κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας (Ψήφισμα Σ.Α. ΟΗΕ186/1964). Αυτό είναι το Κράτος, που, ως ισότιμο κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου της νήσου Κύπρου, εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 και στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2008.11 Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Κοπεγχάγη 12/13 Δεκεμβρίου 2002.

12


Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αξιοποιώντας κάθε θετικό στοιχείο που προέκυψε από την ένταξη στην ΕΕ, αλλά και να προωθεί ως μόνη ορθή πορεία για επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος, εκείνη της ομαλής επανένταξης του αποσχισθέντος τμήματος του νόμιμου κυπριακού λαού στο επίσημο κράτος, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η κυριαρχία της και να εφαρμοστεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο επί ολοκλήρου του κυπριακού εδάφους.12

Όμως, η πορεία που ακολουθείται είναι αντίθετη και ακυρωτική κάθε ευρωπαϊκού πλεονεκτήματος.Σήμερα, ο κίνδυνος διάλυσης του Κυπριακού Κράτους είναι μεγαλύτερος, καθόσον η μεθόδευση για «διευθέτηση ΔΔΟ» αναπτύσσεται πλέον στο πλαίσιο οικονομικής δυσπραγίας και σοβαρής κοινωνικής αστάθειας, σε συνδυασμό με τη συζήτηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και της εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στοιχεία, τα οποία μεθοδεύτηκαν και υλοποιούνται, με στόχο να πλήξουν καταλυτικά τις αντοχές και το φρόνημα του κυπριακού λαού και να διευκολύνουν την επιβολή της καταστροφικής κατάληξης.

2. Η ΠρότασηΣκοπός της Πρότασης είναι ο κυπριακός λαός να εμπεδώσει την ορθή πορεία προς τη δίκαιη, βιώσιμη και αξιοπρεπή κατάληξη του κυπριακού ζητήματος και να αναπτύξει την απαιτούμενη ευθυκρισία, προτού κληθεί να αποδεχθεί την όποια νέα «διευθέτηση» του προταθεί.

2.1. Το σκεπτικό της Πρότασης:Όπως τεκμηριώνεται, το κυπριακό ζήτημα εξελίχθηκε στη σημερινή του μορφή, αποκλειστικά λόγω της βρετανο-τουρκικής συνωμοσίας και τουρκανταρσίας του 1963 και κατέληξε με την παράνομη εισβολή της Τουρκίας κατά της κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974 και την έκτοτε παράνομη κατοχή κυπριακού εδάφους, που από το 2004 αποτελεί και έδαφος της ΕΕ. Με στόχο την -σε 1η φάση- εθνοκάθαρση και εκτουρκισμό των κατεχόμενων κυπριακών εδαφών, η Τουρκία προβαίνει σε διεθνώς παράνομες επεμβάσεις13 και έχει εγκαταστήσει παράνομο καθεστώς, για το οποίο επιδιώκει «διεθνή αναγνώριση». Στο πλαίσιο της «διευθέτησης ΔΔΟ» η Τουρκία -μεταξύ άλλων- επιδιώκει «δύο

12 Το βασικό ευρωπαϊκό πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα για ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ των «προνοιών παγίδευσης» του θνησιγενούς Συντάγματος 1960, των αντι-ευρωπαϊκών προνοιών που περιέχουν οι ούτω καλούμενες «Συμφωνίες του 1977 και του 1979», της διεθνώς άνομης πρόνοιας που περιέχει το ψήφισμα 649/1990 περί ΔΔΟ, του «Σχεδίου Λύσης Αννάν» και κάθε άλλης προσπάθειας για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.13 Παραδείγματα παράνομων επεμβάσεων είναι η εισαγωγή 100δων χιλιάδων Τούρκων εποίκων για αλλοίωση του δημογραφικού χάρτη του Νησιού, η καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων Κυπρίων, ο σφετερισμός, η εκποίηση και η καταστροφή ελληνικών περιουσιών, η αλλαγή των τοπωνυμίων (ακόμα και εκεί που βρίσκονται ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ Έλληνες Κύπριοι, όπως το Ριζοκάρπασο και η Αγία Τριάδα) και πολλά άλλα.


13

κράτη, δύο λαούς, δύο κυριαρχίες, δύο ιθαγένειες και πολιτειακή ισότητα 50%-50% μεταξύ των δύο κρατών, που θα αποτελούν δύο χωριστές διεθνείς οντότητες, υπό μίαν αδύναμη δήθεν «ομοσπονδιακή ομπρέλα». Επίσης, απαιτεί μη επιστροφή της πλειοψηφίας των προσφύγων και παραμονή όλων των εποίκων, άρα και διατήρηση όλου σχεδόν του κατεχόμενου εδάφους, αλλά και «χωριστή σχέση των δύο κρατών με την ΕΕ», η δε όλη «διευθέτηση» να καταστεί Πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο, δηλαδή «μη αναστρέψιμο ευρωπαϊκό κεκτημένο».Εάν όσα -ή περίπου όσα- επιδιώκει η Τουρκία εγκριθούν από τον Κυπριακό Λαό, θα πρόκειται για ακύρωση της Συνθήκης Ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, διότι το Κράτος που εντάχθηκε στην ΕΕ το 2004 θα καταλυθεί, οι δε πρόνοιες “ίδρυσης και λειτουργίας” του νέου πολιτειακού μορφώματος θα παραβιάζουν πολλαπλά και διαρκώς τις Θεμελιώδεις Αρχές της ΕΕ.Οι επιπτώσεις αυτής της σκόπιμα [Πολιτικά, Πολιτειακά, Νομικά, Οικονομικά και Ευρωπαϊκά] θνησιγενούς «διευθέτησης», θα είναι η πλήρης οικονομική κατάρρευση14, η απόλυτη ανασφάλεια15, το πολιτειακό χάος16 και η τελειωτική απο-ενοχοποίηση της Τουρκίας για την παράνομη εισβολή και κατοχή.Αυτά τα δεδομένα, θα οδηγήσουν σύντομα στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου υπό βρετανική κηδεμόνευση και -τελικά- στην προσάρτηση του Νησιού στην Τουρκία.

2.2. Το αξίωμα της Πρότασης:«Εξέλιξη που οδηγεί σε άμεση ή έμμεση κατάργηση του διεθνώς αναγνωρισμένου και ισότιμα ευρωπαϊκού κυρίαρχου Κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συζητείται. Κάθε άλλο θέμα συζητείται, νοουμένου ότι οι επί μέρους αποφάσεις δεν θα θίγουν την κυριαρχία του Κράτους και δεν θα πλήττουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων».

2.3. Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης:Η Πρόταση διέπεται αποκλειστικά από τις Θεμελιώδεις Αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα περί Κύπρου Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών17 και έχει ως σκοπό την από κάθε άποψη ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την επιδίωξη της ομαλής επανένταξης των Τούρκων Κυπρίων στο νόμιμο Κράτος και την εναρμόνιση ολόκληρης της κυπριακής επικράτειας με τους θεσμούς της ΕΕ, με τους οποίους το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου είναι εναρμονισμένο.

14 Έξοδος από την Ευρωζώνη και αντικατάσταση του ΕΥΡΩ, με άλλο νόμισμα μηδενικής αξίας.15 Η Κύπρος θα κατακλυστεί απ’ άκρου εις άκρον από Τούρκους εποίκους, χωρίς δικές της Ένοπλες Δυνάμεις και αξιόπιστη Δύναμη Αστυνόμευσης.16 Θνησιγενής διακυβέρνηση ρατσιστικής διαρχίας, με διττό δικαίωμα αρνησικυρίας μέσω της «εκ περιτροπής προεδρίας» κλπ.17 Εξαιρουμένης της άνομης πρόνοιας του ψηφίσματος Σ.Α. 649/1990 περί ΔΔΟ (βλ. υποσημείωση 6).

14


Με αυτά τα δεδομένα, η Πρόταση- - Αποκλείει οποιανδήποτε «διευθέτηση», με φιλοσοφία ή περιεχόμενο που ο

νόμιμος κυπριακός λαός ήδη απέρριψε. - Απορρίπτει, ως βρετανικά κατάλοιπα με διχαστική σκοπιμότητα, τους

χαρακτηρισμούς «δύο κοινότητες», «ελληνοκύπριοι», «τουρκοκύπριοι» και «τουρκική μειονότητα».

- Κηρύττει ως παράνομη και ποινικοποιεί κάθε ενέργεια, η οποία τείνει να πλήξει την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων,

και προνοεί:• Απόσυρση των Στρατευμάτων Κατοχής, αποχώρηση των Εποίκων και αποκλεισμό

Συστήματος Ασφάλειας του τύπου των «Εγγυήσεων του 1960».• Επαναφορά του Κράτους σε κατάσταση πλήρους ομαλότητας, πλήρη

αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξουδετέρωση των επιπτώσεων από την παράνομη τουρκική Κατοχή, προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων.

• Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος Συντάγματος, της Νομοθεσίας και των Θεσμών, με τρόπο που να εμπεδώνεται το καθολικό αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας.

• Θετική προσέγγιση ως προς τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα άλλων χωρών στην περιοχή, πάντοτε στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και αποκλειόμενης κάθε έκπτωσης ως προς την κυριαρχία και τα διεθνώς νόμιμα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των κυριαρχικών δικαιωμάτων επί της δικής της ΑΟΖ.

Ειδικότερα:1) Για τα Κατοχικά Στρατεύματα και τους Εποίκους προνοείται «ο άμεσος

καθορισμός του απαραίτητου ελάχιστου χρονοδιαγράμματος, για απόσυρση των στρατευμάτων κατοχής και για αποχώρηση των Τούρκων εποίκων, καθώς και κάθε άλλου προσώπου που βρίσκεται παράνομα στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας». Η υλοποίηση αυτής της πρόνοιας αποτελεί προϋπόθεση για κάθε άλλο βήμα για την υλοποίηση της Πρότασης.

2) Για το Κατεχόμενο έδαφος προνοείται «η άμεση παράδοση του εδάφους στην Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών, για την ελάχιστη απαιτούμενη μεταβατική περίοδο, μέχρι την υλοποίηση των υπολοίπων υποδομικών προνοιών».

3) Για τους Αγνοουμένους προνοείται «η άμεση άρση κάθε κωλύματος, ούτως ώστε να εξακριβωθεί η τύχη και οι συνθήκες, υπό τις οποίες χάθηκαν τα ίχνη όλων των Αγνοουμένων από την εισβολή του 1974».

4) Για τους Εγκλωβισμένους προνοείται «η άμεση και πλήρης ελευθερία κινήσεων και ο πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλων όσων διαμένουν στο κατεχόμενο έδαφος, μέχρι την υλοποίηση των υπολοίπων υποδομικών προνοιών».


1515

5) Για τους Πρόσφυγες, τους Εκτοπισμένους και τους κατιόντες τους [χωρίς περιορισμό] προνοείται «ο άμεσος καθορισμός του ελάχιστου απαιτούμενου χρονοδιαγράμματος, για πλήρη αποκατάσταση όλων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Βασικών Ελευθεριών επιστροφής, εγκατάστασης, ανάκτησης και εκμετάλλευσης περιουσίας. Τα ίδια προνοούνται και για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας».

6) Για τις Περιουσίες και αποζημιώσεις προνοείται ότι «ο υπαίτιος για τον σφετερισμό, την αλλοίωση, την καταστροφή ή την απώλεια χρήσης περιουσίας χωρίς την άδεια του νόμιμου ιδιοκτήτη, θα καταβάλει ανάλογη και ακριβοδίκαιη αποζημίωση προς τον νόμιμο ιδιοκτήτη ή τον νόμιμο κάτοχο, για όσο χρόνο διάρκεσε η παρανομία».

Η πρόνοια δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «νόμιμου ιδιωτικού διακανονισμού», με τρόπο που να μην θίγονται η κυριαρχία και τα νόμιμα συμφέροντα του Κράτους.

Η νομιμότητα όλων των περιπτώσεων «ιδιωτικού διακανονισμού», θα κρίνεται από τα αρμόδια, ευρωπαϊκά Κυπριακά Δικαστήρια, τα οποία θα επικυρώνουν ή θα ακυρώνουν τον διακανονισμό.

Οσάκις ο διακανονισμός είναι παράνομος ή ανέφικτος, θα εφαρμόζονται τις πρόνοιες του Νόμου.

7) Για το Σύνταγμα και τις Συνθήκες του 1960, προνοείται:o Απάλειψη όσων προνοιών του Συντάγματος και των συνοδευτικών Συνθηκών

του 1960, των οποίων είτε η ισχύς κατέστη ανενεργή λόγω των συνεπειών της διαχρονικής βρετανο-τουρκικής συνωμοσίας ή/και της τουρκανταρσίας του 1963 ή/και της τουρκικής εισβολής του 1974, είτε το περιεχόμενο τους παραβιάζει τις Θεμελιώδεις Αρχές της ΕΕ ή/και του Χάρτη του ΟΗΕ.

o Γενική αναβάθμιση του Συντάγματος με κάθε αναγκαία προσθήκη ή τροποποίηση, με στόχο τον εκσυγχρονισμό και την πλήρη εναρμόνιση του προς το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην ΕΕ, δηλαδή τις αρχές της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

8) Για τη Διακυβέρνηση και τους Θεσμούς προνοείται:o Δημοκρατική διακυβέρνηση, με πλήρη ισονομία έναντι του Νόμου και της

Πολιτείας, για κάθε νόμιμο Κύπριο Πολίτη.o Δίκαιη κοινωνική πολιτική, με κριτήρια επαρκών ωφελημάτων προς

συγκεκριμένες κατηγορίες δυσπραγούντων πολιτών, περιλαμβανομένων ανάλογων προνοιών για την ομαλή επανένταξη των νομίμων Τούρκων Κυπρίων στο νόμιμο Κράτος και εναρμόνιση των κατεχομένων εδαφών με το ευρωπαϊκό κεκτημένο18.

18 Βλ. και «6. Οικονομία».

16


o Ισορροπημένη ανάπτυξη, μέσα στις πραγματικές και αντικειμενικά προβλεπτές δυνατότητες του Κράτους, με ιδιαίτερη φροντίδα για τα θέματα δημόσιας ασφάλειας και υγείας.

o Επιμελή προστασία του περιβάλλοντος και μεθόδευση ταχείας ανάπτυξης φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων παραγωγής ενέργειας.

o Ουσιαστικά μέτρα στοργής και στήριξης της Νέας Γενιάς.o Οικονομική πολιτική λελογισμένης λιτότητας, χωρίς επηρεασμό της καλώς

νοούμενης ευημερίας του λαού.o Άμεση αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με

έμφαση στα υποθαλάσσια αποθέματα Φυσικού Αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ, προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων.

o Αξιόπιστη διασφάλιση χρηστής και αποτελεσματικής διοίκησης, στο πλαίσιο Δίκαιου Κράτους.

