Το τείχος των δακρύων

Post on 20-Feb-2017

1.543 views 2 download

Transcript of Το τείχος των δακρύων

Εργασία στο μάθημα των Θρησκευτικών

Το Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων

Τμήμα Β3Σχολικό έτος 2015-2016Σχολείο: 1ο ΓΕΛ Βέροιας

Κελεμπεκίδης ΦώτιοςΜαυρίδης Ιωάννης Ντουμανόπουλος ΝικόλαοςΠαπαδημητρίου Άννα

Ο Ιουδαϊσμός είναι η θρησκεία που ασπάζεται το σύνολο του εβραϊκού λαού. Είναι η αρχαιότερη μονοθεϊστική θρησκεία, αλλά διαφέρει από τις υπόλοιπες θρησκείες, επειδή η αυθεντία δεν αποδίδεται σε κάποιο πρόσωπο , αλλά στις Γραφές και τις παραδόσεις. Σήμερα, 14 εκατομμύρια άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται ως Εβραίοι.

Το πιο ιερό σημείο για τον Ιουδαϊσμό εκτός του ίδιου του όρους του Ναού είναι το Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων .

Το Τείχος των Δακρύων ή αλλιώς το Δυτικό Τείχος είναι τα μοναδικά υπολείμματα του τείχους που περιέβαλε τον μνημειώδη ναό που έχτισε ο βασιλιάς Ηρώδης.

Η τοποθεσία είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που είχε κτίσει τον περίφημο ναό του, ο βασιλιάς των Εβραίων Σολομώντας το 960 π.Χ.

Ο ναός αυτός καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους το 586 μ.Χ. και ξαναχτίστηκε το 520 μ.Χ. από τον Ζοροβάβελ, πολιτικό ηγέτη των Ιουδαίων.

Ο Ηρώδης κατεδάφισε τον παλιό ναό και έχτισε στη θέση του ένα πολύ μεγαλύτερο το 20 μ.Χ. με μεγάλο βωμό για θυσίες, εγκαταστάσεις εξαγνισμού καθώς και ένα κτίριο σε σχήμα βασιλικής που χρησίμευε ως κεντρική αγορά και χώρος συνάντησης των προσκυνητών.

Είναι εκεί που ο Χριστός έδιωξε εξοργισμένος τους φιλάργυρους εμπόρους. Ο ναός καταστράφηκε το 70 μ.Χ. από τους λεγεωνάριους του ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτο.

Το τείχος βρίσκεται στη παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους του Ναού. Το σήμερα εκτεθειμένο μέρος του τείχους στην πλατεία της εβραϊκής συνοικίας έχει 19 μέτρα ύψος (από συνόλου 32 μέτρων) και 57 μέτρα μήκος. Άλλα εκτεθημένα τμήματα είναι το νότιο τμήμα μήκους 80 μέτρων και ένα κομμάτι που βρίσκεται στη μουσουλμανική συνοικία μήκους 8 μέτρων. Συνολικά, το Δυτικό Τείχος έχει μήκος 488 μέτρα. Είναι κατασκευασμένο από ασβεστολιθικούς ογκόλιθους.

Το Δυτικό Τείχος για αιώνες βρισκόταν σε ένα στενό δρομάκι μόλις 12 μέτρα πλάτος, που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μόνο μερικές εκατοντάδες πιστούς. Αμέσως μετά τον πόλεμο των Έξι Ημερών όμως το 1967 οι Ισραηλινοί ισοπέδωσαν τη γειτονική αραβική περιοχή για να την προσαρτήσουν στον περίβολο του Τείχους και να μπορεί να φιλοξενήσει έκτοτε δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές.

Πολλοί είναι οι πιστοί του Ιουδαϊσμού που πιστεύουν ότι το τείχος αποτελεί τμήμα του ναού του Σολομώντα. Από το 16ο αιώνα, κατά την Οθωμανική Περίοδο, το Δυτικό τείχος έγινε κύριος τόπος προσκυνήματος των Εβραίων όπου θρηνούσαν την απώλεια του ναού τους, γι’ αυτό και ξένοι παρατηρητές το ονόμασαν Τείχος των Δακρύων.

