ΛΙΒΑΝΙΟΣ (3) –

562

Click here to load reader

description

ΛΙΒΑΝΙΟΣ (3) –http://www.projethomere.com

Transcript of ΛΙΒΑΝΙΟΣ (3) –

  • LIBANlf OPER VRECENSUIT

    mCHARDUS FOERSTER.

    VOL. IIL

    ORATIONES XXVIL.

    LIPSIAE b\

    IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI.MCMVI.

  • flZ/903/3

    LIFSIAK : TYPIS B. G. TEUBNERI.

  • RICHARDO SCHOENE

    s.

  • PRAEFATIO ORITICA.Quod volumine secundo prodeunte facere iam non potui

    ut quae censores voluminis primi aliter institui scribivevoluerunt in disceptationem vocarem, id in posterius tem-

    pus dififerre fugiens praefationi huius voluminis reservavi.Profecto tempus mihi non defuit deliberandi qua ratione

    opus quale unus hodie non ita facile suscipiat, optimeexsequerer. Nihilominus consilia illorum virorum doctorumetiamsi a meis institutis distarent, sequi non dubitarem,dummodo praestarent vel spem efiTectus haberent.

    Fritzius^) prolegomena copiosa desideravit quibusuniversa operum Libanianorum memoria exponeretur. Atplus duo volumina scribenda fuissent quibus codices quin-genti describerentur et in familias digererentur et cumtestimoniis scriptorum conferrentur, priusquam unam lineam

    operum ipsorum exhiberem. Optime me brevitati et per-spicuitati consulturum esse asseverare possum, si illa ex-

    positio post contextum operum ipsorum locum suuminvenerit. Necessitudinem vero quam inter codices ad-hibitos intercedere in singularum orationum praefationibusdixi, utrum exstet necne, iam nunc unusquisque cuiusinterest e plena scriptura librorum exhibita examinare

    potest.

    Descriptio codicum quae Fritzii plausum tulit ita uteam aliis exemplari esse posse diceret, iusto latior visaest Croenerto^) ita ut remedium a me quaeri voluerit

    1) Blatter fiir das Gymnasialschulwesen XL p. 266 sq.2) Gott. Gel. Anz. 1904 N. 9 p. 730 sq.

  • VI PRAEFATIO CRITICA

    quo quae gravia sint pari quidem diligentia at breviusdicantur. Tale quidem remedium me ignorare profiteor,quippe qui nihil nisi necessaria protulisse mihi videar.Nam iure, opinor, reposcent qui fatorum operum Libaniignari fieri volunt ut cognoscant non solum quibus codi-cibus singula opera contineantur, sed etiara quae eorum

    singulis codicibus comprehensa sint.Etiam scholiorum numerum, cum inutile sit omnia

    reddere quae Byzantini magistelli marginibus exemplariumsuorum adscribenda crediderint, minui posse idem virdoctus contendit. At minime omnia protuli, sed elegiquae vel ad intellectum locorum utilia vel ad indolemscholiastarum describendam idonea viderentur. Quod veroscholia gravia quale illud quod in editione Reiskianat. Ip.81 legitur tc5 evayQLO) 6 %arai(oad-Elg iv rro gelG^G)^ ame (t.Ip. 140) omissa esse dicit, examinasset vellem potiusquam vituperasset. Scholium istud omnino non in codi-cibus legitur, sed Morellum habet auctorem. Neque Croe-nerto cum

    ^^dieses Scholion^^, inquit, ^erkldrt dem Lesersogleich den Zusammenhang''^ in intellectu loci invideo.

    Egregie sese decipi passus est errore a Reiskio commisso,qui evayQLG) pro Evae^m (Mor. p. 40) dedit. Quin Euse-bius intellegendus sit dubitari non potest. Nam modoeum Libanius nominavit. Quis vero alter fuisset amicus(xajto; 81 TtQOGts&ivxa nanolq^ xavxa exftVotg, cpiXoi xe (ptlogKal TtokEL (pLXri ^T^xrjQ XE xal 6 xavxrjg adfAqoog), explican-dum erat. Itaque scholion Palatini xbv ^AQLCxaCvExov ex-hibui et locum Ammiani XVII 7,6 adscripsi.

    Ceterum, ut fere, ita etiam apud Libanium numerusscholiorum in prima oratione maximus est, in sequentibuspaulatim decrescit, quin etiam in iis quae tertio et quartovolumine continentur est cur de inopia illorum queraris.

    Transeo ad locos explicandi causa a me adscriptos,quorum numerum Rudolfus Asmus^) laudavit, augeri

    1) Wochenschrift fiir klassische Philologie 1904 N. 23col. 630.

  • PRAEFATIO CRITICA VH

    ICroenertus

    vult. In universum quidem nihil quod adintellectum necessarium videretur a me omissum esse cre-diderim, sed eadem ratione qua scholiorum numerus pau-latim decrevit, plures a me loci adscripti sunt, id quodpotissimum in hoc tertium volumen cadit quo quae compre-hensae sunt orationes locos ad intellegendum difficillimos

    praebent. Hoc velim adminiculo qui editionem usurpabuntdiligenter utantur, immo vero diligentius quam adhucfactum est. Nam persuasum mihi est non solum genusistud lectorum festinantium quod Croenertus statuit, egoreformido, quamquam tam rarum fore arbitror ut nullustimori locus sit, sed etiam censores quosdam editionis abintellectu nonnullorum locorum haud afuturos fuisse, sinotis illis animum satis attendissent.

    Numerum exemplorum similiumque augeri potuisse scioet ex animi sententia gratias ago Rudolfo Asmo quod incensuris locupletissimis duorum voluminum^) e penu pro-fundo doctrinae suae multos locos aptissimos cum aliorum

    scriptorum tum eius in quo habitat, lulianum dico, inmedium protulit. At secus haec res evenit GuilelmoSchmidio. Nam quos hic desideravit locos^), hi aut nonita multum ad intellectum locorum Libanianorum conferunt,velutThuc. 1138,2 adLib.or.XI p.531,13sq., aut toto caeloab his distant. Alius est, si rem ad amussim exigis, sensusloci Thueydidei 11 44,3, alius Libaniani or. XI p. 486, 9 sq.;Pindari vero carminis Olympici primi versum primum alle-gans se locum simplicissimum Libanii or. XI p. 624,9 sq.perperam intellexisse aperuit.

    Tertium genus adnotationis, quod una voce paraphra-sticum dixerim, quippe quo loci ellipsibus, traiectionibus,coactis relationibus difficiles graece solvantur, Croenertus

    addi vult, ego adhibendum esse nego. Nam primum hoci^enus ab instituto Bibliothecae Teubnerianae omnino alie-

    1) Wochenschrift fiir klassische Philologie 1904 N. 23 et1905 N. 33/34.

    2) Literarisches Zentralblatt 1904 N. 7 col. 232.

  • Vni PRAEFATIO CRITICA

    nmn est. Deinde difficultas locorum minime tribus illis

    generibus, ellipsibus, traiectionibus , coactis relationibus,

    comprehensum est immo vero traiectiones rarissimedifficultatem movent sed multas alias causas habet^inter quas obscuritatis cuiusdam et adumbrandi vel tan-

    gendi potius quam describendi et tractandi studium haudlevissima est. Experientia vero me docuit locos quosnunquam credideram vel ab Herwerdeno^), qui ceteroscensores lectione scriptorum superat, male intellectos esse.Omnia plana atque clara sunt in loco I p. 177,10 itlBiGxaav^QCOTtovg ev noLrjGag Tovde olSa xov jqovov x&v fiev IvXQBia (pccQ^dKcov ovTcov in i(is Kaxatpevyovxcov ^ ifiov 6h

    aixotg Sia xmv inl xfjg aQiV? ^(Ofiivov xag 7tXi]ydg. Tamenis

    ^^Quae quaeso, inquit, Jiacc constriictio est pro i^ov ds

    avxotg lcofisvov 6i,a x&v im xfjg aQirig xag TtXrjyccg et quisnon iure expectet avxotg lcofisvov rag Tclyjyag sine prae-positione? Una omissa Uterula tantarum turbarum causaest: scripserat Libanius: i^ov ds avxotg

  • PRAEFATIO CRITICA IX

    aurem susurrabit, ubi tali paraphrasi opus sit, ubi non,cum aliis tum Croenerto qui verba simplicissima p. 180,14ki}Erai, de xat iQCJtcoiievog vito xov iqtptov aaLXicog^ otdrj ^dhara trov r^de i]ad-eL7}^ Tov(ibv elnelv TtotfjaccL xeiqcbvxa fiov xbv ccvdQa ^aXXov eQccv cpavai xe xat xfig 8evqoiiTLd-vfieLV oSov i(iov %dqLv adeo perperam intellexit utquod de Theodosio dictum est xfig Sevqo inLd-vfieLv 68ovifiov iccQLv^), ad Richomerem referret et iTtavoSov prooSov scribendum coniceret; qui verba etiam simpliciorap. 410, 11 TCaQ aXkoig Se ye dd^XrixGiv dyeXaL Sevxeqag rifieqageig xbv dy&va SeofievaL coniectura SvofievaL coiTupit, utpotequae genetivum SevxeQag rj^ieQag relatione grammaticaprivet nec per se intellegi possit.

    Fritzius qui recte sensit, si plus in hoc genere efficere

    voluissem, fines id Bibliothecae Teubnerianae superaturumfuisse, melius fuisse edixit praeter minorem etiam maioreminstituere editionem. At quis, quaeso, Sosius hodie talem

    duplicem editionem operum Libanianorum suscipiet?^)Mediam illam viam quae una mihi visa est eligenda in-iisse ne nunc quidem me paenitet.

    De rebus orthographicis quoniam spero mihi datumiri stare promisso omnia quae ad illas pertinent copiosadisputatione tractandi, nunc volo esse brevissimus. In uni-versum codices optimos duces sequendos esse statui. Ita-

    que cum Croenertus non aco^cD et ^wov, sed aa>^a) et ^mvscribendum fuisse dicit, formas quae iota adscripto carent,fere semper, formas quae illud habent, vix bis terque in

    optimis codicibus CAV exstare et hos ipsos codices etiamformis quales sunt avco, noQQco, perperam iota adscriptum

    1) Cf ad t. III 441,15.2) Fallitur Fritzius cum Reiskiam praeter minorem etiam

    maiorem editionem incohasse contendit p. 256. 'Maior' quamdicit nuUa alia re nisi forma foliorum a 'minore' distat. Ne-que rectius se habet quod Croenertus p. 730 etiam epistularumeditionem a Reiskio praeparatam, sed ab uxore non forasmissam dicit. Reiskius epistulas legit et emendavit, editionemnon praeparavit.

  • X PRAEFATIO CRTTICA

    nonnunquam praebere meminerit. De veritate autem for-mae nQodatsLOv dubitandi nulla omnino erat causa. Namhanc omnes codices ubique exhibent.

    Etiam longius progressus est Herwerdenus ^) , at nun-

    quam mihi persuadebit formas quales sunt Jlogkovqol^)et IIvvkI, tl)SKd6ag et cpaxQiav et (Sri^sqov^ s^co^d^rj^ xsts-

    Xsvxi]xsL et SsdsLKXO^ dvaXcofisvav, adxsog^ rarv^) e textuesse expellendas. Nam esset non librorum scripturam, sedmanum Libanii corrigere. Hunc non omnino dxxLKLt^sivhic illic ne Herwerdenum quidem fugit, quales autemfuerint formae in exemplaribus scriptorum veterum aLibanio usurpatis quaerere prorsus omisit.

    lam ad crisin ipsam factitandam me converto. Quamin universum omnes probaverunt, ita tamen ut et Asmuset Herwerdenus plures quas in apparatu critico proposuiconiecturas in textum me recipere vel potuisse vel debuisseiudicarent. Nolo refragari iudicibus aequis atque peritis.At neque probavi neque probabo quod Herwerdenus*)aw^ nullam^ inquit, omnino aut probdbiles omnes conkdurasrccipi sana iubere videtur methodus''^. Ego in textum reci-piendas esse non duxi nisi quae certae mihi viderentur;probabiles apparatui reliqui. At cautior quam audacioresse malui. Nam iterum experientia me docuit et haepaginae exempla dabunt ne eas quidem coniecturas quaspro certis habuerim omnes esse probabiles, nedum certas.

    Ab altera parte Henricus Schenkelius^) numerumconiecturarum a me in apparatu prolatarum iusto maio-rem esse contendit. At quid dicet, si ab Asmo et Herwer-deno audiverit inter illas tot esse dignas quae in textumreciperentur? Neque ei obsequar. Nam exemplis edoctus

    1) Mus. Rhen. LX 106 sq.2) Nuper etiam in epigraminate Messeniaco a Kolbio (Be-

    richte der Berliner Akademie 1905 p. 53) edito comparuit.3) Iniuria is p. 107 me noX^mv pro TCoXaav scripsisse con-

    tendit.

    4) Mu8. Rhen. LX 123.6) Berliner Philologische Wochenschrift 1904 N. 46.

  • PRAEFATIO CRITICA XI

    scio illas meas coniecturas haud raro emendationem alio-rum excitasse.

    Idem vir doctus de recensione iudicium tulit. Cuiusfundamenta probat, ita tamen ut codici Vindobonensi (F)plus pretii tribuat quam ego. Etsi vero huic rei magnamvim esse negavit, tamen silentio eam praeterire nolui.Assentiri ei non queo. Nam ut iudicetur utrum codicisV an codicum CAP testium primariorum familiae priorismaius sit pretium, non, ut ille dicit, emendationes locorumquas ego in textum recepi numerandae, sed omnes lec-tiones utriusque familiae examinandae sunt. Etmulto maior est numerus lectionum iustarum quae ecodicibus familiae prioris iam ab anterioribus editoribusin textum receptae sunt. Altera vero familia ne ab inter-

    polationibus quidem prorsus libera est. Quarum numerohabendam esse iudico lectionem cccpaLQovfiivrj p. 155,21quae Schenkelio ita imposuit, ut eam lectioni priorisfamiliae

    cccpyQEL praefeiTet. At qui nexum verborum ael

  • Xn PRAEFATIO CRITICA

    fidrcov t6 [liyiGzov avr& TCQOGd^svrcov , t6v yccQ r7]g avXrjgenaQiov ^ixQi TtQoarjyoQtag t%BLV eKeXsvov, ova aTcedf^arocpriGag rov cocpiGrriv elvai (lel^ova. aal rovro eCriv ovy^

    oUyog enaivog^ ori SoE^rig iXdrrcov avriQ fiovrjg rjrrr^ro rfjgTCSQL rovg Xoyovg, rr\v 6e all7]v drjiKadrj oial dvavaov vits-

    Xd^pavev. Probat Herwerdenus quod scripsi ccTcediiaropro eTtedsL^aro et amplexus quod conieci t6 pro t6v scri-bendum conicit endQiov, quod ego probaverim. At ovkante eXdrrcov inserens vel hoc cum oiQeLtrcov mutans sensum

    invertit; nam (pi^aag rov aocpLarrjv sivaL ^eC^ova Libaniuserat So^rjg iXdrrcov^ at ^ovr^g rirrr\ro rfig Ttsol rovg Xoyov^sc. d6'^rig.

    Or. I.

    p. 80, 10 iv di} ^eylarrj ^eyiarovg elvaL avvi^rj yivogrovfibv TtaLSela rs %aL nXovrco y.al yoQi^yiaLg %al dy&aL %al

    XoyoLg oaoL cpOQalg aQiovra^v ditavrcbaLv. Pro cpOQalg scri-bendum coniecit Q-QovoLg Asmus. Et sane in Q^QovoLg aQy&vdicendis multus est Libanius (cf. t. ILE 290, 2; 433, 22 sq.;467,7), at in hunc locum non quadrant. Nihil mutan-dum. XoyoL oaoL cpOQalg aQyovrcov aTtavrcbaLv sunt orationesquae libidines magistratuum impugnant (cf. t. lEI 448,5).Similiter dixit Libanius t. in 461,22 arQarrjybv SovXovOQyfjg Tial fisarbv cpoQag.

