ΛΥΚΕΙΟ 2012 SUNNY DAYS - Pierce

ΦΩ

ΤΕ

ΙΝΕ

Σ Η

ΜΕ

ΡΕ

Σ

SU

NN

Y D

AY

S

ΛΥ

ΚΕ

ΙΟ 2

01

2

ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ SUNNY DAYSPIERCE - ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΛΥΚΕΙΟ 2012

• SYNNY DAYS LYK_GR_cover.indd 1 6/6/12 12:33 PM

NON MINISTRARI SED MINISTRARE

1 editorial.indd 2 6/8/12 1:47 PM

ημέρεςΦωτεινές

Έκδοση των μαθητριών και των μαθητών του Λυκείουτου Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος

Ιούνιος 2012 • Τεύχος 113

SUNNY DAYS


Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε

η Κατερίνα Γιαμαρέλλου του Β1 Λυκείου.


5

περιεχόµεναΣυντα κτι κή οµάδα Ελλη νι κού Περιο δι κού

Λ υ κ ε ί ο υ 2 0 1 2 Φ Ω Τ Ε Ι Ν Ε Σ Η Μ Ε Ρ Ε Σ

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣΒασίλης Γκούµας Γ1

ΒΟΗΘΟΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Κυριάκος Κανταράκιας Β2

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ρηµ Χατίµπ Β4

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΜΗΜΑΤΩΝΒασίλης Γκούµας Γ1

Θεανώ Θεοχάρη Γ2

Μαρία Μιχαηλίδου Γ3

Δάφνη Παπαµατθαίου Γ3

Ελένη Εξαρχάκου Β1


Μαρία Μπούχλη Β3

Έµιλυ Φάλεκ Β4

Σοφία Γκέκα Α1

Ιωάννα Ευθυµίου Α2

Αλεξάνδρα Κουτσούκου Α3

Δήµητρα Τσικριτσάκη Α5

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣΓιάννος Τσατάλης

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣDIRECTION

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ A.E.

M. Ασίας 43, 152 33 Χαλάνδρι

Τηλ.: 210 77 12 400, fax: 210 77 85 097

e-mail: [email protected]

Editorial 6

Άγνωστος στρατιώτης 7

Φιλέλληνες 9

Μύθοι για την Ελλάδα µας 10

Συνέντευξη από το Μark Mazower 12

Μεγάλες διοργανώσεις στην Ελλάδα 14

Ένας αληθινός ελληνιστής 17

Μέρες περηφάνιας 18

Εσύ πού θα πας διακοπές 20

Η πόλη της Αθήνας µέσα από το µύθο 22

Θρησκευτικός τουρισµός 24

Ο ήλιος πάντοτε θα ανατέλλει 27Συνέντευξη από το Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυµο 28

Δηµοκρατία και ελληνισµός 33

Ποιήµατα 35

Τελευταίο αντίο στο Δηµήτρη Μητροπάνο 36

Ελληνική κουζίνα 38

Ρητορική 41

Άστεγοι αλλά άνθρωποι 42

Θεόδωρος Αγγελόπουλος 44

Τι παράγει και εξάγει η Ελλάδα σήµερα 47

Μίκης Θεοδωράκης 48

Συνέντευξη από τον Ηλία Μαµαλάκη 50

Ο ορυκτός πλούτος της χώρας µας 57

Συνέντευξη από τον καθηγητή του Κολλεγίου Γεώργιο Χ. Τζήρο 59

Η πολεµική µας αεροπορία 68

Συνέντευξη από τη Σοφία Καλογεροπούλου 70

Ποιήµατα 75Συνέντευξη από το Σεβασµιότατο Μητροπολίτη Μεσογαίαςκαι Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο 76

Η διαιώνιση των ιδανικών 81

Δέκα κορυφαίοι εν ενεργεία έλληνες αθλητές 82

Οι αγώνες 85

Στην Ελλάδα µε τις αρχαιότητες 86

Το αλφαβητάρι των ελληνικών διακοπών 90

Ελλάδα, Έλληνες, Ελληνικότητα 94

Σφυγµοµέτρηση της γνώµης µας 98Η τέχνη ταξιδεύει από την Αµερική στην Ελλάδακαι µας εµπνέει 100

Μαθητικές Δραστηριότητες και Κοινότητες Λυκείου 104

Αθλητικές δραστηριότητες 109

Φωτογραφίες των τάξεων 110


6

editorial

Χρέη, φτώχεια, εγκληματικότητα, άστεγοι! Βλέπουμε γύρω μας τόσα πολλά προβλήματα που τα συναισθήματα στενοχώριας, φόβου και λύπης που μέσα μας γεννιούνται μας έχουν οδηγήσει στον πεσιμισμό, σε βαθμό που πλέον έχουμε αποδεχθεί την κατάντια της χώρας μας και το μερίδιο

ευθύνης μας σε αυτή. Με άλλα λόγια, έχουμε υιοθετήσει μια νοοτροπία ηττοπάθειας. Κάτω από όλο αυτό το βάρος των προβλημάτων και των συναισθημάτων, επιλέξαμε να αδιαφορήσουμε για τον πολιτισμό μας, αφού λανθασμένα θεωρήσαμε ότι δε μας είναι άμεσα απαραίτητος, και παραβλέψαμε πλήρως το γεγονός ότι η υποτίμησή του είναι τελικά η αιτία της χαμηλής μας αυτοεκτίμησης.

Στόχος του φετινού περιοδικού είναι να αναδείξει τα αξιόλογα στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και, γενικότερα, των Ελλήνων. Φυσικά, δεν επιδιώκουμε να αναδείξουμε κάποια υπεροχή του ελληνικού πολιτισμού έναντι άλλων, ούτε και να εμπνεύσουμε μια αρχαιολατρική στάση, παρά μόνο να παρουσιάσουμε εκείνους τους Έλληνες που είναι δημιουργικοί, που είναι ικανοί επιχειρηματίες, που προάγουν τον πολιτισμό, που συνεισφέρουν στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην κοινωνία. Μπορεί να υπάρχει ένα μέρος των Ελλήνων που είναι ανέντιμο, που δεν έχει αξίες. το θέμα, όμως, είναι να διαχωριστούν αυτά τα δύο μέρη, το έντιμο και το ανέντιμο, γιατί η αναγνώριση των αξιόλογων Ελλήνων ίσως διαλύσει τα σύννεφα πεσιμισμού που μας κυκλώνουν αυτόν τον καιρό και ίσως, τελικά, ανακάμψουμε από τα προβλήματά μας.

Εξάλλου, σ’ αυτόν τον τόπο, σ’ αυτόν το λαό, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, έργα, στάσεις ζωής, που εξακολουθούν να μας κάνουν περήφανους ως Έλληνες!

Βασίλης Γκούμας Γ1 Αγ

άπη

Κυρ

ιακο

πούλ

ου Α

3


7

σκέψεις

Άγνωστος Στρατιώτης

Συζήτηση στην τάξη με θέμα... αναχρονιστικό!

Δευτέρα πρωί, ο στρουμπουλός καθηγητής της έκθεσης μπαίνει στην τάξη έτοιμος για μάθημα... Οι μαθητές δεν έχουν ιδιαίτερα μεγάλη όρεξη. Το προηγούμενο βράδυ φοβερά επεισόδια έλαβαν χώρα, συγκλονίζοντας την Ελλάδα, καθώς μια ειρηνική διαδήλωση εξελίχθηκε σε έναν πόλεμο μεταξύ αστυνομίας και κουκουλοφόρων. Πεδίο μάχης το κέντρο της Αθήνας, ενώ θύματά της ήταν και καταστηματάρχες της Ερμού και της Κοραή που είδαν τα μαγαζιά τους να λαμπαδιάζουν σε μερικά μόλις λεπτά.

-Καλημέρα παιδιά!-Καλημέρα, κύριε...-Λοιπόν, παιδιά, σήμερα θα μιλήσουμε για τους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου.-Ελάτε τώρα, κύριε, λέει ένας μαθητής, ποιος ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο, όταν η Αθήνα καίγεται και εμείς είμαστε εδώ, ανήμποροι να το σταματήσουμε αυτό; Ανήμποροι να συνεισφέρουμε…-Να συνεισφέρετε πώς, αγαπητά μου παιδιά;-Να κατέβουμε στο κέντρο, συνεχίζει ο ίδιος μαθητής, να διαδηλώσουμε!-Μα αγαπητά μου παιδιά, θα διαδηλώσετε δίπλα σε αυτούς που έκαψαν τόσα καταστήματα και πέταξαν πέτρες και αυγά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη;-Σιγά το μνημείο κύριε, ένα σύμβολο του στρατού είναι!-Κάνεις λάθος, φίλε μου! Μήπως γνωρίζεις τι είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης;-Χα, χα, μα πώς να τον γνωρίζω, αφού είναι άγνωστος!-Ξέρεις πως δεν εννοώ αυτό.

007-8_2 agnostos stratiotis.indd 7 6/8/12 1:50 PM

8

σκέψεις-Τι είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης; Προφανώς και ξέρω! Είναι εκείνο το μνημείο, μπροστά από το οποίο κάνουν τα χορευτικά τους οι τσολιάδες, έξω από τη Βουλή.-Μόνον αυτό;-Ναι, μόνον αυτό!-Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Φαντάζομαι πως θαυμάζεις ιδιαιτέρως τους αρχαίους ημών προγόνους. -Σαφώς!-Μάθε, λοιπόν, πως το μνημείο αυτό έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Μετά από κάθε μάχη, οι αρχαίοι μαζί με τα φέρετρα των πεσόντων μετέφεραν για ταφή κι ένα άδειο φέρετρο, για να τιμήσουν τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν στη μάχη και δεν μπόρεσαν να βρεθούν τα πτώματά τους. Με τον τρόπο αυτόν αποδιδόταν φόρος τιμής σε αυτούς που χάθηκαν, τους «αφανείς», όπως τους αναφέρει ο Θουκυδίδης. Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, αγαπητά μου παιδιά, πως το μνημείο αυτό δεν είναι κάποια χουντική επινόηση, αλλά η συνέχεια μιας αρχαιοελληνικής παράδοσης πολύ μεγάλης σημασίας για τους προγόνους μας.-Μα τόσο πολύ τους ένοιαζαν οι νεκροί κύριε; λέει κάποιος μαθητής.-Αγαπητέ μαθητή, μιας και είσαι Δευτέρα Λυκείου, αρκεί να σκεφτείς την τραγωδία που διδάσκεστε φέτος στα Αρχαία!-Ναι, τι;-Αναλογίσου πόσο σημαντικό ήταν για την Αντιγόνη να τιμήσει με ταφή τον αδελφό της, τον Πολυνείκη, ώστε φτάνει στο σημείο να τα βάλει με όλα τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις του αρχαίου κόσμου. Ένας υπήκοος και, ακόμα χειρότερα, μια γυναίκα αντιτάσσεται στις διαταγές του βασιλιά, διότι πιστεύει ότι έχει πάρει λανθασμένη απόφαση με το θέμα της ταφής. Παρόλο που γνωρίζει ότι μια τέτοια «προσβολή» στο πρόσωπο του Κρέοντα θα την οδηγήσει σε θάνατο, δε διστάζει να θάψει τον Πολυνείκη και να το παραδεχτεί με υπερηφάνεια μπροστά στο βασιλιά, μειώνοντάς τον! Αν αυτό δεν εξηγεί επαρκώς πόση σημασία είχε στον αρχαιοελληνικό κόσμο η τιμή και η ταφή των πεσόντων σε μια μάχη, τότε βρες μου αντεπιχειρήματα.-Είναι πολύ νωρίς για ντιμπέιτ, κύριε...-Χα, χα, έχεις δίκιο. Ας μονολογήσω λίγο ακόμα, λοιπόν. Ο Άγνωστος Στρατιώτης είναι ένα μνημείο που έχει ανεγερθεί για να τιμά αυτούς που έφυγαν «απαρατήρητοι», αυτούς που δε βρέθηκαν. «Οι ήρωες περπατούν στα σκοτεινά» γράφει ο Σεφέρης και είχε δίκιο. Παράλληλα, ο γυμνός οπλίτης από μάρμαρο που κείτεται στο μνημείο της Αθήνας, υπενθυμίζει την αξία της θυσίας για έναν απώτερο σκοπό, για μια αξία, ένα ιδανικό. Φιλοσοφία ζωής είναι πως, αν δεν μπορείς να βρεις κάτι άξιο για να ζεις, τότε βρες κάτι άξιο για να πεθάνεις. «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος» αναγράφεται στο μνημείο, θυμίζοντάς μας την αξία της γενναιότητας στη μάχη, είτε αυτή γίνεται με ακόντια είτε με λόγια. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε και να τιμούμε την κληρονομιά μας. Το να διαφωνεί κανείς είναι θεμιτό, όμως το να σπιλώνει κολάσιμο... Πολύ βαρύ το κλίμα για Δευτέρα πρωί, ας πάμε, λοιπόν, στους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου.


007-8_2 agnostos stratiotis.indd 8 6/8/12 1:50 PM

9

για την Ελλάδα

ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ

Αγαπάμε την Ελλάδα! Οι περισσότεροι από ένστικτο. Μεγαλώσαμε, έχοντας τη στενή μας σχέση με τη χώρα μας ως κάτι δεδομένο. Τι γίνεται όμως με όσους, χωρίς να είναι Έλληνες, αγάπησαν την Ελλάδα όχι από ένστικτο αλλά από γνώση; Ποιοι είναι οι φιλέλληνες και τι είδαν στη χώρα αυτήν, που τους έκανε να την αγαπήσουν;

Ονομάζονται έτσι όχι λόγω κάποιου κληρονομικού αξιώματος ή πτυχίου, αλλά επειδή είδαν την Ελλάδα, όπως τη βλέπει ένας άνθρωπος που την αγαπά. Την υποστήριξαν, την υπερασπίστηκαν, μίλησαν κι έγραψαν γι’ αυτήν, έκλαψαν, ένιωσαν περήφανοι, αγωνίστηκαν γι’ αυτήν κι αγωνίστηκαν μαζί της. Οι άνθρωποι αυτοί γνώρισαν κι απέκτησαν μια δεύτερη πατρίδα και της στάθηκαν πιστοί.

«Αν είμαι ποιητής, το χρωστάω στον αέρα της Ελλάδας!», είχε πει ο Λόρδος Βύρωνας. Ποιος είναι ο αέρας της Ελλάδας; Αυτός που μυρίζει θάλασσα; Το ελληνικό πνεύμα; Ο αέρας που τελικά διώχνει τα σύννεφα και μας βοηθά να αναπνέουμε;

Για την Ζακλίν Ντε Ρομιγύ η μελέτη των αρχαιοελληνικών έργων ήταν πηγή ευτυχίας. Όπως είχε πει, «ο ελληνικός πολιτισμός έχει κάτι το εξαιρετικό: τη δύναμη της επικοινωνίας!». Ο ελληνικός πολιτισμός, που δεν περιορίζεται σε μερικούς κίονες ή κάποια αγγεία. Αλλά είναι ιδέες, ιδανικά, πρωτοπορίες. Είναι η αρμονική συνάντηση της επιστήμης με την τέχνη. Είναι οι άνθρωποι. Είναι το καθετί που έχει δώσει αυτό το ιδιαίτερο φορτίο στη λέξη «Ελλάδα».

Γιατί, παρ’ όλο που η Ελλάδα σήμερα περνά δύσκολα, παρ’ όλο που δεν ήταν ποτέ πιο αβέβαιη για το μέλλον της, συνεχίζει να γοητεύει. Σε μια εποχή που εμείς οι ίδιοι παρατάμε τα όνειρά μας, μέσω ενός κινήματος που ξεκίνησε από τη Γαλλία και με το μότο «Είμαι κι εγώ Έλληνας», πολίτες της Ευρώπης ζητάνε από τις ελληνικές πρεσβείες να τους δοθεί συμβολικά η ελληνική υπηκοότητα ως ένδειξη συμπαράστασης στην Ελλάδα και το δύσκολο αγώνα της, γιατί πιστεύουν στη μοναδικότητά της και δε θέλουν να χαθεί η ακτινοβολία της.

Και πώς νιώθουμε εμείς απέναντι στους φιλέλληνες; Ευγνωμοσύνη, για τη στήριξη και τη βοήθεια που μας έχουν προσφέρει. Και ίσως απορία. Γιατί νιώθουμε απογοητευμένοι κι έχουμε ξεχάσει τι είναι αυτό που αγαπήσαμε στην Ελλάδα, εκτός αν κάποιος μας το θυμίσει. Και ίσως σ’ αυτό μπορούν να μας βοηθήσουν οι φιλέλληνες.

Ρημ Χατίμπ Β4

009_19 filellines.indd 9 6/8/12 1:51 PM

10

σκέψεις

Μύθοι για την Ελλάδα μας

Όταν ακούμε για μύθουςσχετικούς με την Ελλάδα, τομυαλό μας ταξιδεύει στους12 θεούς του Ολύμπου, στονΗρακλή, στον Προμηθέα,στις Νύμφες, στον Ορέστη,στον Οδυσσέα και σ’ άλλουςμυθικούς ήρωες της αρχαίαςΕλλάδας. Τα τελευταία χρόνια,όμως,διαδίδονταιστοεξωτερικόκαι μύθοι για τη πατρίδα μαςπου βλάπτουν την ίδια καιτους νεοέλληνες. Η άποψήμου είναι πως εμείς θα πρέπεινα δείξουμε την καλή πλευράτης Ελλάδας, τα πράγματα πουμέχρισήμεραέχουμεκαταφέρεινααντιμετωπίσουμε.

Με αφορμή αυτές τις φήμεςκαι το πείσμα που έχουμεόλοι οι Έλληνες μέσα μαςπρέπει να καταπολεμήσουμε ταμειονεκτήματα της χώρας μαςκαι να δούμε το θέμα αυτόως πρόκληση, για να γίνουμεκαλύτεροι.

Γιαναδούμε,όμως,κάποιους…μύθουςκαιτηναλήθειαγύρωαπόαυτούς:

1) «οιΈλληνεςδεδουλεύουναρκετά»ΣτατιστικέςδείχνουνπωςομέσοςόροςτωνεργασιακώνωρώνστηΓερμανίαείναι1.390ώρεςκαιστηΠορτογαλία1.719,ενώστηνΕλλάδαδουλεύουμε2.119ώρες!

2) «ηΕλλάδαδενέχειπαραγωγή»Κιόμωςτο2011είχαμεαύξηση31,5%στηνπαράγωγη αλουμινίου, μάρμαρου, χαλκού, χρυσού, ενώ παράγουμε όλες τιςμοναδικές γεύσειςπουμαςθυμίζουνΕλλάδα,όπωςελαιόλαδο, τυρίφέτα, κρασί,κρόκοΚοζάνης,μαστίχα,φρούτακαιλαχανικά.

Αλεξ

άνδρ

α Κ

ουτσ

ούκο

υ Α3

010-11_6 mythoi gia tin Ellada.indd 10 6/8/12 1:52 PM

11

σκέψεις

3) «η Ελλάδα δεν έχειφυσικούςπόρους»Πώςμπορείνα συμβαίνει αυτό στη χώραόπου ο ήλιος λάμπει περίπου12μήνεςτοχρόνο,στοΑιγαίοο άνεμος φυσά πάντοτε καιτοκύμααπό τηθάλασσαείναιμιαεξαιρετικήπηγήπαραγωγήςπράσινηςενέργειας;

4) «ο ελληνικός τουρισμόςμειώνεται» Το καλοκαίρι του2011είχαμε20%αύξησητουτουρισμούκαιοελλαδικόςχώροςδιαθέτειτοιδανικότοπίοπουσυνδυάζειβουνόκαιθάλασσακαιμπορείκανείςναπεράσειαξέχαστεςστιγμές!

5) «οι Έλληνες μολύνουν τοφυσικό περιβάλλον της χώρας τους» 387 παραλίεςμας έχουν κερδίσει την Μπλε Σημαία από το Ίδρυμα για την ΠεριβαλλοντικήΕκπαίδευση, γιατί εκπληρώνουν 40 πολύ αυστηρά κριτήρια, ενώ παραπάνω απόχίλιεςείναιτελείωςανεκμετάλλευτεςκαικαθαρότατες.

6) «οιΈλληνεςδενανακυκλώνουν»ΣτηνΕλλάδασεδιάρκεια5χρόνωνέχουμεκαταφέρειναέχουμεκαλύτερααποτελέσματααπόάλλεςχώρεςπουξεκίνησανναανακυκλώνουνπολύπριναπόεμάς.

7) «οιΈλληνεςμετακινούνταιμόνομετααυτοκίνητάτους»Λάθος!Χρησιμοποιούμετονέομαςμετρό,περπατάμεπολύκαι τα τελευταίαχρόνιαχρησιμοποιείταιπολύκαιτοποδήλατο!

8) «οι Νεοέλληνες έχουν ξεχάσει τον πολιτισμό τους» Στην Ελλάδαπραγματοποιούνταιπάνωαπό300φεστιβάλθεάτρου,χορού,μουσικής,τέχνηςκαικινηματογράφου.Επίσης,τονέοΜουσείοτηςΑκρόποληςθεωρείταιωςένααπότακαλύτεραμουσείατουκόσμου!ΚαιαςμηνξεχνάμετουςΟλυμπιακούςαγώνεςτου2004,τωνοποίωνηεπιτυχίαείναιαδιαμφισβήτητη!

9) «ηΕλλάδαδενέχειμέλλον»Αυτόςείναιομύθοςγιατονόποιοόλοιπρέπειναπαλέψουμε,ώστεναμηγίνειπραγματικότητα!ΟιΈλληνεςέχουμεεπιβιώσειμετάαπό πολέμους, δικτατορίες και, γενικώς, πολλές δύσκολες στιγμές. Δουλεύουμεπολύ,είμαστεεπίμονοι,μαχητές,αλλάκαινικητές!



010-11_6 mythoi gia tin Ellada.indd 11 6/8/12 1:52 PM

12

συνέντευξη

Mark Mazowerκαθηγητής ιστορίας και διευθυντής του Kέντρου Διεθνούς Ιστορίας στο Columbia University

Με αφορμή τη διδακτορική σας διατριβή που αφορά την ιστορία της Ελλάδας, πείτε μας τι σας παρότρυνε να ασχοληθείτε με την ελληνική ιστορία.Σπούδασα κλασική λογοτεχνία (ελληνική και λατινική), ήρθα στην Ελλάδα, βρήκα τους ζωντανούς ανθρώπους πιο ενδιαφέροντες από τους πεθαμένους. Έτσι, εκπόνησα διδακτορική διατριβή στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία.

Ποιο γεγονός της παλαιότερης ελληνικής ιστορίας σας προκαλεί δέος και θαυμασμό;Δεν ξέρω πόσο πίσω να πάμε. Η αντίσταση στους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα σημείο.

Ποιο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας πιστεύετε πως είναι ιδιαίτερα άξιο θαυμασμού; Ίσως η Αντίσταση ταιριάζει εδώ, καλύτερα!

012-13_5 synenteuxi MARK MAZOWER.indd 12 6/8/12 1:53 PM

13

συνέντευξηΠοια εικόνα για τους Έλληνες επικρατεί στο εξωτερικό; Η θετική εικόνα των Ελλήνων που προσέφεραν πολλά στον δυτικό πολιτισμό ή η εικόνα των χρεωμένων Ελλήνων του σήμερα; Ποια είναι η δική σας άποψη; Οι άνθρωποι έχουν πολλές διαφορετικές εικόνες της Ελλάδας και των Ελλήνων. Νομίζω ότι υπάρχει πολλή συμπάθεια για την Ελλάδα τώρα. Δε θέλω, όμως, να περιορίσουμε τη συζήτηση σε στερεοτυπικές εικόνες και αντιλήψεις.

Για κάποιους ξένους επικρατεί η δεύτερη άποψη. Πιστεύετε πως οι Έλληνες ως σύνολο και όχι ως μεμονωμένα άτομα έχουν αδικηθεί από τη στάση της διεθνούς κοινής γνώμης απέναντί τους;Όπως λέω, τώρα, υπάρχει πολλή συμπάθεια για την Ελλάδα.

Πιστεύετε πως οι Έλληνες έχουν το ψυχικό σθένος να ορθοποδήσουν ξανά; Δώστε μας παραδείγματα αντίστοιχα του παρελθόντος. Ναι! Τα πράγματα σίγουρα ήταν πιο δύσκολα στη δεκαετία του 1940.

Θεωρείτε ότι η φυσική ομορφιά της Ελλάδας είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της; Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να παίξει κάποιον –σημαντικό πιθανόν– ρόλο για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;Ναι! Εάν η Ελλάδα χειριστεί το θέμα με προσοχή, μπορεί να γίνει ακόμα πιο ελκυστική για τους ξένους επισκέπτες. Νομίζω ότι η βόρεια Ελλάδα, ειδικά, έχει εξαιρετικές φυσικές ομορφιές και μικρές ιστορικές πόλεις που θα μπορούσαν να είναι καλύτερα διατηρημένες και περισσότερο διαφημισμένες.

Γνωρίζουμε ότι στα πανεπιστήμια του εξωτερικού διδάσκουν Νέα και Αρχαία Ελληνικά. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι γίνεται αυτή η διδασκαλία;Πρέπει κάποιος να μάθει μόνο Γερμανικά;

Γνωρίζετε πόση βαρύτητα δίνεται στη διδασκαλία των Ελληνικών στα πανεπιστήμια του εξωτερικού και, αν δίνεται μεγάλη βαρύτητα, γιατί;Όχι όσο στο παρελθόν, όταν ο Ελληνισμός θεωρείτο το παν. Η εκπαίδευση έχει γίνει πιο τεχνική. Αλλά υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τον κλασικό κόσμο και μερικοί πάντα θα ενδιαφέρονται και για τη σύγχρονη Ελλάδα.

Πιστεύετε πως αν οι νέοι Έλληνες γνωρίσουν καλύτερα την ιστορία τους, αυτό θα τους βοηθήσει να προοδεύσουν και γιατί;Το εύχομαι…

Με 3 λέξεις, πώς θα χαρακτηρίζατε το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων; Θύελλες, βροχούλες, ηλιοφάνεια!

Η συνέντευξη δόθηκε μέσω email στην Καλλιόπη Δικαίου (Α1), στις 21 Φεβρουαρίου 2012.

012-13_5 synenteuxi MARK MAZOWER.indd 13 6/8/12 1:53 PM

14

γιορτάζοντας...

Μεγάλες διοργανώσεις στην ΕλλάδαΤους τελευταίους µήνες, ακούµε διάφορες κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας, σε σχέση µε την οργάνωση της χώρας. Παράλληλα, διαρκώς τονίζεται η ανικανότητά µας ως έθνους να ενωθούµε, ώστε να φέρουµε σε πέρας κάτι αξιόλογο. Ακούγοντας, όµως, αυτά δεν µπόρεσα παρά να αναρωτηθώ: Οι ίδιοι άνθρωποι που εκθείασαν όλα όσα έχει διοργανώσει η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, ξαφνικά επέλεξαν να τα αγνοήσουν; Οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από τις διάφορες εκδηλώσεις και έµειναν θαµπωµένοι και άναυδοι από τη λάµψη αυτών των διοργανώσεων, ξαφνικά µιλούν για αδυναµία οργάνωσης; Σίγουρα, η χώρα µας δεν αποτελεί πρότυπο όσον αφορά τη διαχείριση των οικονοµικών… Δεν µπορούµε, όµως, να ισοπεδώσουµε όλα αυτά που η χώρα µας έχει διοργανώσει και, µάλιστα, πολύ επιτυχηµένα. Γι’ αυτό, καλό είναι να αναφερθούµε σε αυτά µε τα οποία η χώρα µας αναδείχθηκε και προβλήθηκε στις ειδήσεις όχι ως παράδειγµα προς αποφυγή αλλά ως παράδειγµα προς µίµηση.

014-15_8 Megales diorganoseis.indd 14 6/8/12 1:55 PM

15


Ολυµπιακοί αγώνες 2004Κάθε τέσσερα χρόνια, η χώρα που διοργανώνει τους αγώνες διαθέτει – σπαταλά

ένα αστρονομικό ποσό για να τους διοργανώσει. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι για τη χώρα μας αυτή δεν ήταν η μόνη σπατάλη. Άρα, προς τι η κριτική και τα πικρόχολα σχόλια σε σχέση με τους Ολυμπιακούς της Αθήνας; Όλα ήταν άριστα οργανωμένα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Όλα ήταν σχεδιασμένα με μεγάλη ακρίβεια και προσοχή και η όλη οργάνωση άφηνε το θεατή αποσβολωμένο. Θυμάμαι ακόμα την έκφραση της μητέρας μου, όταν το φως από την Ολυμπία έφτασε στο στάδιο. Ήταν έκφραση θαυμασμού και όχι αρνητικής κριτικής. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, αυτό το συναίσθημα που νιώσαμε όλοι μας τότε, μικροί και μεγάλοι: το συναίσθημα ενότητας.

Παρ’ όλες τις φήμες που είχαν κυκλοφορήσει ότι η χώρα μας δε θα ήταν έτοιμη να υποδεχτεί τους ξένους αθλητές, όλα κύλησαν σύμφωνα με το πρόγραμμα: Η

φαντασμαγορική τελετή έναρξης που τράβηξε το ενδιαφέρον όλων και η τελετή λήξης που συγκίνησε ακόμη και τους πιο διστακτικούς. Και τότε όλοι είχαν συγκινηθεί. Κι ας δήλωσαν κάποιοι μετέπειτα ότι «ζήσαμε απλώς το μύθο». Γιατί, ό,τι κι αν λένε σήμερα, κι εκείνοι ένιωθαν το δέος, όταν ένας έλληνας αθλητής κέρδιζε ένα μετάλλιο. Κι εκείνοι συγκινήθηκαν, όταν είδαν τους Έλληνες να παρελαύνουν στην τελετή έναρξης στη χώρα μας με τη σημαία μας περήφανη να ανεμίζει στον αέρα. Και είμαι σίγουρη ότι εκείνες τις στιγμές κανείς τους δε σκέφτηκε κακοπροαίρετα και μ’ αυτόν τον τρόπο.


16


Eurovision 2006Άλλη μια χρονιά που οι επικριτές κάθε

ελληνικής διοργάνωσης ξεκίνησαν τα πικρά τους σχόλια. Μίλησαν για το ποσό που ξοδεύτηκε, το χρηματικό ποσό για τη σκηνή, τα φώτα, τα ηχεία. Για άλλη μια φορά, θα συμφωνήσω πως, ναι, ξοδεύτηκε ένα μεγάλο ποσό, αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο που συνέβη. Η διοργάνωση ήταν απόλυτα επιτυχής. Τα τεχνικά προβλήματα ήταν ελάχιστα, το σόου φαντασμαγορικό και οι παρουσιαστές έκαναν τη δουλειά τους έξοχα. Όλοι μας χαθήκαμε για άλλη μια φορά στην τελετή έναρξης – γεγονός που έγινε για πρώτη φορά, στη χώρα μας, αφού οι άλλες χώρες δεν είχαν ποτέ τελετή έναρξης για το διαγωνισμό αυτόν – και εντυπωσιαστήκαμε, βλέποντας τους παρουσιαστές να κατεβαίνουν στη σκηνή «πετώντας». Αυτοί που παρακολουθήσαμε το διαγωνισμό σίγουρα θυμόμαστε τα εντυπωσιακά εφέ και τα φώτα που έδιναν μια άλλη αίσθηση στους τραγουδιστές,

καθώς ερμήνευαν τα τραγούδια τους κάτω από το φεγγάρι της Αθήνας. Για άλλη μια φορά, αισθανθήκαμε χαρά και περηφάνια που η χώρα μας ήταν η διοργανώτρια χώρα και είχε σχεδιάσει και υλοποιήσει όλα αυτά που παρακολουθήσαμε.

Καθώς, λοιπόν, αναλογίζομαι αυτά καθώς και όλες τις άλλες εκδηλώσεις και φεστιβάλ που διοργανώνει η χώρα μας, δεν μπορώ παρά να καταλήξω σε ένα

συμπέρασμα:

Οι Έλληνες μπορούμε να ενωθούμε και να καταφέρουμε πολλά. Απλώς, πολλές φορές το αποτέλεσμα κρίνεται πολύ αυστηρά. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι για όλα

τα προβλήματα στη χώρα μας φταίνε οι Ολυμπιακοί ή η Eurovision, όταν όλοι μας γνωρίζουμε πως αυτές οι διοργανώσεις ήταν από τις πιο επιτυχημένες που έχουν λάβει χώρα στην Ευρώπη. Δεν μπορώ, τελικά, να διαβάζω κριτικές που ακυρώνουν κάθε προσπάθεια της χώρας να διοργανώσει κάτι και να αναδειχθεί. Όλοι μας θα πρέπει να θυμόμαστε πως, όταν αποφασίσουμε να πραγματοποιήσουμε κάτι και δουλέψουμε μαζί, μπορούμε να το φέρουμε σε πέρας. Πρέπει να θυμόμαστε πως δεν είμαστε όλα αυτά που μας προσάπτουν και πως έχουμε και πολλά καλά στοιχεία. Μέσα από αυτές τις διοργανώσεις καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε ό,τι θελήσουμε και πως ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.



17

περί ελληνιστώνΈνας αληθινός ελληνιστήςΆνθρωπο μετρημένο χαρακτήριζαν όλοι τον Ντάγκλας Μακ Ντάουελ, φιλόλογο κλασικών σπουδών, ο οποίος μελετούσε τους αττικούς ρήτορες και το αρχαίο ελληνικό δίκαιο, ενώ είχε εκδώσει και μεταφράσει Δημοσθένη και Αριστοφάνη. Μετά το θάνατό του, ωστόσο, σε ηλικία 78 ετών, στις 10 Ιανουαρίου 2010, ο επί τριάντα χρόνια δάσκαλος εκατοντάδων φοιτητών στην έδρα των Αρχαίων Ελληνικών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης ξάφνιασε τους πάντες με τη διαθήκη του. Σύμφωνα με αυτήν, ο καθηγητής κληροδοτούσε το χαρτοφυλάκιο των μετοχών

του, ύψους 2,4 εκατομμυρίων στερλινών, στο Πανεπιστήμιο με τον όρο να αναβιώσει η έδρα των Αρχαίων Ελληνικών που είχε καταργηθεί μετά την συνταξιοδότησή του, το 2001. Αποτέλεσμα ήταν το Πανεπιστήμιο να προκηρύξει ξανά τη θέση, προκειμένου να συνεχιστεί η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, που είχε πρωτοξεκινήσει σε αυτό το 1581. Σύμφωνα με μαρτυρίες ακαδημαϊκών, όπως του Μάθιου Φοξ, καθηγητή του Τμήματος Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, ο Ντάγκλας Μακ Ντάουελ υπήρξε ένας αληθινός ελληνιστής. Μετά τις σπουδές του, δίδαξε για τέσσερα χρόνια Αρχαία Ελληνικά στη μέση εκπαίδευση, έπειτα στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και, τελικά, προσελήφθη στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης το 1971 (σε περίοδο όπου τα Αρχαία Ελληνικά έχαναν τους οπαδούς τους). Στη διάρκεια της κρίσιμης για την επιβίωση των κλασικών σπουδών δεκαετίας του 1980, ο Ντάγκλας Μακ Ντάουελ συνετέλεσε στην ενοποίηση των ιστορικών τμημάτων των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών Σπουδών του Πανεπιστημίου σε ένα τμήμα Κλασικών Σπουδών, το οποίο άρχισε να λειτουργεί με επιτυχία το 1988 με πρώτο διευθυντή τον ίδιο. Με τις ριζοσπαστικές αλλαγές του στο παραδοσιακό πρόγραμμα διδασκαλίας και την εισαγωγή νέων μαθημάτων, ο Μακ Ντάουελ κατάφερε να αυξήσει τόσο πολύ τον αριθμό των ενδιαφερομένων φοιτητών, ώστε το 1993 το Πανεπιστήμιο θέσπισε τετραετείς σπουδές πτυχίου Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Πέρα όμως απ’ αυτά, ο καθηγητής δραστηριοποιήθηκε και εκτός Πανεπιστημίου, φροντίζοντας το ενδιαφέρον για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα να μην ατονήσει ξανά. Συντηρούσε τις υποδομές στα σχολεία και εγκαινίασε πανεπιστημιακό μάθημα εκμάθησης της γλώσσας από το μηδέν. Παράλληλα, θεσμοθέτησε δύο εβδομάδες δωρεάν θερινών μαθημάτων της διδασκαλίας της Αρχαίας Ελληνικής, στα οποία δίδασκε και ο ίδιος. Επιπρόσθετα, ως ενεργό μέλος και πρόεδρος του Κέντρου Κλασικιστών της Σκωτίας και της Σκωτοελληνικής Εταιρείας στη Γλασκώβη, προσπάθησε να ανανεώσει το ενδιαφέρον τόσο των καθηγητών της μέσης εκπαίδευσης όσο και των Βρετανών για τον Αρχαίο Ελληνισμό. Το αποτέλεσμα της συμβολής του Ντάγκλας Μακ Ντάουελ; Σήμερα, γύρω στους 200 φοιτητές παρακολουθούν κάθε χρόνο το μονοετές μάθημα Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο. «Οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι οι ελληνικές σπουδές δεν είναι χάσιμο χρόνου ή πολυτέλεια, αλλά διευρύνουν τους ορίζοντες, καλλιεργούν την αντίληψη, διατηρούν ζωντανό το πνεύμα μας», αναφέρει ο Μάθιου Φοξ. Δει χρημάτων για τον πολιτισμό, λοιπόν, είναι όμως ανώφελα χωρίς πάθος, όραμα και τρόπο!

Παρασκευή-Αργυρώ Παπαστάθη Α4

017_9 Ντάγκλας Μακ Ντάουελ.indd 17 6/8/12 1:56 PM

18

δημιουργία

Μέρες ΠερηφάνιαςΚαθώς κοιτούσα τα συντρίμμια της ζωής μου πεταμένα, σπασμένα και διαλυμένα,

σκεφτόμουν πού είχα φταίξει. Με είχαν χτυπήσει και πονούσα, όμως δεν ήταν σοβαρό. Γιατί μου είχαν συμβεί εμένα όλα αυτά; Η απάντηση ήταν προφανής: γιατί ήμουν, είμαι και θα είμαι Έλληνας. Μάζεψα τους κόπους χρόνων με σφιγμένη την καρδιά. Η γυναίκα μου μπήκε μέσα. Με έπιασε από τον ώμο κι εγώ την αγκάλιασα. Τουλάχιστον εμείς ήμασταν ασφαλείς... Τις τελευταίες τέσσερις ημέρες, έκλαιγε διαρκώς από τη στενοχώρια. Θυμόταν όσα είχαμε κάνει, πόσο είχαμε προσπαθήσει, για να ανοίξουμε το εστιατόριο. Πόσες νύχτες είχαμε περάσει, μετρώντας οικονομίες κάτω από μια λάμπα, για να δούμε αν μας έφταναν να καλύψουμε τα έξοδα του μήνα. Όταν είχαμε πρωτοέρθει στον Καναδά πριν πέντε χρόνια, το 1913, είχαμε ανοίξει το εστιατόριο με την ελπίδα να πετύχει. Και είχε πετύχει. Και τώρα όλα είχαν καταστραφεί. Οι αγώνες μας, τα όνειρά μας για μια καλύτερη ζωή είχαν τελειώσει. Και όλα, επειδή ήμασταν Έλληνες!

Ο θείος μου με είχε πάρει έντρομος, εκείνη την Παρασκευή, πέντε Αυγούστου. Μου είχε φωνάξει να φύγω από το μαγαζί και να τα αφήσω όλα όπως ήταν.

Κι εγώ είχα αρπάξει τη γυναίκα μου και είχαμε τρέξει. Το μαγαζί βρισκόταν στην οδό Κάρλτον, όπου βρισκόταν μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές κοινότητες. Εκείνη

018-19_11 meres perifneias.indd 18 6/8/12 1:57 PM

19

δημιουργία

τη μέρα, όμως, βρισκόταν στο κέντρο των διαδηλώσεων. Οι βετεράνοι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν διοργανώσει ένα συνέδριο. Όμως, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Οι περισσότεροι ένιωθαν μίσος για τους Έλληνες, επειδή δεν είχαμε υπηρετήσει στον πόλεμο. Ένιωθαν αδικημένοι και μας αποκαλούσαν τεμπέληδες. Η αλήθεια, όμως, ήταν πως δεν μπορούσαμε να το κάνουμε. Η Ελλάδα είχε διατηρήσει μια ουδέτερη πολιτική στάση και ενώ γινόντουσαν εθελοντικές εγγραφές για τον πόλεμο, κανείς δεν άφηνε τη δουλειά του, το σπίτι του, την οικογένειά του, για να υπηρετήσει για μια ξένη χώρα. Οι Έλληνες είχαμε προτιμήσει να φροντίσουμε τις οικογένειές μας. Οι Καναδοί γυρνούσαν από τον πόλεμο τραυματισμένοι, στενοχωρημένοι και μας κοιτούσαν με μίσος, επειδή δεν είχαμε υπηρετήσει. Ποιος από αυτούς, όμως, θα έκανε κάτι αντίστοιχο; Κανείς! Όλοι μας θα θυσιαζόμασταν για τη χώρα μας αλλά κανείς για μια ξένη. Γιατί μπορεί να μέναμε στον Καναδά, μπορεί να ήμασταν χρόνια μετανάστες, όμως είχε γίνει από ανάγκη και η καρδιά μας χτυπούσε πάντα στην Ελλάδα.

Έτσι είχαν έρθει… Και είχαν ισοπεδώσει ό,τι είχαν βρει. Είχαν σπάσει σπίτια, μαγαζιά. Είχαν χτυπήσει ανθρώπους και τους είχαν τραυματίσει σοβαρά. Έτσι

είχαν καταστρέψει ό,τι ελληνικό υπήρχε στον Καναδά. Έτσι… Έτσι είχαν στερήσει όνειρα, ελπίδες και ευκαιρίες. Από φθόνο, από ζήλεια και από μίσος. Ο πόλεμος αλλάζει τους ανθρώπους… Και σίγουρα είχε αλλάξει κι εκείνους. Όμως, εγώ δεν ντρεπόμουνα. Δε στενοχωριόμουν που ήμουν Έλληνας. Ήμουν περήφανος ακόμα και εκείνη τη στιγμή που μου είχαν στερήσει το βιος μου. Γιατί, όταν κάτι κακό συμβεί, ενωνόμαστε σαν γροθιά. Γιατί δουλεύουμε σκληρά και ανεβαίνουμε στην κορυφή. Γιατί βοηθάμε ο ένας τον άλλον στα δύσκολα. Γιατί έχουμε ελαττώματα κι αδυναμίες, όμως έχουμε κι ασύγκριτα προτερήματα. Όπως η αφοσίωση, η αγάπη, η φιλία. Και τα μοιράζουμε απλόχερα. Όχι, δεν ντρεπόμουν που ήμουν Έλληνας. Εκείνοι θα έπρεπε να ντρέπονται που είχαν φερθεί με αυτόν τον τρόπο, σε αυτούς που ό,τι είχαν καταφέρει, το είχαν καταφέρει με κόπο. Είχα δουλέψει πολύ και όλα είχαν καταστραφεί. Ναι! Ήμουν περήφανος που ήμουν Έλληνας. Γιατί όλοι μας ξεκινάμε από το μηδέν και χτίζουμε παλάτια. Γιατί ακόμα και αν όλα διαλυθούν, ξεκινάμε από την αρχή. Ναι! Ήμουν περήφανος που ήμουν Έλληνας. Αυτό είχα φωνάξει και γι’ αυτό με είχαν χτυπήσει.

Κοίταξα τη γυναίκα μου και με κοίταξε και κείνη με μάτια δακρυσμένα. «Θα τα καταφέρουμε…» μου είπε και μου χάιδεψε το πρόσωπο. Τότε ήξερα πως ήταν

αλήθεια. Μπορεί να μας είχαν καταστρέψει το μαγαζί μας, αλλά θα το ξαναφτιάχναμε. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι γύρω μας. Και θα επιβιώναμε. Γιατί ξέραμε να δουλεύουμε σκληρά και να ονειρευόμαστε. Κοίταξα τους ανθρώπους στα γύρω μαγαζιά. Θα τα καταφέρναμε, γιατί θα προσπαθούσαμε όλοι μαζί, βήμα – βήμα. Κοίταξα το θείο μου. Θα τα καταφέρναμε, γιατί είχαμε πείσμα. Ναι, ήμασταν όλοι περήφανοι που ήμασταν Έλληνες. Κι αυτό δε θα άλλαζε ποτέ!


018-19_11 meres perifneias.indd 19 6/8/12 1:57 PM

Εσύ πού θα πας διακοπές;Κάθε χρόνο όλοι µας αναρωτιόµαστε πού θα περάσουµε τις καλοκαιρινές διακοπές. Έτσι µια οµάδα µαθητών αποφάσισε να δηµιουργήσει ένα ερωτηµατολόγιο µε στόχο να εντοπίσει τους τόπους προορισµού των συµµαθητών τους.Η διαδικασία συµµετοχής ήταν απλή. Αρχικά, κάθε µαθητής έπρεπε να επιλέξει τοποθεσία, δηλαδή προορισµό στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, και στη συνέχεια βουνό ή θάλασσα. Το επόµενο βήµα ήταν να καταγράψει το λόγο που τον οδήγησε στη συγκεκριµένη επιλογή του. Η συµπλήρωση του ερωτηµατολογίου ήταν ανώνυµη.

Η οµάδα των µαθητών µετά την ανάγνωση και καταγραφή των απαντήσεων δήλωσε ότι:α) το 50/100 προτιµά να επισκεφτεί χώρα του εξωτερικού,β) το 40/100 προτιµά να κάνει διακοπές σεπεριοχές της Ελλάδας καιγ) το 10/100 αδιαφορεί για τον προορισµό – αρκεί να φύγει από την τσιµεντούπολη.Οι µαθητές απόρησαν ακούγοντας τα αποτελέσµατα. Αναρωτήθηκαν γιατί η πλειονότητα των µαθητών επιθυµεί να επισκεφτεί το εξωτερικό. Τότε ξέσπασε µια διαφωνία ανάµεσα στην Ηλέκτρα και τον Τόµας.Η Ηλέκτρα υποστήριξε ότι πρέπει να επισκεπτόµαστε, να γνωρίζουµε και να ενισχύουµε τον τόπο µας, ενώ ο Τόµας επέµενε ότι πρέπει να γνωρίσουµε νέες χώρες. Με συνεχείς ερωτήσεις – απαντήσεις προσπάθησαν να αιτιολογήσουν τις θέσεις τους.

Ηλέκτρα: Μα γιατί να πας διακοπές στο εξωτερικό;Τόµας: Για να γνωρίσω νέους πολιτισµούς; Διαφορετικές κουλτούρες;Ηλέκτρα: Γιατί γνωρίζεις καλά το δικό σου πολιτισµό;Τόµας: Ναι!Ηλέκτρα: Είσαι σίγουρος;Τόµας: Ναι, φυσικά!

20

διακοπές

020-21_14 esy pou tha pas diakopes.indd 20 6/8/12 1:57 PM

διακοπές

Ηλέκτρα: Τότε, για πες µου ποιος ήταν ο πρώτος ελληνικός πολιτισµός.Τόµας: Εεεε… Δεν ξέρω.Ηλέκτρα: Μα, πώς θα µάθεις κάτι καινούριο για τους ξένους, αφού δε γνωρίζεις πραγµατικά την πατρίδα σου;Τόµας: Θα επισκεφτώ νησιά στον Ινδικό ωκεανό.Ηλέκτρα: Τόσα νησιά έχει η Ελλάδα, δεν υπάρχει ένα να ταιριάζει στα γούστα σου; Δε γίνεται κάποιο θα υπάρχει, είτε από τα Επτάνησα, είτε τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες, τις Σποράδες, τα νησιά Βορείου Αιγαίου.Τόµας: Ναι, αλλά πρέπει να έχουν αξιοθέατα ή κάτι το ξεχωριστό.Ηλέκτρα: Τι λες για τη Σαντορίνη; Έχει ηφαίστειο, εκπληκτικό ηλιοβασίλεµα, µοναδικές αµµουδιές, πεντανόστιµες λιχουδιές και υπέροχους ξενώνες. Ή µήπως όχι; Τι λες για τη Χίο; Το νησί της µαστίχας, µοναδικό προϊόν σε ολόκληρο τον κόσµο. Ή η Κέρκυρα, µε τα τόσα αξιοθέατα, τη νυχτερινή ζωή και άλλα πολλά!Τόµας: Καλά τα λες, αλλά θα ήθελα κάτι µε πολλές εναλλακτικές.Ηλέκτρα: Τι θα έλεγες τότε για την Αθήνα; Αλήθεια έχεις γνωρίσει την πόλη σου; Έχεις επισκεφτεί την Ακρόπολη, το καινούριο µουσείο της; Έχεις παρακολουθήσει παράσταση στο Ηρώδειο κάτω από το ολόγιοµο φεγγάρι; Έχεις περπατήσει στη γειτονιά των θεών, στην Πλάκα; Έχεις ταξιδέψει µέσα από τα εκθέµατα των µουσείων της; Έχεις γνωρίσει τις γειτονιές της και τα θερινά σινεµά µε τα γιασεµιά; Τόµας: Ωραία όσα λες, αλλά µόνο για θεωρία. Ηλέκτρα: Τι εννοείς;Τόµας: Η Αθήνα είναι µια από τις ακριβότερες πόλεις του κόσµου. Είναι βρώµικη µε πολλά σκουπίδια. Δεν έχει πολύ πράσινο. Υπάρχει θέµα µε τις µετακινήσεις.Ηλέκτρα: Για όλα τα παραπάνω εµείς οι ίδιοι έχουµε την ευθύνη. Πιστεύουµε ότι µέσα σε τρεις – τέσσερις καλοκαιρινούς µήνες θα κερδίσουµε τα χρήµατα µιας ολόκληρης χρονιάς. Τα σκουπίδια είναι θέµα αγωγής. Όταν σέβεσαι τον εαυτό σου, σέβεσαι και τους άλλους. Η καθαριότητα είναι µέληµα όλων. Έχουµε συλλογική ευθύνη. Ε, και για το πράσινο έχουν ήδη γίνει σηµαντικά βήµατα, παραδείγµατος χάρη, ανάπλαση του Πεδίου του Άρεως, του Εθνικού κήπου και άλλα. Γίνονται προγράµµατα αναδάσωσης σε εθελοντική βάση. Όσο για τις µετακινήσεις πιστεύω ότι το µετρό εξυπηρετεί, αρκεί να µη γίνονται απεργίες.Τόµας: Μα πώς γνωρίζεις τόσα πράγµατα;Ηλέκτρα: Απλώς ενδιαφέροµαι για τον τόπο µου, τον γνωρίζω, τον αγαπώ και τον υποστηρίζω. Ελπίζω να σε έπεισα και να έχεις προορισµό ελληνικό φέτος . Άλλαξε νοοτροπία! Τόµας: Εντάξει! Τι θα έλεγες να γίνεις ο προσωπικός µου ξεναγός στη χώρα µας; Δική σου η απόφαση και η επιλογή προορισµού.

Αγάπη Κυριακοπούλου Α3

21

διακοπές

020-21_14 esy pou tha pas diakopes.indd 21 6/8/12 1:58 PM

22

περί Αθήνας

Το αρχικό όνομα της Αθήνας, Ακτή ή Ακτική, το πήρε από τον πρώτο της βασιλιά, τον Ακταίο. Το δεύτερο όνομά της, Κεκροπία, προήλθε από το βασιλιά

Κέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, αφού παντρεύτηκε την κόρη του. Σύμφωνα με το μύθο, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κέκροπα, η θεά Αθηνά και ο Ποσειδώνας συναγωνίσθηκαν για την προστασία της πόλεως, προσφέροντας δώρα. Ο Ποσειδώνας κτύπησε με την τρίαινά του πάνω στο βράχο της Ακροπόλεως και ανέβλυσε αλμυρό νερό. Από το χτύπημα ξεπήδησε και το πρώτο άλογο έτοιμο να υπηρετήσει τον άνθρωπο, ενώ η Αθηνά πρόσφερε ένα δένδρο ελιάς. Όλοι οι άνδρες της Αθήνας ψήφισαν το δώρο του Ποσειδώνα, ενώ όλες οι γυναίκες το δώρο της Αθηνάς και, επειδή υπήρχε μία γυναίκα παραπάνω από τους άνδρες, η θεά Αθηνά προτιμήθηκε και έτσι η πόλη πήρε το όνομά της. Οι Αθηναίοι για να τιμήσουν τη θεά, προστάτιδα της πόλης τους, της αφιέρωσαν τον Παρθενώνα, στο δυτικό αέτωμα του οποίου παρουσιάζεται η διαμάχη των δύο θεών. Έχτισαν, όμως, και το Ερέχθειο προς τιμήν του Ποσειδώνα.

Η θεά Αθηνά, κόρη του Διός, είναι η θεά της σοφίας και του πολέμου. Είναι δίκαιη, λογική και πολυμήχανη. Ως πολεμική θεότητα την επικαλούνταν για τη νίκη. Προστάτευσε τους μεγαλύτερους μυθικούς ήρωες, όπως τον Περσέα, τον Ηρακλή, τον Αχιλλέα και τον Οδυσσέα. Τιμήθηκε και ως θεά της Υγείας και ως προστάτης της δεξιοτεχνίας των αγγειοπλαστών και των γλυπτών. Ήταν, επίσης, εκείνη που δίδαξε τους ανθρώπους να δαμάζουν τα άλογα και κατασκεύασε το πρώτο άρμα.

