MΑ Ϊ Ο ΣΙΟΥΝΙΟΣ2 0 1 2

Ο κόσμος λέει« το κακό τρίτωσε»!

Εμείς όμως αποδεικνύουμε πωςΤρίτωσε το ΚΑΛΟ.

Οι μαθητές του Γυμνασίου Πεύκωναποφάσισαν με ενθουσιασμό, επι-μονή και όρεξη να ξαναπιάσουν τησκυτάλη για 3η φορά και να στολί-σουν με ένα καινούριο schoolαρίκιτη φετινή μας χρονιά.

Στην πορεία της προσπάθειαςαυτής κατέθεσαν τους προβληματι-σμούς τους, μοιράστηκαν τις ανησυ-χίες τους, εμπνεύστηκαν από ποικίλαερεθίσματα της σχολικής ζωής, συ-νεργάστηκαν με φιλότιμο , συνδύα-σαν τα ταλέντα τους καιεκφράστηκαν με πλούσιο, γραπτόλόγο, σε μια εποχή όπου κυρίως η ει-κόνα κυριαρχεί.

Με χαρά φυλλομετρούμε το απο-τέλεσμα της δημιουργικής αυτήςπροσπάθειας.

Οι υπεύθυνοι καθηγητέςΓριζοπούλου Ελένη

Καρανάσιου ΒασιλικήΣτράνταρη Ολυμπία

Τοκαλατσίδης Σωτήρης

Τ α μέλη της σχολικής εφημερί-δας, μαθητές με ευαισθησίες καιανάγκες να συμβάλλουν στην αλ-

λαγή , καταθέτουν τους αρχικούς προ-βληματισμούς και τις ανησυχίες τους.

Η συντακτική ομάδα κατέγραψε:�Με προβληματίζει το αρχικό ενδιαφέ-

ρον που μετατρέπεται σε αδιαφορία�Με προβληματίζει η απρόσωπη κατά-

σταση των ανθρώπων του δυτικού κό-

σμου και η έλλειψη ιδεαλισμού.�Με προβληματίζει η έλλειψη έργων

αναβάθμισης του τόπου μου και ιδιαί-τερα του σχολείου.

� Με απασχολεί το γεγονός ότι πολλά κα-ταστήματα έχουν κλείσει και λόγω οικο-νομικής κρίσης ο κόσμος έχει πολλέςανάγκες.

�Με απασχολούν οι διατροφικές διατα-ραχές και οι ελλιπείς γνώσεις των μαθη-τών πάνω στο συγκεκριμένο θέμα

�Με απασχολεί το γεγονός ότι δεν υπάρ-χει κατάλληλη υποδομή για άτομα μεειδικές ανάγκες στο κέντρο τηςΘεσ/νίκης. Ακόμα και ορισμένα πεζο-δρόμια για τυφλούς που υπάρχουνείναι κατεστραμμένα και πολλές φο-ρές οι πολίτες παρκάρουν τα αυτοκί-νητά τους σε αυτά , χωρίς νασκέφτονται τις συνέπειες που θα έχειη πράξη τους αυτή.

�Με απασχολεί το μέλλον μου.

Kαλώς σας... ξαναβρήκαμε!

Η συμμετοχή σκοτώνει την αδιαφορία

Σε μια εποχή που το διαδίκτυο έφερε τα πάνω κάτω στηνενημέρωση και στην επικοινωνία, ίσως αναρωτηθεί κανείς,για ποιο λόγο μια ομάδα παιδιών και εκπαιδευτικών, να επι-χειρήσουν να εκδώσουν μια σχολική εφημερίδα. Μια ματιάστις σελίδες της θα σας δείξει ότι είναι ένα βήμα για να ακου-στεί η φωνή τους και να εκφραστούν οι ευαισθησίες τους, μιαευκαιρία για να καταλάβουν στη πράξη πώς παράγονται καιπώς λειτουργούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και μιααφορμή για διαθεματικότητα, συνεργασία, κριτική επιλογή

και αποτίμηση. Είναι «το δίκτυο των φυσικών ενδιαφερόντωντων παιδιών», όπως είπε ο Φρενέ, που έβαζε τις σχολικέςεφημερίδες στο κέντρο της παιδαγωγικής του.

Καλωσορίζω, λοιπόν, την τρίτη έκδοση της εφημερίδαςμας «Schoolαρικι» που στολίζει για μια ακόμη φορά τη σχο-λική μας ζωή.

Συγχαίρω και ευχαριστώ θερμά την εκδοτική ομάδα, μαθη-τές και μαθήτριες, καθηγητές και καθηγήτριες.

Η διευθύντρια Βέτα Τσαλίκη

Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α Τ Ο Υ 1 ο υ Γ Υ Μ Ν Α Σ Ι Ο Υ Π Ε Υ Κ Ω Ν Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο Ν Ι Κ Η Σ ΤΕΥΧΟΣ 3

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕΟ,ΤΙ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ:

««ΜΜααθθηηττέέςς κκααιι ΣΣχχοολλεείίοο -- ΜΜιιαα σσχχέέσσηη ζζωωήήςς»»

ΣΣΕΕΛΛ:: 0022««ΕΕμμεείίςς κκααιι ……οοιι άάλλλλοοιι»»

ΣΣΕΕΛΛ:: 0033««ΕΕκκφφρρααζζόόμμαασσττεε …… μμεε λλόόγγοο

κκααιι μμοουυσσιικκήή»»ΣΣΕΕΛΛ:: 0044

ΟΟιι δδρράάσσεειιςς μμααςς ««ΣΣχχοολλεείίοο δδεενν εείίννααιι μμόόννοο θθρρααννίίοο»»

ΣΣΕΕΛΛ:: 0088ΑΑθθλληηττιικκάά

ΣΣυυννέέννττεευυξξηη:: ««ΤΤοο ππιιοο αακκρριιββόό ππρράάγγμμαα σσττηη ζζωωήή εείίννααιι οο ΧΧρρόόννοοςς..

ΔΔιιαακκρρίίσσεειιςς ΣΣττίίββοουυΣΣΕΕΛΛ::1100

ΑΑςς μμιιλλήήσσοουυμμεε ΔΔΙΙΑΑ ττηηνν ΤΤΡΡΟΟΦΦΗΗΝΝΣΣΕΕΛΛ:: 1122ΣΣάάττιιρραΣΣΕΕΛΛ::1122

FacebookΣΣΕΕΛΛ:: 0077

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201202

Κ ι όταν μεγάλωσε κοίταξε γύρω του, μα δενείδε τίποτα. Άδειοι δρόμοι, άγνωστοι άν-θρωποι, ανιαρές προσωπικότητες, χαμένα

όνειρα. Αναρωτήθηκε ποιο το νόημα, ποια η σημα-σία. Αυτό το κενό πάγωσε την ψυχή του. Και τότεκάτι έλαμψε μέσα του: η φιγούρα του καθηγητή του,του καλύτερου στον κόσμο όπως έλεγε, ήρθε στομυαλό του. Μαζί με αυτήν την εικόνα θυμήθηκε καιμία χαρακτηριστική φράση του δασκάλου του « οστόχος μας στη ζωή δεν είναι να βρούμε τον λόγοπου ζούμε αλλά να δημιουργήσουμε εμείς έναν,ώστε να μας κρατάει ζωντανούς», έλεγε. «Αυτό

είναι!» σκέφτηκε.Από την άλλη κιόλας μέρα έπιασε δουλειά. Ση-

κώθηκε νωρίς το πρωί και κρέμασε στους δρόμουςκαι στα φανάρια ταμπέλες με λόγια εμψυχωτικά: «χα-μογέλα», έλεγε μία, «σκέψου θετικά» μία άλλη. Μό-λις τελείωσε πήγε στο νοσοκομείο. Επισκέφθηκεόλους τους ασθενείς και τους χάρισε κάτι ανεκτίμητο:συντροφιά, υποστήριξη και ένα γλυκό χαμόγελο. Αρ-γότερα πέρασε από το ίδρυμα και χάρισε παιχνίδιακαι χρήματα. Έπαιξε με τα παιδιά και τους δίδαξε τιθα πει να ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τον άλλον.

Η συμπεριφορά του και οι πράξεις του μαθεύτηκαν

στο χωριό και έγιναν αντικείμενο συζητήσεων. Μετον καιρό όλο και περισσότεροι άνθρωποι ακολού-θησαν το παράδειγμά του.

Το χωριό γιόρταζε. Κάθε πολίτης τώρα πια νοι-αζόταν. Τα ανιαρά πρόσωπα και οι κενές εκφράσειςαντικαταστάθηκαν από λαμπερά χαμόγελα. Οι τότεβαρετές ζωές απόκτησαν νόημα. Τώρα ξεκαθάρισανόλα μέσα του: «τη ζωή τη βλέπεις με ό,τι μάτια εσύεπιλέξεις!» Και αυτός σίγουρα τώρα πια θα την έβλεπεόμορφη! Κοίταξε στον ουρανό και αναφώνησε: «Να‘σαι καλά δάσκαλε!»

Εβίτα Κωσταδήμα Β3

«Να ‘σαι καλά δάσκαλε!»

τι είναι το σχολείο για σένα;

Το σχολείο προσφέρει στον άνθρωποτο να μάθει για την ιστορία του τόπουτου, να νοιάζεται για το συνάνθρωπότου, να ζει αρμονικά με τους άλλους, ναμάθει για τις δυσκολίες της ζωής , να γί-νει καλύτερος άνθρωπος….

Οδυσσέας Σπανόπουλος Β5

Το σχολείο είναι μία κοινωνία πουπροσφέρει το καλύτερο δώρο σε κάθεπαιδί, τη γνώση, η οποία είναι το μέλλοντου κάθε παιδιού, είναι …το διαβατήριογια το μέλλον…

Ευγένιος Ποτζίδης Β5

Το σχολείο, ως θεσμός, από τα παλιάχρόνια θεωρείται πολύ σημαντικό , διότιέχει βοηθήσει στην ανάπτυξη του πολι-τισμού, σε κάθε κράτος.

Κώστας Πούλιος Β5

Το σχολείο δεν προσφέρει μόνο γνώ-σεις, γιατί και οι δάσκαλοι πλάθουν τοχαρακτήρα και τη συμπεριφορά του αν-θρώπου από τη μικρή του ηλικία. Βοη-θούν τους γονείς να μεγαλώσουν ταπαιδιά σωστά…

Ευθυμία Σκεπαστιανού Β5

Για αρκετά παιδιά το σχολείο θεωρεί-ται αγγαρεία! Ξύπνα το πρωί, ντύσου, κιόταν γυρίσεις, διάβασμα, καθόλου χρό-νος για βόλτα, καθόλου ελεύθερος χρό-νος. Όμως τι προσφέρει το σχολείο στονάνθρωπο; Στο δικό μας σχολείο υπάρχειμια πινακίδα που γράφει: « Οι ρίζες τηςπαιδείας είναι πικρές, όμως οι καρποίτης είναι γλυκοί».

Ειρήνη Πορτοκαλίδου Β5

Το σχολείο κάνει τον άνθρωπο πιοκοινωνικό, του μαθαίνει να δουλεύει καινα λειτουργεί μαζί με άλλους ανθρώ-πους της ηλικίας του, αλλά και με μεγα-λύτερους.

Παρασκευή Χουρτσίδου Β6

Πολλές φορές , οι λέξεις σημαί-νουν κάτι παραπάνω. Δεν είναι απλάγράμματα στη σειρά που τυχαίνει ναέχουν κάποια σημασία. Οι λέξεις γεν-νούν εικόνες, συνειρμούς και οι ει-κόνες γεννούν συναισθήματα. Τοσχολείο είναι ένα μαγευτικό μονο-πάτι. Δεν ξέρω για σας παιδιά, πάν-τως εγώ θέλω να ομορφύνω αυτό τομονοπάτι με κάθε τρόπο.

Καθημερινά, το σχολείο μας φιλοξε-νεί μαθητές με όρεξη, πολλή ή λιγότερηόρεξη για δουλειά και αγκαλιάζει τηνορμή και τα όνειρά τους. Όμως, η ορμήκαι τα όνειρα αυτά που θα βρουν κατα-φύγιο; Σε ένα κτήριο που στεγάζει πε-ρισσότερους μαθητές από το όριο ( έναόριο που έχει ξεπεραστεί εδώ και πολύκαιρό…); Συμβούλια, καταλήψεις, μέχρικαι δρόμο αποκλείσαμε για να βρούμετο δίκιο μας αλλά το πρόβλημα παραμέ-νει στην κορυφή της λίστας του δεκα-πενταμελούς συμβουλίου, χωρίςαποτέλεσμα…Παρ ‘ όλα αυτά,εμείς πως τιμάμε τοσχολείο μας, τοδεύτερό μας σπίτι;Με το να το βρομί-ζουμε με αποφάγια καιχαρτιά, με το να βάφουμετους τοίχους ή να τους κα-ταστρέφουμε και να τουςδείχνουμε ασέβεια; Καιόλα αυτά γίνονται εδώ,ενώ σε άλλες χώρες παιδιάσαν κι εμάς, συνηθισμένα,στερούνται τη βασική εκπαίδευση ή στηνκαλύτερη περίπτωση, μαθαίνουν τα πρώτατους γράμματα υπό τις χειρότερες συν-

θήκες. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτιασε αυτά τα παιδιά. Είναι αχαριστία να μησεβόμαστε αυτό που μας δίνεται, ότανάλλοι άνθρωποι, της διπλανής πόρτας,δεν έχουν τίποτα…

Ας επιστρέψουμε όμως στο σκοπό αυ-τού του κειμένου, την ΑΛΛΑΓΗ. Λίγα

δεντράκια και λουλούδια δίνουνχρώμα στη ζωή μας. Ομορφό-

τερες τάξεις σημαίνει πιο ευχάρι-στο μάθημα. Αποστολέςκαθαρισμού του σχολικού χώρου

δίνουν την εντύπωση ευαισθητο-ποιημένων ατόμων, ατόμων

που τολμούν να διαφέρουν.Το μάθημα είναι μια

μοναδική στιγμή επι-κοινωνίας, γι αυτό και

πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο εν-διαφέρον και ελκυστικό προς τους μα-θητές. Αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθείμε τη χρήση της μεθόδου « φροντιστήριοστο σπίτι», μια μέθοδο που χρησιμοποιεί

και η Γ΄ Λυκείου, κατά την προετοιμασίατων μαθητών για τις Πανελλαδικές εξε-τάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, οι μαθητέςέχουν στην διάθεσή τους βιντεοσκοπημένατα μαθήματα και μπορούν να μελετούν τομάθημα με το δικό τους ρυθμό.

Θέλοντας να συνοψίσω, θίγω ένα τε-λευταίο θέμα, Αυτή την αλλαγή. Σήμερα,οι άνθρωποι διστάζουν , φοβούνται . Μέ-νουν στο σήμερα και διστάζουν να επα-ναστατήσουν ενάντια στο «γκρι» της ζωής.Δε θέλουν να βάλουν χρώμα στη ζωήτους. Και οι καλλιτέχνες; Μα εμείς οι ίδιοι!Γκράφιτι από τους ίδιους τους μαθητέςμε θέματα παρμένα από την καθημερινήμας ζωή, το διαδίκτυο, την Ιστορία, ταΜαθηματικά κ.α. Όλα αυτά σημαίνουνπρωτοπορία. Λοιπόν; Εσείς; Θα έρθετεμαζί ; Θα με ακολουθήσετε σε ένα πιοφωτεινό μέλλον; Θα κάνετε την επανά-σταση που θα αλλάξει τη ζωή μας; Ελάτεκαι, πιστέψτε με, δε θα χάσετε..

