ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ &...

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

[ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ: ]

ΑΞΙΑΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ - ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΜΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ 18/1/2013

«Οι ΑΝ.ΕΛΛ, λοιπόν, βάζουν στο κέντρο της πολιτικής τους στόχευσης την πορεία από το εγώ στο εμείς και προτείνουν στους Έλληνες πολίτες τη σταδιακή θεσμική συγκρότηση όχι απλά μιας πρακτικής πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά ενός ελληνικού πολιτιστικού ρεύματος που θα οδηγήσει στην δημιουργία του κοινωνικού πρότυπου που θέλουμε, της κοινωνίας σχέσεων προσώπων.»

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ Σελίδα 2


Περιεχόμενα

Εισαγωγή στον Ελληνικό Κοινοτισμό .............................................................. 4

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ............................................. 5

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ...................... 11

ΟΙ‘’ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ’’ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ........................................ 12

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ..................................................................................... 12

I. ΘΕΣΜΟΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ........................................... 13

1. ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ........................................................... 13

2. ΛΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ........................................................ 14

3. ΑΝΑΚΛΗΣΗ .......................................................................... 14

4. ΚΛΗΡΩΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ...................................................... 14

II. ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ................................................................. 15

1. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΟΦΩΝ ............................................. 15

2. ΘΕΣΜΟΣ Ε.ΙΔ.Ι.Τ.Ε .............................................................. 16

3. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ............................ 18

i. Αρμοδιότητες ........................................................................ 19

ii. Συνταγματική προσφυγή .................................................... 19

iii. Αφηρημένος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων ....... 19

iv. Συγκεκριμένος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων .... 20

v. Απαγόρευση κομμάτων....................................................... 20

vi. Παραβίαση του Συντάγματος από τον ΠτΔ ........................... 21

4. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ....................... 21

5. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ .......................................................... 23

6. ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ..................... 23

7. ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ..................................................... 24

i. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ ................................................ 25

ii. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ ..................................... 26

iii. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ .......................................... 27

III. ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ .................................... 28

1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ........................................................... 28

i. Τι είναι η ελληνική παιδεία που εννοούμε .............................. 29

ii. Η ουσία της Διαφοράς ελληνικής και νεωτερικής παιδείας .... 30

iii. Μια γενική δομή της εθνικής μας παιδείας .......................... 32



2. ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΧΗ .................................... 32

3. ΥΓΕΙΑ .................................................................................. 33

4. ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΡΧΗ ............................................... 33

5. ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ .......................... 33

6. ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ................................................................. 34

7. ΧΟΡΗΓΙΑ ................................................................................... 34

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ ............................................................... 34

IV. ΘΕΣΜΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ .................... 36

1. ΘΕΣΜΟΣ ΠΕ.ΚΑ.Γ ............................................................ 36

2. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ..................................................... 37

3. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ ........................................................ 39

V. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ........................................................... 40

1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ................................. 40

2. ΑΡΧΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ.................................... 40

3. ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΑΓΑΘΩΝ ....................................... 41

4. ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΑΓΑΘΩΝ ................... 41

VI. ΘΕΣΜΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ ...................................... 42

1. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ...................................................... 42



Εισαγωγή στον Ελληνικό Κοινοτισμό

Στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, από τα πρώτα χρόνια κιόλας της ίδρυσης του ‘’ελληνικού’’ κράτους μέχρι και σήμερα, αποτελούσε πολιτικό ζητούμενο ένα κοινωνιοκεντρικό όραμα που να προσήκει στον ελληνικό έθνος, τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία του. Είναι κοινά πλέον αποδεκτό ότι κανένα πολιτικό μοντέλο δημοκρατίας, νεοφιλελεύθερο, σοσιαλιστικό ή κάποιο άλλο με επιθετικό προσδιορισμό παράγωγό τους που εμφανίστηκαν στην ελληνική πολιτική ιστορία δεν μπόρεσε να περιφρουρήσει και να εντάξει ως αναπόσπαστο στοιχείο του τις ελληνικές ιδιαιτερότητες δομώντας στην ουσία το δικό μας ελληνότροπο υπόδειγμα δημοκρατίας. Όταν αναφερόμαστε στις ελληνικές ιδιαιτερότητες, σαφώς εννοούμε ανεξάρτητες αρχές κοινότητας, όπως η κοινή εθνικότητα, η γλώσσα, η ταυτότητα, η θρησκεία, η ιστορία και ο τρόπος ζωής, στοιχεία ζωτικά για το μέλλον του ελληνισμού, τα οποία οι παραδοσιακές πολιτικές ιδεολογίες δεν μπόρεσαν να σεβαστούν ούτε καν να τα προσαρμόσουν ως κοινωνικά προτάγματα. Αυτό που επικρατούσε, από την εποχή του Όθωνα και μετέπειτα, σε κάθε πολιτική πρακτική ήταν ο μεταπρατισμός, η στείρα μίμηση που φάνταζε περισσότερο με δουλική νοοτροπία, ακυρώνοντας στην ουσία αυτό που ήταν καθήκον μας και χρέος μας να κάνουμε σαν Έλληνες, να πλάθουμε κάθε φορά κάθε στοιχείο της ιστορικής ταυτότητάς μας με καθετί νέο που εμφανιζόταν, συνθέτοντας και δημιουργώντας το νέο πολιτιστικό αγαθό που θα περιείχε τα σπέρματα του προγονικού με προβολές από το μέλλον. Έτσι λοιπόν, αυτή η μεγάλη κρίση αξιών και αρχών που ξεκίνησε εδώ και πολλές δεκαετίες και κορυφώθηκε με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 2010, ίσως αποτέλεσε την αιτία να προσγειωθούμε και να προβληματιστούμε. Εμείς, όμως, ως Έλληνες πολίτες δεν αρκεστήκαμε σ’ αυτό. Θελήσαμε να μην μείνουμε απαθείς και αρχίσαμε να στοχαζόμαστε πολιτικά. Έπρεπε να αναβαπτιστούμε πρώτα στην κολυμπήθρα της ιεράς παρακαταθήκης των προγόνων, για να επιτελέσουμε το ιστορικό μας χρέος. Τι δηλαδή; Επιτέλους να προσφέρουμε σε όλους τους Έλληνες πολίτες αυτό που δεν κατορθώσαμε να κάνουμε μετά το 1821 και ψάχναμε από τότε, την ιδανική ελληνική δημοκρατική ιδεολογία που θα συναρπάσει, θα αγκαλιάσει και θα εκφράσει κάθε πόθο, προσδοκία και ελπίδα και θα μετουσιώσει σε κοινωνικό βίωμα τη νέα συλλογικότητα που ονειρευόμαστε. Οι ΑΝ.ΕΛΛ, σήμερα παίρνοντας την ευθύνη και το ηθικό χρέος που τους αναλογεί και εκπληρώνοντας τις προσδοκίες των απλών πολιτών, βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουν, να σας προβάλλουν



και να σας μυήσουν στο νέο πολιτικό και πολιτιστικό ρεύμα που γεννήθηκε πρώτα μέσα στις καρδιές μας και μετά στο νου μας. Η πολιτική ελληνική ιδεολογία που σμίλεψαν και έπλασαν με τα χέρια της ψυχής τους οι ΑΝ.ΕΛΛ ονομάζεται ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ και δεν αποτελεί ταμπέλα ούτε ετικέτα που κάποια στιγμή θα ξεφτίσει. Αποτελεί την ποιητική έκφραση που συμπυκνώνει όλες μας τις κοινωνικές αγωνίες, τα οράματα για την Πατρίδα, την πίστη μας για το μέλλον, την ελευθερία του προσώπου και την πολιτική μας συγκρότηση ως κίνημα δημοκρατικό, μεταδιπολικό, αστικό και πατριωτικό.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ Ο ελληνικός κοινοτισμός, λοιπόν, είναι μια πολιτική ιδεολογία, μα πάνω από όλα κατ’ εμάς, πολιτική φιλοσοφία ζωής που υπερβαίνει εμπειρικά όπως θα κατανοήσετε στη συνέχεια, όχι θεωρητικά, όλες τις προϋπάρχουσες δυτικότροπες ή ανατολικού τύπου ιδεολογίες και τα πρώτα σπέρματα της εννοιολογικής του συγκρότησης που τον καθιστούν άμεσα πολιτικό πρόταγμα κοινωνίας φυτρώνουν σε λίγο, εδώ, ανάμεσά μας. Ο ελληνικός κοινοτισμός γεννιέται σήμερα στις φλογισμένες καρδιές μας και όσο το μεθοδολογικό του οικοδόμημα θα ξεδιπλώνεται μπροστά μας, θα γίνεται όλο και πιο σαφές σε όλους μας ότι επέχει θέση ολοκληρωμένου φιλοσοφικού πολιτικού συστήματος ως μετεξέλιξη της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας. Ζωντανεύει μπροστά μας ένα αρεταϊκό αληθινά δημοκρατικό πολιτικό σύστημα άμεσης δημοκρατίας που μετουσιώνει το ιδανικό της ελευθερίας μέσα από τα νάματα της ελληνικής φιλοσοφίας και παράδοσης. Αυτό δε θέλουμε; Την βίωση ενός πολιτικού συστήματος μέσα από τα σπλάχνα των προγονικών παραδόσεων. Ξεκινώντας την φανέρωση του πολιτικού εγχειρήματος μας, θέλουμε να σταθούμε στην κύρια συνιστώσα της ιδεολογικής μας υπόστασης, μιας πολιτικής και φιλοσοφικής σύλληψης, χαρακτηριστικής των πολιτικών ιδεών που θα κομίζουμε στους Έλληνες. Οι ΑΝ.ΕΛΛ τοποθετούν στο επίκεντρο της πολιτικής τους φιλοσοφίας μια έννοια που άρχισε να ‘’ζυμώνεται’’ από τα πρώτα αρχαϊκά χρόνια μετά την ίδρυση των πρώτων βουλευτηρίων στον ελληνικό χώρο και έγινε αντικείμενο ασαφής βιωματικής ασκητικής της κλασσικής φιλοσοφίας τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ , μεταλαμπαδεύτηκε στην στωική φιλοσοφία και πρακτική των ελληνιστικών χρόνων και αποκρυσταλλώθηκε παίρνοντας την τελική ουσιαστική της συγκρότηση στα πρώτα βυζαντινά χρόνια με τους τρεις ιεράρχες και στα ύστερα βυζαντινά χρόνια από τους νηπτικούς πατέρες της εκκλησίας με τελευταίο σταθμό στην πορεία που διένυσε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ( Να σημειωθεί ότι ιδρυτής της πρωτόθετης και ιερής οργάνωσης του



βουλευτηρίου ήταν ο ιδρυτής του Δήμου της αρχαίας Αθήνας, ο Θησέας ). Η έννοια αυτή που έχει φιλοσοφικό, πολιτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα του είναι το ‘’πρόσωπο’’. Έτσι, στην ελληνική φιλοσοφία πλέον δε συναντάμε το ‘’άτομο’’ που ορίζεται ως η υλική υπόσταση του ανθρώπου αλλά το ‘’πρόσωπο’’. Το πρόσωπο είναι ανώτερο από το άτομο, γιατί δεν προσδιορίζει την σωματική μόνο υπόσταση του ανθρώπου, αλλά και την πνευματική και ψυχική του εντελέχεια : έτσι το άτομο είναι αποκομμένο από το όλον και γι' αυτό είναι απρόσωπο, χωρίς σχέσεις. Ενώ το πρόσωπο (προς + όψη) όχι μόνο δεν είναι αποκομμένο από το όλον, από την κοινωνία, αλλά παράλληλα είναι διακριτό και σεβαστό μέσα στο όλον. Το πρόσωπο έχει σχέσεις, το άτομο όχι, γιατί ιδιωτεύει. Οι δυτικοί δεν το έλαβαν υπόψη αυτό και γι' αυτό αναπτύχθηκε ο σοσιαλισμός που περισφίγγει κάθε μορφή ατομικής ελευθερίας και ο ατομικισμός, ως νεοφιλελευθερισμός, που στην ουσία βλέπει άτομα - ιδιώτες και όχι πρόσωπα , τα οποία συνάπτουν σχέσεις μόνο μέσα σε κοινότητα. Εκτός από την ελευθερία του προσώπου που θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα, θεωρούμε ζωτική και τη δεύτερη συνιστώσα που θεμελιώνει το πολιτικό μας όραμα, την ‘’κοινότητα’’. Η κοινότητα διαδραμάτισε ιστορικά κυρίαρχο ρόλο στη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού, των παραδόσεων και διαφύλαξε στο ακέραιο ό,τι κληρονομήσαμε μέχρι τώρα. Σκεφτείτε ότι μέσα σε αυτήν διοχετεύαμε κάθε φορά όλο το σωρό από τα κομμάτια της ψυχής μας, τόσο κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής τυραννίας όσο και την περίοδο της τουρκοκρατίας. Αφού μέσα στην κοινότητα αντέξαμε σκληρές στιγμές σαν έθνος στην μακραίωνη ιστορία μας και επιβιώσαμε, γιατί να μην το κάνουμε και τώρα; Οι ΑΝ.ΕΛΛ, λοιπόν, βάζουν στο κέντρο της πολιτικής τους στόχευσης την πορεία από το εγώ στο εμείς και προτείνουν στους Έλληνες πολίτες τη σταδιακή θεσμική συγκρότηση όχι απλά μιας πρακτικής πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά ενός ελληνικού πολιτιστικού ρεύματος που θα οδηγήσει στην δημιουργία του κοινωνικού πρότυπου που θέλουμε, της κοινωνίας σχέσεων προσώπων. Θα αναρωτηθεί κανείς. Μήπως θεωρητικολογούμε και γενικολογούμε; Πως θεμελιώνονται και εφαρμόζονται όλα αυτά στην καθημερινή ζωή και πράξη; Με απλά λόγια ο σύγχρονος ελληνικός κοινοτισμός έχει ως στόχο τη συγκρότηση μιας κοινοβουλευτικής άμεσης δημοκρατίας σε μια δομημένη εθνική κοινωνία, σαν την Ελλάδα η οποία αποφασίζει να μετατρέψει, για παράδειγμα τους δήμους σε μορφές κοινοτήτων, δηλαδή σε μικρές κοινωνίες στις οποίες θα υπάρχουν κοινοί θεσμοί, θα διεξάγονται συχνά τακτικά δημοψηφίσματα είτε για το δήμο τους είτε για την περιφέρεια που ανήκουν είτε για το κεντρικό κράτος και τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσει . Θα είναι θεσμοθετημένη η ενεργή συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στα



