Ο μικρός ΧριστούληςΣε μια φάτνη ταπεινήστα πολύ παλιά τα χρόνιακάποια νύχτα σκοτεινήμες στους πάγους και τα χιόνια.

Εγεννήθηκε μικρόςο Χριστούλης μας παιδάκικι είχε απ’ τ’ άστρα πιο λαμπρότο γλυκό του προσωπάκι.

Η μανούλα η καλήη γλυκιά μας Παναγίτσατον κρατούσε σαν πουλίστη ζεστή της αγκαλίτσα.

Ήρθαν μάγοι και βοσκοίνα τον δουν, να προσκυνήσουνκι άγγελοι με μουσικήγια να τον δοξολογήσουν.

Κι ο Χριστούλης με χαράτα χεράκια του κουνούσεκι έναν - έναν στη σειράόλους γύρω του ευλογούσε.

Μπροστά στη φάτνηΣου στολίσαμε τη φάτνηστο σχολειό μας γιορτινά.

Να οι Αγγέλοι να οι Μάγοι,οι τσομπάνηδες, τ’ αρνιά.

Αχ, των Μάγων το χρυσάφιπου θα βρούμε τάχα τώρατο λιβάνι και τα μύρανα σου φέρουμε για δώρα;

Σου στολίσαμε τη φάτνηστο σχολειό μας γιορτινά!Και για δώρα όπως οι Μάγοινα η μικρή μας η καρδιά!

Τα χέρια σας δώστεΤα χέρια σας δώστε αδέρφια ξανάγεννιέται ο Χριστούλης σε στάβλου γωνιά.Μαζί μονιασμένοι και με μια καρδιάστον κόσμο να φέρουμε πάλι χαρά.

Τα χέρια σας δώστε αδέλφια ξανάνα δούμε τον ήλιο να χαμογελά.την θλίψη να διώξουμε από την ψυχήκι αγάπη να φέρουμε σ’ όλη τη γη.

Το άστροΌμορφο αστεράκι,να μπορούσα να σε φτάσωστο μικρό μου το χεράκιδυνατά να σε χουφτιάσω!

Κι έπειτα να σε κρεμάσωστο σαλόνι ή στη βεράντακι όταν κόβεται το ρεύμαάστρο εσύ θα φέγγεις πάντα!

Στο Χριστούλη μαςΧριστούλη πόσο σ’ αγαπώ!Πόσο σε νιώθω στην καρδιά μου!Δε βρίσκω λόγια να στο πω,φως είσαι και παρηγοριά μου.

Τη γέννησή σου με χαρά,

γιορτάζουμε όλα τα παιδιά.Φορούμε ολόλευκα φτερά,κι όλα μαζί σαν αγγελάκια.

Πετούμε γύρω απ’ τη σπηλιά,στην αχυρένια σου την κλίνη,και τραγουδάμε σαν πουλιά:Δόξα σε της γης ειρήνη!

Οι ποιμένες γονατίζουνΟι ποιμένες γονατίζουν,ταπεινά και προσκυνούν,κι αγγέλοι φτερουγίζουν,και με χάρη τραγουδούν.

«Ωσαννά εν τοις υψίστοις»,τ’ ουρανού και γης ο κτίστης,εγεννήθηκε στη γη,μεσ’ στης νύχτας τη σιγή.

Ας χαρεί ο κάθε πιστός,

εγεννήθει ο Χριστός.

Η καμπάνα του χωριούΧτύπα καμπάνα του χωριού μαςχτύπα καμπάνα μου χρυσή,Χριστούγεννα γιορτάζει ο κόσμος όλος,σήμαινε σήμερα και συ.

Χτύπα καμπάνα να σ’ ακούσουν,και κάθε Χριστιανός να ‘ρθεί,ένα κεράκι για ν’ ανάψει,εις του Χριστού μας τη γιορτή.

