Ο ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ

Πλανήτες

ΉλιοςO Περιστροφή γύρω από το άξονα του:O 24 ημέρες και 15 ώρες στον ηλιακό

ισημερινό.O Διάμετρος:1.400.000χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνιας:20.000.000

C στο O Πύρινα 6.000 στην επιφάνεια.

O ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΙΚΟΝΕς

ΕρμήςO Απόσταση από τον

Ηλιό:57.900.000χλμ.O Περιφορά γύρω από τον Ηλιό:87,969

ημέρες.O Περιστροφή γύρω από τον άξονα

του:58,646 ημέρες.O Διάμετρος :4.878χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνιας:427 C (-183

C στη σκοτεινή πλευρά.)

Εικονες Ερμη

ΑφροδίτηO Απόσταση από τον

Ήλιο108.200.000χλμ.O Περιφορά γύρω από τον Ήλιο:224,7

ημέρες.O Περιστροφή γύρω από τον άξονα

της:243,16 ημέρες.O Διάμετρος:12.104χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:480 C.O ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ Αφροδιτης

ΓηO Απόσταση από τον

Ήλιο:149.504.312χλμ.O Περιφορά γύρω από Ήλιο:365,2564

ημέρες.O Περιστροφή γύρω από τον

άξονατης:23ώρες, 56&4’’O Διαμετρος:12.756χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:22CO 1 ΔΟΡΥΦΟΡΟς

ΓΗ ΕΙΚΟΝΕς

ΆρηςO Απόσταση από τον

Ήλιο:227.940.000χμλ.O Περιφορά γύρω από τον Ήλιο:686,98

ημέρεςO Περιστροφή γύρω από τον άξονα του

:24 ώρες,37’&22,7’’O Διάμετρος:6.794χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:-23CO 2 ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΡΗΣ

ΔίαςO Απόστασηαπο τον

Ήλιο ;778.340.000χλμ.O Περιφορά γύρω από τον Ήλιο:11,86

έτηO Περιστροφή γύρω από τον άξονα

του:9 ώρες,50’&30’’O Διάμετρος:143.884χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:-150C

O 63 ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΔΙΑ

KρόνοςO Απόσταση από τον

Ήλιο:1.427.000.000χλμO Περιφορά γύρω από τον άξονα

του:10ώρες &40’O Διάμετρος:120.536χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:-180CO Περιφορά γύρω από τον Ήλιο:29,46

έτη.O 60 ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΡΟΝΟΥ

ΟΥΡΑΝΟΣO Απόσταση από τον Ήλιο :

2.869.600.000χλμ.O Περιφορά γύρω από τον Ήλιο: 84,01

έτη.O Περιστροφή γύρω από τον άξονα

του: 17 ώρες& 14’O Διάμετρος :51.118χλμ.O Θερμοκρασία επιφάνειας:-214CO 27 ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣO Απόσταση από τον

Ήλιο:4.496.700.000χλμ.O Περιφορά γύρω από τον Ήλιο:164,8

έτηO Περιστροφή γύρω από τον άξονα

του:16 ώρες&7’O Διάμετρος:50.538χλμ O Θερμοκρασία επιφάνειας:-220CO 13 ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Νάνοι πλανήτες O Πλανήτης νάνος ή νάνος πλανήτης, όπως έχει οριστεί από τη Διεθνή

Αστρονομική Ένωση (ΔΑΕ), είναι το ουράνιο σώμα το οποίο περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, διαθέτει αρκετή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχει σφαιρικό σχήμα, η ζώνη τροχιάς που διανύει δεν είναι "καθαρή" από άλλα σώματα και δεν είναι δορυφόρος άλλου πλανήτη[1].