    Cum hoc coniungo p. 83,7 dvrs^^srd^cov 8ri rLg rd vvv\xa\ TCaQovxa iy.SLV0Lg, ^ovXf^g Xiyco cpQOvriaLV ^ dixaLg yxat

    vrj ^ia ys ^QOvoLg aQywv^ ov yaXsTtmg dv Kal o-uTty dvsvQOL, TtoriQCjas rovro rLd-slg OQd^cbg dv sli] rsd^SLKCogyubi

    ^QovoLg a me cum Cobeto repositum Fritzius p. 259improbat vel cpoQOLg vel (poQaig proponens. At verba aboratione secunda 33 sq. (p. 249,llsq.) lucem accipereasserens a sensu eorum aberravit. (poQatg plane intolera-bile est. Ac ne de cpoQOLg quidem aQycbv apte cogitaridocet locus t. ni 407, 15sq. ol yofiLovfisvoL rbv cpo-Qov rjTtsiXrjaav rovg ccQyovrag. Cum ^ovXf^g vero(pQOvriaLv et diyaLg nihil aptius quam d^QovoL aQx&v con-

  • PRAEFATIO CRITICA Xm

    iungitur^) et quoniam summum est, vtJ Jla ys prae-mittitur.

    Neque probare possum quod Herwerdenus ^^receptam,inquit, oportuit certam 31. Schmidtii correctionem oQ&cog av

    etri

  • XIV PRAEFATIO CRITICA

    deest, post ayoQcig deleto ijv ad tj ^ilog cogitatione supple-verim et puncto post ^i^log deleto enuntiatum Y,ai adeLab co()T suspensum fecerim.

    p. 85, 1 avviitQCittsv 6 datficov ovSevl vo(5ri^axi tov

    dQo^iov vnoaKelL^cjv, eTtel ymI o nqoaeiteae ry %ecpalri

    r^v

    8e roLovde. Iniuria Herwerdenus: .,Nihil est inquit in

    sequentibus unde mente suppleas sententiam omissam postverba eTtel Kal, itaque improbahiUs est aposiopesis" . Namaperte, ut lineolis indicavi, Libanius filum sententiae di-

    gressione incisum verbis {aXX' oneq ecpY]v^ TtXrjv rovde xr^vL-%avxa xaXXa ijv avoaog, ^aV) ovde xovxo elQye jli?) aitoXaveLVx&v itaLdLKcbv excipit. Quod vero ipse pro enel Kcd o etsidubitanter proponit el' ye ^rj ro reiciendum est. Nam inenuntiato quale est o TiQoaeiteae xrj xecpaXfj assimilatio nomi-nativi pronominis relativi a Libanio nunquam admissa est.

    Ibidem 1. 3 ev xolg ^dyaqvevaL xolg MQLaxocpdvovg r]%foiad^i]^evco Tco yQa(ji^axLaxfj 7taQeaxr]Kcog iniuria Herwerdenusavv a Gasda pro ev propositum defendit. Ut id nullo

    pacto tolerari potest, ita iv sensum praebet aptissimum:eram in Acharnensibiis Aristophanis i. e. legebam fabulam.Qui usus praepositionis iv apud Libanium frequens est.

    Ibidem I. 6 particula condicionalis av necessaria visaest Herwerdeno in verbis coax' ijdr} xlvcc vvKxa i%eLvr]v xr]vr]^SQav TtQoaeLTteLv sive xlv^ av sive i]^eQav av scribenti.At

    r]8r] nos de re condicionali cogitare vetat.

    p, 87,11 in apparatu critico a^7]vatoov libri coni'"'' proconi legendum est: edct. Vitium e linea antecedenti irrepsit.

    p. 90, 19 xo 8e yeL^SiVL ^ev ovSev 'laXencoxeQco Q^eQOvgIQT^aaad^aL TtQog xa neXdyi], yeviad-aL 8e ov^ coaiteQ eaitevdov,aXX* a)g i^e^Laaxo^ xavxl 8e 8&Qa Tvyr]g. A sensu totiusloci abhorret quod Fritzius coniecit yevia&aL 8e ovy cbneQea7tev8ov, dXX' lo i^e^Caaxo

  • PRAEFATIO CRITICA XV

    ciXX^ mv

  • XVI PRAEFATIO CRITICA

    wg StarsUaciyv aGixog rr}v tjiieqccv mentionem fecit multos-

    que alios collegit Passowius in lexico s. v. wg p. 2631,quibus addo Plat. Leg. XII p. 964A dLavoov 6s G)g sq&v.Neque de hac re aliter sensit Herwerdenus, sed ccTtoXrjilJo-^svog scribens atque ^^quod deesif' supplens sensui huiusloci et significationi verbi aitola^^avsLV vim intulit. VerbociTtokoysLa&aL cum praepositione sk coniuncto Libanius cre-berrime usus est, ut excusandi significationem habeat.Cf. t. n 438,4.

    p. 100, 18 6 fisv 6ri asfA,v6g asfiv&g SLaxr]Y,sL. ,,Proculdubio imitando Lihanius expressit tragicl nescio cuius locumJwdie deperditum^^ adnotat Herwerdenus. Mihi dictio magislocum comoediae sapere videtur, qualis est Ephippi IH336, IM (n 261, 19 K) asfivbg asfivcog ilavld^ s)%cov.

    p. 103, 9 rcbv ante %q6vg)v in textu omissum esse aSchenkelio monitus vidi.

    p. 105, 15 svQLaxsL Tc6vov xcoQLg rovg avXXrjijjOfiivovgTCQog roLg aocpLaralg rovg aficpl rovg itOLT^rag. Prorsus in-

    tolerabile est Y,al quod Croenertus ante rovg inserendumduxit.

    p. 105, 20 TCQV ante TJsQLvd^lcov iam a Reiskio uncisinclusum esse adnotare debui.

    p. 108,10 jLirj Iscov srL TtQoaTCsacov rco dLaaitdaaL. Schen-kelius SLaQTtdaaL quod est in libris recte locis PlatonisLeg. VII 807 B; X 906 D tutatus est.

    p. 109,3 rcbv d^ sl' zLg 7]Qsro ovrLvovv, oto) fisylarcpy.aWcoTtL^OLro i) rt^hg^ rdg Sfidg rjv iv auttj dLarQLdgaKovaaL. Post r&v 6^ inserendum esse sksl probabilis estconiectura Herwerdeni.

    p. 110,10 rr}v fisv yvcofirjv inaLviaag^ %sXsvaag 8s ^r]-rslv vvfKplov, cog sfiOLys ovarjg avrl yvvaLKog rrjg riyvrig.Multum argutiarum perderet locus, si cum Croenerto vvfji-cpiov deleremus et dXlov ante ^rjrsLv insereremus. Nequedixit Libanius STtl rrjv ^vyarsQa 'naXovvra^ sed s%l Ssl-nvov rs dfia xat avrrjv rrjv d^vyariQa, neque oag SfiOLyso^arig rfig riivrjg sed cog sfiOLys ovaijg dvrl yvvaLKogr^g rixvrig.

  • PRAEFATIO CRITICA XVH

    p. 113,16 SxSnBQ av el' XLg ad^Xrjxrig ^tSLvat, sxcov tovccvtLTcaXov rovto)

    ^sv ijqvelto av(i7tkiKe(}&aL kul dLeaco^e.Melius nunc duco scribere rjdetto quod Schenkelius pro-posuit quam quod cum correctore codicis Chisiani et librariocodicis Parisini e reliquorum librorum scriptura rjQehoeffeci TjQveLto.

    p. 116,10 iv ^vQOTCooXeLcp. Cum Herwerdeno prae-ferenda videtur lectio codicum AP fivQOTtcoXlo), quae etiamt. IV 11,9 exstat.

    p. 117, 12 6 de olg eScoKev av iQv&QL&v. Pro tribusultimis vocabulis conieci edQaCev aveQvd^QL&v. SchenkeliusedcoKev av tuetur quam simul profert coniecturam taceremelius est at av locum non habet, nam iudex reveraedcoKev largitus erat (cf. 1. 7 Kal tbv delaavta eiiteLv ano-XcoXevaL tov KaLQov ttJ laQLtL). Itaque olg edcoKev aveQV-d^QL&v scribendum duco.

    p. 117,6 deyead^aL tolg OQOLg tr}v Xo6VQav ccqx^v. Con-ieci BTtl totg oQOLg, at secutus esse videtur Libanius exem-

    plum locorum Thucydidis IV 103, 3 de'^dfievoL avtbv tfjTtoXeL; VI 50,1 itoXeL ov deE^acsd^aL] VI 44,2 ov dexofievcovavtovg ayoQa ov8e aateL, vdatL 6e Kal oQfica.

    p. 118, 15 tov 6e iyyvg iyco tr\v (pcovr]v avuKLvcov teKal aTtoneLQdofievog. Quod conieci aaK&v^ eo careri posseet avaKLvav recte se habere nunc mihi persuasum est, sed

    ^vrjfii^v quod Schmidius pro (pcovrjv proposuit, perversumdocumentoque est locum ab illo non intellectum esse.Nam quid, quaeso, coramune habet sensus huius loci cumeo quem contulit Aristid. or. XXXV t. I 674,19D avaKLveivtr\v tovtcov ^vrj^rjv a avyxQvil^eLV avved^e^ed-a?

    p. 110,8 Kal tovg a^LKQOtdtovg tcbv dyQ&v d^dtovgdiovto

    ^OL taLg ^La^oXalg igyd^ead^aL. Conieci iQydaead^ai.^^Vellem recepisset Foerster correctioncm suam iQydaea&ui,de qua nemo sanus dubitahif'' Herwerdenus, fortasse recte,at Libanium haud raro infinitivo praesentis uti, ubi futu-rum exspectes, tenendum est.

    p. 121,14 iv ALvaar). De sepulcro quod diciturHannibalis conferenda sunt non solum quae Tzetzes Chil.

    LiBANirs ed Foerster. III. b

  • XVm PRAEFATIO CRITICA

    I 798 sq. et ad hunc ipsum locum (Crameri Anecd. III 353;Tzetz. epp. ed. Pressel p. 102) tradidit, sed etiam quaenuperrime Theodorus Wiegand (Mitt. des Archaeol. Inst. inAthen XXVII 321 sq.) testis oculatus enarravit.

    p. 123,5 jLtfta yccQ Ttjv tcov rvQccvvcov naxaXvGiv^ covxhv

    ^lv Xoyco^ zov de xslqI KwvGxccvriog STtavCe. Sine dubio

    non, quae fuit opinio Wyttenbachii (lul. or. I p. 133 ed.

    Schaefer) cuius Asmus mentionem fecit, luliano in pro-oemio orationis in Constantium p. 1 xag xvQavvldag oitfogav^QTjyiag^ XTJg ^sv XoyG) nal TtSLd-OL xovg SoQvg^oQOvg aito-

    Gxrjaag^ T-fjg ds xolg onloLg KQaxriGag obversatus est locusLibanii sed contrarium, ut haud raro, statuendum est.

    p. 127,9 iniuria Schenkelius de nota critica ad fw?scripta (Jag PBV et inser AC^ om Ferr) ut parum claraqueritur. Nam quamvis ea dubitationem tollit scog essein X, hg in PBY et inscrium prima manu in A et manurecentiore f in C.

    p. 128,9 voGog yccQ drj %axsLX-^(psL xr}v STtldsL^Lv. Deesse

    ^sxa ante xrjv sTtlSsL^Lv mihi visum est neque huius con-iecturae me paenitet. Nam quod Schenkelius %axsLh]cpSLhoc loco idem significare posse credidit quod STtSLlricpSLcxcepit^ irritum est. Ne iitSLXrjcpsL quidem cum accusativastructum exeepit significat, sed interrupit. voGog vero Kaxa-

    Xafi^dvsL xLva hoc loco nihil aliud significare potest nisi

    quod ceteris omnibus: morbus corripit aliquem. Obiectum^s ex enuntiato antecedenti a (is rj voaog SLQydaaxo cogi-tatione repetendum est.

    p. 129,1 si notam criticam ad verba sfiol 2 ^fjvita dedissem ut Schenkelius vult:

    ^^Jiabet V, e Par 3016add Mor^'' totam rationem meam dereliquissem, secundumquam non adnotantur nisi quae a textu recepto discrepant.

    p. 130,9 SQxojiaL fisv, ov% ofiota ds %al itooxsQOv T-gilfvxy^ dXXd xoxs fxsv tXaQa xs Kal svd^vfiovfisvrjy vcSxsqovde uypvg xs nXsa xal dLaxs&vfifisvrj. Ultimam vocem econiectura Reiskii et Cobeti reposui adnotans: etsi veri-tatem lcctionis praestarc nolo. Verbum diaxvcpsLv nusquamapud Libanium exstat. Nunc praetulerim quod Asmus,

  • PRAEFATIO CRITICA XIX

    coniecit dLared^Qv^fiivrjy ut adverbio dLaud-Qv^ifiivmg simi-liter Plato Leg. XI 922 B usus est.

    p. 131, 20 iv rotg iaidroig ri^g itoXecog TteQL rag v-jko-Qeiag eKeLro cvyKey^akv^^ivog. Non audiendus est Herwer-denus, cum iyKenakvfi^ivog scribendum coniecit. Nam avy-TieKaXvfjLfiivog idem significat atque iyxeKaXvfifiivog cumapud alios scriptores, e quibus Plutarchum nomino (Dem.7,1), tum apud Libanium t. 11 33,18 Kal avvexaXvnrero,ubi Herwerdenus iterum eveKaXvnrero scribere

    voluit^).Hoc loco vel leges in hiatu vitando a Libanio observatae

    |;cripturae

    iyxexaXvfifiivog obsistunt.

    p. 136, 9 verba in apparatu critico: xaL rov scripsimm Be Anim et Sinteni^^ delenda et pro ^^num xai ro-O?"icribendum est:

    xat rov Be Anim et Sintcnis fortasse'ectf''^ Vitium inter duas ultimas quas dicunt correcturasrrepsit, ut recte Schenkelius suspicatus est.

    p. 138,3 QTifiara ra noXXa fihv eig i^oQav z^^v aXXiiXoivfiera^elg. Verba tt)v aXXriX(ov tueri studuit SchenkeUusneque coniectura riv' aXXr^v opus esse videtur.

    p. 144, 10 iyo) 6e eriQcov elvaL rovQyov eiTtoov xara

    d-ariQav g)covr}v ovz 'i]Qyovv. Croenertus cum d^ari^av quode coniectura scripsi improbans lectionem traditam cumReiskio tenendam esse dicit, quam accurate rem perpen-derit demonstrat. Nam quid Reiskius? Jocum inquithunc totum non intelligo, et tantum pcr nehulam video scn-tentiam: cum dixissem mc latine haud callcrc adeoqueneccsse esse ut alteii mandetur latina oratio panegyrica,in altera lingua, Graeca puta, nan erani segnis etc.^'' Nemohunc sensum in lectione tradita xaO-' eY.ariQav (p(ovr]v in-esse posse contendet. Quaero igitur^uid haec verba signi-ficare Croenertus opinetur. Ego vero sententiam illam

    aptissimam quam Reiskius sagaciter enucleavit rationefacillima nactus sum e xa^d"' e^ariQav quae est lectio arche-

    typi, cum V solus xaO-' eriQav praebeat, eliciens xara

    ^ariQav tutansque collatis t. 11 42,3 ^ariQa (poiv^ et

    .) Mus. Rhen. LX 111.

  • XX PRAEFATIO CRITICA

    245,20 TtoXXri fisv ^Eklag cpcDvri, ovx oUyrj 6e c:riQa.Forma nominativoruin Libaniana est ccteQog xtA,.; a d-a in-

    cipiunt casus obliqui, sed exempla accusativi d-areQccv (cf.Thom. M. s. V. aregog p. 27 R) praesto non sunt, itaquefortasse praestat scribere Kara rr)v ereQav^ ut t. III 201,5TtoXv to naQ^ ezareQag elg rrjv ereQav eQxo^evov et 439, 6TtXeovaLV ovre elg rrjv ereQav, Xv acp^ eKareQag (pcovTJg eypiev.

    Ibidem p. 144, 14 rvyrig., ol^ai^ rLvbg rovg avd-ig ^or]-^rjaofievovg re aal yaQLOv^evovg ereQCDae 7tefiijjaar}g. Lectio-nem codicum BVL orjao^evovg recipiendam esse Schen-kelius et Croenertus consentiunt, at cum hic vertit eos

    qui iterum celebraturi erant, iterum a sensu loci aequeatque a significatione verbi prorsus aberravit. Ut Schen-kelius vidit, verba significant eos qul Hterum^ clamaturierant.

    p. 144, 15 olg elvaLreleL (irj ra^ia dLa^dlXeLv. 6 Se avrov

    fisv evdov ovdevbg enaLVOvvrog enyveL. Croenertus olg in

    6}g mutari et awenaLvovvrog scribi voluit, at neutrum pro-bari potest. Dativus necessarius est et avvsnaLvovvrogvim dictionis debilitat.

    p. 145,12 ojg (lev av eXnoL rLg rovroavl r&v ayyaQcov.Neque quod ego pro ultima voce conieci ayQOLKcov nequequod Asmus [iLaQ&v recipiendum est. ayyaQcov sanumesse docet Suidas s. v. ayyaQOL' ri^eraL rb ovofia %al emr&v (poQrrjya>v Kal okcog avaLa&rjtcDV nal avdQaTtodcodcbv.

