ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΕ, ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΕ, ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Η ΖΩΗ TOY

Ο Νίκος Καζαντζάκης (1884 – 1957) γεννήθηκε το 1884 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 1897 μαζί με την οικογένειά του κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νάξο. Το 1899 επέστρεψαν στην Κρήτη.

Από το 1902 έως το 1906 φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου αρίστευσε. Το 1907 κατέφυγε για σπουδές στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με τη φιλοσοφία του Νίτσε και του Μπερξόν. Στο μεταξύ είχε ήδη αρχίσει το συγγραφικό του έργο.

Το 1910 επέστρεψε στην Ελλάδα και ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκε τη συγγραφέα Γαλάτεια Αλεξίου.

Το 1914 γνώρισε τον Άγγελο Σικελιανό, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία και ταξίδεψε μαζί του στο΄Αγιον Όρος.

Ταξίδεψε σε πολλά μέρη και το 1924, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ιταλία, προσχώρησε στον κομμουνισμό. Το 1926 διαλύθηκε ο γάμος του με τη Γαλάτεια και ύστερα από λίγο παντρεύτηκε την Ελένη, τη γυναίκα που υπήρξε πιστή σύντροφός του σε όλη του τη ζωή.

Το 1932 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και άρχισε να μεταφράζει τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, ενώ το 1942 συνεργάστηκε με το Γιάννη Κακριδή στη μετάφραση της Ιλιάδας. Προτάθηκε δύο φορές για το βραβείο Νόμπελ,το 1946 και το 1957, ενώ το 1956 τιμήθηκε με το βραβείο Ειρήνης.

Πέθανε το 1957 και η σορός του μεταφέρθηκε το Ηράκλειο της Κρήτης. Στον τάφο του ύστερα από δική του επιθυμία, γράφτηκε η φράση:

«Δε φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος».

Στο Ηράκλειο με τη μητέρα του Μαρία και τις δυο αδελφές του, την Αναστασία (δεξιά του) και την Ελένη,1905

«Η μάνα μου ήταν μια άγια γυναίκα....Είχε την υπομονή, την αντοχή και τη γλύκα της γης».

Από την «Αναφορά στον Γκρέκο».

Ο πατέρας του Ν. Καζαντζάκη Μιχάλης Kαζαντζάκης

«Πώς ήταν ο παππούς μου; ρώτησα τη μητέρα μου.Σαν τον κύρη σου, μου αποκρίθηκε, πιο μαύρος.Τι δουλειά έκανε;Πολεμούσε.Kι όταν δεν ήταν πόλεμος;Kάπνιζε ένα μακρύ τσιμπούκι και κοίταζε τα βουνά».

Από την «Αναφορά στον Γκρέκο».

Νίκος Καζαντζάκης - Άγγελος Σικελιανός στις 10-10-1921

"O εξαίσιος αυτός φαγάς, πιοτής, δουλευταράς, γυναικάς κι αλήτης" 1918

Ο αληθινός Ζορμπάς, ο Γιώργης Ζορμπάς

Ο ελληνορουμανός συγγραφέας Παναϊτ Ιστράτι

Ο Καζαντζάκης με τον Ιστράτι στην Αθήνα

"Θαρρώ πως ποτέ δέν

σ΄ αγάπησα με τόση

παιδικότητα", της

γράφει σ΄ ένα του

γράμμα καί σ΄ ένα

άλλο: "Σ΄αγαπώ, αυτό

είναι essentiel, είσαι

πάντα μαζί μου και

λαχταρώ την ώρα που

θ΄ανταμώσουμε πάλι.

Απ΄όλους στην Ελλάδα,

εσύ είσαι η πιο τίμια,

τολμηρή κι

ισορροπημένη ψυχή".

Γαλάτεια Καζαντζάκη

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΖΑ

Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά (1946)

Ο καπετάν Μιχάλης (1953)

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1954)

Ο τελευταίος πειρασμός (1955)

Τόντα-Ράμπα (1956)

Ο Φτωχούλης του Θεού (1956)

Ο βραχόκηπος (1960)

Αναφορά στον Γκρέκο (1961)

Οι αδερφοφάδες. θέλει, λέει, να 'ναι λεύτερος, σκοτώστε τον! (1963)

Συμπόσιον

Ποιήματα

Οδύσσεια (1938)

Τερτσίνες (1960)

Ταξιδιωτικά

Τι είδα στη Ρωσία - από τα ταξίδια μου (2 τόμους)

Ταξιδεύοντας. Α΄, Ισπανία

Ταξιδεύοντας. Β΄, Ιαπωνία - Κίνα

Ταξιδεύοντας. Γ΄, Αγγλία

Ταξιδεύοντας. Ιταλία, Ισπανία, Αίγυπτος, Σινά

Ταξιδεύοντας. Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρος

Θεατρικά Προμηθέας Κούρος Οδυσσέας Μέλισσα Χριστός Ιουλιανός ο Παραβάτης Νικηφόρος Φωκάς Κωνσταντίνος ο

Παλαιολόγος Καποδίστριας Χριστόφορος Κολόμβος Σόδομα και Γόμορα Βούδας

Φιλοσοφία Ασκητική (1927)

Επιστολές Επιστολές προς τη Γαλάτεια 400 Γράμματα στον Παντελή

Πρεβελάκη

Σημαντικές μεταφράσεις Ιλιάδα Οδύσσεια Ομήρου Θεία Κωμωδία του Dante Φάουστ του Γκαίτε

Ταινίες Αλέξης Ζορμπάς Ο τελευταίος πειρασμός Ο Χριστός ξανασταυρόνεται

1950. Στο σπίτι του El Greco στο Τολέδο.

Το 1953 ο πατριάρχης αφόρισε τον Καζαντζάκη

Το 1954 ο πάπας Πίος ΙΒ’ ανέγραψε τα έργα του Καζαντζάκη στο Ίνδικτο Απαγορευμένων βιβλίων

5 Νοεμβρίου 1957. Η νεκρώσιμη ακολουθία του Νίκου Καζαντζάκη