Το ρόλο της θεάς ως προστάτιδας της πόλης των Αθηνών επισημαίνει και ο Πλάτωνας (427-347 π.Χ.) στον «Τίμαιο». Στο έργο αυτό το πολίτευμα της αρχαίας Αθήνας θεωρείται πρότυπο διακυβέρνησης μιας πόλης. Στη συζήτηση που πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της γιορτής των Παναθηναίων ανάμεσα στο Σωκράτη, τον Αθηναίο Κριτία, τον Ερμοκράτη από τις Συρακούσες και τον Τίμαιο από τους Λοκρούς, ο

Η πόλη της Αθήνας μέσα από το μύθο

022-23_15 H poli tis Athinas.indd 22 6/8/12 1:58 PM

23

περί ΑθήναςΚριτίας διηγείται την ιστορία που άκουσε ο Σόλων από τους Αιγύπτιους ιερείς για το μακρινό και ένδοξο παρελθόν της αρχαίας Αθήνας πριν από 9.000 χρόνια και τον πόλεμο με την Ατλαντίδα.

Η διήγηση του Κριτία: Κάποιος από τους Αιγύπτιους ιερείς, πάρα πολύ γέρος, είπε:

«Πραγματικά, Σόλων, πριν από τον πιο μεγάλο κατακλυσμό υπήρξε μια εποχή όπου η πόλη των σημερινών Αθηναίων ήταν η πρώτη στον πόλεμο αλλά και η πόλη με την καλύτερη νομοθεσία. Για τα επιτεύγματα και το πολίτευμά της λέγεται πως ήταν ό,τι καλύτερο ακούστηκε ποτέ στην οικουμένη και έφθασε ως εμάς».

Όταν τα άκουσε αυτά ο Σόλων, μας έλεγε πως εντυπωσιάστηκε τόσο, ώστε παρακάλεσε τους ιερείς να του διηγηθούν με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα για τους παλιούς συμπολίτες μας. Κι ο ίδιος ο ιερέας αποκρίθηκε:

«Ευχαρίστως θα τα πω, Σόλων, για χάρη σου και για χάρη της πόλης σου, αλλά κυρίως για να τιμήσω την προστάτιδα θεά που ανέθρεψε και εκπαίδευσε τόσο τη δική σας όσο και τη δική μας πόλη – πρώτα τη δική σας, παραλαμβάνοντας το σπέρμα σας από τη Γη και τον Ήφαιστο, και χίλια χρόνια μετά αυτήν εδώ την πόλη. Οι ιερές γραφές αναφέρουν ότι οι δικοί μας θεσμοί έχουν ζωή οκτώ χιλιάδες χρόνων. Θα σου μιλήσω, επομένως, για τους συμπολίτες σου, που έζησαν πριν από εννέα χιλιάδες χρόνια. Θα αναφέρω σύντομα τους νόμους τους και θα επιμείνω στο μεγαλύτερό τους κατόρθωμα. Τις λεπτομέρειες όλων αυτών θα τις δούμε αργότερα με την ησυχία μας, έχοντας μπροστά μας τα ίδια τα παλιά κείμενα.

Πρόσεξε, λοιπόν, τους νόμους τους και σύγκρινέ τους με τους δικούς μας. Θα βρεις εδώ σ’ εμάς πολλά κοινά σημεία με τους θεσμούς που υπήρχαν κάποτε στην πόλη σας. Πρώτ’ απ’ όλα, το γένος των ιερέων διαχωρίζεται από όλους τους άλλους πολίτες· ακολουθούν οι τεχνίτες – όπως θα δεις, η κάθε επαγγελματική ομάδα ασκεί την τέχνη της μόνη και χωρίς να αναμιγνύεται με τις άλλες – και στη συνέχεια οι βοσκοί, οι κυνηγοί και οι γεωργοί. Όσο για το γένος των πολεμιστών, θα έχεις προσέξει, βέβαια, πως εδώ είναι διαχωρισμένο από όλα τα άλλα γένη και ο νόμος δεν του επιτρέπει να ασχολείται παρά μόνο με τον πόλεμο. Τα όπλα τους, μάλιστα, είναι η ασπίδα και το δόρυ, ένας συνδυασμός που πρώτοι εμείς καθιερώσαμε στην Ασία, ύστερα από προτροπή της θεάς, όπως είχε γίνει προηγουμένως και μ’ εσάς στα δικά σας τα μέρη.

Στο ζήτημα τώρα της φρόνησης, βλέπεις πόσο μερίμνησε εδώ ο νόμος από την αρχή· ξεκινώντας από την κοσμική τάξη, άντλησε από το θεϊκό βασίλειο όλες τις τέχνες που βρίσκουν εφαρμογή στην ανθρώπινη ζωή, ως τη μαντική και την ιατρική που διασφαλίζει την υγεία, κι εξάντλησε όλη τη σειρά των γνώσεων που έπονται. Όλη αυτήν την τάξη και την οργάνωση την έδωσε η θεά αρχικά σ’ εσάς, όταν ίδρυσε την πόλη σας. Επέλεξε το συγκεκριμένο τόπο όπου γεννηθήκατε, επειδή προέβλεψε ότι το εύκρατο κλίμα του θα επιδράσει θετικά στη σωφροσύνη των ανθρώπων. Η θεά ήταν φίλη του πολέμου και της σοφίας· επέλεξε, επομένως, τον τόπο εκείνο που θα γεννούσε ανθρώπους παρόμοιους με αυτήν και ίδρυσε την πρώτη της πόλη. Εγκατασταθήκατε, λοιπόν, εκεί έχοντας τέτοιους και ακόμη καλύτερους νόμους και ξεπεράσατε όλη την ανθρωπότητα στην αρετή, όπως άλλωστε θα περίμενε κανείς από γεννήματα και θρέμματα θεών.»

Σοφία Φίκα Β4

022-23_15 H poli tis Athinas.indd 23 6/8/12 1:58 PM

24

διακοπέςΘρησκευτικός ΤουρισμόςΔιακοπές σε …μοναστήρι!Όταν σκέφτεται κανείς διακοπές στην Ελλάδα, είναι λογικό να του έρθουν στο μυαλό εικόνες κυκλαδίτικων νησιών, κατακλυσμένων από καυκάσιους μεσοαστούς που αφιερώνουν τις 15 μέρες της άδειάς τους, για να γνωρίσουν τις ομορφιές του τόπου μας. Δε διαφωνώ πως ο παραθερισμός στη Σαντορίνη και τη Ρόδο είναι από τις πιο όμορφες εμπειρίες, αλλά δεν είναι μόνον αυτό η Ελλάδα. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια ένα νέο είδος τουρισμού έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και δεν είναι άλλο από το θρησκευτικό τουρισμό στις διάφορες μορφές του. Είτε αναφέρεται κανείς σε Ρώσους ορθόδοξους που κάνουν γονατιστοί το προσκύνημα στην Τήνο είτε σε Έλληνες που ταξιδεύουν με ένα σακίδιο στον ώμο στο Άγιον Όρος από μοναστήρι σε μοναστήρι είτε σε δυτικούς που έρχονται για να θαυμάσουν τα Μετέωρα, ο τουρισμός με θρησκευτικό περιεχόμενο είναι ένας κλάδος τόσο ενδιαφέρων όσο και άγνωστος. Ποια είναι, λοιπόν, τα πιο «καυτά» μοναστήρια για το ερχόμενο καλοκαίρι;

Άγιον ΌροςΥπάρχουν δύο τρόποι να περιγράψει κανείς τη χερσόνησο του Άθω:

Μπορεί να το θέσει πολιτικά και να πει ότι είναι ένα αυτοδιοικούμενο τμήμα του ελληνικού κράτους με δικό του καταστατικό που αυτοπροσδιορίζεται ως «αυτόνομη μοναστική πολιτεία». Για τους περισσότερους Έλληνες, όμως, είναι απλώς το περιβόλι της Παναγιάς. Αποτελείται από είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστήρια, όπου φυλάσσονται

ανεκτίμητα κειμήλια, όπως χειρόγραφα και περγαμηνές του 2ου αιώνα, λειψανοθήκες και λείψανα αγίων, εικόνες, τοιχογραφίες και διάφορα άλλα εξαιρετικής σπανιότητας αντικείμενα, που για λόγους ασφαλείας δεν έχουν καταγραφεί πλήρως και επισήμως μέχρι στιγμής. Παράλληλα, σφύζει από ομορφιά, καθώς το φυσικό περιβάλλον είναι σχεδόν αναλλοίωτο και οι Μονές έχουν εντάξει στη ζωή τους ελάχιστα τεχνολογικά επιτεύγματα από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως εκεί ζουν μοναχοί από τη δεκαετία του εξήντα, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν συσκευές, όπως το κινητό και η βιντεοκάμερα!

Δύο τρόποι υπάρχουν για να επισκεφθεί κανείς το Άγιον Όρος. Μπορεί κανείς να το προσεγγίσει από τη θάλασσα, αν και πιθανότατα δε θα επιτραπεί στο πλοίο να πλησιάσει την ακτή, αν υπάρχουν γυναίκες σ’ αυτό, λόγω του αβάτου. Αντιθέτως, για όσους σκοπεύουν να εξερευνήσουν τον Άθω, η χερσαία πρόσβαση από τη χερσόνησο της Χαλκιδικής είναι η καλύτερη λύση, ενώ πρόβλημα δε θα αποτελέσει η

024-26_25 thriskeutikos tourismos.indd 24 6/8/12 2:00 PM

25

διακοπέςστέγαση, καθώς οι μοναχοί είναι φιλόξενοι, αρκεί να τηρούνται οι κανόνες της μονής, όπως το πρωινό ξύπνημα, η συνεχής προσευχή και η νηστεία, πράγμα που αποτελεί αυτοσκοπό ενός θρησκευτικού ταξιδιού.

Μέσα σε ένα διάστημα είκοσι ημερών μπορεί να γνωρίσει κανείς τα βασικά του Αγίου Όρους και να ζήσει, ασκητικά, μια αξιομνημόνευτη θρησκευτική εμπειρία.

ΜετέωραΈνας ιερός τόπος που αξίζει να επισκεφθεί κανείς στη ζωή του είναι τα Μετέωρα. Ένα σύμπλεγμα πανύψηλων σκούρων βράχων, στα όρια του βουνού, που συναντά κανείς πλησιάζοντας την Καλαμπάκα και στο οποίο έχουν απομείνει έξι από τα παλαιότερα τριάντα μοναστήρια που περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Γεωλογικά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς το φαινόμενο, καθώς υπάρχει μόνο μία

ευρέως αμφισβητούμενη επιστημονική ερμηνεία, της οποίας η αναφορά ξεφεύγει από τους σκοπούς του κειμένου αυτού, ενώ ενδιαφέρον είναι και το γεγονός πως, παρά τη μοναδικότητα του φαινομένου στην Ελλάδα, τα Μετέωρα δεν αναφέρονται καθόλου στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Όλα αυτά ώθησαν τους ανθρώπους να πιστέψουν στην ιερότητα του χώρου, που, σε συνάρτηση με την απομόνωση που παρέχει, αποτελεί ιδανικό μέρος για την εγκατάσταση μοναστηριών. Η παράξενη αυτή μορφολογία του εδάφους προσέφερε καταφύγιο σε πολλά ελληνικά κειμήλια στην περίοδο της τουρκοκρατίας.

Πλέον έχουν γίνει κάποια βασικά έργα υποδομής και κάποιες μονές είναι προσβάσιμες με αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα ο παραδοσιακός τρόπος ανεφοδιασμού με καλάθια και ανεμόσκαλες να έχει εγκαταλειφθεί. Ο τόπος είναι επισκέψιμος, αν και η διαμονή στα μοναστήρια είναι πιο δύσκολη σε σχέση με το Άγιον Όρος, λόγω του περιορισμένου χώρου των μονών.

Παναγία της ΤήνουΟ συγκεκριμένος ναός παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον όχι μόνο λόγω της ομορφιάς και της ιστορίας του (χτίστηκε στο σημείο όπου βρέθηκε μία εικόνα της Παναγίας μετά από οράματα της Αγίας Πελαγίας), αλλά κυρίως εξαιτίας του προσκυνήματος το οποίο γίνεται από ανθρώπους που έχουν κάνει τάμα και οι οποίοι πηγαίνουν μέχρι εκεί γονατιστοί, με


26

διακοπέςσκοπό να ξεπληρώσουν το χρέος τους στην Παναγία. Μάλιστα, εντός του μοναστηριού υπάρχουν δωμάτια υποδοχής προσκυνητών, όπου μπορούν να διανυκτερεύσουν χωρίς οικονομική επιβάρυνση.

Πάτμος, το νησί της ποκάλυψηςΕίναι ο τόπος όπου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έγραψε την «Αποκάλυψη». Σύμφωνα με την παράδοση ο βράχος του σπηλαίου σχίστηκε σε τρεις σχισμές και από εκεί ακουγόταν η φωνή του Θεού που υπαγόρευε στον Ιωάννη το ιερό κείμενο.

Τη στιγμή που όλοι στρέφουν το βλέμμα τους στο Αιγαίο, το Ιόνιο και την Κρήτη για τις διακοπές τους, υπάρχουν και εκείνα τα μέρη που προορίζονται γι’ αυτούς που ψάχνουν κάτι διαφορετικό,

όπως κι αν ορίζεται αυτό. Είτε από απλό θαυμασμό για την ιστορία και τα κειμήλια, στο πλαίσιο μιας θρησκευτικής ουδετερότητας, είτε από αναζήτηση της εσωτερικής γαλήνης και του Θεού, οι διακοπές με θρησκευτικό περιεχόμενο μπορούν να μας κάνουν περήφανους, εκτός αν μπορεί να συγκρίνει κανείς έναν κοινότοπο μπαρόκ καθεδρικό ναό – που σε κάνεις να νιώθεις μηδαμινός και ασήμαντος σε αυτόν τον κόσμο – με ένα λιτό εκκλησάκι στις Κυκλάδες, του οποίου η απλότητα θυμίζει τον τρόπο ζωής που ξεχάσαμε εδώ και καιρό και ξυπνά το Θεό μέσα μας, όποιος κι αν είναι αυτός...


Άρτεμις Μαγκλιβέρα Α3


ποίηση

Ο Ήλιος Πάντοτε Θα ΑνατέλλειΜνήµες που έρχονται και πάνεµα που ποτέ δε λησµονούν,µνήµες από µια ιστορία που οι Έλληνες έµαθαν να αγαπούν.Από του Σοφοκλή τα ρήµατα και του Μεγαλέξανδρου τα βήµαταως του Κολοκοτρώνη το µακρύ σπαθίκαι το στρατιώτη τον πνιγµένο µες το αίµαπάνω στης Πίνδου την κορφή, από της Κύπρου τους νεότερους αγωνιστέςκαι της δεκάτης εβδόµης Νοεµβρίουτις νυχτερινές σκιές,οι µνήµες δεν µπορούν να σβήσουν,είναι µνήµες χαραγµένες στη καρδιά µας, ιερές.Στυλοβάτες της γενιάς µαςοι ήρωες που ζωντανεύουν από κάθε ένδοξη εποχή,µε το παράδειγµά τους µας θυµίζουνπως στην ύστατη στιγµήη ελπίδα δεν πεθαίνει, ξαναζεί.Ο ήλιος πάντοτε θα ανατέλλειπίσω από της γης µας τις ψηλές βουνοκορφές και το φως του θ’ αντανακλούν οι µνήµεςστις δικές µας τις ζωές.Πανάρχαια χώρα, Ελληνική,που τώρα ατενίζεις µαύρο ουρανό,ξύπνησε απ’ τις µνήµες τις παλιέςτο φρόνηµα σου το ηρωικό!

Ιωάννα Ευθυµίου Α2

ποίηση

Ελέν

η Μ

ερτζ

άνη

Α3

27

027_29 POIMA O ILIOS PANTOTE THA ANATELEI.indd 27 6/8/12 2:02 PM

28

συνέντευξηΣυνέντευξη με το Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

κ. ΙερώνυμοΣε μια εποχή δύσκολη για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ποια πρόσωπα, ποιες δράσεις και στάσεις ζωής πιστεύετε ότι μπορούν να μας κάνουν περήφανους για την πατρίδα μας και το έθνος μας;Κοιτάξτε, δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος, διότι, για να κάνεις μια αξιολόγηση, έχεις και μια οπτική γωνία από όπου εξετάζεις τον άνθρωπο. Η δική μου άποψη είναι ότι οι αξίες, οι αρχές στις οποίες πιστεύει κάποιος και γίνονται μετά πράξεις, αυτά είναι κυρίως που μπορούμε να αξιολογήσουμε.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει πρώτα να δούμε τι είναι αυτό που επικρατεί στον κόσμο, ποια είναι η φιλοσοφία, ποια η ανθρωπολογία της σημερινής κοινωνίας. Αν θέλαμε να το περιορίσουμε το θέμα, θα λέγαμε ότι υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, ένα πολιτικό σύστημα, που λέει ότι μπορούν να κάνουν έναν παράδεισο στη γη, ανεξάρτητα από το αν θα σκοτώσουν 20 ανθρώπους, αν θα

τους θυσιάσουν, ο παράδεισος θα γίνει. Αυτό είναι μια θεωρία. Είναι και μια άλλη θεωρία που λέει, πολιτικό σύστημα είναι και αυτό, ότι, προκειμένου να ζήσουμε καλά και να γίνουμε πλούσιοι και να φτιάξουμε τη ζωή μας, θα δώσουμε το λιγότερο κόστος για να πάρουμε το περισσότερο κέρδος. Είναι, δηλαδή, ο καπιταλισμός που λέει «δε με ενδιαφέρει εμένα πόσο θα πληρωθεί ο άλλος, ας πάρει το ελάχιστο, αλλά εγώ να βγάλω το περισσότερο». Είναι και μια τρίτη θέση που εγώ πιστεύω και έτσι κρίνω τους ανθρώπους, το ανθρώπινο πρόσωπο: Δεν πιστεύω στις ομάδες που πρέπει να εξοντώσουν, για να κάνουν τον παράδεισο, ούτε σ’ αυτούς που πρέπει να εκμεταλλευτούν τους άλλους, για να γίνουν πλούσιοι. Ποια είναι, επομένως, η άποψή μου;

Η άποψή μου είναι: Ποιος δουλεύει για τον άλλο άνθρωπο, ποιος είναι έτοιμος να δώσει χωρίς να βάλει πρώτα το συμφέρον του μπροστά; Δηλαδή, αυτό που είπε

028-32_20 synenteuxi ΙΕΡΟΝΥΜΟΣ.indd 28 6/8/12 2:12 PM

29


ο Χριστός. Η ζωή έχει ένα μυστικό: Αυτός που θέλει να ζήσει χαρούμενος και να προσφέρει στον άνθρωπο, πρέπει πρώτα να μάθει να υπηρετεί, ο δεσπότης να γίνει διάκονος και ο πρώτος να γίνει υπηρέτης του άλλου.

Εγώ, λοιπόν, ψάχνω να βρω τα πρότυπα και πρότυπο είναι μια δασκάλα που αγωνίζεται σε ένα χωριό για να βοηθήσει τα παιδιά, πρότυπο είναι ένας με αξίες άνθρωπος που ερευνά μέσα στο εργαστήριό του και ψάχνει για το μικρόβιο, κάνει αγώνα για την επιστήμη, την οποιαδήποτε επιστήμη, ενώ δεν είναι πρότυπο αυτός που αγωνίζεται να πλουτίσει εις βάρος του άλλου ανθρώπου. Έτσι, λοιπόν, δημιουργείται από αυτά που σας είπα, μια κατάσταση που πρέπει οι νέοι άνθρωποι να επιδιώξουν να επικρατήσει, για να μπορεί μέσα εκεί να ακουστεί αυτό που αναζητάμε. Θα βρούμε ανθρώπους τέτοιους. Τι ήταν ο Σεφέρης; Ένας μεγάλος ποιητής. Τι ήταν ο Ελύτης; Ένας μεγάλος ποιητής. Τι ήταν ο Τσαρούχης; Ένας μεγάλος ζωγράφος. Ο Χατζιδάκις, ο μουσικός, ο Θεοδωράκης, ο μουσικός, είναι προσωπικότητες που βγήκαν και άλλοι που δεν ξέρουμε που θα βγουν αργότερα από τις έρευνες που έχουν κάνει, μεγάλοι επιστήμονες που διεκδικούν Νόμπελ. Αυτά είναι τα πρόσωπα που μας κάνουν να σταματάμε μπροστά τους. Ενθουσιάζομαι και τους παραδέχομαι και βάζω και την υπογραφή μου, αν χρειαστεί, όταν δεν είναι το συμφέρον που τους κινεί, το χρήμα, η δόξα. Αυτά είναι τα πρότυπα που μας κάνουν περήφανους.

Τι σας αρέσει στη σημερινή νεολαία και τι σας απογοητεύει; Υπήρξα καθηγητής χρόνια πολλά, φιλόλογος, έζησα, συναναστράφηκα με παιδιά που ήταν μαθητές μου και είναι μεγάλοι τώρα, όπως ο Πρετεντέρης, ο Τσίμας. Λοιπόν, θα πάρω αυτό που λέει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι η νεολαία είναι ένα πέλαγος, το Αιγαίο πέλαγος, άλλοτε φουρτουνιασμένο, άλλοτε ήρεμο. Εγώ και όσοι έχουν ζήσει με παιδιά τα βλέπουν τη μια μέρα να είναι επαναστάτες, ενθουσιασμένα, και την άλλη μέρα τα βλέπουν σκυμμένα, σκεφτικά, σε κατάθλιψη, μελαγχολικά, σαν σε μια πάλη. Και πάλι ο Ιερός Χρυσόστομος λέει πως, όταν ασχολείσαι με τα παιδιά, πρέπει να ξέρεις ότι έχεις μπροστά σου ένα άλογο που τρέχει αφηνιασμένο κι ούτε να το δέσουμε ούτε να το κρατάμε σφιχτά μπορούμε, ούτε και να το έχουμε παραμελημένο. Έτσι, χρειάζεται να μάθουμε τη νεολαία, να ξέρουμε πότε να την αφήσουμε να γυρεύει ενθουσιασμένη, να ξεσκάει. Εγώ έχω ζήσει σε ένα μέρος στη Βοιωτία, όπου το νερό, όταν το αφήσεις να τρέχει μέσα στην Κωπαΐδα χωρίς αυλάκια δε βοηθά τις καλλιέργειες, με τα αυλάκια όμως μένει το νερό εκεί που πρέπει, ποτίζει το χωράφι κι αυτό δίνει πολύ καρπό. Εδώ, λοιπόν, δημιουργούνται δύο υποχρεώσεις: Εγώ που είμαι παπάς ή δάσκαλος ή οικογένεια έχω υποχρέωση να φτιάξω αγωγούς, ώστε το νερό να τρέχει εκεί μέσα και να μη φεύγει. Αλλά κι εσείς πρέπει να είστε γάργαρο νερό και να δέχεστε ότι πρέπει να υπάρχει κάτι που


30

συνέντευξηνα σας σπρώχνει προς αυτήν την κατεύθυνση κι όχι να είστε νερό που χύνεται, όπου θέλει. Εμείς οι μεγαλύτεροι δεν μπορούμε να τον εμποδίσουμε αυτόν τον ενθουσιασμό που είναι δικός σας, αλλά και να μπορούσαμε, δε θα μας συνέφερε, γιατί μέσα από τον ενθουσιασμό-σας δίνετε ελπίδα πάντα.

Έτσι, λοιπόν, κάθε φορά που βλέπω νέα παιδιά που έχουν αυτήν την επανάσταση και μετά είναι καταθλιπτικά, μελαγχολικά, λέω είναι υγιείς άνθρωποι. Αυτός που δεν κάνει επανάσταση στη νεανική ηλικία θα την κάνει αναγκαστικά στα 29, στα 30, και γίνεται παιδί και είναι αστείο κάποιος 29 ή 30 ετών να γίνεται παιδί. Χαίρομαι, λοιπόν, με τους νέους, όταν ξέρουν να επαναστατούν, και λυπάμαι, όταν δεν τους συμπαραστεκόμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι. Εμείς, οι μεγάλοι, ξεχνάμε καμιά φορά να βρούμε και να δώσουμε τον τρόπο, ώστε η επανάσταση να βρει ανταπόκριση.

Ακούμε συχνά να λένε ότι η σύγχρονη νέα γενιά δεν έχει σωστά πρότυπα και έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Ως πνευματικός ηγέτης, ποια πρότυπα θα προβάλλατε ως άξια για να ακολουθήσουν οι νέοι της εποχής μας; Τη ζωή δεν τη ζείτε εσείς μόνο… Κι εμείς που περάσαμε βρίσκαμε τα πρότυπα, πηγαίναμε και λέγαμε «ποια βγήκε σταρ Ελλάς;», «ποιος είναι αυτός που έτρεξε και βγήκε πρώτος;». Λίγοι ήταν αυτοί που ρώταγαν ποιος ανακάλυψε την πενικιλίνη. Τότε, όλες οι κοπέλες σαν και εσάς πήγαιναν στον καθρέφτη και λέγανε «πώς έχει φτιάξει αυτή τα μαλλιά της, πώς έβαψε τα νύχια της, να τα βάψω και ’γω». Επομένως, το θέμα με τα πρότυπα υπήρχε πάντα. Το πρόβλημα της σημερινής πραγματικότητας με τα πρότυπα είναι ότι έχει κυκλοφορήσει πολύ η εικόνα και η πληροφόρηση και τα πρότυπα δεν τα παίρνουμε από τη γειτονιά μας ή από το σπίτι μας, αλλά από αυτά που παρακολουθούμε στις ταινίες και μένουμε μόνο σ’ αυτά τα πράγματα.

Λοιπόν, έχουμε ξεφύγει, έχουμε χάσει το μέτρο, την ισορροπία. Εγώ βραβεύω τα παιδιά αυτά που μορφώνουν τον εαυτό τους, που τον παιδεύουν τον εαυτό τους και έχουν ως πρότυπα αυτά που τους ταιριάζουν και έχουν αρχές. Παραδείγματος χάρη, όταν έρχεται ένα αγόρι με σκουλαρίκι ή μια κοπέλα με σκουλαρίκι στη μύτη, δεν το διώχνω ούτε το μαλώνω, αλλά ξέρω ότι, όταν μεγαλώσει και σοβαρευτεί, θα το βγάλει μόνος του το σκουλαρίκι. Όταν θα είναι εκείνη νύφη να παντρευτεί, δε φαντάζομαι να έχει σκουλαρίκι στα χείλη ή στη γλώσσα. Οι υπερβολές, λοιπόν, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, το θέμα είναι τι ζητάμε εμείς.

Σε ποιες αξίες του έθνους μας χρειάζεται να επιμείνουμε;Παιδιά μου, ας αφήσουμε στην άκρη τα συνθήματα. Όταν ακούς τον εθνικό ύμνο και αισθάνεσαι ρίγος, συγκίνηση, τότε πρέπει να πεις εδώ κάτι σπουδαίο συνέβη… Αυτό είναι πατρίδα, όταν περνάς από την εκκλησία, παραδείγματος χάρη, δεν πρέπει να σταματάς σε αυτό που φαίνεται αλλά σε αυτό που πραγματικά είναι. Επομένως, θα πρέπει να κάνουμε μια διάκριση στα συνθήματα και στην ουσία των πραγμάτων και να πούμε όχι στην εικόνα, όχι στο ψεύτικο σύνθημα. Η πατρίδα μας, λοιπόν, είναι η θρησκεία μας, είναι η τέχνη, είναι η κουλτούρα μας, ο πολιτισμός διάμεσου των αιώνων, η Ακρόπολη, η Αγία Σοφία, τα κόκαλα εκείνων που πολέμησαν και σκοτώθηκαν. Πήγα στη Λειβαδιά να καταθέσω ένα στέφανο για τον Αθανάσιο


31

συνέντευξηΔιάκο και είχανε πάει μερικά παιδιά και είχανε γράψει «κορόιδο που κάθισες και σε σκοτώσανε». Όχι σε τέτοια απατηλά συνθήματα, αλλού να στοχεύσετε, στην πραγματική έννοια του έθνους μας και στις αξίες του μέσα από το χρόνο.

Ποιες είναι οι σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους σήμερα και πώς βλέπετε να διαμορφώνονται στο άμεσο μέλλον; Όταν λέμε κράτος τι εννοούμε; Εννοείτε διοίκηση, έτσι; Καμία σχέση δεν έχει. Ούτε υπήρχε σχέση… Όταν πας και βγάζεις ένα χαρτί, για να πληρώσεις τη ΔΕΗ, αισθάνεσαι συγκίνηση;

Αν όμως εννοούμε αυτό που είναι η πατρίδα μας, που είναι ζυμωμένο με την Εκκλησία – όχι του παπά –, αυτό είναι ιερό, δε χωρίζεται. Τα υπόλοιπα είναι διοικητικά πράγματα, τα οποία έρχονται και φεύγουν με τα πρόσωπα, χτες ήταν ο Α, προχτές ήταν ο Χ, αύριο θα είναι ο τάδε, κι όλοι θα φύγουνε… Μπερδεύουμε τα πράγματα, την επιφάνεια και την ουσία, αλλά εκείνο που πρέπει να ψάχνουμε να βρίσκουμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αυτό που βαστάει αυτόν τον τόπο, η Ελλάδα.

Θα σας πω μόνο ένα παράδειγμα. Όταν δεν είχε λεφτά το κράτος, για να πάρει όπλα να πολεμήσει τους Τούρκους, ο Ιωσήφ Ανδρούσης που ήταν Υπουργός των Εκκλησιαστικών είπε στον Πετρόμπεη: «Από όλες τις εκκλησιές να μαζέψετε όσο χρυσό και ασήμι υπάρχει, εκτός από τα δισκοπότηρα, και έτσι να μαζέψετε χρήματα, για να φάει ο κόσμος, να πληρωθεί ο στρατός και να κόψουμε και νόμισμα». Μέσα σε λίγες ημέρες μαζεύτηκαν οκτακόσιες οκάδες χρυσό και ασήμι και έφαγαν τα παιδιά τα ορφανά και έφαγε ο στρατός και έκοψαν και νόμισμα.

Λοιπόν, αν δεν ξαναγυρίσουμε σε αυτό το σκεπτικό, ποια θεραπεία θα υπάρχει; Γιατί εμείς θα λέμε αυτό είναι δικό μου και το κράτος θα λέει αυτό είναι δικό μου, ενώ πρέπει να ξεχάσουμε το εγώ και να δουλεύουμε στο εμείς. Έτσι λοιπόν έχουμε πάρει στραβά τη ζωή μας, πολύ στραβά, και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα… Εύχομαι να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και εσείς να μη ζήσετε τα τραγικά που έχουμε περάσει εμείς.

Πώς βλέπετε το μέλλον της Ελλάδας; Δώστε μας μια εικόνα με λίγες λέξεις.Ωχρό! Αλλά όχι αδιόρθωτο! Όταν αρρωστήσει κάποιος, το πρώτο που χρειάζεται είναι η διάγνωση, ο γιατρός, και το δεύτερο είναι το φάρμακο. Αν δεν κάνεις διάγνωση, να δεις τι αρρώστια έχεις, και αν δεν πας στο φαρμακείο να πάρεις το κατάλληλο φάρμακο και πάρεις μόνο μια ασπιρίνη, θα σε ξεκουράσει για λίγο, αλλά μετά θα είναι πάλι τα ίδια. Εμείς, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή πρέπει να κάνουμε τη διάγνωση και να πάρουμε κατάλληλο φάρμακο. Και η διάγνωση είναι ο εγωισμός όλων μας, του καθενός από μας που έχει υπερβεί τα όρια, και η απιστία. Και για να μπορέσουμε να το διορθώσουμε αυτό, πρέπει να αλλάξουμε τη ζωή μας, τις συνθήκες της ζωής μας, και να εστιάσουμε στις αξίες μας. Καλά θα είναι αλλά πολύ πονάει. Να μετανοήσουμε! Κι όταν λέμε μετανιώνω, τι εννοούμε; Αλλάζω το μυαλό, τη σκέψη μου! Αυτό δεν είναι θεωρητικό. Πρέπει πρώτα να αλλάξει ο άνθρωπος στην πράξη.


32

συνέντευξηΤώρα, λοιπόν, τους βλέπετε είναι δυο, τρεις, πέντε, δέκα που μαλώνουν για το ποιος θα κατευθύνει τα πάντα! Για φανταστείτε σε ένα καράβι μέσα στην τρικυμία να θέλουν όλοι να πιάσουν το τιμόνι να το πάνε και να σκοτώνονται ποιος θα πάρει το τιμόνι και να μη βρίσκουν τη δύναμη να πουν «μια στιγμή, βρε παιδιά, το καράβι βουλιάζει, ελάτε εδώ όλοι μαζί να το σώσουμε»…

Δε θέλω να πω πιο πολλά…

Ποια γνώμη έχετε για την ίδρυση τζαμιού στην Αθήνα; Κοιτάξτε ο χριστιανισμός δεν ήταν ποτέ αντίθετος με τις άλλες θρησκείες, έχει τις αρχές του, έχει την επάρκειά του. Δε θα πάμε να σκοτώσουμε. Αφού ήρθαν, λοιπόν, τόσοι ξένοι εδώ – αφήνω αυτούς που είναι παράνομοι, ας πούμε για τους νόμιμους –, δουλεύουν εδώ και θέλουν να κάνουνε τζαμί, δεν μπορούμε να τους πούμε «όχι, δεν έχετε το δικαίωμα να προσεύχεστε εσείς», αλλά πρέπει να προσέξουμε τι θα κάνουν αυτοί. Θα είναι μέσα στο τζαμί άνθρωποι που θα προσεύχονται μόνο ή θα γίνει και ένα σχολείο φονταμενταλισμού, θα είναι δάσκαλοι οι όποιοι θα δημιουργούν εστίες προσέγγισης της πίστης ή θα είναι ένας τρόπος διεισδύσεως και όχι μόνον ιδεολογικής; Επίσης, ποιοι θα το διοικούν αυτό το τζαμί; Θα το διοικούν Έλληνες ή θα το διοικούν ξένοι και οι ξένοι αυτοί από πού θα είναι; Εμείς, λοιπόν, θα υποστηρίξουμε τα νόμιμα δικαιώματα, αλλά πρέπει να μελετηθεί σωστά το θέμα και να προσέξουμε τις παραμέτρους του.

Και τώρα που τελειώνει η συνάντησή μας, θέλω να σας δώσω μια συμβουλή: Έχετε καλά σχολεία, έχετε καλούς δασκάλους, έχετε καλούς γονείς και καλά στοιχεία μέσα σας. Αξιοποιήστε τα! Καλλιεργήστε τα! Βάλτε γερά θεμέλια στο οικοδόμημα της ζωής σας, γιατί τα θεμέλια μπορεί να μη φαίνονται, καθώς είναι κρυμμένα στο χώμα, αλλά χωρίς αυτά δεν υπάρχει σπίτι. Φτιάξτε τα γερά και θα αντέξετε σε όλα τα χτυπήματα!

9 Μαΐου 2012αποµαγνητοφώνηση: Αλεξάνδρα Κουτσούκου Α3


33

σκέψεις

Δημοκρατία και Ελληνισμός«Έχουμε πολίτευμα που δεν αντιγράφει των άλλων τους νόμους, αλλά πιο πολύ είμαστε εμείς παράδειγμα σε μερικούς παρά μιμητές τους. Κι έχει τούτο το πολίτευμα το όνομα δημοκρατία…»

Επιτάφιος λόγος του ΠερικλήΘουκυδίδης, Ιστορία, Βιβλ.2Κεφ.37

Η ιστορία του ελληνικού πολιτισμού είναι κάτι που ανέκαθεν συνεπαίρνει την ανθρώπινη φαντασία και την προσκαλεί σε απρόσμενα ταξίδια στο παρελθόν της ανθρώπινης ύπαρξης. Όσοι στη διάρκεια της ζωής τους ασχολήθηκαν με τη μελέτη αυτού του πολιτισμού μένουν γοητευμένοι από την αίσθηση αυθεντικότητας που διαπνέει τον ελληνισμό. Στη μακρόβια ιστορία του, ο ελληνικός πολιτισμός απέδειξε από νωρίς την ικανότητά του να πρωτοπορεί. Μια από τις καινοτομίες που αναμφισβήτητα αποτέλεσε τη σημαντικότερη ελληνική προσφορά στο νεότερο κόσμο και πραγματικά ανέδειξε τη χώρα μας είναι η γέννηση της δημοκρατίας.

Οι άνθρωποι, ως μέλη μικρών και μεγάλων κοινωνικών ομάδων, είχαν πάντα να αντιμετωπίσουν και να λύσουν ποικίλα προβλήματα που δημιουργούνται από τη συμβίωση τους. Τα πιο βασικά από αυτά είναι ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις, ο καταμερισμός των υποχρεώσεων και η δίκαιη κατανομή των αγαθών. Πάνω σε αυτό το πολυδιάστατο πρόβλημα της καθημερινότητας, ο ελληνισμός κατοχυρώνει την επίλυσή του μέσω της δημοκρατίας. Μέσα στο δημοκρατικό πολίτευμα η ζωή του ατόμου άλλαξε. Με κριτήριο όχι πια την καταγωγή ή τον πλούτο, το σύνολο του πληθυσμού δραστηριοποιούταν στη λήψη των αποφάσεων. Η συμβολή και η συμμετοχή του ατόμου γίνεται η δύναμή του.

Η δημοκρατία, όμως, δεν αποτελεί απλώς ένα εύρημα για την οργάνωση της πολιτείας και της κοινωνίας, αλλά η γέννησή της πηγάζει από μια βαθύτερη πνευματική σύλληψη. Ο άνθρωπος για πρώτη φορά στην Αθήνα του 6ου–5ου π.Χ. αιώνα δεν εστιάζει αποκλειστικά στη λύση των άμεσων προβλημάτων του, αλλά προσπαθεί να απομονώσει την πηγή όλων των προβλημάτων του, εισχωρώντας βαθύτερα στην κατανόηση της ίδιας του της ύπαρξης. Έτσι, συνειδητοποιεί την ευθύνη της ύπαρξής του τόσο στον κοσμικό όσο και στον ανθρώπινο χώρο. Η σκέψη αυτής της ευθύνης προκάλεσε στον άνθρωπο αγωνία και τον έβγαλε από τον λήθαργό του. Αισθάνθηκε την ανάγκη να δράσει ελεύθερα αλλά δίκαια, να αυτοκαθοριστεί μέσω της δύναμης της συλλογικότητας και, αποδεσμευμένος από την καταπίεση της Μοίρας, να διαμορφώσει ο ίδιος τη μοίρα της κοινωνίας. Θέλησε να υποτάξει τον εαυτό του για πρώτη φορά σε αμοιβαίους συμβιβασμούς, εξισώνοντας την έννοια και την ουσία του νόμιμου με αυτήν του δίκαιου. Με λίγα λόγια, δέχτηκε συνειδητά να αναλάβει το βαρύ και όχι σπάνια τραγικό δικαίωμα να αποφασίζει για όλα. Αυτή η διεργασία αποτέλεσε και τη γενεσιουργό δύναμη της δημοκρατίας.

Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι η δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα. Εξάλλου, το ίδιο το πολίτευμα εδραιώνεται σε βασικές αρχές που οι πρόγονοί

033-34_4 dimokratia kai ellinismos.indd 33 6/22/12 1:10 PM

34

σκέψειςμας τιμούσαν με περίσσεια αφοσίωση, όπως η καλλιέργεια του ατόμου. Ομοίως, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία, από τη γέννηση της δημοκρατίας προήλθε η έννοια του πολίτη, η οποία υιοθετήθηκε από την πολιτειακή παράδοση των προγόνων μας. Κάθε πολίτης αντιμετωπίζεται ως μια μοναδική οντότητα με αναμφισβήτητη πολιτική υπόσταση, για την οποία τρέφει ταυτοχρόνως βαθύ συναίσθημα χρέους ως προς τη διατήρησή της. Η παρουσία πολιτών που παρουσιάζουν τα προαναφερθέντα στοιχεία στελεχώνει τη δημοκρατία, δίνοντάς της νόημα, καθώς κατάφερε να παραμερίσει τον ατομισμό και να προβάλει μια νέα αξία, αυτήν της συλλογικότητας.

Από τα παραπάνω, γίνεται προφανές ότι η δημοκρατία εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα των ατόμων της κοινωνίας. Αυτό αποτελεί συνάμα το μειονέκτημα αλλά και τη δύναμη της δημοκρατίας. Από τη μια, οι άνθρωποι προβάλλουν επανειλημμένα τα ενστικτώδη εγωκεντρικά τους σύνδρομα και την τάση να παλινδρομούν προς άλογες συμπεριφορές που πλήττουν την ακεραιότητα και τη γαλήνη μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Από την άλλη, ο άνθρωπος είναι το μόνο ον που στα στάδια την εξέλιξής του απέκτησε την ανάγκη να θεσπίσει στο βίο του οικουμενικές αξίες που παρέχουν στα άτομα τα κίνητρα και τις ευκαιρίες να βελτιώνονται συνεχώς, να καλλιεργούνται πνευματικά και να εξυψώνονται ηθικά.

Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο και σύμφωνα με το ελληνικό πνεύμα, η δημοκρατία έφτασε στις μέρες μας να αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά. Έτσι, χωρίς διάθεση για χαριτολογία, κομπορρημοσύνη και τα συναφή, αποτελεί γενική παραδοχή η ανυπολόγιστη προσφορά των προγόνων μας στη διαμόρφωση του δυτικού τρόπου σκέψης και στην πραγμάτωση μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Η ελληνική ταυτότητα της δημοκρατίας σε συνδυασμό με την πλούσια ιστορία του τόπου-μας δημιουργεί μια πανελλήνια ενωτική συνείδηση από τη οποία απορρέει μια κραταιά υπερηφάνεια που γεμίζει την ψυχή κάθε Έλληνα.

Ποιο είναι, όμως, το τίμημα αυτής της λαμπρής ιστορίας; Άραγε ο Ελληνισμός στο απαύγασμα της αίγλης του, το χρυσό αιώνα του Περικλέους, έφτασε στο ανώτατο σημείο των δυνατοτήτων του; Έμεινε γι αυτόν άλλη αποστολή να επιτελέσει; Αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα αποκτούν ολοένα και περισσότερο την ανάγκη να απαντηθούν. Θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εφησυχασμός μας με τις τιμημένες δάφνες του παρελθόντος δε θα αποτελέσει τη λύση. Η αλήθεια είναι ότι η πραγματική τιμή προς τη δωρεά των προγόνων μας στο πλαίσιο της δημοκρατίας μπορεί να αποδοθεί μόνο πρακτικά. Πρέπει εμείς οι ίδιοι, η Ελλάδα του σήμερα, να ανταποκριθούμε με ζήλο στις απαιτήσεις της τιμημένης ιστορίας μας και να αποκτήσουμε μια στάση όχι αυτούσια αλλά το ίδιο προοδευτική. Αυτή η ανάγκη της πολιτισμικής μας διαιώνισης γίνεται ακόμα πιο επιτακτική όσον αφορά τη δημοκρατία και την αποτελεσματική προστασία της στους παράξενους καιρούς που διανύουμε.

Με τη μακραίωνη ιστορία του και τον απαράμιλλο σε διδάγματα πολύχρονο πολιτισμό του ο ελληνισμός δεν παρουσιάζει τη δυνατότητα μόνο να επιβιώσει αλλά και να ακτινοβολήσει σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή είναι, λοιπόν, η δυναμική της ελληνικής ταυτότητας της δημοκρατίας, η γνήσια απόδειξη ότι μπορούμε να κάνουμε αξιοθαύμαστα πράγματα, αν απλώς το θελήσουμε πραγματικά.

Μυρσίνη Θεοδωρή Β2

033-34_4 dimokratia kai ellinismos.indd 34 6/22/12 1:10 PM

35

ποίησηΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ

Αφού είπ’ αυτά ο Ατρείδης έκαν’ ένα βήμα πίσωΟ Αχιλλεύς σκεφτόταν:

Κάθε μέρα, τα χρόνια περνούσαν κι έδωσα τη ζωή μουγια έναν αρρωστημένο νου.

Σε έναν άγνωστο φιλόμαχο, αφάνερη η βουλή του δυσανάγνωστη, αναίσχυντ’ η ψυχή του.

Σκότωσα ό,τι δεν μπορούσε αυτός, κάθε περιστέρι στον ορίζοντα,κάθε λευκό σημάδι.

Μαζί του η ελπίδα χάθηκε κι αντάμα γεννήθηκε το ηρωϊκόν.Μα η αρρώστιά του εξαπλώθη κι ο πρώτος γίνηκε τελευταίος,

το φως του ιδεώδους κρύφτηκε πίσω από τον Ατρείδη για μια τρομερή στιγμή.Τώρα ένας κλέφτης, κοινός κι ακράτητος, όπως οι υπόλοιποι,

ζητά μ’ ευγένεια ηθικής και δικαίου το δώρο.Μια ανύπαρκτη ηθική, όπως κι άλλες βάζει

μπροστά ένας κοινός θνητός στον αθάνατο Αχιλλέα.

Κι ο Ατρείδης εσκεφτόταν: Ιδού η περίφημη Αχίλλειος πτέρνα!

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣΗ Κλυταιμνήστρα άκουγε από μακριά τον θρήνο,προσπαθούσε να λυπηθεί για τον Αγαμέμνονα,

για τον Ορέστη,μα δεν δάκρυσε, δεν μπορούσε, δεν θα την

βοηθούσε κανείς τους.Ο θρήνος διεκόπη, ο εραστής της!

Ποιος εραστής της;…

Χάθηκε ο Γιος της μεσ’ τις σκιές και γεννήθηκε στον ήλιο,

κάθε βήμα του μια καταδίκη,μια σωτηρία.

Μόνο που ούτε ο ίδιος γνωρίζειβαθιά μέσα του ποιον σώζει.

Ο Ορέστης εισβάλλει, και νόμισε πως είδε ένα δάκρυ, να το καταπίνει η γη…

Καλλιόπη Δικαίου A1

035_23 Ποιήματα.indd 35 6/22/12 1:10 PM

36

το τραγούδι μαςΤελευταίο αντίο στο Δημήτρη Μητροπάνο

Μία σπουδαία φωνή του ελληνικού πενταγράμμου έσβησε φέτος στις 17 Απριλίου. Ο Δημήτρης Μητροπάνος «έφυγε» σε ηλικία 64 ετών από ανακοπή καρδιάς, αφήνοντας πίσω μια σπουδαία διαδρομή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Ήταν έλληνας τραγουδιστής, από τους σημαντικότερους της σύγχρονης εποχής. Ερμήνευσε χαρακτηριστικά τραγούδια σημαντικών στιχουργών και συνθετών.Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948 στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια, όταν ήρθε ένα γράμμα που έλεγε πως ζει στη Ρουμανία ως πολιτικός πρόσφυγας. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια, για να βοηθήσει την οικογένειά του. Πρώτα ως σερβιτόρος στην ταβέρνα ενός θείου του, ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με το θείο του στην οδό Αχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο, άρχισε να δουλεύει ως τραγουδιστής. Έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία

συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την «Κολούμπια». Εκεί, ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε το Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα στον οποίο θα δουλέψει στο κέντρο «Ξημερώματα». Το Ζαμπέτα αποκαλεί μεγάλο δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει πει χαρακτηριστικά, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάποιο αντάλλαγμα. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα.» Το 1966 ο Μητροπάνος συναντιέται για πρώτη φόρα με το Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο. Το 1967, ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά», το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε. Το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός στην πορεία που χάραξε στο λαϊκό έντεχνο τραγούδι, διότι ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής – στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές το Μητροπάνο

036-37_17 mitropanos.indd 36 6/22/12 1:11 PM

37

το τραγούδι μαςκαι την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με τη Δήμητρα Γαλάνη και τη σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και με μεγάλη απήχηση στο ελληνικό κοινό. Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα σύμφωνα με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80. Η συμμετοχή του σε δίσκους του Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι «Για να σ’ εκδικηθώ») και του Νίκου Πορτοκάλογλου («Κλείνω κι έρχομαι») αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους οι οποίοι άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με το Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα («Η εθνική μας μοναξιά» και «Παρέα μ’ έναν ήλιο») συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με το βαθύ νόημα των στίχων και τη χρήση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Η πολύ σημαντική συνεργασία με το Θάνο Μικρούτσικο στο δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο έντεχνες διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του, ξεχωρίζει το «Πες μου τ’ αληθινά σου» σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Ελεάνας Βραχάλη και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση «Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο», από το πρόγραμμα – ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος «Στη διαπασών», που περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι «Η εκδρομή» του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.Αξιοσημείωτη είναι και η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του Δημήτρη Μητροπάνου στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), που έδωσε 2 δίσκους με τον τίτλο «Τα τραγούδια της ζωής μου».Στις 17 Απριλίου του 2012 ο Δημήτρης Μητροπάνος άφησε την τελευταία του πνοή μετά από έμφραγμα που υπέστη και συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο.Τώρα πια η φωνή και το δωρικό ζεϊμπέκικό του μαγεύουν τους αγγέλους!

Σοφία Ελισάβετ Γκέκα Α1

036-37_17 mitropanos.indd 37 6/22/12 1:11 PM

38

περί φαγητού

Ελληνική ΚουζίναΗ ελληνική κουζίνα είναι μια μεσογειακή κουζίνα και έχει κοινά χαρακτηριστικά με την ιταλική, τη βαλκανική αλλά και την τουρκική.

Στην ελληνική μαγειρική το χαρακτηριστικό υλικό είναι το ελαιόλαδο και τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα υλικά είναι τα λαχανικά, τα βότανα, τα δημητριακά, το

ψωμί, το κρασί, τα ψάρια, αλλά και διάφορα κρέατα, όπως τα πουλερικά, τα κουνέλια και το χοιρινό κρέας. Επιπλέον, σημαντικά συστατικά των φαγητών είναι οι ελιές, το τυρί, οι ντομάτες, τα κρεμμύδια, οι πατάτες, οι πιπεριές, το μέλι και το γιαούρτι.

Η Ελλάδα είναι μία χώρα που διαθέτει πολλές ποικιλίες τυριών, όπως είναι η φέτα, το κασέρι, το κεφαλοτύρι, η γραβιέρα, το ανθότυρο, το μανούρι, το μετσοβόνε

και η μυζήθρα.

Τα ελληνικά γλυκά χαρακτηρίζονται από τη χρήση ξηρών καρπών και μελιού, αλλά και από το άρωμα της μαστίχας. Σε μερικά γλυκά χρησιμοποιούνται και

φύλλα ζύμης.

Τα περισσότερα ελληνικά πιάτα είναι αρωματισμένα με ούζο ή κρασί, αλλά και με αρωματικά, όπως η ρίγανη, η μέντα, το σκόρδο, ο άνηθος, η δάφνη, ο

βασιλικός, το θυμάρι, ο μάραθος, ο κρόκος, καθώς και με μπαχάρια, όπως η κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο, η πάπρικα κ.α. Επιπλέον, τα περισσότερα φαγητά έχουν ως συνοδευτικό το ψωμί, που διακρίνεται σε καρβέλι, πίτες και παξιμάδια.

Παραδοσιακά ελληνικά πιάτα είναι πολύ γνωστά και σερβίρονται σε διάφορα εστιατόρια ανά τον κόσμο. Σας προτείνουμε να δοκιμάσετε:

ΚρεατικάΣουβλάκι καλαμάκι ή με πίτα (χοιρινό ή κοτόπουλο), γύρος μερίδα ή με πίτα (χοιρινό ή κοτόπουλο), μουσακάς, παστίτσιο, κοκορέτσι, παπουτσάκια, κεφτέδες, σουτζουκάκια, κοντοσούβλι, εξοχικό, κλέφτικο, γιουβέτσι, αρνί σούβλας, αρνί φρικασέ, αρνί ή χοιρινό ή μοσχάρι λεμονάτο, στιφάδο κουνέλι ή μοσχάρι, σπετσοφάι, παστιτσάδα, κόκορας με χυλοπίτες, κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες, κοτόπουλο με μπάμιες, λουκάνικα, πατσάς, μαγειρίτσα, καπνιστά κρέατα (απάκι από την Κρήτη και σύγκλινο από τη Μάνη).

038-40_30 elliniki kouzina.indd 38 6/22/12 1:11 PM

39

περί φαγητούΘαλασσινάΚαλαμαράκια τηγανιτά ή γεμιστά στα κάρβουνα, χταπόδι ξιδάτο ή κρασάτο ή στα κάρβουνα, γαρίδες ή καραβίδες στον ατμό ή σαγανάκι, σουπιές σε κόκκινη σάλτσα ή με σπανάκι, μύδια στον ατμό ή σαγανάκι ή με πιλάφι, αχινοί, γυαλιστερές, κυδώνια, μπουρδέτο, γαύρος τηγανιτός, μαρίδα τηγανιτή, τσιπούρα στα κάρβουνα, μπαρμπούνι τηγανιτό, γαλέος τηγανιτός με σκορδαλιά, μπακαλιάρος τηγανιτός με σκορδαλιά ή πλακί, λαυράκι στα κάρβουνα ή πλακί, σαργός στα κάρβουνα ή πλακί, λυθρίνι στα κάρβουνα ή πλακί, γλώσσα τηγανιτή, σαρδέλες παστές, ψαρόσουπα.

Λαχανικά, όσπρια και λαδεράΓεμιστές ντομάτες, πιπεριές, κολοκύθια και μελιτζάνες, ντολμαδάκια γιαλαντζί, λαχανοντολμάδες, αγκινάρες α λα πολίτα, φασολάκια πράσινα, φασολάδα, γίγαντες, μαυρομάτικα, φασόλια με κόκκινη σάλτσα, φακές, μπριάμ, ιμάμ, μπάμιες.

