1

ΓΕΛ ΛΟΥΣΙΚΩΝ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

B1

Β’ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014-2015

ΜΑ ΣΑΣ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ!

ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΑ

ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ!!!

2

ΤΙΤΛΟΣ ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ

ΑΤΑΚΕΣ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ

ΙΣΤΟΡΙΑ;

ΘΑ ΣΑΣ

ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΜΕΝ!!!

3

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Βασιλοπούλου Γεωργία

Γιαννόπουλος Θανάσης

Δημόπουλος Θανάσης

Διαμαντοπούλου Αλεξία

Κυριαζοπούλου Αλεξάνδρα

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗΣ

(ΠΕ 11)

4

Περιεχόμενα

Πρόλογος………………………………………………………………………………………………. 5

Περίληψη……………………………………………………………………………………….......... 5

Ο Ηλίας του 16ου………………………………………………………………………………….. 6

Της κακομοίρας …………………………………………………………………………………… 9

ΘB φαλακρός πράκτωρ 000……………………………………………………………….. 10

Τρελός Παλαβός και Βέγγος………………………………………………………………. 13

Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης………………………………………………………….. 19

Τα κίτρινα γάντια………………………………………………………………………………….. 21

Φωνάζει ο κλέφτης………………………………………………………………………………. 24

Ο ατσίδας………………………………………………………………………………………………. 27

Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα ……………………………………………………… 29

Καλώς ήρθε το δολάριο……………………………………………………………………….. 31

Χτυποκάρδια στο θρανίο……………………………………………………………………… 34

Μια Ιταλίδα στην Κυψέλη……………………………………………………………………. 37

Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο………………………………………………………. 39

Ζητείται ψεύτης……………………………………………………………………………………. 41

Χαρτοπαίχτρα……………………………………………………………………………………….. 43

Η βίλα των οργίων……………………………………………………………………………….. 46

Αχ αυτή η γυναίκα μου…………………………………………………………………………. 49

Λόλα………………………………………………………………………………………………………… 51

Οι Γερμανοί ξανάρχονται…………………………………………………………………….. 52

Στέλλα……………………………………………………………………………………………......... 56

Οι Αδίστακτοι………………………………………………………………………………………… 57

Ορατότης μηδέν……………………………………………………………………………………. 59

Ο κατατρεγμένος………………………………………………………………………………….. 61

Κορίτσια στον ήλιο………………………………………………………………………………. 62

Επίλογος……………………………………………………………………………………………….. 63

Πηγές……………………………………………………………………………………………………… 64

5

Πρόλογος

Όλοι ίσως έχουμε ακούσει στην καθημερινότητα μας πολλές ατάκες οι

οποίες χωρίς να το ξέρουμε προέρχονται μέσα από ταινίες του ελληνικού

κινηματογράφου. Για παράδειγμα η ατάκα, «την Χούφτωσες;;; Όχι.. Χούφτωσ'

την... Χούφτωσ' την» είναι τόσο πασίγνωστη και διαδεδομένη την οποία την

έχουμε χρησιμοποιήσει αρκετές φορές χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευση

της . Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες σαν και αυτή, οι οποίες έχουν

σηματοδοτήσει τον ελληνικό κινηματογράφο εφόσον επαναλαμβάνονται όλο και

περισσότερο. Αυτές οι ατάκες όχι μόνο συνέβαλλαν στην στήριξη του

ελληνικού σινεμά αλλά βοήθησαν και πολλούς ηθοποιούς παρέχοντάς τους

έναν ακόμα λόγο για να παραμείνουν στην δουλειά τους και να γίνουν γνωστοί

πανελλαδικώς. Οι ατάκες αποτελούν μεγάλο μέρος του ελληνικού σινεμά

καθώς οι περισσότερες ταινίες περιέχουν αυτές και τις έχουν παρουσιάσει

με μεγάλη έμφαση. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο κινηματογράφος θεωρείται

η έβδομη τέχνη και γι’ αυτόν τον επιπλέον λόγο θα πρέπει να διευρύνουμε τις

γνώσεις μας σε αυτό το επίπεδο.

Περίληψη

Το έργο που ανατέθηκε στην δική μας υποομάδα ήταν να

συγκεντρώσουμε τις δημοφιλέστερες ατάκες του παλιού ελληνικού

κινηματογράφου της δεκαετίας του 60-70 . Έτσι λοιπόν, αρχικά ξεκινήσαμε

ανατρέχοντας για πληροφορίες στους γονείς μας διότι αυτοί μεγάλωσαν με

τέτοιου είδους ατάκες. Έπειτα για μεγαλύτερη ακρίβεια μπήκαμε στο

YouTube και παρακολουθήσαμε τις ταινίες που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον,

συλλέξαμε τις ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία εφόσον είναι

διαχρονικές, έξυπνες και αστείες. Κάναμε μια μικρή, συνοπτική περίληψη στην

κάθε μια ταινία και επισημάναμε τις ατάκες τους και τις καταγράψαμε. Είναι

ατάκες που σηματοδότησαν το ελληνικό σινεμά και μας έκαναν να γελάσουμε

μέχρι δακρύων. Αυτός είναι και ο λόγος λοιπόν για τον οποίο προτιμήσαμε να

σας τις παρουσιάσουμε παρακάτω.

6

Τίτλος : Ο Ηλίας του 16ου[1]

Επίσημος Τίτλος: Ο Ηλίας του 16ου

Πρεμιέρα: 31 Ιουλίου 1959

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος

Πρωταγωνιστούν: Χατζηχρήστος Κώστας, Βέγγος Θανάσης,

Παπαγιαννόπουλος Διονύσης, Τζενεράλης Θανάσης, Γαβριηλίδης Γιώργος,

Κρεββατά Μαρίκα, Ξενίδης Σταύρος, Θεοχάρη Καίτη, Διανέλλος Λαυρέντης,

Τζανετάκος Αλέκος

Κατηγορία: Κωμωδία

Έτος παραγωγής: 1959

Υπόθεση:

Δύο φίλοι, υποψήφιοι απατεώνες και ο συνεργός του στο "έγκλημα"

αποφασίζουν να κλέψουν έναν αδίστακτο τοκογλύφο που κρατά ως ενέχυρα

χρυσαφικά σε μια αρβύλα! Ο ένας από αυτούς ντύνεται αστυνομικός, για να

κρατάει τσίλιες, ενώ ο άλλος θα έκανε την κλοπή. Όμως αυτός που θα έκανε

την κλοπή καθυστερεί κι

αυτόν που είναι ντυμένος

αστυνομικός τον καλούν σε

ένα άλλο, γειτονικό σπίτι,

που υποψιάζονται ότι έγινε

κλοπή από την υπηρέτρια.

Στο γειτονικό, βέβαια, σπίτι

δεν έχει γίνει κλοπή από

την υπηρέτρια, όπως

νομίζουν κάποιοι, αλλά οι

ιδιοκτήτες έχουν χάσει τα

χρήματα στα χαρτιά. Κάποια

στιγμή όλοι μαζί καταλήγουν

στο τμήμα όπου λάμπει η αλήθεια, μια και ο μικροαπατεώνας που έκανε τον

αστυνομικό, ο "Ηλίας του 16ου αστυνομικού τμήματος", μέσω μιας σειράς

συμπτώσεων, αποδεικνύεται ότι ξέρει ακριβώς τι έχει συμβεί και καταφέρνει

να δώσει τη λύση. Οι ιδιοκτήτες αποδεικνύονται ψεύτες, η υπηρέτρια αθώα

και ο συνένοχος, που στο μεταξύ έχει συλληφθεί από άλλο αστυνομικό,

καταφέρνει να ξεφύγει.

7

Ατάκες

Ηλίας: Δε με ξέρεις, δε σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω.

Διάσημοι διάλογοι:

Τασία: Κύριε Ορέστη, πέστε κι εσείς κάτι.

Ορέστης: Εμ... δηλαδή... εγώ...

Ηλίας: Ορίστε, ο κύριος Ορέστης: ζορίστηκε, ζορίστηκε, είπε κάτι.

Λουκία: Κύριε πόλισμαν, τρέξτε!

Ηλίας: Πού να τρέξω;

Λουκία: Τρέξτε μαζί μου!

Ηλίας: Τι, να παραβγούμε στο τρέξιμο;

Ηλίας: Άντε, ρε κατακαημένε Θωμά...

Τασία: Να με ψάξετε! Να με ψάξετε παντού!

Ηλίας: Παντού;

Τασία: Παντού!

Ηλίας: Επειδή εσύ, παιδάκι μου, το πας φιρί-φιρί για κάνα ψαχουλεματάκι, δε

βγαίνουμε έξω κάνα ραντεβουδάκι, να σε ψαχουλέψω όσο τραβάει η ψυχή σου;

Ηλίας: Πεινάγανε και τα παιδάκια σου;

Θωμάς: Πεινάγανε και τα παιδάκια μου...

Ηλίας: Πεινάγανε και τα παιδάκια του, του καψερού. Βρε...

Θωμάς: Ναι!

Ηλίας: Τι ναι, βρε, τι ναι; Είναι κι η μανούλα σου άρρωστη;

Θωμάς: Έχω και τη μανούλα μου άρρωστη...

Ηλίας: Δόξα σοι ο Θεός. Γιατί, παιδιά, Θεός υπάρχει. Μην ακούτε εκείνους

που λένε ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει και παραϋπάρχει, πανταχού παρών και τα

πάντα πληρών. Τώρα, βέβαια, τα πάντα πληρών που λένε

δεν είναι, γιατί αν πλήρωνε τα πάντα θα πλήρωνε και το ξενοδοχείο μου.

Ηλίας: Η Φώτω στο νοσοκομείο; Τι έχει ρε;

Βαγγέλης: Εγχείρηση της κάνανε.

Ηλίας: Εγχείρηση; Τι εγχείρηση;

Βαγγέλης: Να, εδώ. Ξέρω 'γω πώς τα λένε οι γιατροί; Κάτι της βγάλανε.

8

Ηλίας: Ε, εγχείρηση είναι, κάτι θα σου βγάλουνε. Δεν έχει ακουστεί

εγχείρηση και να σου βάλουνε. Μην είμαστε και πλεονέκτες!

Ορέστης: Βλέπεις δύο εφτάρια μπροστά σου. Πού πας με τον άσο και το ρήγα;

Αλέκα: Πάω να πιάσω ή τον άσο ή το ρήγα.

Ορέστης: Ναι, εντωμεταξύ να μη σου πω τι έπιασες.

Βαγγέλης: Κάτσε να φύγει κι αυτός ο τράγος και θα σε κεράσω και κάνα

ουζάκι, να σου ανοίξω την όρεξη.

Ηλίας: Να μου ανοίξεις την όρεξη;

Βαγγέλης: Ναι.

Ηλίας: Α, ρε κατακαημένε Βαγγέλη. Αμ, το δύσκολο δεν είναι να μου την

ανοίξεις, το δύσκολο είναι να μου την κλείσεις. Μπορείς να κάνεις κάτι να μου

την κλείσεις; Θα σου πω και μπράβο.

Θωμάς: Δε θα μπούμε κι οι δυο μέσα. Ο ένας θα μπει κι ο άλλος θα φυλάει

απόξω.

Ηλίας: Μπράβο, Θωμά. Ένας απ' τους δυο μας θα μπει μέσα κι εγώ θα

φυλάω απέξω.

Αλέκα: Μας κλέψανε, κύριε πόλισμαν, μας κλέψανε

Ηλίας: Σας κλέψανε, τι σας κλέψανε;

Ορέστης: Κλέψανε την μπιζουτιέρα της γυναίκας μου, κύριε πόλισμαν.

Αλέκα: Μάλιστα, κύριε πόλισμαν, μου κλέψανε την μπιζουτιέρα.

Ηλίας: Αυτούνη που βάζουμε μέσα τα φρούτα και το Πάσχα βάζουμε τα

κόκκινα τ' αυγά;

Αλέκα: Καλέ, όχι, αυτό είναι φρουτιέρα.

Λουκία: Είναι ανάγκη, απόλυτος ανάγκη αυτό το δαχτυλίδι να το δείξω απόψε

στον άνδρα μου. Θα μου το ζητήσει, δηλαδή, τι να του δείξω;

Ηλίας: Πού 'σαι; Απόψε, δείχ' του τίποτε άλλο.

9

Τίτλος: Της κακομοίρας[2]

Πρεμιέρα: 7 Οκτωβρίου 1963

Σκηνοθεσία: Ντίνος Κατσουρίδης

Σενάριο: Ντίνος Κατσουρίδης

Πρωταγωνιστούν: Κώστας Χατζηχρήστος, Κώστας Δούκας, Μαρίκα Νέζερ, Ντίνα

Τριάντη, Νίκος Ρίζος, Νίκος Φέρμας, Θανάσης Μυλωνάς, Νέλλη Παππά

Κατηγορία : Κωμωδία

Έτος παραγωγής : 1963

Υπόθεση:

Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό των Χρήστου και Γιώργου

Γιαννακόπουλου. Ίσως η καλύτερη Ελληνική κωμωδία όλων των εποχών και

τράπεζα με ατάκες που εκτοξεύονται σε ρυθμό πολυβόλου από τον Ζήκο,

Κώστα Χατζηχρήστο,

στον καλύτερο ρόλο της

καριέρας του! Ο Ζήκος

είναι επαρχιώτης από

το Καρπενήσι που

δουλεύει υπάλληλος

στο μπακάλικο του

Παντελή και είναι

ερωτευμένος με την

όμορφη Φιφίκα, η οποία

θέλοντας να παίξει μαζί

του, προσποιείται ότι

ανταποκρίνεται. Ο

Παντελής αν και προχωρημένης ηλικίας θέλει για λογαριασμό του τη νεαρή

φίλη της Φιφίκας, Λίτσα. Ο Ζήκος τον κοροϊδεύει για την επιλογή του, αλλά

αυτός δεν πτοείται. Προχωρεί στους αρραβώνες, σε συνεννόηση με τον

πατέρα της Λίτσας και ερήμην της ίδιας. Ο Παντελής με τον πατέρα της

Λίτσας αποφασίζουν να ανακοινώσουν στη Λίτσα την ημέρα των γενεθλίων

της ότι ο Παντελής και εκείνη θα αρραβωνιαστούν. Η Λίτσα μόλις το μαθαίνει

τρομάζει μόνο με την ιδέα γι' αυτό προσπαθεί να το αποφύγει. Μέσα στην

ταινία υπάρχουν χαρακτηριστικές στιγμές λογομαχιών του μπακαλόγατου

(υπάλληλου μπακάλικου), Ζήκου και του αφεντικού του, ιδιοκτήτη του

μπακάλικου, Παντελή.

10

Ατάκες

Ζήκος: Δε μου λες, έχεις γιοφύρια μες στα πόδια σου; Έχεις; Για θα σου

δώσω μια κουτουλιά, να γίνει η γέφυρα της Αλαμάνας!

Ζήκος: Πίνου για να ξεχνώ τον πόνου..

Προξενήτρα (Νέζερ): ...δεν έχει που την κεφαλή πλύναι

Διάσημοι διάλογοι:

Ζήκος: Ψώνισες αφεντικό;

Κυρ-Παντελής: Μάλιστα, ψωνίσαμε κύριε Ζήκο, ψωνίσαμε.

Ζήκος: Και τι πήρες;

Κυρ-Παντελής: Διάφορα! Κάλτσες, γραβάτες, υποκάμισο!

Ζήκος: Γιατί το λες υποκάμισο; Υπολοχαγός είναι;

Κυρ-Παντελής: Άντε φύγε ρε!

Ζήκος: Τι χρώμα το πήρες;

Κυρ-Παντελής: Άσπρο.

Ζήκος: Γιατί δεν έπαιρνες και ένα μαύρο; Το μαύρο θα φορέσεις πρώτα!

Κυρ-Παντελής: Ζήκο!

Ζήκος: Τα πήρες όλα δηλαδή!

Κυρ-Παντελής: Ναι!

Ζήκος: Ξέχασες το σπουδαιότερο!

Κυρ-Παντελής: Τι;

Ζήκος: Σαμάρι πήρες;

Ζήκος: Γιατί μουντζώνεις εσύ, αφεντικό; Γιατί μουντζώνεις;

Κυρ-Παντελής: Πού 'σουνα ρε;

Ζήκος: Ρε; Ποιόν είπες ρε; Ρε εμένα; Με το ρε δεν σου επιτρέπω να μου

μιλάς, εμένα, εγώ το ρε δεν το σηκώνω. Ούτε ρε δέχομαι, ούτε χειρονομίες

δέχομαι, εγώ.

Κυρ-Παντελής: Εσύ μου κάνεις χειρονομίες!

Ζήκος: Σου κάνω χειρονομίες για να μη μου κάνεις εσύ. Ούτε ρε σηκώνω

εγώ, τ' άκουσες;

11

Κυρ-Παντελής: Ήταν ένα ανοιξιάτικο πρωινό και εγώ ξεφόρτωνα σαρδέλες.

Ζήκος: Τι κρίμα να μην είμαι εκεί να σε φωτογραφίσω, ρε κερατά.

Κυρ-Παντελής: Εξ' αίφνης κάτω από το γαλάζιο τ' ουρανού, τη βλέπω να

στρίβει τη γωνία και τάκα τάκα τα τακουνάκια στο τσιμέντο στα πλακάκια.

Ζήκος: Πιδί φέρε ένα λουκούμι στο παιδί. [Παύση] Έφτασεεε!

Κυρ-Παντελής: Αυτό ήτανε, είμαι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος των

Βαλκανίων. Ένας σίφουνας ξερίζωσε το λογικό μου, μια θύελλα ξεθεμέλιωσε

την καρδιά μου, μια πυρκαγιά πυρπόλησε την ψυχή μου και ένα

αστραπόβροντοοο...

Ζήκος: Ππρρρρρρρ... μα δεν εντρέπεσαι; Τι κάνεις τώρα; Το μαντρόσκυλο του

μαγαζιού κάνεις τώρα; Τι του λες έν' αστραπόβροντο, πες του το

αμανετζίδικα τον άνθρωπο, αμανετζίδικα. Κι ένα αστραπόοοοοβροντοοοοο με

ντεεεε κι αρεεεεμμ, να το πιάσεις τεκετζίδικα. Κι ένα αστραπόκοκο ντο

κοκοκοβροντο...

Κυρ-Παντελής:"Ρε άει στο διάολο"......

Ζήκος:"Να πας!!! Εγώ θα πάω στη γιατρέσσα

12

Τίτλος: ΘΒ φαλακρός πράκτωρ 000[3]

Έτος: 1967

Πρεμιέρα: 30 Ιανουαρίου 1967

Διάρκεια: 90'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: ΘΒ Ταινίες γέλιου

Σκηνοθεσία: Θανάσης Βέγγος

Σενάριο: Νίκος Τσιφόρος , Ναπολέων Ελευθερίου

Παραγωγός: Θανάσης Βέγγος

Φωτογραφία: Παύλος Φιλίππου

Ηθοποιοί: Θανάσης Βέγγος , Ζαννίνο, Δημήτρης Νικολαϊδης, Ρία

Δελούτση, Τάκης Μηλιάδης, Νίκος Φέρμας, Τάκης Χριστοφορίδης, Λαυρέντης

Διανέλλος, Νίτσα Τσαγανέα, Περικλής Χριστοφορίδης, Μίτση

Κωνσταντάρα, Κώστας Μεντής, Αλέξης Γκόλφης, Αντώνης

Παπαδόπουλος, Γιάννης Σπαρίδης, Νίκος Τσούκας

Υπόθεση:

Ο μαθητευόμενος πράκτωρ Θου Βου, ή αλλιώς Αθανάσιος Μπόμπας,

είναι ένας από τους επτά τυχερούς μαθητές της περίφημης σχολής μυστικών

πρακτόρων "Τζέιμς Μποντ". Εκπαιδεύεται εντατικά στην πρακτορική τέχνη

και παράλληλα προσπαθεί να εφαρμόσει αυτά που μαθαίνει, προκαλώντας την

δικαιολογημένη οργή του επικεφαλής των πρακτόρων και του διευθυντή της

σχολής, οι οποίοι τον

αποκαλούν "δημόσιο

κίνδυνο". Στη συνέχεια

αναλαμβάνει τρεις

εκπαιδευτικές αποστολές

προκειμένου να

βαθμολογηθεί, και έτσι να

καθορισθεί και ο

"πρακτορικός αριθμός του".

Μετά από μια σειρά

απίστευτες γκάφες, το τέλος

13

των δοκιμασιών θα τον βρει να έχει αποκτήσει τον βαθμό και αριθμό των

τριών μηδενικών: Πράκτωρ "000".

Διάσημοι διάλογοι:

Προϊστάμενος σχολής: Τι κάνεις εκεί με το τηλέφωνο;

Θου Βου (Βέγγος): Επήρα το μηδέν.

Προϊστάμενος σχολής: Μήπως κάνεις και τίποτ' άλλο; Όλο μηδέν παίρνεις.

Ορίστε ο έλεγχος σου. Σωστό κουλουρτζίδικο. Κάθε πέντε μηδενικά, υπάρχει

κι ένας βαθμός. Κρίμα. Κι εγώ περίμενα ότι κάποια μέρα θα γίνεις μεγάλος

πράκτορας...

Θου Βου: Να περιμένετε. Εγώ το πρακτοριλίκι το έχω στο αίμα μου. Κάντε

μου ανάλυση. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός πράκτορας, ο θείος μου έχει

πρακτορείο αυτοκινήτων κι ο αδελφός μου έχει πρακτορείο λαχείων και

προπό. Είμαστε όλοι πράκτορες από κούνια.

Προϊστάμενος σχολής: Ορίστε παρακαλώ. Να τον ενημερώσετε.

Ξανθιά αλλοδαπή καλλονή : Θα σας ενημερώσω.

Θου Βου: Ναι, να μ' ενημερώσεις, γιατί εξαγριώθηκα!

Προϊστάμενος σχολής: Η βαλίτσα αυτή, είναι το όπλο σου. Μ' αυτήν θα

αμύνεσαι.

Θου Βου: Θα τη σκάω στα κεφάλια δηλαδή;

Προϊστάμενος σχολής : Όχι. Περιέχει όμως, αυτά εδώ: Οξυζενέ και

τσιρότα, άμα σε χτυπήσουνε. Μολύβι και σουγιά για να το ξύνεις. Χάπια

αντισυλληπτικά για να μη συλλαμβάνεσαι. Μανταλάκια για να στεγνώσεις τα

ρούχα σου, αν σε ρίξουν στη θάλασσα.

Θου Βου: Λουλάκι δε μου βάλατε!

Προϊστάμενος σχολής: Κι αυτός εδώ ο σουγιάς, ο θαυματουργός. Ανοίγει

κονσέρβες, βγάζει φελλούς, έχει κουτάλι, έχει πιρούνι, έχει κατσαβίδι, έχει

πριόνι, έχει και νυχοκόπτη.

Θου Βου: Αλατοπίπερο έχει;

Προϊστάμενος σχολής: Σκασμός ηλίθιε. Καθαρίζει λεκέδες, σκοτώνει

έντομα!

Θου Βου: Ξεβουλώνει και νεροχύτες;

14

(στο σπίτι του κύριου Ψάλτη, για την παρακολούθηση της κόρης του)

Κύριος ψάλτης (Διανέλλος): Γιατί ξύνεις το κεφάλι σου; Σκέφτεσαι;

Θου Βου: Όχι, το ξύνω γιατί με τρώει.

Κύριος ψάλτης: Ροχαλίζεις πάντα;

Θου Βου: Όχι. Μόνο όταν κοιμάμαι.

Κύριος ψάλτης: Δε μου λες άνθρωπε μου. Το είδες με τα μάτια σου;

Θου Βου: Έχεις δει εσύ κανέναν, να βλέπει με τις πατούσες του;

Θου Βου: Εσείς! Δώστε μου τη μεζούρα.

Διευθύντρια οίκου μόδας (Κωσταντάρα): Τι τη θέλετε;

Θου βου: Πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας.

Θου Βου: Εσείς τι θέλετε;

Πελάτης: Θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι.

Θου Βου: Δεν πειράζει. Θα τη φας εδώ μαζί μας!

(του πετάει ολόκληρη την τούρτα στο πρόσωπο)

15

Τίτλος: Τρελός παλαβός και Βέγγος[4]

Έτος: 1967

Διάρκεια: 125'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: ΘΒ Ταινίες γέλιου

Σκηνοθεσία: Θανάσης Βέγγος

Σενάριο: Ναπολέων Ελευθερίου

Φωτογραφία: Παύλος Φιλίππου

Ηθοποιοί: Θανάσης Βέγγος (Θανάσης), Ελένη Ανουσάκη, Τάκης

Μηλιάδης, Δημήτρης Κούκης, Στράτος Παχής, Κώστας

Σταυρινουδάκης, Γιάννης Μωραϊτης, Γιώργος Γιαλούρης, Αλέξης

Γκόλφης, Δημήτρης Σημηριώτης, Γιώργος Ξύδης, Περικλής

Χριστοφορίδης, Γιάννης Κωστής, Νίκος Νεογένης, Νίκος Πασχαλίδης

Υπόθεση:

Ο Θανάσης (Θανάσης Βέγγος), αν και απλός σερβιτόρος, στην

πραγματικότητα κρατάει μόνος του ένα ολόκληρο κέντρο, κάνοντας τα πάντα

μόνος του, ακόμα και όσα

αφορούν στην ψυχαγωγία των

πελατών. Την ημέρα του

γάμου του με την αγαπημένη

του (Ελένη Ανουσάκη)

χτυπάει κατά λάθος το κεφάλι

του και χάνει τη μνήμη του. Ο

Θανάσης περιφέρεται στην

Αθήνα και βρίσκει μια άλλη

δουλειά. Τελικά, μόνο ένα

δεύτερο χτύπημα στο κεφάλι θα τον επαναφέρει στην πραγματικότητα.

16

Ατάκες:

Ξέρεις από βέσπα;

(Πάει δίπλα στο αυτοκίνητο καβάλα στο μηχανάκι...)

- Εεεε! Ξέρεις από βέσπα;

...Ξέρεις από βέσπα;

...Ξέρεις από βέσπα;

...Σου μιλάω μωρέ! Ξέρεις από βέσπα;

...Ξέρεις από βέσπα;

(Κορνάρει ο οδηγός του αυτοκινήτου ενώ το μηχανάκι βγαίνει από το δρόμο)

- Σκοτώθηκε ο τρελός!!!

- Ααααα...

(Έχει καρφωθεί με το κεφάλι μέσα στο χώμα ενός παρκαρισμένου φορτηγού)

- Οοοοο... πω απ πωπ, βρε παιδιά! Δεν υπάρχει ένας χριστιανός; Εεπ, τοπ!

(Τον βγάζουν και τον σηκώνουν)

...Ααα χα χα! Εντάξει είμαι παιδιά! Δεν έπαθα τίποτα!

Το μούσι μου μόνο... Αα, νάτο! Χα! Και τα γυαλιά μου; Τα φοράω, εντάξει...

- Το' ξερα τρελέ ότι θα σκοτωθείς... αυτά έχουν τα τρεξίματα και οι

παλικαριές...

- Ποια τρεξίματα και παλικαριές; Εσύ είσαι; Δεν ήξερα πώς να σταματήσω...

γι' αυτό σου έλεγα, εάν ξέρεις από βέσπα

17

Τίτλος: Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης[5]

Έτος: 1963

Διάρκεια: 80'

Είδος: Κωμωδία

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική σύνθεση: Μανώλης Χιώτης

Παραγωγός: Γιάννης Καρατζόπουλος

Φωτογραφία: Στέλιος Ραμάκης

Ηθοποιοί: Θανάσης Βέγγος, Μαρίκα Κρεββατά, Μπέτυ Μοσχονά, Ερρίκος

Μπριόλας, Νίκη Λινάρδου, Κατερίνα Γιουλάκη, Έφη Οικονόμου, Δημήτρης

Νικολαϊδης, Νίκος Φέρμας, Γκιζέλα Ντάλι, Τάκης Χριστοφορίδης, Γιάννης

Βογιατζής, Γιώργος Γαβριηλίδης, Κώστας Μεντής, Νικήτας

Πλατής, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Γιώργος Τζιφός, Βασίλης Καϊλας, Υβόνη

Βλαδίμηρου, Παναγιώτης Καραβουσάνος, Γιάννης Μωραϊτης, Γιώργος

Νάκος, Αντώνης Κουφουδάκης, Γιώργος Οικονόμου, Βάσω

Μεριδιώτου, Μαίρη Μεταξά, Γιώργος Βλαχόπουλος, Ράλλης

Αγγελίδης, Ερρίκος Κονταρίνης

Υπόθεση

Ο Θανάσης Βέγγος υποδύεται έναν φτωχό επαρχιώτη που έρχεται

στην Αθήνα αναζητώντας δουλειά κι επειδή έχει μεγάλη ανάγκη δέχεται

όποια δουλειά κι αν του προσφέρουν, από σερβιτόρος και φωτογράφος μέχρι

βοηθός φαρμακοποιού

και διαιτητής αγώνων

πυγμαχίας! Δυστυχώς

για τον ίδιο δεν

καταφέρνει να στεριώσει

πουθενά και βιώνοντας

κωμικοτραγικές

καταστάσεις στο τέλος

αναγκάζεται να

επιστρέψει στο χωριό

του.

18

Ατάκες:

(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)

Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;

Πελάτης: Ναι, δώδεκα!

Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;

Πελάτης: Εικοσιένα.

Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα...

Πελάτης: Φέρ' το να το πιω.

Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Δεν πας πρώτα σπίτι σου να φιλήσεις τη

γυναίκα σου και τα παιδιά σου, να κάνεις και τη διαθήκη σου;

Θανάσης Βέγγος: Δεν έχετε τέλος πάντων κάτι; Κάνα μαχαίρι, κανά ξύλο,

κάνα σίδερο;

Χλόη Λιάσκου: ...Σας έφερα το φαράσι!

Θανάσης Βέγγος: Τι να το κάνω το φαράσι; Κλέφτες είναι αυτοί, δεν είναι

λεμονόκουπες!

Χλόη Λιάσκου: Ααα, ώστε δεν κάνει;

Θανάσης Βέγγος: Ε, πώς να κάνει; Εγώ πάω να μαλώσω! Δεν πάω να

σκουπίσω!

(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται

πως έχουν μπει κλέφτες)

Μαρίκα Κρεββατά: Θα μπείτε τώρα; Και τι θα κάνετε;

Θανάσης Βέγγος: Θα τους αρχίσω, που σε πονεί και που σε σφάζει!

Μαρίκα Κρεββατά: Κι εν τω μεταξύ, φωνάζουμε το αυτοκίνητο των πρώτων

βοηθειών και μαζεύει τα πτώματα!

Δημήτρης Νικολαΐδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;

Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου

πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...

Δημήτρης Νικολαΐδης: Γράμματα ξέρεις;

Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!

Θανάσης Βέγγος: ...γαρίδες αυγολέμονο...

Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!

19

Θανάσης Βέγγος: ...μπαρμπούνια τηγανιτά...

Νίκος Φέρμας: Πιο εκλεκτό!

Θανάσης Βέγγος: Δε διαβάζεις μόνος σου;

Νίκος Φέρμας: Φέρε μια γίγαντες γιαχνί.

Θανάσης Βέγγος: Μ΄ αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς!

Θανάσης Βέγγος: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.

Νίκος Φέρμας: Πότε προλάβανε και τελειώσανε;

Θανάσης Βέγγος: Έλα ντε! Αυτό του λέω κι εγώ!

Νίκος Φέρμας: Φέρε έναν πατσά!

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Κώστας Μεντής: Ασ΄ τα πολλά λόγια και πιάσε μια ασπιρίνη περιποιημένη.

Θανάσης Βέγγος: Μια ασπιρίνη περιποιημένη! Και για μια ασπιρίνη ρε φίλε

έκανες όλη αυτή τη φασαρία;

Κώστας Μεντής: Δικαίωμά μου δεν είναι; Διανυκτερεύεις κύριε ναι ή όχι;

Θανάσης Βέγγος: Ε, ναι, διανυκτερεύω, λοιπόν;

Κώστας Μεντής: Είσαι υποχρεωμένος να με εξυπηρετήσεις.