3. Άμυνα & ΑσφάλειαΗ Κυπριακή Δημοκρατία, όπως όλα τα κράτη, οφείλει να διαθέτει αξιόπιστο Σύστημα Άμυνας & Ασφάλειας, για την προστασία των πολιτών και των συμφερόντων τους, την αντιμετώπιση απειλών και την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

Λαμβάνοντας υπ’ όψη- - ότι η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και η αμυντική ικανότητα του Κράτους

κατά πάσης απειλής αποτελεί προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία και τη βιωσιμότητα του,

- ότι η γεωγραφική θέση της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνει τις απαιτήσεις ασφάλειας,

- ότι τα βιώματα από το σύστημα ασφάλειας του 1960 ήσαν τραυματικά19, - ότι οι πρόνοιες του «Σχεδίου Αννάν» ήσαν καταστροφικές20, - ότι από τη δεκαετία του ’50 και διαρκώς, η Τουρκία έχει ως στρατηγικό στόχο «τον

19 Οι «Συνθήκες Εγγυήσεως & Συμμαχίας του 1960» αποδείχθηκαν μόνιμη πηγή ανωμαλίας και κηδεμόνευσης και, με βρετανική ενθάρρυνση, εξυπηρέτησαν τον στρατηγικό στόχο της Τουρκίας για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου (βομβαρδισμοί Τυλληρίας-1964, εισβολή-1974 και έκτοτε κατοχή, εποικισμός κλπ). Επιπλέον, το άρθρο IV της Συνθήκης Εγγυήσεως περί «μονομερούς επεμβάσεως» παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του οποίου το Άρθρο 2(4) καθορίζει ότι «Όλα τα Μέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους, ή με οποιανδήποτε άλλη ενέργεια, ασυμβίβαστη προς τους Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών».20 Είναι η 5η Έκδοση του «Σχεδίου Λύσης Αννάν» (υπό τον επίσημο τίτλο «Η συνολική Διευθέτηση του Κυπριακού Προβλήματος από τα Ηνωμένα Έθνη, Μάρτιος 2004», όπου η μεν Τουρκία επιδίωξε ενίσχυση των επεμβατικών δικαιωμάτων και του ρόλου κηδεμονίας επί της Κύπρου, επέκταση κυριαρχικών δικαιωμάτων στον θαλάσσιο και εναέριο κυπριακό χώρο, περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων και αφοπλισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομιμοποίηση του εποικισμού, η δε Βρετανία επιδίωξε νομιμοποίηση και μονιμοποίηση της απόλυτης κυριαρχίας των Βάσεων, επί του εδάφους, της θάλασσας και του αέρα της Κύπρου.


17

πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου»21, - ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες και ισότιμο Κράτος-μέλος της ΕΕ και του

ΟΗΕ, - και ότι το περιβάλλον ασφάλειας έχει αλλάξει διεθνώς,

η Πρόταση υιοθετεί ένα νέο Σύστημα Ασφάλειας ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που καλύπτει τη διαφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμου και κυρίαρχου Κράτους-μέλους της ΕΕ και που -μεταξύ άλλων- προνοεί:• Πλήρη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αυτοάμυνας και διάθεσης ιδίων

Ενόπλων Δυνάμεων, κατά την εκάστοτε κρίση του Κυπριακού Κράτους22.• Αποκλεισμό του ενδεχομένου «πλήρους αποστρατιωτικοποίησης»23.• Κατάργηση των «Συνθηκών Εγγύησης & Συμμαχίας του 1960»24 και άλλων

αποικιοκρατικών κατάλοιπων που αντίκεινται προς το ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ)25.

• Κανένα περιορισμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας επί ολόκληρης της κυπριακής επικράτειας (ξηράς, θάλασσας και αέρα).

• Αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και των εποίκων26.• Συμμετοχή ή/και σύναψη συμφωνιών ασφάλειας και συνεργασίας και με άλλους

Οργανισμούς Συλλογικής Ασφάλειας πέραν του ΟΑΣΕ27, όπως ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη της ΕΕ (PfP).

• Πλήρης εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας

21 «Αιματηρή αλήθεια – 2009», Κεφ. Β8, Β10 Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (1956), Σχέδιο «Ανάκτηση Κύπρου» Γραφείου Ειδικού Πολέμου τουρκικού Γενικού Επιτελείου (1958) και Κεφ. Β30-Β32.22 Καταστατικός Χάρτης ΟΗΕ, άρθρο 51: «Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δεν θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας...».23 Όχι μόνο για λόγους αξιοπρέπειας του Κράτους, αλλά και λόγω της μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας και αστάθειας που χαρακτηρίζουν την περιοχή στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, της αδυναμίας άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Κράτους, των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας και των βρετανικών σκοπιμοτήτων επί της Κύπρου.24 Εξ άλλου, οι Συνθήκες του 1960 ΑΥΤΟ-ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ με τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία κλπ του 1963 (βλ. «Αιματηρή αλήθεια – 2009», Κεφ. Β27 και Γ1), με τους τουρκικούς βομβαρδισμούς του 1964 (βλ. «Αιματηρή αλήθεια – 2009», Κεφ. Γ7-Γ9) και με την παράνομη τουρκική εισβολή του 1974 και όλα τα συνεπακόλουθα (βλ. «Αιματηρή αλήθεια – 2009», Κεφ. Δ1-Δ5).25 Η ΚΕΠΠΑ θεσπίστηκε και διέπεται από τον τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει αντικαταστήσει την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία (ΕΠΣ) και προβλέπει τον καθορισμό μιας μελλοντικής, κοινής αμυντικής πολιτικής, η οποία στον κατάλληλο χρόνο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κοινή, ευρωπαϊκή άμυνα.26 Ο εποικισμός κυπριακού εδάφους από την Τουρκία είναι διεθνές έγκλημα (Συνθήκη Γενεύης 1949). Οι παράνομοι έποικοι εισήχθησαν για αλλοίωση του Δημογραφικού Χάρτη της Κύπρου, ανέρχονται σε 100δες χιλιάδες και αποτελούν ισχυρή πλειοψηφία έναντι των νομίμων Τούρκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι έχουν συρρικνωθεί από 118.000 (1974) σε 88.000 (Δημογραφική Έκθεση Στατιστικής Υπηρεσίας Κυπριακής Δημοκρατίας, 2006). - Βλ. και «2.4. Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης».27 Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη, στον οποίον η Κυπριακή Δημοκρατία συμμετέχει.

18


(Montego Bay, 1982).• Διακανονισμός των οικονομικών εκκρεμοτήτων και κατάργηση των παράνομων

(από της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ) Βρετανικών Στρατιωτικών Βάσεων και αποκλεισμό τέτοιου ενδεχομένου προς όφελος οποιασδήποτε Χώρας.

• Ενδεχόμενο παροχής διευκολύνσεων, μόνο προς όφελος Χωρών ή/και Συλλογικών Οργανισμών, στους οποίους η Κυπριακή Δημοκρατία θα συμμετέχει ή/και θα συνάψει συμφωνία ασφάλειας και συνεργασίας, χωρίς να θίγονται τα κυριαρχικά και άλλα νόμιμα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

• Αποκλεισμό της διασύνδεσης της επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

4. Παιδεία & ΠολιτισμόςΗ ΕΕ δέχεται τον κάθε ευρωπαίο πολίτη με την εθνική ταυτότητα και τον πολιτισμό του, χωρίς να ανατρέπει και να ισοπεδώνει τις παραδόσεις των ισότιμων Κρατών-μελών της.Με σεβασμό προς τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ιστορικά αποθέματα, τον πολιτισμό και γενικά την παιδεία όλων των Εθνών και με δεδομένο το γεγονός, ότι η μεγάλη πλειοψηφία του νόμιμου Κυπριακού Λαού είναι ελληνικής εθνικής καταβολής, η Πρόταση θεωρεί την Παιδεία ως θεμελιώδες κεφάλαιο για την επιβίωση του νόμιμου Κράτους και προνοεί:• Απόρριψη οποιασδήποτε προσπάθειας, που σκοπό έχει την απομάκρυνση της

νέας γενιάς Κυπρίων από τις εθνικές ρίζες, τη γλώσσα και την ιστορία.• Διαφύλαξη της παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς.• Ελληνοκεντρική Παιδεία για τους Έλληνες της Κύπρου και αντίστοιχη δυνατότητα

για κάθε άλλης εθνικής καταβολής, νόμιμο πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας.• Διδαχή της πραγματικής ιστορίας και περιφρούρηση της ιστορικής συνείδησης,

με ίσο σεβασμό προς την πραγματική ιστορία όλων των εθνών.• Ανάπτυξη διαλόγου, χρησιμοποίηση της τεχνολογίας, εκπαίδευση κοινής ψυχικής

αναβάθμισης και ισορρόπηση και εξύψωση κοινών ιδεωδών, για τη διαμόρφωση κοινής πορείας προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων.

Παιδεία παροχής αξιών, που να δημιουργεί πολίτες αξιοπρεπείς και αληθινά δημοκρατικούς, οι οποίοι θα σέβονται τον εαυτό τους, τους συνανθρώπους τους και την καταβολή τους και θα αυτοπειθαρχούν με αυτοπεποίθηση, σε μία ευνομούμενη πολιτεία που θα τους παρέχει ισονομία και ίσες ευκαιρίες προόδου.

5. ΘρησκείαΗ Πρόταση ασπάζεται την αρχή, ότι «το καθήκον όλων των θρησκειών είναι να ενώνουν και όχι να διαιρούν τους λαούς» και υιοθετεί τα ακόλουθα:• Η πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και ο Χριστιανισμός

αποδέχεται και σέβεται κάθε θρησκεία και κάθε άνθρωπο, με τις ιδιαιτερότητες


19

και τα πιστεύω του.• Η συνύπαρξη Ορθοδοξίας και Ισλάμ δεν ήταν πάντα ομαλή, γεγονός που

ουδέποτε οφειλόταν στη διαφορετική θρησκεία, αλλά στις τοπικές πολιτικές σκοπιμότητες και στα συμφέροντα ξένων δυνάμεων, οι οποίες υποκινούσαν τοπικές συγκρούσεις, επιστρατεύοντας και τις θρησκείες για να πετύχουν τους σκοπούς τους.

• Από τον 16ομΧ αιώνα που η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Τούρκους, η συνύπαρξη των πιστών των δύο θρησκειών υπήρξε αγαθή, γεγονός που μαρτυρείται από τη συνύπαρξη στην ίδια κοινότητα, αλλά και στον ίδιο χώρο της εκκλησίας ή του τεμένους.

• Τα φαινόμενα καταπίεσης ήσαν το αποτέλεσμα της βαρβαρότητας του κατακτητή και καμιά σχέση είχαν με τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των Κυπρίων.

• Η ειρηνική συνύπαρξη όλων των νομίμων Κυπρίων, μπορεί να στηριχθεί στον κοινό σεβασμό της «Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» και, ιδιαίτερα, της ελεύθερης συνείδησης, της ελεύθερης βούλησης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

• Οι Έλληνες της Κύπρου σέβονται τα Μουσουλμανικά τεμένη ως Μουσουλμανικά ιερά. Γι’ αυτό, οι ελληνικοί χώροι λατρείας που καταλήφθηκαν παράνομα το 1974 και αλλοιώθηκαν, ερημώθηκαν ή μετατράπηκαν σε τεμένη, πρέπει να επιστραφούν στους νόμιμους κατόχους τους.

Η συνύπαρξη σε συνθήκες ειρήνης και δικαιοσύνης δεν σημαίνει υποβάθμιση της ταυτότητας οποιουδήποτε. Οι Έλληνες Κύπριοι αποδέχονται τους νόμιμους Τούρκους Κυπρίους ως συμπατριώτες τους, με τον πολιτισμό, τη θρησκεία και τις ιδιαιτερότητές τους, όπως και οι Τούρκοι Κύπριοι αποδέχονται τους Έλληνες Κυπρίους ως δικούς τους συμπατριώτες.

6. ΟικονομίαΑφού, πρωτίστως, η Κυπριακή Δημοκρατία απαλλαγεί με ορθούς χειρισμούς από τις συνέπειες της καταστροφικής οικονομικής δυσπραγίας, στην οποία σκόπιμα οδηγήθηκε, και λαμβάνοντας υπ’ όψη- - ότι η διαδικασία εναρμόνισης της κυπριακής οικονομίας με το ευρωπαϊκό

κεκτημένο ήταν πολυετής, επίπονη και δαπανηρή, - ότι, υπό κανονικές συνθήκες και με διαχρονικά ορθή εσωτερική πολιτική, η

ευρωπαϊκή μορφή και δομή της οικονομίας παρέχει τη δυνατότητα για ποιοτική, διατηρήσιμη και αναβαθμιζόμενη οικονομική ανάπτυξη για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας,

- και ότι η λειτουργικότητα και η οικονομική βιωσιμότητα του κράτους επηρεάζει απόλυτα την πολιτική και πολιτειακή βιωσιμότητα της όποιας επίλυσης της Κυπριακού Ζητήματος,

η Πρόταση υιοθετεί τη βασική αρχή, ότι η τελική εξέλιξη για το Κυπριακό Ζήτημα οριοθετείται και τροχοδρομείται προς ορθή κατάληξη, αφ’ ενός από το ότι «οι

20


κατεχόμενες περιοχές ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και είναι εκτός του ελέγχου της επίσημης Κυβέρνησης λόγω της τουρκικής κατοχής»28 και, αφ’ ετέρου, από το ότι «η επίλυση του κυπριακού ζητήματος πρέπει να είναι συμβατή με ορθολογιστικές οικονομικές αρχές, ιδιαίτερα εκείνες που διασφαλίζονται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο».Εξ ου και η Πρόταση προνοεί τις ακόλουθες οικονομικές αρχές, οι οποίες λειτουργούν προς όφελος όλων των νομίμων πολιτών και είναι απόλυτα συμβατές με λύση βασισμένη στην ύπαρξη της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας:• Διατήρηση του συστήματος μεικτής οικονομίας με λελογισμένο κρατικό

παρεμβατισμό, ο οποίος να βασίζεται μόνο σε οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια και όχι σε πολιτικά ή φυλετικά.

• Γενικότερη οικονομική πολιτική, η οποία θα εφαρμόζεται στα πλαίσια που καθορίζονται από την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης Σταθερότητας και Ανάπτυξης29 και της Συνθήκης της Λισσαβόνας30, τα οποία -υπό κανονικές συνθήκες- διασφαλίζουν τη λειτουργικότητα της οικονομίας, τη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του συνόλου της οικονομίας.

• Ενδυνάμωση του κοινωνικού ρόλου του κράτους, για υποστήριξη ειδικών κατηγοριών δυσπραγούντων πολιτών και υποβοήθηση της ομαλής επανένταξης των νομίμων Τούρκων Κυπρίων στην ενιαία οικονομία31.

• Διατήρηση ενιαίας οικονομίας και αγοράς, ως μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με ελεύθερη και χωρίς βασικούς περιορισμούς διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού και κεφαλαίου σε όλη την οικονομία32.

• Ταυτόχρονα, προνοείται λελογισμένος κρατικός παρεμβατισμός σε θέματα που άπτονται του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, ιδιαίτερα λόγω του μικρού μεγέθους του πληθυσμού.

• Διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών του κράτους, των οποίων η δομή να διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Ιδιαίτερης σημασίας είναι

28 Πρωτόκολλο 10 της Πράξης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.29 Είναι το Κανονιστικό Πλαίσιο συντονισμού των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών των χωρών που συμμετέχουν στην ΕΕ, με σκοπό τη διασφάλιση της ευρωστίας των δημοσίων οικονομικών, γεγονός που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία της ενιαίας, ευρωπαϊκής οικονομίας.30 Αποτελείται από ένα σύνολο διαρθρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων, που βασίζονται στη συνεργασία μεταξύ των Κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με στόχο την επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης και την αύξηση της απασχόλησης στην ΕΕ.31 Τα μέτρα υποβοήθησης πρέπει να έχουν τη μορφή ενισχύσεων (λ.χ. αυξημένες και στοχευμένες κοινωνικές παροχές ή εκπαιδευτικά και άλλα προγράμματα κλπ) και όχι τη μορφή περιορισμών και στρεβλώσεων (λ.χ. ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση), τα οποία παρεμποδίζουν τη λειτουργία της αγοράς, πλήττουν το γενικότερο συμφέρον και παραβιάζουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.32 Εχέγγυα του συστήματος είναι το ενιαίο νόμισμα (ΕΥΡΩ) και η ανεξάρτητη, ενιαία Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου (μέλος του Ευρωσυστήματος). Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Κυβέρνηση θα μπορεί να ασκεί αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και να υποβοηθήσει τις σήμερα κατεχόμενες περιοχές να βελτιώσουν την αναπτυξιακή υποδομή τους.


21

η εύρυθμη λειτουργία των ανεξάρτητων θεσμών (όπως η Κεντρική Τράπεζα, τα Δικαστήρια, ο Γενικός Ελεγκτής και ο Γενικός Εισαγγελέας). Όπου, τα πλαίσια λειτουργίας των θεσμών καθορίζονται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τούτο είναι απαραβίαστο.

