Χορτιάτης 570 - Φύλλο 142

ΚΩΔ. 4672

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΟΡΤΙΑΤΗ • ÅÔÏÓ ÉÄÑÕÓÇÓ 1990 • ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 142 • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 • ΤΙΜΗ € 0,01

www.hortiat is570.gr e_mail : [email protected]

6 6 χ ρ ό ν ι α μ ε τ ά , ζ ο ύ μ ε έ ν α Κ ο ι ν ω ν ι κ ό Ο λ ο κ α ύ τ ω μ α σ ε π λ ή ρ η ε ξ έ λ ι ξ η . . .

Το ιστορικό

«Τράνταζε σαν από σεισμό συ-θέμελα ο Χορτιάτης, και ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή», γρά-φει στο ποίημά του «Θεσσαλονίκη ΙΙ» ο Νίκος Καββαδίας. Στις 2 Σε-πτεμβρίου του 1944 η δρεπανοφό-ρος Άτροπος Μοίρα επέλεξε τον Χορτιάτη να ακοντίσει τα δικά της αιματοβαμμένα μηνύματα. Να θε-ρίσει 149 μίσχους, να κόψει με μια απότομη κίνηση τα χρώματα της ίριδας που ρίζωναν στους πρόπο-δες του Χορτιάτη και να αφήσει μόνο μαύρο και κόκκινο, καπνό και αίμα.

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 ο Χορτιάτης πλήρωσε βαρύ τίμημα για την αντιστασιακή του δράση. Πλήρωσε με 149 αθώες ζωές και τη σχεδόν εκ βάθρων καταστροφή του, διότι δεν έσκυψε το κεφάλι στον κατοχικό ζυγό, δεν έπλευσε στα δύσκολα χρόνια κόστα-κόστα, ούτε έμεινε στα ρηχά, μα έστρεφε το ακρόπρωρό του στα ανοικτά, μπήκε στις τρικυμίες με υψωμένη την αντιστασιακή παντιέρα.

Ο θάνατος ενός Γερμανού στρατιώτη – χημικού σε μια τυ-

χαία ένοπλη συμπλοκή στο Ρωμα-ϊκό Υδραγωγείο (Καμάρα), μεταξύ ανταρτών του ΕΛΑΣ, που είχαν στήσει ενέδρα για άλλο λόγο και Γερμανών, που συνόδευαν προ-πορευόμενο όχημα της εταιρείας Ύδρευσης και μετέβαιναν στις πη-γές της Αγίας Παρασκευής για να τις απολυμάνουν, επίσπευσε την προαποφασισμένη και καλά ορ-γανωμένη απόφαση των Γερμα-νών να αφανίσουν τον Χορτιάτη και τους κατοίκους του.

Λίγες ώρες αργότερα από το πρωϊνό επεισόδιο, οι γερμανικές δυνάμεις συνεπικουρούμενες από ορδές ταγματασφαλιτών του Σού-μπερτ, θα φτάσουν στο Χορτιάτη με 32 οχήματα έτοιμες να εφαρ-μόσουν το προμελετημένο τους σχέδιο. Ξεσπούν σε πράξεις παρά-φορης βίας, σκοτώνουν βρέφη, βιά-ζουν, εκτελούν εν ψυχρώ, καίνε και λεηλατούν. Συγκεντρώνουν όσους δεν έχουν εγκαταλείψει το χωριό στο φούρνο του Γκουραμάνη και το σπίτι του Νταμπούδη, μετατρέ-ποντας τους δύο χώρους σε νέα κρεματόρια. Ο απολογισμός θα εί-ναι τραγικός: 149 άτομα θα καούν

Ο Μαρτυρικός Χορτιάτης να γίνε ι κέντρο Μνήμης της ναζιστικής θηριωδίας

ζωντανά ή θα εκτελεστούν, από τα οποία τα 51 κάτω των 18 ετών.

Ο Χορτιάτης θα ζήσει ένα Ολο-καύτωμα, θα γραφεί για πάντα στις σελίδες της ιστορίας ως ένας μαρτυρικός τόπος, που μπορεί να γνώρισε τη φρίκη, την κατα-στροφή και το θάνατο, αλλά δεν υπέκυψε. Θα γίνει ένα διαχρονικό σύμβολο αντίστασης, αγώνα για ελευθερία και ανεξαρτησία, ιδεών και ιδανικών.

Ιστορική έδρα -Κέντρο Μνήμης

Να λοιπόν γιατί είναι απόλυτα αναγκαίο και πάντα επίκαιρο το αίτημά μας να γίνει ο Χορτιάτης το Κέντρο Μνήμης της Ναζιστικής θηριωδίας στη Βόρεια Ελλάδα. Να γίνει σύμβολο για την ανάδειξη της ανθρώπινης ζωής σαν υπέρτατη αξία, σε αντιδιαστολή με τις ιδεο-λογίες που την υποτιμούν εν ονό-ματι «ιερών» και «μεγάλων» σκο-πών. Να γίνει χώρος – ύμνος για τη δίψα του ανθρώπου για ζωή και δημιουργικότητα με μόνιμες εκδη-λώσεις και δράσεις που θα υπηρε-τούν τούτους τους στόχους.

Για να πάρει σάρκα και οστά και η διάταξη του «Καλλικράτιου» νό-μου, που θεσπίζει τον Μαρτυρικό Χορτιάτη ως την ιστορική έδρα του νέου Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη. Απαλύνοντας κάπως την υβριστική απέναντι στη Μνήμη και τη Θυσία απόφαση, ο Χορτιάτης να γίνει συμπλήρωμα στο όνομα του νέου δήμου, γιατί έτσι εξυπηρετούσε μικροπολιτικά συμφέροντα μικρό-ψυχων τοπικών και υπερτοπικών παραγόντων. Δυστυχώς…

Ιστορική έδρα, που στη Μνήμη των 149 Μαρτύρων του Χορτιάτη ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τους νέους δη-μοτικούς «άρχοντες» να αποκτή-σει ουσιαστικό περιεχόμενο, με τη δημιουργία όλων εκείνων των ανα-γκαίων και ωφειλόμενων χρόνια τώρα υποδομών, όπως ανάλογη αίθουσα τελετών για τις επίσημες εκδηλώσεις του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη, Μουσείο Ολοκαυτώ-ματος και νέο Μνημείο – Μαυσω-λείο στους χώρους μαρτυρίου του «φούρνου Γκουραμάνη» και της «οικίας Νταμπούδη». Γιατί η Μνή-μη και όχι η λήθη του πρέπει του Ολοκαυτώματος.

Η σφαγή του ΛίντιτσεΤo Λίντιτσε (Lidice) αποτελεί ίσως την πιο εμβληματική υπενθύμιση των ναζιστι-

κών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Το ολοκαύτωμα του Λίντιτσε ήταν αποτέλεσμα της οργής του Χίτλερ για τη δολοφονία του Ράινχαρντ Χάιντριχ (27 Μαΐου του 1942) του ανθρώπου που είχε οριστεί ως τοποτηρητής του Ράιχ στην Τσεχοσλοβακία και έμεινε γνωστός ως ο «Χασάπης της Πράγας». Η δολοφονία του Χάιντριχ έγινε από αντιστασιακούς της «Ελεύθερης Τσεχίας» σε συνεργασία με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Την ημέρα της μεγαλοπρεπούς κηδείας του Χάιντριχ στο Βερολίνο (9 Ιουνίου), ο Χίτλερ ζήτησε 10.000 νεκρούς Τσέχους για αντίποινα.

Του αντιπρότειναν να βρει πρώτα τους δολοφόνους. Οι «έρευνες» και οι ανα-

κρίσεις κατέληξαν κάποια στιγμή και στο Λίντιτσε όπου υπήρχαν υποψίες ότι οι γιοι δύο κατοίκων υπηρετούσαν στη βρετανική αεροπορία. Στις 10 Ιουνίου το 1942, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 172 άνδρες και αγόρια και ισοπέδωσαν με εκρηκτικά το χωριό.

Σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έστειλαν επίσης 90 μικρά παιδιά εκτός από κά-ποια που τα προώθησαν σε γερμανικά ορφανοτροφεία βάσει του διεστραμμένου κριτηρίου κατά πόσον τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους προοιωνιζόταν ότι μελλοντικώς θα έμοιαζαν γνήσιοι Γερμανοί.

Τιμώντας σήμερα το Ολοκαύτωμα του Λίντιτσε και τα Ολοκαυτώματα όλου του κόσμου, αφιερώνουμε το πρωτοσέλιδό μας στο Μνημείο των μικρών παιδιών του Λίντιτσε, που χάθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Τσέλμνο.

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

Εφημερίδα της ευρύτερης περιοχής του ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Ιδιοκτήτης: "Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Χορτιάτης 570"

Διεύθυνση: Χορτιάτης 570, Τ.Κ. 57010 Χορτιάτης - Θεσσαλονίκη

Υπεύθυνος έκδοσης: Μπάμπης Νανακούδης, Μαρτύρων 2ας Σεπτεμβρίου 57ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ • Τηλ. - Fax: 2310/349.500

www.hortiatis 570.grE-MAIL: [email protected] [email protected]

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών

Σελιδοποίηση - Ctp - Εκτύπωση: "ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ"Ι. Αντωνιάδης - Θ. Ψαρράς • Νέα Ραιδεστός • Θεσσαλονίκη • Τ.Κ. 570 01

Τηλ. 2310.466.776 • Fax: 2310.466.699

Για συνδρομές και ενισχύσεις: τηλ. 2310.349.500

Θαυμάσιος άνθρωπος και άξιος ιερωμένος

Στο καλό παπά-Απόστολε και να μας ξανάρθεις…

Καλοσυνάτος, ευγενικός και πάντα μ’ ένα γλυκό συνεσταλμένο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Και όταν έψελ-νε, πάντα σε κάποια απόσταση απ’ το μικρόφωνο για να μην αλλοιώνεται η υπέροχη φωνή του, οι βυζαντινοί

ύμνοι έπαιρναν άλλη διάσταση στην εκκλησία του Άι – Γιώργη στο Χορτιάτη.Δυστυχώς για μας τους χορτιατινούς όμως, και ιδιαίτερα για όσους – και ήταν αρκετοί – γνωρίσαμε από κο-

ντά τον υπέροχο άνθρωπο και άξιο ιερωμένο παπά – Απόστολο, η μετάθεσή του (για οικογενειακούς λόγους) στην Κρήτη είναι μεγάλη απώλεια.

Στο καλό σε σένα και στην οικογένειά σου παπά – Απόστολε.Και ελπίζουμε σύντομα να μας ξανάρθεις. Στο καλό.

Μια 6μελή ομάδα πολιτών που κατοικεί στο Ασβε-στοχώρι, προχώρησε σε μια ιδιαίτερα σημαντική

και πρωτότυπη ενέργεια.Με αίτησή τους από τις 14 Ιού-νη 2010 προς το Δήμο Χορτιάτη, απαιτούν –και μπράβο τους- από τον δήμαρχο κ. Γεράνη, να τους πληροφορή-σει γραπτώς για την οικονομική κατάσταση του Δήμου. Προσυπογράφουμε το αίτημά τους και το ίδιο απαιτούμε για μια ακόμη φορά και από τους δημάρχους Πανοράμα-τος και Πυλαίας. Και είναι υποχρέωσή τους να το πρά-ξουν το συντομότερο και προεκλογικά βεβαίως. Για να γνωρίζουμε τα χρέη του «Καλλικράτιου» Δήμου Πυλαί-ας – Χορτιάτη, και από πού προέρχονται.

Μέχρι στιγμής ο κ. Γεράνης δεν απάντησε στο αίτη-μα των 6 πολιτών. Αναμένουμε…

Κε Δήμαρχε,Ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών στους νέους

διευρυμένους δήμους, θα θέλαμε να μας πληροφορήσετε εσείς σχετικά τα οικονομικά του Δήμου μας. Απευθυνόμαστε σε εσάς αφενός γιατί είστε ο πλέον αρμόδιος, αφετέρου γιατί η προσπά-θεια μας να αντλήσουμε τις αναγκαίες πληροφορίες από τους ισολογισμούς του Δήμου απέβη άκαρπη και τέλος και σημαντικό-τερο, η σημασία των πληροφοριών είναι τέτοια, που καλό είναι να μην υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία για την αξιοπιστία τους.

Η πληροφόρηση αυτή μας είναι αναγκαίαΑ) για να αξιολογήσουμε καλύτερα το έργο που παρήγαγε η

Δημοτική αρχή υπό τη καθοδήγησή σας.Β) επειδή τα χρέη του κάθε παλιού Δήμου θα τον παρακολου-

θούν μέσα στο νέο διευρυμένο Δήμο και θα εξοφληθούν αποκλει-στικά από τους δημότες στο όνομα των οποίων δημιουργήθηκαν. Θα είναι δε η οικονομική αφετηρία της νέας δημοτικής αρχής.

Γ) για να μην αφήσουμε σε κανέναν το περιθώριο για παρα-πληροφόρηση στο ακανθώδες ζήτημα της οικονομικής διαχείρισης, είτε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, είτε μετά.

Ελπίζουμε ότι ο Δήμος μας δεν έχει οφειλές. Αν όμως αυτό δεν συμβαίνει θα θέλαμε να μας πληροφορήσετε για το χρέος του Δήμου μας Α) προς κάθε είδους πιστωτικά ιδρύματα Β) προς πάντα τρίτο ο οποίος παρείχε υπηρεσίες ή αγαθά προς το Δήμο Θα είχε ιδιαίτερη αξία αν τα ποσά αυτά αναφέρονταν σε τρεις ημερομηνίες:

- αυτήν της έναρξης της πρώτης Δημαρχίας σας, - στην έναρξη της δεύτερης Δημαρχίας σας και - οπωσδήποτε σήμερα Τέλος για την συμπλήρωση της γενικής εικόνας, θα θέλαμε να μας πληροφορήσετε για τα οφειλόμενα στο

Δήμο μας ποσά από τη Κεντρική Κυβέρνηση και από κάθε τρίτο, σήμερα.

Εννοείτε ότι κάθε επιπλέον, των παραπάνω αιτουμένων, πληροφορία που εσείς θα κρίνατε ότι θα εξυπηρετούσε το σκε-πτικό του αιτήματός μας, είναι ευπρόσδεκτη.

Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι η απάντησή σας θα ενδιαφέρει όλους τους συνδημότες μας, κοινοποιούμε την παρούσα στον τοπικό τύπο, (Από ψηλά, Αιχμηρά, Χορτιάτης) στον οποίο θα κοι-νοποιήσουμε και την απάντησή σας.

Εν αναμονή της απάντησης σας, σας ευχόμαστε καλή επιτυ-χία στον προεκλογικό σας αγώνα.

Με εκτίμησηΤο έγγραφο υπογράφεται από τους Βογιατζή Βασίλειο και

Μαριλένα Ζαρφτζιάν [Ποσειδώνος 5) Καρασαββίδη Πέτρο Μουσ-δράκα Ελένη, Κοζίδη Γιώργο και Γρηγορία Δουμαριά (Ποσειδώ-νος 15) Ασβεστοχώρι. Εχει αριθμό πρωτοκόλλου στο δήμο μας 9748/22.6.2010.

Ποιά είναιη οικονομική κατάσταση

στο Δήμο Χορτιάτη;

Με δεύτερη επιστολή του (17/4/2010) προς τον δήμαρ-χο κ. Γεράνη, ο νεοχορτιατινός Γιάννης Σαμαράς ανα-

φέρεται για μια ακόμα φορά σε προβλήματα που αφορούν την περιοχή μας και κυρίως το δάσος του Χορτιάτη και το «Κουρί» στο Ασβεστοχώρι. Πέντε (5) μήνες τώρα ουδεμία απάντηση από την πλευρά του κ. Γεράνη. Τα συμπεράσματα δικά σας για την «ευαισθησία» του κ. δημάρχου…

Ε π ι σ ή μ α ν σ η κ ά π ο ι ω ν π ρ ο β λ η μ ά τ ω ν

τ ο υ Δ ή μ ο υ Χ ο ρ τ ι ά τ η

Είναι η δεύτερη φορά που σας απευθύνω γραπτή επιστολή σχε-τικά με ορισμένα ζητήματα που αφορούν το Δήμο μας και κατά την άποψη μου χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.

Κατά πρώτο λόγο θα ήθελα να θίξω το ζήτημα της οικολογικής καταστροφής που συντελείται κατά συρροή στους ορεινούς όγκους Χορτιάτη και Κουρί από παντός είδους οχήματα τζίπ 4x4, μηχανές (εντούρο και γουρούνες) κτλ που εκχερσώνουν, εκπετρώνουν, σκά-βουν, ξεριζώνουν δέντρα και φυτά, κάνουν αγώνες ανεξέλεγκτα. Στις φωτογραφίες που επισυνάπτω φαίνεται ένα μικρό μέρος από το κα-ταστροφικό τους έργο. Φανταστείτε λοιπόν την καλοκαιρινή περίοδο να χρειαστεί κάποιο πυροσβεστικό όχημα να κινηθεί στους δασικούς δρόμους (προς το παρόν είναι συνήθως έξω από καφετερίες του Χορ-τιάτη), σίγουρα θα ανατραπεί.

Επίσης ένα δεύτερο ζήτημα που απασχολεί εμένα αλλά και άλ-λους περιπατητές στο δάσος του Χορτιάτη είναι η έλλειψη ασφάλει-ας κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου. Ως ορεινός ποδηλά-της επί σειρά ετών, δεν προτίθεμαι να σταματήσω να κινούμαι στο δάσος κατά την περίοδο αυτή -έστω με τα σκάγια να περνούν από δίπλα μου. Σκεφτείτε όμως και όλους τους περιπατητές που κάνουν την ίδια βόλτα, τι θα συμβεί σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά;

Συνεχίζω με το Χορτιάτη αλλά και το Κουρί: σκουπιδότοποι αμφότε-ρα! Πάσχα, Πρωτομαγιά, Καθαρά Δευτέρα τα περιαστικά δάση γεμίζουν σκουπίδια. Μην αντέχοντας αυτό το θέαμα στο βουνό μας πήγα μαζί με τη σύζυγό μου στις 11/04/2010 και καθαρίσαμε όσο μπορούσαμε το Χορτιάτη. Ωραίες οι τραμπάλες και οι κούνιες στο Κουρί αλλά τα σκου-πίδια ποιος θα τα μαζέψει; Κατά τη γνώμη μου αρκούν κάποιες απλές κι-νήσεις κύριε Δήμαρχε π.χ. α) μπάρες στα σημεία εισόδου στο δάσος να κρατούν μακριά τουλάχιστον τα βαριά οχήματα μακριά (προσφέρομαι να τις επιβλέπω και να αναφέρω για την κατάσταση τους), β) απαγόρευση του κυνηγιού, γ) μεγάλοι κάδοι στα δάση σε εμφανή σημεία (στο Χορτι-άτη δεν έχει κανένα), δ) εκστρατείες καθαρισμού με συμμετοχή συλ-λόγων, σχολείων, ραδιοφώνων (π.χ. το Ράδιο Θεσσαλονίκη οργανώνει καθαρισμό ακτών γιατί όχι και δασών;), ε) παρουσία απορριμματοφόρων και παρότρυνση του κοινού για τη σημασία αποκομιδής των σκουπιδιών ιδιαίτερα σε αμαρτωλές ημέρες όπως η Πρωτομαγιά.

Ένα τέταρτο ζήτημα που είχα θίξει και στην προηγούμενη επι-στολή μου είναι η κατάσταση του οδοστρώματος της οδού από την Εξοχή προς το Φιλίππειον. Πολύ κακώς χρησιμοποιείται αυτός ο δρόμος αλλά αφού συμβαίνει τουλάχιστον ας έχει καλή άσφαλτο. Στο σημείο του αερίου ειδικά το αυτοκίνητο κοντεύει να βγει από το δρόμο, μια απλή ασφαλτόστρωση θα βοηθούσε στην αποτροπή τέτοιων ατυχημάτων.

Για το τέλος άφησα ένα ζήτημα το οποίο αφορά την οδό Πλαστή-ρα στο Ασβεστοχώρι, η οποία οδηγεί στο πατρικό μου σπίτι. Όπως θα δείτε και στην σχετική φωτογραφία πρόκειται για δρόμο με πολύ μεγάλη κλίση και πολύ κακή κατάσταση οδοστρώματος με αποτέ-λεσμα η πρόσβαση με τα πόδια να είναι ουσιαστικά εξαιρετικά δύ-σκολη ιδιαίτερα για ηλικιωμένους. Θα μπορούσε να κατασκευαστεί

στο κέντρο του δρόμου (ανάμεσα από τους τροχούς του αυτοκινήτου) σκάλα για την εύκολη πρόσβαση των πεζών άλλα παράλληλα να ανανεωθεί και το οδόστρωμα.

Κλείνοντας, θα ήθελα οπωσδήποτε να σας συγ-χαρώ για την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών σας σχετικά με τη βελτίωση της υδροδότησης στο Δήμο Χορτιάτη!

Αναμένω με αγωνία μια εξίσου αποτελεσματική ανταπόκρισή σας στα παραπάνω ζητήματα, για την οποία σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με τιμή, Γιάννης Σαμαράς

Μια νεοκάτοικος, με επιστολή της μας γράφει

«Παιδικές χαρές», κάδοι σκουπιδιών, κατοικίδια και

αδέσποτα και η απαράδεκτη νοοτροπία μας…

Συγχαρητήρια για τη πρωτοφανή δυναμική και ενεργητικότητα όλων σας. Παρακολουθώ τις δημοσιεύσεις και τις κινήσεις

σας και ανακουφίζομαι όταν βλέπω ότι πραγματικά υπάρχουν κάτοικοι που αγωνίζονται για το τόπο που ζουν.

Ωστόσο, είναι τραγικές οι νοοτροπίες και οι συμπεριφορές που συναντώ ως νεοκάτοικος σε αυτό το χωριό και ήθελα να σας γράψω για ένα πολύ καθημερινό και απλό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί σε αυτό το μέρος και για το οποίο έχω ήδη ενεργήσει άλλα και παρεξηγηθεί αρκετά.