Θανάσης Βέγγος: Ορίστε, να σε εξυπηρετήσω. Μια ασπιρίνη περιποιημένη...

Κώστας Μεντής: Μια ασπιρίνη περιποιημένη... Κοίταξε να μου διαλέξεις μια

παχιά!

Θανάσης Βέγγος: Παχιά είπες; Τώρα, ασπιρίνη θέλεις εσύ ή κότα;

Κώστας Μεντής: Τι κότα; Μια ασπιρίνη περιποιημένη δε σου είπα;

Θανάσης Βέγγος: Εγώ θα σου δώσω μια απεριποίητη. Έτσι δικαίωμά μου δεν

είναι;

Κώστας Μεντής: Τι κάνεις τόσην ώρα χριστιανέ μου; Άντε και με τάραξε το

δόντι μου...

Θανάσης Βέγγος: Το δόντι σου σε πονάει;

Κώστας Μεντής: Ναι!

Θανάσης Βέγγος: Ποιο δόντι;

Κώστας Μεντής: Ο τραπεζίτης αριστερά.

Θανάσης Βέγγος: Αριστερά καθώς μπαίνουμε ή καθώς βγαίνουμε;

Κώστας Μεντής: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσάκειου

Θανάσης Βέγγος: Να σου δώσω και απ΄ αυτό;

Κώστας Μεντής: Τι ΄ν΄ αυτό;

20

Θανάσης Βέγγος: Ξέρω ΄γω; Σιροκόλ λέει...

Κώστας Μεντής: Τι να το κάνω;

Θανάσης Βέγγος: Έτσι να μου κάνεις λίγο νταραβέρι. Με μια ασπιρίνη θα τη

βγάλεις;

Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει; [Μια ασπιρίνη]

Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;

Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;

Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή εκεί χάμω, φιξ, να

ξεμπερδεύουμε...

Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;

Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.

Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;

Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα

για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο

λάβδανο. Θέλεις;

Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!

Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με

θυμάσαι!

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Ακίνητοι τώρα. Δεν κουνιόμαστε!

Πιτσιρίκι: Να μην κουνιόμαστε καθόλου;

Θανάσης Βέγγος: Ναι παιδί μου. Καθόλου;

Πιτσιρίκι: Ααα, εγώ δε μπορώ!

Μαμά: Έλα Αμαλίτσα, μην κουνιέσαι, που σου μιλάει ο κύριος!

Γιώργος Γαβριηλίδης: Αμαλίτσα, φρόνιμα!

Θανάσης Βέγγος: Έλα παιδί μου! Κάτσε μια στιγμή ακίνητη. Φρόνιμα. Θα δεις

και το πουλάκι!

Πιτσιρίκι: Τι πουλάκι;

Θανάσης Βέγγος: Καρδερίνα!

21

Τίτλος: Τα κίτρινα γάντια[6]

Έτος: 1960

Πρεμιέρα: 12 Δεκεμβρίου 1960

Διάρκεια: 87'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ , Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος , Χρήστος Γιαννακόπουλος

Μουσική σύνθεση: Τάκης Μωράκης

Συγγραφέας: Χρήστος Γιαννακόπουλος , Αλέκος Σακελλάριος

Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Ηθοποιοί: Νίκος Σταυρίδης, Μίμης Φωτόπουλος, Μάρω Κοντού, Μάρθα

Βούρτση, Παντελής Ζερβός, Γιάννης Γκιωνάκης, Νίκη Λινάρδου, Κώστας

Δούκας, Υβόνη Βλαδίμηρου, Γιώργος Μπέλλος, Πόπη Λάζου, Παναγιώτης

Καραβουσάνος, Γιώργος Τζιφός, Δημήτρης Σημηριώτης, Παντελής

Παλιεράκης, Θόδωρος Καμενίδης, Μαίρη Φορμόζη, Μαργαρίτα

Αθανασίου, Στέλλα Σπυροπούλου

Υπόθεση

Ένας παθολογικά ζηλιάρης σύζυγος, ο Ορέστης Καλλιγαρίδης κάνει μαρτύριο

τη ζωή της γυναίκας του

Ρένας . Η σχέση της

υπηρέτριάς τους με τον

Λέανδρο, τον σοφέρ ,

ρίχνει λάδι στη φωτιά, αλλά

το μεγάλο πρόβλημα

δημιουργείται όταν η Ρένα

δανείζει στη φίλη της Άννα

ένα φόρεμα κι ένα ζευγάρι

κίτρινα γάντια. Ο Ορέστης

βρίσκει τα κίτρινα γάντια

κάτω από ένα τραπέζι, σε

κάποιο εξοχικό καφενεδάκι

όπου προηγουμένως είχε

πάει η Άννα με τον

μνηστήρα της, και η ζήλια του φουντώνει. Παρά τις προσπάθειές του δεν

καταφέρνει να ξετρυπώσει τους παράνομους εραστές. Ακολούθως έχει μια

22

έντονη φιλονικία με τον Λέανδρο, τον οποίο θεωρεί εραστή της γυναίκας του,

και δεν πιστεύει στα αυτιά του όταν ο σοφέρ τού λέει πως ήρθε να ζητήσει το

χέρι της υπηρέτριας. Μια σειρά από τυχαία περιστατικά και από

παρεξηγήσεις υφαίνουν μια ίντριγκα, ικανή να κλονίσει το νευρικό σύστημα

του ζηλιάρη συζύγου. Τα πράγματα όμως ξεκαθαρίζουν σύντομα, η αθωότητα

της συζύγου αποδεικνύεται περίτρανα, κι οι υποψίες του ζηλιάρη συζύγου

περνούν σε προσωρινή ύφεση

Ατάκες:

Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια;

Διάσημοι διάλογοι:

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Ποιος είναι εδώ;

Μπρίλης: Εμείς οι δύο!

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Άχου κάτι τσαχπινιές!

Μπρίλης: Τι θέτε;... Θέτε τίποτα;

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Έχεις μια πορτοκαλάδα ρε;

Μπρίλης: Πορτοκαλάδα θέτε;

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Ναι ρε.

Μπρίλης: Από πορτοκάλια;

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Όχι από μούσμουλα.

Μπρίλης: Καλό.

Ορέστης Καλλιγαρίδης: Να που το ρίξαμε κι οι δύο τις τσαχπινιές και πως θα

βγάλουμε άκρη...

Ορέστης: Ρε, συ. Ποιος καθόταν εδώ;

Μπρίλης: Πού;

Ορέστης: Σ' αυτό εδώ το τραπέζι.

Μπρίλης: Κανένας. Κάθονται στο τραπέζι οι άνθρωποι;

Ορέστης: Ποιος καθόταν εδώ μωρέ;

Μπρίλης: Στο τραπέζι;

Ορέστης: Όχι, στις καρέκλες.

Μπρίλης: Α, στις καρέκλες, μάλιστα. Αλλά εσείς μου λέτε στο τραπέζι. Στο

τραπέζι δεν κάθονται οι άνθρωποι.

Ορέστης: Βρε ανάθεμα τον. Βρε λεβέντη μου, σ' αυτές εδώ τις καρέκλες, που

23

είναι και οι δύο πορτοκαλάδες, ποιοι κάθονταν;

Μπρίλης: Ποιοι κάθονταν;

Ορέστης: Ναι!

Μπρίλης: Δεν ξέρω.

Ορέστης: Πώς δεν ξέρεις;

Μπρίλης: Που θέλετε να ξέρω. Δεν ήμουνα εδώ... Αλλά πάλι, δυο

πορτοκαλάδες... Ε, δυο θα ήτανε... ζευγαράκι θα 'τανε!

Ορέστης: Και δε μου λες; Αυτό το ζευγαράκι που καθότανε εδώ, που στο

διάολο έχει πάει τώρα;

Μπρίλης: Ε, ζευγαράκι είναι. Θα έχει πάει κατά τα πευκάκια. Τα ζευγαράκια

τραβάνε τη μέρα κάτω από τα πευκάκια και το βράδυ κατά την αμμουδιά.

Ορέστης: Ώστε έτσι λοιπόν τα ζευγαράκια. Είτε μέρα είναι είτε νύχτα, την

κουτσουκέλα τους θα την κάνουνε...

Ορέστης: Βρε συ, δε μου λες, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;

Μπρίλης: Όχι, Έλληνας είναι!

Ορέστης: Πες μου, να χαρείς τα παιδάκια σου, αν έχεις.

Κυρά Θοδώρα (Βλαδίμηρου) Καλέ, πως δεν έχω παιδάκια. Έχω και μάλιστα

όπου να 'ναι, θ' αποκτήσω κι εγγονάκι.

Ορέστης: Άχου και δε μ' ενδιαφέρει...

Ορέστης: Μουστάκια, εμείς οι δυο όπως πάμε, θα φάμε τα μουστάκια μας. Κι

επειδή εγώ δεν έχω, ό,τι φάμε, θα το φάμε απ´ το δικό σου...

Ορέστης: Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη. Τώρα θα

μου πεις, γιατί ν 'αγαπάει και τον κλέφτη και να μην αγαπάει μόνο τον

νοικοκύρη; Θεός είναι αυτός. Μπορείς να του πεις και τίποτα; Σου λέει,

κύριε... όχι μόνο τους νοικοκυραίους. Εγώ θ' αγαπάω και τους κλεφταράδες.

Ε... αγάπα τους!

24

Τίτλος: Φωνάζει ο κλέφτης[7]

Παραγωγή:1965

Διάρκεια:80'

Ηθοποιοί: Ντίνος Ηλιόπουλος ,Ρένα Βλαχοπούλου, Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος ,Ανδρέας Ντούζος ,Νινή Τζανέτ ,Νικήτας Πλατής

,Θανάσης Μαρίνος ,Φίτσα Ντάβου ,Θόδωρος Κεφαλόπουλος ,Γιώργος

Τζαβέλας, Άγγελος Μαυρόπουλος

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης (από το θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά)

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Υπόθεση:

Ένας υπερβολικά έντιμος άνθρωπος, που έχει χάσει πολλές φορές τη

δουλειά του εξαιτίας αυτής της εντιμότητας του και που για να παίρνει το

κουράγιο, γιατί κατά βάση είναι πολύ δειλός, να λέει την αλήθεια αναγκάζεται

να πίνει, βρίσκει το πορτοφόλι ενός στρατηγού, προέδρου ενός μεγάλου

οργανισμού που είναι γεμάτο χιλιάρικα και ένα γράμμα από την Αμερική και

πάει σπίτι του να του τα επιστρέψει. Η γυναίκα όμως, του στρατηγού, η Λία,

καλύπτει τον αδελφό της, που έχει κάνει μεγάλες καταχρήσεις στον

οργανισμό του άντρα της και το γράμμα στο πορτοφόλι αποδεικνύει τις

ψευτιές της και τις καταχρήσεις. Τελικά η Λία αποκτά το γράμμα παρά την

αντίδραση του έντιμου ανθρώπου, αλλά ο στρατηγός, λόγω ακριβώς αυτής της

εντιμότητας, τον προσλαμβάνει στον οργανισμό. Εκεί, αυτός ανακαλύπτει τις

κομπίνες και τις

καταχρήσεις και

όταν πάει και του

λέει όλα στον

στρατηγό, η

γυναίκα του και ο

αδελφός της

προσπαθούν να

τον βγάλουν

τρελό, απατεώνα

25

και αριστερό και εναντίον του συστήματος, κάτι που συνήθως κάνει τον

στρατηγό έξαλλο, ο έντιμος άνθρωπος καταλήγει στη φυλακή, αλλά είναι η Λία

που θα δώσει την λύση αποφασίζοντας να πει την αλήθεια για όλα.

Ατάκες:

Ο κλέψας του κλέψαντος

Τίμος (Ηλιόπουλος): Στρατηγάκο μου. Είναι όλοι κλέφτεεεες.

Λωποδύτεεεες!

Σόλων (Παπαγιαννόπουλος): Κάτσε καλά ρε, θα σε τσακίσω!

Τίμος : Εμένα θα τσακίσεις; Τους κλέφτες να τσακίσεις. Τον αξιότιμο κύριο

κουνιάδο σου, που έχει κατακλέψει τον οργανισμό.

Σόλων: Πώς το λες αυτό ρε; Πώς το ξέρεις;

Τίμος: Εγώ το λέω; Τα βιβλία το λένε. Έλεγχο δεν κάνω;

Σόλων: Και βρήκες ατασθαλίες στα βιβλία;

Τίμος: Ου... ου... μύλος γίνεται στον οργανισμό, στρατηγάκο μου. Ο κλέψας,

του κλέψαντος, τω κλέψαντι, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι...

Σόλων: Μη φωνάζεις ρε! Μη φωνάζεις!

Τίμος: Μα τόσο κορόιδο είσαι, στρατηγάκο μου; Πώς στη σκάσανε έτσι;

Σόλων: Θα σου έρθει καμιά ξανάστροφη, μ 'ακούς; Μη με λες στρατηγάκο

μου.

Τίμος: Ωραία. Σόλωνα.

Σόλων: Ούτε και Σόλωνα.

Τίμος: Σολωνάκο μου, Σολωνάκο μου.

Αστυνομικός διοικητής (Πλάτης): Βρε καλώς τον Τιμολέοντα.

Τίμος: Ανακρισούλα; Ανακρισούλα έχουμε πάλι;

Αστυνομικός διοικητής: Τι ανακρισούλα βρε αδερφέ. Κουβεντούλα θα

κάνουμε. Κατ' αρχήν πες μου, πώς πέρασες χθες το βράδυ.

Τίμος: Πολύ ωραία. Με βάλαν σε κάτι σανίδες ίσιες και κοψομεσιάστηκα, αλλά

κατά τα άλλα πέρασα ωραία. Το μόνο, που ερχόντουσαν κάθε λίγο και με

ξυπνούσανε. Στις 11, στις 12, στη 1, στις 2, στις 4 το πρωί... Κατά τα άλλα,

κοιμήθηκα θαύμα!

Αστυνομικός διοικητής: Από φαΐ πώς πήγαμε;

Τίμος: Α... έφαγα πολλή λακέρδα. Είναι φαίνεται η σπεσιαλιτέ του

26

καταστήματος.

Αστυνομικός διοικητής: Σ' αρέσει η λακέρδα;

Τίμος: Η δόση ήταν βέβαια λίγο ισχυρή, αλλά κατά τα άλλα ευχαριστήθηκα

λακέρδα.

Αστυνομικός διοικητής: Νερό ήπιες;

Τίμος: Ζήτησα, αλλά μου είπανε ότι θα μου δώσουνε, μόλις ομολογήσω πού

έχω κρύψει τα βιβλία.

Αστυνομικός διοικητής: Ποιος το είπε αυτό;

Τίμος: Ο κύριος υπαστυνόμος. Με πέθανε στη δίψα. Κατά τα άλλα όμως, ήταν

ευγενέστατος κύριος.

Αστυνομικός διοικητής: Έπρεπε να ζητήσεις εμένα.

Τίμος: Όχι, δεν ήθελα να σας αναστατώσω, κύριε διοικητά. Μου έχετε

εξασφαλίσει τόσες ανέσεις εδώ μέσα, ώστε δεν ήθελα να κάνω κατάχρηση της

καλοσύνης σας.

27

Τίτλος: Ο Ατσίδας[8]

Έτος: 1962

Πρεμιέρα: 14 Ιανουαρίου 1962

Διάρκεια: 83'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας

Συγγραφέας: Δημήτρης Ψαθάς

Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Ηθοποιοί: Ντίνος Ηλιόπουλος (Αλέκος Κουρούζος) , Ζωή Λάσκαρη (Άννα

Κουρούζη) , Θανάσης Βέγγος (Θρασύβουλος) , Τζόλυ Γαρμπή (Αρετή

Κουρούζη) ,Στέφανος Στρατηγός (Αντώνης Παπαπουλάκης)

Υπόθεση:

Ο αυστηρός αδελφός μιας κοπέλας απειλεί να σκοτώσει τον

αγαπημένο της γιατί δεν την παντρεύεται, ενώ και ο ίδιος έχει το ίδιο

πρόβλημα με τη δική του

αγαπημένη. Μια μέρα ένας

άγνωστος σε ένα εξοχικό

κέντρο του αποκαλύπτει

το «στρίβειν δια του

αρραβώνος». Όταν όμως

πάει σπίτι διαπιστώνει ότι

ο άγνωστος είναι ο

αγαπημένος της αδελφής

του, ο οποίος εφαρμόζει

τη μέθοδο αυτή μέσα στο

ίδιο του το σπίτι. Και τότε

αρχίζει το μπέρδεμα..

28

Ατάκες:

Θρασύβουλος: Όλα είναι ατμός..

Θρασύβουλος: Η ζωή εισερχομένη από την πόρτα, ο θάνατος περιμένει στο

παράθυρο.

Θρασύβουλος: Έρως άνευ το στεφάνι, βάρκα χωρίς λιμάνι.

Αντώνης: Δεν ξέρετε τη μέθοδο του στρίβειν διά του αρραβώνος;

Αλέκος: Σήμερα, δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία

ατμόσφαιρα.

Διάσημοι διάλογοι:

Άννα: Έλα, καλέ μπαμπά, άφησέ με να πάω στο πάρτι. Αφού δεν είναι

νυχτερινό, απογεματινό είναι.

Θεόδωρος: Είπα όχι.

Άννα: Τσάι είναι.

Θεόδωρος: Ας είναι και φασκόμηλο.

29

Τίτλος: Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα[9]

Χρονιά:1965

Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας

Σενάριο: Γιώργος Τζαβέλλας

Μουσική Επιμέλεια: Κώστας Καπνίσης

Παραγωγή:Θ. Δαμασκηνός- Β. Μιχαηλίδης

Υπόθεση

Ο Αντωνάκης είναι διευθυντής σε ένα υπουργείο και δέχεται ένα τηλεφώνημα

από το δικηγόρο της πρώην γυναίκας του και ενημερώνεται ότι το σπίτι, όπου

έμεναν, κατεδαφίζεται. Εκείνος ήθελε να πάει να το δει για μια τελευταία

φορά και, αναπολώντας τις στιγμές που πέρασε εκεί, του έρχεται στο μυαλό

του η πρώην γυναίκα του και αρχίζει η βασική πλοκή του έργου, χωρίς

αφηγήσεις από αυτή την αναδρομή. Ο Αντωνάκης τότε δεν ήταν διευθυντής,

αλλά ένας απλός

υπάλληλος του

υπουργείου. Η Ελένη, η

γυναίκα του, ήταν μια

αμόρφωτη, καλοσυνάτη

και υπάκουα γυναίκα. Ο

Αντωνάκης ήταν πολύ

αυστηρός μαζί της, και

την είχε σαν δούλα μέσα

στο σπίτι. Παρόλα αυτά,

δεν την είχε παντρευτεί

ακόμα, αν και είχαν 10

χρόνια σχέση. Για αυτό

τον λόγο η Ελένη ήταν

πολύ θλιμμένη, καθώς

επίσης ήταν και δακτυλοδεικτούμενη στη γειτονιά, ειδικά από τη γειτόνισσά

τους, την Αγλαΐα, που συνεχώς την προσέβαλε. Ο Αντωνάκης δε συζήταγε

ποτέ για γάμο. Μάλιστα, δεν είχε γνωρίσει και ποτέ την Ελένη στους τέσσερις

φίλους του.

30

Ατάκες:

Αντωνάκης: Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!

Αντωνάκης: Λόγω της ημέρας...

Χτίστης: Μπούρδα Καραβάγγο το φελέκι σου... Ειδοποία ρε ότι αρχινάμε

γκρέμισμα, ειδοποία...

Χτίστης: Βάστα το φελέκι Καραβάγγοοο! Άνθρωποι από κάτω..

Ιάσων: Τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι ο άνθρωπος; Ένα τίποτα!

Χήρα: Αμ, δεν το 'φαγες το αρνί, Μιχαλάκη μου, σ' έφαγε...

Αντωνάκης: Αυτό που σου λέω

Διάσημοι διάλογοι:

Ελένη: Αυτό που σου λέω εγώ.

Αντωνάκης: Σύνελθε Ελένη.

Ελένη: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη.

Αντωνάκης: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω

τίποτα. Παίρνω αυτή τη

στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.

Ελένη: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου… δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το

καπελάκι μου» και «παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι

σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.

Αντωνάκης: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω... Φεύγωωωω..

31

Τίτλος : Καλώς ήρθε το δολάριο[10]

Έτος: 1967

Πρεμιέρα: 23 Οκτωβρίου 1967

Διάρκεια: 103'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Orwo Hellas , Ανζερβός

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Σπανός

Συγγραφέας: Αλέκος Σακελλάριος , Χρήστος Γιαννακόπουλος

Παραγωγός: Γιώργος Ζερβός

Φωτογραφία: Karlheinz Hummel

Ηθοποιοί: Γιώργος Κωνσταντίνου (Φίλιππος), Νίκη Λινάρδου, Αλέκος

Τζανετάκος, Τζόλυ Γαρμπή, Ορφέας Ζάχος, Σάσα Καστούρα, Νίκος

Φέρμας, Στέλλα Στρατηγού, Σωτήρης Μουστάκας

Υπόθεση:

Ένας αξιοπρεπής και συνετός νέος καθηγητής, ο Φίλιππος,

προκειμένου να συμπληρώσει

το πενιχρό του εισόδημα,

παραδίδει μαθήματα αγγλικής

σε δύο κορίτσια, τη Τζίνα και

τη Λίζα, που δουλεύουν σε

ένα μπαρ της Τρούμπας, για

να μπορούν να συνεννοούνται

κάπως με τους ναύτες του

6ου αμερικανικού στόλου. Μια

μέρα που οι κράχτες

απεργούν και το μπαρ μένει

άδειο, η ιδιοκτήτρια, η μαντάμ

Φούλη, πείθει τον Φίλιππο να

κάνει τον κράχτη. Ο καθηγητής τρέχει στο λιμάνι και παρά την προφανή

αδεξιότητά του, κατορθώνει να γεμίσει ασφυκτικά το μπαρ με ναύτες.

Αναδεικνύεται μεγάλο ταλέντο σαν κράχτης και διαπιστώνει πως μια τέτοια

δουλειά είναι χίλιες φορές πιο αποδοτική από αυτήν του καθηγητή.

32

Ατάκες:

Φίλιππος (Κωσταντίνου): Να πούμε αύριο στις 2.00.

Τζίνα (Καστούρα): Στις 2.00 δεν θα μπορέσω. Έχω ραντεβού με τον κύριο

Αριστοτέλη.

Φίλιππος: Τότε να πούμε στις 4.00.

Τζίνα: Και στις 4.00 δεν θα μπορέσω. Έχω ραντεβού με τον κύριο Πλάτων.

Φίλιππος: Λοιπόν να μου το θυμηθείτε. Αυτηνής δεν θα της γλυτώσει

φιλόσοφος για φιλόσοφος.

Λίζα (Λινάρδου): Δε μου λέτε, το βράδυ τι κάνετε;

Φίλιππος: Το βράδυ; Κοιμάμαι. Τι άλλο να κάνω;

Λίζα: Βλέπεις; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Σταύρος (Φέρμας): Είστε διπλωματούχος της αγγλικής;

Φίλιππος: Βεβαίως.

Σταύρος: Δύσκολη γλώσσα η ριμάδα. Εγώ άμα την ακούω και τη μιλάνε,

απορώ πως συνεννοούνται μεταξύ τους.

Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα

Φίλιππος: Για πέστε μου τώρα, πώς είναι ο "κήπος" στα αγγλικά;

Τζίνα: Γκα..

Λίζα: Γκα... γκα...

Τζίνα: Γκάρντεν!

Φ: Μπράβο. Αετός είσαι. Λοιπόν προσέξτε! Πώς θα πούμε "ο κήπος είναι

ανθηρός";

Μαντάμ Φούλη (Καλουτά): Για στάσου κύριε καθηγητά. Τέτοια τους

μαθαίνεις;

Φίλιππος: Μα από τον κήπο θα ξεκινήσουμε για να προχωρήσουμε στα

ενδότερα της αγγλικής.

Μαντάμ Φούλη: Μάλλον δεν το 'πιασες το νόημα κύριε καθηγητά μου.

Φαντάσου... κατεβαίνουν τα ναυτάκια, κοιτάνε δεξιά, κοιτάνε αριστερά,

βλέπουν τις κοπελίτσες, μπάι-μπάι τους λένε. Κάτι δεν πρέπει να τους πούνε

κι αυτές; Πλησιάζει ένας μια κοπελίτσα, την παλαμαριάζει και της λέει

"χάλοου μπέιμπι". Ε, τώρα τι θέλεις να του πει η κοπελίτσα; "Ο κήπος είναι

ανθηρός"; Πάει;

33

Φίλιππος: Δεν πάει. Για να πούμε του στραβού το δίκιο, δεν πάει καθόλου,

δηλαδή. Λοιπόν, κατάλαβα κυρία μου. Ανοίξτε τα τετράδια και γράψτε στα

ελληνικά αυτά που θα σας πω "Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα",

"καθήστε να σας περιποιηθούμε", "απλώστε τα ξερά σας και πιάστε ό,τι

βρείτε".

Μαντάμ Φούλη: Α, γεια σου! Αυτός είσαι! Το 'πιασες το νόημα!

34

Τίτλος: Χτυποκάρδια στο θρανίο[11]

Έτος: 1963

Διάρκεια: 109'

Είδος: Αισθηματική

Εταιρία παραγωγής: Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης , Birsel Film

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική σύνθεση: Μάνος Χατζιδάκις

Παραγωγός: Κλέαρχος Κονιτσιώτης

Φωτογραφία: Αριστείδης Καρύδης-Φουκς

Σκηνικά: Πέτρος Καπουράλης

Ηθοποιοί: Αλίκη Βουγιουκλάκη (Λίζα Πετροβασίλη Παπαδοπούλου),

Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Δημήτρης Παπαδόπουλος) , Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος (Νικητέας, καθηγητής Αρχαίων) , Λάμπρος

Κωνσταντάρας (Λεωνίδας Πετροβασίλης, πατέρας Λίζας) , Τζόλυ

Γαρμπή (Τασία) ,

Υπόθεση :

Η Λίζα Πετροβασίλη κάνει την άρρωστη για να μην πάει σχολείο. Έτσι

θα γνωρίσει και θα παντρευτεί τον καθηγητή, γιατρό, Δημήτρη

Παπαδόπουλο, εγκαταλείποντας το σχολείο στην τελευταία τάξη. Οι

υποχρεώσεις όμως της συζυγικής ζωής θα κάνουν τη Λίζα να νοσταλγήσει τα

ανέμελα σχολικά

χρόνια και θα

πάρει την απόφαση

να γραφτεί στην

τελευταία τάξη,

κρυφά από τον

άντρα της. Όμως

δεν τα πάει καλά

στις σπουδές της

και δέχεται τη

βοήθεια ενός

προγυμναστή, που της σύστησε ο φιλόλογος της. Σύντομα όμως οι συχνές

απουσίες της από το σπίτι κινούν τις υποψίες του άντρα της, που νομίζει ότι

35

τον απατάει και οι κρυφές συναντήσεις της με τον καθηγητή, που την

προγυμνάζει για το σχολείο φαίνονται να επιβεβαιώνουν τις υποψίες του...

Ατάκες:

Λίζα (Βουγιουκλάκη): Και πού το ξέρετε ότι είμαι εντελώς καλά; Επειδή σας

το είπα εγώ; Δηλαδή, αν σας έλεγα να μου κόψετε το πόδι, θα μου το κόβατε;

Πού το ξέρετε ότι είμαι εντελώς καλά; Με εξετάσατε; Μου κοιτάξατε το

λαιμό; Μου βάλατε το αυτί σας στην πλάτη μου, να σας πω "τριάντα-τρία,

τριάντα-τρία, τριάντα-τρία"; Ορίστε λοιπόν, εξετάστε με! Όχι να λέμε ό,τι

θέλουμε και να 'μαστε δυο μέτρα καθηγητές!

Ναυσικάαα

Φιλόλογος (Παπαγιαννόπουλος): Καλημέρα σας, δεσποινίς Πετροβασίλη!

Λίζα: Καλημέρα σας.

Φιλόλογος: Α! Να με συγχωρείτε. Αρχίσαμε το μάθημα, χωρίς να σε

περιμένουμε.

Λίζα: Δεν πειράζει, κύριε καθηγητά. Κάντε τη δουλειά σας. Εγώ δεν

παρεξηγώ. Ξένοι είμαστε τώρα;

Φιλόλογος: Μάθημα ξέρεις;

Λίζα: Ξέρω, ξέρω.

Φιλόλογος: Ε.. λέγε, λέγε...

Λίζα: Ναυσικάααα... Ναυσικάααα.... Ναυσικάααα....

Φιλόλογος (Παπαγιαννόπουλος): Έλα εδώ παιδί μου. Για πάρε να διανείμεις

τους ελέγχους... Όχι αυτούς. Άστους αυτούς... Θα τους δώσω εγώ ο ίδιος. Θα

τους δώσω με φάπες!

(Στο ζαχαροπλαστείο, περιμένοντας την Λίζα Πετροβασίλη)

Λάβδας (Κωσταντίνου): Δε μου λες; Εσείς [κομπιάζει] εδώ φτιάχνετε ένα

που είναι, έτσι όλο σαντιγύ, που έχει από κάτω σοκολάτα... όχι, από πάνω

σοκολάτα... και έχει πάλι το... και είναι όλο [κομπιάζει] μέσα σ´ ένα γυάλινο

μπωλ...

Σερβιτόρος: Ααα, προφιτερόλ κύριε!

Λάβδας: Πώς το ´πες;

36

Σερβιτόρος: Προφιτερόλ.

Λάβδας: Προφιτερόλ...

Σερβιτόρος: Όχι προφιτερόλ, προφιτερόλ.

Λάβδας: Τροφιτερόλ...

Σερβιτόρος: Όχι τροφιτερόλ, προφιτερόλ κύριε. Να σας το μάθω...

Λάβδας: Όχι... Δε θέλω να το μάθω... Θέλω να το φάω!

Σερβιτόρος: Μάλιστα κύριε. Ένα προφιτερόλ.

Λάβδας: Και που´ σαι... Δε μου λες; Αυτό το φροφ... πόσο κάνει;

Σερβιτόρος: Εφτά δραχμές κύριε.

Λάβδας: Εφτά δραχμές; Γιατί εφτά δραχμές;

Σερβιτόρος: Ε, είναι βλέπετε γλυκό σπέσιαλ.

Λάβδας: Α, είναι γλυκό σπέσιαλ. Δηλαδή τις [κομπιάζει] πάστες πόσο τις

έχετε;

Σερβιτόρος: Τέσσερις δραχμές κύριε.

Λάβδας: Τέσσερις δραχμές. Μάλιστα... Φέρε μου... ένα γλυκύ βραστό!

Σερβιτόρος: [Τσαντισμένα] Μάλιστα κύριε.

Λάβδας: Ε, και που είσαι...;

Σερβιτόρος: Δύο!

Προγυμναστής: Τι δύο;

Λάβδας: Ο γλυκύ βραστός, κύριε! Δύο κάνει!

Λίζα: Εσείς μάλλον, θα είστε ο κύριος Λάβδας.

Λάβδας (Κωσταντίνου): Μάλιστα κυρία μου. Κι εσείς;

Λίζα: Πετροβασίλη. Λίζα Πετροβασίλη.

Λάβδας: Τα συγχαρητήρια μου δεσποινίς!

Λίζα: Γιατί;

Λάβδας: Που είσαστε... όπως είστε. Γιατί είστε... τέλος πάντων. Εγώ αλλιώς

σας φανταζόμουνα. Μόλις σας πρωτοείδα, είπα... "Ω ρε μάνα μου"!

(και λίγο αργότερα)

Λίζα: Θα μου επιτρέψετε να σας δώσω μια μικρή προκαταβολή.

Λάβδας: Ε, όχι δα... ακόμα δεν αρχίσαμε τα μαθήματα.

Λίζα: Δε βαριέστε... μικροπράγματα.

