ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

“Ο μαγικός κόσμος της φωτογραφίας”

Τμήμα: Α4

2014-2015

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πλάνο εργασιών

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΙΛΜ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΔΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

1. ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 2015

2. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ

Τι είναι φωτογραφία;

H ασπρόμαυρη και η έγχρωμη φωτογραφία

Οι πρωτοπόροι της φωτογραφίας

Ταξιδιωτική φωτογραφία

Οι Βασικές Αρχές της Φωτογραφίας

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ

Εταιρείες Κατασκευής Φωτογραφικών μηχανών

Μέρη-Εξοπλισμός φωτογραφικής μηχανής

Action Cameras

Χρησιμοποιώντας προγράμματα επεξεργασίας εικόνας σε υπολογιστή

για τη βελτίωση ή το μοντάζ φωτογραφιών

“Περίεργες” ανύπαρκτες φωτογραφίες

Ψηφιακή Φωτογραφία: Πλεονεκτήματα-Μειονεκτήματα»

Flickr

Instagram

Pinterest

Αφιέρωμα στις φωτογραφίες γάμου

Η εικόνα στη διαφήμιση

H επιρροή της διαφήμισης και η συμπεριφορά του καταναλωτή

H χρήση της αφίσας στη Σοβιετική ένωση στις αρχές του 20ου αιώνα

Συμπεριφορά Καταναλωτών και Marketing

Απόψεις και δείγματα διαφημιστικής φωτογραφίας

Διαφημιστική φωτογραφία

NATIONAL GEOGRAPHIC SOCIETY

Φωτογραφίες από δορυφόρους

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ NASA ΠΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ

10 καταπληκτικές φωτογραφίες από την ΝΑSA

Το πορτρέτο στη φωτογραφία

Οι 10 διασημότεροι φωτογράφοι πορτρέτων που τα έργα τους

συγκλόνισαν τον κόσμο

Υπέροχες φωτογραφίες πορτραίτων

Το φωτογραφικό πορτραίτο στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα:

Tάσεις και σημαντικοί φωτογράφοι

Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας

Η πρώτη υποβρύχια φωτογραφία

Οι κατάλληλες κάμερες και tips για φωτογραφίες που “αντέχουν” στον

χρόνο…!

Οι καλύτερες υποβρύχιες φωτογραφίες

ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ένα άρθρο με τίτλο «Γιατί βγάζουμε τόσες φωτογραφίες;»

Ιστοσελίδες με φωτογραφίες που μας άγγιξαν, μας εντυπωσίασαν, μας

συγκίνησαν…

Κολάζ φωτογραφιών

Βίντεο

ΠΛΑΝΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β’ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ 2014-15

ΘΕΜΑ: “Ο μαγικός κόσμος της φωτογραφίας”

ΤΜΗΜΑ Α4

ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ

1ο ΜΕΡΟΣ (ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ) Γραπτή εργασία ανά ομάδα

Αναζήτηση πληροφοριών

Αποθήκευση πληροφοριών σε word μαζί με τη βιβλιογραφία

Αποθήκευση εικόνων σε φάκελο

Η γραμματοσειρά θα είναι Times New Roman μέγεθος 12 και η στοίχιση πλήρης.

Οι επικεφαλίδες θα είναι Times New Roman μέγεθος 14 και στοίχιση στο κέντρο.

Ομάδα 1: Τι είναι φωτογραφία; Ιστορική αναδρομή. Η πρώτη φωτογραφία. Οι

Πρωτοπόροι της Φωτογραφίας. Η ασπρόμαυρη και η έγχρωμη φωτογραφία. Η εποχή

του φιλμ. Εικόνες που άλλαξαν την ιστορία της φωτογραφίας. Αφιέρωμα στη

Φωτογραφία Μόδας - Fashion Photography

Ομάδα 2: Η φωτογραφική μηχανή και η εξέλιξή της. Ο εξοπλισμός και τα

χαρακτηριστικά μιας φωτογραφικής μηχανής. Είδη φωτογραφικών μηχανών του χτες

και του σήμερα. Βασικές Αρχές Φωτογραφίας. Σύνθεση, Εστίαση, Διάφραγμα-

Ταχύτητα… Εταιρείες κατασκευής φωτογραφικών μηχανών. Αφιέρωμα στη

Ταξιδιωτική Φωτογραφία - Travel Photography

Ομάδα 3: Η τέχνη της φωτογραφίας σήμερα. Ψηφιακή Φωτογραφία: Πλεονεκτήματα-

Μειονεκτήματα. Χρησιμοποιώντας προγράμματα επεξεργασίας εικόνας σε

υπολογιστή για τη βελτίωση ή το μοντάζ φωτογραφιών. “Περίεργες” ανύπαρκτες

φωτογραφίες.

Ομάδα 4: Η Χρησιμότητα των προσωπικών μας φωτογραφιών. Η Χρησιμότητα της

Φωτογραφίας στα περιοδικά, στα βιβλία και στον έντυπο τύπο γενικά. Αφιέρωμα στη

Διαφημιστική φωτογραφία Advertising (Commersial) Photography και στη

Δημιουργία αφίσας.

Ομάδα 5: Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας. Φωτογραφίες από δορυφόρους.

Φωτογραφίες της NASA. Φωτογραφίες του περιοδικού National Geographic

Αφιέρωμα στη Φωτογραφία Πορτρέτου - Portrait Photography

2ο ΜΕΡΟΣ (ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ) ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ:

Εξώφυλλο

Δημιουργία κολάζ φωτογραφιών (www.photovisi.com)

Δημιουργία Video (www.animoto.com)

Δημιουργία παρουσίασης (PowerPoint ή Prezi)

3ο ΜΕΡΟΣ (ΜΑΪΟΣ) Παράδοση γραπτής εργασίας & Παρουσίαση

Κριτήρια Αξιολόγησης Γραπτής εργασίας:

Περιεχόμενο, Ποιότητα οργάνωσης, Σαφήνεια κειμένου, Απουσία αβλεψιών/λαθών

(ορθογραφικών, συντακτικών, γραμματικών), Εικόνες, Μορφοποίηση εγγράφου,

Εξώφυλλο, Πίνακας περιεχομένων, Κεφαλίδες-υποσέλιδα, Βιβλιογραφία

Γενικά κριτήρια αξιολόγησης:

Πρωτοτυπία, Γενικό ενδιαφέρον, Δημιουργικότητα, Συνεργατικότητα,

επιχειρηματολογία, αλληλοβοήθεια…

Κάθε ομάδα θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον 1 usb-stick για την αποθήκευση

του εγγράφου και των εικόνων.

Επίσης κάθε ομάδα θα πρέπει να καταγράφει την πρόοδο των εργασιών της και

την συμβολή των μελών της

ΟΜΑΔΑ 1 ΠΟΥΧΤΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

ΣΑΛΙΟΥ ΤΖΕΝΣΙΛΑ (ΤΖΕΣΥ)

ΧΑΤΖΙ ΣΑΜΙΕ (ΜΑΡΙΝΑ)

ΧΟΝΔΡΟΥ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ (ΜΑΓΔΑ)

2 ΣΗΜΙΤΗΣ - ΜΟΛΦΕΣΗΣ ΡΑΦΑΗΛ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΣΟΥΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΤΑΡΑΜΙΓΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΤΖΑΝΕΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΦΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

3 ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΕΒΕΛΙΝΑ)

ΣΩΠΑΣΟΥΔΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ – ΕΙΡΗΝΗ

ΤΑΜΒΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΤΑΡΕ ΝΤΑΝΙΕΛΑ

4 ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΙΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΣΤΥΛΙΑΝΕΣΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

ΣΦΕΤΣΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ – ΙΩΑΝΝΗΣ

ΧΑΧΑΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

5 ΡΟΖΟΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΤΖΕΒΑΧΙΡΙΑΝ ΚΡΙΚΟΡ

ΤΣΙΛΙΧΡΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

O ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Α’4

Μάγδα Χόνδρου

Αφροδίτη Πουχτού

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΙΛΜ

Το φιλμ είναι ένα αναλογικό μέσο οπτικής αποτύπωσης κινούμενων ή στατικών

εικόνων που χρησιμοποιείται στην φωτογραφία και στον κινηματογράφο. Είναι μια

λεπτή διάφανη λωρίδα, διάτρητη στις άκρες, που χωρίζεται σε καρέ, καθένα από τα

οποία μπορεί να αποτυπώσει, ή μέσω μιας μηχανής προβολής να προβάλλει, εικόνα. Η

περιοχή με τις τρύπες στις άκρες χρησιμοποιείται για την προώθηση του φιλμ στην

αντίστοιχη μηχανή και ονομάζεται περφορέ.

Ασπρόμαυρο φιλμ

Οι κατηγορίες καθορίζονται από την ευαισθησία του φιλμ στο φάσμα του φωτός και

είναι οι εξής:

Παγχρωματικά φιλμ: Τα κοινά ασπρόμαυρα φιλμ που είναι ευαίσθητα σε

όλα τα χρώματα.

Ορθοχρωματικά φιλμ: Καταγράφουν μόνο το μπλε και το πράσινο χρώμα.

Υπέρυθρα φιλμ: Είναι ευαίσθητα στην υπεριώδη, μπλε, ερυθρή και υπέρυθρη

ακτινοβολία.

Έγχρωμο φιλμ

Το φωτογραφικό φιλμ είναι κατασκευασμένο για να αποδίδει σωστά σε

συγκεκριμένες πηγές φωτός. Κάθε πηγή φωτός έχει μία συγκεκριμένη θερμοκρασία

χρώματος που επηρεάζει τα χρώματα που βλέπουμε. Οι κατηγορίες καθορίζονται με

βάση την κλίμακα Κέλβιν είναι οι εξής:

Day-light: Το φιλμ ημέρας αντιστοιχεί στο φως του ήλιου το οποίο είναι

περίπου 5600°Κelvin

Tungsten: Φιλμ τεχνητού φωτισμού που είναι περίπου 3200°Κelvin.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Το πρόσωπο ενός πανέμορφου κοριτσιού με πράσινα μάτια, μέσα στη «σκοτεινιά»

του πολέμου. Μία νεαρή που πεθαίνει στο κρεβάτι της, η βασίλισσα της Αγγλίας σε

ένα σπάνιο πορτρέτο και ένας ιπποπόταμος. Είναι μερικές μόνο από τις εικόνες, που

άλλαξαν την ιστορία της φωτογραφίας.

Τα αρχεία της Royal Photographic Society άνοιξαν για το κοινό προσφέροντας μία

σπάνια ματιά στην ιστορία της φωτογραφίας. Η έκθεση περιλαμβάνει μία από τις πιο

παλιές φωτογραφίες της βασίλισσας Βικτόρια, τραβηγμένη από τον Ρότζερ Φέντον

γύρω στο 1856. Δείχνει τη βασίλισσα καθισμένη προφίλ, σε μία καρέκλα, έχοντας

ένα γράμμα στα χέρια της.

Ο ιπποπόταμος στο Ζωολογικό κήπο του Λονδίνου το 1852, τραβηγμένος από τον

Χουάν Κάρλος Μαρία Ισίδρο. Θεωρείται η πρώτη φωτογραφία της ιστορίας με

εκπρόσωπο αυτού του είδους.

Στρατιώτες του ουρανού, φωτογραφία του 1940 από τον Νίκολας Μάρεϊ. Είναι μία

διαφημιστική φωτογραφία, που θεωρείται ότι δημιουργήθηκε για αμερικανική

προπαγάνδα, δείχνοντας το ρόλο της γυναίκας στον πόλεμο. Ο Μάρεϊ ήταν ένας από

τους πρωτοπόρους της έγχρωμης φωτογραφίας.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

V-J Day, Times Square, 1945, Alfred Eisenstaedt O B’ Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις

έχει τελειώσει, οι Ιάπωνες σηκώνουν λευκή σημαία και οι Αμερικανοί στρατιώτες

γιορτάζουν την λήξη καταφθάνοντας στην Νέα Υόρκη και πανηγυρίζοντας στους

δρόμους της. Ένας από αυτούς φιλά την όμορφη νοσοκόμα και γίνεται παγκοσμίως

γνωστός χάρη στον φακό του Eisenstaedt. Ωστόσο, αυτό το φιλί δεν κρύβει μια

ιστορία αγάπης, όπως πολλοί ρομαντικοί θα φαντάζονταν, αλλά τον ενθουσιασμό

ενός ναύτη, ο οποίος φιλούσε εκείνη την ημέρα όποια γυναίκα έβλεπε μπροστά του,

για να καταλήξει στο ιστορικό εξώφυλλο του περιοδικού Life. Ποιος είπε ότι κι αυτό

δεν είναι ρομαντικό;

Βρισκόμαστε στο Πεκίνο του 1989. Λίγο πριν καταρρεύσουν πολλά κομμουνιστικά

καθεστώτα στον κόσμο, Κινέζοι φοιτητές βγαίνουν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά

στην πλατεία Τιενανμέν και ζητούν μεταρρυθμίσεις. Τα τανκς απομακρύνουν τον

κόσμο, αλλά ένας άνθρωπος παραμένει μπροστά από τις ερπύστριες κουνώντας

ειρηνικά τις… σακούλες που κρατά. Κανείς ποτέ δεν έμαθε το όνομά του, αλλά ο

άνδρας που ανέκοψε την πορεία των τανκς έγινε γρήγορα παγκόσμιο σύμβολο που

εκφράζει την ικανότητα του καθενός να κάνει την διαφορά.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΔΑΣ

Η φωτογραφία μόδας είναι η φωτογραφία που την χρησιμοποιεί για

διαφημιστικούς λόγους η βιομηχανία της μόδας για να προβάλλει τα προϊόντα της.

Η φωτογραφία μόδας χρησιμοποιείτε στους καταλόγους, στα περιοδικά και στις

αφίσες.

Όμως την ύπαρξη και την καθιέρωση της σαν ξεχωριστό ας το πούμε έτσι, κλάδο

της διαφημιστικής φωτογραφίας τη χρωστάει στους φωτογράφους της. Κανείς δεν

θα ασχολιόταν με τη φωτογραφία μόδας αν πολύ καλοί φωτογράφοι δεν της είχαν

κάνει τη χάρη να ασχοληθούν μαζί της. Η φωτογραφία μόδας και οι φωτογράφοι

της (και βέβαια μαζί και οι εταιρίες που διαφημίζονται) γίνονται πολύ συχνά θέμα

συζήτησης και προβολής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και αυτό δείχνει τη

τεράστια δύναμη που έχει η εικόνα.

Από τέτοιες φωτογραφίες βέβαια είναι γεμάτος ο κόσμος γύρω μας στο σημερινό

οπτικό πολιτισμό μας. Όμως το ερώτημα είναι ποιος ρίχνει δεύτερη ματιά σε μια

τέτοια φωτογραφία μόδας; Θεωρητικά βέβαια η φωτογραφία μόδας αυτό πρέπει να

κάνει, να δείχνει πολύ καλά το προϊόν ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις του. Όμως

υπάρχει μια αντίφαση στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η αντίφαση αυτή είναι ότι η

φωτογραφία μόδας έχει χρησιμοποιηθεί από καταπληκτικούς φωτογράφους ως μέσον

προσωπικής έκφρασης πράγμα που της έχει δώσει τη σημερινή της αξία. Η

φωτογραφία μόδας έκανε τα πρώτα της βήματα στις αρχές του 20ου αιώνα και απλά

θα σας αναφέρω μερικούς φωτογράφους που πιστεύω ότι βοήθησαν τη φωτογραφία

μόδας να γίνει αυτό που είναι.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

1. ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 2015

Bernhand Land, Γερμανία

Harfian Herdi, Ινδονησία

“Instanbul protest” Bulent Kilic. Μια νεαρή τραυματισμένη διαδηλώτρια στην

διαμαρτυρία για τον θάνατο του δεκαπεντάχρονου Μπερκίν Ελβάν, στην

Κωνσταντινούπολη.

“The final game” Bao Tailiang. Ο Αργεντίνος άσος Λιονέλ Μέσι βλέπει το κύπελλο

που έχασε η ομάδα του στον τελικό του Μουντιάλ.

2. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%BC

http://www.iefimerida.gr/news/180824/oi-eikones-poy-allaxan-tin-istoria-tis-

fotografias

http://www.in2life.gr/features/notes/article/201470/oi-fotografies-poy-allaxan-

ton-kosmo.html

http://www.photographyinfo.gr/photography/articles/fashionphotography/index

.html

http://www.in2life.gr/features/notes/article/370235/22-yperohes-fotografies-

egkataleleimmenon-ktirion.html

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ. Ν.ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Τι είναι φωτογραφία; Οι πρωτοπόροι της

φωτογραφίας, η ασπρόμαυρη και η έγχρωμη

φωτογραφία

Α4

Χατζή Μαρίνα, Σαλίου Τζέσυ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

Τι είναι φωτογραφία;

Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε στην τέχνη και επιστήμη της δημιουργίας

οπτικών εικόνων μέσω της

καταγραφής και αποτύπωσης του

φωτός, με χρήση κατάλληλων

συσκευών (φωτογραφικές

μηχανές).

Ετυμολογικά, η λέξη

φωτογραφία είναι σύνθετη και

προέρχεται από τις ελληνικές

λέξεις -φως και -γραφή.

Η φωτογραφία, πέρα από την

τεχνολογική της διάσταση,

αναγνωρίζεται ως ένα από τα

ευρύτερα διαδεδομένα μέσα

επικοινωνίας του 20ου

αιώνα καθώς και ως μία

μορφή τέχνης συγγενική με

τη ζωγραφική.

Η πρώτη φωτογραφία

Οι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σε

κάποια επιφάνεια. Ως πρώτη φωτογραφική "μηχανή" μπορεί να θεωρηθεί ένα

σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί (camera obscura) που στη μία άκρη διαθέτει μια

γυαλιστερή επιφάνεια και στην απέναντι άκρη μία πολύ μικρή οπή. Σε μία τέτοια

κατασκευή, οι ακτίνες του

φωτός διαδίδονται μέσα από

την οπή και σχηματίζουν πάνω

στην επιφάνεια ένα είδωλο των

αντικειμένων έξω από το

δωμάτιο ή κουτί. Λίγο

νωρίτερα, στα 1550 είχε ήδη

συντελεστεί μια σημαντική

τροποποίηση της camera

obscura και συγκεκριμένα η

προσθήκη ενός κοίλου φακού

στην οπή εισόδου του φωτός.

Το 1568 επινόησε επιπλέον

ένα είδος διαφράγματος που επέτρεπε την εστίαση της εικόνας, ενώ το 1636 ο Daniel

Schwenter εφεύρε ένα σύστημα πολλαπλών φακών, διαφορετικών εστιακών

αποστάσεων, πρόδρομο του σημερινού ζουμ. Μπορούμε να πούμε πως η

φωτογραφική μέθοδος του 16ου αιώνα λειτουργεί πάνω στις ίδιες αρχές με τις

σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές.

Οι μετέπειτα μεταβολές της πρωταρχικής camera obsura οδήγησαν κυρίως σε

περισσότερο ελαφρές μηχανές. Παράλληλα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για τη μόνιμη

αποτύπωση της εικόνας σε μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε

σημαντικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η απλή camera obscura δεν μπορούσε να

διατηρήσει τα είδωλα των αντικειμένων.

Η έγχρωμη, η ψηφιακή και η ασπρόμαυρη φωτογραφία

Έγχρωμη:

Η τεχνική της φωτογραφίας χρώματος εξερευνήθηκε σε ολόκληρη τη διάρκεια

του 19ου αιώνα. Τα αρχικά πειράματα αποτύγχαναν να αποτρέψουν το χρώμα από

την εξασθένιση. Η πρώτη φωτογραφία χρώματος αποτέλεσε γεγονός το 1861.

Μια από τις πρώτες μεθόδους για έγχρωμες φωτογραφίες περιλάμβανε τη χρήση

συνολικά τριών φωτογραφικών μηχανών κάθε μια απο τις οποίες είχε ένα

διαφορετικό φίλτρο χρώματος μπροστά από τον φακό. Το πρώτο έγχρωμο φιλμ

(Autochrome) κυκλοφόρησε ως εμπορικό προϊόν το 1907 αλλά η σύσταση του ήταν

διαφορετική από του μεταγενέστερου φιλμ Kodachrome, που κυκλοφόρησε

το 1935 βασισμένο σε τρία επιχρωματισμένα στρώματα, το κάθε ένα ευαίσθητο σε

ένα από τα τρία πρωτεύοντα χρώματα (μπλε, πράσινο και κόκκινο).Τα έγχρωμα φιλμ

διακρίνονται σε έγχρωμα αρνητικά ή έγχρωμα θετικά

Ψηφιακή:

Η ψηφιακή φωτογραφία αποτελεί ίσως την τελευταία σημαντική εξέλιξη σε ό,τι

αφορά την τεχνική της φωτογραφίας. Στην ψηφιακή φωτογραφία, αντί για το κοινό

"χημικό" φιλμ, χρησιμοποιούνται φωτοευαίσθητοι αισθητήρες. Το μέρος της

φωτογραφικής μηχανής που βοηθά την εστίαση της εικόνας είναι το ίδιο. Βέβαια,

συνοδεύεται πια από πολλά βοηθητικά ηλεκτρονικά μέσα.

Οι αισθητήρες αποτελούνται από έναν αριθμό μικροσκοπικών εικονοστοιχείων, στα

οποία αναλύεται η εικόνα. Χρησιμοποιούνται εξειδικευμένα εικονοστοιχεία για κάθε

ένα από τρία βασικά χρώματα. Κάθε ένα καταγράφει τις πληροφορίες σχετικά με την

ένταση του εισερχόμενου φωτός από το συγκεκριμμένο χρώμα. Στην συνέχεια

μετατρέπεται η ένταση σε ένα δυαδικό αριθμό που αποτελεί τη μέτρησή της. Οι

πληροφορίες αυτές μεταφέρονται στα ηλεκτρονικά κυκλώματα της μηχανής, τα οποία

επεξεργάζονται και αποθηκεύουν την εικόνα σε μορφή αναγνώσιμη απο άλλα μέσα.

Η μορφή αυτή είναι μία σειρά δυαδικών αριθμών κατάλληλα οργανωμένων, οι οποίοι

αποθηκεύονται σε ειδική προσθαφαιρούμενη ηλεκτρονική κάρτα μνήμης που φέρουν

οι μηχανές αυτές. Στην συνέχεια, απ΄ αυτή την κάρτα, η φωτογραφία είναι έτοιμη να

αναπαραχθεί, με τη βοήθεια αποκωδικοποιητών της μορφής αποθήκευσης, όπου

χρειάζεται: είτε στην οθόνη της ίδιας μηχανής, είτε, με μεταφορά, σε άλλα μέσα, π.χ.,

ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Τα μέσα αναπαραγωγής της εικόνας είναι οι ίδιες οι φωτογραφικές μηχανές, οι

οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά και μυριάδες μέσα ψηφιακής

απεικόνισης. Για κάθε ένα από αυτά, χρειάζεται η προσαρμογή της μορφής

καταγραφής στις απαιτήσεις του συστήματος.

Η πρώτη εμπορική ψηφιακή φωτογραφική μηχανή παρουσιάστηκε το 1990. Σήμερα,

οι ψηφιακές μηχανές αποτελούν ευρύτατα διαδεδομένα καταναλωτικά προϊόντα, ενώ

συνεχίζουν να εξελίσσονται ενσωματώνοντας επιπλέον δυνατότητες, καθώς και

βιντεοσκόπηση, με ή χωρίς καταγραφή ήχου.

Ασπρόμαυρη:

Σήμερα κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι, ακόμα και αν τελικά επιλέξουμε το

ασπρόμαυρο ίχνος τού έγχρωμου κόσμου, περνάμε υποχρεωτικά μέσα από το χρώμα

των πάντοτε τρίχρωμων ψηφιακών αισθητήρων. Κάθε προσπάθεια άρνησης αυτού

τού γεγονότος, μπορεί να μαρτυράει απόγνωση ή πείσμα, παραμένει όμως

ατελέσφορη και γραφική. Η αφαίρεση λόγου χάριν τού χρώματος από το σκόπευτρο

ή την οθόνη δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αφού και ο «ασπρόμαυρος»

φωτογράφος τού παρελθόντος αντιμετώπιζε πάντοτε έναν έγχρωμο κόσμο. Ήταν

«ασπρόμαυρος» απλώς επειδή είχε

διαλέξει ένα συγκεκριμένο φιλμ.

