ΦΥΤΑ ΠΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ

Η πιπεριά υπάρχει σε 50 περίπου είδη ανά τον κόσμο, άλλοτε με γλυκούς και

άλλοτε με καυτερούς καρπούς.

Το φυτό έχει ύψος 50–75 εκατοστά, βλαστούς που στην αρχή είναι τρυφεροί και

στη συνέχεια ξυλώδεις, φύλλα σχετικά μικρά, ανοιχτοπράσινα, άνθη λευκά που

φύονται μεμονωμένα σε ομάδες των 2 ή 3. Ο καρπός της πιπεριάς είναι

πολύσπερμος πράσινος ή κιτρινοπράσινος, που γίνεται κόκκινος ή κίτρινος όταν

ωριμάσει. Το σχήμα του, ανάλογα με την ποικιλία, είναι κωνικό και μακρύ έως

σφαιρικό ή τοματόμορφο.

Λεβάντα

Ανέκαθεν αποτελούσε το μυστικό των γιαγιάδων μας για αρωματισμένα ρούχα και

την καταπολέμηση του σκώρου. Σήμερα, έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά

μας αφού χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στη σαπωνοποιία και την

φαρμακοποιία. Είναι ευεργετική ενάντια στον βήχα, το άσθμα και τη γρίπη ενώ λίγο

έλαιο λεβάντας στο μπάνιο χαρίζει

στιγμές χαλάρωσης και υπόσχεται ξεκούραστο και βαθύ ύπνο.

Τριαντάφυλλο Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα,

τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι

αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της

αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να

αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες

τους.

Η Βαλεριάνα είναι ανθοφόρο φυτό που ευδοκιμεί στην Ευρώπη, την Ασία και τη Β.

Αμερική. Είναι φυτό με ρίζωμα πολυετές που μένει ζωντανό όταν ξεραίνονται οι βλαστοί και

τα φύλλα. Το ύψος της κυμαίνεται από 40 εκατοστά έως 2 μέτρα. Έχει φύλλα σύνθετα

πτεροειδή και τα άνθη της είναι μικρά άσπρα ή ρόδινα που σχηματίζουν πυκνές ταξιανθίες.

Προτιμά τα υγρά και ψυχρά κλίματα και είναι αυτοφυές σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος.

Ανθίζει από το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο.

Η Καμπανούλα

Ένα ιδιαίτερα όμορφο αγριολούλουδο της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη ποικιλία του είδους

εντοπίζεται στη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν 70 είδη

καμπανούλας. Το σπανιότερο είδος καμπανούλας είναι το Κωδώνιον των Ορειάδων που

φύεται μόνο στον Όλυμπο και το Κωδώνιον του Κέλσιου που φύεται μόνο στα βουνά της

Αττικής.

Η Άκανθα

Ένα πολύ συνηθισμένο είδος αγριολούλουδου, στον μεσογειακό χώρο. Το πιο κοινό

είδος Άκανθας είναι η Άκανθα η ακανθώδης, που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο είδος. Ο πιο

εντυπωσιακός εκπρόσωπος του είδους είναι η Άκανθος η απαλή. Είναι το ομορφότερο

είδος και χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό. Δεν έχει αιχμηρά αγκάθια και είναι

διάσπαρτη στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Την άνοιξη εντοπίζεται σχεδόν σε όλους τους

αρχαιολογικούς χώρους. Αυτό το είδος άκανθας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το

κορινθιακό κιονόκρανο.

Η καμέλια είναι πλέον από τα πιο αγαπημένα ανθοφόρα αειθαλή φυτά της χώρας μας και

όχι μόνο. Την παράγουν και Έλληνες παραγωγοί φυτών στην περιοχή κυρίως

του Πηλίου. Ντυμένη πάντοτε στα γυαλιστερά, η καμέλια είναι το καμάρι όσων έχουν την

τύχη να την φιλοξενούν στον κήπο ή στην βεράντα τους. Οι περισσότεροι κηπουροί

θεωρούν ότι η καμέλια είναι ένα είδος. Κι όμως το είδος camellia αριθμεί 82 είδη και

αποτελείται από θάμνους και δέντρα! Οι 2 πιο σημαντικές ποικιλίες είναι οι καμέλια

japonica και καμέλια sasanqua. Η japonica είναι η πιο διαδεδομένη και αυτή η οποία

παράγεται κυρίως στην χώρα μας παράγεται κυρίως στην χώρα μας.

