description
Ο Έλιοτ δεν υπήρξε μόνο ποιητής, αλλά και εξαίρετος δοκιμιογράφος. Κατά καιρούς συνεργάσθηκε ενεργά ως αρχισυντάκτης σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, όπου δημοσίευσε σημαντικότατες μελέτες. Το 1920 εξέδωσε έναν τόμο με τον τίτλο Ιερό Δάσος, όπου περιέλαβε πολλές από τις μελέτες αυτές.«…Μπορούμε μόνο να πούμε ότι κατά κάποια έννοια, ένα ποίημα έχει τη δική του ζωή· ότι τα τμήματα του σχηματίζουν κάτι εντελώς διαφορετικό από ένα σύνολο βιογραφικών στοιχείων που είναι τοποθετημένα με τάξη ότι το συναίσθημα, ή η συγκίνηση, ή το δράμα που προκύπτουν από ένα ποίημα είναι κάτι διαφορετικό από το συναίσθημα, τη συγκίνηση ή το δράμα στο νου του ποιητή.Έξαλλου, η ποίηση βέβαια έχει κάποια σχέση με τα ήθη, και με τη θρησκεία, ίσως ακόμα και με την πολιτική, αν και δεν μπορούμε να πούμε ποια είναι αυτή η σχέση. Αν ρωτήσω τον εαυτό μου (για να πάρω μια σύγκριση σ’ ένα ανώτερο επίπεδο) γιατί προτιμώ την ποίηση του Δάντη από την ποίηση του Σαίξπηρ, θα πρεπε να πω ότι την προτιμώ επειδή μου φαίνεται ότι διευκρινίζει μιαν υγιέστερη στάση απέναντι στο μυστήριο της ζωής. Και στις ερωτήσεις αυτές, καθώς και σε άλλες που δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε, φαίνεται πως φεύγουμε από την περιοχή της κριτικής της «ποίησης». Έτσι, δεν μπορούμε να σταματήσουμε σ’ οποιοδήποτε σημείο. Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε ότι θα κάνουμε είναι να συμφωνήσουμε για ένα αρχικό σημείο κι’ αυτό είναι, κατά ενα τμήμα του, το θέμα αυτού του βιβλίου.»T.S. EliotΜάρτιος 1928.................................................................Ο Τόμας Στερνς Έλιοτ αμερικανικής καταγωγής Άγγλος ποιητής, δραματουργός, λογοτεxνικός κριτικός και διευθυντής εκδόσεων, άσκησε τεράστια επίδραση στη λογοτεχνική παραγωγή, ιδιαίτερα από το 1920 μέχρι τον ύστερο 20ό αιώνα. Οι πειραματισμοί του στην έκφραση, στο ύφος και το μέτρο έφεραν νέα πνοή στην αγγλική ποίηση και τα κριτικά του δοκίμια γκρέμισαν τις παλιές καθιερωμένες αξίες και θεμελίωσαν νέες. Με τα έργα του Η Έρημη Χώρα (The Waste Land,1922) και Τα τέσσερα κουαρτέτα (The Four Quartets,1943), αναγνωρίστηκε ένας από τους μεγαλύτερους Άγγλους ποιητές και ανθρώπους των γραμμάτων και το 1948 του απονεμήθηκε το Βρετανικό Παράσημο Αξίας και το Νόμπελ Λογοτεχνίας.Ο Τ.Σ. Έλιοτ γεννήθηκε στο Σαιντ Λιούις του Μιζούρι. Η οικογένειά του του έδωσε τη δυνατότητα να πάρει την ευρύτερη μόρφωση που μπορούσε να έχει κανείς στον καιρό του.Αφού τελείωσε τη Σμιθ Ακάντεμυ στο Σαιντ Λούις, ο Έλιοτ πήγε στο Μίλτον της Μασαχουσέτης, φοίτησε κατόπιν στο Χάρβαρντ, από όπου πήρε το πτυχίο του σε τρία μόνο χρόνια αντί για τα καθιερωμένα τέσσερα. Οι άνθρωποι που τον επηρέασαν στο Χάρβαρντ, ήταν ο φιλόσοφος και ποιητής Τζωρτζ Σανταγιάνα (George Santayana) και ο κριτικός Έρβιν Μπάμπιτ (Irving Babbitt). Από τον Μπάμπιτ ο Έλιοτ πήρε την αντιρομαντική στάση του, την οποία ενίσχυσαν αργότερα τα κείμενα των Άγγλων φιλοσόφων Φ.Χ. Μπράντλυ (F.H. Bradley) και Τ.Ε. Χιουμ (T.E. Hulme) και την οποία διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.Τη χρονιά 1910-1911 την πέρασε στη Γαλλία παρακολουθώντας τις διαλέξεις του Μπερξόν στη Σορβόνη και διαβάζοντας ποίηση μαζί με τον Αλαίν Φουρνιέ, χάρη στα "μαθήματα" του οποίου ο Έλιοτ έγινε τέλειος γνώστης όχι μόνο της γαλλικής γλώσσας αλλά και της συμβολιστικής ποίησης από τον Μπωντλαίρ και τον Λαφόργκ μέχρι τον Μαλαρμέ.Το 1914 συνάντησε για πρώτη φορά τον Έζρα Πάουντ. Το 1914 έγραψε για το περιοδικό "Poetry: A Magazine of Verse" ένα άρθρο για να υπερασπιστεί τη λογοτεχνική προσφορά του Πάουντ. Στο άρθρο αυτό περιγράφει τον στείρο λογοτεχνικό κύκλο των νεαρών Αμερικανών ποιητών της τελευταίας δεκαετίας πριν από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο διάστημα 1911-1914 ήταν πάλι στο Χάρβαρντ, όπου μελέτησε ινδική φιλοσοφία και Σανσκριτικά κοντά στον διακεκριμένο μελετητή Τσαρλς Λάνμαν ( Charles Lanman).H σταδιοδρομία του Έλιοτ καλύπτει τέσσερεις κλάδους: εκδόσεις, θέατρο, λογοτεχνική κριτική και φιλοσοφική ποίηση. Ήταν, ίσως, ο πιο ευρυμαθής αγγλόφωνος ποιητής της εποχής του. Τα ποιήματα που έγραψε στα φοιτητικ