Υπάρχει μία «παιδική χαρά» στην σύγκλιση των οδών Βε-νιζέλου και Αγίου Νικολάου η οποία περιφράχτηκε μετά κόπων και βασάνων όλων μας και μάλιστα προχείρως και αντιαισθητικά. Παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι τόπος βοσκής κατοικίδιων και αδέσποτων ζωντανών, επικίνδυνη κατά τα άλλα για τα παιδιά εξαιτίας της ανύπαρκτης συντήρησης των παιχνιδιών και του ανώμαλου εδάφους. Επιπλέον, τύπος χωματερής σε όλη την έκτασή της, μια που εάν δεν τηλεφωνήσει κανείς από εμάς στο δήμο τα σκουπίδια μένουν εδώ μέχρι την αποσύνθεσή τους....Και αυτά συνδέονται με την αμέλεια των υπαλλήλων που δεν αδειά-ζουν τον τενεκέ στις κούνιες όταν περισυλλέγουν τα σκουπίδια από τους κάδους και φυσικά στα νηστικά αδέσποτα που σέρνουν τα σκουπίδια από τους περίφημος κάδους της γωνίας. Και αυτοί ακόμη αποτελούν μια άλλη ιστορία από μόνη της εξοργιστική κα-θώς όχι μόνο αδειάζονται μία στο τόσο και ποτέ δε πλένονται, παραμένουν ανοιχτοί και δέχονται και τα σκουπίδια από όλους γνωστούς και αγνώστους που δε θέλουν να επιβαρύνουν τη γει-τονιά τους και τα εκσφενδονίζουν εδώ από τα αυτοκίνητα τους.

Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα, ούτε οι άλλες παι-δικές χαρές του χωριού είναι σε καλύτερη κατάσταση και εγώ ρωτώ που παίζουν τα παιδιά μας αν όχι εκτεθειμένα σε κίνδυνο στη μέση της διασταύρωσης?? αν όχι σε κάποια παιδική χαρά χιλιόμετρα μακριά από εδώ?? Πως γίνονται τόσες εκδηλώσεις στην Αγία Παρασκευή κοντά σε εκείνη τη παιδική χαρά της ντρο-πής και τι εικόνα αντιμετωπίζουν οι Θεσσαλονικείς και λοιποί που έρχονται και πλουτίζουν το χωριό μας τα Σαββατοκύριακα?? Θα πρέπει βέβαια να αρρωστήσουμε όλοι από τις μύγες και τα σκουπίδια και πρώτα τα παιδιά μας?? Θα πρέπει να ελπίζουμε ότι με το νέο σχέδιο θα αλλάξει ο Δήμαρχος ή θα ενδιαφερθεί για αυτή την κατάσταση??

Μου έκανε εντύπωση κάποτε που διάβαζα πηγές για την μεσαιωνική Κωνσταντινούπολη που όλοι θαυμάζουμε, και ο Προ-κόπιος περιέγραφε την κατάσταση στους δρόμους της έξω από το φόρουμ λέγοντας ότι βρώμα και δυσωδία επικρατεί.......και το θυμούμαι κάθε φορά στη πιο λαϊκή παροιμία που σίγουρα αντιλαμ-βάνεστε ποια εννοώ, όταν περπατώ στους κεντρικούς και έπειτα πλευρικούς δρόμους του χωριού και όταν αντικρίζω το υπερθέαμα στους κάδους της γωνίας και την παιδική χαρά. Δεν συνταιριάζω βέβαια το μικρό χωριό μας με τη Πόλη, άλλα αφού βγήκε από τον Προκόπιο η παροιμία είναι ο συνειρμός αναπόφευκτος....

Λυπάμαι για τη φλυαρία και λυπάμαι που έπρεπε να απειλώ το δημαρχείο ότι θα στείλω στις εφημερίδες την φωτογραφική συλλογή από αυτή την πανδαισία, άλλα τουλάχιστον κερδίσαμε ένα πρόχειρο φράχτη και την ανταπόκριση στη περισυλλογή των σκουπιδιών. Δεν κερδίσαμε όμως την αλλαγή στις νοοτροπίες όσων αρέσουν τη βοσκή των κατοικίδιων και αδέσποτων στη παιδική χαρά, τη σιωπή γιατί ποτέ δεν ενοχλούν τους αρμόδι-ους, την μία κίνηση να κλείσουν τη πρόχειρη αυλόπορτα στις κούνιες και να συμβουλέψουν τα παιδιά τους.

Αρετή Μήλιου(νεοκάτοικος Χορτιάτη)

«ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570»: Έχετε απόλυτο δίκιο κ. Μήλι-ου για τα προβλήματα που επισημαίνετε. Δυστυχώς, η χρόνια απόλυτα αφασία των υπηρεσιών του δήμου (που χρυσοπληρώνουμε…) τελειωμό δεν έχει. Ανάλογη όμως και η συμπεριφορά της πλειοψηφίας των συνδημοτών μας. Τέλος, σας ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια.

Είναι η ελάχιστη υποχρέωση των ενεργών πολιτών στον τόπου που έτυχε ή επέλεξαν να ζήσουν.


«Παιδικές χαρές», κάδοι σκουπιδιών, κατοικίδια και

αδέσποτα και η απαράδεκτη νοοτροπία μας…

Μ ι α π ο λ ύ σ ο β α ρ ή έ κ κ λ η σ η

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

του Γιάννη Μανωλεδάκη, ομότιμου Καθηγητή Α.Π.Θ.

Συμβαδίζει η εξέλιξη με την ιστορική μνή-μη; Ένα καίριο ερώτημα, που έρχεται και

ξανάρχεται στο νου μας όχι μόνο στις επε-τείους των ιστορικών γεγονότων, αλλά και όταν παίρνονται σημαντικές αποφάσεις για την οικονομική πρόοδο της χώρας, την αντα-γωνιστικότητά της και την κατάληψη ή διατή-ρηση μιας ικανοποιητικής θέσης στο πλαίσιο των σύγχρονων προηγμένων κοινωνιών του κόσμου.

Όταν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλε-μο οι ιστορικά αδυσώπητοι εχθροί Γάλλοι και Γερμανοί οικοδομούσαν την ευρωπαϊκή οικο-νομική ένωση, έπρεπε ασφαλώς να ξεπερά-σουν (να «υπερβούν») την ιστορική τους μνή-μη. Το ίδιο έπρεπε να κάνουν και οι έλληνες όταν προσχωρούσαν σ’ αυτή την ένωση υπό την ηγεμονική παρουσία της Γερμανίας, που πριν από λίγες δεκαετίες ως δύναμη κατοχής της χώρας είχε αφανίσει πόλεις και χωριά, ανάμεσά τους και το μαρτυρικό Χορτιάτη.

Όταν επικαλείται ένας λαός την ιστορι-κή του μνήμη για να διατηρήσει ανόθευτες τις διαχωριστικές γραμμές σ’ αυτές, πρέπει να έχει υπόψη του ότι παραιτείται από τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας με άλλους που, ανεξάρτητα από το παρελθόν τους, στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία τους είναι απόλυτα χρήσιμοι για την οικονομική πρόοδο και την ευημερία τους. Έτσι, θα έπρεπε λ.χ. να είχε αποκλειστεί η συνεργασία μας με τη Βουλγαρία («συνεταίρο» μας ήδη στην Ευρω-παϊκή Ένωση) ή με την Τουρκία σε θέματα τουρισμού ή εμπορικών συναλλαγών (και όχι μόνο).

Από την άλλη ωστόσο πλευρά, η διαγραφή της ιστορικής μνήμης (η λήθη) για χάρη της οικονομικής προόδου μπορεί να εξυπηρετεί την παρούσα και τις μελλοντικές γενιές, αδι-κεί όμως τις γενιές που πέρασαν, τις θυσίες τους και τους αγώνες τους, που φαίνονται έτσι σαν να πήγαν χαμένοι. Όποιος στην ευτυχία του ξεχνά τη δυστυχία εκείνων που τον έφεραν στη ζωή, χάνει ένα μεγάλο μέρος από την ανθρωπιά του. Και η ευημερία χωρίς ανθρωπιά μπορεί να γίνει κάποτε πολύ επι-κίνδυνη. Πρέπει να βρεθεί λοιπόν η «χρυσή τομή».

Ο «Καλλικράτης», όπως εξάλλου και ο

προηγούμενος του «Καποδίστριας», απο-τελούν αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη για την ανάπτυξη και την πρόοδο στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στο πλαίσιο της συ-νένωσης δήμων και κοινοτήτων ήταν επόμε-νο κάποιες ιστορικές κοινότητες και δήμοι, μαρτυρικοί τόποι θυσίας και ολοκαυτωμάτων, όπως ο Χορτιάτης, να χάσουν την αυτοτέλειά τους. Σωστή, βέβαια και στοιχειώδης ήταν η πρόβλεψη να δοθεί τουλάχιστον το όνομά τους στα μείζονα δημοτικά συγκροτήματα που δημιουργήθηκαν. Δεν αρκεί όμως αυτό. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, όχι ως ανασταλτικό της προόδου, αλλά ως ελάχιστο δείγμα τιμής, ευγνωμοσύνης (και ανθρωπιάς) γι’ αυτούς που θυσιάστηκαν και δεν πρόλαβαν να γευτούν τους καρπούς των αγώνων για την ελευθερία, επιβάλλει να διαμορφωθούν και να προβληθούν σωστά οι συγκεκριμένοι χώροι μαρτυρίου και να αναγερθεί ένα μου-σείο ιστορίας όπου θα συγκεντρωθούν όλα τα υπάρχοντα ντοκουμέντα και θα προβάλλονται με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο. Δεν θα είναι δηλαδή, ένας χώρος απλής αποθή-κευσης όπως συνήθως γίνεται, αλλά τόπος ουσιαστικής πληροφόρησης και μάθησης. Θα μπορεί μάλιστα να διαθέτει αίθουσα διαλέ-ξεων και διδασκαλίας όπου θα προβάλλονται ενημερωτικά βίντεο και θα γίνονται επιτόπου μαθήματα ιστορίας στους επισκέπτες μαθη-τές.

Ειδικά ο Χορτιάτης δεν έχει μόνο σύγ-χρονη (μαρτυρική) ιστορία, αλλά παρελθόν που ανοίγεται στους αρχαίους χρόνους, με μνημεία σημαντικά και σπάνια. Θα μπορούσε λοιπόν το μουσείο ιστορίας να επεκταθεί και σ’ αυτά τα ευρήματα – στο σύνολο δηλαδή της πολιτιστικής κληρονομιάς του. Παράλληλα, θα πρέπει μνημεία όπως το ρωμαϊκό υδραγωγείο και η μοναδική εκκλησία Μεταμόρφωσης του Σωτήρα να συντηρηθούν και να αναδειχθούν σωστά. Οι νέες δημοτικές αρχές θα πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα και να το εντάξουν στις πρώτες προτεραιότητές τους. Να μην λυπηθούν να διαθέσουν τα απαραίτη-τα χρήματα, κάτω βέβαια από σωστή, νοικοκυ-ρεμένη και έντιμη διαχείριση. Έτσι, η ιστορική μνήμη θα συμβαδίζει κατά τον καλύτερο τρό-πο με την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Το όνομα «Καλλικράτης» με το οποίο ο υπουργός κ. Ραγκούσης βάφτισε το σχέδιο

αναδιάρθωσης και εξορθο-λογισμού της Αυτοδιοίκη-σης στη χώρα μας, παρα-πέμπει ως γνωστόν, στον μεγάλο Αθηναίο αρχιτέκτο-να Καλλικράτη, συνεργάτη του Ικτίνου και δημιουργού του ναού της Αθηνάς Νίκης στην Ακρόπολη (5ος π.Χ. αιώνας). Κι ενώ η επιλογή του ονόματος υποδηλώ-νει σεβασμό στην ιστορία, η εφαρμογή του σχεδίου «Καλλικράτης», δυστυχώς αγνοεί ή θέλει να αγνοεί σε πολλές περιπτώσεις σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου, παραβιάζοντας έτσι τις μνήμες και τα συναισθήματα των τοπικών κοινωνιών.

Είναι αλήθεια ότι με λίγες εξαιρέσεις που εκφράζουν τις γνωστές κομματικές σκοπιμό-τητες ή και προσωπικά συμφέροντα ο ελληνι-κός λαός στην πλειονότητά του αποδέχθηκε το σχέδιο «Καλλικράτης», ελπίζοντας έτσι πως θα σταματήσει επιτέλους η σπατάλη, το λάδωμα και γενικά η γάγγραινα των πελατει-ακών σχέσεων. Το Υπουργείο Εσωτερικών ωστόσο, στην προσπάθειά του να βάλει τάξη στη Βαβυλώνα της Αυτοδιοίκησης, επικέ-ντρωσε σε ό,τι αφορά τις έδρες των δήμων, το ενδιαφέρον του, σχεδόν αποκλειστικά, στην οικονομική και οργανωτική διάσταση του εγχειρήματος, παραβλέποντας άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους, όπως π.χ. η ξεχω-ριστή ιστορία των επιμέρους περιοχών, πό-λεων, κωμοπόλεων και χωριών.

Είναι αλήθεια πως η οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας και απειλεί με ρήξη τον κοινωνικό της ιστό, αν δεν έχει ήδη συμ-βεί, επιβάλλει γρήγορες και κατά το δυνατόν οικονομικά αποτελεσματικές λύσεις, όμως η ικανότητα μιας κοινωνίας να αντισταθεί στις αντιξοότητες του χρόνου προϋποθέτει την ύπαρξη ισχυρής πολιτιστικής ταυτότητας με βαθιές ρίζες στην ιστορία του ίδιου του λαού. Γι’ αυτό και η όποια μεταρρυθμιστική πράξη οφείλει να λαμβάνει υπόψη της, πέρα από τα οργανωτικά και οικονομικά κριτήρια,

του Ζήση Δ. Παπαδημητρίου*

Ανιστόρητος «Καλλικράτης»

τις ιστορικές ευαισθη-σίες των κατοίκων στον ορισμό των εδρών και τις ονοματοδοσίες των νέων δήμων, γιατί μόνον έτσι παραμένουν ζωντανές οι ιστορικές μνήμες των πο-λιτών, συστατικό στοιχείο της παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε λαού.

Είναι λάθος να ορί-ζεται ως έδρα δήμου ένα ασήμαντο ιστορικά χωριό, επειδή εξυπηρε-τεί συγκοινωνιακά ή να ενσωματώνονται ιστο-ρικοί οικισμοί σε αστικά

πολεοδομικά συγκροτήματα, επειδή ενδε-χομένως έχουν καλύτερες υποδομές ή και εξυπηρετούν άδηλα οικονομικά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. Έτσι, ενώ θεω-ρήθηκε σωστό, εφόσον υπάρχουν ιστορικοί μαρτυρικοί δήμοι να δοθεί το όνομά τους στους νέους Δήμους του σχεδίου «Καλλι-κράτης», όπως έγινε π.χ. με τα μαρτυρικά Καλάβρυτα αλλά και αλλού, προκειμένου να διατηρούνται στο διηνεκές στη συνείδηση των ανθρώπων η ιστορία και οι αγώνες του λαού μας, προέκυψαν τελικά σε ορισμένες περιπτώσεις ως έδρες δήμων αστικά δια-μερίσματα χωρίς ίχνος ιστορικής αναφοράς όπως π.χ. ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη με έδρα το Πανόραμα.

Αλλά και η ονοματοδοσία «Πυλαία – Χορ-τιάτη» αποτελεί στάχτη στα μάτια των κατοί-κων του μαρτυρικού Χορτιάτη, με τους 149 νεκρούς του Ολοκαυτώματος, θύματα της ναζιστικής θηριωδίας την εποχή της γερμανι-κής κατοχής, αφού υποβαθμίζει το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός.

Αναρωτιέται κανείς, ποια ανιστόρητη λο-γική ή καλύτερα, ποια συμφέροντα επέβαλαν αυτή τη λύση;

* Ο Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου είναι ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Νο-μικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο «ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570» συμπληρώνει στα τέλη του χρόνου που διανύουμε 20 χρόνια ζωής. Για τα 20

χρόνια μας προγραμματίζουμε κάποιες εκδηλώσεις, κάποιες ειδικές εκδόσεις και το σημαντικότερο, μια ταινία – ντοκιμαντέρ για την πρόσφατη ιστορία του Χορτιάτη, με κέντρο αναφοράς το Ολοκαύτωμα στις 2 Σεπτέμβρη 1944. Ένα ντοκιμαντέρ που στοχεύουμε να προβληθεί και στο επόμενο Διεθνές Φεστιβάλ Ντο-κυμαντέρ Θεσσαλονίκης. Κάνουμε έκκληση λοιπόν σε όλες και όλους τους Χορτιατινούς και όχι μόνον, που διαθέτουν υλικό (φωτογραφίες, έγγραφα, μαρτυρίες, βιβλία κ.λ.π.) του χωριού μας, να μας δώσουν τη δυνα-τότητα να το χρησιμοποιήσουμε και για τις εκδόσεις, αλλά κυρίως για το ντοκιμαντέρ.

Ακόμη, αυτό το υλικό που θα μας προσφέρετε, μαζί μ’ αυτό που χρόνια τώρα συγκεντρώνουμε με πολύ κόπο, αλλά απεριόριστη αγάπη για τον τόπο που έτυχε να γεννηθούμε, θα αποτελέσει τη βάση για το Μουσείο Ολοκαυτώματος που έχουμε καθή-κον Δήμος και Κοινωνία του Χορτιάτη να δημιουργή-σουμε το συντομότερο.

Τέλος, κάνουμε έκκληση και για την οικο-νομική σας ενίσχυση, προκειμένου να υλοποιη-θούν με τον καλύτερο τρόπο όλα τα παραπάνω.

Υπάρχει μια μοναχική φλόγα που τρεμοσβήνει

στο όρος Χορτιάτη,Κοιτάζει αγέρωχα

πάνω από το ρημαγμένο χωριόΚουρνιασμένη σε ομίχλη

κάτω από μολυβένια σύννεφα.Αγκαλιάζει παλιά μοιρολόγια

Και διαπερνά δισταχτικά τις χορδές της μνήμης.

Υπάρχει ένα φως που τρεμοσβήνειστο όρος Χορτιάτη.

Κλείνει στην ψυχή του την αναποφάσιστη μοίραΕνός πυρετώδους απογεύματος

Το ΣεπτέμβριοΌταν οι θεοί έκρυψαν τα πρόσωπα τους

Να μη γίνουν μάρτυρες,Καθώς γεράκια με κράνη και μεταλλικά ράμφη

Ξέσκιζαν το νοτερό αέραΕκείνη την ώρα με τις φλεγόμενες σκιές

και τις ανθρώπινες στάχτες.

Υπάρχει ένα μοναχικό φωςΣτο όρος Χορτιάτη.

Να θυμίζει τη δυσωδία του θανάτουΌταν τίναζαν στον αέρα τις καρδιές και τα μυαλά

Ανδρών και γυναικών που θήλαζαν,Στην τελευταία πράξη της ύπαρξης τους.

Μέσα από τους ρυθμούς του χρόνουΈνας κύκλος αναφιλητών και δακρύων και

κουρελιασμένων ψαλμώνΥψώνεται στη φλόγα που τρεμοσβήνει

στο όρος Χορτιάτη.Έπειτα γίνεται μια αιωρούμενη λίμνη αίματος

Που αρνείται να στεγνώσειΚαθώς καλεί τα φαντάσματα της θλίψης.

Τριγυρίζοντας ακατάπαυστα.Με ξεραμένους λαιμούς και μάτια κενά.

Μετ. Αντωνία Ιωαννίδου

* Ο Mario Azzopardi είναι διευθυντής του Δραματικού Θεάτρου Μάλτας. Επισκέφθηκε τον Χορτιάτη, συγκινήθηκε από την ιστορία του Ολοκαυτώματος και έγραψε τους παραπάνω στίχους που δημοσιεύουμε.Τον ευχαριστούμε πολύ.

Mario Azzopardi*

ΟΡΟΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗ


Όποιος θέλει, είτε είναι μέλος είτε όχι, είτε θέλει να γίνει μέλος είτε όχι ας έρθει. Ας έρθει να συζητή-

σουμε ισότιμα γιατί όλοι έχουμε ανάγκη την ανταλλαγή ιδεών. Να συζητήσουμε για αυτά που κάναμε μέσα στο 2010. Να σκεφτούμε αυτά που έχουμε ακόμα για φέτος και για αυτά που θα κάνουμε το 2011, να τα προγραμ-ματίσουμε καλυτέρα, να τα οργανώσουμε πιο σωστά. Να συζητήσουμε για τον τόπο μας και τις ανάγκες του έξω και πέρα από την προεκλογική περίοδο και χωρίς ανα-φορά σε αυτή.

Να βρεθούμε λοιπόν στο αλσύλιο του βυζαντινού μο-ναστηριού (κάτω από το παλιό Δημοτικό Σχολείο), μπρο-στά στον οικίσκο που στεγάζει τα γραφεία της Κίνησης, να τα πούμε και μετά να τσιμπήσουμε ένα μεζέ, να πιούμε ένα κρασί και να ακούσουμε κανά τραγούδι.

Και όλα αυτά να τα κάνουμε την Παρασκευή στις 10 Σεπτέμβρη στις 7.30 το βραδάκι.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Νίκου Καββαδία, του ποιητή «των μακρυσμένων ταξιδιών και των

γαλάζιων πόντων…», που κανονικά θα απασχολούσε το μυαλό μου για μερικά λεπτά και ίσως να με ωθούσε να ακούσω καμιά φορά παραπάνω, το γνωστό ρεπερτόριο του Θάνου Μικρούτσι-κου.

Όμως, χάρη στην “Βραδιά Ωραίων Λέξεων”, που εδώ και χρόνια διοργανώνει η «Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη», εγώ, μαζί με άλλα περίπου 400 άτομα, έζησα το αφιέρωμα εντελώς διαφορε-τικά στις 28 Ιούνη.

Η τοποθεσία γνωστή. Όπως κάθε χρονιά μπροστά από τον όμορφο, αλλά παραμελημένο Βυζαντινό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα. Ο διάκοσμος της εκδήλωσης απλός. Μερικά κερά-κια και ένα μπουκέτο φρέσκα λουλούδια για την οικοδέσποινα

της βραδιάς τη Βάσω. Λίγο παραδίπλα ο χώρος για τους μουσικούς και ο μπουφές, τον οποίο επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες της βραδιάς.. Στο βάθος το αυτοσχέδιο εκθετήριο της φωτογραφι-κής ομάδας της Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη.

Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλάμβανε ποιήματα και μουσική σε εναλλαγή, αλλά και υπέροχες εικόνες που μας πρόσφερε ο Χορ-τιατινός σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς με το ντοκυμαντέρ – αφιέρωμα στον ποιητή. Κάθε ποίημα είχε ανατεθεί σε διαφορετικό πρόσωπο, φροντίζοντας να καλυφθεί, όσο το δυνατόν, μεγαλύτερο κομμάτι του έργου του ποιητή. Τα άτομα που διάβασαν ποιήματα τα θεωρώ από τους τυχερούς της βραδιάς, γιατί είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από αυτούς μπήκαν στην διαδικασία, να προσπαθήσουν, να νοιώσουν το ποίημα που τους δόθηκε. Κάτι, που ίσως να μην το έκαναν ποτέ, στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο της βιαστικής καθημερινότητας. Το κοινό φάνηκε να ανταποκρίνεται στην προσπάθεια αυτή, παραμένο-ντας μέχρι την ολοκλήρωση της βραδιάς, δημιουργώντας ατμόσφαιρα απόλυτης ησυχίας και κατάνυξης. Οι παρευρισκόμενοι αγκάλιασαν ευχάριστα και το μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης, σιγοτραγουδώντας τους στίχους του ποιητή μαζί με τους Νικόλα Καραγκούνη, Θανάση Ματθαίο και Γιώργο Κισκούκη. Οι μουσικοί της βραδιάς φρόντισαν να παρουσιάσουν, τόσο την δημοφιλή πλευρά του μελοποιημένου Καβ-βαδία, όσο και την λιγότερο γνωστή του, αυτή των “Ξέμπαρκων”.

Γράφει η Μαρία Μαντζαρίδου

Αφιερωμένη στον ποιητή Νίκο Καββαδία

“Βραδιά ωραίων λέξεων” και υπέροχης μουσικής

Η βραδιά έκλεισε με μικρές άτακτες “επιθέσεις” στον μπου-φέ και στην έκθεση φωτογραφίας, υποκινούμενες από τους ίδι-ους τους διοργανωτές. Τα μικρά πηγαδάκια κράτησαν αρκετή ώρα μετά την εκδήλωση και ήταν απαραίτητα για την ανταλλαγή όλων των συναισθημάτων που γεννήθηκαν με αφορμή αυτά που μόλις είχαμε ζήσει.

Ταξίδι, θάλασσα, συνύπαρξη, διαφορετικοί πολιτισμοί είναι μερικές από τις έννοιες, που μου έμειναν περισσότερο από την βραδιά εκείνη και ήταν τα κομμάτια που κρατώ για να φτιάξω δικές μου εικόνες. Όλα αυτά ήταν μία ανάπαυλα από την κού-ραση της ενασχόλησης μας με τα συνηθισμένα. Από αυτές που δεν ξέρεις πόσο τις χρειάζεσαι, μέχρι να τις ζήσεις. Μακάρι να γινόντουσαν πιο συχνά τέτοιες προσπάθειες, γιατί “παίζουν” με τις λίγο πιο ευαίσθητες χορδές μας.

Στα μέσα του Φεβρουαρίου ξεκίνησε η λειτουργία της ομάδας φωτογραφίας της Κίνησης Πολιτών. Όλα ξεκίνησαν από μια

πρόσκληση ενδιαφέροντος στην εφημερίδα Χορτιάτης 570 και σιγά σιγά έγινε η σύσταση της ομάδας. Με ομαδάρχη και δάσκα-λο τον φωτογράφο Ηλία Πεϊτζίδη και μαθητές τους Βάσω, Βούλα, Γιώργο, Δήμητρα, Μαρία, Μαρίνα, Σέβη, Φώτη και Χρυσόστομο.

Στις πρώτες συναντήσεις η ομάδα περιορίστηκε σε θεωρη-τικά μαθήματα φωτογραφίας ενώ παράλληλα κάποια μέλη της ανέλαβαν την φωτογράφηση της ομάδας καλαθοσφαίρισης του Χορτιάτη. Μετά την κατάλληλη προετοιμασία ακολούθησαν τα

πρακτικά μαθήματα. Τα πρακτικά μαθήματα της ομάδας φιλοξένησε η περιοχή του Χορτιάτη. Η πρώτη εξόρμηση πραγματοποιήθηκε στο χωριό όπου ο Μπάμπης Νανακούδης ξενάγησε την ομάδα σε χώ-ρους με έντονη ιστορία καθώς και σε όμορφες γωνιές. Η επόμενη εξόρμηση βρήκε την ομάδα φωτογραφίας στα δυτικά του Χορτιάτη, όπου δεσπόζουν δυο ερειπωμένοι ανεμόμυλοι με θέα την πόλη της Θεσσαλονίκης και το αχανές γαλάζιο του Θερμαϊκού κόλπου. Αξι-οσημείωτος σταθμός αυτής της εξόρμησης αποτέλεσε το «πάρκο κεραιών» του Χορτιάτη όπου ο φακός της ομάδας απαθανάτισε το εγκληματικό αποτέλεσμα των ραδιοτηλεοπτικών κεραιών. Τελευταί-ος σταθμός φωτογράφησης υπήρξε το ρωμαϊκό υδραγωγείο και τα λατομεία, με αναπάντεχη πρόκληση τα άλογα που πόζαραν στο φακό της ομάδας.

Οι επόμενες συναντήσεις είχαν σκοπό την προβολή και επιλο-γή των καλύτερων φωτογραφιών. Η επιλογή ήταν δύσκολη καθώς υπήρχε μεγάλος όγκος φωτογραφιών αλλά έπειτα από αρκετές ώρες συζήτησης το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό.

Η έκθεση της πρώτης δουλειάς της ομάδας φωτογραφίας πραγ-ματοποιήθηκε στην «βραδιά ωραίων λέξεων» στις 28 Ιούνη, με με-γάλη επιτυχία όπου οι φωτογραφίες της ομάδας προσφέρθηκαν και έγιναν ανάρπαστες από τους παρευρισκόμενους.

Η ομάδα φωτογραφίας της Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη υπόσχεται να επιστρέψει τον Σεπτέμβριο με καινούργιες ιδέες και μια ανοιχτή αγκαλιά για όποιον θέλει να γίνει μέλος της.

Ç öùôïãñáöéêÞ ïìÜäá ôçò Êßíçóçò Ðïëéôþí ×ïñôéÜôçΓράφει η Μαρίνα Καλπάκη

Στο φωτογραφείο του Χορτιάτη μπορείτε να βρείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο της “Βραδιάς ωραίων λέξεων”

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 5

ΚΥΡΚΥΜΤΖΗΣΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

ΛΟΓΙΣΤΗΣ - ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ: Μ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ 51(1ος όροφος)

ΤΗΛ.: 2310/832.890 - FAX: 2310/850.204

e-mail: [email protected]

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ:

Σ Π Α Ν Ι Α Σ Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο ΣΣας ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας,

για την αγάπη και την υποστήριξή σας και σας διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά σας, με τις καλύτερες τιμές.

ΒΙΒΛΙΑ – ΣΧΟΛΙΚΑ – ΧΑΡΤΙΚΑ – ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ – ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ – ΕΙΔΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ – ΔΩΡΑ – ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΟ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 22-24 / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΤΗΛ.: 2310.281.026ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΜΑΡΤΥΡΩΝ 2ΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ

ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ / ΧΟΡΤΙΑΤΗ - ΤΗΛ.: 2310.348.404

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣΠαραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα ακορντεόν

καθώς και θεωρίας της μουσικής (3 έτη).

Τα μαθήματα είναι 60΄ για κάθε αντικείμενο.

Τηλ. επικοινωνίας:

6970028330, Αλέξανδρος


Τιμού μ ε τους α γων ι σ τές κα ι α γων ί σ τρ ι ες τ ης Αν τί σ τα σ ης κα ι του Κι ν ή μ α το ς

“Κα ρα ϊσ κά κ ης ”: Ο θρυλι κός κα πε τά νιος του Χορ τιά τ ηΕμπιστεύθηκε συγγενή του και βρήκε τραγικό τέλοςΔεν σεβάστηκαν την συμφωνία της Βάρκιζας - Οι πρώτες διώξεις των αγωνιστών

της Αντίστασης - Τέλος ‘46 αρχές ‘47 οι πρώτοι διωκόμενοι ξαναπαίρνουν τα βουνά.

Κατάλογος ΑγωνιστώνΓυναικών και Ανδρών από το χωριό μας που πρόσφεραν τη ζωή τους στο κίνημα:

1) Λεμονίδου Ελένη: Σκοτώθηκε το 1949 στα Κερδύλια. Νεαρή αγωνίστρια μόλις 17 ετών.2) Βλαχούδης Χρήστος: Σκοτώθηκε το 1948 σε αποστολή μέσα στη Θεσσαλονίκη. Πολέμησε μέχρι την τελευταία σφαίρα.3) Γκατζούδης Κώστας Ο θρυλικός καπετάν «Άγρας» του «ΕΛΑΣ» επιτελής του 31ου συντάγματος. Πιάστηκε τραυματίας αιχμάλωτος στην επίθεση του ΔΣΕ κατά της Θεσσαλονίκης τον Φεβρουάριο του 1948. Ήταν ο χειριστής του κανονιού. Εκτελέστηκεμε απόφαση του στρατοδικείου Θεσσαλονίκης στις αρχές Απριλίου 1948 (τετράκις εις θάνατον).4) Κυρκιμτζής Παναγιώτης (Τσιταρίδης & Παϊζανούδης) σκοτώθηκε 8-5-49 στο Πετρίτσι.5) Κουκαρούδης Θανάσης Πιάστηκε αιχμάλωτος στο επεισόδιο του θανάτου του «Καραϊσκάκη», αφου πολέμησε παλικαρίσια μέχρι και την τελευταία σφαίρα. Εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947.6) Λεμονίδης Νικηφόρος (καπετάν Ρήγας) σκοτώθηκε το 1949.7) Λεμονίδης Κωνσταντίνος σκοτώθηκε το 1949. Διοικητής ανεξάρτητου τμήματος στη Χαλκιδική.8) Λουτζιούδης Κώστας Ο θρυλικός «Καραϊσκάκης» πρωτοκαπετάνιος του Χορτιάτη. Σκοτώθηκε έξω από το χωριό στις 17-6-47 (Αρνίς πέτρα).9) Νανακούδης Γρηγόρης Διοικητής ομάδας του ΔΣΕ σκοτώθηκε στη Χαλκιδική. Πολύ γεναίο παλικάρι.10) Νανακούδης Δημήτρης Έφυγε από το στρατό και κατάχτηκε στο ΔΣΕ. Σκοτώθηκε στο Μπέλες το 1949.11) Νταμπούδης Δημήτριος σκοτώθηκε στα τέλη του 1949 ξεκομμένος με λίγους στρατιώτες του ΔΣΕ. Παλληκάρι, άξιος αγωνιστής.12) Παράδας Κώστας καπετάνιος του «ΕΛΑΣ» σκοτώθηκε στη μάχη του Σοχού, με τους ΠΑΟτζήδες.

Είναι πλέον γνωστό ιστορι-κά ότι με τη συμφωνία της

Βάρκιζας ο ΕΛΑΣ κατέθεσε τα όπλα. Η ηγεσία όμως δεν φρό-ντισε να εξασφαλίσει επαρκείς εγγυήσεις για την μετέπειτα πορεία. Έτσι οι Άγγλοι, που φοβήθηκαν ότι θα έχαναν την Ελλάδα από την επιρροή τους, διέταξαν διώξεις και δολοφονί-ες εναντίον όσων είχαν πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Κάπως έτσι στο τέλος του 1946 και αρχές του 1947 άρχισαν να εμφανίζονται στον ορεινό όγκο του Χορτιάτη οι πρώτες ομάδες των διωκόμενων αγωνιστών.

Μία τέτοια ομάδα, περίπου 20 άνδρες, ήταν και αυτή του «Καραϊσκάκη» κατά κόσμον Κώστα Λουτζι-ούδη από τον Χορτιάτη.

Προσωπικά δεν γνώρισα και δεν θυμάμαι τον Κώστα Λουτζιούδη, θυ-μάμαι όμως την λύπη και τον αποτροπιασμό που ένοιωσα όταν διάβασα στις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης τον θάνατο του, και είδα φωτογραφία το κομμένο κεφάλι του άτυχου παλληκαριού.

Τι ακριβώς συνέβη και πως σκοτώθηκε ο «Καραϊσκάκης», μας το πε-ριγράφει ένας αυτόπτης μάρτυρας μέλος της ομάδας. Είναι ο Αριστείδης Ιωαννίδης από το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, γνωστός και με το ψευ-δώνυμο «Πλάτων».

Η περιγραφή υπάρχει στο βιβλίο που εξέδωσε το 1990 με τίτλο «Θη-τεία στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας» σελ. 19 μέχρι 30 την οποία πα-ραθέτω αυτούσια.

Τι σήμαινε για τους αντάρτες, «ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ»[….] Στο Χορτιάτη πάθαμε πολλές ζημιές. Το μέρος δε βόλευε για

αντάρτικο τμήμα και δυστυχώς οι πρώτοι καταδιωκόμενοι βρήκαν το Χορτιάτη για καταφύγιο. Μα και οι αντίπαλοι θέλανε το κεφάλι τους να το’ χουν ήσυχο, δίπλα στη Θεσσαλονίκη δεν ανέχονταν εμ-φανίσεις ανταρτών.

Τον Οχτώβρη 1946 μια ομάδα ανταρτών έπεσε σε ενέδρα του στρατού που είχε σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο και να πια-σθούν τέσσερις απ’ τους οποίους ο ένας τραυματίας. Κάποιος απ αυτούς πρόδωσε και έπιασαν μια σειρά συντρόφους μας απ’ τις συνδέσεις που είχαμε στη Θεσσαλονίκη. Άλλοι καταζητούμενοι που κατέφυγαν στο βουνό Χορτιάτη με επί κεφαλής τον Καραϊσκάκη, κατεβαίνοντας νύχτα για τη Θεσσαλονίκη, πέσαν σε ενέδρα και τραυματίστηκε και πιάστηκε ένας απ’ την ομάδα. Ο ίδιος ο Καραϊ-σκάκης λίγο έμεινε να πιασθεί.

[….] Όλα τα παραπάνω, συλλήψεις και σκοτωμοί, συνετέλεσαν ο χώρος του Χορτιάτη να ήταν όχι συμπαθής για ανάληψη αποστολής. Και όσοι ανέλαβαν, έπαθαν ζημιές. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ξεκινήσαμε να φέρουμε σε πέρας το καθήκον που μας ανάθεσε το Αρχηγείο.

[….] Με τον Καραϊσκάκη και τον ΆγραΣτις 10.6.1947 αντάμωσα τον σύντροφο Καραϊσκάκη. Μαζί του

είχε και τον Αγρα. Και οι δυο τους ήταν απ’ το χωριό Χορτιάτης. Μαζί τους είχαν κάπου 20 αντάρτες, όλοι απ’ τα χωριά γύρω απ’ το Χορτιάτη, που γνώριζαν την περιοχή. Τους αντάρτες τους άφησαν σε κάποιο λημέρι κι εκείνοι ήρθαν να με βρουν. Στα Πετροκέρασα γνωρίσαμε κάποιον ακόμα, κτηνοτρόφο, Μιλτιάδη, με το γιο του Μήτρο. Και οι δυο τους ήταν πρόσχαροι και πρόθυμοι να μας εξυ-πηρετήσουν. Μέσο του Μιλτιάδη βρεθήκαμε. Μου είπαν πως έχουν αποστολή να κάνουν ορισμένα χτυπήματα και εμφανίσεις στην γύρω περιοχή και να με βοηθήσουν σε ότι κι αν τους χρειασθώ. Δεν μου άρεσαν και τόσο τα σχέδια τους, αλλά δεν αντέδρασα. Ήξερα ότι ήταν παλλικάρι ο Καραϊσκάκης και υπελόγιζα θα τα φέρει βόλτα με επιτυχία.

Πήγαμε μαζί σε δυο επιχειρήσεις. Στο Βασιλούδι, όπου συγκε-ντρώσαμε τρόφιμα και στο τσιφλίκι του δημάρχου Λαγκαδά Διαμα-ντίδη. Στο τσιφλίκι συγκεντρώσαμε τους εργάτες και τους μίλησε ο Καραϊσκάκης, Τόσο στο Βασιλούδι όσο και στο τσιφλίκι, ο κόσμος μας υποδέχθηκε με ενθουσιασμό. Μήνυσε στο Δήμαρχο του Λαγκα-δά να μας στείλει 25 φορεσιές (στρατιωτικές στολές) μέσα σε μια βδομάδα και φύγαμε, αφού φορτώσαμε ένα φορτίο ζάχαρη και ένα αλεύρι. Την επόμενη βραδιά φτάσαμε και λημεριάσαμε στο Καταφύγι Χορτιάτη. Πρώτη φορά επισκεπτόμουνα καταφύγιο και μου έκανε εντύπωση η οργάνωση του. Είχε διάφορα καμαράκια, κλειδωμένα, με το όνομα του ορειβάτη στην πόρτα. Φυσικά δικαιούχοι ήταν άν-θρωποι της «υψηλής» κοινωνίας που ευκαιρούν να κάνουν εκδρομές (τότε για το λαό αυτό το πράμα, οι εκδρομές, ήταν πολυτέλεια). Σε

κάθε δωμάτιο χωριστά υπήρχαν διάφορα αντικείμενα, παπούτσια, πετσέτες, κονσέρβες, βιβλία, κουβέρτες, τρόφιμα κάθε λογής και πολλά άλλα είδη. Πήραμε ότι νομίζαμε πως μας χρειάζεται, ανάμεσα σ’ αυτά και μια φωτογραφική μηχανή, κάλτσες, μπιζάμες, φανέλες και άλλα. Στο τραπέζι τον σαλονιού είχε ένα βιβλίο εντυπώσεων για τους εκδρομείς και ορειβάτες. Έγραψα και γω, απευθυνόμενος στο Σύλλο-γο των ορειβατών και στους ίδιους για τους σκοπούς του αγώνα μας, για τις δυσκολίες και τις ελλείψεις μας και τους παρακαλούσα να μας συγχωρήσουν για τα είδη που τους πήραμε.

Την νύχτα 15.6.1947 φύγαμε από το καταφύγι και πιάσαμε το ψηλότερο σημείο του Χορτιάτη. Το ύψωμα ήταν ακάλυπτο, αλλά φυσικό οχυρό, πετρώδες, περίφημο για αντίσταση. Λίγο πιο κάτω ήταν δασωμένο, εκεί καλυφθήκαμε. Η σκοπιά μας ήταν στο ύψωμα, στα βράχια, απ’ όπου παρατηρούσε την γύρω περιοχή. Το μεσημέρι διακρίναμε πολλές κινήσεις του εχθρού με κατεύθυνση το ύψωμα που κρατούσαμε. Στη διάθεση μας είχαμε μόνο ένα πολυβόλο. Το στήσαμε στο κατάλληλο σημείο και περιμέναμε. Είχαμε σκοπό να χτυπήσουμε, όταν μας πλησίαζαν και να φεύγαμε. Όμως πιο ύστερα είδαμε να μας πλησιάζουν από πολλές μεριές και όσο αργούσαμε θα μας απόκοβαν απ’ το σημείο που υπολογίζαμε να φύγουμε. Έτσι απο-φασίσαμε να ελιχτούμε έγκαιρα. Δεν μας αντιλήφθηκαν. Περάσαμε από μια πλαγιά ενός αντερίσματος και κατεβήκαμε προς την πλευρά του Αδραμερίου. Ήταν η ώρα τρεις το απόγευμα. Το βραδάκι πριν ακόμα σκοτεινιάσει καλά-καλά, ξεκινήσαμε να πάμε σ’ ένα ραντε-βού που είχαμε με τους αντάρτες που στείλαμε στη Θεσσαλονίκη.

Εγώ μαζί μου δεν είχα δικούς μου αντάρτες, εκτός τον Γιώργη Γκόγκλερη που πήγε με τους Καπουτσηδιανούς. Αυτούς περιμέναμε. Αυτή τη δουλειά μπορούσαμε να την κάνουμε και χωρίς τη βοήθεια του τμήματος Καραϊσκάκη. Ωστόσο, ούτε εγώ, ούτε και ο Καραϊσκά-κης σκεφθήκαμε να φύγουμε.

Δεχθήκαμε χτύπημαΈτσι τραβήξαμε προς τον κάμπο και καμουφλαρισθήκαμε δίπλα σε

μια εγκαταλειμμένη μάνδρα, ανάμεσα Χορτιάτη - Βασιλούδι. Κατά τις 10 το πρωί διακρίναμε από πολλές μεριές κινήσεις εχθρού. Όπως μάθαμε αργότερα, ήταν. ένα ολόκληρο τάγμα στρατού και 600 χω-ροφύλακες με επικεφαλής το Μάλιαρη Διοικητή της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης. Οσο προχωρούσε η ώρα, οι κινήσεις απ’ όλες τις πλευρές μας πλησίαζαν. Υπολογίσαμε, πως μας αντε-λήφθηκαν και θα μας χτυπή σουν κυκλικά. Το μέρος δε βόλευε για αντίσταση. Συνεννοηθήκαμε, αν μας ανακάλυπταν, να χτυπήσουμε με μαζικά πυρά και να φύγουμε, ο καθένας όπως μπορεί. Τόπο που θα συγκεντρωνόμασταν, ορίσαμε το ψηλότερο ύψωμα του Χορτιάτη, τα μεσάνυχτα την άλλη μέρα.[….]

[….] Όταν σκοτείνιασε, πήγαμε στο ραντεβού μας με τον Γκόγκλε-ρη. Θα τον βρίσκαμε σε μια καλύβα, αλλά την καλύβα την πιάσανε οι στρατιώτες, ανάψανε φωτιά και ζεσταινόντουσαν. Τους αντιλη-φθήκαμε κάι γυρίσαμε πίσω για να περιμένουμε τον Γκόγκλερη σε κάποιο πέρασμα. Δεν μπορέσαμε να συναντηθούμε παρ’ όλο που τον περιμέναμε μέχρι τις πρωινές ώρες.

Ο θάνατος του ΚαραϊσκάκηΚαμουφλαρισθήκαμε σε μια πλαγιά ενός βαθιού ρέματος, καλυ-

μένου με πυκνό γάβρο. Το πρωί στα. γύρω υψωματάκια διακρίναμε να κινείται ο εχθρός. Όλη μέρα καθήσαμε χωρίς φωνή, χωρίς καμία κίνηση, χωρίς ιδιαίτερη σκοπιά. Τη νύχτα πιάσαμε το ίδιο πέρασμα και τρακάραμε τους ανθρώπους που περιμέναμε. Δεν μπόρεσαν να

βγάλουν, παρά τρία όπλα ακόμα. Ωστόσο εμείς χαρήκαμε, για το γεγονός, ότι πια είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε απ’ την περιοχή. Το περίεργο ήταν που ο Γκόγκλερης, μαζί με τους τρεις Καπουτσηδι-ανούς, όλη μέρα κοιμόντουσαν κάτω στο ρέμα, πού στην πλαγιά του κρυφτήκαμε και μεις, δεν αντιλήφθηκαν τον εχθρό, δεν αντι-λήφθηκαν ούτε εμάς που κατεβήκαμε δυο φορές και πήραμε νερό να πιούμε. Δεν τους είδαν και οι στρατιώτες που επίσης κατέβηκαν και πήραν νερό.