Το γιασεμί ανήκει στην οικογένεια των ελαιωδών και το γένος . (γιασεμί το μεγανθές).

Είναι θάμνος κλιματώδης με κλαδιά (βλαστούς) που αποκλίνουν προς τα κάτω, γωνιώδη και σχεδόν

λεία.

Έχει φύλλα αντίθετα σύνθετα με 5-7 φυλλάρια, που είναι ελλειψοειδή-στρογγυλά ή ωοειδή.

Τα άνθη του είναι ευοσμότατα εσωτερικώς άσπρα και εξωτερικώς ελαφρώς κοκκινωπά.

Η καλύτερη ποικιλία για την Ελλάδα είναι το Χιώτικο γιασεμί. Εκτός από το παραπάνω είδος υπάρχουν

και άλλα λιγότερο γνωστά,

Βολβώδες φυτό της μεσογείου με πολύ όμορφο (και αρωματικό) άνθος. Ανήκει στην ίδια

οικογένεια με τους κρόκους αλλα δεν είναι κρόκος, (έχει ανθικό ποδίσκο, κάτι που δεν

έχουν οι κρόκοι). Θα το βρούμε ανθισμένο, από Φεβρουάριο και μετά, σε χαμηλό

υψόμετρο, μέσα σε χέρσες εκτάσεις, πετρώδεις και με αραιή και χαμηλή βλάστηση (δεν

της αρέσει η σκιά).

Τα άνθη της είναι ερμαφρόδιτα (έχει αρσενικά και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιείται με

έντομα

Καμέλια

φυτό που ανήκει στην οικογένεια των οξύφιλων φυτών. Φτάνει σε ύψος τα 2-4 m.

Έχει εντυπωσιακό σκληρό γυαλιστερό φύλλωμα με πριονωτό περιθώριο ελάσματος,

σχήμα ορθόκλαδο και αργή ανάπτυξη. Ανθίζει από Φεβρουάριο έως τέλη Απριλίου.

Προτιμά θέσεις σκιερές ή ημισκιερές και απάνεμες

Πικροδάφνη

Κλασικά και ανθεκτικά φυτά του μεσογειακού

τοπίου με σφαιρικό σχήμα και μακριά αειθαλή φύλλα. Φτάνει σε ύψος τα 3-4 m. Είναι

ευαίσθητα στο κρύο αλλά ευδοκιμούν σε μεγάλο εύρος εδαφών, ακόμα και στα πιο

αλατούχα. Προτιμούν θέσεις ηλιαζόμενες και φυτεύονται είτε μεμονωμένα είτε σε

ελεύθερους φράχτες. Ενδείκνυται και η καλλιέργεια σε γλάστρα.

Πολύ γνωστοί θάμνοι και δέντρα που χρησιμοποιούνται ευρέως στην κηποτεχνία.

Υπάρχουν πολλά υβρίδια και παραλλαγές, τόσο ως προς το φύλλωμα όσο και προς

το χρώμα του φυλλώματος. Μπορούν να φτάσουν τα 2,5-3 m και το σχήμα τους είναι

ορθόκλαδο. Χρησιμοποιούνται για το σχηματισμό φυτικών φραχτών, για

δενδροστοιχήσεις πάρκων ή δρόμων καθώς και για μεμονωμένη φύτευση

. Λιγούστρο

Ροδόδεντρο

Αειθαλές, βαθυπράσινο φύλλωμα και

πανέμορφα, μεγάλα και εντυπωσιακά άνθη, το καθιστούν ιδιαίτερα αγαπητό προς

τους καταναλωτές. Αγαπούν τις ημισκιερές θέσεις αλλά για την καλλιέργειά του είναι

απαραίτητη η φύτευση σε όξινα εδάφη. Φυτεύονται μεμονωμένα, ομαδικά ή σε

συνδυασμό με αζαλέες. Η ανθοφορία τους διαρκεί περίπου ένα μήνα.

Καρυοπτέρις

Το ύψος της φτάνει έως το 1 m και το

σχήμα της είναι σφαιρικό. Πρόκειται για φυλλοβόλο θάμνο με πολύ ενδιαφέρουσα

μπλε ανθοφορία στο τέλος του καλοκαιριού. Το φύλλωμά της είναι γκρίζο και προτιμά

ηλιαζόμενες θέσεις για καλύτερη ανθοφορία. Κλαδεύεται δραστικά στο τέλος του

χειμώνα.