Σαλάτες, συνοδευτικά και μεζέδεςΠοικιλία, χωριάτικη σαλάτα, χόρτα, μαυρομάτικα φασόλια σαλάτα, ντάκος κρητικός, πατάτες φούρνου, κολοκυθάκια, πιπεριές και μελιτζάνες τηγανιτές με κουρκούτι, άσπρες τηγανιτές μελιτζάνες, φάβα, ντοματοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, ρεβυθοκεφτέδες, πιπεριές φλωρίνης, πίτες (σπανακόπιτα, τυρόπιτα, πρασόπιτα, χορτόπιτα, κολοκυθόπιτα, κοτόπιτα, κρεατόπιτα κ.α.), φέτα ψητή, σαγανάκι, τζατζίκι, σκορδαλιά, μελιτζανοσαλάτα, ταραμοσαλάτα, τυροκαυτερή, τυριά (φέτα, μυζήθρα, κασέρι, κεφαλοτύρι, μανούρι, ανθότυρο).

ΓλυκάΜπακλαβάς, κανταΐφι, καρυδόπιτα, γαλακτομπούρεκο, λουκουμάδες, λουκούμια Σύρου, γλυκά κουταλιού, χαλβάς, χαλβαδόπιτες Σύρου, παστέλι με σουσάμι ή ξηρούς καρπούς, κουλούρια (με πορτοκάλι το χειμώνα και γάλα το Πάσχα), μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, αμυγδαλωτά, τσουρέκι, γιαούρτι με μέλι, καρύδια και φρούτα.

ΠοτάΚρασί, ρετσίνα, ούζο, τσίπουρο ή ρακή, ελληνικός καφές, καφές φραπέ.


40

περί φαγητούΤι τρώμε άραγε σήμερα;

Μελέτες της Ο.Ε.Κ.Ε. (Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών Ελλάδος) για τις διατροφικές συνήθειες των ελλήνων καταναλωτών έδειξαν ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να καταναλώνουν, σχεδόν, καθημερινά, λαχανικά, ψωμί και φρούτα.

Αρκετές φορές την εβδομάδα, καταναλώνουν γλυκά, σε αντίθεση με τη μεσογειακή δίαιτα, όπου τα γλυκά πρέπει να καταναλώνονται ελάχιστες φορές, την εβδομάδα.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα καταναλώνονται, σήμερα, μερικές φορές την εβδομάδα, ενώ πρέπει, με βάση τη μεσογειακή δίαιτα να καταναλώνονται καθημερινά.

Στη διατροφή μας, σε συχνή εβδομαδιαία βάση, έχουν μπει οι τηγανιτές πατάτες και τα αναψυκτικά, τα οποία δεν υπάρχουν καθόλου, στη μεσογειακή δίαιτα.

Το κρέας, που, σύμφωνα με τη μεσογειακή δίαιτα, πρέπει να καταναλώνεται, λίγες φορές το μήνα, σήμερα, καταναλώνεται, λίγες φορές την εβδομάδα.

Το ψάρι, που, σύμφωνα με τη μεσογειακή δίαιτα, πρέπει να καταναλώνεται, λίγες φορές την εβδομάδα, σήμερα, καταναλώνεται λίγες φορές το μήνα.

Τα όσπρια, που, σύμφωνα με τη μεσογειακή δίαιτα, πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά, σήμερα καταναλώνονται, λίγες φορές το μήνα.

Τα αυγά, που σύμφωνα με τη μεσογειακή δίαιτα, πρέπει να καταναλώνονται λίγες φορές την εβδομάδα, σήμερα, καταναλώνονται ελάχιστες φορές το μήνα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι Έλληνες απομακρύνονται από τη μεσογειακή δίαιτα, η οποία είναι η παράδοσή μας από τα αρχαία χρόνια. Σε σχέση με το 2003, όμως, παρατηρούμε μείωση κατανάλωσης στα αναψυκτικά και στις τηγανιτές πατάτες και αύξηση στα φρούτα. Αυτό, ίσως, είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.



41

ρητορική τέχνηΠΕΡΙ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ Κίνητρο για δηµιουργία σκέψης, έκφραση της σκέψης, διατύπωσή της. Μια εκπληκτική πορεία, που ακολουθεί ο άνθρωπος, για να γεννήσει µια σκέψη. Μέσα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου υπάρχει κάτι που λέγεται ρητορική και είναι ακριβώς η τέχνη που ελέγχει τη γένεση της σκέψης, της προσδίδει µια κατεύθυνση, µια χροιά. Με άλλα λόγια, η ρητορική έχει σκοπό να εκφράζονται πολύ συγκεκριµένα τα νοήµατα που επιθυµεί να µεταδώσει ένας άνθρωπος και επηρεάζει τον τρόπο µε τον οποίο τα εκλαµβάνουν οι δέκτες. Εµφανώς η δύναµη που προσφέρει στον άνθρωπο η ρητορική είναι από τις µεγαλύτερες που µπορεί να γευτεί ο άνθρωπος, άλλα τα δηµιουργήµατα που αποφέρει η τέχνη αυτή υπερβαίνουν κατά πολύ τον οποιοδήποτε κίνδυνο κατάχρησής της. Συγκεκριµένα, η ρητορική είναι η προβολή των σκέψεων ενός ατόµου, άρα και του ατόµου του ίδιου. Γιατί, όµως, δηµιουργήθηκε αυτή η ανάγκη για προβολή ιδεών; Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να ληφθεί ως δεδοµένη η λογική του ανθρώπου. Η λογική που είναι το µέσο από το οποίο δοµεί ιδέες ο άνθρωπος. Τώρα, αν η λογική βρέθηκε στον άνθρωπο από τη δηµιουργία του ή αν σταδιακά τη δόµησε, ώστε να δώσει νόηµα στο περιεχόµενο του εγκεφάλου του, δεν το γνωρίζω. Πιστεύω, όµως, ότι ο ίδιος ο άνθρωπος θέλησε να δώσει µια νέα διάσταση στα παράγωγα του µυαλού του, µια διάσταση που να εκτείνεται εκτός του µυαλού του, στην πραγµατικότητα. Πιθανόν αυτό και να προκλήθηκε από µια διαφορετική ανάγκη, αυτήν της συνύπαρξης µε άλλους ανθρώπους και, κατ’ επέκταση, της ανάγκης να µοιράζεται µαζί τους τις ιδέες του. Σαφώς δεν αρκέστηκε στην απλή µετάδοση των ιδεών, αλλά επεκτάθηκε στην επιρροή που θα µπορούσαν να έχουν αυτές οι ιδέες σε άλλους ανθρώπους, ελέγχοντας τα συναισθήµατα του ακροατή, καθοδηγώντας τη λογική του. Η λογική, όµως, είναι το µέσο παραγωγής ιδεών, άρα στην ουσία ήλεγχε τη σκέψη του ακροατή. Κάπου εδώ σηµειώνεται η γέννηση της πειθούς, που προσδίδει νέα φύση στο λόγο. Πλέον, η απλή µετάδοση ιδεών αποκτά και άλλο στόχο, να πείσει. Παράλληλα, όµως, συγκροτείται µια δοµή που θυµίζει περισσότερο µια ιδεολογία ολόκληρη, µια δοµή που απαιτεί οποιαδήποτε τοποθέτηση να τεκµηριώνεται. Πλέον, ανεξαρτήτως από το αν το κείµενο ή ο λόγος σκόπευαν να πείσουν ή όχι, κάθε ιδέα πρέπει να τεκµηριώνεται για να αποκτήσει ισχύ, µια ιδέα που είναι αλληλένδετη µε τη ρητορική. Με το θέµα της ρητορικής το Σχολείο µας διοργανώνει ένα διαγωνισµό ρητορικής στην αγγλική γλώσσα. Οι συµµετέχοντες διαγωνίζονται στην επιχειρηµατολογία, στην απαγγελία λογοτεχνικών κειµένων και λόγων, στην υποκριτική. Σε αυτόν το διαγωνισµό εντοπίζονται όλα τα στοιχεία της τέχνης της ρητορικής σε όλες τις µορφές της. Παρ’ όλο που ο διαγωνισµός γίνεται στην αγγλική γλώσσα, στηρίζεται καθαρά σε ελληνικά στοιχεία, αφού η ρητορική τέχνη γεννήθηκε εδώ και πιθανόν αυτός να είναι ο λόγος που το επίπεδο του διαγωνισµού είναι πολύ υψηλό. Φυσικά, δεν ισχυρίζοµαι ότι είµαστε, οι νέοι Έλληνες, σε κάποια περίπτωση αποκλειστικοί και «ανόθευτοι» άµεσοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, θεωρώ όµως ότι διατηρούµε πολλά στοιχεία του πολιτισµού τους, µε τη ρητορική να είναι ένα από αυτά. Η τάση να αποδείξουµε και να αναπτύξουµε απόψεις, θεωρώ σε έναν βαθµό ότι στηρίζονται στον αρχαίο ελληνικό πολιτισµό. Και µην ξεχνάµε, η περηφάνια µάλλον δεν είναι το σωστό συναίσθηµα να νιώθει κανείς για τους προγόνους του, αλλά ο θαυµασµός. Περήφανοι πρέπει να νιώθουµε για το παρόν µας, αλλιώς µειώνουµε την αξία του εαυτού µας και γινόµαστε προγονόπληκτοι. Ας διδαχθούµε, λοιπόν, από τη ρητορική τέχνη των προγόνων µας κι ας αξιοποιήσουµε τις δυνατότητές της στο παρόν µας.

Βασίλης Γκούµας Γ1

Κίνητρο για δηµιουργία σκέψης, έκφραση της σκέψης, διατύπωσή της. Μια εκπληκτική πορεία, που ακολουθεί ο άνθρωπος, για να γεννήσει µια σκέψη. Μέσα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου υπάρχει κάτι που λέγεται ρητορική και είναι ακριβώς η τέχνη που ελέγχει τη γένεση της σκέψης, της προσδίδει µια κατεύθυνση, µια χροιά. Με άλλα λόγια, η ρητορική έχει σκοπό να εκφράζονται πολύ συγκεκριµένα τα νοήµατα που επιθυµεί να µεταδώσει ένας άνθρωπος και επηρεάζει τον τρόπο

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

041_16 ritoriki.indd 41 6/22/12 1:12 PM

42

σκέψεις

Άστεγοι αλλά άνθρωποιΒλέπεις «κάτι» βρώμικο στο δρόμο, «κάτι» τυλιγμένο σε κουρέλια, υποσυνείδητα

το σιχαίνεσαι και το φοβάσαι, το ταυτίζεις με την αποτυχία. Το ονομάζεις αξιολύπητο, για να νιώσεις καλύτερος άνθρωπος. Παράλληλα, όμως, δεν είσαι σίγουρος αν νιώθεις λύπη ή ενοχή. Αν νιώθεις λύπη, τότε μπορείς να συνεχίσεις να προχωράς, γιατί δεν ψάχνουν για λύπηση, έχουν αξιοπρέπεια, απλώς δεν έχουν σπίτι… Αν νιώθεις ενοχή, μην προσπαθήσεις να απαλλαγείς από αυτήν, αφήνοντας, δίνοντας … ίσως χρήμα, … ίσως φαγητό.

Ξεχνάς ότι το «κάτι» είναι άνθρωπος, ξεχνάς ότι το αμάξι που οδηγείς δε σου δίνει αξία και, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει λόγος να νιώσεις ένοχος που

το έχεις, γιατί μπορεί να μην το θέλει. Μπορείς να νιώσεις ένοχος που φοβάσαι μη γίνεις σαν κι αυτόν, χωρίς σπίτι και φαγητό. Με άλλα λόγια, βλέπε ανθρώπους και ρούχα που φορούν ή χώρο όπου μένουν.

Δύσκολο να το επιτύχει κανείς, αλλά κάποιοι άνθρωποι το κάνουν. Το 2003, έρευνα του Eευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την Έλλειψη Στέγης έδειξε ότι

υπήρχαν 17.000 άστεγοι στην Ελλάδα, εκ των οποίων 8.000 στην Αθήνα. Από

042-43_3 astegoi alla anthropoi copy.indd 42 6/22/12 1:12 PM

43

σκέψειςαυτούς, 280 φιλοξενούνται σε κρατικούς και δημοτικούς ξενώνες, 2.000 από μη κυβερνητικές και εκκλησιαστικές οργανώσεις, 500 διαμένουν σε οικοτροφεία, 2.000 έχουν «καταλάβει» κτίρια και καταλύματα, 3.000 βρίσκονται σε διάφορα ιδρύματα και άσυλα, ενώ 8.000 είναι μετανάστες και αιτούντες άσυλο. Αριθμοί που σίγουρα έχουν αυξηθεί, δοσμένης της ισχύουσας κατάστασης στην Ελλάδα.

Μια οργάνωση που έκανε πιο συγκεκριμένη τη δράση της το 2011 είναι η «Κλίμακα», της οποίας το έργο περιλαμβάνει έρευνα, πρόληψη, ευαισθητοποίηση,

αγωγή κοινότητας, εκπαίδευση, street work, κάλυψη των βασικών αναγκών επιβίωσης (φιλοξενία, σίτιση, ιατρική – ψυχιατρική στήριξη, συμβουλευτική, νομική αρωγή κ.λ.π) και υπηρεσίες για την εργασιακή αποκατάσταση και επανένταξη των αστέγων στον κοινωνικό ιστό. Παράλληλα, ο φορέας παρεμβαίνει με προτάσεις του προς αρμόδιους φορείς της πολιτείας στο πλαίσιο σχεδιασμού πολιτικών για την αντιμετώπιση του φαινομένου της έλλειψης στέγης. Έρευνες της οργάνωσης δείχνουν ότι η πλειοψηφία των άστεγων πάσχουν από ψυχικές ασθένειες και από εξάρτηση σε ναρκωτικές ουσίες, που κάνουν την οποιαδήποτε επανένταξή τους στην κοινωνία αδύνατη, εάν δεν τους προσφερθεί βοήθεια.

Παράλληλα, στις 22 Φεβρουαρίου η οργάνωση «Έλληνες Ενεργοί Πολίτες» σε συνεργασία με την ανεξάρτητη κίνηση πολιτών «Homeless Support»

οργάνωσαν συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας, στρωμάτων και υπνόσακων, για τους άστεγους της Αθήνας. Υπνόσακοι και στρώματα συγκεντρώθηκαν και δόθηκαν στους άστεγους της Αθήνας, στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια, τα παγκάκια και τις πλατείες για «σπίτι» κάθε νύχτα.

Οι δύο αυτές οργανώσεις απευθύνουν έκκληση προς τους πολίτες για συμμετοχή με τα μέσα που ο καθένας διαθέτει και επισημαίνουν το μέγεθος

του προβλήματος, που ολοένα και αυξάνεται.

Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα οργανώσεων που αντιλήφθηκαν το πρόβλημα και ενεργούν προς την εξάλειψή του. Ταυτόχρονα, ενεργούν και εκκλησίες και

άσυλα και οργανώσεις του κράτους.

Το πρόβλημα υπάρχει και αυξάνεται, ενώ δεκάδες οργανώσεις επιδιώκουν ήδη την ενημέρωση των πολιτών. Λίγα είναι δυνατά, εάν αυτοί δε δραστηριοποιηθούν.

Μα πριν απ’ όλα, ας μην τοποθετούμε την υγιεινή των αστέγων και τις συνθήκες ζωής τους υπεράνω της αξίας που ως άνθρωποι σαφέστατα έχουν.

Βασίλης Γκούμας Γ1

042-43_3 astegoi alla anthropoi copy.indd 43 6/22/12 1:12 PM

44

κινηματογράφος

Θεόδωρος Αγγελόπουλος 1935-2012

Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου του 1935. Τελείωσε το δημο-τικό και το γυμνάσιο στην Αχαρνών. Το 1953 εισά-γεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και, συγκεκριμένα, στη σχολή της Νομικής, την οποία όμως εγκατέλει-ψε. Το 1961 αφήνει την Ελλάδα και μεταναστεύει στη Γαλλία, όπου παρακο-λουθεί μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμολογίας στη Σορβόννη. Στη συνέ-χεια, παρακολουθεί μαθή-ματα εθνολογίας και κινη-

ματογράφου IDHEC και στο Musée de l’ homme. Για να καλύπτει τα έξοδα των σποδών του εργάζεται ως ρεσεψιονίστ. Μετά από τρία χρόνια γυρίζει πίσω στην Ελλάδα και εργάζεται ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Το 1965 ξεκινά να ασχολείται με τον κινηματόγραφο και να δημιουργεί δικές του ταινίες.

H πρώτη ταινία που αποπειράθηκε να δημιουργήσει ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ήταν το 1965: Οι Φόρμινξ. Γνωστοί και φίλοι τού προτείνουν να γυρίσει μια ται-νία που θα προωθούσε την περιοδεία των Φόρμινξ στην Αμερική. Έτσι γίνεται το πρώτο γύρισμα στη Θεσσαλονίκη, σε συναυλία του συγκροτήματος, με 8.000

044-46_21 Θεόδωρος Αγγελόπουλος.indd 44 6/22/12 1:13 PM

45

κινηματογράφοςθεατές. Η περιοδεία ματαιώθηκε και οι «Φόρμινξ» δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Το 1968 παρουσιάζει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την πρώτη του ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Εκπομπή» και λαμβάνει βραβείο κριτικών. Το 1969 και, συγκεκριμένα, την 1η Σεπτεμβρίου, κυκλοφορεί μαζί με το Β. Ραφαηλίδη το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Σύγχρονος κινηματογράφος». Το 1970 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Αναπαράσταση», κερδίζει το πρώτο βραβείο αλλά και πολλές διακρίσεις στο εξω-τερικό, όπως το βραβείο Ζώρζ Σαντούλ. Η ταινία αυτή σηματοδοτεί την αρχή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Το 1979 η ταινία με τίτλο «Αναπαράσταση» σαρώνει κυριολεκτικά τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. βραβείο Ζωρζ Σαντούλ για την καλύτερη ταινία που προβλήθηκε στη Γαλλία το 1971, καλύτερη ξένη ταινία στο Φεστιβάλ του Hyeres, ειδική μνεία της FIPRESCI (διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Έπειτα, το 1974-75, η ταινία «Ο Θίασος» τιμάται με δεκατρία βραβεία, στις Κάννες (1975) από τη FIPRESCI, στην Ταορμίνα, στο Βερολίνο (Βραβείο ΙΝΤΕΡΦΙΛΜ), στο Λονδίνο (1979, καλύτερη ταινία της χρονιάς), στην Ιαπωνία, στη Θεσσαλονίκη (1975, βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, πρώτου αντρικού και πρώτου γυναικείου ρόλου, ΠΕΚΚ). Ανακηρύχθηκε, επίσης, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την ένωση κριτικών της Ιταλίας, ενώ ήταν ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες στην Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου από την FIPRESCI. Με την ταινία «Κυνηγοί» ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος κάνει την πρώτη επίσημη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ των Καννών το 1977. Κερδίζει το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο και το βραβείο της Ένωσης Τούρκων Κριτικών.

Ακάθεκτος συνεχίζει το 1980 με την ταινία «Μεγαλέξανδρος» που τιμάται με Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπως επίσης και τα βραβεία της FIPRESCI και Cinema Nuovo στο ίδιο φεστιβάλ, αλλά και το βραβείο της ΠΕΚΚ στη Θεσσαλονίκη. Το 1981 με την εικοσάλεπτη ταινία «Χωριό ένα, κάτοικος ένας», μια τηλεοπτική παραγωγή της ΥΕΝΕΔ, αναφέρεται στην εγκατάλειψη του χωριού Νέα Σεβάστεια του νομού Θεσσαλονίκης από τον τελευταίο του κάτοικο. Το 1983 ο Αγγελόπουλος δείχνει στους θεατές του μια άλλη Αθήνα, αυτή με τη δική του ιστορία, μέσω της ταινίας του «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη», με ποίηση από Σεφέρη και Λειβαδίτη και μουσική Χατζιδάκι, Κηλαηδόνη και Σαββόπουλου. «Ταξίδι στα Κύθηρα», 1984. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερές του επιτυχίες και κερδίζει βραβείο σεναρίου στις Κάννες, κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, Α΄ ανδρι-κού ρόλου, Α΄ γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέιρο, καθώς και το Chevalier dans l’ordre des Arts et des Letrres από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας (1985). Το 1988 η ταινία «Τοπίο στην ομίχλη» κερδίζει Αργυρό Λιοντάρι στη Βενετία, αλλά και βραβείο Φελίξ Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας. Το 1991 ακόμη μια επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών με την ταινία «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», ενώ το 1992 απονέμεται στο Θεόδωρο Αγγελόπουλο το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλική Δημοκρατία. Τρία χρόνια αργότερα, το 1995, η ταινία «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κερδίζει το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, το βραβείο της FIPRESCI, το βραβείο Φελίξ των κριτικών και φέρει τον τίτλο της καλύτερης ταινίας της χρονιάς.


46

κινηματογράφοςΟ Θεόδωρος Αγγελόπουλος ανακηρύσσεται το 1995 επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου των Βρυξελλών και το 1997 Officier dans l’οrdre des Arts et des Lettres, από το Centre National de la Cinematographie. Επίσης, το έτος 1998 ήταν ξεχωριστό, αφού με την ταινία «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» απονέμεται στο Θεόδωρο Αγγελόπουλο ο Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών και το Prix Ecumenique. Ακολουθεί το 1999 ο τίτλος Officier de la legion d’ honneur, από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, το 1999 Docteur Honoris Causa, από το πανεπιστήμιο Universite Paris X Nanterre, το 2001 Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήμιο του Essex, και το 2004 Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήμιο «Stendhal-Grenoble 3». Το 2004 στη Γαλλία στην τριλογία «Το λιβάδι που δακρύ-ζει» απονέμεται το βραβείο της διεθνούς Ένωσης Κινηματογράφου (FIPRESCI) και ανακηρύσσεται καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία για το 2004.

Έτσι, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος καθιερώθηκε ως ένας από τους σπουδαιότε-ρους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Ήταν παντρεμένος με τη Φοίβη, την οποία γνώρισε το 1979 στα γυρίσματα του «Μεγαλέξανδρου». Μαζί της απέκτη-σε τρεις κόρες την Άννα, την Κατερίνα και την Ελένη.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, στις 24 Ιανουαρίου του 2012, καθώς πεζός τραυματίστηκε σοβαρά στα γυρίσματα της νέας του ταινίας «Η άλλη θάλασσα», στη Δραπετσώνα από διερχόμενη μοτοσικλέτα. Το ίδιο βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή. Η κηδεία του έγινε με δημόσια δαπάνη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Αν και σήμερα δεν είναι στη ζωή, το έργο του επηρέασε, επηρεάζει και θα επηρεάζει τους νεότερους και θα αποτελεί πρότυπο προς μίμηση. Καλό ταξίδι στο νέο του προορισμό!

Αλεξάνδρα Κουτσούκου και Αγάπη Κυριακοπούλου Α3


47

ελληνικά προϊόντα

Τι Παράγει και ΕξάγειΗ Ελλάδα Σήµερα

Η γρήγορη απάντηση είναι τίποτα... Aν όµως ψάξουµε, θα δούµε ότι η Ελλάδα παράγει και εξάγει αρκετά και ενδιαφέροντα προϊόντα. Να τι παράγουµε και εξάγουµε µε το µόχθο και τον κόπο µας:1) Μαγνήσιο: Ο µαγνησίτης που εξάγει η χώρα µας, καλύπτει το 46% της συνο-

λικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.2) Αλουµίνιο: Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλου-

µινίου, για χιλιάδες εφαρµογές µετά τη µείωση της αντίστοιχης γαλλικής παραγωγής.

3) Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η µεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιµοποιείται και για την κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρι-κών συσκευών, µεταλλικών αντικειµένων και άλλων.

4) Σµηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσµο µετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σµηκτιτών, οι οποίοι έχουν µεγάλο εύρος εφαρµογών, όπως η διάθεση απο-βλήτων, τα φάρµακα, τα καλλυντικά κ.α.

5) Nικέλιο: H Ελλάδα είναι η µοναδική χώρα της ΕΕ µε σηµαντικά κοιτάσµατα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότηµα παραγωγής νικελίου, το µεγαλύτερο στην ΕΕ, και εξάγεται στο εξωτερικό, όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα που εξορύσσονται.

6) Ελαιόλαδο: Είµαστε η 3η χώρα στην παγκόσµια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Έχουµε το 15% της παγκόσµιας παραγωγής (ελιάς και λαδιού).

7) Είµαστε η 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου (saffron) Κοζάνης, έστω κι αν πολλοί από µας δεν το χρησιµοποιούν ή δεν το γνωρίζουν.

8) Είµαστε η 5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών (δοκιµάστε τα βραστά ή οµελέτα).

9) Είµαστε η 7η χώραπαγκοσµίως σε εξαγωγές βαµβακιού (το 2004 ήµασταν 4η).10) Είµαστε η 11η σε παραγωγή βαµβακιού.11) Είµαστε η 14η σε αφίξεις τουριστών.12) Είµαστε η 16η σε εξαγωγές τυροκοµικών προϊόντων.Και…13) Είµαστε το νούµερο 1 της παγκόσµιας εµπορικής ναυτιλίας!

Η Ελλάδα δεν είναι γνωστή σε όλο τον κόσµο µόνο για τη φιλοξενία της, για την ιστορία της και για τις φυσικές της οµορφιές. Όλα τα παραπάνω, µαζί µε τα φυτικά καλλυντικά, τα πεντανόστιµα παραδοσιακά πιάτα της, τα οπωροκηπευτικά της, τα παραδοσιακά τυριά της, τα εκλεκτά κρασιά της, το υπέροχο και µοναδικό ούζο της, είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της ελλη-νικής γης.


047_33 TI PARAGEI KAI EKSAGI I ELLADA SHMERA.indd 47 6/22/12 1:14 PM

48

μουσική

Μίκης ΘεοδωράκηςΟ Μίκης Θεοδωράκης είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες μουσι-κοσυνθέτες, αλλά και ένας από τους Έλληνες που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για τις ανθρωπιστικές αξίες, την πατρίδα και τις πεποιθήσεις τους. Υπήρξε πολιτικός και τιμη-μένος ακτιβιστής, ενώ το μεγάλο μουσικό του ταλέντο τον έχει αναδείξει σε σπουδαία μου-σική προσωπικότητα και το έργο του είναι ανα-γνωρισμένο παγκοσμίως και, ειδικότερα, στην Ευρώπη.

Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1925 στη Χίο, όντας όμως κρητικός στην καταγωγή. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και κυρίως στην Τρίπολη, όπου έδωσε και την πρώτη του συναυ-λία σε ηλικία 17 ετών. Την ίδια εποχή παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών και λίγο αργότερα έρχεται στην Αθήνα, όπου και ξεκινά τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών. Από εκεί θα αποφοιτήσει τελικά το 1950, αφού προηγείται ο Εμφύλιος και ο Θεοδωράκης εξαιτίας των ιδεών του συλλαμβάνεται και εξο-ρίζεται στην Ικαρία και τη Μακρόνησο. Το 1954, ο Θεοδωράκης πηγαίνει στο Παρίσι, όπου θα

σπουδάσει μουσική ανάλυση και διεύθυνση ορχήστρας. Η εποχή αυτή σημα-τοδοτείται από την έντονη δραστηριότητα του Θεοδωράκη στην ευρωπαϊκή μουσική. Παράλληλα με τις συνθέσεις του για μπαλέτα, συμφωνική μουσική και μουσική δωματίου, συνθέτει ακόμα και για τον κινηματογράφο.

Όταν το 1960 ο Μίκης Θεοδωράκης θα επιστρέψει στην Ελλάδα θα έχει ήδη μελοποιήσει τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου. Η μελοποιημένη ποίηση, που θεωρείται ως το πιο σημαντικό έργο του, τον στρέφει τότε προς τη σύνθεση λαϊκών τραγουδιών, τα οποία θα βρουν μεγάλη απήχηση από τον ελληνικό λαό. Θα μελοποιήσει ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, όπως και ξένη ποίηση (π.χ. του Πάμπλο Νερούδα). Μάλιστα, λόγω της μελοποιημένης ποίησης του Θεοδωράκη, η Ελλάδα θεωρείται ως η μοναδική χώρα στην οποία μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της ακούει μελοποιημένη και βραβευμένη ποί-ηση στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Με την επιβολή του στρατιωτικού νόμου από τη δικτατορία του 1967, ο Μίκης Θεοδωράκης περνάει και πάλι στην αντίσταση, ιδρύοντας την πρώτη αντιστασι-

Ο Μίκης Θεοδωράκης με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο

048-49_36 MIKIS THEODORAKIS.indd 48 6/22/12 1:14 PM

49

μουσική

ακή οργάνωση. Η αντίσταση δεν τον εμποδίζει από τη σύνθεση μουσικής. Το αντίθετο μάλι-στα, καθώς αυτό το διάστημα συνθέτει συνε-χώς. Τότε η Μαρία Φαραντούρη και η Μελίνα Μερκούρη τραγουδούν τα έργα του στο εξωτε-ρικό. Το 1970 ο Θεοδωράκης αρχίζει τις περιο-δείες του σε όλο τον κόσμο, σε μια ακόμη προ-σπάθειά του για την επαναφορά της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Και πράγματι ο αγώνας του δεν αποβαίνει μάταιος, καθώς το 1974 επανέρχεται στην Ελλάδα η δημοκρατία.

Από τότε και στο εξής, ο Θεοδωράκης θα συνεχίσει να συνθέτει μουσική και να δίνει πολ-λές συναυλίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το 1983 του απονέμεται το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη και το 1988 με πρωτοβου-λία του διοργανώθηκαν δύο συνέδρια υπέρ της ειρήνης, στα οποία συμμετείχαν πολιτικοί, φιλό-σοφοι και καλλιτέχνες. Τη δεκαετία του 1990 θα συνεχίσει να δίνει συναυλίες με μηνύματα κατά του αναλφαβητισμού, των ναρκωτικών και άλλων προβλημάτων που μαστίζουν τις σύγχρο-νες κοινωνίες. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν ο ίδιος θα πάρει θέση σε όλα τα σημαντικά γεγονότα της εποχής. Το 2000 ο Θεοδωράκης είναι υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης και δύο χρόνια αργότερα παρουσιάζει την όπερά του «Λυσιστράτη», που εξυμνεί το μεγάλο αυτό αγαθό, την ειρήνη.

Σήμερα ο Μίκης Θεοδωράκης παρά το μεγάλο της ηλικίας του επανέρχεται στο κοινωνικοπο-λιτικό προσκήνιο, όχι τόσο για να κάνει κριτική στη σύγχρονη κοινωνία, όσο για να αγωνιστεί ξανά για όσα πάντα αγωνιζόταν. Η προσωπι-κότητά του, εξάλλου, είναι χαραγμένη στο νου των Ελλήνων, που τον θεωρούν όχι μόνο κατα-ξιωμένο μουσικό κι ακτιβιστή, αλλά πάνω απ’ όλα Έλληνα. Η ίδια του η ζωή άλλωστε μοιράζεται ανάμεσα στη μουσική, τους αγώνες για τον Άνθρωπο και την Ελλάδα.

Ιωάννα Ευθυμίου Α2

048-49_36 MIKIS THEODORAKIS.indd 49 6/22/12 1:14 PM

50

συνέντευξηΣυνέντευξη από τον

Ηλία Μαμαλάκη

Ποιο είναι το πρώτο φαγητό που μαγειρέψατε;Δε θυμάμαι. Κυριολεκτικά δε θυμάμαι, γιατί ξεκίνησα να μαγειρεύω αρκετά μικρός, αλλά δεν πρέπει να ήταν κάτι δύσκολο… Πρέπει να ήταν κάτι μεταξύ μακαρονιών και ομελέτας και έκανα και κάτι πονηριές, έπαιρνα ντολμαδάκια σε κονσέρβα και τους έφτιαχνα αυγολέμονο από πάνω και τα πούλαγα για δικά μου. Κάτι τέτοιο πρέπει να ήτανε.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μαγειρική;Ήταν γονιδιακό το θέμα. Δηλαδή, δε με έσπρωξε κανένας ούτε με παρέσυρε. Μου άρεσε πολύ από παιδί να παρακολουθώ τι γίνεται μέσα στην κουζίνα. Και ζούσαμε σε ένα σπίτι, όπου μαγείρευε η γιαγιά μου, την παρακολουθούσα, της έκανα και παρατηρήσεις, θύμωνε εκείνη…

Είστε ένας άνθρωπος που στην πορεία της καριέρας του συνέδεσε τρία φαινομενικά ασύνδετα πράγματα: τα ταξίδια, την τηλεόραση και το καλό φαγητό. Και πέραν αυτού, κατάφερε να πορευθεί επαγγελματικά μέσα από αυτά. Πώς τα καταφέρατε;

050-56_37 SINEDEUKSI APO TON ILIA MAMALAKI.indd 50 6/22/12 1:15 PM

51

συνέντευξηΝομίζω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η μαγειρική με την τηλεόραση είναι σήμερα άρρηκτα συνδεδεμένη. Όλα τα κανάλια στον πλανήτη έχουν εκπομπή μαγειρικής. Το ταξίδι, πάλι, με τη μορφή ταξιδιωτικών ντοκιμαντέρ υπήρχε στην τηλεόραση. Απλώς εδώ έγινε ένα ντοκιμαντέρ – κι αυτό έχει ξαναγίνει στο εξω-τερικό πολλές φορές – κι ήταν ταξίδι με πολιτιστική άποψη που περιλάμβανε το φαγητό, την ιστορία και τον τόπο. Αυτά είναι μοιρασμένα στις δικές μου εκπομπές και υπάρχουν άνθρωποι που τις βλέπουν μόνο για την ιστορία, άλλοι μόνο για το τοπίο και άλλοι για τη μαγειρική, ενώ ένα κοινό τις βλέπει για όλα. Και κάτι πάρα πολύ σημαντικό που νομίζω πως το πέτυχα ήταν ότι δεν είπα ποτέ ψέματα για το τι είμαι. Δεν πούλησα τον εαυτό μου ούτε ως εραστή ούτε ως επιστήμονα πυρηνικό. Αυτό που έκανα, το ήξερα καλά. Ιστορία ήξερα καλά και τον τόπο τον ήξερα καλά, αγαπούσα τους ανθρώπους που έβλεπα και τους σεβόμουν.

Ποιο είναι το φαγητό που αγαπάτε να μαγειρεύετε στην κουζίνα σας και να απολαμβάνετε στο τραπέζι σας;Λατρεύω πάρα πολύ τις ντομάτες τις γεμιστές, νηστίσιμες, χωρίς κιμά, με την πολί-τικη συνταγή, να έχουν μέσα μαύρες σταφίδες κορινθιακές, να έχουν κουκουνάρι και να έχουνε και δυόσμο.

Τι θα επιλέγατε, ένα ποτήρι τοπικό κρασί από τη Σαντορίνη με θέα το Αιγαίο ή μερικά ποτηράκια ρακής με παραδοσιακούς μεζέδες στα Σφακιά;Και τα δυο σε διαφορετικές στιγμές. Κάθε πράγμα στον τόπο του και στην ώρα του είναι μοναδικό. Τα θέλω και τα δύο!

Έχετε γυρίσει σχεδόν όλη την Ελλάδα και έχετε δοκιμάσει κάθε πλευρά της ελληνικής κουζίνας. Πιστεύετε ότι η ελληνική ψυχή αντικατοπτρίζεται στην κουζίνα και τα μαγειρέματα των Ελλήνων;Φυσικά! Στην Ελλάδα η μαγειρική δεν είναι ενιαία, αλλάζει από τόπο σε τόπο. Κι αυτό, γιατί η κουζίνα εξαρτάται από τα τοπικά προϊόντα, από την πανίδα και τη χλωρίδα κάθε τόπου, τον πλούτο ή τη φτώχεια, τα ήθη και τα έθιμα. Έτσι, κάθε τοπική κουζίνα αντικατοπτρίζει τον ψυχισμό των κατοίκων της, γι’ αυτό στις φτω-χές περιοχές, σαν τη Θεσσαλία, οι πίτες είναι με πολύ ζυμάρι, που ήταν το φτηνό υλικό, κι ελάχιστο τυρί για γέμιση. Στην Ήπειρο, όπου υπήρχε πολύ τυρί, το ζυμάρι ήταν πολύ λίγο και το τυρί πάρα πολύ.

Από πότε ξεκινάει η ιστορία της ελληνικής γαστρονομίας;Στις αρχές του 20ου αιώνα, δηλαδή, όταν η Ελλάδα άρχισε να συντάσσεται σε κράτος. Μέχρι τότε υπήρχε μια στενή κατάσταση όσον αφορά το φαγητό, αφού τρώγαμε για να επιζήσουμε και δεν υπήρχε το περιθώριο της απόλαυσης, όπως το είχανε στη Γαλλία. Τι τρώγαμε; Όσπρια, που τα καλλιεργούσαμε, ψωμί, κτηνοτρο-φικά προϊόντα, κυρίως τυρί και λιγότερο γιαούρτι και σχεδόν καθόλου βούτυρο, κρέας που έδιναν τα αρνιά και τα πρόβατα, και πίτες. Αυτή ήταν η γαστρονομία της Ελλάδας. Όταν, λοιπόν, η Ελλάδα συντάχτηκε σε κράτος και η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα, άρχισαν να έρχονται οι πρεσβείες εδώ και γίνανε διάφορα μαγαζιά τα οποία – για να δουλέψουν – φέρανε μαγείρους από το εξωτερικό. Άρχισε, λοιπόν, να συγκροτείται αστική κουζίνα. Η πρώτη, όμως, μεγάλη επιρροή που δέχεται η ελληνική κουζίνα στην νεότερη ιστορία σημειώνεται, όταν ο Τσελεμεντές επιστρέ-


52

συνέντευξηφει από τη Βιέννη, έχοντας τελειώσει μια σχολή μαγειρικής, και βγάζει μαγειρικές σε φυλλάδια. Αυτά τα αγόραζαν οι νοικοκυρές. Άρχισε, λοιπόν, ο Νικόλαος Τσελεμεντές να δημιουργεί μια αστική κουζίνα, η οποία ήταν πολύ αρεστή. Περνώντας τα χρόνια, στην Αθήνα ήρθανε πολλοί εισαγόμενοι μάγειρες, όπως ο Ζόναρς, και ζαχαροπλάστες, όπως ο Λουμπιέ, κι άρχισαν να φτιάχνουν μπεζέ-δες, τάρτες, πάστες αμυγδάλου, σοκολατίνες. Και ακολουθεί η καταστροφή της Σμύρνης το ’22: Οι πρόσφυγες φέρανε μια καινούρια κουζίνα που είναι έντεχνη, είναι μαγειρική, είναι τσουκάλι που μπαίνει στη φωτιά, με λάδι, κρεμμύδι, ντομάτα, κρέας, όσπρια, λαχανικά. Στην προηγούμενη Ελλάδα δεν υπήρχε αυτό.Υπάρχει και μια επιρροή πιο απαλή αλλά ουσιαστική, η βαλκανική, που έφτιαξε τα τυριά, γιατί οι βαλκάνιοι πάντα ήταν καλοί κτηνοτρόφοι και ξέρανε από γάλα και βούτυρο. Έχουμε επιρροή και από την Ευρώπη, κυρίως από την Ιταλία, κι έρχεται από τα Ιόνια νησιά στην Αθήνα. Έτσι διαμορφώθηκε η αστική ελληνική κουζίνα.

Και ποια γνώμη έχετε για τις συνταγές από την αρχαία Ελλάδα;Στην αρχαία Ελλάδα υπάρχει ένα ρεπερτόριο κουζίνας αρκετά ενδιαφέρον. Αυτό, όμως, από τη στιγμή που μπήκαμε στην κατάσταση της τουρκοκρατίας, χάθηκε. Σ’ όλη την τουρκοκρατία, ακόμα και μετά από αυτήν, ο λαός προσπαθεί απλώς να επιβιώσει. Δεν έχει λόγο για να ασχοληθεί με ένα καλύτερο φαγητό, θέλει απλώς να φάει. Είναι φτωχός, λεηλατημένος λαός, κυριολεκτικά. Γίνεται, λοιπόν, ένα τεράστιο διάλειμμα και δεν επανέρχεται η κουζίνα της αρχαίας Ελλάδας. Θα δώσω ένα απλό χαρακτηριστικό παράδειγμα: Οι φακές είναι το αρχαιότερο όσπριο της Μεσογείου και η κλασική αρχαία ελληνική συνταγή είναι οι φακές με το φασκό-μηλο, όχι με δάφνη που βάζουμε σήμερα. Άρα, ναι, έχουμε τη φακή, αλλά όχι την αρχαία εκτέλεση. Έπειτα, οι αρχαίοι δεν τηγανίζουν, δεν ξέρουν τι θα πει τηγάνισμα, απλώς βάζουν στο τηγάνι νερό και λάδι και μαγειρεύουν με αρωματικά και λίγη ρίγανη. Το τηγάνισμα ήρθε από αλλού, από την Ανατολή, την Τουρκία.

Πείτε μας μερικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κουζίνας.Όσο κι αν ήρθε από το εξωτερικό στην Ελλάδα μια έντεχνη κουζίνα, το κυρίαρ-χο φαγητό της χώρας μας είναι η πίτα. Δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος της Ελλάδας που να μη φτιάχνει πίτα. Το δεύτερο είναι ότι εμείς, αντίθετα με όλη την Ευρώπη, τρώμε το τυρί με το φαγητό μας κι όχι μετά και, τρίτο, χρησιμοποιούμε πάρα πολύ ελαιόλαδο και καλά κάνουμε! Γιατί είναι σπουδαίο λιπαρό και εξαιρετικά καλό για την υγεία του ανθρώπου.

Χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι στην κουζίνα μας, πρέπει να επιδιώξουμε κάποια βελτίωση ή αλλαγή;Όχι, κάθε άλλο θα έλεγα. Εγώ νομίζω ότι η ελληνική κουζίνα έχει φαγητά που είναι τόσο δουλεμένα από το λαό, από τις γυναίκες, από τις μαμάδες κι από τις γιαγιάδες μας, που δε χωράει καμία βελτίωση ή αλλαγή. Στην Ελλάδα, επίσης, όλα έχουν μια ισορροπία: Χαιρόμαστε το φαγητό, το τρώμε, υπηρετούμε τη γεύση, δηλαδή προ-σπαθούμε να το κάνουμε καλό. Έτσι, πετυχαίνουμε και την επιβίωση και την ηδονή μέσω του φαγητού. Νομίζω ότι η ελληνική κουζίνα έχει αναδείξει σπουδαία πιάτα και μοναδικά. Ας σταθούμε στο αυγολέμονο, μια σάλτσα που δεν υπάρχει σε καμιά κουζίνα του κόσμου, ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση. Όταν, λοιπόν, έχεις να κάνεις ένα ελληνικό φαγητό για ξένους, κάνε όντως ελληνικό φαγητό! Μπριάμ! Μα είναι ταπεινό, ναι, είναι ταπεινό αλλά είναι πολύ ελληνικό, έχει γεύση!


53


Στις ξένες χώρες έχουν θετική άποψη για την κουζίνα μας;Νομίζω πως ναι, πολύ θετική! Όσοι έρχονται στην Ελλάδα και έχουν τη δυνατό-τητα να φάνε σε αξιόλογα ελληνικά εστιατόρια και να γευτούν μια καλή ελληνική κουζίνα, φεύγουν με μια εμπειρία αξέχαστη. Μετά γίνονται αιώνιοι πελάτες των ελληνικών εστιατορίων στο εξωτερικό.

Τι να κάνουμε για να αναδειχτούμε;Θέλει προσπάθεια μεγάλη και σε επίπεδο Πολιτείας και σε επίπεδο επιχειρηματι-κό. Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή στο Λονδίνο όλοι οι Γάλλοι μάγειροι έχουν ανοίξει από ένα εστιατόριο. Δεν τους βοήθησε κανένας, απλώς πήραν την απόφαση, βρή-καν ένα χώρο και έχουν κάνει όλοι οι μεγάλοι από ένα εστιατόριο. Εμείς εδώ δεν το κάναμε. Δε βγάλανε καν ποτέ λεφτά τα εστιατόρια στην Ελλάδα.

Εσείς γιατί δεν το κάνατε;Γιατί είναι πολύ κοπιαστικό. Δεν ήταν αυτό που ήθελα στη ζωή μου.

Η ελληνική κουζίνα, λόγω ιστορικών επαφών, έχει πολλά κοινά πιάτα με την τουρκική. Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες με τους ανατολίτες γείτονες και ποιος επηρέασε ποιον; Για να το θέσουμε και λίγο πιο ωμά, ο μουσακάς είναι ελληνικός;


54

συνέντευξηΗ μητέρα όλων των κουζινών της ανατολής είναι η Περσία, η οποία ήταν μια εξαιρετική πλούσια χώρα. Είχε μια κληρονομιά χιλιάδων ετών με πολύ έντε-χνη κατάσταση στην κουζίνα, χρησιμοποιούσαν το ρόδι πάρα πολύ, ήξεραν να κόβουν τα λαχανικά. Έτσι, από την Περσία ξεκινάει η ασιατική κουζίνα και απλώνεται στον αραβικό κόσμο. Ο μουσακάς, λοιπόν, είναι ένα φαγητό το οποίο γίνεται ως εξής: Έχει διάφορα λαχανικά τηγανιτά, αλλά όχι αυτά που ξέρετε μόνο, το κολοκυθάκι, την πατάτα και τη μελιτζάνα, είναι και το καρότο, το κρεμμύδι σε φετούλες και όλα αυτά. Παίρνανε, λοιπόν, και φτιάχνανε έναν κιμά χωρίς ντομάτα, παίρνανε τα λαχανικά τα τηγανιτά, τα βάζανε στη σειρά, βάζανε ανάμεσα τους τον κιμά και από πάνω το περιχύνανε με μια σάλτσα από γιαούρτι, ταχίνι και λεμόνι κι αυτός ήταν ο μουσακάς και λεγόταν μουσαχάν. Αυτόν το μουσακά, λοιπόν, όταν το σουλτανάτο ήταν στα πάνω του, τον πήρανε οι μάγειροι του Τοπ Καπί, που είχανε φέρει και γάλλους μάγειρες γνώστες της μπεσαμέλ. Και σκέφτηκε κάποιος, αντί να βάλει γιαούρτι και ταχίνι να βάλει από πάνω λίγη μπεσαμέλ, και πιθανόν να ήταν το πρώτο φούζιον φαγητό. Δηλαδή, η κουζίνα της σύμπτυξης, όπου δύο χώρες συναντιούνται σε ένα πιάτο. Εγώ, όμως, επιμένω ότι η κουζίνα ενός τόπου δεν ανήκει στο λαό, ανήκει στον τόπο, διότι στα τουρκικά παράλια, για παράδειγμα, δεν υπήρχαν μόνο Τούρκοι, υπήρχαν Έλληνες, υπήρχαν Αρμένιοι, Εβραίοι, κι αυτοί ανταλλάξανε πολιτισμό μεταξύ τους. Εγώ που ήμουν νοικοκυρά ελληνίδα κι έφτιαχνα μια πίτα, έστελνα ένα κομμάτι στην Τούρκα απέναντι, έβλεπε η Τούρκα πώς το έκανα, μάθαινε τη συνταγή. Εκείνη έφτιαχνε σουτζουκάκια κι έστελνε σε μένα. Εγώ στην Εβραία έστελνα κάτι άλλο. Κι όλο αυτό έκανε ένα γύρο και έγινε ένα πράγμα. Δεν είναι ούτε εβραϊκό ούτε τουρκικό ούτε ελληνικό, είναι η κουζίνα των παραλίων της Μικράς Ασίας, είναι η σμυρνιά κουζίνα, η κουζίνα της Κωνσταντινούπολης. Αλλά, αν πάτε σήμερα εκεί και παραγγείλετε γεμιστές ντομάτες, δε θα έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Γιατί σε 200 γραμμάρια ρύζι μπαίνουν 400 γραμ-μάρια κρεμμύδι και γίνεται ένα πράγμα πολύ βαρύ και πολύ έντονο, ενώ η δικιά μας είναι πιο ανάλαφρη, έχει ντομάτα ξυμένη μέσα, έχει λίγο κολοκυθάκι, έχει και το κοινό στοιχείο που είναι το ρύζι και σε μας γίνονται με ελαιόλαδο, ενώ εκεί δεν έχουν ελαιόλαδο. Είναι πολύ κοντά, αλλά δεν είναι ίδια. Το σουβλάκι μάς ήρθε από τα παράλια της Μικράς Ασίας, από τους πρόσφυγες, στην Τουρκία όμως δεν υπάρχει καλαμάκι, όπως το έχουμε εμείς. Υπάρχει γύρος τον οποίο, όμως, σερβίρουν πολύ διαφορετικά, σε ψωμάκια όχι πιτούλα, όπως εμείς, και χωρίς ντομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι κι όλα αυτά. Το τζατζίκι το φέραμε από τη Μικρά Ασία, δεν υπάρχει πουθενά στην Τουρκία, έχουνε χούμους, έχουνε μελιτζανοσαλάτα, ταχίνι, αλλά τζατζίκι εγώ δεν έχω δει πουθενά. Ένας πεπειρα-μένος φαγάς δε θα μπερδευτεί ποτέ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Κι αυτά είναι πράγματα, για να νιώθουμε περήφανοι. Να ξέρετε ότι, όταν έρχεται μια καινούρια γνώση από κάπου, την κοιτάς σαν χαζός και την εφαρμόζεις, την κάνεις ίδια. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, την αφομοιώνεις τόσο πολύ που βάζεις την προσωπικότητά σου μέσα. Κι έτσι η αλλαγή αυτή φτιάχνει κάτι και-νούριο που γίνεται ελληνικό από κει που ήταν δανέζικο ή τουρκικό. Θα σας πω το παράδειγμα της γραβιέρας, που έχει προέλευση ελβετική, είναι η περίφημη gruyère. Πήγε, λοιπόν, στην Ελβετία ένας Έλληνας, ο Ραϋμόνδος Δημητριάδης, που είχε μαμά ελβετίδα και έλληνα πατέρα, κι έφερε την τεχνική της γραβιέρας


55

συνέντευξηεδώ. Πήγε στην Αμαλιάδα και κάνανε γραβιέρα με την ελβετική μέθοδο, δεν είχαν όμως αγελαδινό γάλα, γιατί δεν υπήρχαν αγελάδες, και την κάνανε με πρόβειο – πρώτη μεγάλη αλλαγή, γιατί έχει άλλη γεύση το ένα τυρί και άλλη το άλλο –. Και στο τέλος, μέσα στο χρόνο, η γραβιέρα η ελληνική δεν έχει καμία σχέση με την ελβετική, είναι 100% ελληνικό τυρί!

Ποια είναι η γνώμη σας για τα βιολογικά προϊόντα;Η χειρότερη! Τα βιολογικά προϊόντα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο αυτήν τη στιγμή μια ιστορία πολύ ύποπτη, διότι δεν υπάρχει σωστός έλεγχος. Στην πραγματικότη-τα, ο ελεγχόμενος πληρώνει τον ελεγκτή. Εάν ο ελεγκτής δεν είναι λίγο συμπα-θής για τον ελεγχόμενο, θα σταματήσει να υπάρχει και δε θα πληρωθεί ποτέ. Επίσης, η βιολογική καλλιέργεια έχει σχέση και με την τιμιότητα του καλλιεργητή. Αναφέρομαι στο ζήτημα της νοθείας των βιολογικών προϊόντων με άλλα που δεν είναι βιολογικά. Επίσης, είναι συγκλονιστικό το ότι, ενώ η βιολογική καλλιέργεια κοστίζει λιγότερο από τη συμβατική, πουλάνε ακριβότερα τα πράγματα. Δεν κατα-λαβαίνω το λόγο...

Στην ίδια εποχή με σας ήταν και άλλοι συνάδελφοί σας σε άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς. Εσείς παραμείνατε, πού το αποδίδετε αυτό;Παρέμεινα με την ευρύτερη έννοια, γιατί τώρα δεν είμαι πουθενά... Ακούστε να δείτε, εγώ την «Μπουκιά και συχώριο», που μου έδωσε τη μεγάλη δημοτικότητα, την έκανα 5 χρόνια και έκανα 156 επεισόδια. Μια δουλειά εξαιρετικά δύσκολη! Εγώ τη σταμάτησα την εκπομπή, δε μου τη σταματήσανε. Είχα κουραστεί πάρα πολύ, δεν μπορούσα. Είχα χάσει το σπίτι μου, είχα χάσει τους φίλους μου, είχα χάσει τη ροή της οικογένειας. Κράτησε 5 χρόνια η εκπομπή και τα 2 χρόνια κοι-μήθηκα έξω από το σπίτι μου. Ξυπνούσα το πρωί και δεν ήξερα αν το ταβάνι που έβλεπα ήταν στον Πύργο της Ηλείας ή στη Βαγδάτη… Ήταν πολύ ωραία, τη βλέπω και τώρα και μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά κάποια στιγμή ο άνθρωπος πρέπει να πάρει και μια απόφαση, δηλαδή καλά όλα αυτά αλλά μη διαλυθούμε κιόλας, μέχρι ένα σημείο. Έχω κάνει μια πρόταση τώρα που θεωρώ πως είναι πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες, η οποία δε θα γίνει ποτέ, γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα. Η τηλεόραση στην Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη αυτήν τη στιγμή.

Κάποτε μόνον οι γυναίκες μαγείρευαν στο σπίτι. Πλέον, πολλοί άντρες ασχολούνται ερασιτεχνικά και όχι μόνο με τη μαγειρική. Θεωρείτε πως είναι μόδα και θα περάσει;Εγώ νομίζω ότι οι κοινωνικές δομές της Ελλάδας λέγανε ότι ο άντρας, αν μπει στην κουζίνα, είναι θηλυπρεπής. Νομίζω ότι το καταρρίψαμε αυτό. Θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο γι’ αυτό και χαίρομαι.

Ποιο μενού θα μας προτείνατε για πρόσκληση σε γεύμα με νεανικά, υγιεινά και ελληνικά πιάτα;Θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε με μια σουπίτσα με αυγολέμονο και κοτόπουλο, κοτόσουπα δηλαδή. Να έχετε μια τυρόπιτα μετά και, στη συνέχεια, ένα αρνάκι στο φούρνο με πατατούλες, που αρέσει πολύ. Σαλάτα μαρούλι με λαδάκι, κρεμμυδάκι και άνηθο και, στο τέλος, μπακλαβά.