• Διασφάλιση της διαχρονικής βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, γεγονός ιδιαίτερης σπουδαιότητας και λόγω του κόστους που θα συνεπάγεται η επανένταξη των Τούρκων Κυπρίων στην ενιαία οικονομία.

Το κόστος της ίδιας της επανένταξης, όσο και της εναρμόνισης των κατεχομένων περιοχών με το ευρωπαϊκό κεκτημένο θα κληθεί να χρηματοδοτηθεί (σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον) από το Κράτος. Συνεπώς, η διαχείριση της χρηματοδότησης αυτών των εξελίξεων οφείλει να γίνει με ιδιαίτερη επιμέλεια.Προς την κατεύθυνση του οικονομικά βιώσιμου μέλλοντος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η σπουδαιότητα της αξιοποίησης του φυσικού πλούτου της Κυπριακής ΑΟΖ είναι αναντίλεκτη. Οι πιο πάνω αρχές διασφαλίζουν την ευρωστία και λειτουργικότητα της ενιαίας οικονομίας, συνάδουν απόλυτα με την συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμο Κράτος-μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης και ικανοποιούν τις όποιες ανησυχίες των Τούρκων Κυπρίων, προβλέποντας ορθολογική συμμετοχή και εκπροσώπηση στη διαχείριση της οικονομίας και τις θεσμικές δομές, καθώς και επαρκή και ορθά στοχευμένη κοινωνικο-οικονομική ενίσχυση, ώστε να υπάρξει γρήγορη σύγκλιση εισοδημάτων όλων των νομίμων Κυπρίων, στο πλαίσιο της ενιαίας ευρωπαϊκής οικονομίας.Εγγύηση για την κυπριακή οικονομία αποτελεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο, από το οποίον οι τυχόν παρεκκλίσεις θα είναι καταστροφικές για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

7. Η υλοποίηση της ΠρότασηςΗ Πρόταση μπορεί να υλοποιηθεί ΜΟΝΟ από τον Πρόεδρο και τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αποκλειστικό γνώμονα τα κυριαρχικά συμφέροντα του Κράτους και τα δικαιώματα όλων των νομίμων, ευρωπαίων Κυπρίων πολιτών.Προς τούτο, η υπεύθυνη Κυβέρνηση θα πρέπει:7.1. Να υιοθετήσει το Αξίωμα και τις Βασικές Πρόνοιες της Πρότασης.

7.2. Να αναπτύξει και επεξεργαστεί λεπτομερώς όλες τις παραμέτρους, καταλήγοντας σε πλήρη και επίσημη «Πρόταση της Κυπριακής Δημοκρατίας».

7.3. Να διαμορφώσει πολύπλευρη Στρατηγική Υλοποίησης.

7.4. Να καλέσει όλους τους νόμιμους Κύπριους ψηφοφόρους να εγκρίνουν την Πρόταση, σε ένα, κοινό Δημοψήφισμα.

7.5. Να τεκμηριώσει αναντίλεκτα την ορθότητα της Πρότασης προς τους ισότιμους εταίρους της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ.

22


7.6. Να καταθέσει την Πρόταση στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και να την υποστηρίξει ως απαραβίαστη γραμμή πλεύσης προς την ορθή πορεία και κατάληξη του κυπριακού ζητήματος.

Το ισχυρότερο επιχείρημα για την επικράτηση της Πρότασης είναι το γεγονός, πως «οτιδήποτε άλλο συμβεί στην Κύπρο είναι απότοκο της παράνομης Εισβολής και Κατοχής και, συνεπώς, είναι εξ ορισμού ευρωπαϊκά και διεθνώς παράνομο και απορριπτέο».

ΕπίλογοςΗ υλοποίηση της Πρότασης προβλέπεται επίπονη, με αναμενόμενα πολιτικά και άλλα κωλύματα και πιέσεις.Ιδιαίτερου χειρισμού θα πρέπει να τύχει η αναμενόμενη «τουρκική άρνηση», η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω πολυδιάστατης στρατηγικής συμμαχιών εντός και εκτός της ΕΕ, καθώς και της πλήρους αξιοποίησης του πολιτικού οπλοστασίου που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία ως Κράτος-μέλος της ΕΕ. Ο ηγέτης, προς τον οποίον ο Κυπριακός Λαός θα δώσει την εντολή υλοποίησης της Πρότασης, θα πρέπει να διαθέτει βούληση, πατριωτισμό, εντιμότητα και επιμονή, υπεράνω προσωπικών, κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων.Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την επικράτηση της Πρότασης είναι άγνωστος, καθόσον δεν δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα πρόταση που να προέρχεται υπεύθυνα από το επίσημο ευρωπαϊκό κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και να αφορά ολόκληρο τον νόμιμο Κυπριακό Λαό. Από της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ ο χρόνος είναι με το μέρος μας, γι’ αυτό και, όσος χρόνος και εάν χρειαστεί, θα είναι για πρώτη φορά χρόνος επένδυσης προς την ορθή κατεύθυνση. Νοουμένου, ότι δεν θα υπάρξει λιποψυχία, ολιγωρία και επάνοδος σε εκπτώσεις.Εάν ο Κυπριακός Λαός αναγάγει την Πρόταση σε «Απαράβατη Εντολή» προς τον κατάλληλο Ηγέτη, η Πρόταση θα αποδειχθεί ως η μόνη ευρωπαϊκά και διεθνώς νόμιμη, έντιμη, αξιοπρεπής, δίκαιη και βιώσιμη κατάληξη για το Κυπριακό Ζήτημα.Την ώρα που το Κράτος μας βιώνει τις επιπτώσεις της τρίπτυχης καταστροφικής πορείας «Οικονομική δυσπραγία / Κοινωνική και Ηθική Εξαθλίωση / Επιβολή μιας καταστροφικής “διευθέτησης”, έχουμε το χρέος να ανατρέψουμε την οικονομική δυσπραγία, να αρνηθούμε την ανθρώπινη εξαθλίωση και να διεκδικήσουμε μέχρι τέλους τα δικαιώματα μας, ως μια πολιτισμένη και αξιοπρεπής κοινωνία.

Είναι το ύστατο χρέος μας προς το δικό μας παρελθόν, αλλά και το ύστατο χρέος μας προς το μέλλον των δικών μας παιδιών...

_______________________________________________________________________

ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΙ - “Στρατηγική ΑΟΖ και επίλυση κυπριακού”

23

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Ι

“Στρατηγική ΑΟΖ και επίλυση κυπριακού”

Νίκος Λυγερός, Στρατηγικός Σύμβουλος

24


ΑΟΖ Ελληνισμού

Θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ


25

Η ΑΟΖ του ΕλληνισμούΟι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο απαιτούν στρατηγικές κινήσεις. Οι επαφές που υπάρχουν μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας γίνονται όλο και ισχυρότερες λόγω της έννοιας της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αλλά και της ανακάλυψης κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η οριοθέτηση των ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ δείχνουν την πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε, για να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, τόσο στρατηγικά όσο και οικονομικά. Το EuroAsia Interconnector είναι μια καλή αρχή της διασύνδεσης των τριών κρατών, που πρέπει να ενισχυθεί και με τη μεταφορά φυσικού αερίου, αρχικά σε μορφή CNG, ύστερα LNG και στο μέλλον με αγωγό. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η διασύνδεση πρέπει να γίνει και σε επίπεδο διακρατικής συμφωνίας για την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας. Με άλλα λόγια, την ώρα που η Ελλάδα μπαίνει στην τελική φάση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, πρέπει να σκεφτόμαστε ταυτόχρονα και την οριοθέτηση της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ. Αυτή η συμφωνία, ακόμα και αν αφορά ένα πολύ μικρό μήκος, είναι πάρα πολύ σημαντική για να ενεργοποιήσει de facto αλλά και de jure το συμμαχικό πλαίσιο. Διότι, για να υλοποιηθούν όλες αυτές οι κινήσεις, πρέπει να έχουν και την επίσημη τοποθέτηση των δύο κρατών, σε αυτήν την περιοχή που αποτελεί ένα πέρασμα, το οποίο είναι απαραίτητο για την τροφοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με φυσικό αέριο. Τα κοιτάσματα Leviathan, Tamar, Dalit και Αφροδίτη δεν έχουν νόημα από μόνα τους, αν δεν είναι προσβάσιμα από την ευρωπαϊκή αγορά που θα τα έχει όλο και περισσότερο ανάγκη με την πάροδο του χρόνου. Ξέρουμε, επίσης, ότι το ίδιο ισχύει και για τα κοιτάσματα που θα ερευνηθούν στα Νότια της Κρήτης. Είναι λοιπόν αναγκαίο, να προχωρήσουμε σε μια συμφωνία επίσημη και αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, έτσι ώστε οι υλοποιήσεις να έχουν μια μόνιμη βάση, η οποία να τις καθιστά ανθεκτικές. Είναι στην ουσία, ένα προαπαιτούμενο για τις μελλοντικές μας πορείες. Αυτή η βάση, είναι η επίπτωση της τοποστρατηγικής στην περιοχή, διότι το υπόβαθρο της υπόθεσης είναι η συνεκτικότητα. Μπορούμε, βέβαια, σε πρώτο επίπεδο να ορίσουμε ξεχωριστά, όρια που συμβαδίζουν στην περιοχή και μάλιστα έχουν ταυτόσημα σημεία υπολογισμένα με τα διαγράμματα Voronoi, αλλά πρέπει σε δεύτερη φάση να επιδιώξουμε μια κλασική συμφωνία στην περιοχή.Γνωρίζουμε ότι για το Ισραήλ, η έξοδος προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ύψιστης σημασίας. Δεν είναι λοιπόν μια τεχνητή προσέγγιση, όπως πιστεύουν μερικοί από τους δικούς μας που δεν ξέρουν τίποτα για την ιστορία του. Σε αυτό το γεωπολιτικό πλαίσιο, το οποίο είναι πολύ θετικό για τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, μπορούμε να βασιστούμε για να θεμελιώσουμε αυτή τη συμφωνία που είχε ήδη οραματισθεί ο Τάσσος Παπαδόπουλος, σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες και δίχως την ανακάλυψη αυτών των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Με αυτή τη συμφωνία, μπορούμε να θέσουμε επί του πρακτέου την έννοια της ΑΟΖ του Ελληνισμού που θα αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου.

26


Η ΑΟΖ του Ελληνισμού δεν είναι πια ούτε αδιανόητη ούτε ουτοπική. Είναι ένα όραμα με πρακτικές επιπτώσεις, το οποίο θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο. Μπορούμε μάλιστα, ήδη από τώρα, να υπολογίσουμε το οικονομικό ενδιαφέρον που αποτελεί μια περιοχή που θα ανήκει στις δύο ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, διότι ήδη από τώρα υπάρχει και υποψηφιότητα από εταιρεία του Ισραήλ, για κοινοπραξία περί εκμετάλλευσης σε τριπλό επίπεδο στη συγκεκριμένη περιοχή.

Η κυπριακή ΑΟΖ ως αιχμή του δόρατοςΑκόμα και στις δυσκολίες, η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί ως αιχμή του δόρατος, για ένα πολύ απλό λόγο: Η στρατηγική επένδυσή της είναι πολλές τάξεις μεγαλύτερη από οποιοδήποτε πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κράτος στον οικονομικό τομέα. Έτσι, ένα μόνο νησί, που έχει και κατεχόμενα, μπορεί μέσω της θάλασσας του και των υδρογονανθράκων του, που βρίσκονται μόνο στο αρχικό στάδιο, να ανταπεξέλθει με στρατηγικό τρόπο στις πιέσεις που δέχεται. Η Κύπρος αποδεικνύει έμπρακτα ότι, ακόμα και ένα μικρό κράτος, μπορεί να έχει μια υψηλή στρατηγική. Εάν ακολουθεί βασικά και θεμελιακά στοιχεία στρατηγικής, ο Ελληνισμός μπορεί να βρει τις δυνάμεις ν’ αντιμετωπίσει κάθε εχθρό. Αρκεί να υπάρχει όντως η θέληση να κάνει χρήση των δυνατοτήτων του και να μην παραμείνει στάσιμος λόγω κοινωνικών συνθηκών, που δεν συμβαδίζουν με την επίλυση σοβαρών προβλημάτων. Η Κύπρος, με την έκρηξη που έχει υποστεί, στα όρια και με τα τοξικά ομόλογα που δέχτηκε, δεν έχει την πολυτέλεια να χασομερεί με τοπικά προβλήματα. Είναι αναγκασμένη για το λαό της ν’ ακολουθήσει τα βήματα του Κρανιδιώτη και του Παπαδόπουλου, για να μπορέσει όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να γίνει και ενεργειακός κόμβος και γεωπολιτικός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την ΑΟΖ της δείχνει σε όλους την αξία της αξιοποίησης των ενεργειακών αποθεμάτων της. Δεν στέκεται ακίνητη πάνω στον πλούτο της και να περιμένει από τους άλλους ελεημοσύνη. Είναι ικανή να δει το μέλλον και να συνειδητοποιήσει ότι αυτό εξαρτάται άμεσα από την ΑΟΖ της. Δεν είναι, λοιπόν, θέμα εξάρτησης αλλά ανάγκης. Ένα νησί, για να ζήσει με αξιοπρέπεια, δεν μπορεί να είναι απομονωμένο και πρέπει να παίξει συνδυαστικά με τη θάλασσά του, διότι εκεί βρίσκεται η δύναμή του. Όσοι, λοιπόν, δεν έχουν διαβάσει τον Θουκυδίδη ας κοιτάξουν τουλάχιστον το παράδειγμα της Κύπρου.

Νέο βήμα στην κυπριακή ΑΟΖΤα αρχικά βήματα της κυπριακής ΑΟΖ έγιναν το 2003 με τη συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Στη συνέχεια θεσπίστηκε η ΑΟΖ το 2004. Ακολούθησε η συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Κύπρου και Λιβάνου το 2007. Και συμπληρώθηκε το 2010 με τη συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Με αυτόν τον τρόπο, η Κύπρος πέτυχε τις πρώτες συμφωνίες της Ανατολικής Μεσογείου. Και με αυτήν την πράξη πέρασε στην επόμενη φάση με την υλοποίηση


27

των γεωτρήσεων στο οικόπεδο 12, τον Οκτώβριο του 2011 και τον Ιανουάριο του 2013. Παράλληλα, η Κύπρος προχώρησε με τους γύρους αδειοδότησης για το οικόπεδο 12 στην αρχή και τα άλλα 12 οικόπεδα στη συνέχεια. Στο δεύτερο γύρο υπήρξαν 33 εταιρείες που υπέβαλλαν υποψηφιότητα με 15 κοινοπραξίες. Έτσι υπογράψαμε συμβόλαια με τη NOBLE (στο οικόπεδο 12) με την ENI-KOGAS (στα οικόπεδα 2,3, και 9), με την TOTAL (στα οικόπεδα 10 και 11). Αυτά τα στοιχεία αποτελούν στρατηγικά βήματα για την υψηλή στρατηγική της Κύπρου σε σχέση με τα ενεργειακά. Το ίδιο ισχύει και για την απόφαση για την κατασκευή ενός σταθμού υγροποίησης επί της ξηράς. Οι σχέσεις της Κύπρου, σε γεωπολιτικό επίπεδο, έχουν αλλάξει ριζικά με αυτές τις συμμαχίες. Και η επικύρωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο, ήταν και πάλι ένα πολιτικό βήμα ενίσχυσης του όλου πλαισίου. Ενώ πολλοί έλεγαν, αρχικά, ότι η Αίγυπτος θα είχε επηρεαστεί από την Τουρκία. Τώρα, η νέα επικύρωση που αφορά ουσιαστικά το πάχος της γραμμής οριοθέτησης, που είναι βέβαια η μέση γραμμή, ενισχύει ακόμα περισσότερο το πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης των δύο χωρών σε περίπτωση ύπαρξης κοιτάσματος που δεν βρίσκεται ακριβώς πάνω στη μέση γραμμή αλλά στο πάχος της. Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε πια μια ανθεκτική συμμαχία μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου που αφοπλίζει και τους πιο επιφυλακτικούς από τους αναλυτές. Αυτό είναι το νέο βήμα της κυπριακή ΑΟΖ.