    Ib. 1. 14 ccQa ev rotg TtQoaijKovaL fievcjv. Quod Schen-kelius pro aQa proposuit aQdrjv ab hoc loco alienum est,quippe quod cum notione verbi fieveLv discrepet. Ego iamnon aQa tentandum, sed cum Wjttenbachio per nimirumvertendum censeo si^jailiter atque p. 469,1 ov yccQ sig tQv-cpriv ciQa rr}v i](iereQav xtcJev; t. III 441,22 av ctQa rLvsgovX7id-coaL; t. m 463,15 eTtLrLfi&aLV, ort aQa rb acpmv av-r&v ovK snoii]aav.

    p. 148,8 STtSLra svsv6r]aa rbv rov Ilkdravog v6(iov naloag avrbv ov Ivrsov rr]v roLavrt]v dr] XvaLv. Tenendumesse xai concedo, sed exempla Philostratea ad quae Schen-kelius provocat alius generis sunt. Hoc enim loco avrbv

  • PRAEFATIO CRITICA XXI

    non ad rbv vofiov redit sed personam ipsam designat^s= ^on ipsl homini solvendam cssr^^B p. 149,5 rt ds riv xo dsivov^ a.TtaLxovvxi xovxl [de]^?v TiQOCs^ri-KS. Prorsus intolerabile 6s cancellavi, ut ex

    antecedenti repetitum. 87] quod eius loco Herwerdenusproponit non habet quo defendatur.

    p. 151,1 (06XS sansQccg y6o(isv sn avxGt xriv Tv%riviv KSQdsi, xb fii) TtsnxcoTisvaL 7tOLOV(isvoL. j,Pfrdura inquitHerwerdenus prolcpsls sn avxo) = iitl tc5 firj TtSTtxcaxivat.Expcctaham aTtdGrjg aut SKciaxoxs.^'' Duriusculam esse locu-tionem concedo, at quae ferri possit. in avxo) dicens inanimo habuit tc5 (iri TtsitxcoKSvaL, at quod statim succur-rebat participium iv ksqSsl itoLovfisvoL eum permovit, utinfinitivum t6 itSTtxcoKSvai ab hoc suspensum faceret. Talesanacoluthiae aeque atque structurae naxa avvsOLv apudLibanium frequentissimae sunt. Si vero quid mutandumesset, ad ductus litterarum proxime accederet SKaaxrjg.

    p. 153, 1 rj jLt 7tokkf]g xs xra ^aQslag i)Xsv^SQ(oasvavlag^ oig xr]g avxfig 7]fiSQag xsksvxr]v fisv ifioi^ nxfoisiav8s iKsivfo xr]v iaxdxr]v oiaovar^g. Herwerdenus adnotans:

    ^^minus amhigue fortasse scripsit nostcr: rog xf]g avxi]gr]fiSQag

  • XXII PRAEFATIO CRITICA

    inimicis moechuin deprehensum a marito mulieris membroprivatum esse, at rbv T7]g ^0L%rjg avdQa vel simile quidpost a)v sv XI Koi xo excidisse coniciens non omne tulisse

    punctum videtur. Simplicius xov avdga post to; Ttdvxccinseres vel e xa ndvxa efficies.

    p. 154,3 driiQ^Big Se avxbg xr}v ipviriv olda %al STtl

    fieydXoi xovxo Ttad-cov. Herwerdenus recte xovxo, pro quoxavxb Reiskius, xoaovxo ego conieci, tuetur, sed perperamad sequentia refert. xovxo itad^av spectat potius ad ante-cedens drjxd^slg xr}v 'ipviriv: et hoc ndd^og (sc. drjx&fjvaLxr\v ipvirjv) erat inl fieydko). Unde simul patet maleHerwerdenum a>g pro y.al proposuisse.

    p. 158,3 6 de ojg ivUriGe xavxr\v xr\v vi^riv^ iydvvvxoKaxodaCficov ^ ov fir]V ifie ye iCyvce. Iniuria ekeiv vel

    avel.eiv ante iCyyGe excidisse coniecit Herwerdenus. vinavex antecedenti ivLKrjGe mente repetendum prorsus convenitusui Libaniano. Neque in sequentibus Qdnxcov et elotullum est obstaculum.

    p. 158, 14 7]Xig n] aQirj x(p xovxov did-fjvai, yevoixo.Placet quod Herwerdenus proposuit elaax&i^vaL.

    p. 160, 12 koyov de ev aocpcov avvovGiaLg ov% dito-

    Qovvxa. Cf. ep. 33 et quod Herwerdenus adnotat fragmen-tum Aiacis Locri Sophoclei 1 3 N^.

    p. 162,6 xovg 8e ovx eQwvxag ovde iTtiaxaad^aL. Nonopus esse coniectura icpiecsd^aL recte vidit Herwerdenus.

    p. 168,2 eig dyQov^ iv ob Y,av^d xe ov cpoQfjxbv vdcoQX6 novriQbv avlke'S,av voaov. Quod ego conieci avveW^avin textum recipiendum esse Herwerdenus et Schenkeliusconsentiunt iure, ut nunc mihi videtur.

    p. 170, 18 Tial xovxo ^ev dvxl xcbv eig xbv i^bv fj,evdvetlfLov eveKev. Reiskius aut dvxl aut evexev delere voluit,evensv ego assentiente Herwerdeno, qui Libanium formaevenev abstinere, minus recte forma elveKa, perraro evey.auti adnotavit. Nam etiam evena crebro apud Libaniumoccurrit, atque ita ut plerumque nomini anteponatur;eLveyia quod est frequentissimum constanter postponitur.IJt tamen eveKSv non e textu removerem, inde factum est

  • PRAEFATIO CRITICA XXIH

    quod aliquid dubitationis remansit, num Libanius ccvrl VEK8v dicere ausus sit motus similitudine locutionis aTto

    07ig evsKv (vel sveKcc) quae occurrit apud XenophontemHell. II 4,31 et in Thucjdidis libro YIII 92,9. Nequefacile est ad explicandum, quis necesse habuerit avu persvsKsv interpretari ita ut hoc in textum ipsum irreperepotuerit. Denique forma svsksv hiatus vitandi causa usur-pari potuit ut etiam apud alios scriptores qui svsna prae-ferunt.

    p. 171,13 0? dcoasLv a quod in textu reposui etiama, Monnerio p. 296 not. 1 inventum esse sero vidi.

    p. 172, 19 ov 6ri ndhv adsXcpbg ccvacpaLvsrccL. IniuriaOroenertus adsXcpbg ut glossema delendum censet, immovero ut claritati consulatur, a scriptore positum est, sed neillud quidem quod addit: An solchen Eindringlingen istdie LiJ)aniusUherUeferung nicht arm" probari potest.

    p. 177,3 SLacpvyovxog quod conieci pro dLacpsvyovxogreponi vult Herwerdenus, at huius verbi praesens haudraro perfecti significationem habere notum est et exemplisLibanii velut p. 514,6 xo vnsQricpavov SLcccpsvyovGccL ivXciinT.

    p. 179, l OQUiv xo ^svyog 6 LiiTtog sSslGs ^lkqov di]

    ysvicd-aL acpiaL xcov iiQOGcoitoav xo (isaov. Herwerdenus diaxb ante fiLKQbv inserendum coniecit. At nihil deest. Verba

    fiLKQbv 6ri ysvsad-aL xb fisaov pendent ab sSsLas quod

    constructum est ut apud Euripidem lon. 1564 ^avslv asdsCaag firjXQbg sk ^ovlsviidxcav.

    p. 186,15 TCQoask&Giv dr} xaig fisydXaLg ^VQaLg ai

  • XXIV PRAEFATIO CRITICA

    p. 187,18 aXX\ olficcL^ n 7tQoasd6Ki](Se, xolg ov (let^avTOV dedeiievoLg wv (ir) deSia&ccL q^d-ov&v. ,,Haec inquitHerwerdenus non intellego. Num aliquid excidit?" Atnihil excidit et omnia clara sunt. Nam quid verba xlTtQoCeSoTirioe significent, patet e sequentibus roLg ov (lerccvrov dedefievoLg rov (ir} dedea&aL q^d^ov&v. Etiam aliosatque inter hos Libanium custodiae traditum iri speravit.

    p. 188, 7 e^iol Se yiyveraL rig ereQcod^ev raQair} rfjg evr(b SLdaGKaleLco ve6ri]rog ov Ttdorjg ev rfj rd^eL (levovCr^g^akX^ iv GcjcpQOvovvrL r& nXeiovL (loiQag rLvog d-QaavvoiiivrjgyTc5 XvTieLv (pLkorL(iov(iivr}g ev8eLY,vv(iivrig^ cog ei ed^elrjCovCLyoial Ttkiov u 8Qd6ov6LV. Croenertus coniecit ev8eLKVv(iivrig(^''y^ nam die heiden Partizipien vcrlangen, da sie docheinander gleichgestellt sind, einc Verhindung''. At planeneglexit me adnotasse ante ev8eL%vv(iivr]g excidisse viderixat (quod Herwerdenus p. 338 ita probavit ut in textumreciperet).

    p. 188, 14 rfig yvco(i7]g 8e ovk aQKOvCrjg eig niarLVTtQoaeyivero rt rb rr]v dvdyKrjv eyov^ coare (ir\8e ovXo-(livoLg diteLvaL eE^elvaL. Melius est, si sensum (cf. 1. 8 rfigev ro5 8i8a6iialeico ve6rrirog ov Ttdarig ev rfj rd'E,eL (levov-Orig et 1. 14 r]6av ev rotg TtQoriQOLg) respicimus, quodlegitur in libris diteLvaL quam quod Croenertus proposuitdmivaL.

    p. 189, 2 (pavetaa 8e i](iiQa rb xaxov e%6(iL^ev. Con-suetudinis Libanianae magis proprium iudico eK6(iL^ev libristraditum quam dvsx6(iL^ev quod Herwerdenus proponit.

    p. 190, 11 ratg Se 8r] dXXaLg 7t6leaL Kal eSoKOVv re-^vdvaL Kal rdg itoXXdg 8f] i]Q(or(ov TtQea^eiag^ ei rovro diSe

    exoL. Miror quod Herwerdenus coniecturam Gasdae ratgnoXXalg 8i] r]Q(6rcov itQea^eiaLg amplectitur. Est enim apertefalsa. Nam ab urbibus illis legationes esse missas quaecomperirent utrum Libanius mortera obiisset necne, incre-dibile est. Et articulus ralg maximae esset offensioni.Facilius esset rdg mutare in Sl^ (== ope legationum\ atne hoc quidem necesse est.

    p. 195, 8 r^v 8e f] drtdrr]. Quod post ultimam vocem

  • PRAEFATIO CRITICA XXV

    num inserenduni sit avrr} quaesivi, necessarium nonrecte Herwerdenus et Schenkelius dixerunt.

    p. 198,9 (pvXazal y,al vnvog vtKco^evog. Nominativum^itvog in dativum vjtvcp mutare haud opus esse videtur.VTtvog vLKcofiEvog fere idem est atque ayQvnvia. Similiterdixit Libanius t. IH 18,6 Goi fisv ovv earrjKS t6 ofifia xalt6 VLKav rov vnvov sGrlv sv GvvrjdsLa.

    p. 199,3 Xsycov ravra (Svvfiv rs ro JtXsov rfjg ^(iSQagy.al

    rT]g vvTirbg ovk oXiyov avrjXLGTis. Pro Gvvfjv quod egoe librorum scriptura (Svv effeci, Schenkelius 6vv(ov scriberemaluit. At ut cvvcov., si sensum respicimus, nuUo modocum Xsycov ravra coniungi potest, ita Gvvfiv rs rb tcXsov

    rfjg TjfiSQag a sequenti Kal rfjg vv%rbg ovk bXiyov avriXL

  • XXVI PRAEFATIO CRITICA

    cum i^sTtsaov e VL recipi vult, non audiendus est. Exepistula 943 quam adscripsi discere poterat non Libanium,sed filium eius Cimonem e curru cecidisse.

    Or. n.

    p. 240,16 alk\ ol^ai^ zoiovzov sCtlv. Supervacanea et

    propter hiatum improbanda est coniectura Croenerti xolovxoxi eCTLv.

    p. 243,7 Tjvcoxhiaci ovv iyo) ry (^^Vl^V "^VS (i(o(pQoavv7}g;elnov cc^Log elvccL Slcc tovto tLficbv; Prius interrogationissignum Croenertus delendum et elTtov in SLTtav mutandumdixit iniuria. Nam aliud est ivoylslv ty ^v^^^rj tfjg 6(o-(pQoavvrjg^ aliud idque maius sltcslv a^Lov slvaL Slcc tovto

    TLfl&)V.Idem dicendum de loco qui sequitur p. 243,11 tj a)g

    ayoiisvog Md^iqvriaLV 'hno tfig aqyrig inl tbv ^qovov scpvyovytovtcov OVK ovarjg avay%rig ifivi]fi6vsv6a XafinQvvcov aXlcogifLavtov; ubi Croenertus signum interrogationis post scpvyovcum commate mutandum censuit. Nam obsistit pluralistovtcov ad omnia ille quae dicta sunt referendus.

    p. 249, 15 aXV elal t&v nolscov iv alg 6 avtbg eia-

    nQccttSL, XovsL Y,al nahv Xovsl. ti tovto iatL to alvLyfia;XovsL ts tri XOQTjyia tcbv '^vXcov Kal tbv a^i(poQia%ov Xa^cjv^aXavsvg 6 XsLtovQyav yiyvstaL. sld"^ 6 [isv d^SQfjiov^ 6 SetpvxQov vScoQ i^ritrjasy tc5 di, ovy, svl yaQ fisQLad^fjvaL^ trjv^atiQov cpsQSLv oQyrjv ccvdyKrj. Herwerdenus ov inter ndXLVet Xovsi inserens pervertit sensum loci, cuius sales indiversa verbi Xovslv significatione positi egregie illustranturloco altero Libanii quem adscripsi t. m 466,17 nQcor^vxig riyysLXe fiOL tbv avtbv avQ-Qconov iv fiLKQa tLVL noXeLxd X evdov Kal ra t&v teL^&v 03 dLOLKetv Kal noXXag sySLVxag taE^SLg Kal nQoarjyoQiag, eianQattovta^ tolg savtov xqi]-fiaffL Xovad^aL tOLg iKSL nccQsypvta^ tbv d' avtbv dficpOQiaXa^ovta paXavsa yevia&aL. Num dicere potuit LibaniusXoveL te tfj xoQi]yia tcbv ivXcov Kal aXavevg yiyvetaL,si ndXLv ov Xovet praecedebat? Neque vocem vdcoQ, quam-

  • PRAEFATIO CRITICA XXVH

    quam deesse potuit, cum Herwerdeno delebimus. Quodin codicibus BM deest, nihil valet.

    p. 250, 4 Kai {jLTjv cclg (lev rrov ^ovl&v 7} yf} TtovrjQcc^TG> iieyed^et xcbv (poQTLcov ccnokcoXaaLv ovdevbg ri^g ToiavTfjgiQ&VTog yfig ovde covovfievov. Niliil est cur (poQXLcov ten-temus, quin etiam hoc ei quod Herwerdenus proposuit(fOQcov multo praestat. Nam oi cpoQOL non solum xfignovi]Qag^ sed etiam xfig ^eXxlovog yf^g sunt, xa cpOQxla veroin illa maiora sunt quam in hac.

    Neque est cur ibidem p. 250, 9 ot 6' ovk oU^ ono&evelaTieoovxeg cum eodem lectionem Cobeti elcsnaLGavxeg am-plectamur. Haec ab usu Libaniano aliena, illa vero quaelibrorum est, huic aeque atque sensui optime convenit.

    p. 253, 13 elSoxeg^ oxl Soqv eXov(iLv ev&vg vnccQ^eLya(ieLv %ca xa xf\g yvvaLKog iad^leLv. Pro XeyovaLv quodest in libris scripsi eXovaLv, at hiatus exsistit qui vitaridebet. Placet igitur nunc XaovaLv cum Fritzio scribere,ut p. 310, 10. Quod idem vir doctus Xa^ovaLV proposuit,sensui usuique Libaniano minus convenit.

    p. 258, 15 OL 8e neQL xccg XQane^ag vfiLv adovxeg veoLKal vcp^ d)v xoLg aa^iaaL nlvexe. Quod Cobetus pro ne^lconiecit naQcc certa visa est correctio Herwerdeno. Mihinon item. Nam idem praepositionis neQL usus (= prope)crebro apud Libanium occumt, velut t. HI 258, 20 6 d'

    ixdd-rixo neQL xrjv xAtVt^v; 342,7 olov xl xolg nal^ovci naial

    yiyvexaL neQL xag ycoviag.p. 261, 1 %v fiev xovxo xoaovxov eneid-e Xeysiv, exeQov

    6e ovK eXaxxov. Quod Reiskius post xoaovxov inserendumconiecit ov receptum oportuit iudice Herwerdeno. Admitti

    potest, necessarium non est.