Πέραν των άλλων η αφαίρεση τού

χρώματος κατά τη σκόπευση θα είχε

το αρνητικό αποτέλεσμα να

ανατρέπει τη σωστή πορεία τής

φωτογραφικής διαδικασίας που θέλει

τον φωτογράφο κατά τη λήψη να

βλέπει τη ζωντανή πραγματικότητα

(και όχι την έγχρωμη ή την

ασπρόμαυρη «φωτογραφική»

πραγματικότητα) και κατά την

επιλογή και την επεξεργασία να

κρίνει τη φωτογραφική

πραγματικότητα (με τις αντιθέσεις,

τις φωτεινότητες, τις τονικότητες, τα

χρώματα, τα κροπαρίσματα κλπ).

Αλλά και η εξαρχής, μέσα από τη μηχανή, επιλογή τής μετατροπής των φωτογραφιών

σε ασπρόμαυρες καταλήγει στην αυθαίρετη και τεχνικά ελλιπή απόδοση των γκρίζων

περιοχών, κάτι που ο υπολογιστής και το εξειδικευμένο πρόγραμμα θα πετύχουν με

πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια και ποιότητα, αλλά και με πιστότητα στις προσωπικές

επιλογές τού φωτογράφου. Αν μάλιστα η λήψη γίνεται, όπως επιβάλλεται, με πλήρως

ασυμπίεστα αρχεία, τότε το χρώμα θα είναι πάντα εκεί προκαλώντας μας να το

αντιμετωπίσουμε: να το δεχτούμε ή να το απορρίψουμε..

Οι πρωτοπόροι της φωτογραφίας

1. ANGELO SALA (1576 - 1637)

Αυτοδίδακτος χημικός, πειραματίστηκε με τα άλατα του

αργύρου και το 1614 δημοσίευσε ότι ο νιτρικός άργυρος και

το χαρτί που ήταν τυλιγμένος, μαύρισαν εξαιτίας του ήλιου.

Παρόμοιες παρατηρήσεις είχε κάνει και ο Robert Boyle άλλα

είχε δώσει την λανθασμένη εξήγηση, ότι αυτό συμβαίνει

εξαιτίας του αέρα και όχι εξαιτίας του ηλιακού φωτός.

2. JOHANN HEINRICH SCHULZE (1687 - 1744)

Γερμανός καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Altdorf

απέδειξε πειραματικά ότι ο νιτρικός άργυρος μαυρίζει

στο φως και όχι εξαιτίας της θερμότητας. Και είναι ο

πρώτος που έκανε φωτογράμματα με μάσκες από χαρτί.

Τα αποτελέσματα του ήταν προσωρινά γιατί δεν είχε

βρει τρόπο να στερεώνει τις εικόνες του. Οι τόσο

σημαντικές παρατηρήσεις του, που άνοιξαν τον δρόμο

για την ανακάλυψη της φωτογραφίας, δεν έγιναν

γνωστές παρά μόνο μετά τον θάνατό του.

3. CARL WILLIAM SCHEELE (1742-1786)

Σουηδός επιστήμονας, στην ουσία αυτοδίδακτος. Δουλεύοντας

βοήθος σε φαρμακείο έδειξε το ταλέντο του στη χημεία από πολύ

νωρίς. Παρόλο που του προτάθηκε να συνεχίσει τις σπούδες του

στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο λειτούργησε ένα φαρμακείο στο

Kφping που έζησε όλη του την ζωή και εκεί έκανε όλες τις

σημαντικές ανακαλύψεις του. Τόν ενδιέφεραν τα θέματα της

Χημικής ανάλυσης. Ασχολήθηκε και με τη δράση του φωτός στα

άλατα του αργύρου, και άνοιξε τον δρόμο για τη χημεία της

φωτογραφίας καθώς τα πειράματα περιγράφονται και

καταγράφονται με πιο επιστημονικό τρόπο και η δημοσιεύση τους

αποτελεί δυνατό όπλο στα χέρια των επόμενων ερευνητών.

4. JOSEPH NICEPHORE NIEPCE (1765-1833)

Δεν είναι περίεργο που την πρώτη φωτογραφίκη εικόνα

την σταθεροποίησε αυτός ο Γάλλος πολυπράγμων

εφευρέτης, το 1826.Την μεθόδο του την όνόμασε

"ηλιογραφία" και προσπαθούσε από το 1814 να πετύχει

κάτι αντίστοιχο. Πρακτικά η μεθοδός του ήταν

δύσχρηστη, γιατί απαιτούσε μεγάλους χρόνους έκθεσης

(είναι χαρακτηριστική η 8ωρη έκθεση που χρειάστηκε η

πρώτη γνωστή σε εμάς, φωτογραφία του). Το συμβόλαιο

συνεργασίας που υπέγραψε το 1829 με τον Daguerre,

αποτελεί ορόσημο για την φωτογραφία, παρόλο που ο

Daguerre ανάπτυξε μια δικιά του φωτογραφική μέθοδο,

μετά τον θάνατο του Niepce το 1833.

5. THOMAS WEDGWOOD (1771-1805)

Παρά τα προβλήματα υγείας και την διακοπή των

σπούδων του ,ο ιδιοφυής γιός του γνωστού

κεραμίστα Josef Wedwood, πειραματίζετε με τον

νιτρικό άργυρο με σκοπό να καταγράψει

φωτογράμματα και εικόνες από την camera opscura.

Tα καταφέρνει με την βοήθεια του φίλου του Davy,

έναν απο τους σημαντικότερους χημικούς όλων των

εποχών. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπόρεσε να

βρεί τρόπο να στερεώσει τις εικόνες του, και είχε την

ατυχία λόγω των προβλημάτων της υγείας του, η ζωή

του να είναι σύντομη. Έτσι τις είκονες του, (οι

περισσότερες φωτογράμματα) μπορούσε να τις

παρατηρεί μόνο κάτω από πολύ χαμηλό φώς, γιατί

διαφορετικά μαύριζαν.

6. SIR HUMPHRY DAVY (1778-1829)

Το χημικό μυαλό, φίλος και βοηθός του Wedgwood

στις προσπάθειες του. Το 1802 δημοσίευσαν τα

αποτελέσματα των πειραματισμών τους και ο Davy

τα παρουσίασε στην Royal society. Παρόλο που ο

Davy έλυσε διάφορα προβλήματα και έκανε πολλές

σημαντικές ανακαλύψεις στη χημεία, δεν μπόρεσε

ούτε αυτός να λύσει το πρόβλημα της στερέωσης των

εικόνων.

7. LOUIS JACQUES MANDE DAGUERRE (1787-1851)

Ξεκίνησε σαν αρχιτέκτονας, μετά ζωγράφος και

κατασκευαστής θεατρικών σκηνικών, δική του

επινόηση είναι το diorama. Χρησιμοποιούσε πολύ

συχνά την camera obscura σαν βοήθημα στην

ζωγραφική του και του έγινε έμμονη ιδέα να

καταγράψει τις εικόνες με κάποιο χημικό και εύκολο

τρόπο. Το 1826 έμαθε για τα πειράματα του Niepce

και το 1829 υπέγραψε μαζί του ένα συμβόλαιο

συνεργασίας για την ανάπτυξη μιας φωτογραφικής

μεθόδου. Μετά τον θάνατο του Niepce συνέχισε

μόνος του και με επιμονή ανακάλυψε μια

διαφορετική μέδοθο, πρακτικότερη, που την ονόμασε

Daguerreotype. Η ανακοίνωση της μεθόδου του στην

Γαλλική ακαδημία επιστημών τον Αύγουστο του

1839 από τον Arago, η αγορά της μεθόδου από την

Γαλλική κυβέρνηση και το "δωρισμά" της σε όλο τον

κόσμο, θεωρείται η επίσημη αρχή της φωτογραφίας

και χάρισε στον Daguerre κύρος και χρήματα.

8. SIR JOHN FREDERICK WILLIAM HERSCHEL (1792-1871)

Θα μπορούσε να τα έχει κάνει όλα για την

εφεύρεση της φωτογραφίας μόνος του,

αλλά αυτός ο πολυτάλαντος " sportsman "

των επιστημών, την χρειάζονταν μάλλον

λιγότερο από όλους τους άλλους, καθώς

ανάμεσα στα πολλά ταλέντα του

περιλαμβάνονταν και το πολύ καλό

σχέδιο. 'Ηδη απο το 1819 ανακαλύπτει

την ιδιότητα του θειοθειικού νατρίου

(hypo) να διαλύει τα άλατα του αργύρου

και είναι αυτός που λύνει με αυτό τον

τρόπο το πρόβλημα στερέωσης των

εικόνων στον φίλο του Talbot. Είναι

αυτός που πρωτοαναφέρετε στον όρο

"φωτογραφία" και στους όρους"

αρνητικό" και" θετικό". Πρώτος αυτός

φωτογραφίζει σε γυάλινο αρνητικό και τέλος ανακαλύπτει και μια διαφορετική

φωτογραφική μέθοδο την "κυανοτυπία". Η επικοινωνία του με όλους τους

σημαντικούς επιστήμονες του καιρού του στην Ευρώπη και οι καινούργιες ιδέες του

σε πολλούς επιστημονικούς τομείς, τον κάνουν αδιαφιλονίκητο αρχήγο μιας

ανανεωτικής τάσης στους Αγγλικούς και ευρωπαικούς επιστημονικούς κύκλους του

19ου αιώνα.

9. WILLIAM HENRY FOX TALBOT (1800-1877)

Φιλόλογος, Αιγυπτιολόγος, μαθηματικός,

κλασικιστής, φυσικός, μεταφραστής της

σφηνοειδούς γραφής των Χαλδαίων, με τις

εφευρέσεις του στην φωτογραφία έβαλε τις βάσεις

για την ανάπτυξη αυτής της τέχνης και επιστήμης,

για τα επόμενα 150 χρόνια. Μετά από ένα ταξίδι

στη Ιταλία όπου χρησιμοποίησε μια camera lucida

για να σχεδιάσει διάφορα τοπία της λίμνης Como

και την δυσκολία που είχε στο σχέδιο, αποφάσισε

να βρεί έναν πιό εύκολο τρόπο να καταγράφει

εικόνες. Και το πέτυχε σχετικά σύντομα, ήδη το

1835 καταφέρνει να φωτογραφήσει το πρώτο

αρνητικό, το γνωστό παράθυρο. Μεγάλη του

ανακάλυψη η ύπαρξη της "λανθάνουσας εικόνας"

που μειώνει πάρα πολύ τους χρόνους έκθεσης. Με την βοήθεια του φίλου του

Herschel τις συμβούλες και τις παρενέσεις του, φτάνει σε εντυπωσιακά απότελεσμα

που τα ανακοινώνει τον Ιανουάριο του 1839 στην royal society. Από τότε Άγγλοι και

Γάλλοι διαφωνούν για το ποιός πρωτοανακοίνωσε την ανακάλυψη της φωτογραφίας.

10. HERCULES FLORΕNCE (1804 - 1879)

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για την ζωή του .Το 1824

βρίσκεται στην Βραζιλία και συμμετέχει σε μια

επιστημονική αποστολή στον αμαζόνιο. Εκεί τόν

πρωτοαπασχολεί να βρεί τρόπους να καταγράψει

φωτογραφικά τις εικόνες του ταξιδιού του. Από το 1830

αφιερώνεται στην μελέτη και στους πειραματισμούς

σχετικά με την φωτογραφία και δίνει στο δικαιώμα στην

Βραζιλία να διεκδικει ότι είναι ένας από τους τόπους που

ανακαλύφθηκε η φωτογραφία.

11. HIPPOLYTE BAYARD (1807 - 1887)

Ο πιο αδικημένος πρωτεργάτης της φωτογραφίας.

Ανακάλυψε μια απευθείας θετική φωτογραφική μέθοδο.

Ήταν ο πρώτος που έκανε μια φωτογραφική έκθεση (και

μάλιστα για φιλανθρωπικούς σκοπούς), ό πρώτος που

συνδύασε δύο αρνητικά για μια φωτογραφία. Η

υπαλληλική σχέση του με το Γαλλικό κράτος και μια

βοήθεια 500 φράγκων που πήρε από τον Arago σαν

βοήθεια για την ανάπτυξη της μεθόδου του, απέτρεψαν το

να είναι αυτός που θα ανακοίνωνε την εφεύρεση της

φωτογραφίας στην Γαλλίκη ακαδημία επιστημών. Η

απογοήτευση και η στεναχώρια του ήταν απόλυτα δικαιολογημένες.

12. ANNA ATKINS (1799- 1871)

Μπορούμε να την θεωρήσουμε σαν την πρώτη γυναίκα

φωτογράφο. Σπούδασε βοτανολογία σε μια εποχή που η

πρόσβαση στην επιστήμη και στις σπουδές για τις

γυναίκες, ήταν σχεδόν αδύνατη. Το 1841 ήρθε σε επαφή

με Talbot τον που ήταν φίλος του πατέρα της. Αμέσως

κατάλαβε τις δυνατότητες που έδινε η φωτογραφία στην

επιστημονική έρευνα και καταγραφή. Δούλεψε με την

μέθοδο της κυανοτυπίας - μια τεχνική που μόλις είχε

ανακαλύψει ο John Herschel - που μάλλον της είχε φανεί

ευκολότερη. Χάρη στην σταθερότητα της κυανοτυπίας

σώζονται πολλές από τις εικόνες της. Τον Οκτώβριο του

1843 έγινε η πρώτη έκδοση του βιβλίου της "British

Algae:Cyanotype Impressions" που ολοκληρώθηκε σε μια περίοδο 10 χρόνων και

προηγήθηκε του "The Pencil of Nature" του Talbot και είναι η πρώτη φωτογραφική

έκδοση

.

Πηγές :

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%

81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1

http://fotoart.gr/istoria/protoporoi/index.htm

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ Ν.ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Α4

Βαγγέλης Σούλης

Ραφαήλ Σήμιτης-Μολφέσης

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

Ταξιδιωτική φωτογραφία

Travel photography

Η ταξιδιωτική φωτογραφία είναι ένας από τους σημαντικότερους κλάδους της

φωτογραφίας από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης της τον 19ο αιώνα. Από τις

πρώτες μέρες της φωτογραφίας, φωτογράφοι ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να

καταγράψουν την καθημερινή ζωή, τον ανθρώπινο πολιτισμό, αλλά και τα θαύματα

της φύσης.

Αν και το πορτραίτο όπως και η φωτογραφία στο στούντιο έβαλαν τις βάσεις της

φωτογραφικής τέχνης, η ταξιδιωτική φωτογραφία είναι που προσέφερε τα ωφέλη της

φωτογραφίας σε περισσότερους ανθρώπους, καθώς οι εκδρομές, τα ταξίδια, οι

διακοπές είναι η καλύτερη αφορμή για να ασχοληθεί κάποιος με την φωτογραφία,

εικονογραφόντας τις αναμνήσεις τους.

Η ταξιδιωτική φωτογραφία ξεκινάει φυσικά από αυτό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Δηλαδή η φωτογραφία μας με φόντο την Ακρόπολη, αυτή η στιγμή της δήλωσης

"είμουν και εγώ εκεί", δεν φτάνει για να ορίσει την έννοια της ταξιδιωτικής

φωτογραφίας.

Η ταξιδιωτική φωτογραφία, δηλαδή οι φωτογραφίες που θαυμάζουμε σε

ταξιδιωτικούς οδηγούς, σε άρθρα αφιερωμένα σε ταξιδιωτικούς προορισμούς και

στις αναζητήσεις μας στο ίντερνετ, είναι η φωτογραφία ντοκουμέντου που

περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο, την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα, τον πολιτισμό,

τον σύγχρονο τρόπο ζωής και το φυσικό περιβάλλον ενός τόπου.

Η ταξιδιωτική φωτογραφία μπορεί να εμπεριέχει μέσα της πολλά από τα υπόλοιπα

είδη της φωτογραφίας. Πορτραίτο, ρεπορτάζ, φωτογραφία άγριας φύσης,

αρχιτεκτονική φωτογραφία, μπορούν να περιλαμβάνονται ανά περίπτωση στην

ταξιδιωτική φωτογραφία, ανάλογα με το τι θέλουμε να αναδείξουμε από έναν τόπο.

Νέα Υόρκη

Αίγυπτος

Καρυάτιδες/Αθήνα

Σαντορίνη

Αγορά/Ινδία

Roman dreams/Ρώμη,Ιταλία

Grand Kanyon/Αριζόνα

Αιγαίο πέλαγος

Καρναβάλι/Βραζιλία

Σιντνέι/Αυστραλία

Αγορά/Ιαπωνία

Υπόγειο πέρασμα/Αμαζόνιος

«Hikers, Skogar & Thorsmork», Ιρλανδία

Βιρμανία εκδρομές Μιανμάρ. Sandanami

paya σε Mandalay.

Στη φωτογραφία φαίνεται το νέο ορόσημο

της πόλης το Δημαρχείο, να συναντά το

παλιό που είναι η Tower Bridge

Εκδρομές Μεξικό. Acapulco Bay

Ο Μαγικός Κόσμος Της Φωτογραφίας

Οι Βασικές Αρχές της Φωτογραφίας

Εστίαση

Η εστίαση είναι ακρογωνιαία διαδικασία για κάθε φωτογράφηση. Οι Φακοί δεν έχουν

την ιδιότητα του ματιού μας, να εστιάζουν αυτόματα σε κάθε αντικείμενο ή σκηνή

που βλέπουν. Είναι, λοιπόν, απαραίτητη η ρύθμιση της θέσης του φακού σε σχέση με

το θέμα και με το κάδρο του φιλμ, ώστε η εικόνα να προβληθεί καθαρά και με

οξύτητα επάνω στη φωτοευαίσθητη επιφάνεια.

Οι φακοί των περισσότερων φωτογραφικών μηχανών έχουν ένα "δαχτυλίδι" στο

σώμα τους που επιτρέπει τη χειροκίνητη εστίαση από τον φωτογράφο. Οι φακοί των

πλήρως αυτομάτων μηχανών δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα γιατί προορίζονται για

ερασιτέχνες που δεν έχουν γνώσεις και θέλουν όλα να γίνονται χωρίς τη δική τους

συμμετοχή. Αυτές οι μηχανές εστιάζουν αυτόματα στο θέμα που εμφανίζεται στο

κέντρο του κάδρου και φωτομετρούν και ρυθμίζουν διάφραγμα και ταχύτητα χωρίς

την παρέμβαση του χειριστή. Είναι εύκολες στο χειρισμό αλλά είναι πολύ

περιορισμένες σε δυνατότητες και βγάζουν καλές φωτογραφίες μόνο σε περιπτώσεις

μέσου φωτισμού και μάλλον ομοιογενούς κάδρου. Επίσης, λόγω των μικρού. σχετικά,

διαφράγματος που διαθέτουν (φακοί μικρής φωτεινότητας) έχουν και μεγαλύτερο

βάθος πεδίου.

Σύνθεση φωτογραφίας

Η σύνθεση του θέματος της φωτογραφίας μας είναι κάτι που δεν υπάγεται σε

τεχνικούς κανόνες. Η επιλογή του θέματος και ο τρόπος απεικόνισής του είναι

επιλογή του φωτογράφου και εξαρτάται από το καλλιτεχνικό του κριτήριο και τη

γενικότερη εμπειρία του. Όμως, μπορούμε να διατυπώσουμε μερικούς γενικούς

κανόνες για την αποφυγή χονδροειδών σφαλμάτων:

Σύνθεση Θέματος

Αν το θέμα μας είναι ένα αντικείμενο ή πρόσωπο, καλό θα είναι να έχει τέτοιο

μέγεθος στο κάδρο μας ώστε να φαίνεται καλά και καθαρά. Π.χ. φωτογραφίζοντας με

ευρυγώνιο φακό ή από πολύ μακριά ένα πρόσωπο ή αντικείμενο, σημαίνει ότι αυτό

θα βγει πολύ μικρό στη φωτογραφία και δεν θα δείξει αυτό που θα ήθελε ο

φωτογράφος.

'Ένας τηλεφακός ή πλησίασμα του θέματος με έναν κανονικό φακό (50 mm) θα μας

δώσει καλλίτερο αποτέλεσμα. Στη φωτογραφία τοπίου πρέπει να περιλάβουμε στο

κάδρο μας μεγαλύτερη έκταση από τον χώρο, προσέχοντας να έχουμε όσο γίνεται

μεγαλύτερο βάθους πεδίου.

Βάθος Πεδίου

Στα πορτρέτα και σε όλες, σχεδόν, τις περιπτώσεις που θέλουμε να απομονώσουμε

ένα θέμα από το φόντο του, χρησιμοποιούμε μεγάλο διάφραγμα (αριθμός "f") και

εστιάζουμε προσεχτικά. Αν έχουμε στη φωτογραφία μας ένα φόντο όπου

διακρίνονται καθαρά όλες οι λεπτομέρειες, αυτό αποσπά την προσοχή του θεατή από

το κυρίως θέμα. Ένα θολό φόντο αφήνει το μάτι να προσέξει καλλίτερα το θέμα. Στο

τοπίο ή στην αρχιτεκτονική φωτογραφία ισχύει το αντίθετο, δηλ. πρέπει να έχουμε

μεγάλο βάθος πεδίου για να φαίνονται καθαρά όλες οι λεπτομέρειες του χώρου.

Θέση του αντικειμένου στο κάδρο

Υπάρχει ένας γενικός κανόνας (λέγεται "ο κανόνας των τρίτων") που μας λέει ότι

πρέπει το κυρίως αντικείμενο της φωτογραφίας μας να βρίσκεται περίπου στο ένα

τρίτο της κατακόρυφης και στο ένα τρίτο της οριζόντιας διάστασης, ανεξάρτητα από

ποια πλευρά μετράμε. Αυτός ο κανόνας είναι εμπειρικός και παρ' όλο που δεν έχει

γενική ισχύ, καλό είναι να τον έχουμε υπόψη. Η τοποθέτηση του κυρίως θέματος στο

κέντρο του κάδρου δεν δίνει, συνήθως, τόσο καλό αισθητικό αποτέλεσμα αλλά πάντα

υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Φακοί

Οι φακοί των φωτογραφικών μηχανών χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τους

σταθερούς και τους ζουμ. Οι σταθεροί φακοί έχουν σταθερή εστιακή απόσταση, άρα

και σταθερή γωνία λήψης, σε τελευταία ανάλυση, σταθερή μεγέθυνση. Οι σταθεροί

φακοί έχουν, γενικώς, καλλίτερη ποιότητα εικόνας από τους ζουμ και προτιμώνται

για επαγγελματική δουλειά. Έχουν το μειονέκτημα ότι δεν μας επιτρέπουν να

φέρουμε κοντά ή να απομακρίνουμε το θέμα μας.

Οι φακοί ζουμ

έχουν μεταβλητή εστιακή απόσταση (άρα μεταβλητή μεγέθυνση) και μας δίνουν

μεγαλύτερη ευελιξία, μια και μας επιτρέπουν να μεταβάλουμε τη γωνία λήψης,

δηλαδή να απομακρύνουμε ή να φέρουμε κοντά το θέμα μας. Έχουν, γενικά,

χαμηλότερη ποιότητα από τους αντίστοιχους σταθερούς αλλά τα τελευταία χρόνια, με

την πρόοδο της σχεδίασης φακών με τη χρήση υπολογιστών, η ποιότητά τους έχει

βελτιωθεί σημαντικά. Οι φακοί ζουμ χαρακτηρίζονται από τις ακραίες τιμές της

εστιακής απόστασης και τη φωτεινότητά τους. Π.χ. ένας φακός που χαρακτηρίζεται:

28-70mm, f/2.8 είναι ένας φακός ζουμ του οποίου η εστιακή απόσταση μεταβάλλεται

από 28mm (ευρυγώνιος) έως 70mm (ελαφρώς τηλεσκοπικός) και έχει φωτεινότητα

f/2.8 . Συχνά ο αριθμός που εκφράζει τη φωτεινότητα μεταβάλλεται, σε ορισμένους

φακούς ζουμ, μαζί με την εστιακή απόσταση. Π.χ. 28-300mm – f/4.5-f/5.6.

Κόκκινα μάτια

Τα κόκκινα μάτια σε πολλές φωτογραφίες οφείλονται στη χρήση flash επάνω στη

μηχανή (συνηθισμένη περίπτωση για τις μηχανές "compact"), το οποίο δημιουργεί

τέτοια πορεία μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία στον βυθό του ματιού ώστε οι κόρες των

ματιών να εμφανίζονται κατακόκκινες. Αυτό συμβαίνει, συνήθως, όταν οι κόρες των

ματιών είναι διεσταλμένες, λόγω χαμηλού φωτισμού ή λόγω κατανάλωσης

οινοπνεύματος.

