1

Λαρία Εερβάκη

Έμα παραμύθι για ρημ αςρξγμωπία

Δικξμξγράσηπη: Ιωμπραμρίμα Υξρραρά

Ξ ΛΑΓΘΙΞΡ ΙΑΗΠΔΤΖΡ

1

~ 0 ~

1

ISBN 978-960-93-6003-6

Σέξξεο, 2014

10

Ασιερωμέμξ πρξςο δςξ λαμπρξύο καθρέσρεο ρηο ζωήο μξς, ρημ

Ιωμπραμρίμα και ρημ Αγάπη

10

10

Ο μαγικόο καθρέσρηο

Μαρία Ζερβάκη

Διαπκεςή ρξς ξμώμςμξς παραμςθιξύ από ρξ βιβλίξ Tales from the Lands of Nuts

and Grapes: Spanish and Portuguese Folklore, by Charles Sellers, London, 1888

~ 9 ~

10

Πριμ από πξλλά πξλλά τρόμια π’ έμα μακριμό βαπίλειξ ζξύπε

έμαο βαπιλιάο καλόκαρδξο και δίκαιξο. Ο λαόο ρξς ρξμ αγαπξύπε

πξλύ γιαρί κςβερμξύπε με πύμεπη και πξσία.

Όμφο ξ βαπιλιάο αςρόο είτε έμα μεγάλξ μςπρικό: π’ έμα παλιό

σιλμριπέμιξ μπαξύλξ έκρςβε έμα μαγικό καθρέσρη. Κάθε σξρά

πξς έπρεπε μα πάρει μια πημαμρική απόσαπη για ρξ βαπίλειό

ρξς, ρξμ έβγαζε από ρξ μπαξύλξ και ρξμ πςμβξςλεςόραμ. Αμ η

απόσαπη πξς λξγάριαζε μα πάρει ήραμ φσέλιμη για ρξ λαό,

ρόρε ξ καθρέσρηο έλαμπε παμ ήλιξο. Αμ όμφο δεμ ήραμ πφπρή,

ξ καθρέσρηο θάμπφμε και ξ βαπιλιάο δε μπξρξύπε μα δει ρξ

πρόπφπό ρξς. Έρπι, καραλάβαιμε όρι έπρεπε μα αλλάνει γμώμη.

Σόπα τρόμια ξ καθρέσρηο δεμ ρξμ πρόδφπε πξρέ.

Σξ μςπρικό ρξς βαπιλιά γμώριζε μόμξ ξ κξςρέαο ρξς και καμείο

άλλξο.

Παρ’ όλα αςρά, ξ βαπιλιάο μαο δεμ ήραμ εςρςτιπμέμξο γιαρί

ήραμ μόμξο ρξς. Μια μέρα λξιπόμ κάλεπε ρξμ κξςρέα, ρξς είπε

ρξμ καημό ρξς και ζήρηπε ρη πςμβξςλή ρξς. Εκείμξο ρξς είπε

μα μημ αμηπςτεί και πφο θα σρξμρίπει μα ρξς βρει ρημ

καλύρερη μύση.

- Έτειο καμιά καλή ιδέα; ρώρηπε ξ βαπιλιάο με αγφμία.

- Μόμξ έμαο πίγξςρξο ρρόπξο ςπάρτει, πξλςτρξμεμέμε μξς,

για μα βρειο ρη γςμαίκα πξς πξς ραιριάζει. Κι αςρόο είμαι

μα σαμερώπειο ρξ μςπρικό πξς κραράο καλά κρςμμέμξ πρξ

μπαξύλξ πξς.

Ο βαπιλιάο πάπριπε. Κξίρανε αγριεμέμα ρξμ κξςρέα .

- Δεμ πιπρεύφ μα πξβαρξλξγείο; είπε έναλλξο από θςμό.

Αςρό δεμ πρόκειραι μα πςμβεί πξρέ!

Φξβήθηκε βλέπερε μα απξκαλύυει πρξςο ςπηκόξςο ρξς όρι η

δύμαμή ρξς ξσειλόραμ π’ έμα καθρέσρη. Σι γμώμη θα είταμ

έπειρα γι’ αςρόμ; Ότι, ότι, με καμέμα ρρόπξ δεμ έπρεπε μα

επιρρέυει μα πςμβεί κάρι ρέρξιξ.

9

~ 10 ~

- Μη θςμώμειο, βαπιλιά μξς κι άπε με μα πξς ενηγήπφ,

είπε με μαλακή σφμή ξ κξςρέαο για μα ρξμ καλξπιάπει.

Ο βαπιλιάο είτε πρ’ αλήθεια μεγάλη περιέργεια μ’ ακξύπει ρξ

πτέδιξ ρξς κξςρέα κι έρπι παραμέριπε για λίγξ ρημ ξργή ρξς και

ρξμ άσηπε μα πςμετίπει.

- Ο βαπιλικόο μρελάληο θα βγάλει μια αμακξίμφπη με ρημ

ξπξία θα καλεί όλα ρα μεαρά κξρίρπια ρξς βαπιλείξς μα

έρθξςμ πρξ παλάρι. Δεμ έτει πημαπία αμ είμαι πλξύπιεο ή

σρφτέο, όμξρσεο ή άπτημεο, αμ έτξςμ εςγεμική ή ραπειμή

καραγφγή. Σξ μόμξ πξς θα τρειαπρξύμ είμαι θάρρξο, είπε

ξ κξςρέαο με πιγξςριά.

- Θάρρξο γιαρί;, απόρηπε ξ βαπιλιάο πξς έδειτμε μα μημ

καραλαβαίμει.

- Θάρρξο για μα πραθξύμ μπρξπρά πρξ μαγικό καθρέσρη. Θα

πρέπει μα σαμερώπξςμ μπρξπρά πρξμ καθρέσρη όλα ρξςο

ρα ελαρρώμαρα. Αμ κάπξιξ ελάρρφμά ρξςο είμαι πξλύ

πξβαρό, ξ καθρέσρηο θα θαμπώπει. Επύ θα είπαι όμφο

αςρόο πξς θα απξσαπίπει ρελικά πξια κξπέλα πξς

ραιριάζει.

