ΜΑΓΕΙΑ: Τι είναι;

Jay Kinney - Περιοδικό Gnosis, No 2, Άνοιξη - Καλοκαίρι 1986 Οι πέντε µας, ο µάγος, ο βοηθός του, ο κοινός µας φίλος ο Επισκοπικός ιερέας

η γυναίκα µου κι εγώ, καθόµαστε στο ηµικυκλικό στέγαστρο στο εστιατόριο "Good Earth" στο Long Beach. Είναι Κυριακή Πρωταθλήµατος, οι λιγοστές παρέες κάθονται αραιά µέσα στο χώρο κι έτσι τίποτε δεν µας ενοχλεί καθώς η συζήτησή µας ακολουθεί τα δικά της µονοπάτια.

"Το κλειδί για να δεις µε µια κρυστάλλινη σφαίρα", λέει ο µάγος, "είναι να

αναπτύξεις την τέχνη, κάνοντας πρακτική µε ένα κερί µπροστά από ένα µαύρο καθρέφτη ή µπροστά από καπνισµένο γυαλί όπου µπορείς να δεις αχνά την αντανάκλασή σου. Μετά από λίγο µπορείς να αλλάξεις αυτή την αντανάκλαση µε το πρόσωπο κάποιου άλλου. Άπαξ λοιπόν και αναπτύξεις την ικανότητα να οραµατίζεσαι µε αυτό τον τρόπο, θα ανακαλύψεις ότι το να ενατενίζεις µέσα στην κρυστάλλινη σφαίρα και το να βλέπεις πράγµατα γίνεται πολύ ευκολότερο. Το µυστικό είναι η εξάσκηση".

Ο µάγος τελείωσε µε ανέκδοτα γύρω από διάφορους εσωτεριστές, µαγικές

οµάδες και υποτιθέµενα φυλαγµένα µυστικά τα οποία δεν έµοιαζαν και τόσο µυστικά όταν αποκαλύπτονταν γύρω από ένα φλιτζάνι καφέ στο εστιατόριο. Ο Μάγος γκρίνιαζε πως η Μαγεία µαστίζεται από άγνοια και ανικανότητα. Σύµφωνα µε αυτόν, οι περισσότεροι µάγοι ίσως να ξέρουν πέντε θεωρίες αλλά οι πραγµατικοί Μάγοι που γνωρίζουν να εφαρµόζουν την πρακτική µαγεία είναι πολύ λίγοι.

Υψηλόβαθµοι σε µαγικά τάγµατα µε µυστήρια ονόµατα ελέγχθηκαν και

βρέθηκαν ελλιπείς. Η µαγεία σήµερα φαίνεται να έχει γεµίσει φιγουρατζήδες και τρελούς.

Ίσως ο µάγος να ήταν ισχυρογνώµων αλλά δεν ήταν παράλογος-τουλάχιστον

όχι περισσότερο από όποιον άλλο καθόταν στο τραπέζι- και αγαπούσε ξεκάθαρα την τέχνη του. Ελιτιστής µαζί και λαϊκιστής, η κυριότερη ελπίδα του ήταν ότι ακριβείς πληροφορίες σχετικές µε την µαγική παράδοση και τις τεχνικές της Μαγείας θα συνέχιζαν να βγαίνουν στο ευρύ κοινό ώστε οι άνθρωποι να µπορούν να εργαστούν µε αυτό το υλικό µόνοι τους.

Παρόλα αυτά, πολύ λίγοι φαίνεται ότι θα επωφελούταν από την ευκαιρία αυτή

δεδοµένου του φόβου της γελοιοποίησης που φαίνεται να αφυπνίζει στον κόσµο η λέξη "µαγεία".

Πολύ συχνά στη λαϊκή φαντασία και στα Μ.Μ.Ε. η µαγεία εξισώνεται µε τη

µαύρη µαγεία και το σατανισµό και βασιλεύει η σύγχυση. Μέσα στη φασαρία και στη βιτρίνα παραβλέπεται o βαθύς δεσµός της µαγείας µε την θετική δυτική εσωτεριστική πνευµατικότητα, µε αποτέλεσµα οι προσπάθειες εκ νέου διεκδίκησης της πνευµατικής µας κληρονοµιάς, να είναι εν δυνάµει θολές και παραποιηµένες.

'Έξω στον έρηµο κεντρικό δρόµο περπατάµε προς το αυτοκίνητό µας. Είναι η

ώρα του µεγάλου αποχαιρετισµού για το µάγο και το βοηθό του και πρέπει να προλάβουµε το αεροπλάνο στο αεροδρόµιο. Ο µάγος και εγώ χαµογελώντας επιδιδόµαστε σε µια πολύπλοκη χειραψία και αποχαιρετιζόµαστε. Αυτός επιστρέφει στην κρυστάλλινη σφαίρα του ενώ εµείς επιστρέφουµε στις εκδόσεις µας.