Λάβδας: Όχι... σας παρακαλώ... με φέρνετε σε... Ευχαριστώ. Χιλιάρικο!

Ολόκληρο! Είναι η πρώτη φορά που παίρνω ολόκληρο χιλιάρικο. Τι ωραίο

νόμισμα! Σαν ηλιοβασίλεμα είναι!

37

Τίτλος: Μία Ιταλίδα στην κυψέλη[12]

Έτος: 1968

Πρεμιέρα: 28 Οκτωβρίου 1968

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Σενάριο: Ντίνος Δημόπουλος

Μουσική σύνθεση: Νίκος Μαμαγκάκης

Συγγραφέας: Νίκος Τσιφόρος , Πολύβιος Βασιλειάδης

Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης

Ηθοποιοί: Μάρω Κοντού (Μπιάνκα) , Αλέκος

Αλεξανδράκης (Αντώνης), Γιάννης Βογιατζής (Πολυκράτης

Σπανός), Κατερίνα Γιουλάκη (Τούλα Σπανού) ,Δημήτρης

Νικολαϊδης (Παναγιώτης), Καίτη Παπανίκα (Ρενέ), Γιώργος

Γαβριηλίδης (Τζων Μπάρκερ, πρόξενος), Ηλέκτρα Καλαμίδα (μητέρα)

Υπόθεση:

Ένας νεαρός φοιτητής έρχεται από την Ιταλία και παρουσιάζει στην

αδερφή του τη

μνηστή του ως

Ιταλίδα, επειδή η

πρώτη επέμενε

να μην

παντρευτεί

Ελληνίδα. Το

ζευγάρι όμως, σε

συνεργασία με

τον

ταλαιπωρημένο

σύζυγο της

αυστηρής

αδερφής, θα

καταφέρει να της

αλλάξει γνώμη.

38

Ατάκες:

Τζων (Γαβριηλίδης): Η ζωή κυρία μου, είναι έρημος. Έρημος αχανής. Κι

εσείς να βρείτε έναν άνθρωπο, να περπατήσετε μαζί του μέχρι το τέρμα.

Μαμά (Καλαμίδα): Ποιο τέρμα; Το τέρμα Ιπποκράτους;

Πολυκράτης (Βογιατζής): Αγαπητή μου, μην εξάπτεσαι. Το γράμμα μας ήταν

απόλυτα σαφές. Αν παντρευτείς Ελληνίδα, αποπέμπεσαι! Αν παντρευτείς

ξένη, ανοίγεις επιστημονικό εργαστήριο.

Μαμά: Καλέ δεν είναι τέτοιο παιδί ο Αντώνης μου. Ξέρεις πως πειθαρχεί

στην αδελφή του;

Τζων: Όλοι πειθαρχούν σε είκοσι εκατομμύρια μαμά. Κι εγώ επίσης.

Μπιάνκα (Κοντού): Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;

Παναγιώτης (Νικολαΐδης): Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.

Μπιάνκα: Γιατί;

Παναγιώτης: Έ, βλέπεις, το άνοιξα με λοστό!

(Η Μπιάνκα κάνει την πρώτη της εμφάνιση στους συγγενείς του Αντώνη,

μιλώντας άπταιστα Ιταλικά!)

Τούλα (Γιουλάκη): Παντρεύτηκε ο Αντώνης; Και δεν μας το έγραψε;

Μπιάνκα (Κοντού): Σκούζει;

Πολυκράτης: Σκούζει από τώρα;

Τούλα: Ίδια η Σοφία Λόρεν.

Αντώνης (Αλεξανδράκης): Ε, μα έχουνε και μια μικρή συγγένεια.

Τούλα: Αλήθεια;

Αντώνης: Ναι. Από το γιο του Μουσολίνι.

Αντώνης: Πόσον καιρό είσαστε παντρεμένοι, Πολυκράτη;

Πολυκράτης: 22 μήνες, 4 ημέρες και κάτι ώρες.

Αντώνης: Α, κατάλαβα. Για να τις μετράς, πάει να πει ότι δεν είσαι καθόλου

ευχαριστημένος. Μόνο οι φυλακισμένοι μετράνε τις μέρες τους.

Πολυκράτης: Ναι, αλλά ο φυλακισμένος λέει "έκανα 22 μήνες, θα κάνω

άλλους 6, απολύομαι". Ο παντρεμένος τι να πει;

39

Τίτλος: Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο[13]

Είδος: Κωμωδία

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Σακελλάριος Αλέκος

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Πρωταγωνιστούν: Βουγιουκλάκη Αλίκη, Παπαμιχαήλ

Δημήτρης, Παπαγιαννόπουλος Διονύσης, Τσαγανέας Χρήστος, Μακρής

Ορέστης, Ζαρόκωστα Μέλπω, Λινάρδου Νίκη, Γώγου Κατερίνα, Κρεββατά

Μαρίκα, Μαντζουράνη Άννα, Γαβριηλίδης Γιώργος, Μορίδης Θόδωρος,

Μεταξά Μαίρη, Χρέλια Γοργώ, Παλιεράκης Παντελής, Μπέρτος Γιάννης

Υπόθεση:

Ο γοητευτικός καθηγητής της Φιλολογίας Πάνος Φλωράς θα

προσληφθεί

δοκιμαστικά σε

ένα ιδιωτικό

Κολλέγιο

Θηλέων, με

κακομαθημένες

μαθήτριες της

υψηλής

κοινωνίας, που

κάνουν τη ζωή

δύσκολη στους

καθηγητές

τους.

40

Ατάκες:

Κύριος Διευθυντής: ... του Θεμιστοκλέους, βεβαίως-βεβαίως!

Γυμναστής Γκίκας:Θα κάνουμε, λοιπόν, την ανατασούλα μας, ωραία-ωραία…

Γιαδικιάρογλου: Καλή σταδιοδρομία, επ' αγαθώ της κοινωνίας, βεβαίως-

βεβαίως.

Λίζα Παπασταύρου: Για να είμαι ειλικρινής, εγώ απ' όλο αυτό το κατεβατό

μόνο το Παλλάς ξέρω.

Πάνος Φλωράς: Το ξέρεις;

Λίζα Παπασταύρου: Το ξέρω. Το ξέρω δηλαδή γιατί έχω πάει.

Πάνος Φλωράς: Είπες τίποτα, παιδί μου;

Λίζα Παπασταύρου: Όχι, απλώς εμούγκρισα. Έτσι είμαι εγώ: στα διαλείμματα

μουγκρίζω. Δικαίωμά μου δεν είναι;

Πάνος Φλωράς: Ασφαλώς! Και δικαίωμά σου και υποχρέωσή σου είναι να

θυμάσαι πού και πού τη μητρική σου γλώσσα.

41

Τίτλος: Ζητείται ψεύτης[14]

Έτος: 1961

Πρεμιέρα: 17 Απριλίου 1961

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Μουσική σύνθεση: Γεράσιμος Λαβράνος

Συγγραφέας: Δημήτρης Ψαθάς

Παραγωγός: Κλέαρχος Κονιτσιώτης

Ηθοποιοί: Ντίνος Ηλιόπουλος , Άννα Κυριακού , Θανάσης Βέγγος , Παντελής

Ζερβός , Δημήτρης Νικολαϊδης , Μάρθα Καραγιάννη , Πόπη Λάζου , Άγγελος

Μαυρόπουλος , Περικλής Χριστοφορίδης , Μαργαρίτα Αθανασίου , Κάτια

Αθανασίου , Δήμητρα Σερεμέτη , Μαργαρίτα Γεράρδου , Γιάννης

Μπέρτος , Παναγιώτης Καραβουσάνος , Νίκος Θηβαίος , Παύλος

Καταπόδης , Βάσος Κωστής , Ν.Καλαϊτζίδης , Γρηγόρης Μπιθικώτσης

(τραγούδι)

Υπόθεση:

Ο πολιτευτής Θεόφιλος Φερέκης προσλαμβάνει για γραμματέα του τον

Θεόδωρο Πάρλα, τον

επιλεγόμενο και ψευτο-

Θόδωρο, που του

ικανοποιεί την ανάγκη να

κουλαντρίζει τους

ψηφοφόρους και να τους

υπόσχεται «λαγούς με

πετραχήλια». Οι ψευτιές

του Θεόδωρου δεν

αργούν να γίνουν μπελάς

για τον Φερέκη, ιδίως

όταν μπλέκεται και η

γυναίκα του, η οποία

προσπαθεί με δικά της

ψέματα να συγκαλύψει το δεσμό της με τον καλύτερο φίλο του άντρα της.

42

Ατάκες:

Δικηγόρος: Ε, τι θα κάνεις. Πολιτικό γραφείο έχει ο άνθρωπος. Εκεί

μαζεύονται οι φίλοι του, οι ψηφοφόροι του. Ο ένας ζητάει το ένα, ο άλλος το

άλλο. Έχει ανάγκη από έναν ιδιαίτερο.

Θόδωρος (Ηλιόπουλος): Γιατί, δεν έχει;

Δικηγόρος: Έχει έναν άλλο, αλλά του τα έχει κάνει μούσκεμα.

Θόδωρος: Ε, και μένα τι με θέλει; Να πάω να τα στεγνώσω;

Θόδωρος: Οι φίλοι μου με φάγανε. Τι κάθεσαι εδώ στην επαρχία και

σπαταλάς τα ψέματά σου; Τρέχα στην Αθήνα που έχουν μεγαλύτερη πέραση,

για να προκόψεις.

Τζένη (Κυριάκου): Και τι επάγγελμα κάνατε μέχρι τώρα;

Θόδωρος: Ψευδομάρτυρας.

(και λίγο πιο μετά)

Θόδωρος: Έκανα και δημοσιογράφος.

Τζένη: Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;

Θόδωρος: Στην "Αλήθεια"!

Φερέκης (Ζερβός): Θα σε τσακίσω.

Θόδωρος: Άκουσον μεν, τσάκισον δε.

Θόδωρος: Κυρία μου, η μετάθεση του κουνιάδου σας τακτοποιήθηκε!

Κυρία: Μα πέθανε!

Θόδωρος: Α, σας το 'πανε ε; Έτσι άγαρμπα; Λυπάμαι κυρία μου. Ενώ εμείς

κάναμε τα πάντα για την μετάθεση, ο Ύψιστος θέλησε να τον μεταθέσει

αλλού.

Τζένη: Για πέστε μου κύριε Θόδωρε, πώς καταφέρατε και κατακτήσατε τόσες

πολλές γυναίκες;

Θόδωρος: Με το μάτι. Έχω ένα ειδικό βλέμμα, που δεν αντέχει σ' αυτό καμία

γυναίκα. Αφού να φανταστείτε, μία φορά κοίταξα έτσι μια καλόγρια και πέταξε

τα ράσα!

Τζένη: Και πώς είναι αυτό το βλέμμα;

Θόδωρος: Να είναι... είναι κάπως έτσι.

(την κοιτάζει με ύφος γόη)

Τζένη: Αχ... μη, μη κύριε Θόδωρε. Δε ξέρω τι έπαθα. Ζαλίστηκα.

Θόδωρος: Θα έβαλα μεγάλη δόση.

Θόδωρος: Σκοτώστε με κύριε Φερέκη. Θα σας ευγνωμονώ για όλη μου τη

ζωή.

43

Τίτλος : Η Χαρτοπαίχτρα[15]

Έτος: 1964

Πρεμιέρα: 28 Δεκεμβρίου 1964

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας

Συγγραφέας: Δημήτρης Ψαθάς

Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Ηθοποιοί: Ρένα Βλαχοπούλου (Αλέκα) , Λάμπρος Κωνσταντάρας, Κώστας

Βουτσάς , Λίλη Παπαγιάννη , Χλόη Λιάσκου , Γιώργος

Βρασιβανόπουλος , Σαπφώ Νοταρά , Νίκος Φέρμας , Άγγελος

Μαυρόπουλος , Περικλής Χριστοφορίδης , Κώστας Ναός , Νικήτας

Πλατής , Γιάννης Μπέρτος , Νάντα Τζάκα , Εύα Μπάρτον , Νάσος

Κεδράκας , Όλγα Μάγερ , Γιώργος Λουκάκης , Θάνος Μαρτίνος , Ραφαήλ

Ντενόγιας , Φώτης Μεταξόπουλος (χορευτής) , Βίκυ Τζινιέρη (χορεύτρια)

Υπόθεση:

Μια αδιόρθωτη χαρτοπαίχτρα, η Αλέκα (Ρένα Βλαχοπούλου), οδηγείται

ένεκα του πάθους της σε διάφορες παρεξηγήσεις. Ο άνδρας της (Λάμπρος

Κωνσταντάρας),

προκειμένου να

τη συνεφέρει,

αρχίζει να

φλερτάρει με μια

συμπαίχτριά της

(Λίλη

Παπαγιάννη).

Τα παιδιά όμως

του ζευγαριού

(Χλόη Λάσκου

και Κώστας

Βουτσάς) δεν

γνωρίζουν τις προθέσεις του πατέρα τους και ανησυχούν για την τύχη της

οικογένειας.

44

Ατάκες:

Εγώ τα πονάω τα λεφτά του ανδρός μου

Ανδρέας (Κωνσταντάρας): Χίλιες πεντακόσιες δραχμές για απορρυπαντικά;

Τι λέτε ρε παιδιά; Σαν πολλά παράσιτα μαζευτήκαμε εδώ μέσα.

Αλέκα (Βλαχοπούλου): Α... Όλα κι όλα. Εγώ τα πονάω τα λεφτά του ανδρός

μου.

Ανδρέας: Τώρα μάλιστα! Λοιπόν, λέγε τι θέλεις;

Αλέκα: Ε... πού είχαμε μείνει;

Ανδρέας: Στα λεφτά του ανδρός σου.

Αλέκα: Εγώ... λεφτά θέλω.

Ανδρέας: Πάλι λεφτά;

Αλέκα: Ε, να... να πληρώσω το ψυγείο.

Ανδρέας: Καλά... λεφτά για το ψυγείο σ' άφησα.

Αλέκα: Ε, πλήρωσα την δόση των χαλιών.

Ανδρέας: Και για τα χαλιά σ' άφησα λεφτά.

Αλέκα: Ε... πλήρωσα την μοδίστρα.

Ανδρέας: Και για τη μοδίστρα σου άφησα λεφτά.

Αλέκα: Ε... πλήρωσα το ηλεκτρικό, το νερό, το τηλέφωνο...

Ανδρέας: Και τα λεφτά του τηλεφώνου, τι τα έκανες;

Αλέκα: Τα 'χασα στα χαρτιά... Αλλά κοίτα, είχα γκίνια αυτό το μήνα. Τον άλλο

μήνα θα αλλάξει το γούρι.

Αλέκα: Ανάποδε. Στριμμένε. Τώρα τι να σου πω; Έχω τη γκίνια μου, έχω τη

γρουσουζιά μου, έχω και σένα από πάνω. Έτσι μου 'ρχεται να τα μαζέψω και

να πάω να κλειστώ σε... μια λέσχη, να μη σε βλέπω.

Αλέκα: Άει παράτα με. Μου φτάνει η χασούρα μου σήμερα. Βρε τι διάολο, να

μη πιάσω κάτω από φουλ;

Λάκης (Βουτσάς): Ε, κι είναι κακό αυτό καλέ μαμά;

Αλέκα: Καταστροφή! Γιατί νομίζοντας ότι έχω καλό φύλλο, ξεγελιόμουνα,

χτυπούσα και οι άλλοι είχαν καλύτερο από μένα.

Λάκης: Δηλαδή...

Αλέκα: Δηλαδή, το 'χω προσέξει. Όταν έχω καλό φύλλο, πάντα χάνω!

Πρόεδρος (Ντενογιάς): Τι σπίτι ήταν αυτό που παίζατε, κατηγορουμένη;

Αλέκα: Της κυρία Παπαρήγα. Δεν το ξέρετε; Αφού και εσείς παίζατε μαζί

μας.

45

Πρόεδρος: Σιωπή.

Αλέκα: Κύριε πρόεδρε... τι σιωπή; Αφού ρωτάτε, απαντώ. Να μη ρωτάτε, για

να μην απαντώ.

Πρόεδρος: Κυρία μου πρέπει να καταλάβετε ότι εδώ είναι δικαστήριο.

Αλέκα: Καλά, πάσο.

46

Τίτλος : Η Βίλα των οργίων[16]

Έτος: 1964

Πρεμιέρα: 17 Οκτωβρίου 1964

Διάρκεια: 105'

Είδος: Κωμωδία

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Σενάριο: Γεράσιμος Σταύρου

Μουσική σύνθεση: Γιώργος Μουζάκης

Φωτογραφία: Παύλος Φιλίππου , Κώστας Φιλίππου

Ηθοποιοί: Λάμπρος Κωνσταντάρας, (Χάρης Ζάβαλος), Κάκια

Αναλυτή (Βιολέτα Σιγανοπούλου), Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος (υπομοίραρχος), Ανδρέας Ντούζος(Αλέκος), Γιάννης

Βογιατζής, (Αντώνης, υπενωμοτάρχης), Χρήστος Πάρλας (Γιώργος,

δημοσιογράφος), Μέλπω Ζαρόκωστα (Εύα), Άρης Μαλλιαγρός, Δημήτρης

Νικολαϊδης (Ερρίκος), Ρίτα Μουσούρη (κα Τσεφτσερίδου), Σούλη

Σαμπάχ (Λουκία), Μαρία Μπονέλου, Δημήτρης Μπισλάνης, Χρήστος

Δοξαράς (Ανδρόνικος ο θαυματουργός), Γκόλφω Μπίνη (κυρά Ματώ), Νίκος

Τσούκας (Αποστόλης, χωροφύλακας), Λίλιαν Σουρτζή, Αλέκος

Τζανετάκος (Θωμάς), Μανώλης Χιώτης(τραγούδι), Μαίρη Λίντα (τραγούδι)

Υπόθεση:

Ο Χάρης Ζάβαλος, διευθυντής μιας μεγάλης εταιρίας και υποψήφιος

βουλευτής,

συλλαμβάνεται από την

χωροφυλακή, εν αδαμιαία

περιβολή, με την ερωμένη

του Εύα στην "Βίλλα των

Οργίων" της μαντάμ

Δόμνας. Η ύπαρξη ενός

μυστικού καρνέ, με τα

τηλέφωνα όλων των

επώνυμων και

παρανόμων πελατών της

θα μπερδέψει ακόμα

περισσότερο τα

πράγματα.

47

Ατάκες :

Αστυνόμος: Τι το κάναμ' εδώ, αμέρικαν μπαρ;

Διάσημοι διάλογοι:

Υπομοίραρχος (Παπαγιαννόπουλος): Εμείς, μ' όλους μπορούμε να τα

βάλουμε. Είμαστε εξουσία. Με όλους, εξόν απ' το θεό. Βρε εμείς κρατάμε

ολάκερη την κοινωνία στα χέρια μας. Έτσι. Σαν μια πιατέλα.

Αστυφύλακας (Τσούκας): Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε. Και τι έχει μέσα η

πιατέλα;

Υπομοίραρχος: Λογιώ-λογιώ μεζέδες. Πορτοφολάδες, καφετζούδες,

φονιάδες, παρδαλές, ψευτοάγιους... απ' όλα τα σχέδια. Και ποια είναι η

δουλειά μας, εμάς;

Αστυφύλακας: Ποια είναι, κύριε υπομοίραρχε;

Υπομοίραρχος: Τσιμπάμε τον ένα, τσιμπάμε τον άλλο, τσιμπάμε τον παράλλο..

Αστυφύλακας: Μέχρι να αδειάσει η πιατέλα..

Υπομοίραρχος: Όχι! Η πιατέλα δεν αδειάζει ποτέ! Δουλειά μας να τσιμπάμε,

δουλειά της να γεμίζει.

Υπομοίραρχος: Εεεπ! Εγώ είμαι ο νόμος!

Ζάβαλος (Κωνσταντάρας): Ποιος να μου το 'λεγε, πως για να ντυθώ, θα

ήθελα ημερήσια διαταγή. Ποιος; ...Εγώ! Ο Χάρης Ζάβαλος!

Μαντάμ Δόμνα (Μουσούρη): Σας παρακαλώ, κύριε Ζάβαλε, πέστε μου. Τι να

το κάνω αυτό το καρνέ; Πρέπει να εξαφανιστεί. Είναι πολύ επικίνδυνο...

Ζάβαλος: Ε τι να σας πω μαντάμ. Φάτε το.

Μαντάμ Δόμνα: Να φάω κοτζάμ καρνέ;

Ζάβαλος: Μωρέ, άλλοι έχουν καταβροχθίσει ολόκληρες βιβλιοθήκες!

Μαντάμ Δόμνα: Σας παρακαλώ, μιλάτε μου στον πληθυντικό, θα με

υποχρεώσετε!

Ζάβαλος: Αυτό το καταραμένο καρνέ, είναι ατομική βόμβα. Μπορεί να

γκρεμίσει τα στηρίγματα της κοινωνίας.

Βιολέτα (Αναλυτή): Εσένα δηλαδή.

Ζάβαλος: Εμένα κι άλλα εκατό στηρίγματα. Έχεις ιστορικές ευθύνες. Λίγο να

φερθείς επιπόλαια, θα γίνεις αιτία παγκοσμίου καταστροφής. Άμα πέσουμε

εμείς, γκρεμίζεται η κοινωνία. Όποτε θα βουλιάξουνε μαζί και τα Βαλκάνια.

Κι άμα βουλιάξουν τα Βαλκάνια... πάει κι η Ευρώπη... πάει η Ασία, πάει κι η

Αμερική.

Βιολέτα: Τότε παντρέψου με, να σώσεις την υδρόγειο!

48

Πεθερός (Μαλλιαγρός): Η δεσποινίς; Ποια είναι η δεσποινίς, Χάρη;

Ζάβαλος: Η δεσποινίς Σιγανοπούλου είναι... κόρη του μεγάλου

Ελληνοαμερικάνου επιχειρηματίου... Τζιμ Σιγκανό...

Πεθερός: Λείπετε πολλά χρόνια στο εξωτερικό, δεσποινίς;

Βιολέτα: Στο εσωτερικό με είχανε.

Ζάβαλος: Ε..., εσωτερική. Εσωτερική θέλει να πει.

Μνηστή: Α, στο κολλέγιο του Ψυχικού.

Βιολέτα: Όχι. Στου Αβέρωφ.

Πεθερός: Τι επιχειρήσεις αντιπροσωπεύει ο μπαμπάς σας;

Ζάβαλος: Ασφαλιστικές.

Μνηστή: Και η δεσποινίς Σιγκανό, ασχολείται με τις ασφάλειες;

Βιολέτα: Όχι, η Ασφάλεια ασχολείται μαζί μου.

49

Τίτλος : Αχ αυτή η γυναίκα μου[17]

Έτος: 1967

Θεατρικός τίτλος: Αχ αυτή η γυναίκα μου

Είδος: Κωμωδία

Θέατρο: Μινώα

Περίοδοι παραστάσεων: 1967

Τόπος: Αθήνα

Συγγραφέας: Νίκος Τσιφόρος , Πολύβιος Βασιλειάδης

Μετάφραση:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Σκηνικά: Γιώργος Ανεμογιάννης

Κοστούμια:

Φωτισμοί:

Ηθοποιοί: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δέσποινα

Στυλιανοπούλου, Σαπφώ Νοταρά, Γιώργος Μεσσάλας, Μαρία

Κωνσταντάρου, Πέτρος Λοχαϊτης, Γιώργος Τσιτσόπουλος

Υπόθεση:

Ένας υπάλληλος καλεί σε δείπνο το διευθυντή του ελπίζοντας σε

γρήγορη

προαγωγή.

Όμως η

τυχαία

συνάντηση

του

διευθυντή

με τη

σύζυγο του

υπαλλήλου

του και ο

τσακωμός τους (καθ` ότι αγνοούν ο ένας την ταυτότητα του άλλου) θα έχει

τραγελαφικές συνέπειες.

50

Ατάκες:

Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα!

Νίνα: Μισό λεπτό να σας εξηγήσω εγώ... Εδώ ο κύριός μου, έχει παντρευτεί

την κυρία, αλλά η κυρία είναι και αρραβωνιαστικιά του κυρίου.

Πολυξένη: Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα!

Μπουρλότο!:

Διευθυντής: Δεν ξέρεις τι άνθρωπος είμαι εγώ. Μαζί μου θα έχεις τις

ποδίτσες σου, τα φουστανάκια σου, τις ανέσεις σου. Εγώ είμαι...

Πολυξένη (Νοταρά): Μπουρλότο!

Δημήτρης: Πώς έγινε ο λαγός;

Νίνα (Βουγιουκλάκη): Ένα μικρό αριστούργημα. Η καημένη η μαμά, έβαλε όλα

της τα δυνατά.

Δημήτρης: Το σημαντικό στο στιφάδο, είναι να βάλεις τα κρεμμύδια.

51

Τίτλος: Λόλα[18]

Έτος: 1964

Πρεμιέρα: 17 Φεβρουαρίου 1964

Διάρκεια: 104

Είδος: Δραματική

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Σενάριο: Ηλίας Λυμπερόπουλος

Μουσική σύνθεση: Σταύρος Ξαρχάκος

Φωτογραφία: Νίκος Καβουκίδης

Ηθοποιοί: Τζένη Καρέζη (Λόλα), Νίκος Κούρκουλος (Άρης), Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος (Στέλιος), Παντελής Ζερβός (δεσμοφύλακας), Γιάννης

Βογιατζής, Νίκος Φέρμας (Φαρέας), Λαυρέντης Διανέλλος, Σπύρος

Καλογήρου (Μαύρος), Νάντα Τζάκα, Ανέστης Βλάχος, Αλίκη

Ζωγράφου, Θόδωρος Έξαρχος, Δημήτρης Μπισλάνης, Χρήστος

Δοξαράς, Γιώργος Μαυρογιάννης, Θόδωρος Κεφαλόπουλος

Υπόθεση:

Ο Άρης μετά από τρία χρόνια βγαίνει από τη φυλακή, όπου βρέθηκε

προδομένος από τους συνεργούς του. Δεν έδωσε ονόματα αλλά ονειρεύεται

να εκδικηθεί. Θα συναντήσει ξανά την

Λόλα, τη μεγάλη του αγάπη. Ο Στέλιος

θέλει την Λόλα για τον εαυτό του, γι'

αυτό και πρόδωσε τον Άρη.

Θρασύδειλος από τη φύση του,

προσλαμβάνει ένα μαχαιροβγάλτη, τον

Μαύρο να εκτελέσει τον Άρη. Ο Άρης

ωστόσο θα καταφέρει να βγει ζωντανός

και θα γυρέψει τελικά να πάρει την

εκδίκησή του κλείνοντας τους

λογαριασμούς του με το Στέλιο..

Ατάκα:

Μαύρος: «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη!»

52

Τίτλος :Οι Γερμανοί ξανάρχονται[19]

Σκηνοθεσία: Σακελλάριος Αλέκος

Σενάριο: Σακελλάριος Αλέκος, Γιαννακόπουλος Χρήστος

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Ηθοποιοί: Λογοθετίδης Βασίλης, Τσαγανέα Νίτσα, Λιβυκού Ίλυα, Σμυρνάκη

Μαρίνα, Βαζά Ώρα, Βασιλειάδου Γεωργία , Δημόπουλος Ντίνος, Διανέλλος

Λαυρέντης, Πρωτοπαππάς Εύαγγελος, Ροζάν Λουκιανός, Φωτόπουλος

Μίμης, Τσαγανέας Χρήστος, Ασημακόπουλος Θεόφιλος, Βλαχόπουλος

Γιώργος, Περιτσόπουλος Κώστας, Ιλαντζής Δημήτρης, Στρατηγός Στέφανος,

Καρέτας Γιώργος, Σχοινάς Ιωάννης, Κουλμάσης Ρένος, Τσούχλος Γιώργος,

Καλογήρου Δημήτρης, Φέρμας Νίκος, Κυριαζίδης Σταύρος, Χατζηαντωνίου

Δημήτρης, Λεσέγκο Μιχαήλ, Χειμωνίδης Γιάννης, Οφροσίμοφ Αλέξης,

Χειμαράς Χριστόφορος, Σακελλάριος Αλέκος

Υπόθεση:

Ο Θόδωρος, ένας φιλήσυχος νοικοκύρης που αγανάκτησε από την

εμφύλια φαγωμάρα που διαδέχθηκε την απελευθέρωση από τους Γερμανούς,

πέφτει για έναν μεσημεριανό υπνάκο και βλέπει στον ύπνο του, ότι οι

Γερμανοί ξανάρχονται. Ένα ολοζώντανο όνειρο που θα εξελιχθεί σε εφιάλτη

και θα τον ξαναγυρίσει στις

μέρες που κρυφάκουγε το

ραδιόφωνο που φύλαγαν στο

πηγάδι. Στις μέρες της πείνας

και της ανέχειας που

κυριαρχούσε ο φόβος για τον

Γερμανό κατακτητή. Μια τέτοια

μέρα, Γερμανοί θα μπουκάρουν

στην αυλή του σπιτιού του και

θα τον συλλάβουν μαζί με

άλλους άντρες του σπιτιού...

53

Ατάκες:

Κόρη θόδωρου (Σμυρνάκη): Πάλι σαφρίδια;

Θόδωρος (Λογοθετίδης): Πουλάκι μου, ξέχασες την λαχανίδα; Μπρος,

μπρος... άφησε τα αυτά και κάντε ένα σταυρό στον καλό θεούλη, που έκανε

τον ουρανό με τ' άστρα, της γης με τα λουλούδια και τη θάλασσα με τα

σαφρίδια.

Θόδωρος: Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Αχ... τώρα είναι που θα πούμε το

ψωμί ψωμάκι. Τώρα είναι που θα γίνουμε από την πείνα, σαν τις ζελατίνες για

τις ταυτότητες.

Θόδωρος: Α, ρε κατακαημένε Τζιτζιφρίνγκο. Πώς ήσουνα και πώς έγινες. Α

ρε πού καταντήσαμε... Εσένα δε σ' αρέσαν τα σαφρίδια. Ε, φάε τώρα τον

Τζιτζιφρίνγκο και αύριο - μεθαύριο τρως και το κλουβί.

Διάσημοι διάλογοι

Θόδωρος: Τι κρέας είναι αυτό ρε Ζήση; Ρε Ζήση; Ρε Ζήση; Πού το βρήκες

αυτό το κρέας ρε Ζήση; Που είναι ο Φλοξ ρε Ζήση;

Ζήσης(Πρωτόπαπας): Ε δε σου είπα ότι θα σου πω, βρε Θόδωρε;

Θόδωρος: Τι να μου πεις βρε; Τι να μου πεις; Α, ρε κατακαημένε Φλοξ, τι σου

'μελλε να πάθεις. Δεν ήθελες το ψωμί που σου 'δινα ε; Ήθελες κόκκαλα να

φας ε; Ε, τώρα φουκαρά μου, σίγουρα θα περισσέψουν κόκκαλα, αλλά θα είναι

τα δικά σου

Θόδωρος: Ρε... Χαμηλώστε το ρε παιδιά, που να πάρει ο διάολος. Ο σκοπός

είναι ν' ακούσουμε εμείς το Λονδίνο. Όχι το Λονδίνο εμάς!

Ζήσης: Δηλαδή... για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους...

Θόδωρος: Αμ, βρήκες ρε Ζήση την ώρα, για να βάλεις τα πράγματα στη θέση

τους. Άστα όπως είναι ρε Ζήση. Άστα όπως είναι!

Γιατρός: Ως εδώ καλά τα καταφέρατε. Τώρα το μόνο που θα χρειαστεί, αν

μας γίνει κανένας αιφνιδιασμός, πρέπει να κάνετε όλοι τους τρελούς.

Σύμφωνοι;

Θόδωρος: Όσο γι' αυτό, μην ανησυχείτε. Ποιος λίγο, ποιος πολύ... όλοι την

έχουμε την τρελάρα μας.

54

Τρελός (Τσαγανέας): Άνθρωποι, άνθρωποι. Αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και

αιμοβόροι. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Όλοι άνθρωποι είμεθα.

Όλοι αδέλφια είμαστε. Όλοι εξαρτήματα του σύμπαντος είμαστε.

