ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΟΡΟΝΤΟ (ΚΑΝΑΔΑ) • 86 Overlea Blvd (1 Patriarch Bartholomew Way) Toronto, Ontario M4H 1C6 • ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018 • Νο. 343

“Αἱ μέν οὖν ἐκκλησίαι εἶχον εἰρήνην οἰκοδομούμεναι καί πορευόμεναι τῶ φόβω τοῦ Κυρίου καί τῆ παρακλήσει τοῦ Ἁγ. Πνεύματος ἐπλη-θύνοντο”.

Πράξ θ’, 31

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1983ORTHODOX WAY

ΣΥΝ. ΣΕΛ. 4

ΣΥΝ. ΣΕΛΙΔΑ 4

Και πάλιν και πολλάκις Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.Όπως γνωρίζετε χριστιανοί μου, όπως το βλέπετε και όπως το βιώνετε, τη Μεγάλη Σαρακοστή

και κάθε Παρασκευή, ψάλλονται στην Εκκλησία μας οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Είναι μια από τις ωραιότερες ακολουθίες και συγχρόνως μια από τις καλύτερες προσευχές.

Οι Χαιρετισμοί συνδέονται πάντοτε και με το Μικρό Απόδειπνο.

χαιρε νυμφη Ανυμφευτε!

Ελληνορθόδοξη παιδεία και ειλικρίνειαΜητροπολίτη Σωτηρίου

Βρισκόμαστε στον Καναδά. Εχουμε ιστορία περισσότερο από ένα αιώνα. Φύγαμε από την πατρίδα μας, την αιώνια Ελλάδα, με πολλά ιδανικά. Υποσχεθήκαμε να κρατήσουμε την ελληνικότητά μας, αλλά και την ορθόδοξη πίστη μας. Είναι καιρός με ειλικρίνεια να μελετήσουμε το θέμα αυτό και να απαντήσουμε τίμια.

Οι πρωτοπόροι, κατά κανόνα τήρησαν τις υποσχέσεις τους. Είχαν στο νου τους την ευχή της μάνας, αλλά και την κατάρα. «Μ’ αν την πατρίδα απαρνηθείς που την λατρεύουν όλοι, να ‘ναι η ζωή σου όπου κι αν πας, αγκάθια και τριβόλοι».

Τι συνέβη όμως στο διάβα της ζωής στην περίοδο εκατό και πλέον χρόνων ιστορίας του Ελληνισμού στον Καναδά;

Δυστυχώς, τα ήθη και τα έθιμα στην πατρίδα την Ελλάδα χαλάρωσαν. Πολλοί, αν δεν εγκατέλειψαν την ορθόδοξη πίστη τους, δεν την ζουν στην καθημερινή τους ζωή. Δεν την θεωρούν οδό σωτηρίας. Μερικοί δεν πιστεύουν καν στην μετά θάνατο ζωή. Δυστυχώς, οι νεώτεροι μετανάστες έφεραν αυτές τις ιδέες μαζί τους.

Για να διατηρηθεί η ελληνορθόδοξη ομογένεια στον Καναδά χρειάζεται ελληνορθόδοξη παιδεία. Ας δούμε με ειλικρίνεια τι έχουμε κάμει.

Οι πρωτοπόροι ίδρυσαν ημερήσια ελληνορθόδοξα σχολεία, παρά τις οικονομικές δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπιζαν. Παράδειγμα το ελληνορθόδοξο σχολείο του Μόντρεαλ, «Σωκράτης» που λειτουργεί από τις αρχές του 20ου αιώνα.

Σιγά, σιγά εγκατέλειψαν την ιδέα των ημερησίων ελληνορθοδόξων σχολείων και άρχισαν να έχουν απογευματινά ή σαββατιανά ελληνικά σχολεία. Αλλά, ας το παραδεχθούμε. Στα σχολεία αυτά δεν γίνεται σωστή δουλειά.

Μετά την δεκαετία του 1960 άρχισαν οι Ελληνες να επανέρχονται στην ίδρυση ημερησίων ελληνορθοδόξων σχολείων, αλλά όχι σε όλο τον Καναδά. Μόνο στο Μόντρεαλ και στο Τορόντο υπάρχουν ημερήσια ελληνορθόδοξα σχολεία, τα οποία κάμουν αρκετά καλή δουλειά.

Δεδομένου του ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ελληνορθόδοξη παιδεία, σαν ελληνική ομογένεια και σαν ελληνορθόδοξη πίστη, ας δούμε πόσο κάνουμε ο καθένας το καθήκον του. Ας ρωτήσουμε μερικές ερωτήσεις και ο καθένας ας απαντήσει μόνος του, αλλά με ειλικρίνεια και συνείδηση.

Ο Μητροπολίτης και οι ιερείς δίδουν τον καλύτερο εαυτό τους στην ελληνορθόδοξη παιδεία; Πόσο από τον καιρό τους δαπανούν για την ελληνορθόδοξη παιδεία και με πόση διάθεση και ζήλο; Οι Κοινότητές μας οι οποίες έχουν την ευθύνη της ελληνορθόδοξης παιδείας, πως εργάζονται; Υπάρχει σωστή και ενθουσιώδης συνεργασία μεταξύ ιερέως και διοικητικού συμβουλίου για το θέμα ελληνορθόδοξη παιδεία; Βάζει η Κοινότητα την ψυχή της στο θέμα της ελληνορθόδοξης παιδείας; Μήπως για τα μάτια έχουμε ένα απογευματινό ή σαββατιανό ελληνορθόδοξο σχολείο;

Ας περάσουμε στους γονείς. Πιστεύουν οι γονείς, ότι η ελληνορθόδοξη παιδεία είναι απαραίτητη για τα παιδιά τους; Καταλαβαίνουν, ότι χωρίς την ελληνορθόδοξη παιδεία θα πάψουν να είναι Έλληνες και ορθόδοξοι; Πόσο ενδιαφέρονται για την ελληνορθόδοξη παιδεία και πόσες προσπάθειες καταβάλλουν.

Τελικά, ας ελθουμε στο θέμα των διδασκάλων και διδασκαλισσών. Υπάρχουν σωστοί διδάσκαλοι και διδασκάλισσες για τα Ελληνικά στον Καναδά; Οι ελάχιστοι αποσπασμένοι δάσκαλοι και δασκάλες από την Ελλάδα κάνουν το καθήκον τους σωστά ή μήπως είναι εδώ για τον δεύτερο μισθό; Οι Κοινότητές μας προσλαμβάνουν δ α σ κ ά λ ο υ ς - δ α σ κ ά λ ε ς π ο υ πραγματικά πιστεύουν στην ελληνορθόδοξη παιδεία; Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στην ελληνορθόδοξη παιδεία; Μπορούν να συγκριθούν με τους δασκάλους και τις δασκάλες των καναδικών σχολείων; Τα παιδάκια -οι μαθητές- ζουν όλη τη μέρα στο καναδικό σχολείο, και όταν πηγαίνουν στο ελληνικό συγκρίνουν, θέλοντας ή μή θέλοντας. Τι βρίσκουν εκεί και τι σκέφτονται; Αυτά πρέπει να τα σκεφθούν οι διοικούντες τις Κοινότητες, οι ιερείς και όλοι μας.

Η σωστή διαπίστωση είναι, ότι έχουμε στον Καναδά ημερήσια ελληνορθόδοξα σχολεία και απογευματινά και σαββατιανά. Κοιτάζοντας όμως κατάματα την πραγματικότητα με τιμιότητα και ειλικρίνεια διαπιστώνουμε, ότι όλα τα ελληνικής καταγωγής παιδιά δεν είναι στα σχολεία μας γενικά. Η εργασία που γίνεται στα ημερήσια απογευματινά και σαββατιανά ελληνορθόδοξα σχολεία δεν είναι του βάθους που έπρεπε να είναι. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;

Να απογοητευθούμε; Οχι. Καλώ όλους σας να ανασκουμπω-θούμε. Από τον Μητροπολίτη μέχρι τους ιερείς, τα διοικητικά συμβούλια, τις επιτροπές ελληνικής παιδείας, τους δασκάλους και τους γονείς. Να καταλάβουμε ότι χωρίς ελληνορθόδοξη παιδεία δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να υπάρχουμε σαν ελληνορθόδοξη ομογένεια. Αφού το αντιληφθούμε αυτό, το διαπιστώσουμε και το χωνέψουμε, να αλλάξουμε πορεία. Να κάνουμε περισσότερα για την ελληνορθόδοξη παιδεία με τιμιότητα και ειλικρίνεια. Έτσι μόνο θα είμαστε άξιοι της ελληνορθόδοξης καταγωγής μας και της θαυμάσιας ιστορίας μας. Ετσι μόνο θα κρατηθούμε και θα μεγαλουργήσουμε σαν ελληνορθόδοξη ομογένεια. Καλώ τον εαυτό μου και όλους στις επάλξεις. Για τη νίκη στο θέμα ελληνορθόδοξη παιδεία.

PATRIARCHAL TORONTO ORTHODOX THEOLOGICAL ACADEMY

Η Βρετανική Κολομβία είναι η δυτικότερη επαρχία του Καναδά, επάνω στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε έκταση 7 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Απέχει από το Τορόντο πεντέμισι (5,5) ώρες με το αεροπλάνο. Έχει πέντε (5) ιεραποστολικές κοινότητες και τέσσερις (4) κανονικές, με μόνιμους ιερείς.

Ο Μητροπολίτης Σωτήριος τέλεσε Μ. Εσπερινό και Θ. Λειτουργία στον εορτάζοντα Ι.Ν. Υπαπαντής του Σωτήρος, Victoria. Συμμετείχαν στον Μ. Εσπερινό και Θ. Λειτουργία οι 4 ιερεις: ο π. Γ. Τόλιας, π. Κ. Καλτσίδης, π. Κ. Οικονόμου, π. Τ. Πράττας και ο διάκονος Δ. Vickery.

Προσήλθαν πολλοί ευλαβείς προσκυνητές από το Vancouver, Surrey, Nanaimo και άλλα μερη της Βρετανικής Κολομβίας.

Μεταξύ των επισήμων, ο Γενικός Πρόξενος Α. Ιωάννου.

Στο τέλος της Θείας Λε ιτουργίας , ο Μητροπολίτης Σωτήριος χειροθέτησε σε Άρχοντα- Προστάτη των Γραμμάτων, τον κ. Μ. Οικονόμου, πρώην πρόεδρο της Κοινότητας Victoria, ο οποίος

ΣΥΝ. ΣΕΛΙΔΑ 4

Μια εβδομάδα ο Μητροπολίτης Σωτήριος στη Βρετανική Κολομβία

Το Σάββατο 27 Ιανουαρίου, στον Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Montreal, ο Μητροπολίτης Σωτήριος χειροτόνησε Διάκονο τον Σπυρίδωνα Βούτο, αφού προηγουμένως είχε καρεί μοναχός και την επομένη -Κυριακή 28 Ιανουαρίου-, στον Ι.Ναό Αγ. Γεωργίου Mon-treal, τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο, βοηθούμενος από τον π. Ν. Μοστράτο και τον π. Δ. Αντωνόπουλο. On Saturday, January 27th, Metropolitan Sotirios or-dained at Evangelismos G.O. Church Spyridon Voutos to the Holy Diaconate. Before his ordination, he was ton-sured a monk. The following day - Sunday, January 28th - His Eminence ordained him a Presbyter at St. George G.O. Cathedral, assisted by the Very Rev. Fr. N. Mostratos and the Very Rev. Fr. D. Antonopoulos.

Χειροτονία Διακόνου και Πρεσβυτέρου

t

Στον εορτάζοντα Ι.Ν. Υπαπαντής στη Victoria, BC, ο Μητροπολίτης Σωτήριος χειροθέτησε σε Άρχοντα- Προστάτη των Γραμμάτων, τον κ. Μ. Οικονόμου, πρώην πρόεδρο της Κοινότητας Victoria

At the celebrating Holy Church of Ypapanti in Victoria, BC, Metro-

politan Sotirios invested as Archon “Protector of Greek Letters” Mr. M.

Economou, former president of the Victoria Community.

2 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΛΟΝΑΚΗΣ Διευθυντής Τμήματος Eλληνικής Παιδείας

Ι. Μητρόπολης Τορόντο (Καναδά) Εκπαιδευτικά θέματα

Metamorphosis Greek Orthodox SchoolΓράφει

η ΑΝΝΑ ΣΑΡΑΝΤΊΔΗ

«Οὗ δὲ τὸ Πνεῦμα Κυρίου,ἐκεῖ ἐλευθερία». (Β΄Κορ. 3,17)

“Where the Spirit of the Lord is, there is freedom”. (2 Cor. 3;17)

Την Δευτέρα 29 Ιανουρίου 2018, τελέστηκε στο σχολείο μας, Μ.

Εσπερινός για να τιμήσουμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών, με τη συμμετοχή του κλήρου Τορόντο και περιχώρων.