O Αυτός ο όρος προέκυψε το 2006 ως τρόπος κατηγοριοποίησης των σωμάτων του ηλιακού συστήματος, έπειτα από την ανακάλυψη όλο και μεγαλύτερων μεταποσειδώνιων αντικειμένων, με αποκορύφωμα την ανακάλυψη της Έριδας το 2005. Τα σώματα που έχουν "καθαρίσει" την τροχιά τους λέγονται πλανήτες, ενώ αυτά που δεν έχουν αρκετή μάζα για να έχουν σφαιρικό σχήμα αποτελούν τα μικρά σώματα του ηλιακού συστήματος. Οι νάνοι πλανήτες είναι ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες.

O Η ΔΑΕ αναγνωρίζει πέντε πλανήτες νάνους, τη Δήμητρα, τον Πλούτωνα, την Έριδα, το Μακεμάκε και τη Χαουμέια[2], όμως μόνο η Δήμητρα και ο Πλούτωνας έχουν παρατηρηθεί αρκετά ώστε να γνωρίζουμε ότι ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Η Έρις έγινε δεκτή επειδή έχει μεγαλύτερη μάζα από τον Πλούτωνα. Επιπλέον, η ΔΑΕ αποφάσισε ότι όλα τα σώματα με όνομα και απόλυτο μέγεθος μικρότερο από +1 είναι νάνοι πλανήτες, όπως ο Μακεμάκε και η Χαουμέια. Προς το παρόν υπάρχουν περίπου 40 υποψήφιοι πλανήτες νάνοι.

ΕΙΚΟΝΕς ΝΑΝΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

O Έρις Πλούτωνας Μοκεμάκε

O O Δημητρα

ΜΕΤΕΩΡΙΤΕς O Ο μετεωρίτης είναι ένα ουράνιο

σώμα που έλκεται από τη βαρύτητα της Γης και πέφτει στην επιφάνεια, χωρίς να διαλυθεί πλήρως στην ατμόσφαιρα. Κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα θερμαίνεται λόγω τριβής και αναφλέγεται, αφήνοντας πίσω μια λαμπρή γραμμή φωτός, γνωστή και ως «πεφταστέρι» ή διάττοντας αστέρας.

ΜΕΤΕΩΡΙΤΕς 2O Όταν οι μετεωρίτες εισέρχονται στη γήινη

ατμόσφαιρα, οι ταχύτητές τους κυμαίνονται από 36.000 έως και 250.000 χιλιόμετρα την ώρα. Στη συνέχεια επιβραδύνονται και η ταχύτητά τους μειώνεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα, για να καταλήξουν στην επιφάνεια της Γης με ένα χαρακτηριστικό σάλπισμα. Εν τούτοις, τα πολύ μεγάλα κομμάτια επιβραδύνονται ελάχιστα και γι' αυτό δημιουργούν κρατήρες. Τα πετρώδη, φυσικά, μετεωροειδή, με διάμετρο μέχρι 10 μέτρα, εκρήγνυνται στη διάρκεια της πτώσης τους μέσα στη γήινη ατμόσφαιρα πριν φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, αν και η ενέργεια που εκλύεται είναι ίση με την έκρηξη πέντε ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα.

ΕΙΚΟΝΕς ΜΕΤΕΩΡΙΤΕς

ΚΟΜΗΤΕςO Οι κομήτες είναι ουράνια σώματα που σε

αντίθεση με τους απλανείς αστέρες και τους πλανήτες παρουσιάζουν όψη νεφελώδη (κόμη), ενώ η ύλη από την οποία συνίστανται μερικές φορές επιμηκύνεται υπό μορφή μακριάς ουράς όταν διέρχονται κοντά από τον Ήλιο. Αυτά τα φαινόμενα παρατηρούνται εξαιτίας της δράσης της ηλιακής ακτινοβολίας και του ηλιακού ανέμου στο κομήτη. Η διάμετρος του πυρήνα του κομήτη κυμαίνεται από μερικά μέτρα μέχρι σε δεκάδες χιλιόμετρα και αποτελείται από χαλαρά συνδεδεμένο πάγο, σκόνη και πετρώματα.