Θόδωρος : Να μου ζήσεις άνθρωπέ μου! Επιτέλους κι ένας άνθρωπος να

συνεννοηθείς!

Τρελός: Άνθρωποι, άνθρωποι.. εγώ θα σας οδηγήσω.

Θόδωρος : Βρε και το ρωτάς; Τώρα που σε βρήκα, πάω εγώ με άλλον;

55

Τίτλος: Στέλλα[20]

Σκηνοθέτης: Κακογιάννης Μιχάλης

Παραγωγή: Μήλλας Φιλμ

Ηθοποιοί: Μελίνα Μερκούρη, Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης,

Σοφία Βέμπο, Χριστίνα Καλογεράκου, Βούλα Ζαμπουλάκη, Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Κώστας Κακκαβάς.

Υπόθεση:

Η Στέλλα είναι τραγουδίστρια στο κέντρο Παράδεισος, που διευθύνει η

Μαρία. Το αγόρι της Στέλλας είναι ο Αλέκος, γόνος πλούσιας οικογένειας. Η

Στέλλα αποφασίζει για μια ακόμη φορά όμως να θέσει τέρμα στη σχέση τους,

πριν έρθει η φθορά.

Τότε εμφανίζεται ο

Μίλτος ποδοσφαιριστής

του Ολυμπιακού. Η

Στέλλα αρχικά θα

αποφύγει τη στενή

πολιορκία του,

αργότερα όμως θα

υποκύψει στο πάθος

και τη γοητεία του. Τον

αγαπά· αγαπά όμως και

την ελευθερία της. Θα χρειαστεί λοιπόν να κάνει μια σημαντική επιλογή.

56

Ατάκες:

Μίλτος (Φούντας ): Στέλλα, φύγε...φύγε, Στέλλα, θα σε σκοτώσω...Στέλλα,

δε με ακούς;...κρατάω μαχαίρι...πες μου πως μετάνιωσες, πως θα με

παντρευτείς και το πετάω...Στέλλα, φύγε...γιατί δε φεύγεις; Γιατί;

Στέλλα (Μερκούρη): (καθώς τη μαχαιρώνει) Φίλα με, Μίλτο...φίλα με.

Μίλτος: Στέλλα, αγάπη μου...

Στέλλα : Φίλα με αγάπη μου...

(πέφτει νεκρή στην αγκαλιά του)

57

Τίτλος : Οι αδίστακτοι[21]

Σκηνοθεσία: Ντίνος Κατσουρίδης, Σάββας Πυλαρινός

Παραγωγή: Νίκος Φώσκολος, Ντίνος Κατσουρίδης

Σενάριο: Νίκος Κούρκουλος .... Στάθης Κούγιας

Πρωταγωνιστές: Μαίρη Χρονοπούλου, Βούλα Χαριλάου, Γιώργος Μούτσιος,

Δέσπω Διαμαντίδου, Γιάννης Βογιατζής, Σπύρος Καλογήρου, Αλέκος

Τζανετάκος, Αθηνά Μιχαηλίδου, Βαγγέλης Καζάν, Κώστας Φυσσούν, Στέλιος

Καζαντζίδης, Μαρινέλλα

Υπόθεση:

Ο Στάθης Κούγιας μεγάλωσε ορφανός, γιατί η μητέρα του αγνοείται

από τον πόλεμο. Μπήκε στην φυλακή και φιλοσόφησε τον κόσμο. Αποφάσισε

να εκμεταλλευτεί την ανάγκη του κοσμάκη. Έχει όμως έναν καημό, να

ξαναβρεί τη μητέρα του. Κάποια μέρα τον ειδοποιούν, ότι μια γειτόνισσα

απάντησε στις

ανακοινώσεις

του ερυθρού

σταυρού και

είπε ότι η

μητέρα του

Στάθη μένει

στην γειτονιά

της. Ο Στάθης

αλλάζει ζωή

και γίνεται

τίμιος. Παίρνει σπίτι την μητέρα του, της ξεπληρώνει όλα τα χρέη της και την

έχει να ζει ωραία. Κάποια στιγμή όμως θα μάθει το μυστικό, ότι πρόκειται για

απάτη. Έπεσε θύμα αδίστακτου ψεύτη, που με τον τρόπο αυτό

εκμεταλλεύτηκε οικονομικά την αδυναμία του Στάθη. Ο Στάθης πάει και τον

ξεμπροστιάζει, ενώ στην συμπλοκή που θα ακολουθήσει θα φονευτεί από το

στιλέτο του αντίζηλού του.

58

Ατάκες:

Ο Στάθης Κούγιας εξηγεί στα άλλα μέλη τη νέα φιλοσοφία της ομάδας.

"...Όλα αυτά τα εκατομμύρια ανθρωπάκια που τσαλαπατιούνται στους δρόμους

έχουν ελπίδες και βάσανα και όνειρα. Πέφτεις δίπλα τους, τους ψωνίζεις και

αρχίζεις να τους μαδάς. Αυτή είναι η δουλειά."

Έξω από την Αμερικανική Επιτροπή Μεταναστεύσεως, κάπου στον Πειραιά.

Θανάσης: -Τι έγινε πατριώτη, ξεμπέρδεψες;...Τρέχει τίποτα;

Γέρος (Λάκης Σκέλας): -Δεν μ' αφήνουν να φύγω...

Θανάσης: -Γιατί;

Γέρος: -Δεν μου είπαν. Μου βάλαν πάνω στα χαρτιά μια σφραγίδα.

Απορρίπτεται.

Θανάσης: -Έτσι να πούμε, χωρίς καμιά εξήγηση;

Γέρος: -Ο γιατρός, αυτός έβαλε τη σφραγίδα. Τα... πλεμόνια μου λέει...κι όχι

τίποτ' άλλο, τα παιδιά περιμένουν να πάμε στην Αριζόνα κι όλο για την

Αριζόνα μιλάνε.

Θανάσης: -Δε βαριέσαι καημένε. Σήμερα μόνο το λάδωμα έχει πέραση...

Λίγο πριν το τέλος, ξεκαθάρισμα λογαριασμών Στάθη-Μιχάλη.

Στάθης: - Σε μένα πούλησες ψεύτικη μάνα ρε;

Μιχάλης: - Σου πούλησα ότι πουλάς κι εσύ όλη μέρα στους άλλους. Ελπίδα!!!

59

Τίτλος: Ορατότης μηδέν[22]

Έτος: 1970

Πρεμιέρα: 5 Ιανουαρίου 1970

Διάρκεια: 117'

Είδος: Δραματική

Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Νίκος Φώσκολος

Σενάριο: Νίκος Φώσκολος

Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας

Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Ηθοποιοί: Νίκος Κούρκουλος, Μαίρη Χρονοπούλου, Άγγελος

Αντωνόπουλος, Μάνος Κατράκης, Νίκος Γαλανός, Βαγγέλης Καζάν, Γιάννης

Αργύρης, Ζώρας Τσάπελης, Σπύρος Καλογήρου, Άρης Τσιούνης, Τζένη

Ζαχαροπούλου, Άννα Βαγενά, Νάσος Κεδράκας, Νίκος Λυκομήτρος, Ρένα

Πασχαλίδου, Ερρίκος Κονταρίνης, Δημήτρης Κούκης, Δημήτρης

Καρυστινός, Ρένα Καλτσά, Γιώργος Καύκας, Παναγιώτης

Παναγόπουλος, Κατερίνα Μπούρλου, Βίλμα Τσακίρη, Ειρήνη

Μαρκογιάννη, Ανθή Γούναρη, Γιώργος Ζορμπάς, Νίκος Κικίλιας, Νίνα

Χριστοφορίδου, Δημήτρης Λαβέρης, Λευτέρης Γυφτόπουλος, Στράτος

Διονυσίου

Υπόθεση:

Ο Άγγελος (Νίκος Κούρκουλος) επιβιώνει μετά από ένα ναυάγιο και

αποκαλύπτει,

στην αρμόδια

επιτροπή, ότι

αιτία της

καταστροφής ήταν

η παραμέληση του

σκάφους από τους

υπεύθυνους. Ο

πλοιοκτήτης

(Σπύρος

Καλογήρου), υπό

το βάρος των ευθυνών, αυτοκτονεί και ο αδερφός του (Μάνος Κατράκης)

κάνει τα πάντα για να καταστρέψει τον Άγγελο. Εκείνος θα παντρευτεί την

60

κόρη (Μαίρη Χρονοπούλου) του εφοπλιστή και θα αναλάβει την εταιρεία του.

Θα ανακαλύψει πως παίζονται τα ίδια βρόμικα παιχνίδια που οδήγησαν στο

ναυάγιο, θα εγκαταλείψει τη θέση και τη γυναίκα του, και θα επιστρέψει στην

παλιά του αγαπημένη (Άννα Βαγενά).

Ατάκα :

Κρεουζής (Κούρκουλος): Τι κάνετε μωρέ; Σταματήστε το κάρβουνο! Όχι

άλλο κάρβουνο! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟΟΟ!

61

Τίτλος : Ο Κατατρεγμένος[23]

Έτος: 1966

Διάρκεια: 100'

Είδος: Κοινωνική

Εταιρία παραγωγής: Κλακ Φιλμ

Σκηνοθεσία: Απόστολος Τεγόπουλος

Σενάριο: Νίκος Φώσκολος

Μουσική σύνθεση: Απόστολος Καλδάρας

Φωτογραφία: Δημήτρης Καράμπελας

Ηθοποιοί: Νίκος Ξανθόπουλος, Αφροδίτη Γρηγοριάδου, Στέφανος

Στρατηγός, Ελένη Ζαφειρίου, Μάνος Κατράκης, Παντελής Ζερβός, Ανέστης

Βλάχος, Αθηνά Μιχαηλίδου, Γιώργος Βελέντζας, Θάνος Κανέλλης, Νικήτας

Πλατής, Γιώργος Ολύμπιος, Ρένα Γαλάνη, Δημήτρης Λιάγκας, Λάμπρος

Κοτσίρης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης (τραγούδι), Φούλη

Δημητρίου (τραγούδι), Σπύρος Δημητρίου (τραγούδι), Χάρης

Λεμονόπουλος (μπουζούκι)

Υπόθεση:

Η πλούσια Σοφία είναι ερωτευμένη με τον φτωχό Μάνο που δουλεύει

στο εργοστάσιο του μακαρίτη πατέρα της και του συνεταίρου του Λάμπρου, ο

οποίος τώρα είναι παντρεμένος με τη μητέρα της. Ο γιος του πατριού της, ο

Λίνος, δεν βλέπει ευνοϊκά το δεσμό

τους και κάνει το παν για να

καταστρέψει τον Μάνο. Τον

υποβιβάζει στη δουλειά, τον

κατατρέχει και αναθέτει σε

μπράβους να τον τρομοκρατήσουν.

Τελικά καταφέρνει να τον

παγιδέψει, και τον κατηγορεί για

απόπειρα ληστείας του

εργοστασίου. Όμως, η μητέρα του

Μάνου είναι η πρώτη γυναίκα του Λάμπρου, η οποία χάθηκε στον πόλεμο, κι ο

Μάνος είναι ο μικρότερος αδελφός του Λίνου. Το απίθανο αυτό γεγονός

γίνεται καταλύτης στο να παραμεριστούν οι εχθρότητες, και ο Μάνος γίνεται

πλέον αποδεκτός στην οικογένεια ως μέλλων σύζυγος της Σοφίας.

Ατάκα:

Μάνος: Όχι για μένα, για τη φουκαριάρα τη μάνα μου.

62

Τίτλος : Κορίτσια στον ήλιο[24]

Έτος: 1968

Πρεμιέρα: 3 Νοεμβρίου 1969

Διάρκεια: 84'

Είδος: Αισθηματική

Σκηνοθεσία: Βασίλης Γεωργιάδης

Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Μουσική σύνθεση: Σταύρος Ξαρχάκος

Παραγωγός: Κλέαρχος Κονιτσιώτης

Ηθοποιοί: Γιάννης Βόγλης (βοσκός), Anne Lonnberg (Άναμπελ), Κώστας

Μπάκας (αστυνόμος), Μιράντα Μυράτ (Φραγκοπούλου), Βαγγέλης

Καζάν (ρεσεψιονίστ), Ελπίδα Μπραουδάκη (φίλη Άνναμπελ), Βαγγέλης

Σάκαινας (κυρ Γιώργος), Μαρία Δημητριάδη (τραγούδι), Φεφέ

Αλιμπέρτη (τραγούδι)

Υπόθεση:

Η νεαρή Αγγλίδα τουρίστρια Άναμπελ, που περνά τις διακοπές της σε

ένα παραλιακό ελληνικό χωριό, συναντά έναν αγροίκο βοσκό που με νοήματα

προσπαθεί να της δώσει να καταλάβει πως δεν υπάρχει λόγος να τον

φοβάται. Της προσφέρει

μερικά αμύγδαλα, εκείνη το

βάζει στα πόδια κι ο βοσκός

τρέχει πίσω της. Οι αρχές της

περιοχής, νομίζοντας ότι την

έχει βιάσει, τον συλλαμβάνουν

και τον κλείνουν στο

κρατητήριο. Η Άναμπελ

μάταια προσπαθεί να πείσει

τον ενωμοτάρχη και τη

γυναίκα που εκλήθη ως

μεταφράστρια, ότι δεν συνέβη

τίποτα κακό. Όταν τελικά εκείνος αφήνεται ελεύθερος, η κοπέλα έχει ήδη

αναχωρήσει για την Αθήνα, κι ο βοσκός δεν αργεί να την ακολουθήσει. Τη

βρίσκει και περνά μαζί της μια υπέροχη βραδιά, αλλά η Άναμπελ πρέπει να

επιστρέψει στην πατρίδα της κι ο άδολος έρωτας, που έλαμψε για λίγο, θα

μείνει χωρίς επαύριο.

Ατάκα: Βοσκός: Στάσου... μύγδαλα!

63

Επίλογος

Έπειτα από την ολοκλήρωση διεξαγωγής της ερευνάς μας, η ομάδα

μας αλλά και όλοι μας, διευρύναμε τις γνώσεις μας για τον ελληνικό

κινηματογράφο. Πληροφορηθήκαμε γενικότερα για τις ταινίες ,τους

ηθοποιούς ,για τα τραγούδια και εννοείται για τις ατάκες. Έτσι λοιπόν

σχηματίστηκε μια ολοκληρωμένη εικόνα γι’ αυτό το θέμα το οποίο κατέχει

πρωταγωνιστικό ρόλο στον πολιτιστικό τομέα. Γι’ αυτό το λόγο επομένως

είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και ελπίζουμε αυτή η εμπειρία μας να

αποτελέσει χρήσιμο εφόδιο για το μέλλον.

64

Πηγές

[1] https://www.YouTube.com/watch?v=iN5WLjjBAh0

[2] https://www.youtube.com/watch?v=PqrTn67ojbY

[3] https://www.youtube.com/watch?v=mTQoX-w5oGw

[4] https://www.youtube.com/watch?v=HO19aTxiPI4

[5] https://www.youtube.com/watch?v=VyyMlG9F_h4

[6] https://www.youtube.com/watch?v=-5IHig0VIh8

[7] https://www.youtube.com/watch?v=SkKd52F51o4

[8] https://www.youtube.com/watch?v=GJ5j7r49dTE

[9] https://www.youtube.com/watch?v=H21q64FGItI

[10] https://www.youtube.com/watch?v=Kcy7TOkqVzs

[11] https://www.youtube.com/watch?v=FWv0fJOFxms

[12] https://www.youtube.com/watch?v=0hJ23kacXSA

[13] https://www.youtube.com/watch?v=0hJ23kacXSA

[14] https://www.youtube.com/watch?v=-FpKMaTlkCA

[15] https://www.youtube.com/watch?v=1SyKLNdvhw8

[16] https://www.youtube.com/watch?v=Kn_HsRaP8Lk

[17] https://www.youtube.com/watch?v=JN08KPbnjB8

[18] https://www.youtube.com/watch?v=hl7hXeVzXYA

[19] https://www.youtube.com/watch?v=VKQaVTCodls

[20] https://www.youtube.com/watch?v=Qqmkvk8egD0

[21] https://www.youtube.com/watch?v=yCBruGZPh1c

[22] https://www.youtube.com/watch?v=AnapxQvDNC0

[23] https://www.youtube.com/watch?v=0Zh8HG7ltpg

[24] https://www.youtube.com/watch?v=AWALm5owOaE

65

ΤΙΤΛΟΣ

ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ;

66

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Αναγνωστόπουλος Νίκος

Αντωνοπούλου Αλεξία

Γεωργόπουλος Γιώργος

Καρέλα Μαρία

Κουνέλης Παναγιώτης

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗΣ

(ΠΕ 11)

67

Περιεχόμενα Πρόλογος……………………………………………………………………………………………………… 67

Aλίκη Βουγιουκλάκη …………………………………………………………………………….. 68

Δημήτρης Παπαμιχαήλ…………………………………………………………………………. 70

Θανάσης Βέγγος……………………………………………………………………………………… 71

Μίμης Φωτόπουλος………………………………………………………………………………… 73

Νίκος Σταυρίδης………………………………………………………………………………….. 76

Ρένα Βλαχοπούλου………………………………………………………………………………... 78

Τζένη Καρέζη……………………………………………………………………………………….. 81

Αλέκος Αλεξανδράκης…………………………………………………………………………. 83

Γεωργία Βασιλειάδου……………………………………………………………………………… 85

Δημήτρης Χορν……………………………….……………………………………………..………… 87

Κώστας Χατζηχρήστος………………………………………………………………………... 90

Νίκος Ρίζος………………………………………………………………………………………………. 93

Ντίνος Ηλιόπουλος………………………………………………………………………………. 95

Σαπφώ Νοταρά……………………………………………………………………………………… 97

Χρόνης Εξαρχάκος………………………………………………………………………………. 99

Σκηνοθέτες και παραγωγοί…………………………………………………………………… 101

Επίλογος………………………………………………………………………………………………….. 105

Πηγές……………………………………………………………………………………………………….. 106

Πρόλογος

Ο κινηματογράφος είναι ένα αγαθό που κατέχει σημαντική θέση στην

Ελληνική κοινωνία. Ο Ελληνικός κινηματογράφος δημιουργήθηκε,

αναπτύχθηκε και ωρίμασε μέσα σε διάφορες κοινωνικές και οικονομικές

συνθήκες. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε δεν τον ενθάρρυναν ώστε να

τραβηχτεί στην αφάνεια και να αποτραπεί η ακμή του. Αυτό οφείλεται σαφώς

στους ανθρώπους που τον πίστεψαν, τον αγάπησαν και δούλεψαν με ζήλο και

αυταπάρνηση γι' αυτόν. Είμαστε ίσως η πρώτη γενιά μετά από δεκαετίες που

έχει μεγαλώσει μακριά από αυτού του είδους ασπρόμαυρα φιλμ. Προφανώς

αυτό οφείλεται στα άλματα της τεχνολογίας καθώς, εμείς σαν παιδιά μικρής

ηλικίας δεν θα καθίσουμε να παρακολουθήσουμε ελληνικές ταινίες αφού

είχαμε την πολυτέλεια των σύγχρονων οπτικοακουστικών μέσων. Παρ'oλα

αυτά όταν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτό το είδος , του παλιού

ελληνικού κινηματογράφου δηλαδή, κάπως μαγικά αισθάνεται όλη αυτή την

αίγλη και τη λάμψη που υπήρχε διάχυτη τότε και που έχουμε ακούσει να μας

διηγούνται οι παλιότεροι.

Τεράστια φήμη, χιλιάδες εισιτήρια για την εποχή ,αδημονία του κόσμου για τις

επόμενες ταινίες, χρήματα, ηθοποιοί με χολιγουντιανή ιστορία. Μερικές

λέξεις που ίσως αποτυπώνουν την πραγματικότητα της εποχής.

68

Μορφές Ελληνικού Κινηματογράφου

Αλίκη Βουγιουκλάκη

Η «εθνική σταρ της Ελλάδος» γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο

Μαρούσι. Τρεις μέρες αργότερα αρρώστησε με πνευμονία και αμέσως οι

γονείς της φώναξαν ιερέα να τη βαφτίσει. Το όνομα που της έδωσαν: Αλίκη -

Σταματίνα. Τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα και φτωχικά. Στην

κατοχή ο πατέρας

της δολοφονήθηκε

και η μητέρας της

ανέλαβε μόνη της

να μεγαλώσει τα

τρία παιδιά, την

Αλίκη, τον

Αντώνη και τον

Τάκη.

Από μικρή η

Αλίκη λάτρευε τη

Μαίρη Πίκφορντ

και την Γκρέτα

Γκάρμπο. Το

πλούσιο υποκριτικό της ταλέντο διαφάνηκε από τα παιδικά της ακόμα χρόνια,

πρωταγωνιστώντας στις περισσότερες σχολικές θεατρικές παραστάσεις.

Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κρυφά

από την οικογένειά της, καθώς το επάγγελμα του ηθοποιού εθεωρείτο

ντροπή την εποχή εκείνη. Το 1953, όντας στο δεύτερο έτος της σχολής, της

ανατέθηκε ο μικρός ρόλος της Λουιζόν στον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του

Μολιέρου, ενώ τον ίδιο χρόνο πήρε και το ρόλο της Ολυμπίας στις

«Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη.

Το καλοκαίρι του 1954, πριν ακόμα τελειώσει τη δραματική σχολή κι ενώ

επέστρεφε από τις διακοπές της, την κάλεσε ο σπουδαίος ηθοποιός και

σκηνοθέτης Νίκος Χατζίσκος για να αντικαταστήσει την Άννα Συνοδινού, που

αποχώρησε από το θίασο, στο ρόλο της Ιουλιέτας. Για να παίξει στο έργο

χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια από τη σχολή της, έχοντας στη διάθεσή της

μόνο τρία μερόνυχτα για να προετοιμαστεί και να μάθει το ρόλο. Η Ιουλιέτα

της μπορεί να μην ήταν υπόδειγμα σεξπηρικής ερμηνείας, κοινό και κριτικοί,

όμως, χειροκρότησαν την προσπάθειά της.

Ακολουθεί η πρώτη εμφάνισή της στον κινηματογράφο το 1954 με την ταινία

«Το Ποντικάκι», η συνεργασία της με το θίασο Κοτοπούλη, το θίασο της

69

Κατερίνας και τέλος με το θίασο του Κώστα Μουσούρη, ο οποίος την έχρισε

πρωταγωνίστρια.

Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκροτεί τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα

έργα «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο» κ.α. Στο μεταξύ,

γνωρίζεται με το Φιλοποίμενα Φίνο, συνεργάζεται με την εταιρεία του, τη

«Φίνος Φιλμ», και μαζί κάνουν πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του

ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν: «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η Λίζα

και η άλλη», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Η Μαρία της Σιωπής», «Ο

αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Το κορίτσι με τα παραμύθια», «Διακοπές

στην Αίγινα», «Έρωτας στους αμμόλοφους», «Αστέρω», «Το ξύλο βγήκε από

τον παράδεισο», «Μανταλένα», «Η Υπολοχαγός Νατάσσα», «Η ψεύτρα» κ.α.

Οι ρόλοι της, κατά κανόνα της χαριτωμένης σκανδαλιάρας κοπέλας, είχαν

μεγάλη απήχηση στο κοινό και εξασφάλισαν στην ηθοποιό σπάνια

δημοτικότητα. Με τον ρόλο της στη «Μανταλένα» κέρδισε το βραβείο του Α’

Γυναικείου Ρόλου, το 1960, στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης, ενώ η ίδια

ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ των

Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Η «Υπολοχαγός

Νατάσσα» θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του

ελληνικού κινηματογράφου, ενώ και οι δύο επόμενες εισπρακτικές

κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στη Βουγιουκλάκη.

Η συνάντησή της το 1959 στα κινηματογραφικά πλατό της ταινίας «Αστέρω»

με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ αποτέλεσε απαρχή της ιστορίας του

διασημότερου ζευγαριού στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του

θεάτρου. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου και

απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη. Ωστόσο, ο θυελλώδης γάμος τους δεν

κράτησε πολύ… Διαλύθηκε, έπειτα από δικαστικές μάχες, στις 4 Ιουλίου του

1979. Εκτός από τις δεκάδες ταινίες που γύρισαν μαζί, από το 1964 έως το

1974 συνεργάσθηκαν σε θίασο που συνέστησαν οι δυο τους. Μία από τις

πολλές θεατρικές επιτυχίες τους ήταν στο έργο του Μπέρναρ Σο «Ωραία μου

κυρία».

Μετά την παρακμή του ελληνικού κινηματογράφου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη

επικέντρωσε τη δραστηριότητά της στο θέατρο, ενώ ασχολήθηκε και με την

τηλεόραση. Μεγάλες θεατρικές επιτυχίες ήταν το «Καμπαρέ», «Εβίτα»,

«Ωραία μου κυρία», «Πέπσι», «Λυσιστράτη». Η θεατρική της παρουσία

έκλεισε το 1996 με το έργο «Η Μελωδία της Ευτυχίας» των Ρότζερς και

Χάμερσταϊν, στο ρόλο της Μαρίας. Λίγο αργότερα, οι γιατροί διέγνωσαν

καρκίνο καλπάζουσας μορφής. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα

γενέθλιά της, στις 23 Ιουλίου 1996, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον

ελληνισμό.

70

Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1934 στον

Πειραιά. Σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου,

όπου κι έκανε την πρώτη εμφάνισή του με την «Εκάβη» του Ευριπίδη το

1955. Στη συνέχεια και ως το 1960 ερμήνευσε αρκετούς σημαντικούς ρόλους

στο Θέατρο

Τέχνης.

Η συνάντησή του

το 1959 στα

κινηματογραφικά

πλατώ της ταινίας

«Αστέρω» με την

Αλίκη

Βουγιουκλάκη

αποτέλεσε απαρχή

της ιστορίας του

διασημότερου

ζευγαριού στην

ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου. Το 1965 ενώθηκαν

με τα δεσμά του γάμου και απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη. Ωστόσο, ο

θυελλώδης γάμος τους δεν κράτησε πολύ...

Εκτός από τις δεκάδες ταινίες που γύρισαν μαζί, από το 1964 έως το 1974

συνεργάσθηκαν σε θίασο που συνέστησαν οι δυο τους. Μία από τις πολλές

θεατρικές επιτυχίες τους ήταν στο έργο του Μπέρναρ Σο «Ωραία μου

κυρία».

Μετά το διαζύγιό τους, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ στράφηκε περισσότερο στο

ποιοτικό θέατρο, που ήδη είχε υπηρετήσει, είτε στο Εθνικό, είτε με τον

Κάρολο Κουν. Οι πρωταγωνιστικές του ερμηνείες σε έργα το κλασσικού

ρεπερτορίου και την αρχαία τραγωδία αποτελούν σημείο αναφοράς για τους

νέους Έλληνες ηθοποιούς.

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2004.

71

Θανάσης Βέγγος

Ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Ταυτίστηκε με την εικόνα του αεικίνητου ανθρώπου («τρέχω σαν τον

Βέγγο»), ενώ η ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε!» τον χαρακτήρισε προσωπικά,

καθώς ξεχώρισε

για το ήθος και τη

σεμνότητά του.

Ο Θανάσης Βέγγος

γεννήθηκε στο Νέο

Φάληρο, στις 29

Μαΐου του 1927.

Ήταν μοναχοπαίδι

του Βασίλη και της

Ευδοκίας Βέγγου.

Ο πατέρας του

ήταν υπάλληλος

στην Εταιρεία

Ηλεκτρισμού και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη

δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Έτσι, ο Θανάσης

άρχισε να εργάζεται από μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του. Για

πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την επεξεργασία δερμάτων, ενώ παράλληλα

έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.

Κατά τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Εκεί

γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον Νίκο

Κούνδουρο. Το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο,

στην ταινία του σκηνοθέτη Μαγική Πόλις και για τα επόμενα πέντε χρόνια

έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο

και έμφυτο ταλέντο του.

Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε υποκριτική. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως

επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με

εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Την ίδια χρονιά έκανε και το θεατρικό του

ντεμπούτο, στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο

Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη.

72

Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του

ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα,

Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος

ρόλος είναι μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960.

Τα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκε, κυρίως, με τον σκηνοθέτη Πάνο

Γλυκοφρύδη και ανέπτυξε τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που

τον καθιέρωσε. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, με ταινίες

όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα,

Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης.

Το 1964 ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Έως το

1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό,

αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά

γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός,

παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με

τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους.

Ωστόσο, παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές

οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική

καταστροφή.

Το 1971 η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί σε

θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με την ταινία Τι έκανες στον πόλεμο,

Θανάση;. Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α’

ανδρικού ρόλου. Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία Θανάση, πάρε το

όπλο σου! του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου.

Τη δεκαετία του '80 αποσύρεται από το σινεμά και κάνει λίγες βιντεοταινίες.

Θα επιστρέψει στον κινηματογράφο το 1991, με την ταινία Ήσυχες μέρες του

Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί,

είναι χαμηλών τόνων, αλλά μεγάλης εκφραστικότητας. Το 1995 συμμετείχε

στην ταινία Το βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ

κορυφαία στιγμή υπήρξε ο ρόλος του στο Όλα είναι δρόμος του 1998. Την

περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του

Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με

μεγάλη επιτυχία.

73

Στην τηλεόραση, ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε στις σειρές: Βεγγαλικά

(ΕΡΤ, 1988), Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης (ΑΝΤ1, 1990), Περί ανέμων

και υδάτων (Mega, 2002), Έρωτας, όπως έρημος (ΝΕΤ, 2003), Καθρέφτη,

καθρεφτάκι μου (ΑΝΤ1, 2006) και Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας (ΕΤ3,

2009).

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν παντρεμένος με την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία

απέκτησε δυο γιους κι έζησε μαζί της μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 3

Μαΐου του 2011.

74

Μίμης Φωτόπουλος

Ο μεγάλος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Μίμης

(Δημήτρης) Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1913 στη Ζάτουνα

της Γορτυνίας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς έμεινε νωρίς

ορφανός από πατέρα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών,

αλλά την παράτησε στο δεύτερο έτος. Η καλλιτεχνική του φύση τον οδήγησε

στη Δραματική

Σχολή του

Εθνικού Θεάτρου

(τότε Βασιλικού

Θεάτρου).

Πρεμιέρα στη

θεατρική του

καριέρα έκανε

στο 1932, σε

ηλικία 19 ετών,

στην παράσταση Λοκαντιέρα, με το θίασο Κουνελάκη. Δύο χρόνια αργότερα

αναχώρησε για την πρώτη του περιοδεία, με το θίασο Δράματος, κωμωδίας,

κωμειδυλλίου και επιθεωρήσεως του Θεμιστοκλή Νέζερ. Λίγο πριν από τον

πόλεμο του '40 έκανε ένα σύντομο πέρασμα απ' το χώρο του βαριετέ και το

θέατρο της Κατερίνας, συμμετέχοντας σε πολεμικές επιθεωρήσεις και

μουσικές ηθογραφίες.

Στη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στις τάξεις

του ΕΑΜ. Συμμετείχε στα Δεκεμβριανά, συνελήφθη από τις βρετανικές

μονάδες και εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα, από όπου

επέστρεψε τον Μάρτη του 1945.

Κατά τη διάρκεια της λαμπρής καριέρας του, συνεργάστηκε με πολλούς

θιάσους και γνωστούς συναδέλφους του. Σημαντικότερες συμμετοχές του

ήταν στο Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ με τον πρωτοεμφανιζόμενο θίασο του

Κάρολου Κουν, στις Αγριόπαπιες του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης, στο Όνειρο

καλοκαιρινής νύκτας του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου. Το 1952

δημιούργησε τον δικό του θίασο, με τον οποίο περιόδευσε στην Κύπρο, στην

Τουρκία, στην Αίγυπτο, στη Γερμανία, ακόμα και στην Αμερική.