    Or. m.

    p. 269,20 Lxavov ^iev zal xovxo nQog OQyijv av&QconovccyayeLv Kal noLv^aaL aLconav^ veog xQi]fiaxa naQcc xov naxQogXafi^dvcov^ ft)g Tw aocpLaxy xo^atrov, cbv xa fiev fi? ^oxovg

    exQeipe, xa 6e elg 7ivovg. Melius videtur cbv cum Cobeto

    delere, id quod etiam Herwerdeno videtur.

  • XXVIII PRAEFATIO CRITICA

    p. 271,8 akl^ ot ^sv iv raig a)dcxLg ^evovGiv ccg Laa6iv

    anavxsg. Nihil est cur ag tentemus quod sensui magisconvenit quam oiag quod Herwerdenus proposuit.

    p. 271,10 xfig 8e iv rovwLg ^QadvtfjTog TtaQa x&vOQmvTcov KarriyoQOViiEVTig BLTtore 'nal yvolev SLGekQ-SLV^ %ara

    rag vv^cpag ^aSt^ovCLv iq^ ro ye akr^d^eCreQOv ^ %ara rovgini Tcov adXcov iovrag^ %qlv re el'6co d^vQ&v eivaL yml eLCel-

    '9'6vreg^ coGr elvaL rolg ^ad-rjfievoLg dyavamelv ovrco ka-Kevovrag dva^evovOL veovg. Omnia plana sunt. Nihilo-minus Herwerdenus

    aperte inquit participio elaekd^ovreglocus non est, nec corrigi potest elaekO^eLv, quia verha (re)y,al elaekd-eLv post eiaco d-vQ&v elvaL turpiter ahundarent,Quare aut e gJossemate ista nata esse existimandum , aut,quod prohaUlius iudico, scrihendum: tcqlv re elaco d'VQa)veivaL Kal eiaekd^elv eig * *

    ,

    sive rb d^earQov sive rd ^dd^Qaexcidit". At illi adulescentuli ubi eiaek&etv constituerunt^Kard rdg vv^cpag ri rovg iTcl rcov xdkcov iovrag ^adl^ovaLvet priusquam intra fores sint et postquam ingressi sunt.

    p. 273, 19 dkl' ov ravrd cpaaLV ol ovtvco re ysQOvregovroL Tial yeQOvreg, ol fiev er ovreg iv tco avvSLzeLv^ oi 8e8l iyieCvcov rcbv dd-kcov im rovg rcov aQypv iJKOvreg^ ovgovSe fiLTiQov ia %ad'r]a9aL r&v keyo^ievcov eyiaarov. av earLvaKOvsLV

    ^ocovrcov V7t i^avrov ^e vevLnrjad-aL. AjDte sanea me

    ^Qovovg post inl rovg inserendum propositum esseHerwerdenus dicit, at Credere nequeo, pergit, quod ad~notat editor, Ileiskmm pro ultimo verho, quod sanissimumest, ahsque ullo sensu coniecisse TienLvriad^aL, nec duhito

    quin ea coniectura, quamquam falsa, pertineat ad verhum7iaQ-i]aQaL, qiiod tamen recte se Jiahet usurpatum, ut saepius,desidendi sensu. Scilicet EeisJce ad eam coniecturamcompidsus fuisse videtur verhis sequentihus ovg TteQLcpav&gKal avrovg 'hpqllere Sid rfig rjfiereQag iv ry TiLvrjaeL rrjineCvcov r^avilag". Sese errasse confitebitur, ubi verba ipsaReiskii Anim. V 392,7 cognoverit, quae sunt: non impro-haho Icctionem vidgatam vevL-jifja&aL. potest utiqiie stare.malim tamen

    'ney.LvfiaQaL^ se commotos ab oratione meaesse. V. p. 572, 7 (i. e. S^d rf^g v^ereQag iv rf] mvriaeL rfj

  • I PRAEFATIO CRITICA XXIX'xftVcav i]avy^taq)". Error vero Reiskii inde ortus est, quod^ in editione Morelliana deest, quod adnotare non omisi.

    p. 275, 8 'hneQ 81 x&v i(i&v tocjovt' amxsrs tov xiva.\'jfovov \)7tveyKeLv ^ oaov ovd^ av ev^aad-aL. Lectio TocTavT'

    o

  • XXX PRAEFATIO CRITICA

    ix Arnivox OiXoKxriTi]^ ^sxa xCbv x6'E,o}v ^HQaKXeovg, iilkqccav 7]v xa xcbv oTtXLX&v. Iniuria Herwerdenus el yaQ (li]pro el de jht) exspectari dicit. Particula adversativa uniceiusta est.

    p. 314,3 d'v6vxcov yaQ avxf] xmv avd^Qcoitcov avd^Qcanovgolo^evcov Seiv (leyiGxoLg avxl (xeyCaxcov XL^iav (iexe6xr]6e xbv

    v6(i0Vy eTtel %al TtaQ^ olg ai(iaxL XL(iaxaL eitl xolovxco^ ^avxL

    XLfiaxaL aLfiaxL. Prorsus, inquit Herwerdenus , me latet

    quem sensum editor his verbis eliciat inserta de suo virgulapost xoLovxo). Procul duhio corrupta sumt, nec prorsusmiJii satisfacit Gasdae coniectura xL(iaxaL exL tc5 xwv^(ovxcov XL(iaxaL aL(iaxL. Vide num sufficiat ejtel %al

    naQ* olg aT^iaxL XL^iaxaL ^^ovY^exL xoLOvxcp [^wvTt] XL(iaxaLaL(iaxL, ut ^&vxL glossatoris esse credamus? Verie: quando-quidem etiam ubi Diana sanguine honoratur non ampliushuiusmodi (i. e. humano) honoratur sanguine (^sed bestiarum).'*Neque verba corrupta sunt neque de sensu eorum dubi-tatio esse potuit respicienti locum quem commentarii instar

    adscripsi e Vita p. 93,15 ecp^ eoQxr]v AaoicovL%r]Vy xag (idaxL-yag, i7teLy6(ievog cum scholio. Apud Lacedaemonios eTtlxoLOvxG) (sc. v6(i(p) honoratur Diana sanguine, sed est san-

    guis vivus. Non agitur de mactatione, sed de flagellatione.^cbvxL est vox primaria, quae nuUo pacto deleri debebat.

    xoLOvxcp aL(iaxL nemo poterat pro sanguine humano accipere.Locus 1. 16 ad quem Herwerdenus provocat alius est generis.

    p. 315,6 d^vaCag avxr]v aitoaxeQi^aag xLvbg eaxevev eitlxolg devdQeaL xotg iavxov %eL(ievoLg r]xxco(Levcov xcbv ql^wvavbg evbg i(ioXT]g. Admitti potest quod reponi voluitHerwerdenus i]xxr](ievcov ^ at necessarium non est, cumr]xxcb(iaL proxime ad i]xx7](iaL accedere notum sit.

    p. 316, 5 01' di] Kal (pLXavQ^QcoTtiav Kaxe(iLE,ev 7] Q^ebg(lexsveyKOvaa xb ^lcpog anb xf]g %6Qrig iit elacpov^ %al r](lev riCpdvLaxo, r] mQt]^ i] 6e r]v iv yeQaCv^ i] elacpog. ^Utrumofiosa epexegemata r] y,6Qr] et i) eXacpog ipsi scriptori an

    magistellis deheantur ambigo." Herw^erdenus. At ambigerenon debuit. Est hoc dicendi genus frequentissimum apudLibanium.

  • PRAEFATIU CKITICA XXXI

    p. 317,6 L (xrj TjSe tbv adsXcpbv 7taQaXaovOa ro^ev-ovCa (pevyovzag eSsL^s OXiyQag 7]drj TavTag eiovrag. Lectio^XiyQag patrocinium accipit etiam a loco Aristidis or. t.I 15, 20D (t. II 306, 10 K) ircELdr} ot riyavTEg 7taQnah,avxoiv

    xri OXiyQa.Or. VI.

    p. 357,17 fia%aQL^ovTog 6s amov tcote avdQbg ixiQOvra avra voaovvrog T^g T^virjg, Sl^ ^v avTa TcXovTog elg

    fiiyag e% itoXl&v ad^QOLad-eCr}, firjTta) y\ ecpr\^ (ir} (laKccQLovfie %akeLv. Iniuria elg a Sinteni aeque atque (liyag in

    suspicionem vocatum Herwerdenus delendum censuit. Ful-crum firmissimum ab x TtolloJv quod sequitur accipit.Cf. Aesch. Ag. 1455 ^EUva (iLa Tag itoXlag^ Tccg ndvv TCoXXagtVvx^g oXiaaa^ vjtb TQoia.

    Or. vn.

    p. 376, 1 OL Se av avSQeLoxeQOL %al -Kad^eXovxeg ohiagOKi^aav T&v ezeLd-ev Xi^cov 7te7t0Lr}(iivag. Quod Herwerdenusa Reiskio inventum commendat mxodofn^aav cum eo quodsequitur TteTtOLrjfiivag conciliari non potest. coKrjaav veroetiam gravius est quam illud vel xiaav quod et ipsumReiskio in mentem venit.

    Or. XI.

    p. 441, 13 TtQ&Tov fiev yaQ el oro) tovto vTtaQiei,^ xalt6 xaAc5 ye evd^vg elvaL TtQoavTtaQieL, (iLccg TtoXecog yiyveTui.,OTL Tatg aXXaLg ov% eaxLv elvaL fiiaaLg. Iniuria Schenkeliusxat quod in oxl mutavi, tutari voluit. Nam minime enuii-tiatio xatg aXXaLg ovk eaxLV elvav fiiaaig negative tantumidem exprimit quod xb naXrjv evd-vg elvaL fiiag noXecogyiyvexaLy sed causa eius est. Coniunctio igitur causalisnecessaria est. Possit tamen quispiam etiam de enel

    cogitare.

    p. 443,14 JrjfiriX7]Q 6e ovxg) drj xi Trjv fjfisxiQav rjyd-Tti^ae fiaXXov rj SLY,eXiav. Satis mirari non queo quodSchmidius verba fiaXXov t) ZixeXiav pro glossemate habere

  • XXXII PRAEFATIO CRITICA

    potuit. Verba, si quae alia, genuina sunt neque cogitaripoterit quis ea inserenda crediderit. Sed ne xi quidemretineri poterit, si ^allov delebitur.

    Neque felicior fuit Schmidius loco qui succedit

    p. 443, 19 oqri de ijfiLv xa fiev iv t^ XcoQoi, xa 6* av

    TteQl T7JV yaqav^ xa fisv xrjv TteSidSa xifivovxa^ xa 6 evQeaXTjv ei'aodov^ xa de TtQog xoig xeQfiaGL TteQLzleiovxa^ in quoverbis xa fiev xrjv

    TceQLY^lelovxa hanc formam dedit: xa

    fiev X7}v TtedLada (8L(x}xefivovxa^ xa 8e ^OQeLa xrjv eL^oSov^xa de TtQog xolg

  • PRAEFATIO CRITICA XXXHI

    Difficile est intellectu, quomodo Herwerdenus coniecturamMorelli Nofilov pro NsfiELOv recipiendam esse dicere potu-erit. Ut Triptolemus urbem ab Argiva virgine lone 'I6vr}vappellavit, ita lovem templumque eius NifieLov. Confer,si testimonio opus est, Certamen Homeri et Hesiodip. 214sq. et 220 (Hesiod. ed. Rzach) aUa ^Log neq^vXa^oNsfieCov ndXXL^ov alaog et quae sequuntur. Idem caditin sequentem enuntiationem ijSrj 6s rr}v yfjv iQya^oiievolte xat 7iaQ7tov(ievoL fisTovo^a^ovaL xov NifieLOv ^EitLKccQitLOV,in qua Nofiiov scribere Herwerdenus non dubitavit.

    p. 457,6 ov yccQ fiiyLGtov ayov6L Q-eov TLiqGaL xov"HXlovnal rag aarQaitslag vit a:i;To5 IIsQaLSL (pcovrj^ ovrog, STtSLdi}xov Kafi^variv vitvog sla^sv^ im tc5 TtQcoro) arag VTtSQKscpakfjg iv dvsLQaaLv avr& SLsXiysro nxX. Locimi corruptumesse indicavi. Rationem vero qua Schenkelius ei succur-rendum arbitratus est, probare non possum. Nam quid,quaeso, 6 EaxQaitrig KoQv^avrog iTtUXrjaLg et Elide Neptunilocum tenens (Paus. A^I 25,5) cum Mithra, Sole Persarum?Neque probare debebat coniecturam Reiskii iit pro vnscribentis. Nam neque ad rag aarQaitelag vit avrch TleQ-atdL (pcov^ verbum ovofia^ovaL ex ayovai supplere nequehoc cura inl cum dativo constniere licet. Sensus loci

    Thucydidis IV 98 alius est. Nondum me coniecturae ragaxQareiag vn avrib ^jtOLOvvraL^ MCd-Qr^g de xaXeLraLy TleQ-aidL qxovfj, quam Herwerdeno placuisse video et Cumontioprobari scio, paenitet.

    Neque aHter statuo de

    p. 458, 5 Slcc rfjg elg t6 d-etov v^Qecog TtXrjQOVvreg rfjgevvoiag rrjv %aQLV. Non solum facillima sed etiam neces-saria mutatio verborum rotg avoLg (i. e. avd^QconoLg) in rf]gevvoiag mihi visa est. Schenkelius verba nXr^QOVvreg roLg

    av&QconoLg rrjv %aQLv vertit den Menschen zu GcfdUenredend". At hoc nXr^QOvv rfjv xccqlv significare non potest.Et quomodo dvaae^iaL zoa^ioLg Koafiovvreg ag inaLvovainoXeLg vel dsofiaiiaLg gratiam hominum ineant vel quidhoc omnino sibi velit, me non intellegere profiteor. Contra

    gravissima est oppositio inter rfjv sig rb ^etov ^Pqlv et

    LiBANHJS ed. Poerster. III. C

  • XXXIV PRAEFATIO CRITICA

    TtXrjQOvv rfjg evvolag rrjv xccqlv. Et rrjv yaqiv genetiTamrequirit. Denique deorum Ttjv evvoiav etiam infra p. 468,1^commemorat.

    p. 461,5 roLyaqovv r^ayirjGs re sv^d-vg rbv ronov 7iQi]vrire %al roig aXkoig olg

  • PRAEFATIO CRITICA \XXV

    x&v savrov xh ivTLfioraxov evEL(ie quibus ego patrem mon-strari credideram, nunc magis pro filio loqui videnturcomparanti locum t. III 256,20 t/ yccq TtaxQl naidbgrL^LcoreQov; Etiam quae paulo infra p. 471,8 sq. deAntiochi filio dicit Libanius, suadere videntur ut lectionemTtaLdbg reponamus.

    p. 470,17 t6 6e iiet^ov rj itokXa ()T6|u.aTa xaiGocpLCroiv %OQbv wg olov re (leyLCrov. Quod Reiskio auctoreinserui xara Croenertus probat; quod vero ipse aocpLarcbv^OQcbv olov t6 fiiyLarov scribendum coniecit refutare paeneme piget. Nam loco clarissimo simplicissimoque (= su-peraf vires chorl sopMstarum vel maximi qui cogi potest)sensum intolerabilem inculcavit. Quo enim modo potuitLibanius detrectare rrjv acpriyrjaLv r&v aQercbv, si haec eratchoris sophistarum schier der gro/Ste Voruurf'*?

    p. 471, 11 rovrcp Se xal avro) Ta fihv OTtka rjavia^evov% ovar]q avccyxrjg. Supervacanea est coniectura Her-werdeni KLvetv ante ovk inserentis. Nil nisi avr&v i. e.OTcXcov ad avcxyKrjg mente supplendum est.

    p. 472,17 rcbv Se icpevrcov cpLXoTtovcog vvKra Kal rjfiigave%eov, OL d' LSQetg avenavovro. Non audiendus est Her-werdenus, cum vvKrbg ante avenavovro inserendum essedicit. Nam utrum interdiu an nocte sacerdotes quieverint,nihil refert.

    p. 479, 12 rj ye rS)v ayad-&v cpoQa Sl^ taov 7taQT]v.Inutilis est coniectura Cobeti Herwerdeno probata i; Laov.Nam Sl^ Laov dicenti Libanio Plato Rep. X 617B praeivit.

    p. 480, 1 aL fiev yaQ^ &ansQ arQari&rai ysyr^Qaxotsg,ra Ttalaia acpcov avrow adovaai rotg TtaQOvaL arivovaiv.Non necesse est cum Herwerdeno TtoXsLg post adovaat in-

    serere; nam facile ea vox ex antecedenti r^v nohv 't)fitviv Xoyco repetitur.

    p. 481, 9 vvv fiev t6 nXfjd^og dLarQicpovxsg iv xcug

    IQeiaLg. Croenertus etiam hoc loco sanissimum optimum-que xQeCaig cum voce eariaLg mutavit quam praeter ipsumvereor ut quispiam intellegat.