Η τριπλή Αοζική προσέγγισηΗ τριπλή Αοζική προσέγγιση της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου που έχουν ένα κοινό τριπλό σημείο επαφής λόγω της ΑΟΖ τους, είναι πλέον μια πραγματικότητα. Διότι δεν μιλούμε πια μόνο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ της Αιγύπτου και της Κύπρου του 2003. Τώρα υπάρχει μια ενισχυμένη απόφαση από τις δύο πλευρές, η οποία εφοδιάζεται πρακτικά και από την παρουσία της Ελλάδος, που διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, η οποία αποτελεί και πέρασμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν υπάρχει μόνο η συμμαχία Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος αλλά και η συναίνεση της Κύπρου με το Λίβανο και τώρα η τριπλή προσέγγιση. Αν εξετάσουμε λοιπόν όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τουλάχιστον όταν έχουμε τοποστρατηγική σκέψη ότι πρόκειται για μια ακολουθία πράξεων, που δημιουργεί ένα στρατηγικό μείγμα πάνω στη ραχοκοκκαλιά της οριζόντιας διαχρονικής στρατηγικής που πολεμά, σε χρονοστρατηγικό επίπεδο, ενάντια στη βαρβαρότητα που προσπαθεί να αφανίσει τα νοητικά σχήματα της Μεσογείου θάλασσας, γιατί πολύ απλά δεν την συμφέρουν. Ξεχνά όμως, ότι η θάλασσα βρίσκεται σε ευρωπαϊκό πλαίσιο εδώ και αιώνες και τώρα, μετά το 2004, σε πλαίσιο Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλει, λόγω ενεργειακής ασφάλειας, να αναπτυχθούν οι αυτόχθονες πηγές ενέργειας μέσα στο χώρο της, έτσι ώστε να μειωθούν δραματικά όλα τα έξοδα που αφορούν τις εισαγωγές από

28


τρίτες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε όλοι πια, ότι οι ειδικοί με τις φοβίες τους είναι αναγκασμένοι να παραδεχθούν ότι δεν κατέχουν το αντικείμενο της ΑΟΖ, διότι σ’ ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος οι ατομικές στρατηγικές που είναι ατομικιστικές δεν ισχύουν, καθόσον λειτουργεί η συλλογικότητα και η ομαδικότητα, οι οποίες χρησιμοποιούν άλλα στρατηγήματα.

Η οριοθέτηση ΑΟΖ ως τριπλό όραμαΗ οριοθέτηση των ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου είναι πλέον στο κοινό πρόγραμμα των τριών χωρών ως όραμα. Η συμφωνία του Καΐρου ανοίγει διάπλατα το δρόμο για τις επίσημες υπογραφές των οριοθετήσεων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, αλλά βέβαια και την επέκταση της ήδη υπάρχουσας συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, έτσι ώστε οι τρεις ΑΟΖ να αγγίζουν το τριπλό σημείο επαφής δίχως καμία εξαίρεση. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουμε και την ύπαρξη του Καστελλόριζου ως σύμπλεγμα, αφού αυτό εξασφαλίζει το τριπλό σημείο. Επίσης, αυτό το πλαίσιο δίνει την πρακτική δυνατότητα εκμετάλλευσης και αξιοποίησης της λεκάνης Ηροδότου, η οποία διαθέτει τεράστια στρατηγικά αποθέματα υδρογονανθράκων. Έτσι, οι τρεις χώρες μπαίνουν πλέον σε πρακτική εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας και μάλιστα μέσα σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο, που ενισχύει τις γεωοικονομικές μας σχέσεις μέσω της τοποστρατηγικής έννοιας της ΑΟΖ. Με αυτό το εργαλείο, βοηθούμε και τη σταθερότητα της περιοχής, αλλά και την επενδυτική ελκυστικότητά της, αφού οι πετρελαϊκές εταιρείες αποφεύγουν παραδοσιακά αμφισβητούμενες περιοχές, για να μην υποστούν το οικονομικό κόστος της όποιας θεσμικής καθυστέρησης. Με αυτή τη τριπλή συμφωνία τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα για όλους και δεν έχουμε πια ανάγκη να περιμένουμε με ένα παθητικό τρόπο τις εξελίξεις, αφού αυτές προέρχονται από τις δικές μας πράξεις. Η Κύπρος δεν είναι πια μόνη και, παρόλο που υπάρχουν οι αναμενόμενες αμφισβητήσεις, η κυπριακή ΑΟΖ παραμένει ο συνδετικός κρίκος σε αυτό το ευρω-αφρικανικό πεδίο δράσης.

Η δύναμη της ΑΟΖΗ δύναμη της ΑΟΖ δεν είναι μόνο την οικονομία που αλλάζει, αλλά την στρατηγική που σου επιτρέπει να απαντάς ορθολογικά, και μάλιστα ντόμπρα και σταράτα, σε όσους είναι εγκλωβισμένοι μέσα στη μιζέρια τους και φοβούνται, υποτίθεται, για τα εθνικά θέματα. Στην πραγματικότητα, χωρίς τα δεδομένα της ΑΟΖ, πολλοί λένε ότι θα μας κανονίσουν οι ξένοι, θα μας τουρκέψουν οι άλλοι, θα μας τα πάρουν όλα και αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, δίχως καμία προοπτική ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο. Ενώ, όταν τους μιλάς για την ΑΟΖ και τους δείχνεις με χειροπιαστό τρόπο τα οφέλη της


29

σε γεωστρατηγικό, τοποστρατηγικό και χρονοστρατηγικό επίπεδο, αλλάζει το ύφος τους, γιατί δεν έχουν επιχειρήματα και μαθαίνουν για την αξία και την ανθεκτικότητά της, που δίνουν ξαφνικά δυνατότητες ανυποψίαστες, γιατί ήταν εντελώς αδιανόητη αυτή η προσέγγιση. Η ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας είναι ένας μοχλός πίεσης μέσω της θάλασσας, του απέραντου γαλάζιου. Διότι, τα προβλήματα της ξηράς δεν λύνονται, παρά μόνο με τη στρατηγική της θάλασσας.Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο υψηλή στρατηγική, είναι μια δύναμη που σου επιτρέπει να πατάς σταθερά στα πόδια σου, για να διεκδικείς και να απαντάς στις ερωτήσεις των φοβισμένων που έχουν παραλύσει από τις φοβίες τους. Με την ΑΟΖ έχουμε ένα εργαλείο για διαπραγματεύσεις και για απελευθέρωση. Δεν μπορούμε ν’ αποδεχτούμε την ύπαρξή των Κατεχομένων χωρίς να κάνουμε τίποτα. Έτσι η ΑΟΖ, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο, δεν είναι μόνο η ενεργοποίηση του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά ένα ολόκληρο πεδίο δράσης σε εθνικό επίπεδο και, σε συντονισμό με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, έχουμε συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε μέχρι πριν μερικά χρόνια. Ενώ, τώρα, αρχίσαμε.

Η κυπριακή ΑΟΖ ανήκει στις 5 κοινότητεςΣτη Κύπρο υπάρχουν πέντε κοινότητες: Η αρμενική, η ελληνοκυπριακή, η λατινική, η μαρωνίτικη και η τουρκοκυπριακή. Κατά συνέπεια, η κυπριακή ΑΟΖ ανήκει σε αυτές τις πέντε κοινότητες κι όχι μόνο σε δύο, όπως θα ήθελαν μερικοί, για να υπάρχει μια αντιπαράθεση. Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει αυτή η λανθασμένη βάση, αφού λειτουργούμε μόνο με ένα κράτος, που αντιπροσωπεύει ελεύθερα τις πέντε κοινότητες κι όχι μόνο μία. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών της και τα κυριαρχικά δικαιώματα ανήκουν σε όλους τους Κύπριους πολίτες. Δεν είναι, λοιπόν, θέμα αντιπαράθεσης μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας. Οι έποικοι είναι πολίτες της Τουρκίας και, κατά συνέπεια, έχουν δικαιώματα στην τουρκική ΑΟΖ. Και βέβαια η Τουρκία σίγουρα τους τα παρέχει, άρα δεν υπάρχει λόγος να μιλούμε με παράνομο τρόπο για τα δικαιώματα των κατεχομένων, που δεν υπάρχουν ως αναγνωρισμένη κρατική οντότητα από τον Ο.Η.Ε. Έτσι, οι συζητήσεις για το φυσικό αέριο έχουν ένα πλαίσιο απολύτως ξεκάθαρο. Όσον αφορά στη διαδρομή του αγωγού του φυσικού αερίου, δεν υπάρχει λόγος να συζητούμε για ένα πέρασμα από την Τουρκία, διότι ξέρουμε ότι μόνο ασφάλεια δεν παρέχει. Ο αγωγός πρέπει να έχει έναν οριζόντιο άξονα, που ενώνει ουσιαστικά τα κοιτάσματα με τον ευρωπαϊκό χώρο μέσω Κρήτης και Κύπρου. Ακολουθεί, λοιπόν, έναν διαχρονικό οριζόντιο άξονα που λειτουργεί εδώ και αιώνες, για να ενώσει τη Χριστιανική Ευρώπη με τους Αγίους Τόπους. Έτσι, το θέμα το ενεργειακό έρχεται να ενισχύσει το συμμαχικό πλαίσιο που αξιοποιείται αιώνες μέσα στην ιστορία μας.

30


Η εξόρυξη φυσικού αερίουΗ εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κύπρο δεν είναι μόνο συμβολική. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για την επίλυση του κυπριακού. Τόσα χρόνια ακούμε ότι υπάρχουν διαπραγματεύσεις επίσημες και ανεπίσημες, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα επί του πρακτέου. Τώρα, αξιοποιούμε και τις προσπάθειες που έγιναν το 1983 για να μην υπάρξει αναγνώριση των κατεχομένων ως χώρα. Δηλαδή, να μην ακολουθηθεί η απόφαση της Τουρκίας και να υπάρχει συνέχεια στα δύο ψηφίσματα του ΟΗΕ. Και βλέπουμε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι κινήσεις ακόμα και σήμερα. Όταν αρχίσαμε να μιλούμε για κυπριακή ΑΟΖ, κανείς δεν έδινε μεγάλη σημασία. Ούτε στη θέσπιση, ούτε στις οριοθετήσεις με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ. Όταν αρχίσαμε τις γεωτρήσεις, κανείς βέβαια δεν πίστευε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη θα είχε αποδειχθεί εμπορεύσιμο το 2015. Κι όμως έγινε και μάλιστα με χειροπιαστούς αριθμούς. Στη συνέχεια, κανείς δεν ξαφνιάστηκε από το γεγονός ότι το φυσικό αέριο άρχισε να υπάρχει ως αναφορά στις διαπραγματεύσεις. Επίσης, κανείς δεν είχε υπολογίσει ότι η απελευθέρωση του νησιού έχει κι ένα οικονομικό κόστος, το οποίο μπορεί να καλύψει η κυπριακή ΑΟΖ, για να μην έχουμε το ανάλογο που έγινε στη Γερμανία με την επανένωση, όπου χρειάστηκαν 15 χρόνια λιτότητας για να εξισορροπήσουν οι οικονομίες της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Η κυπριακή ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο για την απελευθέρωση, αλλά η ενεργοποίηση του θα γίνει πρακτικά μόνο μετά την αρχή της πρώτης εξόρυξης φυσικού αερίου της Κύπρου. Οι πραγματικές διαπραγματεύσεις πρέπει ν’ αρχίσουν μόνο μετά, για να αξιοποιηθεί αυτή η εξέλιξη.

Το κυπριακό έχει λύση ευρωπαϊκήΌποιες προσπάθειες και να γίνονται για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, αυτές πρέπει να σέβονται το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία εξαίρεση ακόμα και προσωρινή, αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι οι εξαιρέσεις διαρκούν. Τα έχουμε ζήσει με την προσφυγιά. Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρχει καμιά παρέκκλιση για οποιοδήποτε λόγο. Η Κύπρος έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα ενιαίο κράτος, με εξαίρεση ευρωπαϊκού κεκτημένου στην κατεχόμενη περιοχή, έτσι η λύση πρέπει να εμπεριέχει την άρση αυτής της εξαίρεσης και τίποτα άλλο. Αυτό έχει άμεσες επιπτώσεις και στο περιουσιακό με το οποίο πρέπει να είμαστε προσεχτικοί, διότι είναι αναμενόμενο ότι θα υπάρχει το θέμα της θεραπείας, που θα χρησιμοποιηθεί ως αντάλλαγμα κι όχι μόνο για μη απόλαυση της περιουσίας. Επιπλέον, πρέπει προσέξουμε και το θέμα του λεγόμενου εδαφικού, αφού θα επιτρέπει την εμφάνιση ενός χάρτη που θα μας θυμίσει παλαιοτέρα δεδομένα, τα οποία αποφύγαμε ορθολογικά και στρατηγικά.


31

Δεν υπάρχει λύση του κυπριακού χωρίς ΑΟΖΔεν υπάρχει λύση του κυπριακού χωρίς ΑΟΖ. Το τί εννοούμε μ’ αυτό το σχήμα, είναι απλό. Η Κύπρος έχει θεσπίσει την ΑΟΖ το 2004 κι έχει κάνει οριοθετήσεις με την Αίγυπτο το 2003, με τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010. Από το 2011 έχει αρχίσει την έρευνα για φυσικό αέριο στα κοιτάσματα Αφροδίτη, Ονασαγόρα και Αμαθούσα. Το 2015 απέδειξε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη είναι εμπορεύσιμο. Μόνο που δεν πέρασε ακόμα στο στάδιο της εξόρυξης που είναι η πιο σημαντική υλοποίηση όλου αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού, που έχει ως βάση την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει λοιπόν ν’ αντιληφθούμε, ότι όσοι βιάζονται να βρουν μια λύση του κυπριακού αυτήν την περίοδο, επί της ουσίας δεν θέλουν να αξιοποιήσουν εξολοκλήρου την ΑΟΖ και τις δυνατότητες που δίνει στην Κύπρο, ως εργαλείο απελευθέρωσης από μια εγκλωβισμένη κατάσταση. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι βλέπουν το όφελος της ΑΟΖ και τη δύναμή της, αλλά θέλουν να την αποφύγουν διπλωματικά. Κι όμως η ΑΟΖ είναι για όλες τις κοινότητες της Κύπρου χωρίς καμία εξαίρεση, άρα ποιο είναι το πρόβλημά τους. Η ΑΟΖ έχει θετική ενέργεια και πρέπει να αξιοποιηθεί. Συνεπώς, η λύση του κυπριακού πρέπει να βασίζεται πάνω στη Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυπριακή ΑΟΖ για να είναι όχι μόνο τεχνητά βιώσιμη, αλλά δίκαιη και στρατηγικά ορθή.