75

Από το 1960 ασχολήθηκε με επιτυχία και με τη σκηνοθεσία. Για τελευταία

φορά εμφανίστηκε στο θέατρο το 1984, μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο, στην

επιθεώρηση Μια στο Καστρί και μια στο πέταλο. Ξεχώρισε για το εντελώς

προσωπικό λαϊκό ύφος και τους έξυπνους και πάντα εύστοχους

αυτοσχεδιασμούς του.

Όπως όλοι οι μεγάλοι ηθοποιοί της γενιάς του, ο Μίμης Φωτόπουλος έκανε

λαμπρή καριέρα και στον ελληνικό κινηματογράφο. Πρώτη του ταινία ήταν η

Μαντάμ Σουσού το 1948. Συνολικά έλαβε μέρος σε 101 ταινίες, σε δύο από

τις οποίες είχε γράψει και το σενάριο: Προπαντός ψυχραιμία (1951) και Μια

νταντά και τέζα όλοι (1971). Μεγάλος επιτυχίες θεωρούνται οι ταινίες Ο

γρουσούζης (1952), Το Σωφεράκι (1953), Η Ωραία των Αθηνών (1954)

Κάλπικη λίρα (1955), Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955), Ο

Πατούχας (1972) κ.ά. Εκτός από τη μεγάλη οθόνη, εμφανίστηκε και στη

μικρή, στην τηλεοπτική σειρά Ο θείος μας ο Μίμης, που προβλήθηκε από την

ΕΡΤ2 το 1984.

Εκτός από σπουδαίος ηθοποιός, ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν και λογοτέχνης.

Έγραψε τέσσερις ποιητικές συλλογές [ Μπουλούκια (1940), Ημιτόνια (1960),

Σκληρά τριολέτα (1961) και Ο θάνατος των ημερών (1976) ], τρία

αυτοβιογραφικά [ 25 χρόνια θέατρο (1958), Το ποτάμι της ζωής μου και Ελ

Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων (1965) ] και δύο θεατρικά έργα [ Ένα

κορίτσι στο παράθυρο (1966) και Πελοπίδας ο καλός πολίτης (1976) ].

Την περίοδο της Δικτατορίας ασχολήθηκε, επίσης με τη ζωγραφική. Είχε

μείνει μόνος με τις δυο κόρες του, αφού η γυναίκα του, Μαργαρίτα Τσάλα,

είχε εξοριστεί στη Γυάρο. Τότε ήταν που άρχισε με γραμματόσημα να φτιάχνει

πίνακες, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολλάζ. Συνολικά έκανε δέκα

εκθέσεις των έργων του και πούλησε πάνω από εκατό πίνακες.

Ο Μίμης Φωτόπουλος υπήρξε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του

κινητού θεάτρου «Άρμα Θέσπιδος», μέλος του διοικητικού συμβουλίου του

Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης

Ελευθέρου Θεάτρου, ενώ παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του

Γεωργίου Α' και το Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου από το Πατριαρχείο

Αλεξάνδρειας.

Πέθανε ξαφνικά, από ανακοπή καρδιάς, στις 29 Οκτωβρίου του 1986.

76

Νίκος Σταυρίδης

Σπουδαίος κωμικός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε το 1910

στο Βαθύ της Σάμου. Από μικρός έδειξε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του και

ασχολήθηκε νωρίς με την υποκριτική. Για πρώτη φορά ανέβηκε στο σανίδι το

1929 στην

παράσταση

Λοβιτούρα.

Ο δρόμος προς

την επιτυχία δεν

ήταν από την αρχή

στρωμένος με

ροδοπέταλα. Ο

άγνωστος ακόμη

ηθοποιός έψαχνε

δουλειά στο θέατρο κι έλεγε τραγούδια. Τον έβαλαν να κάνει νούμερο με την

Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο Έντεν του Θησείου, αλλά είχε αποτυχία.

Απογοητευμένος παίρνει ένα μπουκάλι ούζο και ανεβαίνει στην Ακρόπολη για

να αυτοκτονήσει. Όμως, το ποτό έχει και τις ευεργετικές του ιδιότητες.

Μεθά και ξεχνά το «απονενοημένο διάβημα».

Το 1939 ασχολήθηκε με την οπερέτα και στη συνέχεια με την επιθεώρηση.

Αγαπούσε τα ταξίδια και έκανε τακτικά περιοδείες στο εξωτερικό. Για πάνω

από μια δεκαπενταετία, στα χρόνια 1942 - 1958 σχημάτισε θιάσους σε

συνεργασία με γνωστούς ηθοποιούς, όπως οι αδερφές Καλουτά, η Μαρίκα

Νέζερ, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και η Ρένα

Βλαχοπούλου. Συμμετείχε σε πάνω από 100 θεατρικές παραστάσεις με πιο

επιτυχημένες τις ‘Η Αυτού Εξοχότης... Εγώ», «Εκατό Χιλιάδες Δολάρια»,

«Δέκα Μέρες στο Παρίσι» και «Ο Ηλίας του 16ου».

Περισσότερο θεατρικός ηθοποιός, καταπιάστηκε με τον κινηματογράφο σε

σχετικά μεγάλη ηλικία. Ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη έκανε με την κωμωδία

του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο Θείο (1950), σε παραγωγή Φίνος Φιλμ. Έως το

1972 συμμετείχε σε περισσότερες από 120 ταινίες, από τις οποίες

ξεχωρίζουν: Η Ωραία των Αθηνών (1954), Οι παπατζήδες (1954), Γραφείο

77

συνοικεσίων (1956), Μπαρμπαγιάννης ο Κανατάς (1957), Η Φτώχεια Θέλει

Καλοπέραση (1958), Τα κίτρινα γάντια (1960), Η Χιονάτη και τα 7

γεροντοπαλίκαρα (1960), Σταμάτης και Γρηγόρης (1962), Η Αθήνα την

νύχτα (1962), Κορόιδο Γαμπρέ (1962), Ζητείται τίμιος (1963), Ο αδελφός

μου ο τροχονόμος (1963), Ψυχραιμία Ναπολέων (1968), Ξύπνα καημένε

Περικλή (1969), Ο άνθρωπος ρολόι (1972).

Ο Νίκος Σταυρίδης ήταν απλός, προσιτός και φανατικός Ολυμπιακός.

Προτιμούσε να βλέπει τις ταινίες του σε θερινά σινεμά ανάμεσα στο κοινό,

παρά να παρευρίσκεται στις επίσημες πρεμιέρες. Πέθανε σε ηλικία 77 ετών,

στη γενέτειρά του τη Σάμο, στις 12 Δεκεμβρίου του 1987 και κηδεύτηκε δύο

μέρες αργότερα στην Κηφισιά.

78

Ρένα Βλαχοπούλου

Ανεπανάληπτη κωμικός, ταλαντούχα σόουγουμαν και εξαιρετική

τραγουδίστρια. Γεννήθηκε το 1923 στην Κέρκυρα και σπούδασε στο Ωδείο

του Δραματικού Συλλόγου της γενέτειράς της, όπου έκανε και τις πρώτες

της εμφανίσεις. Ανήλικη

ακόμη, σε ηλικία δεκαέξι

ετών, πρωτοδούλεψε ως

επαγγελματίας σε

ζαχαροπλαστείο στη

Σπιανάδα. Εκεί, το

καλοκαίρι του 1938

γνώρισε τον πρώτο

άντρα της ζωής της, τον

ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ

Κώστα Βασιλείου, με τον

οποίο παντρεύτηκε το

καλοκαίρι της επόμενης

χρονιάς, παρουσία λίγων φίλων.

Το 1939 κατέβηκε στην Αθήνα. Τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε

σε καφενεία και αναψυκτήρια, όπου την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και

την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σ’ ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει

στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου. Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν το

«Μικρή χωριατοπούλα» του Πολ Μενεστρέλ, το οποίο διασκευάστηκε

αργότερα στο πασίγνωστο «Κορόιδο Μουσολίνι», από τον Γιώργο Οικονομίδη.

Στην παράσταση αυτή την άκουσε ο Μακέδος και λίγο αργότερα την

προώθησε στο σανίδι και συγκεκριμένα στο θέατρο «Μοντεάλ» της οδού

Πανεπιστημίου, όπου έπαιξε με τις αδελφές Καλουτά και τραγούδησε ντουέτο

με τη Σοφία Βέμπο.

Το χειμώνας του 1940 η Ρένα Βλαχοπούλου έχασε και τους δύο γονείς της,

κατά το βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Ιταλούς. Μεσούσης της

Κατοχής, το 1942, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον Γιάννη Κωστόπουλο,

γόνο καλής οικογένειας των Αθηνών. Τότε γνώρισε και τον μεγάλο πιανίστα

της τζαζ Γιάννη Σπάρτακο, με τον οποίο συνεργάστηκε στο «Πάνθεον». Η

συνεργασία αυτή έφερε και την επιτυχία «Θα σε πάρω να φύγουμε», που

79

πρωτοτραγούδησε το καλοκαίρι του ’44, στην επιθεώρηση «Well come» των

Αλέκου Σακελάριου και Δημήτρη Ευαγγελίδη, στο θέατρο «Κυβέλη».

Το 1946 έδωσε τέλος στο δεύτερο γάμο της κι ενώ είχε ήδη αναδειχθεί σε

«βασίλισσα της τζαζ», δέχθηκε ν’ ακολουθήσει τον Σπάρτακο σε περιοδεία,

στην Κύπρο, την Τουρκία, την Αίγυπτο και την Αμερική. Η πολυγλωσσία της -

αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά- και η πολύ καλή προφορά της ήταν τα

μεγάλα της πλεονεκτήματα.

Το καλοκαίρι του 1951 επέστρεψε στην Αθήνα, κάνοντας την πρώτη της

επανεμφάνιση στο θέατρο «Σαμαρτζή», στην παράσταση «Φεστιβάλ στην

Αθήνα», πλάι στους Άννα και Μαρία Καλουτά, Νίκο Σταυρίδη, Ορέστη Μακρή

και Κούλη Στολίγκα. Το χειμώνα, κατόπιν πρόσκλησης τούρκου παραγωγού,

συμμετείχε την ταινία «Ανατολίτικες νύχτες», στην οποία επανέλαβε το «Θα

σε πάρω να φύγουμε» του Σπάρτακου. Η ταινία αυτή δεν προβλήθηκε ποτέ

στην Ελλάδα.

Η Ρένα Βλαχοπούλου δεν είχε εμφανιστεί ακόμη στο θέατρο ως ηθοποιός. Το

1952 ο Βασίλης Μπουρνέλης, ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες

του μουσικού θεάτρου της δεκαετίας του ’50, την κάλεσε να τραγουδήσει ένα

ντουέτο με την Μπελίντα στην επιθεώρηση «Βασίλισσα της νύχτας» στο

θέατρο «Ακροπόλ». Ακολούθησαν οι επιθεωρήσεις «Να τι θα πει Αθήνα»,

«Πουλιά στον αέρα», «Κι ο μήνας έχει εννιά».

Το καλοκαίρι του 1954 πήρε για πρώτη φορά θεατρικό ρόλο, στην

επιθεώρηση «Σουσουράδα», δίπλα στον Νίκο Σταυρίδη, με το νούμερο «Άλα

πασά μου, κάνε μου τέτοια». Η πρόταση ήταν της Σοφίας Βέμπο. Τα κείμενα

υπέγραφαν οι Μίμης Τραϊφόρος και Γιώργος Γιαννακόπουλος, τη μουσική ο

Μενέλαος Θεοφανίδης και τη χορογραφία ο Γιάννης Φλερύ και η Αλίκη Βέμπο.

Το 1956 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, παίζοντας δίπλα στον

Νίκο Ρίζο και τον Στέφανο Στρατηγό, στην πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία

«Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες» του Γιάννη Πετροπουλάκη.

Ορόσημο για την καριέρα της υπήρξε το 1962, όταν η συμμετοχή της στην

«Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», έγινε

αφορμή να την προσέξει ο Γιάννης Δαλιανίδης και να την κάνει

πρωταγωνίστρια του μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1963).

Μάλιστα ο ίδιος ο Φίνος, όταν την άκουσε να τραγουδά, φέρεται να της

80

πρότεινε να υπογράψει ισόβιο συμβόλαιο με την εταιρεία του, με την οποία

γύρισε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Ορισμένες από τις ταινίες της Ρένας Βλαχοπούλου που ξεχωρίζουν: «Κάτι να

καίει» (1963), «Ένα κορίτσι για δύο» (1963), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964),

«Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Φωνάζει ο κλέφτη»ς (1965), «Η βουλευτίνα»

(1966), «Ραντεβού στον αέρα» (1966), «Βίβα Ρένα» (1967), «Η ζηλιάρα»

(1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Μια τρελή,

τρελή σαραντάρα» (1970), «Ζητείται επειγόντως γαμπρός» (1971), «Μια

Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971), «Η Ρένα είναι οφσάιντ» (1972), «Η Κόμισσα της

Κέρκυρας» (1972).

Παράλληλα με την κινηματογραφική της καριέρα, συνέχισε τη σταδιοδρομία

της στο θέατρο και στο τραγούδι. Το 1959 εμφανίστηκε στο Α’ Φεστιβάλ

Τραγουδιού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, μ’ ένα τραγούδι του Κώστα

Καπνίση και του Θάνου Σοφού, το «Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας». Την

επόμενη χρονιά, τραγούδησε ντουέτο με τον Γιάννη Βογιατζή το «Πρώτο

χελιδόνι». Με την αυγή της δεκαετίας του ’60, είχε μοιραστεί στα τρία: τα

πρωινά ηχογραφήσεις και συνεργασίες με το ΕΙΡ (τραγούδια των Χατζιδάκι,

Πλέσσα, Μουζάκη, Μωράκη, Αττίκ, Σπάθη, Ιακωβίδη, Κατσαρού), το βράδυ

θέατρο και μετά την παράσταση, εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα.

Το καλοκαίρι του 1966 συγκρότησε θίασο με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και το

Γιάννη Βογιατζή, ενώ το καλοκαίρι του 1967 ηγήθηκε του θιάσου

Βλαχοπούλου - Κωνσταντίνου - Σαπουντζάκη, που ανέβασε τη

«Λουλουδιασμένη Αθήνα». Την ίδια χρονιά έκανε και τον τρίτο γάμο της, με

τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη.

Το 1976 ξεκίνησε καριέρα και στην τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας στην

τηλεοπτική σειρά του Αλέκου Σακελάριου «Μια Αθηναία στην Αθήνα», ενώ

τελευταίες εμφανίσεις της στη μικρή οθόνη ήταν οι «Μάμα Μία» και

«Μάλιστα Κύριε».

Το 1995 βραβεύτηκε με το Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά για την

ερμηνεία της στη «Χαρτοπαίχτρα» του Ψαθά, στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, ενώ

το 2003 τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της

Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Πέθανε στις 29 Ιουλίου του 2004.

81

Τζένη Καρέζη

Δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Η Ευγενία Καρπούζη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην

Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Έζησε τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες

πόλεις,

ακολουθώντας τις

μεταθέσεις των

γονιών της που

ήταν

εκπαιδευτικοί. Ο

πατέρας της,

Κωνσταντίνος

Καρπούζης, ήταν

μαθηματικός και η

μητέρα της,

Θεώνη, δασκάλα.

Στη Θεσσαλονίκη

μπήκε εσωτερική

στο Γαλλικό

Σχολείο Καλογριών και αργότερα συνέχισε στο αντίστοιχο Σεν Ζοζέφ στην

Αθήνα.

H αγάπη της για το θέατρο άρχισε να εκδηλώνεται από τα μαθητικά της,

ακόμη, χρόνια κι εκφράστηκε με τη συμμετοχή της στις σχολικές

παραστάσεις. Τη χρονιά αποφοίτησής της από την Ελληνογαλλική Σχολή το

1951 πήρε μέρος στην παράσταση της «Aντιγόνης» του Σοφοκλή που

ανέβηκε στο θέατρο «ΡΕΞ» από τους τελειόφοιτους, ερμηνεύοντας τον

ομώνυμο ρόλο.

Την ίδια χρονιά έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου,

όπου μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Pοντήρη, τον Άγγελο Tερζάκη, την

Κατερίνα και τον Γιώργο Παππά, που υπήρξε και ο πρώτος μεγάλος της

έρωτας. Αποφοίτησε το 1954 και αμέσως χρίστηκε πρωταγωνίστρια. Ο

πρώτος της ρόλος στο θεατρικό σανίδι ήταν δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη και

τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, στο έργο του Αντρέ Ρουσέν «Ωραία Ελένη», που

ανέβηκε τον Οκτώβριο του 1954 στο Θέατρο Κοτοπούλη. Ακολούθησε ο

ρόλος της Αντέλα στο έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», στο

οποίο πρωταγωνιστούσε η Κατίνα Παξινού και σκηνοθέτησε ο Αλέξης

Μινωτής. Το χρονικό διάστημα 1955-1959 έπαιξε με επιτυχία σπουδαίους

ρόλους στο Εθνικό Θέατρο: Οφηλία (Άμλετ), Κορντέλια (Βασιλιάς Ληρ),

Μυρίννη (Λυσιστράτη) κ.ά.

82

Το 1955 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία του Αλέκου

Σακελλάριου «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», για να ακολουθήσουν

περισσότερες από 30 ταινίες: «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Η

νύφη το ’σκασε» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «Δεσποινίς

διευθυντής (1964), «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965), «Τζένη - Τζένη»

(1966), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Μια γυναίκα στην

αντίσταση» (1970).

Μετά το 1960, δημιούργησε δικούς της προσωπικούς θιάσους και

συνεργάστηκε με έξοχους κωμικούς, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο

Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Μίμης Φωτόπουλος και ο Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιξε μαζί με τον

Κώστα Καζάκο, έργα των Καμπανέλλη, Άλμπι, Ίψεν, Τσέχοφ, Αναγνωστάκη,

ενώ το 1985 ερμήνευσε για πρώτη φορά αρχαίο δράμα, με τη «Μήδεια», σε

σκηνοθεσία Μίνωα Bολανάκη, μια παράσταση που γνώρισε μεγάλη επιτυχία

στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο. Δύο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στην

«Ηλέκτρα» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα, που ανέβηκε

στην Επίδαυρο και τον Λυκαβηττό.

Η μεγάλη της θεατρική επιτυχία υπήρξε αναμφισβήτητα το σπονδυλωτό έργο

του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», που ανέβηκε το 1973, το

οποίο και αποτέλεσε μία από τις εστίες πνευματικής αντίστασης κατά τη

διάρκεια της δικτατορίας. Η ίδια, όσο και ο σύζυγός της Κώστας Καζάκος,

συνελήφθησαν και ταλαιπωρήθηκαν από τις αρχές της χούντας. Το είδος

αυτό είχε συνέχεια μετά τη μεταπολίτευση με τα έργα «Το κουκί και το

ρεβύθι» (1974) και «Εχθρός Λαός» (1975). Τελευταία της θεατρική

παράσταση ήταν τα «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη

(1990).

Στην προσωπική της ζωή έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος με τον δημοσιογράφο

Ζάχο Χατζηφωτίου το 1962 και ο δεύτερος με τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο το

1968, με τον οποίο έμεινε παντρεμένη έως το τέλος της ζωής της. Το

ζευγάρι απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Καζάκο, που ακολούθησε τα

βήματα των γονιών του, όντας και ο ίδιος ηθοποιός.

Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου του 1992, νικημένη από την

επάρατο νόσο. Στη μνήμη της ιδρύθηκε, την ίδια χρονιά, το ίδρυμα «Τζένη

Καρέζη», με σκοπό την παρηγορητική αγωγή των ασθενών που πάσχουν από

καρκίνο και χρόνιες καταληκτικές νόσους και τη με κάθε μέσο ανακούφισή

τους από τον πόνο.

83

Αλέκος Αλεξανδράκης

Γιος δικηγόρου από τη Μάνη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε στις 27

Νοεμβρίου 1928 στην Αθήνα. Φοίτησε στα καλύτερα σχολεία της εποχής και

μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία

και στα 15 του

έγινε μέλος

της εθνικής

ομάδας.

Ένα χρόνο

αργότερα

μπήκε στη

Σχολή

Δοκίμων,

θέλοντας να

γίνει

αξιωματικός

του Ναυτικού.

Μία παράσταση, όμως, του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνίστρια την Έλλη

Λαμπέτη, του άλλαξε τη ζωή. Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Βασιλικό

Θέατρο και πέρασε πρώτος. Ο Δημήτρης Χορν ήταν τόσο σίγουρος για το

ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του.

Τον καιρό εκείνο, η Κατερίνα (Ανδρεάδη) έψαχνε για έναν «ζεν πρεμιέ», για

το έργο «Φθινοπωρινή Παλίρροια». Ο νεαρός ηθοποιός την επισκέφτηκε με

λουλούδια στο σπίτι της μαζί με την Άννα Συνοδινού και πήρε το ρόλο. Έκανε

τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις

καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. «Παρουσιάστε όπλα.

Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο», έγραψε χαρακτηριστικά ο

Αιμίλιος Χουρμούζιος στην Καθημερινή.

Εντύπωση έκανε και στον Φιλοποίμενα Φίνο, ο οποίος του πρότεινε να παίξει

στον κινηματογράφο. Την ίδια, κιόλας, χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στη

μεγάλη οθόνη, με την ταινία «Δύο κόσμοι», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη

Γρηγορίου. Ακολούθησαν αμέτρητες άλλες, και όλοι συμφωνούσαν πως

επρόκειτο για έναν μεγάλο ηθοποιό και τον μεγαλύτερο γόη της εποχής. Η

απήχησή του στον γυναικείο πληθυσμό ήταν άνευ προηγουμένου.

84

Στη γοητεία του είχε υποκύψει πρώτη η Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους,

όμως, δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Αλεξανδράκης προτίμησε να ακολουθήσει

την Κατερίνα σε μία περιοδεία. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα,

Μαρτζ Βάλβη, με την οποία παντρεύτηκε λίγο αργότερα στην Αθήνα. Ο γάμος

τους κράτησε τρία χρόνια, όσο κι αυτός με την Κλοντ Σαμπαντού, μια

πανέμορφη Γαλλίδα.

Το 1956, παντρεύτηκε την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη. Μαζί ανέβασαν στο

θέατρο «Γκλόρια» της Πλατείας Αμερικής, το «Πικνίκ», ενώ συμμετείχαν σε

πορείες ειρήνης και δημοκρατικά συλλαλητήρια. Όμως, ύστερα από τέσσερα

χρόνια χώρισαν. Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την Ελβετίδα Βερένα

Γκάουερ. Στα πέντε χρόνια που κράτησε ο γάμος τους απέκτησαν δύο παιδιά.

Το 1969 γνώρισε τη Νόνικα Γαληνέα και την ερωτεύτηκε βαθιά. Παρότι αυτή

η σχέση κράτησε 21 ολόκληρα χρόνια, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Εκτός από την ιδιότητα του θιασάρχη, που ξεκίνησε το 1956 και κράτησε

τουλάχιστον 35 χρόνια, ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα,

αλλά και ταινίες, όπως ο «Θρίαμβος» (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η

«Συνοικία το όνειρο» (1961), που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Θεσσαλονίκης, αλλά η προβολή της απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της

εποχής.

Συνεργάστηκε με λαμπερές πρωταγωνίστριες, όπως τη Μελίνα Μερκούρη,

την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού και τη Ζωή

Λάσκαρη.

Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές

ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Ο βαφτιστικός», «Στέλλα», «Το νησί

των γενναίων», «Ραντεβού στην Κέρκυρα», «Δεσποινίς Διευθυντής»,

«Δάκρυα για την Ηλέκτρα», «Όμορφες μέρες», «Η κόμισσα της Κέρκυρας»,

«Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», «Τα παιδιά της

Χελιδόνας» και πολλές ακόμα.

Στο θέατρο ερμήνευσε τους σημαντικότερους ρόλους. Μεταξύ των

παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε και άφησαν εποχή, είναι:

«Παράξενο Ιντερμέτζο», «Ταξίδι της μέρας μέσα στην νύχτα», «Ήταν όλοι

τους παιδιά μου», «Μαντάμ Μπάτερφλαΐ», «Η γυναίκα με τα μαύρα»,

85

«Τέσσερα δωμάτια με κήπο», «Έγκλημα και τιμωρία», «Τα μεγάλα χρόνια»,

«Ο γλάρος».

Στην τηλεόραση έπαιξε στον «Παράξενο Ταξιδιώτη», τον «Γιούγκερμαν» και

τους «Μυστικούς Αρραβώνες».

Το 1994 ανέβασε με τη Μιμή Ντενίση, τον «Θείο Βάνια» και δύο χρόνια

αργότερα επέστρεψε στο Εθνικό, απ’ όπου είχε ξεκινήσει. Τα τελευταία

χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου,

ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος

Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για

την προσφορά του στην τέχνη.

Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον

καρκίνο.

86

Γεωργία Βασιλειάδου

Κωμική ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που χάρισε άφθονα

το γέλιο στο κοινό.

Η Γεωργία Βασιλειάδου (Αθανασίου το πατρικό της) γεννήθηκε στην Αθήνα

την Πρωτοχρονιά 1897. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο νωρίς και

προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της εργάστηκε ως

πωλήτρια σε διάφορα εμπορικά καταστήματα.

Σπούδασε φωνητική

μουσική στη Γεννάδιο

Σχολή και ξεκίνησε την

καριέρα της στο Λυρικό

Θέατρο ως χορωδός

στην όπερα του Βέρντι

«Ο Ερνάνης». Γρήγορα

μεταπήδησε στο θέατρο

και συνεργάστηκε με

τους μεγαλύτερους

θεατρικούς θιάσους

της εποχής, όπως της Κυβέλης, της Μαρίκας Κοτοπούλη (1925-1931) και

Αιμίλιου Βεάκη (1932-1935).

Στα μέσα της δεκαετίας του τριάντα, ύστερα από ένα άτυχο γάμο, αποφάσισε

να αποσυρθεί από τον κόσμο του θεάματος για να αφοσιωθεί στην ανατροφή

της κόρης της. Ωστόσο, το 1939 ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε ένα

μικρό ρόλο στη μουσική κωμωδία «Κορίτσια της παντρειάς», που αποτέλεσε

την αρχή μιας δεύτερης καριέρας για τη συμπαθή ηθοποιό. Από τότε

καθιερώθηκε σαν καρατερίστα και πρωταγωνίστησε σε διαφόρους θιάσους.

Ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 πρωταγωνίστησε σε πολλές κωμωδίες, ενώ

σχημάτισε και δικούς της θιάσους.

Ως συνθιασάρχης με τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Νίκο Ρίζο (1962 -1965)

έπαιξε στα έργα «Γαμπροί της ευτυχίας», «Νεόπλουτοι», «Γυναικούλα μας».

«Εραστής έρχεται» και «Πέντε λεπτά από την Ομόνοια». Με τον Κώστα

Χατζηχρήστο συνεργάσθηκε το 1965 στην επιθεώρηση «Άλλος για

υπουργείο».

87

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίσθηκε το 1930 στην ταινία του ολλανδού

ηθοποιού και σκηνοθέτη Λου Τέλεγκεν «Το Όνειρον του γλύπτου».

Εξελίχθηκε σε μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης

κατά τη δεκαετία του ‘50, πρωταγωνιστώντας σε ιδιαίτερα δημοφιλείς

κωμωδίες, όπως «Το Στραβόξυλο» (1952), «Η ωραία των Αθηνών» (1954),

«Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Ο θησαυρός

του μακαρίτη» (1959).

Η Γεωργία Βασιλειάδου, που τη θυμόμαστε κυρίως σε ρόλους της καφετζούς,

μ' ένα φλυτζάνι στο χέρι, ή της Τσιγγάνας να λέει εκείνη τη χαρακτηριστική

φράση «μεγάλη πόρτα θα διαβείς», ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό, και το

όνομά της αρκούσε για να προσελκύσει κόσμο στα ταμεία. Οι

επιθεωρησιογράφοι έβρισκαν πάντα κάποιο νούμερο να της γράφουν, μέσα

από το οποίο η συμπαθής ηθοποιός σατίριζε τον ίδιο τον εαυτό της και

κυρίως την «ομορφιά» της, πράγμα που έκανε το κοινό να γελάει με την ψυχή

του.

Η σπουδαία κωμικός άφησε την τελευταία της πνοή στις 12 Φεβρουαρίου

1980 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας. Στη διάρκεια της

βραχυχρόνιας νοσηλείας της, εκτός από τη χρόνια βρογχίτιδα από την οποία

έπασχε, οι γιατροί διέγνωσαν καρδιακή ανεπάρκεια και κακοήθη εξεργασία

του παγκρέατος.

88

Δημήτρης Χορν

Ο κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Δημήτρης

Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο

γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική

Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του

το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».

Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως

πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η

κυρία με τις

καμέλιες» κ.ά.

Την περίοδο

1943 - 1944

συμμετείχε στο

θίασο της

Κατερίνας, με

την οποία

συμπρωταγωνίστ

ησε στο

«Σύζυγοι με

δοκιμή». Το

1944

συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνη και λίγο αργότερα

συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο

Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 - 1950

επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».

Ύστερα από απουσία δύο ετών στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Ελλάδα και το

1953 γνωρίζει την Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους επισπεύδει το διαζύγιο της

Λαμπέτη με τον Μάριο Πλωρίτη και μαζί γράφουν μία από τις πιο

αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκροτούν δικό τους θίασο,

μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα, όπως: «Ο βροχοποιός»,

«Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν

το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.

Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο.

Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες

89

ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε»

(1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).

Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις

μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με

ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων

εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική

ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην

εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».

Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το

1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή - Χορν,

σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του

απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.

Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1998, ύστερα από πολύμηνη ασθένεια.

90

Κώστας Χατζηχρήστος

Δημοφιλής κωμικός ηθοποιός, ο πιο αγαπητός και διάσημος «βλάχος» του

ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Το όνομά του συνδέθηκε με τη χρυσή

εποχή της επιθεώρησης και του εμπορικού κινηματογράφου. Οι ατάκες του

«Τίποτας», «Ασουπή», «Αμ’ πώς;», «Τ' άκοσες πολί μου», άφησαν εποχή.

O Κώστας

Χατζηχρήστος

γεννήθηκε στη

Θεσσαλονίκη το 1921.

Οι γονείς του

κατάγονταν από την

Κωνσταντινούπολη

και μετά τους

τουρκικούς διωγμούς

εγκαταστάθηκαν

πρώτα στην Καβάλα

κι ύστερα στη

Θεσσαλονίκη. Λίγο

μετά τη γέννηση του

Κώστα, η πολύτεκνη

οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του

Παγκρατίου.

Αρχικά, ο Κώστας Χατζηχρήστος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα.

Αποφοίτησε από τη Σχολή Ανθυπασπιστών της Σύρας, αλλά πολύ γρήγορα

τον κέρδισε το θέατρο. Τελειώνοντας τη Σχολή ξέσπασε ο πόλεμος και

ακολούθησε η κατοχή, όπου πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή με το θίασο του

Λουκή Μυλωνά, διάσημου μπουλουκτσή εκείνης της εποχής. Στα μέσα της

δεκαετίας, μετά από ένα εφήμερο γάμο με κάποια Νίτσα, εγκαθίσταται στην

Αθήνα και συμμετέχει σε θιάσους ποικιλιών (βαριετέ).

Ήδη, κάποιοι ξεχωρίζουν το κωμικό ταλέντο του. Το 1949 συνεργάζεται με

το μουσικό θίασο της Κούλας Νικολαΐδου και το 1951 συμμετέχει στις

επιθεωρήσεις του θεάτρου «Ακροπόλ», όπου πλάθει για πρώτη φορά τον

«Θύμιο», ένα σατιρικό τύπο, που μέλλει να τον ακολουθήσει σ’ όλη την

καλλιτεχνική του διαδρομή. Ενδιάμεσα, παντρεύεται τη Μαίρη Νικολαΐδου,

αδελφή της Κούλας Νικολαΐδου, με την αποκτά το πρώτο του παιδί, την Τέτα.

