Το σχολείοΤο αρχαίο σχολείο: Η εκπαίδευση στην αρχαία

Αθήνα, η εκπαίδευση στην αρχαία Σπάρτη.Το σχολείο στο Βυζάντιο: Η στοιχειώδης

εκπαίδευση και η ανώτερη εκπαίδευση.Τα σχολεία των νεώτερων χρόνων: Η

εκπαίδευση στην Τουρκοκρατία, η εκπαίδευση από το 1960 έως σήμερα.

Το σχολείο του μέλλοντος.

Η εκπαίδευση ήταν αγαθό των πλουσίων. Οι μαθητές ξεκινούσαν το σχολείο στα 7 χρόνια τους και τελείωναν στα 18 για να αρχίσουν τη στρατιωτική τους εκπαίδευση.Το πρώτο στάδιο εκπαίδευσης ήταν της προσχολικής και σχολικής ηλικίας.Την πρώτη την αναλάμβανε η μητέρα ή η τροφός και αποσκοπούσε στην καλλιέργεια των έμφυτων ικανοτήτων του παιδιού και στην προετοιμασία του να δεχθεί τη σχολική εκπαίδευση, που άρχιζε συνήθως στα επτά χρόνια.Τον 5ο αιώνα π.χ. άρχισαν να ιδρύονται στην Αθήνα τα Γυμνάσια. Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης ήταν η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας. Άλλα μαθήματα ήταν: Ιστορία, Φυσική, Μουσική, Γεωμετρία, Αστρονομία.Ο Παιδαγωγός, οικιακός δούλος, συνόδευε το παιδί στο Διδασκαλείο.Από τον πρώτο του δάσκαλο ο μικρός Αθηναίος μάθαινε ανάγνωση, συλλαβισμό, γραφή, αριθμητική. Οι Σοφιστές ίδρυαν σχολές στις οποίες δίδασκαν οι ίδιοι με φιλικό τρόπο χωρίς πίεση των μαθητών. Μόνο μία σχολή ιδρύθηκε από τον Σοφιστή Κόρακα στην οποία επιτρεπόταν η βία και η ραβδισμοί. Αργότερα τον αναλάμβανε ο Κιθαριστής για να τον μυήσει στην τέχνη της μουσικής.Αφού το παιδί αποκτούσε αυτές τις στοιχειώδεις γνώσεις, ερχόταν σε επαφήμε την ηρωική και διδακτική ποίηση ( Όμηρο-Ησίοδο ), καθώς και με τη λυρική.Μάθαινε επιπλέον χορό, ζωγραφική, χειροτεχνία και γεωμετρία.Ο Παιδοτρίβης φρόντιζε για τη σωματική εκγύμναση των μαθητών στην Παλαίστρα.Η διδασκαλία στο σχολείο ήταν εξάωρη. Τα κορίτσια μορφώνονταν στο σπίτι.

Η εκπαίδευση στην Αρχαία Aθήνα…

Μετά το 14ο έτος οι έφηβοι μπορούσαν να παρακολουθήσουν την ανώτερη εκπαίδευση στα δημόσια γυμνάσια και στις φιλοσοφικές ή

ρητορικές σχολές ( Ακαδημία Πλάτωνα, Περίπατος Αριστοτέλη, ρητορική σχολή

Ισοκράτη και άλλες ),που άρχισαν να ιδρύονται από τον 5ο αιώνα κάτω από την

επίδραση της διδασκαλίας των σοφιστών, των φιλοσόφων και των ρητόρων.

2ο στάδιο εκπαίδευσης…

Η εκπαίδευση στην Αρχαία Σπάρτη

Την εκπαίδευση των παιδιών στην αρχαία Σπάρτη αναλάμβανε το κράτος από τα επτά τους χρόνια. Ζούσαν σε ομάδες (αγέλες) και είχαν επικεφαλής τον Παιδονόμο.Βάση της αγωγής ήταν η άσκηση του σώματος και η καλλιέργεια της πολεμικής αρετής. Κατά δεύτερο λόγο διδάσκονταν ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, μουσική και χορό, χωρίς πολυλογία. Η εκπαίδευση των κοριτσιών ήταν ανάλογη και γίνονταν σε ιδιαίτερους χώρους.

Η στοιχειώδης εκπαίδευση ,που δεν ήταν υποχρεωτική, άρχιζε από το έβδομο έτος της ηλικίας του παιδιού και ήταν τριετής. Τα « ιερά γράμματα »,όπως ονομαζόταν αυτό το στάδιο ,έδιναν τη δυνατότητα στο μικρό μαθητή να έλθει για πρώτη φορά σε επαφή με θρησκευτικά κείμενα(Παλαιά και Καινή Διαθήκη, Ψαλτήρι και άλλα). Έτσι επιδίωκαν να μάθει ο μαθητής με τη βοήθειά τους το αλφάβητο, συλλαβισμό, ανάγνωση και γραφή.Η διδασκαλία συμπληρωνόταν με τη βυζαντινή μουσική, τα θρησκευτικά και την ιστορία.Τα μαθήματα διδάσκονταν από κληρικούς και μοναχούς κυρίως , σε χώρους που παραχωρούσαν οι εκκλησίες ή τα μοναστήρια. Οι ιδιωτικοί διδάσκαλοι που δίδασκαν στα σπίτια ήταν γνωστοί ως «παιδαγωγοί».

Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο…Το μάθημα γινόταν στα διδασκαλεία που λειτουργούσαν με τη μέριμνα της εκκλησίας.

