Το ημερολόγιο του Άρη

Νίκος ΜπαχάνοςΒασίλης Εδιάρογλου

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου

Σήμερα πήγα στο σχολείο μου λίγο αδιάθετος. Κάποια στιγμή δεν ένιωθα καθόλου καλά και πήρα τηλέφωνο την μητέρα μου την Αντιγόνη να έρθει να με πάρει. Όταν πήγα στο σπίτι μου πήγα κατευθείαν για ύπνο. Καθώς κοιμόμουν είδα ένα όνειρο << το σχολείο των ονείρων μου >>.

Το τωρινό μου σχολείο δεν έχει τίποτα το ξεχωριστό σε σύγκριση με το σχολείο των ονείρων μου. Έχει μια μικρή αυλή, η οποία έχει μόνο παγκάκια για να κάθονται οι μαθητές. Όχι ότι αυτό με πειράζει αλλά θα ήθελα να έχει κάτι ακόμα. Ενώ στο σχολείο των ονείρων μου μπαίνω μέσα και βλέπω ανοιχτά και χαρούμενα χρώματα στους τοίχους και τους καινούργιους συμμαθητές να με καλωσορίζουν. Επίσης βλέπω έναν μεγάλο διάδρομο με πολλές αίθουσες διδασκαλίας. Καθώς βγαίνω για διάλειμμα παρατηρώ μια μεγάλη και ωραία αίθουσα υπολογιστών. Ο φίλος μου ο Γιάννης μου είπε ότι εκεί πηγαίνουμε κάθε Πέμπτη.

Όταν βγήκαμε έξω είδα την μεγάλη και ηλιόλουστη αυλή του φανταστικού μου σχολείου. Είχε ψηλά και καταπράσινα δέντρα, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ όπως και ένα μεγάλο κυλικείο με πολλά και ωραία αρτοπαρασκευάσματα. Με τους φίλους μου παίξαμε πολλά και διάφορα παιχνίδια αλλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι περνούσαμε χρόνο όλοι μαζί. Όταν χτύπησε το κουδούνι, μπήκαμε μέσα και μας περίμενε ο δάσκαλος για μάθημα, ο οποίος ήταν πολύ κοινωνικός και φιλικός προς τους μαθητές. Την δεύτερη ώρα μπήκε μέσα στην τάξη η κακιά δασκάλα της μουσικής και όλοι μας καθίσαμε στα θρανία μας απογοητευμένοι . Δυστυχώς η ώρα περνούσε …………… Το ξυπνητήρι μου χτυπά, πρέπει να ξυπνήσω .

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου

Πάλι στο μίζερο και δυστυχώς συνηθισμένο σχολείο μου. Όταν χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα βγήκα έξω με τους κολλητούς μου, τον Αντώνη, τον Πέτρο και τον Γιάννη. Καθώς το έφερε η κουβέντα είπα στους συμμαθητές μου το τέλειο όνειρο που είδα. Ο Γιάννης μου είπε πως αυτό που έλεγα δεν γινόταν ούτε στα όνειρα, μα όταν τον ρώτησα αν γινόταν τι θα έκανε, εκείνος δεν είπε ούτε λέξη.

Το βράδυ βλέπω στον ύπνο μου το ίδιο τέλειο όνειρο. Αυτή την φόρα εύχομαι να μην ξυπνήσω γρήγορα.

Στο δεύτερο όροφο του φανταστικού σχολείου υπάρχει μια πολύ μεγάλη τραπεζαρία όπου τρώμε το φαγητό μας, αλλά ο τρίτος όροφος είναι ο αγαπημένος μου γιατί είναι το γυμναστήριο. Σήμερα το πρόγραμμα έχει κολύμβηση και όλα τα παιδιά έχουν πάρει μαζί τους τον εξοπλισμό τους. Μετά από την κολύμβηση πρέπει να πάμε στον τέταρτο όροφο όπου εκεί είναι το θέατρο. Η καλύτερη στιγμή της ημέρας είναι όταν μαθαίνω ότι θα παίξουμε τον « Ρωμαίο και την Ιουλιέτα ». Αυτό ήταν το φανταστικό πρόγραμμα μου για σήμερα.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου

Σήμερα στο σχολείο είπα στα παιδιά τα καινούρια νέα και ενθουσιάστηκαν πολύ. Τους είπα επίσης ότι το φανταστικό μου σχολείο έχει και μία πολύ μεγάλη αίθουσα γυμναστικής. Η αίθουσα περιλαμβάνει πολλά και διάφορα όργανα για κάθε παιδί.

Το βράδυ που έπεσα για ύπνο, ονειρεύτηκα ξανά το σχολείο των ονείρων μου, είδα ότι έχει μια πολύ μεγάλη και όμορφη βιβλιοθήκη με όλων των ειδών τα βιβλία. Μα όταν πλησίασα δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα. Υπήρχαν τόσο όμορφα και πολύχρωμα βιβλία που ο καθένας θα μπορούσε να μείνει εκεί για ώρες.

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου

Συναντήθηκα για μια ακόμη φορά με τους φίλους μου στο κανονικό μου σχολείο και δεν με πίστευαν όταν άρχισα να τους μιλώ ξανά για το υπέροχο σχολείο που βλέπω στα όνειρα μου.

Σήμερα το βράδυ στον ύπνο μου πηγαίνω στην αίθουσα μουσικής. Εκεί βλέπω πάρα πολλά όργανα μουσικής, μα αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι τα βιολοντσέλο. Το δοκιμάζω αλλά δεν τα καταφέρνω, οι ήχοι που βγαίνουν είναι παράξενοι και άσχημοι.

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου

Σήμερα στο σχολείο τα παιδιά είναι μαζεμένα και με περιμένουν. Όλα τα παιδιά θέλουν να μάθουν την συνέχεια. Έχω γίνει ο παραμυθάς του σχολείου μου.

Αυτό το βράδυ πάω νωρίς για ύπνο γιατί θέλω και εγώ να ονειρευτώ. Κανένα όνειρο όμως δεν ήρθε αυτή την φορά για να μου δώσει την πολυπόθητη συνέχεια. Ξυπνώ απογοητευμένος, τι θα πω στα παιδιά , θα με παρεξηγήσουν; Άραγε την επόμενη φορά που θα κοιμηθώ θα δω κάτι;