ΓΕΝΙΚΕΣ&

ΕΙΔΙΚΕΣ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΙΕΚ

ΕΚΑΒ

ΠΑΥΛΙΔΗΣ

ΣΑΒΒΑΣ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Να αναφέρετε τα μέρη του φάρυγγα και ποια απ’ αυτά συμμετέχουν στην λειτουργία της αναπνοής; ΑΠ. Τα μέρη του φάρυγγα είναι το ρινικό, το στοματικό και το λαρυγγικό. Απ’ αυτά στην λειτουργία της αναπνοής συμμετέχουν το ρινικό και το στοματικό.

2. Να αναφέρετε τις λειτουργίες των ρινικών κοιλοτήτων κατά την δίοδο του αέρα από την μύτη. ΑΠ. Είναι:α) Η θέρμανση του εισπνεόμενου αέρα, β) Η εφύγρανση του εισπνεόμενου αέρα γ) Η διήθηση (φιλτράρισμα) του εισπνεόμενου αέρα

3. Α) Πόσο οξυγόνο (επί %) περιέχει ο εισπνεόμενος και πόσο ο εκπνεόμενος αέρας; Β) Πόσο διοξείδιο του άνθρακα (επί %) περιέχει ο εισπνεόμενος και πόσο ο εκπνεόμενος αέρας; ΑΠ. Α) Ο εισπνεόμενος αέρας περιέχει περίπου 21% οξυγόνο ενώ ο εκπνεόμενος περίπου 14-15%. Β) Ο εισπνεόμενος αέρας περιέχει περίπου 0.04% διοξείδιο του άνθρακα ενώ ο εκπνεόμενος περίπου 4%.

4. Αναφέρατε περιγραφικά την διαδικασία ανταλλαγής των αερίων σε κυψελοειδικό επίπεδο ( μ )ΑΠ. Με κάθε αναπνοή ο αέρας τραβιέται στους πνεύμονες. Όταν ο ατμοσφαιρικός αέρας φτάσει στις κυψελίδες, το οξυγόνο μετακινείται από τις κυψελίδες διαμέσου της κυψελιδο- τριχοειδικής μεμβράνης και μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Το κυκλοφορικό σύστημα, στη συνέχεια, παραδίδει τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία μεταφέρουν οξυγόνο, στους ιστούς του σώματος όπου χρησιμοποιείται ως καύσιμο για την διαδικασία μεταβολισμού.Καθώς το οξυγόνο μεταφέρεται από το εσωτερικό των κυψελίδων στα ερυθρά αιμοσφαίρια, το διοξείδιο του άνθρακα ανταλλάσσεται κατά την αντίθετη κατεύθυνση, από το πλάσμα στις κυψελίδες. Το διοξείδιο του άνθρακα το οποίο μεταφέρεται στο πλάσμα και όχι στα ερυθρά αιμοσφαίρια, μετακινείται από την κυκλοφορία του αίματος δια μέσου της κυψελιδο- τριχοειδικής μεμβράνης και μέσα στην κυψελίδα, από όπου αποβάλλεται κατά την εκπνοή.Με την ολοκλήρωση αυτής της ανταλλαγής, τα οξυγονωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια και το πλάσμα με χαμηλό επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα, επιστρέφουν στην αριστερή πλευρά της καρδιάς για να αντληθούν σε όλα τα κύτταρα του σώματος.

5. Περιγράψτε την διαδικασία της αναπνευστικής λειτουργίας ΑΠ. Κατά την εισπνοή, το διάφραγμα και οι μεσοπλεύριοι μύες συσπώνται, προκαλώντας την προς τα κάτω κίνηση του διαφράγματος και την έκταση και κίνηση των πλευρών προς τα πάνω και έξω, αυτή η κίνηση αυξάνει τον όγκο της θωρακικής κοιλότητας. Επειδή ο όγκος και η πίεση είναι μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα σε ένα κλειστό σύστημα, η ενδοθωρακική πίεση μειώνεται σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση προκαλώντας ροή αέρα προς τους πνεύμονες μέσω του στόματος, της μύτης, του φάρυγγα, της τραχείας και των βρόγχων.Κατά την εκπνοή, το διάφραγμα και οι μεσοπλεύριοι μύες χαλαρώνουν προκαλώντας την προς τα πάτω κίνηση του διαφράγματος και την επαναφορά των πλευρών στην αρχική τους θέση. Ο ενδοθωρακικός όγκος μειώνεται κάτω από αυτόν της κορυφής της εισπνοής, ενώ η ενδοθωρακική πίεση αυξάνεται πάνω από την ατμοσφαιρική. Ο αέρας εντός των πνευμόνων ωθείται έξω από το σώμα μέσω των βρόγχων, της τραχείας, του φάρυγγα, της μύτης και του στόματος.

6. Τι γνωρίζετε για τον υπεζωκότα; ΑΠ. Ο υπεζωκότας είναι ένας ορογόνος υμένας που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της θωρακικής κοιλότητας ενώ περιβάλλει και τους πνεύμονες. Το τμήμα του υπεζωκότα που καλύπτει το θωρακικό τοίχωμα λέγεται τοιχωματικός υπεζωκότας ενώ αυτό που καλύπτει και περιβάλλει τους πνεύμονες λέγεται περισπλάχνιος υπεζωκότας. Μεταξύ του τοιχωματικο και του περισπλάχνιου υπεζωκότα σχηματίζεται ένας σχισμοειδής χώρος που περιέχει μικρή ποσότητα ορώδους υγρού για την διολίσθηση των δυο πετάλων κατά τις αναπνευστικές κινήσεις.Η επιφανειακή τάση ανάμεσα στα δυο πέταλα τα κρατά σε επαφή για να αντιστέκονται στην φυσική τάση του πνεύμονα να συμπτυχθεί.Με τις προσθιοπίσθιες κινήσεις του υπεζωκότα δηλ. αυτές που φέρονται από το στέρνο στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η κοιλότητα του θώρακα χωρίζεται σε τρεις ανεξάρτητους χώρους. Σε δυο πλάγιους που ονομάζονται κοιλότητες του υπεζωκότα και περιέχουν ο καθένας τον αντίστοιχο πνεύμονα και ένα χώρο ανάμεσα στους δυο πνεύμονες που λέγεται μεσοθωράκιο ή μεσοπνευμόνιο.

7. Να αναφέρετε τη θεμελιώδη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος. ΑΠ. Θεμελιώδης λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος είναι η παροχή στον οργανισμό του απαραίτητου για την λειτουργία του οξυγόνου και η αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται στα πλαίσια του μεταβολισμού.8. Εξηγήστε τον όρο κυψελιδικός αερισμός ΑΠ. Κυψελιδικός αερισμός ονομάζεται ο όγκος αέρα που εισέρχεται και εξέρχεται από τις κυψελίδες σε ένα λεπτό και ισούται με το γινόμενο της αναπνευστικής συχνότητας επί την διαφορά του εισπνεόμενου όγκου από τον νεκρό χώρο δηλ.Κυψελιδικός αερισμός = (αναπνεόμενος όγκος-νεκρός χώρος) Χ συχνότητα αναπνοών.Αναπνεόμενος όγκος είναι ο όγκος που εισπνέεται και εκπνέεται σε κάθε ήρεμη αναπνοή (περίπου 500 ml).Νεκρός χώρος είναι ο χώρος των αεροφόρων οδών (από την στοματική και ρινική κοιλότητα μέχρι τα βρογχιόλια) που δεν λαμβάνει μέρος στην ανταλλαγή αερίων.

9. Τι γνωρίζετε για τον έλεγχο της αναπνοής. ΑΠ. Τόσο ο ρυθμός της αναπνοής όσο και η σύσπαση των αναπνευστικών μυών ρυθμίζονται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Το αναπνευστικό κέντρο βρίσκεται στον προμήκη μυελό. Το κέντρο της αναπνοής λαμβάνει σήματα από πολλά σημεία του σώματος αλλά και του νευρικού συστήματος. Μερικά αναφέρονται παρακάτω:- Η αναπνοή επηρεάζεται από την συγκέντρωση του οξυγόνου, του διοξειδίου του άνθρακα και των ιόντων υδρογόνου στα υγρά του σώματος.- Στο κέντρο της αναπνοής υπάρχουν ειδικά κύτταρα που καλούνται χημειοϋποδοχείς, που ερεθίζονται από την αλλαγή της πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Έτσι μείωση της πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα οδηγεί σε μείωση της συχνότητας των αναπνοών για να αυξηθεί το διοξείδιο του άνθρακα και να φτάσει στα κανονικά επίπεδα.- Στο καρωτιδικό σωμάτιο και στο αορτικό τόξο υπάρχουν κύτταρα ευαίσθητα στις μεταβολές των αναπνευστικών αερίων. Από τα κύτταρα αυτά φεύγουν ερεθίσματα προς το αγγειοκινητικό κέντρο του προμήκους που με τη σειρά του επιδρά στο αναπνευστικό κέντρο. Από εκεί προκαλούνται μεταβολές στην λειτουργία των αναπνευστικών μυών. Με τον τρόπο αυτό η μείωση της μερικής πίεσης του οξυγόνου στο αρτηριακό αίμα κάτω από 60mmHg θα οδηγήσει σε διέγερση του αναπνευστικού. Το ερέθισμα αυτό είναι εφεδρικό και δευτερεύον σε φυσιολογικές συνθήκες (υποξαιμικό ερέθισμα).- Το πνευμονογαστρικό νεύρο μεταφέρει ερεθίσματα από τασεοϋποδοχείς των πνευμόνων στο αναπνευστικό κέντρο. Στους πνεύμονες υπάρχουν επίσης υποδοχείς που διεγείρονται με την διάταση και βρίσκονται κυρίως στους βρόγχους και στα βρογχιόλια. Όταν κατά την εισπνοή οι υποδοχείς αυτοί διεγείρονται, προκαλούν ερεθίσματα που μεταφέρονται στο κέντρο και σταματούν την περαιτέρω διάταση των πνευμόνων. Το αντίθετο συμβαίνει στην εκπνοή.

10. Περιγράψτε την φάση της εισπνοής.ΑΠ. Η εισπνοή (είσοδος του αέρα στους πνεύμονες) γίνεται ενεργητικά και βασίζεται στη διαφορά πίεσης.Κατά την εισπνοή συσπώνται οι έξω μεσοπλεύριοι μύες και τραβούν τις πλευρές προς τα άνω και έξω. Την κίνηση αυτή ακολουθούν ο υπεζωκότας και οι πνεύμονες, λόγω της αρνητικής πίεσης που υπάρχει μέσα στην υπεζωκοτική κοιλότητα και της ελαστικότητας των πνευμόνων. Έτσι διευρύνεται η θωρακική κοιλότητα ορίζοντα, με αποτέλεσμα με τη μείωση της πίεσης του αέρα μέσα στις κυψελίδες και την αύξηση της διαφοράς της πίεσης μεταξύ του κυψελιδικού αέρα και της ατμόσφαιράς.Επίσης συσπάται το διάφραγμα, κατεβαίνει προς τα κάτω με αποτέλεσμα τη διεύρυνση του θώρακα κάθετα και την αύξηση της διαφοράς των πιέσεων.Τελικό αποτέλεσμα της διαφοράς αυτής των πιέσεων είναι η είσοδος του ατμοσφαιρικού αέρα στους πνεύμονες.

11. Περιγράψτε την φάση της εκπνοής.ΑΠ. Η εκπνοή (έξοδος του αέρα από τους πνεύμονες) γίνεται σχεδόν παθητικά και βασίζεται στην διαφορά των πιέσεων.Με το τέλος της εισπνοής οι μύες παύουν να συστέλλονται και οι πλευρές επανέρχονται στην αρχική τους θέση, λόγω του βάρους, της ελαστικότητας του θωρακικού τοιχώματος και του κοιλιακού τοιχώματος και της ελαστικότητας των πνευμόνων. Έτσι συμπιέζεται ο αέρας μέσα στις κυψελίδες με αποτέλεσμα την αύξηση της πίεσης του αέρα μέσα στις κυψελίδες και την έξοδο του από τις κυψελίδες. Στην εκπνοή μπορεί να συμμετέχουν και οι εκπνευστικοί μύες (έσω μεσοπλεύριοι και οι μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων.

12. Περιγράψτε την επίδραση του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού συστήματος στην καρδιά.ΑΠ. Στην καρδιά, το μεν συμπαθητικό προκαλεί ταχυκαρδία κι αύξηση της έντασης της συστολής, το δε παρασυμπαθητικό προκαλεί βραδυκαρδία και μείωση της έντασης της συστολής.

13. Περιγράψτε την αυτορύθμιση της εγκεφαλικής αιμάτωσης.ΑΠ. Είναι το φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο μια αύξηση της μέσης αρτηριακής πίεσης μέσα σε ευρέα πλαίσια δεν θα επηρεάσει σημαντικά την αιματική ροή στον εγκέφαλο. Έτσι τα όρια της αυτορύθμισης της εγκεφαλικής αιματικής ροής σε άτομα με φυσιολογική αρτηριακή πίεση κυμαίνονται μεταξύ τιμών μέσης αρτηριακής πίεσης από 60-150 mmHg . Ο μηχανισμός της αυτορύθμισης ενεργοποιείται σε ξαφνικές αλλαγές της μέσης αρτηριακής πίεσης μέσα σε 60-120 δευτερόλεπτα ενώ μπορεί να διαταραχτεί σε εγκεφαλικές βλάβες.

14. Να αναφέρετε τις λειτουργίες του λεμφικού συστήματος.ΑΠ. Το λεμφικό σύστημα με την λέμφο, τα λεμφικά αγγεία και τα λεμφογάγγλια που περιέχει, χρησιμεύει:α) Στην θρέψη, μεταφέροντας τα λίπη που απορροφούνται από το λεπτό έντερο στο ήπαρ, το οποίο σαν χημικό εργοστάσιο τα επεξεργάζεται.β) Στην αποχέτευση και στον καθαρισμό, δηλ. μεταφέρει άχρηστες ουσίες που δεν χρησιμοποιούνται από τα όργανα το ανθρώπινου σώματος καθώς και άχρηστα κύτταρα.γ) Στην άμυνα του οργανισμού η οποία ολοκληρώνεται μέσα στα λεμφογάγγλια. Αυτά κατάκρατούν τα μικρόβια και άλλα παθολογικά στοιχεία που μεταφέρει η λέμφος ενώ συγχρόνως τα καταστρέφουν με φαγοκύτωση.

15. Να αναφέρετε τις λειτουργίες του σπλήνα.ΑΠ. Οι λειτουργίες του σπλήνα είναι:1. Στο έμβρυο ο σπλήνας μαζί με το ήπαρ ενεργεί σαν αιμοποιητικό όργανο δηλ. παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια.2. Μετά τον τοκετό ο σπλήνας χρησιμεύει:α) στην παραγωγή λεμφοκυττάρων (λευκός πολφός)β) στην καταστροφή γερασμένων αιμοσφαιρίων και αιμοπεταλίων (ερυθρός πολφός, δικτυοενδοθηλιακό σύστημα)γ) στην παραγωγή χολερυθρίνηςδ) με το δικτυοενδοθηλιακό του σύστημα χρησιμεύει στην άμυνα του οργανισμού, δηλ. στην καταστροφή μικροβίων και παραγωγή αντισωμάτων.

16. Να αναφέρετε τις οδούς αποβολής του νερού από τον οργανισμό.ΑΠ. Το νερό αποβάλλεται από τον οργανισμό δια μέσου:α) του ουροποιητικού συστήματοςβ) του πεπτικού συστήματοςγ) του αναπνευστικού συστήματοςδ) του δέρματος.

17. Να αναφέρετε συνοπτικά την παραγωγή, την πορεία και τις λειτουργίες της χολής.ΑΠ. Η χολή παράγεται από τα ηπατικά κύτταρα και διαμέσου του χοληφόρου δέντρου κατέρχεται στο δωδεκαδάκτυλο. Μέρος της χολής αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη όπου συμπυκνούται.Η πορεία της χολής συνοπτικά είναι η παρακάτω: Ηπατικά κύτταρα -> Υποτυπώδεις σωλήνες -> Χοληφόρα τριχοειδή -> Χοληφόρα αγγεία -> Κοινός ηπατικός πόρος -> Κυστικός πόρος ->Χοληδόχος πόρος -> Δωδεκαδάκτυλο.Οι λειτουργίες της χολής συνοπτικά είναι οι εξής:1. Τα χολικά άλατα της χολής γαλακτοποιούν τα λίπη, βοηθούν στην απορρόφηση του ασβεστίου και των λιποδιαλυτών βιταμινών (βιταμίνη Κ), ενεργοποιούν εντερικά και παγκρεατικά ένζυμα και διεγείρουν τα ηπατικά κύτταρα για παραγωγή περισσότερης χολής. Επίσης τα χολικά άλατα της χολής αυξάνουν τις κινήσεις του λεπτού εντέρου. 2. Χρωματίζει τα κόπρανα και τα απολυμαίνει 3. Η χολή είναι η κύρια οδός απέκκρισης της χοληστερίνης, χολερυθρίνης, γεννητικών ορμονών θυροξίνης, επινεφριδικών ορμονών, ορισμένων φαρμάκων και δηλητηρίων όπως κινίνης, ατροπίνης κ.λ.π.

18. Ινσουλίνη: από πού εκκρίνεται και ποια είναι η δράση της στο μεταβολισμό της γλυκόζης.ΑΠ. Η ινσουλίνη εκκρίνεται από την ενδοκρινή μοίρα του παγκρέατος και συγκεκριμένα από τα βήτα (β) κύτταρα των νησιδίων του Langerhans. Η ινσουλίνη είναι απαραίτητη για τον μεταβολισμό της γλυκόζης και ειδικότερα:Α) Η αύξηση της ινσουλίνης οδηγεί σε υπογλυκαιμία γιατί:α. επιτείνει την είσοδο της γλυκόζης από τον εξωκυττάριο προς ενδοκυττάριο χώρο (δηλ. βοηθάει την είσοδο της γλυκόζης στα κύτταρα κι επομένως ελαττώνει το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα και αυξάνει το μεταβολισμό της στα κύτταρα) και β. περιορίζει τον σχηματισμό γλυκόζης από τα αμινοξέα (νεογλυκογένεση).Β). Η έλλειψη ινσουλίνης οδηγεί σε υπεργλυκαιμία γιατί:α. δεν εισέρχεται η γλυκόζη εύκολα μέσα στα κύτταρα και β. επιτείνεται η νεογλυκογένεση δηλ. ο σχηματισμός γλυκόζης από αμινοξέα.Η παραγωγή και η έκκριση της ινσουλίνης εξαρτάται από την πυκνότητα της γλυκόζης στο αίμα.

19. Να αναφέρετε τις κυριότερες λειτουργίες του ήπατος.ΑΠ. Είναι η παρακάτω:1) Εκκρίνει χολή2) Συνθέτει γλυκογόνο από τα σάκχαρα, την περίσσεια λευκώματος κι από γαλακτικό οξύ3) Σχηματίζει λευκώματα, λευκωματίνες, ινωδογόνο, σφαιρίνες και προθρομβίνη4) Παράγει χολερυθρίνη και διουρητικές ουσίες5) Αδρανοποιεί τοξικές ουσίες6) Αδρανοποιεί τις ορμόνες των γεννητικών οργάνων και των επινεφριδίων, εκεί παράγονται τα 17-κετοστεροειδή, τα οποία αποβάλλονται με τα ούρα.7) Συμμετέχει στον σχηματισμό του καλίου8) Αποβάλλει φωσφατάσεις9) Αποθηκεύει σίδηρο, γλυκογόνο, λίπος, λευκώματα και βιταμίνες Β12, Α και D10) Συνθέτει την βιταμίνη Α

20. Να αναφέρεται συνοπτικά τις λειτουργίες των νεφρών.ΑΠ.: Οι νεφροί επιτελούν τις παρακάτω λειτουργίες:1. Αποβάλλουν όλες τις άχρηστες και επιβλαβείς ουσίες του υπολοίπου αζώτου (ουρία, ουρικό οξύ, κρεατινίνη, ινδόλη, ινδικάνη κλπ.)2. Αποβάλλουν την περίσσεια διαφόρων ανόργανων ανιόντων και κατιόντων, ώστε να διατηρείται η ισοϊοντία. Μαζί με τα ιόντα αποβάλλεται και το ανάλογο νερό με αποτέλεσμα τη διατήρηση της ωσμωτικής πίεσης και της ισοτονίας σε φυσιολογικά επίπεδα.3. Αποβάλλουν την περίσσεια των οξέων ή αλκαλίων με αποτέλεσμα τη διατήρηση του Ph του αίματος σε φυσιολογικά όρια.4. Αποβάλλουν ξένες προς τον οργανισμό ουσίες π.χ. διάφορα φάρμακα.5. Εκκρίνουν την ερυθροποιητίνη, που επιδρά στον μυελό των οστών και αυξάνεται η παραγωγή των ερυθροκυττάρων.6. Εκκρίνουν τη ρενίνη, η οποία με το σύστημα ρενίνης – αγγειοτεσίνης – αλδοστερόνης – ουροσταγλανδινών ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση.7. Μετατρέπουν την χοληκαλσιφερόλη (βιταμίνη D2) σε 1 – 25 διυδροκαλσιφερόλη, που είναι ενεργός μορφή της βιταμίνης D.

21. Να αναφέρεται τι γνωρίζεται για την έκκριση και δράση της αντιδιουριτικής ορμόνης.ΑΠ.: Η αντιδιουριτική ορμόνη (ADH) ή αγγειοπιεσίνη (βαζοπρεσσίνη), αποτελεί ορμόνη του οπίσθιου λοβού της υπόφυσης ή νευροϋπόφυσης.Η αντιδιουρητική ορμόνη:Α. Επιδρά στα εσπειραμένα σωληνάρια 2ας τάξης και στα αθροιστικά σωληνάρια των νεφρών και προκαλεί αύξηση της διαβατότητας του τοιχώματος τους για το νερό. Έτσι αυξημένη έκκριση αντιδιουριτικής ορμόνης οδηγεί σε μειωμένη αποβολή νερού από τον οργανισμό με τα ούρα ενώ το αντίθετο συμβαίνει σε μειωμένη έκκριση της ορμόνης. Έτσι εξασφαλίζεται η διατήρηση του νερού του οργανισμού, σε φυσιολογική αναλογία.Β. Έχει και αγγειοσυσταλτική δράση.Γενικά η έκκριση της αντιδιουριτικής ορμόνης εξαρτάται από την ωσμωτική πίεση και τις μεταβολές του όγκου του αίματος. (Η αύξηση της ωσμωτικής πίεσης του πλάσματος, αυξάνει την έκκριση της αντιδιουριτικής ορμόνης. Η ελάττωση του όγκου του αίματος επιτείνει την έκκριση και η αύξηση αναστέλλει την έκκριση της αντιδιουριτικής ορμόνης).

22. Σε τι διαφέρει λειτουργικά η πνευμονική αρτηρία από τις άλλες αρτηρίες του σώματος; ΑΠ. Η πνευμονική αρτηρία είναι η μόνη από τις αρτηρίες του σώματος που μεταφέρει φλεβικό αίμα δηλ. αίμα με αναχθείσα αιμοσφαιρίνη.

23. Να αναφέρετε τους παράγοντες που επηρεάζουν τον φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό.ΑΠ. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό είναι οι εξής:1. Η ηλικία : τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλύτερη συχνότητα συστολών από τους ενήλικες.2. Το μέγεθος του σώματος : τα μικρόσωμα ζώα έχουν μεγαλύτερη συχνότητα από τα μεγαλόσωμα3. Η θέση του σώματος : στην όρθια θέση αυξάνονται οι συστολές σε σχέση με την κατακεκλιμένη.4. Η άθληση : σε άτομα που ασκούνται, στην ανάπαυση ο σφυγμός είναι 50-60 το λεπτό.5. Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον ρυθμό είναι : η μυϊκή εργασία, η αύξηση θερμοκρασίας του περιβάλλοντος ή του σώματος (πυρετός), το φαγητό, το ζεστό μπάνιο κλπ.

24. Τι εννοούμε όταν λέμε:α. Αρτηριακή πίεσηβ. Συστολική αρτηριακή πίεσηγ. Διαστολική αρτηριακή πίεσηδ. ΣφυγμόςΑΠ. α) Αρτηριακή πίεση ονομάζεται η πίεση που εξασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αρτηριών. Αιμοδυναμικά ορίζεται ως το γινόμενο της καρδιακής παροχής επί τις περιφερικές αντιστάσεις.β) Συστολική αρτηριακή πίεση ονομάζεται η μεγαλύτερη τιμή της αρτηριακής πίεσης που εμφανίζεται στο τέλος της φάσης εξώθησης του καρδιακού κύκλου, δηλ. της συστολής της αριστερής κοιλίας.γ) Διαστολική αρτηριακή πίεση ονομάζεται η πίεση που ασκείται στα τοιχώματα των αρτηριών κατά το τέλος της φάσης διαστολής του καρδιακού κύκλου όταν οι μηνοειδείς βαλβίδες της αορτής είναι κλειστές. Είναι μικρότερη από την συστολική.Δ) Σφυγμός ονομάζεται το κύμα διάτασης (παλμού), το οποίο παράγεται στις περιφερικές αρτηρίες, όταν το αίμα εισέρχεται στην αορτή κατά τη συστολή της αριστερής κοιλίας.

25. Να αναφέρετε τους παράγοντες που καθορίζουν τον όγκο παλμού.ΑΠ. Οι παράγοντες που καθορίζουν τον όγκο παλμού είναι:- το προφόρτιο- το μεταφόρτιο- η συσταλτικότητα του μυοκαρδίου

26. Τι ονομάζουμε όγκο παλμού και πόσος είναι περίπου;ΑΠ. Όγκος παλμού είναι το ποσό του αίματος που εξέρχεται από κάθε κοιλία σε κάθε συστολή και σε ενήλικα σε ηρεμία είναι περίπου 70 κυβ. εκατοστά (ml).

27. Τι σημαίνει ΚΛΟΑ (Κατά Λεπτό Όγκος Αίματος) και με τι ισούται;ΑΠ. ΚΛΟΑ ή καρδιακή παροχή σημαίνει το ποσό του αίματος που εξέρχεται από την αριστερή κοιλία σε ένα πρώτο λεπτό και ισούται με το γινόμενο του όγκου παλμού επί την καρδιακή συχνότητα. Φυσιολογική τιμή του σε ήρεμο ενήλικα είναι 5-5,5 Lit/min.

28. Tι είναι η φάση εξώθησης του καρδιακού κύκλου;ΑΠ. Είναι η φάση εκείνη του καρδιακού κύκλου, κατά την οποία επιτυγχάνεται η εξώθηση του αίματος από την αριστερή και την δεξιά κοιλία προς την αορτή και την πνευμονική αρτηρία αντίστοιχα.Λεπτομερέστερα στην φάση αυτή οι πιέσεις μέσα στις κοιλίες αυξάνουν, γίνονται μεγαλύτερες από τις πιέσεις που υπάρχουν στην αορτή και στην πνευμονική αρτηρία και έτσι ανοίγουν οι μηνοειδείς βαλβίδες της αορτής και της πνευμονικής αρτηρίας για την εξώθηση ενός ποσού αίματος που καλείται όγκος παλμού.Στη φάση αυτή οι κολποκοιλιακές βαλβίδες (μιτροειδής και τριγλώχινα) παραμένουν κλειστές.

29. Γράψτε την βασική εξίσωση της καρδιακής παροχής.ΑΠ. Η εξίσωση της καρδιακής παροχής είναι η παρακάτω:Καρδιακή Παροχή (Κ.Π) = Όγκος Παλμού (Ο.Π) Χ Καρδιακή Συχνότητα (Κ.Σ)Όγκος παλμού είναι ο όγκος του αίματος που εξωθείται από κάθε κοιλία σε κάθε συστολή.

30. Τι είναι η συσταλτικότητα του μυοκαρδίου και αναφέρετε ονομαστικά τους παράγοντες που την επηρεάζουν.ΑΠ. Σαν συσταλτικότητα του μυοκαρδίου ορίζεται η ικανότητα του μυοκαρδίου να συστέλλεται και να παράγει το αναγκαίο έργο για την προώθηση του αίματος στην περιφέρεια.Παρακάτω αναφέρονται ονομαστικά οι παράγοντες που την επηρεάζουν:1) Η κατάσταση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος2) Οι κυκλοφορούσες κατεχολαμίνες 3) Φάρμακα4) Η κατάσταση του μυοκαρδίου5) Η οξέωση6) Διάφορες ουσίες που απελευθερώνονται σε παθολογικές καταστάσεις όπως σηπτική καταπληξία και

προκαλούν απευθείας καταστολή του μυοκαρδίου.

31. Τι είναι οι τασεοϋποδοχείς και πώς επηρεάζουν την ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης;ΑΠ. Οι τασεοϋποδοχείς είναι νευρικές απολήξεις στα τοιχώματα μεγάλων αρτηριών, στις περιοχές του αυχένα και του θώρακα. Μεγάλος πληθυσμός ινών βρίσκεται σε συγκεκριμένα σημεία του τοιχώματος της έσω καρωτίδας που καλούνται και καρωτιδικοί κόλποι και στο τοίχωμα του αορτικού τόξου. Αυτές οι νευρικές απολήξεις είναι ουσιώδεις για την διατήρηση της αρτηριακής πίεσης ιδιαίτερα από την αλλαγή θέσης του ατόμου από την κεκλιμένη στην όρθια στάση.Μια αύξηση της μέσης αρτηριακής πίεσης προκαλεί διέγερση των νευρικών απολήξεων των τασεοϋποδοχέων. Η διέγερση αυτή έχει σαν συνέπεια νευρικά σήματα να έλθουν προς το αγγειοκινητικό κέντρο του προμήκους και ιδιαίτερα στην υποτασική μοίρα. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλέσει μείωση της δραστηριότητας του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, με αποτέλεσμα αγγειοδιαστολή (άρα μείωση των περιφερικών αντιστάσεων), μείωση της καρδιακής συχνότητας και της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου (άρα μείωση της καρδιακής παροχής). Αυτές οι επιδράσεις θα οδηγήσουν σε πτώση της αρτηριακής πίεσης. Το αντίθετο θα συμβεί σε μια μείωση της αρτηριακής πίεσης.