ΧριστούγενναΜαύρος ο ουρανός, κάτασπρη η γη,χαρούμενα η καμπάνα που χτυπά:Γεννήθηκε ο Χριστός! Η Παναγίαγερμένη πάνωθέ του τον κοιτά.

Να το φυλάξουν απ’ την παγωνιάσκεπάσματα δεν έχει το μωρόκαι μόνο απ’ τα δοκάρια της σκεπήςκρέμοντ’ αράχνες γύρω του σωρό.

Το χιόνι την καλύβα τριγυρνάμα στη σκεπή ανοίγει ο ουρανόςκαι κάτασπρα αγγελούδια τραγουδούν:

Γεννήθηκε ο Χριστός μας! Ο Χριστός!

Η γέννηση του ΧριστούΉταν μια νύχτα φωτισμένημια αστροφεγγιά, μια ξαστεριάκι ήταν θαρρείς αδελφωμέναάνθρωποι, δέντρα και θεριά.

Είχε κινήσει κι ένα αστέριαπό τη βαθιά ανατολήκαι ουρανοδρόμιζε να φέρειστη γης το φέγγος το πολύ.

Ένα γαλήνιο καραβάνιτρεις μάγοι πάνε βιαστικάσμύρνα χρυσάφι και λιβάνικρατούσανε ευλαβικά.

Στη Βηθλεέμ έχουνε φθάσειαπό πορεία μακρινήβρίσκουν αλλιώτικη την πλάση,είχαν ανοίξει οι ουρανοί.

Τα σύμπαντα γιορτάζουνεΤα σύμπαντα γιορτάζουνετη δόξα σου Χριστέψηλά στα ουράνια αγάλλονταιαγγέλων στρατιαί.

Η κάθε ανθρώπινη φωνήκάθε θνητού λαλιάτη γέννησή σου ψάλλουνεμεγάλε βασιλιά.

Το Άγιο φως σου δω στη γηθα ζει παντοτινάκαι την αγάπη στις καρδιέςαιώνια θα σκορπά.

Η γιορτή μουΉρθαν τα Χριστούγεννα ξανάμε τα δέντρα και τα δώρα τα πολλά,ψάλλουν όλα τ’ αγγελούδιαόμορφα γλυκά τραγούδια.

Χαίρομαι διπλά κι εγώγελαστά χοροπηδώ.Σήμερα γιορτάζωκαι τα γιορτινά μου βάζω.

Με λαχτάρα περιμένωκαθαρό και στολισμένοχίλια δώρα στη γιορτή μουκαι ευχές για προκοπή μου.

ΧριστούγενναΧριστούγεννα σιμώνουνμεγάλη εορτήχαρά σ’ όλο τον κόσμο

χαρά σ’ όλη τη γη.

Στο δέντρο του Χριστού μαςολόχαρα παιδιάεμπρός ας τραγουδούμεμ’ αγάπη στην καρδιά.

Στο μικρό Χριστούλη δώραΣτο μικρό Χριστούλη δώραφέραν μάγοι και βοσκοίδώρα από την καρδιά μαςο Χριστούλης καρτερεί.

Κι έχω πέντε στρατιωτάκιακαι μπισκότα τρία κουτιάκαι για τα φτωχά αδελφάκιαέχω αγάπη στην καρδιά.

Όλα θα τους τα χαρίσωσήμερα τρανή γιορτήκι ο Χριστούλης μες στη φάτνηπόσο - πόσο θα χαρεί!

ΧριστούγενναΈξω φυσά ο άνεμοςσωρός είναι το χιόνικρύο πολύ και τσουχτερότη γη την περιζώνει.

Μα ξάφνου μέσα στη νυχτιάγλυκά χτυπά η καμπάνα«Χριστός γεννάται σήμερον»φωνάζει και η μάνα.

Κι ευθύς ο κάθε χριστιανόςντύνεται και κινάειμέσα στην άγρια νυχτιάστην εκκλησιά να πάει.

