ΠαπαρουσιώτικοιΠαπαρουσιώτικοι

αντίλαλοιαντίλαλοιΤρίμηνη έκδοση του Συλλόγου Παπαρουσιωτών Ευρυτανίας

Γραφεία: Κυκλάδων 86 Πετρούπολη 13231, τηλ.: 210-5018876Αρ. φύλλου 29 • Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Εκδήλωση του Συλλόγου μας στις 9-6-2013Την Κυριακή 9 Ιουνίου και ώρα 12 μμ.

έλαβε χώρα η εαρινή εκδήλωση του Συλλόγουστην Πετρούπολη για την ενίσχυση της απο-περάτωσης του υπό κατασκευή ΞΕΝΩΝΑ στοΠαπαρούσι και την συγκέντρωση χρημάτωνγια την έκδοση της εφημερίδας μας.

Τα πιστά μέλη του και οι φίλοι του Συλλό-γου τίμησαν με την παρουσία τους την εκδή-λωση αυτή. Τους ευχαριστούμε θερμά. Μεταξύάλλων με συγκίνηση υποδεχθήκαμε τον κ.

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ ΚΩΔ. 018035

3 Υπόμνημα γιατις αντικειμενικές αξίες ακινήτων Ευρυτανίας

σελ. 2

3 Ιωάννης ΑρχοντήςΕστιατόριοΔυτικό Παπαρούσι

σελ. 5

3 Εκδήλωση 9-6-2013σελ. 4-5

3 Η θεια-Γιωργίτσασελ. 6

3 Ευρυτανικές ειδήσεις σελ. 23 Εγώ μιλάω κι ας μη με ακούτε... σελ. 23 Κοινωνικά σελ. 33 Απίστευτες αλλαγές σελ. 73 Βλάχικο παραμύθι σελ. 73 Γενική Συνέλευση σελ. 83 Συνδρομές σελ. 83 Μεταμοσχεύσεις σελ. 8

ΣΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Χωματουργικές εργασίεςΟικοδομικά - Εμπειροτεχνικά

Παπαρούσι ΕυρυτανίαςΤηλ.: 6972179350 & 22370-31540

Η ιστοσελίδα του Συλλόγου: www.paparousi.gr • Το e-mail του Συλλόγου: info@paparousi.gr

Συνέχεια στην 4η σελ.

Καλοκαιρινές εκδηλώσεις στο Παπαρούσι23 Αυγούστου 2013, ώρα 10:00 το πρωίΤοπικό πανηγύρι στο εξωκκλήσι

της Παναγίας στο Παπαρούσι, στηνείσοδο του χωριού, με την παραδο-σιακή ορχήστρα του Δημήτρη Πε-

ταρούδα. Συμμετέχει το χορευτικό του Σωτήρη Ντόκαμε παρουσίαση αντιπροσωπευτικών χορών. Μία έκθεσημε τοπικά προϊόντα και βιβλία με ευρυτανικά θέματα θαπεριμένει τους επισκέπτες.

Εκδηλώσεις στο Καρπενήσι30 Αυγούστου - 1 Σεπτεμβρίου 2013Το 1ο Διεθνές Συνέδριο Νέων Ευρυτάνων μέχρι 35

ετών. Εκπρόσωποι από όλους τους Ευρυτανικούς Συλλόγουςαπό την Ελλάδα και το εξωτερικό θα έχουν την ευκαιρίανα γνωρίσουν καλύτερα τον τόπο καταγωγής τους καιπάνω απ’ όλα να εκφράσουν τη δική τους άποψη για τοπως βλέπουν και πως θέλουν την Ευρυτανία του αύριο.

24 Αυγούστου 2013, ώρα 08:00 το απόγευμα Θεατρική παράσταση

στην πλατεία της ΑγίαςΠαρασκευής από το θεα-τρικό εργαστήρι «Θέσμα»του Δήμου Σπερχειάδας –Μακρακώμης, στο έργο«Ησαΐα μη χορεύεις».

14 Ιουλίου 2013 στο Κεφαλόβρυσοώρα 08:00 το πρωίΠανευρυτανικό Αντάμωμα της Ομοσπονδίας

Ευρυτανικών Συλλόγων (ΟΕΣ). Παράλληλα μετην εκδήλωση θα γίνει η παρουσίαση του Λευ-κώματος των Πολιτιστικών Συλλόγων της Ευ-ρυτανίας.

Δύσκολες εποχές και η όποια οικονομική βοήθειά σας

ευπρόσδεκτη και απαραίτητη για την κάλυψη των εξόδων εκδόσεως

και κυκλοφορίας της μικρής μας εφημερίδας.Καταθέσεις λογαριασμών:

Στην Ε.Ε. GR59 0110 1830 0000 1833 7906 574 ETHN GRAA

Στην Αμερική και Αυστραλία ETHN GRAA - 183/379065-74

Στην Ελλάδα: Εθνική 183/379065-74Εμπορική Τράπεζα (στην Ελλάδα)

IBAN: GR03 0120 0390 0000 0006 3412 384 με αριθ. λογ. 63412384

Πετρούπολη, Κυριακή 10 Μαρτίου 2013Κύριε Δ/ντά,Καλημέρα σας και καλή Μεγάλη Σαρακοστή. Με χαρά έλαβα κι αυτή τη φορά - φ.28 – την

εφημερίδα σας με την καλή και ενδιαφέρουσα αρ-θρογραφία, πολλές φωτογραφίες και καλοτυπωμένη.Αυτή τη φορά όμως, οι «Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι»ήσαν πιο φροντισμένοι, με περισσότερες και ωραίεςφωτογραφίες και μου άρεσαν ιδιαίτερα οι δημοσι-εύσεις σας:

1. Κώστας (Ντίνος) Πανουργιάς2. Γνωριμία με τους δικούς μας αποδήμους και 3. Θέση και προσφορά της γυναίκας…4. Σας συγχαίρω για την ωραία εφημερίδα σας,

που τιμά τον επαρχιακό τύπο και συμβάλλει δυναμικάστην ιστορική και πολιτιστική ανέλιξη της Ευρυτανίαςμας.

Εύχομαι πάντα επιτυχία, καλή Σαρακοστή. Με εκτίμηση

Δημ. Ι. Φαλλής - Καλλιεύς

Επισημάνσεις

ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ...

Προς:1. Τον Υπ. Οικονομικών2. Το Υπουργείο ΟικονομικώνΕπιτροπή Αντικειμενικών Αξιών3. Τον Περιφερειάρχη Στ. Ελλάδας 4. Τον ΑντιπεριφερειάρχηΕυρυτανίας 5. Τον Βουλευτή Ευρυτανίας6. Τους κ.κ. ΔημάρχουςΚαρπενησίου & Αγράφων Ευρυτ.

Αξιότιμοι Κύριοι,Με την παρούσα επιθυμούμε να

επιστήσουμε τη προσοχή σας στοεξαιρετικά πολύ σοβαρό ζήτημα τουυφιστάμενου μέχρι σήμερα Συστήμα-τος Αντικειμενικών Αξιών του Υπουρ-γείου των Οικονομικών των ακινήτωντης Ευρυτανίας.

Είναι πολύ γνωστό ότι η Ευρυτανίαείναι από τις πιο ορεινές, άγονες,πτωχές και προβληματικές περιοχέςτης Χώρας και της Ευρωπαϊκής Ενω-σης. Αποτελείται σχεδόν στο σύνολοτης από Δημοτικά Διαμερίσματα(πρώην χωριά και οικισμούς αυτών)από εντελώς ακατοίκητα έως με πέντεμόνιμους κατοίκους, γερόντια πουδεν έχουν τη δυνατότητα να μετακι-νηθούν, με ετοιμόρροπα κτίσματα ηλι-κίας από εξήντα έως εκατό πενήνταετών, με σκεπές από τσίγκο ή πλάκες,με ανύπαρκτες ή χωρίς βασικές υπο-δομές, δυσχερώς προσβάσιμα συγ-κοινωνιακά, χωρίς καμία ζήτηση καιαγοραπωλησία (στα αζήτητα), και χω-ρίς καμία εμπορική αξία. Συντηρούνταιτα περισσότερα αυτών μαζί με τουςΙερούς Ναούς, από καθαρά συναισθη-ματικούς λόγους ως πατρικά κτίσματααπό τους απόγονους που είτε διαμέ-νουν στη Χώρα είτε είναι μετανάστες

της διασποράς του Ελληνισμού πουδεν θέλουν να βλέπουν, όταν τα βλέ-πουν, σαν πατρικά σπίτια των προ-γόνων τους και σαν Ιερούς Ναούςγκρεμισμένα. Η συντήρηση αυτή είναιμια θυσία προς τον τόπο τους/μας.Αυτά τα κτίσματα είναι συνδεδεμέναμε τη ΔΕΗ χωρίς καμία κατανάλωση/μετο πάγιο συνήθως για να είναι δυνατήαυτή η ελάχιστη συντήρηση τους.Αναφερόμαστε όλως ενδεικτικά καιουχί περιοριστικά στα ΔΔ και οικισμούςαυτών όπως Δερμάτι, Καταβόθρα, Ψια-νά, Χελιδόνα, Ασπρόπυργος, Καλε-σμένο, Παπαρούσι, Μαραθιάς, Ανιάδα,Συγκρέλο, Μουζίλο, Σελλα, Στεφάνι,Φειδάκια, Μηλιά, Χρύσω, Κρέντη, Μαυ-ρομάτα, Σέλον, Κλουπουκίτσα, Δρα-μάλα, Μάραθος, Μοναστηράκι, Σύχνι-κο, Τρίδεντρο, Τρουβάτο, Επιγγιανά,Βραγγιανά, Λιθοχώρι, Παλαιοκάτουνο,Αγιος Χαράλαμπος, Πετράλωνα, Πα-παδιά, Παυλόπουλου, Άγιος Γεώργιος,Βίνιανη, οι οικισμοί της Δομνίστας,Κέδρα, Τριπόταμος, Λεπιανά, Συβίστα,Μεσοκώμη, Ροσκά, Βλαχέρνα, Σαρκίνι,Αλέστια, Φτελιά, Σταυροχώρι, Λιθο-χώρι, Πρασιά, Δομιανοί, Βράχα, Κλει-τσός, Βελωτά, Ψιανά, Τόρνος, Καστα-νιά, Αμπλιανη, Δάφνη, Μυρίκη, Καλ-λιθέα, διάφορους οικισμούς και γενικάόλα τα ΔΔ των Δήμων.

Ωστόσο, η αντικειμενική αξία τηςζώνης αυτών έχει προσδιορισθεί επίμακρόν μέχρι σήμερα από το Υπουρ-γείο των Οικονομικών τιμή Ζώνης σεΕΥΡΩ ΕΞΑΚΟΣΙΑ (600) ανά τετραγω-νικό μέτρο!!! και σε ΕΥΡΩ ΤΕΣΣΕ-ΡΑ(4)! ΑΝΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ!!!δομημένης ηλεκτροδοτούμενης επι-φάνειας αυτών που είναι η ίδια μεαυτή των καινούργιων κτισμάτων της

πρωτεύουσας Καρπενησίου, περιοχώντου Λεκανοπεδίου Αττικής και άλλωνπόλεων της Χώρας και μεγαλύτερηαπό τα καινουργή κτίσματα /μονοκα-τοικίες ΔΔ των πεδινών περιοχών τηςΧώρας ως όλως ενδεικτικά Αγιος Σε-ραφείμ, Θερμοπύλες και ΚαινούργιοΚομμένων Βούρλων Φθιώτιδας κλπ,των οποίων η αντικειμενική αυτή αξίαδεν υπερβαίνει τα ΕΥΡΩ ΤΡΙΑ (3)ανά τετραγωνικό μέτρο ηλεκροδοτού-μενης δομημένης επιφάνειας.