Παπαηλιοπούλου Χριστίνα Β4

Αλλαγές για ένα καλύτερο μέλλον…

Η εκπαίδευση στην Ελλάδα μαζί με το υπόλοιπο πολιτικόκαι κοινωνικό σύστημα αντιμετωπίζει πλήθος προβλημάτωνστα πλαίσια μιας ευρύτερης κρίσης που ζούμε. Θέλω να πι-στεύω πως σύντομα τα σχολεία στη χώρα μου θα μετατρα-πούν σε χώρους διαπαιδαγώγησης , χαράς και δημιουργίας.Φαντάζομαι το σχολείο μου ένα πολύχρωμο κτίριο με graffitiκαι γήπεδα, με δέντρα στην αυλή, με αίθουσες υπολογιστών, ερ-γαστήρια πειραματικής φυσικής και χημείας και κλειστά γυ-μναστήρια, εφοδιασμένα με ποικιλία οργάνων για σωστή άθλησητων παιδιών.

Πιο σημαντικό απ΄ όλα είναι το σχολείο να έχει ευδιάθετουςκαθηγητές, επιστημονικά και παιδαγωγικά καταρτισμένους, μεαγάπη υπομονή και ενδιαφέρον για τη δουλειά τους, τους οποί-ους η πολιτεία θα σέβεται και θα πληρώνει σωστά. Και φυσικάτο σχολείο να έχει παιδιά που θέλουν να μάθουν , που εκτι-μούν τους καθηγητές τους, σέβονται τους συμμαθητές τουςκαι διατηρούν το σχολικό χώρο σε τάξη. Ονειρεύομαι ένα σχο-λείο δημοκρατικό και ανθρώπινο για όλα τα παιδιά, χωρίς δια-κρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς εκπτώσεις στη μόρφωσήτους. Σκαλίδου Σμαράγδα Β5

Με το βλέμμα στο μέλλον…

ΜαθΗτΕς και ςχΟλΕιΟ - Μια ςχΕςΗ ζωΗς

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201203

χωρίς τίτλο

Είσαι το φως μες στο μυστήριο της νύχταςΧρώματα πάνω στο κατάλευκο χαρτί

Πέτρα που σπάει τη λεία επιφάνεια μιας λί-μνης

Ένα τραγούδι μέσα στην απόλυτη σιωπή.Είσαι το θρόισμα των φύλλων το φθινόπωρο Φωτιά ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυΕίσαι η λάμψη του ήλιου πάνω στη θάλασσαΧτύπου καρδιάς στο αδυσώπητο σκοτάδι .

Όταν κοιτάζω το νυχτερινό ουρανόΤα αστέρια σχηματίζουν το πρόσωπό σουΞέρω πως ήσουν κάποτε εκείΓιατί ομορφαίνεις ό,τι γίνεται δικό σου.

Ράνια Σιδηροπούλου Γ6

Ο ι φίλοι είναι ένα από τα πιο ση-μαντικά πράγματα στη ζωήτου ανθρώπου. Είναι χρήσιμοι

σε ποικίλους τομείς. Λίγοι από αυτούς:διασκέδαση, υποστήριξη ( σε πολλέςμορφές). Με τους φίλους περνάς τιςπερισσότερες ώρες της μέρας. Λεςλόγια σοβαρά και λόγια της πλάκας,μαζί περνάς καλές και άσχημες στιγ-μές. Αυτά είναι στοιχεία μιας αληθινήςφιλίας.

Αλλά καταρχάς ας προσδιορίσουμετην αληθινή και την επιφανειακή φιλία.Ο σκοπός μίας αληθινής φιλίας είναι: ναέχεις έναν άνθρωπο πάνω στον οποίομπορείς να βασιστείς. Μπορείς να τονεμπιστευτείς και να αποκτήσεις ανα-μνήσεις μαζί του. Στην επιφανειακή φι-λία αντίθετα , οι προϋποθέσεις είναι ,

κατά μέσο όρο, ο άλλος να είναι επιφα-νειακά κομψός και να είναι γνωστός στονπληθυσμό του σχολείου. Γενικά κάτι ψεύ-τικο.

Στις μέρες μας πολλά παιδιά πιστεύουνπως οι αληθινές φιλίες είναι ανύπαρκτεςστην ηλικία μας, καθώς οι συντελεστές δεντηρούν τις προϋποθέσεις. Αυτό συμβαί-νει επειδή η πλειοψηφία των φιλικών

σχέσεων δημιουργούνται για συμφέρον.Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν περιπτώσειςπου διαψεύδουν αυτήν την άποψη. Ανκαι λίγες, παραμένουν να υπάρχουν.

Η προσωπική μου άποψη είναι η εξής:για να υπάρξει μία αληθινή φιλία μεταξύδύο ατόμων πρέπει αυτά τα δύο άτομανα θέσουν σε δοκιμασία τους εαυτούςτους, μέσα από την οποία ο ένας θα έρ-θει κοντύτερα στον άλλον. Όταν περά-σεις επιτυχώς την δοκιμασία, τότε είσαιήδη ένα βήμα πιο κοντά στην αληθινήφιλία, η οποία τελειοποιείται με το πέ-ρασμα του χρόνου. Από εκεί και πέραεπικρατεί μια κατάσταση που αγγίζει τηντελειότητα και που σε κάνει να αγαπάς τοφίλο σου!

Να θυμάστε πως η φιλία ισούται μετην αγάπη. Γιώργος Αθανασιάδης Γ1

Γύρω από τη λέξη Φιλία…

Έρχονται στιγμές που δεν ξέρεις τι να πεις,τι να σκεφτείς, κοιτάς…κοιτάς την καρδιά σου,ξεδιπλώνεις αναμνήσεις και ανασταίνεις νεκράσυναισθήματα και χαμένα όνειρα!! Βλέπεις το πα-ρελθόν και αργά αγγίζεις τις πράξεις σου προ-σπαθώντας να τις αλλάξεις… Βλέπεις το παρόνκαι σφίγγεσαι καθώς οι σκιές των αν-θρώπων , σου παίζουν κρυφτόκαι εξαντλημένος αδυνατείςνα τις ημερώσεις… Βλέπειςτο μέλλον και χαράζεις μιαμαύρη ή γαλάζια γραμμήζωής όπου αποφάσισεςνα ακολουθήσεις πιστάόπως μια μελωδία πιάνουσε ένα κονσέρτο… αυτό θαπει ζωή! Μια διπρόσωπηανάγκη πολλές φορές χωρίς ταμάτια του Παραδείσου…

Μα τι είναι παράδεισος; Τι είναι κόλαση;Ποιο είναι το τεράστιο κενό ανάμεσά τους; Ηκόλαση είναι κάτι μακρινό, κάτι πικρό, εύκολο νατο κερδίσει κανείς, δεν θέλει προσπάθεια γιατίδεν χρειάζεται να σκαλίσει κανείς την ψυχή τουγια να το βρει, διότι δεν έχει θέση εκεί. Παρά-δεισος είναι ένας τόπος που βγαίνει από σκέ-ψεις και ανάσες σαν τόπος χλοερός και υγρόςπου δέχεται να συνοδέψει νεκρά κορμιά στον τε-λευταίο τους χορό. Άγγελοι παντού, φως, χα-μένες ακτίνες και ο χρόνος για όλους σταματάειεκεί.

Και τι θα πει χρόνος; Είναι μια πράξη που κι-νείται, μια εικόνα που μιλά , μια φωτογραφίαπου έχει βάθος και ζωή; Η μήπως ερωτεύτηκε τησιωπή και ακολουθεί την αργή ενσάρκωση τουφεγγαριού στον αναμμένο ουρανό, το απαλόχάδι χρωμάτων που μας χαρίζει ο ήλιος καθώςμας αποχαιρετά, τις σκηνές αμηχανίας, τις βου-βές στιγμές χωρίς λέξεις και διαλόγους…μόνοματιές και ψυχικές εκδηλώσεις αγάπης;

Τι από όλα αυτά άραγε καλλιεργεί τη γόνιμηφαντασία μας; Τι από όλα αυτά σκαλίζει τα σκληρά

και όξινα μάτια του σημερινού εφιάλτη; Τι απόόλα αυτά δημιουργεί την κρυσταλλένια, βαριάανάσα του κόσμου;

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει γιατί ο δημιουρ-γός μας, αυτός που με τα χέρια του έπλασε τησάρκα μας σαν μάζα πλαστελίνης, έφτιαξε τη

ζωή σαν δύο βρύσες όπου τρέχουνοι αμέτρητες, διάφανες ευκαι-

ρίες μας! Η μία καταλήγει σεένα ποτήρι βαμμένο κόκ-

κινο σημαδεύοντας τονπόθο και τη λαχτάρα τηςζωντανής ψυχής καιόψης του ανθρώπου.Μέσα σε αυτό βρίσκεται

κάποιος , που χαράζει ανα-μνήσεις και στιγμές σε ένα

βιβλίο που δεν έχει σελίδεςμα έχει δώρα, ματιές, αγγίγματα και

ζωές που γίνονται μία …ή ίσως και κα-μία!

Η άλλη αντιθέτως καταλήγει στο κενό, εκείπου τα σύννεφα σκύβουν να δουν τι υπάρχεικαι κλαίνε, εκεί που το τίποτα ρουφάει τις αι-σθήσεις και λιώνει την αγάπη.

Μα τι είναι αγάπη; Αγάπη είναι σαν ένα μπα-λάκι του τένις .Το χτυπάς και ξαναγυρίζει πίσω.Αγάπη είναι αυτό που δεν περιγράφεται με λό-για ούτε με γράμματα σβησμένα σε ένα χαρτί.Η Αγάπη είναι λάθη και αυταπάτες, αυτοθυσίεςπου σε φτάνουν στον πάτο της εξάντλησης .Μακάποιος που κάνει μια βουτιά, αν δεν πιάσειπάτο δεν έχει δύναμη να ξανασηκωθεί! Γι αυτόαρέσει στους ανθρώπους να την κυνηγάν και νατην ψάχνουν απεγνωσμένα όπως διψασμένη ημέλισσα ψάχνει για λουλούδια βουτηγμένα σταχρώματα και την περιέργεια. Μα δεν καταλα-βαίνω γιατί τους αρέσει να δοκιμάζουν τη δύναμητης φωτιάς και να ρισκάρουν ή να καούν ολο-σχερώς ή να κερδίσουν κάτι πολύτιμο που εύ-κολα όμως χάνεται!

Λίνα Μπουμπούση Β4

Εφηβικοί προβληματισμοί :«αναπάντητα ερωτήματα»

Ο «μικρός πρίγκιπας» … εμπνέειΤ΄ άλλα τα πατήματα με κάνουν ναχάνομαι κάτω απ΄τη γη,το δικό σου θα με κάνει να βγαίνω

έξω σαν μια μουσική,μια μουσική, μια μελωδία,ένα πουλί γεμάτο ευτυχία.

Μόνο η καρδιά βλέπει καλάκαι τα συναισθήματα του άλλου

πραγματικά .Τα μάτια βλέπουν θολάγιατί δεν μπορούν να ψάξουν πιο βα-

θιά.

Θα είσαι υπεύθυνος για μένα,όπως εγώ για εσένα.Με έχεις ημερώσειΚαι έχουμε και οι δυο κάτι διαφορε-

τικό νιώσει.

Δεν θέλουν να γνωρίζουν τίποτα γιατί δε βγαίνουν έξω με τίποτα.Είναι μόνοι και καθηλωμένοι,είναι μέσα και οργισμένοι,είναι άγριοι και καχύποπτοι,Είναι εσωστρεφείς και άδειοι.

Δεν έχουν γνωρίσει τι θα πει φιλία,δεν έχουν γνωρίσει τι θα πει αγάπη.Έχουν γνωρίσει κάτιπου πραγματικά τους έχει αλλάξει.Τι είναι αυτό που τους τραβάει μέσα; Τι είναι αυτό που τους καθηλώνειτόσο; Μήπως είναι νόσοςή μήπως είναι φόβος;

Θα με κρατάει ένα χέριΈνα χέρι γεμάτο εμπιστοσύνη

Δίπλα σε κάθε βήμαΠου θα με οδηγεί στην επιτυχία.

Ελπίδα Παπαδημητρίου Β4

αΝτωΝΗς

Καλό ταξίδι φίλε μου, θα σε σκεφτόμαστε γιαπάντα.

Δεν έφυγες και ούτε θα φύγεις γιατί δεν σε αφήνεικανένας να μας αποχωριστείς. Οι άνθρωποι φεύγουνμόνο αν τους ξεχάσουμε.

Αντίο φίλε θα λείψεις σε όλους μας. Δεν σε ξεχνάμε.

Καλό ταξίδι θα είσαι πάντα στις καρδιές μας. Ο πιο όμορφος άγγελος στον ουρανό!Το θρανίο σου είναι άδειο, σε περιμένει και αυτό

γιατί ξέρουμε ότι θα γυρίσεις.Ήσουν και είσαι ένας από τους κολλητούς μου.

Ντόμπρος, μάγκας και φιλότιμος. Θα είσαι πάνταστην καρδιά μας, δεν θα φύγεις ποτέ.

Λίγα από τα 100δες μηνύματα αποχαιρετισμού.Η μαθητική οικογένεια στερείται σήμερα την

παρουσία ενός αγαπημένου φίλου και συμμαθητή.Η συγκίνηση μας απεριόριστη!

Ένα παιδί μόλις 14 ετών είπε το Μεγάλο “Γεια“και εμείς, οι φίλοι του, γνωστοί του, οι συμμαθητές καικολλητοί του αναγκαζόμαστε να του πούμε το “ΚαλόΤαξίδι“.

Και από σήμερα, ο δικός μας Αντώνης μάς αναγ-κάζει να στρέψουμε τα μάτια μας στον ουρανό, ξέ-ροντας ότι από εκεί ψηλά μάς χαιρετά και μάςνοιάζεται.

Ένας φίλος, συντροφιά με αγγέλους, μας προσέ-χει και εμείς από την μεριά μας θα προσέχουμε ναμην χαθούν οι στιγμές, τα όνειρα και τα λόγια που κά-ναμε μαζί του, γιατί όταν ένας άνθρωπος ξεχνάει εκεί-νον που έχει φύγει, τότε μόνο υπάρχει το τέλος τηςκοινής διαδρομής. Ας του ευχηθούμε λοιπόν, το τα-ξίδι του να είναι σύντομο και ευχάριστο. Και στον και-νούριο κόσμο που θα ζει να βρει την πραγματικήευτυχία!

Αντώνη ! Τρελέ ΑΡΙΑΝΕ Καλό Σου Ταξίδι!

ΕΜΕις και Οι αλλΟι

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201204Ένα παραμύθι με

διαφορετικό τέλοςΜια φορά κι έναν καιρό, σε ένα σπίτι

στο δάσος, ζούσε ένας άνθρωπος μαζί μετη γυναίκα του, την Ευτυχία, και τα δυοτους παιδιά, τη Φύση και το Περιβάλλον.Ζούσαν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, πα-ρόλο που δεν ήταν πλούσιοι. Όμως κα-θώς περνούσαν τα χρόνια, ο άνθρωποςδεν μπορούσε ν’ αρκεστεί σε αυτά. Γινό-ταν αχάριστος και ένιωθε δυστυχισμέ-νος, επειδή δεν ήταν πλούσιος.

