ΑΣΠΡΟΔΟΝΤΗΣ

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΠΕΡΙΛΗΨΗΌταν μπήκε ο Δεκέμβρης ο Γκρίζος Κάστορας ξεκίνησε το ταξίδι του προς τον

ποταμό Μακέντζι με τον Μιτ-Σαχ και την Κλουκούτσ. Ο Ασπροδόντης έσερνε το έλκηθρο του Μιτ-Σαχ μαζί με άλλα τέσσερα σκυλιά τα οποία φορούσαν ένα είδος περιλαίμιου με σχοινιά ώστε να προχωράει το έλκηθρο. Τα σκοινιά από το έλκηθρο ήταν έτσι σχεδιασμένα ώστε να σχηματίζουν μια βεντάλια και να αποφεύγουν τις συγκρούσεις μεταξύ των σκυλιών. Οι άνθρωποι για να μετακινούνται πιο γρήγορα με τα έλκηθρά τους με τον σχεδιασμό της βεντάλιας έβαζαν τα σκυλιά να κυνηγάνε τον αρχηγό του κοπαδιού ο οποίος ήταν μισητός και γι’αυτό το λόγο το έλκηθρο έτρεχε πιο γρήγορα. Έτσι ο άνθρωπος επέβαλε την κυριαρχία του πάνω στα ζώα. Ο Ασπροδόντης αντιμετώπισε θετικά τη δουλειά στο έλκηθρο και ξέχασε την Κίσε. Επίσης δεν ένιωθε καθόλου ασφάλεια στον καταυλισμό και ήταν μοναχικός. Ακόμα δεν αισθανόταν καμία τρυφερότητα για τον Γκρίζο Κάστορα. Τέλος ο Ασπροδόντης όταν είδε τον Μιτ-Σαχ να τον χτυπάνε τα άλλα παιδιά ξεχνάει τον νόμο και αρχίζει να δαγκώνει τα άλλα παιδιά και να σώσει τον γιο του Γκρίζου Κάστορα.

ΕΠΙΘΕΤΑ ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

Ο Γκρίζος Κάστορας ξεκίνησε να ανέβει τον ποταμό

Στο βάθος του ινδιάνικου μυαλού κρυβόταν μια πονηριά

Μακρύ σχοινί

Κρυσταλλιασμένο χιόνι

Γυμνά σκυλόδοντα

Ινδιάνικο μυαλό

Μεγαλύτερη πονηριά

Μοναδική διέξοδος

Άγριοι τσακωμοί

Εχθρικά άστρα

Σκληρή μάχη

Μακριές ώρες

Γλυκιά θαλπωρή

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Όταν μπήκε για τα καλά ο Δεκέμβρης

Τα ζώα του καταυλισμού να ζεύονται με χάμουρα

Ο Ασπροδόντης αντιμετώπισε θετικά τη δουλειά στο έλκηθρο

Ο Ασπροδόντης ήξερε καλά τον νόμο

ΟΠΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Το ένα από τα δύο έλκηθρα το οδηγούσε ο ίδιος και το έσερναν σκύλοι που είχε αγοράσει ή δανειστεί. Ένα δεύτερο και μικρότερο έλκηθρο οδηγούσε ο Μιτ-Σαχ όπου και είχε ζέψει ένα τσούρμο κουτάβια.

Γύρω από το λαιμό του είχαν δέσει ένα είδος περιλαίμιου, παραγεμισμένο με βρύα, που ενωνόταν με δύο άλλα λουριά κι ένα τρίτο που περνούσε κάτω από το στήθος κι ανέβαινε ως τη ράχη του.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΑΣΠΡΟΔΟΝΤΗΣΕίναι ένας λύκος ο οποίος σέρνει

το έλκηθρο του Μιτ-Σαχ. Είναι ένας μεγαλόσωμος λύκος ο οποίος παρόλο που είναι ο μικρότερος είναι ο ισχυρότερος από την ομάδα του. Στο τέλος ο Ασπροδόντης καταφέρνει να σώσει τον Μιτ-Σαχ από τα άλλα παιδιά και παίρνει όλα τα εύσημα.

ΜΙΤ-ΣΑΧΟ Μιτ-Σαχ είναι το παιδί του Γκρίζου

Κάστορα και έχει κληρονομήσει πολλά χαρακτηριστικά του. Επίσης είναι ο αρχηγός του ελκήθρου του.