Την Παναγιά ευχαριστείτη χαιρετά με πίστηγιατί αυτή εγέννησετου σύμπαντος τον Κτίστη.

Χριστούγεννα του χωριούΜες στην αστρόφεγγη βραδιάπέφτει ψιλό - ψιλό το χιόνιγύρω στην έρμη λαγκαδιάστρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.

Ούτε πουλιού γροικάς λαλιάούτ’ ένα βέλασμα προβάτουλες και απλωμένη σιγαλιάείναι κει ολόγυρα θανάτου.

Μα ξάφνου πέρα απ’ το βουνόγλυκός σημάντρου ήχος γροικιέται,ωσάν βαθιά απ’ τον ουρανό,μέσα στη νύχτα να σκορπιέται.

Κι αντιλαλεί τερπνά - τερπνάγύρω στην άφωνη την πλάση,και το χωριό γλυκοξυπνάτην Άγια μέρα να γιορτάσει.

Χριστούγεννα σιμώνουνΧριστούγεννα σιμώνουν,

μεγάλη είναι γιορτή,χαρά σ’ όλο τον κόσμο,χαρά σ’ όλη τη γη.

Τη δόξα του Χριστού μας,ολόχαρα παιδιά,εμπρός ας τραγουδούμε,μ’ αγάπη στην καρδιά.

Χριστούγεννα μας ήρθανεΧριστούγεννα μας ήρθανεη φύση όλη χαίρεται.Χριστούγεννα μας ήρθανετα σήμαντρα χτυπούν.

Χριστούλη μου στη φάτνη σουμπροστά σου γονατίζουμε.Χριστούλη μου χαιρόμαστεγια ‘σένανε κι εμείς.

Ήρθαν τα ΧριστούγενναΉρθαν τα Χριστούγενναεορτή μεγάληκαι το δέντρο του Χριστούάνθισε και πάλι.

Δέντρο μ’ άσπρα τα κλαδιάμε χρυσά στολίδιαελάτε πάρετε παιδιάγιορτινά παιχνίδια.

Ο Χριστός μας πάντοτετα καλά μας φέρνειμε αγάπη σήμεραόλα αυτά μας στέλνει.

Ανοίξετε τη σάλα να μπούμεΑνοίξετε τη σάλα για να μπούμετην όμορφη την Άγια αυτή βραδιά,το δέντρο του Χριστούλη μας να δούμεπου δώρα έχει γεμάτα τα κλαδιά.

Στη ρίζα μια σπηλιά, γύρω το χιόνικαι μέσα σε μια φάτνη γελαστόςστη Παναγιά τα χέρια του θ’ απλώνειο τόσο δα μικρούλης μας Χριστός.

Το αστέριΤο αστέρι που ολόλαμπροστον ουρανό εφάνειγια το Χριστούλη έφεγγεπου ήταν σε μια στάνη.

Σαν έλαμψε διέλυσεαμέσως το σκοτάδικι ήταν σαν όνειρο γλυκό

το μαγεμένο βράδυ.

ΧριστούγενναΒοριάς βογγάει στο σκοτεινότου Δεκεμβρίου βράδυκι ένα ψυχρό χιονόνεροφέρνει το αγιοκέρι.

Τι κι αν στο μαύρο ουρανόαπλώνεται σκοτάδιπάνω απ’ τη φάτνη ασύγκριτοφεγγοβολά ένα αστέρι.

Χριστουγεννιάτικο δεντράκιΧριστουγεννιάτικο εσύ δεντράκιμε τα κεράκια τα πολλάτι θα μου φέρεις για παιχνιδάκιαπ’ τα πολλά σου τα καλά;

Παιδιά κοιτούν τα χρυσά σου κάλληκαθένα τόσο λαχταράγια να μοιράσεις τα δώρα πάλινα τους χαρίσεις τη χαρά.

Μικρό δεντράκι αγαπημένοτέτοια ομορφιά έχει κανείς;Με τι λαχτάρα περιμένω

κάθε χρονιά για να φανείς!