Το 1952 συγκρότησε το δικό του θίασο, ενώ συνέπραξε ως συνθιασάρχης με

εκλεκτούς πρωταγωνιστές της εποχής. Από το 1953 έως το 1955

συνεργάστηκε με τον Κούλη Στολίγκα και την Καίτη Ντιριντάουα, την οποία

91

αργότερα παντρεύτηκε και απέκτησε μία κόρη, τη Μαριαλένα. Το ζευγάρι

χώρισε το 1975.

Το 1959 ο Κώστας Χατζηχρήστος είναι πλέον μεγάλη δύναμη στο χώρο του

ελαφρού θεάτρου (κωμωδία, επιθεώρηση), τόσο ως ηθοποιός, όσο και ως

θεατρικός παραγωγός. Ξοδεύει μεγάλα ποσά για άρτιες θεατρικές παραγωγές

και συνεργάζεται με την αφρόκρεμα του ελληνικού θεάτρου. Με ηθοποιούς,

όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Βασίλης Αυλωνίτης, η Γεωργία Βασιλειάδου, ο

Νίκος Σταυρίδης, ο Γιάννης Γκιωνάκης και θεατρικούς συγγραφείς, όπως ο

Αλέκος Σακελλάριος, ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, ο Νίκος Τσιφόρος και ο

Σωτήρης Πατατζής. Κάνει πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό,

με μεγάλη επιτυχία.

Το 1961 ανακαλύπτει μία αποθήκη ιδιοκτησίας του Πανάγιου Τάφου, τη

νοικιάζει και τη μετατρέπει σε θέατρο («Θέατρο Χατζηχρήστου»), το οποίο

θα χάσει χρόνια αργότερα, λόγω χρεών. Μία από τις παραγωγές του, που

άφησαν εποχή και τον κατέστρεψαν οικονομικά, ήταν το «Καζινό Ντε Παρί»

(1963), ένα χολιγουντιανό κυριολεκτικά υπερθέαμα, με αυτοκίνητα πάνω στη

σκηνή, αεροπλάνα, μπαλέτα. «Εκατόν δεκαοχτώ άτομα κάθε βράδυ να

πληρώνονται. Τα ’χε βάλει η Ντιριντάουα κάτω με μολύβι και χαρτί και μου

λέει: Κάθε βράδυ φουλ να είσαι, θα χάνεις και τριάντα οχτώ χιλιάρικα», έλεγε

ο Κώστας Χατζηχρήστος.

Μεγάλη και σημαντική υπήρξε και η κινηματογραφική του δραστηριότητα, με

περισσότερες από 100 ταινίες στο ενεργητικό του. Ο ίδιος υπήρξε

παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτησε άλλες οκτώ. Έκανε το ντεμπούτο

του το 1952 στην κωμωδία των Ασημακόπουλου - Τσιφόρου «Ο Πύργος των

Ιπποτών» και πολύ γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας απ’ τους δημοφιλέστερους

κωμικούς της μεγάλης οθόνης με το χαρακτήρα του «Θύμιου», ενός

κουτοπόνηρου επαρχιώτη που φτάνει στην Αθήνα για να μπερδέψει τους

πρωτευουσιάνους με τη χωριάτικη νοοτροπία του.

Ακολούθησαν μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, πολλές από τις οποίες

ήταν μεταφορά από το θέατρο: «Τα Κωθώνια του Συντάγματος» (1956), «Οι

Τρεις Ντετέκτιβ» (1957), «Τσαρούχι, Πιστόλι, Παπιγιόν» (1957),

«Γερακίνα» (1958), «Διακοπές στην Κολοπετεινίτσα» (1959), «Να Ζήσουν τα

Φτωχόπαιδα» (1959), «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Λαός και Κολωνάκι»

(1959), «Ο Θύμιος τα ’χει Τετρακόσια» (1960), «Μακρυκωσταίοι και

Κοντογιώργηδες» (1960), «Ο Δήμος από τα Τρίκαλα» (1962), «Ο κύριος

Πτέραρχος» (1963) και «Της Κακομοίρας» (1963).

Από τη δεκαετία του ‘70, ο Κώστας Χατζηχρήστος αραίωσε τις εμφανίσεις

του, λόγω και προσωπικών προβλημάτων. Μετά το θάνατο της τέταρτης

γυναίκας του, στα 42 της χρόνια, καταρρέει και βρίσκει παρηγοριά του το

ποτό, το οποίο τον περιθωριοποιεί για αρκετά χρόνια. Τελευταία του

92

εμφάνιση εκείνη την περίοδο της απομόνωσής του ήταν στην επιθεώρηση

«Ανδρέα προχώρα, σε θέλει άλλη χώρα».

Ο Κώστας Χατζηχρήστος πέθανε στην Αθήνα από λοίμωξη του

αναπνευστικού στις 3 Οκτωβρίου 2001, σε ηλικία 80 ετών.

93

Νίκος Ρίζος

Ο μεγάλος κωμικός Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στην Άρτα το 1924.

Πρωτοεμφανίστηκε στην επιθεώρηση του Αλέκου Σακελλάριου «Άνθρωποι,

άνθρωποι» το 1948, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», μαζί με τη Σπεράντζα

Βρανά στο νούμερο «Το τραμ το τελευταίο».

Στα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε σε διάφορους θιάσους και το 1959

δημιούργησε δικό του, μαζί με τους Γιάννη Γκιωνάκη και Τάκη Μηλιάδη, με

τους οποίους

συμπρωταγωνίστησε

στις επιθεωρήσεις των

Δημήτρη Βασιλειάδη

και Ναπολέοντα

Ελευθερίου «Ομόνοια

πλατς-πλουτς» και

«Μαντουμπάλα».

Με τους ίδιους

συνθιασάρχες και τις

αδελφές Καλουτά

έπαιξε στο θέατρο «Κυβέλης» στις επιθεωρήσεις «Καινούργια Αθήνα»,

«Άνθρωποι του ’60» και στη μουσική κωμωδία του Στέφανου Φωτιάδη

«Ζητείται τεμπέλης». Το καλοκαίρι του 1960 συνεργάστηκε με τους Βασίλη

Αυλωνίτη, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη και Ρένα Βλαχοπούλου, στο

θέατρο «Μετροπόλιταν», στο έργο του Γ. Γιαννακόπουλου «Κάθε καρυδιάς

καρύδι».

Το 1961 δημιουργήθηκε η θιασαρχική τριάδα «Βασίλης Αυλωνίτης - Γεωργία

Βασιλειάδου - Νίκος Ρίζος», που διατηρήθηκε, σημειώνοντας μεγάλη

επιτυχία, έως το 1965, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες τόσο στην

Ελλάδα όσο και στη Γερμανία για τους μετανάστες. Το 1986 μετέτρεψε τον

κινηματογράφο «Άστορ» της οδού Σταδίου σε θέατρο, το οποίο λειτούργησε

υπό την καλλιτεχνική διεύθυνσή του έως το 1990. Από το ’90 και μετά

άρχισε να συνεργάζεται και πάλι με άλλους θιάσους.

Ο Νίκος Ρίζος έκανε και πολλές κινηματογραφικές ταινίες, που φτάνουν τις

300. Ξεχωρίζουν: «Η Αγνή του λιμανιού» (1952) και «Το σοφεράκι» (1953)

94

του Γιώργου Τζαβέλλα, «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και «Τζο, ο τρομερός»

(1955) του Ντίνου Δημόπουλου, «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959) του

Νίκου Τσιφόρου, «Η κόμισσα της φάμπρικας» (1969) του Ντίμη Δαδήρα, «Ο

αισιόδοξος» (1973) του Κώστα Καραγιάννη, «Η αρχόντισσα και ο αλήτης»

(1969), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1968), «Συμμορία εραστών» (1972) του

Βαγγέλη Σερντάρη κ.ά.

Στη μικρή οθόνη πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη στη σειρά

«Ο δρόμος» του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη, καθώς και

στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου

Αθανασιάδη «Η αίθουσα του θρόνου», στο MEGA.

Πέθανε στις 20 Απριλίου του 1999, σε ηλικία 75 χρόνων.

95

Ντίνος Ηλιόπουλος

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 12

Ιουνίου 1913. Ο Πελοποννήσιος στην καταγωγή πατέρας του ήταν

μεγαλέμπορας και μετά το οικονομικό κραχ του 1929 η πολυάριθμη

οικογένειά του έφυγε για τη Mασσαλία, όπου ο Nτίνος τελείωσε το γυμνάσιο.

Στην Αθήνα έφτασε έξι χρόνια αργότερα και ακολούθησε εμπορικές σπουδές.

Υπηρέτησε τη θητεία του στο στρατό, όμως η απόλυσή του απ' αυτόν

συνέπεσε με την έναρξη του πολέμου του 1940 κι έτσι ξαναντύθηκε στο χακί.

Αργότερα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του τότε Βασιλικού

Θεάτρου, απ' όπου απορρίφθηκε, για να περάσει τελικά στη Σχολή του

Γιαννούλη

Σαραντίδη.

Στο θέατρο

πρωτοεμφανίστηκ

ε το 1944 με το

θίασο της

Κατερίνας στο

έργο του Λέο

Λεντς «Κυρία, σας

αγαπώ» και

έκτοτε συμμετείχε

στους θιάσους της

Μαρίκας Κοτοπούλη, της Μαίρης Αρώνη, του Δημήτρη Χορν και πολλών

άλλων. Το 1954 συγκρότησε θίασο με το Μίμη Φωτόπουλο, με τον οποίο

αποτέλεσαν ανεπανάληπτο κωμικό δίδυμο. Τρία χρόνια αργότερα και μέχρι το

1969 δημιούργησε δικό του θίασο, ανεβάζοντας έργα όπως: «Το κοροϊδάκι

της δεσποινίδος», «Η κυρία του κυρίου», «Το έξυπνο πουλί», «Ο φίλος μου ο

Λευτεράκης», «Εξοχικόν κέντρον ο Έρως» κ.ά.

Τα επόμενα χρόνια στράφηκε στην επιθεώρηση, πρωταγωνίστησε σε

μιούζικαλ («Καμπαρέ», «Γλυκιά Ίρμα»), περιόδευσε στις ΗΠΑ και στον

Καναδά. Το 1977 ερμήνευσε τον «Αμφιτρύωνα» του Πλαύτου στο Εθνικό

Θέατρο, ενώ το 1978 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο με τις

«Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Αλ. Σολωμού. Για την

προσφορά του στο θέατρο τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.

96

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος είχε λατρεία και για την έβδομη τέχνη. Ο

κινηματογράφος είχε μπει στη ζωή του από το 1948, όταν έκανε το

ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Εκατό χιλιάδες λίρες».

Ακολούθησαν περισσότερα από 90 φιλμς, πολλά από τα οποία έμειναν ως

κλασσικά, όπως: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954), «Μακρυκωσταίοι και

Κοντογιώργηδες» (1960), «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Μερικοί

το προτιμούν κρύο» (1963), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Το

Δόλωμα» (1964), «Η Κοροϊδάρα» (1967), «Ο Στρατής παραστράτησε»

(1969). Το 1986 συμμετέχει στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου

«Μελισσοκόμος».

Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται, ακόμα, τρεις δίσκοι -ο ένας με σατιρικά

του Γεώργιου Σουρή, δύο βιβλία με ευθυμογραφήματα, μια ποιητική συλλογή

και φυσικά την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ένας Hλιόπουλος ονόματι

Nτίνος».

Πέθανε στις 4 Ιουνίου του 2001.

97

Σαπφώ Νοταρά

Ελληνίδα ηθοποιός, με σπουδαία υποκριτικά προσόντα, τα οποία δεν

εξαντλούνταν στη χαρακτηριστική βραχνή φωνή της, που την καθιέρωσε στο

καλλιτεχνικό στερέωμα και την έκανε γνωστή στο μεγάλο κοινό.

Η Σαπφώ Χανδάνου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1910

στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και

αποφοίτησε με

άριστα από τη

Δραματική Σχολή

του Πειραϊκού

Συνδέσμου.

Παρακολούθησε,

επίσης, μαθήματα

ρυθμικής και

μπαλέτου. Το

καλλιτεχνικό

ψευδώνυμο

«Νοταρά», το πήρε από την οδό που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία

φοιτούσε.

Εμφανίστηκε στο θέατρο πριν από τον πόλεμο. Συνεργάστηκε με πλήθος

θιάσων (Εθνικού, ΚΒΘΕ, Νέζερ, Κατερίνας, Λαμπέτη - Παπά - Χορν, Αλέξη

Δαμιανού, Μίμη Φωτόπουλου, Βουγιουκλάκη - Παπαμιχαήλ κ.ά.) και

ερμήνευσε αμέτρητους ρόλους: από την Αρετούσα στον «Ερωτόκριτο» και την

κυρά-Γιάννενα στον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας», ως την Κατιούσα στην

«Ανάσταση» του Τολστόι.

Το μεγάλο κοινό γνώρισε και αγάπησε τη Σαπφώ Νοταρά από την ιδιαίτερη

φωνή της. Ο ρόλος της Κλημεντίνης Περπερίδου, μιας αποτυχημένης

πριμαντόνας, στο ραδιοφωνικό σήριαλ «Ημερολόγιο ενός θυρωρού» του

Κώστα Πρετεντέρη, ήταν ο προσωπικός της θρίαμβος στις αρχές της

δεκαετίας του '60.

Επιτυχημένη ήταν και η παρουσία της στον κινηματογράφο, με πλήθος ρόλων,

κυρίως δευτεραγωνιστικών: «Η λύκαινα» (1951), «Κυριακάτικο Ξύπνημα»

(1954), «Συνοικία το όνειρο» (1961), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Δημήτρη

98

μου, Δημήτρη μου» (1967) και «Αχ! αυτή η γυναίκα μου» (1967), με τις

ιστορικές ατάκες «μπουρλοοότο» και «εδώ γίνονται Σόδομα και Γόμορα».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, οι εμφανίσεις στο θεατρικό σανίδι

αραίωσαν, αλλά ξεχώρισε για τη συμμετοχή της στις παραστάσεις:

«Τρωάδες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη (1977), «Φιλουμένα

Μαρτουράνο» δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη (1978) και «Πορνογραφία» του

Μάνου Χατζιδάκι, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της (1982-1983).

Η Σαπφώ Νοταρά ήταν μοναχικός άνθρωπος και δύσκολος χαρακτήρας,

σύμφωνα με όσους τη γνώριζαν. Ζούσε ολομόναχη και χωρίς οικονομικούς

πόρους, σ' ένα μικρό διαμέρισμα στην Πλατεία Κουμουνδούρου στην Αθήνα,

το νοίκι του οποίου πλήρωνε ένας θαυμαστής της. Με πολλά προβλήματα

υγείας, η σπουδαία ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της από τους

περιοίκους στις 13 Ιουνίου του 1985. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση

είχε αφήσει την τελευταία της πνοή δύο ημέρες νωρίτερα, συνεπεία

καρδιακής προσβολής.

99

Χρόνης Εξαρχάκος

Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διακρίθηκε κυρίως σε

κωμικούς ρόλους. Είχε μπριόζικο στυλ, έδινε τέμπο στο ρόλο του και είχε την

ικανότητα να μιλάει γρήγορα, αλλά πολύ καθαρά. Οι γκριμάτσες του και μόνο,

αρκούσαν για να προκαλούν το γέλιο στους θεατές. Έφυγε νωρίς από τη ζωή

και δεν πρόλαβε να ξεδιπλώσει ολοκληρωτικά την πλούσια κωμική του φλέβα.

Ο Πολυχρόνης Έξαρχος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε

στις 21 Νοεμβρίου 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου και μεγάλωσε στην

Πλάκα. Σπούδασε

τη δραματική

τέχνη στη σχολή

του Πέλου

Κατσέλη και

πρωτοεμφανίστηκ

ε στη σκηνή το

1963, στο έργο

«Βίλα των

οργίων» με το

θίασο Αναλυτή -

Ρηγόπουλου. Από

τότε

συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου.

Έπαιξε με τον Μάνο Κατράκη, όταν το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» ήταν στις

δόξες του, στο έργο του Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρ» (1964), με την Κατερίνα

στα έργα «Χαρτοπαίχτρα», «Αντροτραγανίστρα» και «Ελάτε να γελάσουμε»,

με τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρω Κοντού και τον Γιώργο Κωνσταντίνου στα

έργα «Μην πατάτε τη χλόη» και «Ο Καραγκιόζης στη Βουλή».

Το υποκριτικό του ταλέντο και τα προσόντα του αναδείχτηκαν όταν έπαιξε

στο «Γλάρο» του Τσέχωφ με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια

Καλογεροπούλου (1966), ενώ είχε ήδη γίνει ευρύτερα γνωστός με τη

συμμετοχή του στο θεατρικό του Αλέκου Σακελλάριου «Η κόρη μου η

σοσιαλίστρια», που παρουσιάστηκε από το θίασο Βουγιουκλάκη - Παπαμιχαήλ,

προτού γυριστεί σε ταινία και γνωρίσει μεγαλύτερη επιτυχία. Μαζί τους

έπαιξε και στο έργο του Πολ Όσμπορν «Ο κόσμος της Σούζι Βογκ».

100

Ο Χρόνης Εξαρχάκος συμμετείχε και σε πολλές απ’ τις ταινίες που σφράγισαν

τη χρυσή εποχή της Φίνος Φιλμ: «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Γοργόνες

και μάγκες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Κάτι κουρασμένα παλικάρια».

Το 1965 συμμετείχε στην ανολοκλήρωτη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου

«Forminx Story». Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στη σειρά του Αλέξη

Τριανταφύλλου «Ένας απίθανος ντετέκτιβ», που προβλήθηκε το 1973 από

την ΥΕΝΕΔ. Ενσάρκωνε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τίτο Χαρίτο, που έμπλεκε σε

απίθανες καταστάσεις, στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει διάφορες

υποθέσεις.

Ο Χρόνης Εξαρχάκος πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1984 στο νοσοκομείο

«Άγιος Σάββας» της Αθήνας, νικημένος από την επάρατη νόσο. Έπασχε από

καρκίνο των οστών. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Α’ Νεκροταφείο της

Αθήνας.

101

Σκηνοθέτες και Παραγωγοί

Ο Αλέκος Σακελλάριος (7 Νοεμβρίου 1913 - 28 Αυγούστου 1991)

ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και

σκηνοθέτης. Εξαιρετικά δημοφιλής και παραγωγικός, υπήρξε από τους

σημαντικότερους ανανεωτές της μεταπολεμικής νεοελληνικής κωμωδίας και

από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα,

στην Αχαρνών. Οι νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

εκτοπίστηκαν πολύ σύντομα από τις ζωηρές δημοσιογραφικές του ανησυχίες

(ήδη από τα σχολικά του

χρόνια υπήρξε εκδότης

του "Μαθητή", της πιο

μεγάλης κυκλοφορίας

μαθητικής εφημερίδας

της εποχής). Στην

μάχιμη δημοσιογραφία

μπαίνει μέσα από τη

φιλολογική στήλη

της Καθημερινής, μετά

από ποίημα που στέλνει

στον Γεώργιο Βλάχο. Εργάστηκε σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες: Ελεύθερη

Ελλάδα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Μάχη, Ελεύθερος Κόσμος, Εθνικός

Κήρυξ, Ελεύθερος Τύπος κ.ά., άλλοτε ως ρεπόρτερ, άλλοτε ως χρονογράφος

ή ως ευθυμογράφος. Επίσης με τον στενό συνεργάτη του Χρήστο

Γιαννακόπουλο εξέδωσαν την εφημερίδα Το Εικοσιτετράωρο και τα

περιοδικά Πρωτεύουσα και Σαββατοκύριακο. Διετέλεσε επίσης και

διευθυντής του περιοδικού ποικίλης ύλης Εβδομάς. Μέχρι το τέλος της ζωής

του χρονογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά.

Το 1935 έγραψε, κατόπιν παραγγελίας του κορυφαίου κωμικού του ελαφρού

μουσικού θεάτρου της περιόδου, Πέτρου Κυριακού, το πρώτο θεατρικό του

έργο, την μουσική ηθογραφία Ο βασιλιάς του Χαλβά σε συνεργασία με

τον Μήτσο Βασιλειάδη με συνθέτη τον Νίκο Χατζηαποστόλου. Η επιτυχία

ήταν μεγάλη και καθιέρωσε κατ' ευθείαν τον νεαρό συγγραφέα.

Η συνεργασία, όμως με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο (ξεκινώντας από την

επιθεώρηση Παύσατε Πυρ ), ήταν αυτή που έμελλε να γράψει πραγματικά

ιστορία. Οι "Διόσκουροι του ελληνικού θεάτρου" (κατά την έκφραση του

γνωστού θεατρικού κριτικού Αχιλλέα Μαμάκη ) εκτός από πολυγραφότατοι,

υπήρξαν και εξαιρετικά πετυχημένοι. Το σερί των επιτυχιών τους, ενέπνευσε

πολλούς συγγραφείς και χρονογράφους της γενιάς τους να καταπιαστούν με

102

την θεατρική κωμωδία, αφήνοντας μια μεγάλη σειρά από έργα που παίζονται

ακόμα και σήμερα.

Εξαιρετικά μεγάλη ήταν η επιτυχία του και στον κινηματογράφο -όπου

ξεκίνησε αυτοδίδακτος, μετά από παρότρυνση του παραγωγού Φιλοποίμενος

Φίνου. Οι ταινίες του σημείωναν ρεκόρ εισπράξεων και οι περισσότερες απ'

αυτές έδειξαν και ιδιαίτερη αντοχή στο χρόνο, μέσω της τηλεόρασης. Πάνω

από 20 από αυτές είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και σήμερα.

Εκτός απ' την συνεργασία του με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, δούλεψε και με

τους περισσότερους-αν όχι όλους- τους επιθεωρησιακούς συγγραφείς της

εποχής του. Έγραψε μόνος ή συνεργαζόμενος περίπου 200 θεατρικά έργα και

60 κινηματογραφικά σενάρια. Γνωστότερα απ' αυτά είναι: Οι Γερμανοί

ξανάρχονται, Ένας ήρως με παντούφλες, Ένα βότσαλο στη λίμνη, Σάντα

Τσικίτα, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Δεσποινίς ετών 39, Ούτε γάτα, ούτε

ζημιά, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Ο φίλος μου ο

Λευτεράκης, Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο, Η θεία απ' το Σικάγο, Η

καφετζού, Η κυρά μας η μαμή, Ο Ηλίας του 16ου, Το ξύλο βγήκε απ' τον

Παράδεισο, Τα κίτρινα γάντια, Αλίμονο στους νέους, Η Αλίκη στο

ναυτικό, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Το

δόλωμα, Υπάρχει και φιλότιμο.

Έγραψε επίσης τους στίχους -μόνος, με τον Γιαννακόπουλο ή με άλλους- σε

περίπου 2.000 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες,

όπως «Άστα τα μαλλάκια σου», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Μάρω-Μάρω μια

φορά είν' τα νιάτα», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» , «Το μονοπάτι», «Βρε

Μανώλη Τραμπαρίφα», «Ένα βράδυ που 'βρεχε», «Άρχισαν τα όργανα»,

"Έχω ένα μυστικό", "Υπομονή", "Σήκω χόρεψε συρτάκι" και πολλά άλλα.

Συνεργάστηκε με ευρεία γκάμα συνθετών (από τον Νίκο Χατζηαποστόλου και

τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη, ως τον Σταύρο Ξαρχάκο , τον Γιώργο

Ζαμπέτα και τον Γιάννη Σπανό). Ιδιαίτερα σημαντικές για το ελληνικό

τραγούδι ήταν οι συνεργασίες του με τον Κώστα Γιαννίδη και τον Μιχάλη

Σουγιούλ. Σπουδαία -και εξαιρετικά επιτυχημένα- ήταν και τα τραγούδια που

έγραψε με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Η κριτική της εποχής (με εξαίρεση τον Άλκη Θρύλο ) αντιμετώπισε το δίδυμο

Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου ως τους σημαντικότερους απ' τους

κωμωδιογράφους της γενιάς τους (επαινώντας ιδιαίτερα και τις πιο

φιλόδοξες απόπειρές τους , όπως τα "Ένας Ήρως με Παντούφλες" και Η

Μεγάλη Παρένθεσις). Πολλές φορές κατηγορήθηκαν για προχειρότητα, λόγω

της υπερπαραγωγικότητάς τους. Η αποτίμησή τους, όμως, μετά το πέρας της

εποχής τους ήταν απολύτως θετική. Αρχίζοντας μάλιστα από το 1989, έργα

τους μπήκαν και στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου, κάτι που στις μέρες

των μεγάλων επιτυχιών τους θα ήταν αδιανόητο.

103

Ο Αλέκος Σακελλάριος τιμήθηκε για όλες τις δημιουργικές πλευρές του με

πολλά ελληνικά και ξένα βραβεία. Κατά το τέλος της ζωής του, η αφηγηματική

του δεινότητα τον έκανε περιζήτητο σε τηλεοπτικές εκπομπές που

μελετούσαν την εποχή του. Πολύ μεγάλη επιτυχία, άλλωστε, είχε και το

βιβλίο με τις αναμνήσεις του Λες και ήταν Χτες.

Πέθανε στις 28 Αυγούστου του 1991 στην Αθήνα και κηδεύτηκε στο Α΄

Νεκροταφείο Αθηνών σε οικογενειακό τάφο.

Είχε παντρευτεί τρεις φορές και είχε δύο κόρες.

Τα τελευταία χρόνια (από τα τέλη του '70 ως το 1991) ζούσε με την τρίτη

σύζυγό του, Τίνα, γράφοντας (όπως έλεγε σε συνεντεύξεις του της εποχής)

συνεχώς σενάρια, χρονογραφήματα και θεατρικά -τα περισσότερα εκ των

οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του -θεατρικό και χρονογραφικό-, σε

αντίθεση με τα έργα των συγχρόνων του Τσιφόρου και Ψαθά , δεν εκδόθηκε

ποτέ.

Ο Φιλοποίμην Φίνος (Κάτω Τιθορέα, 1908 – Αθήνα 26 Ιανουαρίου, 1977)

ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες παραγωγούς κινηματογράφου

κατά τις δεκαετίες του '40, '50, '60 και '70. Στο ενεργητικό του

περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές.

Ήταν ο ιδρυτής της ελληνικής

κινηματογραφικής

εταιρείας Φίνος Φιλμς, της

οποίας η πρώτη ταινία

γυρίστηκε το 1939. Ήταν

αυτός που έφτιαξε την πρώτη

συσκευή για ηχογράφηση

στην Ελλάδα και γύρισε την

πρώτη έγχρωμη ταινία με

στερεοφωνικό ήχο, τα

«Κορίτσια για φίλημα» (1964).

Ο Φίνος πέθανε τον Ιανουάριο του 1977 λόγω καρκίνου που τον βασάνιζε για

7 χρόνια. Ήταν παντρεμένος με τη Τζέλλα Φίνου (1939 - 1977) και δεν είχε

απογόνους.

104

Ο Γιώργος Τζαβέλλας (1916- 18 Οκτωβρίου 1976) ήταν σκηνοθέτης και

σεναριογράφος του Ελληνικού κινηματογράφου, θεατρικός συγγραφέας και

στιχουργός. Ήταν απόγονος του οπλαρχηγού Λάμπρου Τζαβέλα.

Συνεργάστηκε με τον Νίκο

Τσιφόρο σε σενάρια για το

θέατρο και κατόπιν

στράφηκε στον

κινηματογράφο. Αρκετές

ταινίες του έγιναν

επιτυχίες (Ο

μεθύστακας, Η Αγνή του

λιμανιού, Το Σοφεράκι, Η

Κάλπικη λίρα) και

θεωρούνται από τις

σημαντικότερες του

ελληνικού κινηματογράφου.

Στην πρώτη του

ταινία, «Χειροκροτήματα», γυρισμένη κατά τη διάρκεια της κατοχής,

εμφανίζεται για πρώτη και τελευταία φορά σε ταινία ο Αττίκ, που λίγο καιρό

μετά τα γυρίσματα αυτοκτόνησε.

Ο Κώστας Καραγιάννης (1932-1993) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του

κινηματογράφου. Θεωρείται ως ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης του ελληνικού

κινηματογράφου, καθώς σκηνοθετούσε γύρω στις 10-12 ταινίες το χρόνο. Σε

νεαρή ηλικία πηγαίνει

στη Γαλλία για να σπουδάσει

αρχικά σε σχολή ραπτικής,

όμως στη συνέχεια ο κόσμος

του κινηματογράφου τον μάγεψε

και ξεκίνησε να δουλεύει ως

βοηθός γενικών καθηκόντων σε

διάφορες κινηματογραφικές

παραγωγές. Επιστρέφει

στην Ελλάδα στις αρχές της

δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε

να σκηνοθετεί, να γράφει σενάρια αλλά και να αναλαμβάνει την παραγωγή

ελληνικών ταινιών.

Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε για τη Φίνος Φιλμς το 1961 έκοψε έναν

πολύ μικρό αριθμό εισιτηρίων, έχοντας ως αποτέλεσμα ο Φιλοποίμην Φίνος να

105

τον διώξει. Αυτό όμως δεν τον άφησε να χάσει το θάρρος του. Συνέχισε να

εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός μέχρι το 1966, που

μαζί με τον οπερατέρ Αντώνη Καρατζόπουλο, ιδρύουν τη γνωστότερη μετά τη

Φίνος Φιλμς εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, την "Καραγιάννης -

Καρατζόπουλος", η οποία δημιούργησε συνολικά 118 ταινίες.

Εργαζόταν εντατικά, ήταν αυστηρός και οξύθυμος στη δουλειά του, ενώ στην

προσωπική του ζωή ήταν άνθρωπος με χιούμορ.

Στη δεκαετία του '80 έκανε την παραγωγή πολλών βιντεοταινιών και επίσης

στη δεκαετία του '70 συνεργάστηκε και με ξένους κινηματογραφικούς οίκους,

ενώ ήταν και παραγωγός πολλών τηλεοπτικών σειρών. Συνολικά

σκηνοθέτησε 101 ταινίες.

Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1993 στην Αθήνα

Επίλογος

Φτάνοντας στο τέλος της ερευνητικής μας εργασίας , καταλήγουμε στο

συμπέρασμα ότι μέσα από την πολύωρη και μακροχρόνια ενασχόλησή μας με

τον ελληνικό κινηματογράφο αποκομίσαμε πολλά και χρήσιμα πράγματα. Όλα

αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη προβολή των ταινιών αυτών

έως τώρα δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο. Εξακολουθούμε να τις

παρακολουθούμε με την ίδια λαχτάρα και προσήλωση καθώς και να γελάμε

όπως την πρώτη φορά με τις αστείες ατάκες που εμπεριέχουν . Η αγάπη μας

γι’ αυτές είναι μια άσβηστη φωτιά που καίει πάντα με τον ίδιο ρυθμό και

ένταση. Χάρη σε αυτό μαθαίνουμε τι ακριβώς σημαίνει φυσικό, πραγματικό και

αβίαστο ταλέντο. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός πως αρκετοί από τους

ηθοποιούς αυτούς δεν είχαν φοιτήσει σε δραματική σχολή. Εντούτοις,

κατάφεραν να φτάσουν αρκετά ψηλά τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο

ελληνικό θέατρο και να καταξιωθούν. Μεταξύ άλλων προβάλλεται η

αθωότητα και η αγαθότητα, χαρακτηριστικά που τείνουν να εκλείψουν από

την σημερινή κοινωνία. Πληροφορούμαστε ακόμη και για κακουχίες που

δυσχέραιναν την ζωή των ανθρώπων. Αυτό όμως δεν ήταν κάτι που τους

έκανε να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν στην μοίρα τους. Μπορεί η

φτώχεια εκείνη την εποχή να βρισκόταν στο ζενίθ αλλά οι άνθρωποι δεν

έπαψαν ούτε λεπτό να αισιοδοξούν, να ελπίζουν και να χαμογελούν. Και εδώ

μέσα από αυτές τις τόσο επιτυχημένες ενσαρκώσεις που κατάφεραν να

επιτύχουν οι ηθοποιοί γίνεται αντιληπτό το μεγαλείο του φυσικού τους

χαρίσματος. Η εγκατάλειψη και η παραίτηση ήταν άγνωστες λέξεις γι’ αυτούς.