Υπάρχουν δύο τρόποι ν' αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο: α) Να χρησιμοποιήσουμε

εξωτερικό flash και μάλιστα σχετικά μακριά από τον φακό (περ. 30-60 εκατοστά

προς το πλάι βοηθά), ή ανακλώμενο, π.χ. στο ταβάνι, flash (πολλές μηχανές SLR

δίνουν αυτή τη δυνατότητα). β) Να χρησιμοποιήσουμε μια σχετικά δυνατή λάμπα

πριν από τη φωτογράφηση κοντά στο πρόσωπο του μοντέλου ή δυνατό φωτισμό στον

χώρο. Έτσι θα συσταλούν οι κόρες και θα αποφύγουμε το φαινόμενο.

Flash

Το flash είναι μια φωτεινή πηγή μεγάλης, σχετικά, έντασης που χρησιμοποιείται για

να φωτίσει το θέμα μας ή να συμπληρώσει τον φωτισμό του. Το flash μπορεί να είναι

ενσωματωμένο στη φωτογραφική μηχανή, να είναι εξωτερικό ή να είναι μεγάλο και

ογκώδες flash για στούντιο. Η φωτεινή δυνατότητα του flash προσδιορίζεται από

έναν αριθμό που λέγεται «οδηγός» (guide number) και που ισούται με την απόσταση

που μπορεί να φωτίσει μία σκηνή όταν το φιλμ είναι ευαισθησίας ISO 100. Η

ταχύτητα του κλείστρου δεν μετρά γιατί υποτίθεται ότι είναι γύρω στα 1/125 - 1/200

και, ούτως ή άλλως, το διάφραγμα είναι ανοιχτό σε όλη τη διάρκεια της λάμψης (αν

βάλουμε μεγαλύτερη ταχύτητα μέρος από τη λάμψη θα χαθεί και θα έχουμε

υποφωτισμένη φωτογραφία).

Στις εντελώς χειροκίνητες μηχανές βάζουμε την ταχύτητα που δίνει ο κατασκευαστής

για flash (ή γυρίζουμε τον διακόπτη στη αντίστοιχη θέση) και ρυθμίζουμε μόνο το

διάφραγμα, ανάλογα με την απόσταση του αντικειμένου (συνήθως υπάρχει ένας

πίνακας στην πλάτη της συσκευής flash που μας δίνει το διάφραγμα σε συνάρτηση με

την απόσταση). Στις αυτόματες μηχανές δεν χρειάζονται πολλές ρυθμίσεις γιατί η

μηχανή ρυθμίζει τη διάρκεια της λάμψης (άρα και την έκθεση του φιλμ) μόνη της,

ανάλογα με την απόσταση του θέματος και τον υπάρχοντα φωτισμό.

Φίλτρα

Είναι διαφανή υλικά, σε κυκλικό ή ορθογώνιο σχήμα, που τοποθετούνται μπροστά

από τον φακό και χρησιμεύουν στο να τροποποιούν το χρώμα ή άλλα χαρακτηριστικά

του φωτός που μπαίνει στη φωτογραφική μηχανή. Τα περισσότερα είναι κυκλικού

σχήματος και βιδώνονται μπροστά από τον φακό, του οποίου τη διάμετρο πρέπει να

έχουν. Τα περισσότερα φίλτρα είναι έγχρωμα και χρησιμεύουν στο να αλλάξουν τη

χρωματική ισορροπία της εικόνας. Μερικά είδη φίλτρων παρακάτω:

Πολωτικό Φίλτρο: Με την κατάλληλη ρύθμιση χρησιμεύει στο να κόβει τις

ανακλάσεις απάνω σε (μη μεταλλικά) μέρη του θέματος και να δίνει

καλλίτερες εικόνες, με κορεσμένα, ζωηρά χρώματα, να δίνει ορατότητα σε

θέματα πίσω από γυάλινες επιφάνειες ή κάτω από την επιφάνεια του νερού, να

σκουραίνει το γαλανό του ουρανού, κλπ. Είναι πολύ χρήσιμο φίλτρο και

συνιστάται η χρήση του κυρίως σε φωτογραφίες τοπίου.

Μπλε (ή "κρύα") φίλτρα: Χρησιμεύουν για την αποκατάσταση της χρωματικής

ισορροπίας όταν χρησιμοποιούμε φιλμ που προορίζεται για φωτισμό ημέρας

και φωτογραφίζουμε με λάμπες πυρακτώσεως. Διατίθενται σε διάφορους

τόνους, ανάλογα με το "χρώμα" του φωτισμού.

Πορτοκαλί (ή "ζεστά") φίλτρα: Χρησιμεύουν για την αποκατάσταση της

χρωματικής ισορροπίας στην αντίθετη περίπτωση από την παραπάνω, δηλαδή

όταν χρησιμοποιούμε φιλμ που προορίζεται για φωτογράφηση με λάμπες

πυρακτώσεως και φωτογραφίζουμε με το φως της ημέρας (daylight). Κι αυτά

διατίθενται σε διάφορους τόνους.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ

Φωτογραφική μηχανή ονομάζεται η συσκευή που χρησιμοποιείται για τη

λήψη φωτογραφιών. Οι ευρύτερα χρησιμοποιούμενες σήμερα φωτογραφικές

μηχανές, ερασιτεχνικής ή επαγγελματικής χρήσης, διακρίνονται σε δύο βασικές

κατηγορίες: τις συμπαγείς (compact) και στις μονοοπτικές ρεφλέξ (SLR).

Διακρινόμενες, ανάλογα με την τεχνολογία τους, είναι οι κλασικές φωτογραφικές

μηχανές με φιλμ και οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές.

Φωτογραφικές μηχανές με φιλμ.

Αυτές χρησιμοποιούν φωτογραφικό φιλμ στο οποίο αποτυπώνεται η φωτογραφία

κατά τη λήψη. Στη συνέχεια το φιλμ περνά από τη διαδικασία της εμφάνισης

σε σκοτεινό θάλαμο είτε σε ειδικά φωτογραφικά εργαστήρια. Με τη διαδικασία της

εμφάνισης παράγεται ένα αρνητικό, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτύπωση

των φωτογραφιών στο χαρτί. Τα θετικά φιλμς έχουν ως αποτέλεσμα θετικό

είδωλο,που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατευθείαν για προβολή των φωτογραφιών.

Κατά την αγορά, πρέπει να προσεχθεί το είδος και η ποιότητα του φακού της

μηχανής, ο τύπος και η ταχύτητα του φιλμ, η δυνατότητα ή όχι χειροκίνητων

ρυθμίσεων και το zoom.

Ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές

Αυτές χρησιμοποιούν αισθητήρες

εικονοστοιχείων για την καταγραφή και

κάρτες μνήμης (SD, MMC, XD-Digital

κ.ά.) για την αποθήκευση των

φωτογραφιών. Στη συνέχεια οι

φωτογραφίες μπορούν να τυπωθούν σε

χαρτί στα φωτογραφικά εργαστήρια ή σε

οικιακούς εκτυπωτές, ή να περάσουν σε

ένα μεγαλύτερο οπτικό ή μαγνητικό

αποθηκευτικό μέσο. Μεγάλο πλεονέκτημα

των ψηφιακών μηχανών αποτελεί η

δυνατότητα άμεσης επεξεργασίας των φωτογραφιών από τους υπολογιστές. Στις

ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές σημεία που πρέπει να προσεχθούν δεν είναι η

ανάλυση που μετριέται σε Megapixels αλλά το είδος και η ποιότητα του φακού της

μηχανής, η δυνατότητα ή όχι χειροκίνητων ρυθμίσεων, η ευαισθησία του αισθητήρα

σε χαμηλές στάθμες φωτεινότητας και η αυτονομία της μπαταρίας. Για τις

συνηθισμένες φωτογραφίες μας (10Χ15cm) είναι ικανοποιητικά και τα 2ΜP, ωστόσο

η πλειονότητα των φωτογραφικών μηχανών σήμερα (2010) έχει περάσει σε

αναλύσεις πάνω από 10.1MΡ. Άλλο σημείο που πρέπει να προσεχθεί, στις μηχανές με

μη εναλλάξιμο φακό, είναι η δυνατότητα οπτικού (όχι ψηφιακού) ζουμ (zoom) για

λήψη μακρινών πλάνων καθώς και η δυνατότητα ευρυγώνιας ρύθμισης.

Εταιρείες Κατασκευής Φωτογραφικών μηχανών

CANON

H Canon πήρε το όνομά της από τη βουδιστική θεότητα του Ελέους Kwanon. Αυτή

ήταν, άλλωστε, και η πρώτη ονομασία της πρώτης φωτογραφικής μηχανής στην

ιστορία της Ιαπωνίας με κλείστρο εστιακού επιπέδου που, από το 1934, οπότε και

κυκλοφόρησε, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές.

Σήμερα, με κύκλο εργασιών που αγγίζει τα 39 δις δολάρια και 131.352 εργαζόμενους

σε όλο τον κόσμο, σε 239 επιχειρήσεις, η Canon αποτελεί παγκόσμιο ηγέτη στο χώρο

της εικόνας και των εφαρμογών της.

Με ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και κεντρικό μήνυμα “We Speak Image”, η Canon

εστιάζει στην ψηφιακή τεχνολογία, παρουσιάζοντας κορυφαία μοντέλα ψηφιακών

φωτογραφικών μηχανών και βιντεοκαμερών καθώς επίσης και δικτυακά ψηφιακά

συστήματα που αφορούν στην έγχρωμη και ασπρόμαυρη εκτύπωση και φωτο

αντιγραφή, εκτυπωτές, scanners και πολυλειτουργικές συσκευές υψηλών

προδιαγραφών. Με τον τρόπο αυτό καλύπτει τις απαιτήσεις τόσο του επαγγελματία

όσο και ερασιτέχνη χρήστη καθώς και τη ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά του μικρού

/ οικιακού γραφείου. Έχοντας να επιδείξει πρωτοποριακές εφαρμογές σε ποικίλους

τομείς, η Canon παραμένει πιστή στην τέχνη της φωτογραφίας που της εξασφάλισε

την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της εικόνας, φτάνοντάς την ένα βήμα παραπάνω με την

αξεπέραστη ποιότητα της επαγγελματικής σειράς ΕΟS και κάνοντάς την ολοένα πιο

προσιτή με τα compact μοντέλα αναλογικής και ψηφιακής τεχνολογίας.

PIONEER

H Pioneer είναι μια από τις κορυφαίες εταιρείες στο χώρο των ηλεκτρονικών

καταναλωτικών προϊόντων εικόνας και ήχου για το σπίτι, το αυτοκίνητο, τη

βιομηχανία και το εμπόριο.

Στα 73 χρόνια ζωής της η εξέλιξη και γιγάντωσή της

σηματοδοτείτε από τεχνολογικά επιτεύγματα και

καινοτομίες. Πολλά από τα προϊόντα τα οποία έχει να

επιδείξει φέρουν τη σφραγίδα της αποκλειστικότητας της

εταιρείας. Το 1977 παρουσίασε το σύστημα αμφίδρομης

καλωδιακής τηλεόρασης, το 1979 εισάγει την τεχνολογία

του laser disc ενώ το 1996 παρουσιάζει το πρώτο DVD

/LD/CD Player. Λίγο αργότερα κατασκευάζει την πρώτη

οθόνη πλάσματος ανάλυσης XGA στον κόσμο, ενώ

ακολουθεί η πρώτη συσκευή εγγραφής DVD συμβατής με φορμά DVD-RW.

Εστιάζοντας στην τεχνολογία DVD παρουσιάζει κορυφαίες λύσεις οικιακού

κινηματογράφου φέρνοντας την οπτικοακουστική απόλαυση σε υψηλή επίπεδα,

εξασφαλίζοντας παράλληλα τέλεια αισθητική και μοναδικό σχεδιασμό. Με

περισσότερους από 32.115 εργαζόμενους παγκοσμίως και κύκλο εργασιών άνω των

5.702.418.000 δολαρίων για το 2009, η Pioneer σημείωσε σημαντικά κέρδη στο χώρο

των συστημάτων ήχου για το αυτοκίνητο, αγορά στην οποία διατηρεί κυρίαρχη θέση

εδώ και χρόνια.

SONY α7R

Πρόκειται για τη μικρότερη και ελαφρύτερη φωτογραφική μηχανή με εναλλάξιμους

φακούς στον κόσμο. Ανήκει στη σειρά α7, στις πρώτες φωτ.μηχανές στον κόσμο

χωρίς καθρέπτη και με αισθητήρα full-frame 35mm. Μεταξύ άλλων διαθέτει

βελτιωμένο σκόπευτρο XGA OLED Tru-Finder™ με ευρύ πεδίο προβολής, σώμα

από κράμα μαγνησίου, ανθεκτικό στη σκόνη και την υγρασία με εκτεταμένους

προσαρμοσμένους ελέγχους, και προοδευτική εγγραφή Full HD ταινιών AVCHD

(1920×1080 – 60p/25p ) με έλεγχο στα επίπεδα του ήχου και «καθαρή» έξοδο HDMI.

Μέρη-Εξοπλισμός φωτογραφικής μηχανής

Μέρη

Σώμα της μηχανής: αυτό μπορεί να είναι είτε μεταλλικό είτε πλαστικό. Το πίσω

μέρος ανοίγει κατά τρόπο ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί το φιλμ.

Φακός: ο φακός που εικονίζεται είναι ένας κανονικός φακός. Μπορεί να

αντικατασταθεί με ειδικούς φακούς.

Δακτυλίδι διαφράγματος: το δακτυλίδι αυτό περιστρέφεται, για να αλλάξει το

μέγεθος του διαφράγματος (του ανοίγματος του φακού)• ελέγχει επίσης την ποσότητα

του φωτός που εισέρχεται στη φωτογραφική μηχανή.

Δακτυλίδι εστιάσεως: αυτό περιστρέφεται προς τα πίσω και προς τα εμπρός, για να

επιτευχθεί η εστίαση του αντικειμένου. Οι ενδείξεις στο δακτυλίδι αυτό μας

πληροφορούν ποιο τμήμα του θέματος είναι εστιασμένο.

Έλεγχος ταχύτητας φιλμ και φωτοφράκτη: η αριθμημένη αυτή περιστρεφόμενη

πλάκα ενδείξεως μπορεί να περιστραφεί, για να αλλάξει την ταχύτητα του

φωτοφράκτη. Μπορεί ακόμη να ανασηκωθεί και να περιστραφεί, για να ρυθμίσει το

ενσωματωμένο φωτόμετρο για την κατάλληλη ευαισθησία του φιλμ.

Μοχλός προωθήσεως φιλμ: πιέζοντας το μοχλό αυτό, το φιλμ μετακινείται προς τα

εμπρός.

Μετρητής στάσεων: αυτός δείχνει πόσες φωτογραφίες (στάσεις) έχουν ληφθεί μέχρι

τη συγκεκριμένη στιγμή.

Κουμπί απελευθερώσεως φωτοφράκτη: πιέζοντας το κουμπί αυτό, ανοίγει και

κλείνει ο φωτοφράκτης.

Μοχλός επαναφοράς φιλμ: αυτός περιστρέφεται, για να ξανατυλιχθεί το φιλμ μέσα

στο δικό του κουτί. Σηκώνοντας το μοχλό ψηλά, ανοίγει το πίσω μέρος της

φωτογραφικής μηχανής, ώστε να μπορεί να αφαιρεθεί το φιλμ.

Χρονόμετρο αυτοφωτογραφήσεως: όταν ρυθμίζεται το χρονόμετρο

αυτοφωτογραφήσεως, η φωτογραφική μηχανή λαμβάνει τη φωτογραφία αυτόματα

μετά από μικρή καθυστέρηση. Ορισμένες φορές οι φωτογράφοι χρησιμοποιούν το

μηχανισμό αυτό για να αυτοφωτογραφηθούν. Ρυθμίζουν το χρονόμετρο και κατόπιν

τοποθετούνται μπροστά στη φωτογραφική μηχανή.

Κουμπί απελευθερώσεως φακού: πιέζοντας το κουμπί αυτό, ο φακός μπορεί να

απελευθερωθεί, ώστε να αντικατασταθεί με έναν άλλο φακό.

Κουμπί προενδείξεως βάθους πεδίου: πιέζοντας το κουμπί αυτό, ο φωτογράφος

μπορεί να δει ποιο τμήμα του θέματος θα είναι πραγματικά εστιασμένο.

Υποδοχή φλας: στο σημείο αυτό προσαρμόζεται στη φωτογραφική μηχανή συσκευή

φλας.

Σκόπευτρο: ο φωτογράφος κοιτάζει το αντικείμενο μέσω του σκοπεύτρου.

Χώρος συσσωρευτή: κάτω από το κάλυμμα αυτό τοποθετείται ένας μικρός

συσσωρευτής που παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για να λειτουργήσει το φωτόμετρο.

Χώρος φιλμ: εδώ τοποθετείται το φιλμ

Οδοντωτός τροχός: οι οδόντες του τροχού αυτού ταιριάζουν με τις οπές του φιλμ.

Όταν πιέζεται ο μοχλός προωθήσεως του φιλμ, ο τροχός αυτός γυρίζει και κινεί το

φιλμ.

Καρούλι αναλήψεως του φιλμ: όπως προχωρεί το φιλμ μέσα στη φωτογραφική

μηχανή, μαζεύεται και τυλίγεται στο καρούλι αυτό.

Πλάκα πιέσεως: η πλάκα αυτή κρατάει το φιλμ στην κατάλληλη θέση κατά τη

διάρκεια της εκθέσεώς του στο φως.

Εξοπλισμός

Ενέργεια: φορτιστές, μπαταρίες, ac adapters, battery grip.

Υποβρύχιος εξοπλισμός: υποβρύχιες θήκες, marco φακοί, υποβρήχια φλας,

υποβρύχια εξαρτήματα, αντάπτορες, redeye φίλτρα.

Τρίποδα και εξαρτήματα: τρίποδα, τρίποδα με κεφαλή, κεφαλές τριπόδων,

εξαρτήματα τριπόδων, θήκες τριπόδων, mounts.

Θήκες-Τσάντες: θήκες, τσάντες, θήκες φακών.

Έρχονται οι νέες SBS Action Cameras με νέα σούπερ χαρακτηριστικά!

Η αγορά των action cameras έχει μεγαλώσει αρκετά και ειδικά τα τελευταία χρόνια οι

καταναλωτές δείχνουν να τις προτιμούν για πολλούς λόγους, όπως η ευκολία

μεταφοράς. Η SBS είναι μία από τις εταιρείες που εμπλέκονται αρκετά με wearable

προϊόντα και πλέον έρχεται να προσφέρει μια δική της πρόταση στην κατηγορία των

action cams. Η ειδική αυτή κάμερα και προσφέρει LCD Touch Interface στην πίσω

επιφάνεια με μια οθόνη 1.5 ίντσας, συνδέεται άμεσα μέσω WiFi, προσφέρει

καταγραφή φωτογραφιών με τον αισθητήρα των 12MP, ενώ μπορεί να καταγράψει

και video σε ανάλυση Full HD (1920×1080).

Χάρη στον αισθητήρα CMOS, δεν χάνεται στη φωτογραφία και τα videos η

παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ πολύ σημαντική είναι η λεπτομέρεια ότι τα

περιφερειακά που προσφέρονται στη συσκευασία θα καλύψουν απόλυτα τις βασικές

ανάγκες του χρήστη. Όσον αφορά στη χρήση της στο νερό, μπορείτε να κάνετε

άφοβα τις καταδύσεις σας σε βάθος έως και 30 μέτρα. Από πλευράς συνδεσιμότητας

δε, δεν θα πρέπει να έχετε κανένα προβληματισμό, αφού λειτουργεί με όλες τις

τελευταίες εκδόσεις των Windows.

http://blog.public.gr/erchonte-i-nees-sbs-action-cameras-me-nea-souper-

charaktiristika/?utm_source=Public.gr+Latest+News&utm_campaign=d36f88386c-

the_magazine_223_10_2015&utm_medium=email&utm_term=0_60275397ff-

d36f88386c-24188997

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Χρησιμοποιώντας προγράμματα επεξεργασίας εικόνας σε υπολογιστή

για τη βελτίωση η το μοντάζ φωτογραφιών

“Περίεργες” ανύπαρκτες φωτογραφίες

ΤΜΗΜΑ Α’4

ΤΑΜΒΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΤΑΡΕ ΝΤΑΝΙΕΛΑ

Μάρτιος 2015

Χρησιμοποιώντας προγράμματα επεξεργασίας εικόνας σε υπολογιστή για

την βελτίωση ή το μοντάζ των φωτογραφιών (photoshop)

To Adobe Photoshop, ή απλά Photoshop, είναι ένα πρόγραμμα επεξεργασίας

γραφικών που αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Adobe Systems. Αυτή τη

στιγμή αποτελεί ηγέτη της αγοράς (market leader) των προγραμμάτων επεξεργασίας

εικόνων, και είναι το προϊόν - σήμα κατατεθέν της Adobe Systems. Χαρακτηρίζεται

ως "απαραίτητο εργαλείο για τους επαγγελματίες γραφίστες" και θεωρείται πως

προώθησε τις αγορές

των Macintosh, και στη

συνέχεια των Windows. Η

πιο πρόσφατη έκδοση του

Adobe Photoshop είναι η

Adobe Photoshop CS6

(13.0), που κυκλοφόρησε

τον Μάιο του 2012.

Διατίθεται στις εκδόσεις

Standard και Extended. Η

τελευταία διαφοροποιείται

έναντι της απλής έκδοσης

χάρη στα εργαλεία

επεξεργασίας

τρισδιάστατων

αντικειμένων και ανάλυσης ποσοτικών δεδομένων εικόνας.

Ιστορία

Το 1987 ο Τόμας Κνολ, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ανέπτυξε

ένα πρόγραμμα που εμφάνιζε εικόνες σε αποχρώσεις του γκρίζου (grayscale) σε

μονοχρωματικό περιβάλλον. Αυτό το πρόγραμμα, το οποίο ονόμασε Display,

τράβηξε την προσοχή του αδερφού του Τζον Κνολ, ο οποίος πρότεινε στον Τόμας να

αναπτύξει ένα πλήρες πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας. Ο Τόμας έκανε διάλειμμα

έξι μηνών από τις σπουδές του το 1988 και, σε συνεργασία με τον αδερφό του,

ανέπτυξε το πρόγραμμα, το οποίο ονόμασαν ImagePro. Αργότερα το ίδιο έτος, ο

Τόμας μετονόμασε το πρόγραμμα του σε Photoshop και έπειτα από συμφωνία με την

κατασκευάστρια εταιρία σαρωτών Barneyscan, το πρόγραμμα διανεμήθηκε μαζί με

μερικούς σαρωτές. Συνολικά διανεμήθηκαν 200 αντίγραφα του προγράμματος. Εν τω

μεταξύ, ο Τζον ταξίδεψε στο Σίλικον Βάλεϊ και παρουσίασε το πρόγραμμα του στους

μηχανικούς της Apple και στηνAdobe. Και οι δύο παρουσιάσεις ήταν επιτυχείς,

καθώς η Adobe αποφάσισε να αγοράσει την άδεια να διανείμει το πρόγραμμα τον

Σεπτέμβριο του 1988[2]. Η επόμενη έκδοση του προγράμματος, η Photoshop 1.0,

κυκλοφόρησε το 1990 αποκλειστικά για συστήματα Macintosh και είχε μέγεθος 1.44

MB.

