Ελληνιστικοί χρόνοι

ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΓΛΩΣΣΑ

ΘΡΗΣΚΕΙΑΜετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου,

πολλοί πολιτικοί, στρατιωτικοί και θρησκευτικοί παράγοντες δημιουργούν μεγάλα κενά. Παράλληλα, εκδηλώνονται θρησκευτικές αμφιβολίες. Δημιουργήθηκαν νέες θρησκείες με μυστηριακές τελετές που εξασφάλιζαν στους ανθρώπους την αθανασία της ψυχής και την αιώνια ζωή.

Οι ελληνικές αξίες, οι θρησκευτικές παραδόσεις και η πίστη στους θεούς κλονίστηκαν. Η ελληνική θρησκεία φάνηκε να μειονεκτεί απέναντι στις θρησκευτικές αντιλήψεις των λαών των περιοχών της ανατολής. Για το λόγο αυτό και δεν παρατηρήθηκε εκεί το φαινόμενο του θρησκευτικού συγκρητισμού. Η θρησκευτική κρίση, που ήταν συνέπεια της ηθικής παρακμής, μεταδόθηκε σε όλα τα επίπεδα του ανθρώπινου βίου, ενώ λίγοι πίστευαν πια στην αλήθεια των μύθων. Κάποιες λατρείες της εποχή είναι αυτή της Ίσιδος, της Κυβέλης, του Άττεως, του Σεράπιδος και του Μίθρα.

Αναπαράσταση της Ίσιδος

Θεός Σάραπιςο Πτολεμαίος Α προσπάθησε να

ενώσει τους Έλληνες -Μακεδόνες και τους Αιγυπτίους σε ένα κοινό θρησκευτικό έδαφος, εισάγοντας την λατρεία του Θεού Σάραπι το 280 π.Χ. Ο Πτολεμαίος στην μορφή της νέας θεότητας συνόψισε τις κυριότερες θεότητες του Ελληνικού και Αιγυπτιακού πανθέου. Στην λατρεία του θεού αυτού αφομοιώθηκε ο Πλούτωνας, ο Άμμωνας, ο Δίας, ο Ποσειδώνας, ο Βάκχος, ο Νείλος και ο Ασκληπιός. Ο θεός Σάραπις μπορεί να χαρακτηριστεί σαν πραγματικό σύμβολο του νέου Ελληνιστικού κόσμου που γεννιέται από την διάλυση της αυτοκρατορίας του Μ. Αλεξάνδρου.

Όταν πλέον η πολιτική θα επιτρέψει τις οποιεσδήποτε επιρροές θα υπάρξει μια ασταμάτητη σύνθεση, εξάπλωση, περιπλοκή ως ακόμη και αντικατάσταση αρχαιότατων και νεότερων λατρειών, οι οποίες θα δημιουργήσουν αυτό τον χαρακτήρα της ελληνιστικής περιόδου όπου θα θριαμβεύσουν μυστικιστικές και ανορθολογικές λατρείες. Σε άριστη στρατηγική και οικονομική θέση, η Αλεξάνδρεια αποτέλεσε σταυροδρόμι και πνευματικής ανταλλαγής της Μεσογείου με την Ερυθρά θάλασσα και του Μικρασιατικού κόσμου. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα δημιουργήθηκε στην πόλη ένα ζωηρό μίγμα θρησκειών.

ΓΛΩΣΣΑΜετά τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου, η

ελληνική γλώσσα υφίσταται πολύ σημαντικές αλλαγές. Τα Ελληνικά έγιναν η καθιερωμένη γλώσσα για το εμπόριο και την κυβέρνηση Γεννιέται η Ελληνιστική Κοινή από την σύνθεση της Αττικής και της Ιωνικής Διαλέκτου.

Οι ιστορίες του Πολύβιου, οι διάλογοι του Επίκτητου και η Χριστιανική Καινή Διαθήκη χρονολογούνται από αυτήν την περίοδο.

Η Κοινή διάλεκτος Η Κοινή διάλεκτος αποβαίνει παγκόσμιο αποβαίνει παγκόσμιο όργανο όργανο επικοινωνίας. Το επικοινωνίας. Το ιδίωμα αυτό ιδίωμα αυτό προωθήθηκε προωθήθηκε συνειδητά από τη συνειδητά από τη μακεδονική μακεδονική διοίκηση, το στρατό, διοίκηση, το στρατό, από εμπόρους, από εμπόρους, τυχοδιώκτες και τυχοδιώκτες και λογίους στη Μικρά λογίους στη Μικρά Ασία, την Εγγύς Ασία, την Εγγύς Ανατολή και την Ανατολή και την Αίγυπτο. Αίγυπτο.

Ο τονισμός της Αρχαίας Ελληνικής ήταν μουσικός. Στη μορφολογία και την σύνταξη κυρίαρχη είναι η τάση για απλοποίηση. Η επίδραση της Λατινικής στην Ελληνική είναι ανεπαίσθητη στο συντακτικό επίπεδο, κάπως αισθητή στο μορφολογικό , αλλά ισχυρότατη στο λεξιλογικό. Η Κοινή λοιπόν είναι μια γλώσσα επικοινωνίας, που διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή και επιδιώκει την έμφαση, την ευκρίνεια και την απλότητα.

Ο ελληνιστικός πολιτισμός απορρόφησε τα χαρακτηριστικά των άλλων πολιτισμών

δίνοντάς τους μια ιδιαίτερη βαρύτητα στην ένωση που δημιουργήθηκε και που δεν είναι

ούτε «ελληνική» ούτε «βάρβαρη» αλλά «κοινή».

ΤΕΛΟΣ

Βιβλιογραφία

• http://peritexnisologos.blogspot.gr/2015/02/blog-post_2.html

• http://www.ellinikiglossa.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=99%3Ahellenistic-koine&catid=699%3Ahistory&Itemid=105&lang=el

• http://www.elia.org.gr/default.fds?langid=1&pagecode=08.03.03.01&pageid=133

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Αναστασία Μηνδούρη [πληροφορίες- εικόνες] Ανθία Αλμπάνη [διαμόρφωση] Αλλιόζη Ερασμία [πληροφορίες- παρουσίαση] Φωτεινή Γάτσιου [πληροφορίες- παρουσίαση]