56

συνέντευξηΗ άποψή σας για τη νηστεία;Είναι πολύ θετική! Πιστεύω πολύ στη νηστεία. Ανεξάρτητα που πολλές φορές οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας με έχουν στενοχωρήσει πάρα πολύ, δίνοντας δείγματα ζωής όχι πάρα πολύ καλά, πρέπει να πούμε ότι ορισμένα πράγματα στη θρησκεία δομήθηκαν με πολλή σοφία. Ένα από αυτά είναι η νηστεία. Αυτή η ακαταστασία της τροφής μέσα στο χρόνο, ακόμα και τα παλιά χρόνια, δημιουργούσε προβλήματα υγείας. Το σώμα πρέπει να αποτοξινωθεί κάποια στιγμή. Νηστεία, όμως, σημαίνει να περιορίσουμε και ποσοτικά το φαγητό, όχι απλώς να τρώμε μόνο κάποιες τρο-φές αλλά σε …υπερβολική ποσότητα!

Ποια η σχέση σας με το βιβλίο;Μέσα στα χρόνια έφτιαξα μια τεράστια βιβλιοθήκη και κάποια στιγμή αποφάσισα και χάρισα τα βιβλία της μαγειρικής σε σχολές μαγείρων, έστειλα και στις φυλακές στο Δομοκό, έστειλα και στο Μπενάκειο που ήθελε κάτι άλμπουμ ειδικά. Έδωσα πάνω από 1.000 βιβλία, βέβαια αρχίζουν και μαζεύονται πάλι!

Διαβάζετε;Διαβάζω, αλλά επειδή είμαι και μεγάλος πια, δεν μπορώ να διαβάζω ό,τι να ’ναι. Τώρα διαβάζω βιβλία που με ενδιαφέρουν. Για παράδειγμα, βιβλία για τη διατροφή. Όταν έκανα τα ιστορικά ντοκιμαντέρ, παιδευόμουν για να διαβάσω. Καθόμουν με το ζόρι και διάβαζα 4-5 ώρες τη μέρα και είχα 4 βιβλία μπροστά μου, για να κρα-τήσω μια σημείωση, να βγάλω κάποιο συμπέρασμα.

Επαγγελματικές προοπτικές για μάγειρες σήμερα;Μηδέν! Φτάσαμε σε μια περίοδο το 2005 που οι μάγειροι πληρώνονταν όσο ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, 5.000 ευρώ! Τώρα πάει τελείωσε. Σήμερα δουλεύ-εις, για να ζήσεις αξιοπρεπώς, ενίοτε και όχι αξιοπρεπώς. Η έννοια της μαγειρικής, όμως, είναι πολύπλευρη. Μια επιστήμη που είναι πολύ καλή επαγγελματικά, με πολύ μέλλον σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ο τεχνολόγος τροφίμων. Χημεία και μαγειρική μαζί.

Εσείς ποιες σπουδές έχετε κάνει;Έχω τελειώσει την Ανωτάτη Εμπορική. Ήμουν ωμός με τον εαυτό μου. Ήθελα ή φωτογράφος να σπουδάσω ή να πάω να μάθω να φτιάχνω χαλιά, αυτά μου άρεσαν. Η μάνα-μου έλεγε «θα τρέχεις στις βαφτίσεις και στους γάμους και θα λες κάτσε να σε βγάλω μια φωτογραφία;» Με διέλυσε, με έκανε σκουπίδι, οπότε κάθισα και σκέφτηκα πώς να βγάλω ένα μεροκάματο. Να γίνω λογιστής! Πού γίνονται λογι-στές; Στην Ανωτάτη Εμπορική. Έδωσα εξετάσεις και ήμουν και κατηγορηματικός, δεν είπα «θα πάω ή στο Οικονομικό της Νομικής ή στη Θεσσαλονίκη ή εδώ ή εκεί». Έβαλα Ανωτάτη Εμπορική και τέρμα, τίποτε άλλο, και ευτυχώς μπήκα!

23 Φεβρουαρίου 2012απομαγνητοφώνηση: Αλεξάνδρα Κουτσούκου A3


57

ελληνικά ορυκτά

Η Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες ανάλογης έκτασης, θεωρείται πολύ προνομιούχα για τον ορυκτό πλούτο που διαθέτει. Μεγάλη ποικιλία ορυκτών εντοπίζεται στο υπέδαφος της χώρας μας, ανάμεσα στα οποία ο λιγνίτης, ο βωξίτης και ο περλίτης είναι από τα σημαντικότερα ορυκτά, τόσο σε παραγωγή, όσο και εξαγωγές.

Ο λιγνίτης, ο οποίος παράγεται κυρίως στο νομό της Φλώρινας και της Δράμας, χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Υπολογίζεται, πως τα 268 δισ. ευρώ από τα 1.362 που αποτελούν τη συνολική αξία των ενδεικτικών αποθεμάτων των ενεργειακών ορυκτών πρώτων υλών, ανήκουν στους λιγνίτες, τους οποίους εκμεταλλεύεται η χώρα μας για την παραγωγή αποκλειστικά ηλεκτρικής ενέργειας.

Βωξίτη βρίσκουμε στον Παρνασσό, την Γκιόνα, τον Ελικώνα, την Οίτη και την Ελευσίνα. Αυτό το ορυκτό, χρησιμοποιείται για την κατασκευή αεροσκαφών και ηλεκτρικών συσκευών, για τα κουτάκια αναψυκτικών, τις ζάντες αυτοκινήτων και για διάφορες άλλες μεταλλικές κατασκευές. Στον τομέα της παραγωγής του βωξίτη, η χώρα μας κατέχει σημαντική θέση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και παγκοσμίως. Θεωρείται, μάλιστα, ως η χώρα που παράγει τον περισσότερο βωξίτη, από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε γενικές γραμμές, τα βέβαια αποθέματα βωξίτη της Ελλάδας ανέρχονται σε 130.000.000 τόνους, ενώ η ετήσια παραγωγή υπερβαίνει τους 2.400.000 τόνους. Η αξία των εξαγωγών του βωξίτη είναι επίσης μεγάλη, καθώς ξεπερνά ετησίως τα 30 εκατ. ευρώ.

Για τον περλίτη, όμως, ένα – άγνωστο για πολλούς – ηφαιστειογενές υαλώδες πέτρωμα, η Ελλάδα κατατάσσεται από το 2005 στην πρώτη θέση της παγκόσμιας παραγωγής, με πάνω από 500.000 τόνους, ενώ το 2010, η παραγωγή ακατέργαστου ορυκτού έφτασε τους 760.000 τόνους, καλύπτοντας το 25% της παγκόσμιας παραγωγής!

Μεγάλα κοιτάσματα περλίτη παράγονται στη Μήλο, την Κίμωλο, την Κω, την Αντίπαρο, τη Λέσβο και το μικρό νησί Γυαλί των Δωδεκανήσων. Το ορυκτό αυτό προήλθε από όξινη λάβα που εγχύθηκε επιφανειακά ή υποθαλάσσια κατά τη διάρκεια ηφαιστειακών δραστηριοτήτων. Εν συνεχεία, η λάβα ψύχθηκε και σταθεροποιήθηκε, με αποτέλεσμα να προκύψει η υαλώδης μορφή του περλίτη, ο οποίος πήρε το όνομα αυτό από την υφή του, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία κόκκων οι οποίοι θυμίζουν μικρά μαργαριτάρια – πέρλες.

Ο περλίτης είναι ένα ορυκτό, του οποίου η αξία όλο και αυξάνεται στη βιομηχανία των οικοδομικών υλικών. Κι αυτό, γιατί, χάρη στις ιδιότητές του (θερμομόνωση, ηχομόνωση, χαμηλή πυκνότητα, αυξημένη αντοχή σε πιέσεις), ο περλίτης χρησιμοποιείται για την κατασκευή δομικών υλικών, τη μόνωση δεξαμενών και οικοδομών, την παραγωγή πυρίμαχων τούβλων και σε προϊόντα, όπως χρώματα, πλαστικά, υλικά στεγανοποίησης, κόλλες, εκρηκτικά, βερνίκια κλπ. Επιπλέον, κερδίζει έδαφος και στη βιομηχανία της γεωργίας, καθώς χρησιμοποιείται ως υπόστρωμα

Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΟΠΡΟΝΟΜΙΟ

057-58_41 o oriktos ploutos tis xoras mas.indd 57 6/22/12 1:16 PM

58

ελληνικά ορυκτά

σε καλλιέργειες χωρίς χώμα, για την ανάπτυξη διάφορων καλλωπιστικών φυτών. Αποτελεί, ακόμα, αποτελεσματικό και φθηνό μέσο φιλτραρίσματος υγρών και γι’ αυτό χρησιμοποιείται και σε χημικές και φαρμακευτικές βιομηχανίες.

Πέρα, όμως, από τα ορυκτά της χώρας μας, πολλά στοιχεία υποδηλώνουν ότι μεγάλα ποσά πετρελαϊκών κοιτασμάτων υπάρχουν στο Αιγαίο Πέλαγος και σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον αναμφισβήτητο το γεγονός ότι υπάρχει πετρέλαιο στα ανατολικά της Θάσου, στο Θερμαϊκό κόλπο, όπως και στα Δωδεκάνησα. Εκτός των άλλων, εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου, κάνουν λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι τα υποθετικά αποθέματα πετρελαίου είναι 10 δισ. βαρέλια, με τρέχουσα αξία 685 δισ. ευρώ.

Προκύπτει, ωστόσο, το αναμενόμενο ερώτημα: Γιατί η Ελλάδα διαθέτει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε εξίσου σημαντικές ποσότητες; Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι. Όσον αφορά το πετρέλαιο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σχεδόν όλο το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος υπήρξε κάποτε μια μεγάλη πεδιάδα με πυκνή βλάστηση, η οποία στη πορεία καταποντίστηκε. Στη θέση της δημιουργήθηκε το Αιγαίο Πέλαγος και οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο. Όσον αφορά πάλι τα ορυκτά μέταλλα, η δημιουργία τους οφείλεται στις κατάλληλες προϋποθέσεις που προκύπτουν, όταν η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από την πλάκα της Ευρώπης.

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η Ελλάδα μας είναι μια χώρα με μεγάλο ορυκτό πλούτο και, παρόλο που στις μέρες μας διάφορες συγκυρίες μάς αποτρέπουν συχνά από την άμεση εκμετάλλευσή του, δεν παύει να αποτελεί για την πατρίδα μας σπουδαίο προνόμιο.

Ιωάννα Ευθυμίου Α2

057-58_41 o oriktos ploutos tis xoras mas.indd 58 6/22/12 1:16 PM

59

συνέντευξηΣυνέντευξη με τον οικονομολόγο καθηγητή του κολλεγίου μας Γεώργιο Χ. Τζήρο

Τί σημαίνει ο όρος «πτώχευση»; Τί επιπτώσεις θα είχε μια ενδεχόμενη πτώχευση για την οικονομία της χώρας μας. Τί επιπτώσεις θα είχε για τους πολίτες; Οι πτωχεύσεις χωρών είναι μια συνηθισμένη κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία. Πτώχευση είναι η επίσημη δήλωση μιας κυβέρνησης για αδυναμία αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών της σε ξένους και εγχώριους αγοραστές των κρατικών ομολόγων της. Αυτό

συμβαίνει, όταν τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα και ο δημόσιος δανεισμός έχουν φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και οι πιστωτές αρνούνται να βοηθήσουν περαιτέρω, επειδή ακριβώς αμφισβητούν τη δυνατότητα μιας χώρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.Υπολογίζεται ότι μεταξύ 1824 – 2009 έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η δήλωση αδυναμίας πληρωμής του εξωτερικού της χρέους από τη Ρωσία το 1998. Όλες οι χώρες που έπεσαν στη δίνη μιας πτώχευσης είδαν ένα μεγάλο μέρος από τον πλούτο, τις πηγές εσόδων και τα περιουσιακά τους στοιχεία να μεταφέρονται στους πιστωτές τους, ενώ οι ίδιες οδηγήθηκαν στην εξαθλίωση, την απόγνωση και την καταστροφή. Ίσως, δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αλλά η Ελλάδα έχει πτωχεύσει τέσσερις φορές στην ιστορία της: το 1827, το 1843, το 1893 και το 1932. Και σήμερα βρίσκεται πολύ κοντά στο να δηλώσει επίσημα πτώχευση. Οι συνέπειες μιας ενδεχόμενης πτώχευσης θα είναι ολέθριες, τουλάχιστον στην αρχή.Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, πτώχευση σημαίνει αδυναμία της χώρας να προσφύγει στο διεθνή δανεισμό, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας, υποτίμηση του εγχώριου νομίσματος (ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος μιλά για υποτίμηση της τάξης του 70%!), εκτεταμένη ύφεση. Για τους πολίτες σημαίνει μείωση των κρατικών κοινωνικών παροχών (π.χ. παιδεία, υγεία, συντάξεις), σοβαρή χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου, αλλά και σταθερή αύξηση της ανεργίας. Η Ελλάδα, για να αποφύγει την πτώχευση, έχει προχωρήσει στην υπογραφή του Μνημονίου, που της επιτρέπει να εξακολουθεί να δανείζεται από τους ευρωπαίους εταίρους της και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι διαφορετικά δε θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο ελάχιστο στις άμεσες υποχρεώσεις της (π.χ. πληρωμή μισθών και συντάξεων, καταβολή τόκων κ.ά.). Το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει ήδη υποστεί το πρώτο haircut της τάξης του 50% – κυρίως σε ό,τι αφορά τους ιδιώτες κατόχους ελληνικών ομολόγων, με τους οποίους η χώρα μας βρίσκεται σε

059-67_12 synenteuxi TZHROS.indd 59 6/22/12 1:16 PM

60

συνέντευξηδιαπραγματεύσεις – αλλά και πάλι εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό, αφού η χώρα δεν έχει σταματήσει να δανείζεται. Σε αντάλλαγμα, υποχρεώνεται από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να εφαρμόσει ένα αυστηρό πρόγραμμα περιορισμού του μεγέθους του δημόσιου τομέα, απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων, κατάργησης του κοινωνικού κράτους και εισαγωγής μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς. Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς αν τελικά η χώρα μας θα αποφύγει τη χρεοκοπία και την πτώχευση. Το μέλλον της εξαρτάται από την ίδια την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης το 2012 και την τύχη που θα έχει το ευρώ στους επόμενους μήνες. Πάντως, για πρώτη φορά όλα τα σενάρια είναι εξ ίσου πιθανά!

Τι θα σήμαινε για την ελληνική οικονομία μια ενδεχόμενη έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη; Ιστορικά, δεν έχει υπάρξει προηγούμενο αποχώρησης μιας χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οπότε δεν έχουν καταγραφεί αντίστοιχα εμπειρικά δεδομένα. Επίσης, δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να επιβάλλει την έξοδο μιας χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ε.Ε., θα είχε σοβαρές συνέπειες για την ίδια τη χώρα, όσο και για την Ευρωζώνη. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η επιστροφή στη δραχμή θα είχε ως θετική συνιστώσα τη δυνατότητα της χώρας να αποκτήσει ξανά τη δική της νομισματική πολιτική, κυρίως σε ό,τι αφορά την έκδοση νέου χρήματος και τη χρησιμοποίηση του εργαλείου της υποτίμησης της δραχμής με στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικής της θέσης. Η δραχμή, ωστόσο, σε διεθνές επίπεδο είναι ανυπόληπτη και δε χρησιμοποιείται για διεθνείς συναλλαγές. Πώς θα επιβιώσει και πώς θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία στη νέα περίοδο; Δεν είναι δύσκολο και καταλάβει κανείς ότι οι συνέπειες, στην αρχή τουλάχιστον, θα είναι καταστροφικές. Η εγχώρια παραγωγή θα συρρικνωθεί, ο πληθωρισμός θα φτάσει στα ύψη, η προσφυγή στο διεθνή δανεισμό και σε άλλες πηγές κεφαλαίων θα είναι απαγορευτική. Η χώρα μας θα υποχρεωθεί, όπως στο παρελθόν, να διαθέτει κρατικά ομόλογα σε εξαιρετικά υψηλά επιτόκια, γεγονός που επιβαρύνει την εγχώρια ανάπτυξη. Θα είναι πάντοτε έρμαιο στις διαθέσεις των ξένων πιστωτών, όταν αποφασίσουν να πάρουν πίσω τα κεφάλαιά τους, όπως έχει δείξει και το σχετικά πρόσφατο ιστορικό παρελθόν. Το τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει. Η χώρα μας θα χάσει όλα τα πλεονεκτήματα από τη συμμετοχή της στην Ε.Ε., όπως η πρόσβαση σε κοινοτικές πηγές χρηματοδότησης και στην κοινή αγορά. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα γνωρίσει μεγάλη μείωση. Τί γίνεται όμως μετά; Η Ελλάδα θα στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις, στον απόδημο ελληνισμό και σε όσες φίλες χώρες από το εξωτερικό θελήσουν να βοηθήσουν. Αν η χώρα μας επιστρέψει στη δραχμή, μετά το αρχικό οδυνηρό σοκ, θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Η Ελλάδα έχει δυνατότητες ανάπτυξης και θα πρέπει να αξιοποιήσει τον ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο, τις πλούσιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τις εξαγωγές, τη διεθνή σημαντική της θέση ως κέντρου διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου, τις σύγχρονες υπηρεσίες (υγεία, εκπαίδευση, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες). Η χώρα μας πρέπει παράλληλα να προχωρήσει σε σκληρές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, να μειώσει τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα. Προφανώς, θα παλέψει,


61

συνέντευξηγια να επιβιώσει. Και δυστυχώς, πρέπει να επαγρυπνά και να μεριμνά για την άμυνά της πιο πολύ, διότι ίσως θεωρηθεί ευάλωτη από κάποιους. Αλλά θα είναι οδυνηρό να υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση 27 ή 33 χώρες και η Ελλάδα να είναι απέξω. Ένα πολύ πιθανό σενάριο είναι να μείνει η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης για μια περίοδο και να επιστρέψει πάλι, εάν και όταν αποκατασταθούν κάποιες θεμελιώδεις δημοσιονομικές ισορροπίες. Είναι δύσκολο, επίσης, να προβλεφθούν οι συνέπειες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο από μια ενδεχόμενη έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη. Το πιθανότερο σενάριο είναι να την ακολουθήσουν κι άλλες χώρες. Δεν μπορεί, όμως, να γίνει καμιά πρόβλεψη για την τύχη του ευρώ και της ίδιας της ευρωπαϊκής διαδικασίας ενοποίησης.

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν πολλά διαφορετικά σενάρια για το μέλλον της Ευρωζώνης. Τι είναι η «Ευρώπη των δύο ταχυτήτων» και τι είναι το ευρωομόλογο; Ο όρος «Ευρώπη των δύο ταχυτήτων» χρησιμοποιείται σε διάφορες παραλλαγές. Η πιο συνήθης ερμηνεία αναφέρεται στον κίνδυνο ταξινόμησης των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύο κατηγορίες: στις πλεονασματικές και στις ελλειμματικές. Σύμφωνα και με τον Πρόεδρο της Γαλλίας, τον κ. Σαρκοζί, η πρώτη ταχύτητα θα κινηθεί προς μια στενή ολοκλήρωση, ενώ η δεύτερη για μια συνομοσπονδία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρωομόλογο είναι ένα ομόλογο το οποίο θα εγγυώνται όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης. Για το λόγο αυτόν, το ευρωομόλογο θα είναι ασφαλές και ελκυστικό για τους επενδυτές. Για τα χρεωμένα κράτη, το ευρωομόλογο έχει το πλεονέκτημα ότι τους επιτρέπει να δανείζονται με χαμηλότερο επιτόκιο. Αυτό, όμως, δε γίνεται δεκτό από τους ισχυρούς στην Ε.Ε., καθώς δε φαίνεται λογικό οι σπατάλες, τα ελλείμματα και τα χρέη κάποιων κρατών να μπορούν να αντιμετωπίζονται εύκολα μέσω μιας διαδικασίας δανεισμού, όπως το ευρωομόλογο, σαν να μη συμβαίνει τίποτα! Οι υπερχρεωμένες χώρες καλούνται να πληρώσουν ακριβά τις αστοχίες, τα λάθη και τις οικονομικές ανισορροπίες τους.

Ποιος κλάδος επιχειρήσεων αποφέρει κέρδη για την οικονομία της Ελλάδας αυτήν τη στιγμή; Η ελληνική οικονομία στην παρούσα δύσκολη φάση που διέρχεται, στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και σε επιμέρους κλάδους της μεταποίησης, όπως ο κλάδος τροφίμων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (γενικότερα, η ενέργεια) και οι προηγμένοι τομείς των υπηρεσιών (χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, υγεία κ.ά.). Μπορεί εύκολα κανείς να συναγάγει συμπεράσματα για την κερδοφορία των ελληνικών επιχειρήσεων, αρκεί να μελετήσει τους Οδηγούς Κερδοφορίας των 500 πιο κερδοφόρων ελληνικών επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια. Θα διαπιστώσει ότι κερδοφόρες επιχειρήσεις υπάρχουν σε πολλούς επιμέρους κλάδους της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, παρότι η χώρα διάγει εποχές σκληρής ύφεσης. Άλλωστε, η οικονομική ιστορία διδάσκει ότι ακόμη και σε περιόδους ύφεσης κερδοφορία υπάρχει.


62

συνέντευξηΥπάρχουν τέτοιοι κλάδοι στην Ελλάδα σήμερα που, εάν αναπτυχθούν, μπορούν να φανούν κερδοφόροι στο μέλλον; Γενικότερα, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα για μια ισχυρή αγορά; Σας ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση, επειδή μου δίνεται η ευκαιρία για να απαντήσω σε μια περιφερόμενη «ατάκα» ότι δήθεν «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα». Προφανώς και υπάρχουν κλάδοι στην ελληνική οικονομία σήμερα που αντέχουν στην κρίση, παρουσιάζουν εξωστρέφεια και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας και στη διατήρηση θέσεων εργασίας.

Ορισμένα παραδείγματα:

Α. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: • Όμιλος Επιχειρήσεων ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (μεταλλουργία, εξειδικευμένες κατασκευές,

ενέργεια). • Ελληνικά Πετρέλαια (ένας από τους κορυφαίους ομίλους στον τομέα της ενέργειας

στη Νοτιοανατολική Ευρώπη). • Coca-Cola 3E (μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες που δραστηριοποιείται

στον κλάδο των μη αλκοολούχων ποτών). • Motor Oil (μια από τις δυναμικότερες, αμιγώς ελληνικές, επιχειρήσεις με

αντικείμενο τη διύλιση και επεξεργασία πετρελαίου – διαθέτει ένα από τα πιο ευέλικτα και σύγχρονα διυλιστήρια της Ευρώπης).

• ΔΕΗ (είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με περισσότερους από 7,5 εκατομμύρια πελάτες).

• ΒΙΟΧΑΛΚΟ (είναι η μητρική εταιρεία του μεγαλύτερου μεταλλουργικού ομίλου, που περιλαμβάνει 80 εταιρείες, ανάμεσά τους έξι – ΕΛΒΑΛ, Χαλκόρ, Σιδενόρ, Ελληνικά Καλώδια, ΕΤΕΜ, Σωληνουργεία Κορίνθου – που είναι κορυφαίες στον τομέα δραστηριότητάς τους και είναι, επίσης, εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών).

• ΕΛΛΑΚΤΩΡ (είναι εταιρεία συμμετοχών με επενδύσεις μακροπρόθεσμου χαρακτήρα σε τομείς, όπως οι κατασκευές, η ενέργεια, το περιβάλλον και η ανάπτυξη ακινήτων).

• ΤΙΤΑΝ (ελληνική εταιρεία τσιμέντου, με καθετοποιημένη δραστηριότητα, παραγωγική και εμπορική, σε 13 χώρες).

Άλλες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις είναι, επίσης, η ΔΕΦΑ (φυσικό αέριο), η Vivartia (προϊόντα διατροφής για εκατομμύρια καταναλωτές), η Folli Follie (ο πρεσβευτής της Ελλάδας στο χώρο της μόδας, κατασκευάζει και διανέμει κοσμήματα, ρολόγια και αξεσουάρ μόδας), η J&P – ΑΒΑΞ (μακρά εμπειρία στην εκτέλεση έργων), η ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ (μεγάλα και σύνθετα έργα υποδομής), Intracom Holdings (ανήκει στους κορυφαίους ομίλους τεχνολογίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη), η ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ (παράγει τα δημοφιλέστερα brands μπίρας), η S&B (με επιτυχημένη δραστηριοποίηση στα βιομηχανικά ορυκτά), η Novartis (πρωτοπόρος και δυναμική εταιρεία στον ελληνικό φαρμακευτικό κλάδο), η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ (η ηγέτιδα δύναμη στην αγορά τσιμέντου), η Nestlé (προϊόντα συνώνυμα της παιδικής διατροφής και όχι μόνο), η ΦΑΓΕ (πρεσβευτής των ελληνικών γαλακτοκομικών προϊόντων), η Friesland (από τα ισχυρά brands στα είδη διατροφής), η Genesis Farma (βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας με προϊόντα βιοτεχνολογίας), η ΜΕΒΓΑΛ (φρέσκα γαλακτοκομικά προϊόντα, με εξαγωγές σε 30 χώρες), η


63

συνέντευξηPharmathen (μια ελληνική φαρμακοβιομηχανία με παγκόσμιο κύρος και μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες Έρευνας και Ανάπτυξης για τα γενόσημα), ο ΟΛΥΜΠΟΣ (γαλακτοκομικά προϊόντα ανώτερης ποιότητας), ο ΜΠΗΤΡΟΣ (δυναμική παρουσία στο χώρο της ενέργειας και των φωτοβολταϊκών), η Creta Farm (προϊόντα κρητικής διατροφής), η Kleemann (συστήματα ανελκυστήρων), η Έλαστρον (ένας από τους σημαντικότερους και οικονομικά ισχυρότερους ομίλους επεξεργασίας και διακίνησης χαλυβουργικών προϊόντων), η Λουξ Μαρλαφέκας (η αμιγώς ελληνική εταιρεία στον κλάδο των αναψυκτικών), η Σουρωτή (ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στον κλάδο των ανθρακούχων φυσικών μεταλλικών νερών), η Κονσερβοποιία Βορείου Αιγαίου (διαθέτει στην αγορά την πληρέστερη γκάμα ιχθυηρών), η Misko Barilla (το ισχυρό brand στα ζυμαρικά που δε γνωρίζει κρίση), η MSD (φάρμακα και θεραπείες που έχουν αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων), η ΔΟΥΡΟΣ (μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές μονάδες στον τομέα της ένδυσης).

B. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:• ΟΤΕ (μαζί με τις θυγατρικές του αποτελεί σήμερα έναν από τους κορυφαίους

τηλεπικοινωνιακούς Ομίλους στη Νοτιοανατολική Ευρώπη).• ΟΠΑΠ (μια από τις μεγαλύτερες σήμερα ελληνικές εταιρείες στο χώρο της

οργάνωσης, λειτουργίας και διεξαγωγής παιχνιδιών, όπως ΠΡΟ-ΠΟ, ΛΟΤΤΟ, κ.ά.).

• MIG (επενδυτική εταιρεία συμμετοχών, πραγματοποιεί επενδύσεις κυρίως σε εξαγορές επιχειρήσεων, αλλά και σε ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών και έργα υποδομής).

• Intralot (πρωτοπόρος εταιρεία ολοκληρωμένων συστημάτων τυχερών παιχνιδιών και διαχείρισης συναλλαγών).

• VODAFONE (διαθέτει εκτεταμένο και τεχνολογικά προωθημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας).

• WIND (πρωτοπόρος στην τεχνολογία της κινητής τηλεφωνίας). • AEGEAN (η πρώτη ελληνική ιδιωτική αεροπορική εταιρεία με στόλο αποτελούμενο

από 22 Airbus A320, 4 Airbus A321 και 3 Airbus A319). • Forthnet (έφερε το Internet και τη δορυφορική ψηφιακή τηλεόραση στην Ελλάδα). • Τράπεζες: ALPHA BANK, EUROBANK, MARFIN POPULAR BANK, MILLENIUM,

ATEBANK, ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ.

• Ασφάλειες: ALLIANZ, CHARTIS, INTERAMERICAN, INTERLIFE, MET LIFE ALICO, AXA, ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΉ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΙΣΤΗ.

• Εμπόριο: ELECTRONET, FOURLIS, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ.

Τα ΜΜΕ έχουν σχηματίσει μια πολύ σκοτεινή εικόνα, τόσο για την τρέχουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, όσο και για το μέλλον της. Σε τι βαθμό είναι αυτή η εικόνα αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας; Το πιο χοντροκομμένο παράδειγμα διαπλοκής ΜΜΕ και κέντρων εξουσίας είναι το γεγονός ότι οι τρεις Οίκοι Αξιολόγησης, που έχουν παίξει δραματικό ρόλο στη δημιουργία της κρίσης και σκορπούν καθημερινά τον τρόμο διεθνώς, ελέγχονται


64

συνέντευξηαπό μεγάλες εταιρείες στο χώρο των Media, αλλά και με τη σειρά τους ελέγχουν μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικά κανάλια σ’ όλο τον κόσμο! Δυστυχώς, τα ΜΜΕ στη χώρα μας σε κάποιες περιπτώσεις προσπάθησαν με τη δημιουργία κλίματος πανικού, τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης να βοηθήσουν να περάσουν – όσο γίνεται λιγότερο επώδυνα – κάποια πολύ σκληρά μέτρα για τους πολίτες. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας σύγχρονες και εκλεπτυσμένες τεχνικές χειραγώγησης (π.χ. έρευνες, δημοσκοπήσεις, συνεντεύξεις, εικόνες κ.ά.), επιδιώκουν να παρουσιάσουν ως περίπου αναπόφευκτες συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης. Με έξυπνο τρόπο καλλιεργούν την ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία, τον ατομικισμό, δημιουργούν συνθήκες απόγνωσης, κατάθλιψης και συλλογικής ενοχοποίησης στον πληθυσμό και δημιουργούν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Η αλήθεια για την οικονομική κρίση, τα αίτια, τις αφορμές, τις επιπτώσεις, τις πολιτικές εξόδου από αυτήν παραμένει ακόμα ένα άλυτο μυστήριο για μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού. Κάποιοι δε θέλουν να μάθει την αλήθεια. Το μόνο που θέλουν είναι να τον κάνουν να σκύψει το κεφάλι. Ακόμα και οι πιο συνετές πατριωτικές φωνές, οι έντιμες προσπάθειες ουσιαστικής και αντικειμενικής πληροφόρησης από τους κορυφαίους διανοητές της εποχής μας χάνονται στον ορυμαγδό των πληροφοριών και στη λυσσαλέα μάχη δημιουργίας εντυπώσεων. Απλώς, τα ΜΜΕ είναι τμήμα του συστήματος.

Μεγάλο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή οικονομία, και κατ’ επέκταση η παγκόσμια, αποδίδεται στην Ελλάδα, γεγονός που στηρίζεται έντονα από τα ξένα ΜΜΕ. Είναι πράγματι η επίδραση της Ελλάδας στις υπόλοιπες οικονομίες τέτοια, ώστε να επιφέρει αυτού του είδους τις επιπτώσεις; Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό πολλά ξένα ΜΜΕ αποδίδουν στην ελληνική κρίση την κακοδαιμονία που υπάρχει σε άλλες χώρες. Συχνά δημοσιεύονται αρνητικά έως και υβριστικά σχόλια σε βάρος των Ελλήνων. Θεωρούν το ελληνικό πολιτικό και διοικητικό σύστημα σαν μια «μαύρη τρύπα» που εξαφανίζει τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων. Επισημαίνεται σε υπερβολικό βαθμό ο κίνδυνος να λειτουργήσει η ελληνική κρίση σαν ένα είδος «ντόμινο» που μπορεί να οδηγήσει σε διάλυση ολόκληρο το εποικοδόμημα της Ευρωζώνης. Πρόκειται για καθαρό παραλογισμό. Το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ μικρό, περίπου το 2–2,3% της αντίστοιχης κοινοτικής ή αμερικανικής οικονομίας, και από την άποψη αυτή δεν μπορεί να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις στο βαθμό που της αποδίδεται. Τα ελληνικά ελλείμματα και το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι πράγματι μεγάλα σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ελλάδας και, προφανώς, είναι εκτός ορίων για μια χώρα που συμμετέχει στην Ευρωζώνη. Είναι, επίσης, αποδεκτό ότι η χώρα μας πρέπει να βελτιώσει τη δημοσιονομική της κατάσταση και να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αποδεικνύεται ότι το ευρωπαϊκό εποικοδόμημα πάσχει. Η ευρωπαϊκή οικονομία διέρχεται στο σύνολό της μια κρίση χρέους, έλλειψης ανάπτυξης και δυσοίωνης εξέλιξης στο χώρο των τραπεζών. Η δεκάχρονη πορεία


65

συνέντευξητου ευρώ δε συνοδεύτηκε με βάθεμα και πλάτεμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, μείωση των ανισοτήτων και αίσθηση διαμόρφωσης μιας κοινής ιστορικής πορείας. Απουσιάζουν στις μέρες μας εκείνοι οι ευρωπαίοι ηγέτες που θα δώσουν το στίγμα της νέας εποχής, θα έχουν ξεκάθαρο όραμα για το πού βαδίζει η ίδια η διαδικασία οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης. Αντίθετα, τα προβλήματα συσσωρεύονται. Η Ε.Ε. κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό, με πολύ αργές διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων, με φανερή τη διάθεση των ισχυρότερων οικονομικά χωρών να πετάξουν έξω από την Ε.Ε. ή να θέσουν στο περιθώριο όσες χώρες δεν ακολουθούν τους δικούς τους ρυθμούς ή τις δικές τους επιταγές. Συνοπτικά, η Ε.Ε. διέρχεται σήμερα μια κρίση ταυτότητας και είναι σίγουρο ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Τι έχετε να πείτε για την επιχειρηματικότητα των Ελλήνων; Μπορείτε να ονομάσετε μερικά παραδείγματα επιτυχημένων Ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό; Η επιχειρηματικότητα βρίσκεται αναμφισβήτητα στο DNA του Έλληνα. Η Ελλάδα έχει αναδείξει στο παρελθόν μεγάλα ονόματα στο παγκόσμιο επιχειρείν (Ωνάσης, Νιάρχος, Λάτσης), το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Όπως δείχνουν σχετικές μελέτες, η επιχειρηματική ανάπτυξη στη χώρα μας είναι περισσότερο από «ανάγκη», παρά από «επιλογή». Και παρ’ ότι η επιχειρηματικότητα συναντά πολλά γραφειοκρατικά προσκόμματα στη χώρα μας, εν τούτοις έχει να παρουσιάσει λαμπρά παραδείγματα αξιοποίησης νέων ιδεών, καινοτομιών και ανάπτυξης νέων τεχνογνωσιών σε αρκετούς τομείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Η Ελλάδα έχει έντονη παρουσία στα Βαλκάνια, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις ΗΠΑ, στην Αίγυπτο, στη Βραζιλία και αλλού. Ίσως, δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αλλά εδώ και κάποια χρόνια μιλάμε για ελληνικές πολυεθνικές εταιρείες! Ελληνικές εταιρείες είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Μεγάλα ονόματα Ελλήνων επιχειρηματιών με επιτυχημένη δραστηριότητα στο εξωτερικό είναι οι Αγγελικούσης, Ρέστης, Μαρινάκης, Φράγκου κ.ά. (στη ναυτιλία), Σπ. Λάτσης (EUROBANK EFG, στις τράπεζες), Ν. Κουτσιανάς (APIVITA, στα καλλυντικά), Β. Μυτιληναίος (ΜΕΤΚΑ, στην ενέργεια, την άμυνα και τις υποδομές), Β. Κάτσος (Pharmathen – απόφοιτος του Pierce – επιχειρηματίας της χρονιάς 2008 στην Ελλάδα, στα φάρμακα), Σπ. Θεοδωρόπουλος (Chipita Α.Ε., στα τρόφιμα), Βαρδής Βαρδινογιάννης (Motor Oil, έρευνα υδρογονανθράκων και παραγωγή πετρελαίου), Σωκράτης Κόκκαλης (INTRACOM, INTRALOT, κ.ά. στο χώρο της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών, των τυχερών παιχνιδιών κ.ά.), Ανδρέας Κανελλόπουλος (Όμιλος ΤΙΤΑΝ, τσιμέντα, με παρουσία σε 13 χώρες) και πολλοί άλλοι.

Φέτος επιμελείστε μιας εικονικής επιχείρησης των μαθητών του σχολείου μας, στο πλαίσιο του προγράμματος Junior Achievement. Πώς μια εικονική επιχείρηση αντανακλά τη λειτουργία μιας πραγματικής; Ποια από τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά θα τα βοηθήσουν ουσιαστικά σε μελλοντικές επιχειρηματικές ενέργειες; Είμαστε πραγματικά ιδιαίτερα ευτυχείς που είμαστε σε θέση να υλοποιούμε το


66

συνέντευξηπρόγραμμα Επιχειρηματικότητας Junior Achievement στο Λύκειο του Pierce, με τη συμμετοχή και μαθητών της γ΄ Γυμνασίου. Στη χώρα μας, κατά την τρέχουσα σχολική περίοδο 2011–12, λειτουργούν άλλες 36 Μαθητικές Εικονικές Επιχειρήσεις, με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. Έτσι, έχει συσταθεί και λειτουργεί στο Σχολείο μας για πρώτη φορά η μαθητική, εικονική, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα επιχείρηση με την επωνυμία Teen Fashion SPC. Σκοπός μας είναι η ανάπτυξη μιας υγιούς επιχειρηματικότητας μεταξύ των μαθητών μας με κοινωνική διάσταση και σαφώς οικολογικό περιεχόμενο. Η Teen Fashion SPC σχεδιάζει, παράγει και διαθέτει οικολογικά ρούχα (ανδρικά T–shirts, γυναικεία φορέματα, γυναικείες μπλούζες), ρούχα δηλαδή κατασκευασμένα από βιολογικά προϊόντα Δίκαιου Εμπορίου (Fair Trade). H επιχείρησή μας λειτουργεί στο πρότυπο Ανώνυμης Εταιρείας, χωρίς να διαθέτει όμως νομική μορφή ΑΕ. Έχει συστήσει το δικό της Μετοχικό Κεφάλαιο, εκδίδοντας 200 μετοχές ονομαστικής αξίας 5€ η καθεμιά για τα μέλη της επιχείρησης, που έχουν γίνει όλοι μέτοχοι – συνιδιοκτήτες. Λειτουργεί στο πλαίσιο απογευματινής δραστηριότητας κάθε Τετάρτη απόγευμα, μεταξύ 15.30-17.00, με 25 επίσημα μέλη, αλλά και στο πλαίσιο λειτουργίας αντίστοιχου πρωινού Ομίλου με 65 μέλη. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας είναι ο μαθητής Παναγιώτης Πατίκος. Η επιχείρησή μας είναι χωρισμένη σε εννέα Διευθύνσεις: Σχεδιασμού, Παραγωγής, Logistics, Marketing, Πωλήσεων, Ανθρώπινων Πόρων, Δημοσίων Σχέσεων, Χρηματοοικονομικών και Πληροφοριακών Συστημάτων. Για κάθε Διεύθυνση έχει οριστεί αντίστοιχος Διευθυντής και αναπληρωτής. Η επιχείρησή μας συνεργάζεται με στελέχη από τη βιομηχανία της μόδας, των τραπεζών, καθώς και με Πανεπιστημιακούς. Έχουμε κατασκευάσει και το δικό μας site (www.teenfash-ion-spc.eu). Τα πρώτα μας προϊόντα, σχεδιασμένα από τα μέλη της σχεδιαστικής ομάδας, είναι ήδη γεγονός!Η επιχείρησή μας μέσα στους τρεις πρώτους μήνες είχε ήδη δύο μεγάλες επιτυχίες: Αρχικά, η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στο φύλλο του Σαββάτου, 5 Δεκεμβρίου 2011, παρουσίασε την επιχείρησή μας. Επίσης, την Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011, το απόγευμα, επισκέφθηκε το Σχολείο μας τηλεοπτικό συνεργείο του ΣΚΑΪ και πήρε πλάνα και συνεντεύξεις από τη συνεδρίαση του Ομίλου, τα οποία και έδειξε την ίδια μέρα η τηλεόραση του ΣΚΑΪ στο βραδινό Δελτίο Ειδήσεων, στο πλαίσιο της ενότητας Eco–News της δημοσιογράφου Κατερίνας Χριστοφιλίδου! Η επιχείρησή μας θα λάβει μέρος σε δύο διαγωνισμούς: Ο πρώτος θα γίνει στις 2 Μαρτίου 2012 στο Mall, όπου θα παρουσιάσουμε σε ειδικό περίπτερο τη δουλειά μας, ενώ ο δεύτερος στα τέλη Μαΐου του 2012, όπου θα υποβάλουμε το Επιχειρηματικό μας Σχέδιο (Business Plan) σε ειδική επιτροπή. Και στις δύο περιπτώσεις, θα διαγωνιστούμε και θα αξιολογηθούμε μαζί με τις υπόλοιπες μαθητικές επιχειρήσεις, με σκοπό να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας στους αντίστοιχους πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς. Μέσα στο Μάιο, επίσης, η μικρή μας επιχείρηση θα ολοκληρώσει τον ωφέλιμο κύκλο ζωής της. Θα διανείμει μέρισμα στους μετόχους και θα διαλυθεί. Υπάρχει συμφωνία μεταξύ μας ότι όλο το προϊόν της διάλυσης της εταιρείας μας θα διατεθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα οφέλη που προκύπτουν στην πράξη από τη συμμετοχή των μαθητών στη σύσταση και τη λειτουργία της πρώτης μαθητικής μας επιχείρησης είναι πολυάριθμα.


67

συνέντευξηΣτην ουσία, τα αναμενόμενα οφέλη αποτελούν το κοινωνικό μέρισμα που προκύπτει από την ύπαρξη και τη λειτουργία της μικρής μας επιχείρησης. Σήμερα, η διεθνής εμπειρία από την εφαρμογή αντίστοιχων προγραμμάτων σε πολλές χώρες στο εξωτερικό πιστοποιεί ότι η άμεση μάθηση που προκύπτει, ευνοεί την ανάπτυξη της επιχειρηματικής κουλτούρας, της δημιουργικότητας και της καινοτομίας μεταξύ των μαθητών, με ευεργετικά αποτελέσματα στη μελλοντική επαγγελματική τους εξέλιξη. Ο στόχος των μικρών μαθητικών επιχειρήσεων είναι η ανάπτυξη μιας πραγματικής επιχειρηματικής δραστηριότητας σε μικρή κλίμακα και η προσομοίωση με ρεαλιστικό τρόπο της λειτουργίας των πραγματικών επιχειρήσεων. Οι δραστηριότητες αυτές επιτρέπουν στους μαθητές να αναπτύξουν βασικές επιχειρηματικές, κοινωνικές, επαγγελματικές, τεχνικές και διαπροσωπικές δεξιότητες, όπως είναι το καινοτόμο πνεύμα, η συλλογικότητα, η ανάληψη ευθύνης, η πρωτοβουλία, η επικοινωνία, ο συντονισμός, το ομαδικό πνεύμα κ.ά., όλα σημαντικά εφόδια για το μέλλον. Αλλά και για όσα παιδιά θελήσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό, η δραστηριοποίησή τους στο πλαίσιο του Junior Achievement είναι μια πολύ καλή παρακαταθήκη και ένα λαμπρό συστατικό στοιχείο σ’ ένα καλοσχεδιασμένο βιογραφικό σημείωμα.

1 Δεκεμβρίου 2011 Ρημ Χατίμπ Β4 και Βασίλης Γκούμας Γ1


68

Η πολεµική µας Αεροπορία

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) έχει ως έργο τη φύλαξη και την προστασία του ελληνικού εναέριου χώρου από κάθε είδους παραβάσεις ή παραβιάσεις, την

παροχή εναέριας υποστήριξης σε επιχειρήσεις τόσο στον Ελληνικό Στρατό όσο και στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και, παράλληλα, την έρευνα και τη διάσωση, την πυρόσβεση, καθώς και την παροχή κάθε δυνατής ανθρωπιστικής βοήθειας ακόμα και σε άλλες χώρες, όταν παρίσταται έκτακτη ανάγκη.Το 1911 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε γάλλους ειδικούς τη δημιουργία της Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας. Έτσι, έξι συνολικά έλληνες αξιωματικοί στάλθηκαν στη Γαλλία για να εκπαιδευθούν ως χειριστές, ενώ παραγγέλθηκαν τα πρώτα στρατιωτικά αεροπλάνα στο γαλλικό οίκο Farman. Ένα χρόνο αργότερα, το 1912, πραγματοποιείται στην Ελλάδα η πρώτη πτήση από τον αεροπόρο Εμμανουήλ Αργυρόπουλο με αεροπλάνο τύπου Nieuport 50 ίππων. Την ίδια μέρα, στη δεύτερη πτήση ο Αργυρόπουλος πέταξε με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Ελευθέριο Βενιζέλο.Στις 13 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, ο υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος πραγματοποίησε με το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο τύπου Henry Farman την πρώτη πτήση του στην Ελλάδα και, στη συνέχεια, συμμετείχε στα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια.Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς και ενώ είχε αρχίσει ήδη να μελετάται η δημιουργία Ναυτικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, ο Καμπέρος, μετατρέποντας το πρώτο Henry Farman - στο οποίο είχε δοθεί το όνομα «Δαίδαλος» - σε υδροπλάνο, πέταξε με μέση ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, επιτυγχάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ.Την ίδια εποχή ένας άλλος πρωτοπόρος, ο Αλέξανδρος Καραμανλάκης, επιχειρώντας πτήση από το Παλαιό Φάληρο στην Πάτρα, με αεροπλάνο τύπου Bleriot 50 ίππων, πραγματοποίησε ανεπιτυχή αναγκαστική προσθαλάσσωση στον Κορινθιακό Κόλπο και βρήκε το θάνατο, ανοίγοντας το Πάνθεον των θυσιών της ελληνικής εποποιίας των αιθέρων.

068-69_18 polemiki aeroporia.indd 68 6/8/12 2:51 PM

69

στους αιθέρες...Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1912 δημιουργήθηκε στη Λάρισα ο «Λόχος Αεροπόρων» από τέσσερις έλληνες αξιωματικούς αεροπόρους. Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη αεροπορική μονάδα. Η δράση των ελλήνων αεροπόρων κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων ανέδειξε το αεροπλάνο ως πρωτοποριακό πολεμικό μέσο. Με την είσοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, διανοίχθηκαν νέες προοπτικές για την οργάνωση της Στρατιωτικής και Ναυτικής Αεροπορίας. Έτσι, μετά την εκπαίδευση του προσωπικού στις Αεροπορικές Σχολές του Σέδες και του Μούδρου, συγκροτήθηκαν οι πρώτες Ελληνικές Πολεμικές Μοίρες.Μετά τη λήξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας ακολούθησε μακρά ειρηνική περίοδος, κατά την οποία η Πολεμική Αεροπορία ανασυγκροτήθηκε και εκσυγχρονίσθηκε.Το 1925 παρελήφθησαν νέοι τύποι αεροπλάνων αγγλικής και γαλλικής, κυρίως, κατασκευής.Το 1930 ιδρύθηκε το Υπουργείο Αεροπορίας και η Πολεμική Αεροπορία καθιερώθηκε ως αυτοτελής τρίτος κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων. Παράλληλα, το 1931, ιδρύθηκε στο Τατόι η Σχολή Αεροπορίας, η σημερινή Σχολή Ικάρων. Το 1934 ιδρύθηκε το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, ενώ παρελήφθησαν νέα αεροπλάνα.Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, η Ελλάδα, έχοντας 77 αεροπλάνα πρώτης γραμμής, κλήθηκε να αντιμετωπίσει περισσότερα από 463 ιταλικά. Παρά την αριθμητική υπεροχή της Ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας, η Ελληνική Αεροπορία ανέτρεψε από τις πρώτες ημέρες του πολέμου τα σχέδια των Ιταλών και κατάφερε να εμποδίσει τη δράση της Ιταλικής Αεροπορίας, να συγκεντρώσει πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού, να καταστρέψει σημαντικές εχθρικές γραμμές ανεφοδιασμού και να παρέχει προστασία στα ελληνικά στρατεύματα. Μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων από την Ελλάδα το 1944 και την απελευθέρωση της χώρας μας, η Ελληνική Αεροπορία επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου και έλαβε μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο που κράτησε μέχρι το 1949. Στις αρχές του 1950 η Ελλάδα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και η Ελληνική Αεροπορία ανασυντάχθηκε και οργανώθηκε σύμφωνα με τα νατοϊκά πρότυπα, με τη βοήθεια των ΗΠΑ. Το Νοέμβριο του 1950 η Ελλάδα συνδράμει τα Ηνωμένα Έθνη, στέλνοντας στη Νότια Κορέα το 13ο Σμήνος Μεταφορικών Αεροσκαφών που αποτελείται από οκτώ DACOTA C-47 και 67 αξιωματικούς και οπλίτες.Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, τα ελικοφόρα αεροσκάφη της Ελληνικής Αεροπορίας άρχισαν να αντικαθίστανται από αεριωθούμενα. Το 1988 παραλαμβάνονται τα πρώτα αεροσκάφη τρίτης γενιάς.Τον Ιούλιο του 1997 αρχίζει η παραλαβή των F-16 Block 50, τα οποία εξοπλίζονται με ατρακτίδια πλοήγησης και σκόπευσης LANTIRN και πυραύλους AMRAAM και HARM.Το 2000 αγοράστηκαν 15 αεροσκάφη Mirage 2000-5 Mk2, ενώ το Σεπτέμβριο του 2004 άρχισε ο εκσυγχρονισμός 10 επιπλέον αεροσκαφών Mirage 2000BG/EG στο επίπεδο 2000-5 Mk2 από την κατασκευάστρια Dassault και την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.Το 2005 η Ελληνική Αεροπορία έγινε μία από τις πρώτες χώρες που απέκτησαν τα αναβαθμισμένα F-16 Block 52+, μετά από μία παραγγελία 90 αεροσκαφών.


068-69_18 polemiki aeroporia.indd 69 6/8/12 2:51 PM

70

συνέντευξηΣυνέντευξη με την απόφοιτο του Σχολείου μας και ζωγράφο

ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥΠώς από τον υπέροχο χώρο της μουσικής στραφήκατε στον πολύχρωμο κόσμο της ζωγραφικής;Καταρχάς είναι μία η τέχνη. Κάποιος που έχει μέσα του την ανάγκη να εκφραστεί καλλιτεχνικά μπορεί να περάσει σχετικά εύκολα από τον ένα χώρο στον άλλο. Με δεδομένο ότι στη μουσική δεν ήμουν δημιουργός, ήμουν εκτελέστρια και η ζωγραφική ήταν το χόμπι μου, κάποια στιγμή ξεμπλοκάρισε η ζωγραφική και κάπως έτσι έγινε το πέρασμα.

Ως άνθρωπος της τέχνης έχετε πάρει γεύση από όλες τις τέχνες ή κάνω λάθος;

Ναι, κι αυτό με βοήθησε στη ζωή μου γενικά πολύ. Γι’ αυτό και δεν ξέρω αν είμαι πιο πολύ καλλιτέχνης ή φιλότεχνος…δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα.

Δηλαδή ασχολείσθε και με άλλες τέχνες; Ας πούμε, γράφετε;Όχι δε γράφω, δε νομίζω πως αυτά που γράφω είναι τίποτα αξιόλογο. Αλλά έχω κάνει κάτι, έχω σχολιάσει κάποιο ημερολόγιο. Απλώς, θέλω να πω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατότητες… Κάποιος γράφει, κάποιος ζωγραφίζει, κάποιος τραγουδάει, κάποιος κατασκευάζει. Πολλές φορές στις εκθέσεις μιλάω με νέους ανθρώπους και μου λένε «εγώ δεν έχω κάτι, μια καλλιτεχνική κλίση…», λέω «δεν την αφήνεις να βγει προς τα έξω, κάθεσαι και λες, εγώ σε σχέση με αυτόν τι είμαι;». Ούτε με τον ίδιο μας τον εαυτό δεν πρέπει να συγκρινόμαστε.

Ποιο ήταν το πρώτο σας έργο ζωγραφικής;Το πρώτο μου έργο ζωγραφικής ήταν ένα τεράστιο έργο, ένας τοίχος πάρα πολύ μεγάλος, τουλάχιστον στα μάτια μου. Όταν ήμουνα πολύ μικρή, κάποιο απόγευμα έλειπαν οι γονείς μου και αισθανόμουν πολλή μοναξιά. Πήρα τα μολύβια μου και γέμισα το διάδρομο του σπιτιού μου – ένα παλιό νεοκλασικό – με ανθρώπους πιασμένους χέρι – χέρι και, επειδή ήθελα να τους κάνω σε φυσικό μέγεθος, είχα μια καρέκλα και ανέβαινα επάνω. Η απογοήτευση ήταν ότι ήρθε ο μπογιατζής την άλλη μέρα και η πρώτη μου έκθεση ήταν μια αποτυχία…

Τι σπουδές έχετε κάνει;Έχω τελειώσει Νομικά στην Αθήνα και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες, γιατί τότε μπορούσες με το πτυχίο της Νομικής να γραφτείς στο Οικονομικό και Πολιτικό Τμήμα στο 4ο έτος. Νομικά νομίζω ότι θυμάμαι αρκετά καλά, στα οικονομικά είμαι

070-74_28 synenteuxi Kalogeropoulou.indd 70 6/8/12 2:52 PM

71

συνέντευξηγια αποκεφαλισμό. Η πολιτική επιστήμη… πλέον έχει διαλυθεί και ο χώρος. Έχω διαβάσει πολύ, ήμουν από τα «καλά παιδιά», τόσο που κάποια στιγμή αυτό που αγαπούσα που ήταν η μουσική τινάχτηκε στον αέρα.

