Σοφία από το βιβλίο των Παροιμιών

Ασέβεια - Όταν έρχεται ο ασεβής, έρχεται και η περιφρόνηση μαζί του, και με την ατιμία μαζί έρχεται και η ντροπή (18:3) - Όπως περνάει ο σίφουνας χάνεται ο ασεβής, ενώ ο δίκαιος σταθερός παντοτινά θα μείνει (10:25) - Ό,τι φοβάται ο ασεβής απάνω του θα πέσει, αλλά η ευχή του δικαίου θα εκπληρωθεί (10:24) - Στο σπίτι του δικαίου ο θησαυρός είναι πολύς, ενώ τα κέρδη του ασεβή διασκορπίζονται. (Παροιμίες 15:6) Δικαιοσύνη Ο δίκαιος δρόμος έχει καλό τέλος, ενώ ο δρόμος των ασεβών είναι παραπλανητικός (12:26) Ο Κύριος στέκεται μακριά απ' τους ασεβείς, αλλά των δικαίων τη προσευχή την ακούει (15:29) Ο δίκαιος βαδίζει μες στην ευθύτητά του, κι ευτυχισμένα τα παιδιά του θα 'ναι μετά απ' αυτόν (20:7) Όποιος τη δικαιοσύνη ακολουθεί και την αγάπη, θα βρει ζωή, δικαιοσύνη και τιμή (21:21) Κακία Αν το κακό αντί καλού ανταποδίδεις, δε θα σου λείψει το κακό ποτέ απ' το σπίτι σου. (17:13) Καλοσύνη Ματιά που λάμπει, ευφραίνει την καρδιά, και ένα άγγελμα καλό τα κόκαλα στεριώνει (15:30)

Ο σοφός άνθρωπος γνωρίζεται για φρόνιμος, κι όσο τα χείλη του είναι γλυκά, τόσο περισσότερο πείθουν (16:21) Τα λόγια τα ευχάριστα είναι κερήθρα μέλι, γλύκα για τη ψυχή και γιατρειά στα κόκαλα (16:24) Κυριαρχία Θεού Ο κλήρος ρίχνεται στην κάλπη, αλλά η απόφαση προέρχεται από τον Κύριο (16:33) Πολλά είναι τα σχέδια μέσα στη καρδιά του ανθρώπου, μα του Κυρίου το θέλημα, αυτό είναι που θα γίνει (19:21) Περηφάνια Το σπίτι των περήφανων ο Κύριος το γκρεμίζει, αλλά στεριώνει τα όρια στης χήρας τον αγρό (15:25) Πιστότητα Τα έργα σου στον Κύριο εμπιστέψου τα κι οι σκοποί σου θα εκπληρωθούν (16:3) Όταν ο Κύριος ευχαριστείται με κάποιου τη διαγωγή, τον συμφιλιώνει και με τους εχθρούς του (16:7) Ο σεβασμός στον Κύριο, φέρνει ζωή, ο ευσεβής χορτάτος θα κοιμηθεί, κακό δε θα τον βρει (19:23) Πλούτος Τ' όνομα το καλό είναι προτιμότερο από πληθώρα πλούτη, να σ' εκτιμούν περισσότερο αξίζει από τ' ασήμι και το μάλαμα (22:1) Κάλλιο φτωχός που προχωρεί μες την ευθύτητα του, παρά πλούσιος ανόητος και ψεύτης (19:1) Τα πλούτη είν' ανώφελα την ημέρα της κρίσης, ενώ η δικαιοσύνη λυτρώνει από το θάνατο (11:4) Πόσο καλύτερο σοφία ν' αποκτάς παρά χρυσάφι! Και πόσο προτιμότερο σύνεση ν' αποκτάς παρά ασήμι! (Παροιμίες 16:16) Στο σπίτι του δικαίου ο θησαυρός είναι πολύς, ενώ τα κέρδη του ασεβή διασκορπίζονται. (Παροιμίες 15:6) Πλούτο χαρίζει του Κυρίου η ευλογία, δεν την ακολουθεί θλίψη καμιά. (Παροιμίες 10:22)