32. Τι είναι η φάση πλήρωσης του καρδιακού κύκλου;ΑΠ. Είναι η φάση εκείνη του καρδιακού κύκλου κατά την οποία επιτυγχάνεται το γέμισμα των κοιλιών με αίμα.Λεπτομερέστερα στη φάση αυτή ανοίγουν οι κολποκοιλιακές βαλβίδες λόγω του ότι η πίεση του αίματος στους κόλπους αυξάνεται πάνω από την πίεση του αίματος στις κοιλίες κι έτσι το αίμα αρχίζει να γεμίζει τις κοιλίες.Στη φάση αυτή γίνεται επίσης και η συστολή των κόλπων ενώ οι μηνοειδείς βαλβίδες της αορτής και της πνευμονικής αρτηρίας είναι κλειστές.

33. Περιγράψτε τον όρο αιματοκρίτης.ΑΠ. Ονομάζουμε αιματοκρίτη την εκατοστιαία αναλογία του όγκου των ερυθροκυττάρων σε σχέση με τον συνολικό όγκο του αίματος.

34. Τι είναι οι κατεχολαμίνες, από πού εκκρίνονται και ποια είναι η δράση τους στην καρδιά και στα αγγεία;ΑΠ. Με την ονομασία κατεχολαμίνες εννοούμε την αδρεναλίνη και τη νορ-αδρεναλίνη που εκκρίνονται στην κυκλοφορία από τον μυελό των επινεφριδίων.Οι κατεχολαμίνες στην καρδιά προκαλούν ταχυκαρδία και αύξηση της έντασης συστολής ενώ στα αγγεία προκαλεί αγγειοσυστολή.

35. Να αναφέρετε αναλυτικά τις ουσίες που βρίσκονται διαλυμένες στο πλάσμα εκτός από τα έμμορφα στοιχεία του (ερυθρά αιμοσφαίρια κτλ)ΑΠ. Το πλάσμα αποτελεί το υγρό μέρος του αίματος και περιέχει 90% νερό και 10% διάφορες άλλες διαλυμένες ουσίες και τα κύτταρα του αίματος. Οι ουσίες που είναι διαλυμένες στο πλάσμα εκτός από τα έμμορφα στοιχεία του (ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια) είναι οι παρακάτω:1. Ανόργανα ιόντα: Διακρίνονται σε κατιόντα και ανιόντα (σπουδαιότερο κατιόν το νάτριο, ανιόν το χλώριο).2. Λευκώματα σε ποσό 6,5-8 gr σε κάθε 100ml. Διακρίνονται σε λευκωματίνες και σφαιρίνες.3. Σάκχαρο: φυσιολογική τιμή 80-120mg το οποίο αποτελεί πηγή ενέργειας.4. Γαλακτικό οξύ και άλλα οργανικά οξέα. Το γαλακτικό οξύ χρησιμοποιείται από την καρδιά και τους ιστούς σαν πηγή ενέργειας.5. Λιπίδια: Διακρίνονται σε πέντε κατηγορίες και αποτελούν πηγή ενέργειας.6. Ουσίες υπολοίπου του αζώτου: είναι αζωτούχες ενώσεις και διακρίνονται σε χρήσιμες (αμινοξέα και κρεατίνη), και άχρηστες (ουρία, ουρικό οξύ, κρεατινίνη) οι οποίες αποβάλλονται από τα νεφρά.7. Χρωστικές: σπουδαιότερη από αυτές η χολερυθρίνη.

36. Να αναφέρετε ονομαστικά τις λειτουργίες του αίματος καθώς και τα είδη των κυττάρων που περιέχονται στο αίμα.ΑΠ. Οι λειτουργίες του αίματος είναι οι παρακάτω:1. Μεταφέρει οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς και διοξείδιο του άνθρακα από τους ιστούς στους πνεύμονες.2. Μεταφέρει θρεπτικές ουσίες στα κύτταρα του οργανισμού3. Μεταφέρει τις ορμόνες και τα ένζυμα στους ιστούς4. Απομακρύνει τις άχρηστες ουσίες από τους ιστούς5. Συμβάλλει στην άμυνα του οργανισμού και των μικροβίων6. Συμβάλλει στην διατήρηση της εσωτερικής θερμοκρασίας του οργανισμού7. Προλαμβάνει την απώλεια του αίματος και του ύδατος με την πήξη του, σε τραυματισμό ή αιμορραγία.Τα είδη των κυττάρων που περιέχονται στο αίμα είναι τα παρακάτω:1. Ερυθρά αιμοσφαίρια2. Λευκά αιμοσφαίρια που διακρίνονται σε πολυμορφοπύρηνα, λεμφοκύτταρα και μεγάλα μονοπύρηνα. Τα πολυμορφοπύρηνα με την σειρά τους διακρίνονται σε βασεόφιλα, ηωσινόφιλα και ουδετερόφιλα.3. Αιμοπετάλια

37. Να αναφέρετε συνοπτικά : a. Τις λειτουργίες του δέρματος.b. Τις στιβάδες του δέρματοςΑΠ.:Α) Το δέρμα επιτελεί τις παρακάτω λειτουργίες:α. Προστατεύει τους υποκείμενους ιστούς από μηχανικό τραυματισμό και εμποδίζει την έξοδο του υγρού των ιστώνβ. Προστατεύει τους υποκείμενους ιστούς από την επίδραση χημικών ουσιώνγ. Εμποδίζει την εισβολή μικροβίων στον οργανισμόδ. Παράγει σμήγμα, απαραίτητο για την καλή διατήρηση του δέρματος ε. Παράγει τον ιδρώταζ. Σχηματίζει την βιταμίνη Dη. Συμβάλλει στην ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος θ. Λειτουργεί και σαν αισθητήριο όργανο αφής, πίεσης, πόνου, θερμού και ψυχρού.Β) . Οι στιβάδες του δέρματος από έξω προς τα μέσα είναι: α) η επιδερμίδα β) το χόριο (ή κυρίως δέρμα) γ) ο υποδόριος ιστός (ή υπόδερμα)

38. Να αναφέρετε τα είδη των ιστών. Ποιος είναι ο κύριος ιστός του νωτιαίου μυελού, του βραχιονίου, του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός και του ήπατος;ΑΠ. Τα είδη των ιστών είναι τα παρακάτω: α) Ο επιθηλιακός ιστός β) Ο μυϊκός ιστός (διαχωρίζεται σε λείο και γραμμωτό ιστό) γ) Ο νευρικός ιστός δ) Ο ερειστικός ιστός (διαχωρίζεται σε συνδετικό, χονδρικό και οστίτη ιστό) ε) Το αίμαΟ κύριος ιστός του νωτιαίου μυελού είναι ο νευρικός, του βραχιονίου ο ερειστικός, του στερνοκλειδομαστοειδούς ο μυϊκός και του ήπατος ο επιθηλιακός.

39. Τι σημαίνουν οι όροι: α) Υπερκαπνία, β) Υποξαιμία, γ) Υποξία;ΑΠ. α) Υπερκαπνία σημαίνει αυξημένη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα,δηλ. η μερική πίεση του διοξειδίου του άνθρακα στο αρτηριακό αίμα είναι πάνω από τα φυσιολογικά όρια (35-45mmHg).β) Υποξαιμία σημαίνει χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου στο αίμα, δηλ. η μερική πίεση του οξυγόνου στο αρτηριακό αίμα είναι κάτω από τα φυσιολογικά όρια (80-100mmHg στον ατμοσφαιρικό αέρα). Όριο αναπνευστικής ανεπάρκειας <60mmHg.γ) Υποξία σημαίνει την έλλειψη οξυγόνου στους ιστούς.

40. Να αναφέρετε τα οστά της ωμικής ζώνης.ΑΠ. Η ωμοπλάτη και η κλείδα.

41. Αναφέρατε τις δομές που συμμετέχουν στην κατά γόνατος άρθρωσηΑΠ. Πρόκειται για σύνθετη άρθρωση. Σε κοινό θύλακο περικλείονται δύο διαρθρώσεις: Η κνημο-μηριαία και η επιγονατιδο-μηριαία.Η κνημο-μηριαία : Αρθρικές επιφάνειες οι δύο μηριαίοι κόνδυλοι και οι δύο κνημιαίες γλήνες. Επειδή οι αρθρικές αυτές επιφάνειες δεν ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους, παρεμβάλλονται ανάμεσα τους δύο μηνοειδή ινοχόνδρινα μορφώματα, που ονομάζονται μηνίσκοι του γόνατος.Η επιγονατιδο-μηριαία: Αρθρικές επιφάνειες η τροχιλία του μηριαίου οστού και η οπίσθια επιφάνεια της επιγονατίδας.

42. Αναφέρατε τα οστά που συμμετέχουν στην πηχειοκαρπική άρθρωσηΑΠ. Τα οστά που συμμετέχουν στην πηχεοκαρπική άρθρωση είναι:Κερκίδα, κάτω άκρο ωλένης, σκαφοειδές, μηνοειδές και πυραμοειδές οστό.

43. Δώστε τον ορισμό της άρθρωσης.ΑΠ. Άρθρωση ονομάζεται η σύνδεση δυο ή περισσοτέρων οστών με την παρεμβολή ενός μαλακότερου ιστού. Η άρθρωση μπορεί να έχει μεγάλη, μικρή ή και καθόλου κινητικότητα.

44. Να αναφέρετε τα κύρια μέρη μιας διάρθρωσης.ΑΠ. Τα κύρια μέρη μιας διάρθρωσης είναι:α) Οι αρθρικές επιφάνειες. Είναι τα μέρη με τα οποία δυο ή περισσότερα οστά έρχονται σ’ επαφή με την άρθρωση.β) Ο αρθρικός θύλακος. Συνδέει τα γειτονικά οστά περιβάλλοντάς τα γύρω γύρω κοντά στην αρθρική επιφάνεια. Αποτελείται από δυο στιβάδες, την εξωτερική και την εσωτερική.γ) Η αρθρική κοιλότητα. Είναι κλειστός, λεπτός χώρος που σχηματίζεται ανάμεσα στιςαρθρικές επιφάνειες και τον αρθρικό θύλακο. Περιέχει ποσότητα από πυκνόρρευστο και ολισθηρό υγρό που ονομάζεται αρθρικό υγρό.δ) Επικουρικά μόρια.

45. Να αναφέρετε τις μοίρες της σπονδυλικής στήλης καθώς και τον αριθμό των σπονδύλων που αντιστοιχεί στην κάθε μία.ΑΠ. Οι μοίρες της σπονδυλικής στήλης από πάνω προς τα κάτω είναι:- η αυχενική- η θωρακική- η οσφυϊκή- η ιερή και- η κοκκυγική μοίραΗ αυχενική μοίρα αποτελείται από 7 σπονδύλους, η θωρακική από 12 σπονδύλους, η οσφυϊκή από 5 σπονδύλους, η ιερή από 5 σπονδύλους και η κοκκυγική από 3-4 σπονδύλους.

46. Να αναφέρετε τους μύες του θώρακα.ΑΠ. Είναι οι παρακάτω:Α. Οι ωμοθωρακικοί μύες που είναι 4 σε κάθε ημιθωράκιο δηλ.1. Ο μείζων θωρακικός μυς2. Ο ελάσσων θωρακικός μυς3. Ο υποκλείδιος θωρακικός μυς4. Ο πρόσθιος οδοντωτός μυςΒ. Οι ιδίως θωρακικοί που διακρίνονται σε κάθε ημιθωράκιο 1. στους μεσοπλεύριους και2. στον εγκάρσιο θωρακικό μυΓ. Το διάφραγμα

47. Να αναφέρετε τους πρόσθιους και τους πλάγιους μύες της κοιλιάςΑΠ. Οι πρόσθιοι μύες της κοιλιάς είναι δυο σε κάθε πλευρά- Ο ορθός κοιλιακός και - Ο πυραμοειδής μύςΟι πλάγιοι μύες της κοιλιάς είναι τρεις σε κάθε πλευρά- Ο έξω λοξός μυς- Ο έσω λοξός μυς και - Ο εγκάρσιος κοιλιακός μυς

48. Να αναφέρατε τα όργανα που περιέχονται στην θωρακική κοιλότητα.ΑΠ. Τα όργανα που περιέχονται στην θωρακική κοιλότητα είναι: η καρδιά, οι πνεύμονες,η τραχεία, οι βρόγχοι, η αορτή, οι πνευμονικές αρτηρίες, οι πνευμονικές φλέβες, ο οισοφάγος, ο θύμος αδένας, η άνω και κάτω κοίλη φλέβα, η άζυγη και ημιάζυγη φλέβα, τα πνευμονογαστρικά νεύρα, ο μείζων θωρακικός πόρος

49. Να αναφέρετε τα οστά του σπλαχνικού κρανίου.ΑΠ. Τα οστά του σπλαχνικού κρανίου είναι τα παρακάτω:α) Η κάτω γνάθοςβ) Τα δυο οστά της άνω γνάθουγ) Τα δυο υπερώιαδ) Οι δυο κάτω ρινικές κόγχεςε) Τα δυο ρινικάζ) Τα δυο δακρυϊκάη) Τα δυο ζυγωματικάθ) Η ύνις

50. Να αναφέρετε τα οστά του εγκεφαλικού κρανίου.ΑΠ. Τα οστά του εγκεφαλικού κρανίου είναι τα παρακάτω:α) Το μετωπιαίοβ) Το ηθμοειδέςγ) Το σφηνοειδέςδ) Το ινιακόε) Τα δυο κροταφικάστ) Τα δυο βρεγματικά

51. Ποιες είναι οι μήνιγγες του εγκεφάλου και πώς ονομάζονται οι χώροι μεταξύ των μηνίγγων;ΑΠ. Οι μήνιγγες του εγκεφάλου από έξω προς τα μέσα είναι η σκληρά, η αραχνοειδής και η χοριοειδής.Μεταξύ σκληράς και αραχνοειδούς μήνιγγας υπάρχει ο υποσκληρίδιος χώρος και μεταξύ της αραχνοειδούς και χοριοειδούς μήνιγγας υπάρχει ο υπαραχνοειδής χώρος.

52. Περιγράψτε με λίγα και σαφή λόγια το εσωτερικό της καρδιάς.ΑΠ. Η καρδιά χωρίζεται στο εσωτερικό της σε τέσσερις κοιλότητες. Οι δύο άνω κοιλότητες ονομάζονται κόλποι (αριστερός – δεξιός κόλπος) και οι δυο κάτω ονομάζονται κοιλίες (αριστερή και δεξιά κοιλία).Κάθε κόλπος επικοινωνεί με την σύστοιχη κοιλία που βρίσκεται απο κάτω του με ένα στόμιο, το κολποκοιλιακό στόμιο. Έτσι διακρίνουμε το δεξιό (μεταξύ δεξιού κόλπου και δεξιάς κοιλίας) και το αριστερό (μεταξύ αριστερού κόλπου και αριστερής κοιλίας) κολποκοιλιακό στόμιο. Δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των κόλπων, ούτε μεταξύ των κοιλιών, ούτε βέβαια μεταξύ δεξιού κόλπου και αριστερής κοιλίας ή αριστερού κόλπου και δεξιάς κοιλίας. Έτσι οι κόλποι χωρίζονται τέλεια μεταξύ τους απο το μεσοκολπικό διάφραγμα και οι κοιλίες χωρίζονται τέλεια μεταξύ τους απο το μεσοκοιλιακό διάφραγμα.Οι κοιλότητες που περιγράφηκαν παραπάνω διακρίνονται σε δεξιές και αριστερές καρδιακές κοιλότητες.- Οι δεξιές καρδιακές κοιλότητες (δεξιός κόλπος – δεξιά κοιλία)Στον δεξιό κόλπο υπάρχουν τα στόμια των δυο κοίλων φλεβών δηλ. της άνω και κάτω κοίλης φλέβας και το στόμιο του στεφανιαίου κόλπου (η κύρια φλέβα της καρδιάς). Το δεξιό κολποκοιλιακό στόμιο έχει μια βαλβίδα που ονομάζεται τριγλώχινα (σχηματίζεται απο τρεις γλώσσες ή γλωχίνες) και εμποδίζει την παλινδρόμηση του αίματος απο την δεξιά κοιλία στον δεξιό κόλπο, την στιγμή που συσπάται η δεξιά κοιλία. Η δεξιά κοιλία έχει στο επάνω πρόσθιο μέρος της το στόμιο της πνευμονικής αρτηρίας. Αυτό το στόμιο έχει βαλβίδες που εμποδίζουν την επάνοδο του αίματος απο την πνευμονική αρτηρία στην δεξιά κοιλία. Αυτές οι βαλβίδες είναι τρεις και ονομάζονατι πνευμονικές βαλβίδες ή σιγμοειδείς ή μηνοειδείς.- Οι αριστερές καρδιακές κοιλότητες (αριστερός κόλπος – αριστερή κοιλία).Ο αριστερός κόλπος έχει τα στόμια των τεσσάρων πνευμονικών φλεβών. Το αριστερό κολποκοιλιακό στόμιο έχει μια βαλβίδα που σχηματίζεται απο δύο γλώσσες ή γλωχίνες και καλείται διγλώχινα ή μιτροειδής. Η αριστερή κοιλία έχει επίσης ένα στόμιο που καλείται αορτικό στόμιο μέσω του οποίου επικοινωνεί με την αορτή. Αυτό το στόμιο έχει τρεις βαλβίδες τις μηνοειδείς ή σιγμοειδείς βαλβίδες της αορτής που εμποδίζουν την επάνοδο του αίματος απο την αορτή στην αριστερή κοιλία.

53. Ποιές είναι οι ανατομικές σχέσεις της καρδιάς με άλλα όργανα.ΑΠ. Η καρδιά είναι όργανο του πρόσθιου μεσοπνευμόνιου χώρου. Σχετίζεται προς τα πλάγια με τους δυο πνεύμονες και προς τα κάτω με το διάφραγμα πάνω στο οποίο προκαλεί ένα εντύπωμα. Προς τα πίσω έρχεται σε επαφή με τα όργανα του οπίσθιου μεσοθωρακίου δηλ. τον οισοφάγο, την θωρακική αορτή, τον θωρακικό πόρο και την άζυγη φλέβα. Τέλος προς τα εμπρός έρχεται σε επαφή με την στερνοπλευρική περιοχή.

54. Σε ποια σημεία του σώματος είναι δυνατή η ψηλάφηση του αρτηριακού σφυγμού;ΑΠ. 1. Στον τράχηλο: καρωτίδα2. Στο κεφάλι: επιπολής κροταφική αρτηρία, έξω γναθική αρτηρία3. Στον βραχίονα: βραχιόνιος αρτηρία4. Στο αντιβράχιο: ωλένια και κερκιδική αρτηρία5. Στον μηρό: μηριαία αρτηρία6. Στο γόνατο (οπίσθια επιφάνεια): ιγνυακή αρτηρία7. Στο άκρο πόδι: οπίσθια κνημιαία αρτηρία, ραχιαία αρτηρία άκρου ποδός.

55. Από ποια ανατομικά στοιχεία αποτελείται το βηματοδοτικό ή ερεθισματαγωγό σύστημα της καρδιάς;ΑΠ. Το βηματοδοτικό ή ερεθισματαγωγό σύστημα της καρδιάς αποτελείται από τα παρακάτω ανατομικά στοιεία:α) Φλεβόκομβοςβ) Κολποκοιλιακός κόμβοςγ) Δεμάτιο του Hisδ) Αριστερό και δεξιό σκέλος του δεματίου του Hisε) Ίνες του Purkinje

56. Να αναφέρετε τους κλάδους του αορτικού τόξου.ΑΠ. Οι κλάδοι του αορτικού τόξου είναι:1. Οι δυο στεφανιαίες αρτηρίες2. Η ανώνυμη αρτηρία (που δίνει την δεξιά κοινή καρωτίδα και την δεξιά υποκλείδια)3. Η αριστερή κοινή καρωτίδα4. Η αριστερή υποκλείδια αρτηρία

57. Περιγράψτε το ερεθισματαγωγό σύστημα της καρδιάς.ΑΠ. Είναι το παρακάτω:1. Φλεβόκομβος (κόμβος Keith-Flack) : Παριστά τον κύριο βηματοδότη της καρδιάς αφού αποτελεί το πρωτεύον κέντρο παραγωγής των διεγέρσεων (60-80 ερεθίσματα το λεπτό). Βρίσκεται στο μυοκάρδιο του δεξιού κόλπου, κοντά στην εκβολή της άνω κοίλης φλέβας. Από εδώ η διέγερση θα μεταδοθεί στους κόλπους και θα φτάσει στον κολποκοιλιακό κόμβο.2. Κολποκοιλιακός κόμβος (κόμβος Aschoff-Tawara) : Παριστά το δεύτερο κέντρο παραγωγής των διεγέρσεων (40-60 ερεθίσματα το λεπτό). Βρίσκεται κάτω από το ενδοκάρδιο κοντά στο μεσοκολπικό διάφραγμα.3. Δεμάτιο του His : Διαιρείται σε δυο σκέλη που φέρονται στις δυο πλευρές του μεσοκοιλιακού διαφράγματος. Βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα του μεσοκοιλιακού τοιχώματος.4. Δεξιό και αριστερό σκέλος του δεματίου του His . 5. Ίνες του Perkinje : Διακλαδώσεις των σκελών μέσα στο μυοκάρδιο των κοιλιών.Όσον αφορά την μεταβίβαση του ερεθίσματος, ο φλεβόκομβος διεγείρεται αυτομάτως και στην συνέχεια η διέγερση προχωρεί μέσω του κολπικού τοιχώματος προς τον κολποκοιλιακό κόμβο, στο δεμάτιο του His, στα δυο σκέλη του δεματίου του His και δια των ινών του Perkinje μεταδίδεται στο κοιλιακό μυοκάρδιο.

58. Από ποιες αρτηρίες τροφοδοτείται ο εγκέφαλος με αίμα;ΑΠ. Ο εγκέφαλος αιματώνεται από τις δυο έσω καρωτίδες, από τις δυο σπονδυλικές αρτηρίες, καθώς και από την βασική αρτηρία (αυτή προέρχεται από την συμβολή των δυο σπονδυλικών αρτηριών). Από την αναστόμωση των αρτηριών αυτών σχηματίζεται στην βάση του εγκεφάλου αιματηριακός κύκλος ή εξάγωνο του Willis.

59. Περιγράψτε την διαδρομή της μικρής κυκλοφορίας του αίματος.ΑΠ. Η μικρή κυκλοφορία του αίματος ξεκινά από την δεξιά κοιλία της καρδιάς απ’ όπου εκφύεται η πνευμονική αρτηρία. Η αρτηρία αυτή χωρίζεται σε δυο κλάδους, την δεξιά και την αριστερή πνευμονική αρτηρία. Κάθε μια από τις αρτηρίες αυτές διακλαδίζεται μέσα στον αντίστοιχο πνεύμονα και οι διακλαδώσεις αυτές καταλήγουν στα τριχοειδή του πνεύμονα από τα οποία αρχίζουν και σχηματίζονται οι πνευμονικές φλέβες. Αυτές είναι συνήθως 4 και βρίσκονται οι δυο δεξιά και ονομάζονται δεξιές πνευμονικές φλέβες και οι δυο αριστερά και ονομάζονται αριστερές πνευμονικές φλέβες. Αυτές οι φλέβες που σχηματίζονται από το δίκτυο των πνευμονικών τριχοειδών εκβάλλουν στον αριστερό κόλπο της καρδιάς.

60. Περιγράψτε την διαδρομή της μεγάλης κυκλοφορίας του αίματος.ΑΠ. Η μεγάλη κυκλοφορία του αίματος ξεκινά από την αριστερή κοιλία της καρδιάς απ’ όπου εκφύεται η αορτή. Αυτή αφού δώσει τις 2 στεφανιαίες αρτηρίες (για την καρδιά), διαγράφει ένα τόξο, το αορτικό τόξο (αυτό με τους κλάδους του δίνει αρτηρίες για την αιμάτωση της κεφαλής και των άνω άκρων). Στη συνέχεια η αορτή κατευθύνεται προς τα κάτω, περνά από την θωρακική κοιλότητα (θωρακική αορτή) και διασχίζοντας το διάφραγμα (μέσω του αορτικού στομίου) μπαίνει στην κοιλιά, όπου πορεύεται μπροστά από την σπονδυλική στήλη (κοιλιακή αορτή).Στο ύψος του 4ου οσφυϊκού σπονδύλου η αορτή χωρίζεται στην δεξιά και αριστερή κοινή λαγόνια αρτηρία, από τις οποίες ξεκινάνε αρτηρίες για την αιμάτωση της πυέλου και των κάτω άκρων.Από τις προαναφερόμενες μεγάλες αρτηρίες ξεκινούν μικρότερες αρτηρίες κι από αυτές τα αρτηρίδια. Στη συνέχεια τα αρτηρίδια διακλαδίζονται σε τριχοειδή , από τα οποία θα ξεκινήσουν τα φλεβίδια. Πολλά φλεβίδια μαζί σχηματίζουν τις μικρές φλέβες και τελικά το φλεβικό αίμα με μεγάλα φλεβικά στελέχη (άνω και κάτω κοίλη φλέβα) θα έλθει στον δεξιό κόλπο της καρδιάς.

61. Να αναφέρετε τις αρτηρίες και τις φλέβες των κάτω άκρων.ΑΠ. Αρτηρίες των κάτω άκρων είναι:

- Η κοινή μηριαία αρτηρία που είναι κλάδος της έξω λαγόνιας αρτηρίας και διαχωρίζεται σε επιπολής και εν τω βάθει μηριαία αρτηρία.- Η ιγνυακή αρτηρία που βρίσκεται πίσω από το γόνατο και είναι κλάδος της επιπολής μηριαίας αρτηρίας.- Η πρόσθια και οπίσθια κνημιαία αρτηρία, κλάδοι της ιγνυακής αρτηρίας για την αιμάτωση της κνήμης, η περονιαία αρτηρία.- Αρτηριακά τόξα (κλαδοι της πρόσθιας και οπίσθιας κνημιαίας αρτηρίας για την αιμάτωση του άκρου ποδιού (ραχιαία αρτηρία) Φλέβες των κάτω άκρων είναι: η μηριαία φλέβα, η ιγνυακή φλέβα, οι κνημιαίες φλέβες που συνοδεύουν τις αντίστοιχες αρτηρίες και καλούνται δορυφόροι. Στα κάτω άκρα έχουμε δυο φλεβικές κυκλοφορίες δηλ. αυτή που βρίσκεται στο βάθος και την επιπολής. Οι φλέβες που πορεύονται κάτω από το δέρμα (υποδόριες) είναι η μεγάλη (μείζων) και η μικρή (ελάσσων) σαφηνής φλέβα και η μηροιγνιακή φλέβα.

62. Να αναφέρετε τις αρτηρίες και τις φλέβες των άνω άκρων.ΑΠ. Αρτηρίες των άνω άκρων είναι:- Η μασχαλιαία αρτηρία που αποτελεί συνέχεια της υποκλείδιας και οι κλάδοι της- Η βραχιόνια αρτηρία (συνέχεια της μασχαλιαίας) και οικλάδοι της για τον βραχίονα- Η κερκιδική και η ωλένια αρτηρία (από τον διχασμό της βραχιόνιας στον αγκώνα) και οι κλάδοι τους- Αρτηριακά τόξα για την αγγείωση του άκρου χεριού (παλαμιαία αρτηριακά τόξα εν τω βάθει κι επιπολής)Οι φλέβες των άνω άκρων είναι στο βάθος, μεταξύ των μυών, συνοδεύουν τις αντίστοιχες αρτηρίες (φλεβικά τόξα της παλάμης, ωλένιες φλέβες, βραχιόνιες φλέβες, μασχαλιαία φλέβα) ή πορεύονται κάτω από το δέρμα (υποδόριες). Οι υποδόριες φλέβες είναι:- η βασιλική φλέβα- η κεφαλική φλέβα- η λοξή ή μέση φλέβα της καμπής του αγκώνα.(Η κεφαλική φλέβα βρίσκεται στο έξω χείλος και η βασιλική στο έσω χείλος του πήχυ και του βραχίονα. Οι δυο αυτές συνδέονται μεταξύ τους με την μεσοβασιλική ή λοξή φλέβα στην μέσα επιφάνεια του αγκώνα)- η μέση φλέβα του πήχυ πολλές φορές αποσχίζεται στην μεσοκεφαλική και την μεταβασιλική φλέβα.

63. Τι γνωρίζετε για την αιματική κυκλοφορία του ήπατος.ΑΠ. Το ήπαρ εμφανίζει δυο προσαγωγές οδούς, την πυλαία φλέβα και την ηπατική αρτηρία και μια απαγωγή οδό, την οδό των ηπατικών φλεβών.Με την ηπατική αρτηρία γίνεται η θρεπτική λειτουργία του ήπατος, ενώ με την πυλαία φλέβα η λειτουργία του ήπατος, αφού με την πυλαία φλέβα μεταφέρονται στο ήπαρ τα προϊόντα της πέψης, της καταστροφής των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ινσουλίνη κ.λ.π. Από τα συστατικά αυτά τα ηπατικά κύτταρα κατασκευάζουν τα εκκρίματά τους. Τέλος, οι ηπατικές φλέβες αποτελούν την απαγωγή οδό της θρεπτικής και λειτουργικής κυκλοφορίας του ήπατος.