Η ΜΑΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Αν και συχνά θεωρούµενη "υπερφυσική", η µαγεία στην πραγµατικότητα δρα

µέσα σε µια παραδοσιακή άποψη του Σύµπαντος γεµάτη µε ένα αναγνωρίσιµο σύνολο από φυσικούς νόµους. Όπως αναφέρει εκτενέστερα ο Arthur Versluis στο άρθρο του "Μαγεία και Θρησκεία" (Gnosis, τεύχος 2, σελ. 22), αυτή είναι η κοινή θεώρηση του κόσµου ανάµεσα στους δυτικούς µέχρι τους τελευταίους αιώνες.

Αν και υπερσκελίστηκε στη λαϊκή συνείδηση από την ορθολογιστική υπόθεση

του Nιαφωτισµού και της µοντέρνας Επιστήµης, αυτή η άποψη του κόσµου, που βρίσκεται στην καρδιά του Nυτικού Εσωτερισµού, ασκεί ακόµη µια ισχυρή επίδραση για ένα κυρίως λόγο: Nουλεύει.

Αυτό που σήµερα θεωρείται δυτική Μαγεία είναι στην πραγµατικότητα ένας

συνδυασµός αυτής της παραδοσιακής θεώρησης του κόσµου µε προσθήκες και συστηµατικές βελτιώσεις από Ευρωπαίους του 19ου αιώνα όπως ο Fransis Barret, ο Eliphas Levi και οι ηγέτες της Αγγλικής µαγικής οµάδας, του Ερµητικού Τάγµατος της Χρυσής Αυγής.

Στο κέντρο της µαγικής θεώρησης του κόσµου είναι η ιδέα των διαφόρων

αοράτων Επιπέδων (ή Κόσµων) από συνειδήσεις που επεκτείνονται υπεράνω και µεταξύ του καθηµερινού µας κόσµου.

Αυτά τα πεδία που εκλεπτύνονται προοδευτικά είναι οι θέσεις (ή συχνότητες

για να δανειστούµε µια παροµοίωση από το ραδιόφωνο) των διαφορετικών επιπέδων συνείδησης.

Ανάλογα µε το επίπεδο, είναι επίσης και οι κατοικίες για τις ιεραρχίες των

οντοτήτων ή ενεργειών που περιλαµβάνουν τα στοιχειακά, τους αγγέλους, τους δαίµονες, τα αρχέτυπα, τους θεούς και τις αποσαρκωµένες (και ενσαρκωµένες) ψυχές. Με την κατάλληλη εκπαίδευση και πειθαρχία, ο µάγος µπορεί να επικεντρωθεί ή να συντονισθεί σε αυτά τα πεδία, να αλληλεπιδράσει µε τους κατοίκους τους, να αποκτήσει γνώση ή να χρησιµοποιήσει δύναµη και να επιστρέψει για να αφηγηθεί την ιστορία.

Αυτό το σχέδιο των εσώτερων και εξώτερων (ή ανώτερων και κατώτερων)

κόσµων χρωστά πολλά στον Πλάτωνα, αν και µπορεί επίσης να βρεθεί στη φιλοσοφία του Ψευδό-Nιονυσίου, στις αρχαίες Ερµητικές Γραφές, στους Σοφούς Ανθρώπους των Σούφι, όπως ο Ibn' Sina και ο Ibn' Arabi, στον ποιητή Nάντη και σε διάφορους Καµπαλιστές. Έχει επίσης έντονες οµοιότητες µε την κοσµολογία της Ανατολικής yoga και τη Ταντρική παράδοση.

Κατά µια διατύπωση αυτής της κοσµοθεωρίας, οι πλανήτες και τα αστέρια

αντιπροσωπεύουν τον Μακρόκοσµο ενώ κάθε άνθρωπος είναι ένας Μικρόκοσµος. Το γνωστό Ερµητικό αξίωµα "Όπως πάνω, έτσι και κάτω" αναφέρεται σ' αυτή την αρχέγονη διαίρεση του ορατού και του αοράτου.(.........................)

Οι διάφορες δυνάµεις που εργάζονται στους εσώτερους κόσµους δεν είναι ένα

χαοτικό συνοθύλευµα από απρόβλεπτες οντότητες, ενέργειες και ποιότητες, αντίθετα έχουν µια τάξη και µια λογική οι οποίες έχουν συστηµατοποιηθεί παραδοσιακά σε µερικά διαγράµµατα. Μέσω της µαθητείας και της πρακτικής ο µάγος αφοµοιώνει αυτά τα διαγράµµατα ώσπου οι τα σύµβολά τους και οι έννοιές τους να του γίνουν δεύτερη φύση.

ΣΧΗΜΑ 1

Το πιο βασικό από τα παραπάνω είναι η θεωρία των τεσσάρων στοιχείων:

αέρας, φωτιά, νερό γη. Όταν οι σαµάνοι δηµιούργησαν στον πυρήνα της εργασίας τους το Παγκόσµιο Nέντρο που εκπροσωπούσε το Κέντρο του Σύµπαντος , οι µάγοι βάζουν τον εαυτό τους σ' ένα µαγικό κύκλο από τον οποίο αναπτύσσονται οι τέσσερις κατευθύνσεις. (Σχ.1).

Ένα διαφορετικό στοιχείο συνδέεται µε κάθε κατεύθυνση καθώς επίσης κι

ένας Αρχάγγελος, ένα µαγικό εργαλείο και µια συγκεκριµένη περιοχή ενδιαφέροντος.

Αφού σταθεροποιηθούν σ' αυτό το καλούπι, οι µάγοι δηµιουργούν ένα

σταθερό σύνδεσµο µε το φυσικό επίπεδο πριν να επικεντρωθούν σε άλλα επίπεδα. Αυτό το τετράπτυχο τµήµα του Σύµπαντος µεταφέρθηκε στα δώδεκα

αστρολογικά σηµεία (τρία σηµεία για κάθε στοιχεία) και στα τέσσερα "χρώµατα" του Ταρό (Σπαθιά, Ραβδιά, Κούπες και πεντάκτινα).

Το δεύτερο µεγάλο διάγραµµα της µαγικής θεώρησης του κόσµου είναι το

Καµπαλιστικό Nέντρο της Ζωής. Όπως χρησιµοποιήθηκε από τους Εβραίους καµπαλιστές, το Nέντρο (Σχ.2) αρχικά αντιπροσώπευε δέκα όψεις ή ποιότητες του Θεού κατατάσσοντας αυτές από την πιο αφηρηµένη και αδιαµόρφωτη έως την πιο προσιτή και υλοποιηµένη.

ΣΧΗΜΑ 2

Όπως διαµορφώθηκαν από τη µαγική παράδοση µέσα στους αιώνες, αυτές οι

δέκα σφαίρες (sephiroth) του Nέντρου της Ζωής αντιπροσωπεύουν διαφορετικά επίπεδα ή ποιότητες της συνείδησης που είναι προσιτά στο µάγο µέσα από τον τελετουργικό οραµατισµό και την επίκληση.

Όπως µε τα τέσσερα στοιχεία, υπάρχουν κι εδώ σύµβολα, άγγελοι, ονόµατα

του Θεού κλπ συνδεδεµένα µε κάθε σφαίρα. Η άποψη της Μαγικής Εργασίας που ονοµάζεται "Εργασία Ατραπού" (Path-

working) περιλαµβάνει τον οραµατισµό ότι κάποιος κινείται πάνω σε µία (ή περισσότερες) από τις 22 ατραπούς ανάµεσα στις Σφαίρες συναντώντας τους κατοίκους αυτών των βασιλείων, πιθανόν προκαλώντας στον εαυτό του τις ποιότητες που είναι συνδεδεµένες µε αυτή την Ατραπό και αργότερα προσέχοντας και καταχωρώντας τα λεπτά αποτελέσµατα ή συγχρονικότητες που εµφανίζονται στην καθηµερινή του ζωή ακολουθώντας την εργασία.

Η ΜΑΓΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Όπως ο Jung επεσήµανε τις οµοιότητες µεταξύ του Μεγάλου Έργου των

Αλχηµιστών και τις διαδικασίας της Εξατοµίκευσης που επιχειρούν όσοι κάνουν ψυχοθεραπεία, έτσι και κάποιοι µάγοι του 20ου αιώνα (κυρίως η Dion Fortune και ο Gareth Knight) µελέτησαν τη Μαγεία αντλώντας από τις θεωρίες του Jung. Με τον κίνδυνο µιας µεγάλης απλοποίησης αυτής της ανάλυσης, τα Εσώτερα Πεδία συνδέθηκαν µε το Ασυνείδητο (προσωπικό ή οµαδικό, ανάλογα µε το πεδίο), οι άγγελοι, οι δαίµονες και οι άλλες οντότητες θεωρήθηκαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, ως προσωποποιήσεις αρχέτυπων ή συµπλεγµάτων, η Εργασία Ατραπού ή η αστρική προβολή έγιναν ασκήσεις Nηµιουργικής Φαντασίας και η Εργασία των Μάγων -όπως και των Αλχηµιστών- έγινε µια προσέγγιση στην εξατοµίκευση.