Τα πλούτη είν' ανώφελα την ημέρα της κρίσης ενώ η δικαιοσύνη λυτρώνει από το θάνατο. (Παροιμίες 11:4) Τι χρησιμεύουν τα χρήματα στου ανόητου το χέρι; σοφία ν' αγοράσει;. Μα αφού του λείπει το μυαλό! (Παροιμίες 17:16) Καλύτερα φτωχός που προχωρεί μες την ευθύτητά του, παρά πλούσιος, ανόητος και ψεύτης. (Παροιμίες 19:1) Δεν ωφελούν οι θησαυροί που μ' ανομία αποκτήθηκαν, αλλά η τιμιότητα απ' το θάνατο λυτρώνει (Παροιμίες 10:2) Πλούτη που αποκτήθηκαν με δόλο θα λιγοστέψουν, μα αυτός που λίγο λίγο τα μαζεύει με το κόπο του, τα κάνει και αυξάνουν (13:11) Πλούτο χαρίζει η ευλογία του Κυρίου, δε την ακολουθεί θλίψη καμιά (Παροιμίες 10:22) Προσφορά Όποιος σπλαχνίζεται φτωχό, τον Κύριο δανείζει, κι Αυτός ανάλογα με το έργο του θα του το ανταποδώσει (19:17) Όποιος τ' αυτιά του κλείνει στου φτωχού τη κραυγή, δε θα λαβαίνει απάντηση κι ο ίδιος όταν φωνάζει (21:13) Όταν πεινάει ο εχθρός σου δώσ' του να φάει ψωμί και πάλι όταν διψάσει δώσ' του νερό να πιει, γιατί έτσι πάνω στο κεφάλι του αναμμένα κάρβουνα μαζεύεις, και θα σε ανταμείψει ο Κύριος (25:21) Σοφία Του φλύαρου τα λόγια πληγώνουν σαν το δίκοπο σπαθί και των σοφών τα λόγια θεραπεύουν (12:18) Πόσο καλύτερα σοφία ν' αποκτάς παρά χρυσάφι! Και πόσο προτιμότερο σύνεση ν' αποκτάς παρά ασήμι! (16:16) Ο σοφός άνθρωπος γνωρίζεται για φρόνιμος, κι όσο τα χείλη του είναι γλυκά, τόσο περισσότερο πείθουν (16:21) Τα λόγια του όποιος συγκρατεί είναι γνωστικός, κι εκείνος που 'χει υπομονή είναι φρόνιμος (17:27) Ν' ακούς τις συμβουλές, τις διδαχές να δέχεσαι, ώστε να γίνεις τελικά σοφός (19:20) Οι σκέψεις στην καρδιά του ανθρώπου είναι σαν τα βαθιά νερά, αλλά ο συνετός άνθρωπος ξέρει ν' αντλήσει απ' αυτές (20:5)

Χρυσάφι υπάρχει κι άφθονα μαργαριτάρια, τα χείλη όμως τα γνωστικά είναι πιο πολύτιμα (20:15) Τι χρησιμεύουν τα χρήματα στου ανόητου το χέρι; σοφία ν' αγοράσει; Μα αφού του λείπει το μυαλό! (Παροιμίες 17:16) Σύζυγος Η ενάρετη γυναίκα είναι στεφάνι για τον άντρα της, μα η γυναίκα η αισχρή είναι στα κόκαλά του αρρώστια (12:4) Τεμπελιά Λέει ο τεμπέλης: "Είναι στο δρόμο ένα λιοντάρι, αν βγω έξω απ' το σπίτι μπορεί και να με φάει" (22:13) Υπομονή Περισσότερο αξίζει ο υπομονετικός από το χειροδύναμο, κι εκείνος που στο πνεύμα του κυριαρχεί, από τον άλλο που κυριεύει πόλη (16:32) Τα λόγια του όποιος συγκρατεί είναι γνωστικός, κι εκείνος που 'χει υπομονή είναι φρόνιμος (17:27) Φιλία Σ' όλες τις περιστάσεις αγαπάει ο φίλος, κι ο αδερφός γεννιέται για να παραστέκεται στις δύσκολες στιγμές (17:17)