  • XXXVI PRAEFATIO CRITICA

    p. 484,17 Kccl Ttdvv xovxo 8qg)(Slv eTtl rotg KOLvotg ccya-^01^. xQia yocQ avtrjv dLskovCa tekri Tt)v fiev i^ye^ovCavKa^^ exaatov Totg aQiaxoLg avaxed-eLTie. Croenertus elg ante

    ^QLa inseri iubet, at quo iure dixerit Denn mit Beispielenwie dLetlov eyto Svo fieQLdag Dem. 48,12 et dLaLQetv 6vo^oLQag Her. I 94 lafit sich die Uberlieferung doch nichthaUen'% me non intellegere confiteor. Ratio grammaticaaccusativi prorsus eadem est. An quid Croenertus de locoPlatonis Critiae p. 113 B %axeveL^avxo yfiv TtaOav ev&a (levfieL^ovg Irj^eLg, ev&a Se Tial ekdxxovg dicet? Et apud Li-banium hic usus est creberrimus

    p. 489,4 IleQGcov eTtLovxcav ov% Tj^LCDCav q)evyovxeg 6co-

    d'7]vaL, dkX' efieLvav eyp^evoL xrjg itaxQLdog dnQL^esxeQOv ijAaKedaLfiovLOL x&v d^TtLdcov. Repellenda est coniecturaCroenerti aQQayeGxeQov. Nam xetypg sane Libanius p. 507,8dixit dQQayig, sed nemo unquam dixit eypvtaL xfig TtaxQidogaQQayiaxeQOv. At dxQLpiaxeQov optime usui Libaniano con-venit. Paucos adscribam locos: p. 84,16 ovxg) diq xl avx&

    7tQ06ey,eL(iriv dKQL^cog; t. 11 111,4 (pvXdxxoov dKQLpicSxeQOvdvdQog EitaQXLaxov xd'^Lv; 317,1 ovxat Se d%QLpi

  • PRAEFATIO CRITICA XXXVII

    tmesis quam in vocabulis oTcrj yccQ ovv statuit, apudLibanium inaudita est et ut indefinitum pronomen {otc^-ovv) sensu excluditur, ita relativum liagitatur. Nihil mu-tandum.

    p. 503, 1 avv evcpQoavvrj xov vitoloLTtov ^&ai, iqovoveXOVTsg iv xcclg avvovaiag o xi oidkhaxov iavx&v dtrjyovu-xat^ ^aXXov Se ndvxa Xiyetv ixovxsg a Xa^TtQvvsLv 7ti(pvKvavd^QCDTtov. Quod Herwerdeno certo certius videtur scri-bendum dr; rjyovvxaL, id falsum esse mihi certum est.Nam et iv xaig avvovalaig et ^iaXXov 8e Xiyeiv exovxeqexcludit i)yovvxai,^ flagitat SiriyovvxaL. Cf. t. lU 448, 19nsQl xov xcbv vfiexiQcov iv avvovaiaLg dLaxQii^exe; xivog(ivrjfiovevovxeg a^eivovg elvai 86t,exe', kxX.

    p. 506,9 naxd fiiarjv fidXLaxa xrjv Se^Lav d^LSeg navxa-

    yp^ev xexQafifiivaL fxiav OQOcprjv eypvaaL Xid-ov naQixovaivaQxrjv ixiQatg axoatg nQog aQKXOv dxQL xov noxafiov nQoiov-aaLg x6 nsQL avxdg Nv(ig)a)v lsqov ovQavofirjKsg. Schmidiusstructuram sensumque loci parum perspexit. naQixovatvhabet duplicem accusativum, obiecti xb nsQL avxdg Nvfi-(pcjv LSQov^ praedicati aQir^v sxiQaLg axoatg. Nihil igiturmutandum. Si vero cum illo x6 nsQL avxdg mutaremusin vnsQiysL 6^ avxdg, enuntiatio exsisteret quae tenoremorationis interrumperet. Nam quam incobavit de axoatgexpositionem, finit verbis quae sequuntur axsvconol Ss xaidn6 xovxcav rjnsQ dno xcov nQOxiQCDv (OQfirivxaL.

    p. 506,17 Kal x6 fisv [dn6] rijg aQxaiag (^noXsaygyaxfifia xoLovxov. Num necesse sit noXscog mecum insereredubitat Herwerdenus. Scio vocem noXtv haud raro tantum

    cogitatione suppleri (cf. p. XXXXV), at hoc loco quoniamLibanius his verbis diserte descriptionem urbis vet^risconcludit neque in sequentibus xr]v Ss viav noXiv rj vf,aog,r-jV r) xov noxafiov ayiaLg snoirjasv^ vnsSi^axo eam ponereomisit, necessaria videtur. Accedit quod vox tto, quamdelendam esse Herwerdenus assentitur, quomodo irrepseritfacilius explicari posse non videtur quam e compendio

    vocis ndXscog \= no ) male lecto falsoque loco posito.

  • XXXVin PRAEFATIO CRITICA

    p. 507,2 Kal xoiv Qsld^QOLv ro fiev a^(potv taiv noXmv

    ^iaov oQccraL, t6 6^ STtl 'Q-dTSQa rfjg vsag %axiov ^exa xrjv'jtoii]0iv xi]g vr](5ov xov itoQOv (Sv^pdlksL Kal Y,aQ^i6xr](Si xbv

    7toxa(i6v iCov To5 TtQiv diaaxiivai. Croenertus: ,,Naclidemsich die heiden Flufiarme wieder vereinigt hahen, Imt 6ia-

    0xf]vai, das den Begri/f des Trennens enthdlt, keinen Platz.Man konnte nun %axa6xf]vai verhessern, ndher aher liegtdiaQQVT]vai, wozu X7]v ^(aQav hinzuzudenken ist." Iterumsententiam simplicissimam (= reddit fluvium parem ei quierat prius quam divideretur, i. e. ununi) parum intellexit.

    p. 507, 14 xovx(ov 6b at fihv XQstg Gv^vylai ^ixQi xov

    xeiypvg TtQOsXd^ovOai x& 7tSQi6kai Ovvdnxovxai^ i] 6s xsxaQxr]^QayyxsQa [isv, KakXioDV ds o(?ov ^QayvxsQa^ oiov xotg ^aGi-Xsioig syyvQ^sv scpOQ^ov(5iV a%avxa yiyvo\xsvr] \xoig ^aGi-XsioLg\ avxolg dvxl TtQOTtvlaicov. Vix credibile est verbao(Sov

    ^QayyxsQa quibus singularis vis inest delenda visaesse Croenerto. De re palaeographica censet enimea e dittographia vocum finitimarum orta esse nihiladdo.

    p. 508,16 TOVTO ^oi doKSi %dv (lovov iv Ttolsi cpavlcogiyovGr] '/.si^isvov^ oXag noXldg inl 0Q(x'/,i]g oQcoiisv^ svd^a ovTtoXkal KaXv^aL noiOvSi xdg TtoXsig^ sl xovxcjv (lia xovxoivsKSixOn, Ttdvxcog dv naQSiysv iv iS,sxaG(icp noXscov xf] Ksnxr]-(isvr] (isyaXavysiad-ai. Pro TtaQslysv Schmidius itaQsysLVscribendum dixit, at dvaxoXov^^cog locutus est Libanius,ut enuntiatio si xovxcov fiLa xovxo ivsKSLXo ostendit, quastructura participialis fiovov iv noXsL cpavXcjg iyovcr] %si-

    fisvov denuo excipitur.p. 509, 4 ixsLvaL 6s avxr]v ov% i(bGLv slvaL duo, naQa-

    IsvyvvGaL xr]v 6svxsQav xrj nQS6vxsQ(x^ oiad-dnsQ n&Xov(ir]XQi. Herwerdenus 6svxsQav in vsoixsQav mutari voluit,at necesse non est, immo vero quia dixit slvaL 6vo Liba-nius commotus esse videtur, ut vocem eiusdem stirpisnumeralem adhiberet.

    p. 509, 13 coansQ yaQ iv xalg yscoQyiaig xo (isv oXiyovyi]6iov Qa^icog^ olov iv ^(oyQdcpcov nivah,iv^ r]6%r]xai^ at 6sx(bv sv6aL(i6v(ov aQOVQaL xovxo ovy vno(isvov(iLv^ dXXd %syy-

  • PRAEFATIO CRITICA XXXEX

    aivaL^ai|;tA,rog to (isv avxCbv slGexsi, zb Ss i^ix^t, ovxg) dri

    xal inl xwv itoXecav xo^ev iaxeQrj^vov fieyi&ovg eiKei

    (iia fiOQ(py, xo 81 [leyid^ovg xvy^avov xara xo avfi^av ix-

    (piqexai. Neutra coniectura qua Schmidius verba traditatentavit probari potest. Nam oadlcog tenendum, non cumofiaXibg mutandum esse docet sententia opposita at de x(bvev8aL(i6v(ov aQOVQaL xovxo ovy^ V7tO(iivovaLV et ut xararo avfi^av i'K(f)iQexaL unice sensui satisfacit, ita xara x6

    av(i7tav ut exaggeratum ne tolerari quidem potest.p. 512,3 xb 8e xcav avvovaL&v xar' ovSefilav (sc. c5(>av)

    cikXoLOVxaL^ alk 6 (lev 6(iQog ivoyXel xalg oQOcpalg^ i^M^tS8e iv avxalg

  • XXXX PRAEFATIO CRITICA

    tare et Y,aLQOLg servari posse putare fateor, sed i^i^XrjTOverbum quovis additamento privum etiamnunc dubitatio-nem movet.

    p. 520,17 &Eol Se etTteQ ovxcog ovqccvov acpivvsg eigyfjv eQXOvrcci^ tydi (jlol SokovGl OvvelvaL xs %al GvveSqsvblv^cog ov% av iv KaXllovL dLaTQLijjavrsg. Croenertus GvvLivaiscribi iussit, at praestat quod est in libris GvvslvaL rationehabita verborum wg ov% av iv KaXUovL dLatQLipavrsg.Neque agnoscenda est tautologia in verbis avvstvaL et

    avvsdQSvsLv^ quorum illud generale, hoc speciale est.

    p. 521,2 toLavra 6s ovra a dLsE^T^Xd^ov ov TOOavrd idTLVjcoGts tr^v VTtSQ^oXrjv tov KccXXovg iv t?J ^QaivtiqtL tobv ^stSL-Xricpotoav tov Y.dXXovg dnoXXvvaL to ^avfia^ olov ov nivrs

    (ISV OLTitaL, KT]7tOL 8s Slttd, TiVTtdQLttOL Ss tQLa%6(iLaL, XoVtQCC8s tQLa^ dXXd %aXd (liv^ G)g ovdsv dXXod-L^ itXsLco 6s 7}TiaXXLCo td Ttdvta. Quamquam ov non cum Herwerdenoabsurdum dixerim, sed excusari posse crediderim, tamenol quod ille proposuit multo praestare duco.

    p. 524, 18 ovtcog Lnavmg tovSatpog v%o t&v vddtcov

    Xd(i7tstaL. Ultimum verbum quod ego pro XafipdvsraL posuiipse iam non probo, sed non magis dLacpaivsraL quod aGasda dubitanter propositum Schmidius recipi vult. Namto^Sacpog non V7to t&v vSdtcov SLacpaivstaL. Mea magismagisque inclinat sententia ut sedem corruptelae minus inXa(idvtaL quam in LKav&g quaeram et veram lectionemo^toD SLacpavmg tovSacpog vTto tcov vSdtcov Xa(idvstaL vel

    %ataXa(idvstaL iam a Reiskio inventam esse putem.p. 527,6 TtaQ^ i](LLV Ss xal tavta TtcoXritriQLa^ toats STidatov

    (JLLKQOV tcbv OLKi](idtci)v dvtLTtQoacoTtov iQyaati^QLOv. Acgreintellego Herwerdenum (ilkqov quod hoc loco ineptiim pro-cul dubio pedem intulerit e sequentihus (l. 10), ubi sitneccssarium" cancellare potuisse. Vix ex illo huc pedeminferre potuit, nam significatio est plane diversa, et hocloco (iLXQov est aptissimum. Significat enim paene utp. 166,6 Ttag St] (iLKQOv Xoyov inoisL.

    p. 533, 7 talg Si ys Sr](x,LOVQyiaLg TtQog faov SQ^staL^Locus est planus atque clarus: tatg Sr](iLovQyiag sQptat

  • PKAEFATIO CKITICA XXXXI

    [rj vv^) TtQog laov (ry rjfieQo:). Schinidius vero scribendo Tcctgdi ye dri(iiovQylaLg ev(pQ06vv7j GvveQyeTai nexum sententiarumcorrupit. Nam sequitur: xat ol (lev evrovmg iQycc^ovraileQCLV, OL de aitaXov yeX&GL Kal TtQog jtdriv avUvrai.

    Vol. 11. Or. XII.

    p. 15, 6 eLKorcog aQa Ttatdeg ^PcofiaLcov nal tcqo yriQCogliTtaQov rld-evraL rrjv Ttftijv. Parum probabile quod Her-

    werdenus^) haec scribentem Libanium meminisse coniecitverborum in Cratini Archilochorum fragmento II 15 M(I 11, IK) XLitaQov yrjQag evcoiov(jLevog. Multo verisimiliuseum dictionem yfiQag UnaQov debere uni e locis Odysseaequos ego adscripsi.

    p. 17, 4 rlGLv ovv ovrcD avficpeQeL xal rr]v iad-fjra rav-

    rrjv ivdvvaL Kal t6 (SKriitrQOv iveyzeLV kol t6 cpccQfiaKov(ivrjfirjg aitavGrov itQog t6 (leXlov acpetvaL. Locum abHerwerdeno itLeLV re Kal post ccTtavarov inserente sanatumesse nego. Nam meLv et itQbg t6 (leXXov acpetvaL non benecoeunt. Fortasse verba significant: remedium quo memoriaindelchilis comparatur ad aevum futurum prodere, utAristides t. I p. 16,17 et p. 17, ID (t. H 307,2 et 4K)vyLeiag cpaQ(ia%ov dixit.

    p. 18, 4 oaa (lev ovv TtaLdaycoy&v re iyxeL^ievcDv yxa

    dL^aa^aXcov (poovvrcov ide^aro rfj tpvx'^ ta nQcbra tcov

    ieQU)v Kal rr}v Qi^av exovra^ einetv 7taQaXeitpa>. Probabilemmihi videri Reiskii coniecturam exoDv einetv dixi et etiam-nunc ea placet prae iis quas Herwerdenus protulit ^novTavT' vel ra6\ Nam utrumque additamentum melius abest.Cf. Dem. p. 314, 29 noXXa roivvv ereQ' einetv e^^ov neQiavrov naQaXeiijjo).

    p. 20, 1 do^av neQl rov ^eiov naQdar}(iov oux ivfjv

    neQLcpeQeLv^ aXX' evd^vg ttjv KtjXtda dLeQQvrpe nal rovg ovragavrl ToO doxovvrog ineyvcj. Ad dLtQQVtlJe praeter locos aRudolpho Asmo ^) indicatos conferatur Aeliani fragmentum

    1) Mus. Rhen. LX 124.2) Wochenschr. fur klass. Philol. 1905 N. 33/34 col. 911.