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018, πραγματοποιήθηκε λειτουργία και στη συνέχεια η σχολική μας γιορτή με ποιήματα και ομιλίες. Την ίδια μέρα έγινε η κοπή της βασιλόπιτας και η απονομή των πιστοποιητικών ελληνομάθειας στους 25 μαθητές-τριες που συμμετείχαν και επέτυχαν στον διαγωνισμό τον Μάιο του 2017. Συγχαρητήρια στην εκπαιδευτικό του ελληνικού μας προγράμματος κα Μ. Σιγάλα που προετοίμασε τα παιδιά για τις εξετάσεις. Επίσης ανακοινώθηκαν τα ονόματα των τριών επιτυχόντων στο διαγωνισμό με θέμα «Τι σημαίνει η Γέννηση του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού για σένα;», ο οποίος διοργανώθηκε από την Ιερή μας Μητρόπολη. Συγχαρητήρια στους μαθητές: Γιώργο Β, Κωνσταντίνο Π. και Βάγια Β.

Η επέκταση του σχολικού κτιρίου ολοκληρώθηκε τον περασμένο μήνα και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Ι. Δάγκωνα και κ. Τ. Μέλλες, άρχοντες του Πατριαρχείου, που επέβλεψαν και κατεύθυναν τα κατασκευαστικά έργα.

Συγχαρητήρια ανήκουν σ’ όλους τους γονείς και εκπαιδευτικούς που πασχίζουν για την Ελληνορθόδοξη αγωγή των παιδιών τους και τα οπλίζουν με αρετή, ευλάβεια, αγάπη και σεβασμό.

Ο μήνας Φεβρουάριος, από τον Δεκέμβριο του 1995, έχει καθιερωθεί ως μήνας αφιερωμένος στην ιστορία και την κουλτούρα των Αφρικανών της Β. Αμερικής ( Black History Month) για να αναγνωρίζουμε και να τιμούμε κάθε χρόνο τα επιτεύγματα διακεκριμένων Καναδών Αφρικανικής καταγωγής .

Την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου, οι μαθητές /τριες θα φορέσουν τα αποκριάτικα κουστούμια τους και θα τιμήσουμε τα έθιμα μας γιορτάζοντας τις απόκριες .

Την Πρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018, οι μαθητές/τριες

του γυμνασίου θα παρακολουθήσουν ένα σεμινάριο για την ασφάλεια του διαδικτύου ως δημοφιλούς τρόπου επικοινωνίας.

Τη Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2018, ημέρα αργίας για τον εορτασμό της οικογένειας (Family Day),το Ημερήσιο Ελληνορθόδοξο Σχολείο θα είναι κλειστό.

Η ημέρα αυτή φέτος συμπίπτει και με την Καθαρή Δευτέρα, αρχή της Σαρακοστής .

Την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου οι μαθητές από την Β΄ Δημοτικού μέχρι την Β΄Γυμνασίου θα παρακολουθήσουν το έργο «Λυσιστράτη» βασισμένο στην γνωστή ελληνική κωμωδία του Αριστοφάνη, ειδικά διασκευασμένο για παιδιά. Συγχαρητήρια στις ταλαντούχες δασκάλες μας κα Βρεττού και κα Σμυρνιούδη για την αξιόλογη θεατρική παράσταση που ετοιμάζουν κι φέτος.

Στο τέλος του μήνα θα σταλούν στα σπίτια οι ελέγχοι προόδου των μαθητών/τριών και θα ακολουθήσουν οι συναντήσεις με γονείς και κηδεμόνες.

Το Ημερήσιο Ελληνορθόδοξο Σχολείο της Μεταμόρφωσης είναι εφάμιλλο των καλύτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του Οντάριο. Το καταρτισμένο διδακτικό προσωπικό, οι άρτιες σχολικές του εγκαταστάσεις , ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός , το επιστημονικό εργαστήριο, τα εκπαιδευτικά του προγράμματα, η διδασκαλία των ελληνικών, των παραδόσεων και της ελληνορθόδοξης πίστης, και το ασφαλές περιβάλλον, καλύπτουν όλες τις ανάγκες των παιδιών για επιτυχημένη και σωστή σταδιοδρομία.

Γ ι α π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς κ α ι ε γ γ ρ α φ έ ς τ η λ : 416-463-7222,ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: info@mgos.ca, ιστοσελίδα www.mgos.ca

για τη δημιουργία του δυτικού πολιτισμού. Η διαχρονική αξία της Ελληνικής Γλώσσας έχει αναδειχθεί διεθνώς σε όλο τον κόσμο από μελετητές, γνώστες και θαυμαστές του ελληνικού πολιτισμού. Η σύγχρονη Ελληνική Γλώσσα, η νέα ελληνική, αποτελεί την εξέλιξη της κλασικής ελληνικής φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας. Τα διασωθέντα μέχρι σήμερα λογοτεχνικά, φιλοσοφικά, ιστορικά κείμενα των κλασικών της αρχαιότητας, τα κείμενα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας, οι μαρτυρίες της Ελληνικής Γραμματολογίας, τα έργα της καθαρεύουσας και της δημοτικής πιστοποιούν τη συνέχεια του Ελληνισμού από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.

Ο χαρακτηρισμός της γλώσσας ως «αξία» όμως, έχει περισσότερο σχέση με την πολυπλοκότητα του κώδικα επικοινωνίας της, παρά με την ιστορική της προοπτική. Η γλώσσα είναι το μέσο, μέσα από το οποίο εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, το μέσο με το οποίο επικοινωνούμε, ο τρόπος μέσα από τον οποίο συλλαμβάνουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Είναι ο φορέας της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Είναι ταυτόχρονα ένα σύνθετο εργαλείο επικοινωνίας και μία διαχρονική αξία.

Από τότε που δημιουργήθηκε η γλώσσα μπορεί να υποθέσει κάποιος πως υπάρχει πολιτισμός, γιατί το γλωσσικό σύστημα ως ζωντανός οργανισμός, αναπτύσσεται και εξελίσσεται παράλληλα με τον πολιτισμό. Η Ελληνική Γλώσσα είναι μία από τις ελάχιστες στον κόσμο που παρουσιάζει ομοιογενή εξέλιξη και ομιλείται επί χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή. Από την αρχαιότητα υπήρχε η αντίληψη ότι ο πολιτισμός ήταν φυσικό αποτέλεσμα της γλώσσας. Σε αντιδιαστολή με θεωρίες παλαιότερων προσωκρατικών στοχαστών, ο σοφιστής Πρωταγόρας υποστήριξε πως η ανάπτυξη της γλώσσας ταυτίστηκε με την πνευματική και πολιτισμική καλλιέργεια του ανθρώπου. Επιπροσθέτως, ο Αριστοτέλης επεσήμανε πως η γλώσσα τελικά είναι σκέψη και φανερώνει περισσότερα συναισθήματα από τα φυσικά ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου, όπως το αίσθημα της δικαιοσύνης και της αδικίας, του κάλλους και του φαύλου.

Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες διανοητές η Ελληνική Γλώσσα αποτελεί το θεμέλιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Η αρχαία Ελλάδα είναι η γενέτειρα της Δημοκρατίας, καθώς και ο τόπος όπου ήκμασαν αρκετοί τομείς σε σχέση με τον πολιτισμό. Μεταξύ άλλων εύλογα θα μπορούσαμε να συγκαταλέξουμε τους επιστημονικούς τομείς, το θέατρο, την ποίηση, τη μουσική και τη φιλοσοφία. Η Ελληνική Γλώσσα σμιλεύτηκε επί 25 και πλέον αιώνες στην έκφραση λεπτών εννοιών της φιλοσοφίας και της επιστήμης, αδρών εννοιών του πολιτικού λόγου και των πολιτειακών θεσμών, σύνθετων εννοιών του ευαγγελικού λόγου και της πατερικής θεολογίας καθώς και βαθιών στοχαστικών εννοιών του αρχαίου δράματος, της πεζογραφίας και της ποίησης.

Ως ζων οργανισμός, η Ελληνική Γλώσσα, είναι φυσικό στο πέρασμα σαράντα αιώνων να υπόκειται σε μια ευρεία διαφοροποίηση που επιβάλλουν ποικίλοι χρονικοί, ατομικοί, κοινωνικοί, πολιτιστικοί και κυρίως γεωγραφικοί παράγοντες, όχι όμως τόση και τέτοια που να αλλοιώσει τη δομική της φυσιογνωμία. Απαριθμεί 4.000 χρόνια προφορικής παράδοσης και 3.500 γραπτής και εξακολουθεί να υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά έχει και μια δεύτερη ζωή: το αλφάβητό της, το λεξιλόγιό της, το συντακτικό της, τα λογοτεχνικά της είδη είναι παρόντα σε όλες τις γλώσσες. Δεν υπάρχει γλώσσα σήμερα που να μην έχει ελληνικές λέξεις και γι’ αυτό και δικαίως πολλοί τη θεωρούν ως τη μητρική γλώσσα των άλλων. Μεταφράζοντας οι άλλοι λαοί τα αρχαία ελληνικά επιστημονικά, λογοτεχνικά και άλλου είδους συγγράμματα μετέφεραν στις γλώσσες

τους εκτός από το ελληνικό πνεύμα και πάρα πολλές ελληνικές λέξεις. Αμέτρητες είναι οι διεθνείς ελληνικές λέξεις. Η διεθνής αγγλική γλώσσα, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί σήμερα πάνω από 50.000 λέξεις, όπως υπολογίζεται, ελληνικής καταγωγής. Η σημασία της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας έχει επίσης τονισθεί από επιστήμονες που ασχολούνται με τον ελληνικό πολιτισμό, με την τεχνογνωσία, καθώς επίσης και με τη νοητική και εξελικτική ανάπτυξη του ανθρώπου. Είναι φανερό ότι η Ελληνική Γλώσσα είναι μια ζώσα γλώσσα σε πολλούς και διαφόρους σύγχρονους πολιτισμούς, είναι μια γλώσσα ιδεών, δημιουργίας, σκέψης και προβληματισμού, μια γλώσσα - σημείο αναφοράς - της φιλοσοφικής και πολιτικής φύσης του ανθρώπου.

Κάθε πολιτισμός συνίσταται από την ιστορία ενός λαού, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, τις κοινωνικές και ηθικές αξίες, στις τέχνες και στη γλώσσα. Κι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά πολιτισμικά στοιχεία απαρτίζουν αυτό που ονομάζουμε ταυτότητα ενός ανθρώπου, ταυτότητα ενός λαού. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι ο αρχαιότερος πολιτισμός του δυτικού κόσμου και η ιστορία του ξεκινά από την αρχαία μυθολογία, περνάει σημαντικούς ιστορικούς σταθμούς για να καταλήξει στη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους, τον Διονύσιο Σολωμό, τον στρατηγό Μακρυγιάννη, τον Ρήγα Φεραίο, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Γιώργο Σεφέρη, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Γιάννη Ρίτσο και άπειρους φωτισμένους ποιητές και λογοτέχνες, που επηρεάστηκαν από την ιστορία του τόπου μας και ύμνησαν τις αξίες του ελληνικού λαού και τα ιδανικά του, την ελευθερία και την ισότητα, τον έρωτα και την αγάπη.

Αξίζει εδώ να κάνουμε μια αναφορά στον Διονύσιο Σολωμό, μια που η 9η Φεβρουαρίου είναι ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή, ο οποίος αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση στην ιστορία των γραμμάτων μας. Ο Ύμνος είναι ποίημα πολιτικής και συγχρόνως λογοτεχνικής παρέμβασης, καθώς ταυτόχρονη και ισότιμη επιδίωξή του είναι να καταδείξει και τις λογοτεχνικές ικανότητες της αναγεννημένης Ελλάδας και της νεοελληνικής γλώσσας. Όπως ο ίδιος ο Σολωμός το τονίζει ρητά σε επιστολή του, ακυρώνοντας τη σχεδιαζόμενη έκδοση πρωτόλειων ελληνόγλωσσων ποιημάτων του: «Χρειάζονται όμως άλλα πράματα τώρα, για να δείξουμε τι δυνατότητες έχει η γλώσσα» (Πολίτης 1991: 87). Στόχος του Σολωμού είναι να καλύψει το κενό που υπήρχε στη λογοτεχνία της εποχής του και του τόπου του: να καλλιεργήσει τη δημώδη, λαϊκή γλώσσα και να φτιάξει ένα ποιητικό γλωσσικό όργανο ικανό να εκφράσει ιδέες και έννοιες εθνικές αλλά και οικουμενικές.

Η Ελληνική Γλώσσα είναι η γλώσσα της μνήμης του πολιτισμού μας, των κοινών και ιδιωτικών μας βιωμάτων και σημαντικών στιγμών της ζωής μας. Μαθαίνοντας την Ελληνική Γλώσσα ερχόμαστε σε επαφή με την ιστορία και τις παραδόσεις μας. Μιλώντας την Ελληνική Γλώσσα μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες της ζωής μας. Εκφράζοντας τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις ιδέες μας στην Ελληνική Γλώσσα επικοινωνούμε με τους γύρω μας αλλά και τις ευρύτερες κοινωνικές ομάδες. Δημιουργούμε σχέσεις αγάπης και φιλίας. Η Ελληνική Γλώσσα είναι γλώσσα μνήμης που μας συνδέει με τους ανθρώπους, και βασίζεται στο παρελθόν, προκειμένου να διαμορφώσει το παρόν και να οραματιστεί το μέλλον.

Ο χώρος μέσα στον οποίο ερχόμαστε σε επαφή με την καταγωγή μας και την ταυτότητά μας, που αρχίζουμε να διαρθώνουμε λόγο, να μιλάμε, να σκεφτόμαστε και να εκφράζουμε συναισθήματα, ο χώρος μέσα στον οποίο γίνεται η αρχή της επαφής μας και της ουσιαστικής σχέσης μας με την Ελληνική Γλώσσα είναι η οικογένειά μας.