ΚΟΜΗΤΕς ΕΙΚΟΝΕς

ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣO Ο όρος Αστεροειδής προσδιορίζει μικρά

σώματα του Ηλιακού Συστήματος, που είναι σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο. Η συντριπτική πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο Ζώνες: στην Κύρια Ζώνη Αστεροειδών και στη Ζώνη Κάιπερ (Kuiper Belt). Οι αστεροειδείς θεωρούνται κατάλοιπα απ' το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος και υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια.

ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣ 2O Με πολύ απλά λόγια, μπορούμε να περιγράψουμε τους αστεροειδείς

σαν τεράστιους βράχους σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο. Το μέγεθός τους ποικίλλει από λίγες δεκάδες μέτρα μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα. Τα μικρότερα σώματα σε περιηλιακή τροχιά ονομάζονται μετεωροειδείς. Συνήθως οι αστεροειδείς έχουν ακανόνιστο σχήμα που μοιάζει με πατάτα, οι μεγαλύτεροι όμως έχουν σφαιρικό ή ελλειπτικό σχήμα, καθώς η βαρύτητα που δημιουργεί η μάζα τους στην επιφάνειά τους υπερισχύει. Σύμφωνα με το ψήφισμα 5Α της 26ης Συνόδου της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως (2006), οι σχεδόν σφαιρικοί αστεροειδείς ονομάζονται στο εξής και νάνοι πλανήτες. Οι αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης αποτελούνται κυρίως από πυριτικούς βράχους και μέταλλα. Ο 1 Δήμητρα (Ceres) αποτελεί εξαίρεση, καθώς ένα μεγάλο μέρος του είναι πάγος νερού. Αντιθέτως, οι αστεροειδείς της Ζώνης Κάιπερ αποτελούνται κυρίως από πάγους (π.χ. παγωμένα αέρια). Υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια αστεροειδείς στο Ηλιακό Σύστημα, κι απ' αυτούς μέχρι τον Οκτώβριο του 2005 είχαν καταγραφεί οι 299.733, με τους 118.161 από αυτούς επίσημα καταγεγραμμένους σε καταλόγους.

ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

ΔΟΡΥΦΟΡΟΙO Ένας τεχνητός δορυφόρος είναι οποιαδήποτε κατασκευή, που δημιουργήθηκε

από τον άνθρωπο, τοποθετείται σε τροχιά γύρω από ένα ουράνιο σώμα, ενώ ειδικότερα, τεχνητός δορυφόρος της Γης λέγεται κάθε αντικείμενο που τοποθετείται από τον άνθρωπο σε τροχιά γύρω από αυτήν.

O Αντιθέτως, όλα τα ουράνια σώματα που είναι μέρη του Ηλιακού Συστήματος, συμπεριλαμβανομένης και της Γης, είναι δορυφόροι είτε του Ήλιου, είτε, όπως η Σελήνη, δορυφόροι άλλων ουράνιων σωμάτων. Αυτοί οι δορυφόροι λέγονται φυσικοί δορυφόροι, προκειμένου να διακρίνονται από τους τεχνητούς.

O Η εκτόξευση και η τοποθέτηση σε κατάλληλη τροχιά γίνεται με πυραύλους, οι οποίοι συνήθως αποτελούνται από πολλά μέρη (ορόφους). Κάθε όροφος είναι ένας ξεχωριστός πύραυλος, ο οποίος αρχίζει να λειτουργεί όταν εξαντληθούν τα καύσιμα του προηγούμενου ορόφου, ο οποίος αποσπάται και απορρίπτεται. Με τον τρόπο αυτόν το μέρος που απομένει έχει μικρότερο βάρος και συνεχίζει το ταξίδι του με ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα, μέχρις ότου φτάσει στο προβλεπόμενο ύψος και με την απαραίτητη ταχύτητα.

ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ

ΦΥΣΙΚΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙO Φυσικός δορυφόρος ή φεγγάρι ονομάζεται

κάθε φυσικό ουράνιο σώμα που περιφέρεται γύρω από έναν πλανήτη ή πλανήτη νάνο ή άλλο μικρότερο ουράνιο σώμα και υπακούει στους ίδιους νόμους της ουράνιας μηχανικής που ρυθμίζουν την κίνηση των πλανητών. Τους νόμους αυτούς προσδιόρισε ο Γερμανός αστρονόμος Γιοχάνες Κέπλερ. Οι φυσικοί δορυφόροι ονομάζονται επίσης δευτερεύοντες πλανήτες.

ΦΥΣΙΚΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΕΙΚΟΝΕς

ΣελήνηO Η Σελήνη είναι (ο μοναδικός) φυσικός δορυφόρος της

Γης και ο πέμπτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Πήρε το όνομά του από την Σελήνη, αρχαιοελληνική θεά του δορυφόρου αυτού. Λέγεται επίσης «Φεγγάρι» στη δημοτική γλώσσα, λιγότερο επίσημα ή ποιητικά. Αποτελείται από στερεά υλικά με σύσταση παρόμοια με αυτή της Γης. Είναι το φωτεινότερο σώμα στην ουράνια σφαίρα μετά τον Ήλιο, επειδή είναι και το κοντινότερο στη Γη ουράνιο σώμα. Εξαιτίας αυτής της εγγύτητας, η Σελήνη έχει ισχυρή βαρυτική επίδραση στη Γη (παλιρροϊκή αλληλεπίδραση), προκαλώντας φαινόμενα όπως οι παλίρροιες, αλλά και επηρεάζοντας τον άξονα περιστροφής της.

Σελήνη 2O Η μέση απόσταση Γης - Σελήνης είναι 384.403 χιλιόμετρα

(παρατηρείται οτι αυτή η απόσταση αυξάνεται κατά περίπου 0.2 εκατοστά το μήνα και αυτό συμβαίνει λόγω των παλιρροϊκών δυνάμεων). Η διάμετρος της σελήνης είναι 3.476 χιλιόμετρα (περίπου το 1/4 της γήινης). Η βαρύτητα στην επιφάνεια της Σελήνης είναι σε ένταση το 1/6 περίπου αυτής της Γης. Περιστρέφεται στον ελαφρώς κεκλιμένο άξονά της σε 27 ημέρες 7 ώρες και 43 λεπτά, ακριβώς στον ίδιο χρόνο που διαρκεί η τροχιακή περιφορά της γύρω από τη Γη. Αυτός ο συντονισμός είναι και ο λόγος που από τη γη βλέπουμε πάντα την ίδια όψη της, κάτι που οφείλεται στην βαρυτική έλξη από τη Γη. Η Γη και η σελήνη βαρυτικά είναι ένα ενιαίο σώμα με κοινό βαρυτικό κέντρο . Συνέπεια των παραπάνω είναι πως ορατό στη γη είναι το 59% της επιφάνειάς της.

O Οι εκλείψεις Ηλίου προκαλούνται από τη Σελήνη, όταν αυτή περνά φαινομενικά μπροστά από το ήλιο, σκιάζοντας μέρος της Γης, αντίθετα με τις εκλείψεις Σελήνης που προκαλούνται ομοίως από τον πλανήτη Γη.

Σελήνη εικόνες

Γανυμήδης Δορυφόρος του Δία

O Ο Γανυμήδης (Αγγλ. Ganymede) ή Δίας III είναι ο πιο ογκώδης, φωτεινός και μεγαλύτερος δορυφόρος του πλανήτη Δία αλλά και του Ηλιακού συστήματος, με διάμετρο 5.268 χιλιόμετρα. Είναι μεγαλύτερος ακόμη και από τον πλανήτη Ερμή και τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα. Επειδή είθισται στη Αστρονομία αντί του ονόματος του δορυφόρου να χρησιμοποιείται ο αύξων αριθμός εκάστου (κατά σειρά απόστασης από τον πλανήτη) ο Γανυμήδης συμβολίζεται με τον λατινικό αριθμό ΙΙΙ και καλείται «τρίτος» δορυφόρος του Δία, αν και στη πραγματικότητα είναι ο τέταρτος στη σειρά. Ολοκληρώνοντας μια περιστροφή σε περίπου επτά ημέρες, ο Γανυμήδης συμμετέχει σε μία τροχιακή απήχηση 1:2:4 με τα φεγγάρια Ευρώπη και Ιώ, αντίστοιχα.[8]