Πως γίνεται το photoshop

Ανοίγουμε την εικόνα μας στο Photoshop και πηγαίνουμε στα φίλτρα (Filter-

>Extract…Alt+Ctrl+X)

Τώρα στο Extract επιλέγουμε τον μαρκαδόρο (photo.1) ρυθμίζουμε το

μέγεθος του μαρκαδόρου (photo.2) ανάλογα με της διαστάσεις της εικόνας,

κάνουμε και ένα κλικ στο Smart Highlighting (photo.3) .αρχίζουμε τώρα να

ζωγραφίζουμε το περίγραμμα από αυτό που θέλουμε να κάνουμε extract,

Το ζουμ και το χεράκι θα μας φανούν πολύ χρήσιμα όποτε μην φοβάστε να τα

επιλέξετε ,αν πάλι κάναμε κάποιο λαθάκι επιλέγουμε την γόμα και το

διορθώνουμε

Αφού τελειώσαμε επιλέγουμε τον «κουβά» (photo.1)και κάνουμε κλικ μέσα

στην περιοχή που θέλουμε να πάρουμε (photo.2)

Τέλος κλικ στο οκ (photo.3)

Στην περίπτωση που έγινε μπλε όλη η εικόνα και όχι μόνο η περιοχή που

θέλουμε σημαίνει ότι κάπου αφήσαμε ένα κενό κάνουμε κλικ πάλι στην

εικόνα για να φύγει το μπλε και διορθώνουμε το λαθάκι

Αν όλα πήγαν καλά θα πάρουμε αυτό για αποτέλεσμα , ίσος χρειαστεί λίγο

διόρθωμα ακόμα

αν χρειαστεί το κάνουμε με την γόμα η με το history brush

Δεν έμεινε τίποτα άλλο από το να ανοίξουμε την άλλη εικόνα όπου θέλουμε

να κάνουμε μοντάζ και να σύρουμε επάνω της αυτήν που κάναμε extract

http://el.wikipedia.org/wiki/Photoshop

Όταν δεν υπήρχε Photoshop…

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι γινόταν πριν την… εφεύρεση του Photoshop, όπου όλες οι

φωτογραφίες επεξεργάζονται, σβήνουν

οι ατέλειες, προστίθενται νέα

χαρακτηριστικά και εν τέλει υπάρχει

αυτό το τέλειο αποτέλεσμα που

βλέπετε σε περιοδικά και διαφημίσεις;

Όταν δεν υπήρχε Photoshop είχαμε

τον Gil Elvgren, έναν από τους

σημαντικότερους καλλιτέχνες του

εικοστού αιώνα στο χώρο του.

Μόνο με τις ικανότητές του στο σχέδιο

και μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του

εκάστοτε μοντέλου ανά χείρας και ο

άνθρωπος μεταμόρφωνε τις εικόνες σε

μικρά έργα τέχνης. Έβαζε χρώμα και

δημιουργούσε υπέροχες πολύχρωμες

εικονογραφήσεις αναψυκτικά και

φάρμακα μέχρι ηλεκτρικές συσκευές και εσώρουχα, ο Gil έδινε άλλο χρώμα στις

ρεκλάμες της εποχής του!

http://perierga.gr/2013/08/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-

%CE%B4%CE%B5%CE%BD-

%CF%85%CF%80%CE%AE%CF%81%CF%87%CE%B5-photoshop%E2%80%A6/

Περίεργες ανύπαρκτες φωτογραφίες

O Erik Johansson είναι ένας σουηδός φωτογράφος που ζει και εργάζεται στο

Βερολίνο, με πολύ φαντασία και ιδέες που τις κάνει πραγματικότητα χάρη στη χρήση

του photoshop και άλλων προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας.

http://erikjohanssonphoto.com/work/imagecats/personal/

ΑΝΑΞΑΓΟΕΙΟ ΓΕΛ Ν.ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

«Η τέχνη της φωτογραφίας σήμερα.

Ψηφιακή Φωτογραφία: Πλεονεκτήματα-Μειονεκτήματα»

TMHMA A4

Σωπασουδάκη Ιωάννα-Ειρήνη

Ραγκούση Ευαγγελία

Μάρτιος 2015

«Ο Μαγικός κόσμος της φωτογραφίας»

Με τον όρο σύγχρονη ελληνική φωτογραφία εννοείται η πορεία και η εξέλιξη της

φωτογραφικής τέχνης στον ελληνικό χώρο από το 1980 και εντεύθεν, ημερομηνία

που θεωρείται ορόσημο τόσο για τη δημιουργία ανάλογου θεσμικού πλαισίου, όσο

και για το εννοιολογικό πλαίσιο που χτίστηκε για την τέχνη στην ατομική και στην

ειδησεογραφική της εκδοχή.

Εκθέσεις Φωτογραφίας!

Έκθεση φωτογραφιών στον Πύργο

Έκθεση φωτογραφιών στη Λάρισα

Ψηφιακή φωτογραφία

Η ψηφιακή φωτογραφία είναι η τελευταία και πολλά υποσχόμενη εξέλιξη στον χώρο

της Φωτογραφικής τέχνης. Αν και βασίζεται σε τεχνολογία υπάρχουσα και

διαδεδομένη εδώ και δεκαετίες στις βιντεοκάμερες, μόλις τα τελευταία χρόνια

κατάφεραν οι κατασκευαστές να διαθέσουν σε προσιτές τιμές ψηφιακές

φωτογραφικές μηχανές με υψηλές δυνατότητες. Η ηλεκτρονική ολοκλήρωσή τους

αλλά και η διαρκής έρευνα και ανάπτυξη των αισθητήρων, έχει οδηγήσει την

ψηφιακή φωτογραφία σε επίπεδα ποιότητας που πλησιάζουν το κλασσικό film,

τουλάχιστον σε ότι αφορά τις μηχανές του 135 forma, σε συγκριτικά πολύ υψηλότερο

κόστος βέβαια.

Πλεονεκτήματα: · Η οικονομία, αφού δίνεται η δυνατότητα στον χρήστη να τραβάει απεριόριστες

φωτογραφίες χωρίς να ανησυχεί για το κόστος φιλμ ή εμφάνισης.

· Η δυνατότητα άμεσης προεπισκόπησης των φωτογραφιών που ικανοποιούν τα

κριτήρια σας, αποφεύγοντας τη σπατάλη φιλμ αλλά και δυσάρεστων εκπλήξεων. Η

εκμάθηση έτσι βασικών αρχών της φωτογραφίας είναι πολύ πιο άμεση, και ο

φωτογράφος πολύ πιο σίγουρος.

· Η δυνατότητα οικονομικής αναπαραγωγής απεριόριστων αντίτυπων είτε με τη

χρήση ενός απλού εκτυπωτή (π.χ. τύπου InkJet) είτε με τη χρήση ειδικού εκτυπωτή

φωτογραφιών που συνδέεται με το PC.

· Η δυνατότητα χρήσης νέων τεχνολογιών όπως φίλτρα πραγματικού χρόνου και

σύντομων βιντεοσκοπήσεων.

· Δυνατότητα αλλαγής στην ευαισθησία λήψης χωρίς την αλλαγή film.

· Δυνατότητα ορθής χρωματικής απόδοσης υπό οποιοδήποτε τύπο φωτισμού, χωρίς

την χρήση φίλτρων ή αλλαγή film.

· Οι ψηφιακές εικόνες και τα παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο, αντίθετα με τα

χημικά film και τις εκτυπώσεις κάθε τύπου.

· Τα ψηφιακά μέσα αποθήκευσης δεν επηρεάζονται έντονα από τις θερμοκρασιακές

αλλαγές και την υγρασία, ενώ έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής.

Μειονεκτήματα:

· Υψηλό κόστος απόκτησης. Η σχέση τιμής απόκτησης μίας ψηφιακής μηχανής σε

σχέση με την αναλογική που αντικαθιστά είναι αρκετά υψηλότερο.

· Χαμηλότερη ποιότητα σε σχέση με το συμβατικό film. Σε απαιτητικές εφαρμογές

ακόμα και οι καλύτερες ψηφιακές της αγοράς δυσκολεύονται ή και αδυνατούν να

συναγωνισθούν μηχανές με χημικό film 35mm-Forma 135.Για μεσαίο Forma 6x4.5 ή

και μεγαλύτερο ούτε λόγος.

· Μικρή αυτονομία μπαταρίας. Οι διαθέσιμες τεχνολογίες δεν μπορούν να μας

δώσουν μηχανές με μεγάλη αυτονομία σε προσιτό κόστος. Τα…"ενεργοβόρα"

ηλεκτρονικά συστήματα των ψηφιακών μηχανών δεν επιτρέπουν παρά λίγες ώρες

αυτονομίας ανά φόρτιση, στην καλύτερη περίπτωση.

· Χρόνος μεταφοράς στην μνήμη: Οι περισσότερες ψηφιακές μηχανές χρειάζονται

αρκετό χρόνο μεταξύ 2 λήψεων, ενώ ακόμα και τα μεγαλύτερα μοντέλα δεν παρέχουν

παρά λίγα καρέ το δευτερόλεπτο, και για περιορισμένο αριθμό λήψεων.

· Χρόνος Εκκίνησης: Οι περισσότερες ψηφιακές μηχανές χρειάζονται ένα μικρό έως

και αξιοσημείωτο χρονικό διάστημα από την στιγμή που θα τις ενεργοποιήσουμε

μέχρι την στιγμή που μπορεί να γίνει η 1η λήψη.

· Υψηλό κόστος ειδικών εξαρτημάτων. Η χρήση εξειδικευμένων αξεσουάρ όπως

φίλτρων και οπτικών μετατροπέων για τους φακούς ανεβάζει κατακόρυφα το κόστος

για την ανάπτυξη ενός συστήματος γύρω από τις περισσότερες ψηφιακές.

· Όσο ανεβαίνει η ποιότητα και το μέγεθος των ψηφιακών λήψεων, τόσο πιο

επιτακτική είναι η ανάγκη αγοράς ακριβών μέσων αποθήκευσης για επαρκή

χωρητικότητα και αυτονομία μνήμης.

· Τα καταστήματα που προσφέρουν πλήρεις υπηρεσίες εκτύπωσης για ψηφιακές

μηχανές δεν είναι διαδεδομένα, ενώ οι υπηρεσίες τους είναι κατά κανόνα

υπερτιμημένες.

· Η αξία μεταπώλησης των ψηφιακών μηχανών υποπολλαπλασιάζεται σε ελάχιστο

χρονικό διάστημα, όμοια με αυτήν των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αφού

παρουσιάζονται καλύτερα και φθηνότερα μοντέλα διαρκώς.

Flickr

Το Flickr είναι μια ιστοσελίδα, η οποία δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί φωτογραφίες

και βίντεο. Δημιουργήθηκε αρχικά από την εταιρία Ludicorp και ύστερα

εξαγοράστηκε από την Yahoo!. Η υπηρεσία χρησιμοποιείται συχνά από bloggers για

να ενσωματώσουν τις φωτογραφίες τους στα blogs τους. Τον Σεπτέμβριο του 2010,

το Flickr έφτασε τα 5 δις. φωτογραφιών. Αρκετές από τις φωτογραφίες του Flickr

κυκλοφορούν υπό την άδεια Creative Commons. Η εγγραφή στο Flickr μπορεί να

είναι είτε δωρεάν είτε επί πληρωμή, η οποία παρέχει χρήστες του.

Όσον αφορά τη μαθησιακή διαδικασία, το Flickr μπορεί να συμβάλει σε αυτήν με

ποικίλου τρόπους. Το Flickr επιτρέπει την δημιουργία των private groups, δηλαδή

πρόσβαση να έχουν μόνο τα μέλη που θ καλέσει ο χρήστης, δηλαδή μαθητές,

εκπαιδευτικοί, γονιοί κλπ. Έτσι με αυτήν την εφαρμογή του Flickr οι μαθητές

μπορούν να εργαστούν με ασφάλεια στην σελίδα χωρίς να διαμοιράζεται το υλικό

τους σε τρίτους. Τους δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσουν συζητήσεις από όλα τα

μέλη της ομάδας και να σχολιάζουν το υλικό τους.

Επίσης το Flickr μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διδασκαλία Γεωγραφίας, και όχι

μόνο, αφού οι φωτογραφίες μπορούν να τοποθετηθούν σε παγκόσμιο χάρτη.Με αυτό

τον τρόπο τα παιδιά θα βλέπουν ποιες φωτογραφίες είναι σε συγκεκριμένο σημείο.

Μπορεί επιπλέον το Flickr να αποτελέσει σημείο ενημέρωσης, αφού τα παιδιά

μπορούν να μοιράζονται φωτογραφικό υλικό από διακοπές τους, από λουλούδια, από

φυτά, από τοπία κλπ και να αναλύουν και να συζητούν θέματα γύρω από τις

φωτογραφίες τους.

Instagram

Το Instagram είναι μια δωρεάν εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης που δίνει την

δυνατότητα λήψης, επεξεργασίας και κοινοποίησης φωτογραφιών και βίντεο στο

διαδίκτυο. Οι χρήστες μπορούν να μοιράζονται φωτογραφίες και βίντεο με τους

ακολούθους τους (followers) ή με επιλεγμένη ομάδα φίλων, να σχολιάζουν και να

δηλώνουν ότι μια δημοσίευση τους αρέσει.

Ο χρήστης μπορεί να τραβήξει μια φωτογραφία μέσω της εφαρμογής ή να

χρησιμοποιήσει κάποια που έχει ήδη αποθηκευμένη στο τηλέφωνό του. Πριν την

κοινοποιήσει μπορεί να εφαρμόσει εφέ και φίλτρα, να επισημάνει άλλους χρήστες

στις δημοσιεύσεις του (tag), να προσθέσει περιγραφή και τοποθεσία και να την

κοινοποιήσει κατευθείαν στο Facebook, στο Twitter, στο Flickr, στο Tumblr και στο

Foursquare.

Οι φωτογραφίες έχουν τετράγωνο σχήμα, παρόμοιο με το καρέ των φωτογραφικών

μηχανών Kodak Instamatic και Polaroid. Οι χρήστες μπορούν να τις επεξεργαστούν

και να διαμορφώσουν το τελικό αποτέλεσμα μέσω ειδικά σχεδιασμένων φίλτρων και

ειδικών εργαλείων επεξεργασίας. H δυνατότητα εγγραφής και ο διαμοιρασμού βίντεο

ενσωματώθηκε στο Instagram τον Ιούνιο του 2013.Η εγγραφή βίντεο υποστηρίζεται

προς το παρόν μόνο στις εφαρμογές iPhone και Android. Η μέγιστη διάρκεια του

βίντεο είναι τα 15 δευτερόλεπτα με ελάχιστο χρόνο τα τρία δευτερόλεπτα.

Pinterest

Το Pinterest είναι ένα Κοινωνικό Μέσο στο οποίο κυριαρχούν οι εικόνες, στατικές

και κινούμενες (GIF), ενώ επίσης υποστηρίζεται το βίντεο περιεχόμενο. Τον

τελευταίο καιρό και με νέες λειτουργίες όπως το Guided Search σε υπολογιστές και

κινητές συσκευές, το Pinterest θεωρήθηκε από πολλούς πως εξελίσσεται περισσότερο

σε μηχανή αναζήτησης εικόνων, παρά σε Κοινωνικό Δίκτυο.

Κάθε χρήστης δημιουργεί το προσωπικό του προφίλ, στο οποίο δημιουργεί

πίνακες, τα λεγόμενα και ως boards, στα μπορεί να αποθηκεύσει οποία εικόνες και

βίντεο, τα λεγόμενα και ως pins. Ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει όσα boards

επιθυμεί, είτε φανερά προς τους υπόλοιπους χρήστες, είτε κρυφά μόνο για προσωπική

χρήση.

Στη συνέχεια, ο χρήστης μπορεί να συλλέξει pins για τα boards του είτε μέσω άλλων

χρηστών του Pinterest, είτε μέσω του ίντερνετ από (σχεδόν) οποιοδήποτε site,

κάνοντας χρήση του Pin it Button στους σελιδοδείκτες του browser ή ως επέκταση

του browser.

Κάθε χρήστης μπορεί να ακολουθήσει άλλους χρήστες, χωρίς απαραίτητα εκείνοι να

τον ακολουθήσουν. Κάνοντας follow ένα χρήστη, τότε αυτόματα ο χρήστης

ακολουθεί όλα τα boards του, ενώ έχει και τη δυνατότητα να ακολουθήσει μονάχα

ένα ή περισσότερα boards και όχι όλα.

Αφιέρωμα στις φωτογραφίες γάμου

Η εικόνα στη διαφήμιση

Διαφημιστική φωτογραφία

Μια συγκεκριμένη παρουσίαση θα μπορούσε να γίνει χωρίς την χρήση λέξεων,

αποδίδοντας τις έννοιες και τις προβληματικές που θα παρουσιαστούν ,μόνο με

εικόνες, σήματα, σχέδια και σχήματα. Σε αυτή την περίπτωση ο καθένας από τους

παρευρισκόμενους θα αποχωρούσε έχοντας στο μυαλό του αν όχι ολόκληρο το

σύνολο των παρουσιασθέντων νοημάτων μια δίκια του εξατομικευμένη ερμηνεία

αυτών. Γίνεται έτσι προφανής η σημασία και η ιδιαιτερότητα της οπτικής

επικοινωνίας καθώς και ο κεντρικός ρόλος που διαδραματίζει η εικόνα σε αυτήν.

Άλλωστε δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι μια εικόνα ισούται με 1000 λέξεις. Ο

πολιτισμός τον οποίο έχουμε δομήσει είναι ένας οπτικός πολιτισμός που καθορίζεται

εν πολλοίς από την δύναμη της εικόνας. Ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του

20ου αιώνα αποτέλεσε η ανάπτυξη της φωτογραφικής μηχανής που επέτρεπε στον

άνθρωπο να σταματά τον χρόνο και να φυλακίζει ένα μικρό κομμάτι του με την

ελπίδα ότι στο μέλλον αυτό θα του δώσει χαρά.

Πέραν όμως της επιφανειακής της πρακτικότητας η φωτογραφία άλλαξε βαθύτατα

την ανθρώπινη ψυχολογία καθώς όχι μόνο ο άνθρωπος μπορούσε να βλέπει το

παρελθόν με τα ματιά του άλλα άρχισε να επηρεάζεται και από αυτήν την

αληθοφανή σύλληψη της πραγματικότητας. Η δύναμη της εικόνας άρχισε να τον

επηρεάζει όσο ποτέ άλλοτε καθώς χρώματα και ήχοι δημιουργούσαν ένα πάζλ

απαράμιλλης ομορφιάς και ζωντάνιας που είχε την ικανότητα να ξεκλειδώνει τον

επτασφράγιστο μέχρι τότε εγκέφαλο. Αυτή η αξεπέραστη ανακάλυψη αποτέλεσε την

βάση πάνω στην οποία βασίστηκε η διαφήμιση και η αγοραλογία.

H επιρροή της διαφήμισης και η συμπεριφορά του καταναλωτή

Η σημερινή εποχή είναι η εποχή της διαφήμισης. Παντού διαφημίσεις, στο μετρό,

στους τοίχους, στους δρόμους, στα περιοδικά, στην τηλεόραση, στο internet… Σε

ποιο βαθμό επηρεάζουν τα κριτήρια σας για την αγορά του Χ προϊόντος οι

διαφημίσεις?

Πιστεύω ότι όσο και αν νομίζει κανείς ότι δεν τον επηρεάζει η διαφήμιση, πάντα

υπάρχει υποσυνείδητα αυτός ο παράγοντας κατά την τελική επιλογή του

προϊόντος/υπηρεσίας που θέλει να αγοράσει. Απλά υπάρχουν άτομα που

επηρεάζονται περισσότερο ή λιγότερο από αυτές. Το κατά πόσον επηρεάζει μια

διαφήμιση κάποιον επηρεάζεται από 3 παράγοντες:

Την ιδιοσυγκρασία του ατόμου (έμφυτο)

των αμυνών που λειτούργησαν ως πρότυπα ή που διδάχτηκαν από γονείς και

άλλα σημαντικά πρόσωπα (επίκτητο)

Των αποτελεσμάτων που είχε η εφαρμογή προηγούμενων αμυνών (επίκτητο)

Η διαφήμιση μπορεί να χρησιμοποιεί άλλοτε συγκινησιακά χαρακτηριστικά

(επίκληση στο συναίσθημα) που συνδέουν τον χρήστη με την αγορά ή την χρήση του

προϊόντος και άλλοτε λογικά χαρακτηριστικά (επίκληση στη λογική) όπως τεχνικά

χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα του προϊόντος σε σχέση με τα ανταγωνιστικά.

Ο διαφημιστικός τομέας συνδέεται παραδοσιακά με προϊόντα προς κατανάλωση,

αλλά το μάρκετινγκ έχει επεκταθεί και σε άλλους τομείς, όπως στην "πολιτική

διαφήμιση (διαφημιστικά μηνύματα στη διάρκεια προεκλογικών κυρίως περιόδων)

καθώς και βαθύτερα στην πολιτική ζωή (ειδικοί που επεξεργάζονται την εικόνα

(image) ενός πολιτικού προσώπου για να το καταστήσουν εκλέξιμο με τον θετικό

επηρεασμό της κοινής γνώμης). Ο τομέας έχει επεκταθεί επίσης και σε μη

κερδοσκοπικούς οργανισμούς που πληρώνουν (συνήθως σε μειωμένη τιμή)

διαφημίσεις, ώστε να προβληθεί το έργο τους και να βρουν περισσότερη

ανταπόκριση στο κοινό (π.χ. το υπουργείο υγείας μιας χώρας ζητεί από επαγγελματίες

τη δημιουργία διαφημίσεων που θα οδηγήσουν περισσότερους πολίτες στην απόφαση

να γίνουν δωρητές οργάνων, να δώσουν αίμα κ.λπ.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE

%BC%CE%B9%CF%83%CE%B7

H χρήση της αφίσας στη Σοβιετική ένωση στις αρχές του 20ου αιώνα

Αγκιτπρόπ (ρωσ.: агитпроп) ονομάζεται το σύνολο των πολιτικών τεχνικών, που

αποσκοπούν στην χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Αν και οι μέθοδοι αυτές είναι

κοινές, ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως για αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στη Ρωσική

Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία και τη Σοβιετική Ένωση.

Οι αφίσες που δημιουργούσαν οι ομάδες καλλιτεχνών σε κάθε μεγάλη πόλη, ήταν

γνωστές ως προθήκες Ρόστα και είχαν λαμπρά χρώματα. Τα συνθήματα του

χρησιμοποιούνταν ήταν απλοϊκά, ώστε να διαδώσουν τις μπολσεβίκικες θεωρίες στις

μάζες, που ως επί το πλείστον ήταν αναλφάβητες.

Για παράδειγμα υπήρχαν αφίσες που καλούσαν το λαό να εργαστεί με το όπλο παρά

πόδας ή που ζητούσαν από τις εργάτριες και τις αγρότισσες να συνταχθούν με τους

άντρες υπό την κόκκινη σημαία και να τρομοκρατήσουν την μπουρζουαζία (αστική

τάξη).

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CF%84%CF

%80%CF%81%CF%8C%CF%80

Συμπεριφορά Καταναλωτών και Marketing (μάρκετινγκ)

Η καταναλωτική συμπεριφορά επηρεάζεται από προσωπικά και ψυχολογικά

χαρακτηριστικά, που ποικίλλουν καθώς προσεγγίζουμε τον κάθε καταναλωτή

ξεχωριστά και καθώς αλλάζουμε χώρα. Τα στελέχη του Μarketing αναγνωρίζουν

αυτές τις ιδιομορφίες της ανθρώπινης φύσης και προσπαθούν, με τη βοήθεια της

ψυχολογίας, να εξηγήσουν τη συμπεριφορά του καταναλωτή κατά τη διαδικασία της

απόφασης αγοράς ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Οι σημαντικότερες μεταβλητές

που επηρεάζουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων των καταναλωτών είναι οι ανάγκες

και οι στάσεις, η μνήμη και η πρόσληψη.

Ο βασικός στόχος του μάρκετινγκ, ειδικότερα όσον αφορά τα καταναλωτικά αγαθά,

δηλαδή αυτά που απευθύνονται στους τελικούς καταναλωτές (και όχι σε άλλες

επιχειρήσεις και οργανισμούς, οπότε και γίνεται λόγος για βιομηχανικά

προϊόντα/υπηρεσίες) είναι οι επαναλαμβανόμενες πωλήσεις. Ειδικότερα τα στελέχη

μάρκετινγκ μίας επιχείρησης ή ενός

οργανισμού προσπαθούν να δημιουργήσουν μία

μακροχρόνια σχέση με τον πελάτη

προσφέροντας υψηλή αξία στα προϊόντα τους,

αξία υψηλότερη από τα αντίστοιχα προϊόντα

του ανταγωνισμού. Μέσα από την υψηλότερη

αυτή αξία επιτυγχάνεται το ανταγωνιστικό

πλεονέκτημα της επιχείρησης, δηλαδή η

υπεροχή της ίδιας και των προϊόντων της έναντι

του ανταγωνισμού. Όλα τα παραπάνω με τη

σειρά τους οδηγούν σε πιστότητα των πελατών και τελικά σε επαναλαμβανόμενες

πωλήσεις των προϊόντων / υπηρεσιών της επιχείρησης.

Απόψεις και δείγματα διαφημιστικής φωτογραφίας

Η διαφήμιση είναι μια πληροφορία… μια σκέψη και μια πρόταση. Κάποιες φορές

είναι ένα παιχνίδι, ακόμη κι όταν προκαλεί. Είναι λέξεις ωραιότερες από τις συνήθεις,

είναι εικόνες σπανιότερες, ομορφότερες, μοναδικές.