ΧριστούγενναΧριστούγεννα σημαίνουνμεγάλη εορτήχαρά σ’ όλο τον κόσμοχαρά σ’ όλη τη γη.

Απόψε Χριστούληστη φάτνη μπροστάεγώ το μικρούλισου ψάλλω γλυκά.

Χριστούλη μουΈλα Χριστούλη μου γλυκέκαι χαμογέλασέ μουέλα Θεούλη μου καλέκαι γλυκομίλησέ μου.

Να ‘ξερες πόσο καρτερώτην γέννησή σου τώραέλα και θέλω να χαρώτούτη την Άγια ώρα.

Οι τρεις ΜάγοιΕίμαστε οι τρεις Μάγοι εμείς

της βαθιάς ανατολής.Το Χριστό ζητούμε τώραγέροι βασιλιάδες τρεις.

Χρυσό αστέρι λαμπερόάστρο θείο μαγικό.Δείξε μας γοργά το δρόμο’σένα έχουμε οδηγό.

Άστρο οδήγα μας εκείπου το βρέφος κατοικεί.Με χρυσό για να το στέψωτι τιμή βασιλική.

Χριστός γεννιέταιΧριστός γεννιέται σήμεραστης Βηθλεέμ την πόληο ουρανός αγάλλεταιχαίρεται η φύση όλη.

Φέρνει στον κόσμο μήνυμααγάπη και ειρήνηχαρά σε όλα τα παιδιάπόλεμος να μη γίνει.

Η πλάση ασπροντυμένηΗ πλάση ασπροντυμένηγιορτάζει χαρωπάκαι μήνυμα μας στέλνει«Γεννήθηκε ο Χριστός».

Ποιμένες κι αγγελούδιαστη γη στον ουρανόμηνάνε με τραγούδια«Γεννήθηκε ο Χριστός».

Με εύθυμη καρδιάτραγούδι χαρωπόας ψάλουμε κι εμείςγια το μικρό Χριστό.

Πως μας περιμένει!Μες στην παγωμένητη φτωχή σπηλιά,για όλους έχει ανοίξειμια θερμή αγκαλιά.

Πάμε αγαπημένοι

πάμε αδελφωμένοι,πόσο θα χαρεί,φιλιωμένους όλουςμπρος του να μας δει!

Στο ΧριστούληΓεννήθηκες Χριστούλη μουσαν το φτωχό παιδάκιμέσα στα χιόνια τα πολλάχωρίς φωτιά και τζάκι.

Γεννήθηκες κι έγινεγια Σένα η νύχτα μέρακι έλαμψε φως αληθινόσ’ όλη την ατμόσφαιρα.

Γεννήθηκες σε μια σπηλιάπου ‘χαν βοσκοί για στάνημα η δική σου αρχοντιάστον ουρανό εφάνει.

Γεννήθηκες και έλαμψετο θεϊκό αστέριτο χιόνι έγινε ζεστόκι η νύχτα μεσημέρι.

Το λαμπρό αστέριΈνα αστέρι λαμπερόαπόψε θα φωτίσεικαι φως σ’ όλη τη γηάφθονο θα σκορπίσει.

Θα συνοδεύει το Χριστόστης Βηθλεέμ τα μέρηκαι εις την ανθρωπότηταειρήνη πια θα φέρει.

ΧριστούγενναΠερίχαρα τα σήμαντρααπόψε θα σημαίνουνκι οι χριστιανοί στην εκκλησιάμε πίστη θα πηγαίνουν.

Θα προσκυνήσουν το Χριστόμ’ ευλάβεια μεγάληκαι θα ιδούν το Άγιο φωςπου από παντού προβάλει.

Μες στην ψυχή θα νιώσουμεθάρρος και καλοσύνηκαι θ’ απλωθεί σ’ όλη τη γη

αγάπη και γαλήνη.

