ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020 l ΤΕΥΧΟΣ 133 l

g 18 h

ΣΤΙΓΜΕΣ

Μια αναμέτρηση. Προσωπική καθ’ όλα. Ευκαιρία ενδοσκόπησης. Πού στεκόμαστε λοιπόν ; Ποια η θέση των άλλων στη ζωή μας; Προχωρούμε μόνοι; Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις, που ξεκινούμε

πολλοί μια προσπάθεια. Στο δρόμο όμως κάποιοι κουράζονται. Βλέπουν μάταιο το έργο. Νομίζουν μάλιστα, πως “προσγειώνονται”.

Tα εγκαταλείπουν λοιπόν. Μείναμε μόνοι τότε. Δεν το επιδιώξαμε εμείς. Της ζωής τ’ ανηφόρι, ναι, έχει και τις δυσκολίες

του. Χρειάζεται κόπος. Ιδρώτας. Αγώνας. Το ευχάριστο είναι ότι οι κορφές μπορούν να

κατακτηθούν. Φτάνει να γίνουμε αλπινιστές.Εκεί πάνω, ο αέρας είναι αλλιώτικος. Νιώθεις την ικανοποίηση της κατάκτησης. Με τη βοήθεια Εκείνου βέβαια. Πάντα.

ζ.α.

02

g 18 h

ΟρόσημοΡωτήσαμε κάποιους: “Τι εννοείτε, όταν εύχεστε “Καλά

Χριστούγεννα””; Μα ήταν κυνικοί. Απογοητευμένοι.Είπαν: “Τι Χριστούγεννα γιορτάζουμε σήμερα; Που παντού

απλώνει ο πόνος κι η κακία τα πέπλα της; Ειρήνη δεν υπάρχει. Τόσοι και τόσοι στενάζουν. (Πρόσφυγες. Εγκλωβισμένοι. Αγνοούμενοι.) Τι χρειάζεται η ιστορία της Παρθένου, των βοσκών, του βρέφους;”

Την ίδια προτείναμε ερώτηση σ’ άλλους. Κι ακούσαμε, πως η θρησκεία είναι φυγή. Και δείγμα αδυναμίας ακόμη. Συναισθηματισμός. Αυταπάτη.

Κάποιοι τρίτοι μας μίλησαν για ζεστά σπίτια. Με πλούσια αγαθά. Και με χριστουγεννιάτικα δέντρα.

Κι όμως! Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια φαντασμαγορία. Ούτε απόλαυση, ξεκούραση ή ό, τι άλλο.

Τα Χριστούγεννα - θα το καταλάβουμε, αν πάψουμε να είμαστε μύωπες - είναι ένα θαύμα. Ένα γεγονός που ξεπερνά τα ανθρώπινα πλαίσια.

Κι αυτό, γιατί ο Χριστός ήλθε στη γη. Ήλθε για ν’ αγγίξει τις καρδιές μας. Να λύσει τα προβλήματά μας. Να φωτίσει τη ζωή μας.

Ο Χριστός δεν ήλθε όμως μόνο για τότε. Ούτε μόνο για εκεί. Είναι Αυτός που έρχεται σε κάθε εποχή. Κάθε μέρα. Και κάθε στιγμή.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Πώς θα μπορέσει ο άνθρωπος να λυγίσει της καρδιάς του το αλύγιστο κορμί; Πώς θα σκύψει να ξεδιψάσει από της ταπείνωσης το θείο νερό, που έφερε το βρέφος της Βηθλεέμ;

Να ξαμπαρώσει δηλαδή της καρδιάς του τη χάλκινη πύλη; Για ν’ ανοίξει ο δρόμος; Να μπει και σ’ αυτήν ο Χριστός.

[Ανα] - Ψηλαφήσεις

03

g 18 h04

Μικρές

Να γκρεμίσει του πύργου του τυρρανικού ε γ ώ τα τείχη. Να ελευθερωθεί. Να ξανοιχτεί στον ελεύθερο της αδελφωσύνης

κάμπο. Της δικαιοσύνης. Και της αγάπης. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται. Όχι για ν’ ακούσει τις τρομακτικές απειλές των μεγάλων της γης.

Να δει την αδικία ν’ απλώνεται όλο και περισσότερο. Να καθηλωθεί στο παρελθόν. Στα περιοδικά. Τις κάρτες. Τα μαγαζιά.

Έρχεται για μας. Τα Χριστούγεννα είναι, αληθινά, μια καινούρια γέννηση. Μια αναγέννηση. Το Ευαγγέλιο δεν είναι λιμάνι για σαπιοκάραβα. Είναι μέτωπο. Το φτωχό μωρουδάκι της Βηθλεέμ δεν ήλθε, για να γίνει

χωροφύλακας των προκαταλήψεων. Ήλθε να γκρεμίσει το βασίλειο της βίας. Και της αδικίας. Να εγκαταστήσει τη Βασιλεία του Θεού. Δεν είναι ουτοπίες. Είναι πραγματικότητα. Η μόνη πραγματικότητα.

+ ο π.Γ

“Αν περιμαζέψεις ένα πεινασμένο σκυλί, δεν θα σε

δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στους

ανθρώπους και τα σκυλιά”. (Μάρκ Τουαίν)

Εμείς; Τί λέμε; γ.

αναδύσεις

g 18 h

Ο λογικός άνθρωπος, προσέχο-ντας ο ίδιος στον εαυτό του, εξετάζει τί πρέπει να πράξει και τον συμφέρει, καθώς και ποιά ταιριάζουν στην ψυχή και την ωφελούν και ποιά δεν της ταιριάζουν. Και έτσι αποφεύγει εκείνα που βλάπτουν την ψυχή, ως ξένα και γιατί τον χωρίζουν από την αιώνια ζωή [...]

Οι ψυχικά ακαλλιέργητοι και αμαθείς θεωρούν γελοίο πράγμα τους λόγους και δεν θέλουν να τους ακούν, επειδή ελέγχεται η κατάστασή τους και θέλουν να είναι όλοι όμοιοι με αυτούς.

Επίσης και εκείνοι που είναι παραδομένοι σε σαρκικά αμαρτήμα-τα φροντίζουν να είναι όλοι οι άλλοι χειρότεροί τους, νομίζοντας οι δυστυχείς ότι επειδή θα είναι πολλοί οι αμαρτάνοντες θα εξασφαλιστούν οι ίδιοι από την κατηγορία [...]

(Αγ. Αντώνιος ο Μέγας)* * *

Κάποτε, όταν η αγάπη του Χριστού μας εγγίζει, αισθανόμαστε την αιωνιότηα. Αυτό δνε μπορεί να γίνει κατανοητό με τη λογική.

Ο Θεός ενεργεί με το δικό Του τρόπο που ξεφεύγει τη λογική. Δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά λογικοί στη χριστιανική μας ζωή. (Αρχιμ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Φ.

Της αλήθειας. . .

...εδραιώματα

Ο Κ.Κ., η Μ.Χ. και η Σ.Ό. περίμεναν έναν φίλο τους για να βγουν για το κλασικό τους μεσημεριανό τρεξιματάκι όταν ένας άνδρας τους προσπέρασε τρέχοντας σε γρήγορο ρυθμό. Συνειδητοποίησαν ότι επρόκειτο για κάποιον κακοποιό όταν λίγες στιγμές αργότερα, ένας αλαφιασμένος άνδρας εμφανίστηκε στο κατόπι του φωνάζοντας “Βοήθεια! Με λήστεψαν! Αυτός ο τύπος μου έκλεψε το τηλέφωνο και το λάπτοπ μου”, αφηγείται ο Κ. στο αμερικανικό “R.W.”. Αρχίσαμε να τρέχουμε ξοπίσω από τον κλέφτη”. Οι δρομείς κατάφεραν να τον περιορίσουν σε μια οικοδομή. Μόλις ο κακοποιός τους είδε, βγήκε από την κρυψώνα του και το έβαλε στα πόδια, αλλά η ελευθερία του δεν ήταν για πολύ. Η Χ. και η Ό. ακολουθώντας τον ληστή κι οδηγώντας τον τελικά στους χώρους του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια όπου οι αστυνομικοί της πανεπιστημιούπολης τον έπιασαν και του πέρασαν χειροπέδες. (“Τα Νέα”)

05

g 18 h

ΣΕ ΣΕΝΑ

Μιλούσαν κάποτε, η Λύπη με τη Χαρά. Κι η Λύπη είπε: - Δεν μπορούμε ποτέ εμείς οι δύο να είμαστε μαζί. - Ναι, το ξέρω, είπε η Χαρά. Ο δικός μου δρόμος χαράκτηκε

στα λειβάδια τα ηλιόλουστα. Για μένα ανθίζουν τα πιο όμορφα τριαντάφυλλα.

- Ο δικός μου δρόμος, είπε η Λύπη, απ’ τα σκοτεινά δάση περνά. Με νυχτολούλουδα γεμίζουν τα χέρια μου. Κι όμως το δικό μου τραγούδι θα ‘ναι το καλύτερο. Μου φαίνεται, ότι ακούγεται πιο πολύ απ’ το δικό σου. Αντίο, λοιπόν, Χαρά.

Ενώ μιλούσαν όμως, μια μορφή δίπλα τους αντιλήφθηκαν. Μόλις διακρινόταν. Η εμφάνισή της ήταν πλούσια. Βασιλική. Ένιωσαν δέος μπροστά της.

-Σαν βασιλιά της Χαράς τον βλέπω. Και πάνω στο κεφάλι του είναι πολλά στεφάνια. Στα χέρια και στα πόδια του υπάρχουν τρυπήματα καρφιών. Μπροστά Του όλη η λύπη μου σ’ αθάνατη χαρά κι αγάπη γίνεται. Του δίνω τον εαυτό μου για πάντα.

- Όχι, Λύπη, είπε η Χαρά, Τον βλέπω σαν βασιλιά της Λύπης. Στο κεφάλι Του για στέμμα έχει αγκάθινο στεφάνι. Τα τρυπήματα στα χέρια και τα πόδια είναι πληγές μεγάλης αγωνίας. Του δίνω τον εαυτό μου για πάντα.

- Ώστε, λοιπόν, συμφωνούμε. Υποκλινόμαστε κι οι δυο μπροστά σ’ αυτόν τον βασιλιά.

Κρατώντας η μια της άλλης το χέρι βγήκαν έξω στον κόσμο. Να Τον ακολουθήσουν. Στην καταιγίδα. Τη λιακάδα. Το τσουχτερό κρύο του χειμώνα. Τη ζέστη της καλοκαιριάτικης νυχτιάς.

Ναι, Κύριε, βγήκαν να ακολουθήσουν τον μεγάλο βασιλιά, που δεν είν’ άλλος από Σένα, Κύριέ μου. Ζήτησαν κι οι δυο καταφυγή σε Σένα.

Ρ ηγματώσεις

06

g 18 h

Και μεις, Κύριε, κοντά Σου καταφεύγουμε. Για να Σ’ ευχαριστήσουμε. Να Σε δοξολογήσουμε για τη χαρά και τη λύτρωση, που τ’ αγκάθινο στεφάνι και τα τρυπήματά Σου μας πρόσφεραν.

Όμως, Κύριε, περισσότερο ερχόμαστε, γιατί ξέρουμε ότι κοντά Σου θα βρούμε ανάπαυση. Κι ηρεμία από κάθε θλίψη που μας βασανίζει.

Ναι, Κύριε, “σύ μου εἶ καταφυγὴ ἀπὸ θλίψεως τῆς περιεχούσης με” (Ψαλμ. 31, 7).

Χ.

Ναι. Σήμερα δεν κάνουμε τον κόπο οι άνθρωποι ν’ ανεβούμε στο όρος, όπως ο Μωϋσής. Δεν εισχωρούμε στο γνόφο. Δεν παίρνουμε, επομένως, τη θεία αποκάλυψη.

Παραμένουμε στην πεδιάδα.Διασκεδάζουμε γύρω από τον χρυσό μόσχο.Ευφραινόμαστε με τα έργα των χεριών μας και μόνο.Γήινοι τελείως.Διστακτικοί στην αλήθεια. Και το αγαθόν.Πλήρως άτολμοι. Και αδιάφοροι για όσα γύρω συμβαίνουν.Ως πότε άραγε;“Ώρα ημάς εξ ύπνου εγερθήναι”.

Α ν α β α θ μ ο ί . . .

Aλέξης

07

g 18 h

Δονήσεις

Ποιά είναι η σχέση του Θeoύ με την ανθρώπινη

κοινωνία;

Θα μου επιτρέψετε να πω πρώτα ποιά δεν είναι.

Πρώτον, δεν είναι μια σχέση αλλοτριώσεως. Ο Θεός δεν

κατακυριαρχεί και δεν εξουθενώνει τον άνθρωπο. Έπλασε

τον άνθρωπο ελεύθερο και σέβεται την ελευθερία του. Ο

Θεός θέλει τον άνθρωπο αξιοπρεπή.

Δεύτερον, ο Θεός δεν είναι ένα στήριγμα των κοινωνι-

κών συμβατικοτήτων. Η Εκκλησία θεωρείται συχνά στις

μέρες μας ως ένας κοινωνικός παράγων. Δεν είναι όμως

κάτι τέτοιο η Εκκλησία. Ο Χριστιανισμός ήρθε στον κόσμο

και έφερε μια πλήρη ανατροπή του ρωμαϊκού status, ήρθε

σαν μια επανάσταση και ανανέωση βάθους. Και αυτό

ήταν στις μεγαλύτερες στιγμές του μέσα στην ιστορία ο

Χριστιανισμός. (Π. Νέλλας)

* * *

“Τί σχέση έχουμε εμείς με το χριστιανισμό; Η δική

μας θρησκεία ήταν η λατρεία των θεών του Ολύμπου. Ο

χριστιανισμός είναι ξενόφερτη θρησκεία”!

Δεν αποκλείεται ν’ ακούσουμε, πως είναι ξενόφερτο

το ηλεκτρικό φως και πρέπει να επιστρέψουμε στα...

καπνιστά δαδιά! (Συναγερμός)

Στης Ζωής την πορε ία

08

g 18 h

~Πύρσος~

Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Γέννηση, δηλαδή, σε παλάτι, σε κάστρο, σε έπαυλη, σε κότερο κ.λ.π.

Φυσικά και θα μπορούσε ο παντοδύναμος Θεός να τα κανονίσει και έτσι.

Τότε όμως δεν θα επρόκειτο για τον Θεό του Χριστιανισμού. Διότι αυτός ο Θεός επέλεξε τη φάτνη, διότι αυτός ο Θεός είναι βαθύτατα ερωτευμένος όχι με το κύρος Του, αλλά με τον άνθρωπο. Και αν τα σημερινά συστήματα τρέφουν (και τρέφονται από τον καθωσπρεπισμό που κλείνει κάθε άνθρωπο σε ένα αεροστεγές σάβανο κύρους, εξουσίας και ακοινωνησίας, ο Θεός μου “πήρε μορφή δούλου κι έγινε άνθρωπος” (Φιλιπ. β΄7), διότι “ δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του” (Ματθ. κ΄28).

( Θ.Ν. Παπαθανασίου)

Ο 44χρονος παπάς Στέφανο Γκορτσέτο είχε πάρει σε μια εκδρομή στη θάλασσα πενήντα παιδιά από το Μποϊάνο της Ιταλίας.

Όταν κάποια από αυτά παρασύρθηκαν από τα ρεύματα της Αδριατικής, δεν δίστασε να βουτήξει στη θάλασσα και να τα τραβήξει στην ακτή.

Στην προσπάθειά του τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του.

Πέθανε πριν προλάβουν να φθάσουν ενισχύσεις.

09

g 18 h

Προσπελάσεις...Μ’ ευχές κι ελπίδες θα υποδεχθού-

με και φέτος τον καινούργιο χρόνο.Μπροστά μας ξανοίγονται οι

μέρες του. Δώρο σ’ εμάς απ’ την αγάπη του Θεού.

Λευκές οι σελίδες του. Περιμένουν τον καθένα μας με της ζωής του το μελάνι να τις γεμίσει.

Και θάναι τούτο το γέμισμα, που θα δώσει αξία στο βιβλίο μας.

Για ευτυχία και χαρά μιλούμε στις ευχές μας. Άραγε κατάντη-σαν και τούτες τυπικές; Μήπως τα χείλη μας τις προφέρουν μονάχα;

Σκεφτήκαμε αν μπορούν οι ευχές να μη μείνουν απλά ευχές;

Πού στηρίζεται η ευτυχία, που με τόση λαχτάρα, τόσοι άνθρω-ποι εύχονται και ζητούν;

Τί ειν’ αυτό που οδηγεί στην πραγμάτωσή της;

Μπορεί κανένας να την πλη-σιάσει;

Ή θα τη βλέπουμε πάντα από μακρυά να χαμογελά περιπαικτικά;

Υπάρχει κι εδώ το μυστικό βέβαια.Να γεμίσει ο χρόνος. Οι λευκές

οι σελίδες. Να γίνουν χρυσές. Όχι μαύρες.

Στους άλλους, τους γύρω μας, να στρέψουμε το βλέμμα.

Να τους χαρίσουμε το χρόνο μας. Αυτόν που ο Θεός μ’ αγάπη μας πρόσφερε.

Να προσφέρουμε τον εαυτό μας.Απλόχερα να σκορπίσουμε

την αγάπη σ’ όλους. Εχθρούς και φίλους. Γνωστούς και άγνωστους.

Ας δώσουμε και στον εαυτό μας την ευκαιρία να χαρεί. Ας τον κάνουμε να γευθεί την πιο γλυκειά χαρά. Τη χαρά του να δίνει. Της προσφοράς.

Έτσι γεμίζουν τα δευτερόλε-πτα. Τα λεπτά. Οι ώρες. Οι μέρες. Οι βδομάδες. Οι μήνες. Ο χρόνος.

Το μεγάλο μυστικό της χαράς και της ευτυχίας κρύβεται στην προσφορά.

Και τόσο πιο πολύ μεγαλώ-νει τούτη η χαρά, όσο δραστηριο-ποιείται της αγάπης η προσφορά.

Πολύτιμος ο χρόνος λοιπόν, που ξανοίχτηκε μπροστά μας.

Μας περιμένει να έρθουμε με τόλμη στον αγώνα γι’ αξιοποίησή του.

Η κάθε στιγμή του κι ένα διαμάντι. Ας μην αφήσουμε να πάνε χαμένοι τόσοι λίθοι πολύτιμοι.

Θα δώσουμε λόγο και για το χρόνο που πήγε χαμένος.

Οι ευχές να μη μείνουν στις κάρτες.

Ας δώσουμε αξία στο χρόνο μας. Κι η καλύτερη αξία είναι η αγάπη.

(από το “ημερολόγιο ενός πνευματικού”)

10g h

g 18 h

ΟΙ ΤΡΕΙΣ...

... μεγάλοι ιεράρχες, αλλά και γενικώτερα οι πατέρες της Εκκλησίας μας μας δίνουν παράδειγμα προς μίμηση.

Τίθεται όμως το ερώτημα: Εμείς οι απλοί, κοινοί, ίσως και αγράμματοι Χριστιανοί πώς να διδάξουμε; Πώς να κηρύξουμε;

Λάμπει βέβαια κανείς και φωτίζει όχι μόνο με τα λόγια του. Να κυρίως με το παράδειγμά του.

Αυτά φωτίζουν. Διδάσκουν. Συγκινούν. Ανοίγουν τα μάτια και των μεγαλύτερων απίστων. Να πιστέψουν. Να μετανοήσουν. Να δοξάσουν τον άγιο Θεό.

Αποτελεσματικώτατος λοιπόν τρόπος διδασκαλίας. Το λαμπρότερο κήρυγμα. Τα πάντα φωτίζονται. Γίνονται φως

του κόσμου. Υπάρχουν και Χριστιανοί που διακρίνουν μεταξύ των εντολών.

Τις μεγάλες τις τηρούν. Τις μικρές τις... παραβαίνουν. Αντί να φωτίζουν, σκοτίζουν τους άλλους. Αντί να οδηγούν

στη σωτηρία, τους παρασύρουν στην απώλεια. Ο Χριστός το ξεκαθαρίζει. Διδάσκει ότι όλες οι εντολές έχουν την αξία τους. Όλες πηγάζουν από το Θεό. Έχουν θείο κύρος. Επομένως, δεν επιτρέπονται αβαρίες στην πνευματική τους

ζωή. Ούτε υποχωρήσεις στους πειρασμούς του κόσμου. Ή να γίνονται ένοχοι παραβάσεων σήμερα σε μικρά, αύριο σε μεγάλα αμαρτήματα. Να σκανδαλίζουν. Να διδάσκουν ότι υπάρχουν τάχα μικρά και ασήμαντα πράγματα, τα οποία μπορούν και αυτοί ακίνδυνα να παραβαίνουν.

+ο π.Γ.

Ρ ε ύ ματ α Ε λ π ί δ α ς

11

g 18 h

Στα παλιά χρόνια, οι βάρβαροι εισβολείς έρχονταν βίαια, απρόσκλητοι, για να κουρσέ-ψουν μια γη, που δεν του ανήκε.

Σήμερα, ο εισβολέας, αν εσύ δεν τον θέλεις, αν εσύ δεν του ανοίξεις την πόρτα της καρδιάς σου, από μόνος του είναι ανίσχυρος να εισβάλει και να σου λεηλατήσει τον πλούτο της ψυχής σου.

Πρόσεξε, όμως, γιατί οι σύγχρονοι “βάρβαροι” έχουν και αυτή μια άλλη “δύναμη”: Την καμουφλαρισμένη και απατηλή εμφάνισή τους μπροστά σου. Σου παρουσιάζονται ότι αυτοί είναι “οι μοντέρνες ιδέες”, “Η απελευθέρωση από τα ταμπού”. “Το προσωπικό σου δικαίωμα να μη δεσμεύεσαι από κανέναν και από τίποτα”. Κι έχοντας, ως δυνατό όπλο τους τα ηλεκτρονικά μέσα, μέσω αυτών, δίνουν τη μάχη τους, για να σε κερδίσουν.

Ε, λοιπόν χρειάζεται να’ χεις ξύπνιο μυαλό. Άγρυπνα μάτια, για να καταλάβεις έγκαιρα την επίθεσή τους και να αντισταθείς με σθένος και αποφασιστικότητα.

Μην κάνεις ποτέ το λάθος να ενδώσεις στο καμουφλάζ αυτό των σύγχρονων “βαρβάρων”.

(Πορεία”)

αιων ιότητας

Ψηφίδες

12

g 18 h

Οι πιο μεγάλοι άγιοι της Εκκλησίας χρησιμοποιούν ακόμη και ψεύτικη αμαρτωλότητα, για να κρύψουν την αρετή τους και όταν τους κατηγορουν για αμαρτίες που δεν έχουν διαπράξει, αποδέχονται τις κατηγορίες και ζητούν ταπεινά συγγνώμη από τους κατηγόρους τους, γιατί έχουν πολλή πίστη στην αγάπη και την παντοδυναμία του Θεού. (π. Φιλόθεος Φάρος)

* * * Όντα με τεράστια χέρια και φρικώδεις χαυλιόδοντες που

ξεπετιούνται από το στόμα σαν παράσιτα τσαλαπατούν επί δύο ώρες την αισθητική, την ώρα που η μπάσα φωνή του αφηγητή σού δίνει την εντύπωση ότι ακούς χαλασμένη κασέτα. Μένει να δούμε πόσοι από αυτούς τους θεατές θα ανατρέξουν στο παιχνίδι μετά την παρακολούθηση της ταινίας, όπως κάποτε ανέτρεχαν στο βιβλίο όσοι είχαν αγαπήσει την ταινία. (Γιάννης Ζουμπουλάκης, “Το Βήμα”)

λόγια

Kόρη μου,

Περνούμε τη ζωή μας προσπαθώντας ν'

απαλύνουμε τη μοναξιά.

Το πλησίασμα των άλλων δεν μας ελευθερώνει

απο την μοναξιά;

Τί λες;

13

αγάπης

g 18 h

Ανοιχτό Παράθυρο...

στον

κόσμο

Φυσικοθεραπεία λοιπόν.Υπάρχουν και διαλείμματα βεβαίως.Ένα πρωϊνό, μπαίνει ο ...- Περικλή, πώς με ανεκάλυψες;Φίλος. Συμφοιτητής στη Νομική!- Κάτι άκουσα για σένα. Το ερεύνησα. Και ήλθα να σε δω.- Μα δεν ήταν ανάγκη...- Αυτό είναι δικό μου θέμα.Επεκράτησε, στη σκέψη, η Θεσσαλονίκη. Το Ρωμαϊκό. Το

Εμπράγματο Δίκαιο.Μαραθώνιος κανονικός.Δέκα φορές εξετάσεις στο Ρωμαϊκό. Δεκαέξη στο

Εμπράγματο.Ήταν πολύ δύσκολη η αποστήθιση.Όταν άλλαξε η κυβέρνηση, μπήκε νέο σύστημα. Ασκήσεις

και θεωρία. Ήταν η δεκάτη έκτη τούτη η φορά.Πολύς χρόνος χρειάστηκε.Ο Θεός όμως βοήθησε.Είναι και το άλλο όμως. Τί χρειαζόταν η Νομική;Αυστηρά μιλώντας, τίποτε.Πόσες όμως περιπέτειες αντιμετωπίστηκαν εκεί;Σε πόσες περιπτώσεις χρειάστηκε να δώσει κανείς το

“παρών”;Θέμα στόχου λοιπόν; Κατάληξη; Ή διαδρομή;Απαντά, πολύ χαρακτηριστικά, ο Καβάφης.Ιθάκη λοιπόν; Ή Λαιστρυγόνες; Κύκλωπες; Κι οι τόσες οι

σειρήνες;Τι να πει κανείς;Όσο και να μετανιώνεις, τί κερδίζεις με τούτο;Και πάλι: “Δόξα τω Θεώ. Πάντων ένεκεν”.

17β14

g 15 h

Υπάρχουν νέα στοιχεία ( άλ- λα ενθαρρυντικά και άλλα ακό-μη πιο αποκαρδιωτικά) στο παγκόσμιο τοπίο της ενδοοικο- γενειακής βίας. Όπως το ότι εν έτει 1987 μόνον οι μισοί Αμερικανοί θεωρούσαν ότι είναι πάντα κατακριτέο να χτυπάς τη γυναίκα σου (άλλος είπε, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί και να θεωρούνταν ενδεδειγμένο να πάρεις τη “λούρίδα”), ενώ μια δεκαετία αργότερα ένα συντριπτικό 83% δήλωνε πεπει- σμένο ότι είναι πάντα ανεπίτρε-πτο να χτυπάς τη γυναίκα σου. Όπως το ότι η οικονομική κρίση δεν είναι απαραιτήτως καλός αγωγός της ενδοοικογενειακής βίας (σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και του Πανεπιστημί-ου του Μονάχου, η αύξηση της ανεργίας στους άνδρες σχετί-ζεται με μείωση των οικόσιτων κρουσμάτων βίας). Το ότι σήμε- ρα στην Κίνα ή στο Πακιστάν οι γυναίκες μπορούν πλέον να

διαδηλώνουν ενάντια σε κατα- δυναστευτικούς γάμους. Ότι όσον αφορά την Ευρώπη, στις σκανδιναβικές χώρες οι γυναίκες εμφανίζονται πολύ πιο έτοιμες να μιλήσουν ανοιχτά για τέτοια περιστατικά, εν αντιθέσει με τα θύματά στον σταθερά πιο ενοχικό Νότο. [...]

Όμως, τελικά, όσο και να αλλά -ζει, το τοπίο της οικόσιτης βίας μένει πάντα ίδιο. Τουλάχιστον, όσο αρνούμαστε πεισματικά να ακούσουμε τα ουρλιαχτά από τον επάνω όροφο.

(“Το Βήμα”)

* * *Τον αποκαλούσαν “τιτάνα

του underground”. Ο Τζόνας Μέκας που ξέφυγε από τους ναζί και κατέληξε στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, πέθανε πρις από λίγες μέρες σε ηλικία 95 ετών.

Είπε: “Μετά τα 27 αρχίζεις να σκέφτεσαι: Είναι σωστό αυτό; Μέχρι τότε σκέφτεσαι: Μωρέ, δεν με νοιάζει τίποτα”.

(“Τα Νέα”)

Διαπλεύσεις

g 16 h

ΣΑΒΒΑΤΟΝ

ΣΑΒΒΑΤΟΝ

ΣΑΒΒΑΤΟΝ

ΣΑΒΒΑΤΟΝ

g 17 h

Αποέναημερολόγιο

!"#$%: !&'µ()"#* / +,)-*.µ()$µ'/"*: 01µ23', 29-04-20104(5"#*: 38617(8$%: 486 cm 961:' ;<;5$&$)"*: 6' #-*81:-µ'!2-;$-/=/"* (/3,2$<: 210-6993130

>1?' ;5(-#": !+@A4!B4 0CDC+.

!"#$%&'! (\('& )*+ ,- ./,*0+ 10 *23 24..5-67-+; 895* :-5;/ 1-0 2<µ*/=2* >,;0 :5*09?*;-0 ,- @75*0+ .0- ;< A0-A01-2/- -B> ;< 2;0.µC BD4 E- B5D2B-E*/+ ,- 1-;*F92*0+ 0A7*+ µ7:50 ;< µ75- BD4 E- *;D0µ9?*2-0 ,- B-+ 2;<, B5G;< 2D4 B-5D42/-2< - 1-0 >:0 =+ 1-H*2µ7,D+ '-,/,- ID4µBD4H91<: 8G+ ,- .59J*0+ ;D A01> 2D4 F0FH/D... 1. $5=;*3*2-0 9;DµD ;<+ 1-;<.D5/-+ «A321DHD+ -,-.,G2;<+». 85D2B-E*/+ ,- 5/@*0+ ;D 9;DµD µ* ;- 1*/µ*,- 2D4. To 9;DµD µBD5*/ ,- 2* 24,A7*0 µ* L905D 1-;9 ;- 9HH- - -, JD69*0 . -4;9 BD4 .596*0+, */2-0 ok. 2. M69?*2-0 µ* ;D 9;DµD. N;4B072-0 1.HB. 3. (5/21*0+ 9HHD 9;DµD. O5*HC 1-JD35- >µ=+. P*+ B-,;D3 >;0 @*B75-2*+ ;D, A321DHD -,-.,G2;<. 4. Q0-F9?*0+ >,;0 7:*0 .5-6;*/* 2* *.:*05/A0D B*50.5-6C+, DA<.>, -BDµ,<µD,*3µ-;- 24..5-67=, 1.HB. 5. $,,D*/;-0, 7:*0+ A0-F92*0 ;D4+ 1H-201D3+. '9H02;- 1D,;*3*0+ ,- ;D4+ @*:92*0+ 1-0 */2-0 ;G5- 2;D4+ B5=;DBD50-1D3+ -µ*501-,D3+/9..HD4+ 24..5-6*/+. 6. (.-/,*0+ -B> ;D Internet. 7. L>F*0+ ;- ,;5-.1+. &0 beatnik µBD5*/ ,- 7.5-6-, µ-2;D45=µ7,D0, -HH9 C;-, D0 ;*H*4;-/D0. 8. Q*, -6<.*/2-0 2* 1-,7,-, ;<, 4B>E*2< (2;<, *5G;<2< «.596*0+ 1-;0;» -B-,;9+ B9,;- «µB-...»). 9. L9E*2-0 µ* ;0+ G5*+ 2;D .5-6*/D 2D4 :=5/+ Internet. 10. )7H*0+ B95-, µ- B95- BDH3 ,- .59J*0+ F0FH/D. 0- ;<, -15/F*0-, A*, 4B95:*0 ;/BD;* 2;D, 1>2µD BD4 ,- BDE*/+ B*5022>;*5D. $1;>+ -B> ;D, A321DHD -,-.,G2;<, ;D, DBD/D 7:*0+ @*B*592*0 1-0 A*, 2D4 19E*;-0/A*, 2* A0-F9?*0 B0-, -HH9 ;D F0FH/D BD4 .596*0+ */,-0 ;>2D 4B75D:D BD4 )! TO '$O!R#SM$# 8#L%! '#! '$%!!

6E0,>B=5D. !,;/2;D0:- 2*µ0,950- A0D5.-,G,D4, D 8DH4:G5D+ '*;-/:µ0D 1-0 ;D '015> 8DH4;*:,*/D. www.ekebi.gr - ;<H. 210 3248.341-2 www.metaixmio.gr - ;<H. 2113003.580 www.mikropolytexneio.gr - ;<H. 210 3252.998 TO !EFC C! +CB DGFC; !1DHD3E<2*+ 1-;9 .59µµ- ;0+ 24µFD4H7+ ;<+ '-,/,-+ ID4µBD4H91< 1-0 ;=, F0FH/=, BD4 @*1D19H02*+ 10 *B0;7HD4+ 1-;96*5*+ ,- DHD1H<5G2*0+ ;D B5G;D 2D4 24..5-601> A<µ0D35.<µ-. O0 ./,*;-0 -B> A= 1-0 B75-; Q3D *0A01D/ 2* 1-;*4E3,D4, 7;20 G2;* ,- µ<, 1-;-HC@*0+ ,- µD059?*0+ ;D 75.D 2D4 :750 µ* :750, *4*HB02;G,;-+ ,- B72*0 2;- :750- ;D4 1-;9HH<HD4 -,E5GBD4. !-)H/' 0$<)/I)*, !;#$3-;J% A)7*/-:µJ% 0I2<)$% 1. M;7H,*0+ <H*1;5D,019 C µ72= ;-:4A5Dµ*/D4 ;D 1*/µ*,D 1-0 µ0- B*5/H<J< ;D4. 2. O- 1*/µ*,- µD059?D,;-0 2* *B-..*Hµ-;/*+ -,-.,G2;*+ µ* ;D4+ DBD/D4+ 24,*5.9?*;-0 D *1AD;01>+ 1-0 FD<ED3, ;D, *1A>;< 2;<, B5G;< -@0DH>.<2< 19E* 75.D4. 8*5,9,* B*5/BD4 A3D µC,*+ .0- ,- B95*0+ µ0- B5G;< -B9,;<2<. 3. T;-, ;D 1*/µ*,D -@0DHD.<E*/ E*;019, ;D -,-H-µF9,*0 µ0- *2=;*501C Dµ9A- < DBD/- 15/,*0 ;D B>2D ;-0509?*0 2;0+ *B0HD.7+ 1-0 2;D B5>.5-µµ- ;D4 *1AD;01D3 D/1D4. 4. !, */,-0 ok, ;>;* @*10,9;* ;0+ 24?<;C2*0+, -BD6-2/?*;-0 D «$B0µ3E0D D;D >,Dµ- ;D4 5>AD4», &4µB75;D U1D, *1A>2*0+ $HH<,019 59µµ-;- :5>,D+ 71AD2<+ 1-0 ./,D,;-0 D0 B5G;*+ 24µ6=,/*+ 2:*;019 µ* *0FBK EFCL!B4,@BCMC4!! ((Aspectsof the novel , !.6. Forster, (;#J:(-% Penguin Books Ltd «Elmore's Leonard ten rules of writing , (;#J:(-% Weidenf e Id & Nicolson «. µI7-::* 31O/' , KJ)µ*/ 61-5(), (;#J:(-% +*:3*/-P3' «V ;7:,< ;<+ .5-6C+», W,;D, O27:D6, *1A>2*0+ 8-;91< «8*5/ 24..5-6C+», M;/F*, L0,.1, *1A>2*0+ Bell/N-5H7,01 $HH9+ «8G+ ,- .59J*;* 7,- µ4E02;>5<µ-», 8-;5/;20- N902µ0E, *1A>2*0+ 8-;91< «8G+ ,- .59J*0+», '-,/,- ID4µBD4H91<, *1A>2*0+ Intro Book 4!6BKCFBC N5C20µD 1-0 *BD01DADµ<;01> */,-0 ,- B-5-1DHD4EC2*0+ 1-0 µ*5019 2*µ0,950- A<µ0D45.01C+ .5-6C+. To «$5.-2;C50 ;D4 F0FH/D4» D5.-,G,*;-0 -B> ;D $L$(# ;- ;*H*4;-/- B7,;* :5>,0- 1-0 -BD21DB*/ 2;<, *B-6C 1-0 ;<, *,;536<2< µ* ;< 24..5-601C A0-A01-2/-, 1-EG+ 1-0 2;< .,=50µ/- >HD4 ;D4 131HD4 *B-..*Hµ-;0G, BD4 2:*;/?D,;-0 µ* ;<, B-5-.=.C, 71AD2< 1-0 A0-1/,<2< ;D4 F0FH/D4. M4,;D,02;C+ */,-0 D 24..5-67-+ M;5-;C+ N-F0-59+, A0*4E4,;C+ ;D4 *5.-2;<5/D4 «Writing the novel» ;D4 8-,*B02;<µ/D4 ;D4 N95F-5,;. &0 ,7*+ -0;C2*0+ 4BDF9HHD,;-0 ;D

3$<% $)$,% :</()7*:"*%. 5. O7HD+, 2* 24,*5.-2/- B9,;- µ* 27,-, -,-H-µF9,D4, ;<, *B0µ7H*0- 1-0 ;< A0>5E=2< ;D4 1*0µ7,D4, ;< 2*H0ADBD/<2<, ;D *@G64HHD ;D4 1-0 ;<, B-5-.=.C ;D4 (*1;3B=2< 1-0 F0FH0DA*2/-), ;< A0-,DµC ;D4 1-0 ;7HD+ ;0+ -B-5-/;<;*+ *,75.*0*+ .0- ;<, B5DFDHC ;D4. !, A*, B*;3:*0 1-0 -4;> µB*+ 2;- www.mavra-provata.gr www.e-diora i .gr www.kalogera.gr www.liga -book .gr

www.clipnews.gr

!"#$%: !&'µ()"#* / +,)-*.µ()$µ'/"*: 01µ23', 29-04-20104(5"#*: 38617(8$%: 486 cm 961:' ;<;5$&$)"*: 6' #-*81:-µ'!2-;$-/=/"* (/3,2$<: 210-6993130

>1?' ;5(-#": !+@A4!B4 0CDC+.