Τα μαρωνίτικα κατεχόμενα χωριάΤα μαρωνίτικα κατεχόμενα χωριά είναι τέσσερα, αν και παλαιότερα ήταν πολύ περισσότερα για λόγους ιστορικούς. Τα ονόματά τους είναι: Κορμακίτης, Καρπάσια, Ασώματος και Αγία Μαρίνα. Τώρα βέβαια τα δύο τελευταία δεν έχουν πια κατοίκους. Το σημαντικό είναι, ότι σπάνια δίνουμε σημασία σε αυτούς τους εγκλωβισμένους, λες και λειτουργούν διαφορετικά. Οι Μαρωνίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα με κάθε πολίτη της Κύπρου, αλλά καταπατούνται στα Κατεχόμενα, όπως κάθε εγκλωβισμένος. Οι Μαρωνίτες δεν είναι μόνο ενσωματωμένοι στα δεδομένα της Κύπρου ως κοινότητα με την θεσμική έννοια, αλλά ανήκουν στην ιστορία της Κύπρου, βέβαια κι αυτοί επιθυμούν τη λύση του κυπριακού, αλλά όχι βέβαια με σχέδια που κόβουν τα χωριά τους στα δύο και στην συνέχεια προσπαθούν να τους κοροϊδέψουν κι ανάλογα με το τί θα ψηφίσουν θα κάνουν μία ειδική προσπάθεια. Οι Μαρωνίτες είναι Κύπριοι πολίτες και δεν έχουν ανάγκη από τίποτα το ειδικό, λες και ζητούν χάρη. Πρέπει λοιπόν να σταματήσουμε αυτή την ειδική μεταχείριση που μας βολεύει κάθε φορά που ετοιμάζουμε κάτι. Οι Μαρωνίτες, όπως κάθε Κύπριος, έχουν δικαίωμα να ζήσουν ελεύθεροι στα χωριά τους. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι αυτά τα χωριά είναι στα κατεχόμενα και κατοικούν μέσα τους έποικοι που ανήκουν στον στρατό. Έτσι η κατάσταση δεν είναι ούτε εύκολη ούτε αντιπροσωπευτική, για να μιλήσουμε ελεύθερα. Η απελευθέρωσή τους θα γίνει με την απελευθέρωση της Κύπρου, χάρη στην ενέργεια και την στρατηγική.

32


Η κυπριακή ΑΟΖ δεν ανήκει στους έποικουςΗ κυπριακή ΑΟΖ ανήκει ως κυριαρχικό δικαίωμα στους πολίτες της Κύπρου κι όχι στους έποικους που έχουν τις απολαβές από άλλη ΑΟΖ. Επίσης, για αυτούς που κοιτάζουν μόνο την πούγκα τους, πρέπει να αντιληφθούν ότι η κυπριακή ΑΟΖ είναι πολλά ριάλια, πολύ περισσότερα από την αξία του κοιτάσματος Αφροδίτη, αφού ήδη το θαλάσσιο οικόπεδο 12 αξίζει περισσότερα. Και γι' αυτόν τον λόγο η κυπριακή ΑΟΖ δίνει μία τεράστια αξία και αξιοπιστία στην Κύπρο, αφού ετοιμάζεται να παίξει τον ρόλο ενός ενεργειακού παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο και για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η στρατηγική αλλαγή έχει πολλές επιπτώσεις και, βέβαια, οικονομικές. Διότι, μετά την εξόρυξη του φυσικού αερίου, η κυπριακή ΑΟΖ θα βοηθήσει έμπρακτα όχι μόνο την επίλυση του κυπριακού, αλλά και την απελευθέρωση της Κύπρου. Και ο λόγος είναι απλός, για όσους ξέρουν τα οικονομικά στοιχεία της επανένωσης της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Έτσι, η κυπριακή ΑΟΖ πρέπει να αξιοποιηθεί για να ενεργοποιηθεί επί του πρακτέου και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την εξόρυξη του φυσικού αερίου στο κοίτασμα Αφροδίτη που θα δώσει το παράδειγμα και για τα άλλα.

Η ENI παραμένει στην ΚύπροΕίχαμε ακούσει πολλά για την αναχώρηση της Total από διεθνείς ειδήμονες και, τελικά, δεν έγινε τίποτα και παραμένει κανονικά στα θαλάσσια οικόπεδα 10 και 11. Το ίδιο έγινε και με την ENI μετά από τις γεωτρήσεις στον Ονασαγόρα και στην Αμαθούσα, ενώ η ENI είχε στείλει το γεωτρύπανό της για συντήρηση στην Μασσαλία κι έκανε και μία γεώτρηση στην αιγυπτιακή ΑΟΖ. Συνεχίζει μάλιστα και δεύτερη γεώτρηση με το Saipem 10000 σε αιγυπτιακό θαλάσσιο οικόπεδο. Τώρα βλέπουμε, από την αποδοχή της κυπριακής κυβέρνησης, ότι είχε ζητήσει ήδη από τον Μάρτιο του 2015 παράταση για τις έρευνές της στην κυπριακή ΑΟΖ. Το ενδιαφέρον είναι, ότι τόσο καιρό κυριαρχούσε φημολογία ότι πρόκειται να φύγει κι ότι μάλιστα αυτό οφειλόταν είτε στις σεισμικές τουρκικές έρευνες, οι οποίες δεν λειτούργησαν καν στη δεύτερη NAVTEX, είτε λόγω διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού. Τώρα, όλοι επιτέλους ξέρουν ότι ήταν σενάρια φαντασίας και δεν έχουμε πια ανάγκη να τους πείσουμε για την πραγματικότητα που ζούμε. Διότι, τώρα και επίσημα μάλιστα, είναι η Κύπρος που συμφώνησε για να δώσει τον Αύγουστο την παράταση για έρευνα έως το 2018 που ζητούσε η ENI-KOGAS. Και αυτό το γεγονός, που δεν αναδείχθηκε, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι πρώτον η ENI συνεχίζει κανονικότατα το πρόγραμμά της, δεύτερο ότι δεν έχει χάσει βέβαια το ενδιαφέρον της για την κυπριακή ΑΟΖ και ειδικά για τα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3 και 9, και τρίτον ότι αντιθέτως θέλει να είναι καλυμμένη νομικά και στο πλαίσιο της παράτασης. Αυτές οι πληροφορίες θα ενισχύσουν όλους όσους πιστεύουν ότι η κυπριακή ΑΟΖ είναι ένα δυναμικό εργαλείο για την απελευθέρωση της Κύπρου. Απλώς πρέπει και να ξέρεις να το διαχειρίζεσαι και να το αξιοποιείς αποτελεσματικά. Αλλιώς, η


33

ηττοπάθεια και ο ραγιαδισμός επανέρχονται για να θάψουν κάθε προσπάθεια, αφού ήταν έτοιμοι πριν μερικά χρόνια να δώσουν τα πάντα για να μην έχουν άλλες φοβίες, δίχως να αντιληφθούν ότι τέτοιες κινήσεις θεωρούνται απλώς υποχωρήσεις και στη συνέχεια έρχονται πάντα χειρότερα, γιατί δεν έχεις πια καμία πρωτοβουλία κινήσεων και δεν μπορείς να κάνεις πράξη το όραμά σου. Τώρα, ξεπεράσαμε κι εδώ ένα εμπόδιο και συνεχίζουμε την αξιοποίηση της ΑΟΖ για την ελευθερία της Κύπρου.

Το κοίτασμα Ζορ και η κυπριακή στρατηγικήΌσοι προσπάθησαν τόσο καιρό να μειώσουν τη συνολική αξία των κυπριακών θαλάσσιων οικοπέδων, για να δώσουν αποκλειστική προτεραιότητα στο κοίτασμα Αφροδίτη, μπήκαν στη διαδικασία να παροτρύνουν την δημιουργία ενός αγωγού που συνδέει το κοίτασμα με την Αίγυπτο, αντί να τροφοδοτήσουν ένα σταθμό υγροποίησης στην Κύπρο. Και για να δικαιολογήσουν αυτή την προσέγγιση, που είναι άκρως συντηρητική σε επενδυτικό επίπεδο, μας εξήγησαν ότι η Αίγυπτος έχει ανάγκη από το φυσικό αέριο της Κύπρου. Βέβαια, δεν υπολόγισαν καν τις έρευνες που έκανε η ιταλική εταιρεία ENI στα θαλάσσια οικόπεδα της Αιγύπτου, ενώ αυτή η εταιρεία είναι γνωστή λόγω της παρουσίας της στα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3 και 9 της κυπριακής ΑΟΖ. Όμως, η ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ, το οποίο είναι υπεργιγαντιαίο, έρχεται να ανατρέψει εξολοκλήρου αυτό το επιχείρημα. Και ήταν μάλιστα αναμενόμενο, λόγω της δράσης της ENI και μάλιστα για δεκαετίες στην Αίγυπτο. Επίσης, το κοίτασμα Ζορ έρχεται να αποδείξει ότι το κοίτασμα Αφροδίτη δεν είναι το μοναδικό της περιοχής. Βέβαια υπάρχουν και τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar. Απλώς τώρα το ξέρουν όλοι. Και δεν μπορούν πια να ισχυρισθούν μερικοί επιτήδειοι ότι πρέπει να ποντάρουμε μόνο πάνω στην Αφροδίτη, για να μην κάνουμε τίποτα αλλού. Με αυτήν την ανακάλυψη αντιθέτως που θα εξασφαλίσει αυτάρκεια στην Αίγυπτο, ο σταθμός υγροποίησης στο Βασιλικό πρέπει να γίνει προτεραιότητά μας. Διότι ακολουθεί αυτά τα νέα ενεργειακά νοητικά σχήματα, αλλά επίσης ενισχύει την γεωπολιτική αξία της Κύπρου και θα αποτελέσει ουσιαστικά πλατφόρμα για όλα τα επόμενα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ.

Η κυπριακή ΑΟΖ ενάντια στον ραγιαδισμόΕίναι μερικοί που λόγω ραγιαδισμού θέλουν την Κύπρο να είναι ανίκανη να αποκτήσει μία ισχυρή γεωπολιτική για να είναι πάντα έρμαια των άλλων. Πριν μία δεκαετία δεν ήθελαν ούτε καν ν’ ακούσουν την έκφραση ΑΟΖ και δεν χειροκρότησαν τη θέσπισή της. Στη συνέχεια, αφού δεν μπόρεσαν ν’ αντισταθούν στην ορμή της και στη δυναμική των οριοθετήσεων, προσπάθησαν να μας πουν ότι το φυσικό αέριο είναι μια φούσκα και μάλιστα ένα πολιτικό τέχνασμα για τις εκλογές. Μετά, αφού αναγκάστηκαν να αποδεχτούν το πλαίσιο του διαγωνισμού, προσπάθησαν να σταματήσουν τη γεώτρηση, αλλά ούτε αυτό δεν τους βγήκε.

34


Για μερικά χρόνια, ήθελαν να αποδείξουν ότι το κοίτασμα Αφροδίτη δεν είναι ούτε μεγάλο ούτε αξίας. Κι όμως τελικά, το 2015, αποδείχτηκε ότι είναι εμπορεύσιμο. Έτσι και πάλι δεν τα κατάφεραν και η Κύπρος άρχισε να αποκτά μία αντικειμενική αξία και μάλιστα μία στρατηγική ικανή να εμποδίσει παράξενες κινήσεις εναντίον της. Άλλαξαν, λοιπόν, κι άρχισαν να υποσκάπτουν το ηλεκτρικό καλώδιο, το EuroAsia Interconnector, τον αγωγό East Med, όμως και τα δύο προγράμματα πέρασαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι εντάχθηκαν φυσιολογικά στα Projects of Common Interest. Τώρα, λοιπόν, προσπαθούν να μειώσουν την αξία του σταθμού υγροποίησης, ο οποίος είναι ικανός να φέρει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αλλά, βέβαια, όταν είσαι του ραγιαδισμού, δεν θέλεις από τέτοια γιατί δυναμώνουν την χώρα σου και έχουν την ικανότητα να απελευθερώσουν την πατρίδα σου. Κι όμως η Κύπρος συνεχίζει ακάθεκτα την πορεία της χωρίς να έχει φοβίες.

Από το κοίτασμα Ζορ στην κυπριακή ΑΟΖΜε το κοίτασμα Ζορ, λόγω του μεγέθους και της απόστασης του από την κυπριακή ΑΟΖ, πολλοί παράγοντες αναγκάζονται πλέον να εκδηλωθούν, για να φανεί ότι κάνουν και κάτι. Έτσι, με όλες τις δηλώσεις που ακούγαμε για την ENI και στη συνέχεια για την Total, βλέπουμε ότι υπάρχει μία αλλαγή φάσης που παίρνει μεγάλες διαστάσεις, τουλάχιστον για όσους ήθελαν να μειώσουν και τον ρόλο της κυπριακής ΑΟΖ και τον ρόλο των κοιτασμάτων της, εκτός του κοιτάσματος Αφροδίτης. Επί της ουσίας όμως, για όσους ξέρουν από ενεργειακή στρατηγική, δεν αλλάζει τίποτα. Απλώς, μερικοί αναγκάζονται να αλλάξουν τοποθέτηση για να είναι συμβατοί με την αλήθεια των πραγμάτων.Η ENI και η Total παραμένουν στην κυπριακή ΑΟΖ, όσο και να ήθελαν να το διαψεύσουν μερικοί για να υποβαθμίσουν την όλη έρευνα που γίνεται στα θαλάσσια οικόπεδα. Η ENI και η Total συνεργάζονται εδώ και δεκαετίες, με το θέμα των μετρήσεων και των αποτελεσμάτων των γεωτρήσεων, διότι συμφέρει και τις δύο, ειδικά όταν είναι σε κοντινές περιοχές. Επιπλέον, με το υπεργιγάντιο κοίτασμα Ζορ, υπάρχει ακόμα και περίπτωση να παίζει ένα ρόλο στην κυπριακή ΑΟΖ λόγω μικρής απόστασης. Κι επειδή έχουμε την ENI στο αιγυπτιακό θαλάσσιο οικόπεδο 9 και την Total στο κυπριακό θαλάσσιο οικόπεδο 11, τα οποία εφάπτονται, είναι αναμενόμενο να υπάρξει μια σύσφιξη σχέσεων και πάνω σε αυτό το θέμα. Έχει λοιπόν σημασία να δούμε πώς οι κυπριακές αρχές θα αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός. Βλέπουμε ήδη να αλλάζουν το ύφος τους, για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Κι ενώ προσπαθούσαν να δώσουν έμφαση σε άλλες συζητήσεις, η κυπριακή ΑΟΖ έρχεται και πάλι στο επίκεντρο ακόμα κι αν δεν το ήθελαν μερικοί ραγιάδες.

Κυπριακή ΑΟΖ και κυπριακόΜε τα νέα δεδομένα στον τομέα των υδρογονανθράκων, η κυπριακή ΑΟΖ αποκτά


35

όλο και περισσότερο σημασία ως γεωπολιτικό εργαλείο και, βέβαια, έρχεται να αφοπλίσει όλους όσους βιάζονται να λύσουν το κυπριακό με κάθε τρόπο, δίχως βέβαια να την αξιοποιήσουν. Διότι βλέπουμε όλο και πιο ξεκάθαρα, ότι οι δηλώσεις περί διαπραγματεύσεων αλλάζουν κάθε τόσο και λιγάκι. Έτσι, ενώ στην αρχή όλα παρουσιάζονταν με τον πιο θετικό τρόπο, κάθε φορά υπάρχει και μια νέα δήλωση, που έρχεται να εξηγήσει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Το είδαμε ήδη με το περιουσιακό και τώρα ακούμε διάφορα για το εδαφικό, που θυμίζουν περιπτώσεις χειρότερες από αυτές που απορρίψαμε ήδη πριν μια δεκαετία. Ταυτόχρονα, ενώ προσπαθούσαν να εξουδετερώσουν το ρόλο της κυπριακής ΑΟΖ μέσα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, αυτή κάθε φορά με νέα δεδομένα έρχεται ενισχυμένη. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει μία ασυμμετρία μεταξύ του λεξιλογίου της προπαγάνδας και της αλήθειας της πραγματικότητας. Έτσι, κάθε ενημερωμένος Κύπριος πολίτης μπορεί ν' αντιληφθεί πως η προσποίηση δεν είναι η πραγματικότητα κι ότι η πραγματικότητα αργά ή γρήγορα εμφανίζεται, θέλουμε δεν θέλουμε, για να δείξει και τα στοιχεία της υψηλής στρατηγικής της Κύπρου που δεν μπορεί πια να λειτουργήσει χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης, όταν ακούμε δηλώσεις που δεν έχουν επιστημονικό περιεχόμενο για την κυπριακή ΑΟΖ, συνειδητοποιούμε ότι οι πολιτικοί που τις κάνουν δεν έχουν ιδέα για την αξία τους και βρίσκονται εκτός πλαισίου για την ειδικότητά τους, η οποία βασίζεται τόσα χρόνια στην πράσινη γραμμή, χωρίς να γνωρίζουν το απέραντο γαλάζιο και την στρατηγική του αξία.