Οι πιστοί που προσέρχονται στο Τείχος των Δακρύων μπορεί να σταθούν εκεί όρθιοι και να προσεύχονται σιωπηλά για ώρες, συχνά ταλαντευόμενοι, ή να καθίσουν πιο πίσω σε κάποια καρέκλα. Ανάμεσα στις μεγάλες πέτρες του τείχους σφηνώνουν μικρά χαρτάκια με γραπτές προσευχές. Η αποχώρησή τους γίνεται με βήματα προς τα πίσω.

Μέχρι το 2002 η είσοδος στον περίβολο του Τείχους των Δακρύων απαγορευόταν στις γυναίκες. Ύστερα από τους σκληρούς αγώνες της WOW (Women of Wall) και πολλές δικαστικές διαμάχες οι αρχές παραχώρησαν ένα κομμάτι στα δεξιά του τείχους στον γυναικείο πληθυσμό, τοποθετώντας ειδικό χώρισμα.

Στην πρωινή κυρίως προσευχή φοράν ένα λευκό ύφασμα με μπλε γραμμές που λέγεται ταλίτ . Επίσης, η ένδυση περιλαμβάνει κάτι σχοινιά (που κρέμονται σαν κρόσσια), αλλά και ένα είδος λουριού που δένουν γύρω από το χέρι πριν ξεκινήσουν την προσευχή.

Σε ειδικό σταντ, υπάρχουν καπελάκια

για να φορέσει ο επισκέπτης, γιατί

δεν επιτρέπεται να πλησιάσει

ακάλυπτος το τείχος.

Το Τείχος συνεχίζεται σε μία σχεδόν μυσταγωγική κλειστή στοά.

Όλοι μελετούν προσευχές ή την πεντάτευχο. Υπάρχουν μεγάλες βιβλιοθήκες όπου μπορεί κανείς να βρει σχετικά αναγνώσματα κι άλλες ξύλινες κατασκευές (τα Εχάλ) που εφάπτονται στο Τείχος και μέσα σε αυτές φυλάσσονται οι περγαμηνές του Νόμου ή Σεφέρ Τορά.

Το "Κοτέλ" (όπως το λένε οι Εβραίοι) αποτελεί σημείο αναφοράς. Για κάμποσους ανθρώπους, είναι μία καθημερινή συνήθεια, μία συνεχής σχέση. Εδώ καταλαβαίνει κάποιος πόσο πολύ σημαντικό είναι για τη θρησκευτική και εθνική τους ταυτότητα. Αγγίζουν τις πέτρες και νιώθουν ότι επικοινωνούν όχι μονάχα με το Θεό, αλλά και με το ιστορικό τους παρελθόν και τις ρίζες τους.

Θα αναρωτηθεί κανείς αφού αυτό είναι το εξωτερικό Τείχος του Ναού του Σολομώντα και προφανώς το ιερό επίκεντρο της εβραϊκής πίστης ήταν εντός του Ναού, γιατί στέκονται από έξω και δεν πάνε να προσευχηθούν στα ενδότερα; Η απάντηση είναι απλή. Όταν οι Άραβες κατέκτησαν τα Ιεροσόλυμα, κατέλαβαν βεβαίως και το χώρο με τα ερείπια του Ναού του Σολομώντος και το 691 μ.Χ., έχτισαν εκεί ένα εξαιρετικά σημαντικό Ιερό για τη δική τους πίστη: το Χαράμ αλ-Σαρίφ. Που σημαίνει πως η πρόσβαση στους Εβραίους δεν επιτρέπεται εκεί.

Video από το Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων

Πηγές1.www.taxidologio.gr/jerusalem-todo-wailing-wall-kotel.html2.www.thepressproject.gr/article/17939/Teixos-ton-Dakruon3.img.pathfinder.gr/clubs/files/70363/2.html4.https://el.wikipedia.org/wiki/Δυτικό_Τείχος