  • XXXXII PRAEFATIO CRITICA

    apud Suidam s. v. ^AQ%iloypg servatum otovel ki]Xl6cc aitOQ-Qvrpcci. Sed d^eovg quod ante rovg ovxag inserendum esse

    opinatus est Herwerdenus, melius abest.

    p. 24, 18 ^a/3cbv ol^ai dvvafiLV ^LKQav rs Tial TtohoQ-xeta&aL (lad-ovaav. Pro olfJiaL aperte corrupto conieci OLxe-rai vel tjft, sed iam accipio oQ^a quod Herwerdenus dubi-tanter nec tam certo quam wQ^ia proposuit. Nam praesensquin imperfecto praeferendum sit cum litterarum ductustum temporum rationem respicientibus dubitari non potest.

    p. 26, 11 SLa^ag ^Pi]vov Ttorafiov^ vdcoQ eXeyypv iz ra)v

    yevvcofievcov ccdLKLav fir]reQcov. Nolui coacervare locos quosmultos collegi de Rheno castitatis iudice, sed satis babui

    apposuisse testimonium dLrjyT^fiarog t. IV 1110 R. Asmusduos locos luliani or. II p. 104, 23 et ep. 16 p. 495, 21ed. Hertl. attulit, at neuter ad coniecturas afiaQriav velccKolaaLav vel aKad^aQalav probandas sufficit. Si quid mu-tandum esset, ego nunc alrlav scriberem, sed adLzlav tole-rari non posse nondum mihi persuasum est.

    p. 28, 1 t6 de rr^v tzqlv ovaav neQLLSelv eQQLfifievj^v.Optima etsi non prorsus certa est emendatio Asmi eQri-QL(ifievr}v.

    Or. xni.

    p. 66, 13 HLvav iitl rovro rag rav oQcovrcov yXcorrag.Propter sensum non admittenda est lectio quam Asmusproposuit avQQeovrcov. Si quid mutandum, iQcovrcov scri-berem, at OQcovrcav praesertim cum Sokwv de ^aaLXsiaTtavraiipd-ev nQeiteLV antecedat, defendi posse arbitror.

    p. 70, 2 oTt 87] yificov ix rf^g 'lcovtag koycov. Mihiquoque nunc, ut Herwerdeno, necesse videtur rav ante fxcum Gasda inserere.

    p. 73, 10 Kal as dLsdi^aro XQccns^a rcbv nollGiv ovdLacpeQOvaa. Herwerdenus i^sds'^aro requirit, at similiterdLadiyead^aL apud Libanium legitur t. II p. 305,9 8Lede%ovroT-^i/ naQanofinriv aQypvreg Qr]roQeg.

    p. 80, 6 6re nvQ (lev inl ^cofiobv alQeraL, %anvcp 8e ar]QtsQ& Ka&aiQsraL. Facilis quidem coniectura Cobeti Her-

  • PRAEFATIO CRITICA XXXXIII

    werdeno probata Dcl'd-evccL, at minime necessaria, immovero lectio tradita aiQezaL propter lusum verborum prae-ferenda videtur. Alia est significatio verbi ccL&eiv p. 274,14T^v TOVTov aid^av xe Kal Te^vcov.

    Or. XIV.

    p. 93,13 raig h }ioXl8ov acpaiQaLg, cig Tjyrjaaxo Ilavlogilg ^avaxov aQKeaeiv. Praeferenda est cum Herwerdenoforma fioXv^dov quam codices CA praebent, ut t. TII 67,19et t. III 78, 7 R. Idem recte confert locos PrudentiiPeristeph. X 177 plumhoque cervix ve?'herata extuheret etCodicis Theodos. tX (non m) 35, 2 cum nota Gothofredi.

    Ikp. 94, 11 8eizaL aov^ %al rjfieLg 8e avv8e6^e&a.^ nifiil^aL

    naQa xovg omeiovg yaLQOVxa nal ye 8vvafievov ^LayeLV xa>vnQoyovcov a^Lcog. Iniuria Herwerdenus Kat ye^ quod signi-ficat saUemque^ cum Kal exL aut cog ye mutandum censet.

    p. 97, 13 xovg ye 8e^L(oxeQ0vg Jtat naQa xriv a^iavccxviovvxag ov neQLonxiov. Ne 8eh,L(oxiQ0vg in a^L(oxiQ0vgmutaret Herwerdeno vel sequens naQo, X7]v a^iav dissuaderedebebat. At etiam sensui usuique Libaniano 8e^L(oxiQovg(cf. p. 268, 1) magis convenit.

    j). 100, 15 og ineL^av f^rj xov yvcoQi^ov^ iyKaXvnretaix&v 8eLvmv ovnco keXvKcog ov8iv. Herwerdenus miraturneminem hucusque eyy.cdvipexaL necessarium esse vidisse.At praesens multo vividius est quam futurum conveniens-que verbo sequenti a^pXvvei.

    p. 109, 23 OQW yccQ ovk bXiycov tcov vvv in ineivfovxsxayfiivayv x6v8e acocpQOviaxeQOV xat ov8iva xcbv %ecov v^qi-afiivov aneXi^XaTibxa xfjg im^eXeiag ov8iva. Ut cum Reiskio

    probante Herwerdeno i^eivco scribamus, etiam locus t. III

    178, 18 icp' chneQ exai^}]v suadere videtur, sed ut cumHervverdeno rag ante v^QLa^ivov inseramus, causa idoneanon est. Nam recte Reiskius v^QLa^ivov explicavit: ,,/aiw-etsi antea fuisset iniuria gravi et contumeliosa laesus^^.

    p. 111, 4 cpvXccxxa)v ccKQL^iaxeQOV av8Qog ZnaQxiarovra^Lv. Articulum ttjv quem Reiskius inserendum credidit,ne sententia existeret aliena: viri Spartani stationem diH-

  • XXXXIV PRAEFATIO CRITICA

    gentissime custodiens, propter causam parum idoneam

    nam quivis avSqog I^TtaQXiaxov cum anQL^ioxeQOV con-

    iunget, sive xr}v exstat sive non e textu removi neque

    necessarium esse concedo Herwerdeno ratione habita locip. 261, 14 cpvXdxxsLv dr} ^cckLCxa ^e^eXsxjjTiaGL xaB,iv.

    p. 112, 9 sv }is6rj IleXoitovvriaa) diriyeLaQ-co xag aag

    aQSxag, spt, yXcbxxav aQKOiaav xotg SQyoig, Xsysxco TtQog xovg'''EXXrivag, iv olg ^yg xaO' rj^SQav^ a xsd^eaxai. Nihil in-

    serendum, nihil mutandum duco. Nam aotg quod Her-werdenus et Polakius^) post SQyoig inseruerunt, postquamxag aag aQexag antecessit, per se intellegitur, Xoyoig vero

    quod Herwerdenus, si illud non probetur, pro SQyoig re-poni vult, nullo modo post s%sl yXcbxxav ccQKOvaav prae-sertim cum articulo coniunctum admitti potest; deniqueEv olg ^^g xaO"' rj^SQav multo melius est quam iv olg

  • PRAEFATIO CRITICA XXXXV

    tp.135, 3 ^ciXlov de aKokov&i^aov CavTov (pdavd^Qconlaig^

    vTOv yccQ ovdev slxov ^si^ov sinsiv. HerwerdenusGavTov g^LXavd^Qconla coniecit. At pluralis fpilav^QU)-

    I TtLaL Libanio acceptissimus fuit. Adscribo locum unumt. III 421, 6 nQOCxvvovvxag Trjv Tv^p^v sv Talg naQ^ ifiov

  • XXXXVI PRAEFATIO CRITICA

    p. 146, 6 ovx 01 ^sv vofiOL yQcc^fiaTa alkcog, ccQial S^

    iTtcolovvro. Herwerdenus aQ%al scribi iubet, at haec forraaa Libanio, qui crasin nisi in certis quibusdam formis non

    admittit, aliena est. Articulus deesse potest, ut p. 363, 5

    av^G)tnsg tvqotsqov toig ccqx^S s%ov(5iv.

    Or. XVI.

    p. 167, 6 6 yaQ av&Qconog ^iav Tavxrjv ridov7}v 7]dsTai.T^]V ano Tov ^i]dsv savTW Gvvsidsvat, TtovrjQov. Vox av-

    d^QcoTCog quippe quae minime semper contemptus vel com-miserationis significationem habeat, quae fuit Herwerdeni

    opinio, neque cum avrjQ mutanda neque ut interpretis em-blema expellenda est.

    p. 171, 16 ''AXV si So%SL, TTiv ayoQav ia){isi> zal itdv-Tcov asQcov Tcc iy%krj^aTa. Herwerdenus: An ndvTav dsQcov? Quamquam cxpeciaham potius itdvTa

  • PRAEFATIO CRITICA XXXXVH

    )g yccQ scribi voluit. Quorum prius propter vocem ante-jdentem ilnCdog magis mihi arridet. Cf. p. 211, 12.IH Or. xvn.

    ^V p. 207, 1 dLa Ttacrig 7^?? ^? ecpr^v, r) nXrjyi) xvnxovaat Kdl narccti^vovGcc rag i/^v^^a^, ag ovKir ov ^icorbv ccvSqI

    '

    EXTiax(p Ts Kal OTG) tov Ev ^i]v im&vfita. Vox pekTlatoacum singulari vi usurpata est neque cum Asmo in suspi-cionem vocanda.

    p. 211, 12 wg noXv ys r]v %ov

  • XXXXVm PRAEFATIO CRITICA

    ^ccitxi^Exai (= submcrgitur). Improbandae igitur suntlectiones aQdexai ab Herwerdeno, aiQ^exai a Polakio pro-positae. Verbum panxl^eLv quam significationem habeat,hi tibi ostendunt loci: t. I 175, 17 co av ev^vg e^aitxi-^exo xb aaxvy nad^dTceQ vavg eyiUitovxmv x&v vavxcbVj 449, 3oxav elavvo^evov VTto xcov %v^dxmv xo kXvScovlov iv ocpd^aX-^otg fiev x&v ccqxl xeQTto^evcov a7txl^rj xd Ttloia', t. 11

    299, 6 xo 6e vitolelei^^evov oliyov ov i^aitxi^exo; 362, 3

    rj ydq eitl x&8e XvTtij ^aTtxi^ovau xr}v ipvxrjv ; 479, 9

    dveaiev ')]^ag xoxe ^anxL^o^evovg', t. III 338, 23 vvv 8e^d)g OQaxe, ^aTtxL^Ofievov xov Ttqdy^axog xcct ndvxcov eit avxb

    KeTiLvrjfievcov xav itvevfidxcov. Bene autem verbum aLQexaLexcipitur, etsi imago diversa est, verbo y,ad-ekKexaL ^ cui

    oppositum est fiexecoQi^exaL.p. 248, 13 Kaxaaxdvra elg aiQeaLV ycoQiov (JLi]xe TirjTtcov

    firjxe OLKL&v fiiqxe avlS)v fxrjxe x&v iit alyLaloLg dyQcbv firjxexfjg ditb x&v aXlcov ovxav oi)x oUycov iTtL&vfifjaaL XQVcpfjg.Etiam si Libanius non 0L%iag et avldg saepe coniunxisset,sensu excluderetur vlcbv^ quod Kingius teste Asmo proavX&v proposuit.

    p. 249, 10 xfig fiev ovv TtQaoxipog dnavxeg ditelavov^xov maxevead^aL 6e ot

    ^eXxLaxoL, %dv xovxoLg avxolg TtQcoxogrjv 6 TtaQ^ rjfi&v^ 6 fiovog iv dvd^QcoTtOLg dfiefiTtxog,, 6 xbv

    fi&fiov dQexy vevLKi]Kc6g. Parum recte Asmus verba 6 TtaQ^'7]fia)v quae sunt integra in 6 oia&rjyefiav mutanda censuitde Maximo cogitans. Nam non Athenis, sed in lonialulianus Maximum cognovit, ut cum Eunapio p. 51 ed.Boiss. diserte testatur Libanius or. XIII p. 67, 3 wg de

    i^Tieg etg Icoviav Kal eideg dvdQa Kal Soaovvxa Kal ovxaaocpbv %al TteQL xcbv xb nav dr} xovxo xeKxijvafievcov xe xal

    8Laxr}QovvxG)v 7]%ovaag. ludicium vero quod de moribusviri fert melius Celso quem una cum luliano Athenisfuisse Aramianus XXH 9,13 tradidit (cf. t. IH 456, 21 sq. R),quam Maximo convenire videtur (t. 11 99, 10).

    p, 254, 1 axecpavov xLva Klddcov^ noXkovg 6e i% %al.co-Sicov xexafievcov ELg xiovag i% xoixoDv eE,aQxcbaLV ot 6i]fi0LliexecoQOvg, xovxcov sig x&v axecpdvcov^ co TcaXXcoTti^Ofiev xdg

  • PRAEFATIO CRITICA XXXXIX

    TtoXeLg^ iyiXvd-elg rov de6(iov xarajSatVcav -^v iv Tfj rov

    ^aadecog xecpaXrj Kal ijQ^oae. Singularis iam librariiset correctori codicis Palatini offensioni fuit et in plura-lem olg mutatus est, quem etiam Reiskius maluit, Her-werdenus flagitavit, at servandus est, quoniam talis con-stmctio Kcxxci (SvveGiv Libanio fuit gratissima, ut exemplademonstrant p. 268, 12 2!6kcovL ^ev KQOLCog Tovg ^riaav-Qovg t&v XQYi^dxcov ideLKVvev, ag av ovdev tovde xsxri^-(levog XL(iLcoxeQOV ; t. III 204, 1 ocSXLg ed^eXeL TCOLf^CaL ^ij-xoQag^ TtaQeyexco xolg xovxo dvvriao(ievoLg eavxbv TtaQa-SeLyfia.

    p. 253, 7 ^ev fiev 7} aocpia nal x6 xa ^ovXevfiaxa eldivcu

    yeLQcbv ovxa SvvaxcoxeQa. Ut Asmus adnotavit, Libanius

    aeque atque t. ni 309, 10 R locum Euripidis fr. 220, 3 N*aocpov yaQ %v ovXev(ia xag noXXag %eQag vlku respexit.

    p. 256, 4 Kal 7]v xLg (iLad-bg im xfj 7^q)aX^ ocal rj noXX^r}aTCovdri KecpaXr^v xefieLV. Si quid mutandum, 7; delendum,non cum Asmo in

    r^vmutandum esset. At

    r) rcoXXri

    anovdri (sc. rjv) est es war der grofite IJifer^^.

    p. 263, 10 Seiaavxa iteQL xfj 'ipvxfj xal (ivria^evxa aco-

    xriQLag coaneQ efjLLarjaev. Iniuria Asmus vocem &amQ insuspicionem vocavit vel post eam lacunam statuit. Signi-ficat, ut crebro, quodammodo^ paene.

    p. 264, 13 Kal xoLg 'AQ-rivaCoLg fieL^ov elg do^av, olfiai^xo fied'' ^HQaKXeovg xal Tlavog TtQcc^aL xa Xeyofieva MaQa-d^cbvL

    7} el XG)V d^e&v %ci)QLg xavxa i8eSvvr]vxo. Post xa

    Xeyofieva MaQa&cbvL infinitivus TteitQax^ciL non cum Asrao

    inserendum, sed ex antecedenti itQa^aL mente repetendumest. Eiusmodi vel etiam graviores ellipses Libanius indeliciis habuit.

    p. 264, 18 xotg fiev xa ai^fieta cpiQOvCLV^ oncog eidetev

    IQeLv xr]v xcc'^LV, dlKr^v ine&riKe ^aaL x6 firi xca anoyixeLvat

    rfi vUrj dovg. Sensum quidem Reiskius perspexit esse

    hunc, ut in vivis eos superesse sineret, mortis suppliciobaud multaret, at num ad eum exprimendum sola vox

    ^&aL sufficiat, etiam nunc dubito. Certe locus p. 262, 4 sq.

    quem Polakius attulit ad hanc rem probandam nihil facit.LiBANius ed. Foerster. III.

