Σταύρος Αμπελάς - Ποιήματα ΄13

18
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΜΠΕΛΑΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΄13

description

Ποίηση

Transcript of Σταύρος Αμπελάς - Ποιήματα ΄13

ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΜΠΕΛΑΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΄13

Συναπάντημα

Έλα ξανά θεά του έρωτα χέρι χέρι

με τη θεά της τύχης να ξανανοίξουν οι ουρανοί.

Πες μου πως η οδός δεν έκλεισε για πάντα.

Πως το θεϊκό συναπάντημα δεν ήταν για μία και μόνη φορά.

*

Πλατεία Σολωμού

Στην πλατεία του ποιητή ζήσαμε πολλά. Έρωτες, φιλίες στιγμές ποιητικές

παρέες λογοτεχνικές. Αδιάψευστος μάρτυρας ακοίμητος φρουρός

ο μαρμαρωμένος βασιλιάς. *

Ηττημένοι

Κάποιοι έχουν την ανάγκη να ζουν σ’ έναν ψεύτικο κόσμο.

Άλλοι την ικανότητα να επιβιώνουν στον πραγματικό.

Τους πρώτους δεν θα τους δεις πουθενά γιατί κρύβονται ηττημένοι

οι δεύτεροι είναι γύρω μας παντού και παριστάνουν τους νικητές.

*

Άφησέ με ζωή

Άφησέ με ζωή να ζήσω όπως οι άλλοι. Να φεύγω το πρωί να γυρίζω το βράδυ.

Σταμάτα να με κυνηγάς να μου βάζεις τρικλοποδιές

να με τοξεύεις να με πετροβολείς.

Τις λέξεις δεν τις έκλεψα μου τις χάρισαν.

Αν θες σου τις παραδίδω. *

Στη γέφυρα

Ελάχιστα μπορείς πια ν' αλάξεις την πορεία. Σταμάτα να παλεύεις

με τα κύματα άσε το τιμόνι

παράτα τη γέφυρα και βγες στο κατάστρωμα ν' ανασάνεις τη θάλασσα ν' απολαύσεις το ταξίδι όσο ακόμα σ' απέμεινε

πριν σε δεχτούν για πάντα στην αγκαλιά τους τα βράχια.

*

Αντίστροφη μέτρηση

Ονειρεύεσαι μια νύχτα που παραπατώντας ανάμεσα

στα σκόρπια έπιπλα φτάνεις ν' ανοίξεις το παράθυρο

κι εισβάλλει στο δωμάτιο ένας ήλιος λαμπρός

κι είν΄όλα πια καλοκαίρι και φως χρυσό.

Τότε λήγει της ζωής σου η αντίστροφη μέτρηση

κι αρχίζει ο χρόνος ο πραγματικός. *

Αόρατος

Δεν υπάρχω πια.

Φίλοι και γνωστοί με αγνοούν και δεν μου απευθύνουν τον λόγο.

Αυτοκίνητα και μηχανές περνάνε από πάνω μου χωρίς να με αγγίζουν.

Η ύπαρξή μου τρεμοσβήνει

σαν ελαττωματικός λαμπτήρας νέον.

Κι όλα αυτά γιατί εσύ με διέγραψες

από το νου και την καρδιά σου. *

Άδειος δρόμος

Ο δρόμος σου άδειος. Ποιος θα τον περπατήσει; ποιος θα σιγομουρμουρίσει

τρελός από έρωτα λουσμένος από άστρα

με την καρδιά του ανοιχτή σαν τριαντάφυλλο σ’ όλον τον κόσμο

το επόμενό του ποίημα. *

Αστρικά ταξίδια

Κοίτα με, πετάω. Τη μια στιγμή είμαι εδώ

την άλλη πάνω απ' το κεφάλι σου. Βλέπω μέσα απ' τους τοίχους των σπιτιών.

Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τα αστρικά ταξίδια μου.

*

Δεν υπολόγισες την ποίηση.

Δεν υπολόγισες την ποίηση. Δεν πειθαρχεί δεν υπακούει

σε περιορισμούς κι απαγορεύσεις.

Ειδικά τότε πεισμώνει επαναστατεί

και αντιστέκεται.

Ποιο το όφελος; Δεν υπάρχει όφελος.

Μια φωνή διαμαρτυρίας μόνο μια κραυγή αγανάκτησης που σβήνει σε παραμιλητό.

*

Σφάγιο

Δεν είσαι πια κορμί μου σάρκα μου.

Είσαι ένα σφάγιο στον πάγκο του χασάπη.

Με αηδία και αποτροπιασμό παρακολουθώ τον τεμαχισμό σου.

*

Άναρχος

Μες στα ποιήματα θα είμαι ακέραιος νέος και όμορφος.

Ο ένας άχρονος κι αγέννητος ποιητής του κόσμου.

*

Κόκκινη κορδέλα

Οι λέξεις μια κόκκινη κορδέλα φορούν στα μαλλιά

και μεταμορφώνονται. Όταν επιστρέφουν

χωρίς αυτήν είναι αγνώριστες.

*

Δεύτεροι

Εσύ επιλέγεις με ποιους θα πας. Αν δεν σε θέλουν οι πρώτοι είναι δική σου η απόφαση

να συναριθμηθείς με τους δεύτερους. Αλλιώς τραβάς

τον μόνο έντιμο δρόμο του αγώνα και της μοναξιάς.

*

Νανούρισμα

Γιατί τα λέω όλ’ αυτά; Ποιος νοιάζεται;

Κανένας. Μόνο ένα μικρό παιδί που μες στο σκοτάδι

κλαίει μόνο καμιά φορά νανουρίζεται

κι αποκοιμιέται. *

Πολύτιμη παρηγοριά

Οι λέξεις μου δε θ' ανεβούν ψηλά βουνά

δε θα καθίσουν σε μεγάλους θρόνους θα συνοδεύουν όμως -πολύτιμη παρηγοριά- σκυφτές κι αμίλητες

το σύντομο κι ασήμαντο ταξίδι μου.

*

Άγγιγμα

Σ' άλλους ο Θεός ακουμπά πάνω τους φαρδιά πλατιά την παλάμη του για ώρες πολλές.

Εμένα

μ' αγγίζει με το δάχτυλο στιγμιαία

σαν ρεύμα ηλεκτρικό. *