Διαπραγματεύσεις και ΔηλώσειςΕνώ μας παρουσιάζουν τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού ως ομαλές, έρχονται δηλώσεις από την άλλη πλευρά που διαψεύδουν αυτή την προσέγγιση. Η αναφορά στο πέρασμα από την Τουρκία ενός αγωγού φυσικού αερίου, όχι μόνο δεν είναι ορθολογική αλλά αποτελεί απόδειξη αγνοίας των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής φυσικού αερίου, αλλά όχι σε όλα τα σημεία της. Ο λεγόμενος αγωγός, και να περνούσε από την Τουρκία, θα έπρεπε να βγει από την Ελλάδα και την Βουλγαρία ή ακόμα και από τη Ρουμανία, σε κάθε περίπτωση μακρά από την Ιταλία που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής. Έτσι, αυτές οι δηλώσεις δεν σχετίζονται με τα γεωπολιτικά και τεχνικά δεδομένα της περιοχής, αλλά αποδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι υπάγεται το κατοχικό καθεστώς στην Τουρκία, πράγμα το οποίο ξεχωρίζουμε από την αρχή, ακόμα κι αν μερικοί θέλουν να το ξεχάσουν με έντεχνο τρόπο. Η διαχρονική οριζόντια στρατηγική δεν αφορά με κανένα τρόπο την Τουρκία. Ο Λίβανος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος, προτιμούν ως πέρασμα την Κύπρο και την Ελλάδα, αφού τα αποθέματά τους μπορούν να ενισχύσουν και τα δικά τους με τον ίδιο αγωγό. Πάντως, αυτό που βλέπουμε είναι ότι η ουσία του προβλήματος έχει γίνει

36


το φυσικό αέριο, και δεν αποτελεί πια μια λεπτομέρεια για το κυπριακό. Άρα, πρέπει να καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ της Κύπρου και το φυσικό αέριο πρέπει να αξιοποιηθούν, πριν γίνει οποιαδήποτε αληθινή προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού προβλήματος, για να έχουμε μαζί μας ένα συμμαχικό πλαίσιο, που προέρχεται από ένα στρατηγικό μείγμα των εθνικών συμφερόντων των κρατών της περιοχής.

Η νίκη της Κύπρου μέσω του κοιτάσματος ΖορΠολλοί στην Κύπρο θεωρούν, ότι δεν υπάρχει άλλο κοίτασμα στην κυπριακή ΑΟΖ εκτός από το κοίτασμα Αφροδίτη. Άλλοι θεωρούν, κι αυτό σε υψηλό επίπεδο, ότι με το κοίτασμα Ζορ η Κύπρος έχασε μια ευκαιρία. Όμως, η πραγματικότητα είναι ριζικά διαφορετική: Στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της ΑΟΖ της Κύπρου υπάρχουν τουλάχιστον άλλα δύο κοιτάσματα φυσικού αερίου και τουλάχιστον άλλα τέσσερα κοιτάσματα πετρελαίου, όπως το δείξαμε με τις αναλύσεις μας. Όσο για το κοίτασμα Ζορ, τα πράγματα είναι θεαματικά. Αρχικά, πρέπει να πούμε ότι το κοίτασμα φυσικού αερίου βρίσκεται κατά 99,9% εντός της αιγυπτιακή ΑΟΖ, αλλά το 1/6 της γεωλογικής δομής του βρίσκεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Και σ’ αυτό, το πολύ σημαντικό, δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία ακόμα κι από αρμόδιους. Εξετάζοντας την τομή της γεωλογικής δομής του κοιτάσματος Ζορ, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει κοίτασμα πετρελαίου, πολύ πιο κάτω από το κοίτασμα φυσικού αερίου, κι ότι αυτό βρίσκεται κατά το ήμισυ μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, η Κύπρος θα απολάβει το 50% της εξόρυξης αυτού του κοιτάσματος. Η ENI προβλέπει ήδη να κάνει την επόμενη γεώτρηση του χρόνου γι’ αυτό το κοίτασμα, βοηθώντας έτσι την Κύπρο και από την πλευρά της αιγυπτιακής ΑΟΖ. Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει οριστικά η Κύπρος να μιλά αποκλειστικά για το κοίτασμα Αφροδίτη, αφού υπάρχουν τόσα αποθέματα που αλλάζουν τα δεδομένα. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι πρέπει να γίνει και μια καινοτόμα αλλαγή στο κυπριακό μοντέλο αξιοποίησης της κυπριακής ΑΟΖ, αλλιώς δεν μπορούν να συμπεριληφθούν αυτά τα στοιχεία. Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ, αποτελεί μέσω του πετρελαίου του μια νίκη για την Κύπρο και πρέπει να την εκμεταλλευτούμε στρατηγικά.

Ενισχυμένη η Κύπρος με νέα δεδομέναΕνισχυμένη, λοιπόν, η Κύπρος με τα νέα δεδομένα από το πετρελαϊκό κοίτασμα Ζορ, αφού αυτό αφορά άμεσα την κυπριακή ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, η Αίγυπτος δεν παίζει πλέον μόνο τον ρόλο του συνδετικού κρίκου μεταξύ της Ελλάδας και της Κύπρου, όπως νόμιζαν μερικοί. Και δεν είναι εξαρτημένη από το φυσικό αέριο της Κύπρου, αλλά είναι ένας ισχυρός παίχτης που βοηθά την Κύπρο και την Ελλάδα. Η τριμερής αποκτά μεγαλύτερη ισχύ και δεν φαίνεται πλέον ως μόνο μια διπλωματική κίνηση, αλλά ως μια στρατηγική πράξη για τις τρεις χώρες που έχουν κοινά συμφέροντα στην περιοχή αλλά και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο.


37

Επιπλέον, με το κοίτασμα πετρελαίου η σχέση της Κύπρου με την Αίγυπτο θα ενισχυθεί και σε πρακτικό επίπεδο και μάλιστα σε πλαίσιο συνεκμετάλλευσης. Σε αυτό το πεδίο δράσης βρίσκονται η ENI από την πλευρά της αιγυπτιακής ΑΟΖ και η Total από την πλευρά της κυπριακής ΑΟΖ. Και επειδή υπάρχει και οριοθέτηση και τα συμβόλαια παραχώρησης από τις δύο πλευρές, οι δύο εταιρείες μπορούν να πράξουν συνεργατικά για το θέμα της εξόρυξης, αφού πρέπει να επιλέξουν το καλύτερο σημείο για την γεώτρηση που αφορά βεβαίως τις δύο πλευρές, με διπλό τρόπο λόγω της Κύπρου και της Αιγύπτου. Συνειδητοποιούμε, λοιπόν, ότι η Κύπρος με αυτά τα νέα δεδομένα και του συμμαχικού της πλαισίου, πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί την πορεία της στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, χωρίς να απεμπολήσει από μόνη της δικαιώματα και κυριαρχικά δικαιώματα μέσω δεσμευτικών κειμένων και παράλογων συμφωνιών.Αυτή η υψηλή στρατηγική αφορά την ελευθερία της Κύπρου.

Το φυσικό αέριο της Κύπρου ανήκει στους Κύπριους και μόνο στους ΚύπριουςΌσο και να χτυπιέται η Τουρκία, το φυσικό αέριο της Κύπρου ανήκει στους Κύπριους και μόνο στους Κύπριους, δηλαδή στους Αρμένιους, στους Έλληνες, στους Λατίνους, στους Μαρωνίτες και στους Τούρκους Κυπρίους, Δεν ανήκει στους έποικους, που απολαμβάνουν το φυσικό αέριο της Τουρκίας, όπως δεν ανήκει Ελλαδίτες, που έχουν εκείνο της Ελλάδας. Κάθε πολίτης μιας χώρας έχει δικαίωμα στις απολαβές που έχει η χώρα κι όχι κάποια άλλη. Είναι απλώς η εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας. Οι πέντε κοινότητες που ζουν στην Κύπρο έχουν απολύτως τα ίδια δικαιώματα από το κυπριακό σύνταγμα του 1960. Κατά συνέπεια, το θέμα του φυσικού αερίου και γενικότερα της κυπριακής ΑΟΖ έχει λυθεί ήδη. Ουσιαστικά, η θέση της Τουρκίας είναι άτοπη, γιατί οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν ανάγκη να διεκδικήσουν τίποτα, αφού εξ αρχής έχουν τα ίδια δικαιώματα. Όσον αφορά στα αποθέματα που υπάρχουν στο Ισραήλ, στην Αίγυπτο, στην Κύπρο και στην Ελλάδα ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed θα καλύψει την ανάγκη και δεν χρειάζεται να περάσει από αλλού, γιατί ο κυρίαρχος στόχος είναι η Ιταλία. Έτσι η πιο φυσιολογική και ορθολογική διαδρομή του αγωγού είναι από τα κοιτάσματα, μετά στην Κύπρο, στη συνέχεια στην Ελλάδα και τελικά στην Ιταλία. Δηλαδή, ακριβώς η διαδρομή που περιγράφει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τον Οκτώβριο του 2014. Ο επίσημος χάρτης αναφέρεται στα Projects of Common Interest της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και η προπαγάνδα, όταν δεν τεκμηριώνεται από στοιχεία, καταρρέει μόλις αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.

38


Η Κύπρος δεν θα γονατίσειΔεν είναι τώρα, που μπορούμε να αξιοποιήσουμε στρατηγικά και ορθολογικά την κυπριακή ΑΟΖ μέσω της τριμερούς με την Ελλάδα και την Αίγυπτο, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναζητά αυτόχθονες πηγές ενέργειας, που η Κύπρος θα γονατίσει. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να βιαστούμε και να συμβιβαστούμε με μια λύση που δεν έχει νόημα, αφού δεν έχουμε καταφέρει να συμφωνήσουμε σε κανένα ουσιαστικό θέμα. Εντούτοις, παίζει ήδη το σενάριο ενός δημοψηφίσματος άνευ περιεχομένου, το οποίο θα είναι γενικόλογο, έτσι ώστε ο κυπριακός λαός να μην μπορεί να έχει λόγο στις διατάξεις και στις ρυθμίσεις που θα αποφασιστούν σε μια βουλή που δεν θα είναι απαραίτητα το αποτέλεσμα νέων εκλογών. Έτσι, έχουμε ήδη πολιτικούς που ασχολούνται με τις εκλογές, ενώ η ουσία είναι το θέμα του δημοψηφίσματος. Το ερώτημα όμως είναι απλό: Γιατί δεν περιμένουμε την εξόρυξη του φυσικού αερίου για ν’ αρχίσουμε αληθινές διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού; Διότι τότε, θα μιλάμε για επανένταξη των τουρκοκυπρίων στο κυπριακό κράτος και θα ετοιμαζόμαστε για την απελευθέρωση της Κύπρου και, μάλιστα, με τη δυνατότητα να καλύψουμε την οικονομική δυσκολία που θα προκαλέσει αναπόφευκτα η επανένωση του νησιού, αφού τα έσοδα της κυπριακής ΑΟΖ είναι άλλης τάξης μεγέθους. Επίσης, πρέπει να σταματήσουμε την προπαγάνδα που κυριαρχεί και υποστηρίζει ότι έχουμε μόνο το κοίτασμα Αφροδίτη, ενώ υπάρχουν κι άλλα μέσα στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 για να μας πείσουν ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα. Ενώ, δηλαδή, η αλήθεια είναι ότι έχουμε μέλλον.

Η κυπριακή ΑΟΖ ως γεωπολιτική σκακιέραΓια την Κύπρο, η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μια οικονομική οντότητα και η ιστορία το αποδεικνύει. Από τότε που η Κύπρος θέσπισε την ΑΟΖ και υπέγραψε τρεις οριοθετήσεις, με τα 13 θαλάσσια οικόπεδα έχει δημιουργήσει ένα πλαίσιο που αποτελεί μια γεωπολιτική σκακιέρα. Και αυτή, με τα νέα συμβόλαια που γίνονται με τις αδειοδοτήσεις, βάζει επάνω της σημαντικά κομμάτια, που θα παίξουν έναν συμμαχικό ρόλο με την Κύπρο. Ο εφοδιασμός της κυπριακής ΑΟΖ με πετρελαϊκές εταιρείες της δίνει τη δυνατότητα να εκφραστεί διαφορετικά σε γεωοικονομικό επίπεδο και αυτό, βέβαια, έχει και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Αυτό γίνεται ακόμα πιο κατανοητό με το θέμα της επίλυσης του κυπριακού, αφού βλέπουμε ότι η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί καταλυτικά και για την απελευθέρωση της Κύπρου. Mε τα βήματα της κυπριακής ΑΟΖ προχωρά και αυτό το θέμα, δίχως να το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι Κύπριοι, ενώ αυτή η υψηλή στρατηγική αλλάζει πρακτικά την μελλοντική ζωή τους. Το πρόβλημα τους προέρχεται από το γεγονός, ότι τους απορροφά η καθημερινότητα. Αυτό το γεγονός είναι ακόμα πιο φανερό στην Ελλάδα.


39

Η ουσία όμως είναι, ότι αυτή η δράση είναι η πιο αποτελεσματική στο θέμα της πολιορκητικής. Με αυτή τη γεωπολιτική σκακιέρα, η Κύπρος μετατρέπεται επί του πρακτέου σε γεωπολιτικό παίκτη που έχει άλλες διαστάσεις και μεγαλύτερη εμβέλεια. Έτσι, της δίνουν μεγαλύτερη σημασία και άλλοι γεωπολιτικοί παίκτες που παίζουν στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στην Ανατολή. Η Κύπρος δεν είναι πια ένας κομπάρσος, αλλά ένας παίκτης και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Μεσόγειο. Και αυτό λόγω ΑΟΖ. Ας την εξετάσουμε λοιπόν πιο στρατηγικά, για να αντιληφθούμε όλες τις δυνατότητες που μας προσφέρει.

Η γεωπολιτική αξία του EuroAsia InterconnectorΗ αξία του EuroAsia Interconnector δεν προέρχεται μόνο και μόνο από τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά του έργου, αλλά και από τη γεωπολιτική του διάσταση, αφού δρουν συνεργατικά τρεις χώρες: Η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος, μέσα σ’ ένα πλαίσιο ευρωπαϊκό, που επιβεβαιώθηκε από τη δεύτερη αξιολόγηση ως Project of Common Interest με υψηλή βαθμολογία του έργου. Επειδή δε ακολουθεί τους κανονισμούς αυτού του θεσμού, έχει απαραίτητα κοινωνικά οφέλη. Με την μακρόχρονη χρήση του, δημιουργεί μια σταθερή σχέση μεταξύ των τριών χωρών, καθώς και με την Ιταλία, που θα είναι υπεύθυνη για ένα μεγάλο μέρος της υλοποίησης του έργου τεχνικά και τεχνολογικά. Έτσι, πάνω στον άξονα που ακολουθεί ένα οριζόντιο στρατηγικό σχήμα, δημιουργεί μια ισχυρή συμμαχία που σταθεροποιεί και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τουλάχιστον στο θαλάσσιο επίπεδο. Η ενίσχυση της Κύπρου και της Κρήτης ως νησιωτικοί χώροι είναι άκρως σημαντική, αφού τους απελευθερώνει από την ενεργειακή απομόνωση. Σε συνδυασμό με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή και την μελλοντική τους αξιοποίηση, αντιλαμβανόμαστε ότι EuroAsia Interconnector βοηθά και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού της δίνει τη δυνατότητα να είναι λιγότερο εξαρτημένη από τις κλασικές πηγές. Δεν είναι, λοιπόν, μόνο ένα τεχνολογικό έργο που έχει βέβαια μία αξία από μόνο του. Αποτελεί μια στρατηγική υποδομή που υποστηρίζει την ενέργεια, αλλά και μια ενέργεια που έχει στρατηγικά οφέλη για τους λαούς μας. Δηλαδή, αυτή η διασύνδεση σε ολικό επίπεδο, ενεργοποιεί τοπικούς φορείς, οι οποίοι μπορούν να παίξουν επιτέλους ένα καθοριστικό ρόλο για την υλοποίηση ενός οράματος υψηλής στρατηγικής, εκείνου της αξιοποίησης των μεσογειακών αποκλειστικών οικονομικών ζωνών.