Κανένας καλόπιστος τρίτος δενμπορεί να συμφωνεί με και να αποδε-χτεί τον προσδιορισμό αυτόν των αν-τικειμενικών αξιών των ακινήτων τηςΕυρυτανίας.

Αυτός ο προσδιορισμός των αν-τικειμενικών αξιών του Υπουργείουτων Οικονομικών για την Ευρυτανίαείναι, πρόδηλα και χωρίς καμία αμφι-σβήτηση, ακραία επαχθής, εξωπραγ-ματικός, εικονικός, υπερβολικός, δυ-σανάλογος προς την πραγματική/ανύπαρκτη εμπορική αξία τους, μεαποτέλεσμα την επιβολή στους ιδιο-κτήτες και / ή δικαιούχους της παρο-χής ΔΕΗ και στη διατήρηση μέχρισήμερα των υπερβολικών επιβαρύν-σεων των δημοτικών φόρων και τωντελών ως και του έκτακτου δυσβά-στακτου τέλους/χαρατσιού που έχειεπιβληθεί με τους Λογαριασμούς τηςΔΕΗ εδώ και μια τριετία. Υπήρχε καιεξακολουθεί να υπάρχει σήμερα μίακαθολική ακραία δυσαρμονία, δυσα-ναλογία και αναντιστοιχία των υφι-στάμενων προσδιορισμένων και τωνπραγματικών αυτών αξιών. Δεν γνω-ρίζομε και μας προκαλεί τεράστια έκ-πληξη ΠΩΣ (δηλαδή με ποια κριτήρια)θεσπίστηκαν και διατηρήθηκαν οι αν-

τικειμενικές αυτές αξίες των ακινήτωναυτών.

Είμαστε σύμφωνοι να υποστηρί-ξουμε το τόπο μας αλλά μέχρι έναόριο. Εχουμε υποβληθεί σε θυσίεςαλλά οικονομικά έχουμε εξαντληθεί.

Κατόπιν αυτών, η αντικειμενικήαξία των ακινήτων αυτών δεν πρέπεισε καμία περίπτωση να υπερβαίνειτο ποσό του μισού (0,50) έως ενός(1) ΕΥΡΩ ανά τετραγωνικό μέτρο δο-μημένης ηλεκτροδοτούμενης επιφά-νειας.

Ολοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιοντου νόμου. Καθένας πολίτης πρέπεινα συνεισφέρει στα δημόσια βάρηχωρίς διάκριση ανάλογα με τις δυνά-μεις του, με τη πραγματική αξία τωνπεριουσιακών του στοιχείων. Αυτέςείναι δύο θεμελειώδεις Αρχές πουπρέπει να είναι σεβαστές από όλους,συμπεριλαμβανόμενης και της Πολι-τείας.

Αξιότιμοι Κύριοι,ΖΗΤΑΜΕ, για τους προεκτεθέντες

λόγους από κάθε αρμόδια Αρχή, αυτέςοι Αρχές να εφαρμοσθούν στον αντι-κειμενικό προσδιορισμό των αξιώντων ακινήτων της Ευρυτανίας με άμε-ση μείωση τους στο σύννομο, προ-σήκον, δίκαιο και αναλογικό μέτρο.

Είμαστε βέβαιοι ότι θα ανταποκρι-θείτε στο καθήκον και σας ευχαρι-στούμε εκ των προτέρων.

ΟΙ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ Εκ μέρους των απανταχού Ευρυτάνων 1. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΩΝΣΥΛΛΟΓΩΝ2. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΩΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ3. ΠΑΝΕΥΡΥΤΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013: ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

Αγαπητοί κύριοι καθηγητές…Είμαι μια νέα, 24 μόλις χρόνων. Παρακολουθώ

τα δρώμενα, κι ως πολίτης του κράτους, αλλά καιως κοινωνιολόγος, καλούμαι να εκφράζω τη γνώμημου διατηρώντας την κρυφή ελπίδα να ακουστείη φωνή μου.

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, στάθηκα στις χρο-νιές του γυμνασίου όπου από σας διδαχτήκαμεπως το σχολικό περιβάλλον και όσοι το αποτελούν,είναι από τους πιο σημαντικούς φορείς κοινωνι-κοποίησης. Και όχι άδικα, αφού μέχρι την ενηλι-κίωσή μας μοιραζόμασταν ανάμεσα σε αυτό καιτο οικογενειακό από την άλλη.

Με το τότε νεαρό μυαλό μου είχα καταλάβειπως εννοούσατε ότι θα έπρεπε εσείς να αποτελείτεπρότυπα για τους μαθητές και να επιχειρείτε μεκάθε τρόπο να μας «δημιουργήσετε», να μας με-ταμορφώσετε με τις συμβουλές σας από ανώριμαπαιδιά σε ώριμους και σωστούς πολίτες.

Δείχνοντας βέβαια πάντα σεβασμό στο συνάν-θρωπο αλλά και την κοινωνία της οποίας είμαστεμέλη. Καλά δεν είχα καταλάβει;

Μετά ήρθε το λύκειο, τα τελευταία τρία χρόνια.Δε θα ξεχάσω ποτέ πως όταν η ήλιος έκανε έντονητην παρουσία του κι ερχόταν το αγαπημένο καλο-καίρι, πόσο ζήλευα τους μεγαλύτερους που ήτανελεύθεροι να το υποδεχτούν. Ενώ εγώ…

Εγώ κατάπινα τη ζήλεια μου, γιατί έπρεπε ναείμαι έτοιμη για το σημαντικότερο αγώνα της ζωήςμου. Έφτανε η ώρα των πανελληνίων για τιςοποίες εσείς μας προετοιμάζατε, και παλεύατε, μενύχια και με δόντια να περιορίσετε το άγχος μας.Πόσο πίσω γυρίζω …

Και τώρα εσείς θέλετε να κλείσετε την πόρταστα όνειρα των μαθητών, δείχνοντας απόλυτη πε-ριφρόνηση για την αγωνία τους.

Θέλετε να απεργήσετε, επιδιδόμενοι στον αν-ταγωνισμό και την έχθρα που έχει ξεσπάσει ανά-μεσά σας, όταν θα έπρεπε να είμαστε σαν γροθιάενωμένοι. Τόσος κόπος, τόση προσπάθεια, καιατέλειωτες ώρες πάνω στα βιβλία, δε σας συγκινούν.

Ο κόμπος που πνίγει επί μήνες το λαιμό τους,

δε σας αγγίζει. Η αγωνία που βλέπατε στο βλέμματους, ούτε αυτό. Και το παράλογο δεν είναι πωςκάποτε περάσατε και εσείς αυτό το δύσβατο μονο-πάτι. Το παράλογο και άδικο είναι πως βάζετε εμ-πόδια στα όνειρα της γενιάς του μέλλοντος, επειδήπέσατε όπως όλοι, στο μέτωπο της οικονομικήςκρίσης.

Όμως τρεις μήνες το χρόνο η κατάθεση τουμισθού σας γινόταν χωρίς να χρειάζεται να εκτελείτετα καθήκοντά σας, και δε θυμάμαι κανείς να αντέ-δρασε γι αυτό, ούτε να απειλήσει με απεργίες. Καισε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας υπενθυμίσωπως τα παιδιά που προσπαθείτε να αδικήσετε,επειδή κάποιοι άλλοι αδίκησαν εσάς, είναι παιδιάπου παλεύουν γνωρίζοντας ήδη πως θα εργάζονταιγια μισθούς κωμικοτραγικού επιπέδου.

Νέοι άνθρωποι που γνωρίζουν πως η ανεξαρ-τητοποίησή τους είναι σχεδόν ακατόρθωτη, που ηεπιθυμία τους για οικογένεια φαντάζει βουνό, κιόμως θέλουν να αγωνιστούν. Κι εσείς είστε πλέοναπέναντί τους, απέναντι στα δικά σας τα παιδιά.

Η δεδομένη κατάσταση κύριοι καθηγητές, είναιγια όλους δύσκολη, πόσο μάλλον για τους νέουςπου πασχίζουν για μια καλύτερη ζωή, με όπλο έναπτυχία μιας ανώτατης σχολής.

Κατανοώ την οργή σας για το πώς λειτουργείτο κατεστημένο, όμως ο εκβιασμός σας να απερ-γήσετε εν μέσω πανελλαδικών, το μόνο που φανε-ρώνει είναι ασέβεια προς τα νέα παιδιά.

Παιδιά που ίσως αύριο αλλάξουν τη χώρα.Αλλάξουν την κοινωνία που εσείς οι ωριμότεροιχτίζετε και μοιάζει για μας να είναι αδιέξοδο.

Ένα θα σας πω. Ό,τι δε μας σκοτώνει, μαςκάνει πιο δυνατούς. Έχουμε πείσμα, στοχεύουμεψηλά. Τώρα είμαστε θύματα, κάποτε όμως θα εί-μαστε ήρωες.

Γιατί, εμείς παλεύουμε ενάντια στη δειλία μας,όχι ενάντια στο συνάνθρωπό μας. Σκεφτείτε το.

Ευτυχία Παπούλια, Κοινωνιολόγος 15/3/2013

Αναδημοσίευση απ’ τα ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΑ ΝΕΑ

Στα πεταχτάΕΥΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Κινδυνεύουν με εξαφάνιση τα πλατάνια της Ελλάδας.Ο κερατοκύστις (φονικός μύκητας) καταστρέφει μαζικάτον «βασιλιά» των φυλλοβόλων δένδρων. Σε περίπτωσηπου δεν ληφθούν μέτρα, σε μια δεκαετία το πλατάνι θαεκλείψει όπως έγινε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

• Αυξήθηκε η εγκληματικότητα στην Ευρυτανία.Στόχος ληστών οι ηλικιωμένοι.

• Μέτρα για την επιχειρηματικότητα λαμβάνει οΔήμος Καρπενησίου. Απαλλαγή από δημοτικά τέλη για3 χρόνια σε όποιον επενδύσει στο Καρπενήσι.

• Νέα δωρεάν δρομολόγια στα χωριά ανά 15ήμερο.Τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο τα δρομολόγια θα εκτε-λούνται 1 φορά την εβδομάδα, κάθε Πέμπτη στο Παπα-ρούσι.

• Δωρεάν άθληση σε γυμναστήρια και κολυμβητήριοαπό το Δήμο Καρπενησίου.

• Και ο βουλευτής Ευρυτανίας κ. ΚοντογεώργοςΚων/νος ζητά μείωση των αντικειμενικών αξιών του νο-μού.

• Κλειστός ο δρόμος για το Αγρίνιο μέσω Προυσούκαι παράκαμψη μέσω Ασπρόπυργου.

• 4 μήνες αργία στον Δήμαρχο Αγράφων κ. ΤάτσηΔημήτριο για τηλεφωνικές συνεδριάσεις.