Η νύχτα των ΧριστουγέννωνΝύχτωσε κι απλώθηκε, μαύρο το σκοτάδιη ζωή, βουβάθηκε, δεν ακούς λαλιάτα νερά παγώσανε, στάθηκε το χιόνιτα πουλάκια τρέμουνε μέσα στη φωλιά.

Ξάφνου στα μεσούρανα έλαμψε εν’ αστέριγελαστό και πρόσχαρο σαν αυγερινόςοι βοσκοί ξαφνιάστηκαν, τα κλαδιά λυγίζουνκι άνοιξε ολόλαμπρος, πάλι ο ουρανός.

Το δέντρο στολισμένοΤο δέντρο στολισμένο,καμαρώνει φουντωμένο,και τριγύρω τα παιδιά,τραγουδάνε με χαρά.

Τα φωτάκια του φωτίζουν,καμπανούλες το στολίζουν,φάτνη, άστρα και παιχνίδια,και χρωματιστά στολίδια.

Καινούργιος χρόνοςΚαινούριος χρόνος πάλι ξημερώνεικαι σβήνεται και χάνεται ο παλιόςμαζί του να σβηστούνε όλοι οι πόνοιτο δάκρυ μας, η λύπη, ο στεναγμός.

Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνεικαι λάμπει ο σκοτισμένος ουρανόςμ’ ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνεικαι να ‘ν ευτυχισμένος και καλός.

Ελάτε να γυρίσουμε και πάλιστην πίστη του Χριστού σαν αδελφοίκαι ο χρόνος ο καινούργιος θα μας βγάλειστης δόξας την ολόφωτη κορυφή.

Χριστέ μεγαλοδύναμε Θεέ μαςΧριστέ γεμάτε αγάπη και στοργήχαρούμενο το χρόνο χάρισέ μαςκαι δώσε την ειρήνη σου στη γη.

ΠρωτοχρονιάΑπόψε αυτή η νύχτα

αργεί να ξημερώσειαπόψε αυτή η νύχταδε λέει να τελειώσει.

Βάλτε τα παπούτσια σαςστην πόρτα του σπιτιούν’ αφήσει ο Αϊ Βασίληςτα δώρα του κουτιού.

Άη Βασίλης έρχεταιΈρχεται με δώρα φορτωμένοςκούκλες, δένδρα χιονισμένακαι τρέχει ολούθε ευτυχισμένοςμε τα κάτασπρά του γένια.

Και λέει με χαρά, σ’ όλα τα καλά παιδιά«Δώστε - δώστε παιχνιδάκιασ’ όλα τα φτωχά παιδάκια».

Όποιος γύρω του σκορπάχαρά, γέλιο, ηρεμίαμέσα του, θε να σκιρτάη χαρά, η ευτυχία.

Καινούργιος χρόνοςΚαινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνεικαι σβήνεται και χάνεται ο παλιόςμαζί του θα σβηστούνε κι όλοι οι πόνοι

το δάκρυ μας, η λύπη, ο στεναγμός.

Χριστέ, μεγαλοδύναμε θεέ μαςΧριστέ, γεμάτε αγάπη και στοργήΧαρούμενο το χρόνο χάρισέ μαςκαι δώσε την ειρήνη σου στη γη.

Μη ξεχάσειςΟ Άη Βασίλης στο μυαλό μουμέρες τώρα έχει θρονιάσει,σαν τι δώρα θα μου φέρει;Φέτος, λες να με ξεχάσει;

Α! πα! πα! Δεν το πιστεύω,μα τον έχω τόση έγνοια,τον καλό τον Άη Βασίλη,

με τα άσπρα του τα γένια.

Θα μου φέρει τάχα τότε,καραμούζα, φασουλή;Φτάνει μόνο μην ξεχάσεικαι τ’ αντικρινό παιδί.

