ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ

ΕΝΟΤΗΤΑ 25 Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ο ΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΣ Η΄Ο ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΣ

Κυριαρχούσε ήδη από το β΄μισό του 18ου αι..Θαύμαζε την τάξη και την πειθαρχία της κλασικής αρχαίας τέχνης (ελληνική

και ρωμαϊκή ) από όπου αντλούσε τα θέματα του .Κύριοι εκπρόσωποι ήταν οι

ζωγράφοι Νταβίντ και Ενγκρ.

Ζακ-Λουί Νταβίντ

ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ ΝΤΑΒΙΝΤ….

Ο θάνατος του

Σωκράτη.

Ο θάνατος του Μαρά.

Ο θυμός του

Αχιλλέα.

Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ

Ενγκρ

ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ ΕΝΓΚΡ….Ο αμφιλεγόμενος (τότε)

πίνακας. Ο Ναπολέων στον Αυτοκρατορικό

Θρόνο, 1806.

Η μεγάλη οδαλίσκη.

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ…

ΚΥΡΙΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑΕγκατάλειψη των κλασικών προτύπωνΚυριαρχία συναισθήματος και αγάπη για το

μυστήριο Ενδιαφέρον για το εξιδανικευμένο εθνικό

παρελθόνΘρησκευτική αναζήτηση και στροφή στη φύσηΠροτεραιότητα του φανταστικού έναντι του

πραγματικούΠροτεραιότητα του χρώματος έναντι της μορφής Ελεύθερη διαμόρφωση του ύφους

ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο ρομαντισμός εκφράστηκε και στη μουσική με κέντρο τη Γερμανία και

κύριους εκπροσώπους τους : Μπετόβεν, Σούμπερτ, Σούμαν, Μπράμς, Βάγκνερ .

Επίσης ο Πολωνός Σοπέν εξέφρασε μέσα από τη μουσική του τη νοσταλγία για την

πατρίδα του .

Μπετόβεν

Σούμπερτ

Σούμαν

Μπράμς

Βάγκνερ

Σοπέν

ΠΟΙΗΣΗΣτην ποίηση ο ρομαντισμός εκφράστηκε με τα

έργα των Άγγλων ποιητών Κητς, Σέλλεϋ, Μπάιρον, και με τους Γάλλους Λαμαρτέν,

Βινύ, Μισέλ, Ουγκώ . Οι ρομαντικοί ποιητές άντλησαν τα θέματα τους τόσο από τον εσωτερικό τους κόσμο όσο και από την

κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Η ρομαντική ποίηση πήρε εθνικό χαρακτήρα στη

Γερμανία ( Ρίχτερ, Νοβάλις) , στην Ιταλία (Μαντσόνι, Λεοπάρντι) και στη Ρωσία

(Πούσκιν)

Κητς

Σέλλεϋ

Μπάιρον

Λαμαρτέν

Βινύ

Μισέλ

Ουγκώ

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Γάλλος Σατωμπριάν ( Το πνεύμα του Χριστιανισμού) αναζήτησε την έμπνευσή του στον Χριστιανισμό. Ο Αγγλος Σκότ

(Ιβανόης) δημιούργησε ρομαντικά ιστορικά μυθιστορήματα . Εκφράσεις του

ρομαντισμού για τα κοινωνικά προβλήματα θεωρούνται τα έργα του Μπαλζάκ (Ανθρώπινη κωμωδία) , του

Σταντάλ ( Το κόκκινο και το μαύρο) και του Ουγκό (Οι Αθλιοι)

Σατωμπριάν

ΓουόλτερΣκότ

Μπαλζάκ

Σταντάλ

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Ο ρομαντισμός εκφράστηκε στη ζωγραφική με τα έργα του Άγγλου Κονστάμπλ και

των Γάλλων Ζερικώ και Ντελακρουά , ο οποίος εμπνεύστηκε από την ελληνική

επανάσταση

Κονστάμπλ

Τζον Κόνσταμπλ: Η

κοιλάδα Στάουρ και η εκκλησία του

Ντέντχαμ (1814–1815). Λάδι σε καμβά, 55 εκ. x 78 εκ.

Μουσείο Καλών Τεχνών,

Βοστόνη, ΗΠΑ.

Ζερικώ

Ο διάσημος πίνακας του Ζερικώ «Η Σχεδία της Μέδουσας» (1818-1819)

Ντελακρουά

«Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό»

Οι σφαγές της Χίου, 1824

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥΛόγω των οικονομικών και κοινωνικών

μεταβολών που έφερε η βιομηχανική επανάσταση (1850) ο νεοκλασικισμός και

ορομαντισμός υποχώρησαν και αναδύθηκε ένα νέο καλλιτεχνικό κίνημα ο ρεαλισμός .Κύρια γνωρίσματα ήταν: α) η προσπάθεια πιστής

απόδοσης της πραγματικότητας , β )το ενδιαφέρον για την καθημερινή ζωή των

απλών ανθρώπων, γ ) το ενδιαφέρον για το αληθινό όχι τόσο για ωραίο.