Εικόνες γανυμήδη

Τιτάνας Δορυφόρος του Κρόνου

A. Ο Τιτάνας (Αγγλ. Titan ή Saturn VI) είναι ο μεγαλύτερος από τους δορυφόρους του πλανήτη Κρόνου και o δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα, μετά τον δορυφόρο Γανυμήδη του πλανήτη Δία.

B. Ανακαλύφθηκε από τον Κρίστιαν Χόϋχενς στις 25 Μαρτίου του 1655 και πήρε το όνομα Τιτάνας από τους τιτάνες που ήταν αδέλφια του Κρόνου. Ο Τιτάνας έχει διάμετρο 5.150 χλμ και απέχει από τον πλανήτη Κρόνο 1.221.931 χλμ.

C. Στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα κυριαρχεί το άζωτο καθώς και υδρογονάνθρακες, που του δίνουν μια θολή πορτοκαλί απόχρωση. Οι υδρογονάνθρακες είναι η βάση για τα αμινοξέα που είναι απαραίτητα για να δημιουργηθεί ζωή. Περίπου 500 χιλιόμετρα πάνω απ' την επιφάνειά του, η ατμόσφαιρα τελειώνει σε μια άλω φορτισμένων σωματιδίων.

D. Η ατμόσφαιρα του Τιτάνα πιστεύεται από τους επιστήμονες, ότι μοιάζει πολύ σε μορφή με αυτή της Γης στα πρώτα στάδια δημιουργίας της, πριν εμφανιστεί δηλ. ζωή στον πλανήτη. Ο Τιτάνας όμως είναι πολύ μακρύτερα απ' τον Ήλιο, κι έτσι οι χαμηλές θερμοκρασίες στην επιφάνειά του δεν επιτρέπουν (απ' όσο ξέρουμε) την εμφάνιση κάποιας μορφής ζωής.

Τιτάνας

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ.

O Η NASA ανακοίνωσε ότι εντοπίστηκε ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Γης. Ο Kepler -22b είναι ο πλανήτης που έχει τις περισσότερες πιθανότητες από οποιονδήποτε άλλο (από όσους έχουμε ως τώρα εντοπίσει) να διαθέτει ζωή.

O Η δίδυμη της Γης

Ο Kepler -22b είναι ένας πλανήτης με ακτίνα 2.4 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Βρίσκεται εντός της λεγόμενης «φιλόξενης ζώνης», δηλαδή της περιοχής όπου η απόσταση από το μητρικό άστρο είναι τέτοια που επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, παράγοντας που θεωρείται κρίσιμος για την ανάπτυξη και τη συντήρηση της ζωής. Ο Kepler -22b βρίσκεται σχεδόν στην ίδια απόσταση με το μητρικό του άστρο με εκείνη που έχει η Γη από τον Ήλιο. Ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το μητρικό άστρο του σε περίπου 290 μέρες. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η θερμοκρασία του είναι ιδανική για την παρουσία ζωής αφού κυμαίνεται γύρω στους 22 βαθμούς Κελσίου. Προς το παρόν δεν έχει εξακριβωθεί αν πρόκειται για βραχώδη ή αέριο πλανήτη. Αν ο Kepler -22b είναι βραχώδης οι πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής πολλαπλασιάζονται.

ΤΕΛΟςO Φωτογραφίες:internetO Πληροφορίες:άτλας,ΒικιπίδειαO

O Θεμα:ο γαλαξίας μας

O