• Άρση ασυλίας του βουλευτή κ. ΚοντογεώργουΚων/νου. Η εισαγγελέας Ευρυτανίας τον καλεί σε τακτικήανάκριση μαζί με 19 μέλη του τότε Νομαρχιακού Συμ-βουλίου. Το 2007 με ομόφωνη απόφασή τους ενέκριναντη λήψη δανείου ύψους 4,7 εκατ. Ευρώ για την ΕΥΡΥ-ΤΑΝΙΑ Α.Ε. με εγγυητή τη Νομαρχία Ευρυτανίας. Τηνεποχή που ελήφθη το δάνειο το προσωπικό της εταιρείαςανερχόταν σε 14 άτομα, τα οποία έλαβαν στο χέρι2.632.553 € περισσότερο από το 50% του δανείου.

• Σκοτώθηκε επί του έργου ο Νώντας Μπανιάς, χει-ριστής του γκρέϊντερ στην Περιφέρεια. Καταγόταν απότο χωριό Στένωμα. Φημιζόταν για την εργατικότητάτου. Χειμώνα καλοκαίρι όργωνε όλη την Ελλάδα.

• Στη Μεσοχώρα επιτρέπεται ξανά η χρήση κατοικίας.Τροποποιήθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο.

• Αλλάζει ο τρόπος εκλογής Δημάρχων. Εκλογές μελίστα.

• Πιθανή ενσωμάτωση του Δήμου Αγράφων στονΔήμο Καρπενησίου.

2Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Ο καλύτερος ιεροκήρυκαςΉταν κάποιος κληρικός υποδειγματικός και

είχε επί πλέον το δώρο της ευγλωττίας. Τον αξίωσεο Θεός ν’ αναδείξει τρεις γιους κληρικούς κιαυτούς, προικισμένους επίσης με το χάρισμα τουλόγου. Μια μέρα στο τραπέζι της λευιτικής αυτήςοικογένειας ένας φιλοξενούμενος τους έθεσε τοθέμα ποιος από τους τρεις γιούς και τον πατέραήταν ο καλύτερος κήρυκας του θείου λόγου. Μπήκεστην συζήτηση ο μικρότερος γιός ο οποίος αδί-στακτα απήντησε:

― Τώρα λείπει στην κουζίνα και έδειξε την μη-τέρα.

― Πράγματι αυτή ήταν ο καλύτερος ιεροκή-ρυκας. Δεν μιλούσε στην Εκκλησία. Κήρυττε όμωςαδιάκοπα με τις πράξεις της μέσα στην «κατ’οίκον εκκλησία» την οικογένειά της.

Αχ! και να γέμιζαν όλες οι οικογένειες απότέτοιους ιεροκήρυκες! Ας το ευχηθούμε.

Για σένα που έφυγες…Δεν έφυγες… Ποτέ δεν έφυγες… Είσαι εδώ

ακόμη… Στη σκέψη μου στο πρωινό, στη σκέψημου σαν πλαγιάζω στο λούτρινο σκυλάκι μου τοβράδυ. Στη σκέψη μου σε κάθε επιτυχία, σε κάθεμου φουρτούνα. Και δεν πονώ πια.

Γιατί ποτέ δε συνήθισα την απουσία σου,αφού ποτέ δε μου έλειψες… Όχι, λέω ψέματα.Η μυρωδιά σου, τα χρυσά μακριά μαλλιά σου,αυτά ναι. Όμως τη φωνή σου την ακούω συχνά.Το άγγιγμά σου το νιώθω στα μαλλιά μου, κάθεφορά που το ζητώ. Δεν μ’ εγκαταλείπεις.

Ακούω φωνές να γελάνε. Γελάνε μαζί μου μεόσα λέω… Ίσως τίποτα δε νιώθω, ίσως η ανάγκημου με σέρνει εκεί, εκεί που φτάνει το μυαλόμου να πιστεύει πως όλα ήταν ένας εφιάλτης. Τιανόητο αν είναι έτσι…

Σε θυμάμαι να μου φωνάζεις, να με κάνεις νακλαίω. Χαραγμένη σκέψη στο μυαλό μου όμωςμένει το γέλιο που μου χάριζες. Και ξαφνικάσιωπή. Μόνο στα όνειρά μου σε ακούω κι αγάπησατον ύπνο.

Πόσα «γιατί» έγραψα με σπρέι στον τοίχο,

πόσα τραγούδια άκουσα, πόσα γράμματα σουάφησα… Κι ο ταχυδρόμος εμένα δε μου χτύπησεποτέ. Πόσα μου δίδαξε η στέρησή σου. Ν’ αγα-πήσω τη ζωή, να χαϊδεύω τη γάτα στην αγκαλιάμου, ν’ απολαμβάνω τα λουλούδια που φέρνει ηάνοιξη, να περιμένω μέρες να ξαναδώ την κίτρινηπανέμορφη πεταλούδα… Που δεν ξέρεις, ίσωςνα σαι κι εσύ, μεταμορφωμένη… Το ίδιο όμορφηήσουν άλλωστε…

Τον ξέρω τον πόνο σου, τον ξέρω καλά. Λεςδεν υπάρχει πια θεός και τα γιατί σε αφήνουνξάγρυπνο, όμως απάντηση καμιά. Άλλες φορέςπίστευες στη μοίρα – κι εγώ εκεί την πάτησα.Άρχισα να ξαναπιστεύω, αυτή λέω δε μπορείςνα τη σκοτώσεις… Επειδή βολεύομαι ; Ίσως…

Κι όταν οι αποδείξεις είναι ανύπαρκτες, τότεπληθαίνουν οι αλήθειες κι εσύ διαλέγεις όποιασου ταιριάζει. Αυτή που σου ανοίγει το δρόμογια να προχωρήσεις, να μη μείνεις πίσω αγκαλιάμε μια ξύλινη κορνίζα. Ή δώσ’ της πνοή, δώσ’της ζωντάνια και περπάτα πλάι της προς ταπάνω…

Ξέρω ακόμη πως θες να τιμωρείς τον εαυτόσου, ν’ αυτομαστιγώνεσαι κάθε λεπτό που επέ-

τρεψες να συμβεί αυτό. Ή ακόμη τα βάζεις μεόσους σε αγαπούν, γιατί κανείς δε μπορεί, κανείςδεν είναι ικανός να σε καταλάβει. Ακόμη πιοανόητο. Να χαίρεσαι που δε μπορεί, γιατί μοιάζεικατάρα αυτό.

Γύρνα ν’ αντικρίσεις αυτούς που σου προ-σφέρουν την αγάπη τους. Δεν τους χρωστάς τί-ποτα, παρά μόνο το χαμόγελό σου. Κι αν δειςπως σε κοιτάζουν, μοιάζει τόσο εύκολο να τουςτο χαρίσεις…

Κάποτε χαιρόσουν να βλέπεις αγγελάκια, ματώρα είσαι αχάριστος που δεν το κάνεις. Τι πιοόμορφο από έναν φύλακα άγγελο;

Έτσι σκέφτομαι κι εγώ… Σ’ έχω καλά σφρα-γισμένη σ’ ένα διαμαντένιο κουτάκι στην καρδιάμου και δε σ’ αφήνω να φύγεις. Προχωρώ μαζίσου…

Δε στο κρύβω όμως. Που και που κρυφοκοι-τάζω από το παράθυρο να δω πάνω στη γλάστραμου, τα όμορφα κίτρινα φτερά σου.

Στην αδελφή μου Δέσποινα, και όσους δήθενέχουν φύγει…

Παπούλια Ευτυχία, 24/4/2013 ΚοινωνιολόγοςΑναδημοσίευση απ’ τα ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΑ ΝΕΑ

3Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

― Στις 5 Απριλίου 2013έφυγε για πάντα από τη μά-ταιη καθημερινότητα η πρε-σβυτέρα Δάφνη Καλύβα, σύ-ζυγος του π. ΧρυσόστομουΚαλύβα από το Στένωμα. Ηθανούσα υπήρξε υπόδειγμαπρεσβυτέρας. Έζησε στοΠαπαρούσι από το 1953 ωςτο 1961 στο κτίριο που έχτι-σαν οι χωριανοί για τον παπά

τους. Το ίδιο κτίριο με μεγάλο αγώνα ο Σύλλογόςμας ανακαινίζει για να χρησιμοποιηθεί σαν ξενώναςκαι καφενείο που δεν υπάρχει σήμερα. Η πρεσβυ-τέρα Δαφνούλα δούλευε μέχρι τέλους στα χω-ράφια του Στενώματος, είχε στη φροντίδα της ταζώα και υπηρετούσε τον παπά με όλη της τηνψυχή. Απέκτησε έξι παιδιά και πολλά εγγόνιακαι δισέγγονα.

― Στις 2 Ιουνίου 2013 τε-λέστηκε το ετήσιο μνημό-συνο του Γιώργου Γκορόγιααπό τη Δυτική Φραγκίστα. ΟΓιώργος υπήρξε αγαπητόςσύζυγος της Δήμητρας Αλε-ξοπούλου από το ΑνατολικόΠαπαρούσι. Υπόδειγμα οι-κογενειάρχη, συγγενή καιχωριανού, λύπησε βαθύτατατους οικείους του και άφησε

δυσαναπλήρωτο κενό με την απουσία του. Ευχό-μαστε καλή ανάπαυση στην ψυχή του. Θα τον θυ-μόμαστε πάντα με εκτίμηση.

Αιωνία τους η μνήμη.

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Στη μνήμη του φίλουΓιώργου Γκορόγια

Το καθήκον του αποχαιρετισμού είναιδύσκολο και ψυχοφθόρο και είναι ακόμηπιο δύσκολο όταν αναφέρεται κανείς σεένα πολύ αγαπημένο φίλο.

Είχα την τύχη να έχω φίλο (όπως καιπολλοί άλλοι) τον Γιώργο Γκορόγια. Είμαιβέβαιος ότι ο ίδιος θα προτιμούσε τη σιωπή,όπως σιωπηλός, αλλά και σκεπτόμενοςέζησε σ’ όλη τη σύντομη σχετικά ζωή του.

Αγαπημένε μας Γιώργο όπως θέλαμεόλοι να σε αποκαλούμε, συγγενείς και φίλοι,όσοι σε γνωρίζαμε. Γεννήθηκες πριν 61χρόνια στο χωριό μας, τη Δυτ. Φραγκίστασε δύσκολους καιρούς και σε νεαρή ηλικίαέχασες τον πατέρα σου με αποτέλεσμα ναφορτωθείς επιπλέον οικογενειακές υπο-χρεώσεις.

Όμως η υπομονή και καρτερικότητα πουσε διέκριναν σαν χαρακτήρα σου έδωσανδύναμη και αυτοπεποίθηση στη ζωή καιανταποκρίθηκες άψογα. Πολύ μικρός πήρεςκαι εσύ όπως όλοι μας το δρόμο για τηνεσωτερική μετανάστευση προς τα μεγάλααστικά κέντρα, ψάχνοντας να βρεις τηντύχη σου. Παντρεύτηκες τη Δήμητρα, άξιασύζυγο, καλή μητέρα και γλυκιά γιαγιά, δη-μιουργώντας μια αξιοζήλευτη και εργατικήοικογένεια, άξια θαυμασμού. Τον γιο σουΒαγγέλη, την κόρη σου Ιωάννα, η οποία σεέκανε ένα τρισευτυχισμένο παππού!!! χα-ρίζοντάς σου δύο εγγονάκια, το Γιώργο καιτην Σταυρούλα.

Έφυγες φίλε Γιώργο, αλλά έχεις μαζίσου την αγάπη όλων όσων σε γνώρισαν.Μεταξύ δε άλλων σε διέκρινε η καλοσύνη,η απλότητα, η ηρεμία, η αξιοπρέπεια, οκαλός σου λόγος.

Ο Γιώργος απεβίωσε στις 6-6-2012 και ηκηδεία του έγινε στην Φραγκίστα της καρδιάςτου.

Θα σε θυμόμαστε για πάντα ως ένα απότους ξεχωριστούς φίλους.

Αιωνία σου η μνήμη φίλε Γιώργο. Αςείναι ελαφρύ το χώμα της Δυτικοφραγκι-στανής γης που σε σκέπασε.

Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οι-κογένειά σου. Ζητώ συγνώμη από την οικο-γένειά σου που δεν παραβρέθηκα στο τε-λευταίο σου ΑΝΤΙΟ. Προσωπικοί λόγοι δενμου το επέτρεψαν όπως και πολλοί άλλοι.

Γιώργος ΑντωνίουΑναδημοσίευση απ’ την εφημ.

«ΔΥΤΙΚΗ ΦΡΑΓΚΙΣΤΑ»

Προς την οικογένειαπ. Χρυσόστομου ΚαλύβαΣεβαστέ πατέρα Χρυσόστομε και παιδιά

σας, καλημέρα σας. Ένας πολύ παλιός γείτο-νας και οικογενειακός φίλος έρχεται να σαςσφίξει το χέρι και να σας προσφέρει τα ειλι-κρινή του συλλυπητήρια για τον πρόσφατοθάνατο της πρεσβυτέρας Δαφνούλας Καλύβαστις 5 Απριλίου 2013. Σε ηλικία 83 ετών ηπρεσβυτέρα έφυγε πολύ απρόοπτα, καθισμένημε τον γιό της στον καναπέ. Μπορεί να τουςπήρε και ο ύπνος για μια στιγμή. Ο γιος της,της είπε: «Μάνα να φτιάξουμε κανένα καφεδάκιγια να ξενυστάξουμε;» Αυτό ήταν όλο! Ούτεφωνή, ούτε ύπνος! Ο Θεός την πήρε μέσαστην γαλήνη της και χωρίς πόνο. Από την μιαάκρη μέχρι την άλλη του χωριού κλάψανε καιστεναχωρήθηκαν για τον γρήγορο χαμό της.Από το Στένωμα η θλιβερή είδηση ήλθε καισε μένα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, διότιπριν 10 ημέρες μίλησα στο τηλέφωνο και ευ-χαριστήθηκα για τα καλά της λόγια: «με θυ-μούνται με αγαπάνε, όπως εγώ το ίδιο».

Ο πατήρ Χρυσόστομος ήταν στο Παπαρούσιαπό το 1953 έως το 1961 σαν ιερέας στηνΑγία Παρασκευή. Πολλοί από εσάς δεν τογνωρίζετε αυτό, διότι είστε νεώτεροι. Η πρε-σβυτέρα Δαφνούλα ήταν πάντα με το χαμό-γελο, καλοσύνη και πολύ καλή κυρία στοΠαπαρούσι. Τους εκτιμούσαμε και τους αγα-πούσαμε. Πρώτα ο Θεός και μετά ο γείτονας!Κάποια ημέρα η πρεσβυτέρα με φώναξε νατην βοηθήσω σε κάτι. Προθυμοποιήθηκα καιμου ζήτησε να της σφάξω ένα κοτόπουλο.«Εγώ αυτό δεν μπορώ να το κάνω», της λέω.Μου απάντησε ότι είχε μουσαφίρη και έπρεπενα κάνει φαγητό. Ύστερα από τα πολλά, τέλοςπάντων, κράτησε η πρεσβυτέρα το κοτόπουλοκαι εγώ έκανα τον φόνο! Αυτό έγινε πριν 58χρόνια! Και όμως δεν το ξέχασα.

Πρεσβυτέρα πάντα θα σε θυμόμαστε, διότιήσουν δυνατή, δίκαια, καλού τύπου κυρία.Και κάτι ακόμα βοηθούσες τον πατέρα Χρυ-σόστομο στην εκκλησία και σε πολλές δου-λειές.

Η πρεσβυτέρα Δαφνούλα άφησε πίσω 6παιδιά, δύο αγόρια (Κων/νος, Δημήτρης) καιτέσσερα κορίτσια (Χαρίκλεια, Σπυριδούλα,Φανή, Ευαγγελία) και πολλά εγγόνια και δι-σέγγονα.

Σε όλα εσάς τα παιδιά και για τον ΠατέραΧρυσόστομο θα προσευχηθούμε στο Θεό νασας δώσει δύναμη και κουράγιο και να είστεπάντα καλά!

Πρεσβυτέρα Δαφνούλα καλό σου ταξίδικαι ο Θεός να σε αναπαύσει εκεί που οιΔίκαιοι αναπαύονται. Ελαφρύ να είναι τοχώμα που σε σκεπάζει. Αιωνία σου η μνήμη!

Αξέχαστη πρεσβυτέρα μαςΑνδρέας Γουριώτης

4Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Εκδήλωση του Συλλόγου μας στις 9-6-2013

Ιωάννη Αρχοντή, πρώην δάσκαλοτου χωριού και τον καθηγητή κ. Αν-δρέα Καμπιζιώνη από την Αμερική.

Τον μπουφέ είχε επιμεληθεί προ-σωπικά και με δικό της κόπο η κυρίαΕλένη Ντανά. Όλοι οι παρευρισκό-μενοι την συνεχάρησαν και προσω-πικώς. Φαγητά επίσης προσέφερανοι κυρίες Καίτη Αυγουστάκη, Αγγε-λική Βλασοπούλου, Βάσω Δοδέσκη,Έφη Καρανίκα και Αθανασία Ντανά.

Το κρασί προσέφερε αφιλοκερδώςο Πρόεδρος του Συλλόγου, Πανα-γιώτης Βλασόπουλος, από το κελάριτου.

Αν και η δύσκολη οικονομική συγ-κυρία δεν επέτρεψε μεγάλη προσέ-λευση κόσμου, αξίζει να αναφέρουμεότι τα 10 ευρώ, ως ελάχιστη συν-δρομή που έδινε κάποιος, άξιζαν μετο παραπάνω για τη μεγάλη ποικιλίαχειροποίητων φαγητών, τις παρα-δοσιακές πίτες, την «αλανιάρα γα-λοπούλα», τα κουνέλια λαδολέμονο,

Συνέχεια απ’ την 1η σελ.

Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και Κύ-ριοι, αγαπητοί Παπαρουσιώτες

Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερησυγκίνηση έλαβα την πρόσκλησητου Συλλόγου σας να παραστώστη σημερινή σας εκδήλωσή σας.Σας ευχαριστώ θερμά, γιατί μουδίνεται η ευκαιρία να αναμνησθώκαι να αναπολήσω όμορφες στιγμέςπου έζησα στο Δυτικό Παπαρούσι.

Για όσους δεν με γνωρίζουνκαι για όσους με γνώρισαν απόκοντά στο μακρινό παρελθόν, αλλάη ομίχλη του χρόνου κάλυψε τημορφή και το έργο μου, επιτρέψτεμου να αυτοσυστηθώ. Είμαι ο δά-σκαλος του χωριού σας της πε-ριόδου 1963 – 1966, ο Γιάννης Αρ-χοντής.

Φίλες και φίλοι, πενήντα χρόνιαπέρασαν κι είναι σαν να ’ταν χθες,όταν νέος στην ηλικία και γεμάτοςπίστη στην αποστολή μου, ανηφό-ρισα απ’ το πανδοχείο του Καραγ-κούνη στο Μέγδοβα για το ΔυτικόΠαπαρούσι. Φθάνοντας στον προ-ορισμό μου έτυχα απλής, αλλάθερμής υποδοχής από όλους τουςκατοίκους. Εκεί βρήκα ένα σχολείοκαινούργιο, νεόχτιστο θα το ’λεγα,με 30 περίπου μαθητές και με κα-τοικία Δασκάλου. Σχολείο 1/θέσιομε πρωινή και απογευματινή ερ-γασία και το βράδυ νυχτερινό, γιατους αναλφάβητους.

Τι περιεχόμενο αλλά και τι ευ-θύνες! Ξέρετε τί σημαίνει να δια-πλάθεις αθώες ψυχές και να θερ-μαίνεις αγνές παιδικές καρδιές;

Ήρθα στο Δυτικό Παπαρούσινα δώσω φως από τη φλόγα μου,τη φλόγα της ψυχής μου και δενυπολόγισα κόπους και δυσκολίες.Πέτυχα, απέτυχα, ας το κρίνουνοι μαθητές μου:

Στην τριετή θητεία μου, 1963 –1966, λειτούργησαν μαθητικά συσ-σίτια με συνθήκες υποτυπώδεις.Εδώ θα σταθώ με εκτίμηση καισεβασμό στο πρόσωπο του συμ-πολίτη σας Νίκου Καραγκούνη,ομογενή στην Αμερική, ο οποίοςανταποκρίθηκε πρόθυμα, μαζί μεάλλους Παπαρουσιώτες, στο κά-λεσμά μου και στην ιερότητα τουσκοπού μου και με πλεονάζουσαεμπιστοσύνη απέστειλε στο όνομάμου, αν δεν με απατά η μνήμημου 868 δολάρια Αμερικής για τηλειτουργία των μαθητικών συσσι-τίων. Έτσι κτίστηκε το εστιατόριο,

δίπλα στο σχολείο, που το χαίρε-στε σήμερα. Του αξίζουν θερμάσυγχαρητήρια και δημόσιος έπαι-νος. Αν ζει, μπορεί να καμαρώνει.Αν έφυγε, του οφείλουμε την ευ-γνωμοσύνη μας.

Αγαπητοί μου, δεν θα κατα-χραστώ περισσότερο το χρόνο πουμου δόθηκε. Και ήταν πολύς.

Μετά από μια τριετία έφυγαγια το Καρπενήσι, όπου ανέλαβατα καθήκοντα Βοηθού Επιθεωρητή,παίρνοντας μαζί μου την αγάπητων μαθητών μου και την εκτίμησητων κατοίκων. Καλή τους ώρα,όπου και να ’ναι! Τους θυμάμαι μεγλυκιά ανάμνηση, όσο με βοηθάειη κουρασμένη μνήμη μου.

Φίλοι μου, επιθυμώ να σας συγ-χαρώ εγκάρδια για την ολοπρόθυμηπαρουσία σας στη σημερινή εκδή-λωση του Συλλόγου σας και εύχο-μαι να ‘ναι πάντα ζεστή και αυθόρ-μητη η συμμετοχή σας. Το αξίζουν

τα χωριά μας να τα επισκεπτόμα-στε συχνά, γιατί εκεί βρίσκονταιοι ρίζες μας. Η εγκατάλειψή τουςθα φέρει τη λησμοσύνη και η λη-σμοσύνη τον αφανισμό.

Αξίζει τον κόπο να ερχόμαστετακτικά ευλαβείς προσκυνητέςστους τάφους των γονιών μας,στην Εκκλησία και το Σχολείο μας,που μας γαλούχισαν, στα πατρικάμας σπίτια που μας ανέστησαν.

Σήμερα είναι φτωχά, χωρίς πο-λυτελείς ανέσεις, αλλά στέκουνκαλά και τιμημένα, χίλιες φορέςευλογημένα, γιατί η κάθε τους γω-νιά και κάθε άκρη αντιλαλεί τοπαιδικό μας γέλιο ή το δάκρυ.