64. Περιγράψτε ανατομικά τον πεπτικό σωλήναΑπ : Ο πεπτικός σωλήνας αποτελείται από τα ακόλουθα κατά σειρά τμήματα:Στοματική κοιλότητα ΦάρυγγαςΟισοφάγοςΣτομάχιΔωδεκαδάκτυλοΛεπτό έντεροΠαχύ έντερο

65. Περιγράψτε τα τμήματα του παχέος εντέρου.ΑΠ. Τα τμήματα του παχέος εντέρου είναι τα παρακάτω:Α. Το τυφλό έντερο μαζί με την σκωληκοειδή απόφυσηΒ. Το κόλο που υποδιαιρείται σε 4 μέρη, το ανιόν, το εγκάρσιο, το κατιόν και το σιγμοειδές Γ. Το απευθυσμένο ή ορθόΛεπτομερέστερα:Α. Το τυφλό έντερο αποτελεί το πρώτο μέρος του παχέος εντέρου που βρίσκεται στον δεξιό λαγόνιο βόθρο. Έχει μορφή θύλακα με μήκος 6-7 cm και πλάτος 7,5cm. Απο το πάνω μέρος του ξεκινά το ανιόν κόλο και σ’ αυτό εκβάλλει το τέλος του λεπτού εντέρου (ειλεός) όπου υπάρχει η ελλοπολική βαλβίδα. Στην εξωτερική επιφάνεια του τυφλού εντέρου υπάρχει η έκφυση της σκωλκοειδούς απόφυσης.Η σκωληκοειδής απόφυση έχει βάση, σώμα και κορυφή, έχει μήκος συνήθως 6-10cm και μπορεί να φέρεται προς τα πάνω, εγκάρσια ή προς τα κάτω.Β. Το κόλο είναι η συνέχεια του τυφλού εντέρου και διακρίνεται σε ανιόν, εγκάρσιο, κατιόν και σιγμοειδές. Απο αυτά:Το ανιόν κόλο φέρεται προς τα πάνω και χωρίζεται απο το εγκάρσιο με την δεξιά κολική καμπή.Το εγκάρσιο κόλο είναι η συνέχεια του ανιόντος και ξεκινά απο την δεξιά κολική καμπή και τελειώνει στην αριστερή κολική καμπή.Το κατιόν κόλο αρχίζει απο την αριστερή κολική καμπή, φέρεται προς τα κάτω και μεταπίπτει στο σιγμοειδές.Το σιγμοειδές είναι η συνέχεια του κατιόντος, φέρεται προς τα κάτω μπροστά απο τον τρίτο ιερό σπόνδυλο και μεταπίπτει στα απευθυσμένο.Γ. Το απευθυσμένο ή ορθό έντερο που είναι η τελευταία μοίρα του παχέος εντέρου δηλ. η προς τα κάτω συνέχεια του σιγμοειδούς κόλου, εκτείνεται μέχρι τον πρωκτό που είναι το κάτω στόμιο του εντερικού σωλήνα.

66. Να αναφέρετε τα μέρη του λεπτού εντέρου.ΑΠ. Το λεπτό έντερο αρχίζει από τη νηστιδοδωδεκαδακτυλική καμπή και φτάνει μέχρι την ειλεοτυφλική βαλβίδα. Έχει συνολικό μήκος 6 - 7 μέτρα και υποδιαιρείται σε δύο τμήματα με ασαφή μεταξύ τους όρια: ένα ανώτερο, που ονομάζεται νηστίδα (νήστις) και ένα κατώτερο, που είναι ο ειλεός.

67. Προσδιορίστε την τοπογραφική θέση του ήπατος.ΑΠ. Βρίσκεται στην άνω κοιλία, κάτω από τον δεξιό θόλο του διαφράγματος και ειδικότερα καταλαμβάνει το δεξιό υποχόνδριο και μεγάλο μέρος του επιγαστρίου. Σχεδόν εξολοκλήρου προστατεύεται από τις 10-12 πλευρές. Ολόκληρη η προσθιοπίσθια έκταση του άνω δεξιού τεταρτημορίου της κοιλιακής κοιλότητας καταλαμβάνεται από το ήπαρ.

68. Να αναφέρετε τις επιφάνειες του σπλήνα και την τοπογραφική του θέση.ΑΠ. Ο σπλήνας εμφανίζει δυο επιφάνειες την διαφραγματική και την σπληνική που χωρίζονται μεταξύ τους από δυο χείλη και δυο άκρα, το άνω και το κάτω.Ο σπλήνας βρίσκεται στην άνω κοιλία, στο βάθος του αριστερού υποχονδρίου και βρίσκεται στο ίδιο ύψος με την 9ⁿ, 10ⁿ και 11ⁿ πλευρά.

69. Προσδιορίστε την τοπογραφική θέση του σπλήνα.ΑΠ. Ο σπλήνας βρίσκεται στην άνω κοιλία και στο βάθος του αριστερού υποχονδρίου, στο ίδιο ύψος με την 9ⁿ, 10ⁿ και 11ⁿ πλευρά.

70. Σε ποιο σημείο του εγκεφάλου βρίσκεται η κύρια κινητική περιοχή;ΑΠ. Στην πρόσθια κεντρική έλικα του μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου.

71. Αναφέρατε τις εγκεφαλικές συζυγίεςΑΠ. Οι εγκεφαλικές συζυγίες είναι: 1η εγκεφαλική συζυγία (οσφρητικό νεύρο) 2η εγκεφαλική συζυγία (οπτικό νεύρο) 3η εγκεφαλική συζυγία (κοινό κινητικό νεύρο) 4η εγκεφαλική συζυγία (τροχιλιακό νεύρο) 5η εγκεφαλική συζυγία (τρίδυμο νεύρο) 6η εγκεφαλική συζυγία (απαγωγό νεύρο) 7η εγκεφαλική συζυγία (προσωπικό νεύρο) 8η εγκεφαλική συζυγία (ακουστικό νεύρο) 9η εγκεφαλική συζυγία (γλωσσοφαρυγγικό νεύρο)10η εγκεφαλική συζυγία (πνευμονογαστρικό νεύρο)11η εγκεφαλική συζυγία (παραπληρωματικό νεύρο)12η εγκεφαλική συζυγία (υπογλώσσιο νεύρο)

72. Αναφέρατε τους εγκεφαλικούς λοβούςΑΠ. Οι εγκεφαλικοί λοβοί είναι:μετωπιαίος λοβόςβρεγματικός λοβόςκροταφικός λοβός καιινιακός λοβόςενώ στο κέντρο κάθε ημισφαιρίου εντοπίζεται ακόμη ένας λοβός, ο κεντρικός ή νήσος του Reil

73. Περιγράψτε τι εννοούμε :a. απαγωγό ερέθισμα b. προσαγωγό ερέθισμαΑΠ. α. Το απαγωγό ή κινητικό ερέθισμα είναι η διέγερση που μεταφέρεται από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό προς τους γραμμωτούς μυς του σώματοςβ. Το προσαγωγό ή αισθητικό ερέθισμα είναι ερέθισμα που μεταβιβάζεται από τα διάφορα όργανα του σώματος προς το κεντρικό νευρικό σύστημα.

74. Να αναφέρετε τα μέρη που συγκροτούν την αεροφόρο οδό. ΑΠ. Η αεροφόρος οδός διακρίνεται στην άνω και στην κάτω αεροφόρο οδό.- Τα όργανα της άνω αεροφόρου οδού είναι οι δυο ρινικές κοιλότητες, η ρινική και στοματική μοίρα του φάρυγγα μέχρι το φαρυγγικό στόμιο του λάρυγγα.- Τα όργανα της κάτω αεροφόρου οδού είναι ο λάρυγγας, η τραχεία, οι βρόγχοι και οι δυο πνεύμονες (μέσα στους πνεύμονες βρίσκονται οι διακλαδώσεις των βρόγχων, τα βρογχιόλια, οι κυψελωτοί πόροι και οι κυψελίδες).

75. Τι είναι το διάφραγμα; ΑΠ. Το διάφραγμα είναι ένας πλατύς θολωτός μυς που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά. Είναι ο βασικός μυς της αναπνοής και νευρώνεται από το φρενικό νεύρο. Προσφύεται στουςσπονδύλους, στις πλευρές, στους πλευρικούς χόνδρους και στο στέρνο. Εκτός από τον ανα-πνευστικό ρόλο, η σύσπαση του διαφράγματος έχει σαν αποτέλεσμα την πίεση των κολιακών σπλάχνων και παίζει ρόλο στην αφόδευση και ούρηση.

76. Να αναφέρετε τα ανατομικά στοιχεία που διέρχονται από τις πύλες των πνευμόνων. ΑΠ. Τα ανατομικά στοιχεία που διέρχονται τις πύλες των πνευμόνων είναι τα παρακάτω:α) Ο αντίστοιχος βρόγχοςβ) Ο κλάδος της πνευμονικής αρτηρίας που μεταφέρει φλεβικό αίμα από την δεξιά κοιλία της καρδιάς για οξυγόνωση στους πνεύμονες.γ) Οι βρογχικές αρτηρίες για την αιμάτωση του πνεύμοναδ) Τα νεύρα του πνεύμονα από κλάδους του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικούε) Οι πνευμονικές φλέβες που μεταφέρουν οξυγονωμένο αίμα από τους πνεύμονες στον αριστερό κόλπο της καρδιάς.

77. Περιγράψτε τους πνεύμονες εξωτερικά και αναφέρετε τι γνωρίζετε για την λειτουργική και θρεπτική κυκλοφορία των πνευμόνων.ΑΠ. Οι πνεύμονες του ανθρώπου είναι δυο, δεξιός και αριστερός και καθένας βρίσκεται μέσα στην αντίστοιχη κοιλότητα του υπεζωκότα, περιβαλλόμενος απο το περισπλάχνιο πέταλο του υπεζωκότα.Κάθε πνεύμονας εμφανίζει στην εξωτερική επιφάνεια βαθιές σχισμές με τις οποίες υποδιαιρείται σε ανεξάρτητα τμήματα που ονομάζονται λοβοί. Ο δεξιός πνεύμονας έχει τρεις λοβούς, τον άνω, τον μέσο και τον κάτω ενώ ο αριστερός έχει δυο λοβούς, τον άνω και τον κάτω.Κάθε πνεύμονας έχει κωνικό σχήμα με κορυφή που φέρεται προς τα πάνω, βάση που στηρίζεται πάνω στο διάφραγμα, έξω επιφάνεια που έρχεται σ’ επαφή με το πλευρικό τοίχωμα και έσω επιφάνεια που αφορίζει (δεξιά – αριστερά) το μεσοθωράκιο και είναι σ’ επαφή με τα όργανα που είναι μέσα στο μεσοθωράκιο. Η έσω επιφάνεια στην μέση περίπου εμφανίζει τις πύλες του πνεύμονα.Η λειτουργική κυκλοφορία γίνεται με την πνευμονική αρτηρία και τις διακλαδώσεις της, που φέρνουν το φλεβικό αίμα απο την δεξιά κοιλία της καρδιάς στους πνεύμονες. Μετά την οξυγόνωση του αίματος στα τριχοειδή της πνευμονικής αρτηρίας που περιβάλλοουν τις πνευμονικές κυψελίδες, το αίμα πλούσιο σε οξυγόνο τώρα μεταφέρεται με τις πνευμονικές φλέβες (4-5) στον αριστερό κόλπο της καρδιάς.Η θρεπτική λειτουργία γίνεται με τις βρογχικές αρτηρίες που είναι κλάδοι της θωρακικής αορτής.

78. Να αναφέρετε το κύρια ερέθισματα διέγερσης του αναπνευστικού κέντρου. ΑΠ. Είναι:α) Η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμαβ) Η χαμηλή συγκέντρωση του οξυγόνου στο αίμα.

79. Να αναφέρετε:α) τις μήνιγγες του εγκεφάλου και τις μήνιγγες του νωτιαίου μυελού από έξω προςτα μέσα.β) τις στιβάδες του τοιχώματος της καρδιάς από μέσα προς τα έξω.ΑΠ.α) οι μήνιγγες του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού από έξω προς τα μέσα είναι η σκληρά, η αραχνοειδής και η χοριοειδής.β) οι στιβάδες του τοιχώματος της καρδιάς από μέσα προς τα έξω είναι το ενδοκάρδιο,το μυοκάρδιο και το περικάρδιο.

80. Ποια νόσος διαγιγνώσκεται με την αντίδραση Mantoux;ΑΠ. Με την αντίδραση Mantoux διαγιγνώσκεται η φυματίωση.

81. Τι σημαίνουν τα παρακάτω :a. Χρόνος ημιζωής φαρμάκου.b. Ημερίσια δόση φαρμάκου.c. Επαναληπτική δόση φαρμάκου.ΑΠ α. Χρόνος ημιζωής ενός φαρμάκου είναι ο χρόνος που απαιτείται για να ελαττωθεί η συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα κατά 50% της αρχικής τιμής.β. Ημερήσια δόση φαρμάκου είναι η ποσότητα του φαρμάκου, που παίρνει ο ασθενής σε μία μέρα.γ. Για να μπορεί ένα φάρμακο να δράσει θα πρέπει να χορηγείται ανά κάποια συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και σε συγκεκριμένες δοσολογίες. Άρα λοιπόν επαναληπτική δόση φαρμάκου είναι η χορήγηση του φαρμάκου ανά συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα σε συγκεκριμένες δόσεις που ολοκληρώνονται μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

82. Τι είναι η επιγλωττίδα και ποιος ο ρόλος της;ΑΠ. Η επιγλωττίδα είναι χόνδρος, σχήματος φύλλου δένδρου. Βρίσκεται κάτω από την ρίζα της γλώσσας και καλύπτει το άνω στόμιο του λάρυγγα. Η κύρια λειτουργία της επιγλωττίδας είναι να αποφράζει το φαρυγγικό στόμιο του λάρυγγα, ώστε να μην εισέρχονται σ’ αυτόν οι τροφές κατά την κατάποση.

83. Περιγράψτε με απλά λόγια τον όρο αφασία.ΑΠ. Ο όρος αφασία προέρχεται από το ρήμα «φημί» και το στερητικό «α» που στην κυριολεξία σημαίνει αδυναμία ομιλίας. Όμως ο όρος αφασία χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάθε διαταραχή του λόγου που οφείλεται σε εγκεφαλική βλάβη.

84. Να αναφέρετε τους αμυντικούς φραγμούς του σώματος.ΑΠ. Αμυντικοί φραγμοί του σώματος είναι:α) Το υγιές δέρμα και οι υγιείς βλεννογόνοιβ) Η φυσική δυσπάθεια των κυττάρων του οργανισμού έναντι των μικροβίων ή και των προϊόντων τους.γ) Η θερμοκρασίαδ) Η τάση του οξυγόνου στους ιστούςε) Οι αντιμικροβιακές ουσίες στους ιστούς και στα υγρά του σώματοςζ) Η φαγοκυττάρωσηη) Η παραγωγή αντισωμάτωνθ) Ορμόνεςη) Βιταμίνες-πρωτεϊνες- αμινοξέαθ) Η φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα των ανοικτών κοιλοτήτων του σώματος και του δέρματος

85. Να αναφέρετε τη θέση, το φυσιολογικό βάρος του ήπατος, το σχήμα, τις (3) επιφάνειες καθώς και τον τρόπο στήριξής του.ΑΠ. Το ήπαρ βρίσκεται στην άνω κοιλία, κάτω από τον δεξιό θόλο του διαφράγματος και καταλαμβάνει μεγάλη περιοχή του κύτους της κοιλιάς. Σχεδόν εξ’ ολοκλήρου προστατεύεται από τις 10-12 πλευρές. Ολόκληρη η προσθιοπίσθια έκταση του άνω δεξιού τεταρτημορίου της κοιλιακής κοιλότητας καταλαμβάνεται από το ήπαρ.Το βάρος του κυμαίνεται από 1400-1800gr, το σχήμα του μοιάζει με πρισματικό τρίγωνο και έχει τρεις επιφάνειες, την άνω, την κάτω και την πίσω και τρία χείλη (πρόσθιο-δεξιό-αριστερό)Το ήπαρ στηρίζουν και κρατούν στη θέση του ο μυϊκός τόνος των κοιλιακών μυών, ο συνδετικός ιστός, η κάτω κοίλη φλέβα και οι περιτοναϊκοί σύνδεσμοι δηλ. ο δρεπανοειδής, ο στεφανιαίος σύνδεσμος και ο ελάσσων επίπλουν. Οι σύνδεσμοι αυτοί συνδέουν το ήπαρ με το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, το διάφραγμα, το στόμαχο και το 12δάκτυλο.

86. Εξηγήστε σε τι αντιστοιχεί κάθε έπαρμα του ΗΚΓφήματος.ΑΠ.α) Το κύμα P αντιστοιχεί στην εκπόλωση (διέγερση) των κόλπων που θα οδηγήσει σε συστολή τους.β) Το κύμα QRS αντιστοιχεί στην εκπόλωση (διέγερση) των κοιλιών που θα οδηγήσει σε συστολή τους.γ) Το κύμα Τα αντιστοιχεί στην επαναπόλωση (επαναφορά στην κατάσταση ηρεμίας) των κοιλιών.

87. Να αναφέρετε πώς εμφανίζεται το πρόσθιο έμφραγμα στο ΗΚΓ (Ηλεκτροκαρδιογράφημα)ΑΠ. Ένα έμφραγμα του πρόσθιου τοιχώματος της αριστερής κοιλίας προκαλεί την εμφάνιση κύματος Q στις απαγωγές που βλέπουν την καρδιά από εμπρός, δηλαδή στις V2, V3, V4 ή V5

88. Να αναφέρετε πώς εμφανίζεται το κατώτερο έμφραγμα στο ΗΚΓ (Ηλεκτροκαρδιογράφημα)ΑΠ. Ένα έμφραγμα στην κάτω επιφάνεια της καρδιάς προκαλεί την εμφάνιση κυμάτων Q στις απαγωγές που βλέπουν την καρδιά από κάτω, δηλαδή στις ΙΙΙ και VF.

89. Να αναφέρετε πώς εμφανίζεται το πλάγιο έμφραγμα στο ΗΚΓ (Ηλεκτροκαρδιογράφημα) ΑΠ. Ένα έμφραγμα στην πλάγια επιφάνεια της καρδιάς προκαλεί την εμφάνιση κυμάτων Q στις απαγωγές που βλέπουν προς την πλάγια επιφάνεια, δηλαδή στις Ι, VL και V5 – V6.

90. Να αναφέρετε πώς εμφανίζεται η Κοιλιακή Μαρμαρυγή στο ΗΚΓ (Ηλεκτροκαρδιογράφημα)ΑΠ. Όταν υπάρχει κοιλιακή μαρμαρυγή, στο ΗΚΓ εμφανίζονται μαρμαρυγικά επάρματα αδρά και λεπτά χωρίς κανέναν ρυθμό. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι οι κοιλίες δεν συστέλλονται σαν σύνολο αλλά κάνουν τμηματικές συσπάσεις χωρίς να εξωθούν αίμα.

91. Να αναφέρετε πώς εμφανίζεται η Ασυστολία στο ΗΚΓ (Ηλεκτροκαρδιογράφημα)ΑΠ. Όταν ο ρυθμός είναι Ασυστολία τότε στο ηλεκτροκαρδιογράφημα υπάρχει απουσία ηλεκτρικού ερεθίσματος (ισοηλεκτρική γραμμή). Υπάρχει πλήρης αδράνεια των κοιλιών της καρδιάς και θάνατος.

92. Αναφέρατε τουλάχιστον τέσσερις αποδεδειγμένους τρόπους μετάδοσης του ιού HIV.ΑΠ. α) Σεξουαλική επαφήβ) Μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή παραγώγων τουγ) Κοινή χρήση συριγγών μεταξύ χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικώνδ) Από την μητέρα στο παιδί (εγκυμοσύνη – θηλασμός)

93. Ποιες ομάδες πληθυσμού, που αναφέρονται και σαν ομάδες υψηλού κινδύνου, είναι πιθανότερο να προσβληθούν από ηπατίτιδα Β;ΑΠ. Ομάδες υψηλού κινδύνου θεωρούνται οι παρακάτω:α) Υγειονομικό προσωπικό β) Νεογνά μητέρων που είναι φορείς του ιούγ) Ενδοοικογενειακό περιβάλλον φορέων ηπατίτιδας Βδ) Σεξουαλικοί σύντροφοιε) Ομοφυλόφιλοιστ) Ιερόδουλεςζ) Πολυμεταγγιζόμενα άτομαη) Ασθενείς με αιμοκάθαρσηθ) Άτομα που διαμένουν σε ιδρύμαται) Χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών

94. Να αναφέρετε 5 αφροδίσια νοσήματα.ΑΠ.: α. Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS)β. Σύφιληγ. Έρπητας (γεννητικών οργάνων)δ. Χλαμύδιο του τοιχώματος

ε. Γονόροια (βλεννόροια)95. Ποιόν ονομάζουμε φορέα μιας μόλυνσης;ΑΠ. Φορέας είναι το μολυσμένο άτομο που ενώ δεν έχει το ίδιο κλινική έκδηλη νόσο, έχει δηλαδή υποκλινική μόλυνση, μπορεί να μεταδίδει τον λοιμογόνο παράγοντα και να συμβάλλει στην περαιτέρω διασπορά του.

96. Με ποιες μεθόδους καταστρέφονται τα μικρόβια;ΑΠ. Μπορούμε να καταστρέψουμε τα μικρόβια είτε με φυσικούς είτε με χημικούς παράγοντες.- Φυσικοί παράγοντες είναι η θερμότητα, το ψύχος, η ξηρασία, το φως, η ιονίζουσα ακτινιβολία και- Χημικοί παράγοντες είναι οι απολυμαντικές ουσίες, οι αντισηπτικές ουσίες, τα αντιβιοτικά και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

97. Με ποιες μεθόδους μεταδίδεται η ηπατίτιδα Α;ΑΠ. Η μετάδοση του ιού σε ποσοστό 95% γίνεται με την στοματοπεπτική οδό, είτε με άμεση επαφή με μολυσμένα αντικείμενα, είτε με μολυσμένα τρόφιμα, νερό ή άλλα αντικείμενα. Μολυσμένο πόσιμο νερό σε περιοχές με υποβαθμισμένο σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, μολυσμένες τροφές, φρούτα, σαλάτες κλπ. πλυμένα με μολυσμένο νερό, είναι πηγές μόλυνσης και επιδημιών. Σοβαρές επιδημίες ηπατίτιδας Α μπορεί να προκληθούν και από μολυσμένα θαλασσινά που τρώγονται ωμά. Μετάδοση του ιού με μετάγγιση αίματος, πλάσματος ή παραγώγων αίματος, καθώς επίσης και με σεξουαλική επαφή είναι σπάνια.

98. Να αναφέρετε τα μέτρα πρόληψης για την Ηπατίτιδα Β.ΑΠ.: Α. Γενικά μέτρα: α) Ιδιαίτερα μέτρα απαιτούνται για την ενημέρωση του πληθυσμού σχετικά με την φύση της νόσου, τους τρόπους μετάδοσης και τα μέτρα προφύλαξης που πρέπει να λαμβάνονται (αποφυγή έκθεσης σε μολυσμένο αίμα, αποφυγή χρησιμοποίησης από κοινού οδοντοβουρτσώνσυσκευών ξυρίσματος, χρησιμοποίηση προφυλακτικού κατά την σεξουαλική επαφή). β) Υποχρεωτικός έλεγχος των αιμοδοτών και λήψη καλού ιστορικού τους, καθώς και στους δότες οργάνων και σπέρματος. γ) Έλεγχος όλων των εγκύων κατά την κύηση. δ) Η αυστηρή αποστείρωση όλων των ιατρικών εργαλείων και όπου είναι δυνατόν η χρήση εργαλείων μιας χρήσης. Επίσης η αποφυγή τρυπήματος με βελόνες ενέσεων.Β. Ανοσοπροφύλαξη: α) Ενεργητική ανοσοπροφύλαξη δηλ. διενέργεια εμβολίου για την ηπατίτιδα Β (συνιστάται η χορήγηση σε άτομα υψηλού κινδύνου) β) Παθητική ανοσοπροφύλαξη με ειδική ανοσοσφαιρίνη.

99. Να αναφέρετε ονομαστικά τους τρόπους μετάδοσης της ηπατίτιδας Α και της ηπατίτιδας Β.ΑΠ. Η μετάδοση της ηπατίτιδας Α γίνεται σε ποσοστό 95% με την στοματοπεπτική οδό είτε με άμεση επαφή με μολυσμένα αντικείμενα, είτε με μολυσμένα τρόφιμα, νερό ή άλλα αντικείμενα. Μολυσμένο πόσιμο νερό σε περιοχές με υποβαθμισμένο σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, μολυσμένες τροφές, φρούτα, σαλάτες κλπ πλυμένα με μολυσμένο νερό είναι αιτίες μόλυνσης και επιδημιών. Σοβαρές επιδημίες ηπατίτιδας Α μπορεί να προκληθούν από μολυσμένα θαλασσινά που τρώγονται ωμά. Μετάδοση του ιού με μετάγγιση αίματος, πλάσματος ή παραγώγων του, καθώς και με την σεξουαλική επαφή είναι σπάνια. Η μετάδοση της ηπατίτιδας Β γίνεται κυρίως με το μολυσμένο αίμα και τις σωματικές εκκρίσεις (σπέρμα, κολπικά υγρά και πιθανώς τα δάκρυα και το σάλιο). Οι τρόποι μετάδοσης περιλαμβάνουν την μετάγγιση αίματος και των παραγώγων του, την κοινή χρήση συρρίγων, την διαδερμική και διαβλεννογόνια έθεση σε αίμα και σωματικά υγρά, την σεξουαλική επαφή με μολυσμένο σύντροφο και την περιγεννητική μετάδοση από την μητέρα στο παιδί.

100. Τι είναι ανοσία και πώς διακρίνεται;ΑΠ. Ανοσία είναι η ικανότητα ενός οργανισμού να μην προσβάλλεται από τα μικρόβια ή τα τοξικά προϊόντα τους.Η ανοσία χωρίζεται σε φυσική ή επίκτητη καθώς σε μόνιμη ή παροδική καθώς και σε μερική ή ολική.Η φυσική ανοσία καθορίζεται από γενετικούς παράγοντες και χωρίζεται σε ανοσία ειδών, ανοσία φυλών και ανοσία ατόμων.Η επίκτητη ανοσία είναι εκείνη που αποκτάται κατά την διάρκεια της ζωής και διαχωρίζεται σε ενεργητική και παθητική.Ενεργητική ανοσία σημαίνει ότι τα αντισώματα που χρειάζεται ο οργανισμός τα παράγει μόνος του, ενώ παθητική όταν του δίνουμε έτοιμα τα αντισώματα απ’ έξω και τα δέχεται παθητικά. Τόσο η ενεργητική όσο και η παθητική ανοσία διακρίνονται σε αυτόματη και τεχνητή ανοσία.

101. Τι είναι:Α) παθογόνα μικρόβιαΒ) μη παθογόνα μικρόβια Γ) δυνητικώς παθογόναΑΠ. Α. Παθογόνα μικρόβια ονομάζονται εκείνα τα οποία έχουν την ικανότητα να προκαλέσουν αρρώστιες σε ευπαθείς οργανισμούς. Β. Μη παθογόνα μικρόβια ή σαπροφυτικά ονομάζονται εκείνα τα οποία δεν έχουν αυτή την ικανότητα ακόμη κι αν εισχωρήσουν στον οργανισμό σε μεγάλο αριθμό. Γ. Δυνητικώς παθογόνα είναι τα μικρόβια τα οποία άλλοτε συμπεριφέρονται σαν σαπρο-φυτικά κι άλλοτε σαν παθογόνα

102. Να αναφέρετε ποιες είναι οι ομάδες αίματος και από τι καθορίζονται; ΑΠ. Στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων υπάρχουν ειδικά αντιγόνα, που ονομάζονται συγκολλητινογόνα Α και Β. Συγχρόνως μέσα στον ορό του αίματος υπάρχουν αντισώματα, τα οποία ονομάζονται συγκολλητίνες α και β. Μεταξύ των συγκολλητινογόνων και συγκολλητι-νών υπάρχει η παρακάτω σχέση. Η συγκολλητίνη α αντιδρά με το συγκολλητινογόνο Α και η β με το Β, με αποτέλεσμα την συγκόλληση των ερυθροκυττάρων.Έχει βρεθεί ότι υπάρχουν 4 μεγάλες κατηγορίες ερυθρών αιμοσφαιρίων, αυτά που στην μεμβράνη τους έχουν το συγκολλητινογόνο Α, αυτά που έχουν το Β, αυτά που έχουν και το Α και το Β και τέλος αυτά που δεν έχουν κανένα από τα δύο συγκολλητινιγόνα.Σύμφωνα με τα παραπάνω τα άτομα διακρίνονται σε 4 μεγάλες ομάδες αίματος:1) Άτομα με ομάδα αίματος Α που τα ερυθρά αιμοσφαίρια τους έχουν τον αντιγόνο Α και το πλάσμα τους συγκολλητίνες β.

2) Άτομα με ομάδα αίματος Β που τα ερυθρά αιμοσφαίρια τους έχουν το αντιγόνο Β και το πλάσμα τους συγκολλητίνες α.3) Άτομα με ομάδα αίματος ΑΒ που τα ερυθρά αιμοσφαίρια τους έχουν και το αντιγόνο Α και το αντιγόνο Β ενώ το πλάσμα τους δεν περιέχει καμιά συγκολλητίνη.4) Άτομα με ομάδα αίματος Ο που τα ερυθρά αιμοσφαίρια τους δεν έχουν ούτε το Α ούτε το Β αντιγόνο ενώ το πλάσμα τους περιέχει συγκολλητίνες α και β.Εκτός από τα παραπάνω συγκολλητινογόνα στα ερυθρά αιμοσφαίρια, στο 85% των ατόμων της λευκής φυλής υπάρχει ένα άλλο αντιγόνο, που λέγεται συγκολλητινογόνο Rhesus (RH). Ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι το αντιγόνο RH τα άτομα διακρίνονται σε Rhesus θετικά και Rhesus αρνητικά.

103. Δώστε τους παρακάτω ορισμούς:Α. Τί είναι μικροβιακοί σπόροιΒ. Τί είναι αντισώματαΓ. Τί είναι άνοσοι οροίΑΠ. Α. Μικροβιακοί σπόροι είναι ενδοκυττάριοι σχηματισμοί που παράγονται απο ορισμένα Gram θετικά

σπορογόνα μικρόβια (αερόβιοι βάκιλλοι και αναερόβια κλωστηρίδια), όταν βρεθούν σε δυσμενές για την ανάπτυξη τους περιβάλλον.Β. Αντισώματα είναι οι ουσίες που παράγονται απο τον οργανισμό (στον σπλήνα), σαν αντίδραση στην είσοδο ενος αντιγόνου, για την άμυνα του.Γ. Άνοσοι οροί είναι διαλύματα που περιέχουν έτοιμα αντισώματα εναντίον ορισμένων μικροβίων ή τοξινών για πρόληψη ή τροποποίηση της βαρύτητας ορισμένων νοσημάτων.

