ΕΞΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙΕΞΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙΕΞΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙΕΞΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Ποίηµα

Χρήστος Κ. Λορέντζος

ΈΈΈΈξω, µεσηµέρι.

Άδειες κόκκινες καρέκλες στη βροχή

Πλάι – πλάι

Κάτω από χρυσοκίτρινα

Χειµωνιάτικα φύλλα

Έτοιµα πανω τους

Να τελειώσουν µια πορεία

Σα νυχτώσει.

Φθονώ τόση οµορφιά.

Γλυκιά από µέσα µουσική

Μετράει το χρόνο,

Σαν κοµπολόι από λιβάνι,

Ως το ξηµέρωµα.

Στ’ αλήθεια

Τόση οµορφιά φθονώ.