!"#$%&'! (\('& )*+ ,- ./,*0+ 10 *23 24..5-67-+; 895* :-5;/ 1-0 2<µ*/=2* >,;0 :5*09?*;-0 ,- @75*0+ .0- ;< A0-A01-2/- -B> ;< 2;0.µC BD4 E- B5D2B-E*/+ ,- 1-;*F92*0+ 0A7*+ µ7:50 ;< µ75- BD4 E- *;D0µ9?*2-0 ,- B-+ 2;<, B5G;< 2D4 B-5D42/-2< - 1-0 >:0 =+ 1-H*2µ7,D+ '-,/,- ID4µBD4H91<: 8G+ ,- .59J*0+ ;D A01> 2D4 F0FH/D... 1. $5=;*3*2-0 9;DµD ;<+ 1-;<.D5/-+ «A321DHD+ -,-.,G2;<+». 85D2B-E*/+ ,- 5/@*0+ ;D 9;DµD µ* ;- 1*/µ*,- 2D4. To 9;DµD µBD5*/ ,- 2* 24,A7*0 µ* L905D 1-;9 ;- 9HH- - -, JD69*0 . -4;9 BD4 .596*0+, */2-0 ok. 2. M69?*2-0 µ* ;D 9;DµD. N;4B072-0 1.HB. 3. (5/21*0+ 9HHD 9;DµD. O5*HC 1-JD35- >µ=+. P*+ B-,;D3 >;0 @*B75-2*+ ;D, A321DHD -,-.,G2;<. 4. Q0-F9?*0+ >,;0 7:*0 .5-6;*/* 2* *.:*05/A0D B*50.5-6C+, DA<.>, -BDµ,<µD,*3µ-;- 24..5-67=, 1.HB. 5. $,,D*/;-0, 7:*0+ A0-F92*0 ;D4+ 1H-201D3+. '9H02;- 1D,;*3*0+ ,- ;D4+ @*:92*0+ 1-0 */2-0 ;G5- 2;D4+ B5=;DBD50-1D3+ -µ*501-,D3+/9..HD4+ 24..5-6*/+. 6. (.-/,*0+ -B> ;D Internet. 7. L>F*0+ ;- ,;5-.1+. &0 beatnik µBD5*/ ,- 7.5-6-, µ-2;D45=µ7,D0, -HH9 C;-, D0 ;*H*4;-/D0. 8. Q*, -6<.*/2-0 2* 1-,7,-, ;<, 4B>E*2< (2;<, *5G;<2< «.596*0+ 1-;0;» -B-,;9+ B9,;- «µB-...»). 9. L9E*2-0 µ* ;0+ G5*+ 2;D .5-6*/D 2D4 :=5/+ Internet. 10. )7H*0+ B95-, µ- B95- BDH3 ,- .59J*0+ F0FH/D. 0- ;<, -15/F*0-, A*, 4B95:*0 ;/BD;* 2;D, 1>2µD BD4 ,- BDE*/+ B*5022>;*5D. $1;>+ -B> ;D, A321DHD -,-.,G2;<, ;D, DBD/D 7:*0+ @*B*592*0 1-0 A*, 2D4 19E*;-0/A*, 2* A0-F9?*0 B0-, -HH9 ;D F0FH/D BD4 .596*0+ */,-0 ;>2D 4B75D:D BD4 )! TO '$O!R#SM$# 8#L%! '#! '$%!!

6E0,>B=5D. !,;/2;D0:- 2*µ0,950- A0D5.-,G,D4, D 8DH4:G5D+ '*;-/:µ0D 1-0 ;D '015> 8DH4;*:,*/D. www.ekebi.gr - ;<H. 210 3248.341-2 www.metaixmio.gr - ;<H. 2113003.580 www.mikropolytexneio.gr - ;<H. 210 3252.998 TO !EFC C! +CB DGFC; !1DHD3E<2*+ 1-;9 .59µµ- ;0+ 24µFD4H7+ ;<+ '-,/,-+ ID4µBD4H91< 1-0 ;=, F0FH/=, BD4 @*1D19H02*+ 10 *B0;7HD4+ 1-;96*5*+ ,- DHD1H<5G2*0+ ;D B5G;D 2D4 24..5-601> A<µ0D35.<µ-. O0 ./,*;-0 -B> A= 1-0 B75-; Q3D *0A01D/ 2* 1-;*4E3,D4, 7;20 G2;* ,- µ<, 1-;-HC@*0+ ,- µD059?*0+ ;D 75.D 2D4 :750 µ* :750, *4*HB02;G,;-+ ,- B72*0 2;- :750- ;D4 1-;9HH<HD4 -,E5GBD4. !-)H/' 0$<)/I)*, !;#$3-;J% A)7*/-:µJ% 0I2<)$% 1. M;7H,*0+ <H*1;5D,019 C µ72= ;-:4A5Dµ*/D4 ;D 1*/µ*,D 1-0 µ0- B*5/H<J< ;D4. 2. O- 1*/µ*,- µD059?D,;-0 2* *B-..*Hµ-;/*+ -,-.,G2;*+ µ* ;D4+ DBD/D4+ 24,*5.9?*;-0 D *1AD;01>+ 1-0 FD<ED3, ;D, *1A>;< 2;<, B5G;< -@0DH>.<2< 19E* 75.D4. 8*5,9,* B*5/BD4 A3D µC,*+ .0- ,- B95*0+ µ0- B5G;< -B9,;<2<. 3. T;-, ;D 1*/µ*,D -@0DHD.<E*/ E*;019, ;D -,-H-µF9,*0 µ0- *2=;*501C Dµ9A- < DBD/- 15/,*0 ;D B>2D ;-0509?*0 2;0+ *B0HD.7+ 1-0 2;D B5>.5-µµ- ;D4 *1AD;01D3 D/1D4. 4. !, */,-0 ok, ;>;* @*10,9;* ;0+ 24?<;C2*0+, -BD6-2/?*;-0 D «$B0µ3E0D D;D >,Dµ- ;D4 5>AD4», &4µB75;D U1D, *1A>2*0+ $HH<,019 59µµ-;- :5>,D+ 71AD2<+ 1-0 ./,D,;-0 D0 B5G;*+ 24µ6=,/*+ 2:*;019 µ* *0FBK EFCL!B4,@BCMC4!! ((Aspectsof the novel , !.6. Forster, (;#J:(-% Penguin Books Ltd «Elmore's Leonard ten rules of writing , (;#J:(-% Weidenf e Id & Nicolson «. µI7-::* 31O/' , KJ)µ*/ 61-5(), (;#J:(-% +*:3*/-P3' «V ;7:,< ;<+ .5-6C+», W,;D, O27:D6, *1A>2*0+ 8-;91< «8*5/ 24..5-6C+», M;/F*, L0,.1, *1A>2*0+ Bell/N-5H7,01 $HH9+ «8G+ ,- .59J*;* 7,- µ4E02;>5<µ-», 8-;5/;20- N902µ0E, *1A>2*0+ 8-;91< «8G+ ,- .59J*0+», '-,/,- ID4µBD4H91<, *1A>2*0+ Intro Book 4!6BKCFBC N5C20µD 1-0 *BD01DADµ<;01> */,-0 ,- B-5-1DHD4EC2*0+ 1-0 µ*5019 2*µ0,950- A<µ0D45.01C+ .5-6C+. To «$5.-2;C50 ;D4 F0FH/D4» D5.-,G,*;-0 -B> ;D $L$(# ;- ;*H*4;-/- B7,;* :5>,0- 1-0 -BD21DB*/ 2;<, *B-6C 1-0 ;<, *,;536<2< µ* ;< 24..5-601C A0-A01-2/-, 1-EG+ 1-0 2;< .,=50µ/- >HD4 ;D4 131HD4 *B-..*Hµ-;0G, BD4 2:*;/?D,;-0 µ* ;<, B-5-.=.C, 71AD2< 1-0 A0-1/,<2< ;D4 F0FH/D4. M4,;D,02;C+ */,-0 D 24..5-67-+ M;5-;C+ N-F0-59+, A0*4E4,;C+ ;D4 *5.-2;<5/D4 «Writing the novel» ;D4 8-,*B02;<µ/D4 ;D4 N95F-5,;. &0 ,7*+ -0;C2*0+ 4BDF9HHD,;-0 ;D

3$<% $)$,% :</()7*:"*%. 5. O7HD+, 2* 24,*5.-2/- B9,;- µ* 27,-, -,-H-µF9,D4, ;<, *B0µ7H*0- 1-0 ;< A0>5E=2< ;D4 1*0µ7,D4, ;< 2*H0ADBD/<2<, ;D *@G64HHD ;D4 1-0 ;<, B-5-.=.C ;D4 (*1;3B=2< 1-0 F0FH0DA*2/-), ;< A0-,DµC ;D4 1-0 ;7HD+ ;0+ -B-5-/;<;*+ *,75.*0*+ .0- ;<, B5DFDHC ;D4. !, A*, B*;3:*0 1-0 -4;> µB*+ 2;- www.mavra-provata.gr www.e-diora i .gr www.kalogera.gr www.liga -book .gr

www.clipnews.gr

Στο εθνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Αμερικής, ο πιο ψηλά αμειβόμενος και πιο πολύτιμος παίκτης, είναι ο πασαδόρος. Αυτός που οργανώνει και καθοδηγεί το παιχνίδι. Ο δεύτερος πιο πολύτιμος, είναι πολύ συχνά, ο αριστερός αμυντικός. Κι αυτό, γιατί ο πασαδόρος είναι συνήθως δεξιόχειρας. Και όταν η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του και οργανώνει το παιχνίδι, η αριστερή του πλευρά, μένει εκτεθειμένη σ’ αυτά που δεν βλέπει. Είναι η λεγόμενη «τυφλή του πλευρά». Και ο αμυντικός βρίσκεται εκεί και τον καλύπτει. Τον προστατεύει.

Αυτό που καθιστά μια ομάδα δυνατή, δεν είναι το πόσο καλοί είναι οι παίκτες, αλλά το πόσο συνεργάζονται μεταξύ τους. Το αν ο κάθε παίκτης προστατεύει και στηρίζει τους άλλους συμπαίκτες του. Σ’ αυτά που δεν μπορούν να δουν ή να προβλέψουν.

Αλίσια Λόπεζ-Χάρρισον. Ίνμα Πούιγκ. Άντρεα Σιμπλ. Ονόματα άγνωστα. Άνθρωποι αφανείς. Πέρα για πέρα όμως αληθινοί.

Η Αλίσια ήταν παντρεμένη με τον Τζον Νας, όταν αυτός διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια. Μέχρι το τέλος της ζωής του πάλευε με την ασθένεια. Με τη στήριξη της Αλίσια, όμως, κατάφερε και βρήκε τρόπο να διαχειρίζεται τα συμπτώματα που είχε. Ο Νας ανέπτυξε τη θεωρία παιγνίων, για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ. Η Αλίσια ήταν εκεί κατά την τελετή απονομής!

Ο Ραμόν Αρρόγιο διαγνώστηκε με κατά πλάκας σκλήρυνση. Το σώμα του άρχισε σιγά σιγά να αδρανεί. Του είχαν πει, πως δεν θα μπορούσε ούτε 100 μέτρα να περπατήσει. Με σκληρές προπονήσεις που διήρκεσαν χρόνια, και μετά από κάποιες υποτροπές, οι οποίες τον ανάγκασαν να αρχίσει από την αρχή

Πέμπτη, 5.12.2019

g 18 h

g 18 h19

την προσπάθεια, συμμετείχε στο τρίαθλο «iron man». 3,86 χλμ κολύμβηση, 180 χλμ ποδηλασία, 42 χλμ τρέξιμο. Σε 17 ώρες! Η Ίνμα ήταν αυτή που τον κάλυπτε στα «τυφλά σημεία» καθ’ όλη τη διάρκεια των προπονήσεών του. Μα κυρίως, που τον περίμενε στον τερματισμό!