Το κυπριακό και το περιουσιακόΕνώ μας εξηγούν ότι προχωρούν δυναμικά οι διαπραγματεύσεις για το κυπριακό, ξαφνικά αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα για το περιουσιακό κι ότι, επί της ουσίας, αναζητούν χρήματα για ν’ αποζημιώσουν αυτούς που θα αδικήσουν επίσημα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θέλουν επιπλέον να ζητήσουν χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθηθούν σε αυτήν την απαράδεκτη προσπάθεια επίλυσης, για να μην φανούν όλα τα ελαττώματά της.

40


Διότι, για να είναι ξεκάθαρο σε όλους, ένας τρόπος υπάρχει για να ελαχιστοποιήσεις το κόστος της αποζημίωσης: Να είσαι δίκαιος και, τότε, δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο. Γιατί, σε αυτήν την περίπτωση, οι πρόσφυγες και οι εγκλωβισμένοι θα νιώσουν ότι δικαιώθηκαν και το ίδιο θα ισχύει και για τις οικογένειες των αγνοουμένων. Αλλιώς τι τα θες τα χρήματα; Ή μήπως είναι απλώς για να εξαγοράσεις ψήφους για να περάσει το δημοψήφισμα που ετοιμάζεις δίχως να προειδοποιείς τους ανθρώπους ότι πρόκειται να τους ξεγελάσεις και στη συνέχεια να είναι μάλιστα υπεύθυνοι για την απόφασή τους, επειδή θα την έχουν πάρει με την ελεύθερη βούλησή τους. Το πρόβλημα για τους Κυπρίους είναι, ότι τα έχουμε ζήσει ήδη όλα αυτά όταν υποβλήθηκε το κατάπτυστο σχέδιο που απορρίφθηκε το 2004. Και δεν έχουμε ανάγκη από πολλές εξηγήσεις για να μπούμε στο πλαίσιο των συζητήσεων. Βλέπουμε, επίσης, ότι υπάρχουν συνειδητοποιημένες προσπάθειες για να φανεί η Κύπρος ανεξάρτητη από κάθε επιρροή εκ μέρους της Ελλάδας, αλλά βέβαια δεν γίνεται τίποτα το ανάλογο για το θέμα της Τουρκίας. Αυτή η ασύμμετρη προσέγγιση είναι ενδεικτική της όλης κατάστασης και δεν υπάρχει λόγος να πέσουμε σε μια νέα παγίδα. Το θέμα του περιουσιακού είναι ξεκάθαρο. Κανείς δεν πρέπει να αδικηθεί. Και τα χρήματα στα οποία αναφέρονται οι διαπραγματεύσεις είναι απλώς χρήματα εξαγοράς. Κατά συνέπεια, μην περιμένετε να έρθουν χρήματα, με αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες για το μέλλον του κυπριακού λαού.

Η Κύπρος χρειάζεται στρατηγική και ενέργειαΗ Κύπρος χρειάζεται στρατηγική και ενέργεια κι όχι ψευδοδιαπραγματεύσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Η κυπριακή ΑΟΖ είναι το σωστό, το στρατηγικό και το ορθολογικό πλαίσιο. Πρέπει λοιπόν να ενεργοποιηθεί με την εξόρυξη του φυσικού αερίου, για να αξιοποιηθούν οι συμφωνίες που έχουν γίνει με τη Noble-Delek-Avner και έμμεσα με την British Group για το θαλάσσιο οικόπεδο 12, με την Total για το θαλάσσιο οικόπεδο 11 και με την κοινοπραξία ENI-KOGAS για τα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3 και 9 και να λειτουργήσει ο τρίτος γύρος αδειοδότησης. Οι δύο τριμερείς Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος πρέπει να περάσουν σε φάση υλοποίησης και σε πρακτικό επίπεδο. Δεν είναι λοιπόν η ώρα να σπαταλούμε χρόνο με ψευδοδιαπραγματεύσεις δίχως προοπτικές, αφού δεν έχουν καν το οικονομικό υπόβαθρο να υποστηριχθούν όταν πρόκειται για εθνικές εφαρμογές. Και δεν είναι προβάλλοντας νομικές γνωματεύσεις, που στην τελική ανατρέπονται γιατί συνειδητοποιούμε ότι ήταν ειδικές παραγγελίες που δεν αντέχουν το διεθνές επίπεδο. Η Κύπρος με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με την ΑΟΖ, είναι μια χώρα που θα έχει προοπτικές, επειδή θα ακολουθήσει μια υψηλή στρατηγική, που δεν έχει καμία σχέση με διαπραγματεύσεις σε κοινοτικό επίπεδο, διότι όλη η ουσία του κυπριακού


41

βρίσκεται σε εθνικό επίπεδο. Τα πολλά λόγια και οι δηλώσεις, που αλλάζουν κάθε τόσο και λιγάκι, σε συνδυασμό με ένα απελευθερωμένο ύφος από τις εγγυήτριες δυνάμεις, δεν πείθουν κανένα. Η κυπριακή ΑΟΖ έχει αλλάξει τα δεδομένα και τώρα πρέπει να αξιοποιηθεί στρατηγικά για το μέλλον της Κύπρου.

Λύση χωρίς ΑΟΖ δεν είναι λύση, αλλά συμβιβασμόςΗ κυπριακή ΑΟΖ είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός, το οποίο άλλαξε τα δεδομένα σε εθνικό επίπεδο και που ετοιμαζόμαστε να την αξιοποιήσουμε ως προς τους υδρογονάνθρακες, μέσω των συμφωνιών και συμβάσεων. Και ενώ είμαστε σε αυτή τη φάση και το πρόβλημα είναι απλό, ακούμε διάφορους να μας εξηγούν ότι πρέπει να βρούμε μια λύση βιαστικά, γιατί είναι η τελευταία ευκαιρία και, μάλιστα, χωρίς να εμπλέκεται το θέμα της ΑΟΖ. Ακολουθείται το ίδιο νοητικό σχήμα προπαγάνδας, όπως και το 2004. Και τότε, λίγο πριν ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έπρεπε να συμφωνήσουμε βιαστικά και χωρίς να αξιοποιήσουμε το γεγονός της ένταξης, αλλά και τότε μας έλεγαν, ότι είναι η τελευταία μας ευκαιρία, αλλιώς η κινδυνολογία έλεγε ότι δεν θα υπάρχουμε πια. Τότε ήταν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα είναι με την ΑΟΖ. Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για πρωτοβουλίες της Κύπρου, που δεν ακολούθησε απλώς τις εξελίξεις του κυπριακού για να πάρει κάποια θέση, συνήθως με καθυστέρηση, αλλά επιχείρησε και τα κατάφερε να προσεγγίσει πιο αποτελεσματικά το θέμα της επίλυσης του κυπριακού με έμμεσο τρόπο και δίχως τη χρήση του απλοϊκού πλαισίου του κοινοτικού. Έτσι ξαφνικά, όταν υπάρχουν αυτές οι επιτυχίες κι είμαστε σε φάση υλοποίησης, λίγο πριν θέλουν να μας πείσουν ότι πρέπει να βιαστούμε και να μην τις αξιοποιήσουμε. Τότε, το 2004, λύση χωρίς Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν λύση, αλλά συμβιβασμός. Τελικά το ξεπεράσαμε αποτελεσματικά. Τώρα, το 2016, λύση χωρίς ΑΟΖ δεν είναι λύση, αλλά συμβιβασμός. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, γιατί τα βιαστικά βήματα σκοντάφτουν. Η ΑΟΖ δεν έχει προσφέρει ακόμη τις υπηρεσίες της, γιατί τώρα μπαίνουμε σε φάση αξιοποίησης των υδρογονανθράκων και μόνο μέσω αυτής θα επιλύσουμε το κυπριακό.

_______________________________________________________________________

42


ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Ι Ι

“Ο παράγων της Ασφάλειας στο κυπριακό”

Φοίβος Κλόκκαρης, Αντιστράτηγος ε.α.

ΚΕΙΜΕΝΟ Ι Ι Ι - “Ο παράγων της Ασφάλειας στο κυπριακό”

43

ΓενικάΗ ασφάλεια είναι βασικός παράγων για την επιβίωση ενός κράτους.Η ασφάλεια διακρίνεται στην πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, περιβαλλοντική, φυσικών πόρων, ενέργειας και κυβερνοπολέμου.Η στρατιωτική ασφάλεια επιτυγχάνεται με: - Τη διάθεση αξιόπιστων Ενόπλων Δυνάμεων, - τις Συμμαχίες και - τη συμμετοχή σε οργανισμούς συλλογικής ασφάλειας.

Ένα κράτος χωρίς ασφάλεια είναι καταδικασμένο σε στρατηγική κατάρρευση.

Τουρκική ΣτοχοθεσίαΤο κυπριακό είναι κατ’ εξοχή πρόβλημα ασφάλειας, που συνίσταται στην προσπάθεια της Τουρκίας να θέσει υπό τον στρατηγικό έλεγχο της ολόκληρη την Κύπρο και στην απαίτηση για τον Ελληνισμό να αναχαιτίσει αυτή την προσπάθεια.Η Τουρκία συνέταξε και υλοποιεί μακροχρόνια στρατηγική για την Κύπρο, με στόχο, τρόπο (σχέδιο) και μέσα.Στόχος: Ο στρατηγικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου και η δημογραφική αλλοίωση της, για λόγους ασφάλειας της Μικρασιατικής Χερσονήσου και επέκτασης της επιρροής της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και πέραν αυτής.Η στοχοθεσία της τέθηκε από την δεκαετία του 1950 (εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956).Τρόπος (Σχέδιο): Συντάχθηκε σχέδιο υλοποίησης του στόχου, από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Τουρκίας (Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου, 1958, με βασικό συντάκτη τον Ισμαήλ Τάνσου).Έγιναν οι αναγκαίες προπαρασκευές: Μεταφορά οπλισμού από Τουρκία προ και μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, μυστική άφιξη Τούρκων αξιωματικών, στρατικοποίηση της παράνομης τουρκικής οργάνωσης ΤΜΤ, εκπαίδευση μαχητών, πράξεις προβοκάτσιας, βίαιη δημιουργία θυλάκων κλπ.Μέσα: Χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα. Πολιτικά, διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, ψυχολογικά, δημογραφικά, ακόμα και τρομοκρατικά.Υλοποίηση Στοχοθεσίας: Η Τουρκία ακολούθησε με μεγάλη προσήλωση τη στοχοθεσία της και την υλοποίησε σε μεγάλο βαθμό, επιτυγχάνοντας σταδιακά τη λειτουργική, γεωγραφική και πολιτική διχοτόμηση της Κύπρου με κύριους σταθμούς: - Τις συνθήκες Εγκαθίδρυσης, Εγγυήσεως και Συμμαχίας 1960 (επεμβατικά

δικαιώματα και εγκατάσταση τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, υπερβολικά προνόμια στους Τούρκους Κυπρίους, λειτουργική διχοτόμηση του Κράτους).

- Τη στρατιωτική εισβολή 1974, την κατάληψη του Βορείου Τμήματος της Κύπρου (37%), τη συνεχιζόμενη κατοχή με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις (43,000 στρατιώτες, 300 άρματα, 200 πυροβόλα, 650 τεθωρακισμένα) τον συστηματικό εποικισμό του νησιού, την εκρίζωση του ελληνικού στοιχείου, την αρπαγή των περιουσιών του, την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς

44


του, την αλλαγή των ελληνικών τοπωνυμιών και την εγκατάσταση υποτελούς διοίκησης, της ούτω καλούμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου «ΤΔΒΚ». Είναι ένα παράνομο καθεστώς που δεν αναγνωρίζεται από κανένα κράτος πλην της Τουρκίας. Ένα ψευδοκράτος.

Παρούσα κατάσταση Ασφάλειας στη ΚύπροΣήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), είναι ημικατεχόμενη επί 41 χρόνια, από την υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ Τουρκία, η οποία διατηρεί ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στο νησί και παρεμποδίζει την επιστροφή των βίαια ξεριζωμένων Ελλήνων, που αποτελούσαν την συντριπτική πλειοψηφία της περιοχής, πριν το 1974. Παράλληλα, συνεχίζει τον παράνομο εποικισμό και προβαίνει συστηματικά σε ενέργειες προσάρτησης των κατεχομένων περιοχών.Το ηθικό του Κυπριακού Ελληνισμού είναι χαμηλό και ο πολιτικός κόσμος δεν έχει την απαιτούμενη στρατηγική αντίληψη για την ασφάλεια, με αποτέλεσμα να υπάρχει υποτίμηση της Τουρκικής στοχοθεσίας για την Κύπρο.Η Τουρκία σήμερα χρησιμοποιεί, ως μέσον για την ολοκλήρωση της στοχοθεσίας της, τις ούτω καλούμενες Διακοινοτικές Συνομιλίες που διεξάγονται μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και της «ΤΔΒΚ», η οποία είναι διοίκηση υποτελής στην Τουρκία και υποστηρίζει στις συνομιλίες, τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ των δύο μερών, δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό κράτος, το οποίο να είναι βιώσιμο.Οι συνομιλίες διεξάγονται υπό την απειλή των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής και των παράνομων εποίκων, που ασκούν ψυχολογική βία στους Έλληνες της Κύπρου για να αποδεχθούν λύση τουρκικών όρων. Λύση, που θα θέτει ολόκληρη την Κύπρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Είναι η στρατηγική του εξαναγκασμού. Αυτήν ακολουθεί σήμερα η Τουρκία για το κυπριακό.Έναντι της στρατηγικής επέκτασης της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου, ο Ελληνισμός απέτυχε να προτάξει αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσης.Κύρια αιτία, η έλλειψη πανεθνικής στρατηγικής του Ελληνισμού για την ασφάλεια της ημικατεχόμενης Κύπρου, και η υποβάθμιση των συντελεστών εθνικής ισχύος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.Δημιουργήθηκε μεγάλο ανισοζύγιο δυνάμεων και οδηγήθηκε ο Ελληνισμός στην αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού και των υποχωρήσεων έναντι των τουρκικών θέσεων. Πολιτική που, όχι μόνο δεν ανακόπτει, αλλά αυξάνει την τουρκική επιθετικότητα, αφού δεν έχει κόστος για τις ενέργειες της.Η Τουρκία, παράλληλα με τις Διακοινοτικές Συνομιλίες, με τις οποίες πέτυχε την απενοχοποίηση της, αφού μετέτρεψε ένα διεθνές έγκλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, σε δικοινοτική διαφορά, συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς την επιθετικότητα της κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας στο πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό και ψυχολογικό επίπεδο. Οι ενέργειες της, στοχεύουν στη συνεχή αναβάθμιση του ψευδοκράτους, με στόχο να αποτελέσει μελλοντικά το


45

ιδρυτικό κρατίδιο μιας λύσης στη βάση μιας ιδιάζουσας μορφής Συνομοσπονδίας, υπό τον στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας, που θα επιτευχθεί μέσω της παραμονής όλων των εποίκων, διμερών συμφωνιών Τουρκίας-Ψευδοκράτους και συνταγματικών ρυθμίσεων στο επίπεδο της Συνομοσπονδιακής ομπρέλας. Παράλληλα, προβαίνει σε ενέργειες υποβάθμισης της κρατικής οντότητας της ΚΔ και ακρωτηριασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, με στόχο να καταλυθεί στα πλαίσια μιας λύσης του Κυπριακού.Στα πλαίσια αναβάθμισης του ψευδοκράτους, εντάσσονται ενέργειες όπως η μεταφορά νερού με αγωγό από Τουρκία, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της Τουρκίας με το ψευδοκράτος, οι αδειοδοτήσεις ερευνών για ανεύρεση φυσικού αερίου σε θαλασσοτεμάχια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας κλπ.Στα πλαίσια υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ακρωτηριασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, εντάσσονται οι ενέργειες της Τουρκίας να μην την αναγνωρίζει ως Κράτος και να την θεωρεί εκλιπούσα από το 1963, να μην ανοίγει τα λιμάνια και αεροδρόμια της σε κυπριακά σκάφη παρά την υποχρέωση της στα πλαίσια της πορείας ένταξης της στην ΕΕ. Να διεκδικεί δυναμικά μεγάλο μέρος της ΑΟΖ και του FIR της ΚΔ. Να απειλεί την ΚΔ να μην προβεί σε εκμετάλλευση του Φυσικού Αερίου της ΑΟΖ της, στην οποία εισέβαλε με το πολεμικό ναυτικό της και το ερευνητικό σκάφος BARBAROS το 2014.