Η (σωστή) διαφήμιση δεν λέει ψέματα. Λέει πάντα την αλήθεια, με υπερβατικό τρόπο

τις περισσότερες φορές. Η καλή διαφήμιση είναι τέχνη. Εφαρμοσμένη, έστω για να

προλάβουμε τυχόν κακόπιστους.

Κι όταν αναφερόμαστε για διαφήμιση σε έντυπες εφαρμογές, τότε είναι στο χέρι του

ιδιοφυούς καλλιτεχνικού διευθυντή να παραγγείλει, ή να επιλέξει την εικόνα εκείνη

που θα εξυψώσει το προϊόν σε ένα αντικείμενο προτίμησης. Που θα του

κληρονομήσει χαρακτηριστικά τέτοια που θα το διαφοροποιήσουν στα μάτια του

αποδέκτη του μηνύματος.

Δεν είναι το ζητούμενο η γνωστοποίηση στη διαφήμιση. Είναι η προτίμηση. Σπανίως

πλέον, ολοένα και λιγότερο και μόνον από "απαίδευτους" πελάτες ζητείται η ακριβής,

ακριβέστατη απεικόνιση του προϊόντος στη διαφημιστική φωτογραφία. Κι αυτό

αφορά μόνο σε προϊόντα κι εφαρμογές τους.

Στις υπηρεσίες ή την επικοινωνία ιδεολογημάτων τα πράγματα είναι διαφορετικά,

ακόμη χαλαρότερα. Χαίρομαι να σας μεταφέρω την άποψή μου πως αυτή η τάση

συνεχώς ισχυροποιείται. Κι όσο άνθρωποι που μπολιάστηκαν λιγότερο ή

περισσότερο με την Τέχνη της Φωτογραφίας, περνούν επαγγελματικά στη

Διαφήμιση, τόσο περισσότερο θα αντιλαμβάνονται το προφανές. Πως το αφαιρετικό,

το μη εμφανές, το πρωτότυπο, το υπονοούμενο υπερισχύει μακράν του ολοφάνερου.

Από την εφεύρεση της φωτογραφίας κι έπειτα, πολλοί διάσημοι φωτογράφοι

"επιστρατεύτηκαν" και συνεργάστηκαν με λαμπρούς κειμενογράφους κι εξαιρετικούς

γραφίστες κάποιες φορές, κι έφυγαν από τα μονοπάτια της εφαρμοσμένης τέχνης.

Η διαφήμιση μπορεί να παράγει Τέχνη. Η διαφημιστική φωτογραφία μπορεί να την

εξυψώσει εκεί. Πολλά τα καταγεγραμμένα παραδείγματα στο διάβα του χρόνου.

Εδώ ένα σύγχρονο, αφαιρετικό, γοητευτικό, απλό κι υπέροχο διαφημιστικό της

Greenpeace!

…..που έχει κάτι το εντυπωσιακό, με την πρώτη καταλαβαίνεις αυτό που συμβολίζει

η υπαινίσσεται και με δεύτερη ανάγνωση βλέπεις πως είναι μια κολλά ντοσιέ πάνω σε

μια πράσινη τσόχα, πανέξυπνο ……..

Η καταχώρηση αυτή της GREENPEACE, με μήνυμα "Recycle." έγινε από την JWT

Philippinas, και έλαβε το Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ Διαφήμισης της Ασίας που

έγινε στην Πατάγια της Ταϊλάνδης στις αρχές Μαρτίου του 2006. http://www.dpgr.gr/

Διαφημιστική φωτογραφία

Η διαφημιστική φωτογραφία είναι ένας μεγάλος εμπορικός βραχίονας της

φωτογραφίας που γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και στην εποχή της ψηφιακής

φωτογραφίας. Η διαφημιστική φωτογραφία είναι το τμήμα εκείνο της φωτογραφίας

που χρησιμεύει στην προβολή και προώθηση εμπορικών προϊόντων και υπηρεσιών.

Ο ναός της διαφημιστικής φωτογραφίας είναι το φωτογραφικό στούντιο καθώς σε

εντελώς ελεγχόμενες συνθήκες λήψης ο φωτογράφος μπορεί να εκφράσει την

δημιουργικότητα του με τον καλύτερο τρόπο.

Υπάρχουν είδη φωτογραφίας που μοιάζουν με την διαφημιστική φωτογραφία ή που

οι λήψεις μπορούν να γίνουν στο ίδιο στούντιο αλλά συνήθως όταν αναφερόμαστε

στην διαφημιστική φωτογραφία, μιλάμε για την φωτογραφία still life, δηλαδή την

φωτογράφιση αντικειμένων και όχι ανθρώπων παρόλο που πολλές φορές μπορεί να

χρησιμοποιηθεί κάποιο ή κάποια μοντέλα σε συνδυασμό με τα αντικείμενα που

φωτογραφίζουμε.

Κλάδοι της διαφημιστικής φωτογραφίας με ιδιαίτερες δυσκολίες αλλά με

καταπληκτικούς φωτογράφους που τους υπηρετούν, είναι η φωτογραφία αυτοκινήτων

και μοτοσυκλετών, η φωτογραφία κοσμημάτων και η φωτογραφία φαγητών και

ποτών. Το μεγαλύτερο βέβαια κομμάτι της διαφημιστικής φωτογραφίας αφορά απλή

φωτογράφιση αντικειμένων σε λευκό φόντο σαν αυτά που βλέπουμε στα έντυπα των

super market.

http://www.photographyinfo.gr/photography/diafimistikifotografia/index.html http://photocreations.gr/Promotional/Promotional_photography.index.html

Light Denim by Lee

Είναι αλήθεια πως όταν οι διαφημιστές θέλουν κάνουν θαύματα, δημιουργώντας

απίστευτες, πανέξυπνες εικόνες που περνούν το μήνυμα με τον πιο αποτελεσματικό

τρόπο.

http://gossiptime.gr/a/7026/mporei_na_sou_parei_merika_deyterolepta_na_tis_katala

beis_alla_aytes_oi_diafimiseis_einai_megalofyeis

Hut Weber (γερμανική μάρκα καπέλων) Colgate οδοντικό νήμα.

Γλειφιτζούρια Chupa Chups χωρίς ζάχαρη Keloptic (μάρκα οπτικών)

Nivea Men

StrongerMarriage.org

Plant for the Planet

Volkswagen

Orion Telescopes

FedEx Κίνα-Αυστραλία

NATIONAL GEOGRAPHIC SOCIETY

Η National Geographic Society (Εθνική Γεωγραφική Εταιρεία), με έδρα

την Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι μία από τις μεγαλύτερες

εκπαιδευτικές και επιστημονικές, μη κερδοσκοπικές, οργανώσεις παγκοσμίως. Στα

ενδιαφέροντα της περιλαμβάνονται η γεωγραφία, η αρχαιολογία και οι φυσικές

επιστήμες, η προώθηση της περιβαλλοντικής και ιστορικής συντήρησης και η μελέτη

του παγκόσμιου πολιτισμού και ιστορίας.

Η ιστορική αποστολή της είναι «να αυξήσει και να διασκορπίσει τη γεωγραφική γνώση

προωθώντας τη συντήρηση των παγκόσμιων πολιτιστικών, ιστορικών, και φυσικών

πόρων». Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλός της από τον Μάρτιο του 1998, Τζον

Φάρεϊ ο Νεότερος (John M. Fahey, Jr.) δηλώνει ότι ο σκοπός της National

Geographic Society είναι εμπνεύσει τους ανθρώπους να φροντίσουν για τον πλανήτη

τους. Η Εταιρεία διοικείται από εικοσιτριαμελές Συμβούλιο Επιτρόπων, το οποίο

αποτελείται από μια ομάδα διακεκριμένων εκπαιδευτικών, επιχειρηματιών,

επιστημόνων, πρώην ανώτερων κυβερνητικών υπαλλήλων και υπέρμαχων για την

διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.

Η Εταιρεία υποστηρίζει και χρηματοδοτεί την επιστημονική έρευνα και εξερεύνηση.

Στις εκδόσεις της ανήκει και το περιοδικό National Geographic καθώς και άλλα

περιοδικά, βιβλία, σχολικά προϊόντα, χάρτες, ταινίες και διαδικτυακά προϊόντα σε

πολυάριθμες γλώσσες και χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο. Διαθέτει, επίσης, ένα

εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο παρέχει επιχορηγήσεις σε οργανώσεις και άτομα, ώστε

να ενισχυθεί η γεωγραφική εκπαίδευση. Η National Geographic Society, μέσω

της Επιτροπής για την Έρευνα και την Εξερεύνηση, έχει δώσει επιχορηγήσεις για

επιστημονική έρευνα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της, φτάνοντας

πρόσφατα τις 9.000.

Η έρευνα πραγματοποιείται παγκοσμίως και συχνά δημοσιοποιείται μέσα από τα

ιδιόκτητα μέσα της τα οποία φθάνουν σε περίπου 360 εκατομμύρια ανθρώπους σε

όλο τον κόσμο κάθε μήνα. Η National Geographic Society διατηρεί μουσείο στην

έδρα της στην Ουάσιγκτον, ελεύθερο για το κοινό, ενώ έχει υποστηρίξει δημοφιλείς

εκθέσεις, όπως η έκθεση «Βασιλιάς Τουτ» (King Tut), η οποία αποτελούνταν από

θαυμάσια ευρήματα από τον τάφο ενός νεοαποκαλυφθένταΑιγυπτίου Φαραώ και

περιόδευσε σε διάφορες αμερικανικές πόλεις. προτού ολοκληρώσει την Αμερικανική

περιοδεία της στο ίδρυμα Φράνκλιν της Φιλαδέλφεια.

Η National Geographic Society ιδρύθηκε στην Ουάσιγκτον στις 27

Ιανουαρίου 1888 από τριάντα τρεις εξερευνητές και επιστήμονες, οι οποίοι

ενδιαφέρθηκαν για «την οργάνωση μιας Εταιρείας για την αύξηση και τη διάδοση της

γεωγραφικής γνώσης». Οι συζητήσεις για την δημιουργία της είχαν αρχίσει δύο

εβδομάδες νωρίτερα, στις 13 Ιανουαρίου, προτού συγκεντρωθούν στη λέσχη Κόσμος

(Cosmos Club), μια ιδιωτική λέσχη, η οποία βρισκόταν τότε στην πλατεία Λαφαγέτ

(Lafayette Square), κοντά στο Λευκό Οίκο.

Ο Γκάρντινερ Γκρην Χάμπαρντ (Gardiner Greene Hubbard) έγινε ο πρώτος

πρόεδρός της και ο γαμπρός του, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (Alexander Graham

Bell) τον διαδέχτηκε μετά το θάνατό του, το1897.

Ο γαμπρός του Μπελ, Γκίλμπερτ Χόβεϊ Γκρόσβενορ (Gilbert Hovey Grosvenor) έγινε

ο πρώτος συντάκτης του περιοδικούNational Geographic, υπηρετώντας την

οργάνωση για 55 χρόνια, ενώ τα μέλη της οικογένειας Γκρόσβενορ έχουν

διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση συνολικά. Ο Μπελ και ο γαμπρός

του, Γκρόσβενορ, καθιέρωσαν την έννοια του μάρκετινγκ μέσω της ιδιότητας μέλους,

καθώς και την σημαντική χρήση των φωτογραφιών στα περιοδικά.

Το περιοδικό National Geographic είναι ιδιαίτερα γνωστό για τις υπέροχες

φωτογραφίες του. Εδώ ένα δείγμα από φωτογραφίες με πυροτεχνήματα.

http://photography.nationalgeographic.com/photography/photo-tips/photographing-

fireworks/?utm_source=Facebook&utm_medium=Social&utm_content=link_fb20150

704photo-fireworktips&utm_campaign=Content/&sf10516381=1#/fireworks-

minnesota_37117_600x450.jpg

Ο σημερινός πρόεδρος του συμβουλίου των επιτρόπων, ο Γκίλμπερτ Μέλβιλ

Γκρόσβενορ (Gilbert Melville Grosvenor), έλαβε το Προεδρικό Μετάλλιο της

Ελευθερίας (Presidential Medal of Freedom) το 2005 για την συνεισφορά

της National Geographic Society στη γεωγραφική εκπαίδευση.

Το 2004, η έδρα της National Geographic στην Ουάσιγκτον έγινε ένα από τα πρώτα

κτίρια που έλαβαν την «πράσινη» πιστοποίηση από την Global Green USA.

Η National Geographic Society έλαβε το Βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας τον

Οκτώβριο του 2006, στο Οβιέδο της Ισπανίας.

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ Ν.ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Φωτογραφίες από δορυφόρους

Α4

Κρικορ Τζεβαχιριαν

2015

Η πρώτη φωτογραφία από το διάστημα

Το πρώτο πορτρέτο της Γης από το Διάστημα τραβήχτηκε από έναν πύραυλο

ναζιστικής τεχνολογίας.

Η ασπρόμαυρη, μάλλον θολή εικόνα ελήφθη σε ύψος άνω των 100 χιλιομέτρων από

έναν αμερικανικό πύραυλο V-2, ο οποίος εκτοξεύτηκε στις 24 Οκτωβρίου 1946 από

την βάση του Γουάιτ Σαντς στο Νιου Μέξικο των ΗΠΑ. Η φωτογραφική μηχανή των

35 χιλιοστών ανακτήθηκε μετά τη συντριβή του πυραύλου στο έδαφος.

Η πρωτότυπη εκτύπωση της ιστορικής εικόνας δημοπρατήθηκε την Πέμπτη από τον

οίκο Dreweatts & Bloomsbury στο Λονδίνο, στην τιμή των 1.400 λιρών

Οι διαβόητοι πύραυλοι V-2 αναπτύχθηκαν στη ναζιστική Γερμανία από τον φυσικό

και μηχανικό Βέρνερ φον Μπράουν, ο οποίος παρά την κακή φήμη του θεωρείται

σήμερα πρωτοπόρος της διαστημικής εποχής.

Ο V-2, ο πρώτος βαλλιστικός πύραυλος μεγάλου βεληνεκούς, σχεδιάστηκε ειδικά για

τον βομβαρδισμό Συμμαχικών στόχων, κυρίως του Λονδίνου, ως αντίποινα για το

βομβαρδισμό γερμανικών πόλεων τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με τη λήξη του πολέμου, ο Βέρνερ φον Μπράουν στρατολογήθηκε στο πυραυλικό

πρόγραμμα των ΗΠΑ, όπου εργάστηκε μέχρι το 1972.

Επέβλεψε μάλιστα την ανάπτυξη του πυραύλου Saturn που χρησιμοποιήθηκε στην

πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη το 1969.

Μερικές Καταπληκτικές φωτογραφίες από δορυφόρους

O ΤΥΦΩΝΑΣ ΧΑΓΙΑΝ

Έκρηξη του ηφαιστείου Σακαραζίμα στην Ιαπωνία

Η πόλη Ρέμο στην έρημο της Νεβάδα

Σύννεφα πάνω από νησάκι Isla Socorro στον Ειρηνικό Ωκεανό, στις

22 Μαΐου. Φωτογραφία από τον δορυφόρο Aqua της Νάσα

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ Ν.ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Φωτογραφίες από την ΝΑSA

Α4

ΡΟΖΟΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ NASA ΠΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ

1. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε σε μακρινό γαλαξία ένα

σουπερνόβα και το φωτογράφησε

Ο όρος υπερκαινοφανείς αστέρες ή σουπερνόβα (supernova)αναφέρεται σε

διάφορους τύπους εκρήξεων που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων κατά

τις οποίες παράγουν εξαιρετικά φωτεινά αντικείμενα, αποτελούμενα από πλάσμα,

(ιονισμένη ύλη) και των οποίων η αρχική φωτεινότητά τους στη συνέχεια αδυνατίζει

μέχρι του σημείου της αφάνειας μέσα σε λίγους μήνες.

2. Θεαματική έκρηξη στην επιφάνεια του Ήλιου

3. Το Νεφέλωμα «Κεφάλι της Μάγισσας»

Το όνομα αυτού του νεφελώματος προέρχεται

από την ομοιότητά του με την… κακιά

μάγισσα των παραμυθιών, γι’ αυτό το

ονόμασαν «Witch Head Nebula». Το

συνέλαβε ο φακός του διαστημικού

τηλεσκόπιου WISE (Wide-field Infrared

Survey – Έρευνα υπέρυθρης ακτινοβολίας με

εικόνες ευρέως πεδίου) της NASA με την

υπέρυθρη όρασή του. Τα σύννεφα του

νεφελώματος, αποτελούν ένα μαιευτήριο

νέων άστρων και η σκόνη του λάμπει με ένα

πράσινο φως.

4. Το νεφέλωμα M78:

Τα λαμπερά νέφη σκόνης στο

νεφέλωμα του Ωρίωνα.

5. Το νεφέλωμα «Κεφάλι Αλόγου» – Horsehead Nebula

6. Φωτογραφία του νησιού Φλόρες της Ινδονησίας από το διάστημα από το φακό

του δορυφόρου επιστημονικής έρευνας της NASA.

7. Το Ήτα Καρίνας:

Είναι ένα αστρικό σύστημα σε

απόσταση περίπου 7.500 ετών φωτός

από το ηλιακό σύστημα. Το σύστημα

περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο αστέρια,

ένα από τα οποία είναι αστέρας Βολφ-

Ραγιέ.

8. Στον γαλαξία NGC 6946 «σκάνε» συνεχώς σουπερνόβα που τον κάνουν να

λάμπει σε διάφορα χρώματα.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα

μια εντυπωσιακή φωτογραφία του

σπειροειδούς γαλαξία NGC 6946

που βρίσκεται σε απόσταση 22

εκατομμυρίων ετών φωτός από τη

Γη

9. Αστεροειδείς απεικονίζονται μαζί με αστέρα που «σβήνει»

Το διαστημικό τηλεσκόπιο της

NASA WISE κατέγραψε αυτήν

την εικόνα στην οποία δύο

αστεροειδείς προβάλλονται κοντά

σε έναν αστέρα που βρίσκεται στη

φάση θανάτου. Το θερμό αέριο και

η σκόνη που απομακρύνονται από

το κέντρο του νεφελώματος

δημιουργούν αυτήν την όμορφη

μπλε απεικόνιση (Το ψυχρότερο

αέριο το οποίο βρίσκεται πιο

κοντά στο κέντρο δημιουργεί την

πορτοκαλί απεικόνιση). Στο

κέντρο υπάρχει ο πυρήνας του αστέρα, ο οποίος είναι πολύ θερμός και ονομάζεται

λευκός νάνος.

10. Αστρογέννεση

Το διαστημικό τηλεσκόπιο

Spitzer της ΝASA

απαθανάτισε αυτήν την

εικόνα της περιοχής γέννησης

αστέρων W5. Υπάρχουν

γεννήσεις αστέρων σε αυτήν

την εικόνα – οι μεγαλύτερης

ηλικίας αστέρες φαίνονται

σαν μπλε τελείες, ενώ οι

νεοσχηματίζομενοι αστέρες

βρίσκονται σε περιοχές

επάνω στην λευκότερη

περίμετρο της κοιλότητας

εντός της οποίας βρίσκονται οι γηραιότεροι. Οι λευκότερες περιοχές είναι τα μέρη

που δημιουργούνται οι νέοι αστέρες.

10 καταπληκτικές φωτογραφίες από την ΝΑSA

1.Μεγάλη έκρηξη στον ήλιο

2.Το Νεφέλωμα του Καρκίνου

3. Ο Πλανήτης Γη : ο πλανήτης του

νερού

4. Ο Τυφώνας Νάμπι

5.Το ηφαίστειο ΜΑΝΑΜ στη Νέα

Γουινέα

6. Φυτοπλακτόν ανθίζουν στη θάλασσα

Μπάρεντ

7.Το νεφέλωμα Ταραντούλα

8.Ο Μεσιέ 66 σπειροειδής γαλαξίας

9.Δύο γαλαξίες συγκρούονται

10.Λεπτομέρεια της χερσονήσου

Καμτσάτκα

http://twistedsifter.com/2011/11/15-mind-blowing-featured-images-by-nasa/

http://perierga.gr/2013/12/%CE%BF%CE%B9-10-

%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%C

F%82-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE

%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-

%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-2013/

Το πορτρέτο στη φωτογραφία

Ιστορική αναδρομή.

Η εργασία αυτή είναι του Πέτρου Χρηστίδη παρουσιάστηκε στο Φωτογραφικό

Κέντρο Θεσσαλονίκης τον Απρίλιο του 2006 στα πλαίσια της φωτογραφικής έκθεσης

με θέμα το πορτρέτο.

Αν ανοίξουμε ένα λεξικό θα δούμε ότι η λέξη προσωπογραφία (πορτρέτο) σημαίνει

τη ζωγραφική απεικόνιση των σωματικών χαρακτηριστικών του προσώπου. Η τέχνη

της προσωπογραφίας πήρε κατά καιρούς διάφορες σημασίες και ερμηνείες σε σχέση

με τον εκάστοτε πολιτισμό και τις αισθητικές τάσεις της κάθε εποχής.

Στην αρχαία Μεσοποταμία και την Αίγυπτο είχε πάρει συμβολικό χαρακτήρα και

εξυπηρετούσε και μαγικο-θρησκευτικούς σκοπούς.

Στην αρχαία Ελλάδα το πορτρέτο είχε σκόπιμο χαρακτήρα γιατί δεν απέβλεπε στην

πιστή αναπαράσταση του προσώπου τόσο όσο στο να δημιουργήσει έναν τύπο. Η

προσωπογραφία του Μ. Αλεξάνδρου είναι χαρακτηριστική γιατί προσπαθεί να

προβάλει την ηρωική πλευρά του χαρακτήρα του στρατηλάτη.

Η ρωμαϊκή προσωπογραφία αναπτύχθηκε ακολουθώντας τα ελληνικά πρότυπα του

2ου και 1ου αιώνα καθώς και τις προρωμαϊκές επιρροές των Ετρούσκων από τις

λύθηκες και τις σαρκοφάγους.

Τον 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ. έχουμε τις νεκρικές προσωπογραφίες του Ελ Φαγιούμ στην

Αίγυπτο που είναι από τις ωραιότερες της ελληνιστικής – ρωμαϊκής περιόδου.

Τον 4ο αιώνα και μετά τα πορτρέτα λαμβάνουν ιερατικά χαρακτηριστικά όπως

δείχνουν οι τεράστιες κεφαλές του Μ. Κωνσταντίνου ( στη Ρώμη, μουσείο

Καπιτωλίου) και του Θεοδοσίου του Μεγάλου.

Τα ιερατικά αυτά χαρακτηριστικά τα βρίσκουμε από τον 5ο αιώνα και μετά στην

εκκλησιαστική εικονογραφία των αγίων και των αποστόλων και αργότερα των

βασιλιάδων και των πνευματικών αρχηγών της εκκλησίας καθώς και των

αυτοκρατόρων του μεσαίωνα.

Από το 13ο αιώνα και μετά μπορεί να συναντήσει κανείς το φυσιογνωμικό πορτρέτο

του ατόμου και να το αναγνωρίσει από τα χαρακτηριστικά του προσώπου και όχι πια

με τα σύμβολα ή επιγραφές που αποτελούσαν στοιχεία της προσωπογραφικής

διαδικασίας και αντίληψης.

Δύο αιώνες μετά περίπου το 1400 μ.Χ αρχίζει η προσωπογραφία να αντιμετωπίζεται

ως καλλιτεχνικό γεγονός και δημιούργημα κυρίως γιατί το πρόσωπο αρχίζει να

αποκτά μεγαλύτερη αξία.

Στα τέλη του 15ου και 16ου αιώνα στην Ευρώπη κυριαρχεί η ιταλική

προσωπογραφία παρουσιάζοντας διάφορες σχολές, κυρίως κατά πόλεις, με ιδιαίτερα

χαρακτηριστικά η κάθε μια.

Αντίστοιχες σχολές προσωπογραφίας με μεγάλο ενδιαφέρον παρατηρούμε στην

Ισπανία και στη Γερμανία που με τη σειρά της επέδρασε στην αγγλική

προσωπογραφία.

Στην Ευρώπη του 18ου αιώνα παρουσιάζουν ενδιαφέρον δύο κυρίως τάσεις στην

προσωπογραφία. Η μία είναι η αρχαϊκο-αλληγορική με πολλούς εκπροσώπους και η

άλλη η ρεαλιστική που κυρίως αναπτύχθηκε στη Γαλλία. Το 19ο αιώνα οι

εμπρεσιονιστές Μανέ, Ντεγκά, Ρενουάρ άρχισαν να αντιδρούν στην ρεαλιστική και

αντικειμενική απεικόνιση του μοντέλου. Η αντίδραση αυτή θα οδηγήσει τη σύγχρονη

τέχνη από το ένα μέρος στην διάλυση της μορφής με την πρόσθεση της ογκομετρικής

και φορμαλιστικής αναζήτησης (μιλάμε φυσικά για τον κυβισμό) και από το άλλο

μέρος στην παραμόρφωση της ανθρώπινης μορφής (μιλάμε φυσικά για τον

εξπρεσιονισμό).

Στα μέσα του 19ου αιώνα ανακαλύπτεται η φωτογραφία μια νέα μορφή απεικόνισης

που με μηχανικά και χημικά μέσα θα είναι σε θέση πλέον, εκτός των άλλων, να

προσωπογραφεί. Όπως την κάθε μορφής τέχνης έτσι και τη φωτογραφία την

απασχολεί πάρα πολύ ο άνθρωπος γενικά και το πρόσωπό του ειδικότερα. Γεννιέται

λοιπόν το φωτογραφικό πορτρέτο, η φωτογραφική προσωπογραφία. Δεν είναι δε

τυχαίο ότι δύο μόλις χρόνια μετά την πρώτη φωτογραφία, στο Παρίσι ανοίγει το

πρώτο στούντιο πορτρέτων όπου χιλιάδες παριζιάνοι, επώνυμοι και ανώνυμοι

προστρέχουν για ένα πορτρέτο τους. Φυσικά αυτή η υστερία εξηγείται γιατί μέχρι

τότε ο μόνος τρόπος για να έχει κάποιος το πορτρέτο του ήταν η ζωγραφική και

σπάνια η γλυπτική, πράγμα που μόνο οι άρχοντες, οι ηγεμόνες, οι εκκλησιαστικοί

άρχοντες και οι πλούσιοι είχαν τη δυνατότητα.

H διαδικασία

Κατά τη διαδικασία λήψης ενός πορτρέτου εμπλέκονται δύο έμψυχοι παράγοντες: το

φωτογραφιζόμενο πρόσωπο (μοντέλο) και ο φωτογράφος. Η διαλεκτική σχέση αυτών

των συνιστωσών δίνουν τη συνισταμένη της προσωπογραφίας.

Το μοντέλο.

Θα παρατηρήσουμε ότι τρεις είναι οι εκδοχές, οι στάσεις που μπορεί να υπάρξουν

από πλευράς μοντέλου κατά τη φωτογράφηση.

1. να μην έχει επίγνωση της διαδικασίας φωτογράφησης του

2. να έχει επίγνωση της φωτογράφησής του και να μη συμμετέχει, να αδιαφορεί σαν

να μη συμβαίνει τίποτα

3. να συμμετέχει πλήρως, να συναινεί.

Τα χαρακτηριστικά και τα δεδομένα που διέπουν και σχηματοποιούν το τελικό

πορτρέτο και στις τρεις περιπτώσεις θα είναι διαφορετικά.

Στην πρώτη περίπτωση όπου το φωτογραφιζόμενο άτομο δεν έχει επίγνωση του

γεγονότος ότι μια κάμερα έχει στραφεί κατά πάνω του, συνεχίζει να στέκεται ή να

δρα απόλυτα φυσικά. Μόνο η παρουσία του συμβάλλει στο πορτρέτο. Δεν υπάρχει

διαλεκτική σχέση αυτού και του φωτογράφου. Η σχέση είναι άνιση και την απόλυτη

ευθύνη για το αποτέλεσμα την έχει ο φωτογράφος ο οποίος καλείται μέσω των

χαρακτηριστικών του προσώπου ή και του σώματος να ανακαλύψει την αλήθεια του

εικονιζομένου, να υπερβεί την ξερή αντιγραφή και να δημιουργήσει το αποτέλεσμα

που επιθυμεί. Απαιτείται δηλαδή μια αναλυτική ικανότητα του φωτογράφου. Εδώ

συμβαίνει ότι ακριβώς με τη φωτογράφηση των μωρών που δεν έχουν καν συνείδηση

ότι φωτογραφίζονται.

Στη δεύτερη περίπτωση όπου το μοντέλο έχει συνείδηση της φωτογράφησής του

αλλά δεν αντιδρά, δε συμμετέχει, αδιαφορεί, συμβαίνουν περίπου τα ίδια και με την

πρώτη περίπτωση. Στο σημείο αυτό θα μπορούσε να γίνει η παρατήρηση ότι το

μοντέλο αδιαφορεί γιατί ο πολιτισμός της φωτογραφίας στη σύγχρονη εποχή έχει

καταστήσει τη φωτογράφηση και κατά συνέπεια τη φωτογραφία κάτι το κοινότοπο

και επομένως αδιάφορο. Μπορεί όμως η στάση αυτή από ψυχαναλυτική άποψη να

σημαίνει και αδιαφορία του ατόμου για την εικόνα του στην κοινωνία ή και χαμηλό

βαθμό αυτοεκτίμησης.

Στην Τρίτη εκδοχή το μοντέλο έχει απόλυτη επίγνωση της φωτογράφησης αφού με τη

συναίνεσή του συντελείται η διαδικασία. Έχουμε εδώ ένα συμβόλαιο, μια

συναποδοχή και συγχρόνως μια αντίστιξη. Από τη μια μεριά στήνεται το μοντέλο και

από την άλλη η φωτογράφος. Το μοντέλο με πλήρη συνείδηση εγκαταλείπει τις

ενστικτώδεις άμυνές του, αφήνεται, ξεγυμνώνεται και δέχεται την ανελέητη ματιά

του φακού που το σημαδεύει. Αποδέχεται την επιθετικότητα του φωτογράφου και

παίζει το ρόλο της λείας. Υπάρχει η περίπτωση όμως το μοντέλο με τη δυνατή

προσωπικότητά του να γίνει κυρίαρχος του παιχνιδιού και να επιβάλει αυτό τους

όρους του στο φωτογράφο, με το βλέμμα, με την έκφραση, με την κίνηση και στάση

του. Ο φωτογράφος μια τέτοια πληθωρική προσωπικότητα μάλλον δεν πρέπει να

προσπαθήσει να την τιθασεύσει, αλλά να την αφήσει να ξεδιπλωθεί και να

παρασυρθεί στο γοητευτικό παιγνίδι της εσωτερικής επικοινωνίας.

Πόσο δύσκολα όμως ή πόσο εύκολα δέχεται να φωτογραφηθεί ο άνθρωπος;

Σε παλαιότερους καιρούς όπου ο πολιτισμός της εικόνας και ειδικότερα της

φωτογραφίας δεν είχε γενικευτεί οι φωτογραφιζόμενοι άνθρωποι έδειχναν μια σχεδόν

φυσική και υποσυνείδητη φοβία προς το φακό. Έκρυβαν το πρόσωπό τους,

απομακρύνονταν ή και αντιδρούσαν ακόμη και επιθετικά προς το φωτογράφο. Ίσως,

μη όντας εξοικειωμένοι με τη φωτογράφηση, νόμιζαν ότι ο φακός τους απογυμνώνει,

τους αποκαλύπτει, μαθαίνει τα μυστικά τους. Αυτή η συμπεριφορά αν αναλυθεί θα

δούμε ότι τα μοντέλα διαισθάνονταν τη δύναμη του φακού, διαισθάνονται χωρίς να

το ξέρουν ότι ανάμεσα σε αυτούς και το φωτογράφο αναπτύσσονταν ένας διάλογος

αποκαλυπτικός. Στο σημείο αυτό ίσως και να βρίσκεται η ουσία της

προσωπογραφίας.

Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά παρατηρούμε σε κοινωνίες μη εκσυγχρονισμένες

αλλά και σε κοινωνικά στρώμα με χαμηλότερη καλλιέργεια όπου δεν έχουν

αφομοιώσει τελείως την κυριαρχία και τον καταιγισμό της εικόνα και ειδικότερα της

φωτογραφίας.

Στις περιπτώσεις που δεν ισχύουν τα παραπάνω και κυρίως στις μεσοαστικές και

πάνω τάξεις καθώς και στα στρώματα με ανώτερη κουλτούρα όχι μόνο δεν

παρατηρείται δισταγμός και φοβία προς τη φωτογράφηση, αλλά παρατηρείται μια

φωτολαγνεία. Φαίνεται πως ζώντας ο άνθρωπος σε μια πιο απρόσωπη, μεγάλη,

ομογενοποιημένη κοινωνία αποζητά την αυτοεπιβεβαίωση, την προβολή της

ατομικότητας και μοναδικότητας του, την έστω και για 15΄διασημότητα. Και η

φωτογραφία είναι ένα θαυμάσιο μέσο γι’ αυτό το σκοπό.

Ο φωτογράφος

Η προσωπογραφία του ανθρώπου παραμένει ένα από τα αρχέγονα και παντοτινά

δυνατά θέματα που απασχολούν τον φωτογράφο καλλιτέχνη και τη καλλιτεχνική

φωτογραφική δημιουργία γενικότερα. Ο άνθρωπος μέσω της τέχνης ασχολείται με τις

μεγάλες ιδέες όπως η ζωή, ο θάνατος, ο πόλεμος, η ειρήνη, η αγάπη, η ευτυχία, ο

πόνος, η φύση και φυσικά ο ίδιος ο εαυτός του. Ο εαυτός του και σαν δρών ον μέσα

στη φύση αλλά και σαν αυτόνομο ον με εσωτερικότητα και πολυπλοκότητα. Το

χαρακτηριστικότερο φυσικά στοιχείο του ορισμού του ανθρώπου, σε σημειολογικό

επίπεδο, είναι το πρόσωπο. Στο επίπεδο του συμβολισμού το ακέφαλο, απρόσωπο όν

δεν είναι τίποτα, δεν είναι κανένας. Εάν θέλουμε να καταστρέψουμε, να

εξαφανίσουμε την ατομική αξιοπρέπεια και αυθυπαρξία, πρέπει να χωρίσουμε το

πρόσωπο από το σώμα.

Από τα παραπάνω ίσως καταδεικνύεται η σπουδαιότητα του φωτογραφικού θέματος

«προσωπογραφία ή πορτρέτο».

Ο φωτογράφος πορτρέτου και στις τρεις περιπτώσεις προσωπογραφίας, δηλαδή όταν

το μοντέλο δεν ξέρει ότι φωτογραφίζεται, όταν ξέρει και αδιαφορεί ή όταν ξέρει και

συναινεί αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να γίνει ένας ξερός αντιγραφέας της

πραγματικότητας και το αποτέλεσμα να είναι τελείως επίπεδο και αδιάφορο.

Η γενικότερη παιδεία του φωτογράφου, η γενική παιδεία της τέχνης, η ειδική

φωτογραφική παιδεία και η γνώση του μέσου δηλαδή της τεχνικής της φωτογραφίας

είναι τα εφόδιά με τα οποία μπορεί να σταθεί πίσω από την κάμερα και απέναντι από

το μοντέλο. Έτσι θα είναι σε θέση να αναπτύξει τους κώδικες επικοινωνίας με το

πρόσωπο και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια οπτική διαλεκτική μαζί του.

Πρέπει να λειτουργήσει με το δίπολο σχήμα πομπός – δέκτης. Αποστέλλει τα

κατάλληλα μηνύματα προς το μοντέλο, το ενεργοποιεί, και στη συνέχεια σαν δέκτης

συλλαμβάνει τα αντιδραστικά μηνύματα του μοντέλου, τα επεξεργάζεται με τους

αλγόριθμους του μυαλού και της καρδιάς του και… στην κατάλληλη στιγμή πατάει

το κουμπί του κλείστρου της κάμερας.

Μοντέλο και φόντο

Μια πτυχή της προσωπογραφίας που, κατά την γνώμη μου, δε σχολιάζεται σχεδόν

καθόλου είναι η σχέση που υπάρχει μεταξύ του προσώπου που απεικονίζεται και του

φόντο μέσα στο οποίο το πρόσωπο απεικονίζεται. Το δίπολο δηλαδή πρόσωπο και

φόνο. Πως συλλειτουργούν αυτά τα δύο στοιχεία ώστε να επιτευχθεί το τελικό

αποτέλεσμα?

Η πιο κλασσική, προβλέψιμη περίπτωση είναι το πρόσωπο να τοποθετηθεί μπροστά

από ένα φόντο απροσδιόριστο, ασαφές ούτως ώστε το βλέμμα και ο νους του θεατή

υποχρεωτικά να επικεντρωθούν στον εικονιζόμενο χωρίς να ασχολείται και με άλλα

στοιχεία μέσα στο κάδρο που να του αποσπούν το ενδιαφέρον από αυτόν. Στην

περίπτωση που δεν μπορεί να ελέγξει το φόντο, κάνει χρήση του ελάχιστου βάθους

πεδίου για να το φλουτάρει όσο είναι δυνατόν. Έτσι το πορτρέτο κυριαρχεί απόλυτα

μέσα στο κάδρο. Είναι ο πιο άμεσος, ίσως δυνατός τρόπος προσωπογραφίας όπου ο

φωτογράφος δεν αφήνει σχεδόν καμιά δυνατότητα στο θεατή να ξεφύγει από την

ανάγνωση που του επιβάλλει. Αυτό είναι ίσως και το πρώτο μάθημα που παίρνει ο

φωτογράφος που ασχολείται με την προσωπογραφία. Διαισθάνομαι ότι αυτό το είδος

του πορτρέτου μπορεί να είναι και το πιο αυστηρό και δύσκολο λόγω των ελάχιστων

μέσων που χρησιμοποιούμε.

Ο κλασσικός και φυσικός αυτός κανόνας όμως εύκολα μπορεί να κουράσει και

αντιδραστικά λειτουργώντας ο φωτογράφος νιώθει την ανάγκη να το σπάσει, να τον

υπερβεί.

Μια άλλη όμως εκδοχή είναι το πρόσωπο να τοποθετηθεί μέσα στο φυσικό χώρο που

υπάρχει, κινείται, λειτουργεί. Μπορεί ο χώρος αυτός να αποτελεί και τον προσωπικό

χώρο του μοντέλου (χώρος εργασίας, διασκέδασης, άθλησης, ξεκούρασης κ.ά.) με

αποτέλεσμα τα στοιχεία του φόντου να εκφράζουν το πρόσωπο, να το χαρακτηρίζουν

και επομένως να συμπληρώνουν την όλη σύνθεση της προσωπογραφίας. π.χ το

πορτρέτο ενός ζωγράφου μέσα στο εργαστήρι του.

Επίσης μια άλλη εκδοχή είναι ο φωτογράφος να τοποθετεί το μοντέλο του σε φόντο

τελείως άσχετο, τελείως αυθαίρετο, όπου φόντο και εικονιζόμενο πρόσωπο να

φαίνεται ότι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Τότε ο θεατής βρίσκεται μπροστά σε

ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις. Πρέπει

αναπόφευκτα να συνδυάσει τα σημειολογικά χαρακτηριστικά του προσώπου με τα

στοιχεία του φόντου, να προσπαθήσει – εκ πρώτης όψεως- να βρει τις σχέσεις τους

και να καταλήξει στην πνευματική και αισθητική αποδοχή ή και απόρριψη της

φωτογραφίας. Το θέμα είναι πολύ δύσκολο και πολύπλοκο. Δημιουργεί μια

εσωτερική αναστάτωση και μια νοητική διαδρομή έως ότου επέλθει η ανάγνωση και

κατά συνέπεια η ηρεμία του θεατή. Κάθε θεατής είναι απόλυτα ελεύθερος να κάνει

τους δικούς του συνδυασμούς, τις δικές του συσχετίσεις και να χρησιμοποιήσει το

προσωπικό του λεξικό με το οποίο θα κάνει την ανάγνωση της εικόνας. Όλα βέβαια

είναι συνάρτηση της προσωπικής παιδείας του κάθε θεατή.

Η περίπτωση αυτού του είδους του πορτρέτου με συγκινεί περισσότερο από κάθε

άλλο. Έχει μια γοητεία και ένα απρόβλεπτο τέλος. Εάν ένας θεατής ρωτήσει το

φωτογράφο « γιατί αυτό το φόντο? Τι ήθελες να πεις με αυτό το φόντο? είμαι

σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πάρει σαφή και καθησυχαστική απάντηση, γιατί

απλούστατα ο καλλιτέχνης δεν ξέρει την απάντηση. Ενώ όμως όλα τα στοιχεία

φαίνονται αυθαίρετα , στο βάθος υπάρχει μια σχέση του προσώπου και του φόντου,

μια σχέση που είναι αποτέλεσμα όλης της γενικής και καλλιτεχνικής κουλτούρας του

φωτογράφου, όλης της καλλιτεχνικής διαδρομής του και περιπέτειας.

http://www.fotoart.gr/arthra/portrait/index.html

Οι 10 διασημότεροι φωτογράφοι πορτρέτων που τα έργα τους

συγκλόνισαν τον κόσμο

Η φωτογράφιση ανθρώπων σε όλο τον κόσμο δεν έγκειται μόνο στη δημιουργία ενός

πορτρέτου. Πρόκειται για τη σύλληψη μιας στιγμής, ενός συναισθήματος στην

αιωνιότητα και ορισμένοι ξέρουν να το κάνουν καλύτερα από τον καθένα.

Στιβ ΜακΚάρι

Έγινε διάσημος για το πορτρέτο της μικρής Αφγανής με τα εκθαμβωτικά μάτια σε

καταφύγιο προσφύγων στο Πακιστάν. Το έργο του θεωρείται το πιο αναγνωρίσιμο

εξώφυλλο του National Geographic

Λι Τζέφρις Η συλλογή του από ασπρόμαυρα πορτρέτα αστέγων είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Προσπαθεί να αποδώσει μία σπίθα ελπίδας στα μάτια του θέματος του.

Ο Άγγλος φωτογράφος Lee Jeffries, φωτογραφίζει καθημερινά αστέγους στην

Βρεττανία και έχει βραβευτεί για τα γεμάτα δύναμη αλλά και ευαισθησία πορτραίτα

του.

Άνθρωποι που από την μία μέρα στην άλλη βρέθηκαν στον δρόμο. Βλέποντας αυτές

τις φωτογραφίες, ίσως πάψουμε να τους νομίζουμε αόρατους και να ρίχνουμε μία πιο

προσεκτική μάτιά αλλά και διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτά τα άτομα.

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/kosmos/photos/30-sygklonistika-portreta-

astegon-tou-lee-jeffries

Τζίμι Νέλσον Είναι γνωστός για τα πορτρέτα του από ιθαγενείς φυλές σε περισσοερες από 16

χώρες. Τα έργα του λένε την ιστορία του ανθρώπου και το σχετικό άλμπουμ του

θεωρείται συλλεκτικό.

Ρεχάν Επικεντρώθηκε ειδικά στη φωτογράφιση σε Βιετνάμ, Ρατζαστάν και Κούβα. Είναι

διάσημος γιατί πιάνει την ψυχή των θεμάτων του και αποτελεί αναμφισβήτητα έναν

από τους καλύτερους φωτογράφους πορτρέτων στον κόσμο.

Ερικ Λαφόργκ

Διάσημος για τις φωτογραφίες του από τη Βόρεια Κορέα, ο Λαφόργκ έχει μια ιστορία

για κάθε άτομο που έχει φωτογραφίσει. Από τις φυλές της Ναμίμπια στους Γιεζέντι

του Κουρδιστάν, οι ιστορίες του είναι συναρπαστικές και οι φωτογραφίες του απεικονίζουν πραγματικά συναισθήματα.

Μάνι Λιμπρόντο Με τη συστηματική χρήση του photoshop, τα έργα του Λιμπρόντο δεν λένε απλώς

μια ιστορία, αλλά αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης.

Λίζα Κριστίν

Είναι ανθρωπίστρια φωτογράφος που καταγράφει τους αυτόχθονες πολιτισμούς σε

περισσότερες από 100 χώρες που απεικονίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσα μας.

Είναι επίσης γνωστή για τον ρόλο της στη δημόσια έκθεση της σύγχρονης δουλείας.

Ντέιβιντ Λαζάρ Απαθανατίζει συγκλονιστικά πορτρέτα στη Βραζιλία.

Τζόελ Σάντος Τα εκπληκτικά του πορτρέτα τα λένε όλα. Ο Σάντος εστιάζει στα συναισθήματα των

θεμάτων του.

Φιλ Μπόρτζες Οι φωτογραφίες των προσφύγων από το Θιβέτ είναι μοναδικές και οι δυσκολίες της

καθημερινότητάς τους είναι αισθητές σε ολόκληρο το έργο του.

http://www.iefimerida.gr/news/181079/oi-10-diasimoteroi-fotografoi-portreton-ta-

erga-toys-sygklonisan-ton-kosmo-eikones

Υπέροχες φωτογραφίες πορτραίτων Όταν η φωτογράφηση προσώπων γίνεται τέχνη.

http://www.piperies.gr/posts/yperoxes-fotografies-portraiton

Το φωτογραφικό πορτραίτο στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα:

Tάσεις και σημαντικοί φωτογράφοι (ΤΟΥ ΑΛΚΗ Ξ. ΞΑΝΘΑΚΗ)

Κατά την πρώτη δεκαπενταετία του 20ού αιώνα στην Ελλάδα η αισθητική εξέλιξη

στο πορτραίτο αλλά στη φωτογραφία και την τέχνη γενικότερα, παραμένει στατική.

Ενώ τα παραγόμενα έργα παραπέμπουν σε συντηρητικές απόψεις των παρελθόντων

χρόνων, παρουσιάζονται μόνο θεωρητικές πραγματείες για τα νέα ρεύματα και

κινήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη στο εξωτερικό. Σαν μια βασική αιτία μπορεί να

θεωρηθεί η μεγάλη ήττα που υπέστη η Ελλάδα κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του

1897.

Nellys (1899-1998): Εξαιρετικά δημιουργικό πορτραίτο, έντονα επηρεασμένο από το

φωτογράφο Man Ray, γ. 1928.

Το φωτογραφικό πορτραίτο απόκτησε μεγάλη δυναμική μετά τη Μικρασιατική

καταστροφή, με την άφιξη στην Ελλάδα των προσφύγων, μεταξύ των οποίων

συμπεριλαμβάνονταν ερασιτέχνες και πολλοί καταξιωμένοι επαγγελματίες

φωτογράφοι.

Η Nelly’s και ο Νίκος Ζωγράφος αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα

προσφύγων της Ιωνίας, που ήρθαν τότε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η πρώτη

γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αϊδίνι, αλλά σπούδασε στη Δρέσδη. Είναι σημαντική η

επιρροή που ασκήθηκε στο έργο της από τους δύο δασκάλους της. Ο ένας, ο Hugo

Erfurth, υπήρξε διάσημος «κλασσικός» πορτραιτίστας και ταυτόχρονα ο φωτογράφος

που πειραματιζόταν και εφάρμοζε νεότερες τεχνικές, για την εποχή του, όπως η

βρωμοελαιοτυπία (gum drucκ) και η ανθρακοτυπία. Ο άλλος, ο Franz Fiedler,

εκπροσωπούσε τις πιο μοντέρνες προσεγγίσεις στο φωτισμό και τη σύνθεση στα

πορτραίτα, τα τοπία και τα γυμνά. Η Nelly’s σεβόταν την ιδιαιτερότητα του κάθε

φωτογραφούμενου. Γι’ αυτό και τα πορτραίτα της – πολλά τον αριθμό – στην Ελλάδα

και την Αμερική, διαθέτουν μια απλότητα, μια ανθρωπιά και μιαν αλήθεια που τα

κάνουν μοναδικά. Οι τίντες, οι χρωστικές και οι τεχνικές που χρησιμοποιούσε

συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή και τους δίνουν, ιδιαίτερα αυτών που έγιναν

στην Ελλάδα ένα εξπρεσιονιστικό ύφος.

Μεγάλη σημασία σε αυτό είχε και η ικανότητά της να προσεγγίζει τα μοντέλα της, να

τα χαλαρώνει και να βρίσκει τους κατάλληλους φωτισμούς και τις σωστές γωνίες

λήψης. Ο Νίκος Ζωγράφος είναι και αυτός από την Σμύρνη. Διέθετε εκεί

φωτογραφείο το οποίο εγκατέλειψε μετά την Καταστροφή. Στην Αθήνα άρχισε να

εργάζεται μετά το 1922. Η ποιοτική δουλειά του στο πορτραίτο θα διαρκέσει μέχρι το

1935 περίπου. Χρησιμοποιούσε τολμηρούς φωτισμούς και γωνίες λήψης, ήταν

λιγότερο συναισθηματικός και περισσότερο μοντερνιστής.

Τα στοιχεία αυτά τον κάνουν να διαφέρει αρκετά από την προσέγγιση της Nelly’s.