Παρακαλώ, δεχθείτε την άπειρηαγάπη μου και τα θερμά μου συγ-χαρητήρια στον Πρόεδρο και στοΣυμβούλιο για την όμορφη πρω-τοβουλία και την άρτια οργάνωσητης εκδήλωσης.

Σας ευχαριστώ και σας αγαπώεγκάρδια.

Να ‘στε πάντα καλά!

Ομιλία κ. Αρχοντή στην εκδήλωσή μας

Η Άννα, η Μαργαρίτα και η Σταυρούλαήταν τα κορίτσια της εκδήλωσης

Ελένη Ντανά, Π. Βλασόπουλος, Βάσω Δοδέσκη & Μαρία Αλεξοπούλου

Σοφία Πασχάλη, Ελένη Δίπλα, Κατερίνα & Γιώργος Δούκας

Η οδοντίατρος Νικολ. Αρχοντή, κόρη του δάσκαλου,

με το σύζυγό της

Ο κ. Ιωάννης Αρχοντής διαβάζει το λόγο του. Δίπλα του ο Πρόεδρος Π. Βλασόπουλος

Οι Φαρμακοποιοί Ιωάν. Μαρινόπουλος και Έφη Καρανίκα με την οικογένειά τους

Οι συνάδελφοι Δημήτρης Ζάχοςκαι Ελένη Ντανά

Κώστας Κοπανιτσάνος,Πέτρος Ανδρουτσόπουλος

Ο Θύμιος Σουλδάτος, του Συλ. Αγραφιωτών με τη σύζυγό του

Κατερίνα τιμούν σταθερά τις εκδηλώσεις μας.

Στην παρέα τους ο Σάκης καιη Αλέκα Ασημακοπούλου.

Αντρέας και Γιούλη Καμπιζιώνη,πλαισιωμένοι απ’ την οικογένεια

του Π. Βλασόπουλου

Ο Γιώργος Σκεντέρης από το Στένωμα με τον Αντώνη Βλασόπουλο

από τη Δάφνη Ηλείας

Κ.Ν. Ντανάς, η σύζυγός του Μαρία,Ειρήνη Ντανά, Αθανασία Ντανά,

Αγγελική Ντανά & Θαν. Βλασόπουλος

Γιώργος Δούκας, Ελένη Σκαλιστήρακαι φίλοι τους

Συνέχεια στην 5η σελ.

Γνήσιο τέκνο της Ρού-μελης ο κ. καθηγητής μί-λησε με αγάπη για τοντόπο μας και την αίσθησηότι γι΄αυτή και μόνο τηνεκδήλωση άξιζε το ταξίδιτου απ΄την Αμερική. Τό-νισε επίσης ότι πρέπει ναδιατηρήσουμε πάση θυσίατα ήθη και τα έθιμά μαςτην ιστορία μας και τονπολιτισμό μας. Όσον αφο-ρά την οικονομική κρίσηπου μαστίζει σήμερα τηχώρα μας, θεωρεί ότι είναισυνέπεια της ηθικής κα-τάρρευσης. «Δυστυχώςήρθε πρώτα η ηθική κρίση και κατάπτωση. Όταν δεν υπάρχουν πατριώτες που να θυσιάζονται,αλλά υπάρχουν άνθρωποι που κοιτάζουν πώς να βολευτούν, θα χρηματιστούν και θα λαδώσουνόλους ούτως ώστε να μην μπορέσει να μιλήσει κανείς και να πει ότι αυτός έκλεψε τα χρήματα.Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολιτικοί με παρρησία και πρέπει από τους κόλπους του Λαού να ανα-δυθούν αυτοί οι πολιτικοί και οι πατριώτες που θα ηγηθούν μιας ειρηνικής επανάστασης με τηνκαλή έννοια του όρου και να αναδειχθούν άνθρωποι με αυταπάρνηση και έτοιμοι να θυσιαστούνγια την κοινωνία. Ο Ελληνικός Λαός είναι καλός, αλλά δυστυχώς δεν έχει ταγούς».

Η κ. Κατερίνα Δούκα εντυπωσίασε με τοναπλό και μεστό λόγο της. Εξήρε τη σπουδαι-ότητα της ύπαρξης μικρών Συλλόγων, το τε-ράστιο έργο που αποδίδουν στην κοινωνία καιτις γόνιμες ανθρώπινες σχέσεις που δημιουρ-γούνται από τις επαφές των συνδαιτυμόνωνστις συνεστιάσεις, που αποτελούν αναγκαιό-τητα στη δύσκολη κοινωνία που ζούμε.

5Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

«Αν μνημονεύεις τα περασμένα, ορθότερα θααποφασίζεις για τα μέλλοντα».

Το 1966 υπηρετούσα ως Δάσκαλος στο ΔυτικόΠαπαρούσι.

Εκείνη την εποχή λειτουργούσε ο θεσμός τωνμαθητικών συσσιτίων, με συνθήκες

Υποτυπώδεις για το Σχολείο μου. Προς αντι-μετώπιση της κατάστασης, παράλληλα με το δι-δακτικό μου έργο, αποφάσισα να βελτιώσω ταπράγματα με την ανέγερση κτιρίου, που να λει-τουργεί δίπλα στο διδακτήριο ως εστιατόριο, μα-γειρείο και αποθήκη τροφίμων.

Πρωτίστως έπρεπε να εκβραχισθεί και ισο-πεδωθεί τμήμα του λόφου, δυτικά του διδακτηρίου.Απευθύνθηκα στον τότε πρόεδρο της κοινότητας,το μακαρίτη Κ. Τσιάμπαση και του ζήτησα, ανήταν δυνατή η προσφορά προσωπικής εργασίαςεκ μέρους των κατοίκων.

Έδειξε μεγάλη προθυμία για συνεργασία, αλλάέβλεπε το θέμα δύσκολο, αν όχι αδύνατο, ελλείψει

χρημάτων.Τον διαβεβαίωσα ότι θα εξασφάλιζα τα χρήματα

εγώ, υπολογίζοντας στα αισθήματα αγάπης προςτη γενέτειρα των ομογενών της Αμερικής. Καιδεν άργησε να επαληθευθώ στις προβλέψεις μου.

Έτσι πρωτοστατώντας ο Ν. Καραγκούνης,ομογενής στην Αμερική, σε συνεργασία και μεάλλους ομογενείς, συγκέντρωσα και μου απέ-στειλαν ένα σεβαστό ποσό για την υλοποίησητου υψηλού σκοπού.

Ακολούθησα την ισχύουσα νόμιμη διαδικασίακαι με νόμιμο διαγωνισμό- δημοπρασία αναδείχθηκε

μειοδότης τεχνίτης και κατασκεύασε το έργο μετη συμβολή και του κράτους, της κοινότητας καιτην αγάπη των κατοίκων.

Σήμερα το έργο στέκει, με την αγάπη τωνκατοίκων και του συλλόγου, ορθό και απείραχτο,κόντρα στη φθορά του χρόνου, για να το χαίρονταιόλοι, μικροί και μεγάλοι, με την υποχρέωση νατο συντηρούν για να το παραδώσουν στις γενιέςπου θα’ ρθουν. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σεόλους και στον καθένα χωριστά, ακόμα και γιατην ελάχιστη προσφορά, υλική ή ηθική.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΧΟΝΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Εκδήλωση του Συλλόγου μας στις 9-6-2013

ΔΥΤΙΚΟ ΠΑΠΑΡΟΥΣΙΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ - ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΑΡΧΟΝΤΗ

το χωριάτικο λουκάνικο (ψημένο στακάρβουνα μαζί με τις μπριζόλες),το σπιτικό ανόθευτο κρασί, τη ζων-τανή μουσική και την καλή παρέα.

Η ορχήστρα αποτελείτο από τουςΚώστα Κοπανιτσάνο (κλαρίνο) καιΠέτρο Ανδρουτσόπουλο (φωνή καιλαούτο). Μας μετέφερε νοερά σταπαραδοσιακά γλέντια του παρελθόν-τος, όπου οι άνθρωποι μαζεύοντανσε μιαν αυλή κάτω από μια καρυδιάκαι με ό,τι χειροποίητο και καλό είχεο καθένας και με λίγο καλό κρασίγλένταγαν, χόρευαν και τραγουδού-

σαν όλοι μαζί τη χαρά, το θάνατο,την λύπη και την ξενιτιά. Η μόδα βέ-βαια, με το ψητό σουβλάκι και τημπύρα, ήρθε να αντικαταστήσει τηνπαράδοση αυτή. Δεν πειράζει όμως,

γιατί τα δύσκολα πάντα μας κάνουννα εκτιμούμε και να ανατρέχουμεστο παρελθόν!

Ευχαριστούμε θερμά την κ. ΣοφίαΔημοπούλου-Τσουκαλά για τις δύο

διανυκτερεύσεις στον Ξενώνα«ΜΟΡΦΕΑ» στο Καρπενήσι. Οι τυ-χεροί ήταν οι κ.κ. Χρήστος Αντυπά-της και Νίκος Γκαβογιάννης.

Και του χρόνου λοιπόν με ΥΓΕΙΑ!Αγγελική Βλασοπούλου

Ο Γιάννης Λαμπράκης, του συνεργείου «ΑΣΤΡΑΠΗ»

με τη σύζυγό του Κωνσταντίνα

Νίκος και Τούλα Γκαβογιάννη

Γιώργος Μπαμπούλας και Κώστας Σταθάτος στον κήπο

Δημήτρης Ζάχος, Ανδρέας Καμπιζιώνης, Ακαδημαϊκός δάσκαλος

Συνέχεια απ’ την 4η σελ.

Ο κ. Ιωάννης Αρχοντήςμε τη σύζυγό του

Το κτίριο του εστιατορίου Το εσωτερικό του κτιρίου.

Ο Σύλλογός μας έστρωσε το δάπεδο με πλακάκια.

6Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Έ μεινε χήρα η θεια-Γιωργίτσα,αφού ο άντρας της, ο Νικό-λας, πήγε και δεν γύρισε

στον πόλεμο της Μ. Ασίας. Τον σφά-ξανε στο Σαγγάριο, ανώνυμο θύμαστα τόσα άλλα. Έτσι έμαθε. Τον γνώ-ρισα στην φωτογραφία, που η άμοιρηθεια λιβάνιζε κάθε τόσο. Ψηλός, γε-ροδεμένος, με στρατιωτικό αμπέχωνοκαι μια πιθαμή μουστάκι.

Κι έμεινε η Γιωργίτσα, με το δί-χρονό της παιδί, το Βασίλη, παρηγοριάκαι απαντοχή στη ζωή της. Άντραςκαι γυναίκα η συχωρεμένη, χαιρόταν,βλέποντας το μοναχογιό της να με-γαλώνει.

― Φωτισμένο μυαλό το παιδί, τηςέλεγε ο δάσκαλος του χωριού, σανο Βασίλης τέλειωνε το Δημοτικό. Νατο πας να διαβάσει στο Γυμνάσιοστην Αρκαδιά (Κυπαρισσία).