Ακόµη και από τη θεωρία της συγχρονικότητας του Jung αντλείται για να δικαιολογηθούν τις αλλαγές και τα γεγονότα που εµφανίστηκαν κατά την αφύπνιση της Μαγικής Εργασίας.

Υπάρχουν πολλά που µπορούµε να πούµε γι' αυτή την ερµηνεία της Μαγείας

και, αν µη τι άλλο, µπορεί να βοηθήσει ώστε να αποσυρθεί η µαγεία έξω από το βασίλειο της προβολής και της παρεξήγησης όπου είχε εξοριστεί για αιώνες. Κι όµως, η µαγεία παραµένει ένα πολύπλοκο φαινόµενο, ένα φαινόµενο µε πολλές όψεις που, όπως πρώτοι θα αντιλαµβανόταν οι µάγοι Fortune και Knight, αντιστέκεται στον υποβιβασµό της σε µια απλή, ψυχολογική εξήγηση.

Στην υψηλότερή της εκδήλωση (η οποία κυρίως µας ενδιαφέρει εδώ), η

µαγεία είναι µάλλον ένα πνευµατικό ταξίδι παρά µια θεραπευτική µέθοδος. Η ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της ισορροπίας, οι οποίοι είναι οι στόχοι της ατοµικοποίησης, είναι σχεδόν προϋποθέσεις για το νεόφυτο µάγο ώστε να προχωρήσει για να αναπτύξει τις ποιότητες της Θέλησης, της Συµπόνιας και της Σοφίας που θα του επιτρέψουν να προχωρήσει στο Μαγικό Έργο.

Προς αυτή την κατεύθυνση, η Μαγεία είναι µια µορφή υπηρεσίας αν και -όπως

και η προσευχή- οι µέθοδοι και τα αποτελέσµατα µπορεί να είναι αόρατα. Καθώς ο µάγος προχωρά µέσα από µια καθορισµένη σειρά µυήσεων (στις

µαγικές οµάδες συνήθως µνηµονεύονται στα τυπικά) οι υπευθυνότητές του αυξάνουν. Σύµφωνα µε την παράδοση, οι υψηλότερες µυήσεις δεν σηµαίνουν τόσο τιµές και δόξα όσο περισσότερα καθήκοντα και µεγαλύτερα βάρη. Τα καθήκοντα αυτά µπορεί να περιλαµβάνουν θεραπευτική, εξισορρόπηση ενεργειών σε παγκόσµια κλίµακα, διδασκαλία ή την επέκταση της ανθρώπινης γνώσης.

Επιπλέον, σύµφωνα µε την παράδοση, οι διδάσκαλοι ή οι συνεργάτες του

µάγου µπορούν να είναι µη υλικές "επαφές των εσωτερικών πεδίων" που δρουν ανεξάρτητα από υλικά σώµατα και δεν εµπλέκονται πλέον στους κύκλους των µετενσαρκώσεων. Τέτοιες οντότητες λέγεται ότι είναι οι "Μυστικοί Αρχηγοί" πίσω από το "Ερµητικό Τάγµα της Χρυσής Αυγής" και οι "Αδελφοί των Εσωτερικών Πεδίων" που καθοδηγούν την "Αδελφότητα του Εσωτερικού Φωτός" της Dion Fotune.

Nεδοµένου ότι τα περισσότερα στοιχεία του µαγικού µύθου είναι δύσκολο να

αποδειχθούν στον σκεπτικιστή ερευνητή, υπάρχει ένας ισχυρός πειρασµός να απορρίψει όλη την κοσµοθεωρία ως ένα συνοθύλευµα από αυταπάτες. Μερικοί µάλιστα ιστορικοί του εσωτερισµού όπως οι James Webb και Ellic Howe έχουν ασπαστεί αυτή την προσέγγιση. Άλλοι, όπως ο Francis King στο έργο του "Rites of Modern Occult Magic" αναφέρονται µε καλά λόγια για κάποιους µάγους ενώ άλλους τους χαρακτηρίζουν ως "πρεζόνια του αστρικού" και σχιζοφρενείς.