104. Να αναφέρετε τις πύλες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό.ΑΠ. Πύλες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό είναι:α) το δέρμα (από λύση της συνεχείας του)β) οι βλεννογόνοι όπως : β1. ο επιπεφυκότας β2. ο βλεννογόνος της μύτης β3. ο βλεννογόνος του φάρυγγα και των ανωτέρων αναπνευστικών οδών β4. ο βλεννογόνος των κυψελίδων και των πνευμόνων β5. ο βλεννογόνος του στόματος και του πεπτικού συστήματος β6. ο βλεννογόνος των γεννητικών οργάνων και της ουρήθρας β7. ο βλεννογόνος του απευθυσμένου

105. Τι σημαίνουν οι όροι :a. Απολύμανσηb. Αποστείρωσηc. ΑντισηψίαΑΠ.Α) Απολύμανση είναι η μερική καταστροφή ή αναστολή του πολλαπλασιασμού των μικροβίων και αναφέρεται σε αντικείμενα και επιφάνειες χώρων, όπως έπιπλα, εργαλεία, δάπεδα κ.α.Β)Αποστείρωση είναι η διεργασία με την οποία πραγματοποιείται η τέλεια καταστροφή των ζωντανών οργανισμών σε όλες τις μορφές τους δηλαδή και των σπόρων. Ο ορισμός αυτός είναι απόλυτος. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Ένα αντικείμενο είναι ή δεν είναι αποστειρωμένο. Ένας μικροοργανισμός ζωντανός να υπάρχει σε οποιαδήποτε μορφή ζωής του το αντικείμενο πρέπει να απορρίπτεται ως μη αποστειρωμένο. Γ)Αντισηψία είναι η μερική καταστροφή ή αναστολή του πολλαπλασιασμού των μικροβίων που αναφέρεται σε ζωντανούς ιστούς, όπως αντισηψία δέρματος και βλεννογόνων.

106. Να αναφέρετε τα χαρακτηριστικά του σφυγμού.ΑΠ.Συχνότητα δηλαδή το σύνολο των σφυγμών ανά λεπτόΔύναμη δηλαδή η ποιότητα ενός σφυγμού (δυνατός ή αδύναμος κατά την ψηλάφηση)Κανονικότητα δηλαδή να υπάρχει το ίδιο διάστημα ανάμεσα σε κάθε συστολή. Όταν κάποια συστολή έρχεται πρόωρα, καθυστερημένα ή χάνεται τελείως τότε ο ρυθμός θεωρείται ανώμαλος.

107. Δώστε τους ορισμούς της «μυδρίασης» και της «μύσης».ΑΠ.Φυσιολογική διάμετρος κόρης του ματιού είναι 2 – 5 χιλιοστά.Διάμετρο μικρότερη των 2 χιλιοστών είναι παθολογική κατάσταση και ονομάζεται ‘ΜΥΣΗ’Διάμετρο μεγαλύτερη των 5 χιλιοστών είναι παθολογική κατάσταση και ονομάζεται ‘ΜΥΔΡΙΑΣΗ’.

108. Τι εννοούμε με τον όρο «ψευδάρθρωση»;ΑΠ. Με τον όρο ψευδάρθρωση εννοούμε την έλλειψη συμπαγοποίησης ενός οστικού κατάγματος, μόνιμη και μη ανατάξιμη, έτσι ώστε η χειρουργική επέμβαση να καθίσταται απαραίτητη.

Ειδικές Ερωτήσεις Πιστοποίησης

1. Καθώς οδηγείτε την νύχτα, ένα όχημα που έρχεται από απέναντι έχει αναμμένα τα μεγάλα φώτα. Τι θα κάνετε;ΑΠ.: Θα στρέψουμε το βλέμμα μας μπροστά και δεξιά του οχήματος μας για να αποφύγουμε την μείωση της ορατότητας μας.

2. Ποια διαδοχική σειρά ενεργειών πρέπει να ακολουθήσετε, αν θέλετε να στρίψετε ένα όχημα;ΑΠ.: α) Ελέγχουμε τους καθρέπτες, β) ανάβουμε τον σηματοδότη κατεύθυνσης, γ) παίρνουμε θέση στο οδόστρωμα.

3. Σε ποια περίπτωση επιτρέπετε να εισέλθετε σε αντίστροφη φορά σε μονόδρομο;ΑΠ. Σε καμία περίπτωση.

4. Σε ποιες περιπτώσεις επιτρέπεται το προσπέρασμα από δεξιά;ΑΠ. Στην περίπτωση που το προπορευόμενο όχημα έχει δώσει σήμα ότι σκοπεύει να στρίψει αριστερά και έχει πάρει θέση.

5. Πλησιάζετε σε σχολείο που σχολούν μαθητές. Τι μέτρα θα πάρετε;ΑΠ. Θα ελαττώσουμε την ταχύτητα κατά πολύ και θα αυξήσουμε την προσοχή μας λόγω αναμενόμενης διέλευσης παιδιών.

6. Τι μπορεί να προκαλέσει η κατανάλωση οινοπνεύματος κατά την οδήγηση;ΑΠ. α) μειωμένη αίσθηση του κινδύνου, β) μειωμένα αντανακλαστικά.

7. Πώς συμπεριφέρεστε κατά την κίνηση σε στροφή;ΑΠ. Η πιο κατάλληλη μέθοδος για την κίνηση του οχήματος στην στροφή είναι η μείωση της ταχύτηταςπριν τη είσοδο στη στροφή, η διατήρηση σταθερής ταχύτητας του οχήματος κατά την στροφή και η βαθμιαία επιτάχυνση κατά την έξοδο από την στροφή.

8. Να αναφέρετε συνοπτικά τι γνωρίζετε για την παροχή έγκαιρης και αποτελεσματικής προνοσοκομειακής φροντίδας με την βοήθεια της τηλεϊατρικήςΑΠ. Η παροχή έγκαιρης και αποτελεσματικής προνοσοκομειακής φροντίδας σε επείγοντα περιστατικά με την βοήθεια της τηλεϊατρικής σύνδεσης είναι περιοχή ενδιαφέροντος δύο ερευνητικών προγραμμάτων. Του Ambulance HC 1001 και του Emergency – 112 HC 4027.Για το ερευνητικό πρόγραμμα Ambulance, το σύστημα αποτελείται από δύο μονάδες: α) την κινητή μονάδα, η οποία βρίσκεται στο ασθενοφόρο κοντά στον ασθενή και β) την συμβουλευτική μονάδα η οποία βρίσκεται στο νοσοκομείο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους ειδικούς για να δώσουν οδηγίες. Το σύστημα αυτό επιτρέπει να γίνει τηλε-διάγνωση, υποστήριξη ασθενούς εξ αποστάσεως και ιατρική τηλε-συμβούλευση μεταξύ των διασωστών στο ασθενοφόρο και των ειδικών ιατρών που βρίσκονται στο νοσοκομείο.Tο ερευνητικό πρόγραμμα Emergency-112, αποτελεί την επέκταση του προγράμματος Ambulance. Επιτρέπει την μετάδοση κρίσιμων βιο-σημάτων (ΗΚΓ, αρτηριακή πίεση, καρδιακές σφύξεις, ποσοστό οξυγόνωσης του αίματος, θερμόκρασία) και σταθερών εικόνων του ασθενή. Με αυτό το σύστημα μπορούν οι γιατροί να εμπλέκονται άμεσα στην προνοσοκομειακή φροντίδα με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Και αυτό το σύστημα απαρτίζεται από δύο μονάδες. Την μονάδα του ασθενή και την μονάδα που βρίσκεται εκεί που είναι ο εξειδικευμένος γιατρός. Το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει και μέσω δορυφορικών συνδέσεων, κινητής τηλεφωνίας και σταθερής ή ψηφιακής σταθερής τηλεφωνίας.

9. Ποια είναι η συμβολή του προνοσοκομειακόυ ΗΚΓ με την βοήθεια της τηλεϊατρικήςΑΠ. Η καθιέρωση της αποστολής προνοσοκομειακού ΗΚΓ με την χρήση της τηλεϊατρικής συμβάλλει στην αντιμετώπιση του ΟΕΜ στα παρακάτω σημεία: Περιορισμός των καθυστερήσεων ενδονοσοκομειακά Διαχωρισμός των περιστατικών ανάλογα με την βαρύτητα Σύγκριση ΗΚΓ Έναρξη θεραπείας στη διακομιδή

10. Να αναφέρετε συνοπτικά, ποιος είναι και τι γνωρίζετε, για τον ιατρικό εξοπλισμό που είναι κατάλληλος για τηλεματικές εφαρμογές στην υγεία.ΑΠ. Ο ιατρικός εξοπλισμός που είναι κατάλληλος για τηλεματικές εφαρμογές στην υγεία είναι:α) καρδιογράφοι, οι οποίοι να διαθέτουν τη δυνατότητα σύνδεσης με ηλεκτρονικό υπολογιστή και κατάλληλο εξοπλισμό. Υπάρχουν και καρδιογράφοι με ενσωματωμένη δυνατότητα αποστολής σήματος κάνοντας χρήση σταθερής τηλεφωνικής γραμμής ή κινητής τηλεφωνίας.β) ηλεκτρονικά στηθοσκόπια τα οποία πέραν της γνωστής τους χρησιμότητας για μετάδοση ήχου, μπορούν να αποθηκεύσουν τον ήχο για επεξεργασία σε δεύτερο χρόνο ενίσχυση της έντασης του ήχου καθώς και αναπαραγωγή του σε διαφορετική συχνότητα.γ) σπιρόμετρα και οξύμετρα, με δυνατότητα σύνδεσης του σε ηλεκτρονικό υπολογιστή ή μετάδοσης των δεδομένων σε σταθμό λήψης.Δ) ηλεκτρονικά πιεσόμετρα. Τα επιθυμητά χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένα ηλεκτρονικό πιεσόμετρο είναι μνήμη και έξοδος σύνδεσης με Η/Υ

11. Να αναφέρετε το ρυθμό θωρακικών συμπιέσεων / εμφυσήσεων σε ενήλικα, παιδί και βρέφος κατά την Βασική Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ).Απ : Ο ρυθμός θωρακικών συμπιέσεων / εμφυσήσεων είναι :

Σε ενήλικα : 30 :2Σε παιδί άνω των 8 ετών : 30 :2Σε παιδί κάτω των 8 ετών και πάνω του 1 έτους : με ένα διασώστη 30 :2

με δύο διασώστες 15 :2Σε βρέφος κάτω του 1 έτους : 15 :2

12. Βάλτε στην σωστή σειρά τις παρακάτω ενέργειες που κάνουμε σε κοιλιακή μαρμαρυγή ή σε άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία, κατά την διάρκεια της Εξειδικευμένης Καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης:α) Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡ.Π.Α).β) Φάρμακαγ) Απινίδωσηδ) Έλεγχος ρυθμού στο μόνιτορ Απ : δ – β – γ – α Ή α – δ – β – γ Ή γ – α – δ – β Ή β – γ – α – δ

13. Ποια είναι η αρχική σας επιλογή σε joules κατά την απινίδωση σε : Α) ενήλικα Β) παιδίΑπ : Α) σε ενήλικα η αρχική επιλογή σε joules κατά την απινίδωση εξαρτάται από το αν ο απινιδωτής είναι μονοφασικός όπου η αρχική επιλογή είναι 360 j, ενώ αν ο απινιδωτής είναι διφασικός η αρχική επιλογή εξαρτάται από την κατασκευάστρια εταιρεία, συνήθως κυμαίνεται μεταξύ των 200j – 360j.Β) σε παιδί η αρχική επιλογή σε joules κατά την απινίδωση εξαρτάται από το σωματικό βάρος του παιδιού και πιο συγκεκριμένα προσδιορίζεται σε 4 joule / κιλό βάρους σώματος.

14. Μέχρι πότε θα κάνετε προσπάθειες Βασικής ΚΑΡΠΑ ;Απ : Προσπάθειες Βασικής ΚΑΡΠΑ θα κάνουμε :Α) μέχρι να έρθει εξειδικευμένη βοήθεια και να αναλάβει το περιστατικόΒ) μέχρι ο ασθενής να ανανήψειΓ) μέχρι ο διασώστης να εξαντληθεί

15. Ποιοι καρδιακοί ρυθμοί μας δίνουν την ένδειξη της καρδιακής ανακοπής ;Απ : Οι καρδιακοί ρυθμοί που μας δίνουν την ένδειξη της καρδιακής ανακοπής είναι :Α) Κοιλιακή ΜαρμαρυγήΒ) Άσφυγμη Κοιλιακή ταχυκαρδίαΓ) ΑσυστολίαΔ) Άσφυγμη Ηλεκτρική Δραστηριότητα

16. Να αναφέρετε τα πιο συχνά αίτια καρδιοπνευμινικής ανακοπής (ΚΑΡΠΑ) σε :

Α) ενήλικες Β) παιδιά.ΑΠ. Η συχνότερη αιτία καρδιακής ανακοπής στα παιδιά είναι η υποξία και στους ενήλικες καρδιολογικά προβλήματα.

17. Κληθήκατε να προσφέρετε πρώτες βοήθειες σε ένα άτομο που σας είπαν οι αυτόπτες μάρτυρες ότι ξαφνικά έπεσε κάτω αναίσθητο. Πώς θα διαπιστώσετε εάν το άτομο αυτό έπαθε καρδιακή ανακοπή;ΑΠ. 1) Προσεγγίζουμε τον ασθενή με ασφάλεια 2) Ελέγχουμε την αντίδραση του, ανακινώντας τον ελαφρά από τους ώμους και φωνάζοντας του δυνατά:

«Είσαι καλά; Είσαι καλά;»3)a) Εάν απαντήσει αφήστε τον στην θέση που τον βρήκατε και βεβαιωθείτε ότι είναι ασφαλής προσπαθήστε να καταλάβετε τι του προκάλεσε την απώλεια αισθήσεων επανεκτιμήστε τον τακτικά)b Εάν δεν απαντήσει φωνάξτε για βοήθεια απελευθερώστε τον αεραγωγό, με έκταση κεφαλής και ανύψωση της κάτω γνάθου4) Κρατώντας τον αεραγωγό ανοικτό, πλησιάστε και ακούστε, δείτε και αισθανθείτε για φυσιολογική

αναπνοή Ακούω για αναπνευστικούς ήχους Βλέπω τον θώρακα, για αναπνευστικές κινήσεις Αισθάνομαι τον αέρα στο μάγουλο μουΈλεγξε για φυσιολογική αναπνοή για 10΄5)a) Εάν αναπνέει φυσιολογικά Τοποθετείστε τον σε θέση ανάνηψης Καλέστε βοήθεια (τηλ 166) Επανελέγχετε τακτικάb) Εάν δεν αναπνέει φυσιολογικά Καλέστε βοήθεια (τηλ 166)Ο ασθενής αυτός είναι θύμα καρδιακής ανακοπής.

18. Να αναφέρετε την θέση που βρίσκεται στην καρδιά η μιτροειδής βαλβίδα και την λειτουργία της.ΑΠ. Βρίσκεται μεταξύ του αριστερού κόλπου και της αριστερής κοιλίας. Ανοίγει κατά την διαστολική φάση πλήρωσης της αριστερής κοιλίας, όταν η πίεση στον αριστερόκόλπο υπερβεί την πίεση της αριστερής κοιλίας. Όταν κατά την ισομετρική φάσητης συστολής της αριστερής κοιλίας η πίεση στην αριστερή κοιλία υπερβεί την πίεση στον αριστερό κόλπο, η μιτροειδής βαλβίδα κλείνει μη επιτρέποντας την παλινδρόμηση του αίματος από την αριστερή κοιλία στον αριστερό κόλπο.

19. Να αναφέρετε τις εκδηλώσεις της καρδιακής ανεπάρκειας.ΑΠ. Οι εκδηλώσεις της καρδιακής ανεπάρκειας είναι : ηπατομεγαλία, οίδημα κάτω άκρων (σφύρα), ασκίτης, διόγκωση των σφαγίτιδων.

20. Να αναφέρετε πέντε από τις επιπλοκές οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.ΑΠ. Πέντε από τις κυριότερες επιπλοκές του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου είναι:α) κοιλιακή ταχυκαρδία, κοιλιακή μαρμαρυγή, άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία.β) έκτακτες κοιλιακές συστολές.γ) υπερκοιλιακή ταχυκαρδίαδ) καρδιογενές shock.ε) αιφνίδιος θάνατος

21. Να αναφέρετε τα χαρακτηριστικά του(πώς ξεχωρίζουμε έναν) πόνου που προέρχεται από έμφραγμα μυοκαρδίου.

ΑΠ. α) Συσφιγκτικός πόνος στο κέντρο του στήθους (οπισθοστερνικός) β) Αντανακλά στο επιγάστριο (δυσπεψία), λαιμό, σαγόνι, πλάτη, αρ.βραχίονα γ) Διαρκεί πάνω από 20 λεπτά και δεν υποχωρεί με υπογλώσσια νιτρώδη ή ανάπαυση δ) Συνοδεύεται από εφίδρωση, ωχρότητα, δύσπνοια, δυσφορία, αίσθημα αιφνίδιου θανάτου.

22. Να αναφέρετε τις ενέργειες σας στην προνοσοκομειακή αντιμετώπιση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.Απ. Προσεγγίζουμε με ασφάλεια και ελέγχουμε την αντίδραση του ασθενούς. Εάν ο ασθενής δεν αντιδρά, τότε σύμφωνα με τα εκάστοτε πρωτόκολλα, πρέπει να αποφασίσουμε εάν χρειάζεται να γίνει χρήση Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή και έναρξη ΚΑΡΠΑ.Εάν ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του και παραπονείται για δυσφορία στο θώρακα, τότε:1. Καθησυχάστε τον ασθενή και ξεκινήστε την Αρχική Εκτίμηση.2. Χορηγήστε οξυγόνο σε υψηλή συγκέντρωση3. Τοποθετήστε τον ασθενή σε αναπαυτική θέση και μην του επιτρέψετε να περπατήσει.4. Εκτιμήστε και καταγράψτε τα ζωτικά σημεία5. Καταγράψτε ένα σύντομο ιστορικό και κάντε μια φυσική εξέταση6. Ρωτήστε τον ασθενή σας ειδικά για την αναφερόμενη δυσφορία στο θώρακα7. Σκεφτείτε και ετοιμαστείτε να χορηγήσετε νιτρογλυκερίνη8. Βοηθήστε τον ασθενή σας να λάβει τη νιτρογλυκερίνη9. Φροντίστε για την άμεση και σύντομη μεταφορά του ασθενή σας στον κατάλληλο υγειονομικό σταθμό

23. Να αναφέρετε τις συνηθέστερες αιτίες που προκαλούν βραδυκαρδία.ΑΠ. Συνήθεις αιτίες που προκαλούν βραδυκαρδία (σφύξεις λιγότερες από 60/ λεπτό) είναι:α) φυσιολογικά μπορεί να εμφανιστεί σε κανονικά άτομα, σε εξασκημένους αθλητές, στον ύπνο, στην εγκυμοσύνη, β) φάρμακα (μορφίνη, b-blockers), γ) αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης, δ) έμφραγμα του μυοκαρδίου, ε) ουραιμία, στ) υποθυροειδισμός, ζ) δηλητηρίαση με δακτυλίτιδα, η) υποξία ιδίως στα παιδιά, θ) χρόνιες εκφυλιστικές αλλοιώσεις του συστήματος αγωγής σε ηλικιωμένα άτομα (τρίτου βαθμού κολποκοιλιακός αποκλεισμός), ι) διαταραχές ηλεκτρολυτών.

24. Δώστε τον ορισμό της καρδιοαναπνευστικής ανακοπής.ΑΠ. Ανακοπή είναι το σταμάτημα της καρδιακής και της αναπνευστικής λειτουργίας, και των δύο λειτουργιών.

25. Να αναφέρετε το πρωτόκολλο της Βασικής Καρδιοπνευμονικής ΑναζωογόνησηςΑπ :

26. Να αναφέρετε το πρωτόκολλο της Εξειδικευμένης Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης

Δεν απαντά

Φωνάξτε για βοήθεια

Απελευθέρωση Αεραγωγού

Έλεγχος Αναπνοής

Κλήση 166

30 Θωρακικές Συμπιέσεις

2 Αναπνοές

27. Να αναφέρετε την συχνότερη αιτία στένωσης μιτροειδούς.ΑΠ. Είναι ρευματικής αιτίας (ρευματικός πυρετός) που προκαλεί συγκόλληση και ασβέστωση των πτυχών της βαλβίδας.

28. Να αναφέρετε ποια φάρμακα χορηγούνται δια του τραχειοσωλήνα κατά την διαδικασία Εξειδικευμένης Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης.Απ. Τα φάρμακα που χορηγούνται δια του τραχειοσωλήνα κατά την διαδικασία Εξειδικευμένης Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης είναι η αδρεναλίνη, η ατροπίνη, η λιδοκαΐνη, και η ναλοξόνη.

29. Να αναφέρετε σε ποια περιπτώση προβαίνουμε σε προκάρδια πλήξη στον ασθενή μας.Απ. Προκάρδια πλήξη εφαρμόζουμε στον ασθενή μας όταν συντρέχουν ταυτόχρονα οι παρακάτω λόγοι:1) Η καρδιακή αρρυθμία είναι επιβεβαιωμένο ότι είναι απινιδώσιμη2) Εάν συμβεί αιφνίδια απώλεια αισθήσεων στον ασθενή3) Ο ασθενής να βρίσκεται συνδεδεμένος στο monitor4) Μόνο εφόσον ο απινιδωτής δεν είναι άμεσα διαθέσιμοςΠροκάρδια πλήξη μπορεί να δίνετε μόνο από επαγγελματίες της υγείας, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί στην τεχνική αυτή.

30. Κατά την διαδικασία Εξειδικευμένης Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης ποια φάρμακα πρώτης γραμμής χρησιμοποιούμε, σε ποιες ποσότητες, σε ποια χρονικά διαστήματα.

Απ. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην Εξειδικευμένη Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση είναι:Στους απινιδώσιμους ρυθμους:Αδρεναλίνη – 1mg ενδοφλέβια - κάθε 3 με 5 λεπτάΠιο συγκεκριμένα την χορηγούμε πριν την 3η, την 5η, την 7η, την 9η την 11η κτλ απινίδωση, όταν ο ρυθμός επιμένειΑμιοδαρόνη – 300mg ενδοφλέβια πριν την 4η απινίδωση, όταν ο ρυθμός επιμένειΣτους μη απινιδώσιμους ρυθμούς (ΑΗΔ):Αδρεναλίνη - 1mg ενδοφλέβια - κάθε 3 με 5 λεπτάΗ πρώτη δόση πρέπει να χορηγηθεί άμεσα, όταν εξασφαλιστεί η φλεβική γραμμήΣτους μη απινιδώσιμους ρυθμούς (Ασυστολία ή ΑΗΔ<60’):Αδρεναλίνη - 1mg ενδοφλέβια - κάθε 3 με 5 λεπτάΗ πρώτη δόση πρέπει να χορηγηθεί άμεσα, όταν εξασφαλιστεί η φλεβική γραμμήΑτροπίνη – 3mg – εφάπαξ

31. Να αναφέρετε τους τρόπους ελέγχου βατότητας των αεραγωγών.Απ. Μετά τον έλεγχο της αντιδραστικότητας του ασθενούς (επίπεδο συνείδησης), θα ελέγξουμε την βατότητα των αεραγωγών με τα τρίπτυχο «βλέπω, ακούω, αισθάνομαι».Δηλαδή: 1. ΒΛΕΠΩ: θα δούμε τις κινήσεις του θώρακα (υπάρχουν ή όχι), την αναπνευστική συχνότητα, την μυϊκή δραστηριότητα, το χρώμα του ασθενούς (υπάρχει κυάνωση ή ωχρότητα;), την ύπαρξη υγρών (π.χ αίμα, αφρώδη πτύελα), αν φαίνεται κάποιο ξένο σώμα στην στοματική κοιλότητα, αν υπάρχει τραύμα (π.χ στον τράχηλο, στο στόμα, στο πρόσωπο, στον πώγωνα, στην γνάθο, στα δόντια, στον θώρακα)2. ΑΚΟΥΩ : θα ακούσουμε αν υπάρχουν αναπνευστικοί ήχοι, παθολογικοί ήχοι, τα χαρακτηριστικά της φωνής.3. ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ : Τέλος, θα νοιώσουμε με το μάγουλό μας αν υπάρχει ροή αέρα και με τα χέρια μας την κίνηση του θώρακα, την θέση του τραχήλου και αν υπάρχει υποδόριο εμφύσημα.

32. Να περιγράψετε την επίδραση στην αναπνευστική συχνότητα:α) του πυρετούβ) της λήψης ναρκωτικώνΑΠ. α) ο πυρετός προκαλεί ταχύπνοιαβ) η λήψη ναρκωτικών προκαλεί βραδύπνοια έως και αναπνευστική καταστολή.

33. Να αναφέρετε τα συχνότερα αίτια απόφραξης του αεραγωγού.ΑΠ. Τα συχνότερα αίτια απόφραξης του αεραγωγού είναι: ξένο σώμα (εμετός, αίμα, εκκρίσεις), οίδημα και τραυματισμός του λάρυγγα, πτώση γλώσσας, έγκαυμα αεραγωγού.

34. Δώστε τον ορισμό της κυάνωσης. Αναφέρατε τα είδη της κυάνωσης καθώς και παθολογικές καταστάσεις που παρουσιάζουν κυάνωση.ΑΠ. Κυάνωση ονομάζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία η ποσότητα της

αναχθείσας αιμοσφαιρίνης ξεπερνά τα 5,5 gr/100 ml αίματος με αποτέλεσμα τοκυανό ή κυανέρυθρο χρωματισμό της επιδερμίδας και των βλεννογόνων.Διακρίνουμε δυο είδη κυάνωσης :1. Κυάνωση κεντρικού τύπου.2. Κυάνωση περιφερικού τύπου.Η κυάνωση κεντρικού τύπου μπορεί να οφείλεται σε :α) παράλυση του αναπνευστικού κέντρουβ) παρακώλυση της αναπνοής λόγω απόφραξης στο επίπεδο λάρυγγα, τραχείας ή βρόγχωνγ) πνευμονικό εμφύσημα, βρογχικό άσθμα, πνευμονικό οίδημαδ) πνευμονοκονίαση, πνευμονική ίνωσηε) ελάττωση της μερικής πίεσης του οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα όπως π.χ σεάνοδο σε υψόμετρο πάνω από 2400 μέτρα.στ) ορισμένες συγγενείς καρδιοπάθειεςζ) παρουσία παθολογικών μορφών αιμοσφαιρινών ( μεθαιμοσφαιριναιμία, θειοαιμοσφαιριναιμία, καρβοξυοαιμοσφαιριναιμία κ.ά.).Η κυάνωση περιφερικού τύπου μπορεί να οφείλεται σε :α) ρίγος, ψύξη τοπική ή γενικήβ) φλεβική στάση λόγω θρομβοφλεβίτιδας, κιρσών κ.λ.πγ) μειωμένη καρδιακή παροχή αίματος (π.χ σε shock)δ) καρδιακή ανεπάρκεια (η κυάνωση επιτείνεται μετά από κάκωση)ε) σε απόφραξη λόγω πίεσης ή και θρόμβωσης της άνω κοίλης φλέβαςστ) σε συμπίεση του θώρακα και της κοιλιάς (η κυάνωση εντοπίζεται στον τράχηλοκαι στην κεφαλή).

35. Να αναφέρετε ονομαστικά τους τρόπους επιβεβαίωσης της ορθής τοποθέτησης του τραχειοσωλήνα.ΑΠ. 1. Οπτική επιβεβαίωση του περάσματος του τραχειοσωλήνα διαμέσου των φωνητικών χορδών. 2. Οπτική επιβεβαίωση της κίνησης του θώρακα κατά τον αερισμό (επισκόπηση). 3. Θόλωση του τραχειοσωλήνα κατά την εκπνοή. 4. Ύπαρξη αμφοτερόπλευρου αναπνευστικού ψιθυρίσματος (ακρόαση με τον κώδωνα του στηθοσκοπίου). 5. Απουσία ήχων αέρα στο επιγάστριο (ακρόαση με τον κώδωνα του στηθοσκοπίου) 6. Αναρρόφηση με σύριγγα. 7. Οξύμετρο 8. Ανίχνευση του τελοεκπνευστικού διοξειδίου του άνθρακα με τον καπνογράφο. 9. Χρήση αυτοφωτιζόμενου στυλεού.

36. Να αναφέρετε: Α) με ποιο τρόπο γίνεται η οριστική αποκατάσταση του αεραγωγού Β) τρεις περιπτώσεις που θα χρειαστούν οριστικό αεραγωγό.

ΑΠ. Α) Ενδοτραχεικαή διασωλήνωση ή χειρουργικό αεραγωγό (τραχειοστομία – κρυκοθυρεοειδοτομή)Β)Οι περιπτώσεις που θα χρειαστούν οριστικό αεραγωγό είναι : α) άπνοια, β) γναθοπροσωπικά κατάγματα ή εγκαύματα αεραγωγού, γ) κρανιοεγκεφαλική κάκωση με κλίμακα Γλασκόβης < 8.

37. Να περιγράψετε συνοπτικά το πρωτόκολλο αντιμετώπισης αποφραγμένου αεραγωγού από ξένο σώμα σε παιδί.Απ. Πλησιάζουμε με ασφάλεια και εκτιμούμε τον ασθενή:

1) Εάν το παιδί βήχει αποτελεσματικά, καμία τεχνική δεν είναι απαραίτητη. Ενθαρρύνετε το παιδί να βήξει, και παρακολουθείτε στενά.2) Εάν το παιδί βήχει αναποτελεσματικά, καλέστε βοήθεια και εκτιμήστε το επίπεδο συνείδησης.a) Εάν το παιδί έχει τις αισθήσεις του,i) Ξεκινήστε με 5 κτυπήματα στην πλάτη.ii) Εάν το ξένο σώμα δεν βγει, εφαρμόστε 5 θωρακικές συμπιέσεις σε παιδιά κάτω του ενός έτους ή αντίστοιχα 5 κοιλιακές ώσεις, εάν το παιδί είναι άνω του ενός έτουςiii) Συνεχίστε έως ότου να βγει το ξένο σώμα ή μέχρι το παιδί να χάσει τις αισθήσεις τουb) Εάν το παιδί δεν έχει επίπεδο συνείδησης i) Καλέστε βοήθεια, και ανοίξτε τον αεραγωγόii) Σε περίπτωση που το ξένο σώμα είναι ορατό και μπορείτε να το αφαιρέσετε, τότε αφαιρέστε το ξένο σώμα με την σάρωση δια δακτύλουiii) Διαφορετικά, απελευθερώστε τον αεραγωγό και δώστε 5 εμφυσήσειςiv) Αμέσως μετά ξεκινήστε Βασική Υποστήριξη της Ζωήςv) Εάν αποκτήσει αυτόματη αναπνοή, τοποθετήστε το σε θέση ανάνηψης και ελέγχετε τακτικά.