Ο Ματ Χέϊγκ υπέφερε χρόνια ολόκληρα με βαριάς μορφής κατάθλιψη, σε συνδυασμό με κρίσεις πανικού. Λόγω αυτού του συνδυασμού, αρκετές ήταν οι φορές που σκέφτηκε να θέσει τέρμα στη ζωή του. Η Άντρεα στεκόταν πλάι του, μέχρι ο ίδιος να καταφέρει να βγει από το σκοτάδι αυτό. Ο Ματ είναι τώρα συγγραφέας βιβλίων, μέσα από τα οποία στηρίζει ανθρώπους που παλεύουν κι αυτοί με ψυχικές ασθένειες, έχοντας πάντα στο πλάι του την Άντρεα.

Ο Αριστερός Αμυντικός. Ή αλλιώς το Υποστηρικτικό Δίκτυο. Αυτός ή αυτοί που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, και να αλλάξουν την ποιότητα ζωής κάποιου ανθρώπου. Και δεν είναι καθόλου εύκολη η «δουλειά» του αμυντικού. Χρειάζεται να παρατηρεί και να προβλέπει. Να δρα και να αντιδρά. Να έχει αντοχές και κυρίως ψυχική ανθεκτικότητα. Στη ματαίωση. Στην απογοήτευση.

Γονείς που στηρίζουν τα παιδιά τους. Παιδιά που στηρίζουν τους γονείς τους. Σύζυγοι που παλεύουν μαζί. Αδέλφια, φίλοι, συνάδελφοι, που ο ένας στηρίζει τον άλλο. Που ο ένας καλύπτει τα νώτα του άλλου. Σαν μια ομάδα. Συμπαίκτες στον ίδιο αγώνα. Στα πιο μεγάλα. Ή στα πιο μικρά. Στα δύσκολα. Αλλά και στα όμορφα!

Αριστερός Αμυντικός. Το να ξέρεις, πως στον αγώνα που δίνεις, δεν είσαι μόνος! Πως υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύεσαι. Βλέπει αυτά που εσύ δεν μπορείς να δεις. Βλέπει την αδυναμία σου και παρ’ όλα αυτά πιστεύει στις δυνατότητές σου. Και είναι εκεί! Δίνοντάς σου την αναγκαία στήριξη! Χωρίς όμως να σε ακυρώνει, κάνοντας τον αγώνα για σένα.

Κι αν κάποια στιγμή χρειαστεί να αλλάξουν οι θέσεις δράσης, το ίδιο θα κάνεις και εσύ! Γιατί είστε ομάδα! E. K.

g 18 h

Πυρσός 03

ΨΗΛΑΦΗΣΕΙΣ

Το Συμπέρασμα

Ρυάκια

Λευκωσία 5.1.2020Αγαπητέ μου Τάκη, Ένας φιλόσοφος του προηγούμενου αιώνα είχε πει

χαρακτηριστικά: “Όλα είναι καινούργια μέσα στο Χριστό”.Μέσα στο Χριστό. Μέσα στην Εκκλησία Του, ο άνθρωπος

στέκει διαφορετικά απέναντι σε βασικά θέματα της ζωής του. Τηρεί και κρατεί μια νέα στάση απέναντι στον κόσμο. Αντίκρυ στο πρόβλημα του προορισμού του. Της προέλευσής του. Απέναντι στο χρέος.

Προσέχουμε, πως στα γεγονότα των ημερών τούτων παρατηρείται μια ολοκληρωτική κατάλυση της αλαζονείας.

Ο μικρός Ιησούς υψώνει ανάμεσα στους αιώνες ένα ορόσημο τεράστιο. Χωρίζει εποχές. Αλλάζει τον βηματισμό της Ιστορίας. Πώς; Ναι. Όχι με τη δύναμη. Μα με την αδυναμία. Όχι με την οίηση. Μα με την ταπεινοφροσύνη. Με της καρδιάς και του νου την απλότητα. Και όχι τη σοφία.

Ο Χριστός προικίζει τον άνθρωπο, με τον ερχομό Του, με μια δεύτερη όραση. Στρέφει την προσοχή Του προς το απόλυτο. Προς το Θείο. Ταυτόχρονα δίνει τη σωστή σημασία και το νόημα προς κάποιες έννοιες ασαφείς μέχρι τότε που ήλθε Εκείνος.

Ο Χριστός βεβαιώνει τον άνθρωπο, πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ευτυχεί μόνος του. Τον βεβαιώνει ακόμη, πως η σωτηρία του βρίσκεται μέσα στον άλλο. Στον γείτονα.

Δύσκολο αγώνισμα τούτο. Δεν είναι αρκετή πια η αρτίωσή μας και μόνη. Με την αγάπη μου,

a.G.

20

στην έρημο

g 18 h

Είμασ τ ε . . ....στο 1995 και πριν 50 χρόνια, το 1945,

τελείωνει ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος. Το τί μακελειό έγινε τότε! Δεν λέγεται. Μπορούμε να πούμε ότι αυτό έγινε ερήμην του Θεού; Μπορούμε να πούμε ότι, να, ξέφυγε από τον έλεγχο του Θεού, και έγιναν τα κακά που έγιναν; Άφησε ο Θεός να γίνουν. Οι άνθρωποι τα’ κάναν, άλλα άφησε ο Θεός να γίνουν. Και γω πιστεύω ακράδαντα ότι, όταν θα πάμε στον ουρανό, αν μας αξιώσει ο Θεός να πάμε εκεί που είναι οι σεσωσμένοι, θα βρούμε πολλούς που θα μας πουν ότι “εγώ είμαι εδώ μέσα στον παράδεισο, σώθηκα τελικά, διότι έγινε εκείνος ο φοβερός πόλεμος, και πέρασα πολλά δεινά σ’ εκείνον τον πόλεμο”.

Άλλος θα μας πει ότι ήταν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.

Άλλος ότι κινδύνευσε επανειλημμένως να θανατω-θεί.

Άλλος ότι πέρασε ώρες, ημέρες, μήνες κάτω από φόβο και δυσκολίες κλπ. Και αυτά όλα συνετέλεσαν να σωθούν και να’ ναι στον παράδεισο.

Έτσι λοιπόν στις ημέρες μας - αυτό το λέω πρώτη φορά ίσως έτσι, και εγώ, ας πούμε, το συνειδητοποιώ σήμερα λίγο περισσότερο από άλλες φορές- πιστεύω ότι ο Θεός οικονόμησε να είναι σε έξαρση οι ψυχοπαθολογικές καταστάσεις. Το βλέπω στην πράξη και το έχω πει σε άρκετούς μέχρι σήμερα, που ζορίζονται πάρα πολύ από τέτοιες καταστάσεις. (π. Συμεών Κραγιόπουλος)

21

Σ

Κ

Α

Β

Ο

Ν

Τ

Α

Σ

Σ

Κ

Α

Β

Ο

Ν

Τ

Α

Σ

g 18 h

O εν τω μεταξύ χρόνος έχει παύσει πλέον να μετράει την απουσία Του. Έγινε “καιρός” του “παρηλλαγμένου” του προσώπου Του. Χρόνος μιας παρουσίας άλλης· απτής, βεβαιωμένης, γνώριμης, που είχε ήδη εισβάλει στη ζωή αυτή από τότε. Τα χρόνια της επίγειας βιωτικής του· “και αι χείρες ημών εψηλάφησαν...”.

Όσοι τον ζήσανε στις ανθρώπινες στιγμές του, πίσω από τα ελλειπτικά και αποσπασματικά σχήματα και μέτρα της εφήμερης ζωής μας, είδαν το σημάδι εκείνο που ξεπερνάει τον χρόνο. Την αγάπη να νικάει τον θάνατο. “Κραταιά ως θάνατος η αγάπη...”.

Και όσοι, τώρα εμμένουν σ’ αυτή την πιστότητα, αξιώνονται το πέρασμα προς την ωριμότητα της αγάπης που, στραμμένη στα ερχόμενα, στο έσχατο τέλος, το αιώνιο, προμηνύει το πλήρωμα. Και δοκιμάζουν την ειρήνευση, την αφοβία, μπροστά στο μεσότοιχο που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο. Έχει πια γαληνέψει. Έγινε διάφανο, φιλικό. Το νόημά του μυσταγωγικό.

Μέσα στον ορυμαγδό της καθημερινής πάλης, τους απελπισμούς και τις μυριάδες περιτειχισμένες μοναξιές, που διαρκώς αναπαράγουν άτομα ασάλευτα και μονόλογα, η παρουσία του τώρα δίνει στην καθημερινότητα το βάρος της προσευχής. Και περνώντας μέσα από το μυστήριο του “κόκκου του σίτου”, όπου βαθειά στο χώμα συντελείται η βλάστηση του σπόρου, γίνεται “σημείο” για ότι θα έρθει.

“ότι το αρνίον το ανα μέσον του θρόνου ποιμανεί αυτούς, και οδηγήσει αυτούς επι ζωής πηγάς υδάτων, και εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον εκ των οφθαλμών αυτών” (Αποκ.ζ’17).

Αθηνά Φλωρδέλλη

Διέξοδοι

Για τον Χρυσόστομο...

22

g 18 h

Ακροβασία;

Από της ματαιότητας την οδό συχνά παρατηρείται

μια μετάπτωσή μας.

Οι αποτρόπαιοι εμείς ζητούμε την απαλλαγή

μας απ’ όποια ασθένεια. Όποια δυσκολία.

Δοκιμάσαμε ίσως στην κατάπτωση και την

αδυναμία μας ν’ ανορθωθούμε με τις δικές μας

δυνάμεις; Η αποτυχία άραγε μας

παραπέμπει στην Πηγή;

Αναζητούμε την άνωθεν βοήθεια;

Ο Χριστός κατέβηκε στη γη. Πήρε δούλου

μορφήν. Πρόσφερε τη θεραπεία στους πάσχοντες.