Μα πώς να τα βγάλει πέρα η κα-κότυχη μάνα, που τίποτα άλλο δενείχε, εκτός από το σπιτάκι και τηνολιγόδραχμη σύνταξη που έπαιρνεαπό «τον πεσόντα υπέρ Πίστεως καιΠατρίδος» σύζυγο; Εκείνη, τα είχεκανονίσει με τον Κανάρη, τον τσαγ-κάρη του χωριού, να πάρει το Βασίληστο μαγαζί να του μάθει την τέχνη.Και τώρα ο δάσκαλος, της χάλαγετα σχέδια. Από την μια μεριά, σκε-φτόταν τα έξοδα, βιβλία, ενοίκιο, και-νούρια φορεσιά, πήγαινε-έλα στηνΑρκαδιά με τα πόδια. Από την άλλημεριά σκεφτόταν τι θα έκανε που οΒασίλης της θα πήγαινε τρεις ώρεςμακριά, αυτόν, που είχε απαντοχή,κολώνα του σπιτιού της;

Αλλά και ο Βασίλης ήθελε να πάειστο Γυμνάσιο και μια Κυριακή, σαντελείωσε η Εκκλησιά, έβαλε τον παπά-Παναγιώτη, που του κρατούσε το θυ-μιατό και έλεγε το «Πάτερ ημών» ναεπιμείνει στην μάνα του.

― Να το στείλεις το παιδί στηνΑρκαδιά στο σχολειό, της είπε ο Πα-πάς της θεια-Γιωργίτσας, τα ΆγιαΓράμματα τα ξέρει απόξω.

Έτσι αποφάσισε να στείλει τοπαιδί στην Αρκαδιά και αφού έλυσετο κομπόδεμά της, του ψώνισε στοπανηγύρι καινούργια φορεσιά, άρ-βυλα καινούργια και το πολυπόθητοκαπέλο με την κουκουβάγια, που οΒασίλης το καμάρωνε κοιτάζοντάςτο στον καθρέφτη επάνω από τοκουρεμένο κεφαλάκι του. Δανείστηκεκαι η θειά το μουλάρι του Καραβούλιατου γείτονα, αφού του υποσχέθηκεότι θα πήγαινε να σκάψει το χωράφιτου μια μέρα στο σπαρτό, φόρτωσετα ξύλινα στρίποδα του κρεβατιού,σανίδες, το αχυρένιο στρώμα, κεν-τητές κουβέρτες από την προίκα τηςκαι τον Βασίλη πισωκάπουλα στομουλάρι και με τα πόδια εκείνη, έφτα-σε στην Αρκαδιά στο δωμάτιο πουείχε νοικιάσει. Το τακτοποίησε καισαν πλησίαζε να βραδυάσει αποφά-σισε να φύγει για το χωριό.

― «Να μου προσέχεις το παιδίνα μη μου κρυώσει», είπε στην σπι-τονοικοκυρά και πήγε να αποχαιρε-τήσει το Βασίλη. Εκείνος κόλλησεεπάνω της, έβαλε το πρόσωπό τουμέσα στο μαύρο μαντήλι της μάναςτου και έκλαιγε απαρηγόρητος όπωςκαι εκείνη. Ήταν η πρώτη φορά πουχωρίζανε. Σαν έφτασε στο χαμόσπιτότης, η θεια Γιωργίτσα, όλα της φαι-νόταν άδεια. Άναψε το καντηλάκι εμ-πρός από την φωτογραφία του άντρατης και άρχισε να κλαίει. Έτσι τηνπήρε ο ύπνος.

Όλο το χειμώνα η άμοιρη μάνα,

ξενοδούλευε, μάζευε ελιές, έσκαφτεσε ξένα χωράφια και σαν ερχόταντο Σαββάτο, φορτωνόταν με μια αγ-καλιά ξύλα και από πάνω ένα σακίαγριολάχανα που μάζευε, ανασκούμ-πωνε το μαύρο βελέσι της και πή-γαινε να πουλήσει τα λάχανα στοπαζάρι και τα ξύλα στο Βασίλη ναζεσταθεί.

Σε μια απόμερη γωνιά του παζα-ριού, κάποιο Σάββατο, ο Γυμνασιάρχηςαπάντησε την θεια-Γιωργίτσα, να έχειαπλωμένα τα λάχανα επάνω στο σακί«προς πώληση» τα χέρια κάτω απότην μακριά ποδιά της τουρτουρίζονταςαπό το κρύο και δίπλα της ο Βασίληςφορώντας το καπέλο με την κουκου-βάγια.

― Μάνα σου είναι;ρώτησε το Βασίλη ο Γυ-μνασιάρχης.

― Μάνα μου, είπε οΒασίλης κοκκινίζονταςαπό σεβασμό.

― Συγχαρητήρια,κυρά μου, για το Βασίλη.Πρώτος μαθητής της τά-ξεώς του είναι. Να τονχαίρεστε, θα φτάσειψηλά αυτός, είπε ο Γυ-μνασιάρχης, δείχνοντας το παιδί.Έπειτα πιάνοντας τα αγριολάχαναστα χέρια του της είπε:

― Τα χόρτα θα τα αγοράσω εγώ,πάρτε αυτά, και της έβαλε στο χέριένα πενηντόδραχμο.

― Τίποτα δεν κάνουν κυρ-Δά-σκαλε ο Θεός να σας έχει καλά καιπροσπάθησε να δώσει ξανά το χαρ-τονόμισμα στον Γυμνασιάρχη. Εκείνοςάφησε τα λεφτά και αφού χαιρέτησετην χαρούμενη τώρα μάνα έφυγε.

Τελείωσε το Γυμνάσιο με «άριστα»ο Βασίλης και έτσι τελείωνε και τοψωμοκουβάλημα στην Αρκαδιά τηςθεια-Γιωργίτσας.

― Έφυγε για την Αθήνα, να δια-βάσει σε μεγαλύτερες τάξες, είπε ηθεια στις γειτόνισσες που καμάρωναντώρα την ευτυχία της μάνας του.Πρώτος στην Ιατρική Σχολή του Πα-νεπιστημίου Αθηνών ο Βασίλης,σπούδασε όλα τα χρόνια με υποτρο-φία.

Έτσι, μου φώναζε εμένα η μακα-ρίτισσα - ήταν αγράμματη - να τηςγράφω τα γράμματα στο Βασίλη της.Μου έδινε σύκα, καρύδια, σταφίδεςκαι μου έταζε το ψυχούδι (ψωμί) γιατο Ψυχοσάββατο, που λέγαμε για τιςψυχές μια παρέα παιδιών. Και μιαφορά θυμάμαι, αφού είχα γράψει τομισό γράμμα και δεν με είχε φιλέψειακόμα - το είχε ξεχάσει η καημένη -παράτησα τον κονδυλοφόρο προ-σποιούμενος ότι είχε χαλάσει η πένατου, κόβοντάς την επάνω στον ειρμότης σκέψης της, περί του τι ήθελε ναγράψω στο Βασίλη της και αγριεμένημου είπε:

― Ρε ζαλιάρικο και που σ’ έχει,με χαλασμένα σύνεργα ήρθες να μουγράψεις; Και έλεγα να σε φιλέψωένα λουκούμι που μου δώκανε σ’ ένασπίτι.

Εγώ τότε, άδολη παιδική πονηριά,άρχισα να γράφω με την πένα λέ-γοντάς της:

― Έφτιαξε θειά, την κούνησα καιπήγε στην θέση της. Εκείνη κατάλαβε,γέλασε και με φίλησε στο μάγουλο.Θεός συχωρέσ’ την.

― Να κοιτάς τα γράμματά σου,να κοιτάς τον εαυτό σου, να μην κά-νεις κακές παρέες, του έγραφε σεκάθε γράμμα της η μάνα του, μια

υποθήκη χρέους με τρία λόγια. Μάθε μάνα ότι πήρα το δίπλωμα

προχθές με «άριστα» και την άλληΚυριακή έρχομαι στο χωριό, έγραφεστο γράμμα ο Βασίλης.

― Διάβαστο ρε πίσω, μου έλεγεη μακαρίτισσα, και θα σου δώκω καιλεφτά και καλούδια που θα φέρει οΒασίλης από την Αθήνα και κοίτα μηπηδήκεις καμιά αράδα.

Η δόλια, αισθανόταν κάθε φοράπου το διάβαζα, να ισιώνει η γυρι-σμένη από το κουβάλημα των ξύλωνμέση της, να ζεσταίνεται το κρύοαπό τις λάσπες και το ξενοδούλεμαστα χωράφια κορμί της και να πετάειη από τα τραντάγματα της φτώχειας

και της δυστυχίας καιτης αρφάνειας καρδιάτης. Έλαμπε από χαρά.

― Ο Βασίλης μουπρώτος στα γράμματασε ούλη την Αθήνα βγή-κε, έλεγε στις γυναίκεςη θειά όταν την ρωτού-σαν ή και δεν την ρω-τούσαν.

Ήρθε και ξανάφυγεσε λίγες ημέρες ο Βα-σίλης, για να μην ξανα-

γυρίσει ποτέ πια. «Μάθε μάνα ότι παντρεύτηκα τις

προάλλες, εδώ στην Αθήνα, με τηνΛίζα, έτσι λένε την γυναίκα μου,αλλά επειδή ήταν μακριά και για ναμην κουραστείς, δεν σου έγραψα γιανα έρθεις. Εκάμαμε το γάμο “εν στενώκύκλω”».

― Διάβαστο ρε κουνημένο, τόπο-τόπο το γράμμα, μου έλεγε η θειάκρατώντας το λυχνάρι πάνω από τοκεφάλι μου και στρίβοντάς μου τοαυτί με το ροζιασμένο χέρι της.

― Τι φταίω εγώ ρε θεια έτσι λέειτο γράμμα, κοίτα το και εσύ.

― Ρε αγλύκατο, εγώ βλέπω πολλάγράμματα και εσύ μου διαβάζεις δέκακουβέντες, μου είπε πιάνοντάς μεαπό το μανίκι, ενώ με το δάκτυλότης έκανε πέρα-δώθε την καύτρα τουλυχναριού να φωτίζει περισσότερο.Η μακαρίτισσα, πώς μπορούσε ναφανταστεί δέκα αράδες γράμματανα περιέχουν τόση καταφρόνια απότο καμάρι της, τον Βασίλη της; Πώςμπορούσε να φανταστεί η πολύπαθημάνα, ότι η μεγαλύτερη χαρά τουγιου της τυλιγόταν σε τόσο δα χαρ-τάκι; Πού είναι τα τραγούδια πουσκόπευε να πει, μια που από τότεπου συχωρέθηκε ο άντρας της δενξανάνοιξε το στόμα της, πού είναιτα προικιά της νύφης; Πού είναι οισυμπέθεροι; Πού ο χορός στο αλώνιτης εκκλησιάς; πού... πού... πού...

Έτσι έμεινε συλλογισμένη η θειάγια πολλή ώρα. Αφού σγάρλισε τηφωτιά νευρικά (χειμώνας ήταν) μουείπε:

― Διάβασε ρε τη νύφη πώς τηνλένε, τι γράφει μέσα;

― Λίζα τη λένε, της απήντησα,χωρίς να κοιτάξω το γράμμα, τρα-βώντας την μπαλωμένη κάλτσα μουπου την είχε χάψει η μια μου η αρβύ-λα.

― Το χαρτί κοίτα ρε, μου είπε ηθεια, δίνοντάς μου μια στο πόδι μετο ξύλο που ανακάτωνε τη φωτιά.

― Να ρε θεια, τι φταίω εγώ, Λίζαγράφει, νάτο, κοίτα το και εσύ. Ακούμ-πησε το κεφάλι της πάνω στο άψυχοχαρτί η γριά-μάνα, νομίζοντας πωςθα έβλεπε ολόσωμα εκεί μέσα τηνύφη της.

