Το Ιςλάμ είναι μια μονοθεΰςτική θρηςκεία, η οποία διαμορφώθηκε με το κήρυγμα και τη δράςη του Προφήτη Μωάμεθ (Μουχάμαντ)

ςτισ αρχέσ του 7ου αιώνα.

Η θρηςκεία του Ιςλάμ γεννήθηκε ςτισ αραβικέσ ερήμουσ. Για πρώτη φορά οι Άραβεσ αναφέρονται ςε ιςτορικέσ πηγέσ τον 1ο π.χ. αιώνα. Πριν την έλευςη του Ιςλάμ, ςτην Αραβία υπήρχε ένασ πολύμορφοσ πολιτιςμόσ πολλών φυλών, που χαρακτηριζόταν από αντιθέςεισ. Στον πολιτιςμό αυτόν ςυνυπήρχε το κοςμοπολίτικο με το πρωτόγονο, και η ζωή τησ πόλησ βριςκόταν πλάι με τον νομαδικό τρόπο ζωήσ. Ευρέωσ διαδεδομένη ήταν ήταν η λατρεία πνευμάτων που κατοικούςαν ςτα δέντρα και ςτισ πηγέσ των οάςεων. Ανώτεροσ μεταξύ των θεοτήτων ήταν ο Αλλάχ, ο δημιουργόσ του κόςμου.

Οι πιςτοί τησ ονομάζονται

Μουςουλμάνοι

Οι μουςουλμάνοι πιςτεύουν ςε

έναν και μοναδικό θεό, τον «Αλλάχ»

Η ομολογία τησ πίςτησ ςαχάντα ότι δηλαδή «Δεν υπάρχει

άλλοσ θεόσ εκτόσ από το Θεό ο

Μωάμεθ είναι ο προφήτησ του Θεού»

Φόροσ ελεημοςύνησ (ζακάτ). Πρόκειται για ένα ποςό που

προςφέρει για τουσ φτωχούσ κάθε

πιςτόσ μια φορά το χρόνο.

Νηςτεία (ςάουμ). Σον ένατο μήνα του

Μουςουλμανικού ημερολογίου

απαγορεύεται η κατανάλωςη φαγητού, οποιοδήποτε ποτού και το κάπνιςμα καθόλη τη διάρκεια τησ ημέρασ .

Προςευχή (ςαλάτ). Σο τυπικό τησ λατρείασ προβλέπει πέντε προςευχέσ ημερηςίωσ. Οι πιςτοί καλούνται ςτην

προςευχή από το Μουεζίνη. Η βαςική λειτουργία γίνεται κάθε Παραςκευή για διαφοροποίηςη από τουσ

Χριςτιανούσ (Κυριακή) και τουσ Εβραίουσ (άββατο).

Ιερή αποδημία, δηλαδή προςκύνημα ςτη Μέκκα (χάνζ). Κάθε πιςτόσ θα πρέπει μία φορά

τουλάχιςτον ςτη ζωή του να επιςκεφθεί τουσ ιερούσ τόπουσ του

Ιςλάμ ςτη Μέκκα «αν μπορεί να αντεπεξέλθει ςτα έξοδα και αν

εξαςφαλίςει την οικογένειά του ,κατά τη διάρκεια τησ απουςίασ του».

Οι μουςουλμάνοι έχουν αρκετέσ ςημαντικέσ γιορτέσ.

Σο Ραμαζάνι εκ του τουρκικού ραμαζάν και αραβικούραμαντάν, είναι Θρηςκευτική -μουςουλμανική- εορτήνηςτείασ. Αποτελεί ονομαςία του ένατου μήνα τουμουςουλμανικού έτουσ όπου ςύμφωνα με τη παράδοςηδόθηκε το Κοράνι ςτουσ ανθρώπουσ προκειμένου ν΄αποτελέςουν οι κανόνεσ του, οδηγό τησ ζωήσ τουσ.Έτςι το Ραμαζάνι χαρακτηρίζεται ωσ ένασ από τουσ «πέντεςτύλουσ» του Ιςλάμ με χαρακτήρα υπακοήσ, εξιλαςμού καιπροςευχήσ προσ το Θεό.

ε όλο το χρονικό διάςτημα αυτό, διάρκειασενόσ μηνόσ, οι μουςουλμάνοι απέχουνυποχρεωτικά, από ανατολήσ μέχρι δύςεωσ τουΗλίου, από κάθε είδουσ τροφή ακόμη και νερό,πολύ δε περιςςότερο από κάπνιςμα, ποτό,αρώματα και ςεξουαλικέσ επαφέσ, όχι όμωσςτο υπόλοιπο διάςτημα μέχρι την ανατολή τουΗλίου. Σο Ραμαζάνι τελειώνει με τριήμερηγιορτή.