38. Να περιγράψετε συνοπτικά το πρωτόκολλο αντιμετώπισης αποφραγμένου αεραγωγού από ξένο σώμα σε ενήλικα.Απ. Πλησιάζουμε με ασφάλεια και εκτιμούμε τον ασθενή:1) Εάν ο βήχας είναι αποτελεσματικός, καμία τεχνική δεν είναι απαραίτητη. Ενθαρρύνετε τον ασθενή να βήξει, και παρακολουθείτε στενά.2) Εάν ο βήχας δεν έχει αποτέλεσμα, καλέστε βοήθεια και εκτιμήστε το επίπεδο συνείδησης.a) Εάν ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του,i) Ξεκινήστε με 5 κτυπήματα στην πλάτη.ii) Εάν το ξένο σώμα δεν βγει, εφαρμόστε 5 κοιλιακές ώσειςiii) Συνεχίστε έως ότου να βγει το ξένο σώμα ή μέχρι ο ασθενής να χάσει τις αισθήσεις τουb) Εάν ο ασθενής δεν έχει επίπεδο συνείδησης i) Καλέστε βοήθεια, και ανοίξτε τον αεραγωγόii) Ξεκινήστε αμέσως Βασική Υποστήριξη της Ζωήςiii) Εάν αποκτήσει αυτόματη αναπνοή, τοποθετήστε το σε θέση ανάνηψης και ελέγχετε τακτικά.

39. Σε ποια πάθηση παρατηρείται η αναπνοή Kussmaul;ΑΠ. Η αναπνοή Kussmaul παρατηρείται σε δηλητηρίαση με σαλικιλικά και σε μεταβολική οξέωση όπως η διαβητική οξέωση

40. Αν προωθήσουμε βαθιά τον τραχειοσωλήνα τι θα συμβεί με τον αερισμό των πνευμόνων;ΑΠ. Αν σε ενήλικα προωθηθεί βαθιά ο τραχειοσωλήνας, θα ακολουθήσει την πορεία του δεξιού κύριου βρόγχου ο οποίος είναι πιο ευρύς αλλά και πιο κοντός από τον αριστερό με αποτέλεσμα να μην αερίζεται ο αριστερός πνεύμονας και επομένως να έχουμε την εμφάνιση ατελεκτασίας του.Στα παιδιά αν ο τραχειοσωλήνας προωθηθεί βαθιά, μπορεί να μπει είτε στον δεξιό είτε στον αριστερό κύριο βρόγχο με τα ίδια αποτελέσματα όσον αφορά τον πνεύμονα που δεν αερίζεται.

41. Να αναφέρετε ενδείξεις – αντενδείξεις τοποθέτησης του στοματοφαρυγγικού αεραγωγούΑπ.Ενδείξεις

Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού που οφείλεται σε πτώση της γλώσσας ή σε απουσία γλωσσοφαρυγγικών αντανακλαστικών Προστασία από απόφραξη όταν ο ασθενής δαγκώνει άλλον σωλήνα που έχει τοποθετηθεί (τραχειοσωλήνα ή λαρυγγική)Αντενδείξεις Σπασμός μασητήρων Κινητή (ασταθής) οδοντοστοιχία Ύπαρξη γλωσσοφαρυγγικών αντανακλαστικών Αιμορραγία υποφάρυγγα Κίνδυνος αναγωγής ή εμέτου

42. Να αναφέρετε ενδείξεις – αντενδείξεις τοποθέτησης του ρινοφαρυγγικού αεραγωγού.Απ. Ενδείξεις Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού που οφείλεται σε πτώση της γλώσσας (ειδικά σε κατάγματα γνάθου ή κινητή οδοντοστοιχία)

Καλύτερα ανεκτός σε σχέση με τον στοματοφαρυγγικόΑντενδείξεις Αμφοτερόπλευρη απόφραξη ή παραμόρφωση ρινικών οδών Κίνδυνος αναγωγής Υποψία κατάγματος βάσης κρανίου

43. Να αναφέρετε ενδείξεις – αντενδείξεις τοποθέτησης της λαρυγγικής μάσκαςΑπ. Ενδείξεις Ασθενείς με απώλεια αισθήσεων και απουσία γλωσσοφαρυγγικών και λαρυγγικών αντανακλαστικών με κίνδυνο απόφραξης αεραγωγού Γνωστή ή απρόβλεπτα δύσκολη διασωλήνωση

Αντενδείξεις Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή ανάγκη αερισμού με υψηλή πίεση Σοβαρό στοματοφαρρυγγικό τραύμα Γνωστό ή πιθανά γεμάτο στομάχι

44. Να αναφέρετε τα συμπτώματα της εσωτερικής αιμορραγίας.ΑΠ. Τα συμπτώματα της εσωτερικής αιμορραγίας είναι : α) Η αναπνοή γίνεται ρηχή και γρήγορη. β) Ο σφυγμός γίνεται αδύναμος και ταχύς. γ) Το δέρμα γίνεται ωχρό, κρύο και υγρό (κολλώδες). δ) Τα μάτια είναι θαμπά και οι κόρες μπορεί να διασταλούν και να έχουν καθυστερημένη αντίδραση στο φως. ε) Η πίεση του αίματος πέφτει (αργότερα). στ) Ο ασθενής διψάει, έχει ελαττωμένη διούρηση και σχεδόν πάντοτε είναι ανήσυχος, με ένα αίσθημα επικείμενου θανάτου. ζ) Ο ασθενής μπορεί να νιώθει ναυτία και να κάνει εμετό.

45. Να περιγράψετε την προνοσοκομειακή αντιμετώπιση ασθενή με ρινορραγία.Απ. Τοποθέτηση του ασθενή σε καθιστή θέση με το κεφάλι γερμένο προς τα εμπρός Άσκηση πίεσης για τουλάχιστον 15 λεπτά και στα δύο ρουθούνια Τοποθέτηση μιας γάζας 10 x 10 cm τυλιγμένη σε ρολο κάτω από το άνω χείλος Τοποθέτηση πάγου πάνω στην μύτη Εάν η αιμορραγία εξακολουθεί, εκτιμήστε τον ασθενή σας (υποψία υπογκαιμικού shock) και φροντίστε για την μεταφορά του.

46. Να αναφέρετε τις μεθόδους αντιμετώπισης μιας εξωτερικής αιμορραγίας.Απ. Γενικά οι εξωτερικές αιμορραγίες ελέγχονται κατά σειρά προτεραιότητας με:Άμεση πίεση, με εφαρμογή γάζας πάνω στην πληγή και άσκηση πίεσης.Ανύψωση του μέλους, πάνω από το επίπεδο της καρδιάς.Πίεση σε σημεία, τα οποία εμποδίζουν την ροή του αίματος. Κυριότερα σημεία πίεσης είναι: μασχαλιαία, βραχιόνια, ιγνυακή και μηριαία.Εάν η αιμορραγία συνδέεται με κάταγμα, το άκρο πρέπει να ευθυγραμμιστεί και να τοποθετηθεί νάρθηκας.Σε πολύ κρίσιμες καταστάσεις και σαν τελευταία μέθοδος μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αντι- shock φόρμα (κατάγματα κάτω άκρων ή λεκάνης) ή ίσχαιμη περίδεση (tourniquet).

47. Δώστε τον ορισμό της αιμόπτυσης και αναφέρατε τα αίτια που την προκαλούν.ΑΠ. Αιμόπτυση είναι η αποβολή, συνήθως ζωηρού κόκκινου, αίματος με τον βήχα, αναμεμειγμένο με πτύελα ή αμιγές. Αίτια που προκαλούν αιμόπτυση είναι:1. Πνευμονικές λοιμώξεις π.χ φυματίωση, πνευμονικό απόστημα2. Βρογχεκτασίες (παθολογικές διατάσεις των βρόγχων)

3. Νεοπλάσματα π.χ καρκίνωμα του βρόγχου, καλοήθες αδένωμα4. Ιατρογενή π.χ ενδοτραχειακή διασωλήνωση, βιοψία πνεύμονα5. Καρδιοαγγειακές παθήσεις π.χ στένωση μιτροειδούς, πνευμονική εμβολή (έμφρακτο).6. Χρόνια βρογχίτιδα7. Τραυματισμός του θώρακα8. Διάφορα άλλα π.χ διαταραχές της πήξης, νοσήματα κολλαγόνου, φαρμακευτικής αιτιολογίας (εισπνοή ηρωίνης, λήψη πενικιλλαμίνης) κ.ά.

48. Να αναφέρετε τα συμπτώματα – κλινική εικόνα, ασθενούς που πάσχει από καρδιακό επιπωματισμό.Απ. Ο ασθενής που πάσχει από καρδιακό επιπωματισμό παρουσιάζει:αύξηση της φλεβικής πίεσης, καταπληξία και απόμακρους καρδιακούς τόνους (τριάδα του Beck)Κατά την κλινική εξέταση θα παρατηρήσουμε: πτώση της συστολικής πίεσης κατά την διάρκεια κάθε εισπνοής (συρρίκνωση ή απουσία κερκιδικού σφυγμού κατά την διάρκεια της εισπνοής) διόγκωση των φλεβών του λαιμού (λόγω της αύξησης της φλεβικής πίεσης) αύξηση της καρδιακής συχνότητας (στην προσπάθεια να διατηρηθεί η καρδιακή παροχή)

49. Να αναφέρετε τι γνωρίζετε για την ίσχαιμη περίδεσηΑπ. Η χρήση της ίσχαιμης περίδεσης θεωρείται η τελευταία επιλογή, για τον έλεγχο μίας εξωτερικής αιμορραγίας, γιατί είναι αποτελεσματική σε πολύ μικρό αριθμό κακώσεων. Μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη σε νεύρα, αγγεία και μύες με αποτέλεσμα την απώλεια του μέλους. Ειδικότερα, η ίσχαιμη περίδεση είναι χρήσιμη σε ασθενή με σοβαρή αιμορραγία, εξαιτίας ενός τραυματικού μερικού ή πλήρους ακρωτηριασμού.Η ίσχαιμη περίδεση μπορεί να εφαρμοστεί είτε με χρήση αιμοστατικού επίδεσμου, είτε με την τοποθέτηση ενός πιεσόμετρου.Κατά την εφαρμογή πρέπει να λαμβάνονται κάποιες προφυλάξεις, όπως να μην τοποθετείται την ίσχαιμη περίδεση πάνω σε άρθρωση, ο επίδεσμος που θα χρησιμοποιηθεί να είναι όσο το δυνατόν παχύτερος (μην χρησιμοποιείτε σύρμα, σχοινί ή ζώνη) και μην χαλαρώσετε την ίσχαιμη περίδεση παρά μόνο στο νοσοκομείο, αφού ληφθούν μέτρα για την αναμενόμενη αιμορραγία.

50. Να αναφέρετε τις αντενδείξεις - ενδείξεις χορήγησης της ασπιρίνης.ΑΠ.: α Ενδείξεις: α) εμφανίζει ήπια αναλγητική, αντιπυρετική, αντιφλεγμονώδη δράση, β) εμφανίζει αντιπηκτική δράση, γ) αποτελεί φάρμακο εκλογής σε πόνους χαμηλής και μέσης έντασης π.χ. πονοκεφάλους, μυαλγίες, κατάγματα, οδοντικούς και ρευματοειδή αρθρίτιδα.Αντενδείξεις: α) αλλεργία στην ασπιρίνη, β) ενεργό έλκος στομάχου, γ) διαταραχές πηκτικότητας-λήψη αντιπηκτικών, δ) ηπατική ανεπάρκεια, ε) οξεία ουρική αρθρίτιδα, στ) αιμορραγική διάθεση.

51. Συμπληρώστε τα αντίδοτα των ουσιών του πίνακα. ΟΠΟΙΟΥΧΑ Ναλοξόνη ( Narcan ) ΟΡΓΑΝΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ Ατροπίνη, ΠραλιδοξίμηΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ 3. Φλουμαζενίλη ( Anexate ) ΚΥΑΝΙΔΙΑ 4. Κυανοβαλαμίνη ή Νιτρώδες Νάτριο

μαζί με Θειοθειϊκό Νάτριο

52. Ποιο είναι το φάρμακο εκλογής σε αναπνευστική καταστολή μετά από λήψη βενζοδιαζεπίνης;ΑΠ. Το φάρμακο εκλογής είναι η φλουμαζενίλη 0.2mg I.V και επανάληψη δόσης κάθε λεπτό 0.1mg μέχρι το 1mg.

53. Να αναφέρετε τις ενδείξεις χορήγησης της Σαλβουταμόλης (Aerolin).ΑΠ. Βρογχικό άσθμα, βρογχόσπασμος, χρόνια βρογχίτιδα.

54. Να αναφέρετε τις ενδείξεις χορήγησης της ΑδρεναλίνηςΑΠ. Η αδρεναλίνη ή επινεφρίνη έχει ένδειξη στις ακόλουθες καταστάσεις Καρδιακή ανακοπή Αλλεργίες Αναφυλαξία

Κρίση αλλεργικού βρογχικού άσθματος Σύνδρομο Adams – Stokes Status asthmaticus Ορισμένες περιπτώσεις οξείας επιμένουσας ασθματικής προσβολής νεαρών ατόμων Χρόνιο απλό γλαύκωμα ανοικτής γωνίας

55. Να αναφέρετε τις αντενδείξεις χορήγησης της ΑδρεναλίνηςΑΠ. Η αδρεναλίνη ή επινεφρίνη δεν έχει ένδειξη στις ακόλουθες καταστάσεις : Υπερευαισθησία στο φάρμακο Μυοκαρδιοπάθεια Ανεπάρκεια στεφανιαίων Υπέρταση Γλαύκωμα κλειστής γωνίας πριν από χειρουργικές επεμβάσεις

56. Να αναφέρετε τις ενδείξεις χορήγησης της ΑτροπίνηςΑπ. Οι ενδείξεις χορήγησης της Ατροπίνης είναι : Πυλωρόσπασμος Σπαστικές καταστάσεις του γαστρεντερικού σωλήνα Κολικοί χοληφόρων και ουρητήρων Ακτινολογική και ενδοσκοπική μελέτη πεπτικού Καρδιακή ανακοπή μη απινιδώσιμους ρυθμούς Βραδυκαρδία Κολποκοιλιακός αποκλεισμός Παρασυμπαθητικοτονικής αιτιολογίας Προνάρκωση, βραδυκαρδία από τοπικά ή γενικά αναισθητικά Δηλητηριάσεις από οργανοφωσφορικούς εστέρες

57. Να αναφέρετε τις αντενδείξεις χορήγησης της ΑτροπίνηςΑπ. Οι αντενδείξεις της Ατροπίνης είναι : Γλαύκωμα κλειστής γωνίας Υπερτροφία προστάτη Αποφρακτικές καταστάσεις του γαστρεντερικού σωλήνα Εντερική ατονία ηλικιωμένων Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση Αχαλασία του οισοφάγου Βαριά ελκώδης κολίτιδα Οξεία αιμορραγία Μυασθένεια Σοβαρές διαταραχές του καρδιαγγειακού συστήματος Βρογχικό άσθμα Υπερευαισθησία στο φάρμακο

58. Να αναφέρετε τις ενδείξεις χορήγησης των ΝιτρώδηΑΠ. Οι ενδείξεις χορήγησης των Νιτρωδών είναι : Προφύλαξη θεραπεία στηθάγχης Οξεία αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια

59. Να αναφέρετε τις αντενδείξεις χορήγησης των ΝιτρώδηΑΠ. Οι αντενδείξεις χορήγησης των Νιτρωδών είναι : Ορθοστατική υπόταση Υπερτροφική αποφρακτική μυοκαρδιοπαθεια Αυξημένη ενδοκράνια πίεση Εγκεφαλική αιμορραγία Σοβαρή αναιμίαΕνδοφλεβίως σε :

Ανεπάρκεια εγκεφαλικής αιμάτωσης Επιπωματισμό Συμπιεστική περικαρδίτιδα

60. Να αναφέρετε ονομαστικά, ποια φάρμακα χρησιμοποιούμε κατά την διάρκεια αντιμετώπισης αλλεργικής αντίδρασης (ανεξαρτήτου βαρύτητας)ΑΠ. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε κατά την διάρκεια αντιμετώπισης αλλεργικής αντίδρασης ανεξαρτήτου βαρύτητας είναι : Χορήγηση Ο2

Αντιϊσταμινικά Υδροκορτιζόλη Αδρεναλίνη

61. Να αναφέρετε τους οδούς χορήγησης φαρμάκων που γνωρίζετε και να τους κατατάξετε σύμφωνα με την ταχύτητα δράσης του φαρμάκου.Απ. Οι οδοί χορήγησης φαρμάκων είναι 9 (εννέα) και ξεκινώντας από την οδό με την ταχύτερη δράση είναι:1) Ενδοφλέβια χορήγηση2) Ενδομυϊκή χορήγηση 3) Υποδόρια χορήγηση4) Υπογλώσσια λήψη5) Ενδοοστική χορήγηση6) Διαδερμική χορήγηση7) Εισπνοή8) Χορήγηση από το ορθό9) Λήψη από του στόματος10) Ενδοτραχειακή χορήγηση

62. Περιγράψτε πως διακρίνουμε ότι ένας ασθενής δηλητηριάστηκε από μονοξείδιο του άνθρακα (CO) ή από κυανίδια (CN). Απ.

Δηλητήριο με CO Δηλητήριο με CNΑΠ Φυσιολογική ή αυξημένη ShockΑΣ Φυσιολογική Υπόπνοια ή άπνοιαΚαπνιά στα πτύελα - ++Επίπεδο συνείδησης Διαταραγμένο Διαταραγμένο

63. Ποια περιμένουμε να είναι η εξέλιξη της υγείας ασθενούς μετά (από θα παρουσιαστούν μετά) από λήψη παρακουάτ;ΑΠ. Οι καταστάσεις που θα παρουσιαστούν μετά από λήψη παρακουάτ είναι: α) Ήπια μορφή δηλητηρίασης (δόση <20 mg / kg ) : γαστρεντερικές διαταραχές β) Μέτρια-σοβαρή δηλητηρίαση (δόση 20-40 mg / kg ) : νεφρική προσβολή, πνευμονική ίνωση. Οι περισσότεροι πεθαίνουν σε 2-3 εβδομάδες. γ) Οξεία δηλητηρίαση (δόση > 40 mg / kg ) : βλάβη πολλαπλών οργάνων (ήπαρ, νεφροί, ΚΝΣ, επινεφρίδια, πάγκρεας). Συνήθως οδηγεί σε θάνατο μέσα σε λίγες ώρες.

64. Τι θα πρέπει να αποφεύγεται στην αντιμετώπιση της δηλητηρίασης με παρακουάτ;ΑΠ. Στην αντιμετώπιση της δηλητηρίασης με παρακουάτ πρέπει να αποφεύγεται η χορήγηση οξυγόνου σε πολύ μεγάλη ροή.

65. Για ποιο κυρίως λόγο, γίνεται αιματοληψία σ’ έναν πολυτραυματία μετά την είσοδό του στην αίθουσα ανάνηψης του τμήματος επειγότων περιστατικών;ΑΠ. Γίνεται αιματοληψία για να ελέγξουμε τον αιματοκρίτη και να καθοριστεί η ομάδα και ο παράγοντας Rhesus του ασθενή.

66. Να αναφέρετε τις ζωτικές παραμέτρους που παρακολουθούμε σ’ έναν ασθενή σε shock κατά την διάρκεια της αναζωογόνηση.ΑΠ. Κατά την διάρκεια της αναζωογόνησης παρακολουθούμε και αν υπάρχει η δυνατότητα καταγράφουμε : Τα ζωτικά σημεία ΗΚΓράφημα

Παλμική Οξυμετρία Διούρηση

67. Ποια είναι η αρχική ποσότητα χορήγησης υγρών, στην αντιμετώπιση του shock στα παιδιά;ΑΠ. Η αρχική ποσότητα χορήγησης υγρών είναι 20ml/kg.

68. Δώστε τον ορισμό της καταπληξίας (shock) και αναφέρατε τα είδη της καταπληξίας ανάλογα με τα αίτια.Απ. Το shock ορίζεται ως έλλειψη οξυγόνωσης των ιστών που οδηγεί στον αναερόβιο μεταβολισμό και την μειωμένη παραγωγή ενέργειας από τα κύτταρα.Μπορεί να συμβεί με τρεις τρόπους που σχετίζονται με την ανεπάρκεια κάποιου τμήματος του καρδιαγγειακού συστήματος. Ανεπάρκεια του «δοχείου» (αγγεία), ανεπάρκεια όγκου (υγρό) και ανεπάρκεια της καρδιάς (αντλία).Τα είδη του shock είναι:Ανεπάρκεια του «δοχείου»: Νευρογενές shock,& Σηπτικό shock, Ανεπάρκεια όγκου: Υπογκαιμικό shockΑνεπάρκεια της καρδιάς: Καρδιογενές Shock

69. Τι πρέπει να αποφύγετε στην αντιμετώπιση ασθενούς με δήγμα φιδιού;ΑΠ. ΔΕΝ τοποθετούμε κρύα επιθέματαΔΕΝ χαράζουμεΔΕΝ αποζυμούμεΔΕΝ εφαρμόζουμε ελαστικό επίδεσμο

70. Να αναφέρετε τα τοπικά συμπτώματα δήγματος δηλητηριώδους φιδιού.ΑΠ. Κλινική εικόνα. Τοπικά συμπτώματα: α) ισχυρός πόνος, β) οίδημα, γ) εκχυμώσεις, δ) ιστική νέκρωση, ε) αλλαγή χρώματος στην γύρω περιοχή.

71. Να αναφέρετε τα στάδια του τοκετού με την σωστή σειρά.ΑΠ. α) Διαστολή, β) Εξώθηση, γ) Υστεροτοκία.

72. Ποια είναι η αρχική μας ενέργεια στον φυσιολογικό τοκετό;ΑΠ. Η αρχική μας ενέργεια είναι αναρρόφηση εκκρίσεων και έλεγχος αεραγωγού.

73. Για ποιο λόγο στην υστεροτοκία ελέγχουμε τον πλακούντα;ΑΠ. Ελέγχουμε τον πλακούντα για την ακεραιότητά του.

74. Περιγράψτε την κλινική εικόνα της εκλαμψίας και πώς αντιμετωπίζεταιΑΠ. Η εκλαμψία παρατηρείται σε έγκυες μετά την 20η εβδομάδα κύησης, συχνά κοντά στον τοκετό. Χαρακτηρίζεται από : α) οίδημα, β) υπέρταση, γ) σπασμούς χωρίς ούρα με απώλεια συνείδησης. Προειδοποιητικά σημεία : πονοκέφαλος, διαταραχές οράσεως, εμετός, κοιλιακοί πόνοι. Αντιμετώπιση : α) εξασφαλίζουμε ABCD, β) βάζουμε την έγκυο σε αριστερή πλάγια θέση, γ) ελέγχουμε την υπέρταση και τους σπασμούς, δ) ειδοποιούμε την μαιευτική κλινική.

75. Ποια είναι η χρήση του διαιρούμενου φορείου;ΑΠ. Το διαιρούμενο φορείο δεν θεωρείται συσκευή ακινητοποίησης του ασθενούς, ούτε μεταφοράς του για μεγάλες αποστάσεις, αλλά χρήσιμη συσκευή για την μεταφορά σε μικρή απόσταση του ασθενούς από το σημείο π.χ του ατυχήματος στο φορείο, στο στρώμα πολυτραυματία ή από φορείο σε φορείο.

76. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση του στρώματος κενού (στρώμα πολυτραυματία) ΑΠ. Το στρώμα κενού (στρώμα πολυτραυματία) χρησιμοποιείται κυρίως στην αντιμετώπιση πολυτραυματία με κύριο σκοπό την ακινητοποίηση του ανθρωπίνου σώματος, προφυλάγοντας τον από περαιτέρω βλάβες. Κατά την διακομιδή του τραυματία χρησιμοποιείτε μαζί με την σανίδα ακινητοποίησης ή το τροχήλατο φορείο ή διαιρούμενο φορείο.

77. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση της μακριάς άκαμπτης σανίδας ακινητοποίησης πολυτραυματία.Απ. Η σανίδα ακινητοποίησης πολυτραυματία είναι μακριά και επίπεδη φτιαγμένη από σκληρό ορθογώνιο υλικό. Χρησιμοποιείται για:1) Μεταφορά ασθενή

2) Ακινητοποίηση σε ύπτια θέση ασθενή, με υποψία κάκωσης σπονδυλικής στήλης3) Ακινητοποίηση σε ύπτια θέση ασθενή, με οποιοδήποτε άλλο πολλαπλό τράυμα4) Απομάκρυνση ασθενή από επικίνδυνα σημεία

78. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση της αναπηρικής καρέκλας.Απ. Οι αναπηρικές καρέκλες είναι αναδιπλούμενες καρέκλες με μεταλλικό πλαίσιο και με τεντωμένο ύφασμα που σχηματίζει το κάθισμα και την πλάτη της καρέκλας. Χρησιμοποιείται ως βοήθημα για τη μεταφορά ενός ασθενή πάνω ή κάτω σε μια σκάλα, όπου περιμένει ένα προετοιμασμένο τροχήλατο φορείο.

79. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση του Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή (AED)Απ. Οι Αυτόματοι Εξωτερικοί Απινιδωτές είναι απινιδωτές οι οποίοι είναι φορητοί και έχουν την δυνατότητα να διοχετεύσουν ηλεκτρικό σοκ όταν χρειάζεται. Χρησιμοποιούνται σε ασθενείς οι οποίοι δεν αντιδρούν και δεν έχουν σημεία ζωής. Από την στιγμή της ενεργοποίησης τους, υπάρχουν φωνητικές οδηγίες, που καθοδηγούν τον χρήστη. Έχουν τις εξής δυνατότητες: Ανάλυση και αναγνώριση του καρδιακού ρυθμού Χορήγηση ηλεκτρικού σοκ, εάν ο ρυθμός είναι απινιδώσιμος Συνεχή εκτίμηση του καρδιακού ρυθμού, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

80. Να περιγράψετε την τεχνική τοποθέτησης αυχενικού κολάρουΑπ. Το αυχενικό κολάρο πρέπει να στηρίζεται στις βάσεις των ώμων και να παρέχει σταθερή υποστήριξη και στις δύο πλευρές τις κάτω γνάθου. Η τεχνική τοποθέτησης γίνεται με τα εξής βήματα:1) Ένας διασώστης σταθεροποιεί συνεχώς το κεφάλι και την αυχενική μοίρα με τα χέρια2) Προσδιορίστε το κατάλληλο μέγεθος του αυχενικού κολάρου3) Τοποθετήστε πρώτα το τμήμα που υποστηρίζει το πηγούνι4) Διατηρείστε την σταθεροποίηση της κεφαλής και τυλίξτε το νάρθηκα γύρω από τον αυχένα και ασφαλίστε τον στην μακριά πλευρά των βάσεων της γνάθου5) Βεβαιωθείτε ότι ο νάρθηκας ταιριάζει και ελέγξτε ότι ο ασθενής βρίσκεται στην σωστή θέση

81. Να περιγράψετε τον τρόπο μέτρησης του κατάλληλου μεγέθους αυχενικού κολάρου, καθώς και να αναφέρετε τα είδη των αυχενικών κολάρων που γνωρίζετε.ΑΠ. Ο τρόπος μέτρησης του κατάλληλου μεγέθους αυχενικού κολάρου, γίνεται ως εξής:1) Έχοντας τον ασθενή σε ύπτια – ουδέτερη θέση, τοποθετούμε το χέρι μας κάθετα στον ώμο του τραυματία και μετράμε με τα δάχτυλα μας την απόσταση μέχρι το πηγούνι του (κάτω γνάθος).2) Ρυθμίζουμε το ύψος του κολάρου σύμφωνα με την μέτρηση μας ή επιλέγουμε ανάμεσα στα κολάρα διαφόρων μεγεθών που έχουμε, για να βρούμε το κατάλληλο.Είδη αυχενικών κολάρων:1) Αυχενικό κολάρο από μαλακό συνθετικό υλικό (σε διάφορα μεγέθη)2) Άκαμπτο αυχενικό κολάρο σταθερό (σε διάφορα μεγέθη)3) Άκαμπτο αυχενικό κολάρο με δυνατότητα ρύθμισης κατ’ ύψος.

82. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση των ναρθήκων αέρα για ακινητοποίηση άκρων (αερονάρθηκες)Απ. Οι νάρθηκες αέρα (αερονάρθηκες) χρησιμοποιούνται για: Ακινητοποίηση καταγμάτων των άκρων Έλεγχο σοβαρών αιμορραγιών Πρόληψη περαιτέρω κακώσεων των μυών, των νεύρων και των αγγείων Πρόληψη τραυματισμού του δέρματος από τα άκρα του κατάγματος Μείωση του πόνου 83. Σε οπίσθια σύγκρουση οχήματος, να αναφέρετε την πιθανή πορεία που ακολουθεί ο επιβάτης καθώς και τις πιθανές κακώσεις του.Απ. Στην οπίσθια σύγκρουση οχήματος, αναγκάζει τον επιβάτη που βρίσκεται μέσα στο όχημα να κινηθεί προς τα εμπρός. Εάν το προσκέφαλο του καθίσματος βρίσκεται σε χαμηλή θέση, τότε η κίνηση του σώματος προς τα εμπρός, έχει σαν αποτέλεσμα την υπερέκταση του αυχένα.Σε περίπτωση που το προσκέφαλο του καθίσματος βρίσκεται στην σωστή θέση, τότε το κεφάλι κινείται εμπρός μαζί με το σώμα. Εάν το αυτοκίνητο συνεχίσει την πρόσθια κίνηση του, χωρίς κάτι να το σταματήσει τότε είναι πιθανόν ο επιβάτης να μην τραυματιστεί. Εάν όμως το αυτοκίνητο σταματήσει απότομα, τότε ο επιβάτης θα πεταχτεί προς τα εμπρός ακολουθώντας την χαρακτηριστική πορεία της μετωπικής σύγκρουσης.Οι πιθανές κακώσεις του είναι:Τραυματισμοί στην κεφαλή

Κάκωση αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήληςΤραυματισμοί στην θωρακική κοιλότηταΤραυματισμοί στην κοιλιακή κοιλότηταΤραυματισμός στα γόνατα και στην πύελο.