― Και τι είναι Λίζα ρε, ποιο όνομα

στο χωριό το λένε έτσι στην Αθήνα;Τα γράμματα που διαβάζεις στο σχο-λειό δε το λένε μέσα;

― Όχι θεια, δεν το λένε, πρώτηφορά το άκουσα. Λίζα λένε... συνέ-χισα με παιδική αφέλεια, μια κολοβήσκύλα που έχει ο Μουσάγας...

― Χάσου στριμμένο από μπροστάμου, πας στο σχολειό και δεν ξέρεις.Σκύλα ρε παντρεύτηκε ο προκομμέ-νος; Φεύγα μη σε βλέπω.

Έφυγα, αφήνοντας την θεια-Γιωρ-γίτσα σε αμηχανία περί του τι σήμαινεη λέξη Λίζα και με ποιο χριστιανικόόνομα ταίριαζε. Δεν ξέρω πόσο έμεινεσυλλογισμένη εκείνη τη νύχτα. Δενγνωρίζω πόσα δάκρυα, καυτά, μητρικάκαι παραπονεμένα αυλάκωσαν τηνάγια μορφή της εκείνο το βράδυ.

Έγραψε άλλο ένα γράμμα ο πο-λυδιαβασμένος γιος:

«Φεύγουμε με τη Λίζα στην Κα-λιφόρνια της Αμερικής. Εκεί είναι ηοικογένεια της Λίζας. Θα σπουδάσωεκεί ανώτερες σπουδές. Θα σου γρά-ψω όταν φθάσω και θα σου στείλωκαι λεφτά».

Κεραυνός χτύπησε κατακέφαλατην άμοιρη θεια-Γιωργίτσα. Καμπού-ριασε, ρόζιασε, γέρασε. Γιατί, τόσηεγκατάλειψη; Τι είναι η Λίζα μπροστάσε μια μάνα; Αυτά σκεφτόταν η θεια.Και η Αρκαδιά; και τα ξύλα; και οποδαρόδρομος; και τα λάχανα στοπαζάρι; και το ξενοδούλεμα; όλα τα’σβησε ο Βασίλης. Ούτε γράμμα, ούτεγραφή έστειλε ο πολύξερος γιος.

Παραμονή Χριστουγέννων, μαθη-τής της τελευταίας τάξης του Γυ-μνασίου ήμουν, βρήκε μια γειτόνισσαπεθαμένη τη θεια-Γιωργίτσα κοντάστην σβησμένη φωτιά του σπιτιούτης και δίπλα της, μαυρισμένη απότα χρόνια και την καπνιά, την δα-κρύβρεχτη φωτογραφία του Βασίλητης, με το καπέλο με την κουκουβάγιαστο κεφάλι του. Πέθανε, συντροφιάμε τη φωτογραφία του γιου της, έτσιόπως τον έδειχνε τότε που ήταν δι-κός της.

Μετά από χρόνια, ο Γραμματέαςτης Κοινότητας έλαβε ένα γράμμασυστημένο από την Καλιφόρνια τηςΑμερικής. Έγραφε: «Αποστέλλω δο-λάρια 50 δι’ έξοδα της κηδείας τηςμητρός μου, ης επληροφορήθηνεσχάτως τον θάνατον. Δρ. Βασίλει-ος...». Αυτές τις κουβέντες έγραφε.

Τα πενήντα δολάρια «ερρίφθησανεις τον Κορβανάν» της Κοινότηταςκαι εδηλώθησαν ως «άδηλοι πόροι».Δεν «ηγοράσθη» με αυτά «ο αγρόςτου Κεραμέως», όπως θα ταίριαζε,αλλά με αυτά φτιάχτηκε μια πρόχειρηξύλινη πόρτα του Νεκροταφείου,αλλά τον ίδιο χρόνο κάηκε και αυτήαπό πυρκαϊά που έπιασε το διπλανόδάσος. Δεν γνωρίζω αν η αγία μορφήτης μάνας του γύρισε πίσω με αυτότον τρόπο, το μοναδικό δώρο τουγιου της ως απαράδεχτο. Γνωρίζωόμως, ότι κάτω από ένα μαύρο κε-ραμιδάκι, του βαθουλωμένου από ταχρόνια τάφου της θεια-Γιωργίτσας,όταν πάω στο χωριό, βάζω ένα μικρόκεράκι, όπως κάνουν όλοι οι χωριανοίμου.

Παναγιώτης Γεωργακόπουλος

Αναδημοσίευση απ’ την εφημ. «ΟΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ»για τη Γιορτή της Μητέρας.

Μια αληθινή ιστορία

Η ΘΕΙΑ -ΓΙΩΡΓΙΤΣΑ

7Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Πολλές φορές προδόθηκαν οι νέοι από τηνεμπιστοσύνη στη δύναμη του εαυτού τους.Πόσες άλλες φορές παιδιά και έφηβοι με

καλό χαρακτήρα, εξυπνάδα και ωραίους στόχους,έχασαν τον προσανατολισμό τους, η λογική υπο-χώρησε, μειώθηκε η εσωτερική αντίσταση ναπούνε «όχι» σε κάποιες συντροφιές! Άλλες φορέςαπό ευγένεια να μη λυπήσουν στο κάλεσμα συμ-μαθητών, ίσως και από περιέργεια για άγνωσταπράγματα, έκαναν στενές φιλίες που αποδυνά-μωσαν τη θέληση και έφτασαν σε ακραίες συμ-περιφορές. Απίστευτες αλλαγές. Έγιναν ο πόνοςτων γονιών και των δασκάλων τους.

Οι περιπτώσεις αυτές φέρνουν στη μνήμη μαςτον υπέροχο πίνακα του «Μυστικού Δείπνου» τουμεγάλου Ιταλού ζωγράφου Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Είναι γνωστό πως οι ζωγράφοι της Αναγέννη-σης, για να κάνουν ένα μεγάλο έργο, χρησιμοποι-ούσαν πρότυπα. Πρόσωπα που κατά την άποψήτους είχαν τα χαρακτηριστικά της μορφής που θααπεικόνιζαν.

Δυσκολεύτηκε πολύ ο μεγάλος ζωγράφος γιανα βρει κάποιο νέο άνθρωπο με ευγενικά χαρα-κτηριστικά, γεμάτο αγνότητα και χάρη. Έπρεπεπρώτα να σκιαγραφήσει το πρόσωπο του ΙησούΧριστού.

Ανικανοποίητος ρίχτηκε σε μεγάλη αναζήτηση.Που αλλού να ψάξει; Κουρασμένος μπήκε να ηρε-

μήσει σε μια Εκκλησία. Πρόσεξε πως μπροστάστην εικόνα του Ιησού Χριστού προσευχόταν γο-νατιστός ένας νέος. Έμεινε σιωπηλός και τονπαρακολουθούσε διακριτικά. Όταν σηκώθηκε ναφύγει, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι συγκράτησε μεδυσκολία τον ενθουσιασμό του. Βρήκε αυτό πουζητούσε! Ένα φωτεινό, γαλήνιο πρόσωπο. Αυτόςο νέος έγινε το πρότυπο για το μεγάλο ζωγράφον’ απεικονίσει με το χρωστήρα του την ανθρώπινημορφή του Κυρίου.

Πέρασε καιρός να συμπληρώσει τον πίνακα μετα πρόσωπα των Αποστόλων.

Έφτασε τελικά και η σειρά του Ιούδα. Που ν’

αναζητήσει τώρα; Πήγε σε συντροφιές ανθρώπωνμε άτακτη ζωή. Ομάδες νέων που είχαν πάρειδρόμους ασωτείας, με αντικοινωνική συμπεριφορά.

Κάποτε του φάνηκε ένας άνθρωπος κατάλλη-λος τύπος. Η έκφρασή του ήταν εκδήλωση άστα-του, εσωτερικά διχασμένου και ταλαίπωρου.

Τον πλησίασε και συμφώνησε μαζί του για τησυνεργασία τους. Όταν έφτασαν στην τραπεζαρίατης Εκκλησίας της Παναγίας, στο Μιλάνο, που ομεγάλος ζωγράφος φιλοτεχνούσε το κλασικό έργοτου «Μυστικός Δείπνος», είδε τον άνθρωπο, πουθα γίνονταν το πρότυπο για να απεικονίσει τημορφή του Ιούδα, σαστισμένο, αποσβολωμένο.Ωστόσο φάνηκε ότι είχε τη δύναμη να συγκρατηθεί.Δε θα ήταν και λίγη η αμοιβή!

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι προσπαθούσε να ερ-μηνεύσει τη στάση του. Η αποκάλυψη της ασύλ-ληπτης πραγματικότητας, στη συνέχεια, τον πίκρανεβαθιά. Ήταν το ίδιο πρόσωπο που είχε συναντήσειστην Εκκλησία να προσεύχεται και απεικόνισε τοπρόσωπο του Χριστού. Τώρα έξω από το χώροτης Εκκλησίας, απομακρυσμένος από τη Χάρητου Θεού, έμοιαζε με τον Ιούδα. Συγκλονιστικέςαποκαλύψεις.

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Προς τη ΝΙΚΗ»

Απίστευτες αλλαγές

Βλάχικο παραμύθιΜια φορά ήταν ένας βλάχος, κι από εκ-

κλησιά δεν ήξερε. Κάποτε πέρασε απόξω.- Ωρέ, δεν πάω κι εγώ, είπε, να ιδώ, τι κά-

νουμε δω μέσα!- Μπήκε. Κάνει έτσι … και τι γλέπει! Όλοι,

όσοι ήταν εκεί μέσα, είχαν απόνα σαμάριστην πλάτη! Σε λίγο είδε και τον παπά. Βγήκεαπ’ το ιερό. Αυτός είχε δυό σαμάρια ένααπάνω στ’ άλλο στην πλάτη του.

- Ωρέ, τι είναι τούτο! Είπε και μπουχός,τόσκασε. Πηλάλησε σπίτι του. Παίρνει έναγαϊδουροσάμαρο στον ώμο και τράβηξε πάλιγια την εκκλησιά. Μόλις έφτασε στην πόρτα,τόβαλε στη ραχιά του, ζώστηκε τη ζώστρα,όπως ζώνουν τα γαϊδούρια, και σαμαρωμένοςμπήκε. Κάνουν έτσι, όσοι ήταν στην εκκλη-σιά… τι να ιδούν! Άνθρωπο γαϊδουροσαμα-ρωμένον! Πήγαν οι επίτροποι και του λένε:

- Ωρέ, δεν ντρέπεσαι, που ήρθες εδώ ναπροσκυνήσεις το Θεό με το σαμάρι στηνπλάτη;

- Αμ, εσείς λέει, γιατί το φοράτε τοσαμάρι; Κι ο άλλος… (ο παπάς) έχει δυόστην πλάτη!!

- Τότε κατάλαβαν, τι έχει γίνει. Πηγαίνουνλοιπόν στον παπά και λένε.

- Το και το έχει γίνει. Είδε θάμα κειός οάνθρωπος, τόμου μπήκε στην εκκλησιά μέσα.Ο παπάς τους εξήγησε.

- Αυτό έγινε, είπε, γιατί ο άνθρωποςαυτός είναι παρθένος αμαρτίες δεν έχει σανκι εμάς τους άλλους. Είμαστε αμαρτωλοίεμείς. Δεν το καταλαβαίνουμε, κι ερχόμαστενα προσκυνήσουμε Θεό γιομάτοι απ’ αμαρ-τίες! Κι εγώ, ο παπάς σας, είμαι ο αμαρτω-λότερος απ’ όλους σας!