Σι μα κάμει ξ βαπιλιάο, αμαγκάπρηκε μα πςμσφμήπει και

εςτήθηκε μα περύτει ρξ πτέδιξ ρξς κξςρέα γιαρί η μξμανιά ρξς

είτε γίμει εμρελώο αμςπόσξρη.

Σημ άλλη μέρα, πρφί - πρφί, ξ μρελάληο αμακξίμφπε ρη

βαπιλική διαραγή.

Πέραπαμ μέρεο, εβδξμάδεο, μήμεο, αλλά καμέμα κξρίρπι δεμ

παρξςπιάπρηκε πρξ παλάρι. Ο βαπιλιάο είτε αρτίπει μα αμηπςτεί

πξλύ. Ολημερίο έκξβε βόλρεο πρξςο βαπιλικξύο κήπξςο και

αμαρφριόμραμ:

«Πώο είμαι δςμαρόμ μα μημ εμδιασέρεραι καμιά κξπέλα

μα γίμει βαπίλιππα; Δεμ είμαι πια ρηο μόδαο ξι βαπίλιππεο

πριο μέρεο μαο;»

10

~ 11 ~

Ο κξςρέαο όμφο, πξς ςπξυιαζόραμ ρι πςμβαίμει, έλςπε ρημ

απξρία ρξς βαπιλιά.

- Δεμ ενηγείραι αλλιώο, βαπιλιά μξς, ξι κξπέλεο μρρέπξμραι.

- Νρρέπξμραι; Πξιξμ μρρέπξμραι; Εμέμα; Όλξι γμφρίζξςμ

πόπξ διακριρικόο άμθρφπξο είμαι.

- Δεμ μρρέπξμραι επέμα, βαπιλιά μξς. Νρρέπξμραι μα

κξιρατρξύμ μέπα πρξμ καθρέσρη.

- Σόπξ άπτημεο είμαι όλεο ξι κξπέλεο ρξς βαπιλείξς; είπε

πτεδόμ με παιδική ασέλεια ξ βαπιλιάο.

- Ότι, βέβαια, πξλςτρξμεμέμε μξς. Νρρέπξμραι μα

απξκαλύυξςμ ρα ελαρρώμαρά ρξςο μπρξπρά πρξμ

καθρέσρη. Ο σόβξο μημ απξκαλςσθξύμ ξι αδςμαμίεο ρξςο

μικάει ρημ επιθςμία ρξςο μα γίμξςμ βαπίλιππεο.

Ο βαπιλιάο αιπθάμθηκε πρξδξμέμξο.

- «Μα ρόρε…», είπε με ρρεμάμεμη σφμή, «ρξ πτέδιό πξς

απξδείτρηκε μια σξβερή παγίδα. Πώο μπόρεπεο μα μξς ρξ

κάμειο αςρό; Πξρέ δε θα καρασέρφ μα βρφ μύση»,

μξςρμξύριπε ξ βαπιλιάο απξκαρδιφμέμξο.

Ο κξςρέαο πξς ρξμ λςπήθηκε -αλήθεια είμαι- έππεςπε μα ρξμ

διαβεβαιώπει μα μημ αμηπςτεί και πφο είτε ρη λύπη πρξ

πρόβλημα.

- Μπα, και πξια είμαι αςρή η λύπη; είπε πτεδόμ αδιάσξρα ξ

βαπιλιάο πξς έδειτμε σαμερά πια ρημ απξγξήρεςπή ρξς.

- Ο βαπιλικόο μρελάληο θα βγάλει καιμξύρια αμακξίμφπη

πξς θα λέει πφο ξι ςπξυήσιεο μύσεο θα απξκαλύυξςμ

μξματά ρξ μεγαλύρερό ρξςο ελάρρφμα μπρξπρά πρξμ

καθρέσρη. Θα πρξρείμξςμ όμφο κι έμα ρρόπξ μα ρξ

διξρθώπξςμ, είπε διπρατρικά αςρή ρη σξρά ξ κξςρέαο πξς

έρρεμε ρημ ξργή ρξς βαπιλιά.

Όμφο εκείμξο έπρριυε ρξ μξςπράκι ρξς και σάμηκε μα δείτμει

ικαμξπξιημέμξο πρξπφριμά από ρα λόγια ρξς κξςρέα. Κξύμηπε

11

~ 12 ~

πςγκαραβαρικά ρξ κεσάλι ρξς και ρξς έδφπε πιφπηλά ρημ

άδεια μα πρξτφρήπει.

Ο κξςρέαο έκαμε μια βαθιά ςπόκλιπη και βγήκε γρήγξρα απ’

ρημ αίθξςπα ρξς θρόμξς πρξρξύ αλλάνει γμώμη ξ βαπιλιάο.

Σημ επόμεμη κιόλαο μέρα ξ μρελάληο αμακξίμφπε ρημ

καιμξύργια βαπιλική διαραγή κι ξ κξςρέαο πρξπεςτόραμ

πιφπηλά μα περύτει ρξ πτέδιξ ρξς.

Δεμ είτε σράπει καλά καλά μεπημέρι κι άρτιπαμ μα

καρασθάμξςμ πρξ παλάρι δεκάδεο μεαρά κξρίρπια από κάθε

γφμιά ρξς βαπιλείξς. Ζήρηπαμ ακρόαπη από ρξ βαπιλιά κι

εκείμξο διέρανε έμαμ ςπηρέρη μα ριο ξδηγήπει πρη μεγάλη πάλα

με ρα εκαρό παράθςρα.

Ο βαπιλιάο κάθιπε άμερα πρημ αμαπαςρική ρξς πξλςθρόμα κι

ενήγηπε πρα κξρίρπια ρξςο καμόμεο ρξς διαγφμιπμξύ.

12

~ 13 ~

Ο κξςρέαο πρεκόραμ δίπλα πρξ βαπιλιά κραρώμραο έμα κόκκιμξ

βελξύδιμξ μανιλάρι πξς είτε πάμφ ρξμ μαγικό καθρέσρη.

Οι κξπέλεο πτημάριπαμ έμα ημικύκλιξ γύρφ ρξς κι εκείμξο

έδφπε ρξ πύμθημα μα νεκιμήπει η διαδικαπία.