84. Σε μετωπική σύγκρουση οχήματος, να αναφέρετε την πιθανή πορεία που ακολουθεί ο οδηγός καθώς και τις πιθανές κακώσεις του.Απ. Κατά την μετωπική σύγκρουση, το όχημα προσκρούει σε κάποιο αντικείμενο και σταματάει. Ο οδηγός συνεχίζει την κίνηση προς τα εμπρός, ακολουθώντας μια από τις δύο πιθανές διαδρομές: πάνω & εμπρός, κάτω & υπό.Οι πιθανές κακώσεις από την κάθε πιθανή κίνηση είναι:Πάνω & υπό:1) Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις2) Κάκωση αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης3) Κάκωση θώρακα4) Κάκωση κοιλίαςΚάτω & υπό:1) Κακώσεις κάτω άκρων (κυρίως γόνατα, μηριαία)2) Κακώσεις πυέλου3) Κακώσεις θώρακα και κοιλίας4) Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις

85. Σε πλάγια σύγκρουση οχήματος, να αναφέρετε την πιθανή πορεία που ακολουθεί ο επιβάτης καθώς και τις πιθανές κακώσεις του.Απ. Στην πλάγια σύγκρουση ο επιβάτης μπορεί να τραυματιστεί με τρείς τρόπους.1) Λόγω της μετακίνησης του οχήματος2) Λόγω της πρόσκρουσης του με τους άλλους επιβάτες3) Λόγω της εισόδου τμήματος του οχήματος (πόρτα) στο εσωτερικό του. Εάν ο επιβάτης φοράει ζώνη ασφαλείας, οι κακώσεις θα είναι μικρότερες.Πιθανές κακώσεις:1) Κάκωση αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης2) Κάκωση κεφαλής (ΚΕΚ)3) Κακώσεις θώρακα4) Κακώσεις κοιλίας πυέλου

86. Να αναφέρετε σε πτώση τραυματία από ύψος ποιοι παράγοντες έχουν σημαντικό ρόλο ως προς την βαρύτητα των πιθανών κακώσεων.Απ. Οι παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την βαρύτητα των κακώσεων είναι τρεις:1) Από τι ύψος έπεσε το θύμα (όσο μεγαλύτερο το ύψος, τόσο βαρύτερες οι κακώσεις)2) Σε τι επιφάνεια χτύπησε το σώμα (ο βαθμός συμπιεστικότητας της)3) Το σημείο του σώματος που προσέκρουσε πρώτο (βοηθά στην πρόβλεψη του τραυματισμού που έχει συμβεί)

87. Να αναφέρετε κατά την διάρκεια εκρήξεων ποιοι παράγοντες έχουν σημαντικό ρόλο ως προς την βαρύτητα των πιθανών κακώσεων.Απ. Μια έκρηξη μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις: πρώτη φάση, δεύτερη φάση και τρίτη φάση.Στην πρώτη φάση, οι κακώσεις που προκαλούνται από την πίεση που ασκεί το ωστικό κύμα της έκρηξης. Οι κακώσεις συμβαίνουν συχνότερα στα όργανα που περιέχουν αέρα, όπως οι πνεύμονες και το γαστρεντερικό σύστημα.Στην δεύτερη φάση, οι κακώσεις που προκαλούνται είναι λόγω τον αντικειμένων που έχουν εκτοξευτεί (γυαλιά ή άλλα θραύσματα)Στην τρίτη φάση, κακώσεις συμβαίνουν όταν το ίδιο το θύμα μετατρέπεται σε ιπτάμενο αντικείμενο λόγω της έκρηξης και εκτοξεύεται πάνω σε κάποιο αντικείμενο. Οι κακώσεις αυτές μοιάζουν με τις κακώσεις που συμβαίνουν και στις πτώσεις από ύψος.

88. Να αναφέρετε σε σύγκρουση μοτοσυκλετών ποιοι τύποι συγκρούσεων λαμβάνουν χώραΑπ. Στις μοτοσικλέτες συμβαίνουν οι παρακάτω τύποι συγκρούσεων:1) Μετωπική σύγκρουση2) Σύγκρουση υπό γωνία3) Σύγκρουση με εκτίναξη

89. Να αναφέρετε σε σύγκρουση αυτοκινήτων ποιοι τύποι συγκρούσεων λαμβάνουν χώραΑπ. Οι συγκρούσεις των οχημάτων μπορούν να χωριστούν σε πέντε κατηγορίες:Μετωπική σύγκρουσηΟπίσθια σύγκρουσηΠλάγια ή πλευρική σύγκρουσηΠεριστροφική σύγκρουσηΑνατροπή του οχήματος

90. Να αναφέρετε σε διαιτιτραίνον τραύμα, ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την βαρύτητα των κακώσεων του τραυματίαΑπ. Η βαρύτητα της κάκωσης που έχει προκληθεί από ένα διατιτραίνον τραύμα επηρεάζεται άμεσα από το αντικείμενο που προκάλεσε την βλάβη.Τα αντικείμενα αυτά ποικίλουν, όμως μπορούμε να τα κατηγοριοποιήσουμε σε τρείς κατηγορίες:Χαμηλής ενέργειας: όπλα που κινούνται με τη δύναμη του χεριού (μαχαίρι, παγοκόφτης) και προκαλούν κακώσεις χαμηλής ταχύτητας με μικρό τραυματικό πόρο.Μέτριας ενέργειας: (περίστροφα ή τουφέκια) ο τραυματικός πόρος μπορεί να είναι τρεις με έξι φορές μεγαλύτερος από την επιφάνειας σύγκρουσης του βλήματος.Υψηλής ενέργειας: (κυνηγετικά ή άλλα όπλα) το κενό που δημιουργείται από τον τραυματικό πόρο ενός τέτοιου όπλου έλκει κομμάτια ρουχισμού, βακτήρια και άλλα θραύσματα.

91. Να αναφέρετε σε διατιτραίνον τραύμα από πυροβόλο όπλο πως διακρίνουμε : Την πύλη εισόδου Την πύλη εξόδουΑπ. Η πύλη εισόδου από πυροβόλο όπλο προκαλεί στρογγυλό ή ωοειδές σχήμα τραύματος, ενώ η γύρω περιοχή είναι λεία.Η πύλη εξόδου έχει σχήμα αστεροειδές ή γραμμική, ενώ η γύρω περιοχή δεν είναι λεία.

92. Ποιες είναι οι πρώτες ακτινογραφίες που πρέπει να γίνουν σε έναν τραυματία με κάκωση θώρακα; ΑΠ. Οι πρώτες ακτινογραφίες που πρέπει να γίνουν σε τραυματία με κάκωση θώρακα είναι : Αυχενικής μοίρας, θώρακα, λεκάνης.

93. Να περιγράψετε την παράδοξη κίνηση του θωρακικού τοιχώματος σε ασθενή που έχει κατάγματα πλευρών.ΑΠ. Η παράδοξη κίνηση του θωρακικού τοιχώματος παρατηρείται σε ασθενή με ασταθή θώρακα (που προκαλείται κατόπιν τραύματος του θώρακα και χαρακτηρίζεται από κατάγματα 3 ή 4 συνεχόμενων πλευρών με τις σπασμένες πλευρές να έχουν σπάσει σε δύο ή περισσότερα σημεία). Το μέρος του θωρακικού τοιχώματος που έχει χάσει την οστική στήριξή του, κινείται αντίθετα από την κίνηση του υπόλοιπου θωρακικού τοιχώματος. Κατά την διάρκεια της εισπνοής, ο συνδυασμός της χαμηλής πίεσης στην θωρακική κοιλότητα και της υψηλότερης ατμοσφαιρικής πίεσης εκτός της θωρακικής κοιλότητας, κάνει το μέρος του θωρακικού τοιχώματος που έχει χάσει την οστική στήριξή του να κινηθεί προς τα μέσα, κι όχι προς τα έξω, κατά την διάρκεια της εισπνοής. Κατά την εκπνοή, η ενδοθωρακική πίεση αυξάνεται και το ασταθέςτμήμα του θωρακικού τοιχώματος κινείται προς τα έξω αντί προς τα μέσα. Αυτή ηκίνηση του θώρακα ονομάζεται παράδοξη κίνηση.94. Ποια είναι τα κλινικά σημεία ενός κατάγματος;

ΑΠ. Τα κλινικά σημεία ενός κατάγματος είναι : α) παραμόρφωση, β) κριγμός, γ) οίδημα δ) παράφύση κίνηση, ε) ευαισθησία, στ) ανικανότητα χρησιμοποίησης του άκρου, ζ) εκτεθειμένα οστικά τεμάχια.

95. Να αναφέρετε τα αίτια κάκωσης σπονδυλικής στήλης σε Α) ενήλικες Β) παιδιάΑπ. Τα αίτια κάκωσης σπονδυλικής στήλης σε ενήλικες είναι: 1) Φόρτιση κατά μήκος του άξονα της σπονδυλικής στήλης (συμπίεση)2) Υπερβάλλουσα κάμψη, υπερέκταση και υπερβάλλουσα πλάγια κάμψη3) Υπερεπιμήκυνση της σπονδυλικής στήληςΤα αίτια κάκωσης στα παιδιά είναι τα ίδια με αυτά των ενηλίκων, μόνο που η κάκωση λόγω υπερεπιμήκυνσης είναι κοινός μηχανισμός κάκωσης σε ατυχήματα παιχνιδιού παιδιών.

96. Να αναφέρετε σε κακώσεις αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης, ποια σημεία έχουν τους κατά σειρά συχνότερους τραυματισμούς.ΑΠ. Τα σημεία τα οποία έχουν συχνότερους τραυματισμούς είναι :Α)Α3 – Α4

Β)Α5 – Α6

97. Να αναφέρετε τα γενικά βήματα αντιμετώπισης ασθενούς με υποψία κάκωσης της σπονδυλικής στήλης.ΑΠ. Οι τραυματίες με πιθανή κάκωση της σπονδυλικής στήλης πρέπει να προστατεύονται για να μην προκληθεί ακόμη μεγαλύτερη κάκωση. Στην προστασία αυτή περιλαμβάνεται τοποθέτηση ημίσκληρου κηδεμόνα (κολάρου), η σανίδα σπονδυλικής στήλης, η τροποποιημένη τεχνική Log-roll για την εξασφάλιση ουδέτερης θέσης ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης. Εξασφάλιση ABC.

98. Από τους τύπους των καταγμάτων που συναντάμε στα παιδιά, ποιον θεωρείται πιο επικίνδυνο; Αιτιολογήστε την άποψή σας.ΑΠ. Από τους τύπους των καταγμάτων που συναντάμε στα παιδιά, πιο επικίνδυνα θεωρώ τα κατάγματα των επιφύσεων, γιατί μπορεί να πάθει βλάβη ο αυξητικός χόνδρος των οστών με αποτέλεσμα την μη ανάπτυξη του μέλους κατά μήκος.

99. Για ποιους λόγους η ακινητοποίηση ενός κατάγματος και η μεταφορά (ασθενούς με κάταγμα) πολυτραυματία πρέπει να γίνεται με προσοχή;ΑΠ. Η ακινητοποίηση ενός κατάγματος και η μεταφορά ασθενούς με κάταγμα πρέπει να γίνεται με προσοχή για τους εξής λόγους :α) για να αποφευχθούν περαιτέρω κακώσεις.β) για να μειωθεί ο πόνος.γ) για να μειωθεί η υπάρχουσα αιμορραγία.δ) για να αποφευχθεί επιμόλυνση του κατάγματος (εάν είναι επιπλεγμένο).

100. Να αναφέρετε τις βλάβες που προκαλούν τα παρακάτω κατάγματα : α) 1-3 πλευράς, β) 4-9 πλευράς, γ) 10-12 πλευράς, δ) του στέρνου.ΑΠ. α) κάκωση ΣΣ, κεφαλής, β) πνευμοθώρακα, γ) (ΑΡ) κάκωση σπλήνα, (ΔΕ) κάκωση ήπατος, δ) θλάση μυοκαρδίου.

101. Να αναφέρετε την παθοφυσιολογία του νευρογενούς shock καθώς και τα ευρήματα των ζωτικών σημείων , ασθενούς με νευρογενές shock.Απ. Το νευρογενές shock εμφανίζεται όταν μία κάκωση στην σπονδυλική στήλη τραυματίζει τον νωτιαίο μυελό στο σημείο εξόδου των νεύρων του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Εξαιτίας της απώλειας του συμπαθητικού ελέγχου στο αγγειακό σύστημα που ελέγχει τους λείους μύες στα τοιχώματα των αγγείων, τα περιφερικά αγγεία διαστέλλονται στο σημείο της κάκωσης. Η περιφερική αγγειοδιαστολή προκαλεί υπογκαιμία. Ο ασθενής δεν είναι υπογκαιμικός, αλλά ο φυσιολογικός όγκος αίματος δεν επαρκεί για την πλήρωση των διευρυμένων αγγείων.Τα ζωτικά σημεία ασθενούς με νευρογενές shock είναι:1) Μειωμένη συστολική και διαστολική πίεση2) Σφυγμός φυσιολογικός ή αργός3) Δέρμα θερμό ή ξηρό4) Επίπεδο συνείδησης διαυγές (εκτός εάν συνυπάρχει ΚΕΚ)5) Χρόνος τριχοειδικής επαναπλήρωσης φυσιολογικός

102. Σε πιθανή κάκωση σπονδυλικής στήλης ποιο φάρμακο χρησιμοποιούμε την πρώτη ώρα και για ποιο λόγο;ΑΠ. Μεθυλπρεδνιζολόνη 30mg/kg I.V γιατί μειώνει το οίδημα.

103. Ποια κατάγματα κατά την γνώμη σας απαιτούν ανατομική ανάταξη; Αιτιολογήστε την απάντησή σας.ΑΠ. Τα κατάγματα που απαιτούν ανατομική ανάταξη είναι : α) των μακρών οστών για την αποφυγή κινδύνου λιπώδους εμβολής. β) των επιφύσεων για να μην εμποδιστεί η ανάπτυξη των οστών. γ) τα ενδοαρθρικά για να μην πάθει βλάβη η κινητικότητα της άρθρωσης.

104. Περιγράψτε την κλινική εικόνα ασθενούς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.Απ. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ΑΕΕ. Το αιμορραγικό (συνήθως μετά από ρήξη αρτηρίας) και το ισχαιμικό (μετά από θρόμβωση ή εμβολή). Τα συμπτώματα τους είναι ίδια. Η κλινική εικόνα ασθενούς με αγγειακό εγκεφαλικό περιλαμβάνει:Ζάλη ή τάση για εμετόΈντονη κεφαλαλγίαΑπώλεια κινητικότητας ή μυϊκή αδυναμία στην αντίθετη πλευρά του σώματοςΔιαταραχές στην ομιλία ή την αναπνοή

105. Να αναφέρετε τα κλινικά σημεία και συμπτώματα ασθενούς που πάσχει από υποσκληρίδιο αιμάτωμα.ΑΠ. Ανάλογα με το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την ημέρα του τραυματισμού μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων του αιματώματος διακρίνουμε το υποσκληρίδιο αιμάτωμα σε οξύ, υποξύ και χρόνιο. Α) Στο οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα η κλινική εικόνα εμφανίζεται μέσα στις 48 πρώτες ώρες μετά τον τραυματισμό και ο ασθενής παρουσιάζει εξαρχής εστιακάνευρολογικά σημεία με ημιπάρεση, ανισοκορία και διαταραχή στο επίπεδο συνείδησηςκαι το σπουδαιότερο με την πάροδο των ωρών παρατηρείται επιδείνωση τόσο σταεστιακά νευρολογικά σημεία όσο και στο επίπεδο συνείδησης. Β) Στο υποξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα τα κλινικά σημεία γίνονται εμφανή μετά 48 ώρες εως και δυο εβδομάδες από τον τραυματισμό και η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από απώλεια συνείδησης μετά τον τραυματισμό, σταδιακή καλυτέρευσητου επιπέδου συνείδησης και της νευρολογικής εικόνας τις πρώτες μέρες, ακολούθως στάσιμη κατάσταση για λίγες πάλι μέρες και τελικά εκ νέου επιδείνωση τόσο τηςνευρολογικής εικόνας όσο και του επιπέδου συνείδησης.Γ) Το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα εκδηλώνεται εβδομάδες ή και μήνες μετά τον τραυματισμό και κυριότερο κλινικό του σύμπτωμα είναι η αλλαγή συμπεριφοράςκαι χαρακτήρα του ασθενή που εντυπωσιάζει το οικείο του περιβάλλον. Εμφανίζονται επίσης και διαταραχές στο επίπεδο συνείδησης κεφαλαλγίες και διαταραχές της κινητικότητας (ημιπάρεση, ημιαναισθησία ή ημιπαράλυση), θάμβος οράσεως, διπλωπία, ναυτία ή εμετός, διαταραχές του λόγου, διαταραχές προσανατολισμού.

106. Βαθμολογήστε σύμφωνα με την κλίμακα Γλασκόβης τα παρακάτω ευρήματα :ΑΠ. Άνοιγμα ματιών Βαθμός Με εντολή 3 Ομιλία Με ασάφεια 3 Κινητικότητα Εντοπίζει 5

107. Βαθμολογήστε σύμφωνα με την κλίμακα Γλασκόβης τα παρακάτω ευρήματα :ΑΠ. Άνοιγμα ματιών Βαθμός Επώδυνα 2 Ομιλία Ήχους 2 Κινητικότητα

Αποφλοίωση 3

108. Βαθμολογήστε σύμφωνα με την κλίμακα Γλασκόβης τα παρακάτω ευρήματα :ΑΠ. Άνοιγμα ματιών Βαθμός Καθόλου 1 Ομιλία Καθόλου 1 Κινητικότητα Απεγκεφαλισμό 2

109. Ποια είναι η συνηθέστερη αιτία διέγερσης σε πολυτραυματία με κρανιοεγκεφαλική κάκωση;ΑΠ. Η συνηθέστερη αιτία διέγερσης σε πολυτραυματία με κρανιοεγκεφαλική κάκωση είναι η υποξία.

110. Να αναφέρετε : Α) Τι είδους ορό χορηγούμε σε κρανιοεγκεφαλική κάκωση (Κ.Ε.Κ) κατά προτίμηση ενδοφλέβια; Β) Ποια υγρά αποφεύγονται στην κρανιοεγκεφαλική κάκωση (Κ.Ε.Κ) και γιατί;ΑΠ. Χορηγούμε : 0.9% Ν/S (φυσιολογικός ορός).

L/R (Ringer’s Lactade)ΑΠ. Αποφεύγουμε τον D/W 5% γιατί προκαλεί συνθήκες εγκεφαλικού οιδήματος

111. Γιατί σε τραυματίες με κρανιοεγκεφαλική κάκωση πρέπει να αποφεύγεται η υπερκαπνία;ΑΠ. Γιατί μέσω της αγγειοδιαστολής που προκαλεί στα αγγεία, αυξάνει την παροχή αίματος σ’ αυτά, αυξάνει την αιμορραγία και την ενδοκρανιακή πίεση και οδηγεί σε συνθήκες δημιουργίας εγκεφαλικού οιδήματος.

112. Σε τι οφείλεται η επιδείνωση του επιπέδου συνείδησης σε ένα τραυματία με Κ.Ε.Κ;ΑΠ. α) σε υποξία, β) σε υπόταση, γ) σε υπερκαπνία, δ) στην ίδια την κάκωση

113. Να αναφέρετε τα αίτια που προκαλούν μυδρίαση και μύση.ΑΠ. Αίτια αμφοτερόπλευρης μυδρίασης θεωρούνται τα παρακάτω:1. Φυσιολογικά (στο σκοτάδι, όταν κοιτάμε ένα αντικείμενο από μακριά, κατά την διάρκεια του ύπνου)2. Καρδιακή ανακοπή3. Υποθερμία4. Λήψη φαρμάκων (π.χ ατροπίνη, αμφεταμίνες)5. Τραυματική βλάβη του Κ.Ν.Σ6. Έντονος φόβος7. Επιληπτικοί σπασμοί

Αίτια αμφοτερόπλευρης μύσης θεωρούνται τα παρακάτω:1. Φυσιολογικά (αντίδραση κόρης στο φως)2. Μεγάλη δόση φαρμάκων (κυρίως μορφίνης ή ηρωίνης)3. Τραυματικές βλάβες στον εγκέφαλο4. Φάρμακα για τα μάτια5. Προχωρημένη σύφιλη, όγκοι του εγκέφαλου, σκλήρυνση κατά πλάκας.

Αίτια ανισοκορίας θεωρούνται τα παρακάτω:1. Κρανιοεγκεφαλική κάκωση με ετερόπλευρη μυδρίαση.2. Φλεγμονή της ίριδας (το προσβεβλημένο μάτι εμφανίζει μύση).3. Καταρράκτης.4. Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (η διεσταλμένη κόρη είναι στην ίδια πλευρά με το ημισφαίριο που έχει πληγεί).5. Άμεσο τραύμα στο μάτι.6. Σύνδρομο Claude-Bernard-Horner (μύση-πτώση άνω βλεφάρου-ενόφθαλμος)7. Φυσιολογικά (σπάνια περίπτωση).

114. Δώστε τον ορισμό του διαγνωστικού σημείου και του συμπτώματος.ΑΠ. Το Σύμπτωμα αναφέρεται στα υποκειμενικά στοιχεία για την πάθηση που αναφέρει ο ασθενής ενώ το Σημείο αναφέρεται στα αντικειμενικά στοιχεία που συλλέγει ο διασώστης ή ο ιατρός κατά την εκτίμηση του ασθενή π.χ σύμπτωμα είναι η δύσπνοια ενώ σημείο είναι η υπέρταση.

115. Δώστε τον ορισμό της ωχρότητας και αναφέρατε τα αίτια που την προκαλούν.ΑΠ. Με τον όρο ωχρότητα εννοούμε το υποκίτρινο χρώμα του δέρματος. Αίτια που προκαλούν ωχρότητα είναι:1. Αναιμία2. Ελλάτωση του κυκλοφορούντος όγκου αίματος π.χ έμφραγμα, υποογκαιμικό shock (όπου μπορεί να συνυπάρχει και αναιμία) κ.λ.π3. Οίδημα4. Μυξοίδημα5. Αλφισμός6. Λεύκη7. Συναντάται και σε υγιή άτομα.

116. Δώστε τον ορισμό της ταχύπνοιας και βραδύπνοιας και αναφέρατε τα αίτια που τις προκαλούν.ΑΠ. Ταχύπνοια ονομάζεται η αυξημένη αναπνευστική συχνότητα (> 20 αναπνοές/min). Τα αίτια που την προκαλούν είναι: πυρετός, shock, άσκηση Βραδύπνοια ονομάζεται η μειωμένη αναπνευστική συχνότητα (< 10 αναπνοές/min). Τα αίτια που την προκαλούν είναι: λήψη φαρμάκων, κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

117. Να αναφέρετε τα σημεία του σώματος που είναι δυνατή η λήψη σφυγμού.ΑΠ:1. Στον τράχηλο: καρωτίδα2. Στο κεφάλι: επιπολής κροταφική αρτηρία, έξω γναθική αρτηρία3. Στον βραχίονα: βραχιόνια αρτηρία4. Στο αντιβράχιο: κερκιδική αρτηρία, ωλένια αρτηρία5. Στον μηρό: μηριαία αρτηρία6. Στο γόνατο (οπίσθια επιφάνεια): ιγνυακή αρτηρία7. Στο άκρο πόδι: οπίσθια κνημιαία αρτηρία, ραχιαία αρτηρία άκρου ποδός.118. Δώστε τον ορισμό της αρτηριακής υπέρτασης και αναφέρατε τις κυριότερες επιπλοκές της.ΑΠ. Η αρτηριακή υπέρταση ορίζεται ως αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης >150mm Hg και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης >90mm Hg.Οι επιπλοκές της αρτηριακής υπέρτασης είναι:1) Καρδιακή ανεπάρκεια2) Στηθάγχη3) Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου4) Αιφνίδιος θάνατος5) Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια (αιμορραγικά ή ισχαιμικά)6) Ανεύρυσμα αορτής7) Νεφρική ανεπάρκεια8) Αρρυθμίες9) Περιφερική αγγειοπάθεια

119. Να αναφέρετε τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία που υποδηλώνουν βλάβη του ανωτέρου αναπνευστικού σε εγκαυματία.ΑΠ.: α) εγκαύματα προσώπου ιδίως γύρω από το στόμα, μύτη και λαιμό, β) καπνός στα ρουθούνια, γ) καμένες τρίχες της μύτης, δ) ανθρακούχα πτύελα, ε) οίδημα φάρυγγα,

στ) οίδημα λάρυγγα → βραχνάδα φωνής, δύσπνοια με συριγμό.

120. Ποια είναι η αντιμετώπιση στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ενός εγκαύματος Α! βαθμού που καταλαμβάνει έκταση 6% του σώματος;ΑΠ. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει παυσίπονα, καθαρισμό της εγκαυματικής επιφάνειας και αντιτετανική αγωγή.

121. Ποιος είναι ο καλύτερος οδηγός για την επαρκή χορήγηση υγρών σ’ έναν εγκαυματία;ΑΠ. Η διούρηση.

122. Να αναφέρετε την προνοσοκομειακή αντιμετώπιση από χημικά εγκαύματα στο μάτι.ΑΠ. α) ξεπλένουμε τα μάτια με άφθονο νερό, β) φροντίζουμε ώστε η ροή του νερού να είναι από την έσω (ρινική) μεριά του ματιού προς τα έξω. Αφού η φυσική αντίδραση του ασθενή είναι να κρατά σφιχτά τα μάτια του, πρέπει να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να μείνουν ανοικτά, γ) συνεχείς πλύσεις ως το νοσοκομείο, δ) μετά το πλύσιμο καλύπτουμε με αποστειρωμένες γάζες και τα δυο μάτια, ε) επαναλαμβάνουμε το πλύσιμο για 5 λεπτά εάν ο ασθενής παραπονιέται ξανά για νέο τσούξιμο ή ερεθισμό στα μάτια.

123. Ποια είναι τα κρίσιμα (επικίνδυνα) επίπεδα (%) εγκαυματικής επιφάνειας σε παιδί και ενήλικα; Απ. Τα κρίσιμα (επικίνδυνα) επίπεδα (%) εγκαυματικής επιφάνειας είναι ίδια σε παιδιά και ενήλικες. Επικίνδυνα θεωρούνται:Εγκαύματα μερικού πάχους που υπερβαίνουν το 10% της ολικής έκτασης επιφάνειας του σώματος ή Εγκαύματα ολικού πάχους σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα.Εγκαύματα στο πρόσωπο, τα χέρια, τα πόδια, τα γεννητικά όργανα, στο περίνεο ή τις κύριες αρθρώσεις.

124. Να αναφέρετε τι γνωρίζετε για τους πυρετικούς σπασμούς στα παιδιά.Απ. Οι πυρετικοί σπασμοί είναι συχνοί στα παιδιά ηλικίας μεταξύ 6 μηνών και 6 ετών. Οι σπασμοί αυτοί επισυμβαίνουν τυπικά την πρώτη ημέρα μιας εμπύρετης λοίμωξης και χαρακτηρίζονται από γενικευμένους τονικοκλονικούς σπασμούς, που διαρκούν λιγότερο από 15 λεπτά και ακολουθούνται ή όχι από μία μεταπαροξυσμική περίοδο. Οι σπασμοί αυτοί μπορούν να υποδεικνύουν κάποιο σοβαρό παθολογικό πρόβλημα (όπως μηνιγγίτιδα). Ένας επίμονος πυρετός μπορεί να οδηγήσει σε μία ακόμη κρίση. Η προσέγγιση του ασθενή γίνεται με A,B,C,D,E.

125. Ποια είναι η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση των πυρετικών σπασμών στα παιδιά. Απ. Η πρώτη μας ενέργεια είναι να βεβαιωθούμε ότι ο τόπος που συμβαίνει το περιστατικό είναι ασφαλής για τον διασώστη και τον ασθενή.Έπειτα εκτιμούμε την κατάσταση του ασθενή (επικεντρωνόμαστε στο A, B, C)Εάν είναι δυνατό παίρνουμε ένα σύντομο ιστορικό από τους γονείς (σοβαρές ασθένειες ή σπασμούς)Πρωταρχικό μας μέλημα είναι η εξασφάλιση του αεραγωγού. Εάν το παιδί βρίσκεται σε μεταπαροξυσμική περίοδο, το τοποθετούμε σε θέση ανάνηψης.Σε περίπτωση που υπάρχει υποψία τραυματισμού κρατάμε το κεφάλι σε ουδέτερη θέση, προστατεύοντας την σπονδυλική στήλη.Επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε οξυγόνο. Σε περίπτωση που η θερμοκρασία του σώματος εξακολουθεί να είναι υψηλή, τοποθετήστε υγρά επιθέματα και προσπαθήστε να μειώσετε την θερμοκρασία, ώστε να μην επαναληφθούν τυχόν σπασμοί.

126. Να αναφέρετε τι γνωρίζετε για την επιληψία στα παιδιά. Απ. Η επιληψία είναι αποτέλεσμα αποδιοργανωμένης ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου. Οι επιληπτικοί σπασμοί στα παιδιά μπορεί να παρουσιαστούν με ποικίλους τρόπους, γενικευμένοι, σε όλο το σώμα ή μεμονωμένα σε κάποιο άκρο.