Τι μουσικό όργανο παίζατε;Τραγούδι έκανα. Κλασικό τραγούδι.

Έχετε σπουδάσει και μουσική;Το Ωδείο Αθηνών έτσι και αλλιώς είναι πολύ βαρύ ωδείο. Ήμασταν 140 άτομα όλοι μαζί, μουσικά όργανα, τραγούδι και λοιπά, οπότε οι σπουδές εκεί είχαν βαρέα ένσημα.

Το κάνατε παράλληλα με τις σπουδές σας; Παράλληλα, ναι.

Με τι θέλατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά;Μουσική ήθελα να κάνω πάντα. Η ζωγραφική ήταν το χόμπι μου και σε μια περίοδο που πλέον ήμουν και μαμά και τα είχα κάνει θάλασσα με τη μουσική, παρόλο που μπήκα στην Όπερα της Βιέννης σολίστ με την πρώτη, με χτύπησε μια ανορεξία κι αυτό με έκανε να είμαι σαν αυτό που λέμε «ο γέρος με τα γυάλινα πόδια» και έφυγα από το χώρο. Δικηγόρησα για ένα χρονικό διάστημα. Κάποια στιγμή μια ψυχολόγος, μου είπε « τι ξέρεις να κάνεις; » και της λέω «τίποτα!». Μου λέει «δεν κατάλαβες, όχι σε πρωταθλητικό επίπεδο, τι θα μπορούσες να κάνεις έτσι για να ασχοληθείς με κάτι;» και της λέω «ξέρω τις πορσελάνες τις παλιές κι αυτά που ζωγραφίζω αρέσουν». «Κάνε μια έκθεση» μου λέει, τόσο απλά! Κι έτσι, βρέθηκα να κάνω εκθέσεις ζωγραφικής. Αυτό λειτούργησε ως σωτήρια κατάσταση για μένα, για τα προβλήματά μου, για τη ζωή γενικότερα, διότι μου προσέφερε απίστευτα πολλά, κυρίως η επαφή με το χώρο.

Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;Συνήθως, από τη φύση που κινδυνεύει, αλλά και από την ελληνική ιστορία και γενικώς τον ελληνισμό, αλλά και από τις διαπροσωπικές σχέσεις. Στην πραγματικότητα όλη η έμπνευση είναι περί έρωτος και θανάτου, σαν ζεύγος αντιθέτων από την ελληνική φιλοσοφία...

Ποια είναι η αγαπημένη σας θεματολογία;Αγαπώ πάρα πολύ την όπερα, τη μυθολογία και την ελληνική παράδοση, γιατί στη βάση της η ζωγραφική-μου είναι λαϊκή.

Μας είπατε πως τα θέματα τα αντλούμε από τον έρωτα και το θάνατο και βλέπω εδώ ότι μια έκθεσή σας λέει για το ταξίδι του Οδυσσέα. Μπορείτε να μας κάνετε μια συσχέτιση; Ναι, ακριβώς, νομίζω αυτό ήταν και η αγωνία του Οδυσσέα. Δηλαδή, παντού μπορείς να δεις τον έρωτα κι ο νόστος έχει έρωτα μέσα του και έλκει τον Οδυσσέα, αφού δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο από τη διαδρομή του, θέλει να ολοκληρώσει το ταξίδι του.

Όταν η έμπνευσή σας δε σας βοηθά και στερεύετε από ιδέες πώς το αντιμετωπίζετε;


72

συνέντευξηΠάω μια βόλτα. Θα πάω να πιω καφέ με μια φίλη μου. Δεν μπορείς να το πιέσεις αυτό που λέγεται έμπνευση. Αν το πιέσω, ξέρω πως θα βγει κάτι ψεύτικο. Αφήνομαι να δω τι μου κάνει χαρά…

Πού πάτε βόλτα;Μπορεί να πάω στην Πλάκα ή θα περπατήσω στο πουθενά ή σε διάφορες συνοικίες. Στη Λευκάδα το έχω πιο πολύ αυτό. Μένουμε αρκετά μεγάλα διαστήματα εκεί και χαλαρώνω.

Ποιες τεχνικές χρησιμοποιείτε στη ζωγραφική σας;Γενικώς, οι ναΐφ ζωγράφοι μαθαίνουν από τα λάθη τους, αφού στην ουσία λέμε σχολή ναΐφ και δεν υπάρχει δάσκαλος. Τώρα ζωγραφίζω σε ξύλο. Πιο παλιά σε ό,τι έβρισκα. Καθόμουνα στη Σαντορίνη που δεν ήταν τόσο τουριστική και υπήρχαν δύο βράχια, το ένα είχε κόκκινη σκόνη, το άλλο είχε πράσινη, κι έφτιαχνα χρώματα μόνη μου. Η έμπνευση της στιγμής!

Όταν ζωγραφίζετε έχετε ήδη την ιδέα ολοκληρωμένη στο μυαλό σας;Όχι. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Συνήθως έχω διάφορες εικόνες στο μυαλό μου από αυτά που βλέπω ή διαβάζω. Κάποια στιγμή γίνεται το πλαίσιο και μετά μπαίνω μέσα και είναι σαν να κάνω βόλτα μέσα στην ιστορία. Δηλαδή, ήθελα ένα δούρειο ίππο να ζωγραφίσω και μου είχε έρθει η ιδέα, καθώς έβλεπα το σπίτι του Σλήμαν στην Πανεπιστημίου και σκεφτόμουν ότι τελικά εμείς οι Έλληνες το δούρειο ίππο τον έχουμε μέσα μας, και το καλό μας και το κακό μας παιχνίδι.

Πώς επιλέξατε τη ναΐφ ζωγραφική;Κολλέγιο 1958 – 1959. Πρώτη Γυμνασίου. Δασκάλα η κυρία Ορφανού, καταπληκτική! Εγώ ζωγράφιζα με το ναρκισσισμό της ηλικίας και ζωγράφιζα αρκετά καλά διάφορα μεγαλοαστικά πράγματα. Πάω τη ζωγραφιά μου στην κυρία Ορφανού και μου λέει «κοίταξε να δεις, μπορείς να ζωγραφίσεις, αλλά αυτή είναι κακή μεγαλοαστική ζωγραφική». Δεν το είπε τόσο ωμά, αλλά αυτό ήταν το νόημα και είχε απόλυτο δίκιο, βεβαίως. Έκανα κάνα μήνα να περάσω από την τάξη της. Τη μία είχα πονόκοιλο, την άλλη με πόναγε το δόντι μου… και κάποια στιγμή η κυρία Ορφανού είχε βάλει μια ταινία με την Grandma Moses, την αμερικανίδα ναΐφ ζωγράφο, να ζωγραφίζει, η οποία άρχισε στα 70 της και πέθανε εκατόν τόσο, ζωγραφίζοντας πάντα. Όταν την είδα αυτή να ζωγραφίζει, ήταν σε ένα τοπίο με αυτά τα κόκκινα δέντρα τα αμερικάνικα της εξοχής, τα ονειρεμένα, αυτό ήταν! Ενθουσιάστηκα! Μας έδωσε και κάτι υπέροχα θέματα…

Πώς αποφασίζετε σε έναν καινούριο πίνακα πού θα μπει το καθετί;Συνήθως, φτιάχνω ένα βασικό χρώμα και μετά λέω αυτό θα ήταν ένας χώρος για τον ιπτάμενο ολλανδό. Έπειτα, σχεδιάζω πάνω στο γενικό χρώμα ή, αν θέλω να κάνω κάτι που θα έχει μέσα πόλη, σίγουρα θα υπάρχει ένας ουρανός και από κάτω μια γη, ένα πράσινο, πολύ απλοϊκά.

Δεν πιστεύετε πως όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν καλλιτέχνη; Τι διαφορετικό έχουν αυτοί που κάνουν εκθέσεις;Δεν είναι διαφορετικοί, απλώς έχουν φτάσει στο να το δείχνουν αυτό το πράγμα. Η μόνη ώρα της αλήθειας είναι η ώρα που κάθεσαι και φτιάχνεις αυτό που φτιάχνεις, με σκοπό να το εκθέσεις…


73


Υπάρχουν και κακοτέχνες, όπως λέμε καλλιτέχνες;Ναι! Κακοτέχνες είναι οι άνθρωποι που έχουν χάσει το δρόμο τους προς την αλήθεια. Δηλαδή, αν πιάσω και ζωγραφίσω κάτι που δε με εκφράζει, απλώς για να προβληθώ, θα είναι ψεύτικο και ανούσιο. Αν έκανα ακόμα τα σχέδια που έκανα μικρή, τα μεγαλίστικα, ναι, πιθανότατα θα ήμουν κακοτέχνης, γιατί θα ήταν ψεύτικα.

Πώς αντεπεξέρχεται οικονομικά ένας καλλιτέχνης;Πιστεύω πως η τέχνη είναι πολύ αναγκαία σε αυτούς τους καιρούς και για τον αποδέκτη και για το δημιουργό. Είναι ένα προϊόν αναγκαίο από τη μια, αλλά από την άλλη είναι άχρηστο. Πρώτα κοιτάς να βρεις φαγητό να φας, όχι να βάλεις τον πίνακα… Είναι δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα, αλλά εκεί είναι η ώρα της αλήθειας. Αν ξέρεις τι κάνεις, ποιος είσαι, τι μπορείς, θα δημιουργήσεις και θα βρεις και τον τρόπο να αντεπεξέλθεις οικονομικά.

Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε;Να δώσει ο καθένας μας το μεγαλύτερο και το καλύτερο που μπορεί, σε ό,τι κάνει. Αυτό θα έχει ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα.

Αγαπημένοι σας έλληνες ζωγράφοι;Μου αρέσει πολύ ο Μπουζιάνης, ο Θεόφιλος, ο Μόραλης.

Κάποιοι λένε πως μέσα από την κρίση φαίνεται η αξία της τέχνης, άλλοι πως όχι. Εσείς τι λέτε;Την έχουμε ανάγκη περισσότερο τώρα. Μπορεί να μη λύνει προβλήματα πρακτικά, αλλά παρηγορεί. Είμαι σίγουρη.

Μια συμβουλή για τους νέους;Να είμαστε ανοιχτοί. Αισιοδοξία χρειάζεται και να απελευθερώνουμε τα πράγματα από μέσα μας…

Έχετε κάποιο αγαπημένο δικό σας έργο;Ναι, έχω. Τον παράδεισο. Από τα πρώτα έργα που είχα κάνει και ήταν σε μια πολύ χαρούμενη στιγμή. Το είχα κάνει περίπου το 1980. Πίσω είναι το νέφος της Αθήνας,


74

συνέντευξηπυρκαγιές, και μέσα σε αυτά μια πόρτα που τα χωρίζει κάπως, με έναν μπαχτσέ όλο λουλούδια. Τι λέει; Ότι αυτά τα πράγματα πρέπει να τα βρούμε μέσα μας…

Όταν με τόσο κόπο έχετε κάνει ένα έργο, ποια συναισθήματα έχετε, τη στιγμή που το πουλάτε;

Όταν ήμουν πιο μικρή, τα έδινα στις φίλες μου. Όταν κάποιος μου έλεγε πως είναι ωραίο, έλεγα «πάρ ’το», που σήμαινε αποχωρισμός αλλά και επαφή με τον άλλο… Μεγάλο αγαθό!

Πρέπει να μπλέκονται οι καλλιτέχνες στην πολιτική;Προσωπικά θα είμαι η πλέον ακατάλληλη. Ό,τι έχω να πω το λέω με τη ζωγραφική και με αυτό που ασχολούμαι. Τα κοινωνικά με ενδιαφέρουν απολύτως, αλλά σε άλλο επίπεδο. Η πολιτική είναι μια επιστήμη που θέλει και αυτή την αφοσίωσή της… Αν ήταν να ασχοληθώ, θα τα παράταγα όλα, δε θα έβαζα πινελιά, καθόλου. Θα ήταν ο στόχος και η ψυχή μου το κοινωνικό θέμα άμεσα.

Πιστεύετε πως η Ελλάδα δεν υποστηρίζει τους καλλιτέχνες της; Γενικά δεν υποστηρίζει. Εμείς είμαστε η Ελλάδα και είμαστε λίγο ταραγμένοι. Εδώ, τον εαυτό μας δεν υποστηρίζουμε, θα υποστηρίξουμε τους νέους; Βεβαίως, κι εδώ μπορείς να μείνεις, αν πεις εγώ θα το κάνω αυτό, κάνεις αυτό που πρέπει, το καλύτερο που μπορείς, και στο τέλος δικαιώνεσαι.

Τι σας αρέσει από τη λογοτεχνία;Αγαπώ το Σολωμό, το Σικελιανό, και ήταν και άνθρωποι που ήταν εκτός Ελλάδος Έλληνες. Αγαπώ και τον Παπαδιαμάντη. Θυμάμαι εδώ, σ’ αυτό το Σχολείο που μας διάβαζαν! Επίσης, έχω πάθος με την αγγλική λογοτεχνία και, φυσικά, με την Jane Austen έχω μανία. Είχαμε την πρώτη χρονιά αγγλικά την κυρία Μεριά και μου λέει “Don’t you like Jane Austen?” Την ξέρω πλέον απέξω! Και φυσικά η Virginia Wolf, έχει την ιδέα του ανθρώπου του διαχρονικού!

Ποιοι Έλληνες σας κάνουν περήφανη ως Ελληνίδα;Οι έλληνες καλλιτέχνες. Οι άνθρωποι που έχουν συνέπεια στον εαυτό τους… Η Μπάλτσα, ο Καβάκος, αυτοί οι άνθρωποι εμένα με απογειώνουν… με κάνουν ευτυχισμένη. Το φιλότιμο του Έλληνα, που δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα… Ζω μεγάλα διαστήματα σε ένα χωριό στο πουθενά στη Λευκάδα, όπου είμαστε τρεις κι ο κούκος. Δυο παλαβές Γερμανίδες και ένας γέρος που πέθανε. Αυτός ο γέρος που δεν είχε τίποτα, όταν ήταν πολύ άρρωστος ο άντρας μου, έρχεται και μου λέει «έχω ένα πεντακοσάρικο, το θέλεις;». Εγώ αυτό δε θα το ξεχάσω ποτέ κι αυτό με κάνει περήφανη!

3 Μαΐου 2012απομαγνητοφώνηση: Αλεξάνδρα Κουτσούκου Α3


ποίηση‘Ολα Αλλάζουν!Κοιτάζω γύρω µου και όλα αλλάζουν.Τα σπίτια αλλάζουν, οι δρόµοι αλλάζουν, ο ήλιος αλλάζει, το ίδιο και οι άνθρωποι.Όλα ακολουθούν τη ροή του ποταµού που τα κατευθύνει στον καταρράκτη. Έναν καταρράκτη ψηλό, απότοµο.Όποιος πέσει νεκρώνεται. Χάνει την οµορφιά και τη µοναδικότητά του.Όλα πέφτουν και νεκρώνονται. Αλλάζουν.Γίνονται όµοια, δίχως ίχνος διαφορετικότητας, δίχως ίχνος προσωπικού χαρακτήρα.Και έτσι, αφού υποστούν την αλλαγή, προσπαθούν να βγουν από τον καταρράκτη και να συνεχίσουν τη ζωή τους.Όµως η ζωή δε θα ’ναι η ίδια, γιατί όλα άλλαξαν.Τα σπίτια άλλαξαν, οι δρόµοι άλλαξαν, ο ήλιος άλλαξε, το ίδιο και οι άνθρωποι…

Πόσο Θα ’Θελα…Πόσο θα ’θελα… κάθε µέρα τα χαµόγελα των γύρω µου, γνωστών και µη, να φτιάχνουν τη διάθεσή µου. Να είναι αληθινά, όµορφα και όχι αποτέλεσµα προσποίησης!Πόσο θα ’θελα … να µην υπήρχαν έχθρες και κακίες µεταξύ των ανθρώπων. Όλοι να είναι φίλοι και συνοδοιπόροι σε αυτήν τη βόλτα που λέγεται «ΖΩΗ»! Πόσο θα ’θελα… ο κόσµος να είναι αυθόρµητος και συναισθηµατικός. Να προσαρµόζει τα «θέλω» του, να συµβουλεύεται τα «πρέπει» του, όµως να παραµένει ελεύθερος και πιστός στα «πιστεύω» του!Πόσο θα ’θελα... ο καθένας να είναι ο εαυτός του. Να ζει την κάθε στιγµή όσο το δυνατόν πιο έντονα, να ονειρεύεται τη ζωή που επιθυµεί και να ξέρει ότι τα όνειρα αυτά δεν είναι καταδικασµένα!Πόσο θα ’θελα… εµείς να παραµείνουµε πάντα προσηλωµένοι στο ΕΜΕΙΣ και να µη στραφούµε αργότερα ο καθένας στο ΕΓΩ του!

Ο Χρόνος Τρέχει…Ο χρόνος τρέχει, οι άνθρωποι τρέχουν και πάνε µπροστάΣτιγµές να ζήσουν, ξανά να νικήσουν, να δούνε µακριά,Στις σκέψεις χαµένοι, εκεί βυθισµένοι, σκληρά προσπαθούν,Το τώρα ν’ αλλάξουν, το χθες να ξεχάσουν κι αλλού να βρεθούν.Μα ο χρόνος τελειώνει, το τέρµα σιµώνει, οι ελπίδες µισέςΚανείς δεν προφταίνει, η αλήθεια κρυµµένη στου νου τις αυλές.Το ψέµα νικάει, ξανά προχωράει, τον κόσµο ωθεί,Κι ο άνθρωπος µένει, εκεί περιµένει την αλήθεια να δει…

Ανδρονίκη Κίφτη Γ2

ποίηση

Φωτο: Βασίλης Μέρµηγκας Αρκουδέας Α3

75

075_34 POIIMATA ANDRONIKI KIFTI.indd 75 6/8/12 2:53 PM

76

συνέντευξηΣυνέντευξη από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

κ. ΝΙΚΟΛΑΟ

Έχετε σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και θα μπορούσατε να έχετε λαμπρή καριέρα ως ακαδημαϊκός, ως γιατρός, ως επιστήμονας. Εσείς, τελικά, επιλέξατε το δρόμο της Εκκλησίας. Τι σας οδήγησε σε αυτόν; Με ποιον τρόπο εκφράστηκε η κλήση του Θεού σε σας; Πόσο δύσκολη ήταν η συγκεκριμένη επιλογή και κατά πόσον αμφιβάλατε για την ορθότητά της;Αναντίρρητα, αποτελεί μεγάλη ευλογία για μένα το ότι πέρασα από σπάνια εκπαιδευτικά ιδρύματα και μοναδικά ερευνητικά κέντρα. Τα χρόνια που έζησα εκεί τα ευχαριστήθηκε η ψυχή μου όσο δε φαντάζεστε. Είναι, όμως, ασύγκριτα μεγαλύτερης αξίας για μένα το ότι τελικά η καρδιά και η σκέψη μου βρέθηκαν στο βαρυτικό πεδίο του Θεού. Δε συγκρίνεται ο κόσμος του Θεού ούτε με το σύμπαν, ούτε

με τον άνθρωπο, ούτε με τα εντυπωσιακότερα τεχνολογικά επιτεύγματα. Η επιστήμη και η έρευνα ήταν για μένα απόλαυση. Η αφιερωμένη ζωή της Εκκλησίας είναι μαγεία και έκσταση. Πώς, λοιπόν, να αμφιβάλλω για την ορθότητα της απόφασής μου; Ούτε ένα δευτερόλεπτο δε μου συνέβη κάτι τέτοιο. Η σύγκριση του ενός με το άλλο είναι καταλυτική υπέρ της Εκκλησίας. Αν ο Θεός υπάρχει –και φυσικά υπάρχει–, τότε τι είναι ανώτερο η κοινωνία με το πρόσωπό Του ή η μελέτη των έργων Του;

Η επιστήμη και η θρησκεία βρίσκονται σε αντίθεση αρκετούς αιώνες τώρα. Με δεδομένο το ότι είστε επιστήμονας και ιερωμένος, ποια είναι η άποψή σας στο θέμα; Πιστεύετε ότι η επιστήμη μπορεί να συμπληρώνει τη θρησκεία ή εξ ορισμού την αντιμάχεται;

076-80_39 SINEDEUKSI MITROPOLITI NIKOLAOU.indd 76 6/8/12 2:54 PM

77

συνέντευξηΗ επιστήμη μπορεί να βρίσκεται σε αντίθεση με διάφορες θρησκευτικές αντιλή-ψεις. Αυτό οφείλεται είτε σε λάθη ή υπερβολές της πρώτης είτε σε πλάνες της δεύτερης. Αν, όμως, η επιστήμη βασίζεται στην ανακάλυψη της αλήθειας του κτιστού κόσμου και η αληθινή και υγιής θρησκεία στην αποκάλυψη της αλήθειας του Θεού, τότε πού βρίσκεται το πρόβλημα; Τα προβλήματα προκύπτουν όταν η επιστήμη κυριαρχείται από αλαζονεία και η θρησκευτική αντίληψη από στενό-τητα. Όσο για το τελευταίο ερώτημα, η επιστήμη δε συμπληρώνει τη θρησκεία, δηλαδή την αλήθεια του Θεού, ο Θεός δε χρειάζεται συμπληρώματα. Απλά η πίστη στο Θεό ολοκληρώνει την επιστημονική γνώση. Είναι τόσο αληθινό αυτό που σας λέω! Η επιστήμη μοιάζει με ένα αεροπλάνο που ταξιδεύει στην ατμό-σφαιρα, χαμηλά, ενώ η πίστη είναι ταξίδι με πύραυλο στο άπειρο. Δε συγκρίνεται το δεύτερο με το πρώτο.

Οι σπουδές και οι επιστημονικές σας γνώσεις σάς έφεραν πιο κοντά στο Θεό και ενίσχυσαν την πίστη σας σε αυτόν;Σίγουρα δε με εμπόδισαν. Εμένα πραγματικά με ωφέλησε η ερευνητική εμπειρία μου. Καταλαβαίνω τις εξισώσεις σαν περιγραφή –αν μπορώ να το πω– των κινή-σεων των χειρών του Θεού. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ότι μου κάνετε τέτοιες ερωτήσεις. Υποθέτω ότι προέρχονται από κακή γνώση των επιστημο-νικών ορίων και επικίνδυνη παρεξήγηση της έννοιας του Θεού και φυσικά της Εκκλησίας. Εγώ στην επιστήμη βρήκα τα όριά μου, ενώ στην Εκκλησία ζω την ελευθερία μου.

Τι θα θέλατε να αλλάξετε στη λειτουργία, το έργο ή τη στάση της Εκκλησίας απέναντι σε σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, όπως η έκτρωση, η ευθανασία, η μητρότητα εκτός γάμου;Δε θα ήθελα να αλλάξω τίποτα. Η Εκκλησία υπάρχει για να με αλλάξει, όχι για να την αλλάξω. Εμείς έχουμε το πρόβλημα, όχι αυτή. Εκκλησία που πρέπει να την αλλάξουμε δεν αξίζει καθόλου να την πιστέψουμε. Αυτό βέβαια που μια υγιής Εκκλησία κάνει στα θέματα που αναφέρετε είναι να δείξει την κατανόησή της, το σεβασμό της στη ζωή αλλά και στο κάθε πρόσωπο, να ξεχύσει το έλεός της. Λέγει ένα ψαλμός: «έλεος και αλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη και ειρήνη κατεφίλησαν». Τί ωραίο που είναι! Η αλήθεια πρέπει να λέγεται με έλεος. Χωρίς αυτό δεν είναι αυθεντική, αλλά πάσχει. Αυτό λείπει από την εποχή μας.

Ποια είναι η άποψή σας για το αφορολόγητο της Εκκλησίας; Θα έπρεπε να φορολογείται, συνεισφέροντας έτσι και στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;Η Εκκλησία ήδη φορολογείται και πολύ μάλιστα. Αν δεν κάνω λάθος το 2011 πλή-ρωσε σε φόρους περισσότερα από 15.000.000€. Επίσης, πλήρωσε και το λεγόμενο «κούρεμα» των όσων ομολόγων διέθετε. Και αυτό είναι μερικά εκατομμύρια. Αυτά τα χρήματα, όμως, πού πήγανε; Πήγανε στα δάνεια, στην τρόικα. Αυτό τι σημαίνει; Ότι αντί να πάνε στο λαό πήγανε στα άδηλα κερδοσκοπικά κέντρα του εξωτερικού.. Η Εκκλησία δεν αρνήθηκε τη συμπαράστασή της με κανένα τρόπο. Πρέπει, όμως, να το καταλάβετε. Φορολόγηση της Εκκλησίας σημαίνει περαιτέρω φορολόγηση του ελληνικού λαού. Η εμπάθεια μας κάνει να ροκανίζουμε και το τελευταίο μας


78

συνέντευξηστήριγμα. Η φορολόγηση της Εκκλησίας είναι έγκλημα, όχι εις βάρος αυτής, αλλά εις βάρος του δυστυχισμένου λαού μας.

Και κάτι ακόμη. Η Εκκλησία έδωσε το 96% της περιουσίας της. Το μεγαλύτερο κομμάτι ενώ δόθηκε για άκληρους το πήραν οι τσιφλικάδες. Ένα, επίσης, τεράστιο ποσοστό το πήρε το κράτος χωρίς μέχρι σήμερα να το έχει αποζημιώσει, αλλά δυστυχώς και χωρίς να το έχει αξιοποιήσει. Αν το κρατούσε η Εκκλησία και σήμερα το έδινε στο κράτος, θα μπορούσαμε ασφαλώς να αποπληρώσουμε τα χρέη μας. Τώρα είναι αργά. Το ανεξήγητο αντιεκκλησιαστικό μίσος-μας απεργάζεται μαζί με την εθνική και την οικονομική καταστροφή μας!

Η Εκκλησία στην Ελλάδα έχει να επιδείξει σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο, που δεν προβάλλεται επαρκώς. Θεωρείτε ότι, αν αυτό γινόταν ευρύτερα γνωστό, θα βελτιωνόταν η εικόνα της ελληνικής Εκκλησίας στα μάτια των ανθρώπων;Η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα αποτελεί και την απάντησή μου και σε αυτό. Το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας είναι τεράστιο. Και το σημαντικό δεν είναι ότι έχει μια αποθήκη από αγαθά ή χρήματα και δίνει. Αυτό που έχει είναι μια θαυμά-σια διδασκαλία περί αγάπης, ένας μοναδικός μηχανισμός κοινωνικής αλληλεγγύης και ένα σύστημα εθελοντικής προσφοράς. Αυτό όποιος δεν το βλέπει έχει ο ίδιος πρόβλημα. Γιατί να το κάνει η Εκκλησία γνωστό; Για να της προσάψουμε και την κατηγορία της αυτοπροβολής; Δυστυχώς εκεί φτάσαμε.

Ποια είναι η άποψή σας για τον αθεϊσμό και τι λέτε για το Θεό σε κάποιον αθεϊστή;Αν δε θέλει να πιστέψει, δεν μπορώ να του το επιβάλω. Αν πάλι θέλει και δε γνωρί-ζει το δρόμο, του λέω: «έρχου και ίδε». Ο Θεός είναι τόσο αληθινός που σκοντά-φτουμε επάνω του. Καιρός να ανοίξουμε τα μάτια και την καρδιά μας. Η Εκκλησία είναι τόσο υπέροχος δρόμος για να γνωρίσουμε το Θεό που είναι ανεπίτρεπτα άδικο για τον εαυτό μας να την αγνοούμε ή να επιμένουμε σε παρεξηγημένη εικόνα γι’ αυτήν. Πρέπει να αποβάλουμε τις προκαταλήψεις μας και να τη γνωρίσουμε όλοι μας. Κυρίως οι Ορθόδοξοι.

Πιστεύετε ότι η μετάφραση της Αγίας Γραφής στη νέα ελληνική γλώσσα θα βοηθούσε τους πιστούς να καταλάβουν και να αφομοιώσουν καλύτερα το μήνυμά της;Φυσικά θα βοηθούσε. Αλλά δεν κατανοώ το ερώτημα. Η Αγία Γραφή είναι μεταφρα-σμένη σε χιλιάδες γλώσσες και στη νέα ελληνική, κυκλοφορεί δε και ερμηνευμένη, για να μπορεί κανείς να διεισδύσει στα νοήματά της. Αν το κάνει κανείς αυτό, τότε θα καταλάβει ότι το ερώτημα της εισαγωγής της νέας ελληνικής στη θεία λατρεία δεν είναι τόσο καίριο όσο εμφανίζεται. Η Εκκλησία το μήνυμα της πίστεως δεν το μεταφέρει με την ανάγνωση και κατανόηση κειμένων όσο με τη θεία λατρεία της. Και αυτή έχει ως γλώσσα την αγάπη και τη λαχτάρα του Θεού.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται απαξίωση και άρνηση πολλών νέων ανθρώπων προς την Εκκλησία, ενώ τα λεγόμενα «χρηστά ήθη» αλλοιώνονται. Θεωρείτε πως η επιστροφή των νέων «στο ναό» θα βελτιώσει το χαρακτήρα τους, την προσωπικότητά τους; Τι μπορεί να κάνει η Εκκλησία, προκειμένου


79

συνέντευξηνα κερδίσει το χαμένο έδαφος και να αποκαταστήσει την εικόνα της;Όσα αναφέρετε είναι αποτέλεσμα αφενός μεν μιας συστηματικής αντιεκκλησιαστικής πολεμικής, αφετέρου δε μιας απομάκρυνσής μας από την αυθεντικότητα της ζωής της πίστεως. Οι νέοι σήμερα φαντάζονται ότι η Εκκλησία στην καλύτερη περίπτωση είναι μία φυλακή και στη χειρότερη ένας χώρος σκοταδισμού, υποκρισίας, ψεύδους, ίσως και διαστροφής. Πώς να πλησιάσουν; Ο μόνος τρόπος είναι η ζωή των πιστών να διαψεύδει τις συκοφαντίες. Δίπλα σε έναν άγιο διαλύεται κάθε αμφιβολία. Από την άλλη, πάντοτε θα υπάρχουν οι άνθρωποι που και θαύμα να τους κάνεις θα δια-τηρούν τις επιφυλάξεις ή και την άρνησή τους. Και το Χριστό «πλάνο» τον είπανε.

Συχνά εκδηλώνεται από πολλούς μαθητές στάση απόρριψης για το μάθημα των θρησκευτικών. Τάσσεστε υπέρ ή κατά της κατάργησης ή της προαιρετικής παρακολούθησής του και γιατί;Η πίστη δεν είναι μάθημα. Είναι έμπνευση. Αν τα θρησκευτικά διδάσκονται χωρίς έμπνευση, μάλλον βλάπτουν. Θα μπορούσε και θα έπρεπε, όμως, να έχουν πολλή ελευθερία, σεβασμό και κατηχητικό μεγαλείο. Γιατί να καταργηθούν; Είναι κρίμα σε εποχή ενδημούσης υπογλυκαιμίας να στερηθούμε και τις τελευταίες καραμέλες. Καιρός να τα βελτιώσουμε, όχι να τα στερηθούμε.

Θεωρείτε ότι πρέπει να ανεγερθεί τζαμί στην Αττική ή μια τέτοια ενέργεια θα διατάρασσε περισσότερο την κοινωνική τάξη και θα οδηγούσε σε εκδηλώσεις ρατσιστικού περιεχομένου;Εάν ζούσαμε την παράδοση και την πίστη μας, τότε ούτε ένα τζαμί θα μας ενοχλούσε ούτε το ρατσιστικό μίσος θα ευδοκιμούσε στις κοινωνίες μας. Ήδη φιλοξενούνται στη χώρα μας άνθρωποι με διαφορετικό θρησκευτικό υπόβαθρο. Αυτούς δεν πρέπει να τους σεβαστούμε; Αυτό που δε θα έπρεπε να δεχθούμε είναι ο προσηλυτισμός τους ή η οργανωμένη βία τους ή η αλλοίωση της ταυτότητάς μας. Ελευθερία πρέπει να έχουν αλλά όχι ισότιμα προνόμια. Δεν τους φιλοξενούμε για να ασεβήσουμε στον πολιτισμό και την παράδοσή μας. Ο σεβασμός μας στην ταυτότητά μας είναι αδιαπραγμάτευτο χρέος μας.

Ποια είναι η άποψή σας για το «διάλογο αγάπης» μεταξύ Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και Δυτικής Καθολικής ή Ρωμαιοκαθολικής; Έχουν γίνει βήματα προόδου;Προσωπικά θεωρώ ότι όλο αυτό δε γίνεται, όπως θα έπρεπε. Έχει αρκετά κοσμική βάση. Σκοπός αυτής της κίνησης δεν είναι να ομολογηθεί και να κοινοποιηθεί η αλή-θεια του Θεού, αλλά να τα βρούμε μεταξύ μας οι άνθρωποι. Δείγμα ότι, ενώ μιλούμε περί του Χριστού, αρκετά ακόμη απέχουμε από τη ζωή Του. Δυστυχώς η αγάπη δε συζητιέται ούτε και η αλήθεια. Η πρώτη εκφράζεται και η δεύτερη ομολογείται. Έτσι, όπως εξελίσσεται ο διάλογος, εμένα δε με πείθει και πολύ.

Τι σας κάνει περήφανο για τη χώρα μας και το λαό μας σήμερα;Είμαι πολύ υπερήφανος που γεννήθηκα Έλληνας. Δοξάζω το Θεό γι’ αυτό κάθε στιγ-μή. Η ιστορία μας εναρμονίζει το ωραίο με το αληθινό, το λεπτό με το βαθύ, τη σοφία με τη σεμνότητα. Το ίδιο και οι συνήθειες και οι τρόποι μας. Ο τόπος όπου ζούμε έχει κλιματική ισορροπία μοναδική. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είμαστε η καλύτερη χώρα του κόσμου. Έχουμε σπάνιες φυσικές ομορφιές, νησιά, θάλασσα, βουνά, θαυ-


80

συνέντευξημάσιες τροφές, φρούτα, οικοσύστημα, ζηλευτή ιστορία, υπέροχη παράδοση, εξαιρετι-κό κόσμο. Τι φταίει και είμαστε σε αυτό το σημερινό χάλι δεν μπορώ να καταλάβω. Τα ψηλά βουνά έχουν και βαθιές χαράδρες. Έτσι είναι και ο λαός μας. Σπάνιες αρετές και μεγάλα ελαττώματα. Καιρός να ανανήψουμε. Καιρός να λειτουργήσουμε με βάση τα πρώτα. Πρέπει να ξεκινήσουμε, ζωντανεύοντας την εθνική μας υπερηφάνεια. Και παντρεύοντάς την με την ελευθερία και την εξυπνάδα μας.

Με ποιους τρόπους προσπαθεί η Εκκλησία να βοηθήσει τους νέους μας σήμερα;Η Εκκλησία αυτό που οφείλει να κάνει είναι να μας δείξει το δρόμο της επιστροφής στις αξίες και, κυρίως, στην πίστη μας. Πρέπει να μας τη ζωντανέψει. Τα νέα παιδιά δεν τη γνωρίζουν. Η αλλαγή στον τόπο μας δε θα γίνει από τους μεγάλους. Αυτοί έδωσαν τις εξετάσεις τους και απέτυχαν. Η αλλαγή απαιτεί νεανικό κίνημα και νεανι-κή επανάσταση. Αν αυτός ο ξεσηκωμός δεν έχει πνευματική βάση, θα οδηγήσει σε καταστροφή. Αντίθετα, αν στηρίζεται σε ιδανικά και πνευματικό όραμα, τότε η κρίση που περνάμε θα αποδειχθεί το μεγαλύτερο θαύμα. Η δουλειά δε θα γίνει με τους γέροντες και τους ηλικιωμένους. Αυτοί υπάρχουν, για να τους σεβόμαστε. Η αλλαγή θα προκύψει από τους νέους. Αυτοί υπάρχουν, για να στρατεύονται. Αποστολή της Εκκλησίας είναι να τους εμπνεύσει, να τους ενεργοποιήσει τον ηρωισμό και την πίστη.

Ποια προτερήματα πιστεύετε ότι έχει η σημερινή νεολαία και θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της χώρας μας;Θα ξεκινήσω από τα μειονεκτήματά της. Το κύριο είναι ότι είναι γερασμένη, κουρα-σμένη και αποπροσανατολισμένη. Δίχως όραμα, δίχως αντοχές, δίχως πίστη. Δεν πειράζει, όμως. Αν υπάρχει διάθεση υγιούς ανατροπής, τα πάντα μπορεί να γίνουν. Θα στηριχθούμε στην καθαρότητα της νεανικής ψυχής, στον ασυμβίβαστο χαρακτήρα της. Η ανελέητη απόρριψη του κόσμου που τους προσφέραμε, κατάλληλα προσανα-τολισμένη θα φέρει την ελπίδα της αλλαγής. Οι όντως ανεξέλεγκτες αντιδράσεις των νέων δεν αποδεικνύουν μόνον τη δική τους έλλειψη σεβασμού αλλά και τη δική μας εγκληματική αποτυχία. Δηλαδή, πώς αλλιώς να αντιδράσουν; Αυτό, βέβαια, δε σημαί-νει και ότι συμφωνώ με τις ακρότητες. Αντίθετα, κάθετα διαφωνώ. Γι’ αυτό σας είπα ότι η Εκκλησία έχει θέση σε αυτόν τον αγώνα. Να το καταλαβαίναμε, τι δύναμη έχουμε ως Εκκλησία να ηγηθούμε μιας νεανικής επανάστασης! Θα βρεθούν και ηγέτες και εμπνευστές, που μπορεί να έχουν ηλικία, αλλά διαθέτουν νεανική ψυχή και δύναμη. Όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε.

Ποια συμβουλή θα δίνατε στους σημερινούς νέους της Ελλάδας;Να μη συμβιβαστούν, αλλά και να προχωρήσουν στο μέλλον, εμπνεόμενοι από το παρελθόν μας. Να στηριχθούν στην ιστορία, στην εθνική ταυτότητα και στην Ορθόδοξη πίστη μας. Αν το καταλάβουν, θα γυρίσουν τα κάτω πάνω. Θα φτιάξουν το μέλλον τους. Και είναι πολύ καλύτερο να διεκδικείς τη ζωή σου παρά να την κληρο-νομείς. Έχετε αυτήν την ευκαιρία να κτίσετε από την αρχή το μέλλον σας. Εγώ, μόνο που σας τα είπα, ενθουσιάστηκα. Όλοι μαζί! Εμείς στο πλευρό σας. Θα το διορθώσω. Ξεκινήστε και εμείς ακολουθούμε!

Η συνέντευξη δόθηκε μέσω email στις 23 Μαρτίου 2012.


Η ΔιαιώνισηΤων Ιδανικών

Αυτό που µόνον η Ελλάδα καλλιεργεί δεν είναι οι ελιές, είναι η ανεξάντλητη πίστη!

Οι Έλληνες ήταν, είναι και θα είναι πάντα ιδεαλιστές. Οι Έλληνες γέννησαν τη φιλοξενία, έχτισαν από τα αρχαιότερα κιόλας χρόνια ισχυρά ιδανικά που εδραίωσαν την κλίµακα ηθικών αξιών η οποία διέπει τον κόσµο µέχρι και σήµερα. Πρόκειται για ένα λαό που υποστηρίζει µε πάθος τον ανθρωπισµό, τη φιλαλληλία και την ανθρωπιά και καταδικάζει τη φιλαυτία, τον ατοµικισµό και τον υλικό ευδαιµονισµό. Οι Έλληνες αγαπούν τους συνανθρώπους τους και θυσιάζονται γι’ αυτούς. Στην Ελλάδα γεννήθηκε η αξία της συλλογικότητας, της συνεργασίας, της οµαδικότητας. Στην Ελλάδα γεννήθηκε η δηµοκρατία. Στην Ελλάδα γεννήθηκε η φιλοσοφία, η ρητορική, το θέατρο. Το ελληνικό πνεύµα είναι αυτό που σηµατοδότησε την πρόοδο των υπολοίπων κρατών. Στο έτος 2012, οι αξίες αυτές ζουν ακόµα. Δεν έχουν ξεθωριάσει στο πέρασµα του χρόνου και έχουν όλες το αρχαίο ελληνικό πνεύµα µέσα τους να τις φωτίζει. Είµαστε όλοι, εποµένως, περήφανοι για µια χώρα – αξία, που δεν είναι άλλη παρά η Ελλάδα.

Ίλια Γκούµα Γ1

Δαν

άη Κ

ουρτ

εσάκ

η Α3

81

σκέψεις

081_26 DIEONISI TON IDANIKON.indd 81 6/8/12 2:55 PM

82

αθλητισμόςΔέκα κορυφαίοι εν ενεργεία Έλληνες Αθλητές

Ακούµε συνεχώς για τα κακώς κείµενα του αθλητισµού. Ντόπινγκ, στηµένα παιχνίδια και χαµηλής ποιότητας πρωταθλήµατα µε συχνά κρούσµατα βίας. Δεν είναι, όµως, µόνον αυτά ο ελληνικός αθλητισµός. Στην άλλη πλευρά του νοµίσµατος, οι έλληνες αθλητές έχουν να αντιτάξουν ισχυρά δείγµατα καρδιάς, θέλησης και αποφασιστικότητας. Θα κάνουµε, λοιπόν, µία αναδροµή στους δέκα καλύτερους εν ενεργεία έλληνες αθλητές και οµάδες. Βασικά κριτήρια η ευγενής άµιλλα, η διεθνής ακτινοβολία και οι επιτυχίες.

Παναγιώτης Μαγδάνης, κωπηλασίαΟ ελπιδοφόρος αθλητής από την ταπεινή για τα δεδομένα του αθλητισμού Λήμνο κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα κάτω των 23 ετών στο διπλό σκιφ το 2010, ενώ άξια αναφοράς είναι και η δεύτερη θέση το 2011 στο ίδιο πρωτάθλημα, όπως και το ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών το 2011, αλλά και η πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.

Λυκούργος Τσάκωνας, 200 μέτραΟ μόλις 21 ετών αθλητής τερμάτισε πρώτος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου 200 μέτρων κάτω των 22 ετών. Σε έναν άκρως ανταγωνιστικό χώρο, με πολλούς αθλητές

082-84_24 athlitismos.indd 82 6/8/12 3:00 PM

83

αθλητισμόςυψηλού επιπέδου, ο αθλητής σημείωσε πανελλήνιο ρεκόρ στη συγκεκριμένη κατηγορία, τερματίζοντας θριαμβευτικά στην πρώτη θέση, δημιουργώντας παράλληλα υψηλές προσδοκίες για το μέλλον.

Αδελφές Στεφανίδη, άλμα επί κοντώΗ Κατερίνα, η μεγαλύτερη αδελφή, εντυπωσιάζει συνεχώς. Αρχή αποτέλεσε η δεύτερη θέση στο πανευρωπαϊκό νεανίδων, ενώ λαμπρή στιγμή ήταν η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, και η τρίτη θέση στην πανεπιστημιάδα στην πόλη Σενζέν της Κίνας. Δεν ξεχωρίζει, όμως, μόνο για τις αθλητικές της επιδόσεις, αλλά και για τις ακαδημαϊκές, καθώς αυτήν τη στιγμή σπουδάζει με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Stanford. Η μικρότερη Γεωργία είναι μόλις 17 ετών και βαδίζει στα χνάρια της αδελφής της, καθώς κατέκτησε την τέταρτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κορασίδων.

Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου ανδρώνΗ ομάδα που μας έκανε περήφανους με την κατάκτηση του Euro το 2004, συνεχίζει να εντυπωσιάζει με την πρόκριση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πολωνίας και της Ουκρανίας, με το εντυπωσιακό σερί των 17 συνεχόμενων αγώνων χωρίς να γνωρίσει την ήττα, αποτελούμενη από ένα νεανικό και ανταγωνιστικό σύνολο που εξέπληξε με την πορεία του.

Κυριάκος Παπαδόπουλος, ποδόσφαιροΟ μόλις 19 χρονών αμυντικός διαπρέπει με τη φανέλα της Σάλκε, μαγνητίζοντας τα βλέμματα των ανιχνευτών ταλέντων όλης της Ευρώπης. Το 2011 βοήθησε σημαντικά τη γερμανική ομάδα να φτάσει μέχρι την τέταρτη θέση στην Ευρώπη, σε ένα πρωτάθλημα όπου σχετικά μικροί σύλλογοι δε γνωρίζουν εύκολα επιτυχίες. Διεθνής από τις εθνικές ομάδες νέων, μέχρι και την ομάδα των ανδρών, ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής έχει λαμπρή καριέρα μπροστά του.

Περικλής Ιακωβάκης, 400 μέτρα μετ’ εμποδίωνΤι να πει κανείς για έναν εκ των κορυφαίων «τετρακοσάρηδων» της τελευταίας δεκαετίας. Χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο εφήβων το 1998, χρυσό στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου το 2006, με κορυφαία στιγμή όμως την πρώτη θέση στο παγκόσμιο ανδρών στο Παρίσι, το 2003, αλλά και την ανάδειξή του σε κορυφαίο έλληνα αθλητή για το 2010.

Δημήτρης Διαμαντίδης, μπάσκετΟ καλύτερος έλληνας μπασκετμπολίστας που έχει να επιδείξει η χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία. Έχει σαρώσει κάθε ομαδική και ατομική διάκριση που μπορεί να δοθεί στο μπάσκετ. Πιο συγκεκριμένα, κατέκτησε το ευρωπαϊκό


84

αθλητισμόςπρωτάθλημα με την εθνική ομάδα το 2005 και το αργυρό στο παγκόσμιο την επόμενη χρονιά. Με τον Παναθηναϊκό έχει κατακτήσει τρεις φορές το κύπελλο της Ευρωλίγκα, ενώ έχει 7 εγχώρια πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Ατομικά έχει αναδειχθεί 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκα, μια φορά πολυτιμότερος παίχτης της κανονικής περιόδου και δύο πολυτιμότερος του Final Four, ενώ το 2007 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος του ελληνικού αθλητισμού.

Εθνική ομάδα πόλο γυναικώνΈνα άθλημα που δεν έχει ευρεία αναγνώριση στην Ελλάδα, προσέφερε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές στην αθλητική ιστορία της χώρας μας. Η πρώτη θέση στο ευρωπαϊκό του 2005 και η τέταρτη στο παγκόσμιο του 2009 ήταν απλώς ο πρόλογος για την ανεπανάληπτη στα χρονικά του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού στιγμή, δηλαδή την κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος στην Κίνα το 2011.

Ηλίας Ηλιάδης, τζούντοΟ άνθρωπος που έβαλε τη λέξη τζούντο στο λεξιλόγιό μας δε θα μπορούσε να λείπει από αυτήν τη λίστα. Χρυσός ολυμπιονίκης στην Αθήνα το 2004, χρυσά μετάλλια στα παγκόσμια του Τόκιου το 2010 και του Παρισιού το 2011 και ασημένιο στο παγκόσμιο του Ρίο το 2007. Παράλληλα, έχει κατακτήσει και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το 2004 και το 2010, και λογικά θεωρείται ένας από τους καλύτερους «τζουντόκα» όλων των εποχών.

Εθνική ομάδα Μπάσκετ ΑνδρώνΗ «επίσημη αγαπημένη» συνεχίζει να ανεβάζει όλο και πιο ψηλά το δείκτη των προσδοκιών. Από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2005, μέχρι και τη δεύτερη θέση στο παγκόσμιο και τον ηχηρό αποκλεισμό της πανίσχυρης ομάδας των Η.Π.Α., το ασημένιο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και την τρίτη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2009, μόνο μεγάλα πράγματα μπορούμε να περιμένουμε από την ομάδα αυτήν στους Ολυμπιακούς του 2012. Η μετενσάρκωση της θρυλικής παρέας του Γκάλη και του Γιαννάκη συνεχίζει να γεμίζει με υπερηφάνεια τις καρδιές των Ελλήνων.

Σε μία περίοδο απαξίωσης της παγκόσμιας κοινότητας προς τη χώρα μας, η Ελλάδα έρχεται να αντιτάξει σπουδαίους ανθρώπους που μας γεμίζουν με υπερηφάνεια και μας δίνουν χαρά μέσω των επιτυχιών τους. Τους αξίζει, λοιπόν, ένα μεγάλο μπράβο, επειδή παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουν στη χώρα, καταφέρνουν να διαπρέπουν σε παγκόσμιο επίπεδο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ο αθλητισμός δεν είναι μόνο πανάκριβες εγκαταστάσεις και φανταχτεροί χορηγοί, αλλά πάνω απ’ όλα προσπάθεια, καρδιά και ψυχή. Αυτοί οι αθλητές, που δεν αμείβονται όπως οι υπόλοιποι αθλητές ανά τον κόσμο, τιμούν του πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι, προτρέποντάς μας να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε...



περί γενναιότηταςπερί γενναιότηταςπερί γενναιότητας

85

Οι ΑγώνεςΑν κανείς το καλοσκεφτεί, στην Ελλάδα χρίζουµε επετείους όχι τις πρώτες µέρες της νίκης ή τις πρώτες ηµέρες ανεξαρτησίας µετά από κάποια ξένη κατοχή, αλλά τις µέρες που ξεκινάµε µια επανάσταση, µια αντίσταση, έναν αγώνα. Κι αυτό, γιατί στη συνείδησή µας, χωρίς ποτέ να υποτιµάµε το στόχο µας, η απόφαση να ανατρέψουµε µια κατάσταση και να διεκδικήσουµε ό,τι µας αξίζει έχει ασύγκριτη αίγλη. Είναι το απαραίτητο βήµα προς τη νίκη και συνώνυµο της ανάκαµψης. Πώς, λοιπόν, ξεκινάει ένας αγώνας; Οι Έλληνες έχουν δώσει πολλούς αγώνες και µπορεί οι συνθήκες και οι διεκδικήσεις να διαφέρουν κάθε φορά, υπάρχουν όµως κάποια χαρα-κτηριστικά που παραµένουν κοινά. Και πρώτα, οι ξεχωριστές προσωπικότητες! Υπάρχουν πάντα κάποιοι που είναι περισσό-τερο θαρραλέοι. Ίσως, λιγότερο ρεαλιστές. Κι αυτό τους επιτρέπει να ξεφεύγουν από τα στενά όρια της λογικής και να δρουν µε σκοπό το όραµά τους να γίνει πραγµατικότητα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αρκεί να είναι ιδεαλιστές. Πρέπει να είναι και ηγέτες, γιατί όσο πάθος κι αν έχει ένας λαός, χρειάζεται κάποιον που θα τον οργανώσει και θα σχεδιάσει τις επόµενες κινήσεις του. Μετά, το πείσµα! Οι αγώνες δεν ήταν ποτέ εύκολοι ή χωρίς εµπόδια. Τα ιδανικά, όµως, που πυροδοτούν τους πετυχηµένους αγώνες είναι τόσο ισχυρά, που κάνουν τους πάντες να αδιαφορούν για τις δυσκολίες. Στις περισσότερες συγκρούσεις που έχουν καταγραφεί, η Ελλάδα αποτελούσε την αδύναµη πλευρά. Απτόητοι, όµως, από τη φαινοµενική τους υστέρηση οι Έλληνες, σε όλους τους αγώνες, δεν έπαψαν ποτέ να πιστεύουν στις δυνάµεις τους και να προχωρούν, ανατρέποντας δεδοµένα και προγνωστικά.Ύστερα, η έµπνευση! Μπορεί να είναι ένα άτοµο, ένα περιστατικό, µια ολόκληρη ιστορία. Λειτουργεί ως αφορµή για να αρχίσει ένας αγώνας ή ως ενίσχυση κάποιου που έχει ήδη ξεκινήσει. Σε µια ιδιαίτερα κρίσιµη στιγµή της ιστορίας, οι Έλληνες εµπνεύστηκαν από τη Γαλλική Επανάσταση και το Διαφωτισµό για να διαµορφώσουν τις δικές τους ενέργειες. Η ύπαρξη έµπνευσης βοηθά τους ανθρώπους να αντιληφθούν πληρέστερα την κατάσταση που τους περιβάλλει και φανερώνει σε αυτούς διεξόδους, που ίσως οι ίδιοι να µην είχαν σκεφτεί ποτέ.Κι όταν ο αγώνας γίνεται προτεραιότητα... Όχι λίγων, των πολλών! Όσες φορές οι Έλληνες επιδίωξαν την έξοδό τους από µια καταπιεστική κατάσταση, η κατάσταση αυτή είχε επιδει-νωθεί τόσο που πια αισθάνονταν τον αγώνα ως ανάγκη κι οι κοινωνικές επιδιώξεις ήταν γι’ αυτούς πιο επείγουσες από τις ατοµικές. Όταν ο αγώνας αποκτά πρωτεύοντα ρόλο, τότε όχι µόνο αφιερώνονται όλοι σ’ αυτόν, αλλά και ενώνονται µεταξύ τους, αφού πλέον ο στόχος τους είναι κοινός.Η Ελλάδα έχει βιώσει πολύ δύσκολες περιόδους, πάντα όµως τις αντιµετώπιζε, εντυπωσιά-ζοντας µε τη γενναιότητά της. Ή, ίσως και να είναι αυτές οι εµπειρίες που την έκαναν γενναία. Οι αγώνες των Ελλήνων είναι ένα από τα µεγαλύτερα και πιο γνωστά κεφάλαια της ιστορίας µας. Δεν µπορούν, όµως να «αποµονωθούν» στο παρελθόν, γιατί αναπόφευκτα, κάποια στιγµή, θα κοιτάξουµε γύρω µας και θα δούµε πως ό,τι έχουµε κερδίσει µε τους αγώνες µας µπορούµε να το κρατήσουµε µόνο αν συνεχίσουµε να αγωνιζόµαστε.