Τώρα που είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε, πάλι άλλη αναποδιά. Καταραχτώδης βροχή, σκοτάδι τρομερό, που κάπου κάπου διακό-πτεται απ’ τις δυνατές βροντές και αστραπές. Προσπαθήσαμε να φύγουμε, αλλά συναντήσαμε χαράδρες αδιαπέραστες. Όλη νύχτα παιδευόμασταν για να ξημερωθούμε πάλι κοντά στο χωριό Χορτιά-τη. Καμουφλαρισθήκαμε σ’ ένα δασωμένο ύψωμα, όμως χωρίς παρα-τήρηση. Είμασταν πολύ κουρασμένοι, βρεμένοι και χωρίς τρόφιμα. Καθήσαμε και περιμέναμε να βγει ο ήλιος λίγο να στεγνώσουμε και να ζεσταθούμε. Η σκοπιά μας ήταν πάνω σ’ ένα δένδρο, όμως ορα-τότητα δεν είχε. Δίπλα μας περνούσε μουλαρόδρομος. Αυτόν μόνο έλεγχε. Κάτω από τα μεγάλα δένδρα, είχε και πολλά μικρά δενδρά-κια, που εμπόδιζαν τελείως την παρατήρηση. Στις 9 η ώρα έπεσε πάνω μας ένας Χορτιατινό.ς με το άλογο του φορτωμένο με πάγο, τον γνώριζε ο Καραϊσκάκης. Ήταν συγγενής του. Μίλησαν αρκετή ώρα και τελικά τον άφησε να φύγει. Δεν το είχα αντιληφθεί, ίσως να τον κρατούσαμε. Όταν το’ μαθα, είπα στον Καραϊσκάκη πως δεν έπρεπε να τον αφήσει, αλλά μου απάντησε: «Είναι δικός μας».

Στις 12 το μεσημέρι, η σκοπιά ξυπνά τον Καραϊσκάκη και του λέει πως έρχονται Μπουραντάδες! Δεν πρόλαβε να δώσει κανένα παράγ-γελμα και ήρθε φάτσα με φάτσα μαζί τους. Σε 10 μέτρα από μας, με προταμένα τα στάγερ, ούρλιαξαν: Ψηλά τα χέρια π... και άδειασαν επάνω μας τα όπλα τους. Ο Καραϊσκάκης μόνο που πρόλαβε να ρί-ξει μια πιστολιά και σωριάστηκε κάτω νεκρός. Οι σφαίρες σφύριζαν πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Είμασταν ξαπλωμένοι σ’ ένα μικρό ανοι-χτό μέρος που το `βλεπε ο ήλιος. Μερικοί, όπως είμασταν κουρα-σμένοι, μας είχε πάρει ο ύπνος. Με το σφύριγμα των σφαιρών και τις δαιμονισμένες φωνές των Μπουραντάδων, έγινε ένα μπέρδεμα. Άλ-λοι τα όπλα τους άρπαξαν κι άλλοι τα πράγματα τους και χάθηκαν μες το πυκνό δάσος. Εγώ σύρθηκα λίγο πιο παρέκει ψάχνοντας δεξιά - αριστερά να δω και ν’ ακολουθήσω τους αντάρτες, μα δεν πρόλα-βα. Κανένα αντάρτη δεν έβλεπα μπροστά μου, ενώ οι τουφεκιές δε σ’ άφηναν να σηκώσεις κεφάλι. Έριξα πίσω μου μια ματιά, στο μέρος που καθόμασταν, δεν είδα ούτε τραυματία, μα ούτε και σκοτωμένο! Τράβηξα προς τη μεριά του χωριού. Προχωρούσα προσεκτικά και να, σε λίγα μέτρα φύτρωσαν δυο στρατιώτες, με έτοιμα τα όπλα να μου ρίξουν. Μια κατρακύλα πήρα στην κατηφοριά και χάθηκα μέσα στο δάσος..

Πίσω μου φωνές και σφαίρες δεν με εμπόδισαν και τραβήξω αρ-κετά μακριά έτσι που να καλυφθώ προσωρινά κάπου. Από το δά-σος όμως δεν μπορούσα να δω τίποτε γύρω μου. Φωνές και σφαίρες ακούγονταν, απ’ την κατεύθυνση που έφυγα. Σηκώθηκα και τρά-βηξα πιο κάτω, ψάχνοντας πάντα πιο βολικό μέρος, ως που είδα το δημόσιο δρόμο Χορτιάτη - Αδραμέρι. Το μέρος ήταν γυμνό και δεν αποφάσισα να το περάσω. Γύρω μου μεγάλα δένδρα δύσκολα μπορεί κανείς να καλυφθεί. Μπορεί να φαίνεσαι από μακριά σε εκατό μέτρα. Πάνω στο δημόσιο φάνηκαν στρατιώτες μαζεμένοι, τρεις τέσσερις, σα να οργάνωσαν θέσεις για ενέδρα. Από πίσω μου πλησιάζουν οι φωνές. Προτίμησα να μείνω στο μέρος που βρέθηκα. Ξάπλωσα χάμω και προσέχω. Οι φωνές ακούγονται πιο κοντά. Μιλάνε σιγά που δεν

Αριστείδης Ιωαννίδης“ΠΛΑΤΩΝ” από το Ωραιόκαστρο


Τιμού μ ε τους α γων ι σ τές κα ι α γων ί σ τρ ι ες τ ης Αν τί σ τα σ ης κα ι του Κι ν ή μ α το ς

“Κα ρα ϊσ κά κ ης ”: Ο θρυλι κός κα πε τά νιος του Χορ τιά τ ηΕμπιστεύθηκε συγγενή του και βρήκε τραγικό τέλος Γράφει ο Θ. Βαλαχάς

Το παράρτημα Εθνικής Αντίστασης Χορτιάτη και η τοπική οργάνωση βάσης του ΚΚΕ τίμησαν τον «Καραϊσκάκη» και τους άλλους αγωνιστές που έπεσαν στη μάχη. Στήθηκε και αναμνηστική πλακέτα. Στη φωτογραφία, στον τόπο του επεισοδείου, ο γραμματέας του Παραρτήματος,

τη στιγμή που εκφωνεί το προσκλητήριο των νεκρών. Στιγμές πολύ συγκινητικές.

ξεχωρίζω τα λόγια τους. Άκουσα να καλούνε το όνομα Γιάννη. Όσο πλησιάζουν οι φωνές, τόσο πιο πολύ ο τόπος δεν με χωράει. Τώρα ακούονται και οι βηματισμοί τους. Εγώ είμαι ακάλυπτος.

Ψάχνω να ρίξω τίποτε χόρτα απάνω μου, αλλά δεν έχει. Κάτι φτέ-ρες είναι εδώ και κει. Προσπαθώ να κόψω, να ρίξω απάνω μου. Με τρία τέσσερα φυλλαράκια, κάπως έκρυψα το μαύρο χρώμα των ρού-χων μου. Οι φωνές ακούγονται ακόμα πιο κοντά. Που να σηκώσω κεφάλι να δω. Και να ένας, δύο, τρεις, τέσσερις και πέντε, στρατι-ώτες. Στέκονται 20 μέτρα πιο πέρα από μένα. Κάτι είπαν που δεν το κατάλαβα και έρχονται προς το μέρος μου. Φοβάμαι θα με πα-τήσουν. Δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου. Εγώ κλείνω τα μάτια μου, τάχα να μη με βλέπουν. Μουρμουρίζουν, αλλά δεν ακούω τίπο-τε. Οι πατημασιές δείχνουν πως με προσπέρασαν. Κάπως ανασαίνω ως που απομακρύνθηκαν και δεν ακούγονται πια.

[….] Ο Χορτιάτης έχει βαθιές χαράδρες, αδιαπέραστες. Τα πα-πούτσια μου τα άφησα στο μέρος που αιφνιδιασθήκαμε. Περπατού-σα ξυπόλητος. Οι δρόμοι και τα μονοπάτια, το δάσος όλο είχε φλού-δες από καστανιές γεμάτες με αγκάθια που έμπαιναν στα πόδια μου. Οι πολιάνες (έτσι λέγανε τα χέρσα, τα ανοιχτά μέρη, χωρίς δένδρα) ήταν γεμάτες ακανθωτούς σβώλους. Μάτωσαν τα πόδια μου στην αρχή και πρίστηκαν αργότερα. Τα μονοπάτια περνούσαν απ’ αυτές τις πολιάνες. Μια πολιάνα είχε πολλά μονοπάτια και κατσικόδρο-μους, όμως ένα μονοπάτι μονάχα περνούσε το βαθύ ρέμα. Τα άλλα συνέχιζαν μέχρι ενός σημείου και κλείνονταν. Έπρεπε λοιπόν να ξέρει κανείς ποιο είναι αυτό το μονοπάτι, αλλιώτικα θα πάθαινε το ίδιο με μένα.

[….] Τράβηξα στα ίσια, ξυπόλυτος, κουρελής, με τα δυο μπαστού-νια για οπλισμό και έφτασα, κατά τη γνώμη μου, πάνω - κάτω στο σημείο που υπολόγιζα να ήταν το σπίτι του Μιλτιάδη, του ανθρώπου που μας βοηθούσε σε τρόφιμα και σε πληροφορίες. Μα ήταν αδύνατο να προσδιορίσεις ακριβώς το σπίτι. Εμείς μπαίναμε στο σπίτι απ’ το ρέμα, απ’ τον μπαχτσέ. Τώρα απ’ τον δρόμο, απ’ την επίσημη πόρ-τα, δεν το βρήκα. Έπρεπε να χτυπήσω σε καμιά πόρτα να ρωτήσω. Και πως να ρωτήσω; Τι θα γίνουν τα συνωμοτικό μέτρα; Θα δώσουν εμπιστοσύνη σ’ ένα κουρελή άγνωστο; Αν έχουν όπλο και προσπα-θήσουν να με πιάσουν; Ότι, θέλει ας γίνει! Στα χέρια τους δε θα πέσω ζωντανός! Χτύπησα στην πόρτα ενός σπιτιού. Μου άνοιξε μια γυ-ναίκα. Όταν με είδε σα να σκιάχτηκε, παρ’ όλο που πριν ανοίξει με ρώτησε ποιος είμαι. Όπως φαίνεται τέτοιο κουρελή αντάρτη δεν ξα-ναείδε. Πρόλαβα να πω, πως είμαι αποκομμένος αντάρτης και θέλω να μάθω αν από δω πέρασε κανένας στην ίδια με μένα μοίρα. Μου πρότεινε να μπω μέσα. Μέσα στο δωμάτιο ένας γέρος, ίσως ο πεθε-ρός της, με κάλεσε να καθήσω. Η νύφη μας έφερε ένα ούζο να μας

Ένα Λαϊκό Δικαστήριο για το έγκλημα στο Χορτιάτη

Η Θεσσαλονίκη όπως όλοι γνωρίζουμε απελευθερώθηκε ολόκληρη από τον ΕΛΑΣ την Δευτέρα 30 Οκτώβρη 1944.

Εκείνο που ίσως πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουν είναι το γε-γονός της απελευθέρωσης αρκετά νωρίτερα της Άνω πόλης, όπως συνηθίζουμε να λέμε τη σημερινή Νεάπολη, τη Βάρνα, το Τσινάρ, τα Κάστρα, τις 40 Εκκλησιές και γενικά τις περιοχές πάνω από την οδό Κασσάνδρου ανατολικά και πάνω από την οδό Λαγκαδά μέχρι το Στρατόπεδο Παύλου Μελά δυτικά.

Στις 15 Οκτωβρίου 1944 οι ταγματασφαλίτες του Δα-γκούλα, του Πούλιου κ.λ.π. με μικρές δυνάμεις γερμανών έκαναν έφοδο προς τα Κάστρα. Ο εφεδρικός ΕΛΑΣ πληρο-φορήθηκε αλλά και περίμενε κάτι τέτοιο. Οχυρώθηκαν με την βοήθεια των κατοίκων στους δρόμους και τα σπίτια στην οδό Κασσάνδρου και απέκρουσαν όλες τις εφόδους των Ταγματασφαλιστών. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η Άνω Πόλη ήταν ελεύθερη από τις 15 Οκτωβρίου 1944.

Οι Ταγματασφαλίτες και βιαστές του Λαού, που πιάνο-νταν αιχμάλωτοι από τον ΕΛΑΣ στέλνονταν σε Λαϊκά Δικα-στήρια, στους τόπους που τα διέπραξαν.

Για το έγκλημα του Χορτιάτη, από όσα προσωπικά γνω-ρίζω δικάστηκαν τέσσερα κτήνη: ο περιβόητος εγκληματίας Φρις Σούμπερτ, ο Κωνσταντίνος Καμίδης από το Ασβεστο-χώρι και δύο (Κυζερίδης και Σταθόπουλος) που πιάστηκαν στην Καλαμαριά και στάλθηκαν στο Χορτιάτη, αμέσως μετά την απελευθέρωση και δικάστηκαν επί ......... τόπου!

Σήμερα δημοσιεύουμε τις λεπτομέρειες από ένα Λαϊκό Δικαστήριο που έγινε στη Βάρνα με κατηγορούμενο ταγ-ματασφαλίτη που έδρασε και στο Χορτιάτη. Αξίζει να το-νίσουμε ότι οι γερμανοί δεν είχαν φύγει από την πόλη. Την περιγραφή του Λαϊκού Δικαστηρίου μου έστειλε με επιστο-λή οπλίτης του ΕΛΑΣ που ήταν παρόν στη Δίκη. Η καθυ-στέρηση της δημοσίευσης είναι καθαρά δικό μου λάθος.

Η επιστολή επί λέξη έχει ως εξής:

Γράφει ο Θ. ΒαλαχάςΑγαπητέ συναγωνιστή Βαλαχά Θεόδωρε, μου ζήτησες να σου γράψω για το Λαϊκό Δικαστήριο που έγινε στη Βάρνα Θεσσαλονίκης λίγο πριν την απελυθέρωσή της το 1944.

Περίπου 5.000 λαός ήταν συγκεντρωμένος στο μέρος της δίκης. Για πρώτη φορά ο λαός δεν θα ήταν κατηγορούμενος αλλά κατήγο-ρος για να δικάσει και να καταδικάσει τους Δήμιούς του. Σε μια διώ-ροφη κατοικία που στο μπροστινό της μέρος υπήρχε μια πλατειούλα είχε συγκεντρωθεί ο κόσμος για να ακούσει τις απολογίες (3) τριών προδοτών.

Ο πρώτος κατηγορούμενος ήταν υπεύθυνος για το κάψιμο αθώ-ων πολιτών στους φούρνους του Χορτιάτη.

Ο δεύτερος ήταν ένας καπετάνιος του Χασαρή που επιβαρυνό-ταν με πολλά εγκλήματα, ένας κυκλάνθρωπος που ζύγιζε πάνω από 100 κιλά.

Και ο τρίτος ήταν ο γιος του καπετάνιου, ένας νεαρός 20χρο-νος, ο οποίος κατηγορείται ότι βίασε πάνω από 20 παρθένες κο-πέλες.

Όταν τους πηγαίναμε στην πλατεία και τους αντίκρισε το συ-γκεντρωμένο πλήθος άρχισε να φωνάζει, και να εκτοξεύει διάφο-ρες κατάρες. Που συνοδευόταν από τις λέξεις «θάνατος στους προδότες κακούργους, θάνατος στους προδότες του λαού κ.λ.π.». Τότε ακριβώς συνέβει κάτι το απρόοπτο. Ο πατέρας του παιδιού που άκουγε το εξαγριωμένο πλήθος να φωνάζει θάνατος – θάνα-τος στους προδότες του λαού κ.λ.π. παρακαλούσε και έλεγε. Σας παρακαλώ εμένα να ισκωτώσετε,α το παιδί μου είναι τζαχίλη, σας παρακαλώ τζαχίλη είναι, μη το σκοτώσετε κ.λ.π. Εκείνη τη στιγμή παραδόξως πέφτει το παιδί νεκρό από συγκοπή, και βλέποντας αυτό ο πατέρας και επωφεληθείς, από τι σύγχυση που προς στιγ-μή δημιουργήθηκε το βάζει στα πόδια και προσπαθεί να κατηφο-ρίσει προς τις ΝΕΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, που από εκεί και κάτω (νοτιότερα) υπήρχαν Γερμανοί και ταγματασφαλίτες. Οι συναγωνιστές τον πυ-ροβόλησαν μέσα στο πλήθος και τραυμάτισαν έναν συναγωνιστή, ευτυχώς ξυστά στο κεφάλι. Όμως από κοντά τον κυνηγούσε ο συ-

ναγωνιστής Ηλίας Ιωαννίδης (Κασάπης) και τον πυροβολούσε συνεχώς και ταυτόχρονα πυροβολούσαν και άλλοι με κίνδυνο να σκοτώσουν και τον συναγωνιστή Ηλία που τον καταδίωκε. Και τέλος έπεσε νεκρός κοντά στις ΝΕΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.

Μου έκανε μας έλεγε, μεγάλη εντύπωση ο Ηλίας το γεγονός ότι ενώ σε όλη την πορεία έβλεπα αίματα και ενώ τον πυροβολούσα συνεχώς από κοντά να μην πέφτει και από περιέργεια τον ξεγύμνω-σα και μέτρησα 17 τραύματα.

Ύστερα απ’ αυτή την αναστάτωση συνεχίστηκε το ΔΙΚΑΣΤΗ-ΡΙΟ και ο απολογούμενος προδότης του καψίματος του Χορτιάτη, παραδέχθηκε όλα όσα τον κατηγορούσαν, λέγοντας πολλά και διάφορα πράγματα για τον παρασυρμότου, σε αυτή τη θλιβερή κατάσταση της προδοσίας του και είπε. Ο θάνατός μου αξίζει και είναι πολύ λίγος για το κακό που έκανα!!! Θα ήθελα όμως να σας παρακαλέσω να με συγχωρήσετε. Αυτή είναι η τελευταία μου επιθυμία!!! Και ο κόσμος φώναζε θάνατος – θάνατος στον προδό-τη. Την εκτέλεση ζήτησε επί τόπου ένας πολιτοφύλακας από το Καβακλί αν δεν κάνω λάθος που είχε συγγενείς καμένους στους φούρνους του Χορτιάτη.

Μετά από αυτά το πλήθος διαλύθηκε. Ίσως αυτό να ήταν το πρώτο αλλά και το τελευταίο Λαϊκό Δικαστήριο.

Αυτό αγαπητέ συναγωνιστή ήταν το Λαϊκό Δικαστήριο όπως το έχω γραμμένο στις σημειώσεις μου.

Υ.Γ.: Mου φαίνεται πως κάποιος Δραμινός, φούρναρης το επάγγελμα, ονόματι Σωτηρίου είχε ένα θύμα στο κάψιμο του Χορτιάτη. Αυτό αν θέλεις και μπορείς ψάξε το και επι-βεβαίωσέ το.

Σε χαιρετώ φιλικότατα, ΑλέκοςΔΡΑΜΑ 27/3/2004

κεράσει. Τσίμπησα λίγο απ’ το μεζέ και τους ευχαρίστησα. Ο γέρος με περιεργάζονταν σ’ όλο αυτό το διάστημα. Είχε ακούσει προηγού-μενα το τι ήθελα και χτύπησα την πόρτα τους. Θα σε βοηθήσουμε όσο μπορούμε είπε και ένευσε τη νύφη του να μου δείξει κάποιο σπίτι της γειτονιάς. Έλα, μου είπε και βγήκε. Την ακολούθησα. Μου έδειξε μια πόρτα να χτυπήσω και κείνη έγινε άφαντη. Το σπίτι ήταν του Μιλτι-

άδη. Ξαφνιάστηκε όταν με είδε σε κείνα τα χάλια. Εγώ όμως χάρηκα όταν τον είδα. Με πήρε μέσα στο σπίτι, με έκδηλη τη λύπη του για την εμφάνιση μου, αλλά και για τις ζημιές που πάθαμε. Μου έδειξε μια εφημερίδα «Μακεδονία» που έγραφε λεπτομέρειες για τις μάχες που δώσαμε στο Χορτιάτη και τον αιφνιδιασμό και τις ζημιές που πάθαμε. Προσπάθησα να κρατήσω το ηθικό μου και να τονώσω το δικό του, που αρκετά κλονίστηκε, αλλά η εμφάνιση μου έλεγε το αντίθετο. Μου έφερε και έφαγα καλά, μου έδωσε και έβαλα ένα ζευγάρι σάνδαλα. Ω! Τι ευτυχία! Νόμιζα που έκατσα σε αεροπλάνο!

Δεν πέρασε πολύς καιρός και χτύπησαν την πόρτα ο σύνδεσμος Μάρκος με τον Μαναζή. Και κείνοι δεν ξέραν τίποτε απ’ όσα πάθα-με με τον Καραϊσκάκη. Δεν τα συζητήσαμε εκεί. Σηκωθήκαμε και φύγαμε για το λημέρι. Την άλλη μέρα διαβάσαμε στη «Μακεδονία» όλες τις λεπτομέρειες των ζημιών μας.

Είχε τις φωτογραφίες του Καραϊσκάκη, το αποκομμένο του κεφά-λι και τη φωτογραφία του τραυματία που πιάστηκε. Το κεφάλι του Καραϊσκάκη το πήγαν στο χωριό, το παλούκωσαν στην πλατεία και υποχρέωναν τους κατοίκους να περάσουν να το δουν. Προηγούμε-να το κλωτσούσαν στα σοκάκια και το διαπόμπευαν μπροστά στους γονείς του.