Σε οποιαδήποτε δυσκολία δεν υποχωρούσαν αλλά πρότασσαν τα στήθη τους

και ρίχνονταν με μένος στην μάχη και πάντα έβγαιναν νικητές. Όλες αυτές

τις αξίες επομένως οφείλουμε να τις διαφυλάξουμε και να τις

106

μεταλαμπαδεύσουμε κι εμείς στους επόμενους όπως ακριβώς έκανα και οι

προηγούμενοι.

Καλούμαστε λοιπόν να έχουμε πείσμα, θέληση, μεράκι , υπομονή και επιμονή.

Το χρωστάμε άλλωστε στους προγόνους μας .

Πηγές

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AF%CE%BA%CE%B7_

%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BA%C

E%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84

%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BC%C

E%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83

%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CF%82_

%CE%A6%CF%89%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%C

E%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82

_%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B7%

CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AD%CE%BD%CE%B1_%CE%92

%CE%BB%CE%B1%CF%87%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%C

E%BF%CF%85

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%AD%CE%BD%CE%B7

_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%B6%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%BF

%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%

CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%

CE%AF%CE%B1_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE

%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84

%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A7%CE%BF%CF%81%CE%BD

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%

CF%82_%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%87%CF%81%CE

%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82

107

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82

_%CE%A1%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF

%CF%82_%CE%97%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%

CE%BB%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%80%CF%86%CF%8E_

%CE%9D%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AC

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7

%CF%82_%CE%95%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AC%CE%BA%

CE%BF%CF%82

108

ΤΙΤΛΟΣ

ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ- ΣΤΑΘΜΟΙ

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ;

109

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Παναγιώτης Δημητρόπουλος

Νίκος Ανδριακόπουλος

Νίκη Αποστολοπούλου

Παναγιώτης Καυκόπουλος

Χρήστος Δριμάλας

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗΣ

(ΠΕ 11)

110

Περιεχόμενα Πρόλογος…………………………………………………………………………………………………. 111

Περίληψη………………………………………………………………………………………………….. 111

1.Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο…………………………………………………………. 112

2.Μια τρελή, τρελή οικογένεια…………………………………………………………………. 113

3. Μια τρελή, τρελή σαραντάρα …..…………………………………………………………… 114

4. Ορατότης μηδέν………………………………..…………………………………………………… 115

5.Δακρυσμένα μάτια………………………………………………………………………………….. 116

6. Κόκκινα Φανάρια …………………………………………………………………………………… 117

7.Ο Κατεργάρης………………………………………………………………………………………… 118

8.Σε Ικετεύω Αγάπη Μου……………………………………………………………………… 119

9.Συνοικία Το Όνειρο………………………………………………………………………………. 120

10.Η Αλίκη στο ναυτικό……………………………………………………………………….. 121

11.Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί…………………………………………………………….. 122

12.Όμορφες Μέρες………………………………………………………………………………….. 123

13.Ραντεβού στον αέρα……………………………………………………………………………. 124

14.Η θεία μου η χίπισσα………………………………………………………………………. 126

15.Όλγα, αγάπη μου………………………………………………………………………………… 128

16.Το νησί των γενναίων………………………………………………………………………… 130

17.Μοντέρνα σταχτοπούτα…………………………………………………………………….. 131

18.Διπλοπενιές………………………………………………………………………………………… 132

19.Γοργόνες και μάγκες…………………………………………………………………………. 134

20.Μαριχουάνα στοπ………………………………………………………………………………. 136

21.Λόλα……………………………………………………………………………………………………… 137

Επίλογος…………………………………………………………………………………………………… 138

Πηγές………………………………………………………………………………………………………. 139

111

Πρόλογος Όλοι έχουμε δει ταινίες παλιού ελληνικού κινηματογράφου και έχουμε

ακούσει άπειρες ατάκες μέσα σε αυτές, από τις οποίες έχουμε γελάσει

ατελείωτες ώρες. Εκτός από αυτό όμως, έχουμε διδαχθεί πολλά από αυτές

τις ταινίες και εξακολουθούμε να μαθαίνουμε από αυτές. Αυτός είναι και ο

λόγος που ακόμα και σήμερα συνηθίζουμε να τις βλέπουμε ξανά και ξανά.

Παρόλα αυτά, σήμερα δεν έχουν μείνει γνωστές μόνο οι ατάκες από αυτές τις

ταινίες. Μέσα από αυτές, ο κόσμος έχει λατρέψει και πολλά τραγούδια που

έχουν ακουστεί. Τραγούδια που μιλούν για προβλήματα ανθρώπων κάθε

εποχής και πως αυτοί κατάφεραν να τα λύσουν. Επίσης έχουν ακουστεί

τραγούδια αγάπης και τραγούδια που σου μεταδίδουν χαρά ή σε αρκετές

περιπτώσεις μελαγχολία. Έτσι άλλωστε έχουν κάνει τόσους ανθρώπους να τα

αγαπήσουν. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι πολλά ονόματα ηθοποιών, ακόμα και αν

έχουν πεθάνει, έχουν μείνει γνωστά στην ιστορία, διότι έχουν τραγουδήσει

τραγούδια που ο κόσμος έχει αγαπήσει. Επομένως αν θέλουμε να γνωρίσουμε

πλήρως των παλιό ελληνικό κινηματογράφο, είναι απαραίτητο να γνωρίσουμε

πρώτα τα τραγούδια που έχουν μείνει γνωστά μέσα από αυτών.

Περίληψη Πολλά είναι τα τραγούδια από παλιές ελληνικές ταινίες που όλοι

έχουμε ακούσει και έχουμε λατρέψει. Αυτά τα τραγούδια ακόμα και σήμερα τα

γνωρίζουμε και πολλές φορές τα ακούμε κιόλας ακόμη και αν έχουν περάσει

τόσα χρόνια από τότε που πρωτοακούστηκαν. Τραγούδια σαν και αυτά είναι :

‘’Έχω ένα μυστικό’’, το οποίο τραγούδησε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία

το ξύλο βγήκε από το παράδεισο. Στην ταινία μια «τρελή τρελή σαραντάρα»

ακούστηκαν τραγούδια όπως ‘’η πρώτη μας νύχτα’’ του Λάκη Παλίδη και το

τραγούδι ‘’μερικοί το προτιμούν κρύο’’ στην ταινία Λόλα ακούστηκε το

τραγούδι ‘’χάθηκε το φεγγάρι της Βίκης Μοσχολιού. Στην ταινία Μαριχουάνα

στοπ ακούστηκαν τα τραγούδια ‘’όποια και να΄σαι’’ και το τραγούδι ‘’το φεγγάρι

πανωθέ μου’’ που το τραγούδησε ο Τόλης Βοσκόπουλος. Στην ταινία γοργόνες

και μάγκες ακούστηκε το τραγούδι ‘’θα πιω απόψε το φεγγάρι’’ το οποίο

τραγούδησε ο Πουλόπουλος. Στην ταινία διπλοπενιές ‘’μάτια βουρκωμένα’’ το

οποίο τραγούδησε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ με μουσική του Σταύρου

Ξαρχάκου.

Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα τραγούδια που έμειναν γνωστά από εκείνη την

εποχή είναι και άλλα πολλά στα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω. Ωστόσο

είναι σημαντικές και οι ταινίες στις οποίες ακούστηκαν διότι χωρίς αυτές

μπορεί να μην τα είχαμε ακούσει ποτέ.

112

1.

Τίτλος : Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο

Έτος παραγωγής:1959

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρωταγωνιστούν: Αλίκη

Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ,

Χρήστος Τσαγανέας, Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος, Γιώργος

Γαβριηλίδης, Θόδωρος Μορίδης,

Μαρίκα Κρεββατά, Ορέστης Μακρής.

Περίληψη ταινίας : Σε ένα

αριστοκρατικό κολέγιο με πολύ

κακομαθημένες μαθήτριες, πιάνει για

πρώτη φορά δουλειά ένας νεαρός

φιλόλογος, με όνειρα και αγάπη για το

λειτούργημά του – όπως το θεωρεί ο

ίδιος. Μα τόσο οι άλλοι καθηγητές, που

βρίσκονται κάτω από την πίεση του

Διευθυντή, όσο και οι μαθήτριες, με

αρχηγό την Παπασταύρου – κόρη

εφοπλιστή, κακομαθημένη, όμορφη, αναιδή και σκανδαλιάρα έχουν

διαφορετική γνώμη. Κακομαθημένα πλουσιοκόριτσα οι περισσότερες

κοροϊδεύουν τους καθηγητές τους και τους κάνουν τη ζωή ανυπόφορη. Το

ίδιο προσπαθούν να κάνουν και στον νέο καθηγητή. Αυτός όμως βάζει τα

πράγματα στη θέση τους αρχίζοντας να δίνει χαστούκια, παράδειγμα που

ακολουθούν σιγά-σιγά και οι υπόλοιποι καθηγητές.

Τραγούδια: <<Έχω ένα μυστικό >> – Αλίκη – Μ.Χατζηδάκις

113

2.

Τίτλος ταινίας: Μια τρελή, τρελή οικογένεια

Έτος παραγωγής: 1965

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Σενάριο: Βασιλειάδης Πολύβιος, Τσιφόρος Νίκος

Πρωταγωνιστούν: Τζένη Καρέζη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Μαίρη Αρώνη,

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Αλέκος Τζανετάκος,

Λίλλη Παπαγιάννη, Νίτσα Μαρούδα, Αθηνόδωρος Προυσάλης, Ελενη Κρίτη

Μαρία Μαρτίκα, Γιώργος Γρηγορίου, Μιχάλης Μπάλλης, Αρετή Ανδρέου,

Κατερίνα Γώγου, Νασος Κεδράκας, Βαγγέλης Τραϊφόρος

Περίληψη ταινίας : Η Μίκα είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει σε μια

τρελή... οικογένεια. Η μητέρα της η Πάστα Φλώρα είναι αλλοπαρμένη, η μικρή

της αδελφή ανεξέλεγκτη και

ο σχεδόν διαζευγμένος με

τη μητέρα της πατέρας,

είναι καλός αλλά δειλός και

μαλακός. Είναι

αρραβωνιασμένη με τον

Μίκη, αλλά μια μέρα πριν το

γάμο τους πηγαίνει στη

Βενετία και εκεί

παντρεύεται τον Ανδρέα, ο

οποίος αφού την γνωρίζει

και ανακαλύπτει την φύση

της οικογένειας της

χωρίζει την Μίκα και

αναλαμβάνει να τους

λογικέψει. Προσπαθεί να

επαναφέρει τον πεθερό του

στο σπίτι του μέσω μιας ψεύτικης αρραβωνιαστικιάς αλλά τον ανακαλύπτουν.

Η Πάστα Φλώρα όμως δεν ξέρει ότι είναι ψεύτικη. Η Μίκα θέλοντας να κάνει

τον Ανδρέα να ζηλέψει και να γυρίσει πίσω χρησιμοποιεί τον Μίκη ως τον

έρωτα της. Στο τέλος ο Αντρέας και η Μίκα ξαναπήγαν στην Βενετία και τα

ξαναφτιάξανε ενώ η Πάστα Φλώρα δέχτηκε τον άντρα της στο σπίτι.

Τραγούδια: Η πρώτη μας νύχτα – α) Λάκης Παλίδης Μ. Πλέσσα Μερικοί το

προτιμούν κρύο β) Γ.Βογιατζής – Μ.Πλέσσα (Tu non vedi le lacrime mie)

114

3.

Τίτλος ταινίας: Μια τρελή-τρελή σαραντάρα

Έτος παραγωγής:1970

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Περίληψη ταινίας: Μια εύθυμη χήρα στα σαράντα της ερωτεύεται ένα νέο και

γοητευτικό βιολιστή κι αρχίζει να κάνει όλες τις τρέλες κι όλες τις

παλαβομάρες του κόσμου. Τα αδέλφια της, όμως από την άλλη προσπαθούν

να την πείσουν για λόγους κοινωνικής θέσης, αλλά και για να αυξήσουν τις

περιουσίες τους να παντρευτεί έναν

ηλικιωμένο, πλούσιο κύριο, παρόλο

που και οι ίδιοι είναι πολύ πλούσιοι.

Στην αρχή αποφασίζει να κάνει ότι

μπορεί να τους ξεγελάσει, όταν όμως

γίνονται αντιληπτοί, αποφασίζει να

ζήσει τη ζωή της και να μην

επιτρέψει σε κανέναν να επέμβει σε

αυτό που η ίδια πιστεύει ότι θα την

κάνει να ξαναγνωρίσει την ευτυχία.

Και τα αδέλφια της όμως

καταλαβαίνουν ότι έχει δίκιο και

δίνουν την ευχή τους στο να

ακολουθήσει τον γοητευτικό βιολιστή

η τρελή σαραντάρα στο ταξίδι για την

Ιταλία, που θα της φέρει την ευτυχία.

Πρωταγωνιστούν: Ρένα Βλαχοπούλου, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γιάννης

Μιχαλόπουλος, Μέλπω Ζαρόκωστα, Τασσώ Καββαδία, Γιώργος Γαβριηλίδης,

Τραγούδια: Δημήτρης Καλλιβωκάς, Νίκος Γαρυφάλλου, Πόπη Μαρέλλη

Δώσε μου το στόμα σου – Ρ. Κουμιώτη – Μ.Πλέσσα – Παπαδόπουλου.

115

4. Τίτλος: Ορατότης μηδέν

Έτος παραγωγής: 1970

Σκηνοθεσία: Νίκος Φώσκολος

Σενάριο: Νίκος Φώσκολος

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Παραγωγή :Φίνος Φιλμ

Πρωταγωνιστές, Άρης Τσιούνης, Νάσος Κέδρακας ,Τζένη Ζαχαροπούλου,

Άννα Βαγενά, Βαγγέλης Καζάν, Γιάννης Αργύρης, Ζώρας Τσάπελης, Σπύρος

Καλογήρου, Άγγελος Αντωνόπουλος, Νίκος Γαλανός, Μάνος Κατράκης, Νίκος

Κούρκουλος, Μαίρη Χρονοπούλου, Δημήτρης Καρυστινός, Ερρίκος Κονταρίνης

Νίκος Λυκομήτρος, Ρένα Πασχαλίδου

Υπόθεση: Μια νύχτα με θύελλα δέκα μποφόρ, το ατμόπλοιο «Χριστίνα» της

Ναυτεμπορικής «Ρίχτερ» βυθίζεται με εικοσιέξι νεκρούς και μοναδικό

επιζώντα τον λιπαντή Άγγελο Κρεούζη. Οι ανακρίσεις που θα ακολουθήσουν,

θα αποδείξουν ότι το καράβι διαλύθηκε από έκρηξη στους λέβητες, λόγω

κακής συντήρησης και ρητής εκβιαστικής εντολής του πλοιοκτήτη να

πλεύσουν με αυξημένη ταχύτητα για να κερδίσουν χρόνο. Ο Κρεούζης με την

κατάθεσή του, και τις

αποδείξεις που θα φέρει,

θα κερδίσει την δίκη

αποκαθιστώντας την

τιμή όλων των νεκρών

οικογενειαρχών. Με την

λήξη των ανακρίσεων

όμως το μέλλον του

Κρεούζη θα καταστραφεί.

Καμιά ναυτιλιακή

εταιρεία δεν θέλει πλέον

να τον προσλάβει. Ο

Κρεούζης αποφασίζει να

αλλάξει τακτική.

Προσλαμβάνεται στην

εταιρεία Ρίχτερ και

γίνεται υπεύθυνος της

νυκτερινής βάρδιας.

Κατορθώνει να παντρευτεί την Χριστίνα Ρίχτερ και να πάρει προαγωγή σε

γενικό διευθυντή της εταιρείας των ναυπηγείων Ρίχτερ.

Τραγούδι: Βρέχει φωτιά στη στράτα μου – Στράτος Διονυσίου – Μ.Πλέσσας –

Λ. Παπαδόπουλου

116

5. Τίτλος: Δακρυσμένα μάτια

Σενάριο: Ολύμπιος Γιώργος

Παραγωγή: Κλακ Φιλμ

Μουσική Επιμέλεια: Μουραμπάς Χρήστος

Ηθοποιοί: Γρηγοριάδου Αφροδίτη, Νέγκας Χρηστός, Σοϊμοίρη Γιώτα ,

Μιχαηλίδου Αθήνα , Πλάτης Νικήτας, Ζαφειρίου Ελένη, Μορίδης Θεόδωρος,

Λουκάκης Γιώργος, βελέντζας Γιώργος, Γαλάνη Ρένα, Κανέλλης Θάνος,

Χατζηπαυλής Στάθης, Πασχαλίδης Νίκος

Υπόθεση: Μια καθ’ όλα ευτυχισμένη σύζυγος, η Μάρθα, παθαίνει μερική

παράλυση και ο άνδρας της, ο Αλέκος, κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τη

θεραπεία της, με τίμημα όμως την οικονομική του κατάρρευση. Μάρθα,

βλέποντας πως είναι η αιτία της όλης καταστροφής, πιέζει τον Αλέκο να

δεχθεί το διαζύγιο και να παντρευτεί τη Γαλήνη, κόρη του αφεντικού του.

Εκείνος παρουσιάζει ένα ψεύτικο Η διαζύγιο και διαδίδει ότι θα παντρευτεί τη

Γαλήνη, αλλά ο πατέρας της, που μαθαίνει τον υποτιθέμενο δεσμό της κόρης

του με τον Αλέκο, τον διώχνει απ’ τη δουλειά. Όμως, μια δυνατή συγκίνηση

θα επιτρέψει στη Μάρθα να ξαναπερπατήσει, και έτσι οι ευτυχισμένες μέρες

του ζευγαριού θα επιστρέψουν.

Τραγούδι: Μην τα φιλάς τα μάτια μου – Β.Μοσχολιού – Απ.Καλδάρας

117

6. Τίτλος: Κόκκινα Φανάρια

Σενάριο: Γαλανός Αλέκος

Παραγωγή: Δαμασκηνός Θ. - Μιχαηλίδης Π.

Πρωταγωνιστούν: Καρέζη Τζένη, Φούντας Γιώργος, Παπαμιχαήλ

Δημήτρης, Διαμαντίδου Δέσπω, Κατράκης Μάνος, Χρονοπούλου

Μαίρη, Γεωργίτσης Φαίδων, Λαδικού Αλεξάνδρα, Ανουσάκη Ελένη, Περγιάλης

Νότης, Κυριακάκη Ηρώ, Χέλμη Κατερίνα, Νεοφώτιστος Λιάκος.

Υπόθεση: στο "σπίτι" της Μαντάμ Μαρί, φιλοξενούνται διάφορα κορίτσια. Η

πιο παράξενη από όλες είναι η Ελένη. Ο Μιχαλιός είναι ερωτευμένος μαζί

της, όμως αυτή δεν του αφήνει περιθώρια. Θα γνωρίσει τον Πέτρο, αλλά δεν

θα του αποκαλύψει το πραγματικό της επάγγελμα. Εν τω μεταξύ, στο "σπίτι"

έρχονται πολλοί πελάτες, άλλοι τακτικοί θαμώνες, άλλοι για πρώτη φορά.

Έρχονται και καινούργιες κοπέλες, όπως η Μυρσίνη, η οποία μπαίνει αμέσως

στο πνεύμα της δουλειάς.

Τραγούδια: α) Άπονη ζωή – Γ.Μπιθικώτσης – Στ. Ξαρχάκος-

Λ.Παπαδόπουλος

β)Το καλντερίμι - Π.Πάνου – Στ. Ξαρχάκος

γ) Φτωχολογιά – Γ. Μπιθικώτσης – Στ. Ξαρχάκος

118

7. Τίτλος: Ο Κατεργάρης

Παραγωγή: Finos Film

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Έτος παραγωγής: 1971

Ηθοποιοί: Χρόνης Εξαρχάκος, Νόρα Βαλσάμη, Γιάννης Μιχαλόπουλος,

Κατερίνα Γιουλάκη, Σπύρος Καλογήρου, Βασίλης Τσιβιλίκας, Καίτη

Ιμπροχώρη, Λευτέρης Βουρνάς, Δώρα Φύτιζα, Ειρήνη Κουμαριανού, Νικόλ

Κοκκίνου, Στράτος Παχής, Δημήτρης Αρώνης, Νάσος Κεδράκας, Τάσος

Μασμανίδης, Πάνος Σαργέντης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Γιάννης Πουλόπουλος

Υπόθεση: Ένας υπάλληλος μιας εταιρείας, φιλήσυχος όσο και φοβητσιάρης

άνθρωπος, της οποίας εταιρείας ο

πρόεδρος είναι ένας αυστηρός τύπος

που έχει την ηθική πάνω από όλα,

παριστάνει ότι έχει τις ίδιες ιδέες με το

αφεντικό του. Κάποια στιγμή, όμως, η

μικρή του αδελφή, που ζει με αυτήν κα

τη γυναίκα του, κάνει ένα νεανικό πάρτι

στο σπίτι του-"to know us better!!!"-στο

οποίο εκτός όλων των άλλων πηγαίνει

και ο γιος του αυστηρού προέδρου. Ο

φοβισμένος υπάλληλος έχει από τη μία

τον αυστηρό πρόεδρο που του κάνει

παρατηρήσεις συνέχεια και από την άλλη

τον αυστηρό θείο του, καθηγητή

θεολογίας,. Όμως, η μικρή του αδελφή

και ο γιος του προέδρου ερωτεύονται,

παντρεύονται, ο υπάλληλος παίρνει

προαγωγή στην εταιρεία, αλλά τότε εμφανίζονται άλλα προβλήματα.

Τραγούδι: Ποια νύχτα σ’ έκλεψε - Γ. Πουλόπουλος – Μ.Πλέσσα,

Λ.Παπαδόπουλου

119

8. Τίτλος: Σε Ικετεύω Αγάπη Μου

Σενάριο: Αντωνάκης Νίκος

Παραγωγός: Παπαδόπουλος Νίκος

Έτος παραγωγής: 1970

Σκηνοθέτης: Κωστελέτος Οδυσσέας

Τραγουδιστής :Βοσκόπουλος Τόλης, Ναυσικά, Κούκα, Πεφάνη Μαρίνα

Ηθοποιοί: Διαμαντή Αρίστη, Μανούσης Σπύρος, Οικονομίδης Γιώργος,

Πετράκος Γιάννης, Δημου Σόνια, Κούκης Δημήτρης, Τέρζας Λάζος, Κοκκόλα

Φρόσω, Λουκάκης Γιώργος, Φιλοπούλου Νίκη, Ανδρεόπουλος Βασίλης,

Πεφάνη Μαρίνα, Κέδρακας Νάσος, Μπόζου Κία, Χριστοφορίδης Περικλής,

Σταρένιος Δήμος, Ανδρονίδης Βάσος, Διανέλλος Λαυρέντης, Τριανταφυλλίδη

Νίκη, Βοσκόπουλος Τόλης

Υπόθεση: Δύο φτωχοί νέοι, η Μάρθα και ο Μάνος (Νίκη Τριανταφυλλίδη και

Τόλης Βοσκόπουλος), έχουν μεγαλώσει μαζί και αγαπιούνται, αλλά τα

οικονομικά προβλήματα της οικογένειας της κοπέλας θα την οδηγήσουν στο

γάμο με έναν πλούσιο άντρα (Βασίλης Ανδρεόπουλος). Ο Μάνος, με αφορμή

το χωρισμό τους, θα

γράψει ένα τραγούδι το

οποίο θα του ανοίξει το

δρόμο για την επιτυχία,

αλλά θα τον φέρει κοντά

σε μια άλλη γυναίκα

(Μαρία Πεφάνη), με την

οποία θα παντρευτεί.. Η

μοίρα όμως θα

διασταυρώσει ξανά τις

ζωές των δύο

ανθρώπων, όταν ένα

ατύχημα θα προκαλέσει

το θάνατο του άντρα της Μάρθας, ενώ κατηγορούμενος θα βρεθεί ο πατέρας

του Μάνου (Λαυρέντης Διανέλλος). Ο Μάνος, με τη βοήθεια της Μάρθας, θα

αποδείξει την αθωότητα του πατέρα του, αλλά δεν θα επιστρέψει ποτέ κοντά

της, μένοντας πιστός στη γυναίκα του.

Τραγούδι: Σε ικετεύω – Τόλης Βοσκόπουλος – Θ. Δερβενιώτης

120

9. Τίτλος: Συνοικία Το Όνειρο

Έτος παραγωγής: 1961

Σκηνοθέτης: Αλεξανδράκης Αλέκος

Σενάριο: Κοτζιάς Κώστας, Λειβαδίτης Τάσος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Σύνοψη της υπόθεσης:

Μια φτωχογειτονιά της Αθήνας, ο Ασύρματος, είναι το κέντρο του κόσμου για

τους ανθρώπους που ζουν εκεί, και προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεφύγουν

απ’ τη φτώχεια και την ανέχεια. Ένας άρτι αποφυλακισμένος νέος, ο Ρίκος

(Αλέκος Αλεξανδράκης),

προσπαθεί να βγάλει χρήματα, την

ίδια στιγμή που η αγαπημένη του

(Αλίκη Γεωργούλη) βλέπει άλλους

άνδρες, και ο αδερφός της (Μάνος

Κατράκης) προσπαθεί να

συνεισφέρει στα οικονομικά της

οικογένειας. Ο Ρίκος θα

σκαρφιστεί μια δουλειά αλλά θα

ξοδέψει τα συγκεντρωμένα

χρήματα. Ένας από τους

«συνεταίρους» του (Αλέκος

Πέτσος) θα αυτοκτονήσει. Ο

Ρίκος, η αγαπημένη του και ο

αδερφός της, ηττημένοι και

απογοητευμένοι εξαιτίας των

προσδοκιών που δεν ευοδώθηκαν

ποτέ, θα αναγκαστούν να

συμβιβαστούν με την ωμή

πραγματικότητα. Πρόκειται για μια

ταινία γυρισμένη πάνω στα νεορεαλιστικά πρότυπα, με ένα πολύ δυνατό καστ

ηθοποιών, η οποία εντυπωσίασε λόγω της ευαίσθητης σκηνοθετικής ματιάς

του Αλέκου Αλεξανδράκη και των δυνατών κοινωνικών μηνυμάτων της.

Ηθοποιοί: Αλεξανδράκης Αλέκος, Γεωργούλη Αλίκη, Μπαλαδήμας Κώστας,

Μανιουδάκης Κώστας, Δαρείος Τάσος, Τζώρτζης Γιώργος, Ευαγγελίδου Εύα,

Βλαχόπουλος Γιώργος, Κοτσίρης Λάμπρος, Ολυμπίου Γιάννα, Μουστάκα

Αθανασία, Παΐζη Αλέκα, Καλαμίδου Ηλέκτρα, Πέτσος Αλέκος, Μυλωνάς

Θανάσης, Ανδρονίδης Βάσος, Νοταρά Σαπφώ, Κατράκης Μάνος, Μπαλαδήμας

Κώστας.

Τραγούδι: Βρέχει στη φτωχογειτονιά – Γ.Μπιθικώτσης – Μ.Θεοδωράκης

121

10. Τίτλος: Η Αλίκη στο ναυτικό

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Παραγωγή: Φίνος Φίλμς, Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Χορογραφία: Μανώλης Καστρινός

Τραγούδι: Αλίκη Βουγιουκλάκη

Έτος παραγωγής: 1961

Ηθοποιοί: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Λάμπρος

Κωνσταντάρας, Γιάννης Γκιωνάκης, Γιάννης Μαλούχος, Γιώργος

Τσιτσόπουλος, Ραφαήλ Ντενόγιας, Καίτη Λαμπροπούλου, Δέσπω

Διαμαντίδου, Γιώργος Μπέλλος, Κώστας Παπαχρήστος, Θάνος Σουγιούλ,

Θεόδωρος Ρουμπάνης, Μιχάλης Μπαλλής, Ι. Λεωνάς, Ντίνος Καρύδης,

Κώστας Βουτσάς, Σταύρος Παράβας, Θανάσης Πλιάκας, Άγγελος

Θεοδωρόπουλος

Υπόθεση: Η Αλίκη είναι κόρη του Διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.

Συναντάει και

ερωτεύεται τον

Ναυτικό Δόκιμο

Κώστα. Δίνουν

ραντεβού για να

συναντηθούν, αλλά

κανείς τους δεν

εμφανίζεται.

Συναντιούνται ξανά

στον Καλοκαιρινό χορό

της Σχολής Δοκίμων

όπου και ορκίζονται να

μην ξαναχαθούν. Η

Αλίκη επισκέπτεται τον

Κώστα στο πλοίο, όπου και εγκλωβίζεται με την θέληση της, καθώς αυτό

σαλπάρει. Μεταμφιέζεται σε ναύτη για να μην γίνει αντιληπτή. Η παρουσία της

Αλίκης στο πλοίο γίνεται πηγή αρκετών κωμικών γεγονότων.

Τραγούδια: «Τράβα μπρος» και «ο γλάρος» που τραγουδά η Αλίκη

Βουγιουκλάκη

122

11. Τίτλος: Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί

Σενάριο: Νέστορας Μάτσας

Σκηνοθεσία: Απόστολος Τεγόπουλος

Έτος παραγωγής: 1967

Μουσική: Χρήστος Μουραμπάς, Απόστολος Καλδάρας

Στίχοι: Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, Απόστολος Καλδάρας

Ηθοποιοί: Νίκος Ξανθόπουλος, Άντζελα Ζήλεια, Γιώργος Μούτσιος, Γιώτα

Σοϊμοίρη, Αθηνά Μιχαηλίδου, Γιώργος Βελέντζας, Χριστόφορος Ζήκας,

Λαυρέντης Διανέλλος, Λάμπρος Κοτσίρης, Στάθης Χατζηπαυλής, Ρένα

Γαλάνη, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Νάσος Κεδράκας, Νίκος Πασχαλίδης,

Σόνια Δήμου, Γιάννης Καριπίδης, Θάνος Κανέλλης, Νικήτας Πλατής, Νάνσυ

Μάνδρου, Βασίλης Καΐλας, Ελένη Ζαφειρίου, Θόδωρος Μορίδης

Υπόθεση: Η κυρά Αγγελική είναι παραδουλεύτρα στο σπίτι του εφοπλιστή

Νικολάου, και με χίλια βάσανα προσπαθεί να σπουδάσει τον μονάκριβο γιο

της Ανδρέα. Ο τελευταίος δέχεται συχνά ταπεινώσεις από την

κακομαθημένη κόρη

του εφοπλιστή, τη

Λίζα. Τα χρόνια

όμως περνούν, ο

Ανδρέας τελειώνει

με άριστα τη Σχολή

Εμποροπλοιάρχων,

μη βρίσκοντας όμως

ικανοποιητική

δουλειά απασχολείται

προσωρινά σε ένα

κλαμπ με γιοτ. Εκεί

ξανασυναντά τη Λίζα,

η οποία τώρα τον

βλέπει με άλλο μάτι, ενώ αυτός δεν αργεί να την ερωτευθεί. Το αίσθημα είναι

φλογερό και οι δύο νέοι θα δοκιμασθούν βάναυσα από την υπεροψία του

πατέρα της Λίζας. Τελικά θα ξεπεράσουν τα μύρια εμπόδια και τις

φουρτούνες, και θα σταθούν στα πόδια τους πανευτυχείς.

Τραγούδια: Πετραδάκι πετραδάκι - Μουσική: Νίκος Ξανθόπουλος -

Απόστολος Καλδάρας, Στίχοι: Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου

Καλή τύχη (Δεν σε κρίνω που δε μ' αγαπάς) - Μουσική: Απόστολος

Καλδάρας, Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας

Πήρα από τη νιότη χρώματα - Μουσική: Βίκυ Μοσχολιού - Απόστολος

Καλδάρας, Στίχοι: Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου

123

12.