Μια μέρα εμφανίστηκε μπροστάτου ένα ξωτικό, το Χρήμα.

-Εγώ μπορώ να σε κάνω πλούσιο κιευτυχισμένο, του είπε. Θα σου φτιάξωμια μηχανή που θα σου δίνει πολλά-πολλά αγαθά…

-Κι εγώ; Τι θα πρέπει να σου δώσω;ρώτησε ο άνθρωπος.

-Τα δυο σου παιδιά, τη γυναίκα σουκαι την ψυχή σου, απάντησε το Χρήμα.

Και ο άνθρωπος μπήκε σε πειρα-σμό… Και αποφάσισε...

Όμως δεν έζησε αυτός καλά ούτεεμείς καλύτερα.

Αυτό γίνεται μόνο όταν οι ήρωεςτων παραμυθιών παίρνουν τις σωστέςαποφάσεις.

Βαβλιάκης Σωτήρης,, Ισαάκ Πανα-γιώτα,, Σιδηροπούλου Ράνια,, Τσαντέλης

Θανάσης, Χαμαϊδός Γιάννης, Με τη συ-νεργασία της κ. Πλατή Ιουλίας

κΟΡιτςακι ΠΟΥ κλαιΕι

Σ ε μια παραλία της Ζακύνθου ζούσεμια μικρή χελωνίτσα καρετα-κα-ρετα με την παρέα της. Κάθε

χρόνο αυτή την εποχή αρχές καλοκαι-ριού όλες μαζί ταξίδευαν κολυμπώνταςκαι διέμεναν σε μια περιοχή προκειμέ-νου να γεννήσουν τα αυγά τους μέσαστην άμμο.

Φέτος πριν ξεκινήσει η αποστολή θαέπρεπε μια ερευνητική ομάδα με αρχηγότην Γιγή να πάει πρώτη για να ελέγξει τηνασφάλεια και καταλληλότητα της αγαπη-μένης τους παραλίας. Η χελωνίτσα Γιγήήταν τολμηρή, έξυπνη, δυναμική και εύ-κολα αναγνώριζε τον κίνδυνο. Κολυμπούσεγρήγορα, παρακολουθούσε τα πάντα γύρωτης και ήταν πολύ επιφυλακτική κάθε φοράπου συναντούσαν κανένα απρόοπτο. Οιχελωνίτσες της αποστολής κολυμπούσαναργά αλλά σταθερά με ένα προορισμό καισκοπό την αγαπημένη παραλία. Επειδήόμως το ταξίδι ήταν μεγάλο προκειμένουνα αντέξουν αναζητούσαν και την αγαπη-μένη τους τροφή, τις μέδουσες. Μετά απόκάποιες ώρες ταξίδι βρέθηκαν σε ένα απί-στευτο θέαμα. Εκατοντάδες πολύχρωμες,άσπρες, μαύρες, κίτρινες, μπλε κ.ά. πε-ρίεργες μέδουσες επέπλεαν γύρω τους.Πρώτη η χελωνίτσα η Κική πλησίασε μιατεράστια μπλε μέδουσα και ήταν έτοιμηνα τη δαγκώσει. Ακούστηκε τότε δυνατάη φωνή της Γιγής «Μη πλησιάζετε και μητρώτε αυτές τις μέδουσες είναι επικίνδυ-νες!!». Δεν βλέπετε δεν έχουν πλοκάμια καιτο δέρμα τους είναι περίεργο και σκληρό!Πέρυσι κινδύνεψα να πεθάνω από μια. Μουφάνηκε τόσο εντυπωσιακή, πεινούσα καιπολύ και ευτυχώς δάγκωσα μόνο ένα κομ-μάτι. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έπαθα;Κόλλησε το στόμα μου, δεν μπορούσα ναμιλήσω και να αναπνεύσω. Ευτυχώς ξεφυ-σώντας δυνατά κατάφερα να διώξω το κομ-μάτι από το στόμα μου. Αυτές οι μέδουσεςλέγονται πλαστικές σακούλες. Έτσι άκουσααργότερα να τις ονομάζουν οι άνθρωποι σεμια παραλία. Αν τις φάμε, γεμίζουν το στο-μάχι μας και δεν ξεκολλάνε με τίποτα. Είδαπολλές φίλες μου να πεθαίνουν από αυτές.

Δεν έχω καλή προαίσθηση, φέτος μάλλονυπάρχει ρύπανση. Ας προχωρήσουμε όμωςγια να απομακρυνθούμε από αυτές τις επι-κίνδυνες μέδουσες. «Μην παρασύρεστε,ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός!»

Οι χελωνίτσες απογοητευμένες και λίγοφοβισμένες συνέχισαν το δρόμο τους προ-σπαθώντας με καλαμπούρια να ξαναβρούντη διάθεσή τους. «Ένα σκάφος» αναφώ-νησε η μικρότερη της παρέας η Τέρη! «Τιωραία, θα δούμε και ανθρώπους!» Πλη-σιάζοντας στο σκάφος έπεσαν σε ένα μαύρο,γλοιώδες και κολλώδες υγρό. Ένοιωσανόλες μαζί μια περίεργη μυρωδιά και άρχι-σαν να φτερνίζονται και να βήχουν. «Δεν τοπιστεύω» αναφώνησε η Γιγή «πετρελαι-οκηλίδα!» το ξέρω, μου το διηγήθηκε έναςγλάρος που κινδύνεψε να πεθάνει. Το πε-τρέλαιο βγαίνει από το σκάφος. Είχε δίκαιοο γλάρος, τώρα κατάλαβα. Αυτοί οι άνθρωποιμάλλον αποφάσισαν να μας εξαφανίσουν. Αλή-θεια, πιστεύετε ότι μας αγαπούν; Μάλλον,λίγοι! Αυτοί.. να δείτε πώς τους λένε... A! Οι-κολόγοι. Ας κολυμπήσουμε πιο βαθιά κάτωαπό τη μαυρίλα! Πλησιάζουμε άλλωστε..νατη! φαίνεται η παραλία μας. Ας πάμε πρώταστην παραλία να ξεκουραστούμε στην άμμοκαι μετά έχουμε χρόνο για να ψάξουμε γιατροφή. Σιγά –σιγά, η μια μετά την άλλη πά-τησαν στην άμμο. Δεν πρόλαβαν όμως να

σηκώσουν το κεφάλι τους και το θέαμα πουαντίκρισαν ήταν φοβερό! Μπάζα, σκουπί-δια, σακούλες, μέταλλα, πλαστικά και η άμ-μος ρημαγμένη. «Αυτοί οι κακοί άνθρωποιήρθαν και δω» αναφώνησε η Γιγή. «Πρέπεινα φύγουμε, πρέπει να βρούμε άλλον τόπογια να γεννάμε χωρίς κίνδυνο τα παιδιά μας.

Έτσι ξεκίνησαν αμέσως το δρόμο τηςεπιστροφής από άλλο δρόμο της θάλασ-σας που γνώριζε η πανέξυπνη Γιγή. «Λοι-πόν, φέτος, δεν θα έρθουμε εδώ. Αυτοί οιάνθρωποι μάλλον θέλουν να μας παγιδέ-ψουν. Υπάρχει ρύπανση –ρύπανση παν-τού. Αλλά να σας πω κάτι: μπορεί εμείς ναμην επιβιώσουμε αλλά και αυτοί οι άν-θρωποι, τι νομίζετε; θα περάσουν καλά;»Οι οικολόγοι συνεχώς όταν μιλάνε στην πα-ραλία ξέρετε τι λένε; Κινδυνεύει το περι-βάλλον, κινδυνεύουμε, μάλλον κινδυνεύουναυτοί! Εμείς τουλάχιστον είμαστε ακίνδυ-νες. Σεβόμαστε τη θάλασσα και τις παραλίες.Φέτος λέω να μεταναστεύσουμε αλ-λού…κάπου μόνες μας, χωρίς ανθρώπους!»«Αγαπάω όμως τόσο τους ανθρώπους καιαισθάνομαι μοναξιά χωρίς αυτούς.» «Μη σκέ-φτεσαι με αλληλεγγύη» είπε η Κική «αυτοίμας σκέφτονται; Ποιος ξέρει τι άλλο έχουνεφεύρει, δήθεν για την καλοπέρασή τους,που αύριο θα εξοντώσει τους πάντες;;;»

Κατερίνα Ανετάκη Α1

Η περιπέτεια μιας χελώνας «Oικολογικό αφήγημα»

Ο Σκότυ, ήταν ένας σκίουρος, οοποίος γυρνούσε σπίτι του αλλάδεν τα κατάφερε, γιατί οι φαγάνεςκαι οι εργάτες τον εμπόδιζαν. Ότανκατάφερε να τους περάσει δεν βρήκε το σπίτι του γιατί του το είχανπάρει οι ξυλοκόποι.

Ο Σκότυ έψαξε να βρει το σπίτι του αλλά δεν τα κατάφερε. Άκουσεόμως τα φορτηγά που μετέφεραν τα ξύλα, τα ακολούθησε και ταέφτασε. Πήδηξε πάνω στην καρότσα αλλά το δέντρο του είχε γίνει πολλάμικρά κομματάκια και άρπαξε όσα βελανίδια κατάφερε να πάρει.

Ο Σκότυ λυπημένος, επειδή έχασε το σπίτι του καθώς γυρνούσε άκουσενα μιλάνε δύο άλλοι σκίουροι, που ακούσανε τους εργάτες να λένε ότιθα ξανάρθουνε σε πέντε μέρες.

Εκείνη τη στιγμή ο Σκότυ απο-φάσισε να μαζέψει όλα τα ζώα για ναοργανωθούν και να φτιάξουν ένατείχος για να μην ξαναπατήσουν το

πόδι τους στο δάσος.Από τότε όλα τα ζώα εργάζονταν σκληρά να φτιάξουν ένα τείχος

για να μη χαλάσουν τα σπίτια τους. Τα πιο δυνατά ζώα κουβαλού-σανε πέτρες, άλλα ζώα χώμα ή κλαδιά δέντρων.

Ώσπου ήρθε η μέρα όπου ο «τύραννος» ξαναήρθε. Όμως τα φορ-τηγά και οι εργάτες δεν κατάφεραν να περάσουν και τελικά έφυγαν.Όλα τα ζώα ζητωκραύγασαν και δεν έχασαν τα σπίτια τους και από τότεδεν ξαναήθραν οι ξυλοκόποι ποτέ.

Γιανναράκης Λευτέρης Α1

Ενωμένοι μπορούμε …

ΕκΦΡαζΟΜαςτΕ... ΜΕ λΟΓΟ

Το σκοτάδι βαθύ, μα ποιος να βρεθεί;Κοριτσάκι στην άκρη που κλαίει!Κι αυτό τι να πει; Έχει βασανιστεί.Δεν μπορεί πια να βρει τι της φταίει.

Στο φανάρι κι αυτή, να φάει ζητεί.Δεν θα δώσει κανείς…και το ξέρει.Μα κάθεται εκεί. Κάτι, λέει, θα βρεθεί,και στο κόκκινο πάλι, εκεί μένει.

Μία φούστα φορεί και μια μπλούζα κοντήγαλανόλευκες σκέψεις εμπνέει.Ελλάδα αποκαλεί το λεπτό της κορμίκαι με ανάσα βαθιά ανασαίνει.

Δε βοηθάμε κι εμείς λύση για να βρεθείΝα μην είναι κοριτσάκιΠου κλαίει.

Νίκος Τζουβάνης Γ7

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

05Με προβληματίζει η απρόσωπηκατάσταση των ανθρώπων τουδυτικού κόσμου και έλλειψη ιδε-αλισμού

ΠαρακμήΣηκώνεσαι το πρωί, κοιτάς τον

εαυτό σουΛυπάσαι, γιατί δε μοιάζεις με

όλους τους άλλουςΞέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα

δικό σουΣ΄αυτόν τον κόσμο που όλοι πα-

ριστάνουν τους μεγάλους

Φεύγεις, πηγαίνεις στη δουλειάσου

Σ΄ όσα διατάζουν οι ανώτεροιαπαντάς «ναι»

Χαμογελάν στωικά για τη μεγάληάγνοιά σου

Γιατί απλά δεν ονειρεύτηκαν ποτέ.Σιδηροπούλου Ράνια

Για τον Παύλο ΜελάΉθελες να δείξεις πως αυτή η γη

είναι δικιά μας,Το ‘πες και το έδειξες πεθαίνοντας

στα χώματά μας.

Πολέμησες σκληρά όλα αυτά ταχρόνια,

Δείχνοντάς μας πως πρέπει να πο-λεμάμε αιώνια.

Ελπίδα Παπαδημητρίου Β4

Ο τελευταίος ΒασιλεύςΟι Τούρκοι στάθηκαν έξ’απ΄την

Πόλη, τα μεγάλα τους κανόνια εστήσαν,μεγάλο μέρος των τειχών γκρεμί-

σανορμήσαν… και η Πόλη καίγεται

όλη!

Να ο Βασιλεύς Ρωμιών κι Ελλή-νων,

λαμπρός να στέκει απάνω στηνΠύλη,

ν’αποκρούει τα εχθρικά τα βέληπάνω στα πτώματα εχθρών και

φίλων!

Ορμά καβάλα στο άτι το λευκό,απ’τη δίνη της μάχης τρελαμέ-

νος,Αγαρηνό δεν αφήνει ζωντανό.!

Στο χώμα πέφτει βαρύς, λαβωμέ-νος,

το αίμα ρέει άφθον’απ΄την πληγή, και λίμνες σχηματίζει στη Μαύρη

Γη!.Δημήτρης Παράσχος Β4

ΕκΦΡαζΟΜαςτΕ... ΜΕ λΟΓΟ

Ε ίχε σχεδόν βραδιάσει και ο Σωτήρης ανέ-μελος, χάζευε τις βιτρίνες με τα κόμικςτου εμπορικού. Αν και είχαν περάσει σχε-

δόν 30 χρόνια από τότε που είχε ξεκινήσει ναμαζεύει τα συλλεκτικά τεύχη του «ΜΙΚΥ Μυ-στήριο» δεν τα ΄χε βαρεθεί.

Από πίσω του περνούσαν βιαστικοί οι περα-στικοί. Ένας από αυτούς τον προσπέρασε τρέχοντας, όμως λίγα μέτρα πιο πέρα κοντοστάθηκε καιγύρισε περίεργος προς τον 45άρη συλλέκτη κό-μικς. Τον πλησίασε και βλέποντάς τον καλύτεραψέλλισε : «Σωτήρη, εσύ είσαι;» Ο Σωτήρης ξαφ-νιάστηκε προς στιγμήν μα βλέποντας τα γαλά-ζια μάτια του ατόμου ανταπόδωσε με χαρά: «Άλκη, πως εσύ από δω;» και η κουβέντα ξεκί-νησε…

-Πώς εσύ από δω; Τι κάνεις; Ρώτησε σχεδόνχαζοχαρούμενα ο Σωτήρης.

-Τι πώς από δω; Κατάστημα είναι και μπαίνω,απάντησε με ύφος ψεύτικης ανωτερότητας οΆλκης.

-Καλά είμαι, πες μου εσύ τι κάνεις; Βλέπω, όσοψηλός ήσουν , τόσος έμεινες…

Ναι , πράγματι ο Άλκης είχε δίκιο. Ο Σωτήρηςήταν ακόμα 1,70 , μα είχε ελαφρό μουσάκι και έναπαχύ μουστάκι. Κάτω από την γκρίζα τραγιάσκατου κρύβονταν μια μεγάλη και αισθητή καρά-φλα και είχε ελάχιστες ρυτίδες στο μέτωπο. Φο-ρούσε ένα παλιό κόκκινο μπλουζάκι και ένασκούρο-μπλε ξεφτισμένο τζιν.

-Ναι , αποκρίθηκε ο Σωτήρης, εσύ ,βλέπωόμως, έβαλες μπόι,, συνέχισε γελώντας.

Και ναι, πράγματι ο Σωτήρης είχε δίκιο. Ο Άλ-κης είχε ψηλώσει και ήταν γύρω στο 1,95 , ξυρι-σμένος στην εντέλεια, φορούσε ένα μαύροπουκάμισo Lacoste , ανοιγμένο ελαφρά για ναδείχνει περισσότερο γοητευτικός. Φορούσε έναστενό λευκό παντελόνι και κόκκινα σανδάλια-εξάλλου καλοκαιράκι ήτανε. Το μόνο που τονέκανε αξιοπερίεργο ήταν το πυκνό μαλλί του,που βαμμένο μαύρο με μωβ ανταύγειες ανάγ-καζε οποιονδήποτε να στρέψει το βλέμμα πάνωτου.

Ο Άλκης παρατήρησε τον Σωτήρη που κοι-τούσε επίμονα το κεφάλι του και είπε γελώντας.

-Να … βλέπεις …άρχισα να βγάζω άσπρεςτρίχες και με την ευκαιρία είπα να κάνω και μιααλλαγή…

Ο Σωτήρης έβγαλε την τραγιάσκα του χαμο-γελώντας και του είπε: «ναι , φίλε μου υπάρχουνκαι χειρότερα.»

Ο Άλκης θαμπώθηκε στην λάμψη της φαλά-κρας και φώναξε: « Παναγία μου, τι έπαθαν ταμαλλιά σου; Θυμάμαι είχες πολλά μαλλιά…»

-Να , βλέπεις , ίσως έπρεπε να κουρεύομαισυχνότερα στο γυμνάσιο .. Απάντησε ο Σωτή-ρης χωρίς να χάσει το χαμόγελό του.

-Έλα Χριστέ και Παναγιά και όλοι οι Απόστο-λοι μαζί, μουρμούρισε ο ΄Αλκης. Για πες μου, εί-μαι πολύ περιέργος, μετά το σχολείο τι έκανες;

-Τι να ́ κανα ο κακομοίρης… Διορίστηκα όπως-όπως μετά από 15 χρόνια , αφού τέλειωσα τοπανεπιστήμιο, δάσκαλος σε δημοτικό αλλά μετάμε απέλυσαν όπως και τόσους άλλους. Ε, μετά ,δηλαδή πριν 2 χρόνια ήμουν άνεργος και τότε ξε-σκάλισα την παλιά μου κιθάρα, αν θυμάσαι, καιξεκίνησα να παίζω στο δρόμο… Και κει που μουέφταναν ίσα – ίσα τα λεφτά για να τρώει ο γιοςμου, με είδαν κάτι τύποι από ένα συγκρότημα.Και αυτοί είχαν πάνω κάτω την ίδια ιστορία με

μένα και ξεκινήσαμε να παίζουμε σε ένα μικρόαναψυκτήριο. Εσύ;

-Άσε , που να στα λέω , ανήκω εδώ και 20 χρό-νια σε ένα συγκρότημα και βγάζουμε τρελά λε-φτά. Ήθελαν έναν πιανίστα και… τους έκανα τηχάρη. Πριν δυο μέρες γυρίσαμε από Μόναχο.Άκου να ζηλεύεις… Παίζαμε μπροστά σε 100.000κόσμο και βγάζαμε τρελά κέρδη. Ε, και στον ελεύ-θερο χρόνο μου είμαι σχεδιαστής μόδας… σχε-δόν μισομουρμούρισε ο Άλκης .

-Α, μάλιστα, είπε με μισάνοιχτο στόμα ο 45χρο-νος οικογενειάρχης.

-Και όσον αφορά τα κοινωνικά , είμαι εργένης, προς το παρόν και χαίρομαι τη ζωάρα μου . Απόπόλη σε πόλη και από κόκκινα χαλιά σε αυτο-κρατορικά παλάτια…

Ο Σωτήρης κοίταξε προς στιγμήν με μισόμάτι τον φίλο του, αλλά θέλοντας να αλλάξειθέμα ξεκίνησε να μιλά , όμως τον εμπόδισαν δύοδυνατά φταρνίσματα. Ο Άλκης έσκασε σε έναδυνατό σχεδόν τσιριχτό γέλιο. Κοιτάχτηκαν καιοι δύο και σκέφτηκαν το ίδιο πράγμα: ο έναςφταρνιζόταν και ο άλλος γελούσε!

-Και για πες ρε συ , με τους άλλους μιλάτε κα-θόλου ;

-Ε, μιλήσαμε πριν κάτι μήνες με τον Ζήση,έγινε πρόεδρος της πολιτείας του Los Angelesκαι κρατάνε επαφή με το Αντώνη. Ο Ανδρέας μεπήρε τηλέφωνο προχθές επειδή ο γιος του κά-νει παρέα με το δικό μου. Έγινε καθηγητής Αγ-γλικών .. από μικρός φαινότανε …

-Τι λες βρε παιδί μου… μουρμούρισε ο Άλ-κης. Εγώ βρήκα χθες τη Βασιλική στο δρόμο.Έγινε παίκτρια βόλλεϋ στον Ηρακλή και προ-πονεί κάτι καημένα παιδάκια. Ο Γιώργος, έγινερεπόρτερ στο CNN και η Δήμητρα .. α , ναι , έγινεεπιστήμονας στη ΝASA..

-Ο Σάββας; Ρώτησε συνεπαρμένος ο Σωτή-ρης .

-Ο Σάββας, καταζητούμενος…Μαζί με τονΓιάννη έκλεβαν κάτι αμάξια από κινέζους και ταέφτιαχναν για να μοιάζουν σαν αυτά του Fastand Furious. Ποιος άλλος…ποιος άλλος …Α, ναιη Άννα –Μαρία είναι δημοσιογράφος σε ραδιό-φωνο και ξεσηκώνει τους ακροατές με τις άκυ-ρες ατάκες της. Αλλά και η Ελευθερία ξεκίνησεαστυνομικός και κατέληξε μέλος του FBI! Ο άλ-λος Γιώργος …. δεν πιστεύω να μην έχεις ακού-σει για αυτόν;

-Φυσικά και έχω ακούσει. Αυτή τη στιγμή εί-ναι ο μεγαλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο. ΟJimi Hendrix ξαναζωντάνεψε όπως λένε και οιεφημερίδες . σχεδόν φώναξε από τον ενθου-σιασμό του ο μουστακαλής οικογενειάρχης .

Εκείνη τη στιγμή δυο περαστικοί πέρασαναπό δίπλα τους ρίχνοντας κοροιδευτικές ματιέςστους δυο φίλους..

-Ααα , δε μου λες , ρεζιλι θα γίνουμε έτσι πουφωνάζεις , τον αποπήρε ο διμετρος bodybuil-der …

-ΟΚ, σορρυ, απάντησε ο Σωτήρης , προσπα-θώντας να μη ξεσπάσει σε γέλια .. Πίσω στο θέμαμας λοιπόν ..

-Η Σεβη έγινε ναυαγοσώστρια αλλά είναι καιλαθρέμπορος. Φέρνει παράνομα ρακούν απότη Μαδαγασκάρη και τα πουλάει παράνομα σεμικρά παιδάκια, συνέχισε ο Άλκης την ώρα πουτο κινητό του κουδούνισε στην τσέπη του .. Απότον οίκο μόδας είναι, θα τους πάρω μετά…

-Η Ευαγγελία νομίζω έγινε δικηγόρος πολιτι-κών και η Ναταλία κτηνίατρος στην Ολλανδία,είπε ο Σωτήρης.

- Ποπο δικέ μου δε θα το πιστέψεις ..-Για λέγε ..-Η Ελένη έγινε πιλότος F16 στην Αμερικάνικη

αεροπορία.-Έλα μου;- Νομίζω και ο Θοδωρής έγινε δάσκαλος βίν-

τεο παιχνιδιών. Ποιος άλλος…οοο…Ο Γιάννης έγινεεπαγγελματίας hacker και είναι ο δεύτερος πουέσπασε τον κωδικό του συστήματος της NASA.Kαι που ‘σαι , το μαλλί το συγύρισα στο κομμω-τήριο της Βαλσαμάκη , ετσι ; συνέχισε χαμογε-λώντας ο Άλκης .

-Άκου να δεις πράματα … Τελικά μου φαίνε-ται ο πιο αδικημένος εγώ είμαι … , μονολόγησεο Σωτήρης … Και ο Θεοδόσης έγινε παρουσια-στής του «Πλάκα κάνεις» και η Αριάδνη διευ-θύντρια εφημερίδας , και η Φωτεινή οδηγόςλιμουζίνας… Όλοι τους βολεμένοι είναι , παρα-πονέθηκε ο Σωτήρης .

-Μη στεναχωριέσαι , του είπε ο δίμετρος στυ-λίστας.. Δε μου λες; Είσαι για ένα Reunion;

-Μέσα! Είπε ο φίλος.Οι δυο τους αντάλλαξαν αριθμούς και φτά-

νοντας σπίτια τους, τα τηλέφωνα στο Γ’1 ,τουαρχαίου έτους 2012, πήραν φωτιά!!!

Σωτήρης Βαβλιάκης Γ1

Mιά τυχαία συνάντηση

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Η σκηνή σκοτεινή. Ένας αργός ρυθ-μικός ήχος από τύμπανο ξυπνάειτο κοινό. Μια σιγανή μελωδία ξε-

χύνεται στον αέρα φέρνοντας ανατριχίλαστον κόσμο. Ο ήχος των drums τώρα αυ-ξάνεται και μαζί του οι τσιρίδες του πλή-θους. Ξαφνικά τα φώτα ανάβουν,ανοιγοκλείνουν, αλλάζουν χρώματα. Ταdrums σταματούν. Μόνο για λίγο, όμως.Τόσο- όσο χρειάζεται για να πεταχτείαπότομα στη σκηνή ένας ξακουστός κι-θαρίστας και να αρχίσει ένα ξέφρενοσόλο…

Rolling stones, AC/DC, Sex Pistols, Gunsn’ Roses …συγκροτήματα που άφησανιστορία, μπάντες που τα τραγούδια τους τρα-γουδήθηκαν , τραγουδιούνταικαι θα τραγουδηθούν.Όλοι τους όμως , ξέ-νοι. Φαίνεται όμως,πως ένα κομμάτι απότη λαμπρή ιστορία τωναγγλόφωνων κατρακύ-λησε στη χώρα μας. ΟιΈλληνες προσπάθησαννα το καλλιεργήσουν. Τοκατάφεραν και σε μεγάλοβαθμό μάλιστα. Η επιτυ-χία τους όμως σκεπάστηκεαπό το θεοποιημένο αγ-γλικό ροκ. Η ελληνική ροκμουσική είναι πράγματι πα-ρεξηγημένη.

Η Ροκ στην Ελλάδα καιγενικότερα ο ροκ τρόποςζωής, αντίθετα στο κατε-στημένο, άρχισε να δημι-ουργείται δειλά- δειλά κατάτο τέλος της δεκαετίας του ‘50. Το πρώτο δείγμα «ροκ»ήρθε απ΄ τους FORMINX στηδεκαετία του ’60. Οι έφηβοι μετέτρεψαναυτόματα τις κιθάρες τους σε ηλεκτρικέςκαι ξεκίνησαν να φτιάχνουν δικές τουςμπάντες σε όλες τις γειτονιές των πόλεων.

Τα επόμενα χρόνια η μουσική πάγωσε.Κι αυτό λόγω της στρατιωτικής χούνταςπου επικράτησε. Αντίθετα όμως, ο ροκ χα-ρακτήρας φούντωσε μέσα σε αυτά τα χρό-νια. Και όντως, αμέσως μετά , μπήκε ηδυναμική αναζωπύρωση της μουσικής.Το 1976 μια μορφή στο συγκεκριμένοχώρο, ο Παύλος Σιδηρόπουλος μπαίνει

στα στούντιο και μαζί με τους Σπυριδούλα( αδερφοί Σπυρόπουλοι) ηχογραφούν τοδίσκο « Φλου». Παράλληλα, ένας θρύλοςστην ελληνική μουσική άρχισε να ξετυλί-γεται. Δεν είναι άλλος από τον Βασίλη Πα-πακωνσταντίνου. Ο Παπακωνσταντίνουξεκίνησε συνεργαζόμενος με τον Μίκη Θε-οδωράκη σε παγκόσμια περιοδεία και τονΝικόλα Άσιμο. Κατά τις αρχές της δεκαετίαςτου ΄80 ο ήχος του έχει επηρεαστεί από τηνξένη ροκ μουσική και αρχίζει να αποκρυ-σταλλώνεται. Και αυτό γιατί λίγα χρόνιααργότερα θα φανεί η τεράστια ροκ φυ-σιογνωμία του με τον πασίγνωστο δίσκο«Χαιρετίσματα».

Τη δεκαετία

του 1980 η ροκ αναπτύσ-σεται σημαντικά. Οι αδερφοί Κατσιμίχα γί-νονται γνωστοί και μπαίνουν κι αυτοί στηλίστα των μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών.Παράλληλα, δημιουργούνται οι «Τερμί-τες» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Και ποιοςδεν έχει αφουγκραστεί τους πανέμορφουςστίχους του « Πόσο σε θέλω!»; Επίσης οι«Φατμέ», το πρώην σχήμα του Νίκου Πορ-τοκάλογλου, έγραφαν σελίδες μουσικήςιστορίας. Τα παραπάνω σχήματα αγαπή-θηκαν από τους νέους της εποχής και δέ-θηκαν μαζί τους. Ήταν τραγούδια αγάπηςαλλά και κοινωνικών θεμάτων. Στο άλλο

άκρο, δημιουργείται μια σατυρική κατά-σταση από τον καλλιτέχνη Τζίμη Πανούση.Τα τραγούδια του διακωμωδούσαν κατα-στάσεις, με πιο γνωστό το τραγούδι «Νε-οέλληνας».

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ξεκίνησεμια νέα εποχή στην ελληνική σκηνή. Οήχος παραμορφώνεται, οι κιθάρες παίρ-νουν ακατέργαστη χροιά και τα τύμπαναδίνουν ζωηρότερους ρυθμούς. Στην ελ-ληνική μουσική εμφανίζεται ένα συγκρό-τημα σταθμός. Ta φώτα πέφτουν στις Τρύπεςαπό τη Θεσσαλονίκη. Η διαπεραστικήφωνή του Γιάννη Αγ-

γελάκα και οι μου-σικοί πειραματισμοί του μπασίστα ΓιώργουΚαρρά έκαναν τον ήχο τους ξεχωριστό.Στο άκουσμα του «Χάρτινο Τσίρκο» ή του«Ταξιδιάρα Ψυχή», νιώθω ένα κύμα ηλε-κτροσόκ να με διαπερνάει και να με κάνεινα λέω «Γιατί ,ρε φίλε, να ‘ναι τόσο ωραίοι?».

Τη δεκαετία του ́ 90 η ροκ σκηνή πλημ-μύρισε από ώριμες πλέον μπάντες. Κατά-φερε να προσελκύσει πολλούς νέους οιοποίοι έβλεπαν την Rockwave ανάπτυξηγύρω τους. Ήδη από το ́ 80 οι De Facto εί-χαν γίνει αγαπητοί κινούμενοι σε ποπ-ροκήχους. Οι Μagic De Spell με το ψυχεδε-λικό «εμένα οι φίλοι μου», οι Δυτικές Συ-νοικίες που είναι ενεργοί από το 1996,

συναρπάζουν οποιονδήποτε με τον «Δον-Κιχώτη». Μα τα ελληνικά σχήματα δε στα-ματούν εδώ: Υπόγεια Ρεύματα, Eνδελέχεια,Ψόφιοι Κοριοί…

Δύο από τις μεγαλύτερες μπάντες τηςροκ σκηνής είναι τα Διάφανα Κρίνα και ταΞύλινα Σπαθιά. Οι πρώτοι , όχι τόσο γνω-στοί, οι δεύτεροι πασίγνωστοι. Τα ΔιάφαναΚρίνα κατάφεραν να αναμείξουν την ποί-ηση του τραγουδιστή τους Θάνου Ανε-στόπουλου με εκπληκτικό ροκ ήχο. Ε,ψιλοείναι μελαγχολικοί και νοσταλγικοί μα

αυτό είναι που τους κάνει ξεχωρι-στούς . Εντάξει, για τα Ξύλινα Σπα-θιά δε νομίζω ότι πρέπει να πωκάτι . Και μόνο « Βασιλιάς της Σκό-νης» να ακούσεις, το μυαλό σουτρέχει αμέσως.

Το φαινόμενο Πυξ ΛαξΈνα από τα πιο αγαπημένα

σχήματα στον Ελληνικό χώρο.Οι Πυξ-Λαξ δεν ήταν ροκ μεόλη την έννοια της λέξης. Ήτανέντεχνο σχήμα με εναλλα-κτική ροκ παρουσία. Δύο παι-δικοί φίλοι ξεκίνησαν το 1989να παίζουν τραγούδια, οΜπάμπης Στόκας και ο Φί-λιππος Πλιάτσικας. Και οιδύο τους τραγουδούσανκαι παίζανε κιθάρα. Κά-ποια στιγμή, γνώρισαν τοΜάνο Ξυδούς ο οποίοςγια τους περισσότερουςήταν η σημαντικότερη

μορφή στο σχήμα. Οι Πυξ Λαξ είναιίσως το δημοφιλέστερο συγκρότημα στηνΕλλάδα. Τραγούδια τους παίχτηκαν σε ρα-διοφωνικές εκπομπές, σε κασετόφωνα καιπαίζονται ακόμη. Κάθε φορά που οι στί-χοι του «Ακόμα προσπαθώ» περνούν απότο μυαλό μου νιώθω την καρδιά μου ζεστή.Οι Πυξ Λαξ διαλύθηκαν στο απόγειο της ακ-μής τους , το 2004. Το 2011 έδωσαν σειράσυναυλιών σε μνήμη του Μάνου Ξυδούςπου πέθανε τον προηγούμενο χρόνο.

Παραπάνω, γράφτηκε ένα σύντομο αφιέ-ρωμα στην ελληνική ροκ. Ψάξτε τραγού-δια, ακούστε μελωδίες, νιώστε στίχους…Η ελληνική μουσική κρύβει πιο πολλά απόόσα φαντάζεστε!!!...

Βαβλιάκης Σωτήρης

ROCk: και οι Ελληνες μπορούμε

06

‘Εδώ και πολλά χρόνια η μουσική εί-ναι συνδεδεμένη με την τεχνολογία. Μά-λιστα τον τελευταίο καιρό, τα μεγαλύτερα‘’hits’’ της εποχής μας έχουν συντεθείμέσω κάποιου ηλεκτρονικού εξοπλι-σμού.

Στις αρχές του εικοστού αιώναμε την ανάπτυξη της τεχνολογίας, ενέρ-γειας και επικοινωνιών, ήταν αναπό-

φευκτο να κατασκευαστούν μουσικάόργανα με την υπάρχουσα τεχνολογία.

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστήςαποτελεί μια εξέλιξη που μας προσφέρειπολλά, όμως βασίζεται στην τυποποίησηκαι την μοντελοποίηση των ήχων. Έτσι λοι-πόν βρήκαν τρόπο να αναπτυχθούν νέαόργανα και νέες μέθοδοι με τα οποία θα ανα-πτύσσεται ο μουσικός λόγος.

Μετά την δεκαετία του 1950,πολλά εξαρτήματα όπως CD χρησιμοποι-ούνται ευρύτατα και μάλιστα μετατρά-πηκαν από δίσκους βινυλίου σε κασέτεςκαι μετέπειτα σε CD .

Η τεχνολογία θα εξελίσσεται συ-νεχώς και η μουσική θα την ακολουθεί.Έτσι, συνέχεια θα υπάρχουν νέα ακού-σματα ρυθμού. Χαμαϊδός Γιάννης

ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

ΕκΦΡαζΟΜαςτΕ... kaI ME ΜΟΥςικΗ

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201207

Σ ύμφωνα με πρόσφατη δημοσκό-πηση του οργανισμού δημοσκο-πήσεων (Gallup Organization)

που έγινε στις Η.Π.Α., το 50% των οικο-γενειών έχουν ένα μέλος στην οικογέ-νειά τους που παίζει κάποιο μουσικόόργανο ενώ το 1997, σε παρόμοια δη-μοσκόπηση μόλις το 38%.

Οι μουσικοί λοιπόν ανάμεσά μας πλη-θαίνουν δραματικά αλλά το ερώτημαείναι γιατί; Τα Media είναι σίγουρα έναςκαθοριστικός παράγοντας. Με δεκάδεςεκπομπές που έχουν ως κύριο θέμα τημουσική, να παίζονται καθημερινά στηντηλεόραση επόμενο είναι να προκληθείμια μαζική δίψα για γνώση του μουσικούκόσμου… ή για δόξα. Τα media προβάλ-λοντας την “λαμπερή” πλευρά της μουσι-κής ζωής, προσελκύουν χιλιάδες άτομαστα λεγόμενα “Talent Shows” όπου δεί-χνουν πόσο ταλαντούχοι (ή ατάλαντοι)είναι με αντάλλαγμα λίγα λεπτά στογυαλί. Ένας άλλος λόγος που πιθανότατασυνέβαλε στην αύξηση των μουσικώνκαλλιτεχνών, είναι η ανάγκη για έκ-φραση. Σε έναν κόσμο όπου ο καθέναςνοιάζεται για τον εαυτό του και ο μόνοςπου δέχεται να ακούσει τα προβλήματατων άλλων είναι ο ψυχολόγος, η εξωτε-ρίκευση συναισθημάτων και ιδεών μέσωτης τέχνης, και συγκεκριμένα της τέχνης

της μουσικής , γίνεται μια πολύ ελκυ-στική επιλογή. Συνήθως όταν ένας καλ-λιτέχνης έχει τέτοια κίνητρα για ναγράψει ένα κομμάτι δεν νοιάζεται αν “θαπιάσει” αλλά χαίρεται μόνο και μόνο πουβρίσκει ένα δημιουργικό τρόπο να εκ-φραστεί.

Τέλος, ένας ακόμα λόγος που θα οδη-

γούσε κάποιον έφηβο κυρίως, στην εκ-μάθηση ενός μουσικού οργάνου είναι ηκοινωνικές επιδράσεις που έχει αυτή ηενέργεια στη ζωή του. Αυξάνεται η απο-δοχή από τους συμμαθητές και η αυτο-πεποίθηση καθώς πλέον το άτομο αυτόμπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει η ψυχήτης παρέας. Ινώ Τερζή

Music Mania

Το facebook είναι ένας ιστοχώροςόπου ο κάθε άνθρωπος στον κόσμοέχει τη δυνατότητα να δημιουργή-

σει ένα λογαριασμό και να γίνει χρήστηςτου. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναιη πρόσβαση στο Internet και η γνώσηχρήσης του. Όσον αφορά τους εφήβους

οι περισσότεροι δηλώνουν ότι είναι μίακαθημερινή τους απασχόληση. Αποτελείγι’ αυτούς ένα γρήγορο μέσο επικοινω-νίας αλλά και ψυχαγωγίας, καθώς παρέχειδιάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Οι έφη-βοι μπορούν να συνομιλούν μεταξύ τουςείτε γραπτά είτε προφορικά. Επιπλέον

πολλοί νέοι ανταλλάσσουν στοιχεία με-ταξύ τους και εκφράζουν την άποψή τουςγι’ αυτά όπως φωτογραφίες, βίντεο, τρα-γούδια κλπ. Η γνωριμία καινούριωνφίλων από τον συγκεκριμένο ιστοχώροείναι μία δυνατότητα που προσφέρει τοfacebook σε όλους τους χρήστες του.

Αξιοσημείωτα όμως είναι και τα μει-ονεκτήματα του facebook που ποικίλλουνιδιαίτερα ανάμεσα στους αυθόρμητουςνέους. Η πλειονότητα ομολογεί ότι έχειυποστεί εξάρτηση που συχνά καταλήγεισε μεγάλη σπατάλη χρόνου, προβλήματαυγείας αλλά στο τέλος και απομάκρυνσηαπό τον έξω κόσμο. Τέτοια αποτελέσματαόμως βρίσκουν εφαρμογή σε πλήρως εξαρ-τημένα άτομα που δεν δείχνουν ενδιαφέ-ρον για τίποτα άλλο. Ιδιαίτερη προσοχήπρέπει να δοθεί στους κινδύνους που επι-κρατούν ανάμεσα στην ‘’κοινωνία’’ του fa-cebook. Ασύνετοι έφηβοι εκθέτουν ταπροσωπικά τους στοιχεία σε κοινή θέα, μεαποτέλεσμα πολλές φορές να αποτελούνθύματα εκβιασμού. Ακόμη, πολλοί προ-καλούν με τη λεκτική τους συμπεριφοράδημιουργώντας εντάσεις που οδηγούν σεάσχημες συνέπειες. Συνεπώς, το facebookείναι ένα ευχάριστο ‘’περιβάλλον’’ επικοι-νωνίας και ανταλλαγής απόψεων για τουςνέους, εφόσον έχουν επίγνωση των πρά-ξεων τους, γνωρίζουν να το διαχειρίζονταιμε ορθό τρόπο και να προστατεύονταιαπό τους κινδύνους.

GAME OVER OR NOT?

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν μπείσχεδόν σε κάθε σπίτι της ελληνικής οι-κογένειας. Είτε το θέλουμε είτε όχι ένας ει-κονικός κόσμος μας περιμένει στην οθόνητου υπολογιστή, που είναι τόσο δελεα-στικός, ώστε κανείς δεν μπορεί να αντι-σταθει. 'Εχουμε όμως αναλογιστεί τιςεπιπτώσεις της πολύωρης χρήσης τωνυπολογιστών; Ή έχουμε παρατηρήσει τηναλλαγή της συμπεριφοράς και της ψυ-χολογίας μας,μετά τα ηλεκτρονικά παι-χνίδια;

Η απάντηση είναι πως λίγοι από εμάςέχουμε προσέξει την κοφτή και απότομησυπεριφορά μας προς τους άλλους, ότανδεν καταφέρνουμε να περάσουμε εναεπίπεδο του παιχνιδιού ή όταν μας απο-σπούν από αυτήν την ασχολία.

Είναι πλέον αναμφίβολο, ότι εμείς, οινέοι επηρεαζόμαστε περισσότερο απότα βιντεοπαιχνίδια.

Η ανικανότητά μας να θέσουμε όριαστο παιχνίδι είναι το τρωτό σημείο μας.πολλές φορές στερούμαστε χρόνο απότην άθληση,την παρέα των φίλων μας ήαπο ενα καθημερινό περίπατο, για ναασχοληθούμε με κάτι το οποίο δεν μαςπροσφέρει πνευματικό πλούτο ή σωμα-τική άσκηση.

Αντιθέτως θα μας απομονώσει από τονκόσμο με αποτέλεσμα το αίσθημα μονα-ξιάς να μεγαλώνει, δεν θα μας δώσει τηνευκαιρία για επικοινωνία και πραγματικήψυχαγωγία, θα μας κάνει βίαιους και θαμας αφαιρέσει τον πολύτιμο χρόνο μας,τον οποιό θα μπορούσαμε να αξιοποι-ήσουμε αντί να σπαταλούμε.

Επίσης άλλο ένα μειονέκτημα των ηλε-κτρονικών παιχνιδιών είναι ότι θέτουντον παίκτη σε πλήρη αδράνεια,καθώς κά-θεται απορροφημένος σε έναν κόσμοπου ούτε καν υπάρχει,χάνοντας την αν-τίληψη του περιβάλλοντος.Ακόμη, το βί-αιο περιεχόμενο και η συνεχής προτροπή<<να σκοτώσεις>> μας μεταμορφώνουναπό απλούς μαθητές σε καλά ενημερω-μένους <<στρατιώτες>>.Επιπρόσθετα ηπλειοψηφία των μαθητών που παίζουνβιντεοπαιχνίδια εμφανίζουν ψυχολογι-κές διαταραχέςκαι δεν έχουν υψηλές επι-δόσεις στο σχολείο.

Τι πρέπει όμως να κάνουμε; Αρχικά θαπρέπει να παραδεχτούμε πως πράμγατι ξο-δεύουμε πολύ χρόνο παίζοντας βιντεο-παιχνίδια.Μετά καλό θα ήταν ναπροσπαθήσουμε νε μειώσουμε σιγά-σιγάαυτόν τον χρόνο,έτσι θέτουμε όρια στονεαυτό μας.Τέλος,αφού έχουμε αναλογι-στεί τις συνέπειες της πολύωρης ασχο-λίας με τα βιντοπαιχνίδια και έχουμεμειώσει δραστικά τον χρόνο αυτό θαδούμε πως θα αποκτήσουμε ενδιαφέρονκαι για άλλες κοινωνικές,αθλητικές καιπνευματικές δραστηριότητες.

Ταρπινίδου Πολυξένη

facebookΟι κίνδυνοι

της “κοινωνικής” δικτύωσης

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201208Η Περιβαλλοντική Ομάδα είναι ένα σχο-

λικό πρόγραμμα που λειτουργεί εδώ καιαρκετά χρόνια σε αρκετά, αν όχι όλα, τα γυ-μνάσια της περιοχής μας. Το πρόγραμμααυτό αφορά παιδιά δευτέρας μα κυρίωςτρίτης γυμνασίου με περιβαλλοντικές ανη-συχίες και ενδιαφέρον για επιπλέον ενη-μέρωση για την προστασία του πλανήτηκαι την αειφορική ζωή. Εκτός από την ενη-μέρωση όμως, τα παιδιά που θέλουν νασυμμετέχουν δραστηριοποιούνται, όχιμόνο σε θεωρητικό επίπεδο αλλά και σε πρα-κτικό, αφού αρκετές είναι και οι δράσεις τηςομάδας, εκτός από τις συζητήσεις περι-βαλλοντικού περιεχομένου, για παράδειγμακαθαρισμός ορισμένων πράσινων περιοχώνστα Πεύκα και αρκετοί περίπατοι στη φύση.

Φέτος στην περιβαλλοντική ομάδα ταπαιδιά χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες πουη κάθε μία ανέλαβε μια διαφορετική δράση.Μερικές από αυτές είναι: η ομάδα τουπρασίνου, η ομάδα του νερού, η ομάδατης ενέργειας, η ομάδα της ανακύκλωσηςκ.α. Η πιο σημαντική δράση της φετινής

περιβαλλοντικής ομάδας είναι η προσπά-θεια ένταξης όσο περισσότερου πράσινουγίνεται στην έκταση της αυλής του σχο-λείου. Έγινε ήδη μία δεντροφύτευση στηναυλή του σχολείου όπου υπήρχε αρκε-τός χώρος. Τοποθετήθηκαν πολλά διαφο-

ρετικά είδη φυτών όπως πανσεδάκια,μέντα, δεντρολίβανο και πολλά άλλα. Τέ-λος η «περιβαλλοντική» οργάνωσε αρκε-τές εκδρομές σε διάφορους περιβαλλοντικούπεριεχομένου προορισμούς όπως η εκ-δρομή στις λίμνες Κορώνεια- Βόλβη που

πραγματοποιήθηκε στις 05/ 04/ 12 και ηεκδρομή στον Όλυμπο που πραγματο-ποιήθηκε αρχές Μαΐου.

Το νερό είναι ίσως το πολυτιμότεροαγαθό που μας παρέχει η φύση. Αναμφι-σβήτητα αποτελεί σημαντικό παράγονταγια την ανάπτυξη, την υγιεινή διαβίωσηκαι την ίδια τη ζωή. Όμως, αυτή η πηγήζωής αποτελεί, πλέον ένα είδος εν ανε-πάρκεια. Εξαιτίας της ραγδαίας αύξησηςτου πληθυσμού, της μαζικής κατανάλω-σης , της κατάχρησης των φυσικών πόρωνκαι της μόλυνσης, η υπάρχουσα ποσότητατου νερού δεν επαρκεί για να καλύψει τιςσύγχρονες ανάγκες. Σε πολλές περιοχές τοπρόβλημα είναι πλέον έντονο. Αδιαμφι-σβήτητα απαιτείται η κινητοποίηση των«αρχηγών» του πλανήτη μας για τη ριζικήαντιμετώπιση της λειψυδρίας, ωστόσο κα-θένας από εμάς μπορεί να εφαρμόσει ορι-σμένα απλά μέτρα στην καθημερινή τουζωή ώστε να συνεισφέρει.

Δεν είναι καθόλου δύσκολο!Τόκκα Ευαγγελία

Περιβαλλοντική Ομάδα

Οι θεατρικές μας ομάδες «ψάχνουν τον Παράδεισο» και…«Υποδύονται την Ελένη»

Μετά από αρκετές δημιουργικές ώρες ομαδι-κής δουλειάς οι ομάδες μας πήραν μέρος στην26η Μαθητική θεατρική Συνάντηση του Δή-μου μας

«Ψάχνοντας τον Παράδεισο»Μια νέα και φρέσκια ματιά στον τόπο που

ζούμε, παίζουμε, δουλεύουμε και πάμε σχο-λείο. Σε μια δημιουργία επινοημένη εξ ολοκλή-ρου από την ίδια τη θεατρική ομάδα νέων τουΓυμνασίου Πεύκων , ΦΙΛΤΡΟ διερευνούμε τιακριβώς σημαίνει Παράδεισος για μας, μέσααπό κάθε νόημα της λέξης αυτής. Όποιος είδετο « Ψάχνοντας τον Παράδεισο», ποτέ ξανά δεθα δεί αυτήν την κοινότητα με τον ίδιο τρόπο.

Συντονιστής της ομάδας είναι ο Phil Sixsmith«Ελένη»

του ΕυριπίδηΠρόκειται

για μια δια-σκευή τηςτραγωδίαςτου Ευριπίδη.Μαθητές καιμαθήτριεςαπό 3 τμή-ματα της Γ΄τά-ξης τουσχολείου απέ-δωσαν απόένα τμήμα τουέργου και δια-γωνίστηκανμεταξύ τους,σε μια προ-σπάθεια να θυμίσουν τους ποιητικούς διαγωνι-σμούς της αρχαιότητας. Κριτές οι ίδιοι οισυμμαθητές μας!

Συντονίστρια της ομάδας είναι η κ. Σταμπου-λίδου Ελένη

Το νερό είναι ίσως το πολυτιμότερο αγαθό που μας παρέχει η φύση.Αναμφισβήτητα αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη, τηνυγιεινή διαβίωση και την ίδια τη ζωή. Όμως, αυτή η πηγή ζωής αποτελεί,πλέον ένα είδος εν ανεπάρκεια. Εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης του πληθυ-σμού, της μαζικής κατανάλωσης , της κατάχρησης των φυσικών πόρωνκαι της μόλυνσης, η υπάρχουσα ποσότητα του νερού δεν επαρκεί για να

καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες. Σε πολλές περιοχές το πρόβλημα είναιπλέον έντονο. Αδιαμφισβήτητα απαιτείται η κινητοποίηση των «αρχηγών»του πλανήτη μας για τη ριζική αντιμετώπιση της λειψυδρίας, ωστόσο κα-θένας από εμάς μπορεί να εφαρμόσει ορισμένα απλά μέτρα στην καθημε-ρινή του ζωή ώστε να συνεισφέρει. Δεν είναι καθόλου δύσκολο!

Τόκκα Ευαγγελία

Μέγαρο μουσικήςΣτις 9 Μαρτίου του 2012 πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη

της Γ΄ και Α΄ Γυμνασίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλο-νίκης. Εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε ένα μο-ναδικό υπερθέαμα και να κάνουμε μια αναδρομή σταπαιδικά μας χρόνια παρακολουθώντας αποσπάσματα απότις σημαντικότερες ταινίες του Walt Disney μέσα από κι-νηματογραφικές προβολές και ζωντανή συμφωνική μου-

σική. Οι αρχικοί ενδοιασμοί για την παράσταση απομα-κρύνθηκαν καθώς το θέαμα ήταν εκπληκτικό και γρήγοραμας αποζημίωσε. Μας έκανε να αλλάξουμε διάθεση και ναδιασκεδάσουμε σε μια γιορτή χρωμάτων , ήχων , φαντασίαςκαι ζωντανής δημιουργίας. Ήταν πραγματικά κάτι πουδεν έπρεπε να χάσουμε!!

Τελούδη Ανδριάνα Γ6

ςχΟλΕιΟ ΔΕΝ ΕιΝαι ΜΟΝΟ θΡαΝιΟ

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 201209

Την Δευτέρα 26/03/12 ομάδα τηςεφημερίδας του σχολείου μας πραγ-ματοποίησε μια επίσκεψη στα γρα-φεία και στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ3.

Με χαρά μας καλωσόρισαν στοχώρο τους. Συγκεκριμένα , ένας τε-χνικός δέχτηκε να μας ξεναγήσει καινα μας διδάξει όλα τα μυστικά πουκρύβονται πίσω από τον θαυμαστόκόσμο της τηλεόρασης. Αρχικά, μαςοδήγησε στο πλατό. Στην ουσία μαςεξήγησε ότι όλα τα προγράμματα πουδείχνει η τηλεόραση γυρίζονται μόνοσε ένα πλατό με τη διαφορά ότι ανά-λογα με την εκπομπή αλλάζουν καιτα σκηνικά.

Έπειτα, άρχισε να μας εξηγεί πόσοσκληρή και επίμονη δουλειά χρει-άζεται για να βγει στην τηλεόρασημια εκπομπή. Είναι φανταστικό το πλή-θος των κουμπιών και των μηχανη-μάτων που χρησιμοποιούνται . Αυτόόμως που μας έκανε μεγαλύτερη εν-τύπωση ήταν η παρουσίαση της εκ-πομπής του καιρού . Στηνπραγματικότητα υπάρχει ένα πανίπάνω στο οποίο εμφανίζεται ο και-ρός. Ο παρουσιαστής απλά κοιτάζει δύομόνιτορ, για το ακριβές σημείο όπουπρέπει να δείχνει καθώς μιλά. Τέλος,κάτι ακόμη που μας εντυπωσίασε εί-ναι η ερώτηση του τεχνικού : «Ποιο κα-νάλι πρέπει να παρακολουθείτε;» Ότανόλοι απάντησαν « την ΕΡΤ 3» ή άλλακανάλια , πήραμε την απάντηση «κα-νένα» , διότι όπως μας εξήγησε , «ητηλεόραση δεν είναι αναγκαία για τονάνθρωπο και ο κύριος σκοπός της εί-ναι να μας κάνει πλύση εγκεφάλου».

Στη συνέχεια, ακολούθησε η επίσκεψήμας στο αρχαιολογικό μουσείο Θεσ-σαλονίκης, όπου θαυμάσαμε μερικέςβραβευμένες φωτογραφίες με κύριοθέμα τα αρχαιολογικά μνημεία τηςΜακεδονικής Δεκάπολης στην Ιορ-δανία , σε συνδυασμό με την καθη-μερινή ζωή τους.

Παναγιώτης ΚαπετανίδηςΓιώργος Αθανασιάδης

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στα “άδυτα” της ΕΤ3μάθαμε πολλά και χρήσιμα

πράγματα:1ον Το να δεις τηλεόραση εί-

ναι ό,τι πιο άχρηστο μπορείς νακάνεις με τον χρόνο σου.

2ον Όλα όσα βλέπεις στις εκ-πομπές που γυρίζονται σε studioείναι ψεύτικα (τοίχοι, τραπέζια,καρέκλες…)

3ον Ο μετεωρολόγος όταν λέειτον καιρό βλέπει το ΑΠΟΛΥΤΟ…πράσινο.

4ον Ο εκφωνητής των ειδήσεωνβλέπει τις ειδήσεις να αντικατο-πτρίζονται πάνω σ’ ένα γυαλί μπρο-στά στην κάμερα (δεν έχει κάτσεινα μάθει κατεβατά απ’ έξω για νατα πει χωρίς χαρτιά).

5ον Να μην αποφασίσεις ΠΟΤΕνα γίνεις τεχνικός σε τηλεοπτικόσταθμό! Άμα δεις εκείνα τα κουμ-πάκια…

Για περισσότερες πληροφορίεςζητήστε από τους καθηγητές σαςνα σας πάνε του χρόνου.

Ινώ Τερζή

EΚΔΡΟΜΗ ΜΕ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΣΤΟ STUDIO ΤΗΣ Ε.Τ.3 Οι μαθητές του Α1 τμήματος του Γυμνασίου μαςπου ασχολούνται με το πρόγραμμα: «τα παιδιάστον κόσμο σήμερα» ενεργοποιήθηκαν και απο-φάσισαν να γίνουν «ανάδοχοι» ενός παιδιού μέσωτης οργάνωσης Actionaid. «υιοθέτησαν» ένα κο-ριτσάκι από το Βιετνάμ που το λένε Tran Bich Ngoκαι που γεννήθηκε το 2006. Μιλάει τη Βιετναμικήγλώσσα και η Tran όπως και η οικογένειά της ζειαπό τη γη, όμως διαθέτει μικρά χωράφια που δενμπορούν να τους εξασφαλίσουν την επιβίωση. Τοσπίτι τους είναι φτωχικό και φτιάχτηκε από τσι-μέντο και κεραμίδια. Η Tran είναι πολύ μικρή γιανα πηγαίνει σχολείο αλλά εκατοντάδες παιδιά αναγ-κάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο, καθώς πρέ-πει να δουλέψουν για να βοηθήσουν την οικογένειαή να ακολουθήσουν με τους γονείς τους το δρόμοτης εσωτερικής μετανάστευσης. Το αποτύπωματης φτώχειας και της εγκατάλειψης είναι φανερόκαι στον τομέα της υγείας: παλιός και ανεπαρκήςεξοπλισμός, φάρμακα λιγοστά, ελάχιστοι γιατροίκαι νοσηλευτικό προσωπικό. Παρ΄όλα αυτά οι συμ-μαθητές μας βοηθάνε αυτό το κοριτσάκι μέσα απότην κοινότητα στην οποία ζει , να επιβιώσει για μιακαλύτερη ζωή.

Επίκεψη στηναιανή κοζάνης

Οι μαθητές της Α΄ Γυ-μνασίου απέκτησαν μιαπλούσια βιωματική εμ-πειρία με την εκπαιδευ-τική επίσκεψη στηνΑιανή Κοζάνης .Πήρανμέρος σε προγράμματαγια την αρχαία διατροφή, συμμετείχαν σε προσο-μοίωση ανασκαφής καικατά τη διάρκεια της δια-δρομής ήρθαν σε επαφήμε τα οικοσυστήματα τηςπεριοχής και τα είδη τηςχλωρίδας και της πανί-δας της.

Εξόρμηση στο Ελατοχώρι

Όμορφες στιγμές έζησαν οι μαθη-τές της Γ΄ Γυμνασίου κατά την εκδρομήτους στο χιονοδρομικό κέντρο Ελατο-χωρίου Πιερίας. Τα τμήματα Γ3 και Γ7πριν την άφιξή τους στο χιονοδρομικόκέντρο, επισκέφθηκαν τον υγρότοποτης Νέας Αγαθούπολης στις εκβολέςτου ποταμού Αλιάκμονα ( τμήμα τηςπροστατευόμενης περιοχής του ΔέλταΑξιού- Λουδία- Αλιάκμονα). Οι μαθητέςείχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουνμε κιάλια και τηλεσκόπια σπάνια καισημαντικά είδη ορνιθοπανίδας. Η ξε-νάγηση έγινε από το Κέντρο Περιβαλ-λονικής Εκπαίδευσης ΑνατολικούΟλύμπου.

Οι μαθητές του α1 «έξω από τα σύνορα»

Γνωριμία με τον κύριο …

«Διάνοια»Την Πέμπτη 1η Μαρτίου είχαμε την τιμή να δε-

χτούμε στο σχολείο μας τον Κ. Νίκο Λυγερό, τονΈλληνα με τον υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης ,έναν από τους 50 εξυπνότερους ανθρώπους στονκόσμο, επιστήμονα και ειδικό καθηγητή προικι-σμένων παιδιών , τεχνικό διερμηνέα και μεταφρα-στή στα γαλλικά δικαστήρια, συγγραφέα, ποιητή,

σκηνοθέτη, δημιουργό των τεστ ευφυΐας, με ιδι-αίτερη ευαισθησία για τα άτομα με ειδικές ανάγ-κες. Μας μίλησε για πάρα πολλά θέματα και μαςπροβλημάτισε.

Αρχικά αναφέρθηκε στις ανθρώπινες σχέσειςπου υπάρχουν στην πόλη, οι οποίες είναι ή ψυχρέςή ανύπαρκτες, σε αντίθεση με τις ζεστές σχέσειςπου έχουν οι άνθρωποι στα χωριά – στην επαρχία.

Στη συνέχεια μας μίλησε για τη διαφορά ατόμου, ανθρώπου και συνανθρώπου έννοιες αρκετά δυσ-νόητες που με δυσκολία καταλάβαμε. Ανέφερε ότιη κοινωνία αποτελείται από άτομα ενώ η ανθρωπότητααπό ανθρώπους. Άτομα είναι όλοι όσοι δεν ενδια-φέρονται ουσιαστικά για την πρόοδο ή την εξέλιξη.

Επίσης με πολύπλοκο τρόπο μας εξήγησε τησχέση δασκάλου- μαθητή. Μαθητής δεν υπάρχειχωρίς δάσκαλο, ενώ δάσκαλος υπάρχει χωρίς μα-θητή αφού κύριος σκοπός του είναι να παράγειέργο. Επιπλέον, αναπαραστήσαμε θεατρικά κάποιασκηνή της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή, στο πλαίσιομιας συζήτησης για τους αρχαίους τραγικούς ποι-ητές Σοφοκλή και Ευριπίδη.

Τέλος, μας ανέφερε επαγγέλματα που έχουν μέλ-λον και μας ρώτησε προσωπικά έναν – έναν για τοεπάγγελμα που θα ακολουθήσουμε.

Σίγουρα, η συνάντηση αυτή ήταν ένα ευχάριστοδιάλειμμα στην καθημερινή ρουτίνα του σχολείου.Μας προβλημάτισε αρκετά αλλά και μας πρόσφερεμια ιδιαίτερη εμπειρία επικοινωνίας μ΄έναν ξεχω-ριστό άνθρωπο.

Η ΠΥΞιΔα ςτΟ ΓΥΜΝαςιΟ

ΠΕΥκωΝ

Το σχολείο μας ευαισθητο-ποείται στο θέμα της ενδοσχο-λικής βίας.Καθηγητές , με τηβοήθεια της ΠΥΞΙΔΑΣ κινητο-ποιήθηκαν και έδωσαν στουςμαθητές της Α΄και Β΄Γυμνασίουτην ευκαιρία να σκεφτούν, να

προβληματιστούν και να εκ-φραστούν γύρω από το αρνη-τικό αυτό φαινόμενο πουταλαιπωρεί τα σύγχρονα ελ-ληνικά σχολεία. Η ελπίδα γιαένα πιο υγιές περιβάλλον μά-θησης δεν παύει να ζωντανεύει.

ςχΟλΕιΟ ΔΕΝ ΕιΝαι ΜΟΝΟ θΡαΝιΟ

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Συνέντευξη με τον προπονητή τηςΔόξας Πεύκων κ. Χρήστο Δηκταπανίδη

Πόσα χρόνια ασχολείστε με τηνπροπονητική;

34 χρόνιαΠοιοι είναι οι στόχοι της Δόξας Πεύ-

κων που είστε προπονητής;Στόχοι της Δόξας Πεύκων είναι να παί-

ζει καλό μπάσκετ.Ποιες ομάδες έχετε αναλάβει ; Ποι-

ους στόχους είχατε στις ομάδεςαυτές; Τους πετύχατε;

Σε γενικές γραμμές πετυχαίνουμε τουςστόχους που βάζουμε. Έχω αναλάβει πολ-λές ομάδες της Θεσσαλονίκης, της Κρή-της και της Ρόδου. Έχω αναλάβει τον ΟΦΗ,Εργοτέλη, Ηράκλειο, έχω αναλάβει τον Ια-λίσιο στην Ρόδο. Εδώ στην Θεσσαλονίκητο Ωραιόκαστρο, τον Αρίωνα, Μακεδο-νικό...μην ξεχάσω και καμία. Δηλαδή είναιπολλές… τώρα στην Δόξα Πεύκων. Ποιεςάλλες ομάδες …είχα πρώτη εθνική το πει-ραματικό γυναικών, για δύο χρόνια τονΒΑΟ, τον Αρίωνα στις γυναίκες, την εθνικήΑμπελοκήπων …δεν τις θυμάμαι όλες.

Μπορείτε να μας αναφέρετε κά-ποια στιγμή της καριέρας σας που θασας μείνει αξέχαστη;

Εκείνο που μένει αξέχαστο είναι η σχέσημε το χώρο. Αυτό είναι το βασικότεροστοιχείο: η σχέση με τους ανθρώπους.Τώρα, οι στιγμές…υπάρχουν όμορφεςστιγμές και άσχημες στιγμές. Έτσι είναι οαθλητισμός σε γενικές γραμμές. Όταν επι-τευχθεί ένας στόχος, κάποια στιγμή είναιμοναδική μέχρι την επόμενη βέβαια, γιατίδεν πρέπει να σταματάμε. Πρέπει συνέ-χεια να προσπαθούμε να είμαστε καλύ-τεροι σ΄αυτό που κάνουμε.

Πιστεύετε ότι οι προπονητές λει-τουργούν σαν πρότυπα για τουςαθλητές;

Και βέβαια! Είναι πρότυπο ο προπο-νητής. Πρέπει να είναι αρχικά παιδαγω-γός και μετά προπονητής μπάσκετ. Πρέπει,το σημαντικότερο στοιχείο, όποιος έρχε-ται στο γήπεδο να νιώθει, να καταλαβαί-νει ότι βελτιώνεται, να καταλαβαίνει ότι οπροπονητής του ενδιαφέρεται γι΄αυτόν ,να καταλαβαίνει ότι γίνεται καλύτερος άν-θρωπος.

Παίζει καθοριστικό ρόλο το τα-λέντο ενός παίκτη στην εξέλιξή του;

Παίζει καθοριστικό ρόλο όσον αφοράτο δικό μας άθλημα της καλαθοσφαίρι-σης. Αλλά το σημαντικότερο στοιχείο πουπαίζει ρόλο είναι το μυαλό του, η καρδιάτου και το πόσο θέλει αυτό που ζητάει.Αν αυτό το θέλει πάρα πολύ, τίποτε δενθα μπορεί να τον σταματήσει.

Πόσο εύκολο είναι ένα παιδί νασυνδυάζει το σχολείο με το μπάσκετ;

Νομίζω ότι το πιο ακριβό πράγμα στηζωή του ανθρώπου είναι ο χρόνος. Εάν κάθεάνθρωπος ξέρει να εκμεταλλευτεί το χρόνοτου, το δευτερόλεπτό του, να μην το αφή-νει να χάνεται, τότε θα μπορέσει να πε-τύχει και στις σπουδές του και στο μπάσκετκαι σε οτιδήποτε επιθυμεί. Έχει εικοσι-τέσσερις ώρες την ημέρα και η ώρα έχειεξήντα λεπτά και τα εξήντα λεπτά ανα-λογούν σε κάποια δευτερόλεπτα. Συνε-πώς το σημαντικό είναι να μην αφήνουμετον χρόνο να χάνεται. Δεν θα πετύχουμεούτε στο μπάσκετ, ούτε σαν μαθητές ούτεσαν άνθρωποι πάνω απ’ όλα, γιατί ο αθλη-τισμός μας κάνει να είμαστε καλύτεροι άν-

θρωποι. Δεν λύνει πρόβλημα οικονομικόή βιοποριστικό. Απλά σε κάνει καλύτεροάνθρωπο γιατί σε μαθαίνει να πολεμάς,να παλεύεις και να πετυχαίνεις τους στό-χους.

Πόσο εύκολο είναι ένα παιδί πουπαίζει μπάσκετ να φτάσει μια μέρανα παίξει στην εθνική Ελλάδος;

Αυτό είναι πολλές φορές συμπτωμα-τικό, τυχερό. Πάντως το σημαντικό είναιεπαναλαμβάνω , κάθε μέρα που μπαίνει στογήπεδο και κάθε φορά που βγαίνει νανιώθει βελτιωμένος και καλύτερος. Απόεκεί και πέρα, αν θα παίξεις στην εθνικήή θα πετύχεις τους στόχους σου ή θα παί-ξεις σε μια μεγαλύτερη ομάδα ή οπου-δήποτε, δεν έχει σχέση με την προσπάθειαμε την οποία κάνεις. Είναι θέμα τύχης,συμπτώσεων αλλά και φυσικά ικανοτήτων.Η ικανότητα δεν κρύβεται. Μην το πι-στεύετε.

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις πο-λύτιμες απόψεις σας και το χρόνοπου μας αφιερώσατε. Καλή συνέχειαστον αγώνα σας!

Γούναρης Δημήτρης Β2

Μαθητικοί αγώνες Στίβου Ανατολικής

Θες /νίκης 2012Την Πέμπτη 29 Μαρτίου μια ομάδα παι-

διών επιλέχθηκε να αντιπροσωπεύσει τοσχολείο μας στους Μαθητικούς αγώνεςΣτίβου Γυμνασίων Ανατολικής Θεσ/νίκης2012. Οι Μαθητές αγωνίστηκαν με έντασηκαι αγωνία, καθώς ο συναγωνισμός ήταν…έντονος. Παρ΄ όλα αυτά τήρησαν το «ευαγωνίζεσθαι» και με χαρά και υπερηφά-νεια αρκετοί από αυτούς κέρδισαν τοχρυσό , ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο. Οιδιακρίσεις είναι οι εξής:

Άλμα εις ύψος: 1η θέση- Σαλμάνης Χρή-στος Γ6

2η θέση –Βλαχόπουλος Αντώνιος –Γ11η θέση- Ταρπινίδου Πολυξένη Γ6

Δρόμος 150 μ. :2η θέση- ΓιαμουρίδηςΕυθύμιος-Β1

3η θέση-Γούναρης Δημήτριος –Β2Δρόμος 1000μ.: 3η θέση- Λέξας Μιλτιά-

δης- Β3

Ταρπινίδου Πολυξένη Γ6

το πιο ακριβό πράγμα στη ζωή του ανθρώπου είναι ο χρόνος

10

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Σ υμμετοχή στο δεύτερο μαθητικόσυνέδριο «ACSTAC»: ΔένηΙωάννα(Γ2) και Σιδηροπούλου

Ράνια (Γ6)Συμμετοχή στο επιστημονικό συνέ-

δριο «NOESIS»: Χαμαϊδός Γιάννης και Χα-τζόπουλος Βασίλειος (Γ7)

Αριστεία και βραβεύσεις στον μαθη-τικό διαγωνισμό Φυσικής: Κουμτζής Σε-βαστός (Γ3), Παπαϊωάννου Κατερίνα (Γ5),Δαβιδοπούλου Χριστίνα (Γ2), Ισαάκ Πα-ναγιώτα (Γ2)

Διαγωνισμός τραγουδιού (διοργά-νωση Radio thessaloniki): Ινώ Τερζή (Γ6),4η θέση

Αγώνες χιονοδρομίας Βόρειας Ελλάδας:Ζηκόπης Βαγγέλης (Γ2), 3η θέση

Διεθνής Διαγωνισμός Φωτογραφίας:Αθανασιάδης Μανώλης (Β1)

Διαγωνισμός Μαθηματικών 2011: Δα-βιδοπούλου Χριστίνα (Γ2), 3ο βραβείο,Σιδηροπούλου Ράνια (Γ6), 2ο βραβείο,Χριστοφορίδης Νίκος (Γ7), έπαινος

Διαγωνισμός Ορθογραφίας Κεντρικήςκαι Ανατολικής Μακεδονίας: ΒαβλιάκηςΣωτήρης (Γ1), 3η θέση, ΣιδηροπούλουΡάνια (Γ6), 4η θέση

Σχολικός Αγώνας Ανωμάλου Δρό-μου: ΑΓΟΡΙΑ(1η θέση ομαδικά) : Γού-ναρης Δημήτρης(Β1), ΠαντουλούφοςΑλκιβιάδης (Β4), Λέξας Μιλτιάδης (Β3),3η θέση ατομικά, Μπόρτας Στέφανος(Γ5), Γιαμουρίδης Εΰθύμιος (Β1) ΚΟ-ΡΙΤΣΙΑ(3η θέση ομαδικά): ΔεληγιάννηΕυφροσύνη (Α1), Σταματιάδου Ελένη(Β5), Λυμούρη Διονυσία (Β3), ΚιόυσηΣοφία (Α5)Σκακιστικοί Αγώνες ΒόρειαςΕλλάδας: Παπαγιαννάκη Μάρθα (Α5), 1ηθέση Κολυμβητικοί Αγώνες ΒόρειαςΕλλάδας: Σαλμάνης Χρίστος (Γ6), 8ηθέση

ςυνεντεύξεις:Δένη Ιωάννα:- Ποιες δυσκολίες συνάντησες;- Με δυσκόλεψε κυρίως η έλλειψη χρό-

νου και η έλλειψη πηγών. Ευτυχώς με βοή-θησε η επιβλέπουσα καθηγήτριά μου, καΧριστίνα Μελίδου να τις ξεπεράσω.

- Τι σου άρεσε;- Η εμπειρία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα.

Επίσης, έκανα πολλές νέες γνωριμίες

Κουμτζής Σεβαστός:- Ποιες δυσκολίες συνάντησες;- Δεν συνάντησα δυσκολίες. Χρειάστηκε

μόνο ο κατάλληλος τρόπος σκέψης καιπροσοχή στο μάθημα. Με βοήθησε ιδι-αίτερα η κα Ιωάννα Γκέτσιου, καθηγήτριάμου στη Φυσική.

- Τι σου άρεσε;- Η συμμετοχή. Δεν χρειάστηκε να δια-

κριθώ για να περάσω καλά.

Βαβλιάκης Σωτήρης:- Ποιες δυσκολίες συνάντησες;- Αρχικά, ο ανταγωνισμός ήταν μεγά-

λος. Επίσης, οι λέξεις που μου έτυχαν ήταναρκετά δύσκολες.

- Τι σου άρεσε;- Η οργάνωση ήταν υποδειγματική.

Φυσικά, μου άρεσε που κέρδισα!

Ζηκόπης Βαγγέλης:

- Ποιες δυσκολίες συνάντησες;- Λόγω των προπονήσεων, αναγκάζο-

μαι να χάνω τα σαββατοκύριακα, και άραόλες τις παρέες μου.

- Τι σου αρέσει σε αυτό που κάνεις;’- Η αίσθηση της ταχύτητας. Η έκρηξη

αδρεναλίνης, και η αίσθηση ικανοποί-ησης που λαμβάνω.

Παπαγιαννάκη Μάρθα:- Ποιες δυσκολίες συνάντησες;- Λόγω των πολύωρων προπονήσεων και

των αγώνων τα σαββατοκύριακα, χάνω τιςπαρέες μου. Επίσης, χρειάστηκε να διαβάσωπολύ.

- Τι σου αρέσει σε αυτό που κάνεις; Θαήθελες να το ακολουθήσεις επαγγελματικά;

- Θα με ενδιέφερε πολύ. Στο σκάκι μουαρέσει ο τρόπος σκέψης που αναπτύσσεις,η στρατηγική και η λογική που απαιτεί.

Τερζή Ινώ:- Τι δυσκολίες συνάντησες;

- Η rock μπάντα είχε άλλη δομή τραγου-διού από εμένα, και έτσι χρειάστηκε να αλ-λάξουμε δομή τελευταία στιγμή. Δενσυνάντησα άλλες δυσκολίες.

- Τι σου άρεσε;- Οι γνωριμίες που έκανα και τα ωραία

απογεύματα που πέρασα.

Σιδηροπούλου Ράνια:- Τι δυσκολίες συνάντησες;- Η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα

ήταν ότι τα θέματα φέτος ήταν πιο δύσκολααπό ότι άλλες χρονιές. Χρειάστηκε να λύσωθέματα παλιών διαγωνισμών, για προετοι-μασία. Ευτυχώς με βοήθησε ο καθηγητήςμου στα Μαθηματικά, κος Αντώνης Κυρια-κίδης.

- Τι σου άρεσε;- Γνώρισα πολλά ενδιαφέροντα άτομα,

και ήρθα σε επαφή με έναν καινούριο τρόποσκέψης.

Σιδηροπούλου Ράνια, Χαμαϊδός Γιάννης,Τελούδη Ανδριάνα

Οι συμμαθητές μας ξεχωρίζουν

Κουμτζής Σεβαστός Παπαγιαννάκη Μάρθα Ζηκόπης Βαγγέλης

Δένη Ιωάννα

11

Ηκυβέρνηση του σχολείου μας εκπροσωπείται από το 15μελές συμβούλιο, το οποίοαποτελείται από 15 μαθητές εκ των οποίων οι 2 είναι ο πρόεδρος και ο αντιπρό-εδρος αντίστοιχα, ενώ οι υπόλοιποι είναι μέλη. Το συμβούλιο αυτό αντιπροσω-

πεύει τους μαθητές σε γενικές εκδηλώσεις του σχολείου μας, αλλά και σε άλλεςκαταστάσεις. Φέρει ευθύνη για την συμπεριφορά των μαθητών στον εκπαιδευτικόχώρο και λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις για την βελτίωσή της. Συχνά καλείται να εκ-φράσει τη γνώμη του για ποινές σε μαθητές λόγω της παραβατικής τους συμπεριφο-ράς.

Τελικά αποτελέσματα 15μελούς συμβουλίου 2011-2012:Ζηκόπης Βαγγέλης : ο τσαχπίνης πρόεδρος με 122 ψήφουςΖασπάλης Στέφανος :ο greeklover αντιπρόεδρος με 102 ψήφουςΔημητριάδης Ηλίας : εθισμένος στον υπολογιστή με 97 ψήφους

Τυχάλας Δημήτρης :ο ψηλός καρδιοκατακτητής με 85 ψήφουςΜπεκιάρη Βασιλική : η γλυκιά φάτσα με 81 ψήφουςΤάισι Κλάιντι : ο μπούκλας με 73 ψήφουςΡάφτης Κωνσταντίνος : ο αλανάκος με 70 ψήφουςΧαμαϊδός Γιάννης : ο φλύαρος με 66 ψήφουςΓούναρης Δημήτρης : ο γαλανομάτης μπασκετμπολίστας με 61 ψήφουςΝικάνδρου Χάρης : γεμάτος στυλ με 59 ψήφουςΤσακμάκης Μιχαήλ : ο εξυπνάκιας του Β6 με 55 ψήφουςΧαζαρίδης Μιχαήλ : η ψηλή μαϊμού με 54 ψήφουςΔένη Ιωάννα : ο ψηλολέλεκας μας με 51 ψήφουςΔήλμα Μάρθα : ξαφνικά κοκκινομάλλα με 46 ψήφουςΚαννελιάς Αστέριος : το ξανθό αστέρι μας με 45 ψήφους

Η «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» ΜΑΣ

Σιδηροπούλου Ράνια Βραβευμένη φωτογραφίατου Αθανασιάδη Μανώλη

MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Xa!Xa!Xa!•Ένα μικρό κορίτσι μιλούσε με το

δάσκαλο της για τις φάλαινες. Ο δάσκαλος είπε ότι είναι αδύνατο μια

φάλαινα να καταπιεί έναν άνθρωπο, γιατίαν και είναι ένα πολύ μεγάλο θηλαστικό, ολαιμός του είναι πολύ μικρός.

Το μικρό κορίτσι επισήμανε ότι μιαφάλαινα είχε καταπιεί τον Ιωνά.

Ενοχλημένος ο δάσκαλος επέμεινε ότιμια φάλαινα δεν μπορεί να καταπιεί ένανάνθρωπο.

Τότε το μικρό κορίτσι είπε, « Όταν θαπάω στον παράδεισο, θα ρωτήσω τονΙωνά.»

Και ο δάσκαλος τη ρώτησε « Και αν οΙωνάς έχει πάει στην κόλαση;»

Και η μικρή απάντησε: « Τότε θα τονρωτήσεις εσύ.

•Μια μέρα μια πιτσιρίκα καθόταν καιέβλεπε τη μητέρα της που έπλενε τα πιάταστον νεροχύτη. Ξαφνικά παρατήρησε ότι ημητέρα της είχε αρκετές λευκές τρίχες, πουέκαναν αντίθεση στα καστανά της μαλλιά.

Κοίταξε τη μητέρα της και τη ρώτησεόλο απορία: «Γιατί κάποια από τα μαλλιάσου είναι λευκά, μαμά;»

Και η μητέρα της απάντησε: «Λοιπόν ,κάθε φορά που κάνεις κάτι λάθος και μεστεναχωρείς και με κάνεις να κλαίω, μιατρίχα μου γίνεται λευκή.»

Το μικρό κορίτσι σκέφτηκε λίγο αυτήτην αποκάλυψη και είπε: « Μαμά, γιατί όλατα μαλλιά της γιαγιάς είναι άσπρα;»

•Τα παιδιά είχαν όλα φωτογραφηθεί καιη δασκάλα προσπαθούσε να τα πείσει νααγοράσουν από μια ομαδική φωτογραφία.

«Σκεφτείτε τι ωραία που θα είναι ότανμεγαλώσετε να βλέπετε αυτή τηφωτογραφία και να λέτε « Να η Ιωάννα,είναι δικηγόρος» ή « Να ο Μιχάλης, είναιγιατρός.»

Μια φωνούλα ακούστηκε από το βάθοςτης τάξης «Και να η δασκάλα, είναι νεκρή.

•Τα παιδιάήταν σε σειράστην καφετέριατου σχολείουγια τομεσημεριανό.Στην αρχή τουτραπεζιούήταν μιαμεγάληστοίβα μεμήλα. Μιαδασκάλα έκανε ένα σημείωμα καιτο άφησε δίπλα στα μήλα. «Πάρτεμόνο ένα ο Θεός προσέχει»

Στην άλλη πλευρά τουτραπεζιού υπήρχε μια μεγάληπιατέλα με μπισκότα σοκολάτας.

Και ένα παιδί έγραψε ένασημείωμα, «Πάρτε όσα θέλετε, οΘεός προσέχει τα μήλα.»

Της Κεραμάρου Ευδοξίας-Αθανασίας

Ο ι διατροφικές διαταραχές, ή αλλιώςδιαταραχές πρόσληψης τροφής,είναι ένα φαινόμενο που εξαπλώνε-

ται ταχύτατα κι έχει όλο και περισσότεραθύματα.

Ποια, όμως, είναι τα συμπτώματα που τιςχαρακτηρίζουν;

Το κύριο σύμπτωμα είναι η σχέση τωνασθενών με είναι η εξαιρετικά ανθυγιεινήσχέση το φαγητό. Ανάλογα με τη διατα-ραχή, οι ασθενείς αδυνατούν να ασκήσουντον οποιοδήποτε έλεγχο στη ποσότητα τουφαγητού που καταναλώνουν ή προσπα-θούν να καταναλώσουν αφύσικα μικρές πο-σότητες , φτάνοντας στα όρια τουυποσιτισμού. Όταν θεωρούν πως έχουν ξε-περάσει το κατά τη γνώμη τους επιτρεπτόόριο θερμίδων προσπαθούν να ξεφορτω-θούν το ‘’περιττό’’ φαγητό με προκλητούςεμετούς, χρήση διουρητικών, υπερβολικήάσκηση ή να αντισταθμίσουν τη διαφοράκαταναλώνοντας μικρότερες ποσότητες ήκαι καθόλου τροφή για ένα συγκεκριμένοχρονικό διάστημα (συνήθως μέρες). Οι πά-σχοντες νιώθουν αφόρητες τύψεις και ενο-χές, που συνήθως οδηγούν σε ένα ακόμηεπεισόδιο υπερφαγίας (κατανάλωση μεγά-λης ποσότητας τροφής σε μικρό χρονικόδιάστημα) το οποίο ακολουθείται από τιςπροαναφερθείσες συμπεριφορές. Είναι δη-

λαδή ένας φαύλος κύκλος από τον

οποίο οι ασθενείς δεν μπορούν να ξεφύ-γουν.

Με τον καιρό, τα άτομα αποκτούν εμ-μονή με το βάρος και την εικόνα του σώμα-τός τους. Η διαταραχή καταλαμβάνει τη ζωήτους και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν δυσκολίεςστις προσωπικές τους σχέσεις και αποκτούναυτοκαταστροφικές τάσεις και συνήθειες(καταχρήσεις, ΚΛΠ) Παρ’ όλα αυτά πασχί-ζουν να κρατήσουν το πρόβλημά τουςκρυφό ή το αρνούνται διαρκώς.

Τι κρύβεται πίσω από τις ΔιατροφικέςΔιαταραχές;

Μέχρι και σήμερα, οι επιστήμονες δεν εί-ναι απόλυτα σίγουροι. Είναι όμως βέβαιο ταπαρακάτω αποτελούν κύριοι παράγοντες

•Τραυματικές εμπειρίες•Σεξουαλική ή σωματική κακοποίηση •Φορτισμένο οικογενειακό περιβάλλον

και τεταμένες διαπροσωπικές σχέσεις•Δυσκολία στην έκφραση των συναισθη-

μάτων • Ιστορικό χλευασμού λόγω σωματικού

βάρους•Χαμηλή αυτοεκτίμηση•Πίεση και δημιουργία μίας ψευδής εικό-

νας του τέλειου, του όμορφου από ταΜ.Μ.Ε.

•Γενικότερα ψυχολογικοί παράγοντες (άγ-χος, θυμός, μοναξιά κατάθλιψη, αίσθημαανεπάρκειας)

Πολλοί πιστεύουν ότι τα άτομα με Δια-τροφικές Διαταραχές είναι ανόητα, ρηχά,ενδιαφέρονται μόνο για το βάρος τους.

«Μα είναι χαζή; Είναι ήδη υπερβολικάαδύνατη! Δεν καταλαβαίνω γιατί θέλει ναχάσει κι άλλο βάρος!» σκέφτονται κά-ποιοι. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ταάτομα που πάσχουν από αυτές τις Διατα-ραχές, όταν κοιτάζουν το είδωλό τουςστο καθρέφτη δεν βλέπουν αυτό πουθα βλέπαμε εμείς, αλλά μία εικόνα δια-

στρεβλωμένη. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το φα-

γητό είναι το σύμπτωμα, όχι και η αιτία! Πέρα από το γεγονός ότι βρίσκονται

διαρκώς σε φάση άρνησης, οι ασθενείς δυ-σκολεύονται να αντιμετωπίσουν το πρό-βλημά τους γιατί με τον καιρό εθίζονται στιςσυμπεριφορές και τρόπο σκέψης της Διατα-ραχής του.

Πολλοί συγκαταλέγουν τις ΔιατροφικέςΔιαταραχές με εξαρτίσεις όπως ναρκωτικάκαι αλκοόλ.

Πώς αντιμετωπίζονται οι ΔιατροφικέςΔιαταραχές;

Η διαδικασία είναι χρονοβόρα και καθό-λου εύκολη, αλλά οι Διατροφικές Διαταρα-χές μπορούν να ξεπεραστούν με τη βοήθειαψυχοθεραπευτή/ψυχιάτρου και διατροφο-λόγου, και με τη χορήγηση φαρμακευτικήςαγωγής ενώ είναι βασική η υπομονή και ηυποστήριξη από το κοντινό περιβάλλον τουασθενή.

Όσο νωρίτερα λάβει βοήθεια, τόσο καλύ-τερα και γρηγορότερα θα είναι και τα απο-τελέσματα.

Οι θέση των διατροφικών διαταραχώνστη κοινωνία

Για χρόνια, οι Διατροφικές Διαταραχές θε-ωρούνταν από κάποιους θέμα-ταμπού.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς για ένα τόσοσημαντικό ζήτημα, που κοστίζει τη ζωή χι-λιάδων ατόμων ετησίως, η πολιτεία να ανα-λάβει δράση, δεν γίνεται τίποτα.

•Δεν παρέχεται ενημέρωση από δημόσι-ους φορείς, όπως σχολεία

•Περιορισμένος είναι ο αριθμός των Κέν-τρων Αντιμετώπισης και το κόστος αποτρε-πτικό για την πλειοψηφία των ασθενών

Διατροφικές Διαταραχές

ςχολική βιβλιοθήκηΠολλά παιδιά στο σχολείο μας είτε

δεν είναι σωστά πληροφορημένα για τηδανειστική βιβλιοθήκη του σχολείουείτε δεν γνωρίζουν καν για την ύπαρξητης.

Στη βιβλιοθήκη υπάρχουν πολλάείδη βιβλίων για κάθε γούστο όπως πε-ριπέτειες, μυθιστορήματα κ.α. Δεν είναιάδικο όμως να αγνοείται η ύπαρξη αυ-τών των βιβλίων με αποτέλεσμα να μηνδανείζεται κανείς βιβλία; Το ενδιαφέρον

μας κίνησαν τα παρακάτωβιβλία :

- Οι Άθλιοι του VictorHugo ( κοινωνικό )

- Οι περιπέτειες του Σέρ-λοκ Χόλμς, του συγγραφέαArthur Conan Doyle ( κλασική λογοτε-χνία – περιπέτεια)

- Μεγάλες προσδοκίες, Κάρολος Ντί-κενς (κλασική λογοτεχνία)

- Όταν ο ήλιος, της συγγραφέα Ζωρζ

Σαρρή- Το κάστρο, του συγγραφέα Α. Τζ.

Κρόνιν (κλασικά κείμενα)- Αόρατοι Ρεπόρτερ, (εφηβικό μυθι-

στόρημα) του συγγραφέα Άρη Δημο-κίδη

Συγχαρητήρια στα παιδιά του προγράμματοςτης σχολικής εφημερίδας που το καθένα με τοντρόπο του συμμετείχε και βοήθησε στην υλοποί-ησή του: Αθανασιάδη Γιώργο, Βαβλιάκη Σω-τήρη, Δένη Ιωάννα, Ισαάκ Παναγιώτα,Καπετανίδη Παναγιώτη, Κοπαΐλα Βίκυ, Κε-ραμάρου Ευδοξία, Λαοπούλου Μαρία, Μα-νώλη Ελεάνα, Μπόλοση Δέσποινα,Σιδηροπούλου Ράνια, Ταρπινίδου Πολυξένη,Τελούδη Ανδριάννα, Τερεζάκη Γεθσημανή,Τερζή Ινώ, Τζιωρτζίου Σταυριλία, ΤζουβάνηΝίκο, Τόκκα Ευαγγελία, Χαλάτση Ιωάννα, Χα-μαϊδό Γιάννη, Χαριστού Σοφία, ΧατζηθωμάΧρύσα, Χριστοφορίδου Στέλλα, ΑνδρέοβιτςΑνδρέα, Βασιλειάδου Κέλλυ, Γαλατά Έλλη,Γούναρη Δημήτρη, Ευαγγελινό Γιώργο, Τσα-κίρη Αντωνία, Τσαναξή Μιχάλη, Τσίτσο Δη-μήτρη, Τουκμενίδη Δανάη.

Με την ευγενική χορηγία (επιμέλεια εκτύπωση):«Γράμμα» Βαρθολομαίος ΘεόδωροςΤυπογραφικό ΕργαστήριΣχεδιασμός: Χρήστου Δημήτρης

12