Ρηµ Χατίµπ Β4

085_38 OI AGONES.indd 85 6/8/12 3:01 PM

86

ελληνικές αρχαιότητες

Στην Ελλάδα µε τις αρχαιότητες

Παρθενώνας Ο Παρθενώνας, ναός χτισµένος προς τιµήν της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλης της Αθήνας, αποτελεί έναν από τους σηµαντικότερους ναούς της Ελλάδας. Χρονολογείται στα µέσα του 5ου αιώνα π.Χ. και υπήρξε αποτέλεσµα της συνεργασίας σηµαντικών αρχιτεκτόνων και γλυπτών του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία.

ΔελφοίΟι Δελφοί ήταν η αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σηµαντικότερο µαντείο του αρχαιοελληνικού κόσµου.

ΟλυµπίαΗ Ολυµπία ήταν πόλη της αρχαίας Ελλάδας στην Ηλεία, γνωστή ως τόπος διεξαγωγής των ολυµπιακών αγώνων στους κλασικούς χρόνους. Στην Ολυµπία βρέθηκε το άγαλµα του Ερµή του Πραξιτέλη (343 π.Χ.), που απεικονίζει τον Ερµή, τον αγγελιαφόρο των θεών µε το µικρό Διόνυσο να προσπαθεί να πάρει κάτι από το χέρι του.

086-89_44 Stin Ellada me tis arxaiotites.indd 86 6/8/12 3:09 PM

87

ελληνικές αρχαιότητεςΔωδώνηΗ αρχαία Δωδώνη υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης και γνωστό µαντείο της αρχαιότητας. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, χωρητικότητας 18.000 θεατών, το οποίο χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ.

ΕπίδαυροςΗ Επίδαυρος είναι ιστορική πόλη του νοµού Αργολίδας µε πιο γνωστό µνηµείο της το θέατρο της Επιδαύρου, γνωστό για τη θαυµάσια ακουστική του.

Κνωσός Η Κνωσός είναι µια από τις σηµαντικές πόλεις της αρχαιότητας, µε πιο γνωστό το µινωικό ανάκτορο που υπήρξε έδρα του σοφού βασιλιά Μίνωα.

ΜυκήνεςΟι Μυκήνες, αρχαία πόλη της Αργολίδας και βασίλειο του µυθικού Αγαµέµνονα, ήταν το σηµαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού.


88

ελληνικές αρχαιότητεςΒεργίναΗ Βεργίνα, πόλη της βορείου Ελλάδος, είναι γνωστή για το ταφικό µνηµείο το οποίο σύµφωνα µε τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο ήταν του βασιλιά Φιλίππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Αφροδίτη της ΜήλουΤο άγαλµα της Αφροδίτης της Μήλου είναι γνωστό µαρµάρινο άγαλµα της ελληνιστικής εποχής (1ος αιώνας π.Χ.) και αποτελεί ένα από τα σηµαντικότερα εκθέµατα του Λούβρου. Το άγαλµα έχει ύψος 2,02 µέτρα και παριστάνει τη θεά Αφροδίτη που πιθανόν κρατούσε στα χέρια της µήλο ή καθρέφτη.

Νίκη της ΣαµοθράκηςΗ Νίκη της Σαµοθράκης είναι µαρµάρινο γλυπτό της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των Μεγάλων Θεών ή Καβείρων στη Σαµοθράκη. Παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη και εκτίθεται στο µουσείο του Λούβρου από το 1884.

ΣούνιοΤο Σούνιο είναι το νοτιότερο ακρωτήριο του νοµού Αττικής και είναι γνωστό τόσο για τη σηµαντική γεωγραφική του θέση, όσο και για τα ερείπια του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα που βρίσκονται σ’ αυτό.


89

ελληνικές αρχαιότητεςΕλευσίναΚατά την αρχαιότητα η Ελευσίνα αποτελούσε µαζί µε την Αθήνα, την Ολυµπία, τους Δελφούς και τη Δήλο µία από τις πέντε ιερές πόλεις της αρχαίας Ελλάδος και είναι γνωστή για τα Ελευσίνια µυστήρια, µια τελετή προς τιµήν της θεάς Δήµητρας και της κόρης της Περσεφόνης.

ΘεσσαλίαΕιδώλιο καθιστής γυναικείας µορφής από τα Φάρσαλα (Ν. Λάρισας Θεσσαλίας) της Μέσης Νεολιθικής περιόδου (5800-5300 π.Χ.).

ΘράκηΟ αρχαιολογικός χώρος του Δορίσκου βρίσκεται δυτικά των Φερών και σε µικρή απόσταση από τις εκβολές του ποταµού. Η ανασκαφή στη θέση «Σαράγια» έφερε στο φως τα θεµέλια της ακρόπολης, συληµένους τάφους και µια πλούσια συλλογή από αγγεία, ειδώλια, νοµίσµατα διαφόρων πόλεων, που µαρτυρούν τη σταδιακή εξέλιξη ενός προϊστορικού οικισµού σε πόλη µε ζωηρές εµπορικές συναλλαγές κατά την κλασική και ελληνιστική εποχή.

ΚέρκυραΟ Ναός Αρτέµιδος Γοργούς είναι από τους πιο πρώιµους ολόλιθους δωρικούς ναούς µε δεκαεπτά υποστυλώµατα κατά µήκος σε κάθε µακριά πλευρά και έξι σε κάθε στενή. Ο Ναός µε τον καλοδιατηρηµένο, τεράστιο βωµό, κτίστηκε το 590-580 π.Χ. από πορώδεις ασβεστόλιθους. Η εντυπωσιακή παράσταση του ανάγλυφου αετώµατος της δυτικής όψης βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ανακαλύφθηκε το 1822 µ.Χ. από τον Άγγλο αξιωµατικό Ουΐτµορ.

Έµιλυ Φάλεκ και Σοφία Φίκα Β4


90

διακοπές

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝΕλλάδα, μια τόσο μικρή χώρα, με τόσα πολλά να προσφέρει: Ιστορία, πολιτισμός, διασκέδαση, παραλίες, εδέσματα για κάθε ουρανίσκο και τόσα άλλα, που θα χρεια-στούμε τόμους και τόμους για να τα καταγράψουμε.

Στο αλφαβητάρι αυτό θα σας παρουσιάσουμε μερικά μέρη, τα οποία αναμφίβολα αξίζει να επισκεφτείτε:

Aμοργός: Η Αμοργός βρίσκεται στο νοτιοανατο-λικό άκρο των Κυκλάδων. Ξεχωρίζει για τον αρχαι-ολογικό της πλούτο, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τέχνη, καθώς και τα τοπικά της έθιμα. Πέρα όμως αυτών, το νησί του «Απέραντου Γαλάζιου» διαθέτει αμέτρητα δαντελωτά ακρογιάλια, κρυστάλλινα νερά και παραλίες βοτσαλωτές, αμμουδερές, απόμακρες και βραχώδεις, για όλα τα γούστα.

Βεργίνα: Η Βεργίνα βρίσκεται στο Ν. Ημαθίας, στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Στην περιοχή αυτήν υπήρξε η παλιά πρωτεύουσα του Μακεδονικού Κράτους, οι Αιγές. Ο τάφος του Φιλίππου Β΄, πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου, με τα μοναδικής αξίας ευρήματα (χρυσή λάρνακα, στεφά-νια, υδρία, ασπίδα κ.λ.π.), αποτελεί αρχαιολογικό χώρο παγκόσμιας ακτινοβολίας.

Γιάννενα: Τα Γιάννενα, η πρωτεύουσα του ομώνυ-μου νομού και η μεγαλύτερη πόλη της Ηπείρου, με την αδιαμφισβήτητη ιστορία τους, θα σας μαγέψουν με τα καταπράσινα τοπία τους και θα σας ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο. Επισκεφτείτε τη λίμνη Παμβώτιδα, όπου – όπως λένε – βρήκε τραγικό θάνατο η κυρά Φροσύνη, και με το καραβάκι βρεθείτε στο μικρό νησάκι, όπου βρισκόταν το εξοχικό του Αλή Πασά.

Δελφοί: Κατά τους αρχαίους χρόνους οι Δελφοί ήταν το κέντρο του κόσμου, ο «ομφαλός της γης». Στην περιοχή υπάρχουν θησαυροί των αρχαίων ελληνικών πόλεων, το θέατρο και το μαντείο του Απόλλωνα που ξεπερνούσε σε αίγλη και λαμπρότητα κάθε άλλο μνημείο. Οι Δελφοί προτάθηκαν και εντάχθηκαν στον κατάλογο των μνημείων που διαχειρίζεται το διεθνές πρόγραμμα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Έδεσσα: Το όνομα της μακεδονικής αυτής πόλης έχει φρυγική καταβολή και σημαί-νει πύργος μέσα στο νερό ή πόλη πάνω στο νερό. Η Έδεσσα είναι διάσημη για τους καταρράκτες που σχηματίζει ο ποταμός Εδεσσαίος ή Βόδας που ρέει μέσα από την

Αγάπ

η Κ

υρια

κοπο

ύλου

Α3

090-93_35 TO ALFAVITARI TON ELLINIKON DIAKOPON.indd 90 6/8/12 3:11 PM

91

διακοπές

πόλη. Οι καταρράκτες αυτοί, που περιβάλλονται από αιωνόβια πλατάνια, είναι οι μεγαλύτεροι στην Ελλάδα.

Ζαγοροχώρια: Τα Ζαγοροχώρια είναι ένα δίκτυο από 46 πανέμορφα χωριά, χτισμένα παραδοσιακά με πέτρα και ξύλο. Δάση, πεντακάθαρα ποτάμια, όπως ο Βοϊδομάτης, αλλά και αλπικές λίμνες, όπως οι δρακόλιμνες, θα μείνουν αναμφίβολα ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη σας. Αν επισκεφτείτε τα Ζαγοροχώρια, μην ξεχά-σετε να περιηγηθείτε στο φαράγγι του Βίκου, ένα από τα μεγαλύτερα, βαθύτερα και πιο εντυπωσιακά φαράγγια του κόσμου!

Ηράκλειο: Το Ηράκλειο είναι η μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης και το μέρος όπου ξεκίνησε την καριέρα του ο περίφημος Έλληνας ζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco). Εκτός από τις παραλίες και το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης, μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε την Κνωσό, το περίφημο παλάτι του μυθι-κού βασιλιά Μίνωα και το ενυδρείο του Ηρακλείου “Cretaquarium”, που φιλοξενεί εκατοντάδες είδη και χιλιάδες οργανισμούς του Μεσογειακού θαλάσσιου κόσμου.

Θάσος: Το σμαραγδένιο αυτό νησί, που είναι το βορειότερο του Αιγαίου, θα σας εκπλήξει ευχάριστα με τις αμμουδερές του παραλίες και τα πεντακάθαρα νερά του. Η βλάστηση της Θάσου, με τις καταπράσινες εκτάσεις από πεύκα, μαυρόπευκα, έλατα αλλά και ελιές, σίγουρα δε θα διαφύγει της προσοχής σας.

Ιθάκη: Αν και μικρό σε έκταση το νησί αυτό του Ιονίου, βασίλειο του ομηρικού Οδυσσέα, έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό μέσω της Οδύσσειας και του ποιήματος του Καβάφη «Ιθάκη».

Κέρκυρα: Το νησί των Φαιάκων, πνιγμένο στο πράσινο, με τα γραφικά στενά δρο-μάκια (καντούνια), τις ψηλές, παλιές οικοδομές και τα περίφημα τόξα του, χαρακτη-ρίζεται από έντονο βενετσιάνικο στοιχείο. Αν σκοπεύετε να ταξιδέψετε στην κοσμο-πολίτικη αυτήν πόλη, ιδανικότερη περίοδος είναι το Πάσχα. Τότε, θα έχετε την ευκαιρία να ζήσετε έναν ιδιαίτερο …πόλεμο, γνωστό ως «Πόλεμο των Κανατιών».

Λέσβος: Το τρίτο σε μέγεθος ελληνικό νησί, μετά την Κρήτη και την Εύβοια, εκτείνεται στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Θεωρείται η πατρίδα του ούζου, καθώς οι κάτοικοί του ασχολούνται ιδιαίτερα με την παραγωγή του. Αξίζει να επισκεφτείτε το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, ένα από τα ωραιότερα και σπανιότερα σε παγκό-σμια κλίμακα μνημεία της γεωλογικής κληρονομιάς.

Μύκονος: Το «νησί των ανέμων» όπως αποκαλείται, βρίσκεται στην περιοχή του Κεντρικού Αιγαίου και κατέχει τον τίτλο του πλέον κοσμοπολίτικου νησιού πανελ-λαδικά. Οι πολυάριθμες παραλίες, τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια, η παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, αποτελούν πόλο έλξης για Έλληνες αλλά και ξένους τουρίστες. Επίσης, ο Πέτρος, ο …πελεκάνος και μασκότ του νησιού, κυκλοφορεί ανενόχλητος και καλωσορίζει όσους επισκέπτες συναντήσει.

Ναύπακτος: Χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς της Πίνδου, στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, η Ναύπακτος συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Μια βόλτα


92

διακοπέςστα πλακόστρωτα καλντερίμια που πλαισιώνουν το ενετικό της κάστρο, αναμφίβο-λα θα σας ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Αν την επιλέξετε, επισκεφτείτε τον Πύργο Μπότσαρη, το Μουσείο Φαρμάκη, καθώς και τις παραλίες Ψανή και Γρίμποβο, με τα αιωνόβια πλατάνια τους.

Ξάνθη: Η πόλη αυτή της Θράκης εκτείνεται στη Β. Ελλάδα και δίκαια έχει χαρα-κτηριστεί ως «η πόλη με τα χίλια χρώματα», καθώς η πολυπολιτισμική Ξάνθη έχει πλούσια ιστορία, παραδόσεις και έθιμα. Φημίζεται για την καπνοπαραγωγή και για το καρναβάλι της, ένα από τα πλέον γνωστά στα Βαλκάνια. Επίσης, γνωστές είναι και οι γιορτές της παλιάς πόλης, οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ολυμπία: Τώρα πια η αρχαία πόλη είναι ερειπωμένη, όμως κατά τους κλασικούς χρόνους, η πόλη αυτή της Ηλείας ήταν ο τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκεί βρισκόταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, ύψους 13 μέτρων, το οποίο και αποτελούσε ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Θεωρείται παγκο-σμίως, ακόμη και σήμερα, ως η αφετηρία του αθλητικού πνεύματος.

Πήλιο: Το Πήλιο είναι βουνό στο Ν. Μαγνησίας. Κατά την ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και η πατρίδα των Κενταύρων. Διάσπαρτα στην επικράτειά του βρίσκονται τα 24 πανέμορφα γραφικά χωριά του. Η Τσαγκαράδα, οι Μηλιές και τα Χάνια είναι μόνο μερικά από αυτά. Επισκεφτείτε τα, όποια εποχή του χρόνου θέλετε, από το χιονισμένο χειμώνα έως και το δροσερό καλοκαίρι (το Πήλιο φημίζεται για τη δροσιά που προσφέρει το καλοκαίρι).

Ρόδος: Το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου συνδυάζει φυσικές ομορφιές και παρουσιάζει έντονο ιστορικό ενδιαφέρον (από την αρχαιότητα μέχρι και τη σύγ-χρονη ιστορία). Σίγουρα, θα σας εντυπωσιάσουν το επιβλητικό κάστρο και η παλιά πόλη. Οι παραλίες του νησιού (στη Λίνδο, στο Πρασινονήσι) θα γεμίσουν τα μάτια και την ψυχή σας με ομορφιά. Αν βρεθείτε στη Ρόδο καλοκαίρι, μη χάσετε τη μοναδική ευκαιρία να ζήσετε την αναβίωση του ιστορικού παρελθόντος μέσα από μουσική και θεάματα, εμπνευσμένα από την περίοδο 1309-1522 μ.Χ. (Μεσαιωνικό Φεστιβάλ).

Σαντορίνη: «Πέτρα πικρή, δοκιμασμένη, αγέρωχη…», έτσι χαρακτηρίζει ο μεγάλος μας Οδυσσέας Ελύτης το ηφαιστειογενές αυτό κυκλαδίτικο νησί. Πλακόστρωτα στενά καλντερίμια, γραφικά αιγαιοπελαγίτικα σπιτάκια, απότομα βράχια, καταγάλανα νερά, αλλά και ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, συνθέτουν ένα τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς. Αν δεν ξέρετε τι δώρο να προσφέρετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα, μη σκέφτεστε άλλο από το Βινσάντο (vino di Santorini), το παραδοσιακό γλυκό κρασί της Σαντορίνης!

Τήνος: Το νησί αυτό είναι πανελλήνια γνωστό για την Παναγία της Τήνου, η οποία λένε πως είναι θαυματουργή. Έτσι, χιλιάδες είναι εκείνοι που το επισκέπτονται κυρίως το Δεκαπενταύγουστο. Το κυκλαδίτικο αυτό νησί, όμως, έχει και άλλες ομορφιές. Το χωριό «Βωλάξ», ένα από τα πιο αξιοπερίεργα τοπία σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς και η παραλία με το όνομα «Παχιά Άμμος» είναι μόνο μερικές από αυτές. Αν βρεθείτε στο νησί, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε χαλβαδόπιττα, ένα από τα παραδοσιακά γλυκά της Τήνου.


93

διακοπέςΎδρα: Αν και μικρό σε έκταση, αυτό το νησάκι του Αργοσαρωνικού είναι ένας αληθινός παράδεισος. Κοντά στην Αθήνα, η Ύδρα είναι ιδανική για μονοήμερες εκδρομές. Οι προμαχώνες με τα κανόνια, τα αρχοντικά του νησιού με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα ανθοστολισμένα σπίτια, σίγου-ρα θα σας εντυπωσιάσουν. Αξίζει να αναφέρουμε πως στην Ύδρα δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα!

Φολέγανδρος: Το κυκλαδίτικο αυτό νησί, δυστυχώς, δεν είναι τόσο γνωστό όσο του αξίζει. Αν το επισκεφτείτε, όμως, σίγουρα θα το λατρέψετε και θα θελή-σετε να ξαναβρεθείτε εκεί. Διάφανα νερά, βυθός με τη χαρακτηριστική πέτρα της Φολεγάνδρου και αμμουδιές κάτω από τη σκιά των αρμυρικιών θα σας αφήσουν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε να πάτε στη Χρυσοσπηλιά (απαραίτητα τα αθλητικά παπούτσια). Επίσης, για όσους αγαπούν το καλό φαγητό, προτείνουμε τα ματσάτα (φρέσκιες τοπικές χυλοπίτες που σερβίρονται συνήθως με κόκορα κρα-σάτο), καθώς και την καρπουζένια (γλυκό από καρπούζι, μέλι και σουσάμι ψημένο στο φούρνο).

Χίος: Το νησί αυτό βρίσκεται στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες. Χαρακτηρίζεται από όμορφες παραλίες, γραφικά χωριά, αλλά και πλήθος μοναστηριών. Αυτό, όμως, που την καθιστά μοναδική στον κόσμο είναι η μαστίχα της. Στη Χίο παράγεται ένα σπάνιο είδος ρητίνης από το μαστιχό-δεντρο (μαστιχοφόρος σχίνος) και από αυτή γίνεται η μαστίχα. Από τη μαστίχα παράγεται ένα πλήθος προϊόντων, όπως γλυκά, μπαχαρικά, αρώματα, τσίχλες, ενώ η κυριότερη χρήση της εντοπίζεται στη φαρμακοβιομηχανία.

Ψαρά: Αυτό το μικρό νησάκι βρίσκεται στα Βορειοδυτικά της Χίου και αποτελεί γενέτειρα μεγάλων αγωνιστών του 1821, όπως ο Κωνσταντίνος Κανάρης και ο Νικόλαος Αποστόλης. Το γεγονός ότι το νησί δεν το επισκέπτονται πολλοί τουρί-στες, το καθιστά ιδανικό για όσους θέλουν να περάσουν το χρόνο τους στην άθικτη ομορφιά του.

Ωρεοί: Το παραθαλάσσιο αυτό χωριό βρίσκεται στη Β. Εύβοια. Φημίζεται για τους ουζομεζέδες του. Αν το επισκεφτείτε, μην ξεχάσετε να δείτε το μαρμάρινο ταύρο του 4ου αι. π.Χ., που βρίσκεται στην παραλία του χωριού, το βενετσιάνικο και το τουρκικό κάστρο και, φυσικά, το βυζαντινό ναό του Αγίου Βασιλείου.

Και θυμηθείτε! Όποιο μέρος κι αν διαλέξετε για τις διακοπές σας, μην ξεχάσετε ένα πράγμα: το κέφι σας!

Παρασκευή Αργυρώ Παπαστάθη Α4


94

Ελλάδα

Παρά τα προβλήματα που περνά η πατρίδα μας, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπάρχει και η Ελλάδα που εργάζεται, η Ελλάδα που δημιουργεί, η Ελλάδα που έχει όραμα και αγωνίζεται, η Ελλάδα που θα ξεπεράσει τα σύγχρονα προβλήματα. Ζητήσαμε, λοιπόν, από τους καθηγητές μας να μας γράψουν κάτι που τους κάνει περήφανους για την Ελλάδα μας. Κι εμείς συγκεντρώσαμε τις απαντήσεις τους και τώρα τις μοιραζόμαστε μαζί σας…

Η φυσική ομορφιά της Ελλάδας είναι μοναδική και δεν έχει καμιά σχέση με άλλης χώρας. Τη γεωγραφική της σχεδίαση δεν τη συναντάς πουθενά αλλού, τη συνύπαρξη δηλαδή των βουνών, της θάλασσας και της πεδιάδας. Στους περισσότερους η Ελλάδα, με τον υπέροχο καιρό, το φαγητό και τα νησιά, μας προσφέρει έξοχες και τέλειες δυνατότητες για σωστή ζωή, ευημερία και ανάπτυξη.

Olga E. Julius, Principal and Chair, English Department

Οι οικογενειακές σχέσεις (η φροντίδα των γονιών προς τα παιδιά, ακόμα κι όταν γίνεται υπερβολική, η έννοια των παιδιών για τους γονείς), οι ανθρώπινες σχέσεις (μπορείς να πεις «καλημέρα» σ’ έναν άγνωστο, να βοηθήσεις ή να βοηθηθείς από κάποιον, να δώσεις και να πάρεις αγάπη), η αλληλεγγύη, η ταυτότητα του δασκάλου, του εργαζόμενου (ενώ χάνει χρήματα, προσφέρει από το περίσσευμα της ψυχής, από

ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

094-97_45 ELLADA, ELLINES, ELLINIKOTITA.indd 94 6/8/12 3:12 PM

95

Ελλάδα

το χρόνο του, τη δημιουργικότητά του, το φιλότιμό του), η ιστορία μας, ο πολιτισμός μας, η λαϊκή μας παράδοση, η κουλτούρα μας!

Αγγελική Κεχαγιά, φιλόλογος, Διευθύντρια Λυκείου

…Διαθέτουμε γκρίνια, ξερ–ολ–ισμό, χιούμορ, ευφυΐα, θυμό, τρυφεράδα, εγωισμό–αλτρουισμό, επιμονή, υπομονή, αυτογνωσία, αυτο–χαμό, αξιοπρέπεια, κι ακόμα, περπατάμε, τρέχουμε, σκοντάφτουμε, αυτο–, αλληλο–, ετερο–τραυματιζόμαστε αλλά και χορεύουμε στις ακρογιαλιές της σύμπνοιας και της συλλογικότητας.

Και όμως ζούμε. Ακόμα. Και θα ζούμε…

Για όλα αυτά (και για τις ομορφιές σου τις φυσικές και τις ασχήμιες σου τις αφύσικες), Ελλάδα, είμαι περήφανη για σένα.

Στο κάτω – κάτω, είσαι κι ένας σοβαρός λόγος που με κάνει να αιθεροπερπατώ, σαν τον Ανταίο να δυναμώνω, και να ονειρεύομαι.

Βγένα Βαρθολομαίου, φιλόλογος

…για τον τόπο, γι’ αυτούς που κατοίκησαν εδώ χιλιάδες χρόνια πριν, για το Σεφέρη (όσο και να ψάξω, όλο πίσω γυρίζω ή σε πράγματα που δεν εξαρτώνται από τους ανθρώπους που σήμερα κατοικούν σ’ αυτήν τη χώρα – εκτός, ίσως, από την ευστροφία των Ελλήνων…)

Ελένη Τσακοπούλου, φιλόλογος

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η έννοια της Ελλάδας ήταν έντονα ριζωμένη μέσα μου. Η εικόνα του κάμπου των παιδικών μου χρόνων με τα χωράφια και τον καυτό αέρα που τα σάρωνε, τα βουνά, το γαλάζιο του ουρανού, οι μυρωδιές του καλοκαιριού από πεύκο, θάλασσα και γιασεμί είναι η δική μου ελληνικότητα, προσωπική ανακάλυψη κι όχι δεδομένη καταγωγή. Η ελληνικότητα που αξίζει να τη ζεις με περηφάνια για την αρχοντιά της ιστορίας μας, την αποκαλυπτική ομορφιά της τέχνης μας, τη δύναμη της γλώσσας μας με τις ατέλειωτες αποχρώσεις της. Η λέξη «φιλότιμο» δεν έχει αντίστοιχη και η φράση «αναβλύζουσα πηγή» μόνο κυριολεκτικά μπορεί να αποδοθεί

Εβίτ

α Κ

ατσι

άνη

Α2


96

Ελλάδαως «σιντριβάνι» σε όλες τις άλλες γλώσσες. Με περηφάνια για όλες τις αξίες που ενηλικίωσαν την ανθρώπινη αναζήτηση!

Λιάνα Κυριάκου, φιλόλογος, Σύμβουλος Ελληνικού Περιοδικού Γυμνασίου

Άγρια βουνά, καταγάλανες θάλασσες, φυσικά τοπία μοναδικής ομορφιάς. Απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια καθημερινά και παραμένουν στην αφάνεια. Οι λίγοι που επώνυμα θα αντιδράσουν στην αδικία και θα υποστηρίξουν τη γνώμη τους, κόντρα στο κύμα των πολλών διεφθαρμένων. Τα παιδιά, οι νέοι γενικότερα.

Χαρά Κακάτσου, φιλόλογος, Σύμβουλος Γυμνασίου

…Έχει ειπωθεί ότι η μεγαλοφυΐα απέχει ελάχιστα απ’ την τρέλα, όπως και ο θρίαμβος από την καταστροφή. Στη φάση αυτήν κρύβεται η Ελλάδα: μια χώρα σαν εκκρεμές που κινείται με ρυθμό δαιμονισμένο ανάμεσα στο μηδέν και το άπειρο, χωρίς να μπορεί να αποφασίσει πού τελικά θα σταματήσει, σαν την μπίλια της ρουλέτας, που διαγράφει ακανόνιστες και απρόβλεπτες τροχιές, φέρνοντας την απόλυτη ευτυχία ή την απόλυτη δυστυχία μέσα σε δευτερόλεπτα.

Γιάννης Παρίσης, φιλόλογος

Με κάνει περήφανη η μεγαλοψυχία και η ανθρωπιά που υπάρχει άφθονη στην ελληνική ψυχή! Μια ανθρωπιά που, παρά τις πάμπολλες αντιξοότητες, ξεχύνεται δίχως «μιζέρια» σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς μας.

…Και, όσο ο ελληνικός ήλιος θα λάμπει ψηλά, φωτεινός και αισιόδοξος, η ανθρωπιά θα μένει ριζωμένη στην ψυχή του Έλληνα. Ελπίζω…

Δώρα Χήρα, φιλόλογος

Η Ελλάδα έχει μια βαθιά γοητεία… ακόμα κι όταν όλα γύρω της καταρρέουν, δε σε αφήνει να απογοητευτείς και μέχρι τέλους προσμένεις την ανατροπή προς το καλύτερο. Ακόμα και σε δύσκολες εποχές, είναι υπερήφανη και αξιοπρεπής.

Αλεξάνδρα Ψαλτίδου, καθηγήτρια Πληροφορικής

Ακόμα, στις απαντήσεις που συγκεντρώσαμε, γίνεται αναφορά στην αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη του λαού μας, στην ανάδειξη ηθικών αξιών μέσα από την κρίση των ημερών μας, στην ανθρωπιά μας και το φιλότιμό μας. Γίνεται λόγος και για τα υψηλά επίπεδα εθελοντισμού στη χώρα μας, για την ιστορία μας, τις αθλητικές μας επιδόσεις, τον αγώνα και την προσφορά των ελλήνων επιστημόνων, την αγωνιστικότητα του Έλληνα, την πατερική παράδοση της Εκκλησίας, την αισιοδοξία και τη χαρά για τη ζωή που ως έθνος μάς χαρακτηρίζει. Αναφέρεται, επίσης, η ελληνική φιλοξενία, η προσπάθεια του έλληνα αγρότη να παραγάγει ποιοτικά προϊόντα, αλλά και το έργο πολλών απαξιωμένων και εσχάτως εξαθλιωμένων οικονομικά δημοσίων υπαλλήλων. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην ελληνίδα μάνα, στην Ακρόπολη Αθηνών και το νέο μουσείο της, στους αρχαίους έλληνες τραγικούς ποιητές, στον Κωνσταντίνο Καβάφη και το Μάνο Χατζιδάκι, στην ελληνική γλώσσα, στα νησιά μας, στους νέους της πατρίδας μας που σπουδάζουν εντός και εκτός Ελλάδας προβάλλοντας την εθνική μας ταυτότητα, στην Ευκλείδεια Γεωμετρία που διδάσκεται παντού και στον αριθμό π που βρίσκεται σε


97

Ελλάδακάθε αριθμομηχανή, στο Σωκράτη, στην κυρά της Ρω. Και συνεχίζουμε με το Νίκο Καζαντζάκη, το Θόδωρο Αγγελόπουλο, το Σταμάτη Σπανουδάκη, τη ζωγραφική του Γιώργου Γουναρόπουλου, το Μανώλη Γλέζο, το Σπύρο λούη, τον Ιωάννη Καποδίστρια, τους έλληνες πυροσβέστες, τους πιλότους μας και το ναυτικό μας, τους έλληνες γιατρούς χωρίς σύνορα, τους έλληνες δασκάλους, τον έλληνα άγνωστο στρατιώτη!

Κι έτσι, «όμορφη και παράξενη πατρίδα, ωσάν αυτή που μου ’λαχε, δεν είδα». Τώρα που τόσα ειπώθηκαν και τόσα γράφτηκαν για την ελληνική υπερηφάνεια, τι άλλο μένει απ’ αυτήν τη χώρα, γι’ αυτήν τη γη; Τίποτα ή μάλλον τα πάντα! Τίποτα πιο πάνω και πάντα πιο πολύ, για τη ρωμιοσύνη! Μόνον αυτό το πάντρεμα, αυτό το διαλεκτικό ζευγάρωμα μιας σκέψης και μιας ποιητικής ορμής, του Οδυσσέα και του άλλου, του Γιάννη Ρίτσου…

Τη ρωμιοσύνη μην την κλαιςεκεί που πάει να σκύψειμε το σουγιά στο κόκκαλομε το λουρί στο σβέρκο…Νάτη πετιέται από ’ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου!

Γιατί, ναι, μπορούμε μαζί, μπορούμε, όπως μπορέσαμε τόσες φορές και δώσαμε δύναμη στους φοβισμένους κι εμπνεύσαμε τους νωθρούς και ζήσαμε το όνειρο! Ελλάδα, το όνειρο είναι πάλι στο δρόμο μας! Δικό μας!

Γιάννος Τσατάλης, φιλόλογος, Σύμβουλος Ελληνικού Περιοδικού Λυκείου

Θάνο

ς Κ

ύρκο

ς Α3


98

έρευνα

Σφυγμομέτρηση της γνώμης μαςΘελήσαμε να καταγράψουμε τις απόψεις μας σε διάφορα θέματα που αφορούν την Ελλάδα μας. Συντάξαμε, λοιπόν, ένα ερωτηματολόγιο που μοιράστηκε σε όλα τα τμήματα του Λυκείου και συμπληρώθηκε από τους μαθητές και τις μαθήτριες. Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα:

• Αριθμός Ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν: 336• Επικρατέστερες απαντήσεις κατά ερώτηση (σε παρένθεση παρατίθεται η συχνότητα

της απάντησης):

1) Αν επιλέγατε έναν προορισμό στην Ελλάδα για τις διακοπές σας (χειμερινές ή καλοκαιρινές), ποιος θα ήταν αυτός;α) Πάρος ..........................................(38) β) Μύκονος ........................................(29) γ) Κρήτη ...........................................(19) δ) Σίφνος ...........................................(13)ε) Κέρκυρα ......................................(12) ζ) Σαντορίνη ......................................(11)

2) Για ποιους λόγους θα επιλέγατε να πάτε διακοπές σε κάποιο μέρος στην Ελλάδα; (δώστε δύο επιλογές)α) τοπίο – φύση ........................(232) β) ελληνική κουζίνα .......................(79)γ) ιστορικό πλαίσιο ..................... (43) δ) φιλοπατρία ..................................(49) ε) άλλο (αναφέρετε): καταγωγή, οικονομικοί λόγοι, αθλητικές δραστηριότητες, παρέα, καιρικές συνθήκες ...................................................(76)

3) Σε ποια μέρη της Ελλάδας έχετε ταξιδέψει περισσότερες φορές;α) Κυκλάδες ................................... (93) β) Νησιά Ιονίου ................................(33)γ) Νησιά Αιγαίου .......................... (85) δ) Μακεδονία ....................................(28)ε) Θεσσαλία ................................... (14) ζ) Ήπειρος ..........................................(12)η) Θράκη .......................................... (8) θ) Κρήτη .............................................(27)ι) Στερεά Ελλάδα .......................... (42) κ) Πελοπόννησος ............................(65)

4) Σε ποια περιοχή της Ελλάδας επιθυμείτε να σπουδάσετε, αν σπουδάσετε στη χώρα μας;• Αθήνα ...........................................(203) • Θεσσαλονίκη ..................................(40)• Πάτρα ............................................. (12) • Κρήτη .................................................. (9)• Βόλος ............................................... (4)

5) Ποια σχολή των ελληνικών Α.Ε.Ι. εκτιμάτε πιο πολύ; • Πολυτεχνείo ....(125) • Ιατρική ....................... (88) • Νομική ....................(65)

6) Θα επιθυμούσατε ως ενήλικες να ζήσετε μέρος ή και όλη τη ζωή σας σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας εκτός από την Αθήνα;α) Ναι ............................................ (110) β) Όχι .............................................. (156)• Αν ναι, σε ποιο; (αναφέρετε): Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα

098-99_46 sfigmometrisi tis gnomis mas.indd 98 6/8/12 3:16 PM

99

έρευνα

7) Αναφέρετε δύο ελληνικές ταινίες που είδατε τελευταία ή είναι οι αγαπημένες σας.α) Της κακομοίρας – Ο μπακαλόγατος β) Νήσος 2γ) Το ταγκό των Χριστουγέννωνδ) Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο

8) Αναφέρετε δύο έλληνες ηθοποιούς που θεωρούνται θρύλοι του ελληνικού κινηματογράφου.α) Θανάσης Βέγγος ...................... (102) β) Αλίκη Βουγιουκλάκη ..........(82)

9) Γνωρίζετε κάποιο από τα ακόλουθα φεστιβάλ που διοργανώνονται στη χώρα μας; Σημειώστε ποια.• Ναι .......................................................................................................................... (288)• Όχι ...............................................................................................................................(40)α) Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (θεάτρου) ............................ (138)β) Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ..............................(70)γ) Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ................................................. (139)δ) Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας (μουσικής) ......................................................(62)

10) Αναφέρετε δύο Έλληνες που με το έργο τους συνέβαλαν στην εξέλιξη της ελληνικής μουσικής.

α) Μίκης Θεοδωράκης .................(185) β) Μάνος Χατζιδάκις............. (143)

Χριστίνα Μαστρογιάννη Α3

098-99_46 sfigmometrisi tis gnomis mas.indd 99 6/8/12 3:16 PM

100

νέοι και τέχνη

Η τέχνη ταξιδεύει από την Αμερική στην Ελλάδα

και μας εμπνέει...Στη διάρκεια της φετινής χρονιάς, στο μάθημα επιλογής του Ελεύθερου Σχεδίου της Β΄ Λυκείου, εκτός από το προγραμματισμένο μάθημα που έγινε με τη μελέτη και εξάσκηση στο σχέδιο «εκ του φυσικού» μέσα στην τάξη, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία

να μελετήσουν το έργο δύο καλλιτέχνιδων, της Frances Rich στη ACG gallery και της Sheila Pepe στο χώρο του Art Center Gallery.

Στην ACG gallery φιλοξενούνται από το 2010 έργα της Αμερικανίδας γλύπτριας Frances Rich, σε μια έκθεση με τίτλο “Frances Rich-La Gazelle”. Η Frances Rich, που έζησε από το 1910 έως το 2007, αγάπησε την Ελλάδα και την ελληνική τέχνη της κλασικής εποχής, αφού η γλυπτική της, όπως τη διδάχτηκε από το Miller, ήταν εμπνευσμένη από αυτήν. Η ιδιαίτερη αυτή σχέση με τη χώρα μας ενισχύθηκε σε κάποια από τα ταξίδια της στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’60. Εκείνη την εποχή ήρθε σ’ επαφή με το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας, με το οποίο αναπτύχθηκε μια στενή σχέση μέχρι το θάνατό της και στο οποίο δώρισε όλα τα έργα τέχνης που δημιούργησε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Ρογκάκος, επιμελητής της έκθεσης. Όταν, μάλιστα, άρχισε να εργάζεται πάνω σ’ ένα γλυπτό με τον τίτλο Army and Navy Nurse, ταξίδεψε αρκετά μελετώντας κλασικά και αναγεννησιακά γλυπτά. Το γλυπτό που την ενέπνευσε για την απλότητα και την ομορφιά του ήταν η θεά Αθηνά στο κέντρο του δυτικού αετώματος του ναού της Αθηνάς Αφαίας στην Αίγινα.

Οι μαθητές της επιλογής του Ελεύθερου Σχεδίου της Β΄ Λυκείου εμπνεύστηκαν από τα έργα της Frances Rich και, θέλοντας να μελετήσουν καλύτερα τα γλυπτά της, ζήτησαν από την καθηγήτριά τους, κ. Καραγεωργίου, να αφιερώσουν περισσότερες διδακτικές ώρες μπροστά σε αυτά. Το αίτημα έγινε δεκτό, το μάθημα του Ελεύθερου Σχεδίου μεταφέρθηκε από την τάξη στην γκαλερί, οι μαθητές πήραν πινακίδες σχεδίου, χαρτί, μολύβια και γόμες και δημιούργησαν διάφορα σχέδια στην προσπάθειά τους να τα μελετήσουν.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα δραστηριότητα που έγινε φέτος για τους μαθητές του τμήματος επιλογής του Ελεύθερου Σχεδίου ήταν η συνάντησή τους με την αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Sheila Pepe, προσκεκλημένη από την επικεφαλής του τμήματος Visual Arts του Deree, κ.

100-101_43 H TEXNI TAKSIDEUI APO TIN AMERIKI STIN ELLADA KAI MAS EMPNEEI.indd 100 6/8/12 3:18 PM

101

νέοι και τέχνηΧαλιβοπούλου. Και σ’ αυτήν την επίσκεψη «εκτός τάξης», που διοργανώθηκε από την κ. Καραγεωργίου σε συνεργασία με την κ. Χαλιβοπούλου, οι μαθητές ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό. Η κ. Sheila Pepe έδωσε την ευκαιρία στους μαθητές της επιλογής του Ελεύθερου Σχεδίου να συμμετέχουν στο έργο της, σε μια διαδραστική εγκατάσταση (interactive installation).

Το έργο της Sheila Pepe ήταν ένα «έργο σε εξέλιξη» στο χώρο του Art Center Gallery στο Deree. Έργα σαν το δικό της, όπως εξήγησε στους μαθητές η κ. Χαλιβοπούλου, στην ορολογία της τέχνης ονομάζονται εγκαταστάσεις (installations), καθώς «το έργο τέχνης διαχέεται με διαφορετικό σκεπτικό και τρόπο στον κόσμο μας και χρησιμοποιούνται άλλα μέσα». Η συγκεκριμένη εγκατάσταση είναι ένα έργο που χρησιμοποιεί ως υλικό το νήμα και την τεχνική του πλεξίματος, που έχουμε κληρονομήσει από τις μαμάδες ή τις γιαγιάδες μας. Ο τρόπος με τον οποίο δούλεψε η καλλιτέχνις, είναι ότι χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο χώρο, από τη μια, και μια παλιά τεχνική, το πλέξιμο, από την άλλη, ενώ δημιούργησε μια κατασκευή η οποία μοιάζει σαν ένα τρισδιάστατο σχέδιο με τη χρήση νήματος που αναδιπλώνεται στο χώρο. Στις εγκαταστάσεις αυτές είναι πολύ σημαντική η ύπαρξη του κοινού που συμμετέχει στη δημιουργία του έργου. Όταν το κοινό δεν υπάρχει, δε λειτουργεί σωστά η εγκατάσταση. Έτσι, οι μαθητές μαζί με την καθηγήτριά τους πήραν τις βελόνες και τα βελονάκια και άρχισαν να φτιάχνουν το δικό τους κομμάτι στο σχέδιο αυτό. Το κομμάτι αυτό, το πλεχτό, θα μπορούσαν να το αναρτήσουν πάνω στο υπάρχον σχέδιο στη θέση που τους υποδείκνυε η καλλιτέχνις ή να το πάρουν μαζί τους. Το σκεπτικό, στη δεύτερη περίπτωση, ήταν ότι, παίρνοντας μαζί τους το κομμάτι του έργου της και φεύγοντας από την γκαλερί, ουσιαστικά το άπλωναν στον ευρύτερο δημόσιο χώρο.

Αυτή η εγκατάσταση ονομάζεται διαδραστική, γιατί έχει την απαίτηση να χρησιμοποιήσει τη δράση του κοινού (interactive installation). Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μαθητές συμμετέχουν σε μια πρωτόγνωρη γι’ αυτούς εμπειρία και στη δημιουργία ενός έργου τέχνης, ακολουθώντας τις υποδείξεις της καλλιτέχνιδας.

100-101_43 H TEXNI TAKSIDEUI APO TIN AMERIKI STIN ELLADA KAI MAS EMPNEEI.indd 101 6/8/12 3:18 PM

102

οι διακρίσεις μαςΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ 2011 - 2012

Στις αρχές Οκτωβρίου 2011, η μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου Ισιδώρα Ταχματζίδη, που βραβεύτηκε τον Ιούλιο του 2011από την Dr. S. Sue Horner - μετά από ομόφωνη επιλογή της Διοίκησης και του Συλλόγου Διδασκόντων του Λυκείου - με το βραβείο Harvard Prize Book, ταξίδεψε με τους γονείς της στη Βοστόνη, όπου βρέθηκε με άλλους νέους βραβευμένους με το ίδιο βραβείο σε μια μοναδική εκδήλωση. Ας σημειωθεί ότι το PIERCE είναι το μοναδικό σχολείο στην Ελλάδα που απονέμει αυτό το βραβείο.

Την Παρασκευή, 8/12/2012, η τριμελής ομάδα μαθητών Λυκείου (Κομνηνός Πλάους της Α΄ Λυκείου και Βίκυ Χατζημιχαήλ και Κυριάκος Χονδρογιάννης της Β΄ Λυκείου) που συμμετείχαν στο διαγωνισμό για πειραματικές δραστηριότητες Φυσικής – Χημείας – Βιολογίας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ολυμπιάδας Επιστημών (EUSO 2012), παρακολούθησε τη βράβευση στο ΕΚΦΕ Νέας Ιωνίας, με τη συμβολή και του ΕΚΦΕ Χαλανδρίου, με συνοδό τον κ. Α. Μιχαηλίδη (επικεφαλής του τμήματος Φυσικών Επιστημών). Η ομάδα του PIERCE πήρε το τρίτο βραβείο στο εργαστήριο Φυσικής.

Στο πλαίσιο της 15ης Biennale Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου, οργανώνεται η έκθεση με τίτλο “teenage angst” που περιλαμβάνει έργα νέων δημιουργών από όλη την Ελλάδα. Οι μαθήτριες Αντωνία Λεφάκη (Γ2) και Έμιλυ Φάλεκ (Β4) προκρίθηκαν με έργα γλυπτικής και ζωγραφικής.

Στις 31/3/2012, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κηφισιάς για την Πρόληψη των Εξαρτήσεων, το Σχολείο μας κατέλαβε την πρώτη θέση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της «ΠΡΟΝΟΗ» (Κέντρο Πρόληψης Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών), με θέμα τη δημιουργία πρωτότυπης διαφήμισης για την πρόληψη από το τσιγάρο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή το διαδίκτυο. Η διαφήμιση που βραβεύτηκε ανήκει στις μαθήτριες Ανθή Κοκκίνου και Έρρικα Ζαχαροπούλου (Α2 Λυκείου) και φέρει τον τίτλο: «Get your life back».

Στο διάστημα 1 – 4/3/2012, το PIERCE φιλοξένησε τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Forensics. Περισσότεροι από 350 μαθητές και μαθήτριες εκπροσώπησαν 14 σχολεία από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Μαθητές του σχολείου μας διακρίθηκαν στα παρακάτω: Μία ομάδα (Τζούλια Αλ Ακάιλα, Νάσος Χρηστάκος και Βασίλης Γκούμας) ήρθε 5η σε 32 ομάδες και προκρίθηκε στους προ-ημιτελικούς. Έξι μαθητές και μαθήτριες έφτασαν στους τελικούς στα υπόλοιπα λογοαθλήματα: Στον

102-103_47 DIAKRISIS MATHITON MAS.indd 102 6/8/12 3:19 PM

103

οι διακρίσεις μαςΠροτρεπτικό Λόγο: Στέργιος Ντινόπουλος, Φανή Λιοπύρη και Κάλλη Μιχαήλ στην οποία απονεμήθηκε η διάκριση Πρώτη Μεταξύ Ίσων. Στο Ντουέτο Δραματική Κατηγορία: Κασσάνδρα Κονιδάρη και Στέργιος Ντινόπουλος. Στο Ντουέτο Κωμική Κατηγορία: Γεώργιος Καλοκαιρινός και Μαρία Μιχαηλίδου και στην Κωμική Εκφραστική Ανάγνωση: Στέργιος Ντινόπουλος. Επίσης, οι παρακάτω μαθητές του PIERCE έλαβαν Εύφημο Μνεία: Τζούλια Αλ Ακάϊλα στον Αυθόρμητο Λόγο και στον Προτρεπτικό Λόγο, Κομνηνός Πλάους στον Αυθόρμητο Λόγο και στην Κωμική Εκφραστική Ανάγνωση και Παναγιώτης Πατίκος στην Ομαδική Συζήτηση. Τα συνολικά αποτελέσματα έφεραν στο PIERCE το κύπελλο για την τρίτη θέση ανάμεσα στα 14 σχολεία.

Στην περίοδο 9 – 12 /3/2012, ομάδα μαθητών επισκέφθηκε τις Βρυξέλλες και συμμετείχε στο πρόγραμμα του Harvard Model Congress Europe. Δεκαεννέα μαθητές και μαθήτριες του PIERCE – Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος ταξίδεψαν στις Βρυξέλλες, προκειμένου να συμμετάσχουν στις εργασίες του Harvard Model Congress Europe. Περισσότεροι από 400 μαθητές από 20 σχολεία και 14 διαφορετικές χώρες συμμετείχαν στο τριήμερο συνέδριο, που περιελάμβανε προσομοίωση της Γερουσίας, του Κογκρέσου, του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και του Πρωτοδικείου, καθώς και Διεθνών Επιτροπών, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ενωμένων Εθνών ή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Διεθνής Αμνηστία, Ερυθρός Σταυρός, Heritage Foundations και άλλα), και του Τύπου. Οι εμπειρίες των μαθητών ήταν μοναδικές. Στην Τελετή Λήξης, οι παρακάτω μαθητές και μαθήτριες του PIERCE έλαβαν διάκριση για την ξεχωριστή συνεισφορά στις επιτροπές τους: Φωτεινή Τζιούφα στο Πρωτοδικείο, Ρημ Χατίμπ στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Παναγιώτης Πατίκος στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ο μαθητής της Γ΄ Λυκείου Εμμανουήλ Σακαρίδης ανήκει στους 5 πρωτεύσαντες μαθητές που προκρίθηκαν στη β΄ φάση του 22ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Φυσικής 2012 και θα αποτελέσει μέλος της Ελληνικής Ομάδας, που θα συμμετάσχει στην 43η Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής (15 – 24 Ιουλίου, στο Tallinn της Εσθονίας).

Στις 9 Απριλίου 2012, στο χώρο του Ιδρύματος Ευγενίδου στο Παλαιό Φάληρο, ολοκλήρωσε τις εργασίες της η 25η Εθνική Συνδιάσκεψη Επιλογής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων Ελλάδος. Από τους 100 συμμετέχοντες μαθητές, η πενταμελής κριτική επιτροπή, σε ειδική συνεδρίαση μετά το πέρας των εργασιών, κατέληξε στην επιλογή 8 μαθητών οι οποίοι θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στην 71η Διεθνή Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων, που θα λάβει χώρα στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Ανάμεσα στους 8 αυτούς μαθητές – εκπροσώπους της Ελλάδας επελέγησαν δυο παιδιά της Β΄ Λυκείου του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος – PIERCE, ο Παναγιώτης Πατίκος και η Ρημ Χατίμπ.

Ο μαθητής της Β΄ Λυκείου Ασημόπουλος Ορέστης πέρασε επιτυχώς στη Β΄ φάση του 24ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πληροφορικής.

Τέλος, ο μαθητής της Α΄ τάξης του Λυκείου Ιωάννης Παναγιωτόπουλος ανήκει στην ομάδα των πρωτευσάντων μαθητών της Α΄ Λυκείου στον 22ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής 2012.

102-103_47 DIAKRISIS MATHITON MAS.indd 103 6/8/12 3:19 PM

104

δραστηριότητες και κοινότητες

Μαθητικές Δραστηριότητες και Κοινότητες Λυκείου

Οι Μαθητικές Δραστηριότητες και Κοινότητες Λυκείου, υπηρετώντας τη φιλοσοφία του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, έχουν ως στόχο να συμβάλλουν ουσιαστικά στη δημιουργία ολοκληρωμένων και πολυδιάστατων προσωπικοτήτων. Αυτό για το οποίο το Σχολείο μας διακρίνεται, είναι το ότι, πέρα από την προετοιμασία των μαθητών σε ακαδημαϊκό επίπεδο, επιδιώκει την κοινωνικοποίησή τους και τη διοχέτευση της δημιουργικότητάς τους σε εποικοδομητικές δραστηριότητες. Δεν είναι τυχαίο το ότι Πανεπιστήμια διεθνούς κύρους λαμβάνουν υπόψη τους στα κριτήρια επιλογής φοιτητών – πέρα από τις ακαδημαϊκές επιδόσεις – τη συμμετοχή σε δραστηριότητες και ομίλους. Αυτό συμβαίνει, διότι η εμπειρία έχει αποδείξει ότι άνθρωποι με ευρύ πνεύμα και ποικίλα ενδιαφέροντα μπορούν ευκολότερα να συνεργαστούν και να προσαρμοστούν σε ό,τι οι συνθήκες επιβάλλουν. Στο πνεύμα, αυτό, λοιπόν, οι μαθητές μας συμμετείχαν στις παρακάτω δραστηριότητες κατά τη σχολική χρονιά 2011 – 2012.

Τον Οκτώβριο, πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη των 5μελών μαθητικών συμβουλίων των τμημάτων του Λυκείου, καθώς και οι εκλογές για την ανάδειξη του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου του Λυκείου. Επίσης, πολλοί μαθητές και μαθήτριες, κυρίως της Α΄ Λυκείου, εκδήλωσαν την επιθυμία να συμμετέχουν στο σώμα των Ambassadors, το οποίο εκπροσωπεί το Σχολείο και βοηθά στην διοργάνωση πολλών εκδηλώσεων. Οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου παρακολούθησαν σεμινάρια με θέμα «Η διαχείριση του άγχους». Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Λυκείου που συμμετέχουν στον όμιλο επιχειρηματικότητας «Junior Achievement» επισκέφθηκαν το ibank store της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, στο εμπορικό κέντρο Mall. Τέλος, όπως κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκε η γιορτή της Σημαίας, ο εορτασμός για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και η μαθητική παρέλαση των μαθητών και των μαθητριών του Λυκείου.

Το Νοέμβριο, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στο Πλανητάριο, όπου παρακολούθησαν την προβολή «Το άστρο της ημέρας». Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Λυκείου επισκέφθηκαν το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας. Οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου, προκειμένου να ικανοποιούνται τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους, είχαν

104-108_49 MATHITIKES DRASTIRIOTITES KAI KOINOTITES LIKIOU.indd 104 6/8/12 3:20 PM

105

δραστηριότητες και κοινότητεςτην ευκαιρία να επισκεφθούν ανά κατεύθυνση τρεις διαφορετικούς χώρους. Η Θεωρητική Κατεύθυνση επισκέφθηκε τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, όπου ξεναγήθηκε από τους διδάσκοντες καθηγητές. Η Θετική Κατεύθυνση επισκέφθηκε το Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών και η Τεχνολογική Κατεύθυνση τo εργοστάσιο της εταιρίας «ΚΟΡΡΕΣ Α.Ε. Φυσικά προϊόντα» στα Οινόφυτα, όπου ενημερώθηκε για τεχνολογικά, διοικητικά και οικονομικά θέματα. Τα 15μελή μαθητικά συμβούλια Γυμνασίου – Λυκείου και μέλη του σώματος των Ambassadors, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, συμμετείχαν σε καθαρισμό παραλίας στη Ραφήνα. Επίσης, πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο γεύμα του Προέδρου με τη Διοίκηση, τη Διεύθυνση Λυκείου και το 15μελές μαθητικό συμβούλιο του Λυκείου, όπου παρουσιάστηκαν η δράση και τα αιτήματα της μαθητικής κοινότητας Λυκείου. Τέλος, όπως κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκε η γιορτή για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου, η γιορτή στα τμήματα των αγγλικών για την «Ημέρα των Ευχαριστιών» και το «Thanksgiving Dinner».

Το Δεκέμβριο, οι μαθητές και οι μαθήτριες των τμημάτων Γ2 και Γ3 Λυκείου πραγματοποίησαν πενθήμερη εκδρομή στη Βόρεια Ιταλία (Βερόνα, Μιλάνο, Βενετία, Sirmione, Maranelo) και οι μαθητές και οι μαθήτριες των τμημάτων Γ1 και Γ4 Λυκείου πραγματοποίησαν πενθήμερη εκδρομή στην Τσεχία (Πράγα, Τσέσκυ Κρούμλοβ, Κάρλοβυ Βάρυ) και στη Δρέσδη. Επίσης, στο πλαίσιο του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, πραγματοποιήθηκε η ομιλία του δημοσιογράφου κ. Κουβαρά στους μαθητές και τις μαθήτριες της θεωρητικής κατεύθυνσης της Β΄ Λυκείου και στα μέλη του δημοσιογραφικού ομίλου του Σχολείου. Παράλληλα, τα μέλη του αντικαπνιστικού ομίλου του

Σχολείου συμμετείχαν στο 2ο πανελλήνιο συνέδριο του Υπουργείου Υγείας για τον έλεγχο του καπνίσματος «Μαθαίνω να μην καπνίζω». Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν αφιερώματα του Φιλολογικού Τμήματος στον Ελύτη, στον Παπαδιαμάντη και στον Γκάτσο, παρουσίαση με θέμα «Ελληνική οικονομία – Προβλήματα – Προοπτικές» και αφιέρωμα – εκδήλωση για τα Special Olympics. To 15μελές μαθητικό συμβούλιο Λυκείου, στο πλαίσιο της κοινωνικής ευαισθητοποίησης, πραγματοποίησε φιλανθρωπική επίσκεψη στο Ειδικό Σχολείο Πεντέλης και στο Λύρειο Ίδρυμα, όπου μοιράστηκαν δώρα στα παιδιά. Επίσης, με τη βοήθεια του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου Λυκείου, διατέθηκαν χριστουγεννιάτικες κάρτες στους μαθητές του Σχολείου από το σύλλογο «Εργαστήρι» και συγκεντρώθηκαν βιβλία για δωρεά προς


106

δραστηριότητες και κοινότητεςτη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κάσου. Τέλος, πραγματοποιήθηκε, όπως κάθε χρόνο, χριστουγεννιάτικη γιορτή στα τμήματα.

Τον Ιανουάριο, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου, στο πλαίσιο της μουσικής παιδείας, παρακολούθησαν τις ανοιχτές γενικές πρόβες της Καμεράτα, η οποία είναι μια από τις κορυφαίες ορχήστρες κλασικής μουσικής, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Επίσης, οργανώθηκε έκθεση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το Νίκο Καζαντζάκη. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε πρόγραμμα σεμιναρίων για τα προβλήματα της εφηβείας για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Α΄ Λυκείου.

Το Φεβρουάριο, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α3 Λυκείου παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» στο θέατρο «Θησείον». Μαθητές και

μαθήτριες της Β΄ Λυκείου, στο πλαίσιο του απογευματινού προγράμματος «Πυρηνική ενέργεια και κοινωνία – φυσική στοιχειωδών σωματιδίων», πραγματοποίησαν τετραήμερη εκδρομή στην Ελβετία (Βέρνη, Γενεύη, Λίμνη Λεμάν, Μοντρέ, Πύργος Σιγιόν, Εvian, Λωζάνη), όπου επισκέφτηκαν και ξεναγήθηκαν στο CERN (Ευρωπαϊκό κέντρο για την Πυρηνική Έρευνα). Επίσης, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Λυκείου επισκέφτηκαν τη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» του Μεγάρου Μουσικής, όπου συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου – Λυκείου πραγματοποίησαν τετραήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη (Αγία Σοφία, Βυζαντινός Ιππόδρομος, Υδραγωγείο, κρεμαστή γέφυρα του Βοσπόρου, Ασιατική Πόλη, Θεολογική Σχολή της Χάλκης, κρουαζιέρα στο Βόσπορο) και επισκέφτηκαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου συναντήθηκαν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Τέλος, πραγματοποιήθηκε ομιλία στους μαθητές και στις μαθήτριες της Α΄ Λυκείου με θέμα «Το ηλεκτρονικό βιβλίο και οι προκλήσεις της νέας εποχής».


107

δραστηριότητες και κοινότητεςΤο Μάρτιο, οι μαθητές και οι μαθήτριες της θεωρητικής κατεύθυνσης της Γ΄ Λυκείου επισκέφτηκαν το νέο κτίριο του Μουσείου Μπενάκη, όπου παρακολούθησαν την πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ «ΣΜΥΡΝΗ». Οι μαθητές της Β΄ Λυκείου, στο πλαίσιο του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν επιλεγμένους εργασιακούς χώρους. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της θεωρητικής κατεύθυνσης της Β΄ Λυκείου επισκέφτηκαν τη δικηγορική εταιρία KLC, όπου συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα, οι μαθητές και οι μαθήτριες της θετικής κατεύθυνσης της Β΄ Λυκείου επισκέφτηκαν το Θεραπευτήριο METROPOLITAN, όπου συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα και οι μαθητές και οι μαθήτριες της τεχνολογικής κατεύθυνσης της Β΄ Λυκείου επισκέφτηκαν το λιμένα Λαυρίου, όπου ενημερώθηκαν για τις οικονομικές δραστηριότητες του λιμένα και τις προδιαγραφές κατασκευής του. Επίσης, μαθητές και μαθήτριες Λυκείου που συμμετέχουν στον όμιλο επιχειρηματικότητας «Junior Achievement» επισκέφτηκαν το «The Mall Athens», στο πλαίσιο του προγράμματος «Καλύτερη εικονική επιχείρηση 2012». Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου επισκέφτηκαν το ναό του

Ποσειδώνα στο Σούνιο. Παράλληλα, διοργανώθηκε από το τμήμα Αγγλικών του Σχολείου και με τη βοήθεια εθελοντών Γυμνασίου – Λυκείου ο πανελλήνιος διαγωνισμός Forensics (διαγωνισμός επιχειρηματολογίας και ρητορικής τέχνης στα Αγγλικά). Μαθητές και μαθήτριες της Β΄ Λυκείου πραγματοποίησαν τετραήμερη εκδρομή στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μαθητικού συνεδρίου HMCE (Harvard Model Congress Europe). Μαθητές και μαθήτριες της Β΄ Λυκείου πραγματοποίησαν τετραήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη (Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη, Αγία Σοφία, Υδραγωγείο, εκκλησίες της Πόλης, Φανάρι) στο πλαίσιο του μαθητικού συνεδρίου «100+1 χρόνια Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης». Στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α1 και Α3 Λυκείου πραγματοποίησαν διήμερη εκδρομή στα Καλάβρυτα (Σπήλαιο Λιμνών, Τόπος Θυσίας, Μουσείο Καλαβρύτων, Οδοντωτός, Διακοφτό) και οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α2, Α4 και Α5 Λυκείου πραγματοποίησαν διήμερη εκδρομή στη Βυτίνα – Δημητσάνα (Μουσείο


108

δραστηριότητες και κοινότητεςΥδροκίνησης, Βιβλιοθήκη Δημητσάνας, Στεμνίτσα, Φαράγγι ποταμού Λούσιου). Επιπλέον, οργανώθηκε ημερίδα σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου. Τέλος, όπως κάθε χρόνο πραγματοποιήθηκε ο εορτασμός για την επέτειο της 25ης Μαρτίου και η μαθητική παρέλαση των μαθητών και των μαθητριών του Λυκείου.

Τον Απρίλιο, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ και Β΄ Λυκείου επισκέφτηκαν το κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών (Ο.Α.Κ.Α.), προκειμένου να παρακολουθήσουν αγώνα μπάσκετ μεταξύ δημοφιλών αθλητών, ηθοποιών και τραγουδιστών, καθώς και καλλιτεχνικές δράσεις στο πλαίσιο εκδήλωσης κατά της εμπορίας ανθρώπων (Trafficking). Μαθητές και μαθήτριες της Α΄ Λυκείου πραγματοποίησαν εξαήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στο Stratford Upon Avon-Λονδίνο (Οξφόρδη, Trinity Church, Mary Arden’s House, κάστρο Warwick, παρακολούθηση θεατρικής παράστασης «Η Δωδέκατη Νύχτα» του Σαίξπηρ, εκδρομή στο Bath, επίσκεψη στα Ρωμαϊκά Λουτρά, στο Stonehenge,

στον Πύργο του Λονδίνου, στο Globe Theater του Σαίξπηρ, ανάβαση στο London Eye, επίσκεψη στο Westminster Abbey, στο Βρετανικό Μουσείο, παρακολούθηση μουσικής βραδινής παράστασης «Το φάντασμα της Όπερας», επίσκεψη στο Μουσείο της Madame Tussaud’s και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας). Επίσης,

πραγματοποιήθηκε παρουσίαση σχετική με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Β΄ Λυκείου. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε η φωτογράφιση των τμημάτων του Λυκείου με τους καθηγητές συμβούλους τους. Τέλος, όπως κάθε χρόνο, οργανώθηκε το Open House, που αποτελεί την κορύφωση των εκδηλώσεων της μαθητικής κοινότητας, περιλαμβάνοντας παρουσιάσεις των ομίλων του Σχολείου, μαθητική συναυλία, talent show, θεατρική παράσταση, αθλητικές εκδηλώσεις, περίπτερα τμημάτων, λαχειοφόρο αγορά, διαγωνισμούς με καθολική συμμετοχή των μαθητών και των μαθητριών Γυμνασίου – Λυκείου.


109

αθλητικά

Αθλητικές ΔραστηριότητεςΜεγάλη ήταν η συμμετοχή των αντιπροσωπευτικών ομάδων του Λυκείου μας σε πολλές διοργανώσεις εντός και εκτός Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, οι διακρίσεις των ομάδων μας τη σχολική χρονιά 2011-2012 ήταν:

1. Συμμετοχή στο αθλητικό τουρνουά «ΑΙΓΑΙΟ» στο ANATOLIA Θεσσαλονίκης με τις εξής διακρίσεις: 1η θέση στη πετο-σφαίριση κοριτσιών, 1η θέση στη πετο-σφαίριση αγοριών, 5η θέση στο ποδό-σφαιρο, 6η θέση στην καλαθοσφαίριση αγοριών και 2η θέση στο στίβο.

2. Συμμετοχή στο πρωτάθλημα του ΑΣΙΣ, σε όλα τα ομαδικά και ατομικά αγωνίσματα, και διάκριση στην πετο-σφαίριση κοριτσιών (3η θέση) και στην κολύμβηση (5η θέση).

3. Αξιόλογη παρουσία στα πρωταθλή-ματα του ΥΠΔΜΘ με όλες τις ομάδες μας και καλύτερη παρουσία της ομάδας πετοσφαίρισης κοριτσιών, που έφτασε στα ημιτελικά.

4. Μετά από αρκετά χρόνια, η ομάδα πετοσφαίρισης του Λυκείου μας συμ-μετείχε σε τουρνουά στο ASSEN της Ολλανδίας. Τά κορίτσια μας κατετάγησαν τρίτα στον όμιλό τους, πραγματοποιώ-ντας εξαιρετική εμφάνιση και ανανεώνο-ντας το ραντεβού τους για του χρόνου.

5. Η ομάδα παραδοσιακού χορού, στην οποία βασικό κορμό αποτελούν παιδιά του Λυκείου, συμμετείχε σε ποικίλες εκδηλώ-σεις, εντός και εκτός Σχολείου. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τη γιορτή της Ημέρας των Ιδρυτών, την εκδήλωση του Propeller Club, το φεστιβάλ του ΑΣΙΣ κ.λπ.

109_48 ATHLITIKES DRASTIRIOTITES.indd 109 6/8/12 3:21 PM

110

Α1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Δηµήτρης ΜισυρλήςΑ1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Δηµήτρης Μισυρλής

Α2 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Σοφία ΜουρούτηΑ2 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Σοφία Μουρούτη

110-116 FOTOS.indd 110 6/8/12 1:40 PM

111

Α3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Βασίλης ΜελάςΑ3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Βασίλης ΜελάςΑ3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Βασίλης Μελάς

Α4 > Καθηγητής Σύµβουλος: Μιχαήλ ΣιάµοςΑ4 > Καθηγητής Σύµβουλος: Μιχαήλ ΣιάµοςΑ4 > Καθηγητής Σύµβουλος: Μιχαήλ Σιάµος

110-116 FOTOS.indd 111 6/8/12 1:40 PM

112

Α5 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Δώρα Χήρα Α5 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Δώρα Χήρα

B1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Χρήστος ΚουρτεσάκηςB1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Χρήστος Κουρτεσάκης

110-116 FOTOS.indd 112 6/8/12 1:41 PM

113

B2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης ΚεχαγιάςB2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης ΚεχαγιάςB2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης Κεχαγιάς

B3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης ΚαλούληςB3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης ΚαλούληςB3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης Καλούλης

110-116 FOTOS.indd 113 6/8/12 1:38 PM

114

B4 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Λιάνα ΚυριάκουB4 > Καθηγήτρια Σύµβουλος: Λιάνα Κυριάκου

Γ1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Θεοδόσης ΔρακόπουλοςΓ1 > Καθηγητής Σύµβουλος: Θεοδόσης Δρακόπουλος

110-116 FOTOS.indd 114 6/8/12 1:38 PM

115

Γ2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιάννης ΠαρίσηςΓ2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιάννης ΠαρίσηςΓ2 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιάννης Παρίσης

Γ3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιώργος ΤζήροςΓ3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιώργος ΤζήροςΓ3 > Καθηγητής Σύµβουλος: Γιώργος Τζήρος

110-116 FOTOS.indd 115 6/8/12 1:38 PM

116

Γ4 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης ΒασιλόπουλοςΓ4 > Καθηγητής Σύµβουλος: Παναγιώτης Βασιλόπουλος

Καθηγητής Σύµβουλος Ελληνικού Περιοδικού: Γιάννος Τσατάλης

Συντακτική Οµάδα Ελληνικού Περιοδικού

Καθηγητής Σύµβουλος Ελληνικού Περιοδικού: Γιάννος Τσατάλης

Ελληνικού ΠεριοδικούΕλληνικού Περιοδικού

110-116 FOTOS.indd 116 6/8/12 1:39 PM

By

Chri

stin

a M

arza

va, A

΄3

eng shli ect ns oieng shli ect ns oi

ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ SUNNY DAYS

ΛΥΚΕΙΟ 2012

117-119 team.indd 117 6/7/12 9:30 PM

118

The cover picture was created by Christina Marzava, A΄3

117-119 team.indd 118 6/7/12 9:30 PM

119

english section

SUNNY DAYS TEAM 2011-2012

Chief Editor: Vicki Alexopoulou

Editing Team

Julia Akaila Γ΄1Tina Antonatou A΄1Giota Dimitriou Γ΄1

Gina Gahtidi A΄1Errika Papadopoulou B΄3

117-119 team.indd 119 6/7/12 9:30 PM

120

index

indexindexindex

editorial 120Choices 124

creative writing 138Taking a walk with no destination in mind 142 A walk 144The mysterious goblet 145Poem – keep walking 148Vanilla roses 149A lesson learnt the hard way 150 The silence of the forest 151

thoughts 152The creation of the world 153Creation of the world: from nothing to everything 155The Chameleon 156

war poetry 158The boy soldier 158Peace and war 159

love 160thoughts on life 164 meetingMeeting with the author Alex Preston 171

120-121 index.indd 120 6/9/12 10:17 AM

121

index

indexindex

index

travelTrip to England 172

oratories 178desensitization 179prioritizing 183luck 186volunteering 190Forensics 190Special olympics 192Race for the cure 195

HMCE 196

special dedications 200Amelia earhart 200The Titanic 202Charles dickens 204

survey 206Smoking 206Humorous CV 208

120-121 index.indd 121 6/9/12 10:18 AM

122

editorial

122

Dear Reader,

I had a very interesting and challenging task this year as the new Sunny Days advi-sor. The editing team and I worked hard to put together a magazine that we hope you find interesting and thought-provoking. We thought that ‘Choices’ would be an interesting theme, seeing that it was the theme for Thanksgiving 2011.

Many of you have contributed thoughtful articles, narratives and poems based on the different choices we all make in life. We also thought that it would be appro-priate to pay tribute to some important people like Charles Dickens and Amelia Earhart as well as commemorating the 100th anniversary of the sinking of the Titanic.

I would like to thank all of you who contributed your work to the magazine and I hope that all Lyceum students will enjoy reading it. Hopefully, we will see some new members in the Sunny Days team next year.Finally, my best wishes for a wonderfully relaxing summer.

Sunny Days Advisor,Vicki Alexopoulou

Editing Team

Julia Akaila Γ΄1Tina Antonatou A΄1Giota Dimitriou Γ΄1

Gina Gahtidi A΄1Errika Papadopoulou B΄3

122-123 editorial.indd 122 6/8/12 3:54 PM

123

editorial

Messages from the EditorMessages from the Editor

123

Summer is just around the corner and all of us have made our choices on how to spend it: we will either go on vacation, study for the next school year or prepare to go to university. This year we made an important choice as well: to participate in the school magazine. Most of you think it is just collecting paperwork. It is much more. It is expressing ideas, trying to put on paper everything that we, teenagers, think is crucial. Therefore I, as editor of the Pierce Sunny Days for the Lyceum wish all of you a happy and enjoyable summertime, one that you will always remember. Let all your choices make each day count.

Errika Papadopoulou Β΄3

When we first joined Sunny Days, it was more for the experience and the hopes of learning something new. At first, it didn’t seem like much but as time passed, it became more exciting and fun. We learned new things and working with the other members to make something bigger was the best part. We hope that new members will join next year to make the experience even more fun and rewarding.

We wish all of you a wonderful summer.

Tina Antonatou A΄1Gina Gahtidi A΄1

122-123 editorial.indd 123 6/8/12 3:54 PM

124

choicesThe main theme for our magazine this year was ‘Choices’. The small choices and the big ‘important’ choices all affect our lives in one way or another. Here is what many students had to say about making choices...

ChoicesYou cannot direct the wind but you can adjust your own sails

One could view a human life like a sailing boat. But who is the captain of the boat? The individual himself. Of course, it is up to him whether he will be conventional and compromise easily or not. Everyone must live his life the way he wishes. Accepting everything without raising any objections and leaving your life in the hands of others is not a mature thing to do.In my opinion, life is about making serious decisions which help you live the way you want. So, it is of extreme importance to learn how to be decisive and mature enough in order to choose correctly. Since you cannot direct the wind, your life or your destiny, be the captain of your boat. Take your life in your hands. A good captain is one who, due to his experience and wisdom, is able to overcome obsta-

124-137 choices.indd 124 6/8/12 3:55 PM

125

choicescles that might occur on the way. With the help of his crew he should face every problem successfully. However, this is not enough. He should also be capable of making decisions which will affect others as well, and he should be willing to accept many challenges. In the same way, a person’s life should be full of experiences which make him more mature and complete. I believe that if he has had enough experi-ences he will be able to deal with situations that he has already faced the second time round. In addition, he should make decisions important for him and for others by listening and bearing in mind that he has the help of friends and loved ones. He should not reject others nor be afraid of facing difficulties.Choices are extremely important. They define our future. Making the wrong choices and decisions may have a very bad impact on our lives. For instance, falling in love with the wrong person may even lead you to death, like Whitney Houston, whose life choices led her to her addictions. If somebody is forced to deal with such a situation, the best thing he can do is to realize his importance and to have self-confidence and inner strength to get over this person. So, adjusting your own sails and deciding in a mature way about your own life is crucial. You are not going to live forever, so make sure that you do everything in your power to have a life which represents you the best.

Anna-Maria Matsa B΄3

There is no life as complete as the life that is lived by choiceIf life becomes tough you can change it.If life becomes easy, you have worked for it.Life is a choice. Do not lose yours!No one can determine or even ruin your life.No one can control you. You are the boss.Yet, despite many obstacles in your way,You will find the path, which leads to happiness.Life is good when you treat it respectfully, I say.Be certain about your choices,Do not hesitate to raise your voice.Fight for your life,Remember this advice.

Georgia Georgiou A΄1

124-137 choices.indd 125 6/8/12 3:55 PM

126

choicesYour choices are yours aloneWhen you make a choice you have to be careful. You shouldn’t choose what other people tell you to choose. It’s not their decision, it’s yours alone. Your life is going to change, not theirs. Believe it or not, you’re alone in this.Many times people do what other people tell them to do. Consequently, they tend to be extremely miserable and unhappy. They regret every minute and every second of their choice. Their life is a wreck by virtue of their decision. So, I want to give you a piece of advice: make your own decisions and make them carefully. Live the life you want.

Marilena Staikou A΄5

Blaming and Complaining...I’ve often heard a lot of people complaining about bad things that happen to them. They tend to put the blame on fate as long as they are unable to realize that they themselves cause what is going to happen. The truth is that their own wrong deci-sions may sometimes be responsible for unpleasant situations which may influence their lives negatively in the future. For these reasons, people must accept the fact that they set up their lives and their future.

Chryssa Ioannidi A΄2

124-137 choices.indd 126 6/8/12 3:56 PM

127

choicesChoosing a gift

People say that it’s not the gift that counts but the thought behind it. Personally, I don’t totally

agree, but let’s suppose for a minute that the saying is actually true. More often than not, people tend to walk into a store and buy the first thing that they see. Therefore, the whole meaning of buying someone a

gift is lost.

For me, one of the worst Christmas gifts I’ve been given came from a supposedly close friend who, while she seemed to really like and care for me, didn’t put any effort into her choice of gift. When I opened

the wrapped box I saw a pair of dangly pink earrings. Even though it doesn’t sound so bad, it actu-ally was, because this particular friend was one of the people who

knew me best, and she knew that I would never wear something like that.

Thankfully, there are still some people who put some effort into finding the right gift. One of them is my best friend. For my last birthday, she gave me a copy of my favorite movie, which is actually based on a novel by Nicholas Sparks. The great thing about this gift was that she and I bonded after having read this book and it became the start of our friendship. I found it really touching that she remembered how our friendship had begun, and now every time we watch the movie, we are reminded of how lucky we are to have each other.

All in all, I don’t think that relationships should in any way depend on gifts. But it is still a way of showing someone your love and respect. Since I have received both appropriate and inappropriate gifts, I now think twice before choosing a gift for someone.

Elisa Bletsa A΄4

124-137 choices.indd 127 6/8/12 3:56 PM

128

choicesSome people choose to live by complaining. Others choose to live‘People are strange’, the song by The Doors claims. They may have everything but they invariably ask for more. They think that by complaining, they will get what they want in order to be happy. However, after a while they tend to ask for even more. But do people become satisfied and successful? Or is man able to find other ways to reach happiness?

From a young age, the goal of many people is to earn a lot of money so that they can do as they please. But these people have not considered, in my opinion, what real happiness is all about and where they may be able to find it. Firstly, take a walk in the city with a friend, discover new places, take up extraordinary hobbies and stop wasting time complaining about bad grades or things that do not work out the way you want. I believe that everything happens for a reason.

If you wake up in the morning and can’t wear the clothes you were planning to wear because they haven’t been ironed, don’t be angry and do not start moaning to your parents. Put on a smile and do not let the whole day be lost. Besides, a day without smiling is a lost day!

Therefore, if you want to be satisfied with your life, you had better start under-standing the deeper meaning of life. Do not complain and expect others to make you feel better. Live your life without much money, put on your best smile and keep walking!

Christina Kostopoulou A΄3

124-137 choices.indd 128 6/8/12 3:56 PM

129

choicesChoices

Life is a path, a road, a streetWith twists, turns…ends that meet.

So as we walk through it we often wonder:Will I find peace or death or thunder?

Should I go left or right or stayStill; till I see a sign that may

Show me what I should really doI’m feeling blind, I can’t see through.

The ten-year-old boy tells his mum:I wish I could know who I am

What should I do when I grow old?His eyes are brown, his dreams are gold.

When he was five he’d laugh and shout;When twenty-five he’ll dream, yet doubt.

Have they been wise, the choices I’ve made?What if I were to give my life a grade?

He’ll never be happy, whatever his goal,The crossroads he reaches will all

Make him wish that he could predict precisely,‘cause life’s only one, but has he chosen wisely?

There’s no need to worry or cry or regret,No need to feel sorry or try to forget.

Once made a decision, just follow your way,Not once ever look back, what’s behind today.

His mum speaks tenderly, “You have to accept-No time-machines have been invented yet.”

So open your wings and fly away,If you still have dreams, it’s all okay.

Irene Georgoulaki-Miseyanni B΄1

124-137 choices.indd 129 6/22/12 1:25 PM

130

choicesA Turkey TaleOnce upon a time, there was a beautiful turkey princess. She had it all. A luxurious house, money, and a boyfriend that loved her, but what she really wanted was her freedom. She would dream about exploring the world; about the time when she would escape from the court and live her own life … and that time came.One dull and dark morning, she found the gates open. She ran towards the gates and got out. She didn’t look back. She didn’t stop. She crossed the green forests and flowery meadows, dark cities and shady towns. She was finally happy; she was going to live her life as she wanted.

Then one day, she came across a tall, dark and handsome stranger. He promised her love and affection. He said that he would never leave her side. She fell for him. She chose to follow him. She sacrificed her freedom for him … he sacrificed her.

That very night, our little turkey princess had officially become a meal. She was now placed on a golden platter, an echo of her former glory; now she’s sitting stuffed and full of agony, regretting in her fancy deathbed the choice to leave her family, her freedom, her life.

Terry Tsatsalakis B΄4

The consequenses of choicePeople live through their choices, they build their lives by making decisions. Every choice has its own consequences. If you let people decide for you, you actually let them manipulate your life. So people must make up their own minds about what they should do or say. It’s the only way for people to control their own future and be responsible for their decisions.

Alex Milionis B΄3

124-137 choices.indd 130 6/22/12 1:25 PM

131

choicesMy Christmas Choice

It was almost Christmas; I was about five years old and every-one kept telling me that I should write a letter to Santa otherwise he would come with no presents. Not only did I not know what to ask for, but I was also afraid of him; he was like the bad version of my grandparent! Moreover, he was always wearing the same clothes, he didn’t shave, he had a big bag that somehow could con-tain presents for all the children of the world, and he had some weird animals, a cross between a

dog and a horse with scary ears, that would take him from house to house in only one night; like an airplane without an engine. He was almost as weird to me as the Smurfs: blue, with big feet, no hair, never wearing a t-shirt and living in mushrooms.But to get back to the letter, I chose not to write it, not only because I didn’t know how to write but because I didn’t want him coming to my house. I took the risk and in the end, I couldn’t understand how I got my presents; at the time though, it didn’t bother me at all.

Dominique Assimakopoulou B΄1

The Right to make choicesIn our world, some people make their own choices but other people don’t have that right. Most times in those people’s lives, their choices are made by ‘superiors’. In our life, we have the right to make our own choices which sometimes leads to success and happiness and other times to mistakes, but at least it’s our own choice.Every day in our world we have to choose from the most unimportant to the most important things. There are infinite choices to be made in our daily lives.That’s why it’s hard to live a life in which you don’t have the right to choose for yourself and make your mistakes so that you can also learn from them.

Konstantina Florou B΄4

124-137 choices.indd 131 6/22/12 1:25 PM

132

choicesYou are responsible for the choices you make

A great number of people believe that from the time we are born, we begin to make choices. As babies we choose when it is the right time for us to cry. Then, when we are toddlers we force our choices on our parents. During adolescence, we support our selections strongly, even if they are considered wrong. When we finally become adults, we start thinking a little more before we make a choice because most of them will be very important for the rest of our life.

During our adult life, we are made to opt for things every day, from the most trivial to the most significant, but both are very important and part of ourselves. The most crucial choices that we have to make, for example, are firstly the career that we want to follow and secondly, if we are or not going to marry and have children.

To conclude, no one else can make choices for you. You should, therefore, be inde-pendent and make choices only according to your preferences and not let anybody control or misguide you. Every option is an integral part of you, every breath you take corresponds to a choice you make.

Flora Papitsi A΄4

Life and DeathBeing confused, having no breath,Choosing life or choosing death?Feeling correct, but also wrong.

No value now, your love has gone.Feeling depressed, blaming yourself,But did you think about it in depth?

Wanting your love, you can’t no more,No value now, your love has gone.God has stolen your precious love,

And now has turned her into a dove.He made his choice but you didn’t know,

The life you dreamed of took another road.But is there a point in choosing in life,

When somebody else has defined your smile?

Matilda Chatzipanagiotou B΄4

124-137 choices.indd 132 6/22/12 1:25 PM

133

choicesChoices Explained

If you think it brings dangerthen you are a total stranger

A choice to makemeans the road you take

Decide to dareand then to share

What you choose to beequals always being free

Make your choice alone and take the responsibility on your own

All the choices in your life are of great importanceand believe it or not, you’ll get acceptance

Never be afraid to stand on the edgebecause choice will be a great challenge

Choose to chooseand you’ll never lose

Frangiskos Frantzis A΄5

124-137 choices.indd 133 6/22/12 1:25 PM

134

choicesI choose to choose

I choose to chooseI choose life

I choose to live wildI choose wild choices and never take back promises

I promise I’ll behaveAnd always have faith

In my lovers and friends In the elements of the earth

Taking risks doesn’t make you strongerSuccess in your life makes you live longerBy making choices you come to an end

And a step closer to success.Alexandra Sakalidi B’3

ChoicesPeople say if only I could choose, other people say if only I didn’t have to choosePeople say you make your own destiny, others say what is meant to be is meant to bePeople say they need time to make a choice, others choose spontaneouslyPeople say if only I were rich …, others say if only I were happyPeople say they choose just to choose, others say they choose ‘cause they believe in what they chose. I choose to feel,All the choices I have made shaped the person I am nowI am the person who made the choice to love, live and feelI choose to choose.

Stefanos Stoupakis B΄4

124-137 choices.indd 134 6/22/12 1:25 PM

135

choicesFreedom and Choices

I am free to choosebut I don’t know the truth

so how can I choose?I can think whatever I want

but I can’t escape from the world.

There is no choice, but I choosewhat else can I do?

You tell me the schedulefull of thought and full of fears

but you never ask what I really wantIf I work according to the law

I know I won’t be real.

Roxani Lazaridou A΄3

124-137 choices.indd 135 6/22/12 1:25 PM

136

choicesLife and Choices

Life is an opportunityan opportunity to take a road

a road taken by choices

Roads lead people to successsuccess that makes people afraid of failurefear that leads them to the wrong road,

the road that makes them feel incomplete and empty,

Because they did everything,but choose willingly and courageously.

And that was their mistake!

Jim Diamantidis A΄1

Our choices define who we are...

No one else can ever make your choices for you. A man’s choices are the very thing that make him different. It is not physically that we differ, but rather because of our character. The truth is that each person’s character is determined and defined by his choices and way of life. Hence, a man who makes no choices and lets others make them for him, has no character of his own and is a mere pawn in the game of life.

Spyros Plaskovitis Γ΄3

Everyday each of us chooses to do the things we do, unless we are in a situation where we have been stripped of our freedom. But even in these circumstances one still has freedom to make certain choices, although they may be limited. However, no matter what our choices are today, they ultimately create our future because every choice that we make will either cause things to get better or worse.

Anastasia Gkegka Γ΄1

124-137 choices.indd 136 6/22/12 1:25 PM

137

choices

She found the old bookAnd took a good look;

Memories evoked from the pastShe hoped that they would pass.

If only she could forgetThe day she had to let

Her heart decideWas it wrong or was it right?

She dreamed about that nightWaiting on the road-side;Waiting for him to come

To tell him that by tomorrow she would be gone.

And when he arrived,She felt alive again,

But she had to break his heart;She wished they didn’t have to part.

But the choice had already been madeAnd she wished her love for him would

fade.She told him that she had to go away

Though she wished that she could stay.

She was forced to marryA weight she couldn’t carry;

A man she didn’t knowBut to whom she couldn’t say ‘no’.

And he gave her a book;In which she was taking a look-And as the pain inside her grew

She remembered how the hopes from her flew.

Then a tear ran down her faceFor lost feelings she couldn’t replace…

Konstantina Florou B΄4

124-137 choices.indd 137 6/22/12 1:25 PM

138

creative writingSome of our classmates have contributed some great examples of creative writing. We have narratives and poetry and even some stories about how the world was created…

NoiseThe noise! They cried from below, The noise is too great!

Men in velvet robes with heavy pockets tap the thin papers beneath their noses and point with righteous fingers at the masses. Righteousness, too often a treacherous façade – a mockery of itself – rears its solid body in infallible intimidation. This time though the reins they’ve always held tightly in their pale hands have slipped out.

The ones from below now see the holes – all of them – worming their cunning way through what once was swallowed unquestioned. This time, they’ve come prepared. This time, they are waving torches in the sickeningly humid air, and the men in the colourful robes move with growing unease.

Despair; thick and wooly on everyone’s tongues.

This farce – their incompetence! – is an insult to cognition, inciting such murderous instincts in the ones below. It gnaws at their dignity as they stand in the dirt while the men in silk slippers tread red carpets, spewing waterfalls of empty words.

Noise – so much noise.

Burn! howl the torch-bearers, and let the ominous r swell with rage and burst with a gust of air straight off their tongues.

All this noise twists their minds with tentacles of soothing fluff, but their stomachs have started to knot, and their eyes are finally opening.

Burn! Burn! Burn! they chant maniacally, pounding feet and thrusting arms.

Burn them all to the ground – their time has come, says one amongst them. He is no leader, but a voice of unity. A commoner known as chief – without a capital C. No exceptions. There are clouds in the sky, clouds in our hearts, and rotten tissue in the cavity where their hearts should be but aren’t. Since their injustices haunt not their conscience let the fear that shall blind them before their end haunt them instead. So no exceptions. Burn them all.

The orders run into motion as soon as they are uttered. Sure enough, flames are tickling feet and licking faces.

Lick, my beauties! Lick!

Silk slippers scurry frantically. A head of flaming hair runs past, screaming Bloody Mary into the shrill night sky. The stars shine unperturbed – it feels like betrayal to

138-151 creative writing.indd 138 6/22/12 1:27 PM

139

creative writingsome; a cold knife plunged deep into their gut.

They take their noise to their death. Fitting, fitting. says the chief.

Fitting, fitting.

The fire consumes. Devours all that happen to be in its midst and stretches out to graze the careless limbs of those hopeless souls clambering in vain to get away. It embraces them, caresses them – traps them in its mindless fury.

For how much longer? wails a bloodcurdling voice from within the inferno.

For how much longer? and a desperate cry reduced to cinders, echoes.

Forever. Τhe answer. Forever and a day. Α chuckle.

You were so sure you’d have your way, but now you’ll burn forever and a day!

The haunting chant ensues.

You can’t atone, you can’t repent!

All your favors have been spent!

They burn. They all burn. The glory of red, orange and blue thrives and grows, danc-ing to its crackling beat while garish figures come to life on the melting stained-glass windows – stained by so much more than mere color. Smells exhume decay,

Perfume! the chief remarks, and strains his nose, nostrils flaring, to leave no particle unappreciated.

And if you wish to know – though know, you do, already – you are burning for your sins; your selfishness and greed. Condemning many for the few – what you did and didn’t do. Betrayal! Holding our trust and fate, you’ve bred our loving hate.

BURN! we’ve said, BURN! And now you finally are. Your future holds nothing more than a cradle of powdered char.

Black is the hue of crumbling solidity.

Black is the color of the absence of it all.

Black is the shade of the darkness that consumes and crumbles to the ground after red has done its rounds.

A soft prayer sneaks its way up to the black sky, hoping for a phoenix. Hope hesi-tantly flutters on the edges of this dismal scene. A phoenix is yet to be seen.


140

creative writingAnd then silence. Finally.

Not even the chief speaks a single word so as not to tinge this beauty.

Silence. A world of chaos and noise now cinders and smoke.

The simplicity, the rawness. The perfection.

A single tear streaks down the ragged planes of the chief’s haggard face. Normally he’d hold it back, or wipe it instantly away. Normally it would never well up in the first place.

But now he just let it fall.

He let that single tear make its righteous way to the harsh edge of his jaw where-upon it quivered and swayed – almost imperceptibly – only to drop unceremoni-ously into the ashen soil below.

Cinders and smoke.

Cinders and smoke, and a lone tear to wash the bitterness away.

Callie Michail Γ΄3


141

creative writing


142

creative writingTaking a walk with no destination in mind

When you are feeling stressed and need some time to yourself, or when you are tired of the world around you, there is nothing better or more effective

than taking a walk in nature. This is what I realised when I took a walk with no destination along a snowy path in northern Italy.

I set off along with my mother and my brother, wearing a heavy coat, a scarf, a woollen cap and gloves to protect myself from the harsh weather. Although at first we were all walking side by side, I began to close myself up in my thoughts and I felt the urge to walk faster and detach myself from the company of the others. Soon, I had put a great distance between us, and only then could really appreciate the mountains and the woods through which I was walking.

Everything was covered in snow. The tall trees, the rocks, bushes, even the path on which many others had already walked, leaving clear footprints in the snow. There were many bends and I thought that from above, the path would look like a long snake had created S’s with its body. The only sounds that reached my ears were the sounds of my feet crunching on the snow and the sound of the waterfall which I knew was quite far off, but it echoed through the mountains and could thus be easily heard. There was no wind and a soothing calmness reigned over the forest.

It wasn’t long before I became hot because of my intense pacing and I first took off the gloves, scarf and cap and I proceeded to remove my heavy coat. I was left with my woollen pullover, but the cold didn’t affect me in the slightest way. Everything else that I had been thinking about faded away and I was left with an admiration for everything that surrounded me. The first thought that came to my mind were fair-ies. I suddenly remembered fairy-tales my grandmother used to read to me when I was little and I thought I saw the fairies of the woods, or at least I saw where their creators had been inspired from. The mountains covered in white, gleaming snow was such a peaceful and tranquil place that it seemed to me a very obvious and natural habitat for fairies.

While walking and enjoying the golden light which penetrated the thick foliage, it occurred to me that the sun wouldn’t be up there for much longer. Having no precise destination, I thought it wise to turn around and head back. And so I did, immersed in my own thoughts and smiling because I felt happy. I do not know what made me feel that way, perhaps the thought that man can still find happiness and fulfilment in something as simple as nature.

I soon found my mother and brother again and together we headed back towards the village. As the first houses appeared, I glanced around me knowing that I would be back soon. And so we left the woods behind us, just as twilight was beginning to descend over the mountain, creating the mysterious atmosphere from which the fairies of the woods are born. I looked back and smiled. For one moment I thought I had felt happy, to such an extent that it frightened me.

Elisa Paka A΄4


143

creative writing

Iro Minaretzi A΄3


144

creative writing

A WalkI am at our country house in a favorite spot of mine – the front balcony. The sun is burning but at the same time I can feel a soft breeze brushing my face. My eyes are focused on one thing – the sea. Its deep blue color, the light movements of the waves, it has beauty beyond any other I’ve witnessed. I feel as if it’s pulling me towards it.

I need to get up closer, so I run out of the house and go down to the beach. I am filled with an inexplicable feeling of excitement and once I’m there, I feel complete; like I’ve found the one place on earth where I’m utterly happy.

I kick off my flip-flops and push my feet into the warm sand. I close my eyes and focus on the soothing sound of the waves. It makes me want to get even closer. Slowly but at the same time tentatively, I walk into the water with my clothes on. I don’t care. All I want is to feel the warm water, listen to its movements, taste its saltiness. Oh, how I love the sea!

Eleni Riga A΄4


145

creative writing

The mysterious goblet

The setting sun was shining brightly over the mountain for the last few minutes before it disappeared, leaving the world to the darkness of the night. The rays of light shone through the leaves of the trees, covering the forest in a mysterious green light.

A young woman was walking on a path. She had long, wavy hair the color of chocolate, pale skin with rosy cheeks and bright grey eyes. She was wearing a long, grey dress and a black cape with a hood. She was in a hurry. The sun was about to set, and the last thing she wanted was to be in the woods when twilight fell… it could prove fatal. It was not the wild animals she feared, but other, darker crea-tures of the night.

The sky had taken on a rosy color, when she heard a sound. It was nothing spe-cial, just something heavy being dragged over the dead leaves, yet she felt shivers running down her spine. She quickened her step. Suddenly, she tripped over some-thing. She took a step back and looked down. Her eyes widened in shock.

For there, right in front of her feet, lay a golden goblet. She looked around but could see no one. Slowly, she picked it up and examined it. It was small with two


146

creative writinghandles. All over it, images of flowers and animals were carved. There were wolves, birds, roses and lilies on it. But the figure that dominated was that of a dragon. He took up most of the surface; his tail folded around one handle. For eyes, he had rubies and she noticed that all the animals had ruby eyes, but these ones were the biggest.

The woman admired it for a while. It was the most valuable thing she had ever seen. Once again, she looked around, she was worried. Golden cups are not usually found in the middle of a forest. In her mind there were two logical explanations; the goblet must have belonged either to a knight who must have dropped it by mistake while passing through the woods or, to a magical creature. After all, she knew very well that no human lived in the forest besides her grandfather and herself.

She looked back down at the cup. Taking it with her was quite a risk. If it belonged to some kind of noble who discovered that she had taken it, she would probably be called a thief. The consequences would be bad. On the other hand, if it belonged to something non-human…. She didn’t even want to think of that. Witch or elf, fairy or nymph….these creatures do not forgive easily. Also, they were wicked. They could have even placed the cup there on purpose to trick her. She had learned to fear and avoid those creatures ever since she was a young child.

But, she had also been taught not to underestimate fate. Now fate had placed a golden goblet in front of her, at the exact same period when she and her grand-father were starving because of the new taxes enforced by the king. This was no coincidence; it couldn’t be!

The young woman took a deep breath and continued walking, holding the cup tightly. Even if her mind was screaming at her to throw it away, something in her knew that taking it was the right thing to do. After all, if it was a magical artifact, her grandfather would know it. Then, she could get rid of it with no second thoughts.

With this in mind, she continued on her way until she reached a clearing. There, surrounded by the crimson light of the sunset, sat a small white wooden house. Its roof was made of thatch from which a stone chimney stuck out looking as if it were ready to collapse. Around it, grass and wild flowers were dancing lightly to the soft breeze. A small river with crystal clear waters was flowing nearby.

The woman smiled. She was home. She crossed the small meadow and took the key from a little hole behind one of the wooden decorations and unlocked the door. When she entered the house she was surprised to find it in darkness. She paced slowly towards the kitchen, looking around for anything suspicious. In the light of the fading day, she observed her home, but found nothing out of place. Well, her grandfather could be sleeping. She sighed and slowly placed the cup on the table. She stared at it for a while before she lit a half-melted candle that was placed on the table. She picked it up and started climbing the stairs, the floor creak-ing loudly under her feet. When she reached her grandfather’s room, she knocked on the door but received no answer. Slowly, she opened it and peeked in. The room was empty. She was about to panic, when she saw a note on the bed. She placed the candle on the cabinet and unfolded the note.


147

creative writing‘Dear Rose,’ it read, ‘I’ll be gone for a couple of days. Take good care. Grandpa.’

Rose sighed. Her parents had brought her to her grandfather’s in 1272, when she was two years old. It had been fourteen years since that day, and yet, nothing had changed. He was still that cheerful, weird old man, who disappeared for days and then came back as if nothing had happened.

Since he had left, Rose could do nothing but wait. She went downstairs and lit a fire in the fireplace to warm the house. Outside, the night had arrived. She walked towards the window, her steps echoing in the empty house and looked into the forest worriedly. Thick fog was creeping in. Somewhere in the distance a green light appeared and faded into the fog. She shivered and shut the windows.

Carefully, she took the goblet into her hands and sat in an armchair in front of the fireplace. She turned it in her hands, admiring the carvings and the way the gold shone in the light. Suddenly, she noticed something. In the interior of the cup, something was carved and this time it was neither an animal nor a plant. There were words there. She got up and went near the fire which shed light on the goblet, enabling her to read the words.

‘Draconem in cor meum revixit,’ she whispered, feeling power from the words.

Suddenly, the ruby eyes of the dragon, started shining. All the other rubies fol-lowed. Her hands started shaking with fear. The dragon turned and looked at her, his crimson eyes shining, piercing through her….

Rose screamed and threw the cup away but it was too late. As the woman took steps back frightened, a flash of light appeared outside covering everything with bright, white light. The breeze turned into a vicious wind opening the windows and the door.

Rose slowly turned her head, eyes wide with terror as the blinding light reflected in them as she looked at the looming figure standing outside the house.

Nicole Theodoraki B΄2


148

creative writing

Keep Walking

I saw a dead birdie in the parking lot.It was green, small,

very small,and dead.

I would have moved its crushed little bodysomewhere peaceful,

but I didn’t.I spared it a glance,

then a second glance,and then I kept on walking.

Johnny would be proud.Antigoni,

Not so much.



149

creative writingVanilla Roses

A fragrance of roses lingers in my bedroom and an open envelope seems to perfectly complete the setting. I open the window and there’s a sweet odour of coffee and cinnamon coming from the nearby shops. My favourite white dress is hanging on my chair and my matching high-heels are perfectly placed next to it. It seems to me that today is a great day.

I get dressed, fix my hair, do my make-up and head to work. I make a small stop before I go to my office building. A new coffee shop has opened just next door. I order a vanilla mocha and a waffle. I love vanilla. It smells like autumn; like rain. It reminds me of my favourite moments. I pay and wait for my order.

“I wouldn’t try the vanilla coffee”, he said. He had been looking at me for a while. He was tall and suited-up. He was dark-haired with bright blue eyes that sparkled. He looked just like the man I’ve always hoped for...except, he hated vanilla. I turn around and look at him bewildered by my thoughts. “Well, it’s not the best choice...” he continues.

“I like its aroma”, I answer happily. He just smiles back at me. I notice something oddly familiar in his eyes. That spark, those lips. I feel like I’ve gone back in time. I know him! I know who he is. It’s him! It’s been a long time and he’s changed so much, but then, I’ve changed too. We are both much older now. He doesn’t know who I am, but he smiles as he hands me my coffee. I thank him and smile back at this familiar, charming man as I start walking away. Why doesn’t he remember me?

Thoughts are flooding my mind, but in the anxiety of the moment I hear his voice saying, “Lindy, you’ve forgotten your scarf.” He looks deeply into my eyes and touches my hand. It is indeed a nice day.

Errika Papadopoulou B΄3


150

creative writingA lesson learned the hard way“Dad I’m sorry, it was an accident!”

Sometimes in life we make some moves without knowing the conse-

quences. We do not understand the danger and we don’t appreciate the meaning of life. We do silly things just to feel good and free, and if God isn’t protecting us, we might pay for this.

In the middle of September, I made a big mistake. A friend volunteered to

help me by driving me back home on his motorbike, and as a stupid teen-ager filled with craziness, I accepted

without a thought. Everything was really nice and I remember every minute of that ‘cool’ moment. As he was driving, an old lady appeared from nowhere and in order to avoid hitting her, we had an accident. I don’t remember anything else apart from pain and burning, but I was the lucky one. I was wearing my friend’s helmet and nothing really serious happened to me apart from some bruises and scratches all over my face and body to remind me of that day for the rest of my life.

However, my friend was really badly hurt. When he initially stood up, he looked fine. I helped him with his bike and as I was late for my training, I left after his

sister came and picked him up. But bad news travels fast. Later that day, his sister called me and told me that my friend had been taken to hospital.

He had thirty-eight stitches in his head and a broken bone in his lower back. I felt horrible because I had been wearing his helmet and that had protected me.

Doctors said that he had been unconscious for the last five hours. I was feeling so bad because I felt responsible for what had happened. If my friend had been wearing his helmet, everything would have been different now.

The next morning, my parents were shocked at the sight of my scratches and bruises and they started asking questions about my condition. I had no other

option but to tell them the truth. My mum freaked out and my father couldn’t believe the stupidity of what I had done. They scolded me and I asked them to forgive me.

I now realised my mistake. I had played with my life and I was lucky. Things could have turned out much worse for everybody. It was a lesson for me. A good,

strong lesson. Things don’t always go according to plan, and when that happens, we have to make the best of the situation. I understood what could have happened. I was scared, but I had learned a lesson. Never a failure... always a lesson.

Alexia Christodoulopoulou Γ΄4


creative writing

The silence of the forest

The sky was now turning into a dull grey, as the deep orange sun sank behind the mountain-

peak. A light breeze wrapped me up, as I felt my flushed cheeks hot against the chill of the night. Cold raindrops ran down my face, and the light wind blew them down my neck. Then, it started raining heavily, and drops of water were now blocking my vision as everything turned blurry.

Along the road was a row of tall, dark trees, their branches hanging there in the dim light,

and the leaves began to fade away. Soon enough, I couldn’t see anything through the thick velvet black of the night that had now fallen. There were no sounds at all, in the dead silence of the forest.

Sharp cracks were all I heard as the tree branches snapped under my heavy shoes. My soaking wet

shirt was clinging to my chest. The heavy boots were sinking in the soil with my every step till I came to a halt. A lightning-stricken tree branch was lying on the ground in front of me.

Christina Marzava A΄3

151


152152

thoughts

152-157 thoughts.indd 152 6/22/12 1:29 PM

153

thoughts

The creationof the world

One English class wrote their own versions of how the world was created. Their ideas are certainly imaginative and original....

Day and NightA long time ago, before man was created and only gods existed, Coop, the god of Love, had two daughters. However, they were nothing alike. Day was blonde, blue-eyed, tall and beautiful with sun-kissed skin, while Night was dark-haired with big black eyes and red lips.

As they grew older, the bond between the two sisters grew stronger and stronger. Even though they were totally different, they had one thing in common. They were both in love with Skylar who was the god of the sky. Skylar, who knew and saw everything, couldn’t decide which sister he preferred. In the beginning, he decided to ignore them, but then he realized he had fallen in love with both Day and Night.

Knowing how close the two sisters were, Skylar asked each of them to keep the relationship secret from the other. In this way, he could date Day without Night knowing and vice-versa. Every time the birds sang, Skylar was with Day, but when the bats came out, he was with Night.

But one day, he got carried away with Day, and Night saw them together. She started screaming and yelling that Skylar was hers. After some time had passed, Day couldn’t take it anymore and attacked her sister. Night fought back.

Skylar who was in deep sorrow, decided to take them to his kingdom, the sky. But knowing they couldn’t see each other ever again, he decided to separate them forever. So, every time the birds would sing, Day was with Skylar. They had a child called Sun. When the bats were awake, he was with Night and together they also had a child who they called Moon.

Until today, the sisters still can’t stand to be in each other’s company.

Athena Detsika A΄4 Marieva Stamatiou A΄5

Helen Rekoumi A΄5

152-157 thoughts.indd 153 6/22/12 1:29 PM

154

thoughtsthoughts

152-157 thoughts.indd 154 6/22/12 1:29 PM

155

thoughtsCreation of the world; From nothing to everything

Once upon a time there was a goddess who lived all by herself in the middle of nowhere in pure darkness. She was bored, lonely and really miserable so she thought she’d make someone who looked like her. So she created Anivia, and she gave her life.

Anivia couldn’t create people all by herself, so the goddess made a man called Tyler. Tyler and Anivia fell in love at first sight. In time, they had ten children. When the children grew a bit older, they started arguing about which one of them was stronger and who would make their parents prouder. Only Hulio never said anything. He was the youngest, smallest and weakest of all the brothers and sisters, but he was the brightest and most intelligent one.

While all the brothers and sisters were fighting, Hulio was secretly creating some-thing. He wasn’t sure about what it was but he used all his imagination and intel-ligence and created a thing he called Earth.

He poured the seas onto Earth and created land, he planted the trees and lit the Sun. But earth still seemed empty, so he created various animals. However, none of the animals were like his brothers and sisters, so he created many people. These people were kind, smart, truthful and hardworking. This world was perfect.

One day, while Hulio was sleeping, Irony, his older sister saw the colourful earth in the middle of nowhere. She went closer and closer and realised that this certainly had something to do with Hulio who was never with the rest of his family. She was sure that this was his doing. She saw the people who were good and did everything correctly, and because of her jealousy towards her younger brother, she decided to change some things.

She altered the way people’s minds worked. They began to think more about them-selves rather than others, they worked for themselves and they lied and cheated. She brought the night to earth and the bad weather. When Hulio woke up, he saw these changes and he turned everything to its original state.

Irony would change things when Hulio was asleep, and Hulio would change things back when he woke.

This has been going on until today, and that’s why there is day and night, good and evil, and why every human being has an angry side and a happy side.

Anastasia Mavragani A΄3 Daphne Spyromiliou A΄5

152-157 thoughts.indd 155 6/22/12 1:29 PM

156

thoughts

The ChameleonOnce upon a time, there was a small creature that lived in the clouds. It was the first creature that existed.

It was a small chameleon. It lived happily and kept hopping around from cloud to cloud. One day, while it was playing, it slipped and fell out of the sky. It kept falling and falling until it hit a huge mountain.

The chameleon went tumbling down the mountain-side taking with it big rocks and soil. As it kept rolling, loose seeds were planted in the mud and so in time, gorgeous plants and flowers sprouted from the soil. Meanwhile, the rocks that had been broken off left a huge cavity on the mountain-side from along which a river started to flow. The river wound itself into a vast plain and so, the seven seas were formed.

The end of the chameleon’s journey came when it fell into a deep hole and was bur-ied under the rocks. The flowers of the earth felt great sorrow that such a cheerful creature had died, and so found a way for its existence to continue through the ages in the form of the first two humans on earth.

They sprinkled their pollen on the chameleon and a man and a woman rose to the surface. And so, the world was created.

Christina Marzava A΄3 Dimitra Papadopoulou A΄4

Christina Deligianni A΄1Christina Marzava A΄3

152-157 thoughts.indd 156 6/22/12 1:29 PM

157

thoughts

152-157 thoughts.indd 157 6/22/12 1:29 PM

The Boy SoldierHakim: age 13, does not think about his education

he can only grit his teeth, trying to suppress

his boisterous starvation

Bloodshed is all he is,

is all that hovers in his mind,

since he was ripped from his mother’s embrace, and left his family behind

he’s seen the bodies of countless friends, sprawled across the mud

he doesn’t know what to make of it, because no one has taught him

to Love or to be Loved

A soldier

A boy soldier

stringed up like a marionette, brainwashed and forced mindlessly to fight,

in his head, there is no distinction between what is wrong and what is right

his tears drip and fall… subconsciously in the sand

creating puddles and reflections … making him look more like a man.

And through all his sorrows and his plights, with a gun as his only toy

He always finds an occasion to smile

After all, he’s just a boy.

Stergios Dinopoulos B΄3

war poetry

158

158-159 war poetry.indd 158 6/22/12 1:30 PM

159

war poetry

Peace and WarToday, we live in a world full of war

Many people suffer because of hunger

Pain and sadness rule the world

And we wonder why there is so much anger.

Fortunately, there is something to fight war

which is called Peace and we should care for

It spreads freedom, happiness and love

to all countries, to the whole world.

Although many people appreciate peace

Some others don’t care about the freedom they miss

However, everybody has to ask

‘What’s the purpose of this task?’

Anastasia Tsavaliari A΄5

158-159 war poetry.indd 159 6/22/12 1:30 PM

160

love

LoveYou can find small pieces of it in a room where a mother takes care of her sick child. You can find love at a fam-ily Sunday lunch. You can find love during a summer on a beach where the lovers watch the sunset. Love is the wave of passion that floods you when you suddenly see the person with whom you are in love. Love is when your mother brushed your hair when you were little. Love is every single

thing in your day. The fresh milk in the morning, a sweet morning kiss from your other half. Love is the hand which caresses yours and makes your heart beat faster. So don’t be sad, love is everywhere, open your eyes and find it.

Ilia Gouma Γ΄1

Let Your Heart Beat Only For The Ones Who Can Hear ItI want to let my heart beat for you, but you don’t want to hear it.You are the first choice for me, but I am the second for you.I want to approach you, come closer, but you ignore me.You are the one that matters to me, I am the one that doesn’t. When I dream of you, I adore it; when I’m in your dreams, it’s a nightmare.

I let my heart beat for you, but you pretend you didn’t hear it.You were everything I ever wanted, now you are nothing.I wanted you close to me, now I cannot even look at you.You were the only thing that mattered to me, now you don’t at all.I used to have dreams about you and adore it, now the dream has turned into a nemesis.

Now that you are no longer with us, I want you more than ever.I miss you more than anything, but you are far away.Never imagined not having you – if only that night hadn’t come.Tonight I’ve fallen and I can’t get up.I need your loving hands to come and pick me up.But every night, when I miss you,I know I can just look up at the stars that hold you…

Steven Stoupakis B΄4

True love exists

Valentines’ Day inspired the following pieces on love...

160-163 love.indd 160 6/22/12 1:30 PM

161

love

Longing Your touch is what I miss Your love is my desire You left me with a kiss My heart is still on fire

I’m nothing but a wreck My life a living hell All I do is beg And cry, and scream, and yell

Why can’t you see Our lives belong together So come back to me And stay here forever


Love Is On The WayWhen I see your eyes, I feel that your heart cries, For the love that was never accepted Don’t lose your hope, don’t be affected Your love will come when it is unexpected.

Iro Karahaliou A΄2

160-163 love.indd 161 6/7/12 10:34 PM

162

loveThe Inside Love is a feeling Difficult to explain Sometimes full of joy Sometimes full of pain. I can’t understand Everything we had Everything we felt Has now left I can’t find the truth in your lies And all I can do is spare myself the goodbyes.

Zoe Mavroidi A΄3

160-163 love.indd 162 6/7/12 10:34 PM

163

love


160-163 love.indd 163 6/7/12 10:34 PM

164

thoughts on LifeThe following pieces were inspired by some well-known sayings about life

“There are no heroes today; You have to be your own hero.”

Nowadays, in a situ-ation where every-

one tries to take advan-tage of other people in order to ‘participate’ in a game where money and fame dominate, is there any possibility that heroes exist? In other words, can a hero sur-vive in a world like this? In a dehumanized world where everyone wants to pursue personal gain? In a world that we have created and yet

destroyed, there is no peace for a hero to rely on! I don’t want to sound pessimistic because I can see a window in this chaos. Try to be your own hero, learn how to love yourself and appreciate the gifts that you can offer yourself.

Is there any recipe to becoming a hero? Are there any books you have to read that show you the path you have to follow to reach heroism? The answer is surely

not. We are human beings and we cannot be transformed into superheroes we are familiar with through films or books. There are no super powers or magic tricks. When we talk about heroes, our thoughts go to people willing to succeed, relying on their own will and determination, people who are responsible, modest and fair. These people are not self-centered and in no way do they go to great lengths to achieve their goal. They respect other people because they have learned to respect themselves. In addition, they are tolerant of people’s needs, and work ‘behind the scenes’ without needing to be in the spotlight.

To conclude, we shouldn’t rely on other people’s powers to move on in life, as the combination of the characteristics mentioned above are not easy to find in

a single person. That’s why we should do our best to turn ourselves into everyday heroes, contributing as much as we can to our society. According to an old saying we can ‘be the change we want to see in the world.’ So, be your own hero!

Celia Sideri B΄3

164-170 thoughts on life.indd 164 6/7/12 10:36 PM

165

thoughts on Life

Our only homeland is our childhood dreams

From the moment we can think, we have dreams; dreams of growing up, perhaps of becoming famous; of having many friends or lovers and children who will

always love us! After finally coming of age, there are occasions when we feel lonely. Obviously, the only thing that we can do is travel back into the past.

Our whole life is but just moments. When we think of them, we feel happy, anxious or sad, and suddenly, we have the best company in the world. Don’t

forget that even if we have lost everything, or are very old and decrepit, we can always dream of our future, as we hope it will be, or reminisce about our past. Generally, I believe the older we become, the more special moments we gather, and as a result, the less lonely we feel!

Alexandra Sakalidi B΄3


166

thoughts on Life

Our only homeland is our childhood dreamsEvery person has dreams from a very young age. Sometimes, they are unattain-

able but in order to fulfill them we only have to believe in ourselves. Every person dreams spontaneously without hesitating about the difficulty of putting their dreams into action. As we grow up, our goals become more realistic and we stop dreaming of empires and heavenly kingdoms. Since our dreams become influenced by our social status and the aspirations of our families, we realize that our child-hood now belongs to the past. As maturity comes, logic predominates and even-tually kills our imagination, while only ruins remain from that period of our lives.

By not letting us maintain our childhood dreams, society wants to impose on us the illusion of pursuing wealth and social status which leads to financial benefit

for the ones above us. Therefore, the only way to keep our ideals intact and our dreams untouchable, we have to stop moving for a while and start looking back at the dreams we had and try to fulfill them.

Vagelis Vagianos B΄1

166


167

thoughts on Life

“Every day is a premiere of your own theatre”

Every new ‘wake up’ is a new beginning…

Thoughts Words Feelings Lies Moves

Every day, you play roles, adjusting them to your own perception of each single day. And that’s the beauty of life … you get every day to write your personal story and, most importantly, to change it, making the corrections you wish. So, don’t spend your ‘premieres’ on useless ‘presentations’. Make the audience in your life applaud at every step you take.

Marianna Gkizari B΄1


“Life is likemusic…Full of harmony”

When I look outside, I see the trees, the sky, the sun, the birds; everything seems so balanced out there. All together, they make absolute harmony. I believe it is because of this harmony that the world continues to exist. In fact, creation, music and all kinds of art are created because of their natural harmony.

Therefore, music will always be a part of our life, coloring it with love, beauty, tranquility and … Perfection! I feel that although people are trying to improve themselves, they are going about it the wrong way. Our actions hurt nature, destroying everything that has been given to us from the earth. If people continue invading this harmony and balance, they will end up destroying it. So, just listen to the music of the world, pray for world peace and be part of that harmony.

Lydia Iatraki B΄2

168

thoughts on Life


169

thoughts on Life

If someone is afraid of falling, he will be on the ground all his lifeDistance is a great enemy

For those who wish to see each other.

Travelling is a great obstacle

For those who wish to be together.

Unwillingness is stubbornness

That must be treated with understanding

And patience is a virtue

For those who are demanding.

I lived far, I was away.

I was unwilling and impatient.

I was afraid and felt unsafe.

I never tried, I was always hidden away.

But then you came, took my fear

Made me feel safe, made me think, dear.

Distance became an obstacle

Patience made you stubborn

And your will, to come here,

Became much stronger each day.

One day I said, ‘It’s far too late,’

You said you still wanted to wait

‘It never works,’ I answered you.

You said, ‘Now wait, that isn’t true.’

‘Cause we could try and this could work.’

I stood still and stared for a while.

You found a way to make me smile.

Your smile went faint … and then you said:

‘If every time we are afraid

We don’t go for what we want

Our lives would be a blank,

Our choices equal to nothing.

Melia Tsoutsia B΄4


170

thoughts on Life

Our mask comes off in times of great despair

Our mask is ourselvesOur mask is our fake identity

We hide our deepest fears our emotionsand all of our pain within the same old personality

We lock away our true selves And in its place a smile

a smile of no significance painted in abstractfooling others, through the crowd unnoticed passing

And beneath that mask, lies the true you,hidden in the dark, buried in the snowwe hold tight and hope that in disguise

we become the ones we dream of.The mask is dear, the mask is precious

it keeps us hidden altered, and our face forbidden.We are dopplegangers of ourselves

and soon the thaw reveals it all.In fear we tremble, at night we crawl

in simple tasks we nearly falland on our knees we beg no more

we yell and scream ,‘it is unfair,’

Our mask comes off in great despair.

Miltos Christidis B΄4


171

meetingA meeting with author

Alex PrestonI always dreamt of becoming a writer when I grow up. But my impression of a writer was not exactly accurate. I thought that a writer just wanders here and there trying to find inspiration from everyday life. Two months ago, I met Alex Preston, an esteemed British writer who has won two prizes for his outstanding novel, This Bleeding City.

Alex Preston lives in the United Kingdom and he now writes for a living. We talked about many things and he really inspired me with his words. He, just like me, thinks that literature is very subjective.

“When we write a poem, we paint a picture with our own colors, our own perspective,” he said. Literature has to do with magic. Every moment has its own magic, every book is to be read at a certain time only. When we read a book, we bring a part of ourselves to it, we look at it from our own perspective. Therefore, a writer creates the book according to how he sees the world and not according to how others want to see it. When I asked Alex Preston how he begins his books, he simply said to me, “I follow the moment.” This is it! This is how a real writer creates. He follows the moment, he trusts the magic of it, he goes with the flow of his emo-tions, he puts into it a piece of his heart, hoping that he can touch the reader. But it is his creation, his magic, his moment. Inspiration doesn’t just come by observing others; inspiration comes by observing our own feelings about reality. This is what a writer is all about. He paints with words, he creates sculptures with emotions, he takes pictures with his thoughts and he travels between the real and the surreal to decode his own truth about the world around him. This is the kind of writer I dream of becoming.


171 meeting.indd 171 6/7/12 10:38 PM

172

travel

Trip to EnglandOur trip to England was an unforgettable experience for each and every one of us. Six days and five nights; Stratford, Bath, London, Oxford. All these places and all these memories… Actually, it is impos-sible to write about all the things we learned and all the beautiful experiences we had so, a countdown of the top ten of what we loved most is here.

10. The street musi-cians of Bath

Bath was one of the most breathtaking cities we visited. Despite the uncountable beau-

ties of this small city, something minor caught our attention; the street musicians who added another charm to the city. We listened to their music in the free time we were given and we left Bath with a feeling that we would never forget what we saw or heard!

9. Mary Arden’s House

Mary Arden’s House is a special farm that belonged to Shakespeare’s mother and it is located in

Stratford upon Avon. This farm is run exactly as it would have been in Shakespearean times and visitors can see a great variety of animals and birds that would have been on the farm back then. Special volunteers train owls and other birds of prey in order to hold exciting shows which show the birds’ hunting skills. In one of those shows, Mr. Kinnick took part without being afraid of becoming the owl’s ‘lunch’!

172-177 travel.indd 172 6/8/12 4:20 PM

173

travel

8. Oxford city

Our first stop…Oxford! We had the great opportunity to visit Trinity College which is one of the oldest and most famous colleges in Oxford. We learned

many things about life in the colleges, the lessons and the special celebrations. Although the colleges were very impressive, the overall image of the city was even more splendid. We walked along the picturesque streets, we entered the famous Oxford shops and we saw the students who live there riding their bikes through the town.

172-177 travel.indd 173 6/8/12 4:20 PM

174

travel7. The British

Museum

Our visit to the British museum took us back to Athens and to

the ancient Greek civilization. We saw all the parts of the Parthenon which are not in Greece anymore, and we left with a bittersweet feeling of pride and nostalgia. We also had a tour around the museum and saw the Rosetta Stone and the Egyptian mummies. There were thousands of visitors and we were impressed by the exhibits from all around the world.

6. The Globe Theater

What amazed us mostly about the Globe Theater

is the idea behind the construc-tion of a new building exactly like the original Shakespearean theater. We would have loved to watch a performance taking place in the Globe theater, but it was too early in the year. The reason why the plays are held only during summer months when the weather is not rainy and cold, is that the theater has no roof. In Shakespearean times it was too expensive to light the whole building, so sunlight was the solution.

172-177 travel.indd 174 6/8/12 4:20 PM

175

travel5. London

Downtown

Spending a few hours walking around the center of London

gave us the opportunity to see the heart of London’s beauty. We admired the special statue of Eros at Piccadilly Circus which made us see the more romantic part of London, and we crossed Regent Street while spending time brows-ing in the shops. As fascinated tourists who want to explore each and every part of London, we couldn’t leave without walking down Oxford Street and taking photos of the famous red tel-ephone booths.

172-177 travel.indd 175 6/8/12 4:21 PM

176

travel

4. Stratford -upon- Avon

Stratford is a well- known English village because it is Shakespeare’s birthplace. We spent two days there and we had the chance to walk by the Avon river and

marvel at the gorgeous white swans which would come near us to let us see their beauty from a breath away. Our visit to Trinity Church where Shakespeare is bur-ied is also one of the many things that will be remembered for a long time to come.

3. London eye

The London Eye was one of our favorite stops. It is the tallest Ferris wheel in Europe and it is situated on the banks of the river Thames. The London

Eye is something we will never forget and the panoramic view of London from the top of the wheel was a life time experience. For sure a tourist must-see in England.

172-177 travel.indd 176 6/8/12 4:21 PM

177

travel2. The spectacular musical

One of the most unforgettable experi-ences from our trip to England is the

musical that we attended. A group of us watched a play called “Wicked” and the rest of us went to see “Billy Elliot”. Both performances were awesome and original and the actors were professional even if they were young. Most importantly, we realised why England and especially London is so well-known all over the world for the splendid plays that are held there every year. All of us were totally astonished and grateful for having had the chance to watch such spectacular musicals.

1. Madame Tussaud’s Wax MuseumMadame Tussaud’s wax

museum was like being introduced to the “show-biz” world! All around us were hundreds of wax statues which looked real. We had the chance to take photos with some of the most famous people such as Albert Einstein, Michael Jackson, Marilyn Monroe and so on. Also we watched an original and breathtaking 4D movie and we visited the scary part of the museum which actually impressed us. Definitely, it was a life-time experience for all of us and we had a really nice time there.

The trip to England will remain deep in our hearts for many years as a trip of a lifetime. We spent six great days and nights with our friends and teach-ers in a country that welcomed us and which we were ready to explore! The sentiment that we all have now is that we were very lucky to be given the opportunity to go on such an awesome trip…

Sophia Polykandrioti A΄5Nantina Vakerli A΄1

172-177 travel.indd 177 6/8/12 4:21 PM

178

oratories

178-182 oratories.indd 178 6/8/12 4:25 PM

179

oratoriesAt this year’s Forensics Tournament, PIERCE had three finalists in the Original Oratory category. The ‘First among Equals’ was the Oratory written by Callie Michail.

DesensitizationI was wondering. How many murders have you witnessed this week? How many times have you been the casual observer of two people in the midst of a rather intimate act? Or how many times have you been unwittingly flashed in your own home? Now you are probably wondering: what in the world is she talking about? Well, picture this: you’re sitting in your living room watching TV, and hey, a girl is shot dead. Blood pools around her and her jaw slackens. Change of scene – now that same girl is a wonderfully pale and blue-ish corpse lying on the autopsy table. Most likely there’s somebody probing it too.

Now tell me, as you are sitting there, watching this, do you feel shocked? Upset? Disturbed?

I may be wrong, but judging from personal experience, I’m pretty sure you think it’s ridiculous of me to even ask such a question. You’re probably just crunching away on your coco puffs for all I know, right?

Well, Ladies and Gentlemen, that is but a simple example of one of the characteristic phenomena of our age. We live in the age of boredom, apathy and world weariness. An age in which we are insatiable and yet passive consumers of pop-culture products, and more dangerously, pop-culture values – or a lack of values period. An age in which the lines of what is vulgar and what is beautiful are stretched and blurred to such an extent that we can’t quite distinguish between the two anymore – and what may begin as a matter of aesthetics, soon translates into a matter of values – individual and societal.

Our growing numbness to all things shocking – mainly thanks to the media – inevitably leads us to a certain form of amorality – not even immorality – but amo-rality, which is defined as being neither moral nor immoral but rather, displaying an indifference towards both right and wrong. It would seem that anything goes, and only few people will bother to grimace and complain. For the rest of us a shrug and the ready excuse of freedom of expression will suffice. As Dr. Jim Taylor said “we’re on a slippery slope in which popular culture has to go lower and lower to attract attention” but I’m just wondering, how far can we tumble, before we crash?

So why don’t we get shocked? As you’ve probably guessed the media are a key factor. I don’t know if you are familiar with the term “MTV Generation”, but appar-ently that’s us. It refers to anyone born in the late 20th and early 21st centuries, and as such, we’ve developed a reputation for being constantly connected to media technologies as well as our ability to process information quickly and then immedi-ately move on to the next cool thing (also known as: a short attention span).


180

oratoriesThe root of all evil: our bombardment with all this information – often trivial – and all these images in quick succession which are amped up with shock value. Our market driven society caters to the consumer’s need for the next ephemeral thrill by constantly lowering the bar of what is acceptable so that we don’t lose interest. You know how the more you take a drug, the more immune to it you get? Well we are becoming increasingly immune to shock-value. As Susan Sontag has said “tepid, the glib and the senselessly cruel” topics “are becoming the norm”, especially amongst the youth who are growing up immersed in them. And what are the two favorite topics of marketing shock-value? Violence and sex, of course.

Take one of Rihanna’s popular hits for example, S&M, which stands for sadomaso-chism. For those of you who may not have seen it, it involves rather blatantly crude lyrics and the video clip is pretty graphic in candy colored packaging, of course. Now when my mom saw it, she was shocked that it was even played on prime time TV! But my little cousin? She is content with dancing and singing along as Rihanna writhes in ropes on screen. And as far as I’m concerned, I find I’m neither terribly offended by it, nor particularly amused.

The same goes for violence. We’re exposed to so much of it that it ceases to impress us. We’re numbed by it and to it. Death and tragedy are voided of any true meaning, as are other deep realities, and as Van de Haag has said “all mass media in the end alienate people from personal experience and though appearing to offset it, intensify their moral isolation from each other, from the reality and from themselves.”

So where does that leave us? Overwhelmed, immune, and constantly being bom-barded with more. And what’s worse, children are taking the brunt of it, since it is during childhood and adolescence when one starts forming his or her identity, and one of the most significant influences is environment. Take a characteristically Greek example: the “periptera” and their lovely display of porn magazines right at toddler eye-level. Who is their target group again?

In a study examining the correlation between television and values in 9 to 11 year-olds, conducted by Yalda T. Uhls, a UCLA doctoral student in developmental psychology, on a list of 16 values, benevolence (being kind and helping others) fell from second place, where it was in 1997, to 13th in 2007, and tradition dropped from fourth to 15th , whereas fame jumped from the 15th spot to the first. Ulhs showed concern that there was such a dramatic decrease in values such as com-munity feeling and such an increase in narcissistic fame.

Worry concerning this numbness and indifference has also spread to the political scene. A vast majority of our peers doesn’t care about politics, having resigned to ‘what will be, will be’. US educational philosopher Robert Maynard Hutchins stated that the “death of democracy is not likely to be an assassination from ambush. It will be a slow extinction from apathy, indifference, and undernourishment.”

We are descending into a casual apathy in the name of progress, individualism and freedom of expression. In our postmodern era, anything goes, nothing shocks, there’s no right and wrong, we’ve seen it all and we continue to do so because the media propagates the lowest aspects of our humanity. What is the solution?


181


182

oratoriesNot censorship. In the name of protecting children and the public, over the past decades, governments have banned such books as “An American Tragedy”, “Ulysses” and “Lolita”, all of which are now acclaimed masterpieces. Censorship lends itself to misuse and abuse, and not only would it deprive citizens of freedom of expression, an essential right, but it would also be extremely inefficient, since nowadays everything is just a few clicks away, when it’s not blaring in your face.

But the problem remains.

John Dos Passos, a US novelist, said it all in a nutshell: “Apathy is one of the characteristic responses of any living organism when it is subjected to stimuli too intense or too complicated to cope with. The cure for apathy is comprehension.”

Ladies and Gentlemen, comprehension, awareness, and the cultivation of a desire to search for essence and quality is the only answer I have come to. After all, I’ve heard that “The opposite of love is not hate, it’s indifference. The opposite of art is not ugliness, it’s indifference. And the opposite of life is not death, it’s indif-ference.” So what are we doing living in this limbo? How do we escape it? Honestly, I don’t have the answer, but what I do know is that the solution is within each of us, and that one of the key ingredients is being engaged. Engaged with people and not their “profiles”. Engaged with art and not just any old thing we are fed. Engaged with life and not just its simulation. The key is in the excitement or silent awe that you feel for the little things, and Ladies and Gentlemen, that is something that we must hold on to.

Thank you



183

prioritizing

Here I am. It’s 3 o’clock in the morning and the first draft of my oratory is due tomorrow. I’ve

had over 2 months to plan, organize, and meticulously write my speech …and when do I choose to start writing? Ten freaking hours before it’s due. Classic. I wearily sit in front of my computer, my eyelids droop-ing down ready to slam shut while they stare into a blank word document, the vertical cursor blinking on and off, eager to start morphing into words. I look at the clock…3.30, and I haven’t even thought of the topic yet. The topic! You would think that 2 months is enough to come up with a topic…but NO! I have to wait until I am literally on the verge of collapsing until I start to think of a topic. Then suddenly…it hit me. It hit me harder than a direct jab by Mike Tyson to the face. This whole situation…this whole little plight I was in…was the topic. I realized suddenly and quite painfully, that I have absolutely no idea on how to prioritize. None. Zip. Nada. But thankfully (at least for the sake of this speech) neither do the other Nine-Hundred-Million teenagers that live on planet Εarth. Now when I say that teenagers have no clue on how to handle their time correctly, don’t even remotely believe that I’m implying that all you grownups know how to prioritize. Because I’m not. Nor am I saying that there aren’t some teenagers who handle their time perfectly fine and get their business in order. But let’s face it. Most of you are like me. We act as if the idea of being punctual and getting our work done is a federal crime. As if being ok with our obligations and having time to spare is a deadly sin. Like the very notion of being ahead of schedule terrifies us. Doing Thursday’s homework on Tuesday?! Oh the HORROR!....So, keeping that in mind, I would like try to convince you (and myself for that matter), to start using your time more wisely. And even though that sounds cliché and like something my mom would say I would still like to try. So without further ado… the guy who doesn’t know how to prioritize will teach you (you guessed it!) how to prioritize.

Ladies and gentlemen, I believe that starting a speech with ladies and gentlemen is overrated…

so I’ll start again. Guys and gals, I am sure that we, as teenagers, want to work. It’s not that we detest work, and whether it is, homework, schoolwork, house-

183-185 prioritizing.indd 183 6/8/12 4:26 PM

184

prioritizingwork, hard work, or any compound word with the term “work” in it, we have no problem actually doing it. The excruciating part though, is mustering the energy and commitment to start working. There’s this imaginary barrier between prepar-ing mentally to work and actually working. If a strong hearted teenager passes that barrier and actually touches the pencil to the paper and starts writing his English essay…then it’s over…mission accomplished. For example, it took me 2 hours of browsing through facebook, youtube, and shouting to my mom “yeah I’m gonna start working in a minute” to begin writing this paragraph, but as soon as I typed the first word, then Boom, in 5 minutes it was over.

Prioritizing and managing your time correctly is crucial if you want to make it through your high school years intact. Most young people believe that if you

postpone doing something you’re gaining an advantage because you can rest now, and do it later. The thing that we fail to realize is that just because we don’t do something now, doesn’t mean all other work ceases to exist and all your caring and loving teachers will stop giving you homework just so you can catch up. This illusion leads to work stacking up. And when work stacks, you fall behind, and when you fall behind, you need to lose sleep in order to catch up. And when you lose sleep, you act like a dysfunctional zombie. And then your grades go down. And then your parents act like blood sucking vampires. And while you’re caught in this odious horror movie, you ask yourself….What did I do wrong? The answer is that you didn’t manage your time correctly.

Let me give you an example of how teenagers prioritize…I made up a list of everyday activities that a teenager normally does…and then I proceeded to list

these in order of importance and need-to-do basis. One, being EXTEMELY impor-tant and ten, being RIDICULOUSLY unimportant to the point of laughter.

1. Sleep 2. Eat 3. Log onto facebook 4. Sleep some more 5. Watch funny cat videos on youtube 6. Walk around aimlessly in the house 7. Stare at the wall 8. Stare at the ceiling 9. Pretend to do homework for the eyes of your parents and10. When you’ve surfed the internet to the point where your own browser is

screaming at you “Come on dude, get a life!” And failure is breathing down the nape of your neck . . . actually do homework.

A rather big culprit in this situation is definitely the internet and generally tech-nology for that matter. I’m not going to be one of those people that rant about

how “Oh technology is poisoning the youth, and diverting them from their goals and obligations” but seriously . . . technology is poisoning the youth, and diverting


185

prioritizingthem from their goals and obligations. Because standard oratory etiquette states that you have to use at least one statistic to strengthen your argument . . .get this for a fact. On a survey conducted by the Kaiser Family Foundation in America, it was calculated that the average teen spends about 7 and a half hours a day on media outlets (such as browsing on the internet, texting, and watching T.V). This accumulates to approximately 2,500 hours a year . . . I’ll give you a minute to let that sink in…seeing as I only have a minute left I think that 5 second will suffice . . . 2,500, that’s like quadruple digits. And then people wonder how the Egyptians built the pyramids . . .Easy . . .They didn’t have the internet!

The way I see it there are 2 solutions . . .one is to try and obliterate the internet from your life. I’m sure that sounds very anti-21st century but I’m also certain

that most of the time spent on the web is very counterproductive to the point of sheer stupidity. Sure you might say “the internet solves all our problems and con-nects the world” but if it’s doing so at the expense of your mental integrity then what’s the point? So do yourselves a favour, and burn your PC’s. Or if you’re not so hot on arson, then try to restrain yourself and limit your computer use . . .or ideally delete your Facebook account (You’ll have so much extra time that it will be dripping out of your pockets). The second solution is to set goals for yourself. We humans are like donkeys; we need a carrot dangling in front of us in order to get our butts moving. So always try and reward yourself when you get stuff done on time. Finish your work early, prioritize your obligations, and when you have time to spare (because you will) go crazy and have fun! Then treat yourself to a cookie.

But what good is a speech without a good conclusion, eh? The conclusion of an oratory is the most important part, the cream of the crop, the crème de la

crème, if you will. But seeing as it’s almost 6 in the morning I had to desperately find a way to conclude before my brain shut down and I fell on the floor uncon-scious. So as my English teachers have always taught me . . . it’s always good to end a speech with a quote because someone else has already said it best, and if you can’t top it, steal from them and go out strong. So, as Harvey Mackay put it: ‘’Time is free, but it’s priceless. You can’t own it, but you can use it. You can’t keep it, but you can spend it. Once you’ve lost it, you can never get it back’’.

Stergios Dinopoulos Β΄3


186

luck

Life, light, love… All incredibly important words, but if you look them up in the L section of the dictionary, after them you will find the word Luck. One day I

asked myself what luck is and realised that it is such a strange and exciting idea, but so controversial as well and this is what makes it so unique. Lucille Ball once said: “Luck? I don’t know anything about luck. I’ve never banked on it, and I’m afraid of people who do. Luck to me is something else: Hard work and realizing what is opportunity and what isn’t.” On the other hand, the Oxford English dictionary suggests that luck is the “events or circumstances that operate for or against an individual.” But, what is luck really about? Well, I used to be one of those people who support that luck is the privilege of others and that you are born either lucky or unlucky. Fortunately, there came a time when I realised that I had to change my views, because what I stood for wasn’t rational and the only thing that I succeeded with that pessimistic attitude was to harm myself. So, here I am today, totally changed and hoping that this speech will change your view as well, and you will be persuaded that someone can make his own luck.

These first few thoughts may have already crossed your mind but before you say so what? or reject them, let me ask you this: Are you doing everything you

can in your everyday life to make your own luck and take your life in your hands?

186-189 luck.indd 186 6/8/12 4:27 PM

187

luckBecause yes you can make it, since luck is mostly a matter of positive thinking, opti-mism and being open to new experiences. This point is proven by Richard Wiseman, professor of Public Understanding of Psychology at the University of Hertfordshire, who spent ten years of his life studying luck to determine its nature, and he found that we greatly influence our own luck by the way we behave and think. Wiseman conducted a simple experiment: First, he asked people to categorize themselves as “lucky” or “unlucky” and then he gave both groups a newspaper and asked them to tell him how many photographs were in it. On average, the unlucky people took several minutes whereas the lucky people took just a few seconds. Do you want to know why? Well, the second page of the newspaper contained the message “Stop

counting – There are 43 photographs in this newspaper.”

But, the unlucky people didn’t notice it because they were too busy looking for photographs. Generally speaking, peo-

ple who consider themselves to be unlucky miss opportuni-ties because they are too focused on looking for something and they aren’t open to the unexpected, and we

all know that the best things happen when we don’t expect them

to happen. For example, they go to parties with the intention of finding their perfect partner and so miss opportunities to make new friends. All in all, lucky people are lucky not because of their des-tiny but because they are more relaxed and open, and therefore see what is

there rather than just what they are looking for.

Moreover, luck is a matter of hard work. Thomas Jefferson, the 3rd president of the United States, said, “I’m a great believer in luck, and I find the harder I

work, the more I have of it.” Luck, ladies and gentlemen, will not come and knock on our door, we have to pursue it. If we want to succeed and have luck then we can’t just wait on the corner and do nothing. Instead we have to make things hap-pen, we have to create and chase opportunities, face obstacles and of course work really hard, especially during tough situations as the one we are facing today with the economic crisis, in order to succeed and make our luck. A very good example is the case of Tim Allen, a well-known comedian.

He was 11 years old when a drunk driver tragically killed his father. He used humour to hide his pain and in the process of being funny, discovered that he

had a gift for entertainment. Unfortunately, humour was not enough to mitigate his loss, and he became addicted to alcohol and drugs and was arrested. However,

186-189 luck.indd 187 6/8/12 4:27 PM

188

luck

when Tim Allen was released from jail, he realized that he had to work really hard and stay focused. So, he went on to do stand-up comedy and during one week in 1994 he had the number one TV show, a best-selling book and the number one film. This proves that even tragedy can be overcome through hard work.

On the other hand, there are many people who support that luck is simply our fate, our karma, our kismet. And they believe that somebody can increase

his luck by having lucky charms. But this is called superstition and there is just one problem: superstition doesn’t work. Several researchers have tested the validity of various superstitions and they found that they aren’t effective. Among them is Professor Wiseman who had a group of volunteers to carry a lucky charm with them, which promised to bring good fortune. After a few weeks there was abso-lutely no effect in terms of how satisfied they were with their lives, how happy they were, or how lucky they felt. Just think about it… is it possible for a horse shoe or a rabbit’s foot to affect our lives more than us?

Of course I must admit that there are some things that just happen for no rea-son, but not because it is our fate, but because there are some events in life

that are random and happen by chance. Generally, we can control a lot of situations in life, we just have to make choices that will affect our lives more positively and not dwell on things that might occur and we might not be able to control. In the long run do we have anything to gain? Life is what you make it, so even if God gives you lemons, you have to make lemonade.

Ladies and gentlemen, I hope you have seen a different perspective of luck, according to which, luck is not karma or a force of nature, coming and going as

186-189 luck.indd 188 6/8/12 4:27 PM

189

luck

inevitably as the tide, but is a matter of being open to new experiences, hard work, facing obstacles and optimism. Besides, as Winston Churchill, said, “Be an opti-mist. There is not much use being anything else.” And finally let’s admit it, there’s something about leaving everything to fate that cripples our journey. If we sit back and do nothing, let time pass by, then we have no say in our future, or in what we may become. But, since we have the opportunity to make our luck we owe it to ourselves to do so. Anyone can do it.

We just have to find the extraordinary formula that suits each one of us, whether we have to be more positive or work harder, and put it into prac-

tice. At the end of the day, we have nothing to lose, only to gain, so we can at least try it. And I would like to leave you with the words of Tennessee Williams, “Luck, is believing you’re lucky”.

Fanni Liopyri Γ΄2

186-189 luck.indd 189 6/8/12 4:27 PM

190

volunteeringA large number of PIERCE students make the choice to volunteer their serv-ices to worthwhile causes. Below are the experiences of these students who put the school motto “Non Ministrari sed Ministrare” into action!

Forensics

At the age of 13 I was encouraged to try out for our school’s Forensics Club. I was “pushed” into it, and this is something I am more than grateful for today.

Forensics is not just a club where you spend one period every two weeks, but rath-er a choice with continuity that gives you life - long experiences to look back on.

These experiences are gained over time with strenuous effort. The process itself is an educational journey which allows students to be creative and innovative

while they work towards the ultimate goal of attending the annual PanHellenic Forensics Association Tournament (PFAT).

In March 2012, Pierce had the honor to host the PFAT in which over 350 students representing 14 schools from Athens and Thessaloniki took part. It was an event

for which students and club advisors worked on for months! As a result of the hard work by both the coaches and the students, the Pierce 2012 Team won 3rd Place in the tournament; an award which recognizes the number of finalists and honourable

190-195 volunteering.indd 190 6/8/12 4:28 PM

191

volunteeringmentions per school. Pierce scored high in the Sweepstakes thanks to the unforget-table performances by the following finalists: Fani Liopyri, Stergios Dinopoulos and Callie Michail (who was awarded first among equals) in Original Oratory; Cassandra Conidari and Stergios Dinopoulos in Dramatic Duet Acting; Maria Michailidou and George Kalokairinos in Comic Duet Acting; and Stergios Dinopoulos in Comic Oral Interpretation of Literature. We also achieved 5 Honorable Mentions: Julia Al Akaila and Komninos-John Plows in Impromptu Speaking; Komninos-John Plows in Comic Oral Interpretation of Literature; Panagiotis Patikos in Group Discussion, and Julia Al Akaila in Original Oratory. In Debate, our team of sen-iors, consisting of Julia Al Akaila, Nassos Christakos and Vassilis Goumas, came in 5th out of 32 teams and advanced to the Quarter Finals. As a member of the debat-ing team, I can honestly say that hearing this exciting announcement resembled the overwhelming as the feeling of a 6G roller coaster ride! As debaters say in closing cases: “To sum up, it has been a rather successful year for Pierce!”

I can tell you with certainty: Forensics takes a whole lot of passion, but in return provides endless possibilities. Whether taking part in Impromptu Speaking,

Original Oratory, Comic or Dramatic Duet Acting, Comic or Dramatic Oral Interpretation of Literature, Group Discussion and of course Debate, being part of this club for my six years in high school has been a better experience than I ever could have imagined! It will certainly contribute to the person you become. I know it did for me.

Julia Al Akaila Γ΄1


192

volunteeringThe Special OlympicsOne of the lifetime choices that most people try to make is helping others who

are in need. We can give toys to children, pay for medication for sick people or provide clothes and food for people who live on the streets, but nobody thinks what happens to people who might have a house, clothes, food, medication but who also have mental disabilities. They are in need of our help but we look away, instead of helping them. Last summer I got the chance to participate in the organiza-tion of the Special Olympics games as a volunteer, and it was a lifelong lesson about the importance of helping others.

The Special Olympics is an organization for people with mental disabilities, and it brings people from all around the globe together, to celebrate their wonderful

winning world. When I volunteered for the Special Olympics of 2011 in Athens, I got the chance to meet mentally challenged people from various countries such as Japan, Trinidad, Turkey, Russia and Slovakia. They are wonderful people with amaz-ing strength at sports, who enjoy their life even more than we do, and who cherish every moment to get closer to happiness, peace and love. Volunteering for them helped me embrace their specialness and learn to appreciate every moment in life, because we might be luckier than we think.

It was an amazing opportunity which I would never trade for anything. I hope I can help out again soon because these people deserve the best in this life. I choose

volunteering. I choose helping. I choose humanity.



193

volunteeringSPECIAL OLYMPICS ATHENS 2011

In 1968 in Chicago, Illinois, a physical education teacher, Anne McGlone Burke approached Eunice Kennedy Shriver, head of the Joseph P. Kennedy Jr.

Foundation, with an idea which millions of people celebrate today. The idea was that children and adults with intellectual disabilities should be given the opportunity to compete in sporting events. This vision came into fruition and is now commemo-rated every four years by 175 countries around the world, and is known as The Special Olympics.

In 2011, Greece was the host country. 7.000 athletes, 2.500 coaches, 40.000 Special Olympics Families and 25.000 volunteers of all ages, amongst whom were

members of the Pierce College community.

Over one hundred enthusiastic volunteers from PIERCE, both teachers and students, helped out at various venues like OAKA and the Olympic Village

in sporting events like swimming, volleyball, basketball and athletics, as well as the opening and closing ceremonies. We were personally involved in the volleyball events at OAKA stadium.

Getting to meet the athletes on a daily basis allowed us to experience their human side, and to understand that behind the Olympic medalists hid sim-

ple, everyday people who strove for excellence and success. They were men and


194

volunteering

women, boys and girls like every one of us, with strong perseverance and an even stronger will to prove themselves despite all the health problems they faced. The pride that they felt was a big ‘wake-up call’, and it taught us to appreciate life and health and to take nothing for granted. Among all the important lessons they taught us is the significance of volunteering and the importance of believing in yourself and never giving up.

It was a wonderful experience, one that we will cherish forever and if given the opportunity one that we will certainly repeat.

Julia Akaila Γ΄1 Giota Dimitriou Γ΄1


195

volunteering

Race for the CureOne of the biggest and most successful events of the year, with the purpose of

raising awareness concerning breast cancer is ‘Race for the Cure’. It all began 28 years ago in Dallas, Texas, by Nancy Brinker, founder of the Susan G. Komen Race for the Cure® organization, a “fight” that has now expanded to over 140 countries. Only 800 participants took part in the first race, and there are now 1, 6 million participants and over 100.000 new volunteers annually.

In keeping with the tradition, on Sunday the 2nd of October 2011, over 11.000 people participated in the Greece Race for the Cure, organized for the third time

here in Athens. Men, women and children of all ages ran five kilometers or walked two kilometers from Zappeion across Syntagma and back, in symbolic support of the battle so many women and men across the world face against breast cancer.

The PIERCE Sunny Days Team joined forces with DEREE and informed stu-dents about the event. Twenty students and teachers from PIERCE met

up at Zappeion gardens that morning and participated in the race. Being part of something that can affect millions of people’s lives made us realize how important it is to be part of community service and help in any way we can. We realized the significance of appreciating health and life, as well as being informed about the importance of volunteering.

It is a wonderful feeling to know that just by taking a simple walk on a sunny day with your friends can raise money to help save thousands of lives.

Julia Akaila Γ΄1Giota Dimitriou Γ΄1Callie Micheal Γ΄3


196

HMCE

four unforgettable letters

HMCE. Four letters that are carved in the minds and hearts of the participants. HMCE or Harvard Model Congress Europe is an

annual conference that this year was held in Brussels. It is organized by Harvard University students so that students from all over the world can learn how several organizations and parts of the government work. Students take part in everything so as to better understand how their chosen Committee works in real life. They interact with others and make decisions on their own. The Conference lasts for almost three days and students have the time to meet others and socialize, as well as visit Belgium.

196-199- HMCE.indd 196 6/22/12 1:34 PM

197

HMCE

Choosing to go to HMCE is a serious decision. That is because it requires a lot of work before and during the actual

Conference. Each person is given a role where he has to pretend to be some-one that actually exists in real life, for example, a politician or a Congressman. Therefore, he has to make decisions based on that person’s statements. That part requires a lot of research that each student has to do on his own. Moreover, in each Committee, different subjects are discussed. Therefore, the student has to find arguments, prepare speeches, study the pros and cons of each situation care-fully.

There are a lot of different Committees. There are the International Programs; Group of Eight,

Group of Fifteen, Non- Governmental Organizations, United Nations Security Council, World Bank, World Health Organization and World Trade Organization. There are also the Domestic Programs; the House of Representatives, the Senate, the Presidential Cabinet, the Supreme Court, the District Court, the National Security Council and the Press Corps that Lena and I were part of.

Being a part of the Press Corps was really demanding. Our newspaper, Brussel’s Voice, was published three

times per day, meaning we had to write an average of two articles every day. It might sound easy, but writing an article during the Conference meant that we had

196-199- HMCE.indd 197 6/22/12 1:34 PM

198

HMCEto go to each Committee, conduct interviews, always trying to get the scoop so that our articles would be on the front page. The most fun but yet challenging thing we had to do was spy on the NSC (National Security Council) which had Top Secret subjects to discuss. We had to eavesdrop, hide behind furniture, ask strangers that went into the room and bribe “spies” to go in there. The article we wrote that day ended up on the front page on one of the final issues. The people from the NSC were furious!

All in all, the Conference was one of the best experiences we ever had. We made friends, gained experiences, learned

interesting things about other cultures and got a glimpse of how different parts of the government and different Committees work. At this point, it is impor-tant to mention how helpful the Harvard students’ were. Two students ran each Committee and made sure that everything was good. Our editors-in-chief, Georgia Stasinopoulos and Matt Plaks couldn’t have been more helpful. They corrected our articles patiently, gave us ideas, encouraged us and were there to answer our ques-tions. We owe them a big thank you.

With sweet memories we said our good-byes to Brussels as

we returned to Greece. But one thing is for sure; Brussels will always stay in our hearts, because such good memories can never be forgotten.

196-199- HMCE.indd 198 6/22/12 1:34 PM

199

HMCE

196-199- HMCE.indd 199 6/22/12 1:34 PM

200

special dedications2012 marks some notable anniversaries, three of which are the 75th anniver-sary of Amelia Earhart’s disappearance, the 100th anniversary of the sinking of the Titanic, and the 200th anniversary of Charles Dickens’ birth.

Amelia Earhart“A flying legend”

75 years since her disappearance

200-205 Special Dedications.indd 200 6/22/12 1:34 PM

201

special dedications

Eighty-four years ago, Amelia Earhart landed her single engine plane in Londonderry, Northern Ireland. Earhart had left Newfoundland the previous

day and when she touched down on soil she became the first woman ever to fly non-stop solo across the Atlantic.

Amelia Mary Earhart was born on July 24th, 1897 in Atchison, Kansas. At that time, women had a secondary role in society. They usually did not speak up,

they didn’t run businesses and they didn’t vote!

From early in her life, it was clear that traditional roles for women were not for Amelia. She played basketball in high school, thrived in maths and science and

took a pre-med program at Columbia University.

Amelia Earhart was the first woman to pilot a plane. She was kind, peaceful, and generous but she was firm, too. She wanted to fly and she wouldn’t let anyone

tell her she couldn’t do it. Apart from her famous transatlantic flight, Amelia had made several other notable flights, too.

When she left Lea on July 2, 1937 she was never seen again.

Earhart’s disappearance is one of the great unsolved mysteries in aviation. Some believe that she and her navigator, Fred Noonan, were on a spying mission and

were captured by the Japanese. It seems more likely, however, that their plane ran out of fuel and crashed some miles off the coast of Howland Island. Despite an extensive search by 9 US ships and 66 aircraft, the plane was never found. An archaeological project was launched in 1988 to collect reliable evidence about Earhart’s last flight.

Project staff discovered some plane fragments in the Pacific which might have come from Amelia’s plane. Otherwise, the mystery continues.

Posing by her plane with her leather jacket, flying cap and short hair, Amelia Earhart was a symbol of daring, adventure and excitement. A symbol that

women are capable of doing whatever they set their minds to. Her message to all women still rings through today:

“When it comes to achieving your goals, the sky is truly the limit”

Tina Antonatou A΄1


202

special dedications

202

100th Anniversary of the TitanicOne hundred years ago construction was completed on what may be the most famous ship ever built, the Titanic. As we know, the great liner was doomed. It sank in the freezing North Atlantic on April 15th in 1912, never completing its maiden voyage. This year, the Titanic’s 100th anniversary is being celebrated in Belfast, Northern Ireland.

Our story begins at sea on 10 April, 1912 when the Titanic set sail from Southampton dock, heading for New York with thousands of passengers and crew on board. No one could predict the disaster about to befall the virtually “unsink-able” ship. This great ocean liner surpassed anything else afloat in both size and luxury. The Titanic was fitted out with luxurious lounges, squash courts, exclusive restaurants and concert halls.

Its first and last journey ended in disaster for the Titanic’s passengers and crew. Five days after its departure from Southampton, the Titanic struck an iceberg at 11:40 pm, and at 2:20 am, it sank, claiming over 1,500 lives. Fewer than 700 pas-sengers and crew survived the tragedy. The night of the collision, was a moonless night, and the water was so still thus it was very difficult to see the iceberg. Less calm water would have caused breakers around the iceberg making it easier to see it from afar, but, unfortunately this was not the case.

Today the Titanic rests over 12.000 feet below the Atlantic ocean. It has been visited many times by its discoverer Robert Ballard, an oceanographer and most recently by the famous director James Cameron for footage for his movie, Titanic 3D.


203

special dedications

203

Interesting Facts• There were 472 unused lifeboat seats.

• There were enough life-jackets for all 2,208 people, and most every-one was wearing one.

• 300 dead bodies were pulled from the sea the next morning. They were found floating in their life-jackets. Many other floating bodies were not found because they had drifted off.

• Very few people actually went down with the ship. Most died and drifted away in their life-jackets.

• The temperature of the Atlantic at the time of sinking was 31 degrees below zero. This temperature was the biggest cause of death among the population.

• There were many dogs aboard the Titanic. Two of them managed to survive.

• The captain’s orders were that women and children were to board the lifeboats first. One man, Daniel Buckley, disguised himself as a woman to get aboard a lifeboat .

• Charles Joughin was the only person to survive the ice cold Atlantic water. He reportedly had been drinking heavily.

• The ship orchestra played music up to the last few minutes before the ship sank, and none of them survived!

Tina Antonatou A΄1


204

special dedications

Charles Dickens(1812 - 1870)

Charles Dickens, one of the world’s most important novelists, was born 200 years ago on February 7, 1812, in Portsmouth, England. It is appro-priate that a few words be said about the writer who gave the world such won-derful characters like Ebenezer Scrooge, Oliver Twist, Fagin and the Artful Dodger.

Dickens’ happy childhood home was shattered when his father was

put in debtor’s prison. Charles had to leave school and work ten hour days at Warren’s Blacking Warehouse where he earned six shillings a week. He worked there for three years in appalling con-ditions and the memories of this time would haunt him for the rest of his life, and would even feature in future novels like David Copperfield, Oliver Twist and Great Expectations.

After his father’s release from prison, Dickens returned to school in London for a further three years. However, The Wellington House Academy was not a

good school and “much of the haphazard, desultory teaching, poor discipline punc-tuated by the headmaster’s sadistic brutality ...and general run-down atmosphere”... are embodied in Mr Creakle’s Establishment in David Copperfield.

At the age of 15, he found employment as a junior clerk in a law office; he learned shorthand and then became a freelance journalist for journals like

Mirror of Parliament, The True Sun and later the Morning Chronicle where he published under the pseudonym “Boz”.

In 1829, he became a freelance reporter and his first short story appeared in 1833. His first novel, The Pickwick Papers (1837) published in monthly instalments

became a huge success. He then began his career as a full-time novelist and Oliver Twist was begun in 1837 and continued in monthly instalments until 1839.

Dickens married Catherine Hogarth in 1836 and they had ten children. However, the marriage didn’t succeed and they separated in 1858.

A prolific writer, Dickens edited a weekly journal throughout his lifetime. In addi-tion, he wrote fifteen novels, short stories and many other non-fiction articles.


205

special dedications

He travelled extensively around England and Europe giving public readings of his short stories and novels.

He also made two trips to Canada and the USA where he gave public readings, as well as advocating issues like international copyright and the abolition of

slavery.

He was a tireless worker and apart from his writing, he administered charitable organizations and he campaigned for many social reforms like children’s rights

and education because he strongly believed in improving labour conditions for the poor. He is noted for having said that, “No one is useless in this world who lightens the burdens of another.”

Dickens’ health began to decline in 1866 prior to his second reading tour of the USA. He suffered a mild stroke in 1869 and a second stroke in 1870 from

which he did not recover. The author who gave the world novels like A Christmas Carol, Bleak House and A tale of Two Cities, just to name a few, died on June 9, 1870 at the age of 58. He is buried in Poet’s Corner in Westminster Abbey in London.

Giota Dimitriou Γ΄1


206

survey

SmokingSmoking… it might not sound like much but in reality it has “puffed” its way into a pretty big part of today’s society. Maybe not as big as it used to be, but still, pretty big.

I suppose, doing a bit of research about smoking in our school was more out of curiosity, and not about the research itself.

We asked the students of A lykeion to answer a questionnaire about their social life and smoking.

The questions were:

1. What is your gender? Male Female

Do you smoke? Yes No

2. How many times a week do you go out with your friends?

Once a week 3 times a week More often

3. Do you prefer to hang out …

At the Mall? at a café? at parks?

5. Are your friends older than you? Yes No

6. Do you play sports regularly? Yes No

7. Do you participate in extra-curricular activities? Yes No

These were the results:

12% of those who answered are smokers, the majority of whom are boys (10%).

All smokers go out at least 3 times a week along with the majority of non-smokers, which shows that this doesn’t affect smoking habits. This also applies to student gathering areas. While all smokers prefer spending time in Café’s, so do 50% of all the students that answered. An interesting result was that 60% of the smokers had friends older than they while 61% of the non-smokers’ friends were either their age or younger. This shows that most probably the age of people’s friends plays a role on whether someone is likely to start smoking. The majority of students, both smokers and non smokers, play sports regularly and play a musical instrument. 64% of students participate in extra-curricular activities including the majority of smokers.

206-207 survey.indd 206 6/22/12 1:36 PM

207

surveyIn our survey we also included 5 True or False statements about smoking.

The statements were:

1. Cigarettes contain arsenic. T F

2. Cigarettes contain rocket fuel components T F

3. Smoking gives you wrinkles T F

4. Smoking makes teenagers’ hearts small and weak T F

5. Smokers are less likely to recover from transplant surgeries T F

All of the answers to the above statements were True

The easiest question was No. 5 with 83% of the students getting it correct.

The hardest question was No. 1 with 42% of the students getting it correct.

23% percent of students got all questions right, 90% of which were females!

In conclusion

There aren’t many factors which define one’s smoking habits. The only factor is the age of one’s friends, and even that is not a solid, undeniable factor. Something else we learned is that cigarettes contain substances used to make rocket-fuel. Which means that if we save enough cigarettes, then maybe one day we’ll be the ones on the moon. It was also interesting, that girls are far more knowledgeable than boys when it comes to smoking!

Gina Gahtidi A΄1

206-207 survey.indd 207 6/22/12 1:36 PM

208

humorous

A job Application!Have you ever thought of what your future CV might look like?Perhaps you can get some tips from the following!...

NameRudolph the Red-Nosed ReindeerSanta Claus StablesThe North PoleRudolph [email protected]

Education• Graduate of The Santa Claus Training Program• Honorably mentioned in verse as notable historical figure• Magical Sleigh Driver’s License, valid in all countries• Fluent knowledge of absolutely everyone’s address• Participant in Santa’s Annual Present Delivery as the leader since One Foggy Christmas Eve

Skills • A very shiny nose, you would even say it glows• Speed that bends all rules of physics• The ability to smile while carrying an impossibly heavy sleigh and the impossibly heavy man on it• Adept at dealing with bullies (all the other reindeer called me names)• An unmatched sense of direction• Flying

Christina Lagou Γ΄2

208 humorous.indd 208 6/22/12 1:36 PM

ΦΩ

ΤΕ

ΙΝΕ

Σ Η

ΜΕ

ΡΕ

Σ

SU

NN

Y D

AY

S

ΛΥ

ΚΕ

ΙΟ 2

01

2

ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ SUNNY DAYSPIERCE - ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΛΥΚΕΙΟ 2012

• SYNNY DAYS LYK_GR_cover.indd 1 6/6/12 12:33 PM

ΛΥΚΕΙΟ 2012 SUNNY DAYS - Pierce

Documents

Transcript of ΛΥΚΕΙΟ 2012 SUNNY DAYS - Pierce