Ο κίστος είναι αρωματικός αυτοφυής θάμνος που ανήκει στην οικογένεια των κιστιδών. Τα

φύλλα του είναι μικρά και χνουδωτά, τα άνθη του έχουν χρώμα ροζ ή λευκό, μοιάζουν

τσαλακωμένα και βρίσκονται μεμονωμένα ή σε ομάδες. Ευδοκιμεί στη Μεσόγειο γενικά και

ιδιαίτερα στην Κρήτη σε σημεία με αυξημένη υγρασία. Η άνθιση του αρχίζει τον Ιούνιο και

διαρκεί μέχρι τον Αύγουστο. Χαρακτηρίζεται ως πυρόφυτο λόγω της ιδιότητάς του να

διεγείρεται το φύτρωμα των σπερμάτων του και αναβλαστάνουν αμέσως μετά την πυρκαγιά.

Στην Ελλάδα το βρίσκουμε στην περιοχή της Μακεδονίας, ενώ είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο

χωριό Κρόκος Κοζάνης, το οποίο πήρε και το όνομα από το φυτό. Ο Κρόκος είναι ένα ιδιαίτερο φυτό το

οποίο έχει μελετηθεί για τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στον οργανισμό, ενώ θεωρείται και ένα από

τα πιο ακριβά μπαχαρικά, εξαιτίας της ιδιαίτερης γεύσης που προσφέρει, καθώς επίσης και γιατί η

διαδικασία συγκομιδής του είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αφού γίνεται χειρονακτικά και κάθε στίγμα του φυτού

θέλει προσοχή ώστε να απομακρυνθεί από το φυτό, και να μας προσφέρει όλα τα θρεπτικά του

συστατικά άθικτα.

Οι χημικές αναλύσεις που έχουν γίνει στο στίγμα του φυτού έχουν δείξει την παρουσία υδατοδιαλυτών

καροτενοειδών (κροκίνη), και φλαβονοειδών, ενώ τα βασικά του συστατικά έχουν αναφερθεί ότι είναι η

κροκίνη, η πικροκροκίνη και η σαφρανάλη.

Το χαμομήλι είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα και ευδοκιμεί στην Ευρώπη, στην Ασία

και στην Αφρική. Για αιώνες χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους για τις θεραπευτικές

του ιδιότητες αλλά και για την απαλή και ευχάριστη γεύση του σαν τσάι. Οι Αιγύπτιοι

πίστευαν οτι θεραπεύει τη γρίπη και το αφιέρωναν στους θεούς για να κερδίσουν την

ευνοιά τους. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι συνιστούσαν λουτρά και καταπλάσματα

με χαμομήλι για ανακούφιση από τον πονοκέφαλο και τις δυσλειτουργίες των νεφρών.

Στην Μεσαιωνική Αγγλία το τσάι από χαμομήλι χρησιμοποιούνταν για τις ηρεμήστικές του

ιδιότητες αλλά και για να αρωματίσει ευχάριστα και να φρεσκάρει την ατμόσφαιρα του

σπιτιού.

Το Χρυσάνθεμο είναι ο βασιλιάς του κήπου κατά τη περίοδο του φθινοπώρου. Κατάγεται

από τη Κίνα και στην Ελλάδα μπορεί να το ακούσουμε και με το όνομα ‘’Αγιοδημητριάτικο’’

καθώς βρίσκεται σε πλήρη άνθηση το μήνα Οκτώβριο.

Σπάνια υπάρχει κήπος ή μπαλκόνι χωρίς χρυσάνθεμα. Τα χρυσάνθεμα έχουν πυκνό

φύλλωμα, σκούρο πράσινο με γκριζοπράσινη την κάτω επιφάνεια των φύλλων που είναι

λογχοειδή και πριονωτά. Αναδίδουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά με το τρίψιμο τους,

παρόμοια με αυτή που έχουν τα άνθη του αν και θεωρούνται άοσμα.

Η Παπαρούνα

Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των

αγρών είτε καλλιεργούνται. Το πιο σημαντικό είδος του γένους είναι η Μήκων η

υπνοφόρος, γνωστή με τις ονομασίες παπαρούνα και αφιόνι. Είναι ιθαγενές της Ελλάδας

και ανθίζει κάθε άνοιξη. Το πιο γνωστό είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή παπαρούνα των

αγρών (Μήκων η ροιάς

Η Μολόχα

Μαλάχη η άγρια, είναι το συνηθέστερο είδος μολόχας. Είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο φυτό

σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και σε πολλά ακόμα μέρη. Αναπτύσσεται από την

παράκτια ζώνη μέχρι αρκετά μεγάλο υψόμετρο.