Τον Γεώργιο Μπούκα τον έχω αποκαλέσει «Hugo Erfurth της Ελλάδας». Ίσως είναι ο

μόνος Έλληνας φωτογράφος που εργάστηκε αποκλειστικά και μόνο στο πορτραίτο,

στο χώρο του στούντιο, την περίοδο του Μεσοπολέμου. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη

και σπούδασε φωτογραφία και ζωγραφική στο Λονδίνο. Εκεί άνοιξε δικό του ατελιέ

και είχε λαμπρή σταδιοδρομία σαν πορτραιτίστας φωτογράφος.

Ο Κώστας Μπαλάφας, ο φωτογράφος της αντίστασης, 2003

Νίκη Τυπάλδου: Εκφραστικό πορτραίτο του Κώστα Μπαλάφα, από μία μεγάλη

φωτογράφο που έφυγε πρόωρα…

Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1916. Τα πορτραίτα του Μπούκα είναι λιτά, λίγο

αυστηρά και άψογα φωτισμένα. Σ’ αυτά μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς τη

χαρισματική ματιά του φωτογράφου που ξέρει πότε να αποτυπώσει την

«αποφασιστική στιγμή» στην έκφραση του μοντέλου του. Το ίδιο εκφραστικά είναι

και τα παιδικά πορτραίτα του. Με αφορμή μίαν έκθεση του, το 1930, ο Παύλος

Νιρβάνας έγραψε ένα αισθητικό δοκίμιο για το γνωστό πορτραιτίστα, τον οποίο

παρακολούθησε σε μία φωτογράφηση ενός μικρού παιδιού: «[…] Ο καλλιτέχνης το

κατασκοπεύει. Έξαφνα ένα κρακ της μηχανής και η πλέον χαριτωμένη πόζα του

μικρού έχει δεσμευθεί από τον φακόν. Ο Μουρίλλο δεν εζωγράφιζε διαφορετικά τα

μικρά παιδάκια του δρόμου […] ». Την ίδια περίοδο «μεγάλα» ονόματα ήταν ακόμα

ο Ιωάννης Γεωργαλάς, από τη Χάλκη των Πριγκιποννήσων, ο Ευάγγελος

Ευαγγελίδης, ο Μιχαήλ Α. Καλιαμπέτσος, ο Γεώργιος Καρδιακίδης από τον Τσεσμέ

της Μικράς Ασίας, ο Ευστάθιος Μ. Μπούκας, ο Ιωάννης Ξανθάκης (απλή συνωνυμία

με τον γράφοντα), ο Θεόδωρος Νικολέρης, στη Δράμα και τη Θεσσαλονίκη και

αργότερα ο γιος του Θωμάς στην Αθήνα ο Αλέξάνδρος Παναγιώτου στην

Αλεξανδρούπολη και αρκετοί άλλοι.

Πολλοί από αυτούς ήταν και καλοί ζωγράφοι και γι’ αυτό συχνά επιχρωμάτιζαν με

ξηρά παστέλ τα πορτραίτα που δημιουργούσαν. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και

στον πορτραιτίστα Ευάγγελο Ευαγγελίδη ο οποίος ασχολήθηκε αποκλειστικά και

μόνο με αυτό το είδος φωτογραφίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν – διδακτορία

Μεταξά, πόλεμος, κατοχή και εμφύλιος – το καλλιτεχνικό πορτραίτο δεν θα εξελιχθεί

αισθητικά, άσχετα αν ο αριθμός των παραγόμενων φωτογραφικών πορτραίτων

αυξήθηκε κατακόρυφα.Στη δεκαετία του 1950 και του 1960 θα κυριαρχήσει ο Δήμος

Πατρίδης. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών και διετέλεσε μαθητής

του Παρθένη. Με τη φωτογραφία ασχολήθηκε λίγο πριν από τον πόλεμο για λόγους

βιοποριστικούς. Άμεσος, ρεαλιστικός και απρόβλεπτος στη προσέγγισή του ο

Πατρίδης σύντομα έγινε το όνομα της «μόδας» τα χρόνια εκείνα. Και ήταν βέβαια

κάτι που το άξιζε. Εστεμμένοι, πολιτικοί, ηθοποιοί και καλλιτέχνες παρέλασαν μέσα

από το… σαλόνι του μικρού τριώροφου διαμερίσματός του, που χρησιμοποιούσε για

στούντιο και εργαστήριο.

Χρήστος Τσέλιος: “Γιολάντα”, γ. 1962

«Όνομα» στο πορτραίτο είχε δημιουργήσει και ο Χρήστος Τσέλιος, σε όλες τις

κατηγορίες πορτραίτων. Ιδιαίτερα κατά την περίοδο 1960-1980 το όνομα «Χ.

Τσέλιος» ήταν συνδεδεμένο άμεσα με το ποιοτικό πορτραίτο. Υπάρχουν όμως και

άλλοι αξιόλογοι πορτραιτίστες όπως ο Αναστάσιος Κουτσούκος, μαθητής του Ιωάννη

Ξανθάκη, γνωστός και ως “Φωτο Elite” που ασχολήθηκε κυρίως με ηθοποιούς του

θεάτρου και του κινηματογράφου. Σε συνέντευξη είχε πει: “Κάθε φορά που καλούμαι

να φωτογραφίσω κάποιον καλούμαι να βγάλω προς τα έξω ότι νιώθει μέσα του. Γι’

αυτό και η διάθεση παίζει σημαντικό ρόλο […]. Η φωτογραφία εξαρτάται από το

πόσο άνετα θα νιώσει ο πελάτης απέναντι στο φακό”. Μεταξύ αυτών που

εργάστηκαν με επιτυχία τις τελευταίες δεκαετίες είναι οι αδελφοί Ντίνος και Τάκης

Διαμαντόπουλος. Με ματιά τολμηρή – πολλές φορές σουρεαλιστική, κατέγραψαν, ο

καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, τα πρόσωπα των σύγχρονων Ελλήνων,

απ’όποιο κοινωνικό χώρο και αν προέρχονταν.

Μετά τη δεκαετία του 1970 το επαγγελματικό φωτογραφικό πορτραίτο άρχισε

σταδιακά να παρακμάζει, για να φτάσει σήμερα στην πλήρη σχεδόν απαξίωσή του.

Πρόκειται για φαινόμενο καθαρά “ελληνικό”. Τα αίτια θα πρέπει να αποδοθούν,

πρώτα στην εξάπλωση της ερασιτεχνικής φωτογραφίας – όπου ο φωτογράφος θεωρεί

τον εαυτό του ικανότερο από τον επαγγελματία – και δεύτερο στο ότι οι νεότεροι

φωτογράφοι δεν είχαν κάτι σύγχρονο και δημιουργικό να προτείνουν στον τομέα του

φωτογραφικού πορτραίτου.

http://www.photo.gr/know-how/history-of-greek-portraiture/

ΑΝΑΞΑΓΟΡΕΙΟ ΓΕΛ Ν. ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας

Α4

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας

Η ιστορία του ανθρώπινου είδους είναι στενά συνδεδεμένη με τη θάλασσα και με

δραστηριότητες δίπλα και μέσα σ'αυτή ,ήταν φυσικό λοιπόν με την ανακάλυψη της

φωτογραφίας το ενδιαφέρον των πρώτων φωτογράφων γρήγορα να στραφεί και στην

προσπάθεια καταγραφής εικόνων μέσα στο νερό. Όπως και στην ανακάλυψη της

φωτογραφίας έτσι και στην υποβρύχια φωτογραφία Γάλλοι και Άγγλοι ερίζουν για το

ποιος τράβηξε την πρώτη φωτογραφία ,αλλά όλα δείχνουν ότι ένας Άγγλος ο William

Thopmson τράβηξε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφία τον Φεβρουάριο του 1856.Ο

Thopson αν και δικηγόρος διακρίθηκε σε πολλούς τομείς σαν "ερασιτέχνης

φυσιοδίφης" όσο αφορά τη θαλάσσια ζωή ειδικά τα φύκια και τα θαλάσσια μαλάκια

και χρησιμοποίησε από νωρίς το καινούργιο μέσο της φωτογραφίας για τις ανάγκες

καταγραφής των παρατηρήσεων του. Παρόλα αυτά η ιδέα για την υποβρύχια

φωτογραφία του ήρθε σαν ένα φτηνό μέσο παρατήρησης της αντοχής και της

κατάστασης των υποβρύχιων κατασκευών ,παρατηρώντας μια αποβάθρα που την

έδερναν τα κύματα. Αντίστοιχους πειραματισμούς έκαναν και ο γερμανός Ludwig

Bauer ,ο γάλλος Ernest Bazin και πολλοί άλλοι μέχρι να φτάσουμε στις πρώτες

υποβρύχιες φωτογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα και θεωρούνται η επίσημη

γέννηση της υποβρύχιας φωτογραφίας το 1893.

Ο Louis Boutan και ο Joseph David ,φωτογράφος ο πρώτος ,μηχανικός ο δεύτερος

κέρδισαν μεγάλη αναγνώριση με αυτή τη πρώτη σειρά από υποβρύχιες φωτογραφίες

που τράβηξαν στον κόλπο Banyuls και οι εκθέσεις που χρειάστηκαν ήταν γύρω στη

μισή ώρα. Από τότε και μετά η υποβρύχια φωτογραφία γνώρισε αργή αλλά σταθερή

ανάπτυξη. Ο Γάλλος Etienne Peau χρησιμοποίησε υποβρύχιες φωτογραφίες που

τράβαγε ο ίδιος σαν συνοδευτικό υλικό των άρθρων του για την θαλάσσια βιολογία.

Ο Άγγλος χειρούργος Francis Ward έκανε μια συλογή φωτογραφιών σε γλυκό νερό

από το 1908 ως το 1913.Ο Αμερικάνος John Ernest Williamson έκανε την πρώτη

υποβρύχια κινηματογραφική ταινία το 1915 και φωτογραφίες δράσης

φωτογραφίζοντας καρχαρίες να επιτίθενται σε νεκρά άλογα που ο ίδιος είχε ρίξει στο

νερό. Οι Αμερικανοί William Longley και Charles Martin το 1926 έκαναν μια σειρά

θαυμάσιες φωτογραφίες στην καραϊβική για λογαριασμό του National geographic.

Η βελτίωση των καταδυτικών συσκευών από τον Yves Le Prieur βοήθησε τους

πρωτοπόρους φωτογράφους και κινηματογραφιστές να μπορούν να παραμένουν

περισσότερο στο νερό και σε όλο και πιο μεγάλα βάθη και τα αποτελέσματα ήταν όλο

και καλύτερα. Ο ίδιος μαζί με τον Jean Painleve ίδρυσαν το 1934 ένα σύλλογο φίλων

της κατάδυσης με μεγάλο υποβρύχιο εξοπλισμό σε φωτογραφικές και

κινηματογραφικές μηχανές.("Club des sous-l'eau")

Στα χρόνια που ακολουθούν δύο ονόματα θα κυριαρχήσουν στην υποβρύχια

φωτογραφία και των δύο η συμβολή είναι τεράστια. Ο Αυστριακός Hans Hass και ο

Γάλλος Ζακ- Yves Cousteau.

Ο Hans Hass γεννήθηκε το 1919 στην Βιέννη. Η πρώτη του επαφή με την μεσόγειο

στις καλοκαιρινές του διακοπές το 1937 στη νότιο Γαλλία, του άλλαξε τη ζωή.

Είμαστε ακόμη σε μια εποχή που οι βυθοί είναι ανεξερεύνητοι και τυλιγμένοι από

μυστήριο για τα θαύματα αλλά και τους κινδύνους που κρύβουν. Αυτός ο κίνδυνος

είναι που κάνει τον Hass να ασχοληθεί με τις καταδύσεις αρχικά. Οι περιγραφές του

για την ομορφιά του βυθού πίσω στους φίλους του στην Βιέννη , δύσκολα γίνονται

πιστευτές και έτσι αποφασίζει να φωτογραφίζει αυτά που βλέπει για να έχει

αποδεικτικό υλικό. Παράτολμος καθώς είναι δεν διστάζει να διακινδυνεύσει και τη

ζωή του εκεί που οι άλλοι και ειδικά οι επιστήμονες του καιρού του δεν τολμάνε.

Γρήγορα όμως ένα επικίνδυνο άθλημα μετατρέπεται σε πολύ σοβαρή επιστημονική

εργασία. Ένα σκάφος που κατόρθωσε να εξοπλίσει χάνεται μαζί με την περιουσία του

στην δίνη του 2ου παγκόσμιου πολέμου αλλά δεν απογοητεύεται ,με πίστη στα

όνειρα του κατορθώνει να εξοπλίσει ένα σκάφος και να φύγει για δυο μακρινές

αποστολές στον Ειρηνικό και στον Ινδικό ωκεανό. Πολλές ήταν και οι βελτιώσεις

που έκανε στις καταδυτικές συσκευές του καιρού του.

Το 1949 σε συνεργασία με την εταιρεία Franke & Heidecke έφτιαξε μια υποβρύχια

θήκη για μια από τις καλύτερες φωτογραφικές μηχανές όλων των εποχών ,την

διοπτική Rolleiflex 6 X 6 και την ονόμασε Rolleimarin. Τα επιστημονικά

αποτελέσματα εκείνων των ταξιδιών έκαναν Hans Hass διάσημο. Από τότε και μετά

έγραψε πολλά βιβλία ,γύρισε πολλές ταινίες και έγραψε πολλά άρθρα που

εξακολουθούν να είναι πηγή έμπνευσης για τον κόσμο των καταδύσεων και

επηρέασαν όλες τις επόμενες γενιές φωτογράφων και κινηματογραφιστών. Η βασική

του διαφορά από τον επόμενο διάσημο ερευνητή των βυθών ,τον Ζακ- Yves Cousteau

είναι ότι από την αρχή στηρίχτηκε στις δικές του αποκλειστικά δυνάμεις ,χωρίς καμία

κυβερνητική ή άλλη βοήθεια.

Ο Ζακ - Yves Cousteau γεννήθηκε το 1910 και από νωρίς τον τράβηξαν η θάλασσα

και οι μηχανολογικές κατασκευές. Όμως το σχολείο δεν μπορούσε να προκαλέσει το

ενδιαφέρον αυτού του ανήσυχου πνεύματος και έτσι προκαλούσε μόνο φασαρία. Σαν

λύση οι γονείς του τον έκλεισαν οικότροφο σε ένα πολύ καλό σχολείο. Σε αυτό το

περιβάλλον ο Ζακ- Yves τα πήγε πολύ καλά και κατάφερε να εισαχθεί αριστούχος

στην Ναυτική ακαδημία. Το 1933 κατετάγη σαν μόνιμος αξιωματικός στο Γαλλικό

πολεμικό Ναυτικό είναι η εποχή που ταυτόχρονα ασχολείται με τις υποβρύχιες

εξερευνήσεις και με την βελτίωση των υποβρύχιων αναπνευστικών συσκευών. Στην

διάρκεια του πολέμου πολεμάει και σαν κατάσκοπος και του απονέμονται διάφορα

μετάλλια όμως ποτέ δεν εγκαταλείπει τις υποβρύχιες ενασχολήσεις του και το 1943

επινοούν μαζί με τον μηχανικό Emile Gagnan το aqualung που επιτρέπει στους δύτες

να μείνουν μέσα στο νερό για ώρες.

Το 1950 αγοράζει το διάσημο kalypsο , που το μετατρέπει σε σκάφος

ωκεανογραφικών εξερευνήσεων. Το σκάφος και ο κυβερνήτης του τα επόμενα χρόνια

γίνονται ο μύθος της υποθαλάσσιας εξερεύνησης. Οι πρώτες δύο κινηματογραφικές

του ταινίες το 1956 "ο σιωπηλός κόσμος" και "ο κόσμος δίχως ήλιο" τον καθιέρωσαν

και του έδωσαν την απαραίτητη φήμη και τα χρήματα να συνεχίσει το έργο του.

Φεύγει από το Γαλλικό ναυτικό και γίνεται διευθυντής του ωκεανογραφικού

μουσείου του Μονακό και συγκροτεί την ερευνητική του ομάδα στην Τουλόν. Φέρνει

καινοτομίες στον καταδυτικό εξοπλισμό και κατασκευάζει την πρώτη υποβρύχια

φωτογραφική μηχανή 135 μαζί με τον Βέλγο εφευρέτη και σχεδιαστή Jean De

Wouters ,την Kalypso phot που αποτελεί το πρότυπο για την σειρά Nikonos της

Nikon. Από κει και πέρα η φήμη του απογειώνεται ,δεν μπορώ να φανταστώ ότι

υπάρχει παιδί που δεν μαγεύτηκε από κάποιο ντοκυμαντέρ του Cousteau από αυτά

που τράβηξε για την τηλεόραση το διάστημα 1968 -1976.Τα ονόματα υποβρύχιος

κόσμος , εξερεύνηση και Ζακ- Yves Cousteau είναι συνυφασμένα.

Η πρώτη υποβρύχια φωτογραφία

Η πρώτη φωτογραφία κάτω από το νερό τραβήχτηκε το 1893 από τον γάλλο Louis

Boutan. Μάλιστα, λέγεται πως το μοντέλο που "πόζαρε" ήταν τόσο ενθουσιασμένο

που κράταγε μιά αναγνωριστική πινακίδα ανάποδα!

Κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι το απίστευτο επίτευγμα πηγαίνει στον φυσικό

ιστορικό William Thompson, ο οποίος πήρε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφία το

1856!

Οι κατάλληλες κάμερες και tips για φωτογραφίες που “αντέχουν”

στον χρόνο…!

Αναμνήσεις μέσα στο νερό και μια ευκαιρία για υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικές

φωτογραφίες. Η πρώτη στην Ιστορία υποβρύχια φωτογραφική μηχανή κυκλοφόρησε

το 1960 από τη γαλλική εταιρεία La Spirotechnique. Ονομαζόταν Calypso προς τιμήν

του θρυλικού σκάφους του Jacques-Yves Cousteau και φυσικά χρησιμοποιούσε φιλμ

35 χιλιοστών.

Από τότε έως σήμερα κύλησε μπόλικο νερό (κυριολεκτικά!) γύρω από φακούς,

κλείστρα και σκόπευτρα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι υποβρύχιες φωτογραφίες

έγιναν trend καθώς δεκάδες ψηφιακές κάμερες απέκτησαν αδιάβροχη κατασκευή,

ενώ στην αγορά υπάρχουν και ειδικές στεγανές θήκες στις οποίες μπορείς να

τοποθετήσεις τη φωτογραφική σου μηχανή και να την πάρεις μαζί σου για βουτιές. Οι

επιλογές για υποβρύχια φωτογράφιση είναι αμέτρητες με πολλών ειδών ψηφιακές

κάμερες (compact, mirrorless, DSLR, action cameras) και ποικιλία φακών να

κλείνονται σε θήκες και να φτάνουν μέχρι τον βυθό.

Από την οικονομική Nikon Coolpix S32 (13 megapixels με μόλις €109) έως την

“καμουφλαρισμένη” Nikon Coolpix AW120 ή την σούπερ ανθεκτική Panasonic

Lumix DMC-FT5, oι αδιάβροχες compact κάμερες διατηρούν τη στεγανότητά τους

έως και 18 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ έχουν και

αντικραδασμική κατασκευή.

Πολλά μοντέλα ενσωματώνουν GPS με παγκόσμιους χάρτες και πυξίδα, ενώ

προσφέρουν και Wi-Fi συνδεσιμότητα για να μοιράζεσαι άμεσα τις εντυπωσιακές

υποβρύχιες λήψεις ή τα Full HD βίντεο. Συνήθως διαθέτουν ευρυγώνιο ή

καιυπερευρυγώνιο φακό ώστε να καλύπτουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πεδίο

λήψης.

4 tips για υποβρύχια φωτογράφιση:

1) Προσπάθησε το θέμα της υποβρύχιας φωτογραφίας σου να μην βρίσκεται

μακρύτερα από το 1 μέτρο επειδή το νερό μειώνει τόσο την αντίθεση όσο και την

ευκρίνεια των λήψεων.

2) Εάν βρίσκεσαι σε βάθος μεγαλύτερο των 80 εκατοστών, χρησιμοποίησε φλας ώστε

να τονιστούν όλα τα χρώματα (και όχι μόνο το μπλε).

3) Σε βάθος μικρότερο των 80 cm μην ενεργοποιήσεις το φλας και φρόντισε ο ήλιος

να βρίσκεται πίσω από την κάμερα.

4) Μην χρησιμοποιείς ποτέ το ψηφιακό ζουμ σε υποβρύχια λήψη

Οι καλύτερες υποβρύχιες φωτογραφίες

Τον έχουν αποκαλέσει «Superbowl» της φωτογραφίας και, πράγματι, ο «Our World

Underwater» είναι ο σημαντικότερος και πιο αναγνωρισμένος διαγωνισμός

υποβρυχίων λήψεων στον κόσμο. Σκοπός του να επιβραβεύσει την υποβρύχια

φωτογραφία αναδεικνύοντας, ταυτόχρονα, την ομορφιά της θάλασσας και των

πλασμάτων της.

Κριτές ήταν διάσημα ονόματα από το χώρο της φωτογραφίας όπως οι Alex Mustard,

Berkley White, Vincent Laforet, Keri Wilk, Mary Lynn Price, Steve Douglas και Eric

Hanauer. Εξέτασαν χιλιάδες εικόνες, από επαγγελματίες και ερασιτέχνες,

τραβηγμένες σε όλο τον κόσμο και επέλεξαν τις καλύτερες.

Ας δούμε τις φωτογραφίες παρακάτω

1. PARIS THE MAKO SHARK Καλύτερη φωτογραφία του διαγωνισμού, Κατηγορία: Wide Angle Unrestricted

Φωτογράφος: Sam Cahir, Τοποθεσία: Neptune Islands, Αυστραλία

2. ICE BUBBLES

Κατηγορία: Macro Traditional Φωτογράφος: Jonas Thormar Τοποθεσία: Lake,

Γιουτλάνδη, Δανία

3. SWIMMING IN THE SUNSET

Κατηγορία: Macro Traditional, τρίτο βραβείο Φωτογράφος: Νίκος Σαμαράς

Τοποθεσία: Χαλκιδική

4. COLORFUL REFLECTION

Κατηγορία: Macro Unrestricted Φωτογράφος: Todd Bretl Τοποθεσία: Anilao,

Φιλιππίνες

5. DAVID AND GOLIATH

Κατηγορία: Wide Angle Traditional Φωτογράφος: Octavio Aburto

Τοποθεσία: Cabo Pulmo, Μεξικό

6. CLOUD OF TADPOLES

Κατηγορία: Wide Angle Unrestricted, δεύτερο βραβείοΦωτογράφος: Eiko Jones

Τοποθεσία: Campbell River,Καναδάς

7. MY PERSONAL CARPET

Κατηγορία: Compact Cameras Φωτογράφος: Federica Bambi Τοποθεσία: Cabilao

Island, Φιλιππίνες

8. ENAMORED BY GRACEFUL FLIGHT

Κατηγορία: Αρχάριοι Φωτογράφος: Sami Abdelmalik Τοποθεσία: Socorro Island,

Μεξικό

9. TAKING THE SPOTLIGHT

Κατηγορία: Commercial, Conceptual & Fashion Φωτογράφος: Shawn

Heinrichs Τοποθεσία: Φιλιππίνες

10. YELLOW, RED AND BLUE

Κατηγορία: Wide Angle Traditional, δεύτερο βραβείο Φωτογράφος: David

Salvatori Τοποθεσία: Σικελία, Ιταλία

ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ…

Η υποβρύχια φωτογραφία γνωρίζει άνθιση στις μέρες μας και έχει πολλά να μας

προσφέρει σε συγκινήσεις , συναισθήματα και ομορφιά. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν

πολλοί καλοί φωτογράφοι που ασχολούνται με την υποβρύχια φωτογραφία. Και στην

Ελλάδα υπάρχουν φωτογράφοι πάρα πολύ καλοί που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε

από τα μεγάλα ονόματα της υποβρύχιας φωτογραφίας και τους πρωτοπόρους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δουλειά της Σου Παπαδάκου που έχει

χαρακτηριστεί "ποιήτρια των βυθών" (όποιος έχει δεί έστω και μερικές φωτογραφίες

της καταλαβαίνει εύκολα το γιατί).

http://blog.public.gr/ipovrichia-fotografisi-i-katalliles-kameres-ke-tips-gia-

fotografies-pou-antechoun-ston-chrono/

http://www.newsbomb.gr/bombplus/blogs/story/371687/deite-tin-proti-ypovryhia-

fotografia-tis-istorias

http://www.fotoart.gr/istoria/underwaterphotography/

http://www.fortunegreece.com/photo-gallery/kaliteres-ipovrichies-fotografies/#11

Ένα άρθρο με τίτλο «Γιατί βγάζουμε τόσες φωτογραφίες;»

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Selfies, τοπία, φαγητά, συναυλίες, ζωάκια, επικαιρότητα. Σε καθημερινή βάση, το

μάτι μας βομβαρδίζεται από εκατοντάδες φωτογραφίες από τα social networks ενώ

και εμείς οι ίδιοι συμμετέχουμε σε αυτό το οπτικό «πάρτι» ανεβάζοντας σε μικρότερο

ή και μεγαλύτερο βαθμό τις δικές μας δημιουργίες. Μια συνάντηση με φίλους, ένα

όμορφο στιγμιότυπο που μας τράβηξε το ενδιαφέρον, ακόμα και το φαγητό που

απολαμβάνουμε σε κάποιο εστιατόριο και μας αρέσει γίνεται μέσα σε λίγα μόλις

δευτερόλεπτα εικόνα στη μνήμη του smartphone και μέσα σε λίγα λεπτά ανεβαίνει

στα κοινωνικά δίκτυα. Και κάποια στιγμή αναρωτιόμαστε: Γιατί βγάζουμε τόσες

πολλές φωτογραφίες και γιατί μας αρέσει να βλέπουμε φωτογραφίες των άλλων; Οι

στάνταρ απαντήσεις είναι λίγο έως πολύ γνωστές: η ραγδαία αύξηση στην παραγωγή

εξελιγμένων κινητών με κάμερα, το γεγονός ότι μια εικόνα «αφηγείται» μια ιστορία

και η ανάγκη μας να κάνουμε αθάνατη μια στιγμή που θέλουμε να θυμόμαστε είναι

μερικοί από τους λόγους οι οποίοι υποβόσκουν πίσω από την κυριαρχία της εικόνας

στην καθημερινότητά μας.