Πρώρη βρήκε ρξ θάρρξο μα πληπιάπει η κόρη ρξς βαπιλικξύ

κηπξςρξύ . Πήρε ρξμ μαγικό καθρέσρη πρα τέρια ρηο και με

αρκερή αμηταμία είπε :

- Σξ μεγαλύρερξ μξς ελάρρφμα είμαι όρι …… μξς αρέπει πξύ

και πξύ μα κρςσακξύφ ριο πςζηρήπειο ρφμ άλλφμ . Ξέρφ όρι

αςρό δεμ ραιριάζει πε μια καθφππρέπει δεππξιμίδα αλλά θα

πρξππαθήπφ μα ρξ διξρθώπφ.

- Και πώο πκξπεύερε μα ρξ διξρθώπερε, δεππξιμίο μξς;,

ρώρηπε με περιέργεια ξ κξςρέαο.

To καλύρερξ πξς θα μπξρξύπα μα κάμφ, καρά πώο σαίμεραι, θα

ήραμ μα βξςλώμφ ρα αςριά μξς με λίγξ μελιππξκέρι κάθε σξρά

πξς θα μξς ερτόραμ η επιθςμία μα κρςσακξύπφ, είπε με

περησάμια η κξπέλα.

Δεμ είτε πρξλάβει καλά καλά μα ξλξκληρώπει ρημ απάμρηπή

ρηο και ξ καθρέσρηο είτε ήδη θαμπώπει.

«Η επόμεμη παρακαλώ!», ακξύπρηκε παμ διαραγή η σφμή ρξς

κξςρέα.

Η κόρη ρξς κηπξςρξύ έβαλε ρα κλάμαρα και βγήκε βιαπρικά

από ρημ αίθξςπα για μα κρύυει ρη μρρξπή ρηο.

Η δεύρερη ςπξυήσια ήραμ η κόρη ρξς μςλφμά.

- Λξιπόμ, δεππξιμίο μξς, ρι έτερε μα δηλώπερε;, ρη ρώρηπε

τφρίο μα τάπει τρόμξ ξ κξςρέαο.

- Έτφ μα παο πφ πφο είμαι λιγάκι τξςζξςρλξύ. Να… δηλαδή

ρα πρφιμά πξς πρέπει μα πάφ πρξ μύλξ για μα βξηθήπφ

ρξ γέρξ παρέρα μξς μα αλέπει ρξ πιράρι, αργώ μα πηκφθώ

από ρξ κρεβάρι γιαρί μξς αρέπει μα τξςζξςρεύφ κάρφ απ’

ρα πκεπάπμαρα. Ο παρέραο πάμρα παραπξμιέραι όρι δεμ

ρξμ βξηθώ όπξ πρέπει και με μαλώμει λέγξμράο μξς πφο

13

~ 15 ~

θα έπρεπε μα διξρθφθώ γιαρί είμαι και κξρίρπι ρηο

παμρρειάο.

- Μεγάλξ ελάρρφμα η ρεμπελιά, αγαπηρή μξς, είπε ξ

κξςρέαο. Πεο μαο λξιπόμ ρι πκξπεύειο μα κάμειο για μα ρξ

διξρθώπειο;

- Να… πκέσρξμαι πφο θα μπξρξύπα μα μέμφ λίγξ

παραπάμφ ρα απξγεύμαρα πρξ μύλξ για μα ρξμ βξηθώ

και μα πηγαίμφ πιξ αργά ρξ πρφί. Έρπι θα είμαπρε

ικαμξπξιημέμξι και ξι δύξ.

Ο βαπιλιάο κξίρανε ρξμ καθρέσρη. Είτε θαμπώπει και πάλι.

Η απξγξήρεςπη ζφγρασίπρηκε πρξ πρόπφπό ρξς. Ο κξςρέαο

ρξ καράλαβε και κάλεπε γρήγξρα ρημ επόμεμη ςπξυήσια.

Σρίρη πρη πειρά παρξςπιάπρηκε η κόρη ρξς σξύρμαρη. Ο

κξςρέαο ρημ κξίρανε κάπφο επιριμηρικά. «Πξιξο νέρει ρι θα

μαο νεσξςρμίπει κι αςρή!», μξςρμξύριπε γελώμραο αμάμεπα

πρα μξςπράκια ρξς.

- Λξιπόμ, λέγε!, ρηο είπε πτεδόμ επιρακρικά.

14

16

Η κξπέλα κξρδώθηκε μπρξπρά πρξ βαπιλιά κι έκαμε μια

βαθιά ςπόκλιπη με μεγάλη δόπη δξςλξπρέπειαο για μα ρξμ

πςγκιμήπει. Έπειρα είπε:

- Σξ μεγαλύρερό μξς ελάρρφμα είμαι όρι είμαι άνια

σξςρμάριππα, είπε νασμιάζξμράο ρξςο όλξςο η κξπέλα.

Ο κξςρέαο έδειτμε μα μημ καραλαβαίμει.

- Και γιαρί είμαι ελάρρφμα αςρό, παρακαλώ; ρη ρώρηπε

εςθέφο.

- Γιαρί ρα υφμιά μξς έτξςμ απξκρήπει μεγάλη σήμη πρα

πέραρα ρξς βαπιλείξς και δεμ πρξλαβαίμφ ριο παραγγελίεο

πξς δέτξμαι καθημεριμά, είπε με έπαρπη η

σξςρμαρξπξύλα και πςμέτιπε:

- Για μα ρα βγάλφ πέρα αμαγκάζξμαι μα κξιμάμαι μόμξ

ρρειο ώρεο ρξ βράδς κι έτφ αρτίπει μα εναμρλξύμαι.

- Και γιαρί δεμ παίρμειο λιγόρερεο παραγγελίεο; ρη ρώρηπε

πξλύ λξγικά ξ κξςρέαο.

15

17

Ο βαπιλιάο, πξς παρακξλξςθξύπε ρη πςζήρηπη με πρξπξτή

ρόπημ ώρα, παρακαλξύπε μα είτε η κξπέλα έμα ρρόπξ μα ρξ

διξρθώπει, γιαρί – δε παο κρύβφ- πφο ρξς άρεπε κιόλαο. Είτε

έμα πρόπφπξ ασράρξ και ρξδαλό παμ ρα υφμιά πξς περιέγρασε.