Σε μία γνήσια επιληπτική κρίση δεν είναι δυνατό να σταματήσουν οι όποιες κινήσεις με εντολές ή συγκρατώντας τα άκρα. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ταξινόμησης των σπασμών: γενικευμένοι επιληπτικοί σπασμοί (grand mal), μερικοί επιληπτικοί σπασμοί, αφαιρετική επιληψία (petit mal).Σε όλες τις κρίσεις, εκτός από την αφαίρεση, ακολουθεί μία μεταπαροξυσμική περίοδος, που χαρακτηρίζεται από κόπωση των άκρων ή απώλεια συνείδησης η οποία μπορεί να διαρκεί από μερικά λεπτά έως και ώρες.Επιθυμητό θα ήταν να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τα αίτια που προκάλεσαν την επιληπτική κρίση.

127. Να αναφέρετε ποια είναι η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση της επιληψίας στα παιδιά. Απ. Η πρώτη μας ενέργεια είναι να βεβαιωθούμε ότι ο τόπος που συμβαίνει το περιστατικό είναι ασφαλής για τον διασώστη και τον ασθενή.Έπειτα εκτιμούμε την κατάσταση του ασθενή (επικεντρωνόμαστε στο A, B, C)Εάν είναι δυνατό παίρνουμε ένα σύντομο ιστορικό από τους γονείς (σοβαρές ασθένειες ή σπασμούς)Πρωταρχικό μας μέλημα είναι η εξασφάλιση του αεραγωγού. Εάν το παιδί βρίσκεται σε μεταπαροξυσμική περίοδο, το τοποθετούμε σε θέση ανάνηψης.Σε περίπτωση που υπάρχει υποψία τραυματισμού κρατάμε το κεφάλι σε ουδέτερη θέση, προστατεύοντας την σπονδυλική στήλη.Επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε οξυγόνο. Εάν χρειάζεται υποστηρίξτε την αναπνοή και προετοιμάστε την συσκευή αναρρόφησης, ώστε να προλάβετε την εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου. Ποτέ μην επιχειρήσετε να βάλετε τα δάχτυλα σας στο στόμα του ασθενούς που βρίσκεται σε επιληπτική κρίση.

128. Να αναφέρετε ποια είναι η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση παιδιών με αναπνευστικά προβλήματα.Απ. Το παιδί με αναπνευστική δυσχέρεια ή πιθανή αναπνευστική ανεπάρκεια έχει ανάγκη από συμπληρωματικό οξυγόνο. Προσπαθήστε να μην αναστατώνετε το παιδί, όσο είναι δυνατό, διότι το άγχος και η ανησυχία αυξάνουν το αναπνευστικό έργο. Φροντίστε το παιδί να βρίσκεται σε άνετη θέση και μην επιχειρήσετε να δώσετε τίποτα από το στόμα.Εάν οποιαδήποτε στιγμή, το παιδί παρουσιάσει αναπνευστική ανεπάρκεια, πρέπει άμεσα να αρχίσετε τον υποβοηθούμενο αερισμό, με παροχή συμπληρωματικού οξυγόνου.

129. Να αναφέρετε ποια είναι η κλινική εικόνα παιδιών με αναπνευστικά προβλήματα. Απ. Η κλινική εικόνα παιδιών με αναπνευστικά προβλήματα περιλαμβάνει:1) Διάταση των ρουθουνιών2) Εργώδεις αναπνοές3) Μουσικοί ρόγχοι ή άλλοι παθολογικοί ήχοι4) Χρήση των επικουρικών μυών5) Εισολκή του θωρακικού κλοβού6) Θέση τρίποδα

130. Να αναφέρετε τις συνηθέστερες αιτίες που προκαλούν δύσπνοια.Α.Π.: α) οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, β) πνευμονικό οίδημα. γ) πνευμονική εμβολή, δ)οξύ βρογχικό άσθμα, ε) αλλεργία με αναπνευστική συμμετοχή, στ) απόφραξη από ξένο σώμα.ΑΠ. α) Καρδιοπάθεια, έμφραγμα – στηθάγχη – καρδιακή ανεπάρκεια, β) πνευμονική εμβολή, γ) Πνευμονοπάθεια, δ) αλλεργική αντίδραση με συμμετοχή του αναπνευστικού,ε) πνιγμός από αναρρόφηση ξένου σώματος, στ) τραυματισμός (κρίση V).

131. Να αναφέρετε τρεις (3) παθολογικές καταστάσεις του κυκλοφορικού συστήματος που εκδηλώνουν δύσπνοια προσπάθειαςΑΠ. α) Υπερτασική καρδιοπάθεια β) Βαλβιδοπάθειες π.χ στένωση μιτροειδούς γ) Διατατική μυοκαρδιοπάθεια.

132. Τι χορηγούμε σε μια σοβαρή ασθματική κρίση μετά την χορήγηση οξυγόνου;ΑΠ. Χορηγούμε Σαλβουταμόλη ( Aerolin ) μέσω νεφελοποιητή.

133. Να αναφέρετε πέντε (5) παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ασφυξία.ΑΠ. Απόφραξη αεραγωγού, θωρακικό τραύμα, έλλειψη οξυγόνου, παράλυση νεύρων(π.χ φρενικό) ή μυών αναπνευστικού, πνευμονική νόσος.

134. Να περιγράψετε τις βασικές αρχές οξυγονοθεραπείας.ΑΠ. Οξυγόνο χορηγούμε σε κάθε επείγον περιστατικό. Όσο το δυνατόν περισσότερο 90-95% σε : α) έγκυο, β) πολυτραυματία, γ) καρδιολογικά περιστατικά, δ) υποθερμία. Προσοχή σε ασθενείς με ΧΑΠ. Ξεκινάμε με 24% και προχωράμε με γνώμονα την παλμική οξυμετρία ώστε SpO2>90%.

135. Τι πληροφορίες δίνει το παλμικό οξύμετρο;ΑΠ. Οι πληροφορίες που δίνει το παλμικό οξύμετρο είναι: α) για την περιφερική αιμάτωση β) για τον κορεσμό της αιμοσφαιρίνης σε οξυγόνο στις αρτηρίες γ) για την καρδιακή συχνότητα

136. Να αναφέρετε με ποιους τρόπους μπορούμε να χορηγήσουμε Οξυγόνο και σε ποιες περιεκτικότητες.Απ. Οι τρόποι που μπορούμε να χορηγήσουμε οξυγόνο και η συγκέντρωση του οξυγόνου που παρέχει κάθε συσκευή είναι:Συσκευή διαδικασίας αερισμού Ροή λίτρου Συγκέντρωση οξυγόνου

Ρινική κάνουλα 1-6 24% - 45%Στόμα με μάσκα 10 50%Απλή μάσκα προσώπου 8-10 40% - 60%Μάσκα AMBU χωρίς ταμιευτήρα 8-10 40% - 60%Μάσκα μερικής επανεισπνοής 6 60%Απλή μάσκα με ταμιευτήρα 6 60%Μάσκα AMBU με ταμιευτήρα 10-15 90% - 100%Μάσκα χωρίς αναπνευστήρα με ταμιευτήρα 10-15 90% - 100%Βαλβίδα ζήτησης Πηγή 90% - 100%

137. Να αναφέρετε τι γνωρίζετε για τι μάσκα χορήγησης Οξυγόνου μη επανεισπνοής.Απ. Η μάσκα χορήγησης οξυγόνου μη επανεισπνοής εάν εφαρμοστεί σωστά στο πρόσωπο είναι ικανή να παρέχει μέχρι και 90% οξυγόνο στην εισπνοή.Η μάσκα αυτή είναι ίδια με την μάσκα προσώπου, μόνο που διαθέτει αποθηκευτικό ασκό ο οποίος γεμίζει με οξυγόνο. Επίσης διαθέτει βαλβίδες οι οποίες βρίσκονται στο πλάι και δεν επιτρέπουν την είσοδο αέρα από τον περιβάλλοντα χώρο. Επομένως σε κάθε εισπνοή ο ασθενής απορροφά το οξυγόνο που βρίσκεται στον αποθηκευτικό ασκό. Στην εκπνοή οι βαλβίδες αυτές ανοίγουν και ο εκπνεόμενος αέρας εξέρχεται από την μάσκα. Είναι αρκετά σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι ο αποθηκευτικός ασκός είναι γεμάτος πριν τοποθετήσετε τη μάσκα στο πρόσωπο του ασθενή.

138. Να αναφέρετε τι γνωρίζετε για το σύστημα Ambu – ασκός αποθήκευσης – παροχή ΟξυγόνουΑπ. Το σύστημα Ambu – ασκός αποθήκευσης – παροχή οξυγόνου, αποτελείται από μία μάσκα προσώπου, έναν αυτόδιατεινόμενο ασκό και μια παροχή οξυγόνου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ή χωρίς την μάσκα προσώπου, σε βασικούς ή προχωρημένους τεχνητούς αεραγωγούς.Οι περισσότερες συσκευές με βαλβίδα που υπάρχουν στην αγορά έχουν χωρητικότητα 1600ml και μπορούν να μεταφέρουν οξυγόνο σε ποσοστό συγκέντρωσης από 90% - 100%.Ο διασώστης πρέπει να εξασκεί διαρκώς τις ικανότητες του σε αυτό, για να διασφαλίσει ότι η τεχνική του είναι αποτελεσματική, ώστε να παρέχει στον ασθενή επαρκή υποστήριξη αερισμού.

139. Τι σημαίνουν οι παρακάτω έννοιες : Α) Οξυγόνωση Β) Αερισμός Γ) Ποια η διαφορά τουΑπ. Οξυγόνωση είναι η μεταφορά μορίων οξυγόνου από την ατμόσφαιρα στο κύτταρο. Η επαρκής οξυγόνωση εξαρτάται από την εξωτερική αναπνοή, την παροχή του οξυγόνου και την εσωτερική αναπνοή.Αερισμός είναι η κίνηση αέρα μέσα και έξω από τους πνεύμονες, μέσω της φυσιολογικής αναπνευστικής διαδικασίας.

Η διαφορά τους είναι ότι η οξυγόνωση των κυττάρων δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αναπνευστική λειτουργία. Αντίθετα ο ολικός αερισμός εξαρτάται μόνο από τον όγκο της αναπνοής πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό των αναπνοών ανά λεπτό.

140. Να αναφέρετε τα συνηθέστερα αίτια πνευμονικού οιδήματος.ΑΠ. Τα συνηθέστερα αίτια πνευμονικού οιδήματος είναι: έμφραγμα του μυοκαρδίου,στένωση μιτροειδούς βαλβίδας-βαλβιδοπάθειες, υπερτασική κρίση, υπερφόρτωσημε υγρά.

141. Να αναφέρετε τους προδιαθεσικούς παράγοντες του πνευμονικού οιδήματος.ΑΠ. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες του πνευμονικού οιδήματος είναι : το έμφραγματου μυοκαρδίου, στένωση μιτροειδούς βαλβίδας-βαλβιδοπάθειες, υπερτασική κρίση, υπερφόρτωση με υγρά.

142. Ποιοι χειρισμοί πρέπει να γίνουν στο οξύ πνευμονικό οίδημα.ΑΠ. Οι χειρισμοί που πρέπει να γίνουν στο οξύ πνευμονικό οίδημα είναι : α) ΈλεγχοςΑBCD, β) ο ασθενής θα πρέπει να τοποθετηθεί σε καθιστική θέση στο φορείο,γ) χορήγηση οξυγόνου (μάσκα CPAP), δ) ενδοφλέβια γραμμή, ε) έλεγχος σφυγμού,ΑΠ SPO2, ΗΚΓματος, στ) νιτρώδη αν ΑΠ>100, ζ) μορφίνη IV (προσοχή στην υπόταση), φουροσεμίδη (Lasix) 40mg I.V.

143. Περιγράψτε τον πόνο στην πνευμονική εμβολή.ΑΠ. α) είναι εντοπισμένος θωρακικός πόνος σαν μαχαιριά. β) επιδεινώνεται με τις αναπνευστικές κινήσεις. γ) μπορεί να συνοδεύεται από αιμόπτυση.

144. Να αναφέρετε πέντε κακώσεις θώρακα που απειλούν άμεσα την ζωή και χρειάζονται άμεσα αντιμετώπισηΑΠ. Οι πέντε κακώσεις θώρακα που απειλούν άμεσα την ζωή και χρειάζονται άμεσα αντιμετώπιση είναι : α) ανοικτός πνευμοθώρακας, β) πνευμοθώρακας υπό τάση γ) καρδιακός επιπωματισμός, δ) ασταθής θώρακας, ε) μαζικός πνευμοθώρακας.

145. Τι μπορεί να έχει ένας τραυματίας με διατεταμένες φλέβες τραχήλου;ΑΠ. Πνευμοθώρακα υπό τάση ή καρδιακό επιπωματισμό.

146. Να αναφέρετε τα συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος.ΑΠ. Τα συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος είναι : ταχύπνοια, δύσπνοια, κυάνωση, βήχας και αφρώδη πτύελα, ιδρώτας, ταχυκαρδία.

147. Τι μπορεί να προκαλέσει μη καρδιογενές πνευμονικό οίδημα, δηλαδή διάχυτη βλάβη της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης;ΑΠ. Το μη καρδιογενές πνευμονικό οίδημα μπορεί να προκληθεί από : εκτεταμέναεγκαύματα, εισπνοή καπνού πυρκαγιάς ή αζώτου, πολλαπλά τραύματα, υπερβολικήδόση ηρωίνης ή βαρβιτουρικών, εισρόφηση γαστρικού υγρού, πνευμονία, παρ’ ολίγονπνιγμός, τοξικότητα από οξυγόνο, θλάση πνεύμονα, λιπώδης εμβολή.

148. Να αναφέρετε έξι (6) αίτια θωρακικού πόνουΑΠ. Πνευμοθώρακας, πνευμονική εμβολή, στηθάγχη, οισοφαγίτιδα, πνευμονία/πλευρίτιδα, έρπητας ζωστήρας, ΟΕΜ, ρήξη διαχωριστικού ανευρύσματος αορτής.

149. Να αναφέρετε τις κλινικά σημεία – βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με υπό τάση πνευμοθώρακα.ΑΠ. Ο πνευμοθώρακας υπό τάση αποτελεί κλινική διάγνωση, είναι τραυματισμός επικίνδυνος για την ζωή του ασθενούς και δεν πρέπει να καθυστερεί η θεραπεία του.Κλινική εικόνα : α) από την εξέταση των πνευμόνων : αναπνευστική δυσχέρεια(ταχύπνοια, επιπόλαιη αναπνοή, σύσπαση βοηθητικών μυών), παρεκτόπιση τραχείας,μονόπλευρη απουσία ή μείωση του αναπνευστικού ψιθυρίσματος, τυμπανικότητα,κυάνωση σε προχωρημένες καταστάσεις, καθηλωμένο ημιθωράκιο. β) από την εξέταση του κυκλοφορικού : πόνος στο στήθος, υπόταση, ταχυκαρδία, διάταση των φλεβών του τραχήλου.

Στον ασθενή που έχει πνευμοθώρακα υπό τάση χορηγούμε οξυγώνο υψηλής περιεκτηκότητας, βάζουμε παλμικό οξύμετρο και σε βαριές καταστάσεις (μεγάλη δύσπνοια, πίεση μικρότερη από 90 mmHg , απουσία αναπνευστικού ψυθιρίσματος) προχωρούμε σε αποσυμπίεση με βελόνα.

150. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης μιας ασθενούς με εκλαμψία.Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε εάν τυχόν υπάρχει μηχανισμός κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑντιμετωπίζουμε με : Αναρρόφηση - Χειρισμούς με τα χέρια - Μηχανικά μέσαΒ. ΑναπνοήΑντιμετωπίζουμε με: Χορήγηση οξυγόνου - Υποστήριξη αναπνοής (εάν χρειάζεται)C. ΚυκλοφορίαΑντιμετωπίζουμε με: Έλεγχο εξωτερικής αιμορραγίας (εάν υπάρχει) - Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμησηΕ. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΑντιμετωπίζουμε με : Προστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση της ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή της.Κατά την μεταφορά της χορηγούμε ενδοφλέβια υγρά.*Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκλαμψία που αποτελεί απώτερη επιπλοκή της εγκυμοσύνης, μπορεί να μοιάζει με εγκεφαλική κάκωση*Εκτιμήστε προσεκτικά & ρωτήστε για άλλα προβλήματα υγείας (ιστορικό)*Η έγκυος ασθενής σε ήπτια θέση μπορεί να παρουσιάσει σημαντική υπόταση λόγω της συμπίεσης της κάτω κοίλης φλέβας. Κατά την μεταφορά τοποθετείστε την έγκυο στο πλάι.*Η καλή αναζωογόνηση της μητέρας συνεπάγεται, καλή αναζωογόνηση στο έμβρυο.

151. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με ανοιχτό πνευμοθώρακα.ΑΠ. α) χορήγηση οξυγόνου υψηλής περιεκτικότητας β) παλμικό οξύμετρο γ) η αντιμετώπιση περιλαμβάνει προνοσοκομειακά ένα τετράγωνο κομμάτι αποστειρωμένο ύφασμα (ή βαζελινούχα γάζα με επικάλυψη αποστειρωμένης γάζας ή πλαστικό περιτύλιγμα), το οποίο στερεώνεται στον θώρακα μόνο από τις τρεις πλευρές του, ενώ η τέταρτη αφήνεται ελεύθερη. δ) επαγρύπνηση μήπως αναπτυχθεί υπό τάση πνευμοθώρακας ε) εκτίμηση και υποστήριξη πιθανής υποογκαιμίας από την αιμορραγία του τραύματος.

152. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με υποθερμία.Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Προέχει η απομάκρυνση του ασθενή από το ψυχρό περιβάλλον, για να αποφευχθεί η περαιτέρω απώλεια θερμότητας. Έπειτα ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑντιμετωπίζουμε με : Αναρρόφηση - Χειρισμούς με τα χέρια - Μηχανικά μέσαΒ. ΑναπνοήΑντιμετωπίζουμε με: Χορήγηση οξυγόνου - Υποστήριξη αναπνοής (εάν χρειάζεται)C. ΚυκλοφορίαΑντιμετωπίζουμε με: Έλεγχο εξωτερικής αιμορραγίας (εάν υπάρχει) - Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμησηΕ. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΑντιμετωπίζουμε με : Προστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.

Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε ζεστά υγρά (IV).*Επιβάλλεται η σύνδεση του ασθενή μας στο monitor διότι η υποθερμία μπορεί να συνοδεύεται από καρδιακές αρρυθμίες ή διαταραχές στην πηκτικότητα του αίματος.*Αφαιρέστε τυχόν βρεγμένα ρούχα & σκεπάστε τον με στεγνές κουβέρτες *Αυξήστε την θερμοκρασία στην καμπίνα του ασθενοφόρου.*Μην χορηγήσετε τίποτα από το στόμα & μην επιχειρήσετε να θερμάνετε τα άκρα με εντριβή.

153. Να αναφέρετε τις γενικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης μιας πιθανής πνευμονικής εμβολής.ΑΠ. Οι γενικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης μιας πιθανής πνευμονικής εμβολής είναι : α) εκτίμηση ABCD, ΗΚΓφημα, SPO2, τοποθέτηση IV γραμμής. β) χορήγηση οξυγόνου. γ) χορήγηση υγρών αν ΑΠ>100 mmHg. δ) μια δόση ηπαρίνης εάν υπάρχει ασφαλής διάγνωση. ε) μεταφορά στο νοσοκομείο.

154. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης σε κάθε επείγον περιστατικό.Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣ

Ακινητοποιούμε την ΑΜΣΣ Επισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με :

ΑναρρόφησηΧειρισμούς με τα χέριαΜηχανικά μέσα

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε μεμονωμένη κάκωση, ακινητοποιούμε κατάλληλα και μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.155. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με κρυοπαγήματα.Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Προέχει η απομάκρυνση του ασθενή από το ψυχρό περιβάλλον.Έπειτα ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑντιμετωπίζουμε με : Αναρρόφηση - Χειρισμούς με τα χέρια - Μηχανικά μέσαΒ. ΑναπνοήΑντιμετωπίζουμε με: Χορήγηση οξυγόνου - Υποστήριξη αναπνοής (εάν χρειάζεται)C. ΚυκλοφορίαΑντιμετωπίζουμε με: Έλεγχο εξωτερικής αιμορραγίας (εάν υπάρχει) - Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμησηΕ. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΑντιμετωπίζουμε με : Προστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.

Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε ζεστά υγρά (IV).*Εάν τα κρυοπαγήματα είναι επιφανειακά, τότε φροντίζουμε ώστε η πληγείσα περιοχή να έρχεται σε επαφή με μία ζεστή περιοχή του σώματος. Τα επιφανειακά κρυοπαγήματα χρειάζεται απλά να θερμανθούν.*Εάν όμως τα κρυοπαγήματα είναι βαθέα τότε η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση αποτελείται από: 1.την ύπαρξη κατάλληλης προφύλαξης 2.την υποστηρικτική φροντίδα 3.την έγκαιρη διακομιδή σε κατάλληλο νοσοκομείο.*Εάν κατά την διάρκεια της μεταφοράς η αναθέρμανση έχει ήδη ξεκινήσει, ο διασώστης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψει στα αναθερμασμένα άκρα να ξαναπαγώσουν.

156. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή από ηλεκτροπληξία.ΑΠ. Η αντιμετώπιση της ηλεκτροπληξίας περιλαμβάνει : α) εξασφάλιση ασφάλειας δικής μας και του ασθενούς, β) εξασφάλιση αεραγωγού, ενδοφλέβιας γραμμής και χορήγησης υγρών, γ) ΗΚΓκό Monitoring και τοποθέτηση ουροκαθετήρα, δ) καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση αν χρειάζεται.

157. Σε ποιο σημείο της κοιλιακής χώρας εντοπίζεται ο πόνος της οξείας σκωληκοειδίτιδας;ΑΠ. Ο πόνος της οξείας σκωληκοειδίτιδας εντοπίζεται στον δεξιό λαγόνιο βόθρο καιπεριομφαλικά (εξ αντανακλάσεως).

158. Από τι κινδυνεύει ο ασθενής με δηλητηρίαση από αλκοόλ κατά την μεταφορά;ΑΠ. Κινδυνεύει από εισρόφηση λόγω απώλειας συνείδησης και από υποθερμία.

159. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή σε κώμα.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ελέγχουμε την αντίδραση του ασθενή, ανακινώντας τον ελαφρά από τους ώμους και φωνάζοντας του δυνατά: «Είσαι καλά; Είσαι καλά;»Εάν απαντήσει αφήστε τον στην θέση που τον βρήκατε και βεβαιωθείτε ότι είναι ασφαλής προσπαθήστε να καταλάβετε τι του προκάλεσε την απώλεια αισθήσεων επανεκτιμήστε τον τακτικά (Εκτιμήστε τον ασθενή σας με A, B, C, D, E)Εάν δεν απαντήσει φωνάξτε για βοήθεια απελευθερώστε τον αεραγωγό, με έκταση κεφαλής και ανύψωση της κάτω γνάθουΚρατώντας τον αεραγωγό ανοικτό, πλησιάστε και ακούστε, δείτε και αισθανθείτε για φυσιολογική αναπνοή Ακούω για αναπνευστικούς ήχους Βλέπω τον θώρακα, για αναπνευστικές κινήσεις Αισθάνομαι τον αέρα στο μάγουλο μουΈλεγξε για φυσιολογική αναπνοή για 10΄Εάν αναπνέει φυσιολογικά

(1) Τοποθετείστε τον σε θέση ανάνηψης(2) Καλέστε εξειδικευμένη βοήθεια (τηλ 166)(3) Επανελέγχετε τακτικά (Εκτιμήστε τον ασθενή σας με A, B, C, D, E)Εάν δεν αναπνέει φυσιολογικά()1 Καλέστε εξειδικευμένη βοήθεια (τηλ 166)()2 Ξεκινήστε ΚΑΡΠΑ*Μην καθυστερήσετε την διακομιδή του ασθενή σας (χρειάζεται σε κάθε περίπτωση κατάλληλη ιατρική φροντίδα)*Σε περίπτωση που η αιτιολογία για το κώμα είναι υπογλυκαιμία, χρειάζεται χορήγηση γλυκόζης, ενώ εάν το κώμα είναι διαβητικής αιτιολογίας χρειάζεται χορήγηση ινσουλίνης*Σε κάθε περίπτωση όμως, εάν δεν έχετε την δυνατότητα διάγνωσης της αιτιολογίας, αντιμετωπίστε τον ασθενή όπως έναν οποιοδήποτε ασθενή με απώλεια αισθήσεων.

160. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή από παρ’ ολίγον πνιγμό.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε εάν υπάρχει μηχανισμός κάκωσης (π.χ. βουτιά σε ρηχά νερά)Διαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Προέχει η απομάκρυνση του ασθενή από το νερό.Έπειτα ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑντιμετωπίζουμε με : Αναρρόφηση - Χειρισμούς με τα χέρια - Μηχανικά μέσαΒ. ΑναπνοήΑντιμετωπίζουμε με: Χορήγηση οξυγόνου - Υποστήριξη αναπνοής (εάν χρειάζεται)C. ΚυκλοφορίαΑντιμετωπίζουμε με: Έλεγχο εξωτερικής αιμορραγίας (εάν υπάρχει) - Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμησηΕ. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΑντιμετωπίζουμε με : Προστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε ζεστά υγρά (IV).*Σε περίπτωση απουσίας αναπνοής και σφυγμού, ξεκινούμε ΚΑΡΠΑ*Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην υποθερμία, που απειλεί τον ασθενή*Διακομίστε τον ασθενή σας ακόμη και αν η ανάνηψη είχε πλήρη επιτυχία.

161. Να περιγράψετε την μέθοδο της αποσυμπίεσης δια της βελόνης του πνευμοθώρακα υπό τάση.Απ. Η μέθοδος απόσυμπίεσης δια βελόνης, του πνευμοθώρακα υπό τάση γίνεται με την ακόλουθη διαδικασία.Μία βελόνη ευρέος αυλού (10-16g) κατάλληλου μήκους εισάγεται στο πάσχον ημιθωράκιο, στο δεύτερο μεσοπλεύριο διάστημα στην μεσοκλειδική γραμμή. Το οδηγό σημείο για την εισαγωγή είναι η Λουδοβίκειος γωνία του σέρνου που σηματοδοτεί το διάστημα μεταξύ 2ης και 3ης πλευράς.Η μεσοκλειδική γραμμή βρίσκεται στο μέσον της κλείδας. Στην περιοχή αυτή δεν υπάρχουν ανατομικές δομές που θα μπορούσαν να υποστούν βλάβη. Το νεύρο, η αρτηρία και η φλέβα περνούν ακριβώς κάτω από κάθε πλευρά, οπότε η βελόνη θα πρέπει να περάσει ακριβώς πάνω από το άνω χείλος της 3ης πλευράς.

162. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με ιστορικο επιληψίας που βρίσκετε σε status epilepticus.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε εάν υπάρχει μηχανισμός κάκωσης (τραυματισμός που να σχετίζεται με τους σπασμούς)Διαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Έπειτα ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑντιμετωπίζουμε με : Αναρρόφηση - Χειρισμούς με τα χέρια - Μηχανικά μέσαΒ. ΑναπνοήΑντιμετωπίζουμε με: Χορήγηση οξυγόνου - Υποστήριξη αναπνοής (εάν χρειάζεται)C. ΚυκλοφορίαΑντιμετωπίζουμε με: Έλεγχο εξωτερικής αιμορραγίας (εάν υπάρχει) - Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμησηΕ. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΑντιμετωπίζουμε με : Προστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).*Ασθενής που βρίσκεται σε status epilepticus έχει επιληπτικές κρίσεις οι οποίες επαναλαμβάνονται κάθε λίγα λεπτά. *Η κατάσταση είναι δυνητικά απειλητική για την ζωή του ασθενούς. Έχει ανάγκη άμεσης ιατρικής φροντίδας. Μην καθυστερείτε την μεταφορά του.*Είναι συχνή λόγω της αιφνίδιας απώλειας των αισθήσεων, η ύπαρξη ξένου σώματος στον αεραγωγό.*Χορηγήστε συμπληρωματικό οξυγόνο, διότι η υποξία συντελεί την εκδήλωση σπασμών.*Θυμηθείτε ότι: προέχει η εξασφάλιση του αεραγωγού & η προστασία του ασθενή από πιθανούς τραυματισμούς.

163. Να περιγράψετε την αρχική προσέγγιση ασθενούς που έχει χάσει τις αισθήσεις του.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ελέγχουμε την αντίδραση του ασθενή, ανακινώντας τον ελαφρά από τους ώμους και φωνάζοντας του δυνατά: «Είσαι καλά; Είσαι καλά;»Εφόσον ο ασθενής μας έχει χάσει τις αισθήσεις του και δεν απαντά: φωνάξτε για βοήθεια απελευθερώστε τον αεραγωγό, με έκταση κεφαλής και ανύψωση της κάτω γνάθουΚρατώντας τον αεραγωγό ανοικτό, πλησιάστε και ακούστε, δείτε και αισθανθείτε για φυσιολογική αναπνοή Ακούω για αναπνευστικούς ήχους Βλέπω τον θώρακα, για αναπνευστικές κινήσεις Αισθάνομαι τον αέρα στο μάγουλο μουΈλεγξε για φυσιολογική αναπνοή για 10΄. Εάν αναπνέει φυσιολογικά 1 Τοποθετείστε τον σε θέση ανάνηψης2 Καλέστε εξειδικευμένη βοήθεια (τηλ 166)3 Επανελέγχετε τακτικά (Εκτιμήστε τον ασθενή σας με A, B, C, D, E)Εάν δεν αναπνέει φυσιολογικά()1 Καλέστε εξειδικευμένη βοήθεια (τηλ 166)()2 Ξεκινήστε ΚΑΡΠΑ

164. Να αναφέρετε με ποιο τρόπο διακομίζουμε τραυματία με ενσφηνωμένο αντικείμενοΑπ. Σε έναν τραυματία ο οποίος έχει ένα ενσφηνωμένο αντικείμενο, θα πρέπει να ακολουθήσουμε τα ακόλουθα βήματα:1) Δεν αφαιρούμε το αντικείμενο (η μόνη εξαίρεση είναι να εμποδίζει στην αναπνοή)2) Αφαιρούμε τυχόν υφάσματα που καλύπτουν το τραύμα και ελέγχουμε την αιμορραγία3) Τέλος, εξασφαλίζουμε ότι δεν θα πιεστεί προς τα μέσα ή δεν θα μετακινηθεί το αντικείμενο κατά την μεταφορά. Σταθεροποιήστε το αντικείμενο με γάζες ή μαλακά επιθέματα και κολλήστε από επάνω με ταινία, ένα άκαμπτο σώμα για να αποφύγετε την συμπίεση.

