NΙΚΟΣ KΑΒΒΑΔΙΑΣ 

Γεννήθηκε το 1910 κοντά στην επαρχιακή πόλη του Χαρμπίν της Μαντζουρίας. Ήταν δευτερότοκος γιος του μεγαλέμπορου Χαρίλαου Καββαδία και της Δωροθέας που κατάγονταν από την Κεφαλονιά.

Είχε μια μεγαλύτερη αδελφή την Τζένια (όρθια αριστερά), και δυο μικρότερους αδερφούς τον Αργύρη (βρέφος) και τον  Δημήτρη-Μήκια (πάνω στην καρέκλα).

Ο Νίκος Καββαδίας

Το 1914 εξαιτίας του πολέμου, η οικογένεια Καββαδία έρχεται στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στο Αργοστόλι. 

Ο Νίκος Καββαδίας στο Αργοστόλι

Ο πατέρας επιστρέφει στις επιχειρήσεις  του στη Ρωσία, όπου  καταστρέφεται  οικονομικά.  Γυρίζει  και  πάλι  στην Ελλάδα  το  1921,  τσακισμένος  και  ανίκανος  να προσαρμοσθεί στην ελληνική πραγματικότητα.

Μετά  το  Αργοστόλι,  η  οικογένεια  εγκαθίσταται  στον Πειραιά.  Ο  Νίκος  πηγαίνει  στο  Δημοτικό  και  είναι συμμαθητής με τον Γιάννη Τσαρούχη.

Ο Νίκος Καββαδίας ζωγραφισμένος από τον Γιάννη Τσαρούχη

Τελειώνοντας  το  Γυμνάσιο,  δίνει  εξετάσεις  στην Ιατρική  Σχολή.  Όμως  την  ίδια  περίοδο  πεθαίνει  ο πατέρας  του  και  αναγκάζεται  να  εργαστεί  σε  ναυτικό γραφείο.

Γιάννης Τσαρούχης, Ναύτης

Το  1929  ο  Καββαδίας  βγάζει  ναυτικό  φυλλάδιο  και μπαρκάρει  ως  ναυτόπαις  στο  φορτηγό  καράβι  «Άγιος Νικόλαος».

Με  τον  αδερφό  του Δημήτρη-Μίκια το 1929 στον Πειραιά

ΤΟ  1933  εκδίδεται  σε  245  αντίτυπα  από  τις  εκδόσεις «Κύκλος»  η  ποιητική  συλλογή Μαραμπού που προκαλεί μεγάλη εντύπωση και θετικά σχόλια.

Το  1934,  η  οικογένεια  μετακομίζει  από  τον  Πειραιά στην Αθήνα.  Το σπίτι  της  γίνεται  τόπος συγκέντρωσης λογοτεχνών, ζωγράφων και ποιητών. 

Στον  πόλεμο  του  1940  φεύγει  για  την  Αλβανία,  όπου υπηρετεί  αρχικά  ως  ημιονηγός  τραυματιοφορέας  και αργότερα,  λόγω  της  ειδικότητας  που  είχε  ως ασυρματιστής,  χρησιμοποιείται  στο  σταθμό  υποκλοπής της τρίτης Μεραρχίας.

Μετά την κατάρρευση του μετώπου θα επιστρέψει, όπως  και  όλοι  οι  συμπολεμιστές  του,  πεζός  στην Αθήνα.

Ο Καββαδίας ξαναμπαρκάρησε το 1944 και  ταξίδεψε αδιάκοπα ως ασυρματιστής  σε  όλο  τον  κόσμο ως  τον Νοέμβρη  του  1974  -τρεις μήνες πριν από το θάνατό του.

Το 1947 κυκλοφορεί  το Πούσι και  σε  δεύτερη  έκδοση το Μαραμπού εμπλουτισμένο  με  τρία  ακόμη ποιήματα.

Την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου πεθαίνει από εγκεφαλικό επεισόδιο.  Δεν  θα  προλάβει  να  δει  τυπωμένη  την ποιητική συλλογή Τραβέρσο που ετοίμαζε.

Ο Νίκος Καββαδίας αξίζει τον τίτλο του

απόλυτα βιωματικού ποιητή.

Μιλάει πάντα για τα καράβια που έζησε,

τους ναυτικούς που γνώρισε, τους

έρωτες, τους καυγάδες και τους θανάτους

στα λιμάνια που συνάντησε.

Ο έρωτας του για τα ταξίδια και τη

θάλασσα είναι ορατός σε κάθε του

ποίημα. Είναι τόσο δυνατός που διαπερνά

τον αναγνώστη, τον κάνει να ξεχνά τις

άγνωστες λέξεις και τους ναυτικούς όρους

και να παραδίδεται άνευ όρων στην

αλήθεια του λόγου του ποιητή.

ΠΟΙΗΣΗ

•Μαραμπού (1933)

•Πούσι (1947)

•Τραβέρσο (1975)

•Βάρδια (1954)

•Λι (1987)

•Του πολέμου / Στ' άλογό μου (1987)

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Οι γάτες των φορτηγών

Andy Warhol, λιθογραφία από το βιβλίο 25 γάτες με το όνομα Σαμ και Μία Μπλέ Γάτα (1954)