Μάραια, όμφο:

- Δε γίμεραι μα δςπαρεπρήπφ ρξςο θαςμαπρέο μξς, πξς

κάμξςμ ξςρέο ένφ από ρξμ σξύρμξ μξς κάθε πρφί για μα

αγξράπξςμ ρα περίσημα υφμιά μξς, είπε ξρθά κξσρά.

Ο βαπιλιάο έμειμε μα ρημ κξιράζει απξπβξλφμέμξο. «Κρίμα

ρόπη ξμξρσιά και ανιξπύμη μα μη πςμδςάζεραι με λίγη

ραπειμξσρξπύμη», είπε και γύριπε ρξ βλέμμα ρξς πρξο ρξμ

καθρέσρη. Σα λόγια ρηο κξπέλαο ρξμ είταμ κάμει μα θαμπώπει

ρόπξ πξλύ, πξς καμείο πια δεμ μπξρξύπε μα κξιρατρεί μέπα.

Ο κξςρέαο ρα ’ταπε.

«Σόπξ θξλό δεμ έτφ ναμαδεί πξρέ ρξμ καθρέσρη», είπε με έμα

ρόμξ πςμπόμιαο πρη σφμή ρξς. ε μια κίμηπη απόγμφπηο,

άρτιπε μα ρρίβει ρξμ καθρέσρη με ρημ αμάπρρξση ρηο παλάμηο

ρξς. Ο καθρέσρηο όμφο αρμξύμραμ πειπμαρικά μα νεθξλώπει. α

μα ήραμ θςμφμέμξο με όλα αςρά πξς είτε ακξύπει.

Σι μα κάμει ξ βαπιλιάο, πκέσρηκε μα ζηρήπει ρη γμώμη ρξς

πξσξύ πςμβξύλξς ρξς παλαριξύ. Σξμ σώμαναμ και ήρθε αμέπφο.

Εκείμξο, ενέραπε ρξμ μαγικό καθρέσρη με πρξπξτή και κξύμηπε

ρξ κεσάλι. Όλξι ξι παρεςριπκόμεμξι κρέμξμραμ από ρα τείλη ρξς.

«Νξμίζφ», είπε ταμηλόσφμα πφο έμαο ρρόπξο μξματά ςπάρτει

για μα λειρξςργήπει ναμά ξ καθρέσρηο.

«Πξιξο;», ρώρηπαμ όλξι με μια σφμή.

«Όλα ρα κξρίρπια πξς απξμέμξςμ μα ενεραπρξύμ θα

κξιρατρξύμ μέπα πρξμ καθρέσρη. Εκείμη πξς θα έτει ρημ πιξ

καθαρή καρδιά μξμίζφ πφο θα ρξμ κάμει μα λάμυει ναμά» είπε

ξ πξσόο και έπρρευε ρξ βλέμμα ρξς πρξ βαπιλιά. Περίμεμε μα

ακξύπει αμ πςμσφμεί.

16

~ 19 ~

Ο βαπιλιάο σάμηκε μα διπράζει λίγξ. Ύπρερα όμφο κξύμηπε

καρασαρικά ρξ κεσάλι καθώο πκέσρηκε όρι δεμ είτε ρίπξρα μα

τάπει.

Χφρίο δεύρερη πκέυη ξ κξςρέαο πήρε ρξ μαγικό καθρέσρη και

σώμαζε ριο ςπξυήσιεο μύσεο μία - μία για μα κξιρατρξύμ. Ο

καθρέσρηο όμφο παρέμεμε θαμπόο πρξο απξγξήρεςπη όλφμ. Σημ

ώρα όμφο πξς κξιραζόραμ και η ρελεςραία ςπξυήσια, η κόρη

ρξς μπαλφμαρή, μπήκε παο πίσξςμαο πρημ αίθξςπα μια κξπέλα

με κξςρελιαπμέμα ρξύτα, ατρέμιπρα μαλλιά και ρρύπια

παπξύρπια.

Όλεο ξι ςπξυήσιεο άρτιπαμ μα γελξύμ μαζί ρηο και μα ρημ

κξρξχδεύξςμ για ρημ άθλια εμσάμιπή ρηο μπρξπρά πρξ βαπιλιά.

Ο κξςρέαο με έμα μεύμα ρξςο ζήρηπε μα πραμαρήπξςμ κι

αμέπφο ρώρηπε ρημ μεξσερμέμη γιαρί ήρθε αργξπξρημέμη.

«Είτα πάει μα βξπκήπφ ρα λιγξπρά πρξβαράκια μξς πρξμ

απέμαμρι λόγγξ. πάμια νέρερε βρίπκφ έμα μέρξο με καλή

βξπκή για μα τξρράπξςμ όλα. Σόπξ τάρηκα πξς

εςταριπριόμρξςπαμ ρξ πλξύπιξ γεύμα ρξςο πξς λςπήθηκα μα ρα

διακόυφ. Η γιαγιά μξς πάμρα μξς έλεγε όρι δεμ πρέπει ξύρε

ρξμ ίδιξ ρξ βαπιλιά μα πηκώμειο από ρξ ρραπέζι», είπε η

βξπκξπξύλα με ρημ ασέλεια μιαο τφριαρξπξύλαο.

ρξ άκξςπμα ρηο ρελεςραίαο σράπηο μια δεκαριά

αρτξμρξπξύλεο πξς πρεκόμρξςπαμ δίπλα ρηο έβαλαμ πάλι ρα

γέλια και ρημ έδειτμαμ με ρξ δάτρςλό ρξςο.

Η βξπκξπξύλα έπκςυε ρξ κεσάλι κι ήραμ έρξιμη μα ρξ βάλει

πρα πόδια όραμ ρη πραμάρηπε η σφμή ρξς βαπιλιά:

«Θαύμα, θαύμα!» σώμανε ξ βαπιλιάο κι όλξι ρξμ κξίραναμ

απξρημέμξι.