Η Κύπρος στο Νέο Γεωπολιτικό Περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή

Γενικά:Ραγδαίες και σοβαρές εξελίξεις στους Τομείς της Ασφάλειας της Ενέργειας και των διακρατικών σχέσεων των χωρών. Εξελίξεις που δημιούργησαν αποσταθεροποίηση, κινδύνους ευρύτερης ανάφλεξης, και νέους συσχετισμούς δυνάμεων.

Ασφάλεια: - Συγκρούσεις στο εσωτερικό των Αραβικών Χωρών με ιδιαίτερη ένταση στο Ιράκ

και στη Συρία, όπου οι τζιχαντιστές εγκατέστησαν βίαια Ισλαμικό Κράτος. - Στρατιωτική δράση Συνασπισμών, υπό τις ΗΠΑ και υπό την Ρωσία, κατά του

Ισλαμικού Κράτους, αλλά και μεταξύ τους αντιπαράθεση, λόγω σύγκρουσης συμφερόντων, με τις ΗΠΑ να στρέφονται κατά του Άσσαντ και με τη Ρωσία να τον υποστηρίζει.

- Κατάρρευση του στρατηγικού Τριγώνου ΗΠΑ - Ισραήλ - Τουρκίας. - Μαζικές μεταναστεύσεις, σφαγές χριστιανικών κοινοτήτων, καταστροφές

πολιτιστικής κληρονομιάς. - Αύξηση της Τουρκικής Επιθετικότητας:

46


• Εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, για εκμετάλλευση του Φυσικού Αερίου της.• Στρατιωτικά μέτρα καταστολής των αυτονομιστικών τάσεων των Κούρδων στο

εσωτερικό της Τουρκίας και, πέραν των συνόρων της, στο ΙΡΑΚ και στη Συρία.• Υπόθαλψη Ισλαμικού Κράτους, προς εξυπηρέτηση της επιθετικής στρατηγικής

της κατά των Κούρδων και του Άσσαντ.• Πίεση προς τη Δύση, να αποδεχθεί δημιουργία «Ζώνης Ασφαλείας» νοτίως

των συνόρων της με τη Συρία, με απώτερο στόχο να παρεμποδίσει την αυτονόμηση του Κουρδικού στοιχείου στην περιοχή αυτή.

Ενέργεια: - Ανεύρεση μεγάλων αποθεμάτων Φυσικού Αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο

(Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος και -εν δυνάμει- Ελλάδα, Λίβανος, Συρία). - Νέες ευκαιρίες Συνεργασιών και προοπτικές για την ενεργειακή ασφάλεια των

χωρών της περιοχής και της ΕΕ. - Γεωπολιτική αναβάθμιση Ανατολικής Μεσογείου αλλά και νέο πεδίο

ανταγωνισμών.

Διακρατικές Σχέσεις: - Ρήξη στις σχέσεις Τουρκίας με τις γειτονικές της χώρες λόγω ηγεμονικών τάσεων:

Ισραήλ, Αίγυπτος, Συρία, Ιράκ, Ιράν. - Ενίσχυση της Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου. - Στρατιωτική δράση της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή με την υποστήριξη ΙΡΑΝ - ΚΙΝΑΣ.

Στρατηγική της Κυπριακής Δημοκρατίας:Η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσα σ’ αυτό το ρευστό και επικίνδυνο περιβάλλον, πρέπει να αναβαθμίσει: - Τον ρόλο της ως εστία σταθερότητας και - Τις συνθήκες ασφάλειας της, σε όλα τα επίπεδα, με ενίσχυση των εσωτερικών και

εξωτερικών συντελεστών εξισορρόπησης ισχύος προς την Τουρκία.

Εσωτερικοί Συντελεστές: - Άμυνα, οικονομία, διπλωματία, πληροφορίες, δημογραφική και εθνική συνοχή.

Ιδιαίτερα η Μαχητική Ισχύς της Εθνικής Φρουράς, στη ξηρά, θάλασσα και αέρα, που είναι υποβαθμισμένη.

- Σύνταξη Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας και συγκρότηση αρμόδιου οργάνου για τη σύνταξη και παρακολούθηση της (π.χ. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας).

Εξωτερικοί Συντελεστές: - Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με Ελλάδα. - Ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.


47

- Ενίσχυση των Στρατηγικών Συνεργασιών της με:• Τις γειτονικές της χώρες και κυρίως το Ισραήλ και την Αίγυπτο.• Σημαντικές Χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της ΕΕ καθώς και

Εταιρείες υδρογονανθράκων των χωρών αυτών. - Στο τομέα της ενέργειας, η Κυπριακή Δημοκρατία να στοχεύει στην υποστήριξη

ενεργειακού άξονα: Από Ανατολική Μεσόγειο προς ΕΕ μέσω Ελλάδας και να αποκλείσει την διοχέτευση του Φυσικού Αερίου της προς τη Τουρκία, για να μην τεθεί υπό την ομηρία της.

- Στο Τομέα της Λύσης του Κυπριακού, να αποκλείσει λύση, που θέτει την Κύπρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Η ισλαμοποίηση της Κύπρου, στρέφεται και κατά των συμφερόντων:• Tων γειτονικών Κρατών: Ελλάδας, Ισραήλ, Αιγύπτου, Συρίας, Λιβάνου,

Ιορδανίας αλλά και κατά• Της ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσίας.

Αυτό, πρέπει να αναδείξει η διπλωματία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με τον στρατηγικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, η Τουρκία: - Θα ισχυροποιήσει το γεωπολιτικό βάρος της, και θα αυξηθεί ο ηγεμονικός ρόλος

και αλαζονεία της. - Θα καταστεί ανεξέλεγκτος ταραχοποιός της περιοχής, με μεγαλύτερη

απεξάρτηση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. - Θα σκληρύνει την στάση της κατά της Ελλάδας, στο Αιγαίο, και κατά του Ισραήλ,

του οποίου το στρατηγικό βάθος και η πρόσβαση στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου θα περιορισθεί επικίνδυνα.

- Θα θέσει υπό τον έλεγχο της το Φυσικό Αέριο της Κύπρου και θα επιβάλει τη μεταφορά του στην Τουρκία.

- Θα ανατρέψει τους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο προς όφελος της, και θα ακυρώσει τις στρατηγικές συνεργασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις χώρες που έχουν διαφορές με τη Τουρκία: Ελλάδα - Ισραήλ - Αίγυπτος.

Η Λύση, όπως προδιαγράφεται στο κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014, εξυπηρετεί την Τουρκική στρατηγική για έλεγχο της Κύπρου, και πρέπει να αναθεωρηθεί. Επηρεάζει αρνητικά τα συμφέροντα των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και το περιφερειακό σύστημα ασφάλειας και ενέργειας της περιοχής.

Εθνική Φρουρά (ΕΦ)Οι Ένοπλες Δυνάμεις μιας χώρας, υλοποιούν το δικαίωμα της αυτοάμυνας και αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο, στον οποίον οικοδομείται όλο το σύστημα ασφάλειας ενός Κράτους.Σήμερα η ΕΦ, δεν έχει το απαιτούμενο επίπεδο μαχητικής ισχύος, παρά το γεγονός

48


ότι η Τουρκική απειλή, όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά επεκτάθηκε και στο θαλάσσιο χώρο της Κύπρου.Κύρια αιτία της αποδυνάμωσης της ΕΦ, είναι η μειωμένη ΗΘΙΚΗ και ΥΛΙΚΗ στήριξη της από την Πολιτεία.Μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου δεν πιστεύει στην αξία της ΕΦ ως αποτελεσματικού παράγοντα ασφάλειας. Πρακτική των κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι η διάθεση μόνο μικρού μέρους, (περίπου το 20%) από τις εισφορές του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης για τον εξοπλισμό της ΕΦ, παρά τις προβλέψεις της νομοθεσίας. Αποτέλεσμα, η ΕΦ να παραμεληθεί και να καθηλωθεί ο εκσυγχρονισμός της.Οι επιπτώσεις στα μέσα, το προσωπικό, το ηθικό, την εκπαίδευση και τα οπλικά συστήματα, είναι εμφανείς.Επηρεάζουν δυσμενώς το αξιόμαχο και την εκπλήρωση της αποστολής της και δημιουργούν επιχειρησιακά κενά, ιδιαίτερα στον θαλάσσιο χώρο και στη δυνατότητα αντιμετώπισης αιφνιδιαστικών επιθετικών ενεργειών των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής.Η υποβάθμιση της ΕΦ, τονίζει την απαράδεκτη υποτίμηση από την Πολιτεία: - Της Τουρκικής απειλής - Του ρόλου της ΕΦ στην ασφάλεια του Κράτους και της ενίσχυσης της

διαπραγματευτικής ικανότητας του και - Των ιστορικών διδαγμάτων από τις στρατηγικές ήττες του Ελληνισμού.

Υπάρχει αδήριτη ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της στρατιωτικής ισχύος μας, με τη διάθεση όλων των εισπράξεων του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης στην ΕΦ.Να ενισχυθούν οι Δυνάμεις Θαλάσσης και Αέρος χωρίς να μειωθεί η βαρύτητα που πρέπει να δίδεται στις δυνάμεις ξηράς, λόγω του τεράστιου Τουρκικού Προγεφυρώματος.Οι ισχυρές Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (43.000 άνδρες): - Με σύγχρονο επιθετικό οπλισμό: 300 άρματα, 200 πυροβόλα, 650 τεθωρακισμένα, - με προωθημένη διάταξη σε πεδινό έδαφος και - με πλήρη επάνδρωση,

διατηρούν το πλεονέκτημα της αιφνιδιαστικής επιθετικής ενέργειας χωρίς επιστράτευση, σε συνδυασμό, με την εγγύτητα των αεροναυτικών Βάσεων της Τουρκίας.

Ποιες πρέπει να είναι οι Θέσεις της Ελληνικής Κυπριακής πλευράς για την Ασφάλεια στις Συνομιλίες Λύσης1) Κατάργηση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας 1960.

• Είναι αποικιοκρατικό κατάλοιπο και διατηρούν τη Κύπρο υπό την κηδεμονία


49

ξένων χωρών.• Παραβιάζουν την ύπαρξη ανεξάρτητου και κυρίαρχου Κράτους μέλους της ΕΕ.• Είναι ουσιαστικά ΑΚΥΡΕΣ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο γιατί:1) Παραβιάζουν αρχές και αναγκαστικούς κανόνες Διεθνούς Δικαίου (Άρθρο 53)2) Οι διατάξεις τους παραβιάζονται συνεχώς για 41 χρόνια από συμβαλλόμενο

μέρος (Τουρκία) των Συνθηκών (Άρθρο 60).Σημείωση: Τα άρθρα είναι της Συνθήκης της Βιέννης 1969 περί του «Δικαίου των Διεθνών Συνθηκών».

2) Απομάκρυνση από την Κύπρο των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής και των εποίκων καθώς και των στρατευμάτων που βρίσκονται στο νησί στα πλαίσια της Συνθήκης Συμμαχίας 1960.

3) Μετά την απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων, οι δυνάμεις της Κύπρου (Εθνική Φρουρά – Διοίκηση Δυνάμεων Ασφαλείας των Τούρκων Κυπρίων) να διαλυθούν σταδιακά με παράλληλη συγκρότηση Κυπριακού Στρατού που θα αποτελούν τις Ένοπλες Δυνάμεις του Κυπριακού Κράτους. Το μέγεθος, η σύνθεση και η οργάνωση του, να αποφασιστούν από το Κυπριακό Κράτος, με βάση τις απαιτήσεις του για την ασφάλεια, όπως πράττουν όλες οι σύγχρονες δημοκρατίες.

4) Διασφάλιση αποτελεσματικού συστήματος εφαρμογής της λύσης (απομάκρυνση στρατευμάτων και εποίκων, επιστροφή εδαφών και προσφύγων κ.ά.). Η απομάκρυνση των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής και Εποίκων πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση παντός άλλου βήματος εφαρμογής της λύσης.

5) Να μην επιβληθούν περιορισμοί στα κυριαρχικά δικαιώματα του Κράτους, όπως εκείνα του σχεδίου Ανάν, και συγκεκριμένα:

)α Να μην έχει το δικαίωμα:

1) Να έχει Ένοπλες Δυνάμεις (δικαίωμα αυτοάμυνας σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των ΗΕ).

2) Να συμμετέχει πλήρως στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ και να διαθέτει το έδαφος του για διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά τη δική του βούληση, χωρίς παρεμβάσεις ξένων χωρών (Εγγυητριών Δυνάμεων).

3) Να συμμετέχει σε οργανισμούς συλλογικής ασφάλειας κατά τη δική του βούληση (όπως π.χ. στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη).

)β Να συρρικνωθεί η επικράτεια του, προς όφελος της Τουρκίας στη θάλασσα και στον αέρα (ΑΟΖ, Έρευνα-Διάσωση, FIR).

)γ Να περιορισθεί η αυτονομία, η ανεξαρτησία και η ασφάλεια του από την Τουρκία, με την ενσωμάτωση στο σχέδιο λύσης διμερών συμφωνιών της Τουρκίας με την «ΤΔΒΚ» που:

50


1) Καθιστούσαν την Τουρκο-κυπριακή «συνιστώσα πολιτεία» επαρχία της Τουρκίας.

2) Έδιναν το δικαίωμα αεροναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στην επικράτεια της Κύπρου, χωρίς να απαιτείται έγκριση της κεντρικής κυβέρνησης του Κυπριακού Κράτους (Συμφωνίες για Ασφάλεια Ακτών και Έρευνα-Διάσωση).

6) Να γίνει αναθεώρηση της θέσεως της Ελληνο-κυπριακής πλευράς για την ασφάλεια και να αποσύρουμε τη θέση μας για αποστρατικοποίηση του Κυπριακού Κράτους. Να υποστηρίζουμε την αποστρατικοποίηση μόνο «από τα ξένα στρατεύματα».

7) Επανεξέταση του καθεστώτος των Βρετανικών Στρατιωτικών Βάσεων, με τελικό στόχο την απομάκρυνση τους.

ΣυμπέρασμαΗ ημικατεχόμενη Κύπρος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας και κίνδυνο επιβίωσης του ελληνισμού στο Νησί, λόγω της τουρκικής επεκτατικής στρατηγικής. Απαιτείται ενίσχυση των συντελεστών εθνικής ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδιαίτερα της άμυνας, και απόρριψη λύσης του Κυπριακού που θα θέτει το Νησί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.

_______________________________________________________________________

“Το Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία”

Κύπρος, Ιανουάριος 2016

ISBN 978-9963-2215-1-6 Εκδότης: Πάνος Ιωαννίδης

Email: [email protected]

www.facebook.com/Panos Ioannides

www.facebook.com/Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η νομική ευθύνη για το αυθεντικό κείμενο ανήκει στον εκδότη.

Το Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία

Documents

Transcript of Το Θέμα της Κύπρου και η Ορθή Πορεία