Η οικογένεια, χαρακτηρίζεται ως το «πρωταρχικό και φυσικό κύτταρο της κοινωνίας». Αποτελεί έναν αναντικατάστατο θεσμό για τη διαπαιδαγώγηση των νέων, καθώς συμβάλλει στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Η οικογένεια παρέχει οικονομική και ηθική στήριξη, δημιουργώντας στα παιδιά ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς. Αποτελεί το καταφύγιο των παιδιών και το μέρος όπου νιώθουν ότι μπορούν να εκτονωθούν και να είναι ο εαυτός τους. Η οικογένεια συμβάλλει στην πνευματική συγκρότηση με την ανάπτυξη της γλώσσας και της νόησης. Τις πρώτες του λέξεις το παιδί τις ακούει και τις λέει στους γονείς του, μιλά και εκφράζεται, και ανάλογα με την ενθάρρυνση και την εμπιστοσύνη που θα νιώσει, αρχίζει να καλλιεργεί τόσο τον τρόπο της έκφρασης και της σκέψης όσο και την αυτοπεποίθησή του.

Το πρότυπο των γονέων ασκεί μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών καθώς επίσης και στη διαμόρφωση της κοινωνικότητάς τους. Στην οικογένεια συντελείται η αληθινή κοινωνική αγωγή, που θα βοηθήσει τους νέους να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία των κοινωνικών αρετών, όπως το σεβασμό, τη δικαιοσύνη, τη συνεργασία, την πειθαρχία. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η οικογένεια επιδρά στη δημιουργία στόχων των νέων τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό πεδίο.

Η στροφή προς την αναζήτηση της ταυτότητας του ατόμου, η επανάκτηση συνδέσμου με το παρελθόν, τις ρίζες, την παράδοση, τη θρησκεία, τα λαογραφικά έθιμα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό από την απαρχή της δημιουργίας του μέχρι τη σημερινή εποχή είναι ένα συνειδητό βήμα προς τη δημιουργία μιας νέας προοπτικής και τρόπου σκέψης. Σε περιόδους κρίσης, όλοι οι λαοί στρέφουν το βλέμμα τους στην ιστορία τους, στο παρελθόν, και επιχειρούν να ανακτήσουν τα ευεργετικά εκείνα χαρακτηριστικά του λαού τους και του έθνους τους που τους είχαν οδηγήσει στην ευημερία και την ελευθερία. Οι Έλληνες έχουν να πάρουν πολλά στοιχεία από τον πολιτισμό τους και τη χριστιανική τους παράδοση. Μπορούν να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες και να επαναπροσδιορίσουν τις πανανθρώπινες ελληνικές αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας και ισηγορίας, της δημοκρατίας, της φιλίας και της αγάπης. Η Ελληνική Γλώσσα είναι ο συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στον ελληνικό πολιτισμό, τον χριστιανισμό, το παρελθόν και την παράδοση με το παρόν και το μέλλον.

9η Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα

Ελληνικής Γλώσσας«Δε γνωρίζω τίποτε πάρεξ ελευτεριά

και γλώσσα» Διονύσιος Σολωμός

«Γλώσσα που με κύριεψε

απο τα μικράτα η Eλληνική Γλώσσα που σε κάνω σήμαντρο ανάστασης

και φραγγέλιο» Χρήστος Ζιάτας

Στις 9 Φεβρουαρίου 2018 τιμούμε για πρώτη φορά φέτος, την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας και την ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Με τον εν λόγω εορτασμό επιδιώκεται η ανάδειξη της διαρκούς συμβολής της Ελληνικής Γλώσσας στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού. Σκοπός είναι η ευαισθητοποίηση όλων μας για την προώθηση και την ευρύτατη διάδοσή της. Η προβολή της Ελληνικής Γλώσσας και η ενίσχυση της Ελληνοφωνίας, τόσο στα ελληνικά σχολεία όσο και στη διεθνή κοινότητα, αποτελούν σήμερα περισσότερο από ποτέ στόχο ύψιστης προτεραιότητας.

Η Eλληνική Γλώσσα είναι μία από τις αρχαιότερες γλώσσες στον κόσμο και η μόνη που διατηρείται ζωντανή μέχρι σήμερα. Σ’ αυτήν γράφτηκαν τα μεγαλειώδη έργα της κλασικής εποχής, που χρησιμοποιήθηκαν ως πρότυπα

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ 3ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Ζήσε κάθε μέρα απλά και πες «ευχαριστώ»

Mας λέει ο Χριστός: «Ηρθα στη γη Εγώ, ο Θεός, για να σε μάθω, παιδί μου, να μην πηγαίνεις πάρα πολύ μακριά με το μυαλό

σου. Γιατί θα αρρωστήσεις. Μη φορτώνεσαι πολλά. Ζήσε κάθε μέρα με απλότητα. Φάε το

ψωμάκι σου σήμερα. Και πες “ευχαριστώ”.

Σήμερα δεν έχεις να φας; Εχεις. Τώρα που διαβάζεις δεν έχεις να φας; Εχεις. Γιατί, αν δεν είχες, δεν θα είχες το κουράγιο νηστικός να διαβάζεις. Εχεις να φας. Σε τρελαίνουν σκέψεις όμως για το μετά. “Αύριο δεν θα βρω δουλειά. Μου είπαν ότι θα μ’ απολύσουν. Με φοβίζει η κρίση…”» Και επιμένει ο Χριστός: «Κοίτα το σήμερα. Αύριο, φίλε μου, μπορεί να μας πάρει ο Κύριος και να ξεκουραστούμε, να πάμε στον Παράδεισο». (Μην ανησυχείς, δεν θα σε πάρει, αλλά το λέω επειδή σε πιάνει αυτός ο πανικός για το μετά. Είσαι σίγουρος γι’ αυτό το μετά;)

Ολα αυτά που έχεις στην καρδιά σου είναι λογισμοί. Αλλαξε τους λογισμούς σου κι όλα θα τα δεις αλλιώς. Ηρθε ο Κύριος στη γη για να σου δώσει φωτεινούς λογισμούς και να δεις όλα τα θέματά σου μέσα στο φως Του, ώστε να πάρεις ελπίδα, δύναμη και κουράγιο!

Γεννήθηκε ο Χριστός για να σε γαληνέψει. Μάθε να ανακοινώνεις και να λες αυτά που έχεις μέσα σου. Για να ηρεμείς. Να επικοινωνείς με έναν άνθρωπο που αγαπάς και να μοιράζεσαι τον πόνο σου. Μην τα κρατάς όλα αυτά μέσα σου. Διότι έτσι γίνονται δηλητήριο και στο τέλος αρρώστια. Γιατί και οι σωματικές αρρώστιες ξεκινούν από ψυχικές εντάσεις.

Κι ήρθε ο Χριστός στη γη γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: να σου πάρει τον καρκίνο. Της ψυχής και του σώματος. Διότι, αν η ψυχή σου γαληνέψει, αν κοιμάσαι σαν τα παιδάκια, που δεν έχουν αγωνία για το αύριο, θα είναι και το σώμα σου γαλήνιο. Εχεις ακούσει ποτέ κάποιο παιδάκι να λέει με αγωνία: «Τι θα κάνω αύριο, για να δούμε;» Το παιδάκι ζει τη στιγμή! Το τώρα. Εσύ θα σκεφτείς, βέβαια, για το μέλλον των παιδιών σου. Θα σκεφτείς για τα χρήματα που έχεις στην τράπεζα και πρέπει να συγκεντρώσεις για το δάνειο, για το σπίτι, για τα έξοδα, για το αυτοκίνητο. Θα τα σκεφτείς όλα αυτά, αλλά όχι με τέτοιον τρόπο, που να σε διαλύσουν. Δεν πρέπει να διαλυθείς. Θα τα σκεφτείς για λίγο και μετά θα πεις: «Εχει ο Θεός. Σήμερα καλά δεν είμαστε; Καλά δεν πάει η ζωή; Καλά πάει». Καλά πάει!

Μάθε να λες ένα «ευχαριστώ». Μάθε να κοιτάς το φως κι όχι το σκοτάδι. Και ν’ ανοίγεις τα χέρια σου στον Χριστό, όπως έλεγε ο Αγιος Πορφύριος, «η λύση για το σκοτάδι της γης δεν είναι να σκαλίζουμε αυτό το σκοτάδι και ν’ ασχολούμαστε μαζί του. Ανοιξε την αγκαλιά σου στον Χριστό. Να η λύση».

Είναι δυνατό να υπάρχει ο Χριστός δίπλα σου, ο Κύριος, και να έχεις και απελπισία; Αν βάλεις τον Χριστό στη ζωή σου, θα σου φέρει την ελπίδα. Δες αλλιώς αυτό που σε πονά. Μπορείς να το δεις αλλιώς. Εχεις πάθει… Ξέρεις τι έχεις πάθει; Εναν εθισμό. Μια συνήθεια στην απογοήτευση. Και τη ζητάς πλέον διαρκώς. Πόσες φορές το βλέπω αυτό όταν μιλάω με κάποιον και προσπαθώ να του δώσω ελπίδα, αλλά εκείνος αντιστέκεται στη χαρά. Και μ’ εσένα το ‘χω πάθει αυτό. Να προσπαθώ εγώ να μεταφέρω ένα κύμα ελπίδας στην ψυχή σου κι εσύ να μην το δέχεσαι. Κι ενώ μπορείς να χαρείς, με τον τρόπο σου λες: «Οχι, όχι, εγώ προτιμώ να βρω κάτι να απογοητευτώ, να σκεφτώ κάτι δυσάρεστο. Μου φαίνεται πιο συνηθισμένο και βολικό. Δεν γίνεται να πιστέψω ότι εγώ θα χαρώ! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλα θα πάνε καλά στη ζωή μου. Πρέπει να βρω κάτι να στενοχωριέμαι». Κι ήρθε ο Χριστός και μας είπε να χαιρόμαστε.

Από το βιβλίο του π. Ανδρ. Κονάνου «Στο βάθος κήπος»

Η λέξη νηστεία παράγεται από το στερητικό νη- και το ρήμα εσθίω, και σημαίνει στην κυριολεξία την αποχή από κάθε τροφή.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, μετά την Βάπτισή του και πριν ξεκινήσει το κηρυκτικό έργο του οδηγήθηκε από το Άγιο Πνεύμα στην έρημο, για να πειρασθεί από τον διάβολο, όπου και νήστευσε «ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα». Αργότερα, για μία και μοναδική φορά μίλησε ευθέως για την νηστεία, χωρίς να καθορίσει, ούτε τον χρόνο, ούτε και το είδος της. Όπως ακούμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Τυρινής, ο Χριστός παρακινεί τον πιστό, όταν νηστεύει, να μην γινεται σκυθρωπός, όπως οι υποκριτές που παραμορφώνουν τα πρόσωπά τους, για να δείξουν στους ανθρώπους ότι νηστεύουν (Ματθ. 6, 16-18).

Η Εκκλησία αργότερα καθιέρωσε τις καθ’όλο το έτος ημέρες της νηστείας, καθώς και το είδος των τροφών που οι νήστεις δεν θα καταναλώνουν. Όμως, ποιο είναι το αληθές νόημα της νηστείας; Είναι μόνον η σχολαστική αποχή από ορισμένες τροφές ή και κάτι άλλο;

Ήδη στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός διά των Προφητών του είχε κρίνει αυστηρά τον τρόπο νηστείας των Ισραηλιτών, επειδή είχε καταντήσει τύπος άνευ ουσίας και είχε λησμονηθεί ο πραγματικός σκοπός της. Η νηστεία είχε μεταβληθεί σε μια στείρα τυπολατρεία και λησμονήθηκε, τόσο το στοιχείο της ετοιμασίας του νηστεύοντα για να συναντήσει τον Θεό, όσο και το στοιχείο της από της νηστείας εκδηλούμενης αγάπης προς τους άλλους. Αυτόν τον αποπροσανατολισμό κατακρίνουν οι Προφήτες.

Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που δίδει ο Θεός διά του προφήτη Ησαΐα στους Ισραηλίτες, όταν εκείνοι του παραπονούνται ότι, αν και νηστεύουν και ταλαιπωρούνται, εκείνος δεν δίδει προσοχή. «Και ο Κύριος απαντά: Εσείς την ημέρα που νηστεύετε, αγωνίζεστε για τα συμφέροντά σας και βασανίζετε όλους αυτούς που δουλεύουν για σας. Νηστεύετε, και ταυτόχρονα μαλώνετε

και φιλονικείτε, χτυπάτε ο ένας τον άλλο με γροθιές. Όμως, με αυτόν τον τρόπο που νηστεύετε, δεν πρόκειται να εισακουσθεί η προσευχή σας. Η νηστεία, όπως εγώ την θέλω, δεν είναι να κακουχείστε για μιαν ημέρα, να σκύβετε κάτω το κεφάλι και να κάθεστε στη στάχτη με ρούχα πένθιμα. Νηστεία το λέτε εσείς αυτό, ημέρα αρεστή στον Κύριο;

Η νηστεία που επιθυμώ εγώ, είναι αυτή: Να σπάτε τα δεσμά των αδικημένων, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, ν’ απελευθερώνετε τους καταπιεσμένους και να συντρίβετε κάθε ζυγό. Νηστεία είναι με τον πεινασμένο να μοιράζεστε το ψωμί σας, τον άστεγο να φέρνετε στο σπίτι σας˙ αν βλέπετε κάποιον γυμνό, να τον ενδύετε με ρούχα και να μην αρνείστε την βοήθεια στον συνάνθρωπό σας.

Τότε μόνο θα λάμψετε σαν το φως της αυγής και οι πληγές σας πολύ γρήγορα θα θεραπευθούν˙ η δικαιοσύνη θα βαδίζει ενώπιόν σας και θα έχετε την

Νηστεία... το πραγματικό νόημά της

ΣΥΝEXEIA ΣΕΛ. 4

πολλά πρόσφερε για την πρόοδό της. Καθηγητής πανεπιστημίου, η σύζυγός του οδοντίατρος, και τα δυο χαριτωμένα αγόρια τους, Γεώργιος και Χαράλαμπος, ακολουθούν το δρόμο της οδοντιατρικής.

Όπως κάθε χρόνο, παρετέθη πλούσιο γεύμα μετά την Θεία Λειτουργία για όλους.

Σύναξη της Νεολαίας Vancouver, Surrey και Victoria έγινε το Σαββατοκύριακο στη Victoria. Προσήλθαν λίγο περισσότεροι από πενήντα (50) νέοι και νέες.

Ακολούθησε ένα πλούσιο πρόγραμμα υπό τη διεύθυνση του π. Κ. Οικονόμου. Μίλησαν στα παιδιά οι: π. Κ. Καλτσίδης, π. Κ. Οικονόμου και ο διάκονος Δ. Vickery.

Ο Μητροπολίτης Σωτήριος λειτούργησε μόνος σε ειδική Θεια Λειτουργία για την νεολαία το Σάββατο, 3 Φεβρουαρίου 2018 και μίλησε στα παιδιά. Συγκεκριμένα, μίλησε για δυο θέματα: (α’) «Λαμβάνοντας Θεία Κοινωνία, δεν βλέπουμε μόνο την σωτηρία του κόσμου, αλλά έχουμε τον Χριστό να ζει και να κάνει το περίπατο Του στις ψυχές μας», και (β’) «Για την αξία της ώρας/του καιρού».

Την Κυριακή, 4 Φεβρουαρίου 2018, ο Μητροπολίτης Σωτήριος τέλεσε Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου-Δημητρίου στο Ανατολικό Vancouver. Συμμετείχαν οι π. Τ. Πράττας, ιερατικώς προϊστάμενος, και ο συνταξιούχος ιερεύς π. Δ. Τρυφωνόπουλος, πρώην ιερατικώς προϊστάμενος.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης Σωτήριος χειροθέτησε αναγνώστες τους Α. Altilia και Χ. Μπιλαλάκη.

Μετά την Θεία Λειτουργία, έγινε η γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων με συμμετοχή των παιδιών των σχολείων των τριών Κοινοτήτων Αγ. Γεωργίου Vancou-ver, Αγ. Νικολάου-Δημητρίου Ανατολικού Vancouver και Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Surrey.

Συμμετείχαν οι προεδροι Κοινοτήτων, Φιλοπτώχων Αδελφοτήτων και Νεολαίας, και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Vancouver κ. Α. Ιωάννου.

Την Δευτέρα το βράδυ, 5 Φεβρουαρίου 2018, οι τρεις ιερείς και ο Μητροπολίτης Σωτήριος παρεκάθησαν σε δείπνο των τριών τμημάτων Φιλοπτώχου Αδελφότητας και συζήτησαν διάφορα θέματα και κατήρτησαν το πρόγραμμα για το ετος 2018.

Ο Μητροπολίτης έμεινε πλήρως ευχαριστημένος για την επίσκεψή του αυτή. Συνεχάρη, ευχαρίστησε και εξέφρασε την ευαρέσκεια της Εκκλησίας στους ιερείς, τους προέδρους και τα διοικητικά συμβούλια, τα τμήματα φιλοπτώχων, τα τμήματα νεολαίας, τους δασκάλους-δασκάλες των ελληνικών σχολείων, κατηχητές-κατηχήτριες των κατηχητικών σχολείων και

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΛ. 1 .... Μια εβδομάδα ο Μητροπολίτης Σωτήριος στη Βρετανική Κολομβία

Δείπνο των Διοικητικών Συμβουλίων Φιλοπτώχου Αδελφότητας των τριών Κοινοτήτων Αγ. Γεωργίου Vancouver, Αγ. Νικολάου-Δημητρίου Ανατολικού Vancouver και Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Surrey με τον Μητροπολίτη Σωτήριο και τους ιερείς • Metropolitan Sotirios had dinner together with the members of the Philoptochos Societies of St. George Vancouver, Sts. Nicholas-Dimitrios East Vancouver, and Sts. Constantine and Helen Surrey, and the clergy.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου-Δημητρίου ο Μητροπολίτης Σωτήριος χειροθέτησε αναγνώστες τους Α. Altilia και Χ. Μπιλαλάκη. • At the end of the Divine Liturgy at Sts. Nicholas and Dimitrios G.O. Church, Metropolitan Sotirios tonsured Α. Altilia and C. Bilalakis as Readers.

τους ιερόπαιδες, και δοξολόγησε τον Θεό, διοτι όντως γίνεται έργο Θεού στη Βρετανική Κολομβία.

Την επομένη, Τρίτη 6 Φεβρουαρίου, ο Μητροπολίτης Σωτήριος επέστρεψε στην έδρα του, το Τορόντο.

Χειροθεσία σε Άρχοντα- Προστάτη των Γραμμάτων, του κ. Μ. Οικονόμου, στον Ι.Ν. Υπαπαντής του Κυρίου • Investiture of the Archon “Protector of Greek Letters”, Mr. M. Economou, at Ypapanti G.O. Church.

4 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Σοφές Σκέψεις

Συν. από σελ. 1 Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!

u Εχουμε την εντύπωση πως μας λείπουν πολ-λά. Ο Χριστός όμως επιμένει ότι δε μας λείπει παρά μονάχα ένα. Ή μάλλον, Ένας! Αυτός ο ίδιος. Το απεκάλυψε σ΄έναν άνθρωπο, που είχε τα πολλά. Στον πλούσιο νεανία. «Έν σοι λείπει, ένα μόνο σου λείπει, του τόνισε. Εγώ!

u Η πείρα είναι ένα τρόπαιο, σχηματισμένο απ’όλα τα όπλα, που κατά καιρούς μας πλή-γωσαν.

u Η ειρήνη της καρδιάς είναι ένα ταπεινό βότα-νο, θα το κορφολογήσουν μόνο όσοι έμαθαν να σκύβουν σεμνά και ταπεινά.

u Ο μόνος τρόπος να κερδίσει κανείς μιο καρ-διά ανθρώπινη είναι να χαρίσει πρώτα τη δική του.

u Τι είναι η Ζωή; Βιβλίο, που οι μωροί το φυλ-λομετρούν επιπόλαια. Οι φρόνιμοι το μελε-τούν προσεχτικά, γιατί ξέρουν, πως μονάχα μια φορά θα το διαβάσουν.

u Για αυτούς που πιστεύουν, καμιά απόδειξη δεν είναι απαραίτητη. Για αυτούς που δεν πι-στεύουν καμιά απόδειξη δεν είναι δυνατή.

u Μην εμπιστευθείς ποτέ το μυστικό σου σε έναν που προσπαθεί να το ψαρέψει.

u Σε μία περίπτωση ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτάξει τον άλλο από ψηλά «αφ’υψηλού» μόνον όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκω-θεί.

u Κανείς δεν έχει ανάγκη από το χαμόγελο, όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει στους άλλους.

Το Άγγελμα

Εκτίμα τα επίγεια, να απολαύσεις τα επουράνια

Γεννήθηκες σε ορθόδοξη οικογένεια. Απολαμβάνεις την θαλπωρή της αγκαλιάς της. Εκτίμα τα αγαθά της. Μην φύγεις σαν τον άσωτο. Θα το μετανοιώσεις.

Ζεις σε μια αδελφότητα. Εχει πολλά καλά. Εχει και ατέλειες. Εκτίμα τα αγαθά της. Μην θεωρείς τον εαυτό σου αγιότερο των αγίων. Θα βρεθείς εκτός αδελφότητας. Θα ζεις στη μοναξιά σου. Θα ενθυμείσαι την αγκαλιά – τον παράδεισο - της αδελφότητας και θα υποφέρεις.

Θα μπορούσαν να δοθούν και πολλά άλλα παραδείγματα. Δεν χρειάζεται. Η επί γης ζωή σου έχει πολλά αγαθά. Εκτίμησέ τα. Γίνου σαν την μέλισσα που διαλλέγει το μέλι.

Από την εκτίμηση των επίγειων αγαθών εξαρτώνται τα επουράνια αγαθά και η θέση σου στην βασιλεία του Θεού. Η μόνιμη.

Η περίοδος του Τριωδίου προσφέρει στον καθένα μας την ευκαιρία να εκτιμήσουμε τα επίγεια αγαθά. Να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε. Να πορευθούμε εν επιγνώσει του εαυτού μας και εν μετανοία, ώστε να απολαύσουμε την αναστάσιμη χαρά επί της γης. Να αξιωθούμε της μόνιμης αναστάσιμης χαράς εν ουρανοίς.

Τη Μεγάλη Σαρακοστή που διαβάζουμε το Μεγάλο Απόδειπνο, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη, δεν λέγονται οι Χαιρετισμοί. Ψάλλονται όμως κάθε Παρασκευή και διαβάζονται Σαββάτο και Κυριακή, μαζί με το Μικρό Απόδειπνο. Επίσης οι Χαιρετισμοί δεν λέγονται την Μεγάλη Εβδομάδα, όπως και ολόκληρη την Πασχαλινή Διακαινήσιμη εβδομάδα. Όλο το χρόνο συνοδεύονται κάθε μέρα με το Μικρό Απόδειπνο υποχρεωτικά. Όποιος διαβάζει τους Χαιρετισμούς κάθε μέρα, και βράδυ, ακόμα και μεσημέρι, και πρωί, έχει μεγάλη τη βοήθεια της Παναγίας μας.

Εκεί που τιμάται όλως ιδιαιτέρως η Παναγία, είναι το Άγιον Όρος, όπου θεωρείται και το δικό Της περιβόλι. Για τους Αγιορείτες μοναχούς η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η μοναδική προστασία. Μακάρι να αποκτήσουμε και μεις αυτή την συναίσθηση. Την βιωματική συναίσθηση δηλαδή ότι είναι και για μας η μοναδική προστασία, μεσίτρια και πρεσβευτής.

Η όλη ακολουθία των Χαιρετισμών με τα εικοσιτέσσερα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου, αυτή η ακολουθία, μας περιγράφει κατά πρώτον τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την επίσκεψη της Παναγίας στην Ελισάβετ, η οποία όπως είναι γνωστό, θα γεννούσε σε λίγες εβδομάδες τον Τίμιο Πρόδρομο. Επίσης οι Χαιρετισμοί αναφέρουν το σκίρτημα του εμβρύου, μέσα στα σπλάχνα της Ελισάβετ, και την ομολογία της με χαιρετισμούς. Εν συνεχεία αναφέρονται στις υποψίες του μνήστορος Ιωσήφ, που δεν μπόρεσε να καταλάβει το μέγα μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου, στη μήτρα της Παρθένου Μαριάμ, αλλά και την μετέπειτα απόλυτη πίστη του στην αλήθεια που του απεκάλυψε ο άγγελος Κυρίου. Οι Χαιρετισμοί ακόμα μας περιγράφουν εν συντομία, περιληπτικά πολύ, τη

Γέννηση του Σωτήρος Χριστού, την προσκύνηση των ποιμένων και των μάγων. Την Υπαπαντή του Κυρίου, από τον Συμεών τον Θεοδόχον. Τη φυγή Του στην Αίγυπτο και άλλα πολλά.

Πολλούς Χαιρετισμούς λέγουν προς την Παναγία, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ο μνήστωρ Ιωσήφ, οι ποιμένες, οι μάγοι, οι ουράνιες αγγελικές δυνάμεις, και όσοι πιστεύουν από τους χριστιανούς στην Θεανθρωπότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διά μέσου της Παρθένου Μαρίας εκ Πνεύματος Αγίου.

Η δική μας απάντησις σε όλους αυτούς τους Χαιρετισμούς είναι το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε». Τι σημαίνει όμως αυτό το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε»; Νυμφίος της Εκκλησίας, εδώ στους Χαιρετισμούς, ονομάζεται και ο Θεός Πατέρας. Νύμφη Του, είναι η Παρθένος Μαριάμ, αφού αυτή είναι που γέννησε τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον ομοούσιον με τον Πατέρα, ως Θεάνθρωπον στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, τον Νυμφίο της Εκκλησίας.

Μα η Παναγία είναι και «Νύμφη Ανύμφευτε». Και είναι Ανύμφευτη επειδή γέννησε χωρίς άνδρα και εκ Πνεύματος Αγίου τον Χριστόν. Το πώς ο Χριστός, ο αληθινός Θεός, εισήλθε στη μήτρα της Παρθένου, αυτό παραμένει μυστήριο αξεπέραστο για τα δικά μας πεπερασμένα και φτωχά μυαλά.

Ακατάληπτος ο τρόπος της συλλήψεως, ακόμα και για τους αγγέλους και αρχαγγέλους και τις λοιπές ουράνιες δυνάμεις. Μόνον ο ίδιος ο Θεός γνωρίζει τον τρόπον που χρησιμοποίησε για να γίνει αυτή η σύλληψις, και να γίνει άνθρωπος, τέλειος άνθρωπος, χωρίς να πάψει να είναι και τέλειος Θεός, ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου.

Γι’ αυτό αδελφοί μου, όποιος από τους χριστιανούς λέγει τακτικά με σταυρωτό κομποσκοίνι, «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον με», «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε», αυτός ο χριστιανός βρίσκει πολλή την Χάριν, και πολύ πνευματικό πλούτο απολαμβάνει, και ασφαλώς εισακούονται όλα τα αιτήματά του.

KHΡΥΓΜΑΤΑ π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

δόξα μου ως οπισθοφυλακή. Θα με φωνάζετε, κι εγώ θα σας αποκρίνομαι˙ βοήθεια θα γυρεύετε, κι εγώ θα σας απαντώ, Ἰδοὺ πάρειμι» (Ησ. 58, 3-9).

Όπως είδαμε παραπάνω, και ο ίδιος ο Χριστός, όπως άλλοτε οι Προφήτες, ασκεί κριτική κατά των τυπολατρικών εξωτερικών εκδηλώσεων της νηστείας, τις οποίες, δυστυχώς, δεν απέφυγαν στο πέρασμα των αιώνων και οι Χριστιανοί, οι οποίοι ελέγχονται γι’ αυτό από τους Πατέρες της Εκκλησίας.

Από αυτούς, ο Μέγας Βασίλειος στους δύο λόγους του Περί νηστείας – τους οποίους σημειωτέον εκφώνησε κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής – παρακινεί τους πιστούς, να μην περιορίζουν τη νηστεία στην αποχή μόνο από τα φαγητά, διότι «νηστεία αληθής η των κακών αλλοτρίωσις», η λύση των δεσμών της αδικίας, η συγχώρηση του πλησίον για την λύπη και για τα χρέη. Εκείνοι, όμως, αν και δεν τρώγουν κρέατα, τρώγουν τον αδελφό τους˙ δεν πίνουν κρασί, αλλά δεν είναι εγκρατείς στις ύβρεις. Περιμένουν το βράδυ, για να λάβουν τροφή, αλλά ξοδεύουν την ημέρα στα δικαστήρια.

Στον δεύτερο λόγο του Περί νηστείας ο Μέγας Βασίλειος συνεχίζοντας και πάλι το ύφος του προφήτη Ησαΐα, επαναλαμβάνει ότι δεν αρκεί μόνον η αποχή από τις τροφές, για να γίνει η νηστεία μας ευάρεστη στον Κύριο. «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν͵ ευάρεστον τω Θεώ. Αληθής νηστεία͵ η του κακού αλλοτρίωσις͵ εγκράτεια γλώσσης͵ θυμού αποχή͵ επιθυμιών χωρισμός͵ καταλαλιάς͵ ψεύδους͵ επιορκίας. Η τούτων ένδεια νηστεία εστίν αληθής». Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σχεδόν αυτούσια αυτή η φράση του αγίου έγινε ύμνος της Εκκλησίας, ο οποίος ψάλλεται στα απόστιχα του εσπερινού της Καθαρής Δευτέρας.

Στο ίδιο δε κλίμα κινούμενος ο έτερος οικουμενικός διδάσκαλος, ο εν αγίοις Ιωάννης ο Χρυσόστομος προτρέπει τους πιστούς να τιμούν την νηστεία, όχι με την αποχή από τις τροφές, αλλά με την αποφυγή των αμαρτιών. Τους παρακινεί δε, όταν νηστεύουν, να του δείχνουν την νηστεία τους με τα έργα τους: να ελεούν τους πτωχούς, να συμφιλιώνονται με τους εχθρούς, να μην βασκάνουν τον επιτυχημένο φίλο τους, κι όταν βλέπουν όμορφη γυναίκα, να την προσπερνούν.

Και ο Χρυσορρήμον Πατέρας της Εκκλησίας μας συνεχίζει λέγοντας τα εξής, τα οποία σημειωτέον ακούμε εν ολίγοις στην Α’ ευχή των πιστών της Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων Δώρων: «Ας μην νηστεύει μόνο το στόμα, αλλά και οι οφθαλμοί και τ’ αυτιά και τα πόδια και τα χέρια και όλα τα μέλη του σώματός μας. Ας νηστεύουν τα χέρια, μένοντας καθαρά από αρπαγή και πλεονεξία. Ας νηστεύουν τα

πόδια, μένοντας μακριά από δρόμους που οδηγούν στα παράνομα θεάματα. Ας νηστεύουν οι οφθαλμοί μαθαίνοντας ποτέ πια να μην τριγυρίζουν σε πρόσωπα όμορφα, ούτε να περιεργάζονται ξένα κάλλη..... Δεν τρως κρέας; Να μην φας, όμως, και ακολασία με τα μάτια!

Ας νηστεύει και η ακοή σου˙ και είναι νηστεία της ακοής, το να μην δέχεσαι ν’ ακούς κατηγορίες και συκοφαντίες. Ας νηστεύει και το στόμα από λόγια αισχρά και ύβρεις˙ διότι, ποια η ωφέλεια να μην τρώμε όρνιθες και ψάρια, και να δαγκώνουμε και να κατατρώμε με τα λόγια τους αδελφούς μας; Μπορεί λοιπόν, να μην βύθισες τα δόντια σου στο κρέας, βύθισες όμως μέσα στην ψυχή σου την κατηγορία, πλήγωσες την καθαρή υπόληψη, έκανες μύρια κακά και στον εαυτό σου και στον άλλο και σε περισσότερους άλλους, γιατί συκοφάντησες τον πλησίον σου κι έτσι έκανες χειρότερο, αυτόν που σε άκουσε. Όμως, εκτός από αυτούς, έβλαψες και όλη την Εκκλησία, γιατί, όσοι τα ακούν αυτά, δεν κατηγορούν τον αμαρτωλό, αλλά αποδίδουν την ντροπή σε όλους τους Χριστιανούς».

Στην σημερινή αναφορά μας στο επίκαιρο θέμα της νηστείας, αναφερθήκαμε με λίγα λόγια στην πνευματική διάστασή της, και όχι τόσο στις διατάξεις περί αποχής από ορισμένες τροφές, το είδος της νηστείας, την ποσότητα ή την ποιότητα των τροφών κ.λπ., τα οποία λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε. Όμως, για να μην μείνει εντελώς ασχολίαστο και αυτό το θέμα, θεωρούμε ότι την καλύτερη και συνάμα λακωνικότερη απάντηση την δίδει το αρχαιότατο έργο του τέλους του α’ αιώνα «Διδαχή των Αποστόλων»: «Την νηστεία να την τηρείς όσο αντέχεις».

Με την βοήθεια λοιπόν, του προφήτη Ησαΐα και των αγίων Βασιλείου του Μεγάλου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου είδαμε ότι η νηστεία δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μια απλή και στείρα εμμονή στην ποιότητα και στην ποσότητα των τροφών, αλλά αφορά τον όλο άνθρωπο ψυχοσωματικά. Όπως θα ψάλουμε στις ακολουθίες της Α’ Εβδομάδας των Νηστειών, «νηστείαν, ουκ αποχήν βρωμάτων μόνον τελέσωμεν, αλλά παντός υλικού πάθους άλλοτρίωσιν» και˙ «νηστεύοντες αδελφοί σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς». Όπως λοιπόν, θα πρέπει να νηστεύσουμε από ορισμένες τροφές χαλιναγωγώντας με την αρετή της εγκράτειας το πάθος της λαιμαργίας, έτσι ταυτόχρονα θα πρέπει να νηστεύσουμε και από τα άλλα πάθη, όπως την υπερηφάνεια, την φιλαργυρία, την κατάκριση του πλησίον, τον θυμό, τις κακές επιθυμίες, το ψεύδος, την επιορκία και γενικά από όλα εκείνα τα πάθη που μπορούν να γίνουν πράξη μέσω των πέντε αισθήσεων του ανθρώπου. Διότι, όπως τόνισαν οι άγιοι Βασίλειος και Ιωάννης, «η τούτων ένδεια νηστεία εστίν αληθής»˙ και˙ «τιμή νηστείας͵ ουχί σιτίων αποχή͵ αλλ’ αμαρτημάτων αναχώρησις».

του Αρχιμανδρίτη Διονύσιου Χατζηαντωνίου για το dogma.gr

ΣΥΝ. ΑΠΟ ΣΕΛ. 1.... Το βαθύτερο νόημα της Κ. Δευτέρας....

Γλυκόπικρα...Μ ι κ ρ ή κ α ι ν τ ρ ο π α λ ή

πορτοκαλιά στο κήπο, κι όμως βγάζει τόσο καρπό, που κοντεύει να σπάσει. Δυσκολεύεται να σηκώσει τους καρπούς της. Όπως δυσκολευόμαστε κι εμείς στην ευθύνη των χαρισμάτων που μας έδωσε ο Θεός. Γι αυτό προτιμάμε το ρόλο του άκαρπου, ξερού, άρρωστου δέντρου. Ποιος θα ζητήσει ευθύνη από έναν άρρωστο;

Έκοψα ένα πορτοκάλι. Γλυκό μα στο τέλος αφήνει μια λεπτή πικράδα στο στόμα. Σαν την ζωή, που τα γλυκά πικραίνουν κάπως...

π. Λίβυος

«Οὐ γάρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν».

(Ἑβρ. 13, 14)“For here we do not have an enduring city, but

we are looking for the city that is to come”. (Hebrews 13, 14)

Then the churches throughout all Judea and Galilee, and Samaria had peace and were edified; and walking in the fear of the Lord and the comfort of the Holy Spirit, they were multiplied.

Acts 9:31

PATRIARCHAL TORONTO ORTHODOX THEOLOGICAL ACADEMY

Metropolis News

GREEK ORTHODOX METROPOLIS OF TORONTO (CANADA) • 86 Overlea Blvd (1 Patriarch Bartholomew Way) Toronto, Ontario M4H 1C6 • FEBRUARY 2018 • No. 343

Greek Orthodox Education: The Need for an

Earnest IntrospectionBy Metropolitan Sotirios

Our history here in Canada spans over a century. We left our homeland, carrying with us the eternal values and ideals of Hellas. We promised to preserve our Hellenic heritage, along with our Orthodox faith. It is useful to pause for a moment and honestly examine the pressing issue of Greek Orthodox educa-tion in Canada.

As a rule, our forbearers kept their promises. They remem-bered and honoured the mother’s farewell curse conveyed by the verse: “But if you deny your country, which everyone adores, may your life be filled, wherever you go, with thorns and weeds.”

So, what has happened in the course of the over one hundred year history of Hellenism in Canada?

Unfortunately, Hellenic traditions and customs have eroded back in Greece. Many people do not live out their Orthodox faith in their daily lives, if they have not altogether apostasized from the faith. They do not consider Orthodoxy as the path to salva-tion. Some do not even believe in life after death. Regrettably, the newest immigrants from Greece have imported these ideas with them to Canada.

For the Greek Orthodox community to be preserved in Canada, access to quality Greek Orthodox education is essential. Let us consider, in a sincere manner, what we have done on this front.

Despite the many financial hardships they faced, the first set-tlers from Greece organized Greek Orthodox schools in Canada. An illustrious example is the “Socrates” Greek Orthodox School in Montreal which was founded at the beginning of the 20th century.

Gradually, the idea of having Greek Orthodox day schools was abandoned. Instead, the after-school and Saturday Greek school programs were promoted as viable alternatives. Yet, the honest truth is that these schools cannot provide our children with a suitable education.

After the 1960s, Greek-Canadians began to revisit the idea of founding Greek Orthodox day schools, but not throughout all of Canada. Greek Orthodox day schools exist only in Montreal and Toronto, and continue to work quite well.

Since neither the Greek Canadian community nor the Greek Orthodox faith can survive without accessible and quality Greek Orthodox education, let us ask ourselves if everyone is doing their part in the promotion of Hellenism and Orthodoxy. I invite everyone to examine their conscience and answer these important questions honestly and responsibly.

Do the Metropolitan and all the clergymen give themselves wholeheartedly to the advancement of Greek Orthodox educa-tion? How much of their time do they dedicate for Greek Or-thodox education? How much passion and zeal do they exhibit? Are the Communities responsible for delivering Greek Orthodox educational programs at a local level doing their part? When discussing Greek Orthodox education, is there an effective and positive working relationship between the Parish Priest and Community Council? Does the Community unequivocally invest in Greek Orthodox education? Or do we remain superficially content with our inadequate after-school or Saturday Greek Or-thodox school program as to avoid dealing with the real issues?

Let us now turn our attention to the parents. Do the parents believe that Greek Orthodox education is necessary for their children? Do they understand that without Greek Orthodox education, their children will be neither Greek nor Orthodox? How much do they care for Greek Orthodox education, and how many efforts have they devoted to its advancement?

Finally, we come to the subject of the teachers. Are there quali-fied teachers for Greek schools in Canada? Do the few remain-ing teachers seconded from Greece faithfully work in pursuit of Greek Orthodox education, or are they merely here to earn a second salary? Do our Communities hire teachers who are committed to quality Greek Orthodox education? Do the teach-ers give their best efforts for Greek Orthodox education? Can they be compared to the teachers in Canadian day schools? Our children – the students – live all day in the Canadian day school system; thus, when they attend Greek school, it is only natural that they compare the quality of both learning experiences. What do they find? Are we making a positive impression? These are the things that those in charge of our Communities, our Priests and all of us must ponder very carefully.

To put the matter succinctly, we can say that in Canada we have two distinct categories of schools: (1) Greek Orthodox day schools and (2) after-school and Saturday Greek school programs. If we examine things sincerely and honestly, we will find that most students of Hellenic background are generally not attending either category of school. Moreover, the pedagogical activities that are being implemented in the after-school and Saturday Greek Orthodox schools are not at the level they should be. What should we do?

Should we be disillusioned? No. I call on all of us to roll up our sleeves, from the Metropolitan, to the Priests, to the Community Councils, to the Greek Education committees, to the teachers and parents. Let us come to the understanding that we will not survive as a Greek Orthodox community in Canada without accessible quality Greek Orthodox education. Once we truly comprehend and assimilate this fact, we will begin to address the problem. We should do more for our Greek Orthodox education, honestly and earnestly. Only in this way will we be worthy of our Greek Orthodox roots and the glorious history of our ancestors. Only in this way will the Greek Orthodox community in Canada not only preserve itself but also flourish. I call on both myself and everyone else to the front line, in order to successfully tackle the challenge of Greek Orthodox education.

«Έλπισον επί τον Θεόν» (Ψαλμ. 41, 5)

“Hope in God”. (Ps. 41:5)

Metropolitan Sotirios was to have been in Calgary on New Year’s Day to celebrate the Di-vine Liturgy. Unfortunately, due to inclement weather, airplanes were unable to take off.

January 5: Fr Paul Weilikis fell asleep in the Lord. Metropolitan Sotirios officiated at his fu-neral at Barrie, assisted by Fr. Ign. Delis and Fr. Th. Alamanos. He was a very devout priest and we pray that God grant rest to his soul among the saints.

January 6: Metropolitan Sotirios celebrated the Divine liturgy at Prophet Elias G.O. Church, Mississauga, assisted by Fr. Th. Drakos, Fr. Ch. Bitsakakis, and Fr. S. Maniatis. The Church was

across Canada.January 27: Metropolitan Sotirios celebrated

Divine Liturgy as well as the ordination of Spiros Voutos to Deacon at the Greek Orthodox Church of The Annunciation of the Theotokos, Montreal, assisted by all the priests of the area. Axios!

January 28: Metropolitan Sotirios celebrated Holy Liturgy as well as the ordination of Deacon Spiros Voutos to Presbyter/Priest at the newly renovated Greek Orthodox Church of St. George, Montreal, assisted by Parish Priest Fr. D. Anto-nopoulos and Fr. N. Mostratos. Axios!

Fr. S. Voutos will be transferred to Toronto where he will serve at a Church to be determined

by His Eminence, and will simultaneously per-form the duties of English Secretary at our Holy Metropolis.

January 30: At the celebration of the Three Hierarchs, Divine Liturgy was celebrated at the Greek Orthodox Day School “Metamorphosis” where a celebration of Greek Letters also occurred with great success.

filled to capacity. Everyone in the congregation was happy. The new year began with joy and happiness.

On the evening of the same day, the Metro-politan celebrated the Great Vespers at St. John the Baptist G.O. Church, Toronto, assisted by Fr. F. Filippos and many other priests. For the first time in the 55 years since becoming a cleric, he delivered a sermon in writing, because in refer-ring to the lawsuit of the Community against the Holy Metropolis and other individuals, His Eminence did not want anyone to misquote or misrepresent him.

January 7: Metropolitan Sotirios celebrated the Divine Liturgy at St. John the Baptist G.O. Church, Toronto and was assisted by Fr. F. Filippos. As every year, the Church was filled to capacity with devout Christians.

January 9: Metropolitan Sotirios conducted the annual blessing of the waters at the General Consulate, assisted by Fr. Ch. Sarris. The Gen-eral Consul, Mr. A. Ioannidis and the staff of the General Consulate welcomed them with great joy. Following the blessing of the waters, the Vasilopita was cut.

January 11: The annual Christmas-New Year dinner for the staff and volunteers of the Holy Metropolis took place in our Holy Metropolis.

Our winter has been very difficult this year and so it continues. On Sunday, January 14, Metropoli-tan Sotirios had programmed to celebrate the first Divine Liturgy at the newly rebuilt G.O. Church of the Dormition of the Theotokos, Montreal, but once again, the airplanes did not take off because of the bad weather.

January 21: Metropolitan Sotirios celebrated Divine Liturgy at the Church of the Dormition of the Theotokos, Ottawa, assisted by Fr. A. Mi-chalopulos, and Fr. Avaccum. First among the congregants was His Excellency Ambassador of Greece to Canada, Mr. D. Azemopoulos, who also read the Epistle and received Holy Communion.

Following the Divine Liturgy, the Association of the Euboeans sponsored the cutting of the Vasilopita. Metropolitan Sotirios, Ambassador Mr. D. Azemopoulos, Fr. A. Michalopulos, the President of the community Mr. A Georgiou and the President of the Euboeans attended the event.

January 25: The cutting of the Vasilopita of the Metropolis Board of Philoptochos as well as the chapters of Toronto and vicinity, took place with great success in the hall of Sts. Constantine and Helen G.O. Church, Toronto.

Metropolitan Sotirios blessed and cut the Vasi-lopita, and also thanked and congratulated the ladies of Philoptochos on their wonderful work

St. John the TheologianGreek Orthodox ChurchCONFESSION PROGRAM

Fr. Athenagoras Ziliaskopoulos will confess during the Great Lent the fol-lowing hours:

• Friday, February 23: 5 pm - 6:30 pm.

• Saturday, February 24: 10 am - 12 pm. & 5 pm - 7 pm

• Friday, March 2: 5 pm - 6:30 pm

• Friday, March 9: 5 pm - 6:30 pm

• Friday, March 16: 5 pm - 6:30 pm

• Friday, March 23: 5 pm - 6:30 pm

• Saturday March 31: 10 am -12 pm & 5 pm– 7 pm

ESTABLISHED 1983

ORTHODOX WAYΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ

Ο Μητροπολίτης ομιλεί στην εκδήλωση

για το κόψιμο της βασιλόπιτας του Μητροπολιτικού συμβουλίου της

Φιλοπτώχου Αδελφότητας, και των

τμημάτων Τορόντο και περιχώρων, στην

αίθουσα του Ι.Ναού Αγ. Κωνσταντίνου και

Ελένης, Τορόντο.At the hall of Sts. Con-

stantine and Helen Toronto, the Metropol-

itan spoke during the Cutting of the Vasilo-

pita for the Metropolis Philoptochos Board

and the Philoptochos members of Toronto

and vicinity.

6 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ FEBRUARY 2018 6 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ YouthFalling and Getting Up

This article is from PRAXIS volume 16, issue 1: “Parish as Educator”

When I was a little girl I loved ice-skating. I wanted to be Dorothy Hamill, and I was well on my way—sporting her signature haircut. Going to my first lesson, I was so excited to learn the spins and jumps. But to my disappointment, neither skill was covered that day. The first thing I was taught was how to fall and the second was how to get up. We spent several classes perfecting these fundamentals. I was impatient, though, and wanted desperately to advance to the more exciting moves. What I didn’t recognize at the time was that falling was what I would be doing the most of while I was skating, and learning to get up and start again was critical to my ability to function on the ice.

I have been thinking about those lessons a lot lately as I watch my son learn to “skate”—not on the ice, but away from total dependence on his father and me and toward his own independence. He is only seven, but every day I see him growing, learning and, sometimes, falling.

It sure is hard to watch him fall!I find myself wanting to catch him, to help him do things

the right way—always, my way—so he doesn’t get hurt. I find myself rushing to his aid when he falls to help extinguish his pain, be it physical or emotional. But just as falling was inevitable in ice-skating, it is unavoidable in life. I can’t put my son in a protective bubble to keep him from falling! No matter how hard I may try, I can’t take away the pain he may experience with each new fall. Even if I could, it wouldn’t necessarily be what is best for him.

FallingEach day there are a myriad of ways that our children

(and we, as parents) can experience falls. Unlike ice-skating, we would never want to teach them how to fall on purpose. Rather, we might teach that when there is a fall—especially when wrong choices are made—they should strive to get up as soon as possible. We want our children to recognize that

when they have done something wrong, it is also necessary to accept reponsibility and move toward restoration.

For example, say your child forgets to complete a school assignment— which will likely result in a lesser grade. As parents, our first instinct may be to contact the teacher to smooth things over. Depending on the age and needs of the child, that might be an appropriate action. However, if we repeatedly prevent them from experiencing these falls, they will have great difficulty taking accountability for themselves as they develop into adults.

What if the fall is more than casual forgetfulness or an innocent mistake? What if your child does something intentionally wrong—like hitting their sibling, lying or skip-ping school? These types of “falling” behaviors need more attention. These types of falls would be called sins. But like any fall, a sin requires compassion along with the corrective treatment. Just because a child is in the wrong doesn’t mean he or she doesn’t need love and concern to help them deal with the consequences of their action. These kinds of falls require immediate action on the part of your child—that is, to get up, accept responsibility and turn toward God. Elder Thaddeus of Vitovnica writes, “The Holy Fathers and the saints always tell us, ‘It is important to get up immediately after a fall and to keep on walking toward God.’ Even if we fall a hundred times a day, it does not matter; we must get up and go on walking toward God without looking back.”

Get Up and Go On Walking toward GodGuiding our children to develop an active relationship

with God will help them refocus and get up after falling. In the case of accidental stumbles, this relationship will help keep things in perspective. Or when they fall harder by inten-tionally turning away from God, their relationship with God will help them “come to themselves” as the Prodigal Son did and reconcile with their Heavenly Father who loves them.

Orienting our children toward God after they fall is easier said than done. One reason is our own struggle to readily return to Him after we sin. Everyone falls, everyone sins—every single one of us. The best witness we can give our children is striving to live our faith in the home daily. Here are some suggestions to help:

• Be a model: Show them how to ask for forgiveness when they have done something wrong. Very young chil-dren will struggle with entirely undertanding this concept.

Don’t force them, but continue to model through your behavior: “Johnny, I am so sorry I yelled at you earlier. I was frustrated because I stepped on your Legos. Mommy should not have yelled. I love you. Now, I need you to go pick up your Legos.”

• Go to confession: Your child should know that you go regularly to the Sacrament of Confession. Let your child know how important it is to be reconciled with God and others. Here are some resources on confession that can help you prepare yourself as well as your child when he or she is ready to start going to confession:

o “Children and Confession” – This short interview with Rev. Fr. Alexander Goussetis explores when and how to introduce our children to confession.

o The Forgotten Medicine: the Mystery of Repentance – This book by Archimandrite Seraphim Aleksiev explains the process of confession—before, during and after.

o Nicholas Wins the Prize: Young Nicholas Experiences the Sacrament of Confession – Helen Dalalakis’s book tells the story of Nicholas, who cheats in a school spelling con-test. He goes to confession and is shown lovingly how God forgives.

o Raising Lazarus Project – This small workbook helps children of different ages prepare for confession. Copies can be ordered from St. Spyridon Greek Orthodox Church in Loveland, Colorado.

• Get to know your priest: Even if your children aren’t old enough to go to confession, take them to visit your parish priest. Encouraging your children to develop a relationship with him teaches them that the Church is here to help us pray, grow and heal when we fall.

• Read inspirational stories: Find stories that model Christian perseverance and repentance in the Bible and lives of the saints. Here are some great ones to start with:

o The Parable of the Prodigal Son (Luke 15:11–32)o The story of Joseph and his brothers (Genesis 37–45)o The story of Zacchaeus (Luke 19:1–10)• Share your tumbles: When it is fitting, admit times

when you have failed and things you struggle with. This can help children understand that no one is perfect. It can be simple: “Wow, I made a big mistake today; I wasn’t paying attention and I broke the glass ornament that your grandmother got us. I know I need to talk with her, but I am feeling really bad.” Be discerning when you choose to share. Some instances might not be appropriate for your children to hear and may cause them more stress instead of offering a useful lesson

No matter how well we teach our children how to “spin” and “jump” while moving through life, there will always be falls—for them and us. When our children are very young, we are there as they take their first steps. We hold their hands when they are unstable and catch them when they fall. As they grow, however, we cannot always be there to hold their hands. They will take steps into adulthood on their own, hopefully knowing that, as parents, we are praying for them but more importantly that God waits with open arms for them after each and every fall—loving them just as much as He did the day He created them.

It is good, then, not to fall; or, if we fall, to rise again. And should we fall, we should not despair and so estrange ourselves from the Lord’s love. For if He so chooses, He can deal mercifully with our weakness. Only we should not cut ourselves off from Him or feel oppressed when constrained by His commandments, nor should we lose heart when we fall short of our goal. Rather, let us learn that a thousand years in the sight of the Lord are but a single day, and a single day is a thousand years (Psalm 90:4). Let us be neither hasty nor tardy, and let us be always ready to make a new start. If you fall, rise up. If you fall again, rise up again. – St. Peter of Damascus

Melissa Tsongranis/ www.goarch.org/Metropolitan Sotirios did the D. Liturgy for the Youth in BC and spoke to them. Also spoke to them, Fr. K. Kaltsidis, Fr. C. Economos and

Deacon D. Vickery. The Assembly was under the leadership of Fr. C. Economos.

Present during the cheque presentation (from left to right in the above photo) were Helen Kafkas, Tasso Lambrou, Tatiana Bakos and Nicholas Zaharakis.Met Youth Montreal also believes that helping the community plays a very im-portant role in developing leadership skills and at the same time learning about the Greek Orthodox Faith. Therefore the remaining 50% of the proceeds will be kept by Met Youth Montreal to aid in their endeavors of helping the local community in any way they can.

p

A key to Achieving Succes is to As-semble A Strong And Stable Lead-ership Team.We are super excited

to announce the new Met Youth Calgary Executive Council. We have

officialy established the first Met Youth Canada chapter in Calgary. Thank you for everyone’s dedica-

tion and support. Looking forward to working with everyone and mak-

ing this a huge success. Stay tuned for exciting activities planned.

p

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ 7FEBRUARY 2018

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΕΚΔΟΤΗΣ: Ελληνική Oρθόδοξος Μητρόπολη Τορόντο (Καναδά) • 86 Overlea Blvd, Toronto OΝ M4H 1C6, Canada

Tel: 416-429-5757 • Fax: 416-429-4588E-mail: metropolis@gometropolis.org

YouTube: GOMetropolis Toronto Web: www.gometropolis.org

Twitter@GO_MetropolisΣυντάσσεται από επιτροπή και κυκλοφορεί την πρώτη εβδομάδα εκάστου μηνός. The Orthodox Way is published monthly by the Greek Orthodox Metropolis of Toronto (Canada).

Η Ο.Π. προετοιμάζεται από την ακόλουθη επιτροπή. The O.W. is prepared by the following Committee: π. Α. Ζηλιασκόπουλος, π. Δ. Αντωνόπουλoς, π. Τ. Πράττας, π. Δ. Μουσελίμης, π. Σ. Βούτος, Γ. Κόντου, O. Ιωαννίδου, Σ. Βολονάκης, E. Σωτηρόπουλος, Δ. Βούτος.

Φωτογραφίες-Photos: G. Manos.

Who Is The Holy Spirit?

4I'm Orthodox:

What Does that Mean?30 QUESTIONS AND ANSWERS

A CONCISE AND PRACTICAL GUIDEBOOK

“In the beginning God made heaven and earth. The earth was invisible and unfinished; and darkness was over the deep. The Spirit of God was hovering over the face of the water” (Genesis 1:1-2).The Holy Spirit proceeds from the Father, and is “the Lord, the Giver of life” (Creed). Since He is Lord, He is coequal with the Father, and is His Coworker in making heaven and earth.“God is Spirit, and those who worship Him must worship in spirit and truth” (John 4:24). The Father is worshiped in spirit – that is, in the Holy Spirit – and in truth – that is in Christ Himself and according to Christ’s revelation. God is Spirit: God cannot be confined to a particular location. Those who receive the Holy Spirit and believe in Jesus Christ can worship God the Father with purity of heart.“But when the Comforter comes, whom I shall send to you from the Father, the Spirit of truth who proceeds from the Father, He will testify of Me” (John 15:26). While the Son is begotten of the Father alone, the Holy Spirit proceeds from the Father alone; the beginning, the Fountainhead, of both Persons is the Father.

«Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί τά ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν».

(Ρωμ. 15,1)“We who are strong ought to bear with the

pailings of the weak”. (Rom. 15:1)

Value the Earthly, to Receive the

HeavenlyYou were born to an orthodox family. You

have enjoyed the warmth of her embrace. Take advantage of what she has to offer. Do not leave like the prodigal. You will regret it.You live in a fraternity with others. It can

provide you with many good things. It also has some imperfections. Appreciate what is given. Do not consider yourself holier than the saints. You may quickly find yourself outside the fraternity. You will then become isolated. You will remember the embrace – that true paradise – provided by the fraternity and you will suffer.Many other examples could be given. There

is no need. Your life on earth has many good things on offer. Recognize and value them. Be like a bee producing honey.How well you appreciate the goods on earth

will affect your enjoyment of the goods in heaven, and your place in the Kingdom of God, a place which is to be permanent and everlasting.The period of the Triodion offers to each of

us the opportunity to recognize the value of the earthly. To better discover who we are. To progress with self-knowledge and in re-pentance, so that we can savour the joy of the resurrection while still here on earth. So that we can inherit the eternal joy of the resurrec-tion in heaven.

accept the past as reality if I want to live differently today. Moving past regret means offering the things we wish we

had or hadn’t done up to God. But then it means having a change of mind, deciding to move forward in a different direction. Repentance is more than asking forgiveness, it’s the decision to make different choices moving forward and following up with that decision. We don’t need to live in regret in order to live in repen-

tance. There is a sense of a healthy regret - that we are aware of what happened and want something different for the present. But we can’t have a change of mind in the past, we can only have a change of mind in the present. 3. Live in the presentThe things we regret are in the past, yet we think that

somehow by worrying about our regrets we can change something. We know this makes no sense, but it doesn’t keep us from living in the past. St. Paul gives all of us who struggle with living in the pres-

ent his example to follow: “Forgetting what lies behind and straining forward to what lies ahead, I press on toward the goal for the prize of the upward call of God in Christ Jesus” (Philippians 3:13-14). Before becoming a Christian, St. Paul had persecuted the Church and was even involved in the murder of St. Stephen (Acts 7:55-60). St. Paul knew that he couldn’t press on toward Christ if he were still living in the pain of his past. He had to first let go of what was behind him in order to pursue Christ in his present. Yesterday is finished, and tomorrow is not yet here. We

only have today. And yet we try to fill our today with re-grets of yesterday or fears of tomorrow. St. Paul shows us that to keep Christ as the goal of our lives, there is work yet to be done today. If we concern ourselves with the work of straining forward and pressing on toward Christ, we won’t have time to worry about yesterday. We’ll have to let it go in order to live in the present. But it’s worth letting go of control, since it means having Christ at the very center of our lives, directing us and guiding us far better than we could have done ourselves.

***** Regret keeps us from moving forward. Instead of allowing

regret to pile up on our shoulders, we can let Christ take its weight from us. To move past regret, we need a change of mind, a change of heart. And instead of living in the past, we can move forward in our relationship with Jesus today. As we move into the new year, we don’t need to focus on

regrets of the past. With Christ, we can find strength in our weakness, even in the things we once regretted. A new year helps us move forward, with gratitude for new opportuni-ties, and a new chance to renew our relationships - with God and neighbor.

https://blogs.goarch.org/blog/-/blogs/moving-past-regret

Sam Williams

With increasing speed, another year has come and gone. With that comes the natural impulse toward reflection and the measuring up of ourselves against the resolutions we kept with varying success. We applaud ourselves for making progress, and beat ourselves up over our failures or backtracking. And so we find ourselves perhaps regret-ting certain decisions - or maybe our indecision - wishing we could go back and do it all over again.If we focus on our regret, we’ll find ourselves stuck in

guilt and shame without being able to move forward. So how do we move past our regrets? 1. Give it up to GodRegret can pile up fast. We wish we had done this, or

we wish we hadn’t done that. We begin to fear the conse-quences of the past and start to condemn ourselves instead of handing it all over to God. We forget Christ’s words to us: “Come to me, all who labor and are heavy laden, and I will give you rest” (Matthew 11:28). We seem to prefer holding on to the heavy load and at-

tempting to manage it all ourselves.And it hits again: regret. When I glance at my university

diploma and see the blank space that could have read “Cum laude” if only I had taken those one or two courses more seriously. Regret. When I wish that I had visited my aunt more than once in Florida before she passed away. Regret. When I remember any number of missed opportunities.I have a choice to make when I notice this piling up of

regrets. I can keep holding on to it all, trying to balance everything, or I can offer it up to God instead. When I bring my regret to Christ, and ask Him to take away my fears and frustrations, I am committing my whole life to Christ instead of commiting my life to myself. This doesn’t come easily, that’s for sure. Pride and ego

makes us think it’s easier to just do things alone and insist on solving all problems on our own. Somehow it seems harder to ask for help and to let Jesus have some hand in our lives. But when we do rely on God more than ourselves we find that we don’t struggle as much with anxiety and fear; we have a God who gives us direction, peace, and strength to face any struggle. We can begin to rely on Him in our daily prayers as we ask God to guide our day in the morning and thank Him for the day in the evening. It takes practice to give our regrets up to God, but it’s part of living a life in repentance.

2. Have a change of mindRepentance - for whatever reason - conjures up for many

people an idea of self-deprecation or feeling guilty. But the verb “to repent” in Greek means more simply to have a change of mind or to think differently (than before). That means that tied into repentance is the idea of reflecting on the past, but not dwelling on it. I have to know my past and

Το ετήσιο χριστουγεννιάτικο-πρωτοχρονιάτικο γεύμα για το προσωπικό της Ιεράς Μητρόπολης και τους εθελοντές έγινε στην αίθουσα της Ιεράς Μητρόπολης.

The annual Christmas-New Year’s luncheon for the staff and volunteers of our Holy Metropolis took place in the hall of our Metropolis.

Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον τον Ι.Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου, Ottawa, την Κυριακή 21 Ιανουαρίου. Μετά την Θεία Λειτουργία, ο σύλλογος των Ευβοέων είχε το κόψιμο της βασιλόπιτας. Στην εκδήλωση συμμετείχε ο Μητροπολίτης Σωτήριος, ο Πρέσβης της Ελλάδας στον Καναδά κ. Δ. Αζεμόπουλος, ο π. Α. Μιχαλόπουλος, ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Α. Γεωργίου και ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Ν. Παντιέρας. On Sunday, January 21st, Metropolitan Sotirios celebrated the Divine Liturgy at Kimissis G.O. Church in Ottawa. After the Divine Liturgy, the Evioton Society had the Cutting of the Vasilopita. Participating in the event were: Metropolitan Sotirios, His Excellency D. Azemo-poulos, Ambassador of Greece in Canada; Fr. A. Michalopulos; Mr. A. Georgiou, President of the Community; and Mr. N. Pantieras, President of the Evioton Society.

8 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Θυμηθείτε...την Θεολογική μας Ακαδημία

Στις ετήσιες δωρεές σας και στην Διαθήκη σας περιλάβετε και την Θεολογική μας Ακαδημία.

Εγγυάται το μέλλον της Εκκλησίας και του Ελληνισμού στον Καναδά. Χρειάζεται την αγάπη και την υποστήριξη όλων μας. Το επίσημο όνομά

της είναι: Patriarchal Toronto OrthodoxTheological Academy

νeα i. μητρoποληςΣτο πρόγραμμα του Μητροπολίτη Σωτηρί-ου ήταν να βρίσκεται στο Calgary την πρωτοχρονιά κι εκεί να λειτουργήσει. Δυστυχώς, λόγω του καιρού τα αεροπλά-

να δεν πέταξαν.Ιανουαρίου 5: Εκοιμήθη εν Κυρίω ο π. Παύλος Weiliki.

Της κηδείας του προέστη ο Μητροπολίτης Σωτήριος στο Barrie, βοηθούμενος από τον π. Ιγν. Δελή και τον π. Θ. Αλαμάνο. Ηταν ευλαβέστατος ιερεύς και παρακαλούμε τον Θεό να αναπαύει την ψυχή του μετά των αγίων.

Ίανουαρίου 6: Θ. Λειτουργία τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού, Mississau-ga, βοηθούμενος από τους πατέρες, Θ. Δράκο, Χ. Μπιτσακάκη και Σ. Μανιάτη. Η εκκλησία κατάμεστη. Οι άνθρωποι χαρούμενοι. Μπήκαμε στον καινούργιο χρόνο με χαρά και ευτυχία.

Το εσπέρας της ίδιας ημέρας ο Μητροπολίτης τέλεσε Μ. Εσπερινό στον εορτάζοντα Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστή, Τορόντο, βοηθούμενος από τον π. Φ. Φιλίππου και πολλούς άλλους ιερείς. Για πρώτη φορά στα πενήντα πέντε (55) χρόνια που είναι κληρικός ο Μητροπολίτης, έκαμε γραπτό κήρυγμα, επειδή αναφέρθηκε και στη δίκη της Κοινότητας εναντίον της Ι. Μητρόπολης και άλλων και δεν ήθελε κανείς να μπορεί να το παραποιήσει.

Ίανουαρίου 7: Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον εορτάζοντα Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστή, Τορόντο, βοηθούμενος από τον π. Φ. Φιλίππου. Όπως κάθε χρόνο κατάμεστη ήταν η εκκλησιά από τους ευλαβείς χριστιανούς.

Ίανουαρίου 9: Τον ετήσιο αγιασμό στο γενικό προξενείο, τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος βοηθούμενος από τον π. Χ. Σαρρή. Με πολλή χαρά τους δέχθηκε ο Γεν. Πρόξενος κ. Α. Ιωαννίδης και το προσωπικό του Γεν. Προξενείου. Μετά τον αγιασμό έκοψαν την βασιλόπιτα.

Ίανουαρίου 11: Το ετήσιο χριστουγεννιάτικο-πρωτοχρονιάτικο γεύμα για το προσωπικό της Ιεράς Μητρόπολης και τους εθελοντές έγινε στην Ιερά μας Μητρόπολη.