«Ο καθρέσρηο λάμπει και πάλι!», σώμανε εμθξςπιαπμέμξο κι

άρτιπε μα τξρξπηδά πα μικρό παιδί. Καμείο δεμ ρξμ είτε ναμαδεί

μα αμριδρά έρπι. Ήραμ πάμρα πξβαρόο και λιγξμίληρξο και ρώρα

έδειτμε άλλξο άμθρφπξο.

17

20

Απόλςρη πιφπή επικράρηπε πρημ αίθξςπα καθώο κξίραζαμ

όλξι ρξμ καθρέσρη. Όπξ περμξύπε η ώρα ρξ σφο ρξς δςμάμφμε

κι έγιμε ρόπξ δςμαρό πξς πκέπαπε και ρξ σφο πξς έμπαιμε από

ρα εκαρό παράθςρα ρηο πάλαο. Όλξι θαμπώθηκαμ κι κάλςπραμ

ρα μάρια ρξςο με ριο παλάμεο ρξςο.

Η βξπκξπξύλα κξίραζε παπριπμέμη. Και ρόρε έγιμε και δεύρερξ

θαύμα: καθώο πήκφμε ξ κξςρέαο υηλά ρξμ καθρέσρη για μα ρξμ

βλέπξςμ όλξι, η μξρσή ρηο βξπκξπξύλαο απξρςπώθηκε πρξ

κάρξπρρξ. Ο κξςρέαο έρριβε και ναμαέρριβε ρα μάρια ρξς για μα

βεβαιφθεί πφο βλέπει καλά και πφο δεμ έτει παραιπθήπειο.

Σόρε ξ βαπιλιάο πηκώθηκε από ρξ θρόμξ ρξς και πληπίαπε ρη

βξπκξπξύλα.

Σημ ώρα πξς άπλφμε ρξ τέρι ρξς μα πιάπει ρξ δικό ρηο κάρι

αμαπάμρετξ πςμέβη: ξ καθρέσρηο έππαπε πε τίλια κξμμάρια.

Όλξι νασμιάπρηκαμ κι έμα επισώμημα έκπληνηο αμρήτηπε

απ’ άκρη π’ άκρη ρηο αίθξςπαο. Σώρα περίμεμαμ μα δξςμ ρημ

αμρίδραπη ρξς βαπιλιά.

18

~ 19 ~

Ο βαπιλιάο όμφο καράλαβε. Δε τρειαζόραμ πια καμέμα

καθρέσρη για μα ρξς λέει πξια είμαι η πφπρή απόσαπη. Ήραμ η

πρώρη σξρά πρη ζφή ρξς πξς ήραμ πίγξςρξο για ρημ επιλξγή

ρξς κι έμιφθε πξλύ περήσαμξο γι’ αςρό.

«Σελικά, η πιξ πφπρή απόσαπη», είπε δςμαρά για μα ρξ

ακξύπξςμ όλξι, «είμαι αςρή πξς παίρμειο με ρημ καρδιά και ότι

με ρη λξγική».

Κι όπφο γίμεραι πε όλα ρα παραμύθια, έρπι και πρξ δικό μαο,

ξ βαπιλιάο και η βξπκξπξύλα παμρρεύρηκαμ, έκαμαμ πξλλά

παιδιά κι έζηπαμ εςρςτιπμέμξι μέτρι ρα βαθιά ρξςο γεράμαρα.

Κι αμ θέλερε μα μάθερε, από εκείμη ρη μέρα όλξι ξι ςπήκξξι

ρξς βαπιλείξς έππαπαμ όλξςο ρξςο καθρέσρεο ρξςο . Έμαθαμ έρπι

μα κξιράζει ξ έμαο ρξμ άλλξ πρα μάρια, μα πάμφ απ’ όλα

έμαθαμ μα κξιράζξςμ βαθιά μέπα πρημ ίδια ρξςο ρημ υςτή. Εκεί

έβριπκαμ όλεο ριο απαμρήπειο πρα ερφρήμαρα πξς ρξςο

βαπάμιζαμ.

Κι από ρόρε έγιμαμ πίγξςρα πιξ εςρςτιπμέμξι…

ΔΚΞΡ

19

~ 20 ~

~ 21 ~

ΟΑΠΑΠΖΛΑ

ΟΠΞΔΘΜΞΛΔΜΔΡ ΔΠΑΡΔΘΡ – ΒΘΩΛΑΘΙΔΡ ΑΡΙΖΡΔΘΡ

ΓΘΑ ΖΜ ΔΟΔΝΔΠΓΑΡΘΑ ΞΣ ΟΑΠΑΛΣΗΘΞΣ

~ 22 ~

~ 23 ~

1.Γλωρηκία κε ηελ οκάδα

Σηότος: ε γλσξηκία ησλ κειώλ ηεο νκάδαο θαη ε δεκηνπξγία θιίκαηνο εκπηζηνζύλεο

θαη αζθάιεηαο.

Καζόκαζηε ζε θύθιν. Ο εκςπρσηήο θξαηάεη έλα μαλακό μπαλάκι θαη ζπζηήλεηαη

ζηελ νκάδα. Δίλεη ην κπαιάθη ζην παηδί δεμηά ηνπ θαη ηνπ δεηά λα πεη ην όλνκά ηνπ

θαη θάπνηα ζηνηρεία γηα ηνλ εαπηό ηνπ, π.ρ. είκαη ν/ε θαη κνπ αξέζεη… Σπλερίδνπκε

θαηά ηνλ ίδην ηξόπν ώζπνπ λα παξνπζηαζηνύλ όια ηα κέιε ηεο νκάδαο. Όηαλ ην

κπαιάθη επηζηξέςεη ζηνλ εκςπρσηή, εθείλνο ην πεηάεη ζ’ έλα νπνηνδήπνηε κέινο ηεο

νκάδαο θαη ιέεη ην όλνκα ηνπ παηδηνύ ζην νπνίν ην πέηαμε. Ζεηάκε από ηα παηδηά λα

θάλνπλ ην ίδην ώζπνπ λα αθνπζηνύλ ηα νλόκαηα όισλ ησλ κειώλ ηεο νκάδαο.

Καηόπηλ παξνηξύλνπκε ηα παηδηά λα ζεζπίζνπλ ηνπο θαλόλεο γηα ηε ιεηηνπξγία ηεο

νκάδαο θαη λα ζπλάςνπλ ην δηθό ηνπο ζπκβόιαην.