Λύσεις στα προβλήματά μας.

Δεν εμφανίστηκε σαν αστραπή. Που ξεσπά μέσα

από τα σύννεφα. Και κάνει τη γη να

τρέμει.

Δεν έπεσε στη γη σαν μετεωρίτης.

Δεν ανέβηκε στον αυτοκρατορικό της

Ιερουσαλήμ

θρόνο. Εκεί όπου επιτηρούσαν οι κοντόφθαλμοι

φαρισαίοι και γραμματείς. Καθώς κι άλλοι που

περιμένουν τον Μεσσία.

Εμείς; Ένα και μόνο: “Χριστέ, βοήθα”.

Η διαγωγή μας; Σύμφωνη με τις εντολές Του. Χωρίς

όποιο ρύπο στις καρδιές μας. Μα ό, τι αντίθετο.

ο περιθωριακός

23

Οδοιπορίες

g 18 h

To αγοράκι με την κούκλαΒρέθηκα σε ένα κατάστημα, στο διάδρομο με τα παιχνίδια.

Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε το οποίο κρατούσε μια κούκλα. Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του. Αναρωτήθηκα για ποιόν προοριζόταν αυτή η κούκλα. Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του: “Θεία μου, είσαι σίγουρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;” Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της: “ Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.” Έπειτα η θεία του, του ζήτησε να μείνει εκεί και να την περιμένει για λίγο, εκείνη έφυγε βιαστικά. Το αγοράκι κρατούσε ακομη στα χέρια του την κούκλα.

Τελικά, κατευθύνθηκα προς το παιδί και το ρώτησα σε ποιον ήθελε να δώσει την κούκλα. “Αυτή την κούκλα την ήθελε η αδερφή μου περισσότερο από καθετί για τα Χριστούγεννα. Ήταν σίγουρη ότι θα της την έφερνε ο Άϊ Βασίλης”. Του είπα τότε ότι μπορεί και να της την έφερνε, κι εκείνο μου είπε θλιμμένο: “ Όχι, ο Άϊ Βασίλης δεν μπορεί να πάει εκεί που είναι τώρα η αδερφή μου... Πρέπει να δώσω την κούκλα στη μαμά μου να της την πάει”. Τα μάτια του ήταν πολύ θλιμμένα ενώ έλεγε αυτά τα λόγια. “Πήγε να συνατήσει τον Χριστούλη. Ο μπαμπάς λέει ότι και η μαμά θα πάει να συναντήσει το Χριστούλη σε λιγάκι. Έτσι, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να πάρει την κούκλα μαζί της και να την πάει στην αδερφουλα μου”. Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει. Το αγοράκι σήκωσε το βλέμμα προς εμένα και μου είπε: “Είπα στον μπαμπά να πει στη μαμά να μη φύγει αμέσως. Ζήτησα να περιμένει μέχρι να γυρίσω από το μαγαζί.”

Μετά, μου έδειξε μια φωτογραφία που απεικόνιζε τον ίδιο μέσα στο κατάστημα να κρατάει την κούκλα, και μου είπε: “Θέλω η μα-μά να πάρει κι αυτή φωτογραφία μαζί της, για να μη με ξεχάσει.

24

Διαυγάσεις Οριακές

g 18 h

Την αγαπάω τη μαμά και δε θέλω να μ’ αφήσει, αλλά ο μπαμπάς λέει ότι πρέπει να πάει μαζί με την αδερφούλα μου”.

Χαμήλωσε το κεφάλι του κι έμεινε σιωπηλό. Έψαξα στην τσάντα μου κι έβγαλα χαρτονομίσματα. Το ρώτησα: “Τι λες; Να μετρήσουμε τα λεφτά σου μια τελευταία φορά για να σιγουρευτούμε;” “Εντάξει. Έριξα κάποια χρήματα μαζί με τα δικά του και αρχίσαμε το μέτρημα. Έφταναν για την κουκλα. Περίσσευαν κιόλας. Έπειτα ψιθύρισε “Ευχαριστώ, Χριστούλη, που μου έδωσες αρκετά λεφτά”.

Είπε: “Είχα ζητήσει από το Χριστούλη να κάνει να έχω αρκετά λεφτά, για ν΄ αγοράσω την κούκλα και η μαμά μου να μπορεί να την πάει στην αδερφούλα μου. Εκείνος άκουσε την προσευχή μου. Ήθελα και ένα λευκό τριαντάφυλλο για τη μαμά, όμως δεν τόλμησα να του το ζητήσω. Εκείνος μου έδωσε αρκετά λεφτά για ν’ αγοράσω την κούκλα και το λευκό τριαντάφυλλο. Ξέρετε, αρέσουν πολύ τα λευκά τριαντάφυλλα στη μαμά...”.

Η θεία ξαναγύρισε, κι έγω απομακρύνθηκα σπρώχνοντας ο καροτσάκι μου. Τέλειωνα τα ψώνια μου με ένα συναίσθημα εντελώς διαφορετικό από ότι όταν τα άρχιζα. Δεν μπορούσα να βγάλω απ’ το μυαλό μου το αγοράκι. Μετά θυμήθηκα άρθρο στην εφημερίδα, λίγες μέρες πριν, που μιλούσε για έναν οδηγό σε κατάσταση μέθης που είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε μια νεαρή γυναίκα με την κόρη της. Το κοριτσάκι είχε πεθάνει ακαριαία και η μητέρα ήταν σοβαρά τραυματισμένη. Η οικογένεια έπρεπε να αποφασίσει, εάν θα της εδιέκοπταν την αναπευστική στήριξη.... Να ήταν άραγε η οικογένεια του μικρού αγοριού;

Δυο μέρες μετά, διάβασα στην εφημερίδα ότι η νεαρή γυναίκα ήταν νεκρή. Δεν μπόρεσα να μην πάω ν’ αγοράσω ένα μπουκέτο λευκά τραντάφυλλα και να βρεθώ στην αίθουσα στη σορό της.

Ήταν εκεί και κρατούσε ένα όμορφο λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι της, μαζί με μια κούκλα και τη φωτογραφία του μικρού αγοριού.

Έφυγα κλαίγοντας και με την αίσθηση ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Η αγάπη που είχε αυτό το αγοράκι για την μαμά του και την αδελφή του ήταν τόσο μεγάλη, και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μεθυσμένος οδηγός του τα πήρε όλα μακριά...

(πηγή: ahdoni.wordpress.com)

25

g 18 h26

ΑνεβαίνονταςEμπιστοσύνη

Η ελευθερία από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα

[π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, εκδ. Αρμός]

Εμπιστοσύνη! Μια λέξη που κρύβει πολλή θεολογία. Υπάρχει άραγε πιστός που δεν θέλει να εμπιστευτεί τον Θεό Πατέρα; Υπάρχει άνθρωπος που δεν ονειρεύεται την ηρεμία και τη γαλήνη που φέρνει στην ταλαιπωρημένη ανθρώπινη ψυχή η εμπιστοσύνη στον Θεό; Έχουμε, λοιπόν, έναν Πατέρα που είναι αποδεδειγμένα Θεός! Έχουμε και τη γνώση ότι μόνο Εκείνος μπορεί και θέλει να μας σώσει.

Τότε γιατί είμαστε ακόμα δυστυχισμένοι; «Ο ναρκισσιστικός εαυτός μας θέλει όλα να τα ελέγχει. Ζητά να

βλέπει τα δικά του σχέδια και προγραμματισμούς να ενσαρκώνονται στη ζωή. Κάθε φορά που αυτό δεν συμβαίνει, απογοητεύεται και αρνείται το Θεό», γράφει ο π. Χαράλαμπος. Γίνεται, έτσι, ξεκάθαρο ότι εμείς οι ίδιοι απομακρυνόμαστε από την ευτυχία μας. Εμείς οι ίδιοι στεκόμαστε εμπόδιο στην πνευματική μας πρόοδο, στη δική μας σωτηρία.

Η θνητότητα του ανθρώπου, το γεγονός ότι είναι κτιστός, του δημιουργεί ανασφάλεια, η οποία τον ωθεί να θέλει τον έλεγχο πάνω σε όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις. «Ο φόβος και το άγχος του θανάτου είναι κεκαλυμμένα, δηλαδή λειτουργούν με προσωπεία μέσα στην καθημερινότητα του ανθρώπου. […] Ο άνθρωπος, για να ελέγξει αυτό το άγχος του θανάτου προσπαθεί […] να δημιουργήσει μια αθανασία μέσα από τον έλεγχο των πραγμάτων. Με αναφορά «στην εξουσία, στο χρήμα, στη δύναμη, στη γοητεία, στον πανσεξουαλισμό και σε άλλα διάφορα, θέλει να νιώσει κυρίαρχος επί της ζωής η οποία τον φοβίζει. Μια κυριαρχία εύθραυστη και θνητή.»

Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε; Ας προβληματιστούμε!Ε.Α.

. . .ζωής

ΡΑΝΙΔΕΣΡΑΝΙΔΕΣΗ ΠΙΟ...

... φοβερή κι η πιο ανεξιχνίαστη δύναμη στον κόσμο είναι ο Χρόνος, ο Καιρός. Καλά - καλά τι είναι αυτή η δύναμη δεν το ξέρει κανένας, κι’ όσοι θελήσανε να την προσδιορίσουνε, μάταια πασκίσανε. Το μυστήριο του Χρόνου απόμεινε ακατανόητο, κι ας φαίνεται τόσο φυσικός αυτός ο Χρόνος.

Τον ίδιο τον Χρόνο δε μπορούμε να τον καταλάβουμε τί είναι, αλλά τον νοιώθουμε μοναχά από την ενέργεια που κάνει, από τα σημάδια που αφήνει απάνω στην πλάση.

Η μυστηριώδης πνοή του όλα τ’ αλλάζει. Δεν απομένει τίποτα σταθερό, ακόμα κι΄ όσα φαίνονται σταθερά κι αιώνια.

