Ο εκπαιδευτικός: Τουλιόπουλος Φώτης

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη

κατά τους Νεότερους Φρόνους

Η Αναγέννηση ήταν ένα κίνημα που τοποθετείται χρονικά

από τα μέσα του 14ου αιώνα μέχρι και τον 17ο.Ξεκίνησε από

την Ιταλία και απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Έφερε την

άνθηση των επιστημών, της λογοτεχνίας, της τέχνης, της

θρησκείας και την αναβίωση της μελέτης των αρχαίων

κλασσικών συγγραφέων. ε αυτό βοήθησε και η άλωση της

Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Σούρκους το

1453, καθώς οι Έλληνες λόγιοι της εποχής κατέφυγαν στη

Δύση και κυρίως στην Ιταλία.

Από την Αναγέννηση ξεπήδησε ο Ουμανισμός που

εμπνεύστηκε από την αρχαία Ελλάδα. Εκδηλώθηκε από το

1400 ως και το 1650 περίπου. Ήταν ένα πνευματικό ρεύμα

που χαρακτηριζόταν κυρίως από τη μελέτη των αρχαίων

κειμένων. Είναι ένα κίνημα που στρέφεται υπέρ του

ανθρώπου ως άτομο και που δίνει έμφαση στις δυνατότητες

του κάθε ανθρώπου. Η διάδοση των ιδεών του Ουμανισμού

ωφελήθηκε από την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον

Ιωάννη Γουτεμβέργιο το 1440.

Σην εποχή αυτή αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα οι καλές τέχνες, όπως η

ζωγραφική, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική. Μεγάλες μορφές της

εποχής ήταν οι ζωγράφοι και γλύπτες Μποτιστέλι, Λεονάρντο Ντα

Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος, Ραφαήλ και ο αρχιτέκτονας Υίλιππος

Μπρουνελέσκι.

πουδαία προσωπικότητα ήταν ο Έρασμος, Ολλανδός θεολόγος και

φιλόλογος. Κατέκρινε την εξουσία του πάπα και τη λατρεία των ιερών

λειψάνων , ενώ κήρυττε πως μόνο η πίστη στο Φριστό αποτελεί εγγύηση

για την αιώνια ζωή. Θεωρείται ο πρόδρομος της κατοπινής

Θρησκευτικής Μεταρρύθμισης.

την Ισπανία διακρίθηκαν ο Μιχαήλ Θερβάντες που έγραψε το Δον

Κιχώτη και έλληνας ζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Ελ Γκρέκο)

Εκτός από τα γράμματα και τις τέχνες την εποχή αυτή αναπτύσσονται

και οι επιστήμες. Ο Κοπέρνικος και ο Γαλιλαίος θέτουν τα θεμέλια της

σύγχρονης αστρονομίας, ενώ αναπτύσσεται η ιατρική και η ανατομία.

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία βρισκόταν σε κρίση. Αιτίες ήταν η

πολυτέλεια με την οποία ζούσαν οι ανώτεροι κληρικοί, η

αμάθεια των ιερέων και η απειλή του κακού προς τους πιστούς

από την επίσημη εκκλησία. Πουλάνε συγχωροχάρτια στους

πιστούς έναντι χρημάτων.

Πληθαίνουν οι φωνές διαμαρτυρίας από τους Ουμανιστές.

Ζητούν ειλικρινή πίστη και μετάφραση της Βίβλου στις

γλώσσες των λαών, ώστε να μη χρειάζεται η διαμεσολάβηση της

εκκλησίας για την ερμηνεία των ιερών κειμένων.

Σο 1517 ο Μαρτίνος Λούθηρος τοιχοκολλά τις περίφημες 95

θέσεις του. Με τις θέσεις αυτές εναντιώνεται στον πάπα και στις

καταχρήσεις της καθολικής εκκλησίας. Ο Λούθηρος καλείται σε

απολογία, αλλά δεν αλλάζει θέσεις. Η διδασκαλία του

απλώνεται στη Γερμανία. Ο αυτοκράτορας Κάρολος Ε

αποκηρύσσει το λουθηρανισμό. Ακολουθεί γενικευμένη

συμπλοκή ανάμεσα στους οπαδούς του Λούθηρου και του

αυτοκράτορα.

Η σύρραξη τερματίζεται με τη συνθήκη της Αυγούστας και ο

λουθηρανισμός αναγνωρίζεται ως επίσημη θρησκεία.

Η μεταρρύθμιση διαδίδεται και σε άλλες χώρες.

τη Γαλλία ο Κάρολος Καλβίνος. Οι οπαδοί του

ονομάζονται καλβινιστές ή ουγενότοι. Και στη Γαλλία

γίνονται αιματηρές συγκρούσεις. Ση νύχτα του Αγίου

Βαρθολομαίου σφαγιάζονται οι Γάλλοι προτεστάντες από

τους καθολικούς της Γαλλίας.

Σελικά με τη σύνοδο της Νάντης αναγνωρίζεται το

δικαίωμα στους καλβινιστές να ασκούν τη θρησκεία τους

υπό προϋποθέσεις.

Η καθολική εκκλησία οργανώνει τη δική της μεταρρύθμιση σεμια προσπάθεια να πάρει τους προτεστάντες με το μέρος της.

Ιδρύει τα μοναχικά τάγματα που σκοπό έχουν να διαδώσουντην καθολική πίστη

Ιδρύει την ιερά εξέταση: έναν ανακριτικό μηχανισμό που είχε τοδικαίωμα να βασανίζει υπόπτους για αιρέσεις και να τουςκαταδικάζει σε θάνατο στην πυρά.

Λογοκρισία των βιβλίων από συμβούλιο. Τπήρχε κατάλογοςαπαγορευμένων βιβλίων.

Εισάγεται ο ρυθμός μπαρόκ. Φαρακτηριστικό γνώρισμα οιεπιβλητικοί ναοί με πλούσιο διάκοσμο, ώστε να προβληθεί ηδύναμη της καθολικής εκκλησίας.

Οι πόλεμοι μεταξύ προτεσταντών και καθολικών ήταν συχνοί

κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης.

Η Ευρώπη διαιρέθηκε πνευματικά. Δημιουργήθηκε ο

προτεσταντικός βορράς και ο καθολικός νότος.

Γεννήθηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και για πρώτη φορά η

αντιπροσωπευτική εξουσία, κυρίως στην Αγγλία.