Η Μέση εκπαίδευση…Η ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στη βυζαντινή περίοδο άρχιζε από τα δέκα χρόνια του μαθητή και διαρκούσε τέσσερα έως πέντε έτη.Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης εμπλουτίζονταν, με τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας.Άλλα μαθήματα ήταν η Ιστορία, η Φυσική, η Μουσική, η Γεωμετρία, η Αστρονομία.Οι «φοιτητές» παρακολουθούσαν τις παραδόσεις των ειδικών καθηγητών, ρητόρων, φιλοσόφων, γραμματικών στα διδασκαλεία που λειτουργούσανυπό τη μέριμνα της Εκκλησίας σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας..

Η εκπαίδευση από το 1821 μέχρι σήμερα…

Η εκπαίδευση στην Τουρκοκρατία

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453 από τους Τούρκους, οι Έλληνες βίωσαν μια περίοδο βίας και πνευματικού σκοταδισμού. Γι΄ αυτό το λόγο, στα τέλη του 10ου αιώνα, κελιά μοναστηριών έγιναν χώροι στους οποίους δίδασκαν τα στοιχειώδη μαθήματα στα ελληνόπουλα κληρικοί και μοναχοί.Οι χώροι αυτοί έμειναν στη μνήμη του λαού ως «Κρυφά Σχολειά».Στον αγώνα της μόρφωσης των υπόδουλων Ελλήνων, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι μορφωμένοι απόδημοι Έλληνες, λεγόμενοι δάσκαλοι του γένους. Όπως ο Αδαμάντιος Κοραής και ο Ρήγας Φερραίος.

Η εκκλησία έπαιζε σημαντικό ρόλο στην μόρφωση των υπόδουλων Ελλήνων. Ο στόχος της ήταν η διατήρηση της εθνικής συνείδησης.

Οι δάσκαλοι του γένους:Αδαμάντιος Κοραής και Ρήγας

Φερραίος

Φεγγαράκι μου λαμπρό,Φέγγε μου να περπατώ,Να πηγαίνω στο σχολειόΝα μαθαίνω γράμματα,Γράμματα σπουδάματαΤου Θεού τα πράματα.

Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα προσπάθησαν να μιμηθούν το γερμανικό σύστημα εκπαίδευσης στο νέο κράτος που πήγαινε να δημιουργηθεί, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.

Η εκπαίδευση κατά την περίοδο Βασιλείας Όθωνα…

Η εκπαίδευση κατά τη Γερμανική Κατοχή

Κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, το σχολικό έτος 1940-1941, κράτησε μόνο τρείς (3) μήνες και το σχολικό έτος 1941-1942 διήρκησε μόνο είκοσι (20) ημέρες.

Η δεκαετία του ' 60 είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός στην ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης με την έννοια ότι δρομολογούνται αλλαγές στη δομή του σχολείου και στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας που έχουν να κάνουν με την εκπλήρωση αιτημάτων που εκκρεμούν από τις αρχές του αιώνα.

Τις αλλαγές που γίνονται στην ελληνική εκπαίδευση αυτή την περίοδο πρέπει να τις δούμε σε δύο επίπεδα: Στο κοινωνικό και είναι καρπός των μετασχηματισμών που γίνονται στην κοινωνία και την οικονομία και στο πολιτικό. Η πολιτική κατάσταση της χώρας είναι αυτή που θα κρίνει το μέλλον των προτεινόμενων εκπαιδευτικών αλλαγών.

Η εκπαίδευση στα νεότερα χρόνια…

Σχολικά είδη…

Ένα παλιό τετράδιο… Με τις αγωνίες ενός παλιού μαθητή!

Ενδεικτικό του 1911

Τα αναγνωστικά της εποχής…

Η εκπαίδευση στο μέλλον…

Στο «σχολείο του μέλλοντος» δεν υπάρχουν μαυροπίνακες αλλά διαδραστικοί «έξυπνοι πίνακες», με τους οποίους οι δάσκαλοι, που αποκαλούνται «εκπαιδευτές», μπορούν να κάνουν ζουμ πάνω σε αυτά που έχουν γράψει, αλλά ακόμη και να συνδεθούν με το Ιντερνετ.

Οι μαθητές, ή αλλιώς «μαθητευόμενοι», δεν κυκλοφορούν με βιβλία . Ο καθένας κουβαλάει το δικό του laptop, το οποίο περιέχει λογισμικό που αξιολογεί πόσο γρήγορα μαθαίνουν το μάθημα. Όμως και η διδασκαλία των μαθημάτων δεν γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά με την ενσωμάτωση επίκαιρων γεγονότων σε αυτά. Οι μαθητές διδάσκονται γεωγραφία, επιστήμη και ιστορία.

Επιπλέον, οι μαθητές έχουν μαγνητικές κάρτες που πιστοποιούν ότι παρακολούθησαν το μάθημα, αντικαθιστώντας το κλασικό απουσιολόγιο, αλλά και τα κλειδιά των προσωπικών τους ντουλαπιών.

Πώς λειτουργεί ο διαδραστικός πίνακας…

Το σχολείο του μέλλοντος

Με τα τούβλα χτίζουμε σπίτια. Με τη γνώση χτίζουμε το μέλλον μας!!!

Αυτή την παρουσίαση την αφιερώνω…

Στο δάσκαλό μου Τάσο Σκαρμούτσο, στους συμμαθητές μου και στον Μπιλ Γκέιτς.

Θάνος Στεργίου μαθητής Δ1 2ου δημοτικού σχολείο Μεσολογγίου.

16/10/2011