Η μάχη του Πειραιά

1ΠΠ ΓΕΛ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ Α3

Μία παρουσίαση του μαθητή του Α3 Δημήτρη Ξυνού

Σχ. Έτος 2013-14

Η ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Δημήτρης Ξυνός, μαθητής


Η οπλιτική φάλαγγα ορίζεται ως η παραλληλόγραμμη διάταξη μάχης, αποτελούμενη από πολεμιστές που πολεμούσαν σε πυκνή παράταξη με τα δόρατά τους προτεταμένα.

Ήταν πολύ αποτελεσματική σε κατά μέτωπο συγκρούσεις, αλλά στις περιπτώσεις που η φάλαγγα δεχόταν επίθεση από τα πλάγια, ο σχηματισμός χαλούσε. Επίσης, ήταν αδύνατο να διατηρηθεί ο σχηματισμός σε ανώμαλο έδαφος.

Ορισμός



ΟΠΛΙΤΗΣ



Ο Οπλίτης έπρεπε να προμηθεύεται ο ίδιος τον εξοπλισμό του, ο οποίος αποτελούνταν από τα

κάτωθι:

Ι. ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΙΑΙΙ. ΘΩΡΑΚΑΣΙΙ. ΠΕΡΙΚΝΗΜΙΔΕΣΙV. ΟΠΛΟΝ (=ΑΣΠΙΣ)V. ΟΠΛΑ (δόρυ, ξίφος)

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ


ΠΠ ΓΕΛ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ Α3

5Δημήτρης Ξυνός, μαθητής

ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΑΣκοπός της ήταν η προστασία του κεφαλιού από τυχόν χτυπήματα που μπορεί να δεχόταν. Υπήρχαν πολλοί τύποι με συχνότερο τον Κορινθιακό.

Η τέχνη της κατασκευής της ήταν παρόμοια με την τέχνη κατασκευής μεταλλικών σκευών και απαιτούσε μεγάλη δεξιοτεχνία. Κάλυπτε όλο το κεφάλι και άφηνε χώρο μόνο για τα μάτια.



Λινοθώρακας: Ήταν κατασκευασμένος από λινό ύφασμα που με κατάλληλη επεξεργασία γινόταν σκληρό και πρόσφερε μεγάλη ευκινησία και ευελιξία.

ΘΩΡΑΚΑΣΜπρούτζινος Θώρακας: Κατασκευαζόταν από ένα ενιαίο κομμάτι ορείχαλκου, που του πρόσφερε ανθεκτικότητα και προστασία, μειώνοντας όμως την ευκινησία. Χρησιμοποιούταν κατά κόρον από τους Σπαρτιάτες αλλά και από τους οπλίτες εύπορων οικογενειών των υπόλοιπων κρατών.



ΟΠΛΟΝΗ Ασπίς η Όπλον ήταν το σημαντικότερο τμήμα της εξάρτησης ενός οπλίτη. Ήταν αυτό που έκανε τον σχηματισμό της φάλαγγας δυνατό. Γι’ αυτό και είχε αποκτήσει σημαντική θέση στην ζωή των αρχαίων Ελλήνων.

Ήταν κατασκευασμένη από στρώσεις ξύλου ή δέρματος που επικαλύπτονταν από δύο πλάκες ορείχαλκου. Ήταν συνήθως διακοσμημένη με σύμβολα.


Ήταν μια ασπίδα που εισήχθη στην Ελλάδα την ελληνιστική περίοδο από του Κέλτες των Βαλκανίων. Ήταν ελαφρύτερη από το Όπλον αλλά πολύ πιο εύθραυστη.

Θυρέος



Δόρυ: ήταν το κύριο όπλο της φάλαγγας και αποτελούνταν από ένα κομμάτι ξύλο μήκους περίπου δυο μέτρα με βαριά ορειχάλκινη αιχμή και ένα αντίβαρο στο πίσω μέρος.

ΟΠΛΑ



Ξίφος: το δευτερεύον όπλο των οπλιτών ήταν ένα δίκοπο κοντό σπαθί που χρησιμοποιούνταν τόσο σε κάθετο όσο και σε οριζόντιο χτύπημα.

ΛακωνικόΚοντό σπαθί

Σπαθιά



Κοπίς: Άρχισε να χρησιμοποιείται αντί του ξίφους στα τέλη της κλασικής περιόδου. Είχε καμπύλο σχήμα και χρησιμοποιούνταν για δυνατά, κάθετα χτυπήματα. Πιθανόν να προήλθε από τις ισπανικές αποικίες και εμπνεύστηκε από την Φαλκάτα.