Μεγάλη ήταν πραγματικά η επιτυχία του εχθρού στην περιοχή

του Χορτιάτη και την διατυμπάνιζαν τόσο οι εφημερίδες, όσο και το ράδιο. Όταν μάλιστα την συνδυάσουμε με τις προηγούμενες επιτυ-χίες του, στην περιοχή εκείνη, με το σκοτωμό του Κώστα Κουρμούζη

και τη σύλληψη του Γιάννη στην περιοχή Φιλύρου, με τη διάλυση άλλων ομάδων ανταρτών που τόλμησαν να εμφανιστούν εκεί, γίνε-ται ακόμα μεγαλύτερη. Στο Χορτιάτη συγκροτήθηκε μια ομάδα με το Βαγγέλη και τον Ηρακλή απ’ τον Άγιο Αθανάσιο Θεσσαλονίκης. Κάθησαν δεκάρια μέρες και διαλύθηκαν, γιατί δεν μπόρεσαν να λύ-σουν το πρόβλημα της τροφής. Πήγαν στα καλάμια στη θάλασσα της Χαλάστρας. Άλλες ομάδες δεν μπόρεσαν να σταθούν. Τώρα δι-καιολογημένα προπαγάνδιζαν για εξόντωση των ανταρκτικών τμη-μάτων Χορτιάτη.

Έτσι η περιοχή έγινε για τα τμήματα Χαλκιδικής, περισσότερο επι-κίνδυνη από πριν. Η ανάληψη αποστολής σ’ αυτό το χώρο δεν ήταν και τόσο ευχάριστη.

Στη γιάφκα των Πετροκέρασων συγκεντρώθηκαν κάπου 15 αντάρτες απ’ το τμήμα του Καραϊσκάκη. Δέκα απώλειες είχαμε μαζί με τους παραδοθέντες. Το τμήμα των δεκαπέντε ανταρτών προω-θήθηκε στο Αρχηγείο Χαλκιδικής με τον Άγρα, Πολιτικό του Καρα-ϊσκάκη.

Για μας, το πρόβλημα της σύνδεσης μας με τη Θεσσαλονίκη, πα-ρέμεινε ολόκληρο, με μεγαλύτερη ένταση.

Αριστείδης Ιωαννίδης «Πλάτων»


Να τι μας χρειάζεταιστις επερχόμενες εκλογές

Γράφει ο Στρατής ΠλωμαρίτηςΟ Καλλικράτης «γέννησε» στα μέρη μας έναν νέο δήμο. Τον Δήμο Πυλαίας Χορτιάτη με έδρα το Πανόραμα. Έτσι όλοι

μείνανε ευχαριστημένοι. Οι μεν γιατί διατηρήθηκε η ονομασία τους στο νέο Δήμο το δε γιατί αποτελεί την έδρα του.

Τι χρειάζεται όμως σήμερα το Πανόραμα; Τι είναι αυτό που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί; Τι είναι εκείνο που θα αλλάξει την ροή των πραγμάτων προς το καλύτερο, που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που μένουν εδώ; Ή μήπως πάλι δεν χρειάζεται τίποτα; Είναι άλλωστε γνωστό ότι το Πανόραμα είναι προνομιακός τόπος κατοικίας και όνειρο ζωής για πολλούς ανθρώπους που ευτύχησαν να έχουν κάποια οικονομική δυνατότητα.

Η γνώμη μου είναι ότι εκείνο που χρειάζεται άμεσα να γίνει είναι η αλλαγή της δημοτικής αρχής. Η ανατροπή στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου και η ανάδειξη μιας νέας αρχής που να έχει άλλη άποψη για τα κοινά και τη δια-χείριση των δημοτικών προβλημάτων. Μιας δημοτικής αρχής που θα είναι δίπλα στους δημότες και τα προβλήματα τους θα αναζητεί και θα υλοποιεί μαζί τους λύσεις και όχι δίπλα στα μεγάλα οικονομικά και κατασκευαστικά συμφέροντα.

Σήμερα ο Δήμος Πανοράματος έχει ένα νηπιαγωγείο άστεγο, ένα Δημοτικό σχολείο άστεγο, ένα Γυμνάσιο κ Λύ-κειο άστεγο. Την ίδια στιγμή εκποιεί ακίνητη δημοτική πε-ριουσία και συνάπτει δάνεια για να κατασκευάσει καινούριο Δημαρχείο.

Περίπου 7,5 εκατ. ευρώ στοίχισε το καινούριο Δημαρ-χείο συνολικού εμβαδού 4.500 τ.μ. Πάνω από 800.00 ευρώ θα στοιχίσει η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Για τον περιβάλλοντα χώρο του μοναδικού ιστορικού κτηρίου του Δήμου, του πέτρινου Σχολείου, δεν υπάρχουν χρήματα για να μπουν τα κάγκελα, η πόρτα, τα παγκάκια και να πά-ψει να χρησιμοποιείται σαν χώρος στάθμευσης, μια διαρκή προσβολή για το ιστορικό μνημείο, όπως έχει συστήσει και η εφορία Νεωτέρων Μνημείων.

Τα πεζοδρόμια στο Δήμο είναι κάτι το σχεδόν άγνωστο. Για να περπατήσει κανείς το κεντρικότερο δρόμο του Δήμου, την Κομνηνών, θα πρέπει να κατέβει στο οδόστρωμα. Οι δη-μόσιοι χώροι εγκαταλείπονται ή εκποιούνται.

Χώροι που προορίζονται για σχολεία έχουν εκχωρηθεί. Δημόσιες εκτάσεις που καταλαμβάνονται από την εκκλησία

και παρεμβαίνουν οι κάτοικοι για να τις σώσουν και να διατη-ρήσουν το Δημόσιο χαρακτήρα τους αφήνουν ασυγκίνητο τον Δήμαρχο ο οποίος σφυρίζει αδιάφορα. Εκτάσεις μέσα στα όρια του Δήμου με εκατοντάδες πεύκα εκχερσώνονται και οικοδο-μούνται. Και παρά τις διαμαρτυρίες και τις παραστάσεις των κατοίκων στο Δήμαρχο εκείνος πάλι σφύριξε αδιάφορα.

Καμιά παρέμβαση για την σωτηρία του πράσινου κανένα ενδιαφέρον για το περιβάλλον. Το μεγάλο πλεονέκτημα του τόπου έγινε πεδίο δραστηριοποίησης οικονομικών και κατα-σκευαστικών συμφερόντων που το εκμεταλλεύονται άγρια.

Και ο ίδιος ο Δήμαρχος άλλωστε υπηρέτησε, ως ιδιώτης δικηγόρος, εταιρείες κατασκευής κατοικιών στο Πανόραμα.

Στις ανταλλαγές οικοπέδων με το Βατοπέδι το όνομα του Δήμου φιγουράρει και εκεί.

Στο κέντρο του Πανοράματος και σε έκταση που έχει χαρακτηριστεί δασική ξεφύτρωσε γήπεδο ποδοσφαίρου το οποίο υδροδοτείται αν και παράνομο από το Δήμο. Και η Δη-μοτική αρχή δεν κάνει καμιά ενέργεια για να εφαρμοστεί ο νόμος και να επανέλθει στην πρώτη του μορφή ο χώρος. Αναγκάστηκαν και εδώ να παρέμβουν οι κάτοικοι και να κα-ταθέσουν μηνυτήρια αναφορά κατά του Δημάρχου και ήδη είναι σε εξέλιξη ανακριτική διαδικασία προς αναζήτησης ποινικών ευθυνών.

Με όλα αυτά αλλά και άλλα ακόμη που σιγά-σιγά θα αναδεικνύονται καθημερινά, γίνεται κατανοητό γιατί η πρώ-τη προτεραιότητα για τον νέο μας Δήμο είναι η αλλαγή της συγκεκριμένης δημοτική αρχής και όχι η συνδιαλλαγή την οποία επέλεξαν οι Δήμαρχοι της Πυλαίας και του Χορτιάτη διεκδικώντας καλή θέση στη νέα εξουσία που διαμορφώνε-ται.

Η αλλαγή και η αντικατάσταση της από μία άλλη δημοτι-κή αρχή που με συλλογικότητα, ευαισθησία στο περιβάλλον, προτεραιότητα στον άνθρωπο, αγάπη στο δημόσιο αγαθό και το δημόσιο χώρο, θα διαχειριστεί με διαφάνεια τα κοινά και θα χαράξει μια άλλη προοπτική για το νέο μας Δήμο.

Στρατής ΠλωμαρίτηςΚάτοικος Πανοράματος, Νομαρχιακός Σύμβουλος

Λ Ι Γ Α Λ Ο Γ Ι Α Γ Ι Α Τ Ι Σ Ε Π Ι Χ Ο Ρ Η Γ Η Σ Ε Ι Σ

Γράφει ο: Γιώργος Ρηγόπουλος

παλιό κοινοτικό κατάστημα. Ο καθένας καταλαβαίνει τις συνθήκες που επικρατούν εκεί. Παρά τον αγώνα που δώσαμε, παρά τις χωρίς επιφυλάξεις διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις των υπευθύνων ότι το Σχολείο και η πρώτη πτέρυγα που έχει ολοκληρωθεί θα λειτουργού-σε από αυτήν τη σχολική χρονιά, αυτό δεν κατέστη δυνατό μιας και κανένας από τη διοίκηση της Νομαρχίας και του Δήμου δεν στάθηκε ικανός να πάει κόντρα στα συμφέροντα του εργολάβου που δεν πα-ραδίδει το τελειωμένο τμήμα του σχολείου στους μαθητές γιατί έτσι επιτάσσει το συμφέρον του.

Στο Χορτιάτη υπάρχει ανάγκη ανέγερσης νέου νηπιαγωγείου. Το δημοτικό αν και στεγάζεται σε καινούργιο σχετικά κτίριο, ήδη τοποθε-τούνται προκάτ αίθουσες στην αυλή. Στο Γυμνάσιο τα παιδιά κάνουν μάθημα σε αποθήκες, γυψοσανίδες, προκάτ και από φέτος και σε κο-ντέϊνερ (αν τελικά τοποθετηθούν).Λύκειο, ένα σχολείο που πραγματικά πληρεί τις προδιαγραφές, που παραδόθηκε όμως άδειο και χρόνο με το χρόνο χάρη στον αγώνα των καθηγητών και γονέων εμπλουτίζεται.

Εύκολα λοιπόν κανείς καταλαβαίνει ότι και στο Δήμο μας λει-τουργεί η προσφιλής τακτική της Νομαρχίας που αντί να κατασκευ-άζει κτίρια, προσθέτει αίθουσες προκάτ, κοντέϊνερ και γυψοσανίδες με αποτέλεσμα διδακτήρια να μεταμορφώνονται σε σχολεία-τέρατα.

Και κάθε χρόνο ο αριθμός των μαθητών αυξάνει φθάνοντας πλέ-ον η κατάσταση σε αδιέξοδο.

Γιατί αλήθεια συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, στο σημαντικό-τερο τομέα όπως είναι η παιδεία, από την οποία εξαρτώνται όλα τα άλλα; Γιατί βασανίζουμε δίχως λόγο ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, τα παιδιά μας;

Με δεδομένη την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και τις αυξημένες αρμοδιότητες της τοπικής Αυτοδιοίκησης, καλούμα-στε όλοι μας να βάλουμε ένα μεγάλο στοίχημα για την παιδεία. Τώρα πλέον οι δήμοι δεν είναι υπεύθυνοι μόνο για την παραχώρηση οικο-πέδων, αλλά θα χτίζουν και σχολεία. Με δεδομένη την οικονομική ύφεση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, την υποχρηματοδό-τηση της παιδείας και το αβέβαιο μέλλον στα έσοδα των δήμων η πρόκληση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.

Η ευθύνη που έχουμε απέναντι στα παιδιά μας, μας υποχρεώ-νει να έχουμε συμμετοχή και ενεργή παρέμβαση σε όλες τις σχε-διαζόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην παιδεία. Πρέπει να ενδιαφερόμαστε και να παρεμβαίνουμε σε θέματα σχετικά με την ποιότητα της εκπαίδευσης, τη λειτουργία της σχολικής μονάδας, το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο, να είμαστε ενημερωμένοι και να αγωνιζόμαστε για τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών μέσα στις οποίες τα παιδιά μας περνούν τον περισσότερο ίσως χρόνο στη δι-άρκεια της παιδικής και εφηβικής τους ηλικίας.

Γιάννης Γαρυφάλλου Πρόεδρος Ένωσης Γονέων Δήμου Χορτιάτη & Συλλόγου Γον.

1ου-2ου Δημ.Ασβεστοχωρίου[email protected], Κιν. 6977361059

θα ευχηθούμε όλοι στα παιδιά μας σε λίγες μέρες. Και ευθύς αμέ-σως γεννάται το ερώτημα, αυτό που ευχόμαστε μπορούν πραγ-

ματικά να το έχουν; Δυστυχώς τα μηνύματα που παίρνουμε καθημερινά βεβαιώνουν

για το αντίθετο. Οι περισσότεροι μαθητές πάνε άκεφα σε άθλια δημόσια σχο-

λεία, που μοιάζουν με γκαράζ αυτοκινήτων. Θα πρέπει να αποστηθί-σουν κακογραμμένα βιβλία πάνω στα οποία θα εξεταστούν. Όποιος έχει την καλύτερη μνήμη ή τις καλύτερες τεχνικές αποστήθισης, θα επιβραβευθεί.

Σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ τα Ελληνόπου-λα βγαίνουν τελευταία. Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως.

Η λέξη φροντιστήριο, που δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε στο λεξικό μας, αποτελεί το μέσο το οποίο παρέχει τελικά τον κύριο κορμό γνώσης (σε βάρος του οικογενειακού προϋπολογισμού).

Σε συνδυασμό με την ομολογία της υπουργού Παιδείας κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου ότι η φετινή σχολική χρονιά θα είναι η δυ-σκολότερη από τη μεταπολίτευση και μετά, η ευχή που δίνουμε στα παιδιά μας καταντάει κούφιες λέξεις.

Καλά λοιπόν τα ευχολόγια, όταν όμως τα γεγονότα μας διαψεύ-δουν, τι κάνουμε, τι κάνει εδώ και τόσα χρόνια ο Δήμος και η Νομαρχία για να αντιμετωπιστούν τα τόσο σοβαρά προβλήματα σχολικής στέγης;

Για ποιο σχολείο του Δήμου μας θα μπορούσε ο γονιός να είναι υπερήφανος;

Στο Ασβεστοχώρι ενώ θα έπρεπε να υπάρχει ήδη 3ο νηπιαγω-γείο εδώ και χρόνια, μόλις πριν λίγο καιρό ξεκίνησαν οι διαδικασί-ες χαρακτηρισμού ενός χώρου. Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, τι να πει κανείς, συνθήκες άθλιες, μαθήματα σε μαγαζιά σε κοντέινερ, σε προκάτ, σε αποθήκες, σε ημιυπαίθριους, σε αίθουσες με γυψο-σανίδες, σε ημιυπόγεια. Για εργαστήρια, χημεία, αίθουσες ξένων γλωσσών, αίθουσες φυσικής, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, αίθουσες εκδηλώσεων, βοηθητικούς χώρους, όπως και στα περισσότερα σχολεία του Δήμου δεν γεννάται λόγος, ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

Στην Εξοχή το δημοτικό στεγάζεται σε σχολείο του 1950, σε αίθουσες 9 τ.μ. και σε προκάτ.

Στο Φίλυρο υπάρχει ανάγκη για άμεση ανέγερση Νηπιαγωγείου. Τα δύο δημοτικά σχολεία με πεντακόσιους πενήντα περίπου μα-θητές στοιβάζονται σε ένα κτίριο πολύ μικρότερης χωρητικότητας σε συνθήκες άκρως αντιπαιδαγωγικές. Στο Γυμνάσιο για την ομα-λή λειτουργία του σχολείου δύο ημιυπαίθριοι χώροι χωρίστηκαν με γυψοσανίδα και λειτουργούν ως τάξεις. Το Λυκείου στεγάζεται στο

Καλή σχολική χρονιά. . . ;

Είναι γεγονός, αναμφίβολα αληθινό, ότι οι Δήμοι δεν έχουν λεφτά. Και δεν έχουν λεφτά είτε λόγω λειψών

χρηματοδοτήσεων από το κράτος, είτε λόγω έλλειψης μηχανισμών είσπραξης ή διαπλοκής για μη είσπραξη (βλέπε Μύκονος), είτε λόγω διασπάθισης αλλά και κλο-πής (βλέπε Θεσσαλονίκη) του δημόσιου χρήματος, είτε γενικά γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι χώρος μεγάλης διαπλοκής, όπως μας είπαν στους λόγους για την ύπαρ-ξη του σχέδιου Καλλικράτης.

Από τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία κάθε δή-μου, ένα ποσό, που μπαίνει σε διαφορετικούς κωδικούς από τα υπόλοιπα έσοδα, διατίθεται με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου σε αθλητικές και σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Και στο θέμα αυτό έχουν καταγγελθεί άπειρες φορές δήμαρχοι ότι κάνουν ρουσφετολογική κα-τανομή και εξυπηρετούν παραταξιακές τους ανάγκες.

Είναι γεγονός, αναμφίβολα αληθινό και πάλι, ότι στον δικό μας δήμο έχουμε πετύχει στο Συμβούλιο Πολιτισμού να συζητάμε τις επιχορηγήσεις, να καταλήγουμε σε πρό-ταση προς το δημοτικό συμβούλιο, και να την αποδέχεται. Έτσι κάθε χρηματική ενίσχυση στους πολιτιστικούς συλ-λόγους γίνεται πάνω από το τραπέζι, στο φως του ήλιου, ανεξάρτητα αν η δράση των συλλόγων είναι αρεστή στην εκάστοτε δημοτική αρχή ή όχι. Καθυστερούν βέβαια οι καταβολές, σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν δοθεί οι επιχορηγήσεις του δεύτερου τριμήνου ακόμα, αλλά αυτό (παρότι είναι σοβαρό για την επιβίωση των συλλόγων) είναι δευτερεύον μπροστά στο κυρίαρχο της διαφάνειας για το δημόσιο χρήμα και της αξιοπρέπει-ας της δημαρχιακής αρχής και των συλλόγων.

Αυτό όμως που είναι κοινός πολιτικός τόπος για τον Δήμο Χορτιάτη δεν είναι πάγια επιλογή ούτε για τον Δήμο Πανοράματος, ούτε για τον Δήμο Πυλαίας. Θα πρέ-πει όμως ο νέος Δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη να υιοθετήσει τα καλώς κείμενα των τριών Δήμων. Μια ερώτηση προς όλους τους υποψήφιους δημάρχους είναι: πως θέλετε να λειτουργείται κύριοι α) με διαφάνεια και στο φως του ήλιου ή β) σαν μικροκομματάρχες της δεκαετίας του 60 και να βολεύετε τους ημέτερους. Ποια από της δύο λογι-κές είναι η σωστή για την δημοτική αρχή; Να μας δώσετε τώρα που είναι νωρίς τις απαντήσεις για να δούμε αν θα έχετε την βοήθεια του κοινού.

Και σαν υστερόγραφο για τον Δήμο Χορτιάτη. Τι γί-νεται με τις επιχορηγήσεις στα αθλητικά σωματεία; Γιατί η ομάδα μπάσκετ του Χορτιάτη δεν έχει πάρει ακόμα την επιχορήγηση του 2009; Θα την έπαιρνε τον Μάρτη, πήγε στον Μάη στον Ιούνη και τώρα στον Σεπτέμβρη. Αντίθετα οι άλλες ομάδες ποδόσφαιρου, βόλεϊ και μπάσκετ Ασβε-στοχωρίου και Φιλύρου τα πήραν τα χρήματα και κάποιες κόβουν ήδη επιταγές με τα χρήματα της επιχορήγησης του 2010 που θα πάρουν φέτος τον Σεπτέμβρη. Σε αυτόν τον τομέα είναι σίγουρο ότι κάτι δεν πάει καλά. Ας δοθεί επιτέλους η επιχορήγηση για την οποία έχει κοπεί και έχει δοθεί στον Δήμο απόδειξη από τις αρχές της χρο-νιάς. Ας γίνει με διαφάνεια δημόσιος απολογισμός τε-τραετίας. Αν είναι όλα σωστά δεν έχει κανείς να φοβάται τίποτα. Αν δεν είναι όμως;

Το νέο Δ.Σ. του “ΚΙΣΣΟΥ” ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Στις 28/06/2010, στα γραφεία του Συλλόγου συνεδρίασε κα ισυγκροτήθηκε σε σώμα το διοικητικό συμβούλιο του Α.Π.Σ.

ΚΙΣΣΟΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗ με την παρακάτω σύνθεση:ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΠΑΠΑΔΟΥΔΗΣ Α.ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ Χ.Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Β.ΤΑΜΙΑΣ: ΖΕΓΚΙΝΗΣ Α.Γ. ΑΡΧΗΓΟΣ: ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ Π.ΥΠ. ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ: ΤΣΙΤΣΙΟΣ Π.ΥΠ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Ε.Π.Σ.Μ.: ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ Γ.ΥΠ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΥΠΟΥ: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Β.(Α) ΥΠ. ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ: ΓΚΟΛΙΑΣ Α.(Β) ΥΠ. ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ: ΓΚΟΥΡΑΜΑΝΗΣ Σ.ΥΠ. ΓΗΠΕΔΟΥ: ΚΥΡΓΕΡΙΔΗΣ Ε.ΥΠ. ΠΑΙΔΙΚΟΥ: ΝΤΑΜΠΟΥΔΗΣ Α.ΥΠ. ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟΥ: ΑΝΘΙΔΗΣ Χ.ΥΠ. ΤΖΟΥΝΙΟΡ: ΝΤΙΤΣΙΟΣ Κ.

Το Δ.Σ.Ο «ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570», εύχεται δύναμη και πολύ κουράγιο στο

νέο Δ.Σ. και δηλώνει για μια ακόμη φορά ότι θα βρίσκεται κοντά τους για όποια βοήθεια του ζητηθεί.


Για κάποιους ανθρώπους η ζωή στον χορτιάτη ξεφεύ-γει από τις ωραίες ταβέρνες, τα χιόνια το χειμώνα,

το δροσερό καλοκαρί ή τα κάστανα το φθινόπωρο. Αυτοί που κάνουν τον κόπο να ψάξουν παραμέσα στο βουνό και να δουν τι υπάρχει στα εσώψυχα του ορεινού όγκου θα ανακαλύψουν ένα θησαυρό: ένα δάσος μοναδικό που πε-ριμένει να εξερευνηθεί. Έχει τα πάντα, εκτός του ότι είναι καταπράσινο, με τρεχούμενα νερά και αμέτρητα μονοπάτια υπάρχουν και τα οπωροφόρα δέντρα και άγρια πανίδα.

Πείτε μου, λοιπόν, ποιο μέσο ιδανικότερο από το ποδή-λατο νομίζετε ότι υπάρχει για να τα χαρείτε όλα αυτά; Είναι

μινιμαλιστικό (άρα και στο πνεύμα της εποχής), καταπράσινο (αυτό και αν είναι στο πνεύμα) αθόρυβο (σχεδόν) δίτροχο άτι που όμως απαιτεί την μυϊκή μας συνεισφορά για να πάρει ζωή! Επίσης, είναι υπάκουο: μπορεί ανάλογα με την περίσταση να φορτωθεί με λιχουδιές στο καλαθάκι για πικ-νικ και ρομαντι-κές βόλτες σε καταπράσινα λιβάδια με λουλουδάκια ή να ση-μάνει εγερτήριο της ανδρεναλίνης του παθιασμένου αναβάτη και στα χέρια του να μεταμορφωθεί σε ιπτάμενη μηχανή. Φα-νταστείτε και όλα αυτά χωρίς να ρυπαίνει, να ξοδεύει βενζίνη, να καταστρέφει και να προκαλεί.

Ταυτόχρονα κινείται γρήγορα και οι σκηνές εναλλάσσο-νται οπότε σίγουρα δεν βαριέσαι.

Αφήστε δε και την γυμναστική με το πεταλάρισμα όπου καί-γοντας θερμίδες το φαγητό μετά (στις ταβέρνες που λέγαμε) γίνεται πιο ποθητό. Τώρα βέβαια θα χρειαστεί λίγος κόπος και ιδρώτας για να γίνουν όλα αυτά αλλά το χαμόγελο ικανοποίη-σης στο τέλος της διαδρομής θα μαρτυρά ότι περάσαμε καλά.

Ιδανικότερο πεδίο για πρακτική εξάσκηση των παραπάνω τουλάχιστον στην γειτονιά μας δεν μπορώ να φανταστώ από τον Χορτιάτη. Νομίζω ότι του αξίζει το όνομα «Μέκκα» της ορεινής ποδηλασίας αρκεί να προσελκύσει και περισσότε-ρους πιστούς.

Χορτιάτης, η Μέκκα της ορεινής ποδηλασίαςΓράφει ο: Γιάννης Σαμαράς

ΚΑΛΕΣΜΑΗ “Kίνηση Πολιτών Χορτιάτη» σε συνεργασία με φί-

λους της ορεινής ποδηλασίας, στα πλαίσια της καμπάνιας για την προστασία του Δάσους του Χορτιάτη και την ανα-κήρυξή του ως «Προστατευόμενο δάσος» διοργανώνουν την Κυριακή 17 Οκτώβρη 2010 βόλτα γνωριμίας με πο-δήλατα ορεινής ποδηλασίας στα μονοπάτια του Δάσους του Χορτιάτη.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Γιάννη στο 6941409745 και τον Κωνσταντίνο στο 6947153629.

Σας προσκαλούμε ακόμη στην πεζοπορία που για μια ακόμη φορά θα διοργανώσουμε στις 31 Οκτώβρη για να γνωρίσουμε το Δάσος και τις ομορφιές του.

Το βράδυ της Τρίτης, 6 Ιουλίου, το ζεύγος Μανωλεδά-κη άνοιξε και πάλι τις πόρτες του φιλόξενου σπιτιού

του σε φίλους και συναδέλφους με αφορμή την καθιερω-μένη εδώ και χρόνια έκθεση έργων τέχνης. Στο μικρό, καλαίσθητο εκθεσιακό χώρο στην άκρη του κήπου, φιλο-ξενήθηκαν έργα των ζωγράφων Μάνου Νάκου, Βενετίας Γαζίλα και του γλύπτη Πάβελ Μέντεκ.

Ανάμεσα στους καλεσμένους, που απολάμβαναν σι-γοκουβεντιάζοντας μια από τις πιο γλυκές βραδιές του Χορτιάτη, βρίσκονταν και μια ομάδα μαθητών του 3ου Γυ-μνασίου Χορτιάτη, που συνοδεύονταν από τον δ/ντή κ. Νειλούδη, την υποδ/ντρια κ. Πλακίδου και τη φιλόλογο κ. Τσαρή. Ήταν ιδέα της κ. Έφης Μανωλεδάκη να επισκε-φθούν οι μαθητές την έκθεση, για να έχουν μια πιο άμεση επαφή με την τέχνη.

Η επίσκεψη δεν άργησε να φέρει καρπούς. Τα παιδιά είχαν όλο το χρόνο να παρατηρήσουν τα έργα, να θαυ-μάσουν, να προβληματιστούν, να κουβεντιάσουν με τους καλλιτέχνες. Μετά από ώρα, ξεκίνησαν ένα διάλογο περί τέχνης με αφορμή τα όσα είδαν.

Η ζωντάνια της συζήτησης, η σοβαρότητα των ερωτη-μάτων που έθεσαν, η ωριμότητα των επισημάνσεων και των σκέψεών τους, ξάφνιασε ευχάριστα τους παρευρι-σκόμενους και έκανε περήφανους τους καθηγητές τους που ταυτόχρονα αισθάνονταν ευγνώμονες προς τους οι-κοδεσπότες, οι οποίοι με τόσο ενδιαφέρον και ευαισθη-σία μοιράστηκαν την αγάπη τους για την τέχνη με τους δεκαπεντάχρονους μαθητές.

Έτσι, εκτός από τη ζεστή φιλοξενία και την ομορφιά του κήπου τους, ο κ. και η κ. Μανωλεδάκη, ως γνήσιοι παιδαγωγοί, πρόσφεραν στα παιδιά και ένα σημαντικό ερέθισμα που ξέρει ποιες δημιουργικές δυνάμεις θα πυ-ροδοτήσει μέσα τους στο μέλλον.

Μια όμορφη εικαστικήβραδιά στο Χορτιάτη

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣΤΟΝ «ΜΕΡΑΚΛΗ»

(ΓΡΗΓΟΡΗ ΝΑΝΑΚΟΥΔΗ)Μπορεί ο χρόνος να μείωσε αισθητά τον πόνο απ’ την ψυχή μας Μα είναι ολοφάνερη η απουσία του απ’ τη ζωή μαςΌμως εμείς που βιώσαμε, γνωρίσαμε και νιώσαμε τον «Μερακλή»Περνάμε εμπειρία τελείως μοναδικήΜπορεί την ψυχή του να άφησε στ’ αγαπημένο του νησίΌμως η καρδιά του θα είναι σ’ εμάς παντοτινήΕίμαστε σίγουροι πολύ πως η ψυχή του δεν είναι πια μοναχήΚαι σύντομα θα βρήκε την παρέα την καλήΤον «Κάπελα» (Γιώργο Τσιτσιούδη), τον «Μάστορα» (Σωτήρη Γκουραμάνη) μα και τον «Περικλή» (Γιώργο Κουτούση)Ας μιλούν, ας γελούν και ας μας βλέπουν όλοι πια μαζίΜα ας είναι βέβαιοι πολύ πως η φωνή τους πάντα θα ηχείΚι η παρουσία τους ποτέ από μας δεν θα ξεχαστείΠάντοτε θα τους τιμάμε και θα τους μελετάμε Είτε χρόνος είτε χρόνια κι αν περνάνεΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ

Κουτούσης Ιωάννης

ΓΕΙΑ ΣΟΥΛΕΒΕΝΤΗΜΕΡΑΚΛΗ!

Πέρασε ήδη ένας χρόνος που έφυγε

από κοντά μας ο ΓΡΗ-ΓΟΡΗΣ ΝΑΝΑΚΟΥΔΗΣ κατά κόσμο ο ΜΕΡΑ-ΚΛΗΣ.Έφυγε όπως έζησε: ευθυτενής με ψηλά το κεφάλι λεβέντης και αξιοπρεπής.

Άλλωστε στις προσφωνήσεις σχεδόν πάντα το Μερακλής συνοδευόταν από το Λεβέντης. Κι όταν χάριν συντομίας και οι-κειότητας παραλείπονταν, στο μυαλό των ανθρώπων ήταν τυπω-μένα σαν συνώνυμα: ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ ΜΕΡΑΚΛΗ!

Θυμάμαι μια στιχομυθία μας το 2006 παραμονές δημοτικών εκλογών όταν ήμουν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του Χατζηκρα-νιώτη.

«Ανιψάκ’ ένα σταυρό θα βάλω σε σένα. Τον άλλο ψήφο τι λες που να τον ρίξω στον Θ. ή στον Α».

Και τότε σούδωσα την λάθος απάντηση:«Μερακλή ο Θ. δεν έχει ελπίδες. Αν θες να βοηθήσεις κά-

ποιον να βγει ψήφισε τον Α».Ακόμα σκέφτομαι με πίκρα εκείνη την απάντηση.Και ακούω τη δική σου απάντηση που θα ελάφρυνε και τους

δύο μας αν οι ρόλοι αντιστρεφόταν.«Άσεμε εμένα ανιψάκ’ και σταύρωσε τους άλλους δύο.Έχω κάνει εγώ το κουμάντο μου από αλλού».Τι να κάνουμε όμως, ας συμφιλιωθούμε με την πραγματικό-

τητα. Σ’ άλλους η λεβεντιά αναβλύζει αυθόρμητα κι’ ορμητικά από μέσα τους, κι’ άλλοι χρειάζονται δεύτερες σκέψεις και συ-νεχή εγρήγορση για να την πλησιάσουν.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα… ή μάλλον ας βρίσκετε κανένα καλό τσίπουρο εκεί που είστε να τσουγκρίζετε με τα μπρατίμια.

Το Ανιψάκι

Κλείνοντας 50 χρόνια ζωής του συλλόγου μας, σκεφτήκαμε πως μια από τις προτεραιότητες μας ως διοίκηση ήταν

(και είναι) η χρησιμοποίηση του γηπέδου μας, από τις ομάδες του συλλόγου. Για να γίνει όμως αυτό θα έπρεπε το ξερό και παρατημένο γήπεδό μας να αλλάξει μορφή. Να αποκτήσει φυσικό χορτοτάπητα και να καθαριστεί από οτιδήποτε υπήρχε μέσα σε αυτό, σκουπίδια και άλλα.

Με φιλότιμες προσπάθειες του Διοικητικού Συμβουλίου, των μελών μας και απλών ανθρώπων που αγαπάνε το χωριό μας και με προσωπικές παρεμβάσεις κάποιων, το έργο ξεκίνησε δειλά-δειλά από τον Μάρτη του 2010. Με την αρωγή της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης μπουλντόζες μπήκαν στο γήπεδο και το καθάρισαν. Μεταφέρθηκαν δεκάδες κυβικά άμμου, αφαιρέθηκαν οι σκουριασμένες εστίες και οι εργασίες ξεκίνησαν. Με ειδικό μηχάνημα έγινε η επίστρωσή του, έτσι ώστε η κλίση του γηπέδου να είναι η καλύτερη δυνατή.

Αρχές του Ιούνη έγινε η σπορά. Πάνω από 300 κιλά σπόρος έπεσε στο γήπεδο, αλλά δυστυχώς μια καταρρακτώδη βροχή την επόμενη μέρα προκάλεσε πολλά προβλήματα. Νέα σπορά γι αυτό το λόγο, ειδικά στα σημεία που ο σπόρος παρασύρθηκε από τα νερά της βροχής. Εγκαταστάθηκε η απαραίτητη δεξαμενή για να ποτίζεται το γήπεδο αυτόματα, και να που σιγά σιγά το γήπεδό μας πρασίνισε. Ήδη έχουν γίνει δυο κουρέματα στο χορτάρι και συνεχίζουμε. Οι επόμενες εργασίες είναι η τοποθέτηση πάγκων και εστιών, το καθάρισμα του περιβάλλοντα χώρου και οι επιδιορθώσεις των αποδυτηρίων.

Η ελπίδα έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Τον Οκτώβρη, δυο μήνες δηλαδή μετά από τώρα, να φιλοξενήσουμε επίσημε αγώνα της ανδρικής μας ομάδας (πρώτης και δεύτερης), έτσι ώστε να πάψουμε να είμαστε επισκέπτες σε άλλα γήπεδα του δήμου μας.

Για να γίνουν τα παραπάνω πολλοί άνθρωποι εργάστηκαν και βοήθησαν, δεν είναι της παρούσης να τους ονοματίσουμε (θα γίνει κι αυτό), αλλά να ξέρουν όμως ότι οι ευχαριστίες οι δικές μας, αλλά κυρίως των παιδιών του χωριού θα τους ακολουθούν πάντα.

Όσο γι αυτούς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν και να προσφέρουν περισσότερα, θα τους αφήσουμε να νομίζουν πόσο «πολύ» βοήθησαν και να το διατυμπανίζουν από εδώ κι από εκεί.

Τελειώνοντας ζητάμε τη συμπαράσταση όλων, κατοίκων και φορέων του χωριού, έτσι ώστε σύντομα να ολοκληρώσουμε το γήπεδό μας.

Ένα έργο από όλους για όλους.ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ & ΣΕΒΑΣΜΟ

ΤΟ Δ.Σ. Α.Π.Σ. ΚΙΣΣΟΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗ

«ΓΗΠΕΔΟ ΧΟΡΤΙΑΤΗ»Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα


Αγαπητοί φίλοι και φίλες,Αγαπημένοι μου συμπολί-τες,

Σε λίγους μήνες θα εί-μαστε όλοι στο νέο,

μεγάλο μας Δήμο που πε-ριλαμβάνει την Πυλαία, το Πανόραμα και το Χορτιάτη. Ο τόπος του καθενός μας θα γίνει πλέον μέρος μιας ισχυρής, μεγάλης σε έκτα-ση και προοπτικές περιο-χής με πολύ μεγαλύτερες

δυνατότητες να ανεβάσει το επίπεδο ζωής των κατοίκων της. Με σωστή διοίκηση και ουσιαστική δουλειά, αυτές οι δυνατότητες μπορούν να γίνουν καθημερινή πράξη. Χωρίς μάλιστα, να χαθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του κάθε τόπου, χωρίς να αγνοηθούν οι ανάγκες του.

Σήμερα δε νομίζω ότι υπάρχει έστω ένας συνδημότης μας που αγνοεί τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας. Δεν είναι μόνο η οικονομική και κοινωνική κρίση και η αδυναμία της πολι-τείας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι και οι πολλαπλάσιες αρμοδιότητες του νέου μας Δήμου. Είναι η ανάγκη να διαχειριστούμε τα προβλήματα με περισσότερη τόλμη και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Η ερώτηση που θα κληθούν να απαντήσουν όλοι οι υποψή-φιοι στις εκλογές του Νοεμβρίου είναι τελικά απλή: Θα τα κα-ταφέρετε;

Η απάντησή μου είναι ένα καθαρό Ναι! Ως άνθρωπος της αυτοδιοίκησης και νυν δήμαρχος Πανο-

ράματος στηρίζομαι στην προσωπική εμπειρία και την πρακτική γνώση των θεμάτων, στη δύναμη της ενότητας και της σύμπνοι-ας που εκδηλώθηκε από νωρίς στους δήμους μας. Μου δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση η εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου και η επιτυχία του έργου μας στο δήμο Πανοράματος.

Πιστεύω στην αξιοποίηση των ιδεών, των προτάσεων και της προσπάθειας κάθε δημότη που σκοπεύει στο κοινό καλό. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αγωνισθούμε όλοι μαζί. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς παρωπίδες, μακριά από τοπικιστικούς και κομματικούς φανατισμούς που μόνο κακό κάνουν στις κοινωνίες.

Σ’ αυτή την προσπάθεια δεν μας περισσεύει κανείς. Επιβάλλεται αντίθετα να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και τη

διάθεση προσφοράς κάθε συμπολίτη μας.Δεν ξεκινάμε από άγραφο χαρτί. Τα προγραμματισμένα έργα

στο Χορτιάτη, στην Πυλαία και στο Πανόραμα συντονίζονται ήδη και εξασφαλίζεται η υλοποίησή τους. Η πολιτική της άμεσης και ποιοτικής εξυπηρέτησης του κάθε δημότη είναι προσωπική μου δέσμευση. Κάθε δημότης θα εξυπηρετείται στον τόπο του, στη Δημοτική του Κοινότητα.

Το ανθρώπινο, ευαίσθητο πρόσωπο της δημοτικής αρχής είναι η απάντησή μας στα κοινωνικά προβλήματα. Το ήθος, η διαφάνεια και η συνεχής ενημέρωση του πολίτη χαρακτηρίζουν την πορεία μου σαν δημάρχου στα δημοτικά πράγματα. Τώρα θα αποτελούν καθημερινότητα και στο νέο μας δήμο. Χρειάζεται ασφαλώς πολλή δουλειά.

Η παράταξή μας έχει τη δύναμη. Δύναμη Ενότητας, να στα-θεί δίπλα στον πολίτη, να τον εκπροσωπήσει επάξια, να πετύχει υψηλά επίπεδα ασφάλειας και κοινωνικής σύγκλισης στην πε-ριοχή μας. Στόχος μας, στόχος όλων των δημοτών, είναι να μη χαθεί ούτε μια μέρα στο νέο Δήμο. Προσωπικά θα κάνω τα πάντα για να τον πετύχουμε. Το αξίζει η ιστορία των Δήμων μας. Το εγγυάται η κοινή μας προσπάθεια.

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΚΑΪΤΕΖΙΔΗΣΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ

Οι τοπικές εκλογές του Νοέμβρη έχουν, εκ των

πραγμάτων, γενικό πολιτικό χαρακτήρα.

Με πρόσχημα την κρίση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την στήριξη τόσο της ΝΔ όσο και του ΛΑΟΣ, εξαπολυ-εί σφοδρή επίθεση στα δι-καιώματα των εργαζόμενων, του λαού. Τα μέτρα αυτά έρχονται για να μείνουν! Έρχονται για να σώσουν τα μονοπώλια και το εκμεταλ-λευτικό σύστημά τους. Ο

λαός δεν πρέπει να κάνει καμιά θυσία. Πρέπει να υπερασπιστεί το δίκιο του, τη λαϊκή οικογένεια, το μέλλον των παιδιών του. Να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες στα χέρια τους, να πληρώσουν τα μονοπώλια τα βάρη της κρίσης.

Ο «Καλλικράτης» έρχεται να συνδράμει στην επίθεση αυτή. Προ-σαρμόζει, και τυπικά πιά, τους δήμους και τις περιφέρειες (την δομή του του αστικού κράτους ) στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.

Οι εκλογές του Νοέμβρη δίνουν την ευκαιρία στους εργαζό-μενους να μετατρέψουν αυτήν την εκλογική μάχη σε εφαλτήριο αντεπίθεσης. Με την ψήφο τους να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στην κυρίαρχη πολιτική, στο γκρέμισμα των τελευταίων κοινωνικών κατακτήσεων. Να διατρανώσουν ότι δε συναινούν, δεν υποκύπτουν, δεν παραπλανώνται, δεν ανέχονται την κοροϊδία και το ψέμα. Με την δράση και την ψήφο τους να δείξουν ότι υπάρχει λαϊκή λύση, υπάρ-χει άλλος δρόμος πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επιλογής.

Δεν έχει καμιά βάση ο διαχωρισμός των προβλημάτων σε το-πικά και γενικά. Τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα είναι απόρροια των γενικών.

Δεν αποτελούν κριτήριο τα πρόσωπα ή οι επικεφαλής των συνδυασμών. Κριτήριο είναι η πολιτική που υπερασπίζονται και υλοποιούν, η στάση τους απέναντι στα προβλήματα, στην επίθεση που δέχεται σήμερα ο εργαζόμενος, η λαϊκή οικογένεια.

Έχουμε εμπειρία. Τόσο ο κ. Καϊτεζίδης, όσο και ο κ. Νυφούδης, και φυσικά οι πολιτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν, συμφωνούν με αυτήν την πολιτική. Έδωσαν χέρι βοήθειας στις κυβερνήσεις, ήταν μακριά και μπλόκαραν τους λαϊκους αγώνες. Στήριξαν και εφάρμοσαν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις συμβάσεις ορισμέ-νου χρόνου για τους εργαζόμενους στους δήμους. Προπαγάνδισαν πλευρές αυτής της πολιτικής με εκδηλώσεις. Έβαλαν αυξημένα δημοτικά τέλη. Υλοποίησαν την πολιτική της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίησης των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών.

Στον αντίποδα αυτών, οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και οι αγωνιστικές παρατάξεις που συσπειρώνονται σήμερα στην Λαϊκή Συσπείρωση αντιστάθηκαν, έβαλαν φρένο, ενημέρωσαν και πρωτοστάτησαν στους αγώνες ενάντια σε αυτήν την πολιτική. Στά-θηκαν στο πλευρό του λαού συμβάλαν στην οργάνωση του.

Στις εκλογές του Νοέμβρη συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανά-πτυξης. Ο δρόμος της ανάπτυξης για τα μονοπώλια ή ο δρόμος ανάπτυξης για το λαό.

Η Λαϊκή Συσπείρωση παίρνει θέση. Αγωνίζεται και παλεύει για έναν δρόμο ανάπτυξης απαλλαγμένο από το ζυγό των μονοπωλίων και γενικότερα το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να διασφαλίσει στο σημερινό εργάτη, φτωχό αγρότη, αυτοαπασχολούμενο, την νεολαία πλήρη και σταθερή δουλειά και ένα μέλλον χωρίς την ανασφάλεια και την αγωνία για την επιβίωσή του.

Δε φτάνει σήμερα η αγανάκτηση και η καταδίκη των αντιλα-ϊκών μέτρων. Είναι ανάγκη η συγκροτήση ενός πλατιού λαϊκού - εργατικού μέτωπου, το οποίο θα αγνοεί κάθε λογής ψεύτικα κη-ρύγματα και τις απειλές για την υποταγή των εργαζομένων στους στόχους της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και θα διεκδικεί έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού.

Στις εκλογές του Νοέμβρη ο λαός πρέπει να μαυρίσει τις δυ-νάμεις που στηρίζουν την πολιτική «των μνημονίων» και να υπερ-ψηφίσει τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης. Να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης, να προχωρήσει ένα ακόμα βήμα η συγκρότη-ση του μετώπου, να δοθεί διέξοδος προς όφελος του λαού για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Υπάρχει διέξοδος και λύση, υπάρχει άλλος δρόμος πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επιλογής: είναι ο δρόμος της ανάπτυ-ξης προς όφελος του λαού, ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας και οι-κονομίας. Ήρθε λοιπόν η ώρα για να τον βαδίσουμε.

