Ο Πρίγκιπας των Νεφών

Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι «Ο Πρίγκιπας των Νεφών». Το έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Κριστόφ Γκαλφάρ. Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας. Έχει βραβευτεί δύο φορές, την μία με το βραβείο καλύτερου νεανικού μυθιστορήματος 2010 και την άλλη με το βραβείο επιστημονικού νεανικού βιβλίου του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας.

Για να καταλαβαίνουμε...

Οι βασικοί ήρωες είναι ο Τρίσταμ, ο Τομ και η Μυρτίλη. Ζουν πάνω σε ένα σύννεφο το οποίο περιπλανιέται όπως όλα τα σύννεφα στην Γη. Η Μυρτίλη είναι κόρη του Βασιλιά των Νεφών του Βορρά. Ο πατέρας της έχει πόλεμο με τον Τύρρανο, έναν σκληρό άνθρωπο ο οποίος μέχρι στιγμής κερδίζει, τραυματίζει και ρίχνει στην Γη τον πατέρα της Μυρτίλης. Πριν πιάσει τον Βασιλιά, εκείνος διώχνει την κόρη του και την πάει στο Μπλούμπερι( το σύννεφο που μένει τώρα η Μυρτίλη). Το σύννεφο επομένως είναι βασιλικό και οι άνθρωποι που βρίσκονται μαζί της είναι εκεί για να της κάνουν συντροφιά. Η Μυρτίλη μένει στο σπίτι του Τομ, επειδή ο πατέρας του είναι ο συνταγματάρχης που εμπιστεύτηκε ο Βασιλιάς την κόρη του. Ο Τομ και ο Τρίσταμ είναι φίλοι, στην ίδια τάξη με την Μυρτίλη. Ο Τρίσταμ είναι ο χειρότερος μαθητής με την ικανότητα να του

φανερώνονται οράματα από μόνα τους στα ξαφνικά. Δεν είναι από το βασίλειο του πατέρα της Μυρτίλης- η μητέρα του ήταν από το εχθρικό βασίλειο και κατέφυγε στον Βασιλιά. Ο Τομ είναι απλά ένας πολύ καλός μαθητής.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η ζωή τους ήταν γαλήνια, μέχρι την ώρα που ο Τύραννος βρίσκει το χωριό και αιχμαλωτίζει τους κατοίκους του. Μια λιβελούλα- κάτι σαν ελικόπτερο- ήταν έτοιμο για την φυγή της Μυρτίλης με τον Τρίσταμ. Την στιγμή εκείνη όμως, οι στρατιώτες του Τυρράνου άρχισαν να κυνηγάνε τον Τομ με τον Τρίσταμ και η μητέρα του Τρίσταμ τους οδηγεί στη λιβελούλα για να φύγουν. Στο μεταξύ ο συνταγματάρχας ψάχνει τον Τρίσταμ κρατώντας την Μυρτίλη. Τελικά η Μυρτίλη αιχμαλωτίζεται από τον Τύρρανο. Ο Τομ και ο Τρίσταμ φεύγουν, πάνε στο Λευκό χωριό και βρίσκουν ενισχύσεις. Με μια μικρή ομάδα πιλότων προσπαθούν να σώσουν την Μυρτίλη, την οποία κρατάει ο Τύρρανος στα διαμερίσματά του μέχρι να την ρίξει από το σύννεφο στην Γη με το μαρτύριο της σανίδας. Οι πιλότοι κάνουν αντιπερισπασμό και έτσι τα παιδιά καταφέρνουν να πάρουν την Μυρτίλη. Ο Τομ κρατιέται όμηρος από τον Τύρρανο σε μια προσπάθεια να σώσει τον πατέρα του. Ο Τρίσταμ έφυγε με την Μυρτίλη όπως ήταν προκαθορισμένο αλλά οι στρατιώτες τους ακολούθησαν, η Μυρτίλη που είχε πάρει το τιμόνι της λιβελούλας μπήκε μέσα σε ένα θυελλώδη σύννεφο( σύννεφο που κουβαλάει κεραυνούς, βροχές, χιόνια κτλ.). Η λιβελούλα χτυπήθηκε και τα παιδιά βρέθηκαν στην Γη. Ο αρχηγός αυτών που τους βοηθήσαν πληγώθηκε και έπεσε στη Γη. Τα παιδιά βρίσκουν τον αρχηγό και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν ξανά τον Τύραννο εν καιρό.

Απόσπασμα από τα διαμερίσματα του Τυρράνου

Στη μέση της πλατφόρμας ένας πιλότος περίμενε αδημονώντας, παίζοντας με τα δάκτυλά του πιάνο πάνω στον περίπλοκο πίνακα διακυβέρνησης. Μερικές άνετες πολυθρόνες, τοποθετημένες μπροστά, ήταν άδειες, εκτός από μία που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από τον πιλότο. Εκεί ήταν καθισμένος ο Τύρρανος παρακολουθώντας τον Χιονοστρόβιλο* με τη Μυρτίλη που επιβιβάζονταν στο σκάφος. Φορούσε τα ίδια ρούχα με το προηγούμενο βράδυ και το ψυχρό βλέμα του έμοιαζε ικανό να παγώσει ακόμα και την σκόνη που αιωρούνταν στον αέρα.

- Κάθισε κάτω, διέταξε. Εδώ, στα δεξιά μου. Θέλω να σου δείξω κάτι προτού το παιδικό μυαλό σου πάρει οποιαδήποτε ανόητη απόφαση.

Η Μυρτίλη κατευθύνθηκε στην πολυθρόνα. Παρά τη βίαιη σύλληψη που είχε παρακολουθήσει την προηγούμενη νύχτα στη διάρκεια του δείπνου, δεν κατάφερνε να διακρίνει κάτι το τερατώδες πάνω στα χαρακτηριστικά του προσώπου του Τυρράνου.

Ο θρόνος περιστράφηκε γύρω απ’τη βάση του.

- Απογειώσου, πρόσταξε ο ηγεμόνας.

*κάτι σαν αξιωματικός του Τυρράνου

Κριστόφ Γκαλφάρ

Γεννήθηκε το 1976 στη Γαλλία.Σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Θεωρητική Φυσική. Πήρε το διδακτορικό του στο Κέιμπριτζ με εποπτεύοντα καθηγητή το διάσημο αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ, με τον οποίο συνεργάστηκε για τη συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, το οποίο τιμήθηκε με πολλά βραβεία Νεανικής Επιστημονικής Λογοτεχνίας.

Το βιβλίο μου άρεσε επειδή είχε αρκετή αγωνία και σε κρατούσε σε εγρήγορση. Το σημείο που μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν στο τέλος, όταν τα παιδιά σώζουν την Μυρτίλη και καταδιώκονται από τον Τύραννο και πέφτουν στην Γη, επειδή εκεί υπάρχει μια κορύφωση της πλοκής και της αγωνίας, γίνεται πολύ ενδιαφέρον και σου μένουν κάποια ερωτήματα αναπάντητα. Τεράστια εντύπωση μου έκανε όταν ξεκίνησα να το διαβάζω, στην αρχή όταν ο συγγραφέας είπε ότι οι άνθρωποι αυτοί μένανε πάνω στα σύννεφα. Σ’αυτό το σημείο πιστεύω πως σου κινεί ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, καθώς είναι κάτι πρωτάκουστο. Πιστεύω πως είναι ένα πάρα πολύ όμορφο και διδακτικό βιβλίο, καθώς σταματάει η ροή της πλοκής για να εξηγηθούν διάφορα ερωτήματα σχετικά με τους φυσικούς όρους που περιέχει.

Παγκάκη Όλγα Β΄3