κοινά προκειμένου οι ίδιοι να αποφασίζουν για τα πάντα, μέσα βέβαια στα πλαίσια του συντάγματος. Μέσα στους κοινοτικούς δήμους, λοιπόν αποκτούν όλοι ισότιμα και ελεύθερα, με κλήρωση που θα γίνεται κάθε φορά, το δικαίωμα να συμμετέχουν στον καθορισμό της τοπικής πολιτικής και πολιτιστικής φυσιογνωμίας της περιοχής τους. Αυτό δεν σημαίνει πως δε θα εκλέγονται οι δήμαρχοι, οι περιφερειάρχες και οι πολιτικοί μας. Ο κοινοτισμός που ευαγγελιζόμαστε περιλαμβάνει και τους κληρωτούς και τους αιρετούς. Στην αναφορά που θα γίνει σχετικά με τους θεσμούς θα καταστούν σαφή με λεπτομέρειες πολλά από αυτά που ειπώθηκαν. Είναι σημαντικό όμως να συνειδητοποιήσουμε τι ζούμε σήμερα. Στον σημερινό καπιταλισμό εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία περισσότερο είναι η προσήλωση στην οικονομική ανάπτυξη σε τέτοιο βαθμό που θα έλεγε κανείς ότι λειτουργεί ως αυτοσκοπός. Στις περισσότερες περιπτώσεις σ’ αυτό το υπάρχον σύστημα, το άτομο βούλεται άσχετα από το αν συνιστά κάθε του επιλογή συνιστώσα κοινωνίας και στην ουσία καθίσταται σκοπός του μόνο η υλική ευδαιμονία, με αποτέλεσμα την αλλοτρίωσή του και την σύγχυση που αυτή του επιφέρει ως προς τον πραγματικό προορισμό του. Στο σοσιαλισμό, τον πρώτο λόγο έχει η προοπτική της κοινωνίας και έτσι το άτομο όπως και αυτός το προσλαμβάνει, καταπιέζεται και ακυρώνεται η ανθρώπινη φύση του. Αφετηρία της σκέψης μας είναι η παράλληλη ύπαρξη ατομικού και ομαδικού συμφέροντος. Τα δύο ανωτέρω συστήματα ισχυρίζονται ότι το καλό για το άτομο δεν είναι αυτομάτως και καλό για την ομάδα και αντιστρόφως . Ότι χρειάζονται πάντοτε εναρμόνιση. Στην κοινωνική πράξη η αντίθεση λύνεται με την πρόταξη του ενός έναντι του άλλου. Και με τη στήριξή της στην ανάλογη θεωρία ότι το ένα είναι αναγώγιμο στο άλλο. Έχουμε έτσι μονιστικές προτάσεις. Αυτές είναι ο ατομικισμός και ο κολεκτιβισμός. Η ατομοκεντρική πρόταση λέει ότι υπάρχουν μόνο άτομα και ότι το συλλογικό δεν έχει ανεξάρτητα συμφέροντα. Αν όλα πάνε καλά για το άτομο θα πάνε κατ’ ανάγκην και για το σύνολο. Ο καθένας για τον εαυτό του και το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ θα φροντίσει για το σύνολο. Η δεύτερη πρόταση λέει ότι το άτομο είναι κύτταρο στον οργανισμό του συλλογικού. Αν ο συλλογικός οργανισμός πάει καλά και τα κύτταρά του θα πηγαίνουν καλά. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε το εγωιστικό άτομο. Στη δεύτερη το αλτρουιστικό. Ζούμε σε μια περίοδο μετά από την επανάσταση που χαρακτηρίζεται και πραγματικά είναι νεωτερική. Ίσως αναρωτηθεί κανείς τι είναι ο νεωτερικός πολιτισμός ; Το άτομο (άτμητο) στον νεωτερικό πολιτισμό σκέφτεται την υλική φύση του και έχει μηχανιστικό τρόπο σκέψης, έτσι έχουμε το εγωιστικό άτομο ( που στόχο έχει την ικανοποίηση των υλικών αναγκών), δηλαδή ατομοκεντρισμό. Μέχρι χθες όμως έδινε μάχη ζωής και θανάτου με τον μαρξιστικό κολεκτιβισμό και λίγο νωρίτερα, σε συμμαχία μ’ αυτόν, εναντίον του φασιστικού κολεκτιβισμού. Ο ίδιος ο νεωτερικός ατομικισμός γεννήθηκε μέσα από την διαπάλη του με τον παπικό



μεσαιωνικό κολεκτιβισμό. Το τι απέμεινε σήμερα, στη μεταμοντέρνα εποχή, από το εγωιστικό και το αλτρουιστικό άτομο όλοι το ξέρουμε: Τίποτα. Τι είναι τελικά αυτό που βιώνουμε 200 περίπου χρόνια τώρα; Βιώνουμε το γεγονός ότι ο ένας πόλος προϋποθέτει τον άλλο και τον αναπαράγει. Προκύπτει έτσι μια κίνηση ιστορική που μοιάζει με εκκρεμές. Όταν ο ατομικισμός το «παραξηλώσει» αναπτύσσεται ως αντίδραση ο κολεκτιβισμός. Έχουμε σύγκρουση από την οποία συχνά ο κολεκτιβισμός μπορεί να κυριαρχήσει, για τη μια ή την άλλη χρονική περίοδο, στο ένα ή το άλλο μέρος του κόσμου. Επειδή όμως έχει την τάση να εξαλείφει την ατομική πρωτοβουλία, πνίγει την κοινωνία στη στασιμότητα, οπότε έρχεται η ώρα της δικής του πτώσης, από την οποία μπορεί είτε να ανακάμψει, παραλλάσσοντας τη μορφή του, είτε να δώσει την κυριαρχία ξανά στον ατομοκεντρισμό. Ο φαύλος κύκλος δεν μπορεί να σπάσει όσο μένουμε στο δίπολο, γιατί το ατομικό συμφέρον προϋποθέτει μια ελάχιστη διασφάλιση του συλλογικού συμφέροντος και αντιστρόφως. Βεβαίως η όλη συγκρότηση του εκκρεμούς θεμελιώνεται στη βία και στην ανισότητα. Τις προϋποθέτει και τις αναπαράγει. Εμείς απορρίπτουμε και τα δύο προαναφερθέντα αξιακά συστήματα. Στην δική μας πολιτική πρόταση δεν υπάρχει το άτομο αλλά το πρόσωπο . Η κοινωνία και το πρόσωπο δεν αντιστρατεύονται το ένα το άλλο, θέτουν κοινές επιδιώξεις και συνθέτουν , θα λέγαμε, την απαιτούμενη κοινωνική και προσωπική αρμονία, δηλαδή πορεύονται μαζί, ως μια ολότητα, συμπληρώνοντας η μια οντότητα την άλλη. Στην ουσία εμείς μιλάμε όχι για σύνθεση ατομικισμού και κολλεκτιβισμού, αλλά για υπέρβαση και των δύο με την εμφάνιση του ‘’προσώπου’’, του προσωποκεντρικού ανθρώπου που βιώνει μέσα του αυτήν την τριαδική διάσταση της αυθυπέρβασης. Άρα εμείς μιλάμε για συνύπαρξη πολιτειακού και πνευματικού κοινοτισμού. Θα αναρωτηθεί κάποιος μήπως εννοούμε την επιστροφή στις κοινότητες των παλαιών χρόνων. ‘Όχι, δεν εννοούμε κάτι τέτοιο. Ο αρχαίος πολιτειακός κοινοτισμός έπασχε πνευματικά στην οντολογία του. Αναζητούσε τη θεμελίωση της κοινότητας στην ελευθερία και στη δικαιοσύνη, αλλά περιοριζόταν από την κοσμοκεντρική οντολογία του τη θεμελιωμένη στην Ανάγκη. Ανάγκα και θεοί πείθονται. Όταν βρήκε στον χριστιανισμό την προσωποκεντρική / τριαδική οντολογία, μια οντολογία θεμελιωμένη στην ελευθερία και στην αγάπη, ο ελληνικός πολιτισμός είχε ήδη απλωθεί σε επίπεδο οικουμένης, χωρίς ωστόσο να κατορθώσει να επεκτείνει τον πολιτειακό κοινοτισμό του από την μικρή στη μεγάλη κλίμακα: στην κλίμακα των διαπολεοκρατικών σχέσεων, την κλίμακα της ελληνιστικής και εν συνεχεία της ρωμαϊκής οικουμένης. Στη λεγόμενη «βυζαντινή» ιστορική μορφή της, δηλαδή την εξελληνισμένη ρωμαϊκή της θέσμιση, έχουμε δύο πατώματα, με κοινοτικό το πρώτο και ημιδεσποτικό το δεύτερο. Κυρίαρχη πολιτειακή παράδοση είναι στο δεύτερο ένας καισαρισμός λίγο πολύ ευνουχισμένος από τις ελληνικές και



χριστιανικές αντιλήψεις περί βασιλείας ως αντίποδα της τυραννίας. Στην τουρκοκρατία διατηρήθηκε η επιτευχθείσα στον «πρώτο όροφο» βυζαντινή συγχώνευση πολιτειακού και πνευματικού κοινοτισμού (τριαδικής οντολογίας). Είναι η σύμπτωση Κοινότητας και Ενορίας, η «ενδημοποίηση» της Εκκλησίας. Στο «δεύτερο όροφο» η θεσμισμένη βυζαντινή δεσποτεία αντικαταστάθηκε από την οθωμανική τυραννική δεσποτεία. Ενώ από κάτω εξακολουθούμε να έχουμε ένα «κοινοτικό παρα-κράτος» (κατά τον Ν. Πανταζόπουλο) από πάνω έχουμε την ταφόπλακα της οθωμανικής δουλείας (κατά τον Δημοσθένη Δανιηλίδη). Με την Επανάσταση του 1821 δεν αξιωθήκαμε να εφαρμόσουμε τον πολιτειακό κοινοτισμό μεγάλης κλίμακας που είχε επεξεργαστεί ο Ρήγας, ως εναλλακτική λύση στον οθωμανικό δεσποτισμό. Η διανόησή μας είχε ήδη υπερβολικά εκδυτικιστεί και μεταπρατικοποιηθεί για να τον προτείνει. Φτάσαμε έτσι στο σημείο να χάσουμε και τον πολιτειακό κοινοτισμό και την προσωποκεντρική/τριαδική οντολογία. Στοιχεία, λοιπόν, τριαδικής πρότασης έχουμε έντονα στην ιστορία μας. Ολοκληρωμένα όμως μόνο στη μικρή κλίμακα υπήρξαν. Είναι όμως αρκετά για να συστήσουν αρχιμήδειο στήριγμα στο ιδεολογικό τουλάχιστον επίπεδο. Έτσι, αν θελήσει κανείς να ψηλαφήσει και να κατανοήσει τις οικονομικές και κοινωνικές αρχές που θα διέπουν την πολιτική ταυτότητά μας, θα διαπιστώσει την αποφυγή από εμάς κάθε περιττού προστασιοκεντρισμού (πατερναλισμού) στην αγορά, την άοκνη προσπάθειά μας για μια αυτόνομη και ελεύθερη οργάνωση από τους πολίτες οικονομίας που θα αναπτύσσεται με κεντρικό κορμό την ελληνική επιχειρηματικότητα, τον οικονομικό δυναμισμό της περιφέρειας και της υπαίθρου και την δημιουργική απογείωση κυριολεκτικά και ανάδειξη της γεωγραφικής και αρχαιολογικής ιστορίας του ελληνικού τοπίου ως συνιστούν μέρος της νέας εθνικής οικονομίας μας. Τα νέο κράτος που θα φτιάξουμε θα είναι ισχυρά κοινοτιστικό, που δε θα επιτρέπει δηλαδή καμία άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Εμείς δε μιλάμε για κοινωνική απελευθέρωση ( αυτή η έκφραση πέρα από το ότι δεν είχε ποτέ βάσεις σε κάποια συγκεκριμένη κοινωνική δομή, είχε καταλήξει να είναι κάτι αφηρημένο και αποκτούσε οικονομίστικη και υλιστική διάσταση μόνο) . Εμείς μιλάμε για κοινοτιστική συγκρότηση μιας κοινωνίας σχέσεων ελεύθερων προσώπων, δηλαδή μια εθνικοκενρτική, ομότροπης νοοτροπίας κοινωνία, που η ανάπτυξή της και η δομή της θα την καθιστά ταυτόχρονα και μια ελεύθερη και ανοιχτή συλλογικότητα σε κάθε πρόκληση. Πρωταρχικός μας στόχος είναι μια νέα αφετηρία για τον ελληνισμό. Εμείς θέτουμε ως μέγιστο σκοπό της προσπάθειά μας την συμπόρευση του απολλώνιου και του διονυσιακού πνεύματος, δηλαδή ευαγγελιζόμαστε την ασκητική του πολίτη στο πάθος για το μέτρο, όπως ακριβώς έλαβε χώρα σε ένα μεγάλο βαθμό και στον χρυσό αιώνα, αποφεύγοντας κάθε πολιτική παρέκκλιση που ξεπέφτει είτε στον ριζοσπαστισμό είτε στον



συντηρητισμό. Είναι μια πορεία ρεαλιστική και ταυτόχρονα δύσκολη, γιατί απαιτεί την σταδιακή πνευματική εγρήγορση του πολίτη ως ενεργού υποκειμένου. Εμείς, σε αυτή την κοινωνική πορεία που θέλουμε να κατευθύνουμε τους πολίτες, υποσχόμαστε να είναι μακρύ το ταξίδι, επειδή η κοινότητα και η χαρά εξαιτίας της κοινότητας αυτής θα γεννηθούν μέσα από τις συμμετοχικές διαδικασίες στις οποίες θα μυηθεί ο κάθε ένας από όλους τους πολίτες αυτής της χώρας. Θα πει κάποιος ότι η άμεση δημοκρατία που γεννήθηκε στα κλασσικά χρόνια και αποτέλεσε για εμάς την αφορμή για το εν λόγω εγχείρημα, επέτρεπε την δουλεία. Πολύ μεγάλη προσοχή εδώ. Τα νοήματα της φιλοσοφίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας προσλαμβάνονται με τη νέα όσμωση και πράττουμε μεγάλο σφάλμα με τέτοιου είδους απλουστευτικές νοηματικές μεταφορές. Οι αρχαίοι, όταν έλεγαν εργάζομαι, εννοούσαν έχω δική μου εργασία και είμαι ελεύθερος πολίτης που δεν εξαρτιέμαι από άλλον, γιατί ασκώ δικό μου ελεύθερο επάγγελμα. Όταν έλεγαν δουλεύω, ( εξ ου και οι δούλοι) εννοούσαν, δουλεύω σε δουλειά άλλου, άρα είμαι εξαρτημένος από ένα αφεντικό. Κανείς δεν είπε ότι η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν η τέλεια κοινωνία, γιατί αν ήταν, ίσως και να άντεχε περισσότερο. Επιμένω όμως, ότι ιστορικά η αρχαία άμεση δημοκρατία της Αθήνας ήταν κάτι το ονειρικό, επειδή στάθηκε ως την μεγαλύτερη πολιτική επινόηση, σύλληψη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο σύγχρονος ελληνικός κοινοτισμός, έτσι όπως τον ορίσαμε στις στοχεύσεις του, ξεπερνά ποιοτικά και την κοινωνία της αρχαίας Αθήνας , επειδή αυτό που υπάρχει τώρα στη θέση του ατόμου είναι το ‘’πρόσωπο’’ , δηλαδή ένας τύπος ανθρώπου που σ’ αυτόν ενεδρεύει η πνευματικότητα που γεννάται με τη νήψη , πετυχαίνοντας τη μεταμόρφωσή του σε υπεύθυνο και υψηλής καλλιέργειας πολίτη.



ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

‘’Οι δικές μας μορφές πολιτισμού δε θα γεννηθούν και δε θα έρθουν ανάμεσά μας μέσα από τα μεταφραστικά γραφεία των ξένων βιβλίων, των ξένων νόμων και της ξενόφερτης διανόησης, αλλά θα αναδυθούν δίπλα μας ανάμεσα από τα αμπέλια, τις ελιές, τα βουνά και τα ακρογιάλια μας, ως περήφανες φωτεινές ενανθρωπισμένες ενσαρκώσεις των γνήσιων και πύρινων δυνάμεων του τόπου μας’’



ΟΙ‘’ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ’’ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι ΑΝ.ΕΛΛ ως κίνημα που υιοθετεί και εισάγει την άμεση δημοκρατία τόσο στις ιδεολογικές όσο και στις οργανωτικές δομές του, θεωρεί απολύτως απαραίτητη την δημιουργία ανεξάρτητων πολιτικών και κοινωνικών θεσμών που θα αποτελέσουν τον κύριο πυλώνα πάνω στον οποίο θα στηριχθεί το ελληνότροπο μοντέλο της άμεσης δημοκρατίας που πρεσβεύουμε. Πριν κάνουμε ενδελεχή αναφορά στους δημοκρατικούς θεσμούς που οραματιζόμαστε, είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι πρώτιστη προτεραιότητα των ΑΝ.ΕΛΛ , για να λειτουργήσουν οι διαδικασίες της άμεσης δημοκρατίας, είναι η πραγματοποίηση συντακτικής εθνοσυνέλευσης και η δημιουργία ενός νέου συντάγματος μέσα από ευρείες διαβουλεύσεις ως απότοκο ενός εθνικού δημοψηφίσματος. Όπως , βέβαια, θα διαπιστώσετε παρακάτω, κομβικό ρόλο στην λειτουργία του κοινοτιστικού οράματός μας θα παίξουν τα δημοτικά βουλευτήρια και οι δικές μας κοινότητες, οι δήμοι, καινοτόμοι θεσμοί της καρδιάς του πολιτεύματος της άμεσης δημοκρατίας. Το σύνταγμα και οι νόμοι του για εμάς θα αποτελέσουν τον πολιτειακό, εθνικό και καταστατικό χάρτη πάνω στον οποίο θα προσανατολίζονται και θα λειτουργούν κυρίως τα δημοψηφίσματα και όλοι οι θεσμοί που θα ιδρύσουμε ως έθνος και γι’ αυτό το λόγο θα διακρίνεται για τη σαφήνεια, τη συνοχή και την λακωνική γλωσσική λιτότητα. Το νέο σύνταγμα που θέλουμε να δομήσει και να συντάξει ο λαός μας σίγουρα είναι ένα στοίχημα για το κίνημα, αλλά πάνω από όλα ένα στοίχημα εθνικό, γιατί αυτό θα καταστεί ο ρυθμιστής της κοινωνικής πορείας της νέας εθνικής συλλογικότητας που θα διαπνέεται από ΔΩΡΙΚΗ ΗΘΙΚΗ, ΙΩΝΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ.



I. ΘΕΣΜΟΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

1. ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Το δημοψήφισμα, στην ουσία του, κατάγεται από την αρχαία Ελλάδα και συνδέεται άμεσα με την άμεση δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας που επικράτησε για 186 χρόνια, από το 508 π.Χ μέχρι το 322 μ.Χ . Το δημοψήφισμα, βεβαίως, είναι μετεξέλιξη της λαϊκής συνέλευσης που επικράτησε κατά τα κλασικά χρόνια. Έχει επικρατήσει σήμερα από την επιστήμη η διάκριση σε άμεση και έμμεση δημοκρατία. Ο διαχωρισμός, όμως, αυτός δεν είναι ορθός, αφού η άμεση δημοκρατία είναι η μόνη ουσιαστική μορφή δημοκρατίας. Οι ΑΝ.ΕΛΛ εισάγουν το δημοψήφισμα στο πολιτικό σύστημα και οι αποφάσεις παίρνονται ως επί το πλείστον από τους ίδιους τους πολίτες. Τα θέματα που μπορεί να τίθενται στα δημοψηφίσματα μπορεί να έχουν σχέση με ζητήματα διοικητικά, εκπαιδευτικά, εθνικά, δικαιοσύνης, υγείας και οικονομικά. Βασικό στοιχείο και απαραίτητη προϋπόθεση ουσιαστικής λειτουργίας του δημοψηφίσματος έχει η θέσπιση από εμάς σταδίου διαβούλευσης για την επιλογή των θεμάτων και των ερωτημάτων που κάθε φορά θα τίθενται. Η διαβούλευση και η προετοιμασία των θεμάτων και των ερωτημάτων που πρέπει να τίθενται κάθε φορά στο δημοψήφισμα από την κυβέρνηση πρέπει να τυγχάνει αρκετά μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης, εφόσον είναι πολύ εύκολο να τεθεί από τη λαϊκή πρωτοβουλία στη βάσανο της λαϊκής ετυμηγορίας. Το πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας που προωθεί ο ελληνικός κοινοτισμός απαιτεί από τα κόμματα, τους θεσμικούς φορείς και τους πολίτες τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, η οποία και δίνει στο κράτος τα χαρακτηριστικά της κοινότητας. Τα είδη των δημοψηφισμάτων ποικίλλουν και διακρίνονται αρχικά σε υποχρεωτικά και προαιρετικά, σε γενικό, τοπικό και επαγγελματικό. Το δημοψήφισμα μπορεί να είναι προεδρικό, κυβερνητικό, αντιπολιτευτικό, νομοθετικό, συνταγματικό, αποφασιστικό και συμβουλευτικό.



2. ΛΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Εισάγουμε το θεσμό της λαϊκής πρωτοβουλίας, σύμφωνα με τον οποίο, μετά από αίτηση αριθμού ίσου με το 1% του εκλογικού σώματος των πολιτών, κινείται η σχετική διαδικασία και προκαλείται απόφαση του κοινοβουλίου ή του εκλογικού σώματος με δημοψήφισμα για συγκεκριμένο ζήτημα, όσον αφορά την ακύρωσή του ή την βελτίωσή του, ή και την αντικατάστασή του. Η διαδικασία ενεργοποίησης της λαϊκής πρωτοβουλίας άρχεται από τη στιγμή κατά την οποία, μέσα σε διάστημα 5 ημερών από την δημοσιευθείσα απόφαση, έχουν κατατεθεί τουλάχιστον 3 αιτήσεις πολιτών με συνοδευτικό επίσημο νομικό έγγραφο που να καθιστά αντισυνταγματική, κατά τον εισαγγελέα, την απόφαση. Οι 3 ή περισσότερες αρχικές αιτήσεις θα κατατίθενται στο γραφείο του εισαγγελέα του δημοτικού βουλευτηρίου στο δημαρχείο, και στη συνέχεια θα κινεί τις διαδικασίες της λαϊκής πρωτοβουλίας δημοσιεύοντας ο ίδιος το νομικό έγγραφο στο πρωτόκολλο του πρωτοδικείου της περιοχής. Παράλληλα, όλα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι υποχρεωμένα να δημοσιεύουν, στην πρώτη σελίδα ή ως πρώτη είδηση, την κινηθείσα λαϊκή πρωτοβουλία των πολιτών για το επίμαχο κάθε φορά θέμα. Όλοι εκείνοι οι πολίτες που συμφωνούν με την διενέργεια δημοψηφίσματος για το εν λόγω ζήτημα, θα μπορούν να καταθέτουν την αίτηση στο πρωτοδικείο.

3. ΑΝΑΚΛΗΣΗ Ως τρίτο θεσμό άμεσης δημοκρατίας εισάγουμε την ανάκληση, κατά την οποία μετά από αίτηση αριθμού πολιτών ίσου με το 1% του εκλογικού σώματος μπορεί να ζητήσει να αποφανθεί ο λαός για τη λήξη της θητείας μελών της κυβέρνησης ή βουλευτών. Η διαδικασία έναρξης του θεσμού της ανάκλησης θα ενεργοποιείται όπως ακριβώς και στο θεσμό της λαϊκής πρωτοβουλίας.

4. ΚΛΗΡΩΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ Καθιερώνουμε το θεσμό του κληρωτού βουλευτή (εκλεγμένου νωρίτερα σε τοπικές εκλογές) και αφορά το 1/3 της εθνικής βουλής.



II. ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

1. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΟΦΩΝ

Θεσμοθετείται 9μελής επιτροπή Ελλήνων Σοφών, η οποία θα αποφασίζει για τις γενικές κατευθύνσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθούν ζητήματα που αφορούν, την εθνική πολιτική, την γεωστρατηγική πολιτική, τη διπλωματική πολιτική, τη αμυντική πολιτική, την υγεία και την ελληνική παιδεία. Οι τομείς αυτοί, θα αποτελούν πάντοτε για μας τον πολιτικό, εθνικό και ηθικό κορμό της γενικότερης πολιτικής φιλοσοφίας του επίσημου ελληνικού κράτους, καταλυτικοί όχι μόνο για την χάραξη της κοινωνικής πορείας και προοπτικής της χώρας, αλλά και για την εδραίωση της πίστης και αφοσίωσης των πολιτών στη νέα ελληνική συλλογικότητα που θα αναδυθεί στον ορίζοντα.

Όσον αφορά τη στελέχωση και το κανονιστικό πλαίσιο της επιτροπής αυτής , αναγκαστικά όλα τα μέλη , θα έχουν θητεύσει και ολοκληρώσει σε άριστο βαθμό, τις σπουδές που περαιώνουν όλοι οι διπλωμάτες του ελληνικού διπλωματικού σώματος . Θα ορκίζονται στην απαρέγκλιτη τήρηση του συντάγματος και δεν θα μπορούν να παρεκκλίνουν των προηγούμενων αποφάσεων , εκτός και αν καταφέρουν να αποδείξουν ότι κάποια προηγούμενη απόφαση της επιτροπής παρεκκλίνει από τον ιδρυτικό σκοπό της , αυτόν της απόλυτης τήρησης των νόμων και της φιλοσοφίας του εθνικού μας συντάγματος.

Η Επιτροπή Σοφών θα είναι 9 μελής και θα αποτελείται από : Τους 2 κορυφαίους κι έμπειρους πνευματικούς ακαδημαϊκούς που έχουν διακριθεί στα ελληνικά δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια, τόσο στην χάραξη εθνικής γεωστρατηγικής διπλωματίας, όσο και στον τομέα των επιστημών και της έρευνας (καταλαμβάνουν από μία θέση), από τους 2 κορυφαίους οικονομολόγους πανεπιστημιακούς καθηγητές που έχουν διακριθεί στα ελληνικά δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια , από τον εκάστοτε πρωθυπουργό της χώρας, από τον εκάστοτε υπουργό οικονομικών , από τον εκάστοτε υπουργό Άμυνας, από τον εκάστοτε αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων αλλά και από τον πρόεδρο της Συνόδου των Ελληνικών πανεπιστημίων.

Συμβουλευτικό κι επικουρικό ρόλο στην λειτουργία της επιτροπής θα έχουν όλα τα μέλη των προηγουμένων επιτροπών, τα οποία αυτόματα θα καθίστανται μόνιμα συμβουλευτικά μέλη και θα ακολουθούν όλους τους κανονισμούς της επιτροπής εφ’ όρου ζωής. Όλα τα μέλη θα ελέγχονται για τη σωστή τήρηση των καθηκόντων τους από την ελληνική βουλή με το πέρας των καθηκόντων τους. Με την πλειοψηφία της ολομέλειας της εθνικής βουλής, της τοπικής βουλής αλλά και την πλειοψηφούσα



γνώμη της επόμενης επιτροπής, θα παραπέμπονται σε οποιαδήποτε

διαδικασία εξεταστικής επιτροπής για οποιοδήποτε αδίκημα. Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι δολίως ενεπλάκησαν τα ονόματα τους σε

οποιαδήποτε συκοφαντία, τότε αυτομάτως τα μέλη που υπέγραψαν την παραπομπή τους στην εξεταστική επιτροπή, θα εκπίπτουν του αξιώματός τους και η περιουσία τους θα διανέμεται στους πολίτες του κράτους που θεωρούνται ότι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Οι πολίτες θα επιλέγονται μετά από κλήρωση από τον κατάλογο απόρων του Υπουργείου Οικονομικών και η διαδικασία θα είναι αδιάβλητη.

Μόνο η επιτροπή αυτή, και μόνο αυτή, θα ορίζει τη φιλοσοφία που θα διαπνέει τις πολιτικές για όλα τα εθνικά θέματα όπως τις στρατηγικές μελέτες, την τρομοκρατία, το λαθρεμπόριο, τη φοροδιαφυγή, αλλά και όλα τα ζητήματα παιδείας .

2. ΘΕΣΜΟΣ Ε.ΙΔ.Ι.Τ.Ε Το Εθνικό Ίδρυμα Ιστορίας, Τεχνών και επιστημών είναι ο κορυφαίος θεσμός που θα διαδραματίσει κομβικό πρωταγωνιστικό ρόλο , τόσο στην προστασία και διαφύλαξη όλων των ελληνικών ιστορικών, ιατρικών, μηχανικών, πολιτιστικών, και ευρύτερα επιστημονικών, καλλιτεχνικών επιτευγμάτων και πνευματικών θησαυρών των Ελλήνων, όσο και στο επίπεδο της έρευνας, της καινοτομίας και της μεθοδικής καλλιέργειας και, παράλληλα, προβολής του συνόλου της εθνικής πολιτιστικής παραγωγής ως υπόδειγμα μιας οικουμενικής εθνικής προσφοράς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κεντρικός στόχος του θεσμού είναι όχι μόνο η διάσωση και περιφρούρηση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και η συνεχή διεπιστημονική μετουσίωσή της στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με παράλληλη σταθερή στήριξη και ανατροφοδότηση της Επιτροπής Ελλήνων Σοφών, παρέχοντας σ’ αυτήν κάθε καινούργια επινόηση και εφαρμογή που θα αναπροσαρμόζει ή θα διευρύνει την φιλοσοφία και τους στόχους της νέας εθνικής πολιτικής για την παιδεία και τον πολιτισμό.

Ο θεσμός αυτός θα έχει κρατική υπόσταση, θα αποτελείται από 7 μέλη, μεταξύ των οποίων θα είναι ο υπουργός πολιτισμού και ένας δικαστικός που θα προέρχεται μετά από κλήρωση από το σώμα των δύο κορυφαίων δικαστηρίων της χώρας, του Συνταγματικού δικαστηρίου και του Άρειου Πάγου. Οι υπόλοιποι 5 θα είναι ο Αρχιεπίσκοπος της ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και με κλήρωση οι πρόεδροι τριών πανεπιστημιακών τμημάτων της χώρας ( ενός αρχαιολογικού – ιστορικού, ενός μουσικού και ενός τμήματος θετικών επιστημών ) και ένας κορυφαίος Έλληνας επιστήμονας του εξωτερικού. Τα 7 μέλη του θα υποχρεώνονται να δημοσιεύουν τα περιουσιακά και φορολογικά στοιχεία τους και θα διακρίνονται για την ηθική τους . Ο πρόεδρος του θεσμού θα παρίσταται σε



κάθε συνεδρία της Επιτροπής Ελλήνων Σοφών, με σκοπό τον ουσιαστικό

συντονισμό και την συνεργασία των δύο κορυφαίων για μας εθνικών θεσμών. Το Ε.ΙΔ.Ι.Τ.Ε Θα χρηματοδοτεί με κονδύλια προγράμματα και πονήματα

που αφορούν την τέχνη, τον πολιτισμό και κάθε μορφή του επιστητού ( ανθρωπιστικές επιστήμες, θετικές και τεχνολογικές επιστήμες ), τα οποία θα συμβάλλουν καίρια στην διαμόρφωση της νέας πολιτικής και πνευματικής φυσιογνωμίας που θέλουμε να οικοδομήσουν οι πολίτες.

Μέσω της προστασίας και καλλιέργειας της πνευματικής και καλλιτεχνικής περιουσίας των Ελλήνων, επιτυγχάνουμε την αναπτέρωση του ηθικού των πολιτών και θέτουμε με τις νέες δομές των θεσμών αυτών τις ουσιαστικές βάσεις στην διεθνή πολιτική και διπλωματία για την επιτυχή διεκδίκηση του επαναπατρισμού των ιστορικών εγγράφων-χειρόγραφων, των μνημείων και έργων τέχνης που μας ανήκουν.

Καθοριστικό εργαλείο για την λειτουργική θεμελίωση του θεσμού αυτού είναι ο επαναπατρισμός των απανταχού κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων και διανοητών που διαπρέπουν στα προηγμένα κράτη του κόσμου. Παράλληλα, ο θεσμός θα χρηματοδοτεί τους 30 σημαντικότερους διακριθέντες από τις δημοτικές Α.Κ.Ε ( Αρχές καινοτομίας και ευρεσιτεχνίας ) μετά από κλήρωση και θα προωθεί την ενσωμάτωσή τους στον γενικό επιστημονικό οργασμό του κράτους .

Έτσι, ο θεσμός του Ε.ΙΔ.Ι.Τ.Ε καθιερώνει την πλήρη οικονομική στήριξη των Ελλήνων αυτών σε όλα τα επίπεδα. Στόχος μας είναι η Ελλάδα να καταστεί σπουδαίο εργαστήρι παραγωγής επιστημονικών, τεχνολογικών και πνευματικών επιτευγμάτων και πολιτιστικών θησαυρών.

Καθιερώνουμε εθνική ρήτρα πνευματικών δικαιωμάτων με βάση και τους νέους διεθνείς νομικούς κανονισμούς, οι οποίοι θα καλύπτουν κάθε μας προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια για την πατρότητα οποιουδήποτε πνευματικού μας περιουσιακού στοιχείου, με την επακόλουθη νομική δικαστική καταδίκη κάθε παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων που θα προκύπτει, και την ανάλογη ποινή που θα την συνοδεύει. Ο θεσμός αυτός, επίσης, θα προβλέπει την ευχέρεια της έναρξης συζητήσεων και της επίτευξης εξωδικαστικών συμβιβασμών σε περίπτωση αντιπαλότητας με οποιαδήποτε διεθνή ή εγχώρια εταιρία που χρησιμοποιεί οποιαδήποτε αστήρικτη αναφορά οικειοποίησης χωρίς την απαραίτητη άδεια!

Σε κάθε διεθνική, διπλωματική ή και ιδιωτικού τύπου συνεργασία κατά την οποία θα προκρίνεται ως αντικείμενο υιοθέτησης, σε διμερές επίπεδο, κάποιο ελληνικό πολιτιστικό αγαθό, θα υπογράφεται φιλικό πρωτόκολλο που θα αναγνωρίζει τα πνευματικά δικαιώματα του παραγόμενου αγαθού.



3. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Το Ελληνικό Συνταγματικό Δικαστήριο θα αποτελείται από δώδεκα (12) δικαστές κατανεμημένους σε δύο τμήματα των έξι (6) δικαστών και σε κάθε τμήμα λειτουργούν 2 συμβούλια των τριών (3) δικαστών. Τις αρμοδιότητες των τμημάτων και των συμβουλίων τις αποφασίζει το ίδιο το δικαστήριο. Στο ένα τμήμα προεδρεύει ο Πρόεδρος του δικαστηρίου και στο άλλο ο αντιπρόεδρος. Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου επιλέγεται μεταξύ των μελών του μετά από ψηφοφορία.

Τέσσερεις (4) δικαστές σε κάθε τμήμα, επιλέγονται μεταξύ των μελών των ανωτάτων δικαστηρίων της Ελλάδος και διορίζονται από επιτροπή του Εθνικού Κοινοβουλίου, καταλαμβάνοντας έτσι το 1/3 των μελών, το άλλο 1/3 διορίζεται από το σύνολο της τοπικής Βουλής με προϋπόθεση να είναι νομικοί, να έχουν συμπληρώσει το 40ό έτος της ηλικίας τους και να έχουν δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εθνικές εκλογές, ενώ δεν επιτρέπεται να είναι Βουλευτές ή μέλη της Εθνικής ή Τοπικής Βουλής και το υπόλοιπο 1/3 με κλήρωση μεταξύ των πολιτών την οποία θα διενεργεί το Υπουργείο Εσωτερικών . Τα τελευταία τέσσερα (4) κληρωτά μέλη δε χρειάζεται να πληρούν τυπικές προϋποθέσεις (να είναι νομικοί, δικαστές κλπ.) και θα κληρώνονται από το σύνολο των πολιτών με την προϋπόθεση να έχουν συμπληρώσει το 40ό έτος της ηλικίας τους και να έχουν δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εθνικές εκλογές.

Η ιδιότητα του μέλους στο Συνταγματικό Συμβούλιο είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους της Κυβέρνησης και με οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα. Κάθε μέλος διορίζεται για μη ανανεώσιμη θητεία εννέα ετών. Κάθε τρία χρόνια αποχωρούν τέσσερα μέλη και διορίζονται τέσσερα νέα (ανανεώνεται δηλαδή κάθε τρία χρόνια κατά το εν τρίτο του). Στο Συνταγματικό Δικαστήριο συμμετέχουν ex officio και όλοι οι διατελέσαντες Πρόεδροι Δημοκρατίας (μετά την αφυπηρέτησή τους) με ρόλο καθαρά συμβουλευτικό και άνευ πληρωμής!

Το Συνταγματικό Δικαστήριο οφείλει να εκδίδει την απόφαση του, εντός μηνός από την προσφυγή. Η Κυβέρνηση μπορεί να συντμήσει την προθεσμία αυτή σε περιπτώσεις κατεπείγοντος σε οκτώ ημέρες.

Το ΕΣΔ παραδίδει σε τμήμα του, κι αυτό με τη σειρά του σε κάποιο από τα 2 συμβούλια του αναλόγως του θέματος υπό εξέταση, την υπόθεση προκειμένου να εισηγηθεί και συνέρχεται σε ολομέλεια μόνο όταν ένα τμήμα σκοπεύει να εκδώσει απόφαση που έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενη απόφαση κάποιου άλλου τμήματος, προκειμένου να διασφαλιστεί η ενότητα της νομολογίας. Τότε τα δύο τμήματα συνεδριάζουν χωριστά. Σε περίπτωση ισοψηφίας η αίτηση ή προσφυγή δεν θα απορρίπτεται (δεν υπερισχύει η ψήφος του προέδρου, όπως συμβαίνει σε άλλα δικαστήρια) αλλά είναι υποχρεωμένοι να επαναλάβουν τη συνεδρίαση και μέσα το πολύ σε δύο ημέρες, να παρθεί απόφαση.



i. Αρμοδιότητες

Το ΕΣΔ έχει ευρύτατες αρμοδιότητες. Εκτός από τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων, τον έλεγχο των εθνικών εκλογών, έχει αρμοδιότητα να εκδικάζει τις συνταγματικές προσφυγές των πολιτών και να ελέγχει τις πράξεις και παραλείψεις όλων των πολιτειακών οργάνων.

ii. Συνταγματική προσφυγή Κάθε πολίτης θα δικαιούται να προσφύγει κατά κρατικής πράξης, η οποία του θίγει ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα. Ως κρατική πράξη νοείται κάθε πράξη καθεμιάς από τις τρεις εξουσίες του κράτους, όχι μόνο της εκτελεστικής. Πράξη δηλαδή μπορεί να είναι νόμος, διοικητική πράξη ή δικαστική απόφαση. Απαραίτητη προϋπόθεση του παραδεκτού της συνταγματικής προσφυγής είναι η προηγούμενη εξάντληση των ένδικων βοηθημάτων. Ο προσφεύγων θα πρέπει προηγουμένως να έχει προσφύγει στα αρμόδια τακτικά δικαστήρια και να έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα. Έτσι η συχνότερη πράξη που προσβάλλεται είναι η τελεσίδικη δικαστική απόφαση που απορρίπτει το ένδικο βοήθημα του προσφεύγοντος.

Με αυτό το ένδικο βοήθημα ο προσφεύγων ζητά να ακυρωθεί η κρατική πράξη που του προσβάλλει τα ατομικά δικαιώματα. Αν το ΕΣΔ κάνει την προσφυγή δεκτή, τότε ακυρώνει την πράξη. Αν η πράξη είναι δικαστική απόφαση (η συχνότερη περίπτωση), τότε το ΕΣΔ λειτουργεί ως αναιρετικό δικαστήριο: εξαφανίζει την απόφαση του προηγούμενου δικαστηρίου και αναπέμπει την υπόθεση σε αυτό για επανεκδίκαση. Οι αποφάσεις του είναι δεσμευτικές για όλα τα κρατικά όργανα. Το ΕΣΔ μπορεί να κρίνει είτε ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή του νόμου είναι αντισυνταγματική είτε ότι ο νόμος ως σύνολο είναι αντισυνταγματικός. Στην τελευταία περίπτωση ο νόμος ακυρώνεται.

Το ένδικο βοήθημα της συνταγματικής προσφυγής θα δώσει στο ΕΣΔ τη δυνατότητα να κρίνει τη συνταγματικότητα πλειάδας νόμων και να υποδείξει τη σύμφωνη με το Σύνταγμα ερμηνεία τους. Παράλληλα θα δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθεί μια ευρύτατη νομολογία σε θέματα ατομικών δικαιωμάτων. Λόγω της πιθανής πληθώρας των προσφυγών, ο νόμος θα δίνει το δικαίωμα στο ΕΣΔ να απορρίπτει αβάσιμες προσφυγές χωρίς την έκδοση απόφασης.

iii. Αφηρημένος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων

Με αυτό το ένδικο βοήθημα μπορεί ένα πολιτειακό όργανο να προσβάλει έναν

νόμο ως αντισυνταγματικό. Δικαίωμα προσφυγής έχει η Κυβέρνηση, οι



κυβερνήσεις των Δήμων, το ένα τρίτο των μελών του Κοινοβουλίου αλλά και

το ένα τρίτο των πολιτών. Με αυτόν τον τρόπο το Ελληνικό Σύνταγμα θα δίνει τη δυνατότητα και στην κοινοβουλευτική μειοψηφία αλλά και στην μειοψηφία των πολιτών, να προσβάλει έναν νόμο ως αντισυνταγματικό. Επίσης δίνει τη δυνατότητα και στην τοπική Βουλή των Δήμων, να προσφύγουν στο ΕΣΔ. Λόγοι αντισυνταγματικότητας μπορεί να είναι τόσο η παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων όσο και η παραβίαση των λοιπών διατάξεων του Συντάγματος.

Ιδιαίτερη σημασία έχουν σε αυτήν τη διαδικασία τα άρθρα του Συντάγματος που κατανέμουν τις νομοθετικές αρμοδιότητες ανάμεσα στους Δήμους και στο κράτος. Ένας λόγος προσφυγής των Δήμων θα μπορεί να είναι πχ, η υπέρβαση εκ μέρους του Κράτους σε θέματα εξουσίας των ούτως ώστε να μη νομοθετεί κατά το δοκούν και έτσι να επέρχεται ρύθμιση με νόμο όλων εκείνων των ζητημάτων που θα εμπίπτουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των Δήμων. Το ΕΣΔ θα εξασφαλίζει έτσι τη διατήρηση του κοινοτικού χαρακτήρα του πολιτεύματος. Με τη διαδικασία αυτήν θα μπορεί να προσβληθεί μόνο νόμος που έχει εκδοθεί και δημοσιευτεί και άρα ο έλεγχος θα είναι με άλλα λόγια κατασταλτικός και όχι προληπτικός.

iv. Συγκεκριμένος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων

Στη Ελλάδα αρμόδιο για τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων θα

είναι μόνο το ΕΣΔ, ο έλεγχος δηλαδή είναι συγκεντρωτικός και όχι διάχυτος. Όμως ισχύει για όλα τα δικαστήρια η υποχρέωση να μην εφαρμόζουν αντισυνταγματικούς νόμους. Αν ένα δικαστήριο κατά την εκδίκαση μιας συγκεκριμένης υπόθεσης κληθεί να εφαρμόσει νόμο, για του οποίου τη συνταγματικότητα αμφιβάλλει, οφείλει να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο ΕΣΔ.

Το ΕΣΔ αποφαίνεται τότε οριστικά για τη συνταγματικότητα του νόμου. Η αρμοδιότητα αυτή αφορά μόνο νόμους που θα ψηφιστούν μετά την πραγματοποίηση συντακτικής εθνοσυνέλευσης και τη δημιουργία ενός νέου συντάγματος. Παλαιότεροι νόμοι ελέγχονται ως προς τη συνταγματικότητά τους από όλα τα δικαστήρια (διάχυτος έλεγχος).

v. Απαγόρευση κομμάτων Το Ελληνικό Σύνταγμα θα προβλέπει τη δυνατότητα απαγόρευσης πολιτικού κόμματος που έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα. Αίτηση για απαγόρευση μπορεί να υποβάλει μόνο η Κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο ή το σύνολο της Τοπικής Βουλής. Η απόφαση που απαγορεύει ένα κόμμα θα έχει ως συνέπεια την άμεση διάλυση του κόμματος, την αφαίρεση των εδρών του από το Κοινοβούλιο και τη δήμευση της περιουσίας του.



vi. Παραβίαση του Συντάγματος από τον ΠτΔ

Το ΕΣΔ εκδικάζει προσφυγή από την Κυβέρνηση ή την Εθνική Βουλή κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας για από πρόθεση παραβίαση του Συντάγματος ή νόμου και μπορεί να τον κηρύξει έκπτωτο.

4. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Οι ΑΝ.ΕΛΛ αλλάζουν ριζικά τη δομή, τον τρόπο και την λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος σύμφωνα με γεωγραφικά, πολιτιστικά και ιστορικά κριτήρια που έχουν να κάνουν με τη φιλοσοφία των εθνικών παραδόσεων και της λογικής των κοινοτήτων, όπως λειτούργησαν πετυχημένα στα αρχαϊκά και κλασικά χρόνια. Α)Το αξίωμα του βουλευτή δε θα θεωρείται επάγγελμα κύριας απασχόλησης και ο μισθός του θα καθορίζεται στο τριπλάσιο του επίσημου κατώτερου μισθού του κράτους. Δεν θα παρέχεται το δικαίωμα βουλευτικής σύνταξης, αλλά για κάθε μία κοινοβουλευτική θητεία του, θα προσδίδεται επιπρόσθετα αύξηση 5 % στη σύνταξη που θα προέλθει από το επάγγελμά του. Κάθε βουλευτής έχει δικαίωμα να εκλέγεται μέχρι και 12 χρόνια (3 θητείες ) . Δηλαδή, αν εκτίσει δύο θητείες βουλευτής, θα έχει αύξηση στην σύνταξή του 10% , αν εκτίσει τρεις θητείες, 15% αύξηση στη σύνταξή του, κ.λ.π. Στα πρώτα 8 χρόνια εφαρμογής του αμεσοδημοκρατικού πολιτεύματος θα ισχύσουν οι παρούσες παροχές για τους βουλευτές προκειμένου να γίνει θελκτική η νέα μορφή που θα έχει το πολίτευμα και να είναι μεγάλη η συμμετοχή στα κοινά, ενώ στην συνέχεια η επαγγελματική σύνταξη των βουλευτών θα διαμορφώνεται όπως ακριβώς και αυτής των πολιτών. Β) Θεσμοθετούνται, όπως ισχύει και σήμερα, βουλευτικές εκλογές που θα γίνονται κάθε 4 χρόνια, και τοπικές περιφερειακές εκλογές επίσης κάθε τέσσερα χρόνια. Οι βουλευτικές και τοπικές εκλογές θα έχουν οπωσδήποτε χρονική απόσταση 2 χρόνων μεταξύ τους, Η μεγάλη καινοτομία της πρότασής μας είναι ότι η κυβέρνηση θα έχει θητεία 2 χρόνων. Θα γίνει απολύτως σαφής παρακάτω η πρόταση αυτή. Γ)Έτσι, συγκροτούνται από τη λαϊκή βούληση δύο ειδών κοινοβούλια, η κεντρική βουλή που θα εκλέγεται από το εκλογικό σώμα στις βουλευτικές εκλογές ( κατά νομό) και θα αριθμεί 150 βουλευτές, και η τοπική βουλή που θα εκλέγεται από το εκλογικό σώμα ( κατά δήμο) στις δημοτικές εκλογές και θα αριθμεί 325 βουλευτές. Αρχικά στην τοπική βουλή θα εκλέγονται 475 βουλευτές, και θα μένουν οι 325 όσοι και τα δημοτικά βουλευτήρια, τα οποία καθίστανται μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.



Από τους 475 τοπικούς βουλευτές που εκλέγονται, οι 325 από αυτούς συγκροτούν την τοπική βουλή, ενώ οι υπόλοιποι 150 συμπληρώνουν με κλήρωση και ταυτόχρονα αντικαθιστούν 150, το 1/2 της εθνικής βουλής (Θα εξαιρούνται από την κλήρωση οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων). Επίσης, οι 150 βουλευτές της κεντρικής βουλής απαρτίζουν τα 1/2 της εθνικής βουλής. Καλό είναι να σημειωθεί ότι θα υπάρχουν δύο κατανομές ( Α’ και Β’) των εδρών. Η πρώτη για τους βουλευτές που θα αντικαταστήσουν τους βουλευτές της εθνικής βουλής αναλογικά με τη δύναμη των κομμάτων και η δεύτερη πάλι αναλογικά με την κατανομή των 325 μονοεδρικών. Η κυβέρνηση, όπως αναφέρθηκε πιο πριν θα έχει θητεία μόνο 2 έτη, επειδή με το πέρας των 2 ετών, θα διεξάγονται οι τοπικές εκλογές, από τις οποίες θα εκλέγονται νέοι τοπικοί βουλευτές που θα αντικαθιστούν τους προηγούμενους στην εθνική βουλή. Η δεδηλωμένη της κυβέρνησης θα αίρεται και θα παραιτείται. Στη συνέχεια θα συγκροτείται νέα κυβέρνηση. Καλό είναι να σημειωθεί ότι σε όλα τα κοινοβουλευτικά σώματα ο αριθμός των βουλευτών θα διαμορφώνεται και θα κατανέμεται ανάλογα με το εθνικό ποσοστό που θα συγκεντρώνουν τα κόμματα. Η εθνική βουλή που θα νομοθετεί , θα ψηφίζει και θα εγκρίνει νομοσχέδια μετά από δημοψηφίσματα που ενέκρινε ο λαός, θα αποτελείται από 300 βουλευτές, εκ των οποίων οι 150 θα προέρχονται ως κληρωτοί από την τοπική βουλή. Συνοπτικά, λοιπόν, έχουμε:

την Εθνική Βουλή με 300 βουλευτές (κύρια βουλή)

την Κεντρική Βουλή με 150 βουλευτές ( εν δυνάμει βουλή)

την Τοπική Βουλή με 325 βουλευτές (επικουρική βουλή) Δ) Ο πρόεδρος της δημοκρατίας θα εκλέγεται από το σώμα των 625 βουλευτών των δύο βουλών. Ε) Η εθνική κυβέρνηση των Ελλήνων θα διαμορφώνει την κεντρική εθνική πολιτική έχοντας απόλυτα στη δικαιοδοσία της την εθνική ασφάλεια και άμυνα του κράτους , την συνθετική (παίρνοντας υπόψη και τα δημοψηφίσματα) διαμόρφωση του οικονομικού εθνικού προϋπολογισμού , την ενέργεια και την εξωτερική πολιτική. Τα θέματα που αφορούν πολιτικές του κοινωνικού κράτους, την υγεία, την παιδεία, το περιβάλλον, την πολιτική για την οικογένεια και την τοπική αυτοδιοίκηση μεταφέρονται στις προθέσεις και την δικαιοδοσία των πολιτών.



5. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο θεσμός της δικαστικής εξουσίας ανεξαρτητοποιείται πλήρως από την κεντρική κυβέρνηση. Ο επικεφαλής όλων των δικαστηρίων της χώρας εκλέγεται κάθε χρόνο από ειδικό εκλογικό σώμα το οποίο θα συγκροτείται από: α) το σύνολο του νομικού κόσμου της χώρας (π.χ 40.000 δικηγόροι), και β) το σύνολο των μελών των δημοτικών βουλευτηρίων της χώρας. Ο εκλεγμένος νομικός στην κορυφή της πυραμίδας της δικαιοσύνης θα καθίσταται αυτόματα και υπουργός δικαιοσύνης. Ο υπουργός δικαιοσύνης είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει και να περιφρουρεί κατά γράμμα όλους τους νόμους και τα άρθρα του συντάγματος μέσα από την παράλληλη επικουρική λειτουργία των κορυφαίων δικαστηρίων της χώρας. Τα νομοσχέδια που θα εισηγείται προς ψήφιση στη βουλή, πρέπει να έχουν την έγκριση του πρωθυπουργού και του προέδρου της δημοκρατίας. Σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα ανάκλησης της θέσης του αιρετού υπουργού και παραίτησής του, οι διαδικασίες θα λαβαίνουν χώρα ως εξής; αν συγκεντρωθεί το ένα εκατοστό του αριθμού των δημοτικών εισαγγελέων ( 3 δηλαδή ) με ανάλογο επίσημο καταγγελτικό νομικό έγγραφο, θα ξεκινά η διαδικασία ανάκλησής του ή μη, μέσω δημοψηφίσματος από το εκλογικό σώμα των δημοτικών βουλευτηρίων.

6. ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ

Στο πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας που θα προτείνουμε, αλλάζει ριζικά η

λειτουργία και η οργανωτική δομή των ελληνικών κομμάτων. Εισάγονται και θεσμοθετούνται οι διαβουλευτικές συνεδρίες στο εσωτερικό των κομμάτων προωθώντας ουσιαστικά την διαβουλευτική δημοκρατία ως αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της λειτουργίας τους.

Σε κάθε πολιτικό φορέα ή κόμμα συστήνονται μόνιμες συνεδρίες στους 325 κοινοτικούς δήμους της χώρας, τις οποίες θα στελεχώνουν κορυφαία μέλη των πολιτικών κομμάτων, που θα αναλαμβάνουν την διατύπωση και συγκρότηση των θεμάτων και ερωτημάτων που θα πλαισιώνουν την τελική μορφή των κειμένων που θα εκτίθενται στα εθνικά δημοψηφίσματα.

Έτσι, τα ελληνικά κόμματα δε θα κρίνονται τόσο από τις υποσχέσεις που θα παρέχουν στους πολίτες , που τις περισσότερες φορές είναι ανεδαφικές , λαϊκίστικες ή ιδιοτελούς χαρακτήρα, αλλά θα κρίνεται, στο επίπεδο της οργανωτικής και συλλογικής προσπάθειάς τους, η ικανότητά τους να συντάσσουν μέσα από τα κείμενα των εν δυνάμει δημοψηφισμάτων τη δική τους ιδεολογική



και πολιτική πρόταση για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Το έργο των

κομμάτων θα είναι πλέον διττής μορφής. Πρώτον, θα μπορούν να παίρνουν νομοθετικές πρωτοβουλίες καταθέτοντας

νομοσχέδια στην εθνική βουλή για θέματα διαδικαστικού νομικού χαρακτήρα και για θέματα που αφορούν την βελτίωση νομοσχεδίων που έχουν τεθεί από οποιοδήποτε πολιτικό φορέα ή την κυβέρνηση.

Δεύτερον, το κυριότερο έργο τους αφορά τις διαβουλευτικές διαδικασίες που θα λαμβάνουν χώρα και στην εσωτερική τους οργάνωση αλλά και στην εθνική βουλή.

Έτσι, θεσμοθετείται και διακομματική διαβουλευτική συνεδρία που θα πραγματοποιείται στον χώρο της βουλής. Τα κόμματα θα είναι υποχρεωμένα να διαβουλεύονται μεταξύ τους, μέσω των διακομματικών διαβουλεύσεων τους και να διαμορφώνουν την τελική διατύπωση των κειμένων που θα αφορούν μόνο τα εθνικά πανελλαδικά δημοψηφίσματα και όχι τα δημοτικά δημοψηφίσματα που θα τα διοργανώνει το δημοτικό βουλευτήριο με τον τοπικό βουλευτή. Τα ελληνικά κόμματα θα υποχρεούνται να έχουν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και οι δανειακές τους υποχρεώσεις να μην ξεπερνούν το 30% του προϋπολογισμού τους. Θα είναι υποχρεωμένα να αναρτούν στην επίσημη ιστοσελίδα τους τα έσοδα και τα έξοδά τους αναλυτικά και κάθε χρόνο θα ελέγχονται επισταμένα από ορκωτούς λογιστές. Τα κόμματα για εμάς πρέπει να αποτελούν υπόδειγμα χρηστής και διαφανής διαχείρισης. Επίσης, όλα τα κόμματα πρέπει να αναρτούν όλες τις επίσημες θέσεις τους σε βασικά και ζωτικά ζητήματα, όχι με βάση προσωποπαγείς ή ιδιοτελείς για το κόμμα επιδιώξεις, αλλά με στοιχεία που θα στηρίζονται σε ρεαλιστικά πλαίσια διαμόρφωσης που θα έχουν ως σημείο αναφοράς τα επίσημα στοιχεία των κεντρικών αρχείων του κράτους, του γενικού λογιστηρίου, της τράπεζας της Ελλάδας.

Προκειμένου τα ελληνικά κόμματα να δομήσουν μια σοβαρή και υπεύθυνη στάση στην χάραξη της επίσημης πολιτικής και οικονομικής τους φυσιογνωμίας, καθιερώνουμε για τα κόμματα πολιτική ρήτρα ισοζυγίου μεταξύ οικονομικών υποσχέσεων των κομμάτων και ανάλογης υλοποίησης τους στην οικονομική πολιτική. Δηλαδή, όταν ένα κόμμα υπόσχεται ότι θα αντλήσει από τη φορολογία τόσα έσοδα και συλλέγει πολύ λιγότερα σε σχέση με αυτά που προεκλογικά υποσχέθηκε, θα υποχρεώνεται να πληρώνει από τα ταμεία του το εκλιπόν ποσό. Αυτό θα ισχύει πάντοτε στην περίπτωση που ξεπεράσει το έλλειμμα το 8% του προϋπολογισμού του κράτους.

7. ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ Ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί για το κοινοτιστικό μας όραμα τη σημαντικότερη θεμελιακή μεταρρύθμιση στην ελληνική πολιτική και κοινωνική ιστορία. Στην ουσία ο κοινοτισμός έχει παράδοση 3000 χρόνων,



είναι οι κοινότητες που λειτουργούσαν αιώνες τώρα. Επιτυγχάνει τη διοικητική και πολιτειακή οργάνωση μιας κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα της κοινότητας. Ο ελληνικός κοινοτισμός με την διοικητική και πολιτειακή διάρθρωση που θα προσδώσει στους δήμους μετατρέποντάς τους σε είδη κοινοτήτων, κατορθώνει να μεταφέρει την άσκηση της εξουσίας από τους λίγους στους πολλούς, από τα υψηλά ιστάμενα κλιμάκια στα χαμηλά, στον πολίτη σεβόμενος το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να αυτοοργανωθούν, για αυτό ισχυριζόμαστε ότι συλλαμβάνει το πρόσωπο μέσα στην κοινότητα ( δημοτικό βουλευτήριο) και μας ανεβάζει σε ένα άλλο επίπεδο καθάριας πνευματικότητας και κομίζει ένα άρωμα ελληνικό. Επειδή λοιπόν μας εισάγει στην κοινότητα, αναδεικνύει την ουσιαστική ελευθερία και χαρά για το πρόσωπο. Είναι η σύγχρονη πολιτική επινόηση των Ελλήνων μέσα από την άμεση δημοκρατία, όπως την συνέλαβαν οι αρχαίοι. Παρακάτω θα αναφερθούμε διεξοδικά στην διοίκηση και διάρθρωση αυτού του θεσμού. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, παράλληλα με τις τοπικές εκλογές για την τοπική βουλή. Ιδρύονται και θεσμοθετούνται το δημοτικό βουλευτήριο και το περιφερειακό βουλευτήριο και το περιφερειακό συμβούλιο με την παρακάτω διάρθρωση:

i. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ Καθιερώνεται και ιδρύεται δημοτικό βουλευτήριο, ενώ καταργείται το δημοτικό συμβούλιο. Το δημοτικό βουλευτήριο για εμάς θα παίξει καταλυτικό πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεμελίωση του πολιτεύματος που θέλουμε. Εκεί μέσα θα επιτευχθεί η φανέρωση του ελεύθερου πολίτη ως προσώπου. Σε αυτό το επίπεδο της συγκρότησης του βουλευτηρίου οικοδομείται η συμμετοχική διάθεση που θέλουμε να ενσταλάξουμε στην φιλοσοφία του πολίτη. Για να λειτουργήσει το δημοτικό βουλευτήριο, που θα απαρτίζεται από 51 πρόσωπα, και για να είναι έγκυρες οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα απαιτούνται οι εξής προϋποθέσεις: το σώμα του δημοτικού βουλευτηρίου θα αποτελείται από τον εκλεγμένο δήμαρχο, ο οποίος θα προΐσταται, τον τοπικό βουλευτή και τα υπόλοιπα 49 μέλη του βουλευτηρίου, οι βουλευτηριακοί σύμβουλοι θα προέρχονται με κλήρωση κάθε χρόνο μέσα από την κοινωνία. Από τα 49 μέλη του δημοτικού βουλευτηρίου θα επιλέγονται υποχρεωτικά κάθε φορά ένας εισαγγελέας, δύο νομικοί, δύο ιατροί, δύο εκπαιδευτικοί ( πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση), δύο οικονομολόγοι και δύο αρχιτέκτονες, ένας αρχαιολόγος, ένας εικαστικός και ένας περιβαλλοντολόγος, ενώ οι υπόλοιποι χωρίς κανένα επαγγελματικό κριτήριο πάλι με κλήρωση από την τοπική κοινωνία. Να σημειωθεί ότι οι 14 επιστήμονες που θα συμμετέχουν στο



δημοτικό βουλευτήριο θα αμείβονται με μηνιαίο μισθό ίσο με τον κατώτερο μισθό του κράτους, ενώ τα υπόλοιπα μέλη του βουλευτηρίου δε θα αμείβονται. Ο δήμαρχος σε περίπτωση που κάποιο από τα κληρωτά μέλη του δημοτικού βουλευτηρίου κρίνει ότι αδυνατεί να συμμετέχει βουλευτηριακές συνεδριάσεις ή να ανταποκριθεί στις αρμοδιότητες που του παρασχέθηκαν, θα τον παραπέμψει σε ψηφοφορία στο δημοτικό βουλευτήριο. Για να απαλλαγεί από τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν, θα πρέπει να επικυρώσει την απαλλαγή του τουλάχιστον το 80% των ψήφων. Με κλήρωση θα επιλέγεται ο αντικαταστάτης του.

Η έδρα και το γραφείο του τοπικού βουλευτή του κάθε δήμου θα βρίσκεται στο δημαρχείο του εν λόγω δήμου. Ο κάθε βουλευτής της τοπικής βουλής θα είναι υπεύθυνος για την διαδικασία και τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων και θα αποτελεί τον παραλήπτη όλων των ψηφισμάτων του δημοτικού βουλευτηρίου που θα τα προσκομίζει στην ολομέλεια της βουλής προς διαβούλευση.

ii. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ Το κάθε περιφερειακό βουλευτήριο απαρτίζεται από τον περιφερειάρχη, ο οποίος και προΐσταται, από τρεις υπουργικούς συμβούλους ( παιδεία, υγεία, οικονομία) που ήρθαν πρώτοι σε σταυρούς στις περιφερειακές εκλογές (πρώτοι μεταξύ όλων των συνδυασμών ) και όλους τους τοπικούς βουλευτές της περιφέρειας. Τα περιφερειακά βουλευτήρια, που θα συγκροτούνται μετά από τις περιφερειακές εκλογές, θα έχουν επικουρικό ρόλο στη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων. Ο περιφερειάρχης καθίσταται κυβερνήτης της περιφέρειας αναλαμβάνοντας ένα σπουδαίο δελφικής εμπνεύσεως σκοπό για μας.

Έτσι, το κύριο έργο του θα είναι η σύνταξη του αρχικού περιφερειακού προϋπολογισμού μέσα από διαβούλευση στα περιφερειακά συμβούλια και ο συντονισμός των δημοτικών βουλευτηρίων μεταξύ τους και η πολιτική διασύνδεση τους με την κεντρική κυβέρνηση.

Ο υπουργικός σύμβουλος παιδείας της περιφέρειας, αναλαμβάνει την πολιτική εποπτεία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της περιφέρειας .

Ο υπουργικός σύμβουλος υγείας της περιφέρειας, αναλαμβάνει την πολιτική εποπτεία του συνόλου των νοσηλευτικών ιδρυμάτων της περιφέρειας .

Ο υπουργικός σύμβουλος οικονομίας της περιφέρειας, αναλαμβάνει το συντονισμό και την εποπτεία των οικονομικών θεμάτων αλλά και θα συμβάλλει στην διευθέτηση οποιουδήποτε έκτακτου ζητήματος που χρήζει την άμεση εμπλοκή του.



iii. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Το περιφερειακό συμβούλιο ουσιαστικά λειτουργεί αποκεντρωτικά δίνοντας τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να συνδιαμορφώνουν τις πολιτικές του κεντρικούς κράτους. Το κάθε περιφερειακό συμβούλιο, θα απαρτίζεται από τον περιφερειάρχη, τρεις υπουργικούς συμβούλους (παιδεία, υγεία, οικονομία), έναν κληρωτό βουλευτή από κάθε νομό της περιφέρειας και έναν γενικό γραμματέα του εθνικού υπουργείου οικονομίας . Σε περίπτωση ζυγού αριθμού μελών του συμβουλίου, θα προστίθεται κι ένας τοπικός επιπλέον βουλευτής με κλήρωση.

Στην ουσία λαμβάνοντας υπόψη τα δημοτικά και περιφερειακά ψηφίσματα αλλά και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, θα καταρτίζει και θα συντάσσει τον τελικό περιφερειακό προϋπολογισμό και ο οποίος στη συνέχεια θα παραδίδεται στον εθνικό υπουργό οικονομίας για οικονομοτεχνική μελέτη και εκτέλεση και εφαρμογή. Τυχόν δημοψηφίσματα που θα πραγματοποιούνται θα διαμορφώνουν τη φιλοσοφία και τον σχεδιασμό του εθνικού προϋπολογισμού από την κυβέρνηση των Ελλήνων.



III. ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Για τους ΑΝ.ΕΛΛ η εκπαίδευση αποτελεί το μεγαλύτερο θεσμικό εργαλείο μέσω του οποίου θα επέλθει η ποθούσα αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών για τη συλλογικότητα που θέλουμε να χτίσουμε. Αρχικά θα κάνουμε μια θεμελιώδη διάκριση για το τι είδους παιδεία είναι η σημερινή και το τι είδους παιδεία εννοούμε και επιζητούμε εμείς οι ΑΝ.ΕΛΛ. Αυτό το είδος παιδείας που κυριαρχεί στην Ελλάδα, από τα χρόνια του Όθωνα μέχρι και τώρα, είναι η νεωτερική παιδεία που επικρατεί και στον δυτικό κόσμο. Ο ρόλος, που η σύγχρονη νεωτερική παιδεία και κοινωνία αναθέτει στην παιδεία της, είναι να εκπαιδεύει τα παιδιά, ώστε να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Οι πολλοί εκπαιδεύονται, για να γίνουν χρήστες ή συντηρητές των συστημάτων. Οι λίγοι για να γίνουν κατασκευαστές ή διαχειριστές. Όταν λέμε «συστήματα», εννοούμε: α) την τυποποίηση των ανθρωπίνων σχέσεων, β) την ορθολογική οργάνωσή τους με βάση χρησιμοθηρικές αρχές και γ) την παγίωση - αναπαραγωγή των οργανώσεων - συστημάτων. Σύστημα είναι π.χ. μια επιχείρηση. Όπως επίσης και μια δημόσια υπηρεσία. Για να παραχθεί σήμερα οποιοδήποτε προϊόν, χρειάζεται το κατάλληλο σύστημα. Πρότυπο του συστήματος είναι η μηχανή. Η ουσία της μηχανής δεν είναι το hardware, αλλά το software. Τα συστήματα είναι κατά βάθος μηχανές. Κοινωνικές μηχανές, συναρθρωμένες σε μια μεγαμηχανή : αυτό που λέμε «Σύστημα» με κεφαλαίο σίγμα. Το είδος της νοητικής δυνάμεως, που χρειάζεται μια κοινωνία συστημάτων, είναι η αλγοριθμική σκέψη, η ratio. Γι' αυτό και ο σκοπός της νεωτερικής παιδείας είναι η καλλιέργεια της τυποποιητικής - αλγοριθμικής σκέψης, μιας σκέψης εντελώς μηχανιστικής. Είναι μάλιστα τόσο έμμονος ο σκοπός της, ώστε βαθμιαία απαξιώνει και εκτοπίζει ότι έρχεται σε αντίθεση μ' αυτόν, καθορίζοντας και τη γραμμή, που ακολούθησε η εξέλιξη της δυτικής παιδείας από τον 18ο αιώνα και εντεύθεν. Φτάσαμε έτσι σήμερα στη μονοκαλλιέργεια της επιστημονικοτεχνικής εκπαίδευσης. Πρoφανώς μια τέτοια παιδεία - εκπαίδευση δεν έχει καμιά σχέση με την εθνική ταυτότητα, ότι και να σημαίνει ο όρος αυτός. Οι τεχνικές χρήσης, συντήρησης, κατασκευής και διαχείρισης των συστημάτων, δεν έχουν οπωσδήποτε εθνικό χρώμα και θα 'ταν παράλογο να ψάχνουμε εδώ για εθνικά κριτήρια. Εύλογα, λοιπόν, δεν μας καταλαβαίνουν οι καθηγητικές μας αυθεντίες, όπως απορρίπτουμε το μοντέλο της εθνομηδενιστικής παιδείας.



i. Τι είναι η ελληνική παιδεία που εννοούμε

Με τα ελληνικά κριτήρια η σημερινή «παιδεία» αντιστοιχεί στην εκπαίδευση, που λάμβανε χώρα στο εσωτερικό της οικονομίας, και αφορούσε μόνο τον τεχνίτη και τον μαθητευόμενο. Στην αρχαία Ελλάδα η λέξη «παιδεία» παρέπεμπε στις απαιτήσεις μιας σφαίρας ζωής, η οποία, απλώς δεν υπάρχει σήμερα. Αυτή η σφαίρα, η μοναδική δημόσια σφαίρα, ήταν το αυτoκυβερνώμενο σώμα των πολιτών - οπλιτών, όπου όλοι εξ ίσου «μετέχουν κρίσεως και αρχής», Σκοπός της παιδείας ήταν να φτιάξει άτομο, ικανό να είναι μέλος αυτού του συγκεκριμένου σώματος. Τέτοιο άτομο δεν γεννιέται έτοιμο από τη φύση. Χρειάζεται ειδική αγωγή, για να αναπτυχθεί. Πρέπει συγκεκριμένα να αποκτήσει τέσσερις αρετές: τη φρόνηση, την ανδρεία, τη σωφροσύνη και τη δικαιοσύνη. Η ψυχή αποτελείται από τρία «μόρια», που λειτουργούν το καθένα με τον δικό του κώδικα, και αν δεν αναπτυχθούν με εναρμονισμένο τρόπο, ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπερβεί την ιδιωτεία, να ξεφύγει από το επίπεδο του δούλου. Τα τρία μόρια είναι το επιθυμητικό, το θυμικό (συναισθηματικό) και το λογιστικό (διανοητικό), και οι αρετές, που τους αντιστοιχούν, είναι ακριβώς η σωφροσύνη, η ανδρεία και η φρόνηση. Όταν αυτές αναπτυχθούν, εμφανίζεται η τέταρτη αρετή: η εσωτερική εκείνη αμεροληψία -δικαιοσύνη, που κάνει τον άνθρωπο ικανό να ανταποκριθεί στις συλλογικές απαιτήσεις της ατομικής ελευθερίας και της πολιτικής ισότητας. Ο δίκαιος ελεύθερος άνθρωπος είναι ο σκοπός της ελληνικής παιδείας. Προφανώς αυτό το είδος ατόμου δεν το χρειάζεται καθόλου η σημερινή εποχή. Θα ήταν δυναμίτης στα θεμέλιά της.

Βάση της ελληνικής παιδείας ήταν τα ομηρικά έπη. Γι' αυτό τον λόγο θα είχαμε αναγκαστικά την αποτελεσματικότητά της, όταν τα έπη θα «απομυθοποιούνταν». Μιλάμε για την εποχή της παρατεταμένης ανθρωπολογικής κρίσης του ελληνικού πολιτισμού, η οποία αρχίζει με τον πελοποννησιακό πόλεμο, και ξεπερνιέται με τον χριστιανισμό, αλλά αναπαράγεται κάθε τόσο και μας συνοδεύει μέχρι σήμερα. Το πρόβλημα είναι το εξής: Με τη βοήθεια του ηρωικού μύθου ο άνθρωπος μπορεί να εξελιχθεί από το επίπεδο του δούλου, ο οποίος είναι πρωτίστως δούλος των παθών του, στο επίπεδο του ελεύθερου ανθρώπου (από το επίπεδο του κολεκτιβιστικού ανθρώπου στο επίπεδο του ατόμου). Όταν όμως ολοκληρωθεί η εξατομίκευση, ο εξατομικευτικός μύθος χάνει τη λειτουργικότητά του, ως μηχανισμός αυτορρύθμισης των παθών. «Απομυθοποιείται». Αν τη στιγμή αυτή δεν μπει κάτι άλλο στη θέση του, μοιραία το άτομο αποσυντίθεται, και το δημοκρατικό πολιτειακό του οικοσύστημα είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει. Οι αιτίες της κατάρρευσης είναι εσωτερικές. Δεν είναι εξωτερικές. Αποδείχθηκε περίτρανα ότι



η Λογική δεν είναι επαρκές υποκατάστατο της ρυθμιστικής γοητείας του μύθου. Ούτε η διδασκαλία της Τραγωδίας μπορεί να συγκρατήσει για πολύ τη διαλυτική αποχαλίνωση των ατομικιστικών παθών. Τη λύση στο πρόβλημα την έδωσε ο χριστιανισμός, εισάγοντας την αγάπης την ελληνική ψυχή: Το άτομο μπορεί να αποφύγει την κατάρρευση, αν αναθεμελιώσει την προσωπικότητά του στην αγάπη. Χάρη στην αγάπη η ανάπτυξη των τριών κλασικών αρετών και η εσωτερίκευση της δικαιοσύνης, δηλαδή η προϋπόθεση για την ύπαρξη ελεύθερου πολιτικού σώματος, είναι τελικώς δυνατή, παρά την εξάντληση του Μύθου.

Ενώ άλλαξε άρδην η οντολογική θεμελίωση της ελληνικής παιδείας με τη μετάβαση στον χριστιανισμό, ο σκοπός της, ο ελεύθερος και δίκαιος άνθρωπος, έμεινε αμετακίνητος. Η λύση στο πρόβλημα της κατάρρευσης του ελληνικού πολιτικού σώματος είναι η δημιουργία ενός δεύτερου σώματος στο εσωτερικό του, Ενός σώματος εσχατολογικού-μυστηριακού, Ο ρόλος του είναι διπλός: Προς τα μέσα καλύπτει την ανάγκη της μετάβασης από το άτομο στο πρόσωπο. Προς τα έξω ο ρόλος του είναι «αντισηπτικός»: είναι το «άλας», που εμποδίζει το πολιτειακό οικοσύστημα του ατόμου να καταρρεύσει, να «σαπίσει». Η ζωοποιός και συνάμα «αντισηπτική» ενέργεια, είναι η αγάπη. Όταν μιλάμε για ελληνικό, δηλαδή προσωποκεντρικό χριστιανισμό, εννοούμε κατά βάθος αυτήν ακριβώς τη λύση στα αδιέξοδα της ελληνικής δημοκρατίας.

Δυστυχώς οι δολιχοδρομίες της ελληνικής Ιστορίας δεν ευνόησαν την ουσιαστική εφαρμογή της χριστιανικής λύσης. Ο ελληνικός χριστιανισμός επισκιάστηκε από τον ρωμαϊκό - αυτοκρατορικό. Μια πρόγευσή της αξιωθήκαμε ωστόσο να έχουμε στην περίπτωση του νεοελληνικού κοινοτισμού. Μπορούμε μόνο να ευελπιστούμε ότι η πιθανή αναγέννηση του ελληνικού πολιτικού σώματος θα ξαναφέρει στην ημερήσια διάταξη τη χαμένη διαλεκτική ευχαριστιακού και πολιτικού σώματος.

ii. Η ουσία της Διαφοράς ελληνικής και νεωτερικής παιδείας

Η διαφορά είναι ότι η ελληνική παιδεία απαιτεί από τον άνθρωπο να αλλάξει εσωτερικά. Να ανέλθει τις τρεις βαθμίδες της ανθρωπολογικής κλίμακας: κολεκτιβιστικός άνθρωπος, άτομο, πρόσωπο. Ή κατά τη διατύπωση των νηπτικών πατέρων: δούλος, μισθωτός, φίλος (όπου ο πρώτος κάνει το καλό από φόβο, ο δεύτερος μόνο επ' αμοιβή και ο τρίτος από αγάπη). Στη «φυσική» - αφύσικη κατάστασή του ο άνθρωπος είναι δούλος. Χωρίς την κατάλληλη αγωγή δεν μπορεί να γίνει άτομο και πρόσωπο. Η νεωτερική παιδεία αντιθέτως θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως καλός και ολοκληρωμένος. Χρειάζεται. μόνο να εκπαιδεύσει το διανοητικό του μόριο στη χρήση της ratio. Διότι η μηχανή, και όχι η αρετή, θα του λύσει τα προβλήματα. Σκοπός του ελληνικού ατόμου ήταν η αυτοπραγμάτωση του στον χώρο της συλλογικής αυτοκυβέρνησης, στον χώρο της ελευθερίας. Όχι στον ιδιωτικό χώρο



της οικονομίας, στον χώρο της ανάγκης. Το νόημα της ζωής (το ευ ζην) βρισκόταν στον δημόσιο χώρο, στην πολιτική σκηνή. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με το νεωτερικό άτομο: Το νόημα της ζωής τοποθετείται εδώ στον ιδιωτικό χώρο. Σκοπός της ζωής είναι η ιδιωτική ελευθερία απόκτησης και απόλαυσης. Ο οίκος έχει εδώ καταπιεί τον ελεύθερο πολιτικό χώρο. Όλα είναι πλέον οικονομία και ιδιωτεία. Για να δικαιολογήσουν μάλιστα την ιδιωτεία, έφτιαξαν και το κατάλληλο ιδεολόγημα: Χώρισαν τη δημοκρατία σε «άμεση» και «αντιπροσωπευτική». Ότι τάχα οι Έλληνες μπορούσαν να έχουν άμεση δημοκρατία, γιατί τα πολιτικά τους σώματα (οι πόλεις - κράτη) ήταν ολιγάνθρωπα, ενώ τα σύγχρονα πολιτικά σώματα (τα έθνη-κράτη) είναι πολυάνθρωπα, οπότε μόνο η «αντιπροσωπευτική» δημοκρατία είναι εφαρμόσιμη. Ότι πρόκειται για ολιγαρχία, και όχι για δημοκρατία, είναι κάτι, που δεν τους απασχολεί.

Αντί για τη ratio, οι Έλληνες καλλιεργούσαν μια τελείως διαφορετική μορφή νοήσεως, η οποία λέγεται μήτις. Η Αθηνά, η πολιούχος θεότητα των Αθηναίων και προστάτιδα του πολυμήχανου ελληνικού ατόμου - Οδυσσέα, ήταν κόρη της Μήτιδος. Μήτις ήταν η πρώτη γυναίκα του Δία. Ο Δίας την είχε καταπιεί, ώστε να κερδίσει την υπέρτατη σοφία και διορατικότητά της, που θα του επέτρεπαν να προλαβαίνει εν τη γενέσει της κάθε απόπειρα ανατροπής της εξουσίας του. Η μήτις είναι η ξύπνια νοημοσύνη, η νοημοσύνη του ανοιχτομάτη. Ενώ η ratio, είναι η μηχανική σκέψη, η σκέψη του κοιμισμένου. Η πρώτη προϋποθέτει τον άνθρωπο σε απόλυτη εγρήγορση - αυτοσυγκέντρωση. Αντιπροσωπεύει τη νόηση σε κατάσταση ενεργοποίησης του συνόλου των ψυχικών δυνάμεων. Είναι η συνηρημένη νοητική δύναμη και των τριών μορίων της ψυχής. Πριν απ' όλα είναι ένας τύπος νοήσεως, κατάλληλος για την κίνηση μέσα στη χαοτική απροσδιοριστία του ελληνικού πολιτικού πεδίου. Στη χριστιανική μετεξέλιξη της ελληνικής ψυχής η μήτις στρέφεται προς τα μέσα, οπότε γίνεται νήψις. Είναι η άγρυπνη και αμερόληπτη εκείνη νοητική δύναμη, που συνοδεύει την είσοδο της αγάπης στην ψυχή του ατόμου. Η ratio είναι η μηχανική σκέψη. Αυτή λειτουργεί, όταν όλα τα ψυχικά όργανα κοιμούνται, αφήνοντας την αριθμομηχανή του εγκεφάλου να δουλεύει ελεύθερα. Χωρίς τον εθισμό στην ύπνωση του επιθυμητικού και του θυμικού, καθώς και των ανώτερων λειτουργιών του λογιστικού, είναι αδύνατη η ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης. Κι αυτό ακριβώς κάνει η σύγχρονη παιδεία με πανάκριβο τίμημα τη μονόπλευρη ανάπτυξη - υπανάπτυξη του ανθρώπου. Το ανθρωπολογικό της πρότυπο καταντά εντελώς χιμαιρικό. Μοιάζει με τη Χίμαιρα, το θηρίο, που μας περιγράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα : «Δράκος οπίσω, λέοντας εμπρός, στη μέση αίγα, κι ήσαν τα σπλάχνα της φωτιά και φλόγες η πνοή της». Πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια ο ποιητής μας φωτογράφησε τέλεια τα θηρία, που διαχειρίζονται τα σημερινά συστήματα.



iii. Μια γενική δομή της εθνικής μας παιδείας α) Επειδή η εκπαίδευση λοιπόν για μας θα αποτελέσει πλήρη ανεξάρτητο θεσμό, θα έχει ως επικεφαλή της στην κορυφή αιρετή ηγεσία που θα προκύπτει μετά από πανελλαδικό δημοψήφισμα από το εκλογικό σώμα όλων των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και των μελών όλων των δημοτικών βουλευτηρίων της χώρας κάθε δύο χρόνια. Κάθε νομοσχέδιο που θα κατατίθεται από τον υπουργό εθνικής παιδείας θα πρέπει να έχει την έγκριση του πρωθυπουργού ή να τυγχάνει της συνδιαμόρφωσής του από το υπουργικό συμβούλιο. Η αιρετή ηγεσία είναι υπεύθυνη για τη συγκρότηση ομάδας εργασίας για όλα τα θέματα της εκπαίδευσης και την πορεία της φιλοσοφίας της. Ο κορυφαίος αιρετός εκπαιδευτικός θα καθίσταται αυτόματα και υπουργός εθνικής παιδείας, έρευνας και τεχνολογίας. Έτσι, η εκπαίδευση αποκτά ορθολογική συνοχή στις κεντρικές επιδιώξεις της, ενιαία παιδαγωγική φιλοσοφία που θα αντικατοπτρίζεται σε όλες τις παραμέτρους που αφορούν τις μεθόδους διδασκαλίας, τη βιβλιογραφία, την έρευνα και την καινοτομία. Β) Επειδή τα αρχαία ελληνικά πρέπει να μην διδάσκονται με τον παρωχημένο τρόπο διδασκαλίας και πρέπει να συνδυάζονται με τα μαθήματα της ιστορίας και προπάντων της φιλοσοφίας, εισάγουμε, λοιπόν, από την Γ’ δημοτικού ( όχι νωρίτερα) μέχρι και το πανεπιστήμιο, τα μαθήματα των αρχαίων ελληνικών και της φιλοσοφίας με διάχυση της δεύτερης σε όλα τα είδη του επιστητού και τη συσχέτισή της με όλα τα υπόλοιπα μαθήματα. Η φιλοσοφία για εμάς, ως ‘’μητέρας’’ όλων των επιστημών, θα αποτελέσει το εναρκτήριο ταξίδι του Έλληνα πολίτη που θέλουμε να πλάσουμε με σκοπό την ηθική και διανοητική του συγκρότηση και τον απαραίτητο επιστημονικό εξοπλισμό . Τα θρησκευτικά έτσι όπως διδάσκονται δεν προάγουν την ουσιαστική συνάντηση του μαθητή με την ελληνορθόδοξη χριστιανική αγωγή, γι’ αυτό και τα αντικαθιστούμε με το μάθημα της χριστιανικής μεταφυσικής και την μελέτη της καινής διαθήκης.

2. ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΧΗ Σε κάθε δήμο της χώρας ιδρύεται ελεγκτική εκπαιδευτική αρχή την οποία στελεχώνουν οι δύο εκπαιδευτικοί του δημοτικού βουλευτηρίου, οι οποίοι, βάσει του πλαισίου αρχών που θα προβλέπονται από το σύνταγμα και θα έχει ψηφίσει η κυβέρνηση, καθίστανται γενικοί επόπτες & οικονομικοί επιθεωρητές, του συνόλου των σχολικών συγκροτημάτων του δήμου και θα μεριμνούν αλλά και θα ελέγχουν τη λειτουργία των τοπικών σχολικών συγκροτημάτων. Παράλληλα θα μεταφέρουν στο δημοτικό βουλευτήριο τις συνθήκες λειτουργίας τους.



3. ΥΓΕΙΑ

Όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας, δημόσια ή ιδιωτικά, θα έχουν επικεφαλή την αιρετή τους ηγεσία που θα καθίσταται αυτόματα υπουργός υγείας, ο οποίος θα εκλέγεται από το σώμα όλων των μελών των δημοτικών βουλευτηρίων της χώρας και το εκλογικό σώμα των νοσηλευτών και γιατρών των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων .

4. ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΡΧΗ

Ιδρύουμε σε κάθε δήμο του ελληνικού κράτους ελεγκτική ιατρική αρχή, η οποία θα απαρτίζεται από τους δύο γιατρούς του δημοτικού βουλευτηρίου και θα επιλαμβάνεται θεμάτων που αφορούν την μέριμνα και τον έλεγχο της λειτουργίας των νοσοκομείων της τοπικής κοινωνίας.

Οι δυο αυτοί επόπτες ιατροί των νοσοκομείων της τοπικής κοινωνίας θα έχουν άμεση επαφή και συνεργασία με τον τοπικό βουλευτή του δήμου, προκειμένου να διευθετούνται όλα τα ζητήματα της λειτουργίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

5. ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ

Ο θεσμός των Α.Κ.Ε θα λειτουργήσει σε κάθε Δήμο της χώρας. Κάθε Σεπτέμβριο, σε κάθε δημοτικό βουλευτήριο θα κατατίθενται πονήματα, προτάσεις, μελέτες ή και δημιουργήματα από επιστήμονες (ιατρική, παιδεία, φιλοσοφία, τεχνολογία, φυσική, ζητήματα παραγωγής, μετατροπής και αποθήκευσης ενέργειας, κ.λ.π.) και δημιουργούς ( ή καλλιτέχνες) και στη συνέχεια θα επιλέγεται ένα έργο από αυτά με ψηφοφορία στο δημοτικό βουλευτήριο, έργο στο οποίο και θα αποδίδεται έπαινος καινοτομίας και ευρεσιτεχνίας κάτι που, παράλληλα, θα ανακοινώνεται στα Μ.Μ.Ε της τοπικής κοινωνίας. Στη συνέχεια, το έργο που διακρίθηκε θα προωθείται για προβολή και ένταξη στην εκπαιδευτική κοινότητα με σκοπό την ανάδειξή του και εντρύφησή του στις παιδαγωγικές διαδικασίες των σχολικών και πανεπιστημιακών βαθμίδων. Θα είναι θεσμοθετημένη αρχικά και εμπεριστατωμένη ουσιαστικά η εμπλοκή του εν λόγω έργου στις επιχειρηματικές δραστηριότητες κρατικών ή ιδιωτικών επιχειρήσεων με τελικό προορισμό την ποιοτική και ολοκληρωμένη εισαγωγή του στην αγορά και την κοινωνία.



6. ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ Ο ελληνικός κοινοτισμός , η νέα πολιτική ιδεολογία των ΑΝ.ΕΛΛ καταργεί τον θεσμό του συνδικαλισμού, έτσι όπως τον βιώσαμε, επειδή προωθεί συντεχνιακά συμφέροντα αντικρουόμενων ομάδων ή τάξεων της κοινωνίας και το σημαντικότερο, επειδή η εξυπηρέτηση των επιμέρους συμφερόντων τους δεν συνάδει με τη λαϊκή θέληση και την ουσιαστική συγκρότηση του κοινοτιστικού συστήματος άμεσης δημοκρατίας . Ο ελληνικός κοινοτισμός έχει ως κεντρική του στόχευση όχι τις κοινωνικές συγκρούσεις μεταξύ ομάδων του πληθυσμού, κάτι που λειτουργούσε διαλυτικά κάθε φορά για τον κοινωνικό ιστό, αλλά την ανάδειξη της δυνατότητάς τους για ελεύθερη οικονομική διοργάνωση και διευθέτηση του πλαισίου εργασίας τους σε σχέση με την κοινότητα, τις τοπικές ή περιφερειακές κοινωνίες. Πολλά από τα ζητήματα που αφορούν τις επαγγελματικές ομάδες ή λειτουργούς του κράτους θα διευθετούνται από το σύνταγμα, που θα λειτουργεί παίζοντας καίριο ρόλο στο νέο ελληνικό κράτος.

7. ΧΟΡΗΓΙΑ

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ

Η χορηγία εφαρμόζεται και νοείται ως η χρηματοδότηση και στήριξη δραστηριοτήτων κοινωνικού, πολιτιστικού, στρατιωτικού, ιατρικού περιεχομένου από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτή θα έχει σκοπό την μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Η χορηγία θα αποτελεί έναν από τους πιο πολύτιμους κοινωνικούς και πολιτισμικούς θεσμούς στις τοπικές κοινωνίες.

Ο θεσμός της χορηγίας, ιστορικά - ως μία από τις τέσσερις λειτουργίες μαζί με την εστίαση, την τριηραρχία και τη γυμνασιαρχία - εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε στην Αθήνα του Κλεισθένη και του Περικλή τον 5ου αιώνα π.Χ. .

Οι τέσσερις παραπάνω λειτουργίες αποτελούσαν έναν τρόπο μεταφοράς πόρων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προς την πολιτεία, προς χάρη του κοινωνικού συνόλου. Με αυτή την ανακατανομή εσόδων από τους εύπορους, η Πολιτεία ενίσχυε την άμυνα, τη διατροφή των απόρων, τον αθλητισμό και φυσικά τις τέχνες και τον πολιτισμό. Επρόκειτο για έναν άλλο, έμμεσο τρόπο φορολογίας πλούσιων Αθηναίων, γιατί, όπως έλεγε και ο Δημοσθένης «Οι εύποροι πρέπει να είναι και χρήσιμοι στην πολιτεία». Οι χορηγίες , κατά το Πάριο Χρονικό, καθιερώθηκαν το 509/508 π.Χ. ήταν υποχρεωτικές ή προαιρετικές. Ένα μήνα μετά το τέλος των διονυσιακών εορτών, καθεμιά απ' τις δέκα «φυλές» της Αθήνας επέλεγε τον δικό της χορηγό για τα Διονύσια ή τα Λήναια του επόμενου χρόνου.



Προκειμένου να αμβλυνθούν οι οικονομικές ανισότητες, να απαλλαγεί η

πολιτεία από ορισμένες δαπάνες , και να ενισχυθούν η φιλοτεχνία, και η καλλιτεχνία σε τοπική κλίμακα, καθιερώνονται οι «λειτουργίες», που θα επιβαρύνουν τους 12.000 πλουσιότερους Έλληνες (όσοι έχουν περιουσία πάνω από 300.000 ευρώ ) προς των εν λόγω δραστηριοτήτων. Έτσι και τώρα η χορηγία θα είναι πλέον θεσμός (δια νόμου) για τους ευπορότερους πολίτες του κάθε ενός νομού. Κάθε ένας από αυτούς, θα καλύπτει το σύνολο των εξόδων εκδηλώσεων που θα καθιερωθούν με νόμο όπως τα Ανθεστήρια, το Χορό, την Έκθεση Αγαλμάτων, την καλλιτεχνική ανασυγκρότηση πλατειών, δρόμων με τοποθέτηση ή κατασκευή μαρμάρινων γλυπτών, κ.ά.

Ο χορηγός θα χαίρει ιδιαίτερων τιμών καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης και αυτή η τιμή (της πολιτείας και των συμπολιτών του) προς το πρόσωπο του, θα αποτελεί και το μοναδικό αντιστάθμισμα για την προσφορά του. Σ' όλο το διάστημα της ενδεκάμηνης προετοιμασίας, ο χορηγός θα πρέπει να μεριμνά για τους καλλιτέχνες και να χρηματοδοτεί κάθε πτυχή της δραστηριότητας τους . Σε περίπτωση που επέλθουν περίοδοι λιτότητας, προκύψει απροθυμία για ανάληψη μιας χορηγίας, κάθε χορηγία θα την επωμίζονται δύο χορηγοί (συγχορηγοί).

Αν δεν υπάρξει κανείς χορηγός, τότε την χορηγία θα την αναλαμβάνει ο δήμος. Αλλά κανείς δεν θα έχει δικαίωμα ποτέ να την καταργήσει. Παράλληλα, σκοπός του θεσμού είναι να αναπτυχθεί και έντονη ευγενής άμιλλα μεταξύ των χορηγών, για την παρουσίαση της λαμπρότερης εκδήλωσης, αφού η τιμή που θα προσφέρεται στους χορηγούς, θα λαμβάνει μεγάλης προβολής σε όλη την περιοχή.

Σε περίπτωση που ο επιλεχθείς χορηγός, αποφύγει να αναλάβει την χορηγία που του ανετέθη , προσπαθώντας δολίως να αποφύγει την υποχρέωση του, τότε η θα αυξάνεται η φορολογική του επιβάρυνση και ταυτόχρονα θα του επιβάλλεται πρόστιμο από την τοπική πολιτεία.



IV. ΘΕΣΜΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

1. ΘΕΣΜΟΣ ΠΕ.ΚΑ.Γ Ιδρύεται σε κάθε δήμο θεσμός για την ανάδειξη της περιβαλλοντικής, ιστορικής και αρχαιολογικής γεωγραφίας του φυσικού τοπίου της κάθε περιοχής. Επικεφαλής του θεσμού αυτού είναι ένας αρχαιολόγος, ένας εικαστικός και ένας περιβαλλοντολόγος, μέλη του δημοτικού βουλευτηρίου. Τα συνολικά μέλη που αποτελούν αυτό το θεσμό είναι 12, δηλαδή επιλέγονται με κλήρωση άλλα 9 μέλη του δημοτικού βουλευτηρίου και όλοι μαζί συγκροτούν ουσιαστικά μια ομάδα πολιτισμού. Έτσι έχουμε 3 τετράδες των τεσσάρων προσώπων που η καθεμία αναλαμβάνει την πολιτισμική διαχείριση του περιβαλλοντικού, του καλλιτεχνικού και του αρχαιολογικού γεωγραφικού τοπίου. Η κάθε ομάδα, αρχικά, έχει στόχο την συλλογή στοιχείων οποιασδήποτε μορφής από ολόκληρη την περιφέρεια του δήμου που έχουν να κάνουν με το φυσικό τοπίο και τις τρεις πολιτισμικές περιοχές για τις οποίες γίνεται λόγος παραπάνω. Αφού συλλεχθούν τα απαραίτητα στοιχεία, θα ομαδοποιηθούν, θα σταχυολογηθούν και στο τέλος θα προσαρμοστούν και θα συνδεθούν μεταξύ τους συνθέτοντας την καλλιτεχνική ανάδειξη της φυσικής και ιστορικής κληρονομιάς και τη σύνδεσή της με το σύγχρονο αστικό τοπίο και την οικολογική του μεταμόρφωση. ΄ Όλη αυτή η δημιουργική δουλειά θα γίνει αντικείμενο προβολής από το δήμο μέσα στην καρδιά της αγοράς των πόλεων, αλλά και των μικρότερων κοινοτήτων με σκοπό την ισορροπημένη διάχυση του τοπικών πολιτιστικών στοιχείων, ως μια απόπειρα αίσθησης κοινοτικού βιώματος των πολιτών σε έναν κοινό τόπο. Τελευταίο στάδιο των ομάδων αυτών είναι η προσφορά και προώθηση όλου αυτού του υλικού στις διαφημιστικές ιδιωτικές εταιρίες που θα αναλάβουν το έργο της προβολής του αστικού τοπίου και της αγροτικής υπαίθρου του κάθε δήμου, τόσο για την τουριστική διαφήμιση όσο και για την προώθηση της ντόπιας παραγωγής. Σε περίπτωση που οι διαφημιστικές εταιρίες χρησιμοποιήσουν υλικό για αλλότριους σκοπούς ή παραβιάσουν τις προβλεπόμενες διατάξεις που προβλέπονται, θα πληρώνουν χρηματικό πρόστιμο ίσο με το μισό του κέρδους που δήλωσαν την προηγούμενη χρονιά.



2. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΡΧΗ

Σε κάθε κοινοτικό δήμο ιδρύεται Περιβαλλοντική αρχή, την οποία θα στελεχώνουν ένας μόνιμος περιβαλλοντολόγος που ο ρόλος του θα είναι καίριος και συμβουλευτικός στην σχεδίαση και εφαρμογή του πλαισίου της περιβαλλοντικής και χωροταξικής πολιτικής του κάθε δήμου, ο δήμαρχος, ο τοπικός βουλευτής, ένας αρχιτέκτονας και δύο βουλευτηριακοί σύμβουλοι του δημοτικού βουλευτηρίου.

Είναι απαραίτητο να αναφερθούν στο λειτουργικό και μείζονα αυτό θεσμό και οι πολιτικές μας θέσεις για το περιβάλλον και την οικολογική του διασύνδεση με το αστικό περιβάλλον.

Ο καθορισμός επιστημονικών και αντικειμενικών κριτηρίων για την μέγιστη τιμή των ρύπων θα είναι αρμοδιότητα της αρχής αυτής , η οποία θα οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες και συνθήκες της περιοχής. Το πλαίσιο των περιβαλλοντικών κανόνων θα είναι σύμφωνο και με τις διεθνείς συνθήκες προστασίας του περιβάλλοντος που έχουν οικουμενική ισχύ για εμάς και ταιριάζουν στην δική μας αισθητική ( Κιότο, Λισσαβόνα, Βαρκελόνη).

Κάθε κοινοτικός δήμος θα αναπτύξει δικό του εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών, το οποίο θεσμικά θα υπάγεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, αλλά διοικητικά θα ελέγχεται μόνο από τον κάθε δήμο, δική του μονάδα επεξεργασίας τοξικών, νοσοκομειακών και βιομηχανικών απόβλητων και εξελιγμένα τεχνολογικά συστήματα και μονάδα διαχείρισης απορριμμάτων . Το εργοστάσιο θα είναι τέτοιας τεχνολογίας ούτως ώστε να μπορεί να παράγει ρεύμα, το οποίο θα πωλείτε στους πολίτες , μέσω του δικτύου της ΔΕΗ.