2. «Ο καγηθός θαζρέθηες»

Ηιηθίες: 8+ Σηότος: λα δηαθξίλνπλ ηα ζεηηθά θαη ηα αξλεηηθά ζεκεία ηεο πξνζσπηθόηεηάο ηνπο θαη λα

ελζαξξύλνληαη λα ηα εθθξάδνπλ ζηελ νκάδα .

Περηγραθή: Καζόκαζηε ζε θύθιν. Μνηξάδνπκε ζηα παηδηά ην παξαθάησ δειηίν θαη ηα

ελζαξξύλνπκε λα αλαθέξνπλ ζεηηθά θαη αξλεηηθά ζεκεία ηνπ ραξαθηήξα ηνπο. Δίλνπκε

βνεζεηηθά κηα ιίζηα κε ελδεηθηηθά ραξαθηεξηζηηθά ηνπ αηόκνπ. Σηε ζπλέρεηα δηπιώλνπλ ην

ραξηί, ην βάδνπλ κέζα ζην «θνπηί ησλ ζπλαηζζεκάησλ». Δηαιέγνπκε αλώλπκα έλα δειηίν

θάζε θνξά θαη αλαθνηλώλνπκε ηα απνηειέζκαηα ζηελ νινκέιεηα Σην ηέινο ηνπο δεηάκε λα

ζρνιηάζνπλ πσο έλησζαλ θαηά ηε δηάξθεηα ηεο άζθεζεο.

* Εθ’ όζνλ ηα κέιε ηεο νκάδαο γλσξίδνληαη θαιά κεηαμύ ηνπο θη έρεη θαιιηεξγεζεί

θιίκα εκπηζηνζύλεο, κπνξεί θάζε καζεηήο λα παξνπζηάζεη ηα ραξαθηεξηζηηθά πνπ

θαηέγξαςε ζην δειηίν.

23

~ 1 ~

ΛΙΣΤΕΣ ΜΕ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

1. ΗΔΘΙΑ ΥΑΠΑΙΖΠΘΡΘΙΑ

αμελήο

αμςπόμξμξο

μρρξπαλόοαπαιπιόδξνξο κατύπξπρξο

επιθερικόο εγωιπρήο

απόρξμξο

απρόπεκρξο

μεςρικόο

αγτώδηο

ζηλιάρηο

εριπρικόο

αγεμήο

ατάριπρξο

αμανιόπιπρξο

ρπιγκξύμηο

επωπρρεσήο μρρξπαλόο

ξνύθςμξοακαράπραρξο

εκδικηρικόοεπιπόλαιξοσιλάργςρξο

ρεμπέληομξματικόο

πειπμαράρηο

σλύαρξο αμαίπθηρξο αμειλικριμήο

άπληπρξο

θξρςβώδηο κακόο απαιρηρικόο ρελειξμαμήο

2. ΑΠΜΖΘΙΑ ΥΑΠΑΙΖΠΘΡΘΙΑ

Θκαμόοπεριπερειώδηο

πρξργικόο

εςτάριπρξο

καραδεκρικόο

αιπιόδξνξο

πρξπεκρικόο

ήρεμξο

σιλάμθρωπξο

διακριρικόο

απξσαπιπρικόο

εςγεμικόο

πςμεπήο

θαρραλέξο

με καραμόηπη

πρόθςμξο ξργαμωρικόο

σιλικόο

ειλικριμήο

εργαρικόο

ταριρωμέμξο

ςπξμξμερικόο

εςαίπθηρξο

ςπεύθςμξοεπίμξμξο

γεμμαίξο ενωπρρεσήο

κξιμωμικόομε τιξύμξρ αςθόρμηρξο

ρίμιξο

πςμεργαρικόο

ανιόπιπρξο

λξγικόο

ηγερικόο

24

~ 25 ~

3. Παητλίδη : «Οη θαζρέθηες»

Ηιηθίες: Όιεο νη ειηθίεο

Σηότοη:

■ Να θαηαλνήζνπλ όηη ην πξόζσπό καο είλαη ν θαζξέθηεο ησλ ζπλαηζζεκάησλ καο

(ηεο ςπρήο καο).

■ Να αλαγλσξίδνπλ βαζηθά ζπλαηζζήκαηα ή ραξαθηεξηζηηθά ηεο πξνζσπηθόηεηάο

καο απνθσδηθνπνηώληαο ηηο εθθξάζεηο ηνπ πξνζώπνπ ηνπ άιινπ.

Περηγραθή: Μέζα ζην «κουτί των συναισθημάτων» ξίρλνπκε ραξηάθηα ζηα νπνία

έρνπκε γξάςεη δηάθνξα ζπλαηζζήκαηα ή ραξαθηεξηζηηθά ελόο αηόκνπ (π.ρ. ζπκόο,

θαρππνςία, έθπιεμε, ληξνπαιόηεηα θ.ά.). Τα παηδηά ζηέθνληαη αληηθξηζηά ην έλα ζην

άιιν. Ο έλαο είλαη ν θαζξέθηεο θαη ν άιινο ην πξόζσπν πνπ θνηηάδεηαη ζηνλ

θαζξέθηε. Ο ηειεπηαίνο δηαιέγεη ηπραία από ην «θνπηί ησλ ζπλαηζζεκάησλ» έλα

ραξηάθη θαη πξνζπαζεί λα ην πεξηγξάςεη ζην δεπγάξη ηνπ κόλν κε ηηο εθθξάζεηο ηνπ

πξνζώπνπ ηνπ. Γηα λα γίλεη πην παξαζηαηηθό ην παηρλίδη ξόισλ κπνξνύκε λα

ρξεζηκνπνηήζνπκε ην πεξίγξακκα ελόο θαζξέθηε πνπ έρνπκε ζρεδηάζεη θαη ην νπνίν

ζα θξαηά κπξνζηά ζην πξόζσπό ηνπ ην παηδί πνπ ππνδύεηαη ηνλ θαζξέθηε..

Αθνύ νινθιεξσζεί ε πξώηε θάζε ηα παηδηά κπνξνύλ λα αιιάμνπλ ξόινπο θαη λα

απηνζρεδηάζνπλ. Εθείλνο πνπ πξηλ ήηαλ ν «θαζξέθηεο» γίλεηαη ηώξα ην πξόζσπν

πνπ θνηηάδεηαη ζηνλ θαζξέθηε. Θα θάλεη θάπνηεο γθξηκάηζεο, ηηο νπνίεο ν

«θαζξέθηεο» ζα πξνζπαζήζεη λα κηκεζεί αθξηβώο ώζηε λα απνηειέζεη ην ηέιεην

«είδσιν» κέζα ζηνλ «θαζξέθηε». Είλαη αξθεηά δηαζθεδαζηηθό παηρλίδη θαη δίλεη ζηα

παηδηά κεγάια πεξηζώξηα απηελέξγεηαο θαη πξσηνβνπιίαο.

4. Ο θόζκος είλαη…

Ηιηθίες: 8+

Σηότος: λα θαηαλνήζνπλ νη καζεηέο όηη νη άιινη απνηεινύλ ηνλ θαζξέθηε καο, νη

νπνίνη καο επηζηξέθνπλ ηελ εηθόλα καο θαη όηη ε εηθόλα πνπ έρνπκε γηα ηνλ εαπηό

καο ζπρλά επεξεάδεη θαη ηελ εηθόλα πνπ έρνπκε γηα ηνπο άιινπο.

* Υπνζηεξηθηηθά ζ’ απηή ηελ άζθεζε κπνξνύκε λα δηαβάζνπκε ην παξακύζη «Χίλιοι

καθρέφτες» (Γηαπσλέδηθν ιατθό παξακύζη).

Περηγραθή: αθνύ ην δηαβάζνπκε ην παξακύζη, ρσξίο λα ζρνιηάζνπκε ηηο ελέξγεηεο

ησλ πξσηαγσληζηώλ, δίλνπκε ζηα παηδηά έλα ραξηί. Τνπο δεηάκε λα ζπκπιεξώζνπλ

δύν θνξέο ηε θξάζε «Ο θόζκνο είλαη…»1 εμεγώληαο ηνπο λα γξάςνπλ ό,ηη ηνπο

έξρεηαη απζόξκεηα ζην κπαιό. Καιό είλαη νη απαληήζεηο ηνπο λα κελ είλαη

κνλνιεθηηθέο. Αλ έρεη θαιιηεξγεζεί θιίκα εκπηζηνζύλεο κεηαμύ ησλ κειώλ ηεο

νκάδαο, θάζε παηδί αλαθνηλώλεη ζηελ νινκέιεηα απηά πνπ έρεη γξάςεη.

(Σε δηαθνξεηηθή πεξίπησζε, ξίρλνπλ ηα ραξηάθηα κε ηηο απαληήζεηο ηνπο ζην «θνπηί

ησλ ζπλαηζζεκάησλ» θαη δηαβάδνληαη από ηνλ εκςπρσηή αλώλπκα) .

Αθνύ δηαβαζηνύλ όιεο νη απαληήζεηο, ιέκε ζηα παηδηά λα αληηθαηαζηήζνπλ ηε

θξάζε «Ο κόσμος είναι…» κε ηε θξάζε «Εγώ είμαι…». Τα απνηειέζκαηα πνπ ζα

πξνθύςνπλ κε ηελ αιιαγή απηή ζα μαθληάζνπλ, αιιά θαη ζα δηαζθεδάζνπλ ηα παηδηά.

Δελ ζρνιηάδνπκε πξνζσπηθά θάζε θξάζε γηα θάζε καζεηή . Σε ζπλδπαζκό κε ην

παξακύζη πνπ δηαβάζακε νδεγνύκαζηε ζην ζπκπέξαζκα όηη ν ηξόπνο πνπ βιέπνπκε

ηνλ εαπηό καο είλαη ζπρλά θαη ν ηξόπνο κε ηνλ νπνίν βιέπνπκε ηνλ θόζκν.

1 Χόρχε Μπουκάι, Από την άγνοια ςτη ςοφία, εκδ. Οpera

25

~ 26 ~

Ρςμπλήρωπε αςθόρμηρα ρημ παρακάρω σράπη. Λη πκεσρείο

πάρα πξλύ για μα απαμρήπειο. Ορξππάθηπε μα μημ είμαι

μξμξλεκρική η απάμρηπή πξς.

Ο κόπμξο είμαι .........................................................................................................

……………………………………………………………………………………………………………….

Ο κόπμξο είμαι .........................................................................................................

……………………………………………………………………………………………………………….

Σώρα ναμαγράυε ρημ ίδια σράπη αμρικαθιπρώμραο ρη σράπη

«Ξ κόπμξο είμαι» με ρη σράπη «Δγώ είμαι…» .

Εγώ είμαι ………........................................................................................................

……………………………………………………………………………………………………………….

Εγώ είμαι ……...........................................................................................................

……………………………………………………………………………………………………………….

26

~ 27 ~

* Χίιηοη θαζρέθηες (θη άιιοη ηόζοη ζθύιοη)

Κάπξρε κάπξς μακριά ςπήρτε έμαο μαόο με τίλιξςο καθρέσρεο. Μια μέρα –

εμρελώο ρςταία – έμαο πκύλξο βρήκε ρημ πύλη αμξιτρή και μπήκε μέπα. Οι

πκύλξι δε γμφρίζξςμ πξλλά από καθρέσρεο κι έρπι ξ πκύλξο ρηο ιπρξρίαο μαο

σξβήθηκε πφο ρξμ είταμ περικςκλώπει τίλιξι πκύλξι. Μόλιο ρξςο γρύλιπε, ρξς

γρύλιπαμ κι αςρξί. Κι όραμ ρξςο έδεινε ρα δόμρια ρξς, βρέθηκε με ρη πειρά

ρξς περικςκλφμέμξο από τίλιξςο πκύλξςο πξς ρώρα ρξς έδειτμαμ κι αςρξί ρα

δικά ρξςο δόμρια. Σξ ’βαλε πρα πόδια ρρξμξκραρημέμξο κι έρρενε μακριά όπξ

πιξ γρήγξρα μπξρξύπε. «Δεμ θα ναμάρθφ πξρέ πια εδώ», μξςρμξύριπε πρξμ

εαςρό ρξς. «Σι απαίπιξ μέρξο ξ κόπμξο!»Έζηπε λξιπόμ μξμάτξο ρημ ςπόλξιπη

ζφή ρξς.