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Αποτέλεσε τον κύριο χώρο έκφρασης του ρεαλισμού. Το 1855 ο Γάλλος ζωγράφος Κουρμπέ έκανε μια έκθεση στο Παρίσι που την ονόμασε ρεαλισμός ,από οπού

πήρε το όνομα του το κίνημα .Σημαντικοί ρεαλιστές ζωγράφοι ήταν οι Γάλλοι

Κορό ,Ντωμιέ ,Μιγέ.

Κουρμπέ

Αυτοπροσωπογραφ

ία με μαύρο σκύλο.

Αγρότες που επιστρέφουν

από την αγορά.

Κορό

Η γυναίκα με το μαργαριτάρι

Ντωμιέ

Μιγέ

Η φουρνάρισσ

α

Συγκομιδή πατάτας (1855)

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Δείγματα ρεαλισμού αποτέλεσαν τα έργα

του Αγγλου Ντίκενς ( Ολιβερ Τουίστ), των Γάλλων Φλομπέρ (Μαντάμ

Μποβαρί) , και Ζολά (οι Ρουγκόν Μακάρ) και των Ρώσων Ντοστογιέφσκι (Έγκλημα

και τιμωρία) και Τολστόι (Πόλεμος και ειρήνη)

Ντίκενς

Φλομπέρ

Ζολά

Ντοστογιέφσκι

Τολστόι

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ

Αρνούνταν κάθε κανόνα και προσπαθούσε να εκφράσει τη φαντασία ,

συγκλονίζοντας την ποίηση στη Γαλλία. Πρόδρομος ήταν ο Μπωντλέρ , ενώ

εκφραστές οι Βερλέν ,Μαλαρμέ ,Ρεμπό

Μπωντλέρ

Βερλέν

Μαλαρμέ

Ρεμπό

ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΗ δραματουργία τόνισε την ανάγκη της

κοινωνικής χειραφέτησης μέσα από το έργο του Νορβηγού Ιψεν , κορυφαίου

θεατρικού συγγραφέα του 19ου (κουκλόσπιτο), του Σουηδού

Στρίντμπεργκ (Πατέρας) και του Ρώσου Τσέχωφ (ο Θείος Βάνιας)

Ίψεν

Στρίντμπεργκ

Τσέχωφ

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Η ανανέωση στη ζωγραφική ήρθε με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού , κύριο γνώρισμα του

οποίου ήταν η προσπάθεια να αποδοθεί η φευγαλέα εντύπωση (impression) . Το βάρος

έπεφτε στα μεταβαλλόμενα είδωλα των πραγμάτων, ιδίως στις αποτυπώσεις του φωτός. Κύριο εκπρόσωποι ήταν οι Μονέ,

Πισαρό, Ρενουάρ, Ντεγκά. . Οι μεταϊμπρεσιονιστές , όπως οι Σερά, Γκωγκέν,

Βαν Γκόγκ, Σεζάν αξιοποίησαν τις καινοτομίες των ιμπρεσιονιστών.

Μονέ

Impression, soleil levant, 1872

Πισαρό

Ρενουάρ

Π. Ω. Ρενουάρ, Η

κούνια 

Ντεγκά

Μάθημα χορού,

Σερά

Γκωγκέν

Βαν Γκόγκ

Οι πατατοφάγοι

 (1885)

Έναστρη νύχτα (1889)Στο έργο του αυτό ο Βαν Γκογκ έχει απεικονίσει

χαοτικές δίνες που ακολουθούν

την κλιμάκωση Κολμογκόροφ, όπως

προκύπτει από μαθηματική ανάλυση της εικόνας. Ο

Βαν Γκογκ αναπαράγει σε πίνακές του, επακριβώς,

νόμους της φύσης.

Σεζάν

Βουνά της Προβηγκίας. 

Οι Χαρτοπαίκτες

 

ΓΛΥΠΤΙΚΗ

Οι αναζητήσεις στη γλυπτική εκφράστηκαν στο έργο του Γάλλου Ροντέν , ο οποίος

επεδίωκε την απόδοση βαθύτερων συναισθημάτων και πανανθρώπινων

αξιών.

Ροντέν

Οι Πύλες της Κολάσεως

Οι πολίτες του Καλαί.

ΤΕΛΟΣΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ

ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ Γ’1Μ. ΕΥΔΟΚΙΑ

ΠΕΝΥ Β.ΤΣ. ΧΑΡΟΥΛΑ