Μαάϊτα Τζαμάλ-Οδυσσέας Υποψήφιος δήμαρχος Πυλαίας -Χορτιάτη

με την Λαϊκή Συσπείρωση

Ονειρευτήκαμε μια πόλη γοητευτική. Μια

πόλη φρέσκια και ανα-νεωμένη. Ο Χορτιάτης, σαν άγρυπνος φρουρός της περιοχής να στέκει εκεί ψηλά, το Πανόραμα περήφανα να θωρεί τον Θερμαϊκό κόλπο και η Πυλαία να υποδέχεται όλους αυτούς που θα διοχετευτούν στον νέο Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη,

το σημαντικότερο ίσως δημιούργημα του Καλλικράτη, μετά τον Παρθενώνα.

Έξι διαφορετικές Κοινότητες ανθρώπων, η Πυλαία, το Πανόραμα, η Εξοχή, ο Χορτιάτης, το Φίλυρο και το Ασβεστο-χώρι ενώνουν τις τύχες απόλυτα και καθοριστικά. Το μέλλον τους είναι κοινό. Στο χέρι μας βρίσκεται η ευκαιρία να μην έχουν μέλλον ζοφερό. Τα συσσωρευμένα προβλήματα των τελευταίων δεκαετιών μαζί με την αύξηση του πληθυσμού κάνουν επιτακτική την ανάγκη για νέες φρέσκες ιδέες που θα δώσουν νέα ταυτότητα και πνοή στον μεγαλύτερο Δήμο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος του Νομού Θεσσαλονίκης.

Η έλλειψη έργων Υποδομής, η Κοινωνική Πολιτική, η έλ-λειψη Κοινόχρηστων Χώρων, η απουσία πρόβλεψης για την Ανακύκλωση και το Περιβάλλον, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και η απουσία οράματος για τους τρεις Δήμους που συνενώ-νονται, είναι τα κυριότερα από τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, όλοι μαζί. Δικός μας στόχος είναι να αποτε-λέσει ο νέος Δήμος, αυτό που απέτυχαν να κάνουν μεμονωμέ-να οι τρεις συστατικοί του Δήμοι: τον Δήμο Πρότυπο.

Είναι αλήθεια πως έχουμε βάλει τον πήχη ψηλά. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τις σημερινές ελλείψεις και παραλείψεις. Μερικά μόνο από τα προβλήματα στα οποία καλούμαστε να κριθούμε δίνοντας λύση αύριο, εί-ναι η Σχολική Στέγη, η Ανεργία των νέων του Δήμου, τα ΚΑΠΗ που υπολειτουργούν, ο τεράστιος όγκος σκουπιδιών που πα-ράγονται καθημερινά, το Αστικό Τοπίο των Κοινοτήτων που είναι υποβαθμισμένο και φυσικά η αξιοποίηση του μεγαλύτε-ρου πλούτου του νέου Δήμου, της παράκτιας ζώνης και του ορεινού όγκου. Εμείς, γνωρίζουμε τον τρόπο για να σηκώσου-με τον διακόπτη και να κάνουμε την πόλη να λειτουργεί.

Ονειρευτήκαμε μια πόλη ζωντανή, γεμάτη πανιά και ιστι-οπλοϊκά στην παραλία της Πυλαίας, ήσυχες καταπράσινες γειτονιές στο Πανόραμα και δροσερά βράδια στο καταπρά-σινο -χωρίς «παρεμβολές» κεραιών- βουνό του Χορτιάτη, τη μοναδική ίσως περιοχή που αν και τόσο κοντά στο αστικό κέντρο διατηρεί ανέπαφα τα στοιχεία της τοπικής κοινωνί-ας. Μικρά λεωφορεία να μεταφέρουν τον κόσμο από γειτονιά σε γειτονιά, λιθόστρωτους δρόμους με ζωντάνια, υπαίθριες μουσικές, ηλικιωμένους με τα εγγόνια τους στις πλατείες και ανθρώπους που με υπερηφάνεια θα επιλέγουν τον Δήμο μας για μια όμορφη ζωή. Σκεφτήκαμε πως ήρθε ο καιρός να δημιουργήσουμε μια πόλη με κύριο άξονα τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.

Σε καιρούς δύσκολους αποφασίσαμε να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει. Το μέλλον μας. Γιατί εμείς γνωρίζουμε τον τρόπο. Έχουμε τη διάθεση. Μπορούμε να δώσουμε στο Δήμο ένα μέλλον, που του αξίζει. Μπορούμε να δώσουμε ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΟ στο Δήμο Πυλαίας - Χορτιάτη και Πανοράματος και στους δημότες του.

Ελάτε μαζί μας να ανάψουμε τα φώτα του νέου Δήμου!

Ο επικεφαλής του ΣυνδυασμούΝίκος Νυφούδης

Οικονομολόγος - Πολιτικός Επιστήμων

Δύο μήνες περίπου πριν τις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη και το προεκλογικό τοπίο στο Δήμο Πυλαίας - Χορτιάτη σιγά - σιγά ολοκληρώνεται. Προηγή-θηκε βέβαια ο “γάμος” ανάμεσα στους νεοδημοκράτες δημάρχους Πανοράματος και Χορτιάτη κ.κ. Καϊτεζίδη και Γεράνη, που ανέτρεψε τα μέχρι τότε δεδομένα. Αναγκάζοντας στη συνέχεια και τον επίσης νεοδημοκράτη δήμαρχο Πυλαίας κ. Καρτάλη να παραδοθεί αμαχητί...

Έτσι σήμερα ο κ. Καϊτεζίδης, που ηγείται του σχήματος, έχει ένα σημαντικό προβάδισμα, αλλά και μια σημαντική δυσκολία. Το πως θα ικανοποιήσει τις πολ-λές (θεμιτές και αθέμιτες...) φιλοδοξίες για συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο. Αναμένονται αρκετές εκπλήξεις και πικρίες για συμμετοχές και μη...

Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, που πέρασε από αρκετούς κλυδωνισμούς, μετά από πρωτόγνωρες ενέργειες στελεχών του, φαίνεται πως επήλθε ηρεμία και σχετική ενότητα γύρω από το πρόσωπο του Πυλαιώτη κ. Νϊκου Νυφούδη, που πρώτο του στοίχημα είναι να περιορίσει τις “πράσινες” διαρροές προς τον κ. Καϊτεζίδη. Δύσκολο στοίχημα, αλλά...

Το Κ.Κ.Ε. ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητα του Πανοραμίτη Δημοτικού Συμβούλου κ. Οδυσσέα - Τζαμάλ Μαάϊτα και ευελπιστεί σε ένα καλό αποτέλε-σμα. Η πολιτική συγκυρία άλλωστε, βοηθάει σ’ αυτό.

Τέλος (και ενώ ο “ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570” ήταν σε διαδικασία εκτύπωσης), η προσπάθεια του “Δικτύου Πολιτών”, μιας ανεξάρτητης πρωτοβουλίας κινήσεων και ανένταχτων πολιτών από τα 6 χωριά του Δήμου, να παρέμβει στις εκλογές, φαίνεται πως ολοκληρώνεται γύρω από το πρόσωπο του Χορτιατινού Δημοτικού Συμβούλου κ. Απόστολου Αντωνούδη.

Παρουσιάζουμε στη συνέχεια τις πρώτες δημόσιες θέσεις - απόψεις που ζητήσαμε από τους κ.κ. Καϊτεζίδη, Νυφούδη και Μαάϊτα καθώς και άρθρο του κ. Αντωνούδη (σελ.12).

Στην επόμενη έκδοσή μας, αρχές Οκτώβρη, θα ζητήσουμε απ’ όλους τους υποψήφιους δημάρχους να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα που θα τους θέσουμε.

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΚΑΪΤΕΖΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΝΥΦΟΥΔΗΣ ΜΑΑΪΤΑ ΤΖΑΜΑΛ-ΟΔΥΣΣΕΑΣ“Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, χωρίς αποκλεισμούς”

“Νέο Πρόσωπογια το Δήμο

Πυλαίας-Χορτιάτη”

“Οι τοπικές εκλογές, τον Νοέμβριο, να γίνουν εφαλτήριο αντεπίθεσης”

Μια ανακοίνωση προς τις Παρατάξεις και τους υποψήφιους

δημοτικούς συμβούλους

Ο “ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570” στις δύο (2) επόμενες μέχρι τις εκλο-

γές εκδόσεις του, θα δέχεται να δημοσιεύσει καταχωρήσεις πα-ρατάξεων, αλλά και υποψ. δημο-τικών συμβούλων.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 349 500.


ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΡΑΝΗΣ “Με συνεργασία και ενότητα στην κοινή προσπάθεια”Φίλες και φίλοι συνδημότες,

Το σχέδιο «Καλλι-κράτης» όπως άλλαξε τα δεδομένα στο διοικητικό χάρτη της χώρας μας έτσι έπραξε και στον Δήμο μας. Αυτό που παραμένει στα-θερό όμως, είναι το πρό-γραμμα μας και το ενδι-αφέρον μας για τον τόπο μας, τον δήμο Χορτιάτη. Πρόγραμμα το οποίο στηρί-ζεται πάνω στον Στρατηγικό Σχεδιασμό Ανάπτυξης τον οποίο καταρτίσαμε και με την ψήφο σας τις δύο προ-ηγούμενες τετραετίες στην

παράταξή μας, τον εγκρίνατε.Αυτόν τον σχεδιασμό ο οποίος έχει βάθος δεκαετίας δεσμεύ-

ομαι πως θα τον ολοκληρώσω για την ανάπτυξη της περιοχής μας.

Είμαι και θα παραμείνω παρών και στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων και των αγώνων του δήμου μας.

Πάντα με τη δική σας στήριξη και βοήθεια, την αρωγή των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου που θέλουν, πάνω από δια-χωριστικές γραμμές, να συνεχίσει ο δήμος μας την αναπτυξιακή του πορεία.

Όπως ακριβώς πράξαμε από το 2002 ενώνοντας θεσμούς και συνειδήσεις των πρώην κοινοτήτων μετά από τον Καποδίστρια, το αντίστοιχο θα πράξουμε και με τον Καλλικράτη, μπαίνοντας μπρο-στά στον αγώνα για την διεκδίκηση, από κοινού με τους Δήμους Πανοράματος και Πυλαίας, μιας καλύτερης προοπτικής για τον τόπο μας.

Πέρασαν ακριβώς οκτώ χρόνια από την ίδρυση της παράταξής μας το 2002 και θέλω να σας ευχαριστήσω προσωπικά για την εμπι-στοσύνη, να σας ευχαριστήσω απ’ τα βάθη της ψυχής μου όλους σας.

Παράλληλα όμως με ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλους σας έχω και ένα μεγάλο καθήκον.

Μια ευθύνη μεγάλη απέναντί σας και απέναντι στο δήμο μας, σε όλους τους κατοίκους, σε κάθε γειτονιά στο Ασβεστοχώρι, στην Εξοχή, στο Φίλυρο και στο Χορτιάτη.

Την συνέχιση του έργου στην περιοχή μας... την διασφάλιση ότι όσα πετύχαμε θα μείνουν και θα πάνε ακόμα πιο μπροστά... ότι στο αύριο του μεγάλου Δήμου ο Χορτιάτης θα είναι ακόμα πιο δυνατός.

Όπως ήδη έχω ανακοινώσει στις εκλογές του Νοεμβρίου θα στηρίξω ως υποψήφιο δήμαρχο, τον σημερινό Δήμαρχο Πανοράμα-τος, τον Ιγνάτιο Καϊτεζίδη.

Το ίδιο θα κάνω σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Θα τον εφοδιάσω με τα προγράμματα του δήμου μας, θα τον στηρίξω στην επεξεργασία των θέσεων και των προτάσεων για το αύριο του νέου δήμου, θα σταθώ μαζί του στην ίδια παράταξη στη διεκδίκηση ακόμα καλύτερων προοπτικών για τον νέο Δήμο που δημιουργείται.

Τον θεωρώ ικανό να αντιμετωπίσει πληρέστερα και γρηγορότε-ρα τα νέα καθήκοντα του Καλλικρατικού Δήμου. Θα είναι δύσκολο αλλά θα έχει τη βοήθειά μου σε κάθε του βήμα.

Τον θεωρώ ικανό να συνδυάσει τις μεγάλες δυνατότητες των τωρινών τριών δήμων και να διεκδικήσουμε μαζί δυναμικά αυτά που χρειαζόμαστε.

Μια τέτοια απόφαση όμως όπως κατανοείται φίλοι και φίλες, πρέπει υποχρεωτικά να συνοδεύεται από συγκεκριμένες δεσμεύ-σεις!

Και δεσμεύσεις όχι μόνο στα λόγια αλλά με διασφαλί-σεις από όλους τους εμπλεκόμενους ότι θα γίνουν πράξεις. Όρους απλούς και ανυποχώρητους.

Πρώτον, σεβασμός στις ανάγκες και τις επεξεργασμένενες λύ-

σεις κάθε ξεχωριστής περιοχής του νέου Δήμου.Ο βασικός λόγος αυτής μου της επιλογής. Δεν μπορεί όσα

σχεδιάσαμε για τον τόπο μας να τα ρισκάρω για την προσωπική μου φιλοδοξία. Δεν ταιριάζει με τα αυτοδιοικητικά μου πιστεύω και με την πορεία μου στα κοινά σε όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Δεν είναι δυνατό όσα σχεδιάσαμε για τον Χορτιάτη μας να μείνουν μόνο σχέδια. Θα πρέπει να προχωρήσουν και αυτός είναι αδια-πραγμάτευτος όρος.

Δεύτερον, διαφάνεια και δημοκρατικό ήθος στη λειτουργία της Διοίκησης και αξιοποίηση όλων των αποδεδειγμένα ικανών ανθρώπων για το καλό του δήμου

Τρίτον, προστασία του επιπέδου ζωής των δημοτών σε κάθε περιοχή, ως ελάχιστη προϋπόθεση για την εξέλιξη και την πρόοδο ολόκληρου του Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη, και

Τέταρτο και ίσως πιο σημαντικό, καλή οικονομική διαχείριση, δηλαδή, αξιοποίηση των πόρων εξορθολογισμός των δαπανών και προσεκτικές επενδύσεις.

Αυτά είναι τα απαραίτητα για να έχουμε ένα δήμο, πρότυπο, για να είμαστε περήφανοι που μένουμε εδώ, για να κάνουμε ακό-μα πιο επιθυμητή και πιο αξιοσέβαστη την περιοχή μας σε όλους.

Για έναν τέτοιο πρότυπο δήμο θα δώσω όλες μου τις δυνά-μεις. Μια καινούρια σελίδα γράφεται στην ιστορία του τόπου μας και σας ζητώ με την ψήφο σας για μια ακόμη φορά να με στηρίξετε σε αυτήν την επιλογή μου.

Η ψήφος σας αυτήν την φορά για μένα προσωπικά έχει ιδι-αίτερη σημασία μια και θα επιβραβεύει τη επιλογή μου, να δούμε κατάματα την πραγματικότητα που υπάρχει πλέον με τον «Καλλι-κράτη», να μην χάσουμε ούτε μια μέρα στην παραγωγή έργου για τον Δήμο μας, οχι με προσωπικές επιλογές και μηχανισμούς, όχι με αυταρχισμό και αλαζονεία…Αλλά με συνεργασία, με ενότητα, με κοινή προσπάθεια.

Μιχάλης Γεράνης, Δήμαρχος Χορτιάτη

Πολύς λόγος έγινε φέτος για τον δήθεν κίνδυνο να χάσουν τα χω-ριά μας την ιδιαιτερότητά τους, εξ’ αιτίας των νέων συνενώσεων

του «Καλλικράτη».Το πιο ελαφρύ που ακούστηκε ήταν, ότι η συνένωση των δήμων

μας επιβλήθηκε δια του μνημονίου από το κέντρο της νεοφιλελεύ-θερης παγκοσμιοποίησης.

Τρόμαξε φαίνεται το φοβερό αυτό κέντρο από το ανθεκτικό αντι-καπιταλιστικό DNA Φιλυριωτών, Χορτιατινών και Πυλαιωτών και έθε-σε σε εφαρμογή το σχέδιο Καλλικράτης ώστε να μας αλέσει όλους μαζί στο μίξερ του νέου Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη και αφού μας κά-νει «χυλό» ανίκανο για αντίσταση να προχωρήσει στα σχέδιά του για παγκόσμια κυριαρχία, ξεπερνώντας με πονηριά το μεγάλο εμπόδιο.

Ξεχνούν οι υποστηριχτές μιας τέτοιας παραδοξολογίας, ότι από ει-κοσαετίας τουλάχιστον το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων της χώρας έχει ταχθεί υπέρ των συνενώσεων ώστε να προκύψουν δήμοι ισχυροί, ικανοί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σημερινού πολίτη.

Δεν βλέπουν την επιτακτική ανάγκη για μεγάλες αλλαγές στους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης που στη μεγάλη τους πλειο-ψηφία όχι μόνο στην τοπική ανάπτυξη δεν ανταποκρίνονται αλλά βρίσκονται στην κορυφή των μετρήσεων για την αδιαφάνεια, τη δι-αφθορά, την τακτοποίηση ημετέρων την σπατάλη των πόρων, την καλλιέργεια πελατειακών σχέσεων και την διόγκωση των χρεών που χαρακτηρίζει τη λειτουργία τους και στη βάση των μετρήσεων για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν στους πολίτες τους.

Από τα πιο σοβαρά που συνέβησαν είναι ότι και οι τρεις απερχό-μενοι δήμαρχοι Καϊτεζίδης, Γεράνης και Καρτάλης και οι τρεις βγαλ-μένοι από της μήτρα της Νέας Δημοκρατίας και οι τρεις πρόθυμοι να συμμετέχουν στη διοίκηση του νέου Δήμου τάχθηκαν κατά της δημιουργίας του ενιαίου δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη που ενδιαφέρο-νται να διοικήσουν.

Πρόσχημα, η διατήρηση της ιδιαιτερότητας των υφισταμένων Δήμων.

Πραγματικός λόγος; Η διατήρηση των θέσεων που κατέχουν κα-θώς τώρα λιγοστεύουν και η ψηφοθηρική επένδυση στον τοπικισμό.

Απόδειξη; Το ίδιο το νόημα που θα μπορούσε να έχει για τα συ-γκεκριμένα χωριά ή έννοια της ιδιαιτερότητας σήμερα και ο τρόπος που τη διαχειρίστηκαν οι συγκεκριμένοι Δήμαρχοι.

Πρόκειται για έξι χωριά Φίλυρο, Ασβεστοχώρι, Εξοχή, Χορτιάτης, Πανόραμα και Πυλαία που μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα –και με τις δυσκολίες που υπήρχαν τότε στην επικοινωνία και τις μετακινήσεις – παρέμειναν κατά κάποιο τρόπο «κλειστά» από έξω-θεν επιρροές και είχαν το καθένα την δική του «ιδιαιτερότητα», την αίσθηση δηλαδή των κατοίκων τους ότι είχαν κάτι κοινό μεταξύ τους.

Το Φίλυρο και το Πανόραμα την προσφυγική τους καταγωγή και τα άλλα χωρία την κοινή ασχολία. Οι Πυλαιώτες τον έφορο κάμπο με το ονομαστό προϊόν, οι Ασβεστοχωρίτες, τα Λατομεία και τα Ασβε-στοκάμινα, οι Χορτιατινοί την ενασχόληση με το βουνό και η Εξοχή σαν περίχωρος του Νοσοκομείου.

Μετά το «άνοιγμα» των χωριών και τη ραγδαία προσέλκυση νέων κατοίκων – που σήμερα πρέπει να είναι ήδη δεκαπλάσιοι από τους ντόπιους – με εντελώς διαφορετικές ασχολίες ο καθένας και με ποικίλα ενδιαφέροντα και καταβολές, οι παλιές ιδιαιτερότητες κατέρρευσαν.

Το στοίχημα για τις τοπικές μας κοινωνίες και τις ηγεσίες τους ήταν επιτακτικό.

Ή θα βαδίζαμε σε δήμους με ξένους μεταξύ τους ανθρώπους χωρίς δεσμό με τον τόπο, χωρίς την αίσθηση ότι ανήκουν σε κάποιο κοινό υποσύνολο, ότι συμμετέχουν σε κάποια κοινή προσπάθεια χω-ρίς εν τέλει να τους ενώνει καμία ιδιαιτερότητα.

Ή θα ξεκινούσε μία αργόσυρτη επίμονη και συνεχή προσπάθεια οικοδόμησης συλλογικών δραστηριοτήτων με πρωτοβουλία της δη-μοτικής αρχής, στον κεντρικό δήμο και τα δημοτικά διαμερίσματα.

Αναρίθμητες τέτοιες δραστηριότητες μπορεί αν αναφέρει κα-νείς. Συμμετοχικές διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων του Δήμου, πλήρης διαφάνεια και δημοσιότητα στη λειτουργία και την οικονομική του διαχείριση, καθιέρωση μόνιμου τρόπου οριζόντιας ανταλλαγής απόψεων μεταξύ πολιτών και φορέων για τα δημοτικά θέματα, καθιέ-

ΟΙ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣρωση θεσμών που ο πολίτης θα βρίσκει ευκαιρία να καλλιεργήσει τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του από κοινού με άλλους συντοπίτες στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την ειδική γνώση. Προγράμματα για συλ-λογικές δραστηριότητες από το νηπιαγωγείο μέχρι την τρίτη ηλικία, ζωντανή σχέση το δήμου και της τοπικής κοινωνίας με τα σχολεία. Μια ατέλειωτη κυψέλη δραστηριοτήτων μέσα στον Δήμο που η φα-ντασία του ενεργού πολίτη μπορεί συνεχώς να εμπλουτίζει εφ’ όσον βρίσκει πρόσφορο έδαφος και ενθάρυνση από τη δημοτική αρχή.

Μόνο με τέτοιες λειτουργίες εσωτερικής ζωής θα δεθούν οι πολίτες με τον δήμο και μεταξύ τους θα αγαπήσουν τον τόπο που κατοικούν, θα αποκτήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ιδιαίτερο σύ-νολο και θα ανταποδώσουν την αλληλεγγύη και προσφορά.

Και όλα αυτά κοστολογούνται κυρίως σε μεράκι και φαντασία παρά σε χρήμα.

Αυτό το στοίχημα και οι τρεις απερχόμενοι δήμαρχοι ούτε καν θέλησαν να το βάλουν κι ας κόπτονται για την απώλεια της ιδιαιτε-ρότητας.