Πέραπε καιρόο. Και μία μέρα έμαο δεύρερξο πκύλξο περμξύπε μπρξπρά από

ρξ μαό, πρόπενε ρημ αμξιτρή πύλη κι όμραο περίεργξο από ρη σύπη ρξς ρημ

έππρφνε λίγξ με ρη μξςπξύδα ρξς και τώθηκε πρξ μαό. Καθρέσρεο δεμ είτε

ναμαδεί πρη ζφή ρξς κι ένασμα πςμειδηρξπξίηπε πφο βριπκόραμ

περικςκλφμέμξο από τίλιξςο πκύλξςο. [Ούρε έμαμ λιγόρερξ!] Σξςο κξύμηπε

ρημ ξςρά ρξς κι αμέπφο κξύμηπαμ κι αςρξί ριο δικέο ρξςο. Χάρηκε λξιπόμ

πξλύ κι απξσάπιπε από δφ και μπρξο μα ζει πρξ μαό, μα έτει πςμρρξσιά. Έρπι

κι έκαμε. Και μέτρι μα έρθει η ώρα ρξς μα πεθάμει, πίπρεςε πφο ξ κόπμξο

είμαι πράγμαρι έμα θαςμάπιξ μέρξο και κάθε πκύλξο έμαο πιθαμόο πύμματξο.

(Γιαπωμέζικξ λαϊκό παραμύθι)

Οηγή:

http://mythoplasieskiafigiseis.wordpress.com/2013/03/02/%CF%87%CE%AF%CE

%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B9-

%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%81%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B5%CF%82-

%CE%BA%CE%B9-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B9-

%CF%84%CF%8C%CF%83%CE%BF%CE%B9-

%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF/

27

~ 28 ~

5. Το αλζρωπάθη

Ηιηθίες: 8+

Σηότος: λα νδεγεζνύλ ηα παηδηά ζηελ θαηαλόεζε ηνπ βαζκνύ πνπ έλα ζεηηθό ή

αξλεηηθό ραξαθηεξηζηηθό επεξεάδεη ηελ απηνεηθόλα ηνπο.

Περηγραθή: Δίλνπκε ζηα παηδηά έλα θύιιν ραξηί θαη ηνπο δεηάκε λα επηιέμνπλ έλα

από ηα ζεηηθά ή αξλεηηθά ραξαθηεξηζηηθά πνπ αλέθεξαλ ζηελ άζθεζε 1 («Ο καγηθόο

θαζξέθηεο») θαη λα θαληαζηνύλ όηη είλαη έλα αλζξσπάθη. Απηό ηνπο επηηξέπεη λα

δνπλ έλα ραξαθηεξηζηηθό ηνπο ζθαηξηθά θαη/ή λα δηαθσκσδήζνπλ θάπνηα αξλεηηθά

ραξαθηεξηζηηθά ηνπο ζπληειώληαο ζηε δηαδηθαζίαο απνδνρήο ηνπο θαη ελδερόκελεο

βειηίσζήο ηνπο. Οη καζεηέο ελζαξξύλνληαη λα παξνπζηάζνπλ ην «αλζξσπάθη» ηνπο

ζηελ νινκέιεηα.

Οώο είμαι η ενωρερική ρξςο εμσάμιπη; ……………………………………………………………..

ι ρξύτα σξράει; ……………………………………………………………………………………………………..

Οώο πτερίζεραι με ρξςο άλλξςο; ………………………………………………………………….………….

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

ι κάμει για μα επιβιώπει; ……………………………………………………………………………………..

………………………………………………………………………………………………………………………………………

Οώο ρξμ/ρημ λέμε; ………………………………………………………………………………………………..…

Οξιξ είμαι ρξ αγαπημέμξ ρξς/ρηο πύμθημα; ………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

Αμ πε πςμαμρξύπε πρξ δρόμξ ρι θα πξς έλεγε; ……………………………………………..……..

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

Εωγρασίπρε ρξ, αμ θέλερε:

28

~ 28 ~

29

29

Δςξ λόγια για μέμα

Γεμμήθηκα πρξ Ηράκλειξ ρηο Κρήρηο ρξ 1978. πξύδαπα πρξ Παιδαγφγικό

Σμήμα Δημξρικήο Εκπαίδεςπηο Ρεθύμμξς. Εργάζξμαι παμ δαπκάλα ρα

ρελεςραία 13 τρόμια. Σα παιδιά και ρα παραμύθια ήραμ πάμρα πηγή

έμπμεςπηο για μέμα. Αγαπώ ρα παραμύθια γιαρί μαο ρρέσξςμ ρξ παιδί πξς

κρύβξςμε μέπα μαο. Ιδιαίρερα εμπμέξμαι από ρα παιδιά μξς, Κφμπραμρίμα,

8 τρξμώμ και Αγάπη, 6 τρξμώμ. Σα ασήμφ μα με ξδηγξύμ πε μξμξπάρια

παραμςθέμια, εκεί πξς όμειρξ και πραγμαρικόρηρα κςλιξύμραι πρξ τξρράρι,

λαππώμξμραι, περμξύμ αρελείφρεο ώρεο μαζί κι ύπρερα πάλι απξτφρίζξμραι

ώππξς μα πςμαμρηθξύμ ναμά για ρημ επόμεμη περιπέρεια.

~ 28 ~

~ 28 ~

30

Ποηο κσζηηθό θρύβεη έλας βαζηιηάς δίθαηος θαη θαιός; Γηαηί δελ είλαη

εσηστηζκέλος; Τη ρόιο παίδεη ο θοσρέας ηοσ; Γηαηί όιες οη θοπέιες ηοσ βαζηιείοσ

θοβούληαη λα θοηηατηούλ ζηολ θαζρέθηε; Ποηος έτεη ηειηθά ηης απαληήζεης;

ISBN 978-960-93-6003-6

~ 29 ~

16

30