  • L PRAEFATIO CRITICA

    Accedit quod per Zosimuni III 3, 11, quem adscripsi,scimus qualis illa poena fuerit. Itaque saltem infinitivum

    post ^cbCL excidisse crediderim. Neutiquam vero Herwer-deno vocem ^&aL ut interpretamentum deleudam censenti

    adstipulor.

    p. 267, 5 eKsCvovg fiev ovv Xcc^wv 6 ^aadevg d&gd xe

    d)v6(ici^e %al xolg avxov l6%0Lg avefiL^s. Placet cov6(iu^stradituni sensuique conveniens prae eo quod Herwerdenusconiecit iv6fiL^s.

    p. 268, 1 tLfialg fiev avE^TjaaL xr^v TtQod^vfiLav x(bv aya-0"c6v, ag avxolg 7tQ0v^ev7]6e itaQa xov xa xoLavxa vifiovxog.Quin verbis 6 xa xoLavxa vificov imperator Constantiussignificetur, dubitare non debebat Herwerdenus.

    p. 269, 9 oipe 8e Tcoxe ot SvaxvieLg Uexevov diov itQOxov 7tvQ6g. Miram dicit breviloquentiam Herwerdenuspraesertim in oratore satis prolixo, at perperam vertit:

    quia Jioc necessarium erat ante ignem:^ Seov est: quam-quam necesse erat. itvQ vero non est cur cum Polakiosensu metaphorico dictum esse statuamus. Nam anteceditTtQoriev xa fiev drj&v.

    p. 269, 12 G)g ^' av&Lg 7]kov avxovg ayovxeg txixagxovg ^aaLketg nal xo aKrjTtxQOv e^ovxeg elg yfiv STiVTtxoVyavafivT^aag XTjg 7tokk7]g v^Qecog

    oiveLad^aLxrjv eLQiqvrjv

    iniXsvs..,^Non intellego''\ inquit Herwerdenus, cwr adda-

    tur xb aKfjTtxQov s%ovxsg, ubi agitur de supplicantihus suh-misso vuliu. Melius intellegerem xb aKrjTtxQov (ov%y s%ovxsgysed fortasse aliud quid excidit aut depravatum est e%ovxegypro quo QLTtxovxeg aut aliquid simile expectatur. Quaeratalius.^'' At praeclara est illa inter xb aKfjTtxQov eypvxeget sig yf^v e%vTtxov oppositio. Neque vero ovxol post Kalcum Reiskio neque ot ante y,al cum Polakio inserere ne-cesse duco. Talis subiectorum mutatio apud Libaniumhaud infrequens est.

    p. 271, 8 KOL xolg ovTtco aTtovd&v xexv/rjTibaL xb itQoa-SoKcofisvov Siog r^av%d^SLv TtaQrjvsL. Quod Herwerdenus xb'xcbv 7tQoaSoK(ofiivci)v Siog coniecit, intolerabilem efficit tau-^

    tologiam. Ego SsLvbv pro Siog dubitantur proposui, sed

  • PRAEFATIO CRITICA U

    KLmnihil mutanduin puto collato loco simillimo t. III

    39, 10 STcl zalg (leXXovaaLg llniGiv.p. 273, 7 xccxi^aLVE fiev in uvxov coxfavov. Videtur

    thvinter avxbv et wTisavov cum Asmo inserendum.p. 273, 13 xibv ivavxLcov 6 axQaxbg avxLTtQOOT^eGav ^ ag

    di} aii^aovxeg ^evyvvvai neLQcofievcov. Ad TteLQoafievcov cogi-tandum est avxav referendum illud ad x&v evavxLCDv, quaellipsi nihil apud Libanium frequentius. Si quid mutan-dum, e codice V TteLQcofievovg recipiendum esset. Singu-laris vero TteLQco^evov quem Herwerdenus requirit, nonhabet quo referatur.

    p. 281, 6 TtQea^eL&v yaQ ovk oUycov a^cpoxeQcod-ev ye-vofievcov, cov at ^ev exeLd-ev rj^iovv im xov aii^fiaxog fii-vovxa iirjdev eQyco itkeov rj TtQoa&ev e^eLV^ al 6^ ivd-evds

    ndvxcog delv acplaxaad-aL xfig xLfi7]g Tial dLa itdvxcov eivai

    xbv TtQOxeQOv. Sensum ultimorum verborum qui est: etdebere eum (lulianum) in omnihus esse priorem i. e. quiprius fuerif, Caesar, non imperator. Herwerdenus cum pa-rum assecutus sit, ad coniecturam pervenit quae nullo

    pacto probari possit. Nam si cum eo nQ&xov ante autpost elvaL aut post TtQoxeQOv inserimus, TtQ&xov ad gra-dum, TtQoxeQov ad tempus referamus necesse est, id quodvix quisquam probaverit.

    p. 288, 7 ecpvyev a Kaxe(ie(iq)exo. Scribendum cum Her-werdeno ecpevyev.

    p. 294, 2 xovxovg drj xovg KeQ^eQOvg %al noXvyucpdXovgelg IdLcoxag i'E,e^aXe. Post itoXvy.ecpdXovg cum Reiskio Her-

    werdenus^dQovg inserendum ducit, fortasse tamen forma

    feminina, quam Asmus coUato loco luliani ep. 23 dia-

    necpevyag xr]v XQLOiecpaXov vdQav commendat, melius Cerberisconveniet.

    p. 294, 10 icovovvxo (lev Ttevd^iiveg y,axaax7]vat xal xb

    0%ri(ia rjv cpvXdxcov^ OTtcog (iridev ayvooi ^aaLXevg xcbv inavxbv avvxLd^efiivcov, xb 6e eQyov KaitiqXcov. Particula ^vpost icavovvxo aptissima est neque ab Herwerdeno interxb et ax7i(ia vel post ayT](ia transponi debebat.

    p. 295, 17 oAtog Se xa)v dcpoQ(Lcbv r] (uv iv dcpavel xed*

  • Lll PRAEFATIO CRITICA

    -Kul Gvyyi]^ 7] d^ iv (paveQ& re jcat dt]h]. Vocem avxvi]corniptam esse patet, cuius loco ego dubitaiiter vvy,a^Herwerdenus xQVTtrrj^ Polakius areyvrj proposuit. Prius

    propter rem palaeographicam, alterum propter significa-tionem non satisfacit. Fortasse praeferendum erit aoioreLvrj

    (cf. p. 388,4).p. 304, 20 rfjg avrTJg 6e Siavoiag Kal ro rag nokeig

    vTto rotg kiyeiv imaraiiivoLg Ttoieiv xat TtavCai rovg ^aQ-^ccQOvg r&v id^vcbv Kv^eQvrjrag^ ol yQccfpovreg ^ev Cvv rayei^vovv 6e ovv. eyovreg averQeitov ra axacpi]. Iniuria vox

    yQd(povreg Asmo suspecta et Kingio in arQecpovreg mu-tanda visa est. Haud semel Libanius de isto genere ma-gistratuum quod nibil nisi rayyyQacpeLv didicerat queritur.Cf. t. ni 138, 10; 319, 14.

    p. 313, 2 TO) aco^arL Seypiievog rov o^^qov. Coniec-tura Kingii nco^iarL nihil perversius cogitari potest.

    p. 317, 1 ovrco de anQL^iareQOv tcqv afiLKQordrcov 8l-Kaarcbv mro detv roLg KeLfiivoLg iitL r&v KQlaecov i^fiiveLV.Vocem a^LKQordrcov corruptam esse patet, at neque a^iL-KQokoyondrcov quod Gasda proposuit neque dxQL^oloycord-rcov quod Herwerdenus neque oaLcordrcov quod Polakius,placet. Recte tamen hic laudavit quod mihi ut facil-limum, aptissimum usuique Libaniano conveniens probaturdy.Qordrcov Gasdae.

    p. 318, 8 i8ii,aro 6r} rb dLxaarrjQLOV izetvo xal itokeLgvneQ nQcoreicov dficpLa^rjrovaag. Quod Herwerdenus interKal et noXeLg inserendum censuit Svo hoc loco necessariumnon est.

    p. 319, 6 "AQrL ^ev ovv Tf^g iv rolg teQolg i^e^v')](A.rjvxoLvorrjrog. Iniuria Herwerdenus Polakiusque nullam inanteeedentibus mentionem luliani in re sacra KOLvori^rogfactam esse eontenderunt. Obliti sunt locorum p. 287,4dnb r(bv i>v tcqv Tfyg nokecog rfjg ^eQaneiag ^Q^ero nei^eiv (ikv inLxeLQcbv^ ^Ld^ead^aL 6e ovk a^Lcbv; p. 290, 12iv (liaoig roLg (SaaLXeioig [eQOv (lev OLiio6o(ieLraL r& ttjvr](iiQav dyovrL d-ew xal (ivarrjQicov (leriaxe re %al (ieri6(OKe(ivti^eig re iv (liQeL xal (ivi]aag xtA. et p. 312, 19 6 avrbg

  • PRAEFATIO CRITICA LHI

    Ii^svg.

    Vox igitur leQOLg non tentanda est. Quam eius)Co Herwerdenus proposuit dLKccazi]QLOLg , ut Polakius vi-it, verbis succedentibus vvv de eycD tl ^ei^ov eineLv^ oxial 8L%dl(ov nXeLGT(p xovxco Hq^^^ refutatur. Quodero hic invenit G^iLKQolg^ non magis placet. Nam Liba-ius se certamen illud urbium Laodiceae et Apameae iudi-

    ciumque luliani parvi non fecisse satis indicavit.p. 320, 3 xorl xt^v ccXovQyri yXu^ivda cpeQcov ?]v ovk 7]v

    PaCLXevovxa (irj (poQelv^ cbg ov8ev xobv cckXayv dLucpiQovaavecpeQev. Nulla iusta causa est cur cum Herwerdeno cpo-Qcbv pro cpeQcov et ecpoQeL pro ecpeQev scribamus.

    p. 323, 18 fied-j] de ev TioLOvaa 7tQokaovaa xov kulqovnavxa

    eh,riXey'^e xat xo xewg XavQ^avov '^dexo. Parum verbiadeLv usum perspectum habuit Herwerdenus, cum sensu

    proprio cantahatur vel decantabatur accipiendum esse pu-tavit. Saepissime nihil aliud nisi celehrare significat.Exemplis a Polakio qui Herwerdeno oblocutus est col-leetis addo duo huic simillima t. I 137, 16 xat vvv xovxoudexaL naQcc ndvxcov ; 467, 7 xavxl fiev adexaL (cf. t. HI440, 15 xcbv iv 0OLVLy,ri xlvcc ovXr]v aSovaLv kxX.). Quodvero eius loco Herwerdenus ponere vult rjdeL edrjXcaaeviusto longius ab ydexo distare dicit

    eo minus admitti

    potest, quod lulianum qui debet ut subiectum ex ante-cedentibus sumere non licet.

    p. 333, 1 hivovv xa^Lela. Rectissime HerwerdenusIxfvow.

    p. 334, 6 xolg (lev 6l' 6x^r]g tJi/^TjA^ff xs nal axevf]geXavvovaL xb

    ^7] ^Qa'/jf]vaL vnfiQxe, acpaXeQov 6e r] axev6x7]gyOL (5' eY.elvo cpevyovxeg iv xolg v6ccaLV coj^oiJvto, y.al 6eanoxT]xe 6ovXog %eLQa coQeye Kal 6ovXov 6 6ean6x7]g aveana.

    Optime se habet lectio librorum V U wj^ouvto, quae etiama reliquis libris i^ovvxo praebentibus fulcrum accipit: nata-

    hant in aquis, id quod minime ita facile erat arraa victura-

    que ferentibus praesertim minus exercitatis, ut Libanius

    paulo ante dixit dycov ovv eaiaxog ccvx6v xe acbaaL xal onXa

    Kal TQO(pr]v Ticcl vno^vyia. nal xoig fiev imaxa^ivoLg veiv

    or]^bg r]v ij xiyvi]^ xolg 6' dneLQOxiQOig ^eL^cov 6 novoq.

  • LIV PRAEFATIO CRITICA

    Certe melms est quain stlovvTo quod Reiskius coniecitvel elkovvto quod Herwerdenus; (od-ovvto vero quod Pola-kius proposuit

    debebat esse i(od-ovvto admitti non

    potest, utpote quod additamento explicativo careat.

    Articulum 6 ante deaTtoti^g delendi cum Hervverdeno

    Polakioque causam satis idoneam agnoscere haud queo.Saepissime Libanius eum semel adhibuit. Etiam rhythmusei favet.

    p. 342, 14 ELte yccQ naqioiEV ol GtQatiGitccL totg Ttloioig^ovK i]v TCQOGeXd^Siv taig TtokeCLv, eXt eTC^ eneivag lOLev^coKXiXXvvt av avtolg ai vi^eg^ eLX* ccvaTtkeoLev Slcc tov TiyQT]-xog^ ^oyO^og te fieyag Kal (leCaL talv noXeav eyiyvovt av.

    Responsio suadere videtur, ut av etiam inter ov% et ijvcum Herwerdeno inseratur, at necesse non est.

    p. 344, 2 Katetiov trjv oxd^rjv a(37tiOL te ka^novCaLgTial LTtTtOLg iQe^eti^ovGL nal t6E,0Lg Tj^Kri^evoLg v.al (isys-^sglv iXs(pdvtcov. Mirum in modum Herwerdenus rjaKrj-(livoLg cum LitTtoLg construxit et t6'E,0Lg ab r}a%i]fA,evoLg sus-

    pensum fecit. Nam t6^a r}aKi]{iiva sunt arcus artificiosefacti (cf. t. I 509, 14 t6 yri8Lov T^axrjtaL) et manifestaest locutio bipartita: aaniaL te lafinovaaig Ka\ InnoLgXQefieti^ovaLv et t6'E,0Lg rjaai^iiivoLg Kal (leyidsaLV iXecpdvtcov .

    p. 344, 20 iv ca 6e tolg dQ6(iOLg tcov Xnncov 6 atQatogitpvxccycoysLto^ Ksval tcqv cpOQti(ov i% naQayyiXas(og rjaav at

    vfisg^ Tca X6yco (liv, onayg ocpQ-eir] t6 aLtr\QiaLOV^ el' nrj naQavd-XcotaL, t6 6e SQyov r]v, ov nQoeLd6tag ilaicpvr\g ifi^L^daaLtovg atQatLCotag i^ovXeto. Quod pro naQavdXcataL Her-werdenus naQavr]X(oto dubitanter proposuit, necessariumnon est; quod i^ovXeto cum librario codicis I delevit,iraprobandum.

    p. 347, 14 td^a evQi]aeL XafinQa (lev KccKSLva^ noXv 8s

    (isi^co tavTa, Kal td fisv ovSsvog dnavtwvtog nenQayfiiva^xcc 6e bvtcov x&v (layrpfiivcov xexoXfir](ieva. Probabile, sednon necessarium est quod ante ovxcov Herwerdenus inserivult noXXa)v.

    p. 352, 1 ev^vg iKKXivavxeg ecpevyov. Herwerdeno prae-

  • I PRAEFATIO CRITICA LV

    m'erendam esse lectionem codicis V iynXivavxsg assentiorcollato p. 261, 5 rog de ivhhvav.

    p. 357, 1 ''A (5' vTiSQ Tov IleQiKkiovg 6 Sovxvdldrigr}6LV, OXL xfi TfAevrfJ kcc^TCQOteQOv edei^ev, oaov ijv avxbg

    tOLg TtQDcyfiaaL^ Tavr av e%OL xLg elTteiv nal negl xovde.Herwerdenus coniecit: eSeL^ev oaog tjv avxog, xoigTtQccyfiaaL, Polakius: edeL^ev, oaog r^v^ (Ji) avxoig xoiqTtQccy^aaL , mirum in modum uterque sensum loci* simili-tudinemque Thucydidiam corrumpens. Quid enim Thucy-dides (n 65, 3) ait de Pericle? iiteLdr] ani^avev, inl nXiovexv iyvatad-t] i) TtQovoLa avxov 7} ig xbv nokefiov. Quibus-cum discrepant quae illi coniecerunt, concordant quaelibris tradita sunt. Neutrum autem oaov usui Libanianomaxime convenire loci demonstrant t. III 159, 2 6 avxbgeTcaxeQOv^ vvv (lev xovxo, vvv S^ iyceLvo; 176, 11 ovx taov

    ^de KaKelvi]; 416, 7 ovk Xaov elg xal 6vo ov6e fiiyag xal

    Qaivg ov6e ojQatog Kal a(iOQ(pog.p. 357, 8 TtQ&xov fiev yccQ ovk rjveyyiav ovg nQoxeQOv

    7]kavvov, eiteLxa (^de} deXeaa&evxeg eLQTjvi^g ovofuxxi. Quodinserui de post eneixa non necessariura esse Herwerdenoconcedo.

    p. 358, 4 co(>t' eyoaye noXXccKLg i&avfiaaa xov MrjdoVyrog naQov nXela) Xa^elv ov% r]^iXr\ae. Non est cur ong cumCobeto atque Herwerdeno in na^g vel on(og mutemus. CC

    p. 10, 16; ep. 21.