Μιά αδιάκοπη κίνηση στροφογυρίζει όλα τα πάντα, μέρα νύχτα, κι’ αυτή την άπιαστη και κρυφή κίνηση δε μπορεί να τη σταματήση καμμιά δύναμη.

Τούτο το πράγμα που το λένε Χρόνο, το έχουμε συνηθίσει, είμαστε εξοικειωμένοι μαζί του, αλλιώς θα μας έπιανε τρόμος, αν είμαστε σε θέση να νοιώσουμε καλά τι είναι και τι κάνει... δουλεύει μέρα-νύχτα, κι όλα τ’ άλλαζει με μια καταχθόνια δύναμη, άπιαστος, αόρατος, ανάκουστος, τόσο, που να τον ξεχνά κανένας και να θαρρή πως δεν υπάρχει, αυτός που είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει και που δεν μπορεί η διάνοιά μας, με κανέναν τρόπο, να καταλάβη πως κάποτε δεν θα υπάρχη, πως θα καταστραφή, πως θα λείψη. Πώς, αφού αυτό το “κάποτε” είναι ο ίδιος ο Χρόνος; Πώς μπορεί να φαντασθή κανένας, πως κάποτε θα πάψη να υπάρχη αυτό το ίδιο το κάποτε;

Αν λείψη ο Χρόνος, θα λείψουνε όλα, τα πάντα. Αυτός τα γεννά κι αυτός πάλι τα λειώνει, τα κάνει θρύψαλα, και τα εξαφανίζει.

(Φώτης Κόντογλου)

g 27 h

g 18 h

Βεβαιώσεις

Η λάμψη

Όσοι περνούν ακέραιοι,χωρίς να βγάζουν από πουθενά καπνό- δεν είναι αδερφοί μου.

Μονάχα όποιος καίγεταιδίνει στους άλλους την ωραία λάμψη- και το σκοτάδι είναι βαθύχρειάζονται φωτιές. Λένας Παππά

28

Δύο - Μύρια

Δύο σπουργίτιατραγουδούντην ευτυχία τους πάνω σ’ ένα κλαδίΔύο περιστέριαφτιάξαν φωλιά ειρήνηςπάνω σ’ ένα παλιό κανόνι,Δύο άνθρωποι πέφτουνγια την Πατρίδακαι την Θρησκεία τους.Μύρια αγγελούδιατους καλωσορίζουν στην αιώνια βασιλεία Του. Αικατερίνη Παπατέγου

g 18 h

Ρωγμές...

29

Γεγονός είναι πως ο άνθρωπος στην αρχή, την πρώτη εκείνη περίοδο ήταν διαφορετικός· ήταν νέος, καινούριος, καθαρός. Αλλά έπεσε· αμάρτησε και επάλιωσε. Η υπόλοιπη ζωή του ανθρώπινου γένους τυλίχτηκε στο ζόφο της αμαρτίας. Κι από τότε όλοι μας υποφέρουμε κάτω από το ζυγό της, δούλοι της.

Πολλές φορές επιμένουμε πως υπηρετούμε το Χριστό, ενώ στην πραγματικότητα λιβανίζουμε το Σατανά. Ξεγελούμε τους άλλους, ίσως κάποτε και τον εαυτό μας.

Όλοι αναγνωρίζουμε το κάλλος το πνευματικό του Χριστιανισμού, χωρίς να τολμήσουμε να τον πλησιάσουμε.

Η εποχή μας όμως τ’ απαιτεί. Ανερμάτιστοι δε στέκονται στην κοινωνία μας σήμερα. Ή επιπλέουν ή βυθίζονται.

Εμείς λοιπόν πρέπει να ρίξουμε έρμα, στήριγμα, θεμέλιο. Κι όλοι ξέρουμε, πως το μόνο στερεό είναι ο ίδιος ο Χριστός. Σ’ Αυτόν λοιπόν να έλθουμε. Βεβαίως χρειάζεται προσπάθεια.

Το να γίνουμε του Χριστού, σημαίνει πως πρέπει να θελήσουμε να βγάλουμε από μέσα μας το δαιμόνιο της αμαρτίας. Και το δαιμόνιο τούτο - το ξέρουμε - δε βγαίνει “ει μη εν προσευχή και νηστεία”.

Θέληση χρειάζεται. Προσευχή και νηστεία. Κι όταν υπάρχουν τούτα, τότε κατακτήθηκαν και τ’ άλλα, τα πάντα. Σ’ αυτά λοιπόν θα πρέπει να είμαστε στραμμένοι. Βεβαίως θ’ απαιτηθεί προσπάθεια πολλή.

Ο αγώνας να πλάσουμε τ’ αύριο πιο καλό από το χτες, είναι δύσκολος. Απαιτεί προσπάθεια και θυσίες. Και καιρός βέβαια χρειάζεται.

Η ανακαίνιση του εαυτού μας δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται πολλή πάλη κι αγώνας, ώσπου να φτάσουμε στο τέρμα. Με τη διαφορά, πως εκεί θα μας περιμένει κάποιος.

Θα μας περιμένει ο Θεός. Ας ετοιμαστούμε λοιπόν για τούτη τη συνάντηση. ρ-ς

Ένας πατέρας γυρίζει από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος. Τον περιμένει στην πόρτα ο πεντάχρονος γιος του.

- Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια ώρα, που εργάζεσαι;- Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά, απαντά θυμωμένος ο πατέρας.- Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ, πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;- Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 50 ευρώ την ώρα.-Ωχ! αναστέναξε ο μικρός, και πρόσθεσε: «Μπορείς να μου δανείσεις 25 ευρώ;»- Εάν ο λόγος που ρώτησες είναι να δανειστείς κάποια χρήματα, για ν’ αγοράσεις

ένα ανόητο παιχνίδι, τότε να πας κατευθείαν στο κρεβάτι σου.Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του.Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού. Νευρίαζε όλο και

περισσότερο. Ύστερα από μια περίπου ώρα ηρέμησε. «Ίσως είναι κάτι, που πρέπει πραγματικά

ν’ αγοράσει ο μικρός με τα 25 ευρώ. Και δε ζητάει χρήματα πολύ συχνά». Ανέβηκε στο δωμάτιο του παιδιού. - Κοιμάσαι, γιε μου; ρώτησε.- Όχι, απάντησε το αγόρι.- Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια μεγάλη

μέρα και έβγαλα την κούρασή μου σε σένα. Εδώ είναι τα 25 ευρώ.Το παιδί έτρεξε κατευθείαν επάνω του χαμογελώντας. «Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά»! Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα

χαρτονομίσματα.Ο πατέρας, μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, νευριάζει.Το μικρό παιδί μετράει τα χρήματά του και κοιτάζει το μπαμπά του. - Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα, εφόσον έχεις ήδη μερικά;- Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω. Απαντά εκείνο. Και συνεχίζει:

«Μπαμπά, έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ, έλα αύριο νωρίς στο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί».

Ο πατέρας ένιωσε συντετριμμένος. Αγκάλιασε το μικρό γιο του και ικέτευσε να τον συγχωρέσει.

Βρισκόμαστε στον καινούργιο χρόνο. Ας πάρουμε μια σημαντική απόφαση. Να τον αφιερώσουμε στα παιδιά μας. Μας έχουν τόση ανάγκη.

Ας κάμουμε τα πρόσωπά τους να χαμογελούν. ΔΔ

Να χαμογελούν

οραματαονειρικα

g 30 h

Ε ξ ο μ ο λ ο γ ή σ ε ι ςΓίνονται μετά από συνεννόηση με τον π. Γεώργιο (22435772),

τον π. Μιχαήλ (99883799) και τον π. Κυριάκο (99441025).

Υ π ε ν θ υ μ ί σ ε ι ς :

1.

2.

3.

4.

Καθημερινά οι πατέρες της Εκκλησίας βρίσκονται στο γραφείο του μεγάλου Ναού μεταξύ 3:30 - 5:30 μ.μ. για εξυπηρέτηση του κοινού. Τηλέφωνο:22432401 (π. Μιχαήλ 99883799, π. Κυριάκος 99441025 και π. Λαυρέντιος 96457111).Η Εκκλησία παραμένει ανοιχτή μεταξύ 7:00-11:00 π.μ. και 3:30 - 5:30 μ.μ. καθημερινά. Για περισσότερες πληροφορίες αποταθήτε στα τηλέφωνα της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, (22459760, 22459763), από τις 7:30 π.μ. - 5:30 μ.μ. καθημερινά.Την Κυριακή 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Φώτων γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου.Την Παρασκευή, 24/1/2020, (8:30 μ.μ.) θα γίνει αγρυπνία στο Μικρό Ναό.

Όταν ο Στρατηγός Ντε Γκωλ ήταν πρόεδρος της Γαλλίας, τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του πλήρωναν τα τηλεφωνήματά τους από την τσέπη τους.Κάποιοι άλλοι;Α, ναι. "Μη θίγε..." Ούτις

“ΠΥΡΣΟΣ” Περιοδική Έκδοση Πνευματικής Μαρτυρίας l Εκδίδεται από την “Ομάδα των 12” l

Περίοδος Δ΄ l Αρ. τ. 133 l Ιανουάριος 2020 l Υπεύθυνος: Πρωτ. Γεώργιος Αντωνίου l Οι συνεργάτες έχουν την ευθύνη των απόψεών τους. l Διανέμεται δωρεάν l Συνδρομή προαιρετική. l

Τηλέφωνο: +357 22459760 l Φαξ: +357 22437746 l Διεύθυνση: Τ.Θ. 29115, (1621), Λευκωσία l

Email: inpanayiasev@cytanet.com.cy l Website: www.panagiapalouriotissa.com l Εκτύπωση: Τυπογραφεία “Γαλαξίας” λτδ, Τηλ.: 22433520, Λευκωσία

Καταβυθισεισ

g 31 h

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020 l ΤΕΥΧΟΣ 133 l

ΠΕΡΙΟΔΙΚΗΕΚΔΟΣΗΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣΠΑΝΑΓΙΑΣΠΑΛΟΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ

ISBN 1012-2613