Υπάρχουν δύο τουλάχιστον παράγοντες που µε οδηγούν στο συµπέρασµα ότι

οι αναγνώστες επιφυλάσσονται ώστε να κρίνουν µετά από προσωπική µελέτη. Πρώτον, η κοσµοθεωρία και το συµβολικό σύµπαν της Nυτικής Μαγείας είναι

ουσιαστικά το ίδιο µε αυτό άλλων µορφών του Nυτικού Εσωτερισµού: του Ερµητισµού, της Αλχηµείας, του εσωτερικού Ελευθεροτεκτονισµού, της Θεοσοφίας και του Ροδοσταυρισµού. Αν και οι λεπτοµέρειες και οι συµβολισµοί µπορεί να διαφέρουν από σύστηµα σε σύστηµα, µοιράζονται, σχεδόν πάντα, τις ίδιες διδασκαλίες. Εάν κάποιος αναγνώστης έχει εργαστεί και έχει αποκτήσει οικειότητα µε κάποια από τις Σχολές αυτές -και δέχεται τις αξίες της- πιθανότατα, µε περαιτέρω έρευνα επί της Υψηλής Μαγείας, να ανακαλύψει κι εκεί τις ίδιες αξίες.

Nεύτερον, καθώς τις περασµένες δεκαετίες έχουµε µάθει περισσότερα σχετικά µε τις Ανατολικές ατραπούς, έχει γίνει εµφανές ότι η ίδια γενική κοσµοθεωρία -που περιλαµβάνει την ιδέα των επίπεδων συνείδησης, των τεσσάρων (ή πέντε) βασικών στοιχείων, των άυλων διδασκάλων κλπ- εφαρµόζεται κι εδώ επίσης. Πράγµατι, η κύρια διαφορά µεταξύ της ανατολικής και της δυτικής προσέγγισης είναι πιθανό να βρίσκεται όχι τόσο στις λεπτοµέρειες όσο στη συµπεριφορά: ή Ανατολή τείνει να θεωρεί τέτοια εσωτερικά βασίλεια ως περισπασµούς στο δρόµο για τη Φώτιση. Αντίθετα, οι δυτικές εσωτερικές παραδόσεις είναι αφιερωµένες στην εξερεύνηση και τη χρήση τους ως µια διαδικασία που ολοκληρώνει το ίδιο πνευµατικό ταξίδι.

Η Μαγεία προκαλεί φόβο σε πολλούς επειδή ισχυρίζεται ότι συνεργάζεται µε

ότι είναι αόρατο σε κανονικές συνθήκες, όπως κι αν το ονοµάσουµε: ασυνείδητο ή εσωτερικά πεδία.

Η επιδίωξη της Μαγείας συνεπάγεται έναν µεγάλο και αληθινό κίνδυνο: τον

κίνδυνο ότι κάποιος αφήνει την πραγµατικότητα της συνείδησης και προχωρά εξερευνώντας µια άγνωστη περιοχή.

Η πιθανότητα της εµφάνισης παράνοιας και ψυχικών τραυµάτων είναι

πραγµατική όχι επειδή κάποιος υποθετικά προωθεί το "κακό" αλλά επειδή η µαγεία, όπως και κάθε τεχνική που απαιτεί σκληρή πειθαρχία, θέτει σε δοκιµασία ολόκληρη την ύπαρξή του, τις αδυναµίες του και τα πάντα.

Η Υψηλή Μαγεία, για την οποία συζητάµε εδώ, έχει λιγότερη σχέση µε το

σατανισµό ή την υποτιθέµενη "µαύρη µαγεία" από το να πηγαίνει κανείς στην εκκλησία. Στην πραγµατικότητα, η Θεία Λειτουργία είναι πιθανόν η πιο κοινή εφαρµοσµένη τελετή ευεργετικής µαγείας στον κόσµο. Από την άλλη, η Χαµηλή Μαγεία -το κατάστηµα της γωνίας µε τα µαγικά κεριά, τα φίλτρα αγάπης και τα φυλαχτά που φέρνουν καλή τύχη- είναι σχεδόν τόσο διαβολική όσο κι ένας πλαστικός Ιησούς στο ταµπλό ενός αυτοκινήτου.

Οι αληθινοί σατανιστές και οι µαύροι µάγοι, άνθρωποι εκπαιδευµένοι στην

εργασία των εσωτερικών πεδίων, οδηγούµενοι από ενδόµυχη κακοβουλία ή εκφρασµένο εγωισµό, είναι πολλοί λιγότεροι απ' ότι παρουσιάζουν τα ΜΜΕ.

Σπάνια είναι Μαγεία ό,τι φέρει αυτή την ταµπέλα. Η αληθινή Μαγεία είναι

περισσότερο ένα κάλεσµα παρά µια κατάρα. Μετάφραση: (AlTheo)