Το δίκτυο φωτισμού των δήμων αλλά και οι αντλίες νερού των γεωτρήσεων των Δήμων θα αντικατασταθούν από στύλους φωτισμού με φόρτιση μέσω φωτοβολταϊκών στοιχείων και οι αντλίες νερού , με αντίστοιχες οι οποίες θα τροφοδοτούνται μέσω φωτοβολταϊκών στοιχείων αλλά και ανεμογεννητριών. Το κόστος των παραπάνω θα πληρωθεί μέσω των χρημάτων που ήδη σπαταλούνται προς τη ΔΕΗ και αν χρειασθεί περαιτέρω χρηματοδότηση , θα γίνεται μέσω της ενοικιάσεως ακινήτων του Δήμου σε ιδιώτες και παραχώρηση της σύμβασης ενοικίασης, σε οποιαδήποτε τράπεζα μέχρι το ποσό που χρειάζεται για να καλυφθεί το κόστος.

Στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα των κοινοτικών δήμων κεντρική φιλοσοφία τους σε κάθε πολεοδομική αλλαγή ή ανασυγκρότηση θα είναι η αύξηση του αστικού πράσινου και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλά και η προώθηση του πράσινου τουρισμού (ή οικολογικού τουρισμού). Η κίνηση στις πόλεις θα γίνεται αποκλειστικά με ηλεκτρικά αυτοκίνητα είτε παραγωγής εγκεκριμένων αυτοκινητοβιομηχανιών, είτε συμβατικών αυτοκινήτων που έχουν μετατραπεί σε ηλεκτρικά και θα διαθέτουν την απαραίτητη άδεια. Στις νησιωτικές περιοχές δε, η κίνηση με ηλεκτρικά



αυτοκίνητα γίνεται αναγκαστική και σταθμοί φόρτισης αυτοκινήτων

γίνεται βασικό στοιχείο ανάπτυξης της περιοχής. Η τεχνολογία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς περιορισμούς και σε σκάφη αναψυχής μιας και η συγκεκριμένη τεχνολογία και το επιτρέπει αλλά και οι Ελληνικές θάλασσες και πελάγη, είναι περιοχές που θυμίζουν κλειστές λίμνες.

Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να λειτουργεί ως πλεονέκτημα για την τεχνολογία προκειμένου να γίνει ακόμα πιο φτηνή και μπορεί να αντικαταστήσει είτε το πετρέλαιο είτε οποιαδήποτε καύσιμη ύλη κι έτσι ο πολίτης να πάψει να αντιμετωπίζει προβλήματα στη καθημερινότητα του, καθώς τα αναλογούντα χρήματα στην έως τώρα καύσιμη ύλη, μπορεί να τα μεταφέρει σε οποιοδήποτε άλλο τομέα της ζωής του, βελτιώνοντας τη.

Η προστασία και μέριμνα των δασικών περιοχών και της ελληνικής υπαίθρου περνά στα χέρια των δήμων στα πλαίσια ενός περιφερειακού θεσμικού πλαισίου αναφοράς. Η αρχή θα καθορίζει μέσω κανόνων και άρθρων του συντάγματος, που θα προβλέπει το περιφερειακό πλαίσιο αναφοράς για το περιβάλλον, την ανακήρυξη δασικών περιοχών ως ειδικών ζωνών περιβαλλοντικής προστασίας, καθώς και το χρονικό περιθώριο της ετήσιας κυνηγετικής περιόδου. Σε κάθε δήμο θα δημιουργηθούν περιβαλλοντικά πάρκα, στα οποία θα προστατεύονται σπάνια είδη ζώων και φυτών, των οποίων την εποπτεία θα ασκεί η εν λόγω αρχή.

Κάθε περιφέρεια θα συντονίζει και θα ελέγχει τις περιβαλλοντικές δράσεις των δήμων και θα διαθέτει το δικό της πρόγραμμα ανακύκλωσης σε συνεργασία με τους δήμους. Οι πόροι για τον τεχνολογικό και επιστημονικό εξοπλισμό των κοινοτικών δήμων θα προέλθουν από την κατακόρυφη μείωση του χρέους τους προς τη ΔΕΗ , με τους τρόπους που ήδη προαναφέραμε, με την παράλληλη θέσπιση μόνιμου χαμηλού φόρου για τους δήμους και τα λειτουργικά έξοδα που αφορούν την καθαρότητα και τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Ο Δήμος δεν θα μπορεί σε καμία περίπτωση να διακόψει την παροχή του αγαθού του ρεύματος προς τους πολίτες του, λόγω οφειλών του καταναλωτή. Στην περίπτωση που ο πολίτης - καταναλωτής αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, είτε λόγω πραγματικής αδυναμίας, είτε προφασιζόμενος οικογενειακούς ή προσωπικούς λόγους, θα του δίνει τη δυνατότητα ο δήμος να εξοφλά το ποσό που αναλογεί στην χρηματική αξία του λογαριασμού με την ανάλογη παροχή εργασίας ως αντάλλαγμα, στο κοινωνικό έργο του Δήμου.

*Οι όροι και οι προϋποθέσεις για την θέσπιση μιας τέτοιας κοινωνικής ρύθμισης θα αποφασίζονται από τον δήμο, ενώ, παράλληλα, θα ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με τις οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες του κάθε δήμου.



3. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ Σε κάθε δήμο θα υπάρχει δημοτική πολεοδομική αρχή η οποία θα απαρτίζεται από τους δύο αρχιτέκτονες του δημοτικού βουλευτηρίου, τον δήμαρχο και δύο βουλευτηριακούς συμβούλους . Η αρχή θα είναι υπεύθυνη για την έγκριση αποφάσεων για θέματα που αφορούν τον πολεοδομικό σχεδιασμό των πόλεων και των κοινοτήτων του δήμου και για θέματα παροχής οικοδομικών αδειών. Βέβαια, η εν λόγω αρχή έχει να επιτελέσει ένα μεγαλειώδες έργο, ένα δημιουργικό παιχνίδι εναλλαγής του φωτός με το σκοτάδι, ένα παιχνίδι με γωνίες και καμπύλες στη συμπλοκή τους με τα χρώματα, ένα αξιόλογο έργο στην ποιοτική αναβάθμιση της αισθητικής παραδοσιακών, αλλά και νέων, δημοσίων κτηρίων της πόλης αναδεικνύοντας όλους τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς της αρχαίας τέχνης των αρχαϊκών, των κλασσικών, των ελληνιστικών, αλλά και των βυζαντινών χρόνων. Σπουδαίο καθήκον της αρχής αποτελεί η καλλιτεχνική ανασυγκρότηση πλατειών, δρόμων με τοποθέτηση ή κατασκευή μαρμάρινων γλυπτών, επιγραφών και αγαλμάτων καθώς και η αισθητική αναμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου όλων των παραθαλάσσιων οικισμών στα πλαίσια της γεωγραφικής αναζωογόνησης του αιγιαλού και της ισορροπημένης σύνδεσής τους με την γεωστρατηγική ανάδειξη ενός ελληνικού μορφολογικού τοπίου αντάξιου της πολυδιάστατης αρμονίας που τόσο έχουμε ανάγκη, όχι μόνο για την ανάδυση του ελληνικού απαράμιλλου κάλλους,, αλλά και για την επιζητούμενη πολιτιστική τουριστική απογείωση του κοινοτικού δήμου και της υπαίθρου του. Όλο αυτό το έργο των αρχιτεκτόνων και της αρχής μπορεί να συνδράμει και την ΠΕ.ΚΑ.Γ στην προσπάθειά της να στοιχειοθετήσει εικαστικό και φωτογραφικό υλικό. Θεσμοθετείται ετήσιος καλλιτεχνικός διαγωνισμός σε όλες τις πόλεις του κράτους, μέσω των οποίων , μέσω του οποίου, οι συμμετέχοντες θα αναδεικνύουν το έργο τους και ταυτόχρονα, θα προσφέρουν στην αναγέννηση αλλά και την διαμόρφωση της Ελληνικής αισθητικής. Ο νικητής του διαγωνισμού ο οποίος θα προκύπτει μετά από ψηφοφορία του ΠΕ.Κ.ΑΓ, μεταξύ των διαγωνιζομένων , θα βραβεύετε με το μέγιστο τίμημα της τοποθετήσεως, του εκθέματός του, σε κάποια πλατεία της πόλεως. Αποκλειστικά υπεύθυνος για την εξεύρεση πόρων για την υλοποίηση του έργου του, είναι ο κάθε καλλιτέχνης, ο οποίος θα μπορεί να απευθυνθεί μόνο στην ιδιωτική πρωτοβουλία μέσω του θεσμού της χορηγίας. Για την πραγματοποίηση του διαγωνισμού και την εξεύρεση των πόρων για την διεξαγωγή του, ο δήμαρχος θα επιλέγει μεταξύ της αστικής τάξης , εκείνον που θα χορηγήσει τα απαιτούμενα χρηματικά ποσά βάσει του θεσμού της χορηγίας.



V. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ

Ιδρύεται σε κάθε δήμο οικονομική στατιστική αρχή, η οποία θα απαρτίζεται από τους δύο οικονομολόγους του δημοτικού βουλευτηρίου και οι οποίοι θα ελέγχουν και θα επιμελούνται για την εύρυθμη λειτουργία της τοπικής αγοράς, δημιουργώντας ηλεκτρονικό καταστατικό αρχείο οικονομικών στοιχείων των επιχειρήσεων της περιοχής με την αρωγή βέβαια υπαλλήλων του δημαρχείου. Όλα τα οικονομοτεχνικά και στατιστικά στοιχεία που θα έχουν συναφθεί θα αποστέλλονται στο υπουργείο οικονομικών.

Οι δυο οικονομολόγοι του δημοτικού βουλευτηρίου θα συντάσσουν τον δημοτικό προϋπολογισμό σύμφωνα με τις αποφάσεις του δημοτικού βουλευτηρίου και των δημοτικών δημοψηφισμάτων, που θα καθορίζουν ποικίλα θέματα και ιδιαιτερότητες του δήμου. Το περιφερειακό βουλευτήριο θα παραλαμβάνει τον αρχικό δημοτικό προϋπολογισμό, χωρίς να προβαίνει σε καμία αλλαγή στα δημοτικά πράγματα, και θα προσαρμόζει στο δοθέν πλαίσιο-κείμενο, που του δίνεται, τις προσθήκες που έχουν να κάνουν με τους περιφερειακούς φόρους για τα νοσηλευτικά και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιφέρειας.

Σε περίπτωση που υπάρξει παράτυπη παρέμβαση και τροποποίηση από τους δύο οικονομολόγους στην συγκρότηση της διακριτότητας της αυτοτέλειας του δημοτικού προϋπολογισμού στη συνεργασία που θα έχει είτε με το υπουργείο Οικονομικών της Κυβέρνησης είτε με τον υπουργικό σύμβουλο της περιφέρειας, θα καθαιρούνται και οποιαδήποτε ζημία ή απόκλιση επί του προϋπολογισμού θα καταβάλλεται από αυτούς και τον Δήμαρχο.

2. ΑΡΧΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ Σε κάθε δήμο της χώρας θα λειτουργεί αρχή οικονομικής διαφάνειας. Προϊστάμενος της αρχής αυτής καθίσταται ο τοπικός βουλευτής, ο οποίος με βάση τα οικονομικά στοιχεία της οικονομικής στατιστικής αρχής του δήμου, α) θα επιλέγει κάθε χρόνο τον πολίτη εκείνο που εκπλήρωσε στο ακέραιο την φοροδοτική του ικανότητα, και θα απαλλάσσεται για έναν χρόνο από κάθε φορολογική επιβάρυνση, και β) όταν διερευνά την τοπική αγορά του δήμου, στον οποίο είναι εκλεγμένος και διαπιστώνει με τη βοήθεια της οικονομικής στατιστικής αρχής του δήμου προβλήματα στρεβλώσεων και μονοπωλιακών συμπεριφορών σ’ αυτή, παραπέμπει τους εμπλεκόμενους



στον δημοτικό κληρωτό εισαγγελέα για την ρύθμιση της οικονομικής δυσλειτουργίας. Όλες αυτές τις διαδικασίες που θα λάβουν χώρα με την αρχή της οικονομικής διαφάνειας θα αποστέλλονται στο υπουργείο οικονομικών.

3. ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΑΓΑΘΩΝ Ίσως αποτελούν έναν από τους πιο θεμελιακούς θεσμούς του κοινοτισμού στην προσπάθεια των μικρών αυτών κοινοτήτων, των δήμων, να διαχειρίζονται μόνοι τους την τοπική παραγωγή των αγροτικών και εμπορικών αγαθών τους. Πρόκειται για μια ελεύθερη μη κρατικίστικη οργάνωση μεταξύ των τοπικών επιχειρηματιών, ντόπιων παραγωγών και εμπόρων με τη δημιουργία μιας μορφής ιδιωτικού συνεργατικού οργανισμού εταιριών, θεσμού μέσω του οποίου θα προωθούν τα τοπικά προϊόντα της αγροτικής γης και της υπαίθρου, όχι μόνο στην τοπική και ελληνική αγορά, αλλά και στην διεθνή. Ο δήμαρχος θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία αυτών των θεσμών

4. ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΑΓΑΘΩΝ

Το έργο της διαφημιστικής εκστρατείας των τοπικών αγροτικών και εμπορικών προϊόντων και αγαθών των κοινοτικών δήμων αναλαμβάνουν ιδιωτικές διαφημιστικές εταιρίες . Σύμφωνα με την εμπειρία που έχουμε και από ανάλογες εφαρμογές σε παρόμοιες μορφές κοινοτισμού στην Ευρώπη, οι ιδιωτικές αυτές διαφημιστικές εταιρίες θα μπορέσουν να προωθήσουν τα εν λόγω προϊόντα πάρα πολύ επιτυχέστερα από οποιονδήποτε άλλο τρόπο, επειδή γνωρίζουν καλύτερα την διεθνή αγορά διαχείρισης και διακίνησης προϊόντων, το εμπορικό μάρκετινγκ και βεβαίως υιοθετούν εξειδικευμένες στρατηγικές επικοινωνίας και προβολής τους εμπλέκοντας στην διαφημιστική διαδικασία τον τόπο και το τρόπο παραγωγής τους .



VI. ΘΕΣΜΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ

1. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ Εισάγονται, στο στρατό και στα σώματα ασφάλειας, εξετάσεις πρακτικές και γραπτές με κριτήρια ικανότητας και ετοιμότητας πολέμου, ιστορικής γνώσης και γεωστρατηγικής πολεμικής διπλωματίας που θα καθορίζουν με βαθμό την ιεραρχία όλων των στρατιωτικών που έχουν αξίωμα μεγαλύτερο ή ίσο με του συνταγματάρχη. Η εμπειρία και τα χρόνια υπηρεσίας δε θα λαμβάνονται υπόψη από το αξίωμα αυτό και άνω. Οι εξετάσεις θα είναι αδιάβλητες και θα διενεργούνται από ειδικό συμβούλιο ασφάλειας και άμυνας. . Ο επικεφαλής κάθε στρατιωτικού σώματος ( πεζικό, ναυτικό, αεροπορία) θα επιλέγεται κάθε χρόνο με βάση το βαθμό που πήρε στις εξετάσεις. Υποψήφιοι στις εξετάσεις μπορεί να είναι όλοι όσοι έχουν το βαθμό του συνταγματάρχη και άνω . Σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα αποπομπής κάποιου από αυτούς μετά από λειτουργία του θεσμού της ανάκλησης, τίθεται σε δημοψήφισμα η λήξη ή όχι της θητείας τους. Ιδρύεται Ανώτατο Συμβούλιο Ασφάλειας και Άμυνας στο οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφάλειας, ο εκάστοτε υπουργός εθνικής άμυνας, και ο πρωθυπουργός, το οποίο θα συγκαλείται κάθε μήνα. Οτιδήποτε αποφασίζεται κατά πλειοψηφία από το συμβούλιο, θα καταχωρείται με επίσημα έγγραφα , και αυτό θα εκτελείται. Σε περίπτωση που κάποιος , πολιτικός ή στρατιωτικός, παραβεί απόφαση του συμβουλίου μετά καταγγελία ή έκτακτο γεγονός, θα παραπέμπεται στη δικαιοσύνη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…………………………………

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ &...

Documents

Transcript of ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ &...