Τι λέει ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος για τηνΑγία Γραφή ως πηγή της πίστεως

π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου

Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: «Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων»Αθήνα 1994 3η Έκδοσις σελ. 15 – 19.

Μερικές φορές, ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, στα βιβλία του, αναφέρει την ΑγίαΓραφή "Λόγο του Θεού". Και αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους που έχουνΠροτεσταντικές επιρροές, για να πουν ότι "αφού ο π. Αντώνιος, ως υπεύθυνος κατάτων αιρέσεων το αναφέρει αυτό, άρα είναι η Αγία Γραφή ο Λόγος του Θεού". Όμως,όταν γράφει κάτι τέτοιο ο π. Αντώνιος, άλλο έχει στη σκέψη του, και όχι την εν λόγωΠροτεσταντική αίρεση. Αλλά ως λόγο του Θεού αντιλαμβάνεται το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, του

οποίου έκφραση είναι ΚΑΙ η Αγία Γραφή, και όχι μόνο αυτή. Αυτό φυσικά δεν το λέμεέτσι ξεκάρφωτα, αλλά θα το διαπιστώσετε διαβάζοντας το παρακάτω απόσπασμα από

βιβλίο του:

Θέσεις της Ορθοδοξίας: Η Θεία Αποκάλυψη:

Σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη, η Εκκλησία δεν θεμελιώνεται πάνω σε γραπτάκείμενα, αλλά στην ομολογία πως ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος… Στο σώμα τουΧριστού, «στους αγίους» παραδόθηκε η αγία πίστη «άπαξ», μια για πάντα. Όποιοςδεν ανήκει σ’ αυτό το σώμα, δεν μπορεί να ερμηνεύσει σωστά την Αγία Γραφή (Β΄Θεσσαλονικείς 3/γ΄ 6. Β΄ Πέτρου 3/γ΄ 16. Ιούδα 3-4). Μ’ αυτή την έννοια η ιερήπαράδοση είναι η εμπειρία της Εκκλησίας, η ιερή μνήμη της Εκκλησίας, πουδιαφυλάσσεται σαν πολύτιμος θησαυρός (Β΄ Τιμόθεον 1/α΄ 13-14).

Η Αγία Γραφή δεν περιλαμβάνει την πληρότητα της θείας αποκάλυψης. Ήδη απότην Παλαιά Διαθήκη υπογραμμίζεται η σημασία της προφορικής παράδοσης και ηφροντίδα για τη μετάδοσή της από γενεά σε γενεά (Ψαλμ. 43/μγ΄ 2. 44/μδ΄ 1. Ιωήλ1/α΄3). Η Καινή Διαθήκη σημειώνει πως δεν περιέχει την πληρότητα των λόγων καιτων έργων του Χριστού (Ιω. 21/κα΄ 25).

Η ίδια η Αγία Γραφή κάνει χρήση της παράδοσης (Αριθ.21/κα΄ 14,15. Ματθ. 2/β΄ 23.Πράξεις 20/κ΄ 35. Β΄ Τιμόθεον 3/γ΄ 8. Ιούδα 14). Ο Χριστός δεν παρακίνησε τουςμαθητές του να γράψουν βιβλία, αλλά να κηρύξουν, υποσχόμενος πως θαβρίσκεται για πάντα μαζί τους (Ματθ. 28/κη΄ 20) και ότι θα τους στείλει το Πνεύμα τοΆγιο για να μείνει μαζί τους (Ιωάννης 14/ιδ΄ 16), να τους διδάξει και να τουςυπενθυμίσει το κήρυγμά του (Ιω. 14/ιδ΄ 25-26). Να τους οδηγήσει «εις όλην τηναλήθεια», αποκαλύπτοντας σ’ αυτούς το βαθύτερο νόημα των λόγων του Χριστού.Όλα εκείνα που με τις δικές τους δυνάμεις δεν μπορούσαν να «βαστάξουν» (Ιω.16/ις΄ 12-15).

Αλλά και οι απόστολοι δεν περιορίσθηκαν στα γραπτά κείμενα. Μετέδωσαν στουςπρώτους Χριστιανούς πολύ περισσότερα από εκείνα που κατέγραψαν «δια χάρτουκαι μελάνης» (Β΄ Ιω. 12. Γ΄ Ιω. 13-14. Α΄ Κορ. 11/ια΄ 34). Μερικά από τα γραφόμενααποδείχθηκαν ότι έχουν καιρική σημασία, γιατί δεν διατηρήθηκαν στην Εκκλησία: οαριθμός των διακόνων (Πράξεις 6/στ΄ 3), το τάγμα των χηρών (Α΄ Τιμ. 5/ε΄ 9), τοκάλυμμα των γυναικών (Α΄ Κορ. 11/ια΄ 5), το νίψιμο των ποδιών (Ιω. 13/ιγ΄ 14).

…εδώ λοιπόν έχουμε βασική διαφορά με τον Προτεσταντικό κόσμο. Το αξίωμα:«μόνη η Γραφή», αφήνει ακάλυπτη και αυτή την ίδια τη Γραφή, εκτεθειμένη στην«ερμηνευτική αυθεντία» και στο «αλάθητο» του καθενός πάστορα…» (ΑντωνίουΑλεβιζόπουλου: «Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων» Αθήνα 19943η Έκδοσις σελ. 15 – 19. Και τα ίδια γράφει και το βιβλίο του: «ΡωμαιοκαθολικισμόςΠροτεσταντισμός και Ορθοδοξία» σελ. 65 - 70).

Μετά από αυτό το κείμενο του π. Αντωνίου, ας δούμε επιγραμματικά μερικούςβασικούς λόγους για τους οποίους λέμε ότι η Αγία Γραφή δεν είναι ο λόγος τουΘεού, αλλά «ανθρώπινος λόγος θεόπνευστος ΠΕΡΙ του λόγους του Θεού»:

1. Ο λόγος του Θεού είναι ΑΡΡΗΤΟΣ. Ο Θεός δεν μιλάει σε ανθρώπινηγλώσσα, ώστε να καταγραφεί σε βιβλίο.

2. Ο λόγος του Θεού δεν έχει λάθη, ενώ η Αγία Γραφή έχει λάθη (σε μησωτηριολογικά θέματα), ως ανθρώπινος (αν και θεόπνευστος) λόγος. Ανήταν λόγος Θεού, δεν θα είχε το παραμικρό λάθος, ούτε καν ορθογραφικό.

3. Ακόμα και αν υποθέταμε ότι είναι έτσι, μόνο η πρωτογενής γλώσσασυγγραφής της Αγίας Γραφής θα ήταν θεόπνευστη, καθώς οι μεταφράσεις(αλλά και οι αντιλήψεις), οδηγούν σε λάθη. Άρα θα ήταν θεόπνευστη η Π.Δ.μόνο στα Αρραμαϊκά, και η Κ.Δ. μόνο στα αρχαία Ελληνικά, πράγμα άτοπο,καθώς δεν εφαρμόζεται στο σύνολο της ανθρωπότητας.

4. Επειδή ο λόγος του Θεού είναι άρρητος, μόνο εξ’ εμπειρίας τωνΘεουμένων και των φωτιζομένων μπορεί να μεταδοθεί σ’ εμάς, και όχι απόένα βιβλίο.

5. Αν η Αγία Γραφή ήταν ο λόγος του Θεού, δεν θα αναφερόταν τοπροφορικό Ευαγγέλιο ως «λόγος Θεού».