165. Να αναφέρετε με ποιο τρόπο διακομίζουμε τραυματία με εκσπλάχνωση.Απ. Μια ανοιχτή κοιλιακή κάκωση μπορεί να οδηγήσει στην έξοδο των κοιλιακών σπλάχνων. Τα εκτεθειμένα όργανα δεν πρέπει να μετακινούνται. Είναι καλύτερα να καλύπτονται με υγρές αποστειρωμένες κομπρέσες με φυσιολογικό ορό και να γίνεται επίδεση για σταθεροποίηση τους. Μην χρησιμοποιείτε για την κάλυψη των σπλάχνων υλικά που αλλοιώνονται όταν βραχούν (βαμβάκι ή χαρτί).Τέλος, εάν δεν υπάρχει τραυματισμός στα κάτω άκρα κάμψτε τα για να ελαττωθεί η κοιλιακή πίεση.

166. Να αναφέρετε τις βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισης ενός ασθενή με θερμοπληξία.ΑΠ. Η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση της θερμοπληξίας περιλαμβάνει : α) αφαίρεση των ρούχων, ρίψη κρύων υγρών και τοποθέτηση ψυχρών επιθεμάτων στην βουβωνική χώρα, στις μασχάλες και στον αυχένα, β) μετακίνηση του ασθενούς από το θερμό περιβάλλον και ταχεία μεταφορά στο νοσοκομείο, γ) ολόκληρο το σώμα του ασθενούς πρέπει να ψύχεται με όλα τα μέσα (ανεμιστήρας-κλιματισμός).

167. Ποιος είναι ο υπεύθυνος για την είσοδο στην ζώνη της περιοχής κινδύνου (DANGER AREA);ΑΠ. Ο υπεύθυνος της πυροσβεστικής.

168. Κατά την διαλογή (triage) σε Μαζική Απώλεια Υγείας, με ποιο χρώμα χαρακτηρίζεται ασθενής με 35 αναπνοές/ λεπτό και σφύξεις πάνω από 120/λεπτό;ΑΠ. Κόκκινο.

169. Περιγράψτε με απλά λόγια το σύστημα των 3 ζωνών (περιοχών) σε ένα μαζικό ατύχημα.ΑΠ. α) Ζώνη κινδύνου με υπεύθυνη την πυροσβεστική. β) Ζώνη ελέγχου με υπεύθυνο το ΕΚΑΒ. γ) Ζώνη πρόσβασης με υπεύθυνη την τροχαία.

170. Τι σημαίνουν τα χρώματα του TRIAGE (διαλογή) κόκκινο – κίτρινο – πράσινο –μαύρο;ΑΠ. Τα χρώματα του TRIAGE σημαίνουν : α) πράσινο : περιπατητικός β) κίτρινο : μέτρια βαρύτητα γ) κόκκινο : υψηλή βαρύτητα δ) μαύρο : νεκρός171. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε τις μεταμεσονύχτιες ώρες ενός Σαββάτου, σε γνωστό bar, επειδή ένας νεαρός έκοψε το χέρι του με ποτήρι. Καθώς πλησιάζετε έχοντας εξασφαλίσει την ασφάλεια σας, παρατηρείτε αιμορραγία από το δεξιό αντιβράχιο. Ταυτόχρονα ο άρρωστος δεν μπορεί να σηκώσει το χέρι του. Α)Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς. Β) οφείλεται κατά την γνώμη σας η αδυναμία ανύψωσης του χεριού του;ΑΠ.Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίας (άμεση πίεση στο τραύμα)Χορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Τέλος, αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε μεμονωμένη κάκωση, ακινητοποιούμε κατάλληλα και μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.*Ιδανικός τρόπος ακινητοποίησης της συγκεκριμένης κάκωσης είναι η τοποθέτηση νάρθηκα αέρος (αερονάρθηκας), ο οποίος:1. θα ασκήσει ομοιόμορφη πίεση και θα ελέγξει την αιμορραγία2. θα ακινητοποιήσει το άκρο, ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω κακώσεις3. θα ελαχιστοποιήσει τον πόνο του ασθενούς

Β) Πιθανόν να έχει πάθει βλάβη κάποιο νεύρο ή μυς του αντιβραχίου.172. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν πολυτραυματίας με αναπνευστική συχνότητα > 35 / min, καρδιακή συχνότητα 130/min και αρτηριακή πίεση 85/65 mmHg. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς. Β) Ποια είναι η αρχική φόρτιση του με υγρά;ΑΠ. Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;Συχνότητα > 35 το λεπτόΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, με σύστημα Ambu – ασκός αποθήκευσης – παροχή οξυγόνουC. Κυκλοφορία

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότητα 130 το λεπτό & Α.Π. 85/65mmHgΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίας Χορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Σύμφωνα με τα ζωτικά σημεία του τραυματία μας (Α.Σ., Κ.Σ. & Α.Π.), η κατάσταση του τραυματία μας, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και απειλείται η ζωή του.Θα τον ακινητοποιήσουμε και θα τον διακομίσουμε άμεσα στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).*Τα ζωτικά σημεία του τραυματία μας, υποδηλώνουν υπογκαιμικό shock 3ης κατηγορίας που αντιστοιχεί σε απώλεια αίματος 30% με 40% του συνολικού όγκου αίματος (1500ml – 2000ml).*Η διακομιδή του ασθενή μας δεν πρέπει να καθυστερήσει διότι η οριστική θεραπεία του βρίσκεται στο νοσοκομείο (αντιμετώπιση πιθανής εσωτερικής αιμορραγίας & μετάγγιση αίματος).Β) Η αρχική φόρτιση του με υγρά θα είναι 2 λίτρα R/L ή N/S.173. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν εργάτη της Δ.Ε.Η, ο οποίος στην προσπάθεια του να επισκευάσει καλώδιο υψηλής τάσης που έχει κοπεί από έντονη χιονόπτωση την προηγούμενη ημέρα, παθαίνει ηλεκτροπληξία. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Βεβαιωνόμαστε ότι έχει διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, από εκπαιδευμένα για αυτό το σκοπό άτομα (η χιονόπτωση της προηγούμενης ημέρας αυξάνει τις πιθανότητες διαρροής ηλεκτρικού ρεύματος)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Ηλεκτρικά εγκαύματα, μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.*Επιβάλλεται η λήψη ΗΚΓ, γιατί το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες ή ακόμη και καρδιακή ανακοπή (σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής, ξεκινήστε ΚΑΡΠΑ).*Επιβάλλεται η ακινητοποίηση του ασθενή μας, γιατί το ηλεκτρικό ρεύμα προκαλεί έντονη σύσπαση των μυών, με πιθανή την πρόκληση καταγμάτων.*Τα επιφανειακά ηλεκτρικά εγκαύματα που τυχόν έχουν προκληθεί να καλυφθούν με αποστειρωμένες γάζες*Τέλος, η χορήγηση ενδοφλεβίως υγρών, βοηθά στην πρόληψη της νεφρικής ανεπάρκειας από την μυοαιμοσφαιρίνη.174. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν ένα παιδί το οποίο έχει τσιμπηθεί από έντομο, οι γονείς του αναφέρουν ότι το παιδί έχει γνωστή αλλεργία στις μέλλισες. Κατά την αφιξή σας στο σημείο το παιδί έχει παρουσιάσει εξάνθημα στο πρόσωπο και στο στήθος και δύσπνοια. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς.Απ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση 100% οξυγόνου με μάσκα μη επανεισπνοήςΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Η κατάσταση του ασθενή μας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).*Στην συγκεκριμένη περίπτωση, που δεν υπάρχει τραυματισμός δεν χρειάζεται η ακινητοποίηση του ασθενή*Επιβάλλεται η άμεση έναρξη διακομιδής και η ταχεία μεταφορά του λόγω του επαπειλούμενου αεραγωγού.*Χορηγούμε 100% οξυγόνο με μάσκα μη επανεισπνοής*Σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής, ξεκινήστε ΚΑΡΠΑ*Εάν ο ασθενής μας ο οποίος έχει γνωστή αλλεργία στις μέλισσες, έχει μαζί του συσκευασία πρώτων βοηθειών για τσιμπήματα (σύριγγα επινεφρίνης για ενδομυϊκή χρήση), ακολουθήστε τις εντολές, ελέγξτε το φάρμακο για αλλοιώσεις ή εάν έχει ξεπεραστεί η ημερομηνία λήξης και τελικά χορηγήστε.

175. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν ασθενή ο οποίος αναφέρει εύκολη κόπωση, χαμηλό πυρετό, νυχτερινή εφίδρωση και απώλεια βάρους. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς. Β) Τι πάθηση θα υποψιαστείτε;ΑΠ. Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Λήψη επιπλέον προστατευτικών μέτρων, για την προστασία του διασώστη από τυχόν μετάδοση νόσου.Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.B) Θα υποψιαστούμε φυματίωση176. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν ασθενή με ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη παρουσιάζει απόπνοια οξόνης και βαθιά και γρήγορη αναπνοή τύπου Kussmaul. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς. Β) Ποια είναι η πιθανή διάγνωση; ΑΠ. Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣ

Ακινητοποιούμε την ΑΜΣΣ Επισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με :

ΑναρρόφησηΧειρισμούς με τα χέριαΜηχανικά μέσα

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.*Προετοιμαστείτε για πιθανή απώλεια αισθήσεων ή σπασμούς και διακομίστε άμεσα*Ασθενής με ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, πιθανό να έχει υποστεί καρδιακή προσβολή ή ΑΕΕ. Β) Η πιθανή διάγνωση του είναι διαβητική κετοξέωση

177. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν ασθενή 67 ετών ο οποίος παρουσιάζει αδυναμία της αριστερής μεριάς του σώματος, αλλά επικοινωνεί καλά, αν και απαντά λίγο αργά. Αναφέρει ισχυρή κεφαλαλγία, ναυτία. Η αρτηριακή του πίεση είναι 190/110 mm Hg. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς.ΑΠ) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

Θέση

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

ΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.*Ο ασθενής έχει πιθανόν υποστεί Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο*Δώστε ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκτίμηση σας με την Κλίμακα Γλασκώβης και καταγράψτε το αποτέλεσμα*Θα ήταν καλό να ακινητοποιήσετε τον ασθενή σας, ώστε να προφυλάξετε την πάσχουσα πλευρά του σώματος*Το ΑΕΕ αποτελεί μια επείγουσα κατάσταση και θα ήταν προτιμότερο, παρά το καλό επίπεδο συνείδησης του ασθενή σας, να πραγματοποιήσετε την δευτεροβάθμια εκτίμηση σας κατά την μεταφορά.178. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν ασθενής 12 ετών, παρουσιάζει πυρετό, σύγχυση, υπνηλία, εμετούς. Στην εξέταση πονά στην πλάτη όταν κάμπτει τον αυχένα. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς. Β) Ποια είναι η πιθανή διάγνωση; ΑΠ. Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Λήψη επιπλέον προστατευτικών μέτρων, για την προστασία του διασώστη από τυχόν μετάδοση νόσου.Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.*Ιδιαίτερη σημαντική η προστασία των διασωστών από την λοίμωξη*Θυμηθείτε ότι είναι πιθανό παιδιά με υψηλό πυρετό να παρουσιάσουν πυρετικούς σπασμούςΒ) Η πιθανή διάγνωση είναι μηνιγγίτιδα179. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν άσθενή 55 ετών με ελεύθερο ιστορικό, κατά την άφιξη σας στο σημείο παρουσιάζει αιφνίδια σπασμούς στο δεξιό πρόσωπο, που επεκτείνονται στο χέρι. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς Β) Ποια είναι η πιθανή διάγνωση;ΑΠ. Α) Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.Β) Η πιθανή διάγνωση είναι όγκος εγκεφάλου αριστερά μετωπιαία

180. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε σε σύγκρουση δυο ΙΧ αυτοκινήτων. Ο οδηγός του ενός ΙΧ βρίσκεται στην άσφαλτο, ανοίγει τα μάτια του μόνο στα επώδυνα ερεθίσματα, τα οποία και εντοπίζει χωρίς να υπακούει εντολές. Ταυτόχρονα, δεν απαντά, παράγει μόνο ακατάληπτους ήχους σε έντονο ερεθισμό. Α) Υπολογίστε την κλίμακα Γλασκόβης του ασθενούς αυτού. Β) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς Α) Μάτια 2 Ομιλία 2 Κινητικότητα 5 ------------------------------- Κλίμακα Γλασκόβης 9Β)Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. Αναπνοή

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

Υπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).

181. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε ένα αγόρι ηλικίας 7 ετών μετά από πρόσκρουσή του σε τζαμαρία. Αιμορραγεί υπερβολικά από το τραύμα που είναι στη μεσότητα του δεξιού μηρού. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούςΑπ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)*Λόγω της εμφανούς μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίας και όταν οι διασώστες είναι δύο τουλάχιστον, ο 1ος θα ξεκινήσει την εκτίμηση του τραυματία και ο 2ος θα ασκήσει άμεση πίεση στο τραύμα. Διαφορετικά σε περίπτωση που υπάρχει μόνον ένας διασώστης τότε:Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνου

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

Υποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκεςC. Κυκλοφορία

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίας με: Απευθείας πίεση, Ανύψωση του μέλους, Σημεία πίεσης, Αιμοστατικοί επίδεσμοι (ως έσχατη λύση)

Χορήγηση υγρών (IV)D. Νευρολογική εκτίμηση

Κόρες οφθαλμώνΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Η κατάσταση του ασθενή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και απειλείται η ζωή του. Ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).*Η διακομιδή του ασθενή μας δεν πρέπει να καθυστερήσει διότι η οριστική θεραπεία του βρίσκεται στο νοσοκομείο (αντιμετώπιση της αιμορραγίας & πιθανά μετάγγιση αίματος).*Σε καμία περίπτωση μην καθυστερήσετε την διακομιδή του τραυματία για την εξασφάλιση φλεβικής γραμμής στο σημείο του ατυχήματος. Η εξασφάλιση της φλεβικής γραμμής και η χορήγηση υγρών ενδοφλέβια πρέπει να γίνεται κατά την διακομιδή.

182. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε σ’ ένα παλιό κτίριο, όπου βρίσκεται άνδρας ηλικίας περίπου 20 ετών σε κωματώδη κατάσταση, μαζί με άλλους. Ο σφυγμός του είναι 70 / λεπτό, η αρτηριακή του πίεση 100/70mmHg, οι αναπνοές του 6 / λεπτό και οι κόρες των ματιών του είναι μικρότερες του φυσιολογικού. Ο αυχένας του είναι εύκαμπτος, η κοιλιά του είναι μαλακή και δεν διαπιστώνονται κακώσεις στον θώρακα. Και στα δυο του χέρια διαπιστώνονται ίχνη από την χρήση βελόνας. Α) Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς Β) Ποιο φάρμακο θα πρέπει να χορηγηθεί και ποια είναι η οδός χορήγησης;ΑΠ Α)Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίων

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

Αντιμετωπίζουμε με:Χορήγηση οξυγόνου

Υποστήριξη αναπνοής, με σύστημα Ambu – ασκός αποθήκευσης – παροχή οξυγόνουC. Κυκλοφορία

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Β) θα πρέπει να χορηγηθούν 0.4mg Ναλοξόνης αραιωμένο σε 9ml ενδοφλέβιου διαλύματος αργά ενδοφλεβίως (IV) τιτλοποιημένο, έως ότου οι αναπνοές του ασθενούς να επανέλθουν στο φυσιολογικό επίπεδο.

183. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε σε μετωπική σύγκρουση δύο ΙΧΕ όπου ένα άτομο έχει τραυματιστεί στο κάτω άκρο. Υπάρχει : α) κάμψη του ισχίου, β) προσαγωγή, γ) εσωτερική στροφή, δ) βράχυνση του μέλους. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούς όπως και ποια είναι η δική σας διάγνωση.ΑΠ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΕκτιμούμε τον μηχανισμό κάκωσηςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, ακινητοποιούμε και διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).Εάν η κατάσταση του ασθενή δεν είναι απειλητική για την ζωή του, ξεκινούμε την δευτεροβάθμια εκτίμηση μας. Η δευτεροβάθμια εκτίμηση περιλαμβάνει:

Εξέταση του ασθενούς από το κεφάλι ως τα πόδιαΕξέταση και καταγραφή των ζωτικών λειτουργιώνΛήψη σύντομου ιστορικού (ΠΑΦΑΓ)

Τέλος, αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε μεμονωμένη κάκωση, ακινητοποιούμε κατάλληλα και μεταφέρουμε τον ασθενή στο πλησιέστερο, καταλληλότερο κατά περίσταση υγειονομικό σταθμό.Κατά την μεταφορά επανεκτιμούμε συνεχώς.Η πιθανότερη διάγνωση για αυτόν τον τραυματία είναι οπίσθιο εξάρθρημα ισχίου.184. Ποια είναι η πρώτη ενέργεια μας στην αντιμετώπιση ενός ασθενή σε shock (καταπληξία);Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση οξυγόνουΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότητα

Α. Αεραγωγό & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣΑκινητοποιούμε την ΑΜΣΣΕπισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με: Αναρόφηση Χειρισμούς με τα χέρια Μηχανικά μέσα

ΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.

185. Ως πλήρωμα ασθενοφόρου – διασώστης, καλείστε να αντιμετωπίσετε έναν άνδρας 45 ετών παραπονείται για πόνο στο στήθος. Να περιγράψετε τις ενέργειές σας στα πλαίσια αντιμετώπισης αυτού του ασθενούςΑπ. Ελέγχουμε τον εξοπλισμό μαςΔιαχωρίζουμε τους ρόλους μας (όταν είναι 2 ή περισσότεροι διασώστες)Προσεγγίζουμε με ασφάλεια (Ασφάλεια χώρου, διασώστη, ασθενούς)Ξεκινάμε την αρχική μας εκτίμηση και όπου συναντούμε πρόβλημα, σταματάμε και αντιμετωπίζουμε.Α. Αεραγωγός & Ακινητοποίηση ΑΜΣΣ

Ακινητοποιούμε την ΑΜΣΣ Επισκοπούμε τον αεραγωγό για ξένο σώμαΑντιμετωπίζουμε με :

ΑναρρόφησηΧειρισμούς με τα χέριαΜηχανικά μέσα

Β. ΑναπνοήΥπάρχει αυτόματη αναπνοή;ΣυχνότηταΡυθμός, τύποςΑκρόαση - Ψηλάφηση – Επισκόπηση ημιθωρακίωνΑντιμετωπίζουμε με:

Χορήγηση 100% οξυγόνου, με μάσκα μη επανεισπνοήςΥποστήριξη αναπνοής, ανάλογα με τις ανάγκες

C. Κυκλοφορία

* Αντιμετώπιση κάθε μεγάλης εξωτερικής αιμορραγίαςΈλεγχος σφυγμού

ΘέσηΣυχνότηταΡυθμόςΠοιότητα

Έλεγχος δέρματοςΧρώμα ΘερμοκρασίαΥφή

Τριχοειδική επαναπλήρωσηΑντιμετωπίζουμε με:

Έλεγχο της αιμορραγίαςΧορήγηση υγρών (IV)

D. Νευρολογική εκτίμησηΚόρες οφθαλμών

ΣτρογγυλέςΙσομεγέθειςΑντιδρώσες στο φως

Κλίμακα ΓλασκώβηςΚινητικότητα & αισθητικότητα στα άκρα

Ε. Έκθεση & προστασία από το Εξωτερικό περιβάλλονΈκθεση στα μάτια μας και έλεγχος για:

Μώλωπες, εκδορές, εκχυμώσεις, παραμορφώσεις, αιμορραγία και κάθε τι μη φυσιολογικόΠροστασία του ασθενή από την υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε την αρχική μας εκτίμηση, αποφασίζουμε εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι απειλητική για την ζωή του.Εάν η κατάσταση του είναι κρίσιμη και απειλείται η ζωή του, διακομίζουμε άμεσα τον ασθενή μας στο πλησιέστερο, καταλληλότερο υγειονομικό σταθμό. Κατά την διάρκεια της διακομιδής, επανεκτιμούμε συνεχώς και χορηγούμε υγρά (IV).*Πιθανότατα ο ασθενής μας έχει υποστεί Οξύ Έμφραγμα του Μυοκαρδίου*Χορηγούμε 100% οξυγόνου, με μάσκα μη επανεισπνοής*Δεν επιτρέπουμε στον ασθενή μας να περπατήσει*Διακομίζουμε άμεσα, συνδέουμε τον ασθενή μας στο monitor*Επανεκτιμούμε συνεχώς και σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής, ξεκινούμε ΚΑΡΠΑ

186. Σε πολυτραυματία που βγάζει άναρθρες κραυγές, εντοπίζει τα επώδυνα ερεθίσματα και ανοίγει τα μάτια του στον πόνο, υπολογίστε την κλίμακα ΓλασκόβηςΑΠ. Μάτια 2 Ομιλία 2 Κινητικότητα 5--------------------------------------- Κλίμακα Γλασκόβης 9

187. Υπολογίστε την κλίμακα Γλασκώβης ενός τραυματία που ανοίγει τα μάτια του στον πόνο, είναι απροσανατόλιστος στην ομιλία και εντοπίζει τον πόνο σε επώδυνο ερέθισμαΑΠ. Μάτια 2 Ομιλία 4 Κινητικότητα 5 -------------------------------------- Κλίμακα Γλασκώβης 11

188. Όταν δέχεστε κλήση για τροχαίο ατύχημα ποιες θα πρέπει να είναι οι πρώτες ερωτήσεις που θα κάνετε στον καλούντα;ΑΠ. Οι πρώτες ερωτήσεις που κάνουμε σε περίπτωση κλήσης για τροχαίο ατύχημα είναι : Αριθμός τηλεφώνου κλήσης Ακριβές σημείο τροχαίου Πόσοι τραυματίες υπάρχουν Αν υπάρχουν εγκλωβισμένοι

Σε τι κατάσταση βρίσκονται ο / οι τραυματίες Αν έχουν κληθεί ΕΛΑΣ – ΠΟΥ. Ονοματεπώνυμο καλούντος 189. Να αναφέρετε τι περιλαμβάνει ένα σύντομο ιστορικό που παίρνετε από έναν τραυματία (όταν υπάρχει δυνατότητα).ΑΠ. Ένα σύντομο ιστορικό περιλαμβάνει : Αλεργίες Φάρμακα Προϋπάρχουσες νόσοι Πως έγινε το ατύχημα Τελευταίο γεύμα πότε ήταν

190. Να περιγράψετε τη δράση του παρασυμπαθητικού στην καρδιά, στα αγγεία, στους βρόγχους, στο έντερο και στους αδένες.ΑΠ.: Το παρασυμπαθητικό:- στην καρδιά προκαλεί βραδυκαρδία και ελάττωση της έντασης συστολής της- στα αγγεία προκαλεί διεύρυνση του αυλού τους (αγγειοδιαστολή) και ελάττωση της αρτηριακής πίεσης- στους βρόγχους προκαλεί στένωση του αυλού τους (βρογχοσυστολή)- στο έντερο αυξάνει τον περισταλτισμό του- στους αδένες διεγείρει την έκκριση ορμονών (μυελός των οστών).

191. Να περιγράψετε τη δράση του συμπαθητικού στην καρδιά, στα αγγεία, στους βρόγχους, στο έντερο και στους αδένες.ΑΠ.: Το συμπαθητικό:- στην καρδιά προκαλεί ταχυκαρδία και αύξηση της έντασης συστολής της- στα αγγεία προκαλεί στένωση του αυλού τους (αγγειοσύσπαση) και αύξηση της αρτηριακής πίεσης- στους βρόγχους προκαλεί διεύρυνση του αυλού τους (βρογχοδιαστολή)- στο έντερο ελαττώνει τις περισταλτικές κινήσεις του- στους αδένες γενικά εμποδίζει την έκκριση ορμονών.

192. Τι γνωρίζετε για την αντίδραση του οργανισμού σε μια αιμορραγία.ΑΠ. Μια ελάττωση του όγκου του αίματος και της αρτηριακής πίεσης από μια αιμορραγία θα οδηγήσουν σε διέγερση των τασεοϋποδοχέων των μεγάλων αγγείων που με την σειρά τους θα προκαλέσουν διέγερση στην υπερτασική μοίρα του αγγειοκινητικού κέντρου του προμήκη και την εμφάνιση της μαζικής αντίδρασης με αποτέλεσμα:α) την έντονη σύσπαση των αρτηριδίων (με σκοπό την αύξηση των περιφερικών αντιστάσεων και της αρτηριακής πίεσης)β) την φλεβοσύσπαση (άρα μετατόπιση του αίματος από το φλεβικό σύστημα στο αρτηριακό σύστημα)γ) την αυξημένη παραγωγή και έκκριση από τον μυελό των επινεφριδίων αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης που δρουν και αυτές αγγειοσυσπαστικά.δ) την αύξηση της καρδιακής συχνότητας και της έντασης συστολής του μυοκαρδίου.Με τους μηχανισμούς αυτούς ο οργανισμός προσπαθεί να διατηρήσει την αιμάτωση κυρίως του εγκεφάλου και της καρδιάς σε βάρος π.χ του δέρματος (σύσπαση των αγγείων του δέρματος εξηγεί την ωχρότητα και το κρύο δέρμα), του πεπτικού συστήματος, των νεφρών (η μειωμένη αιμάτωσή τους οδηγεί σε ολιγοουρία) κ.ά.

193. Να περιγράψετε την επίδραση του χαμηλού διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα στα αγγεία του εγκεφάλου και της περιφέρειας.ΑΠ. Το χαμηλό διοξείδιο στο αίμα προκαλεί:Σύσπαση στα αγγεία του εγκεφάλου &Διαστολή στα αγγεία της περιφέρειας

194. Να περιγράψετε την επίδραση του αυξημένου διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα στα αγγεία του εγκεφάλου και της περιφέρειας.ΑΠ. Το αυξημένο διοξείδιο στο αίμα προκαλεί:

Διαστολή στα αγγεία του εγκεφάλου &Σύσπαση στα αγγεία της περιφέρειας195. Να αναφέρετε ποια είναι η κλινική εικόνα της μηνιγγίτιδας στους ενήλικες;ΑΠ. Η μηνιγγίτιδα μπορεί να εμφανιστεί με:- πυρετό- ρίγος- εμετούς- κεφαλαλγίες- αυχενική δυσκαμψία- κατά την κάμψη της κεφαλής προς τα εμπρός ο ασθενής αισθάνεται πόνο, ενώ όταν ο μηρός είναι σε κάμψη σε ορθή γωνία με την κοιλιά, έχει περιορισμό της έκτασης της κνήμης και ο ασθενής αισθάνεται πόνο στην γαστροκνημία (σημείο Kerning θετικό)- μπορεί να υπάρχει φωτοφοβία ή και υπερευαισθησία- η πνευματική κατάσταση του ασθενούς ποικίλλει και μπορεί να εμφανίζεται σύγχυση με παραλήρημα άλλοτε λήθαργος ή κώμα- όχι σπάνια κηλιδώδες εξάνθημαΗ κλινική εικόνα διαφέρει με την ηλικία: Στους ενήλικες μπορεί να διατρέχει ήπια και να θεωρηθεί γρίπη ενώ μπορεί να υπάρχει χαμηλός πυρετός ενώ μερικές φορές να παρουσιάζεται με κώμα.

196. Να αναφέρετε τα αντικειμενικά ευρήματα της δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας.ΑΠ. Τα ευρήματα είναι τα παρακάτω:α) Οιδήματα ιδιαίτερα των κάτω άκρωνβ) Διόγκωση ήπατος – ασκίτηςγ) Διόγκωση των φλεβών του τραχήλουδ) Ολιγουρίαε) Με την πάροδο του χρόνου εμφανίζονται και τα σημεία της αρ. καρδιακής ανεπάρκειας όπως ωχρότητα, δύσπνοια, οξύ πνευμονικό οίδημα, βήχας, βράγχος φωνής κ.λ.π.

197. Να αναφέρετε μονολεκτικά τα τοπικά συμπτώματα και σημεία καθώς και τα γενικά συμπτώματα και ευρήματα της οξείας φλεγμονής.ΑΠ. Τα τοπικά συμπτώματα και σημεία της οξείας φλεγμονής είναι:- Πόνος- Οίδημα- Ερυθρότητα- Αύξηση θερμοκρασίαςΤα γενικά συμπτώματα και ευρήματα της οξείας φλεγμονής είναι:- Πυρετός- Ταχυκαρδία- Αύξηση λευκών αιμοσφαιρίων- Αύξηση Τ.Κ.Ε.- Καταβολή δυνάμεων

198. Να περιγράψετε την επίδραση του αερισμού στο επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα του αίματος.ΑΠ. Αυξημένος αερισμός (βαθιές αναπνοές, ταχύπνοια) οδηγεί σε μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα, ενώ μειωμένος αερισμός (ρηχές αναπνοές, βραδύπνοια) οδηγεί σε αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα.

199. Τι ξέρετε για την κρίση πανικού;ΑΠ. Το άτομο που εμφανίζει μια τέτοια κρίση άγχους, χωρίς συγκεκριμένη πρόκληση, εμφανίζει συνήθως αιφνίδια και για περιορισμένη διάρκεια (λίγα λεπτά) 4 τουλάχιστον από τα παρακάτω συμπτώματα : Εφίδρωση, έντονο τρόμο, λιποθυμική τάση και ζάλη ή ναυτία, οπισθοστερνική δυσφορία, αίσθημα παλμών, αίσθημα πνιγμονής.

Δύσπνοια, αίσθημα ότι ο κόσμος ή ότι ο ίδιος δεν είναι πραγματικός. Φόβο ότι χάνει τον έλεγχο και τρελαίνεται, φόβο θανάτου. Μούδιασμα, αίσθημα ψυχρού ή θερμού. Συνήθως το άτομο αυτό θορυβείται και μπορεί να καταφύγει σε παθολόγο για εξετάσεις ή στις πρώτες βοήθειες.