ΛΙΠ-ΛΙΠΕίναι ένας σκύλος ο οποίος σέρνει

το έλκηθρο του Μιτ-Σαχ και είναι ο αρχηγός του κοπαδιού και είναι ο πιο μισητός σε όλο το κοπάδι. Τέλος ήταν για ένα μικρό διάστημα η συμπάθεια του αρχηγού του.

Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΗ ατμόσφαιρα που επικρατεί σε αυτό το κεφάλαιο είναι

ατμόσφαιρα επιβίωσης αλλά και πίεσης. Αυτή την ατμόσφαιρα την παρατηρούμε όταν ο Ασπροδόντης είναι πολύ πεινασμένος και αναγκάζεται να φάει τα κομματάκια παγωμένου κρέατος που έπεφταν από ένα παιδί. Αυτό είχε ως συνέπεια να υπερασπιστεί τον εαυτό του (γιατί το παιδί θύμωσε μαζί του και τον κυνηγούσε με ένα ρόπαλο) και για να σωθεί παραβίασε τον νόμο και δάγκωσε το χέρι του θεού. τέλος επικρατεί και ατμόσφαιρα πίεσης από την μεριά των ανθρώπων προς τα ζώα.

ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑΤο συναίσθημα της ζήλιας. Όταν ο άνθρωπος φανερά ευνοούσε τον

<<αρχηγό>> του κοπαδιού με σκοπό να ζηλεύουν τα υπόλοιπα ζώα και να τον καταδιώκουν με περισσότερη επιθετικότητα.

Το συναίσθημα της μοναχικότητας που αποζητούσε ο Ασπροδόντης. Δεν έκανε ποτέ πολύ παρέα με τα υπόλοιπα ζώα, δεν τους έδινε θάρρος να τον πλησιάσουν και το μόνο που ήθελαν ήταν να τον σέβονται.

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Ο φόβος των σκυλιών του καταυλισμού προβάλλεται έντονα στις σκηνές επίθεσης του Ασπροδόντη όταν τον αντιμετώπιζαν σε μάχες. Ο φόβος των παιδιών του καταυλισμού είναι φανερός όταν ο Ασπροδόντης προσπαθεί να σώσει τον αφέντη του (Μιτ-Σαχ) και δαγκώνει τα μικρά παιδιά τα οποία φεύγουν.

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΤο βασικό περιστατικό που περιγράφεται είναι η διαμάχη του

Ασπροδόντη μ ’ ένα νεαρό παιδί. Το αγόρι κρατούσε ένα ρόπαλο και ήταν έτοιμος να χτυπήσει τον Ασπροδόντη. Έτσι ο Ασπροδόντης παραβίασε τον νόμο για να αμυνθεί και δάγκωσε το νεαρό παιδάκι πράγμα που απαγορευόταν. Το ανατρεπτικό γεγονός του κεφαλαίου είναι ότι παρ ’ όλο που ο Ασπροδόντης παραβίασε τον νόμο και δάγκωσε ένα θεό όχι μόνο τον υπεράσπισε το αφεντικό του αλλά και ολόκληρη η οικογένεια του

Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ

Τόσο ο άνθρωπος όσο και τα ζώα είναι άμεσα εξαρτώμενα από τη φύση. Ωστόσο ο άνθρωπος την εκμεταλλεύεται προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του ενώ τα ζώα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά μ’ αυτή. Σχετικά με τον δεσμό των ανθρώπων με τα ζώα και πάλι ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται και πολλές φορές κακομεταχειρίζεται τα ζώα. Όταν όμως δεν συμβαίνει αυτό, αναπτύσσουν σχέσεις αγάπης και στοργής.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ

Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν τα σκυλιά του καταυλισμού είναι η πίεση που δέχονται από τους ανθρώπους. Επίσης σε αυτό το απόσπασμα παρατηρούμε τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο Λιπ-Λιπ όταν φεύγει από αρχηγό του κοπαδιού και όλοι οι άλλοι σκύλοι έχουν τα σκυλόδοντά τους στραμμένα πάνω του και δεν τολμάει να φύγει μακριά από τους θεούς.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Αυτό που μας κάνει εντύπωση σ’αυτή την ενότητα είναι το πόσο καλά το ανθρώπινο μυαλό έχει κατασκευάσει το έλκηθρο ώστε να εξυπηρετεί τους σκοπούς του και να προστατεύει τα ζώα που το τραβούν. Αυτό το γεγονός όμως μας προκαλεί θλίψη και στεναχώρια γιατί συμπεραίνουμε πως ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τα ζώα για το δικό του όφελος.