Που δεν έχει ούτ’ ένα τόπι,και το συμπονάω τόσο…Άη Βασίλη, αν το ξεχάσειςτο δικό μου θα του δώσω.

Ο καινούργιος χρόνοςΈφθασε ο καινούργιος χρόνοςφέρνει όνειρα κι ελπίδεςκαι στα στήθη μας ανάβειπόθους, όνειρα κι ελπίδες.

Έφθασε ο καινούργιος χρόνοςφέρνει ως δώρο την ειρήνητην αγάπη των ανθρώπωντης ψυχής τους τη γαλήνη.

Έφθασε ο καινούργιος χρόνοςθα μας γιάνει κάθε πόνοθα μας διώξει κάθε θλίψηκαι θα αφήσει ένα μόνο.

Την υγεία κι ευτυχίαπου χαρμόσυνα αντηχούνεκαι μεσ’ τις καρδιές μας πόθουςπάντα δίνουν και σκορπούνε.

Άγιος ΒασίληςΚαλώς μας ήρθες τέτοια ώραπως σε προσμένουν τα παιδιάμες στο σακί να φέρεις δώρααυτή την όμορφη βραδιά.

Η κάθε ελπίδα μας ν’ ανθίσειμε την καινούργια την αυγήκαν’ την αγάπη να καρπίσειΆγιε Βασίλη μας στη γη.

Ο καινούργιος χρόνοςΈλα από τα ξένακι από τα μακρινά,φέρε ονειρεμέναδώρα στα παιδιά.

Τον παλιό το χρόνοδιώξε κι έλα εσύ,μη μας έλθεις μόνομε κλειστή ψυχή.

Τι χαρά που φέρνειφέγγει ο ουρανός,λάμπει νέο αστέριμε καινούργιο φως!

Πρωτοχρονιά (Κ. Καλλοναίου)- Αρχιμηνιά! Καληχρονιά! Καλώς τον άρχοντά μας,πόχει την τύχην αδερφή και την καρδιά του πλούτος!- Βάνω το πόδι το δεξί κι όλα δεξά να πάνε!

- Σπάσε το ρόδι τ’ άλικο στη μαλλιαρή την πέτρα,πιές απ’ τ’ αμίλητο νερό της κρυσταλλένιας βρύσης,σκόρπα τα φύλλα της ελιάς, πες της καρδιάς τραγούδια!

- Ωσάν την πέτρα με ριζά η αγάπη να ριζώσει,ξόρκι τ’ αμίλητο νερό ναν’ στο κακό το μάτι,και σαν το ρόδι μ’ αγαθά το σπίτι να γιομίσει!

Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς (Ε. Νέγρη)Το χιόνι πέφτει από ψηλά,ξημέρωσε Πρωτοχρονιά,και γέμισαν οι κλώνοι.

Ο Άη Βασίλης τη νυχτιά,φέρνει τα δώρα στα παιδιά,που τραγουδούν ακόμη.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,σε κάθε σπίτι και γωνιά,για να χαρούνε όλοι.

Και με τη νέα τη χρονιά,υγεία, αγάπη και χαρά,να ‘ρθει στη χώρα όλη.

Ο λιχούδης της Πρωτοχρονιάς (Ε. Νέγρη)Πάνω στο έλκηθρο κυλώ,κι είμαι και λίγο στρουμπουλό.Θα ‘θελα να ‘ταν παγωτό,ολόκληρο το χιόνι!

Βλέπω τα δέντρα τα ψηλά,σαν γλυφιτζούρια είν’ κι αυτά.Θα ‘θελα να ‘ταν ζάχαρη,και τα βουνά ακόμη!

Μέσα στο σπίτι σαν θα μπω,δίπλα στο δέντρο το ψηλό,τραπέζι είναι στρωμένο!Το βράδυ πως προσμένω!

Θ’ ανοίξουμε δώρα ένα σωρό,φαΐ θα φάμε και γλυκό,κι από την πίτα, να το!

Φλουρί κωσταντινάτο!