Τραγούδια 28ης
2
Άκου, Ντούτσε μου τα νέα Ο Μπενίτο κάθε βράδυ στο παλάτσο ξενυχτάει για να μάθει έχει μανία κάτι από την Αλβανία. Το τηλέφωνο στο χέρι όλη νύχτα στο καρτέρι πες μου φίλε καβαλέρο το τι γίνεται να ξέρω. Άκου, Ντούτσε μου, τα νέα φίνα, σοβαρά κι ωραία: «ένα μπρος και δέκα πίσω, πώς να σου τ’ ομολογήσω; Τι χαμπέρια να σου στείλω, που μας ρήμαξαν στο ξύλο; Μας τσακώνουνε αράδα και μας στέλνουν στην Ελλάδα. Κένταυροι και Βερσαλιέροι, όλος ο ντουνιάς το ξέρει, πως κι οι τρομεροί μας λύκοι κάθε μέρα και μια νίκη. Τους τσακώνουνε κοπάδια οι τσολιάδες, τα λιοντάρια, και τους πάνε στην Αθήνα κι έτσι την περνάνε φίνα». Ο Μπενίτο χρώμα αλλάζει και το γκάιντα του φωνάζει: «βάλε μπρος τη μηχανή σου και την όμορφη φωνή σου, πες πως έχουμε μια νίκη και το μέλλον μας ανήκει», μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, μέσα στ’ άλλα κι άλλο ψέμα. Χαίρε γλυκιά πατρίδα Η δόξα που στολίζει της Πίνδου τα βουνά, λάμπει στον κόσμο πρώτη σαν παράδειγμα παιδιά. Γιατί ξέρουμε να ζούμε στην Ελλάδα με τιμή και πεθαίνουμε και πάλι σαν η ώρα το καλεί. Η τιμή για ‘μας στολίδι και η δόξα κι η χαρά, που με πίστη μας χαρίσαν της γενιάς μας τα παιδιά. Σ’ όσους έχουνε δοσμένη τη ζωή τους τη γλυκιά, δεν ξεχνούμε τη θυσία, για μας ζουν παντοτινά. Χαίρε γλυκιά πατρίδα χώμα ελληνικό έπος του Μαραθώνα, έπος αλβανικό. Είναι γραμμένο με το αίμα σε κοιλάδες και βουνά, δόξα και τιμή σε ‘κείνους δόξα και πάλι λευτεριά. Εθνικός Ύμνος Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή. Σε γνωρίζω από την όψη που με βιά μετράει τη γη. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε ώ χαίρε ελευθεριά.
Transcript of Τραγούδια 28ης
, . . , , , : , ; , ; . , , . , , . : , , , . , . . , . , , . , . , .
. . .
, (2 ) , . , , . (2 ) , . . . .
, . , , . . . .
