Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα σχολείο μακρινό ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγανε Ζωή.

Αυτό το κοριτσάκι πολλές φορές αντί να παίζει, κορόιδευε, χτυπούσε, πείραζε και πλήγωνε κάποια άλλα παιδιά.

Η Ζωή δεν είχε κανένα φίλο και αυτό την έκανε πολύ λυπημένη.

Η Ζωή συμπεριφερόταν έτσι, γιατί έτσι έκαναν και στο σπίτι.

Ώσπου μια μέρα ένα παιδάκι αποφάσισε να της πει ΣΤΟΠ.

Μίλησαν και στην κυρία και στις μαμάδες τους.

Μίλησαν όλοι στη Ζωή.« Δε θέλουμε να μας χτυπάς. Μας ενοχλείς. Εμείς θέλουμε να είμαστε αγαπημένοι.».Η Ζωή στενοχωρήθηκε πολύ με αυτά που άκουσε. .

Η Ζωή μετάνιωσε για ότι έκανε, ζήτησε συγνώμη και αμέσως άνοιξε μια μεγάλη αγκαλιά για να κλείσει μέσα όλα τα παιδιά.

Μετά από όλα αυτά όλα τα παιδιά ήταν χαρούμενα και ευτυχισμένα.

Τα παιδιά του 2ου Νηπιαγωγείου ΧίουΑλέξανδρος, Μυρτώ, Νίκη, Νικόλας, Νικολέττα,

Γιάννης, Μάριος, Μαρία,Μανώλης, Αγγελιάννα, Διαμαντούλα,

Βάϊα,Κωνσταντίνος