Ο καιρός μας εφέτος ήταν πολύ δύσκολος και είναι ακόμη. Την Κυριακή 14 Ιανουαρίου, ο Μητροπολίτης Σωτήριος είχε προγραμματίσει να τελέσει την πρώτη Θεία Λειτουργία στον νέο Ι. Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, Montreal, αλλά και πάλι τα αεροπλάνα δεν πέταξαν λόγω του καιρού.

Ί α ν ο υ α ρ ί ο υ 2 1 : Θ ε ί α Λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α τ έ λ ε σ ε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον Ι.Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου, Ottawa, βοηθούμενος από τον π. Α. Μιχαλόπουλο και τον π. Β. Avacum. Πρώτος μεταξύ των εκκλησιασθέντων ήταν ο εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδας στον Καναδά κ. Δ. Αζεμόπουλος, ο οποίος μάλιστα διάβασε και τον Απόστολο και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων.

Μετά την Θεία Λειτουργία, ο σύλλογος των Ευβοέων είχε το κόψιμο της βασιλόπιτας και στη εκδήλωση συμμετείχε ο Μητροπολίτης Σωτήριος, ο Πρέσβης κ. Δ. Αζεμόπουλος, ο π. Α. Μιχαλόπουλος, ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Α. Γεωργίου και ο πρόεδρός των Ευβοέων.

Ίανουαρίου 25: Έγινε με πολλή επιτυχία το κόψιμο της βασιλόπιτας του Μητροπολιτικού συμβουλίου της Φιλοπτώχου Αδελφότητας, αλλά και των τμημάτων Τορόντο και περιχώρων, στην αίθουσα του Ι.Ναού Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης, Τορόντο.

Ο Μητροπολίτης Σωτήριος ευλόγησε και έκοψε την

βασιλόπιτα, αλλά και ευχαρίστησε και συνεχάρη τις κυρίες και δεσποινίδες της Φιλοπτώχου Αδελφότητας, οι οποίες επιτελούν θαυμάσιο έργο σε ολόκληρο τον Καναδά.

Ίανουαρίου 27: Θεία Λειτουργία και την σε Διάκονο χειροτονία του Σπύρου Βούτου, τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον Ι.Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Mon-treal, βοηθούμενος από όλους τους ιερείς της περιοχής. Άξιος!

Ίανουαρίου 28: Θεία Λειτουργία και την σε Πρεσβύτερο χειροτονία του Διακόνου Σπύρου Βούτου τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος στον ανακαινιζόμενο Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου, Montreal, βοηθούμενος από τον Ιερ. Προϊστάμενο π. Δ. Αντωνόπουλο και τον π. Ν. Μοστράτο. Άξιος!

Ο π. Σ. Βούτος θα μεταφερθεί στο Τορόντο όπου θα υπηρετεί σε κάποιο Ι. Ναό και συγχρόνως θα τελεί καθήκοντα γραμματέως της αγγλικής στην Ιερά μας Μητρόπολη.

Ίανουαρίου 30: Στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών Θεία Λειτουργία έγινε στο ημερήσιο Ελληνορθόδοξο σχολείο «Μεταμόρφωση» και γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων, με πολλή επιτυχία. M A R C H 2 0 1 8

Fri 2 2nd Salutatios, St. Demetrios Church, Calgary ALTA Sat 3 D. Liturgy, St. Demetrios Church, Calgary ALTA - Philoptochos Retreat Sun 4 D. Liturgy, St. Demetrios Church, Winnipeg, MANFri 9 3rd Salutations, Sts Peter & Paul Church, Kitchener, ONSat 10 D. Liturgy, Holy Trinity Church, London, ON - Philoptochos RetreatSat 10 Evening D. Liturgy, Holy Cross Church, Windsor, ON- Transfer of the H. Altar TableSun 11 D. Liturgy, St. Demetrios Church, Sarnia, ONFri 16 4th Salutations, Patrokosmas H. Monastery, Bolton, ONSat 17 D. Liturgy, Patrokosmas H. Monastery, Bolton, ONSun 18 D. Liturgy, St. George Church, Guelph, ONFri 23 Akathist Hymn, Evangelismos tis Theotokou Church, Montreal, ONSat 24 D. Liturgy, St. Nicholas Church, Laval, QC - Philoptochos RetreatSat 24 G. Vespers, Evangelismos tis Theotokou Church, Toronto, ONSun 25 D. Liturgy, Evangelismos tis Theotokou Church, Toronto, ON

Program of His Eminence

Μetropolitan Sotirios

Το απόρρητο της Εξομολόγησης

Κάποιοι δυσκολεύονται να προσέλθουν στο πανίερο Μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως με την σκέψη ότι υπάρχει πιθανότητα ο Πνευματικός να κοινοποιήσει την εξομολόγησή τους. Αυτό βεβαίως είναι ένα ακόμη δαιμονικό τέχνασμα που σκοπό έχει να τους κρατήσει μακρυά από το Μυστήριο και τη λύτρωση που παρέχει.

«Το Μυστήριο είναι «απόρρητο». Δεν έχει δικαίωμα ούτε ο Πνευματικός ν’άνακοινώσει τίποτε απ’όσα ακούσε στην Εξομολόγηση, ούτε άλλος κανείς να ζητήση ή ν» απαιτήση πληροφορίες» .

Το απόρρητο της Εξομολογήσεως, αναγνωρίζεται και από τον νόμο.

«Σύμφωνα με τον κώδικα του Κανονικού Δικαίου 983 παρ.1: «το απόρρητο του εξομολογητηρίου είναι απαραβίαστο, επομένως είναι απόλυτα απαγορευτικό για έναν Εξομολόγο να παραδώσει με οποιονδήποτε τρόπο ένα μετανοήσαντα με λόγια ή οποιαδήποτε συμπεριφορά και για κανένα λόγο». Οι ιερείς οφείλουν να μην αποκαλύπτουν ο,τι έχουν μάθει κατά τη διάρκεια μίας Εξομολογήσεως σε κανένα, ακόμα και αν απειλείται η ίδια τους η ζωή ή η ζωή άλλων (εδώ έγκειται και η μοναδικότητα του Απορρήτου του Εξομολογητηρίου… Για έναν Πνευματικό, η παραβίαση του απορρήτου θα τον οδηγούσε αυτόματα σε μοιραία καταδίκη και αφορισμό, αποδοθέντα εκ της Ιεράς Επισκοπής (κωδ. του Κανονικού Δικαίου, 1388 παρ.1)» .

Ο Πνευματικός μας είναι ανθρωπίνως ο ιατρός-θεραπευτής της ψυχής μας. Απαιτείται λοιπόν να τον περιβάλλουμε με την ανάλογη εμπιστοσύνη.

Τον επιλέγουμε προσεκτικά έπειτα από πολλή προσευχή προσέχοντας ώστε να είναι πρόσωπο με πίστη ασκητική ζωή και αρετή και να έχει την καλή μαρτυρία των πιστών. Από την στιγμή που θα τον

βρούμε θα πρέπει να εξομολογούμαστε τακτικά και να μην τον εγκαταλείπουμε. Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι και όχι ο Πνευματικός γινόμαστε αιτία κοινοποίησης της προσωπικής μας ζωής, όταν την εμπιστευόμαστε σε ακατάλληλα πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν καν την ιδιότητα του πνευματικού.

Όμως το Μυστήριο και όλα όσα λέγονται ως συμβουλές, κατευθύνσεις, επιτίμια στη διάρκειά του είναι απόρρητα όχι μόνο για τον Πνευματικό αλλά και για τον εξομολογούμενο. Ο Εξομολογούμενος» δεν «πρέπει ν” ανακοινώνει όσα άκουσε, διότι αυτά ισχύουν μόνο για τη δική του περίπτωση. Σ’ άλλον, άλλο φάρμακο, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, και την ιδιαιτερότητά του θα δώση ο Πνευματικός» .

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Αββά Ιωσήφ από το Γεροντικό όπου διαφαίνεται η διαφορετική, ανάλογα με το πρόσωπο του εξομολογουμένου, καθοδήγηση και η εξατομικευμένη αγωγή η οποία προσφέρεται στην εξομολόγηση από τους διακριτικούς Πνευματικούς πατέρες όπως ο Γέρων Ιωσήφ. Στο περιστατικό αυτό παρουσιάζεται και ο σκανδαλισμός που μπορεί να προκύψει από την κοινοποίησή σε κάποιον άλλον της συμβουλής-καθοδήγησης που πήρε αυτός που εξομολογήθηκε.

Στο παράδειγμά μας ενώ οι δύο μοναχοί ερώτησαν το ίδιο πράγμα τον Αββά Ιωσήφ πήραν διαφορετικές απαντήσεις. Επειδή ο ένας είπε στον άλλο την απάντηση προέκυψε σκανδαλισμός τον οποίο τακτοποίησε ο Γέροντας Ιωσήφ.

Το ερώτημα που του έθεσαν χωριστά ο καθένας ήταν αν έπρεπε να αφήσουν τα πάθη να εισέλθουν μέσα τους και εκεί να τα πολεμήσουν ή να τα κόψουν ευθύς εξ αρχής. Ο Γέροντας στον μεν ένα συνέστησε: «άφες αυτά εισελθείν και πολέμησον μετ’ αυτών», και αυτό για να γίνη δοκιμότερος. Στον άλλο όμως που ήταν πνευματικά πιο αδύνατος του είπε: «Μη αφήσης όλως εισελθείν τα πάθη, αλλ’ ευθέως έκκοψον αυτά» . Κατόπιν συζήτησαν μεταξύ τους ο,τι τους είπε ο Γέροντας και σκανδαλίσθηκαν για την διαφορετική απάντηση στην ίδια ερώτηση. Ο Γέροντας τους έλυσε τον σκανδαλισμό λέγοντάς τους ότι στον καθένα είπε αυτό που του ήταν το πλέον συμφέρον για την πνευματικό του αγώνα.

Πολλές φορές δημιουργούνται «μπερδέματα», σκανδαλισμοί και παρερμηνείες από αυτήν την ανακοινωση που κάνουν κάποιοι εξομολογούμενοι των όσων ειπώθηκαν στην εξομολόγηση.Πρέπει να το καταλάβουμε. Το απόρρητο της Εξομολόγησης δεν ισχύει μόνο για τον Πνευματικό αλλά και για τον εξομολογούμενο. Το φάρμακο του ενός μπορεί να αποδειχθεί φαρμάκι για τον άλλο.Ο πνευματικός θεραπευτής είναι εκείνος που μας καθορίζει το είδος του αγώνος και της πάλης που ταιριάζει αποκλειστικά

σ’ εμάς. Κανένας άνθρωπος δεν είναι απόλυτα όμοιος με κάποιον άλλον. Καθένας είναι διαφορετικός και μοναδικός όχι μόνο σε σχέση με τους άλλους, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό όπως αυτός παρουσιάζεται στις διάφορες χρονικές στιγμές και περιστάσεις .

Γι’ αυτό απαιτείται η προσωπική αναφορά του κάθε πιστού σε διακριτικό Πνευματικό, δηλαδή σε Πνευματικό που έχει την διάκριση των πνευμάτων. Αυτός εφαρμόζει την εξατομικευμένη αγωγή -πάντα όμως μέσα στο πνεύμα των Ιερών Κανόνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας- και αυτός μόνο μπορεί να θεραπεύσει τις ψυχές των προσερχομένων με την Θεία Χάρη. Το απόρρητο της εξομολόγησης ισχύει και για τον Πνευματικό και για εμάς. Ο,τι θα μας πεί ως δικό μας πνευματικό κανόνα ή ως καθοδήγηση στα διάφορα προσωπικά μας θέματα ισχύει μόνο για εμάς και δεν είναι προς κοινοποίηση. Είθε να λειτουργούμε σωστά κάθε φορά που εξομολογούμαστε ώστε να καρπωνόμαστε τη μέγιστη ωφέλεια από το φιλανθρωπότατο τούτο μυστήριο.

vimaorthodoxias.gr

Περί νηστείας Η νηστεία είναι υπερασπιστής

και φύλακας κάθε αρετής. Είναι η αρχή του αγώνα και ο στέφανος των εγκρατευτών και το κάλλος της παρθενίας και της καθαρότητος, και η λαμπρότης της σωφροσύνης. Η νηστεία είναι η αρχή της οδού του χριστιανισμού και η μητέρα της προσευχής και η πηγή της σωφροσύνης και της φρονήσεως και η διδάσκαλος της ησυχίας και η οδηγός όλων των καλών έργων. Και καθώς επί τους υγιείς οφθαλμούς ακολουθεί η λάμψις του φωτός, έτσι και στη μετά διακρίσεως γινομένη νηστείαν ακολουθεί η επιθυμία της προσευχής .

Άγιος Ισαάκ ο ΣύροςΛόγος ΠΕ’

Τον ετήσιο αγιασμό στο γενικό προξενείο της Ελλάδας, τέλεσε ο Μητροπολίτης Σωτήριος. Μετά τον αγιασμό έκοψε την βασιλόπιτα με τον Γεν. Πρόξενο κ. Α. Ιωαννίδη.The annual Blessing of the Waters at the Consulate of Greece in Toronto was celebrated by Metropolitan Sotirios. After the ser-vice, His Eminence cut the Vasilopita together with the Hon. A. Ioannidis, Consul General.