Τίτλος: Όμορφες Μέρες

Έτος παραγωγής: 1970

Σκηνοθέτης: Ασημακόπουλος Κώστας

Σενάριο: Ασημακόπουλος Κώστας

Μουσική Σύνθεση: Σπανός Γιάννης

Τραγουδιστής: Βιολάρης Μιχάλης, Γαλάνη Δήμητρα, Μαβίλη Αλέκα, Μαρίνος

Γιώργος, Αστεριάδη Πόπη, δανέζης Γιώργος, Μητσιάς Μανώλης, Δάκης

Παραγωγή: Ε.Σ.Α.Κ.Ε. ΦΙΛΜ

Παραγωγός: Ασημακόπουλος Κώστας

Ηθοποιοί: Σάββας Αξιώτης , Γιώργος Χαδίνης Μαλτέζου, Υβόννη ,Μηνάς

Χατζησάββας, Χαριτίνη Καρόλου ,Βίλμα Κύρου, Γκέλυ Μαυροπουλου,

Αλέκα Μαβίλη, Γιώργος Μαρίνος, Παύλος Λιάρος, Μαρίκα Νέζερ, Νίκη

Τριανταφυλλίδη, Νικηφόρος Νανέρης, Ελένη Ανουσάκη, Διονύσης

Παπαγιαννόπουλος, Γιώργος Τζώρτζης, Αλεξάνδρα Λαδικού,

Αλεξανδράκης Αλέκος

Υπόθεση: Μια μυστηριώδης γυναίκα (Αλεξάνδρα Λαδικού) φτάνει στο νησί

της Πάτμου και γίνεται δεκτή από τους κατοίκους με ενθουσιασμό. Σταδιακά

ενσωματώνεται στην τοπική κοινωνία κι εμείς, παράλληλα με τη δική της

προσωπική ιστορία, μαθαίνουμε τους έρωτες, τα πάθη και τις χαρές των

μελών της κοινότητας.

Τραγούδι: Μην μου μιλάς για αγάπη – α) Γιώργος Μαρίνος β) Δ. Γαλάνη –Γ.

Σπανού

124

13. Τίτλος: Ραντεβού στον αέρα

Παραγωγή: Finos Film, Δαμασκηνός & Μιχαηλίδης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Έτος παραγωγής: 1966

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Ρένα Βλαχοπούλου

Ηθοποιοί: Ρένα Βλαχοπούλου, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Ανδρέας

Ντούζος, Χλόη Λιάσκου, Ελένη Προκοπίου, Ανίτα Δαλέζιου, Άγγελος

Μαυρόπουλος, Νίκος Παπαναστασίου, Νίκος Νεογέννης, Αλέκος

Δαρόπουλος, Γιώργος Ραμσής, Ανδρέας Λάζαρης, Τηλέμαχος Εμμανουήλ

Υπόθεση: Στο Παρίσι γίνεται διαγωνισμός για την Μις Ευρώπη και η Μαίρη, η

οποία λαμβάνει μέρος στο διαγωνισμό, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Δημήτρη,

ο οποίος όμως αναχωρεί ξαφνικά για την Ελλάδα. Λίγο αργότερα ο Δημήτρης,

που υπηρετεί

στην

αεροπορία,

μαζί με δύο

φίλους του

σμηνίτες, θα

συναντήσει

την Μαίρη

μαζί με δύο

φίλες της και

έτσι θα

δημιουργηθού

ν τρία

ζευγάρια

ερωτευμένων

. Οι σμηνίτες

για να μπορούν να βλέπονται συχνότερα με τις κοπέλες τους πείθουν τον

διοικητή τους να διοργανώσουν μια παράσταση για την αεροπορία, στην οποία

του υπόσχονται ότι θα συμμετέχει και η αγαπημένη του ηθοποιός, Ρένα

Βλαχοπούλου. Έτσι πείθουν την Τζένη, την αδελφή της Μαίρης, η οποία

μοιάζει εκπληκτικά με την γνωστή ηθοποιό, να υποδυθεί την Βλαχοπούλου

και έτσι αναπτύσσεται ένα ακόμα ειδύλλιο.

Τραγούδι: Ένας ουρανός μ’ αστέρια – Γ. Βογιατζής – Μ. Πλέσσας.

Η ταινία ήρθε 1η σε εισπράξεις ανάμεσα σε 101 ελληνικές ταινίες εκείνης της

χρονιάς και θεωρείται μια από τις πιο πετυχημένες μουσικές κωμωδίες της

Φίνος Φιλμ.

125

Η Ρένα Βλαχοπούλου ξεχωρίζει, όχι μόνο για την εξαιρετική ερμηνεία της,

αλλά και για τον ρόλο της ως αυστηρή και σκληρή επαγγελματίας - ρόλο που

δεν την έχουμε συνηθίσει να ερμηνεύει.

Το φινάλε της ταινίας θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ίσως προφητικό

όσον αφορά την έλευση της τηλεόρασης.

Στην ταινία παρουσιάζεται και ένα χορευτικό της Ελένης Προκοπίου, τα

γυρίσματα του οποίου έγιναν σούρουπο, αλλά φαίνονται σαν ηλιόλουστες

σκηνές, χάρη στην ειδική τεχνική επεξεργασία από τον ίδιο τον Φιλοποίμενα

Φίνο.

126

14. Τίτλος: Η θεία μου η χίπισσα.

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Έτος παραγωγής: 1970

Ηθοποιοί: Ρένα Βλαχοπούλου, Ανδρέας Μπάρκουλης, Νόρα Βαλσάμη, Γιάννης

Μιχαλόπουλος, Βασίλης Τσιβιλίκας, Πόπη Άλβα, Μαρία Μαρτίκα, Μαίρη

Σπάθη, Νίκος Παγκράτης, Νίκος Απέργης, Ανθή Γούναρη, Μάρω

Γραβλιώτου, Άρια Ξανθοπούλου, Ίνα Παντελίδου, Γιώργος Κάφκας,

Δημήτρης Λιάγκας, Γιώργος Γρηγορίου, Θεόδωρος Γκλαβέρης, Μιχάλης

Μπαλλής, Βασίλης Μέγας

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Γιάννης Πουλόπουλος, Ρένα Κουμιώτη, Δημήτρης Τάμποσης,

Δάκης

Υπόθεση: Η κυρά-Λένη εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα ξενοδοχείο για να

μπορεί να σπουδάζει την κόρη της στο εξωτερικό. Όταν μαθαίνει πως η κόρη

της έρχεται να την επισκεφτεί, πανικοβάλλεται γιατί η κόρη της δεν γνωρίζει

ότι δουλεύει ως καθαρίστρια. Έτσι, ένας πλούσιος ένοικος του ξενοδοχείου, ο

Στέφανος Κριεζής,

αποφασίζει να την βοηθήσει,

παρουσιάζοντάς την ως

πλούσια κυρία. Η κόρη της

Κάθριν καταφθάνει με τον

χίπη μνηστήρα της και τον

πάμπλουτο πατέρα του, και ο

Κριεζής τη βοηθά να κρατήσει

την "αρχοντική της

εικόνα". Στη συνέχεια, όμως,

η Κάθριν με τον μνηστήρα της

καταφεύγουν στο άντρο των

χίπηδων στα Μάταλα της

Κρήτης, αποφασισμένοι να

ζήσουν χωρίς τα λεφτά των

γονέων τους. Τότε, η κυρά-

Λένη, ο Στέφανος κι ο

πατέρας του μνηστήρα

αρχίζουν να τους αναζητούν, για να ανακαλύψουν τελικά ότι οι δύο νέοι έχουν

χωρίσει. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, η κυρά-Λένη δέχεται μια αναπάντεχη

κληρονομιά από τον μακαρίτη άντρα της που μπερδεύει ακόμα περισσότερο

την κατάσταση.

127

Τραγούδι: Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι – Ρ.Κουμιώτη – Μ.Πλέσσας,

Το σενάριο του Αλέκου Σακελλάριου είναι επηρεασμένο από την ταινία του

Φρανκ Κάπρα "Κυρία για μια Μέρα" του 1933, το οποίο και ξαναγύρισε το

1961 με τίτλο "Η Κόμισσα και ο Γκάνγκστερ".

H πολυτάλαντη Ρένα Βλαχοπούλου χαρίζει στο κοινό ένα από τα ωραιότερά

της τραγούδια, «H Ζωή αρχίζει στα Σαράντα», το οποίο γράφτηκε ειδικά για

την ταινία.

Η ταινία γυρίστηκε στο νησί της Ρόδου και στα Μάταλα της Κρήτης, που ήταν

το επίκεντρο των χίπιδων εκείνης της εποχής.

128

15. Τίτλος: Όλγα, αγάπη μου

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης

Έτος παραγωγής: 1968

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Πόλυ Πάνου

Ηθοποιοί: Ζωή Λάσκαρη, Φαίδων Γεωργίτσης, Ανδρέας Μπάρκουλης, Μέλπω

Ζαρόκωστα, Καίτη Παπανίκα, Τασσώ Καββαδία, Γιώργος Τσιτσόπουλος,

Δημήτρης Γούσης, Γρηγόρης Μασσαλάς, Τούλα Λιακοπούλου, Δώρα Φύτιζα,

Γ. Γιώργαινας, Νίκος Γαλιάτσος Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος

Υπόθεση: Η Όλγα, μια νεαρή κοπέλα που προέρχεται από ευκατάστατη

οικογένεια, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Πέτρο, έναν φτωχό αλλά αριστούχο

πολιτικό

μηχανικό.

Το

μέλλον

του

νεαρού

δεν

φαντάζει

λαμπρό,

καθώς

χρειάζον

ται

κεφάλαια και γνωριμίες για να ανέβει τα σκαλιά της επιτυχίας. Το κοινωνικό

χάσμα που τους χωρίζει είναι τεράστιο και οι αντιδράσεις της μητέρας της

Όλγας δημιουργούν ένα ακόμα μεγάλο εμπόδιο στη σχέση τους. Παρά τις

δυσκολίες, οι δύο νέοι αποφασίζουν να ενώσουν τη ζωή τους και να

προσπαθήσουν να χτίσουν την κοινή τους πορεία με μοναδική βοήθεια τον

έρωτα και τα όνειρά τους για μια ευτυχισμένη οικογένεια. Η ανικανότητα,

όμως, του Πέτρου να σταθεροποιηθεί σε μια δουλειά λόγω του οξύθυμου

χαρακτήρα του και το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, θα φέρει

πολύ γρήγορα τα πρώτα σκοτεινά σύννεφα στη σχέση τους.

Τραγούδι: Τι σού’ κανα και πίνεις – Πόλυ Πάνου – Μ. Πλέσσας – Λ.

Παπαδόπουλος

Ο Γιάννης Δαλιανίδης συνέλαβε αυτό το σενάριο, επηρεασμένος από τους

νέους της εποχής, που ενώ σπούδαζαν και αποφοιτούσαν με επαίνους, όταν

έρχονταν αντιμέτωποι με την ίδια τη ζωή, ήταν συνήθως αδύναμοι να

ανταπεξέλθουν.

129

Στην ταινία ακούγεται το θρυλικό τραγούδι του Μίμη Πλέσσα "Τι σου 'κανα

και πίνεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ερμηνεύει υπέροχα η

Πόλυ Πάνου.

Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην πολύ δημοφιλή τότε

μπουάτ "Κατακόμβη", τα οποία όμως διακόπηκαν απότομα, αφού το ίδιο βράδυ

εκδηλώθηκε το βασιλικό Αντικίνημα του Κωνσταντίνου κατά της χούντας,

στις 13 Δεκεμβρίου του 1967.

130

16. Τίτλος: Το νησί των γενναίων

Σκηνοθεσία: Δαδήρας Ντίμης

Σενάριο: Ολύμπιος Γιώργος, Καμπανέλλης Ιάκωβος

Παραγωγή: Ολύμπια Φιλμς

Έτος παραγωγής: 1960

Πρωταγωνιστούν: Αλεξανδράκης Αλέκος, Καρέζη Τζένη, Χαλκούση Ελένη,

Καλλέργης Λυκούργος, Πλοιός Βαγγέλης, Στράντζαλης Κώστας, Πασά Καίτη,

Παπαλιού Μ., Κουτσοπούλου Μαριέτα, Γκρέκας Α.

Υπόθεση: Ένας αξιωματικός του ελληνικού στρατού, ο Μανώλης (Αλέκος

Αλεξανδράκης), φτάνει στην

Κρήτη, αμέσως μετά την πτώση

της στα χέρια των Γερμανών.

Σε συνεργασία με αντάρτες και

συμμάχους Άγγλους σαμποτέρ,

υπό την ηγεσία του λοχαγού

Τζον (Τάκης Χριστοφορίδης)

συμμετέχει σε σαμποτάζ

εγκαταστάσεων των Γερμανών.

Τότε γνωρίζει και τη Μαρία

(Αλίκη Γεωργούλη), που

βοηθάει στην Αντίσταση. Η

παλιά του αγαπημένη Ντόνα

(Τζένη Καρέζη) θα του

εξασφαλίσει κάποια μυστικά

έγγραφα, τα οποία θα κλέψει από τον Γερμανό διοικητή (Λυκούργος

Καλλέργης), ο οποίος θέλει να την παντρευτεί. Κατόπιν προδοσίας από έναν

Έλληνα χαφιέ (Αρτέμης Μάτσας), η κοπέλα θα αποκαλυφθεί και θα οδηγηθεί

στο εκτελεστικό απόσπασμα με άλλον ένα πατριώτη, το Νικόλα (Γκίκας

Μπινιάρης), που ήταν μπάρμαν στο καμπαρέ που δούλευε η Ντόνα. Τελικά, ο

νεαρός αξιωματικός θα τιμωρήσει τον προδότη και θα καταφέρει να διαφύγει

στο Κάιρο μαζί με τη νέα του αγαπημένη.

Σχόλια: Τέταρτη από τις έξι συνολικά συνευρέσεις της Τζένης Καρέζης και

του Αλέκου Αλεξανδράκη στον κινηματογράφο. Πριν το Ραντεβού Στην

Κέρκυρα είχαν συνεργαστεί στις ταινίες: Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο

(1955), Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο (1957), Το Νησί Των Γενναίων

(1959), ενώ μετά συνεργάστηκαν στις πολύ γνωστές: Δεσποινίς Διευθυντής

(1964) και Μια Τρελή τρελή Οικογένεια (1965).

Τραγούδι: Μην τον ρωτάς τον ουρανό – Τζένη Καρέζη– Μ.Χατζηδάκις.

131

17. Τίτλος: Μοντέρνα σταχτοπούτα

Σενάριο / Σκηνοθεσία: Σακελλάριος Αλέκος

Παραγωγή: Δαμασκηνός Θ. - Μιχαηλίδης Π.

Έτος παραγωγής: 1965

Πρωταγωνιστούν: Βουγιουκλάκη Αλίκη, Παπαμιχαήλ Δημήτρης, Ξενίδης

Σταύρος, Πάρλας Χρήστος, Μαλλιαγρός Άρης, Δούκας Κώστας, Πλατής

Νικήτας, Χριστοφορίδης Περικλής, Βελέντζας Γιώργος, Ανθόπουλος

Μπάμπης, Τσούκας Νίκος, Λουκάκης Γιώργος, Μεντής Κώστας, Οικονομίδου

Λιάνα, Νικολαϊδου Δέσποινα, Μουστάκα Αθανασία, Μανιατάκη Ιωάννα,

Γκιώκας Τάκης, Μαινάνδρου Ρούλα, Καφάσης Κώστας, Αναγνωστοπούλου

Ντόρα, Χριστοφορίδης Τάκης, Μανιατάκης Κώστας, Γκαλίκου Λίτσα,

Γιολδάσης Γιώργος, Μαρία Βάνα, Κωστάρα Ρούλα.

Υπόθεση: Η Κατερίνα προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει μια δουλειά, για να

μπορέσει να θρέψει τα τρία αδέλφια της και την γιαγιά της. Όταν μαθαίνει ότι

ο επιχειρηματίας Αλέξης Βαρνέζης μόλις έδιωξε την γραμματέα του Μαίρη,

καταφέρνει να εισβάλει στο γραφείο του και με την επιμονή της κερδίζει τη

θέση. Σε λίγο καιρό θα γίνει η απαραίτητη συνεργάτης του πολυάσχολου

Αλέξη και θα τον συνοδέψει σε ένα σημαντικότατο επαγγελματικό ταξίδι στη

Ρώμη.

Σχόλια: Με την ταινία αυτή κάνει την επανεμφάνισή του στον κινηματογράφο

(μετά την ταινία Χτυποκάρδια στο Θρανίο), το πιο επιτυχημένο ζευγάρι

πρωταγωνιστών της Ελληνικής οθόνης, και εκείνη τη χρονιά επισημοποιεί το

δεσμό του και στη ζωή. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ,

παντρεύονται στους Δελφούς, στις 18 Ιανουαρίου 1965 και μετά ταξιδεύουν

στη Ρώμη, όπου αναβιώνουν το γνωστό παραμύθι της Σταχτοπούτας.

Τραγούδι: Υπομονή – Γ. Μπιθικώτσης & Αλίκη – Χατζηδάκις.

132

18. Τίτλος: Διπλοπενιές

Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος

Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκαλενάκης

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Τραγούδι: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Έτος παραγωγής: 1966

Ηθοποιοί: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Βασίλης

Αυλωνίτης, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Ρίκα Διαλυνά, Νικήτας Πλατής,

Σάσα Καστούρα, Άρης Μαλιαγρός, Πέτρος Λοχαΐτης, Χρόνης Εξαρχάκος,

Βάσω Μεριδιώτου, Τάκης Κόκοτας, Μπάμπης Ανθόπουλος, Αντουανέτα

Ροντοπούλου, Ντίνος Καρύδης, Στέλιος Λιονάκης, Φιλήμων Μεθυμάκης,

Στέλιος Τσολακάκης, Νίνα Βλάχου, Γιώργος Μεσσάλας.

Υπόθεση: Κάποια μέρα που ο Γρηγόρης δουλεύει στην οικοδομή και

ταυτόχρονα τραγουδάει, τυχαίνει να περνούν από εκεί ένας μαέστρος, ο

Βαγγέλης, και δύο

μπουζουξήδες.

Τον ακούνε,

μαγεύονται απ'

την καθάρια φωνή

του και του

προτείνουν να

γίνει μέλος της

ορχήστρας τους.

Έτσι, ο

νιόπαντρος

μεροκαματιάρης

βρίσκεται και με

μια δεύτερη

δουλειά, στο

νυχτερινό κέντρο

του κυρ-Λευτέρη.

Στο κέντρο έρχεται βέβαια και η γυναίκα του η Μαρίνα, η οποία δεν αργεί να

ανεβεί στην πίστα, να κάνει τα τσαλίμια της και να μαγέψει τους πάντες. Η

επιτυχία της όμως έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην οικογενειακή ζωή του

ζευγαριού, μιας και οι θαυμαστές της Μαρίνας, όπως και οι θαυμάστριες του

Γρηγόρη τούς απομακρύνουν τον ένα απ' τον άλλο. Όμως, οι ζήλιες και οι

καβγάδες, μετά από κάποια έξαρση, υποχωρούν και το ζευγάρι επανέρχεται

στην ομαλή συμβίωση.

Τραγούδι: Μάτια βουρκωμένα – Δ.Παπαμιχαήλ– Στ. Ξαρχάκος

133

Ο αποχαιρετισμός (Με τι καρδιά) – Δ. Παπαμιχαήλ – Στ. Ξαρχάκου

Το πρώτο ελληνικό μιούζικαλ το οποίο λειτούργησε ως τουριστική διαφήμιση

της χώρας κάνοντας την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό φόντο για ζεϊμπέκικα

έχει κλασικά τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, ένα αξιοπρεπές σενάριο του

Αλέκου Σακελλάριου με κοινωνικές νύξεις και ίσως την πιο απολαυστική

κινηματογραφική συνύπαρξη της Βουγιουκλάκη και του Παπαμιχαήλ.

Παρουσιάστηκε στις Κάνες και το Σαν Σεμπαστιάν, ενώ έκανε μια μικρή

διεθνή πορεία με τον τίτλο «Dancing the Sirtaki».

134

19. Τίτλος: Γοργόνες και μάγκες

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Δαλιανίδης Γιάννης

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Έτος παραγωγής: 1968

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Μαρινέλλα, Γιάννης Πουλόπουλος, Δάκης

Πρωταγωνιστούν: Χρονοπούλου Μαίρη, Γεωργίτσης Φαίδων,

Παπαγιαννόπουλος Διονύσης, Εξαρχάκος Χρόνης, Σειληνός Βαγγέλης,

Βαλσάμη Νόρα, Κομνηνός Λάκης, Βογιατζής Γιάννης, Καραγιάννη Μάρθα,

Δοξαράς Χρήστος, Φωκά Μαρία, Στυλιανού Κόκα, Γρηγορίου Γιώργος,

Πασχαλίδης Νίκος, Μπόζου Κία, Χαλκιά Μαίρη, Παραμερίτη Αλέκα,

Χατζηκυριακού Ροδώ, Παπαγιαννάκης Μανώλης, Στύπας Χρήστος, Κονταξής

Τάσος, Νικολαϊδης Νίκος, Κορρές Σωκράτης.

Υπόθεση: Ο Πέτρος, γιος πλούσιου κτηματομεσίτη, έχει σαν μόνιμη

απασχόλησή του τους αγώνες αυτοκινήτου. Όταν πληροφορείται από τον φίλο

του, Χρήστο, ότι σε κάποιο νησί πρόκειται να γίνουν μεγάλα τουριστικά έργα,

προτείνει στον πατέρα

του να αγοράσουν

οικόπεδα εκεί,

αναζητώντας το εύκολο

κέρδος. Ο καλοκάγαθος

Χρήστος, όμως, προδίδει

το μυστικό στη Φλώρα,

ιδιοκτήτρια νυχτερινών

κέντρων σε τουριστικά

θέρετρα. Έτσι, οι δυο

επίδοξοι αγοραστές

πηγαίνουν στο νησί,

όπου, ο καθένας με τα δικά του επιχειρήματα, προσπαθούν να πείσουν τους

νησιώτες να τους πουλήσουν τα κτήματά τους. Στην εικόνα προστίθεται κι ο

Ιάσων, γόνος της πλουσιότερης εφοπλιστικής οικογένειας του νησιού, που

μαζί με τη μητέρα του προσπαθούν να αποθαρρύνουν τους κατοίκους από μια

ενδεχόμενη πώληση των κτημάτων τους. Κανείς από τους τρεις αντιπάλους

δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα αναμιχθεί συναισθηματικά στην υπόθεση : ο

Ιάσων και η Φλώρα ερωτεύονται ο ένας τον άλλον, αλλά και ο Πέτρος, παρά

την σθεναρή αντίστασή του, θα πέσει τελικά στα δίχτυα μιας νεαρής

νησιώτισσας. Έτσι, όλα τα σχέδια θα ανατραπούν...

Τραγούδι: Θα πιώ απόψε το φεγγάρι – Πουλόπουλος – Πλέσσας

Η ταινία αποτελεί το τελευταίο καθαρόαιμο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη,

στην οποία ακούγονται τα περίφημα τραγούδια "Άνοιξε Πέτρα" από την

135

υπέροχη Μαρινέλλα, "Θα πιω απόψε το Φεγγάρι" και "Καμαρούλα μια σταλιά"

από τον Γιάννη Πουλόπουλο, που γίνονται μεγάλες επιτυχίες και παραμένουν

διαχρονικά.

Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στο νησί της Ύδρας.

Σε αυτή την ταινία τραγουδά για πρώτη φορά η Μάρθα Καραγιάννη.

136

20. Τίτλος: Μαριχουάνα στοπ!

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Έτος παραγωγής: 1971

Σκηνοθέτης: Δαλιανίδης Γιάννης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Τόλης Βοσκόπουλος

Ηθοποιοί: Ζωή Λάσκαρη, Γιώργος Πάντζας, Χρόνης Εξαρχάκος, Μάρθα

Καραγιάννη, Βαγγέλης Σειληνός, Μιράντα Ζαφειροπούλου, Μαρία Ιωαννίδου,

Ελένη Ανουσάκη, Δήμητρα Σερεμέτη, Νικολ Κοκκίνου, Λίλη Δρούτσα, Νανά

Οικονόμου, Κώστας Καφάσης, Γιώργος Τσαούσης, Μίμης Θειόπουλος, Νίκη

Φυλλοπούλου, Βαγγέλης Παύλου, Στράτος Παχής, Νίκος Αβαγιανός, Σάββας

Αξιώτης, Πάνος Σαργέντης, Εδουάρδος Γκίκας

Υπόθεση: Το σπίτι που κληρονομούν δύο ξαδέλφια γίνεται η πέτρα του

σκανδάλου, αφού ο καθένας

σκέπτεται να το αξιοποιήσει

διαφορετικά. Ο Αχιλλέας

(Βαγγέλης Σειληνός) θέλει να το

κάνει νυχτερινό κέντρο, όπου θα

παρουσιάζει το χορευτικό του

πρόγραμμα, ενώ ο Ιπποκράτης

(Χρόνης Εξαρχάκος) ζει σ’ αυτό

και νοικιάζει το υπόγειο στην

κοπέλα που αγαπά, τη Δέσποινα

(Μάρθα Καραγιάννη). Τα

πράγματα περιπλέκονται με την

άφιξη από το εξωτερικό της

τρίτης κληρονόμου, της Καίτης

(Ζωή Λάσκαρη), η οποία θα τους

ξεσηκώσει τα μυαλά. Ωστόσο, θα αλλάξει τακτική όταν ερωτευτεί τον Γιώργο

(Γιώργος Πάντζας).

Τραγούδια: Όποια και να’σαι– Τόλης Βοσκόπουλος– Μ.Πλέσσας

Το φεγγάρι πάνωθέ μου – Τόλης Βοσκόπουλος– Μ.Πλέσσας

137

21. Τίτλος: Λόλα

Σκηνοθεσία: Δημόπουλος Ντίνος

Σενάριο: Ηλίας Λυμπερόπουλος

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Έτος παραγωγής: 1964

Πρωταγωνιστές: Τζένη Καρέζη, Νίκος Κούρκουλος, Δ. Παπαγιαννόπουλος,

Παντελής Ζερβός, Σπύρος Καλογήρου, Λαυρέντης Διανέλλος, Νίκος Φέρμας,

Γιάννης Βογιατζής, Ανέστης Βλάχος κ.α.

Υπόθεση: Ο Άρης (Νίκος Κούρκουλος) βγαίνει από τη φυλακή και επιστρέφει

σ' ένα καμπαρέ της Τρούμπας

για να ξεκαθαρίσει παλιούς

λογαριασμούς με μια συμμορία

που του έστησε άσχημο παιχνίδι

και τον έστειλε στη φυλακή. Ο

αρχηγός της συμμορίας και

ιδιοκτήτης του καμπαρέ

(Διονύσης Παπαγιαννόπουλος)

κρατά κοντά του τη Λόλα

(Τζένη Καρέζη), μια γυναίκα

ελευθέρων ηθών που είχε με

τον Άρη ερωτική σχέση η οποία

διατηρείται ακόμα. Στην ιστορία

εμπλέκεται καθοριστικά κι ένας

γέρος δεσμοφύλακας του Άρη

(Παντελής Ζερβός), που στο τέλος αποδεικνύεται πατέρας της Λόλας. Όταν

έρχεται η ώρα της τελικής μονομαχίας των δύο ανδρών, ο γέρος θα είναι

αυτός που θα εξοντώσει τον κακό αρχηγό της συμμορίας, προκειμένου να

γλιτώσει από την κατηγορία του φόνου τον Άρη, ο οποίος θα είναι τελικά ο

μελλοντικός γαμπρός του.

Τραγούδι: Χάθηκε το φεγγάρι – Β.Μοσχολιού – Στ. Ξαρχάκου – Β. Γκούφα

Επιπλέον: Η ταινία ήταν μία από τις λεγόμενες εμπορικές του ελληνικού

κινηματογράφου, που την εποχή της προβολής της βρισκόταν στο ζενίθ της

παραγωγικότητάς του. Στην πρώτη της προβολή στους κινηματογράφους της

Αθήνας και του Πειραιά έκοψε 313.822 εισιτήρια, κατατασσόμενη στην 8η

θέση ανάμεσα στις 92 ελληνικές ταινίες της περιόδου 1963-64.

Στην ταινία τραγουδούν η πρωταγωνίστρια Τζένη Καρέζη (Δεν έχει αρχή), το

καλλιτεχνικό ζευγάρι Πάνος Γαβαλάς και Ρία Κούρτη (Είναι βαρύς ο

ουρανός), καθώς και σε πρώτη εμφάνιση η Βίκυ Μοσχολιού (Του ήλιου

σβήστηκε το φως).

138

Επίλογος

Όλα τα παραπάνω τραγούδια και άλλα πολλά, είναι γνωστά ακόμα και

σήμερα τα οποία έχουν ακουστεί και τραγουδηθεί εκατομμύρια φορές. Αν

μπορούσαμε να γράψουμε όλα τα τραγούδια και την αξία τους, τότε θα είχαμε

γεμίσει χίλιες φορές περισσότερες σελίδες. Γι’ αυτό έχουμε αναφέρει μόνο

αυτά και τις ταινίες στις οποίες τα έχουμε ακούσει Ο κόσμος έχει αγαπήσει

ταινίες παλιού ελληνικού κινηματογράφου ακούγοντας αυτά τα τραγούδια.

Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι χάρις σε αυτά ο παλιός ελληνικός

κινηματογράφος έχει γνωρίσει τόσο μεγάλη επιτυχία. Επομένως ο λόγος για

πολλούς να συνεχίζουν να βλέπουν ταινίες μιας παλαιότερης εποχής είναι τα

τραγούδια που ακούγονται σε αυτές. Τέλος αποτελεί αδήριτη ανάγκη, όλοι να

κατανοήσουν ότι οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές μέσα από τα τραγούδια

ξεχνούσαν τα προβλήματά τους και ζούσαν πιο όμορφα την ζωή τους. Αυτό

είναι τόσο σημαντικό γιατί αν δεν χαρούμε σήμερα την ζωή μας, αυτό το δώρο

που κάθε άνθρωπος έχει λάβει, τότε πότε θα την χαρούμε;

139

Πηγές

1) https://www.youtube.com/watch?v=zfQ4tonQw9o

2) https://www.youtube.com/watch?v=HmPScrNpACk

3) https://www.youtube.com/watch?v=qgO5Ul3EC1Q&spfreload=10

4) https://www.youtube.com/watch?v=GQSYqh1eMF4

5) https://www.youtube.com/watch?v=53kUf9R0A_I

6) https://www.youtube.com/watch?v=D7P5uLysMMU&spfreload=10

https://www.youtube.com/watch?v=sjWYKkrCe40

https://www.youtube.com/watch?v=fVTcg3ZWlS0

7) https://www.youtube.com/watch?v=RzGPLDXSK60&spfreload=10

8) https://www.youtube.com/watch?v=_JVN_XxxPDM

9) https://www.youtube.com/watch?v=WVpKC9vbpoE

10) https://www.youtube.com/watch?v=4Ad75nZSzAQ

https://www.youtube.com/watch?v=19VHLlBW5Bk

11) https://www.youtube.com/watch?v=68NZEFf7W_c&spfreload=10

https://www.youtube.com/watch?v=IFYm-Iyr-wg

https://www.youtube.com/watch?v=0aKoTE_TogM

12) https://www.youtube.com/watch?v=E6qDaBqAbsM&spfreload=10

13) https://www.youtube.com/watch?v=wNZqfPSj0MI

14) https://www.youtube.com/watch?v=MqeFqrXDf_A

15) https://www.youtube.com/watch?v=C4R9ikTQkcE

16) https://www.youtube.com/watch?v=CUBtfHYG7i8

17) https://www.youtube.com/watch?v=AtcjizS_RIQ

18) https://www.youtube.com/watch?v=KPEhIDrDrPQ

19) https://www.youtube.com/watch?v=BmP2bj6vMhI

20) https://www.youtube.com/watch?v=cNSj0WlT2bM

https://www.youtube.com/watch?v=fnOOKj852g0&spfreload=10

21) https://www.youtube.com/watch?v=KpPxRrZkI80

140

ΑΥΤΟ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΛΕΤΕ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ;;;