Δ. Λουκόπουλος

Βάσει του νέου νόμου: 3984/2011α) Η αφαίρεση οργάνων πραγμα-

τοποιείται από «Οργανισμούς Αφαί-ρεσης», που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ.ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδο-σκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλι-νικές, που έχουν λάβει τη σχετικήάδεια. Παραχωρείται έτσι, κατά παγ-κόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρε-σης οργάνων σε τρίτους, οι οποίοι μά-λιστα εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.Δηλαδή, η αφαίρεση οργάνων διεθνώςγίνεται από τις ομάδες των μεταμο-σχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.

β) Όπως προβλέπει το επίμαχο άρ-θρο, «Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρωνοργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωποπραγματοποιείται, εφόσον όσο ζούσεδεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του».Γίνεται δηλαδή βάσει εικονιζόμενηςσυναίνεσής του.

Με αυτό τον τρόπο, το ανθρώπινοσώμα μετατρέπεται με την έννοια τουΕμπράγματου Δικαίου σε πράγμα, επει-δή κάποιος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο)ασκεί πια κυριότητα επ’ αυτού, έχονταςαπό το νόμο το δικαίωμα να αποφασί-σει για τα όργανα του θανόντος (αυτόςπου αποφασίζει για τα πράγματα ασκείκυριότητα επ’ αυτών). Και επειδή τοσώμα γίνεται πράγμα, ο νόμος προ-βλέπει και τους σχετικούς κανόνες ποι-ότητας και ασφάλειας.

Όσο για την σχετική δήλωση εναν-τίωσης στη λήψη οργάνων, με βεβαί-ωση του γνησίου της υπογραφής, όχιμόνο είναι μια διαδικασία που οδηγείεκατομμύρια πολίτες σε μια περιττήγραφειοκρατική διαδικασία, η οποίαείναι εξαιρετικά δύσκολο να ολοκλη-ρωθεί στο σύνολο, τόσο από πλευράςπολιτών όσο και από πλευράς ΕΟΜαλλά είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουνπολλοί, οι οποίοι δε θα προλάβουν ήδε θα μπορέσουν (για λόγους άγνοιαςή αδυναμίας ή αμέλειας κ.λπ.) να κα-ταχωρήσουν δήλωση στον Ε.Ο.Μ.(Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων).Έτσι θα μετατραπούν αυτόματα σε δό-τες και θα τους αφαιρεθούν τα όργαναχωρίς τη ρητή συγκατάθεσή τους. Εν-νοείται όμως ότι μια δήλωση μπορείπάντα και να χαθεί ή να βρεθεί, αφούπετσοκόψουν το σώμα του αιτούντος.

Σύμφωνα με όλα τα προαναφερό-μενα: Η διάταξη περί της «εικαζόμενηςσυναίνεσης» ανοίγει τους ασκούς τουΑιόλου καθώς: καταστρατηγεί τηνελεύθερη βούλησή μας, υποβιβάζει τιςανθρώπινες αξίες, μετατρέπει σε πράγ-μα τον άνθρωπο και τα όργανά του,

υποβιβάζει την έννοια του εθελοντι-σμού, δημιουργεί κινδύνους για τονπληθυσμό, βάζει σε δοκιμασία τη σχέσηασθενούς και ιατρού, αγνοεί τη θέσητων συγγενών του θανόντος [«εγκε-φαλικά νεκρού»] και την ιστορική καιθρησκευτική παράδοση που αποδίδουνιδιαίτερο σεβασμό στο νεκρό.

Η ταύτιση της εγκεφαλικής νέκρω-σης με το βιολογικό θάνατο, εκτός τωνπροαναφερομένων, νομιμοποιεί εμμέ-σως πλην σαφώς και την ευθανασία,επειδή η λήψη ζωτικού μοσχεύματοςαπό εγκεφαλικά νεκρό δότη, προκαλείτον βιολογικό θάνατό του. Για τονλόγο αυτόν όμως και επειδή η σχετικήπράξη μπορεί πια να γίνει χωρίς αίτημακαι χωρίς καμία προϋπόθεση, νομιμο-ποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλάκαι ο φόνος.

Για την ιστορία αναφέρω ότι εντε-λώς «συμπτωματικά», ο νόμος αυτόςψηφίσθηκε στις 16-6-2011, χωρίς ονο-μαστική ψηφοφορία, από ένα Κοινο-βούλιο πολιορκημένο από πλήθος Ελ-λήνων πολιτών, που διαμαρτυρότανγια την πλήρη εξαθλίωση, στην οποίατους οδηγούσε το Μνημόνιο και τοΜεσοπρόθεσμο.

Τέλος, επειδή ο εμπνευστής τουήξερε πολύ καλά τι έκανε, ο νόμος αυ-τός δεν αποτελεί μόνο έγκλημα κατάτης ανθρωπότητας λόγω μαζικής καιαπίστευτης παραβίασης των ανθρω-πίνων δικαιωμάτων μας, περιλαμβα-νομένων και των ουσιωδών δικαιωμά-των στη ζωή, στην ελευθερία και στοναυτοπροσδιορισμό (ατομικό και συλ-λογικό), αλλά και απόπειρα γενοκτο-νίας...

Απ’ την ιστοσελίδα inka.gr

8Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοι

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Εισφορές και Συνδρομές στο ΣύλλογοΈδωσαν από: 500$: Καλύβας Βασίλης, 300$: Ντανάς Γ. Ευάγγελος, 200$: Καμπιζιώνης Ανδρέας. 100$: Μανδραγώνης Γιώργος,

Γουριώτης Ανδρέας,130€: Δημόπουλος Φώτης100€: Δημοπούλου – Τσουκαλά

Σοφία50€: Ντόκας Σωτήρης, Καλύβας

Δημήτρης, Χαραλαμπής Κώ-στας, Μούτσελος Νίκος, Κα-λύβας Χ. Δημήτρης, ΚαλύβαςΧ. Κων/νος

40€: Μανδραγώνης Γιώργος30€: Ντανάς Ν. Κων/νος20€: Νιάρχος Μιχάλης, Κοκο-

τίνης Νίκος, ΑντωνόπουλοςΝίκος, Λιγδής Αλέκος, Πα-παευσταθίου Ιωάννα

15€: Δούκα Κατερίνα10€: Παπαθανάσης Γιώργος,

Κουζής Γιώργος, Κόκλας Νι-κόλαος, Ντάλλας Θεοφάνης,Σοφός Μιχάλης – Μαρία,Γιαννικοπούλου Στρατούλα,Νέστορας Βλάχος, Χαραλαμ-ποπούλου Χρυσάνθη, ΓούλαςΒασίλης, Μαρίνη – Γούλα Δή-μητρα, Αρχοντής Ιωάννης,Σκεντέρη Καλλιόπη

9€: Γεροντογιάννης Δημήτριος7€: Καπλάνης Θεοφάνης5€: Μαρούλης Νίκος

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠ. ΠΑΠΑΡΑΣΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ & ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

Γραφεία:1ον ΠΑΤΗΣΙΩΝ 4 ΑΘΗΝΑ

• Τηλ. & Fax: 210.383.2556, 210.380.6200

Δέχεται: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη • Ώρες λειτουργίας: 7:00-10:00 μ.μ.

2ον ΑΝΘΕΩΝ 6 ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ• Τηλ.: 210.502.5699

Δέχεται: Τετάρτη, Παρασκευή • Ώρες λειτουργίας: 7:00-10:00 μ.μ.• Κιν. 6932 424 322

Στην προγραμματισμένη, απόμήνες πριν, συνέλευση του Συλ-λόγου των απανταχού Παπαρου-σιωτών παρουσιάστηκαν πέντεάτομα. Ως εκ τούτου ο Πρόεδροςκ. Βλασόπουλος Παναγιώτης ανέ-βαλε επ΄αόριστον τη συνεδρίαση.Στη συνέχεια ενημέρωσε τουςπαρόντες για την μεγάλη πρόοδοπου επιτεύχθηκε στο θέμα τωνγεφυριών του χωριού. Ολοκλη-ρώθηκε δηλαδή, η μελέτη τουέργου της αναστήλωσής τουςαπό τον μηχανικό κ. ΧαντζόπουλοΝίκο.

Κατόπιν τέθηκε από την κ.Γκορόγια-Κατεργάρη Ελένη τοθέμα της ασφαλτόστρωσης τουδρόμου από την Γέφυρα του Μέ-γδοβα μέχρι το Παπαρούσι, έτσιώστε να υπάρχουν δύο έξοδοικαι είσοδοι προς το χωριό. Τονί-στηκε από τον Πρόεδρο του Συλ-λόγου, ότι για να ληφθεί υπόψητο θέμα από το Δήμο Καρπενη-σίου πρέπει να αιτηθεί το ζήτημαο Πρόεδρος του χωριού.

Τονίστηκε επίσης από τον Πρό-εδρο του Συλλόγου η οικονομικήδυσκολία της έκδοσης της εφη-

μερίδας μας, λόγω των πενιχρώνεσόδων του Συλλόγου. Προτάθηκεαπό την κ. Χάραρη-ΚατεργάρηΓεωργία να ζητηθούν προσφορέςαπό άλλα εκδοτικά γραφεία γιατην έκδοσή της.

Στη συνέχεια λήφθηκε από-φαση να διεξάγονται συνεστιάσειςστην έδρα του Συλλόγου για νααυξηθούν τα έσοδά του.

Επίσης συζητήθηκε η σκέψηγια οργάνωση ημερήσιου πανη-γυριού στο εξωκκλήσι της Πανα-γίας στην είσοδο του χωριού στις23 Αυγούστου. Ομόφωνα έγινεδεκτή, διότι το φως της ημέραςδιευκολύνει τα μέγιστα τους χω-ριανούς και επισκέπτες του χωριούστη μετακίνησή τους προς τοχώρο της πλατείας της Παναγίας.

Τέλος τονίστηκε, ότι πρέπεινα συνεχιστεί η πίεση προς τονΑντιπεριφερειάρχη, από όλουςτους Παπαρουσιώτες, για ναασφαλτοστρωθούν τα υπόλοιπα3 χιλιόμετρα του δρόμου προςτο Δυτικό Παπαρούσι. Σημειωτέονότι το έργο αυτό αποτελεί συμ-βατική υποχρέωση του κράτουςέναντι των Παπαρουσιωτών.

Γενική Συνέλευση στις 26-5-2013 Μας ενδιαφέρει...

Με τον νέο Νόμο για τις μεταμοσχεύσεις νομιμοποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλά και ο φόνος

Παπαρουσιώτικοι αντίλαλοιΤρίμηνη έκδοση του Συλλόγου

των Απανταχού ΠαπαρουσιωτώνΕυρυτανίας

Εκδότης - Δ/ντής: Βλασόπουλος Παν.Κυκλάδων 86 Πετρούπολη 13231

τηλ.: 210-5018876ΑΦΜ: 998962824 ΔΟΥ: Πετρούπολης

Επιμέλεια ύλης: Το Δ.Σ.Ηλεκτρονική σελιδοποίηση:Εκδόσεις - Γραφικές Τέχνες

Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε.Θεοδοσίου 23 Ίλιον

Τηλ.-fax: 210-2619003 & 210-2619696e-mail: karpouzi@otenet.gr