Με αυτό τον όρο περιέγραφαν το ελαφρύ πεζικό που πολεμούσε με μικρά ακόντια (ακοντιστές) ή σφεντόνες (σφενδονιστές). Κρατούσαν μια μικρή ασπίδα φτιαγμένη από καλάμια την Πέλτα.

Την ελληνιστική περίοδοαντικαταστάθηκε από τον θυρέο.

Πελταστές




ΙππικόΟι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα άλογα ως μέσο πολέμου αλλά σε πολύ μικρούς αριθμούς και μόνο όταν ήθελαν να αντιμετωπίσουν τους Ψιλούς (Πελταστές). Μόνο οι Θεσσαλοί ήταν φημισμένοι για το ιππικό τους. Οι ιππείς ήταν εξοπλισμένοι με ένα δόρυ, τον ξυστό, ή με μια ασπίδα και ένα ξίφος, ενώ φορούσαν πανοπλία παρόμοια με αυτή του οπλίτη. Δεν χρησιμοποιούσαν αναβολέα.


ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Λόφος Μουνιχίας



Τριάκοντα: 3.000 οπλίτες Άγνωστος αριθμός οπλιτών

Λακωνικής φρουράς

Δημοκρατικοί: 1.000 οπλίτες 1.000 ασπιδοφόροι Άγνωστος αριθμός

Πελταστών και Ψιλών

Οι δυνάμεις των αντιπάλων



Ο Θρασύβουλος με χίλιους άντρες έφτασε στον Πειραιά, όπου και ενισχύθηκε από ντόπιους δημοκρατικούς. Οι Τριάκοντα, μόλις άκουσαν τα νέα για την άφιξη του Θρασύβουλου, ετοίμασαν τους τρισχίλιους και κατευθύνθηκαν προς το λιμάνι.Οι Δημοκρατικοί, μην έχοντας κατάλληλο αριθμό αντρών για να καλύψουν όλο το λιμάνι, κατέλαβαν τον λόφο της Μουνιχίας και ετοιμάστηκαν για μάχη. Οι Τριάκοντα σχημάτισαν γραμμή επίθεσης με βάθος πενήντα στίχων στην βάση του λόφου.

Η προετοιμασία για τη Μάχη



Οι Τριάκοντα άρχισαν την ανάβαση. Στην κορυφή του λόφου, οι οπλίτες του Θρασύβουλου σχημάτισαν φάλαγγα με μόνο δέκα σειρές. Γι’ αυτό και τοποθέτησαν στο πίσω μέρος τους βοηθητικούς ασπιδοφόρους. Πιο πίσω ακόμα, τοποθέτησαν τους Ψιλούς.Οι Ψιλοί άρχισαν να ρίχνουν εναντίον των Ολιγαρχικών μειώνοντας τους αριθμούς τους και προκαλώντας κενά στις γραμμές τους. Λίγο πριν φτάσουν στην κορυφή, οι Δημοκρατικοί κινήθηκαν τρέχοντας εναντίον τους. Ο σχηματισμός των Τριάκοντα έσπασε και άρχισαν να υποχωρούν άτακτα.

Η Μάχη



Στο κυνήγι που ακολούθησε, 70 Ολιγαρχικοί σκοτώθηκαν (ανάμεσα σε αυτούς και ο Κριτίας), ενώ οι απώλειες του Θρασύβουλου ήταν μηδαμινές. Οι Τριάκοντα έχασαν την λαϊκή υποστήριξη και οι Τρισχίλιοι τους καθαίρεσαν και στη θέση τους εξέλεξαν δέκα αντικαταστάτες, έναν από κάθε φυλή. Αυτοί ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τους Δημοκρατικούς. Με το πέρας αυτών , η πόλη ξαναέγινε δημοκρατική.

Έτσι, η Μάχη του Πειραιά σηματοδότησε το τέλος της τυρανίας και την επαναφορά του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Αθήνα.

Συνέπειες



Wikipedia.org/wiki/Hoplite /Linothorax /Corinthian_helmet /Phalanx_formation /Hoplon Johnny Shumate's PortfolioΣύλλογος ιστορικών ερευνών

«ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ»

Βιβλιογραφία


Η μάχη του Πειραιά

Education

Transcript of Η μάχη του Πειραιά