Αυτή τους η συμπεριφορά σε κάποιο βαθμό οφείλεται στη ρη-χότητα με την οποία αντιλαμβάνονται την έννοια της ιδιαιτερότητας. Καθώς θεωρούν ότι κληρονομείται άκοπα και συντηρείται με χάπε-νικς δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη για την συστηματική και σε βά-θος καλλιέργειά της και την προσαρμογή της στο σήμερα. Νομίζουν ότι βράζοντας γίδες στην Αγία Παρασκευή του Χορτιάτη κάθε χρόνο αναπληρώνουν το κενό που αφήνει η έλλειψη ενός ζωντανού Λαο-γραφικού Μουσείου στο χωριό ή η απουσία μιας συνοπτικής έκδοσης της ιστορίας του που θα συζητηθεί στα σχολεία του και εν τέλει να «δεθούν» με τον τόπο που κατοικούν.

Ο κύριος λόγος όμως γι’ αυτή τη συμπεριφορά των δημάρχων μας είναι η ιδιοτελής ψηφοθηρική σκέψη που καθοδηγεί τις πράξεις τους. Εκμεταλλευόμενοι και το κύμα ιδιώτευσης των τελευταίων ετών επέλεξαν αντί να συναλλάσσονται με πληροφορημένους και ενεργούς πολίτες με ενδιαφέρον για τα δημοτικά πράγματα και με συλλογικούς φορείς την συναλλαγή της δημοτικής αρχής με τον δη-μότη ατομικά προς δημιουργία υποχρέωσης και άγρα ψήφων.

Ας το καταλάβουν οι πολίτες. Με Παπαγιωργόπουλους, Καϊτεζί-δες, Γεράνηδες, Καρτάληδες και λοιπούς ομοίους το στοίχημα της ιδιαιτερότητας – όπως για τα άλλα μεγάλα προβλήματα που αντιμε-τωπίζουν οι δήμοι - είναι χαμένο.

Το Σαμαροκαραμανλικό αυτοδιοικητικό καράβι κινούμενο μεταξύ της λαϊκίστικης ρηχότητας του Ψωμιάδη και του επιφανειακού παι-χνιδιού του Αβραμόπουλου δεν είναι για βαθιά νερά.

Για όλους τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω αλλά και για έναν ακόμη. Για να υπάρξει δήμος με πλούσια εσωτερική ζωή, πρέ-πει να υπάρχει έντονη η παρουσία του δημοσίου χώρου έναντι του ιδιωτικού, πράγμα ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις και τις επιλογές τους.

Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το προβάδισμα που πρέπει να έχει ο δημόσιος χώρος έναντι του ιδιωτικού, δύσκολα όμως μπορεί να το περιγράψει.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Πως είναι το Πανόραμα; Ακριβώς το αντίθετο.

Μία πόλη χωρίς κέντρο και χωρίς γειτονιές, χωρίς πλατεία και χωρίς αγορά, χωρίς χώρο και λειτουργίες για να γνωρίσει κάποιος τον γείτονά του που θα παραμείνει για πάντα άγνωστος, χωρίς δέκα μέτρα ελεύθερη διαδρομή για τη μάνα που βγαίνει περίπατο με το κοριτσάκι της μέχρι να συναντήσει εμπόδιο και να κατέβει στο οδό-στρωμα.

Ένας δήμος παραδομένος ολοκληρωτικά στην ιδιωτική σφαίρα, ένα επαρχιακό κακέκτυπο Ντουμπάϊ που δεν έχει πολίτες αλλά πε-λάτες που πληρώνουν πανάκριβα κάθε υπηρεσία, χωρίς ίχνος εσω-τερικής συλλογικής ζωής που ξοδεύει τους πόρους και την ενέργεια της δημοτικής του αρχής σε παράτες και καλοπισμούς βιτρίνας.

Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟ Δ.Δ. ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Ας δούμε πως έγινε η διαχείριση της ιδιαιτερότητας του Δ.Δ. Χορτιάτη σαν χώρου, που στη σημερινή του ποια μορφή μπορεί να

Γράφει ο Χρήστος Γκουραμάνης

οικοδομηθεί κυρίως σε τρεις άξονες.- Την εγγύτητά του με το βουνό και την πόλη συγχρόνως και το

ιδιαίτερο κλίμα του που μας καλεί να ενδιαφερθούμε να προστατεύ-σουμε και να αγαπήσουμε το βουνό και να εκμεταλλευτούμε το κλίμα του και την εγγύτητα με την πόλη.

- Τα αποτυπώματα της ιστορικής του διαδρομής (Ρωμαϊκό Υδρα-γωγείο, Μύλοι, εκκλησίες κ.τ.λ.) που μας καλούν να τα διασώσουμε και να τα αναδείξουμε.

- Την μαρτυρικότητά του στις 2 Σεπτέμβρη 1944 που μας υπο-χρεώνει να την κρατήσουμε ζωντανή σαν ανεξίτηλη χαρακιά στο σώμα του Χορτιάτη που μας καλεί σε περισυλλογή και διαπαιδαγώ-γηση: Σε τι θηριωδίες μπορεί να οδηγήσει ο ρατσισμός και οι βάρ-βαρες φανατικές ιδεολογίες που υποτιμούν την ανθρώπινη ζωή εν ονόματι «μεγάλων σκοπών».

Αλλά και σαν μάθημα για τη δύναμη της ζωής και της δημιουρ-γίας που μας παρέδωσαν οι διασωθέντες πατεράδες μας που στο καμένο χωριό με κατεστραμμένα σπίτια και χαμένες δουλειές και περιουσίες έδωσαν τη μάχη της προκοπής και την κέρδισαν.

Πώς έγινε μέχρι τώρα η διαχείριση των τριών αυτών τοπικών χαρακτηριστικών του Χορτιάτη;

- Το Οικολογικό - Πολιτιστικό Μονοπάτι που ξεκίνησε από τη Θέρμη με προορισμό τον Χορτιάτη σταμάτησε στα όρια Χορτιάτη – Πανοράματος.

- Τα ιστορικά μας Μνημεία παραμένουν ανέγγιχτα περιμένοντας την καταστροφή τους και μόνο η Βυζαντινή Εκκλησία διασώθηκε από την κατάρρευση χάρις στο έντονο ενδιαφέρον πολιτών.

- Όσο για την διατήρηση και την καλλιέργεια της μνήμης του ολοκαυτώματος, μια επίσκεψη στο Δίστομο και τα Καλάβρυτα θα μας πείσει πόσο λίγοι φανήκαμε σαν τοπική κοινωνία και δημοτικές αρχές.

Ένα μνημείο καέντων αξιωθήκαμε να κατασκευάσουμε στην δε-καετία του ’60 κι αυτό παραμένει χορταριασμένο και αφρόντιστο όλο το χρόνο περιμένοντας την επέτειο και την έλευση των επίσημων για στοιχειώδη περιποίηση.

Επί τρία τουλάχιστον χρόνια ο Σύλλογος Οικογενειακών Θυ-μάτων Ολοκαυτώματος Χορτιάτη ενοχλεί προσωπικά τον σημερινό δήμαρχο για να ξεκινήσουν διαδικασίες διάσωσης των μαρτυρικών χώρων “Φούρνος Γκουραμάνη” και “οικία Νταμπούδη”. Οι απαντή-σεις του Δημάρχου απόλυτες: ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ. Οι πράξεις του: ΤΙΠΟ-ΤΑ, ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙΠΟΤΑ!

Ιδιαίτερα για την “οικία Νταμπούδη” που κινδυνεύει να καταστεί περίκλειστη από πράξη τακτοποίησης που βρίσκεται στο τελικό της στάδιο επανειλημμένα ενοχλήθηκε ο Δήμαρχος για να πάρει το Δη-μοτικό Συμβούλιο απόφαση δέσμευσης γειτονικών ιδιοκτησιών επει-γόντως.

Τελευταία φορά στις αρχές του καλοκαιριού, έγινε για μια ακόμη φορά παράσταση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Καθώς ο Δήμαρχος έλειπε στην Αθήνα απάντησε ο αναπλη-ρωτής του: “Απόψε κι’ όλας παίρνω τηλέφωνο τον Δήμαρχο να δώσει εντολή στην τεχνική υπηρεσία για να ετοιμάσει την εισή-γηση”.

Από τότε πέρασαν πάνω από εκατό «απόψε κι’ όλας» κι’ ακόμα να φτάσει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Ας καταλήξουμε λοιπόν στο συμπέρασμα:Για την διατήρηση και την καλλιέργεια της ιδιαιτερότητας –όπως

και για την προώθηση όλων των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν τον Δήμο- ένα είναι το στοίχημα που πρέπει να βάλουν οι τοπικές κοινωνίες κι’ αυτό με το ίδιο τους τον εαυτό. Πως θα απαλλαγούν από τις ιδιοτελείς και αποτυχημένες δημοτικές αρχές που είχαν μέ-χρι σήμερα και πως θα αποκτήσει ο νέος Δήμος Πυλαίας Χορτιάτη δημοτική αρχή με την ποιότητα που απαιτείται.

Ο “Καλλικράτης”, απλά μεγαλώνει τις πιθανότητες για να κερ-δίσουν το στοίχημα καθώς δημιουργείται ένας ισχυρός και με πολύ περισσότερες δυνατότητες Δήμος, στην περιοχή μας.

ΟΙ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�

ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Αυτοδιοίκηση και Καλλικράτης

ΤΟ ΠΕΤΡΟΧΤΙΣΤΟ ΤΩΝ «ΠΕΡΙΚΛΗΔΩΝ»

ΞΑΝΑΖΕΙ ΣΤΟ ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Κισσέως 13Τηλ. 2310.348.333

Αν μη τι άλλο χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ έχει απο-δείξει ότι κατέχει απόλυτα την οργουελική νε-

ογλώσσα. Βαπτίζει το μαύρο άσπρο και εμφανίζει τα ψευδολογήματα του ως προοδευτική πολιτική. Τρανή απόδειξη το σχέδιο Καλλικράτης. Προηγή-θηκε βέβαια το μέγιστο ψευδολόγημα του πρω-θυπουργού των τροικανών ότι «λεφτά υπάρχουν». Για ποιόν; Αντίστοιχα ο περιβόητος «Καλλικρά-της» δήθεν εισηγείται την αποκέντρωση. Για ποι-όν; Τα λεφτά ναι υπάρχουν αλλά όχι για όλους. Για τους λίγους και τους εκλεκτούς. Αντίστοιχα και ο Καλλικράτης, κακή του ώρα, φέρνει λέει περισσό-τερη αυτοδιοίκηση. Για ποιον; Όχι για τους πολί-τες και τις πραγματικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις αλλά για τους εκλεκτούς της εξουσίας. Μόνο γι αυτούς, για κανέναν άλλο. Πόσοι από τους πολί-τες έχουν ασχοληθεί; Πόσοι γνωρίζουν τι φέρνει ο Καλλικράτης των 325 δήμων, των 13 περιφερει-ών και των 7 διοικήσεων; Πόσοι γνωρίζουν για το νέο εκλογικό σύστημα που θα τεθεί σε ισχύ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου; Πόσοι γνωρίζουν για τις αρμοδιότητες και τους πόρους; Πόσοι γνωρίζουν για τις διαδικασίες ελέγχου και διαφάνειας που δήθεν εισηγείται ο περίφημος Καλλικράτης που κανονικά θα έπρεπε να ονομά-ζεται Προκρούστης, αν όχι Λερναία Ύδρα; Υποθέ-τω λίγοι, αν όχι ελάχιστοι. Γιατί όμως; Γιατί αυτή η σπουδή της κεντρικής δικομματικής εξουσίας να ξεμπερδεύει με τον Καλλικράτη; Να τον ψηφίσει στη Βουλή και να τον επιβάλλει με το έτσι θέλω στις τοπικές κοινωνίες οι οποίες προς το παρών «αγρό αγοράζουν», διαρκώς συντετριμμένες το τελευταίο διάστημα από τις επιπτώσεις της κρί-σης και το θέαμά της; Ποια κοινωνική και ποια πο-

Του ΦΙΛΙΠΠΑ ΔΕΡΓΙΑΔΕ

λιτική διαβούλευση. Ψεκάσανε και σκουπίσανε και μάλιστα σε μία περίοδο κατά την οποία φρόντισαν να ενισχυθούν όλα τα φοβικά και συντηρητικά σύν-δρομα της κοινωνίας. Διότι όταν φοβάσαι ακόμα και τον ίσκιο σου, διότι η χώρα καταρρέει «κι άλλο δεν μπορεί», που θα έλεγε και ο Ασιμος, ποιος θα ασχοληθεί με «δεύτερα» ζητήματα όπως η διοι-κητική μεταρρύθμιση; Περί απορύθμισης πρόκει-ται και εδώ λοιπόν είναι το μεγάλο κόλπο. Ποιος Καλλικράτης και πράσσειν άλογα; Όπως αποδεί-χθηκε τα πράσινα άλογα (όπως και τα γαλάζια που προηγήθηκαν, αλλά «χάθηκαν στην μετάφραση» της αδηφαγίας τους) έχουν σχέδιο. Τρέχουν και δεν φτάνουν να εφαρμόσουν την πολιτική που θα «αναδιαρθρώσει» την ελληνική κοινωνία σε όλα τα επίπεδα με μοναδικό στόχο τον απόλυτο έλεγ-χο και χειραγώγηση της. Λες και τόσα χρόνια την διαρθρώσανε (διαρθρώνω: συναρμολογώ αρμονι-κά τα μέρη ενός όλου) και τώρα την ξαναστήνουν από την αρχή. Αυτό κάνουν, ξαναστήνουν το σύ-στημα σε νέες βάσεις στα πλαίσια της πολιτικής της τρόικας και ο ασχημούτσουνος Καλλικράτης τους είναι ένα από τα πιστά παραπαίδια τους. Ψάξτε το. Τον Νοέμβρη θα κληθούμε όλοι με την ψήφο μας, πέρα από πρόσωπα και συνδυασμούς, να νομιμοποιήσουμε αυτό τον δήθεν Καλλικράτη. Οφείλουμε να γνωρίζουμε για τον κύριο. Και όσοι τον γνωρίσουν ίσως να εκπλαγούν, διότι φέρνει πιο κοντά το συντηρητικό αναχρονιστικό υδροκέ-φαλο κράτος που τόσο όλοι μας υποτίθεται ότι καταριόμαστε…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΥΔΗΣ“Οι πολίτες να πάρουν

τη ζωή τους στα χέρια τους”Οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν κάτω από το καθεστώς ενός νέου θε-

σμικού πλαισίου “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ” και σε ένα γεωγραφικό περιβάλλον εντελώς καινούριο. Δημιουργείται ένας νέος μεγάλος Δήμος από το Φίλυρο και το Δάσος “Κουρί” ως την Πυλαία και τη θάλασσα. Αυτό από μόνο του δημιουργεί ερωτηματικά για το πόσο μπορεί να λειτουργήσει μια κοινωνία σαν αυτή όπου το ένα χωριό δεν έχει καμιά σχέση με το άλλο (π.χ. Φίλυρο-Πυλαία) αλλά ταυτόχρονα και μία πρόκληση έτσι ώστε οι πολίτες να μάθουμε μέσα από την διαφορετι-κότητα μας να συνομιλούμε, να συλλειτουργούμε, να συνεργαζόμαστε και να συναποφασίζουμε για το καλό του τόπου μας. Από μόνο του το γεωγραφικό περιβάλλον του νέου Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη “απαιτεί” από τις διαφορετικές κοινωνίες και τους πολίτες να επικοινωνήσουν, να λειτουργήσουν δημοκρατικά, να λειτουργήσουν συλλογικά και συνεργατικά, να λειτουργήσουν με διαδικασίες άμεσης Δημοκρατίας, να διεκδικήσουν και να εφαρμόσουν τον έλεγχο της όποιας διοίκησης αναδείξουν, να απαιτήσουν την συμμετοχή τους στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή τους και το άμεσο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Η σημερινή κατάσταση της χώρας φανερώνει τα αδιέξοδα του πολιτικού μας συστήματος. Η κρίση είναι κυρίως κρίση ηθική και κρίση αξιών. Είναι κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, είναι η αποτυχία του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Η κατάρρευση του πολιτικού μας συ-στήματος όπως αυτό δομήθηκε τα μεταπολιτευτικά χρόνια μέσα από τον πελατειακό τρόπο λειτουρ-γίας, που έχει δημιουργήσει σχέσεις αλληλεξάρτησης μεταξύ ψηφοφόρων, κομμάτων, πολιτικών προσώπων, φαίνεται ότι είναι προ των πυλών. Βασικό όπλο διαιώνισης και προστασίας αυτού του τελματωμένου πολιτικού συστήματος είναι το εκλογικό μας σύστημα το οποίο: Ευνοεί την εκλογή εκείνων των υποψηφίων, που βρίσκουν λεφτά να ξοδέψουν και να εξασφαλίσουν την προβολή τους. Δημιουργεί σχέσεις διαπλοκής πολιτικών και οικονομικών κέντρων. Εν κατακλείδι, η δια-χρονική πελατειακή λειτουργία του πολιτικού συστήματος δημιούργησε καθεστωτικά κόμματα και πολιτικούς με τέτοια νοοτροπία, που θεωρούν ότι δεν τους αγγίζει τίποτα. Η διαφθορά είναι φυσικό επακόλουθο. Οι ψηφοφόροι που συντηρούμε αυτό το καθεστώς έχουμε μεγάλες ευθύνες...

Τα πολιτικά κόμματα στη μεγάλη τους πλειοψηφία αδυνατούν να βγάλουν τη χώρα από την πολύπλευρη κρίση γιατί είναι και τα ίδια μέρος του προβλήματος. Η κρίση αυτή διατρέχει ολό-κληρο το κρατικό οικοδόμημα και φθάνει μέχρι και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα σε έντονο βαθμό. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρόνια τώρα συμμετέχει σε αυτό το πολιτικό σύστημα, διαιωνίζει το κομματικό παιχνίδι και χρησιμοποιείται για άλλες επιδιώξεις.

Το πολιτικό σύστημα συντηρείται και αναπαράγεται διαρκώς βοηθούντος και του πολιτεύ-ματος που είναι δομημένο ώστε να προστατεύει το ίδιο και όχι τα δικαιώματα των πολιτών. Η Τ.Α. είναι η μικρογραφία αυτού του συστήματος. Οι Δήμαρχοι είναι οι εκφραστές αυτής της ίδιας πολιτικής που βλέπουμε να χρεοκοπεί σήμερα. Η αδιαφάνεια, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις αναπαράγονται και καλλιεργούνται σ’ όλο τους το μεγαλείο. Είμαστε ακόμη τόσο ευκολό-πιστοι ότι αυτό το μοντέλο διοίκησης που σήμερα η κοινωνία πανελλαδικά του γυρίζει την πλάτη και το απαξιώνει μπορεί να δώσει τη λύση;

Είναι καιρός οι πολίτες να αλλάξουμε νοοτροπία. Είναι καιρός να πάψουμε να είμαστε τόσο ευκολόπιστοι. Είναι καιρός να πάψουμε να ανεχόμαστε αυτές τις πολιτικές. Είναι καιρός να δια-πιστώσουμε και να αποδεχθούμε ότι με τη σημερινή διοίκηση δεν έχουν τίποτα περισσότερο να περιμένουν πέρα από αυτά τα οποία έχουν μέχρι τώρα ζήσει.

Η ιστορία έχει αποδείξει και καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι οι αλλαγές που επιθυμούν οι έλληνες πολίτες δεν μπορούν να προέλθουν από την κορυφή, από το υπάρχον πολιτικό σύστημα, από τα υφιστάμενα κόμματα. Η αλλαγή μπορεί να προέλθει μόνο από τη βάση, από το λαό, με αυτό-οργάνωση, μέσα από συμμετοχικές και κινηματικές διαδικασίες, προβάλλοντας ένα αξιό-πιστο εναλλακτικό μοντέλο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, δημιουργικού ελέγχου και σεβασμού προς το συνάνθρωπο και το περιβάλλον. Οι μέχρι σήμερα έννοιες «δεξιά», «κέντρο», «αριστερά», «συντηρητικός» ή «προοδευτικός είναι ξεπερασμένες σε μεγάλο βαθμό. Τα προβλή-ματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου είναι κοινά και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετω-πιστούν. Προοδευτικός για μας σήμερα είναι όποιος επιθυμεί τη λύση αυτών των προβλημάτων αντιμετωπίζοντάς τα με μια άλλη προσέγγιση, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, έξω και πέρα από κομματικούς υπολογισμούς με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη.

Υπάρχει ένας άλλος δρόμος που δεν είναι άλλος από το νέο ηθικό πρόταγμα που πρέπει ως πολίτες να υποστηρίξουμε: ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ-ΕΛΕΓΧΟΣ-ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ.

Eίναι λυπηρό το φαινόμενο που οι πολιτικοί μας φορείς έχουν ακόμη και σήμερα αυτή την παλιά αντίληψη για χρίσματα και προώθηση κομματικών προσώπων- επιλογών και στην αυτοδι-οίκηση. Είναι λυπηρό το φαινόμενο να θέλουν να επιβάλουν τις κομματικές τους επιλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση. Να απαλλάξουμε τον τόπο μας από την παλαιοκομματική, ξεπερασμένη και αποτυχημένη λογική των χρισμάτων. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι η ευκαιρία των πολιτών να δώσουν το μήνυμά τους ότι φτάνει πια.

Καταστήσαμε σαφές το τελευταίο χρόνο την πεποίθησή μας περί της αναγκαιότητας ανάλη-ψης της διοίκησης του Δήμου μας από ένα ανεξάρτητο σχήμα άξιων συμπολιτών, που δεν θα το βαραίνουν κομματικά χρίσματα και πολιτικές δεσμεύσεις και εξαρτήσεις.

Μία δημοτική παράταξη που να λειτουργεί χωρίς εκ των πρότερων αποκλεισμούς, στη βάση ενός προγραμματικού λόγου που οι ίδιοι οι πολίτες–μέλη της διαμορφώνουν και εκφωνούν. Η πολυχρωμία μιας τέτοιας συσπείρωσης, δηλαδή η συνύπαρξη διαφορετικών απόψεων και ιδεο-λογικών αφετηριών, μπορούν να μετατραπούν σε δυναμικά προωθητικά στοιχεία.

Είναι η ώρα οι πολίτες να πάρουν τη ζωή τους, την καθημερινότητά τους στα χέρια τους, είναι η ώρα της αλλαγής για τον τόπο μας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΥΔΗΣ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Δ. ΧΟΡΤΙΑΤΗEmail:[email protected], ΤΗΛ. 6976111440

Φθινοπώριασε...

και πάλι μαζί

Χορτιάτης 570 - Φύλλο 142

Documents

Transcript of Χορτιάτης 570 - Φύλλο 142