Η αγάπη για την εικόνα Κοιτώντας όμως λίγο πιο βαθιά, ανακαλύπτουμε διάφορα άκρως ενδιαφέροντα

πραγματάκια για αυτήν μας την «ανάγκη». Σύμφωνα με έρευνα που

πραγματοποιήθηκε από τα NeoMam Studios, είμαστε «οπτικά συνδεδεμένοι» καθώς

σχεδόν το 50% του εγκεφάλου μας εμπλέκεται στην οπτική επεξεργασία. Σε

συνδυασμό με το γεγονός ότι σε καθημερινή βάση «καταναλώνουμε» περί τα 34GB

πληροφορίας εκτός δουλειάς, δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι

εικόνες έρχονται ως ανακούφιση από την καθημερινή υπερφόρτωση πληροφορίας

που υφίσταται ο εγκέφαλός μας. Η έμφαση που δίνουμε στον σχεδιασμό των

πραγμάτων γύρω μας, η αναγνώριση της ανάγκης μας να είμαστε αρεστοί στους

άλλους και η έμφαση στην όψη των πραγμάτων παρά στην αυστηρά χρηστική τους

ιδιότητα είναι μερικοί από τους παράγοντες που υποβόσκουν και μας έλκουν προς

την εικόνα. Όλα τα παραπάνω ενδεχομένως συνδέονται μεταξύ τους… υπογείως

αποδεικνύοντας μια τάση για ροπή του μυαλού μας προς το «οπτικό». Λίγοι άλλωστε

θα αρνηθούν το γεγονός ότι οι φωτογραφίες (και τα βίντεο) μπορούν να μεταφέρουν

συναισθήματα, να επισημάνουν σημαντικά ιστορικά γεγονότα και να μεταφέρουν τη

συγκίνηση και το δράμα που ίσως συνδέεται με τα γεγονότα αυτά. Οι εικόνες αυτές

μας προσφέρουν «ένα κάποιο βλέμμα» στην οπτική γωνία του άλλου, μας δείχνουν

πραγματικότητες και ζωές εντελώς διαφορετικές από τη δική μας. Και αν θέλετε να

το πάμε και ένα βήμα παραπέρα, όπως αναφέρει αυτός εδώ ο τύπος, ψυχολόγος στο

επάγγελμα, η «ροή» εικόνων που περνά μπροστά από τα μάτια μας, μας κάνει να

ξεχνιόμαστε και να χάνουμε την αίσθηση του χρόνου. Νοιώθουμε ότι ανήκουμε σε

κάτι μεγαλύτερο. Νοιώθουμε όμορφα. Σίγουρα έχετε νοιώσει κάτι αντίστοιχο όταν

χαζεύετε με τις ώρες τις φωτογραφίες στο Instagram και το Facebook – και μετά

βλαστημάτε το πόσο χρόνο χάσατε για να το κάνετε.

Και η αγάπη για την λήψη αυτής Πώς όμως εξηγείται το γεγονός ότι μας αρέσει να τραβάμε υπερβολικά μεγάλο όγκο

φωτογραφιών; Με κάθε αφορμή και σε κάθε περίσταση; Από τα πιο μικρά και πιο

ασήμαντα μέχρι τα πιο μεγάλα;

Σύμφωνα με έναν άλλον ψυχολόγο με το όνομα John Suler, ο οποίος τυγχάνει να

είναι και φωτογράφος, η φωτογράφιση μας βοηθά να μπούμε σε μια κατάσταση

«συναίσθησης», κάτι αντίστοιχο με εκείνη που υπαγορεύει ο Βουδισμός και η οποία

μας προσφέρει την ίδια μορφή ευχαρίστησης με εκείνη που αναφέραμε παραπάνω.

Σύμφωνα με τον Suler, η φωτογραφία μας επιτρέπει να «παγιδεύσουμε» μικρές

στιγμές του κόσμου οι οποίες δεν είναι πολύπλοκες βάσει της συνείδησής μας. Τι

εννοεί με αυτό; Συνήθως οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά και οι προκαταλήψεις μας

«χρωματίζουν» την άποψή μας για τον κόσμο με πολύ συγκεκριμένους τρόπους.

Όμως το να κρατάμε την κάμερα μπροστά από τα μάτια μας (ή to smartphone

αντίστοιχα) μας αφοπλίζει προσωρινά από την δική μας οπτική γωνία για τον κόσμο

και μας επιτρέπει να βιώσουμε την γωνία αυτή με έναν διαφορετικό, πιο «φρέσκο»

τρόπο. Όπως η ροή των φωτογραφιών μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του χρόνου

και να απορροφούμαστε από το έργο μας, η «συναίσθηση» μας κάνει να χάνουμε την

αίσθηση του κόσμου και να εστιάζουμε αποκλειστικά στην παρούσα στιγμή, στο

τώρα. Σε μια άλλη ερμηνεία, η τάση προς τη φωτογραφία μας οδηγεί μακριά από τη

γοητεία του παράξενου, του περίεργου και μας κάνει να ανακαλύψουμε εκ νέου το

συνηθισμένο, το καθημερινό. «Καλά, και όλα τα παραπάνω τα αισθάνονται όσοι

βγάζουν κάθε ημέρα φωτογραφίες το φαγητό τους ή τον γάτο τους;», θα

αναρωτηθείτε εύλογα. Σίγουρα όχι. Όμως ίσως τα παραπάνω θα μπορούσαν να

αποτελούν τουλάχιστον μια πτυχή τον κινήτρων τους για να το κάνουν. Ίσως ακόμα

και η απλή πράξη της λήψης φωτογραφιών του φαγητού μας ή του κατοικιδίου μας

να αποτελεί μια μορφή γιορτής και μια εκ νέου συνειδητοποίηση του συνηθισμένου.

Σε μια πιο «επίπεδη» ερμηνεία, ο αρθρογράφος του Guardian Jacob Silverman

αναφέρει ότι αυτή η «ανάγκη» για λήψη και ανέβασμα φωτογραφιών μας επιβάλλεται

υποσυνείδητα από τη λογική των δικτύων: όσο περισσότερα άτομα βρίσκονται σε

αυτά, τόσο περισσότερο κάποιος μπορεί να νοιώσει «παραμελημένος» αν μείνει

«στην απ’ έξω» και δεν ακολουθήσει το κύμα του sharing. Και αυτός είναι ο λόγος

που θα τον κάνει να τραβήξει άθλιες – κουνημένες φωτογραφίες ή/και βίντεο από μια

συναυλία, τις οποίες ενδεχομένως δε θα κοιτάξει ποτέ ξανά στη ζωή του. Κι όμως, δε

θα τον νοιάζει τόσο καθώς δεν θα αποτελούν προσωπικές του αναμνήσεις ή

καλλιτεχνική δημιουργία. Δε θα περιγράφουν το συγκρότημα που «τράβηξε», αλλά

θα περιγράφουν εκείνον. Όπως αναφέρει ο ίδιος, η λήψη φωτογραφιών μας δίνει κάτι

να κάνουμε, σημαίνει ότι δε θα χρειαστεί να είμαστε πλέον αδρανείς. Το «ζω τη

στιγμή» σημαίνει αυτομάτως «την τραβάω σε φωτογραφία και την έχω». Κάπως έτσι,

συνεχίζει, γινόμαστε τουρίστες ή καταναλωτές της ίδιας μας της ζωής και των

κοινωνικών μας δικτύων, ενώ το προφίλ μας στο Instagram αντανακλά το καλό μας

γούστο. Παράλληλα, η χρήση φίλτρων και η εύκολη επεξεργασία των εικόνων από

σχετικές εφαρμογές, μας δίνει την ευκαιρία να μετατρέψουμε κάθε αδιάφορη σκηνή

σε μια ελκυστική φωτογραφία. Η διαδικασία αυτή της επεξεργασίας, αναφέρει,

υποτίθεται ότι προσθέτει μια ψεύτικη vintage αισθητική, μια δόση νοσταλγίας, ενώ

δείχνει ότι η φωτογραφία «δουλεύτηκε», έστω και αν αυτή η «δουλειά» δεν διήρκεσε

παραπάνω από 5’. Οι ερμηνείες θα μπορούσαν να συνεχιστούν και να γεμίσουν

πολλές ακόμα σελίδες. Όμως ίσως θα ήταν καλύτερα σε αυτό το σημείο να βάλουμε

μια άνω τελεία και να δώσουμε το λόγο σε εσάς. Τι πιστεύετε λοιπόν ότι μας ωθεί σε

αυτή τη… λατρεία για τις φωτογραφίες;

http://www.in2life.gr/delight/hobbies/article/375590/giati-vgazoyme-toses-

fotografies.html

Ιστοσελίδες με φωτογραφίες που μας άγγιξαν, μας εντυπωσίασαν, μας

συγκίνησαν…

1. Ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετήσουμε μία δύσκολη χρονιά, γεμάτη

ανθρώπινη δυστυχία, πολέμους, φυσικές καταστροφές και προσωπικές δυσκολίες που

ο καθένας αντιμετώπισε, είναι να κρατήσουμε τις φωτεινότερες στιγμές της. Δείτε 16

συγκλονιστικές φωτογραφίες που θυμίζουν ότι πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι!

http://www.david-avramidis.gr/16-sigklonistikes-fotografies-pou-thimizoun-oti-pano-

apola-imaste-anthropi/

2. Έκαναν τον γύρο του κόσμου πιασμένοι χέρι-χέρι. Ο Ρώσος φωτογράφος

Μουράντ Οσμάν έγινε διάσημος φωτογραφίζοντας την…πλάτη της συντρόφου του

Νατάλια Ζαχάροβα, ενώ εκείνη τον κρατούσε από το χέρι, σε όλα τα απίθανα μέρη

του κόσμου. Τις φωτογραφίες τις ανέβαζε στο Instagram στο λογαριασμό

#followmeto. Τώρα ο Μουράντ έγραψε: «Υποσχέθηκα να κρατώ το χέρι σου και να

σου λέω ότι σε αγαπώ κάθε μέρα για την υπόλοιπη ζωή μας» και ανήρτησε τις

φωτογραφίες της γαμήλιας προετοιμασίας, αλλά και του παραμυθένιου γάμου τους.

Και αφού την «ακολούθησε» σε ολόκληρο τον κόσμο...ήρθε η ώρα της εκκλησίας

είναι ο τίτλος του άρθρου: http://www.topontiki.gr/article/131844/kai-afoy-tin-

akoloythise-se-olokliro-ton-kosmoirthe-i-ora-tis-ekklisias-

photos#.VXVAGWpps_A.facebook

3. Λίγες είναι οι φορές που έχουμε την ευκαιρία να δούμε το ανθρώπινο σώμα

στο μικροσκόπιο και μάλιστα σε εντυπωσιακές μεγεθύνσεις από 1-5 νανόμετρα. Το

αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό για ό,τι κρύβει ο καθένας από εμάς μέσα

στο σώμα του, αφού κάθε εικόνα ξεχωριστά αποτελεί από μόνη της ένα σπάνιο έργο

τέχνης. Από τα ερυθρά αιμοσφαίρια μέχρι τους γευστικούς κάλυκες στη γλώσσα και

τα σπερματοζωάρια, όλα δείχνουν πως το σώμα μας είναι ένας μαγικός κόσμος…

http://www.ipaideia.gr/ekpliktikes-fotografies-to-anthropino-soma-sto-

mikroskopio.htm

αρτηρία

βλεφαρίδες

ωάριο

Τελείωμα νεύρου

4. Φωτογραφίες μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια. Καθημερινές στιγμές της

ελληνικής επαρχίας του ’60.

Οι φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Μάνου, του μεγάλου Έλληνα δημιουργού της

διασποράς, αναδεικνύουν την Ελλάδα που έχει πλέον χαθεί, την ελληνική επαρχία και

τους ανθρώπους της, τη δεκαετία του 1960.

Με τις μαγικές του εικόνες ο Μάνος μας καλεί συνοδοιπόρους στα απομακρυσμένα

χωριά και νησιά της Ελλάδας του ’60 όπου άνθρωποι φτωχοί και αγέρωχοι, μέσα σ’

ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας και γαλήνης, δίνουν με αξιοπρέπεια τον αγώνα

τους για επιβίωση προσηλωμένοι σ’ έναν τρόπο ζωής απαράλλακτο για αιώνες.

Στις φωτογραφίες του αποκρυσταλλώνονται εφήμερες καθημερινές στιγμές, με λιτό

και αυστηρό ύφος, αλλά και με τρυφερότητα, χωρίς ρητορικά σχήματα.

http://www.tilestwra.com/fotografies-mias-elladas-pou-den-iparchi-pia-kathimerines-

stigmes-tis-ellinikis-eparchias-tou-60/

5. Μια εικόνα μπορεί πολύ εύκολα να σας τραβήξει το ενδιαφέρον και να σας

κάνει πολύ εύκολα να αγοράσετε ένα συγκεκριμένο προϊόν. Δυστυχώς όμως η

πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό που μας παρουσιάζουμε σε διαφημιστικές

αφίσες και σε περιτυλίγματα προϊόντων. Δείτε 10 Περιπτώσεις που οι διαφημιστικές

Φωτογραφίες ήρθαν αντιμέτωπες με την πραγματικότητα

http://www.diaforetiko.gr/10-periptosis-pou-i-diafimistikes-fotografies-irthan-

antimetopes-me-tin-pragmatikotita/

6. Είναι ορισμένες φορές που τοκλικ της μηχανής απαθανατίζει παράξενες

εικόνες που μοιάζουν σαν σκηνές εκ των προτέρων στημένες. Αυτές οι φωτογραφίες

τραβήχτηκαν στο παρά πέντε

http://www.travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=0&id=32894

7. Ο διαγωνισμός καλύτερης φωτογραφίας της Sony θεωρείται ο μεγαλύτερος

διαγωνισμός του πλανήτη φωτογραφίας. Το 2015 ξεπέρασε σε συμμετοχές κάθε

προσδοκία. Μετά από 8 χρόνια ζωής κατάφερε να συγκεντρώσει 173.444

φωτογραφίες και συμμετοχές από 170 χώρες.

Μερικές από τις εκπληκτικές φωτογραφίες που κατάφεραν να κερδίσουν μια θέση

στην μακροσκελή λίστα των φιναλίστ. http://www.lifo.gr/team/u46519/55630

8. Ισπανός καλλιτέχνης κάνει διάσημες να φαίνονται χοντρές (Photos)

Ένας 20χρονος καλλιτέχνης από την Ισπανία, ο Ντέιβιντ Λόπερα έχει ξεσηκώσει το

διαδίκτυο με μια σειρά επεξεργασμένων εικόνων που δημιούργησε με τη βοήθεια του

photoshop πριν από λίγο καιρό. Οι συγκεκριμένες εικόνες δείχνουν σε μέγεθος extra

large διάσημες σταρ όπως η Κιμ Καρντάσιαν, η Τζένιφερ Λόρενς, η Μίλα Κούνις, η

Κέιτι Πέρι, κ.ά

Ωστόσο, η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις σχετικά με την

υπονόμευση του γυναικείου σώματος και την αμφισβήτηση των προτύπων ομορφιάς.

Το περίεργο είναι πως η ιδέα αυτή δεν είναι δική του καθώς ο ίδιος δέχεται

παραγγελίες από πελάτες ώστε να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο. Και μετά τις

πουλάει.

http://www.topontiki.gr/article/97850/Ispanos-kallitexnis-kanei-diasimes-na-

fainontai-xontres-Photos

9. Σουρεαλιστικές εικόνες που μοιάζουν βγαλμένες από όνειρο.

Μερικοί λάτρεις της φωτογραφίας είναι αρνητικοί απέναντι στην επεξεργασία

εικόνας, ενώ άλλοι απολαμβάνουν το πως έχει ανοίξει τον χώρο της φωτογραφίας σε

νέους ανθρώπους και νέες ιδέες. Ο Caras Ionut είναι ένας Ρουμάνος φωτογράφος και

ψηφιακός καλλιτέχνης που συνθέτει υπέροχες εικόνες συνδυάζοντας την ψηφιακή

τέχνη και την φωτογραφία.

Ο Ionut λέει πως η φαντασία και η δουλειά του είναι εμπνευσμένες από τα όνειρα και

τις εποχές του Φθινοπώρου και του Χειμώνα. Παρόλο που τα θετικά όνειρα

αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς του, δηλώνει πως του αρέσει επίσης

«να επισκέπτεται την σκοτεινή πλευρά των ονείρων των ανθρώπων, όχι απαραίτητα

αυτών θεωρούνται αρνητικά, αλλά πιθανώς ένα όνειρο που κάποιος δεν θα μπορούσε

να καταλάβει αρκετά ή θα αισθανόταν μόνος».

Ο καλλιτέχνης κάνει πολύ καλή δουλειά δημιουργώντας μια αίσθηση εικόνων που

μοιάζουν βγαλμένες από όνειρο. Ο συνδυασμός των απαλών και θολών χρωμάτων με

τα συχνά σουρεαλιστικά θέματα κάνουν τις συνθέσεις του μοναδικές.

http://hetpodium.org/20-

%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b5%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%8

4%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-

%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-

%cf%80%ce%bf%cf%85-

%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bd/

10. Η τέλεια φωτογραφία είναι παράγοντας πολλών πραγμάτων. Και όχι του

Photoshop. Κυρίως, όμως, είναι το έργο «τρελαμένων» φωτογράφων, που δεν

διστάζουν μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δείτε μερικούς:

http://www.topontiki.gr/article/126658/17-fotografoi-poy-den-katalavainoyn-hristo-

photos#.VT4QgVzrawk.facebook

11. Μία πολύ σημαντική διάκριση, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο, κατέκτησε

ο Γιώργος Μπαλαδάκης (EFIAP, UPI Hermes, UPI Crown 2). Ο Χανιώτης

φωτογράφος πήρε μέρος στον διαγωνισμό IV Salon Le Catalan 2015 France και

διακρίθηκε με Ruban FIAP στην ασπρόμαυρη φωτογραφία σε μία συμμετοχή 678

φωτογράφων από 61 χώρες με 10.300 φωτογραφίες.

Η παγκόσμια αυτή διάκριση έρχεται μετά από μία σειρά διακρίσεων, βραβείων και

αναρτήσεων σε διάφορους παγκόσμιους διαγωνισμούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι

διακρίθηκε το 2014 με 7 βραβεία (5 Παγκόσμια και 2 Πανελλήνια) και 250

αναρτήσεις σε Διεθνείς Διαγωνισμούς ενώ το

2015 έχει μέχρι στιγμής 4 διακρίσεις (3

Παγκόσμια και ένα Πανελλήνιο).

Ο Γεώργιος Μπαλαδάκης είναι μέλος της FIAP

(Παγκόσμια Συνομοσπονδία Καλλιτεχνικής

Φωτογραφίας), UPI (Παγκόσμια Ένωση

Ανεξάρτητων Φωτογράφων), ΕΦΕ Κρήτης,

Πνευματικών Δημιουργών Ν. Χανίων και

άλλων τοπικών συλλόγων.

http://www.zarpanews.gr/%CE%AD%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%

B5-%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE

%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5-

%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83/

12. Δέκα πολυσυζητημένα εξώφυλλα που σόκαραν, συγκίνησαν,

ευαισθητοποίησαν ή προκάλεσαν αρνητικές αντιδράσεις. Εξώφυλλα που έκαναν τον

γύρο του κόσμου και χρειάστηκαν θάρρος και τόλμη.

http://www.topontiki.gr/article/131429/ayta-einai-10-apo-ta-pio-polysyzitimena-kai-

tharralea-exofylla-photos#.VW_5DkA8AyQ.facebook

Sarah Reinertsen - ESPN Είναι η πρώτη ακρωτηριασμένη γυναίκα με

τεχνητό μέλος που τερμάτισε στο «Ironman

World Championship», στο οποίο και έχει

κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια.

Bibi Aisha - TIME Η Bibi Aisha είναι η νεαρή Αφγανή, που

αποκάλυψε το ακρωτηριασμένο πρόσωπό της

στο περιοδικό «TIME», κάνοντας γνωστή σε

όλον τον κόσμο τη συγκλονιστική της ιστορία.

Στα 14 της παντρεύτηκε παρά τη θέλησή της με

μαχητή των Ταλιμπάν και βίωσε την

κακοποίηση. Στα 18 προσπάθησε να ξεφύγει

αλλά η αστυνομία την έπιασε και την ανάγκασε

να επιστρέψει σπίτι της.

Ο πεθερός της και ο άντρας της για να την

τιμωρήσουν την μετέφεραν σε ένα βουνό, της

έκοψαν τη μύτη και την άφησαν να πεθάνει. Τη

νεαρή κοπέλα διέσωσε ο αμερικανικός στρατός.

Το περιοδικό της κάλυψε τα έξοδα για να

αποκτήσει και πάλι τη μύτη της και από τότε

έχει ξεκινήσει μια νέα ζωή.

Turia Pitt - Women's Weekly Το πρόσωπο – σύμβολο του απόλυτου θάρρους. Το

Σεπτέμβριο του 2011 η Pitt ήταν θύμα των

πυρκαγιών που έπληξαν την Αυστραλία. Υπέστη

εγκαύματα στο 80% του σώματός της.

Τον Ιούνιο του 2014, μετά από τρία χρόνια

ανάρρωσης και ακρωτηριασμού 4 δαχτύλων,

φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του «Women's

Weekly».

13. Τέλος μερικές ακόμα φωτογραφίες που μας άρεσαν

http://www.diaforetiko.gr/kati-perissotero-apo-aples-fotografies-3/

Κολάζ φωτογραφιών Τα παρακάτω κολάζ φωτογραφιών δημιουργήθηκαν με το ελεύθερο λογισμικό από

την ιστοσελίδα: www.photovisi.com

Βίντεο

Τα παρακάτω βιντεάκια δημιουργήθηκαν με το ελεύθερο λογισμικό που μπορείτε να

βρείτε στην ιστοσελίδα www.animoto.com

https://animoto.com/play/U1qNMjkpncFfUusSzJNv9w?autostart=1

Αφιέρωμα στο γάμο

https://animoto.com/play/uh7uMFMP7RJDBsJPJBEnlg?autostart=1

Υποβρύχια φωτογραφία

https://animoto.com/play/32wN6V6Idpt76MyrkncnEw?autostart=1

Η φωτογραφική μηχανή

https://animoto.com/play/gzbHtEstVEaeGR13JcudgQ?autostart=1

Photoshop

https://animoto.com/play/A6cJnQxnA1p08f8p7clTfA?autostart=1

exceptional photos

https://animoto.com/play/nHpVZilpZ1aJP0om0I0jDg?autostart=1

National Geographic Photos