    p. 359, 3 ^Lcc XL ovv^ 0} ^eoL xai Salfioveg^ fi^ xaHta

    iKVQ(6aaxe; Slcc xi (irj xb fiev vfiag imaxafievov yivog eijSai-

    ftov, xbv Se xovxoLg evSafioviag olxlov Y.axeax'i]aaxe; Verba

    sunt integra. xbv Se id est lulianum de quo statim ov

    (Ofiovg aveaxi]aev; etc. est accusativus obiecti, evSat-

    fioviag alxLov praedicati ad verbum iiaxeaxr]ac(xe. Quodparum perspexerunt Herwerdenus et Polakius, quorumlle pro naxeaxr^aaxe scribendum coniciens xaxeXerjaccxeolebat scribere Kaxr]XBi]aaxe

    sententiam mirum quantumdebilitavit, ille atSLOv post aiuov inserens rem ratione

    prorsus incredibili exaggeravit.p. 360, 7 xotg ieQOLg vnoi^oQrjaeiv xovg xa

  • LVI PRAEFATIO CRITICA

    recte a scholiasta explicata sunt, minus recte ab Herwer-deno tantum de sanctorum sepulcris et Christianorum sa-cellis in quibus mortui sepeliebantur cogitante. Circa

    sepulcra versari Christianorum erat, si Libanium (cf. t. III437, 15 R SLGfjyov 6e rovg d'Eotg iyO^QOvg^ xovg neQl xovgxcccpovg) et lulianum (Mis.p. 443,9 xoLg tvsql xovg xdcpovgKahvdovfiivoLg yQaLdloLg; p. 466,5 xa (isv x&v dsav avs6xi]-6av avxi%a

    xsfiivrj^ xovg xdtpovg 6e x&v d&icov dvixQSijjav)audimus.

    p. 361, 13 TtaQanXrjGLOv yaQ 8ri xi Ttsnov&a^sv , olovsi' XLg dvdQog SirlJ&vxog %al TTQOSdyovxog xotg ysLlsGL cpLdkrjvijjvyQOV xs Tial SLacpavovg vSaxog ysvGa^ivov xb tcq&xovaQTtdGag oYyoLXO. Non est cur xb mutetur. ysvcSa^ivovxb TtQ&xov est idem atque ysvaa^iivov xr\v 'jtQ(oxi]v ysvGLv.Si vero cum Herwerdeno eius loco xs ponimus, ysvGa^ivovmale cum participio praesentis itQoadyovxog coniungitur.

    p. 363, 4 Qr]X0QLxfjg 6e ^L^daKaXoL av^&vxsg itQoxsQovxolg aQydg sypvaiv dnslavvovxaL x&v d-VQcbv, coansQ dv6Q0-cpovoL^ ith-id^T] 6e vicov xd TtSQL avxovg TtQoxsQOv xavxa

    OQWvxsg cpvyovxsg d)g daQ-svslg xovg loyovg dXlr]v iayvv^rjxovaL. Herwerdenus Tai^Ta: non, ut debet, cum OQmvxsg^sed cum xd TtsQl avxovg %q6xeqov coniungendum arbitratuseius loco 6vvaxd aut layvovxa aut a&ivovxa proposuit,pro quibus Polakius etiam pressius ad litteras yavQascribi posse dixit, at recte verba ut tradita sunt relin-

    quere maluit.

    p. 367, 10 ovxog iaxLv 6 xfjg ^Pco^alcov yfjg s%co xs covOfiov nal oiQax&v Kal xb fisv a&fia sycov sv xf] Ttolsfiicc^xr}v 6 OLKsiav vnb xrj ^aaLlsia xat xavxbv ^vvrjd^slg nQogys xb ndvxa rjavyd^SLV dncov xs ofioicog Kal naQcov. Obscu-riora sibi esse verba

    xr]v d' oixsiav vnb xf] aaLXsia Her-werdenus professus xr]v 6^

  • PRAEFATIO CRITICA LTO

    IOr.XIX.

    p. 386, 4 KQLd-TjGSG&aL yccQ '{]'yov(iat, ty yvcofirj ^aXXov5 rotg ov^ {jTtagS^aaL tov dovvac 'Kvqioig. Herwerdenusadnotat:

    .,^Non tanfum dovvat corruptum est, sed etiam

    quaedam exciderunt ante verha totg ov% vnaQ^aai. In-tellegerem: ZQLd^rjCead^ai yaQ rjyovfiaL trj yvcafirj fialXov ;) toig ov% 'VTCaQ^aaL tov S^vvaad-aL

    {Boissonade., malim SLavvaat) KVQLOLg." At nihil corruptumvidetur, nihil excidisse. ta o^v^ 'VTcaQ^avta to^v dovvaL K^vQLa(= ea quibus potestas dandi non eraf) est dictio artificiosequaesita ad adumbrandam illam facultatem oratoris cuialiquid dare i. e. efficere non licuit.

    p. 386, 9 eyco 8e tb fiev firjSev x t&v leyo^evmveaea^al [iol dvaiegeg ccTtb tfig af]g cpijaecog eiypv 'y.al tQOTtov.Neque ^iavte^veaQ-aL vel te^KfiaLQead-aL post tQOTtov, quaefuit Reiskii sententia, excidit neque elxov cum Herwer-deno in eyvcov mutandum est. Verba tradita plus signi-ficant quam additamento Reiskiano aucta; quomodo veroarticulus t6 stare possit, si Herwerdeni accipiatur mutatioper se parum probabilis, me ignorare confiteor.

    p. 388, 20 xal tovtl tb Ka^abv el^d-OL (lev av itots Y,alenl

    afiLTiQav nohv^ alg di iatL (leye^&rj, TtoXv tovto iv rai;-taLg. Herwerdenus to^vtov (^fiei^ovy et Polakius

  • LVm PRAEFATIO CRITICA

    quod apud Libanium frequenter, velut t. III 433, 11 dioux k'[illov drjTtov lakeTtcog vfjitv ^tv, non solum remfuturam ipsam exprimit, sed etiam mentem agentis re-

    spicit. nQoekd^ovtEg melius se habet quam TtQoaeld-ovTEgquod Herwerdenus dubitanter protulit.

    p. 399,13 iiv Evdov, o vb xa^' E%aarov TiccrrjvdyKcc^EkE7CLv, ccvrbv de ovk Eia QTj^aL (pa)vi]v. Iniuria, credo,Herwerdenus rb xa^' Enaarov a

    ^Xetielv pendere possenegavit. Neque haec fuit sententia Reiskii atque Cobetit. ni 418,14 %v U%ov6l, iQrj(iara pro E^^XinovaL coni-cientium. Quod vero ipse proposuit rbv xa^O"' EKaarov^prorsus intolerabile est.

    p. 407,1 "ESsoaa yaQ rj TtolLg. Apposite Asmus ad hancscripturam (^'EdEaaa pro "EfiEaa) firmandam eiusdem corrup-telae in duobus locis luliani or. IV p. 195,12; 200,2 con-

    spicuae mentionem fecit. Cf. p. LX ad p. 434, 1.p. 408,16 roLavrriv Se zal ovra) 7tokXr}v TCegUELraL yr]v^

    &arE Ttdvra^hv (pEQELV^ avrrj de aTto^Qrjv. Herwerdenus

    coniciensa:i;T?J dh (^^rjdhy d7to%Qf]v a sententia auctoris

    aberravit aeque atque Polakius qui avrfj scribens vertit:dvitatis nostrac ager tam uber cst, ut omnia ferat sibiquesufficiat i. e. ut urhi nostrae minime frumento aliisque rehusimportatis opus sit Sententia potius est: teira ei sc. urbi

    sufficit i. e. qua^nquam omnia fert^ tamen haec soli urhisufficiunt, non exportantur, Cf. p. 410,12.

    p. 410,12 at 8e TtQLV rd d^tb r&v dyQG)v Sevqo dyovaaixa-O"' iKaarrjv 7tvlr]v odol rdK rr]g Tcohcog ^toXlayr] (leQL-^ovClv. Perperam Herwerdenus rd^rbg pro rd^ coniecit.Nam quomodo possunt portae ea quae extra urbem suntmultifariam dividere? mx

    r^^g 7t6kecjg sunt res quae fue-rant in urbe et nunc evehuntur.

    p. 411,13 TCoXloLg d^toXcaXs %Qr](iara^ ^aaLXev^ TtoXXoigd-eQaTcaLvaL iv ov (poQr]voLg KafidroLg. Herwerdenus Mirorinquit neminem vidisse Lihanium pro Q-eQa^taLvaL scripsisse^eQaTtelaL. Risum movct vulgata." Nihil mirandum, nihilridendum.

    ^eQa^taLvaL optime se habet. Cf. t. III 408,8XQvaiov d' ovK ovrog ovd' dQyvQcov 7to}XovaL fiev ^eQa^taivag

  • PRAEFATIO CRITICA LIX

    >Qr\vovvxiq^ 7C(olovaL dh axolovd^ovg, tQOcpiav vtovg, a.vti-

    Xafi^avoiiivovg tcov xov ncoXovvtog yovatcov et t. III 474,3sq.Contra merum

    ^eQanHai quid sibi velit, me non intelle-gere confiteor. Herwerdenus de curatione aegrorum cogi-tasse videtur, nam contulit locum or. XXI p. 459,22 ovxtypvteg iatQOV avtid-eivaL totg sk tfjg xalaLTtcoQlag. At quidsunt d^BQaTteLaL iv ov g)0Qi]t0Lg KafidtOLg?

    Or. XX.

    p. 423, 5 xovxo) Sh ovxl xogovxo) xa Slo, tav EQycDviTtid^rjKav dQafiovteg eTtl ai te nal tip/ yvvatoia triv ar^vxal tinva

    xeQai te Kal KaXoLg tavta det^avteg xafiaL.Inserui, id quod nescio an Herwerdenus et Polakius im-

    probent, xat, ut habeat del^avteg quo cum dQafiovteg copu-letur. Nam te ad xeQal pertinet. At quod del^avtegmutandum censent, in QLijjavteg Herwerdenus, in aeiaavtegPolakius, me quidem non habent assentientem, quippe quisciara quam crebro verbum 8eLy.vvvaL Libanius ad actionemquamcunque aliquid manifestantem indicandam adhibuerit.Cf. t. III 454,12 deliag a nav aiayyvd-eLr] tLg eiiteLv; 449,5Sel^axe TtdkLV xi^v ^ovXr]v dv&ovaav] t. II 428,14.

    p. 428,17 mov dr} ^eXxiovg d^(potiQOvg elvav (ir} TtQoa-&ivtag td aKvd^QCOTtoteQa. Herwerdeno et Asmo dv anted(iq)oxiQovg inserentibus adstipulor.

    p. 429, 11 6 de xbv eyyvxiQco dLaKQOvofievog d^dvaxov

    4]yexo axivcov TtLvovxcov ix tcov dyQ&v d^QL (lid^rig tav TteQLtov XLfiiva KexaKfOfiivcov.


3 The Pαst 3 The Pαst

3 The Pαst 3 The Pαst

1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 ...

1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 ...

ΑΔΑ: 45Ψ1Λ-ΝΧ4 · *!( + *,- ./ 012 134 5+ 6 *+78) ! -9:;, -7< 9*(*7< /3 -7< 3=>2 .400 ?;*@* " !# 3 9 ! 9 % ' 3 ! ! * 9 7 !# *3!4 # 6 #% ! ! ,! + ! ! 3 ! *!34 !

ΑΔΑ: 45Ψ1Λ-ΝΧ4 · *!( + *,- ./ 012 134 5+ 6 *+78) ! -9:;, -7< 9*(*7< /3 -7< 3=>2 .400 ?;*@* " !# 3 9 ! 9 % ' 3 ! ! * 9 7 !# *3!4 # 6 #% ! ! ,! + ! ! 3 ! *!34 !

ΑΔΑ: ΒΙΚΤΗ-ΔΣ3 · 7 !"( $ !"/ # 5 % # 1 3 #1"# ! " 222 % 2# >1%1 % 1> 3# % % 5 9% '# !( " ! 31"3# %5!# # " # ! $" 3 $" 9! 8 % &#2# "3 254

ΑΔΑ: ΒΙΚΤΗ-ΔΣ3 · 7 !"( $ !"/ # 5 % # 1 3 #1"# ! " 222 % 2# >1%1 % 1> 3# % % 5 9% '# !( " ! 31"3# %5!# # " # ! $" 3 $" 9! 8 % # "3 254

Score - Amazon Simple Storage Serviceen+de... · Υ > ∀ ∀ ∀ ∀ 3 3 3 3 3 3 3 3 ˙ % % > ∀ ∀ ∀ ∀ Het regent zonnestralen SATB Preview % %

Score - Amazon Simple Storage Serviceen+de... · Υ > ∀ ∀ ∀ ∀ 3 3 3 3 3 3 3 3 ˙ % % > ∀ ∀ ∀ ∀ Het regent zonnestralen SATB Preview % %

Review of 3-Phase AC Circuitseebag/Review 3-Phase Ckts.pdfReview of 3-Phase AC Circuits EE 340 Y. Baghzouz Advantages of 3-Phase Systems Balanced 3-Phase Systems 3-Phase Voltage Source

Review of 3-Phase AC Circuitseebag/Review 3-Phase Ckts.pdfReview of 3-Phase AC Circuits EE 340 Y. Baghzouz Advantages of 3-Phase Systems Balanced 3-Phase Systems 3-Phase Voltage Source

φυσικη β' γυμνασιου 3 3 2014

φυσικη β' γυμνασιου 3 3 2014

3.A.3 Ηγεσία - Πρότυπο Ηγετικής Συμπεριφοράς

3.A.3 Ηγεσία - Πρότυπο Ηγετικής Συμπεριφοράς

EQCO875SC.3/EQCO850SC.3 Data Sheet

EQCO875SC.3/EQCO850SC.3 Data Sheet

Measures of Central Tendency& Variability. Di FaraGino’s Di Fara 1 2 4 3 4 3 4 1 3 2 5 3 2 Gino’s 2 3 2 3 2 4 3 2 4 3 2 4 Σ 44 /15 = 2.93.

Measures of Central Tendency& Variability. Di FaraGino’s Di Fara 1 2 4 3 4 3 4 1 3 2 5 3 2 Gino’s 2 3 2 3 2 4 3 2 4 3 2 4 Σ 44 /15 = 2.93.

rdschars - Pira.cz · 2014. 3. 3. · Title: Microsoft Word - rdschars.doc Author: Honza Created Date: 3/3/2014 7:22:23 PM

rdschars - Pira.cz · 2014. 3. 3. · Title: Microsoft Word - rdschars.doc Author: Honza Created Date: 3/3/2014 7:22:23 PM

sch.gr2iek-peiraia.att.sch.gr/doc/prosklisi.doc · Web viewWord 6.0 for Windows) # 3 3 16. ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΦΥΛΛΑ (SPREAD SHEETS - Η /Υ) # 4 4 17. ΑΓΓΛΙΚΑ 3 3 3 3

sch.gr2iek-peiraia.att.sch.gr/doc/prosklisi.doc · Web viewWord 6.0 for Windows) # 3 3 16. ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΦΥΛΛΑ (SPREAD SHEETS - Η /Υ) # 4 4 17. ΑΓΓΛΙΚΑ 3 3 3 3

A. Training Algorithm of MulMON...Conv 3 3 32 Relu Conv 3 3 32 Relu Conv 3 3 64 Relu Conv 3 3 64 Relu Flatten Linear 256 Relu Linear 128 Linear Concat 128+4*z_dims LSTMCell 128 Linear

A. Training Algorithm of MulMON...Conv 3 3 32 Relu Conv 3 3 32 Relu Conv 3 3 64 Relu Conv 3 3 64 Relu Flatten Linear 256 Relu Linear 128 Linear Concat 128+4*z_dims LSTMCell 128 Linear

Score BESTDAYOF MYLIFE...ª ª ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 Voice Choir Ukulele

Score BESTDAYOF MYLIFE...ª ª ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ ∀∀ 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 Voice Choir Ukulele

Programmaxorwdias24 3-16 (3) (1)

Programmaxorwdias24 3-16 (3) (1)

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων 3/3/2012

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων 3/3/2012

prac 3 qumica 3.pptx

prac 3 qumica 3.pptx

Chapter 3 Discrete Probability Distributions_final 3

Chapter 3 Discrete Probability Distributions_final 3

Φυλλάδιο Προσφορών 16/3 - 28/3

Φυλλάδιο Προσφορών 16/3 - 28/3

Β · Web viewΚΟΙΝΩΝΙΚΗ & ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ 3 3 9. ΑΓΓΛΙΚΑ Ι, II, III, IV 3 3 3 3 3 3 3 3 10. ΧΡΗΣΗ Η/Υ 2 2 2 2 11. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ

Β · Web viewΚΟΙΝΩΝΙΚΗ & ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ 3 3 9. ΑΓΓΛΙΚΑ Ι, II, III, IV 3 3 3 3 3 3 3 3 10. ΧΡΗΣΗ Η/Υ 2 2 2 2 11. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