Δέφτερη ΑνάγνωσηΕναλλακτική Πληροφόρηση

Website: http ://2 ha - cy . blogspot . com / Facebook: www.facebook.com/DefteriAnaynosi

Twitter: www.twitter.com/DefteriAnaynos1 Ειδήσεις για τη βδομάδα και σχόλια για τις εξελίξεις

Περιεχόμενα του τεύχους 25 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου 2014: Τεύχος 131

ΤΟΠΙΚΑ Πόντιος Πιλάτος ο κακός Μουν…. σελ. 3 Η οικονομία πέρα από τα θεάματα και τις αλλαγές τρόπου

μέτρησης οικονομικών στοιχείων: η κυπριακή οικονομία απέδειξε ότι έχει αντοχές απέναντι στην εισαγωγή της εξωγενούς κρίσης μέσω των τραπεζών – ή πώς η ανοικτή εξωτερική πολιτική και τις εσωτερικές αντιστάσεις είναι παράγοντες για τη στήριξη των «αντοχών» , σελ. 7

Όταν οι ύποπτοι για την κρίση προσπαθούν να μετατοπίσουν την έμφαση από τις τράπεζες: Ο ΕΛΑ, το απόρρητο που το έχουν κάνει πιο φτηνό και από κυπριακό πρωτοσέλιδο, η σκιά του Ορφανίδη και το θράσος του Ηλιάδη, σελ. 16

Οι επικεφαλής της ΚΟΠ ομολογούν δημόσια ότι παραβιάζουν τους κανόνες τους οποίους όφειλαν να εφαρμόζουν με κριτήριο την επιβολή των ιδιωτικών συμφερόντων τους; ο Κουτσοκούμνης ομολογεί ότι χάρισε τα κριτήρια στην Ανόρθωση για να πιέσει/εκβιάσει [;] να υπογραφεί συμβόλαιο με την τηλεόραση στην οποία θα έχει οικονομικά συμφέροντα ο συνεργάτης του ο κ.Κούμας [καθώς πλανιούνται πάλι οι φήμες για τον «μεγαλοπαράγοντα» που παρεμβαίνει στη διαιτησία], σελ. 23

1

ΔΙΕΘΝΗΜέση Ανατολή: τα 3 πολεμικά μέτωπα και οι ετερόκλητες μορφές των «τοπικών παικτών», σελ. 25Ο Ερντογάν και ο πολιτικός αγώνας στην Τουρκία, μετά το Γκεζί, σελ. 29

ΚΙΝΗΜΑΤΑ2ο Φεστιβάλ Φύλα και Εξουσία, σελ. 30Δελτίο Τύπου σε σχέση με την ακύρωση από Βελγικό δικαστήριο απόφασης επιστροφής υπηκόου τρίτης χώρας στην Κύπρο βάσει του Κανονισμού του Δουβλίνου, σελ. 32

Εκδήλωση – Συζήτηση: Όχι στην Πολιτική των Κανονιοφόρων, Όχι στην Διακοπή των Συνομιλιών [29/10/2014, Λευκωσία], σελ. 35

Σπόντες, σελ. 36

ΑΠΟΨΕΙΣΗ Μαροκινή πεταλουδίτσα, ο Υπεράνθρωπος, η Υπεράνθρωπος και ο Βοηθός Γάμα, σελ. 48

ΤΟΠΙΚΑ

2

Πόντιος Πιλάτος ο κακός Μουν...

Είναι αρκετοί άνθρωποι που είναι σε θέση να κατανοήσουν την έννοια των μεγεθών και της γεωπολιτικής. Μπορεί στο δημόσιο διάλογο και τα μίντια να μην εκφράζονται αρκετά γιατί από την ίδρυση του κυπριακού κράτους, ο χώρος αυτός έχει καταληφθεί από τους ιδρυτές και παρακοιμωμένους. Όμως, η πρόσφατη ιστορία μας, οδηγεί, παρά τον κυρίαρχο λόγο, και σε μια λιγότερο μυθομανή αντίληψη των πραγμάτων.

Ωστόσο είτε ο κόσμος καταλαβαίνει τι σημαίνει, είτε δεν καταλαβαίνει, ευρίσκεται σε μια αξιολύπητη κατάσταση. Παρακολουθεί το ερευνητικό σκάφος και τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας να κόβουν βόλτες μεταξύ Λάρνακας και Λεμεσού, ξεκουφαίνεται από τον εσωτερικό πολιτικό θόρυβο και την αίσθηση του επείγοντος, που παραμένουν ωστόσο πεισματικά μέσα στα μικρά μας σύνορα και «σύνορα». Και οι αναλυτές μάχονται να αποκωδικοποιήσουν τους χρησμούς, πολιτικές ανακοινώσεις και δηλώσεις, οι οποίες με πολλή προσοχή, ακροβατούν ανάμεσα σε μερικές λέξεις. Επιστροφή στις συνομιλίες, αποφυγή προκλήσεων, το γκάζι ανήκει σε όλους τους Κυπρίους ή σε όλες τις κοινότητες.

Η πιο δυνατή, ας πούμε, απόφαση βγήκε από το Συμβούλιο Αρχηγών που εκτός από την αναγνώριση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου καλεί έμμεσα και σε βάθος χρόνου, την Τουρκία να αναγνωρίσει την Κύπρο.

3

Όπως προβλέψαμε προ καιρού (κατ’ ακρίβεια δεν το προβλέψαμε, απλώς έτσι συμβαίνει πάντα), ο κύριος Άιντα πήγε ήδη στα τάρταρα μαζι με τον Μπαν Κι Μουν, γιατί κράτησαν ίσες αποστάσεις από τα εμπλεκόμενα μέρη και δεν θέλουν να δουν το δίκηο μας που βγαζει μάτια. Τελικά, φαίνεται ότι βάζουν στην ίδια θέση τις νόμιμες έρευνες μας στην ΑΟΖ μας με τις παράνομες έρευνες, της Τουρκίας εκ μέρους του ψευδοκράτους, πάλι στην ΑΟΖ μας.

Ένα από τα άσχημα είναι ότι η Τουρκία, είχε προειδοποιήσει ότι θα προχωρούσε με έρευνες στην νότια ΑΟΖ, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές και πολιτικοί σχολιαστές είχαν θεωρήσει ότι σκυλί που γαβγίζει, δεν δαγκώνει και ότι έκανε τα ίδια με το θέμα της ένταξης στην Ε.Ε. Έχουμε την εντύπωση ότι κανένας δεν έκανε παραδοχή λανθασμένης πρόβλεψης ή εάν συνέβει κάτι τέτοιο, μας διέφυγε.

Όταν για πρώτη φορά δημοσιεύθηκε ο χάρτης με τα οικόπεδα στην νότια ΑΟΖ, κάποιος έγραψε ότι ίσως για πρώτη φορά, επιμετρώντας φυσικά και τους συσχετισμούς της εποχής, η ελληνοκυπριακή πλευρά « έκλεινε το μάτι» στα δύο κράτη. Το σκεφτικό ήταν ότι μέχρι τότε η κυπριακή κυβέρνηση έκανε απίστευτο θόρυβο, εσωτερικής έστω χρησιμότητας, μόλις κάποιος εκδοτικός οίκος του εξωτερικού δημοσίευε την Κύπρο μοιρασμένη σε δύο κράτη. Αυτή τη φορά, η κυβέρνηση προέβαλλε μισή θάλασσα με δική της πρωτοβουλία. Η δικαιολογία ήταν ότι δεν ήθελε να προκαλέσει. Αλλά γέμισε ή ίδια τον κόσμο με μισούς χάρτες και εκπαίδευσε και τον κόσμο της στο εσωτερικό να λέει η ΑΟΖ μας και να εννοεί την νότια ΑΟΖ.

Ο Νταβούτογλου, πάντως, το προτείνει ανοιχτά: θέλετε την νότια ΑΟΖ δική σας αποκλειστικά, μπορείτε να την έχετε, αρκεί να ζητήσετε δύο κράτη. Πρόκειται για μια πρόταση παγίδα, η οποία φιλοδοξεί να αφαιρέσει την ασπίδα της κυπριακής Δημοκρατίας από τους Ελληνοκύπριους και να τους πασάρει ένα κρατίδιο με όρους «ακίνδυνης γειτονίας». Φαίνεται ότι η τουρκική πλευρά θεωρεί ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά άρχισε να εφαρμόζει στα μουλωχτά ένα σχεδιο Β, παραμένοντας φαινομενικά πιστή στην ίδια ομοσπονδιακή ρητορική. Κάτι δηλαδή που πιστεύει και η ελληνοκυπριακή πλευρά για την Τουρκία. Πάντως, η αντιπροσώπευση της Κύπρου από τον κύριο Σαμαρά στο Συμβούλιο Αρχηγών παραπέμπει σε

4

άσχημο παλιμπεδισμό προς τις μητέρες πατρίδες, ιδίως μάλιστα αν η κρίση της υπέρτασης ήταν πολιτική.

Το Βατερλώ μας

Ένας ειλικρινής και ευθύς υποστηριχτής της σκληρής γραμμής, είναι ο Κώστας Μαυρίδης, ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ. Γράφει:

«Γύρω από το φυσικό αέριο θα υπάρξει μεγάλος χαμένος. Η Τουρκία θέλει να μπλοκάρει την κατάσταση γιατί αντιλαμβάνεται πόσο ενδυναμώνεται η Κυπριακή Δημοκρατία με δεδομένη την αξία της ενέργειας για οικονομικούς και στρατηγικούς λόγους. Αλλά ο  δρόμος που επέλεξε η Τουρκία δεν αφήνει άλλη επιλογή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει να κλιμακώσουμε τις αντιδράσεις και την πρόκληση ουσιαστικού κόστους μαζί με προληπτικού χαρακτήρα αμυντικές συμμαχίες. Η υπαναχώρηση και επιστροφή στις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό θα μετατρέψουν αναπόφευκτα το φυσικό αέριο ως μια άλλη πτυχή εντός του συνολικού  Κυπριακού προβλήματος και θα είναι το Βατερλώ μας.  Από την άλλη, ας έχουμε επίγνωση για το ουσιαστικό βάρος από τα σχετικά πολιτικά ψηφίσματα όπου και το πιο ευνοϊκό λεκτικό περιέχει συνήθως μια διπλωματική γλώσσα. Το ελάχιστο ζητούμενο για εμάς είναι να επικεντρώνονται στην επίκληση-απαίτηση για σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία,  χωρίς προϋποθέσεις,  όπως «λύση πρώτα και μετά αξιοποίηση του φυσικού αερίου». Και επί της ουσίας, το καθοριστικό είναι να συνεχιστεί η διαδικασία εξόρυξης πάση θυσία. Αυτό θα δικαιώνει μια πολιτική δεκαετίας και θα διανοίγει προοπτικές για οικονομική ευημερία και για μια αποδεκτή λύση». 

Σε σύνοψη: πρώτα αέριο και μετά λύση. Ό,τι ακριβώς εκτιμά και η τουρκική πολιτική δηλαδή. Δυστυχώς, αυτό το πάση θυσία μένει χωρίς περαιτέρω ανάλυση. Το δίχως άλλο θα έχουμε όμως την ευκαιρία να τις καταγράψουμε προσεχώς τουλάχιστον στα ηρωικά μνημόσυνα της Κυριακής. Θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να αξιολογήσουμε τα μέτρα που αποφάσισε το Εθνικό Συμβούλιο. Μερικά έχουν ήδη δώσει μια ένδειξη που καταδείξαμε σ' αυτό το κείμενο.

5

Ένας μπλόγκερ για την πρόσφατη εκπομπή της Κενεβέζου

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ, Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΗΣ

Στην εκπομπή της Κενεβέζου, Τρίτη 20 του μήνα. Ειπώθηκαν πολλά όμως μερικές σημειώσεις στα πρόχειρα:1) Σε μια ερώτηση η ίδια η Κενεβέζου: .... τώρα που η Κύπρος είναι ισχυρή....2) Η Ερωτοκρίτου του ΔΗΚΟ: Η Τουρκία προέβη σε προκλητική στήριξη της Χαμάς. (Τι έκανε, δηλαδή τι είπε, το Δηκο στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα; Που χάσατε την παλαιστινιακή μαντήλα αγωνιστές του ...κέντρου)3)Σοφοκλέους του ΔΗΣΥ: Η Τουρκία είναι σε δύσκολη Θέση ( Ισλαμική διάσκεψη, αποτυχία εισόδου στο Συμβούλιο Ασφαλείας) και η εισβολή της στην ΑΟΖ είναι κίνηση αδυναμίας (ίσως να υπονοούσε και απελπισίας) και θα χάσει.4) Καμιά από τις ερωτήσεις της Κενεβέζου δεν είχε σχέση με την εκτίμηση των προσκεκλημένων για την πιθανή ή όχι εξέλιξη έστω και ενός από τα μέτρα που εξήγγειλε ομόθυμη και εν τη σοφία της ακόμα μια φορά, η πολιτική ηγεσία του τόπου.5) Αποφεύχθηκε όπως το διάβολο η ερώτηση, αν κανείς από τους σοφούς εκεί στο πλατώ, ανέμεναν ή όχι την πιθανότητα να στήσει και η τουρκική εταιρεία μια πλατφόρμα απέναντι από τη Λάρνακα ή τη Λεμεσό ή και τις δυό (μέσα στην απελπισία της Τουρκίας έστω).6) Τελικά, εκτός από την Κύπρο σεβάστηκαν κι όλοι οι άλλοι την οδηγία προς ναυτιλομένους της Τουρκίας, και η Ρωσσία που έκανε ασκήσεις δίπλα, αλλά και το Ισραήλ και η Κύπρος που έκαναν τις ασκήσεις στο Τρόοδος, ΚΑΙ την άσκηση διάσωσης έξω από την ... Πάφο.7) Θα ήταν αγένεια να ερωτήσει κάποιος ή κάποια, ας πούμε η Κενεβέζου, ποιό το πολιτικό νόημα της καθημερινής φράσης της κυβέρνησης « αρακολουθούμε στενά τις κινήσεις των τουρκικών πλοίων»;8) Η Ερωτοκρίτου θυμήθηκε τα κόλπα της περιρρέουσας. Δεν πρέπει είπε να αναφερόμαστε σε επιθυμία επανέναρξης των συνομιλιών διότι... αδυνατίζει τα επιχειρήματά μας. (Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει, ότι μας καπνίσει πιον)9) O Λουκαΐδης του ΑΚΕΛ θυμήθηκε μισό δευτερόλεπτο πριν το τέλος να ψελλίσει ότι αυτή η πολιτική θα βγάλει στiς Τουρκοκυπριακές εκλογές

6

άνθρωπο της Τουρκίας για να σχολιάσει κλείνοντας η δαιμόνια δημοσιογράφος ότι εντάξει αυτό τό’παμε άλλες φορές.10 ) Αν ενδιαφέρει κανένα πάνω από τους κυπριακούς ουρανούς πετούν τουρκικά, αγγλικά, αμερικανικά και ισραηλινά αεροπλάνα και παρακαλούμε Γερμανούς και Γάλλους να κοπιάσουν κι αυτοί στην Πάφο, αλλά δεν μας κάνουν εισέτι το χατήρι. Α φυσικά και αεροπλάνα της κυπριακής εθνοφρουράς.

Η οικονομία πέρα από τα θεάματα και τις αλλαγές τρόπου μέτρησης οικονομικών στοιχείων:

η κυπριακή οικονομία απέδειξε ότι έχει αντοχές απέναντι στην εισαγωγή της εξωγενούς κρίσης

μέσω των τραπεζών – ή πώς η ανοικτή εξωτερική πολιτική και τις εσωτερικές αντιστάσεις είναι

παράγοντες για τη στήριξη των «αντοχών»

Τις τελευταίες 10 έρευνες είχαμε δύο ενδιαφέρουσες-ενδεικτικές ειδήσεις: την αλλαγή του τρόπου μέτρησης του δημόσιου χρέους και του κρατικού ελλείμματος [τα βασικών δεικτών που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα, είτε για να εκβιάσουν λιτότητα, είτε επιβολή των μέτρων της τρόικα, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις] και την ολοκλήρωση των stress tests.

7

Και αυτές οι κινήσεις έχουν ως background το θέμα των εκποιήσεων, όσον αφορά στον τραπεζιτικό τομέα και το πώς θα εξελιχθούν τα δεδομένα, όταν λήξη η περίοδος που θα μπορεί να εκβιάζει η τρόικα ή η τοπική κυβέρνηση μέσω τρόικας. Οι απώλειες της κοινωνίας [σε μείωση εισοδημάτων, ανεργία, μεταναστευση κλπ] είναι αισθητές και ήδη οι συντεχνίες, αλλά και άλλοι κοινωνικοί φορείς πιέζουν – όπως τελικά και η πλειοψηφία της βουλής- για αλλαγή έμφασης.

Η ρητορική ότι «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος» έχει υπονομευτεί, πια, ρητορικά από το Μάρτη του 2013 [αν όχι και πιο πριν στις διαμάχες του 2012] και πρόσφατα από την δημόσια συζήτηση – και τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης- στο θέμα των εκποιήσεων. Η απόφαση του Ανωτάτου, σε αυτό το πλαίσιο, είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα ως ένδειξη τί θα κάνει το δικαστικό σώμα, και το Ανώτατο Δικαστήριο,1 που είναι ιεραρχικά το ανώτερο θεσμικό όργανο, απέναντι στις πιέσεις της τρόικα να υποκαταστήσει το σύνταγμα. Όμως, το γεγονός ότι η ύφεση ήταν πιο χαμηλή, αλλά και οι μετατοπίσεις πρόσφατα δείχνουν δυο, επίσης, αλληλένδετα δεδομένα: η κυπριακή κοινωνία έχει αντοχές και επειδή η κυπριακή οικονομία είχε και άλλες βάσεις πέρα από τις τράπεζες, αλλά και επειδή, τελικά, η αντίσταση [με την μορφή πιέσεων για αλλαγή κατεύθυνσης – με κορυφαίο παράδειγμα την ακύρωση του καθολικού κουρέματος]2 αποδίδει.

Για να κατανοηθεί και το κλίμα, αξίζει μια αναφορά σε ένα σχόλιο του Α. Μιχαηλίδη στο Φιλελεύθερο με αφορμή μια φράση της Βελκουλέσκου που παρομοίαζε την Κύπρο με τον Ίκαρο. Ο κ. Μιχαηλίδης διαφώνησε με την παραπομπή στο «πήραν τα μυαλά αέρα» και ευγενικά, αλλά με σαφήνεια επέστρεψε την κριτική – ότι οι ξένοι επέβαλαν την κρίση. Και ανάμεσα στους τοπικούς παράγοντες την τιμητική τους είχαν, πια, αυτονόητα οι τράπεζες. Το αίσθημα ότι κάποιοι επέβαλαν στην Κύπρο, ιδιαίτερα την εμπειρία του κουρέματος, τείνει να αποκτήσει διαστάσεις καχυποψίας ότι

1Αξιζει να καταγραφει και η θεση – για να δουμε και την θεση του Ανωτατου - ηοποια αναπτυχθηκε ενωπιον του Ανωτατου ότι «ότι το Μνημόνιο αυτό καθ` εαυτό δεν αποτελεί δεσμευτική, κατά το πρότυπο διεθνών συμβάσεων συμφωνία, αλλά απλώς είναι ένα memorandum of understanding, δηλαδή μία συνεννόηση». - http://www.sigmalive.com/news/local/172390/stis-3110-i-apofasi-tou-anotatou-gia-anafores-ekpoiiseon2 Ακομα και το γεγονος ότι το Ανωτατο δεν δεχθηκε να παρει αποφαση την ημερα που το πιεζαν ηταν και αυτό μια μορφη αρνησης, τουλαχιστον, να μετατραπει σε οργανο αποφασεων αλλων..

8

η Κύπρος ρίχτηκε στην κρίση, από ευθύνη των τραπεζών, αλλά και από ξένη σκόπιμη επέμβαση για να δημιουργηθεί εξάρτηση. Και αυτή η οπτική ενδυναμώνετε, καθώς οι κύπριοι συνειδητοποιούν ότι η δαινομονοποίηση [ότι είναι σπάταλοι, φταίνε κλπ] στην οποία υποβλήθηκαν, όπως και η υστερία από τις αγορές, είχε και ένα συγκυριακό χαρακτήρα και ότι τελικά η κυπριακή οικονομία μπορεί να έχει δικές της αντοχές. Και αυτή η οικονομική σκέψη, όπως φαίνεται άλλωστε και από τις συζητήσεις για τις τράπεζες, διασταυρώνεται με τη συζήτηση για τη γεωπολιτική και τη θέση των μεγάλων δυνάμεων στο κυπριακό σύστημα – έτσι λ.χ. μια από τις 4 τράπεζες που πέρασαν από τεστ, είναι ρωσική, οι άλλες δυο έχουν «ανατολικά κεφάλαια» και μόνο ο Συνεργατισμός φαίνεται, πια, να είναι η πραγματική «κυπριακή τράπεζα». Και άντεξε, μάλιστα, πολύ καλύτερα από ότι φαίνεται – τουλάχιστον σε σχέση με την Ελληνική, που θα χρειαστεί και άλλα κεφάλαια. Η εκκλησία είναι η χαμένη.

Η μικρότερη ύφεση και οι αντοχές της κυπριακής οικονομίας

Σε ένα γενικό πλαίσιο φαίνεται ότι, όπως ανάμεναν, η ύφεση, συνέχισε να μειώνεται. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όπως εκτιμήθηκε στη συμφωνία του φθινοπώρου του 2012, η ύφεση που επανήλθε το 2011 μετά την ευρύτερη αναβίωση της ευρωπαϊκής κρίσης και της μεταφορά στην Κύπρο μέσω της έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, ακολουθεί μια πορεία μείωσης. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη βελτίωση ή ανάπτυξη. Αυτό το οποίο αναμένεται είναι η βελτίωση μετά την πτώση – άρα την αναπλήρωση εν μέρει του τί χάθηκε. Όπως παρατηρησε σε μια αρχική εκτίμηση η κ. Θειοπούλου στον Φιλελεύθερο μπορεί να υπολογιστεί ότι χάθηκαν ήδη 800 εκατομμύρια από την κυπριακή οικονομία – και αυτό χωρίς να περιλαμβάνει το κόστος από το κούρεμα και τις εκροές κεφαλαίων. Αλλά αυτοί οι αριθμοί δεν αποδίδουν επίσης το τεράστιο κόστος για την κοινωνία. Σύμφωνα με δυο

9

ανεξάρτητες μελέτες που ανακοινώθηκαν πρόσφατα, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα [όπου περιλαμβάνονται και μη συντεχνιακά οργανωμένοι τομείς] έχουν πέσει γενικά σε επίπεδα 1995, ενώ στο δημόσιο, όπου η οργάνωση είναι πιο δυνατή, η μείωση οδήγησε τα εισοδήματα των εργαζόμενων σε επίπεδα 2010. Ταυτόχρονα, το κόστος της ανεργίας έχει άρχισε να ριζώνει σε κριμένους χωρους – όπως η μετανάστευση και οι χρόνια άνεργοι. Σε αυτό το πλαίσιο, οι φαινομενικές μειώσεις της ανεργίας οφείλονται μάλλον σε αφαίρεση ανέργων που μετανάστευσαν ή δεν ψάχνουν για δουλειά ή που δεν πηγαίνουν στην υπηρεσία απασχόλησης για εγγραφή, παρά στην παραγωγή νέων θέσεων εργασίας.

Ο περιορισμός της ύφεσης έχει να κάνει, όπως παρατηρήθηκε, με δυο βασικές παραμέτρους – την στήριξη της οικονομίας από τον τουρισμό, ιδιαίτερα από την Ρωσία, και από την κατανάλωση. Όπως έχουμε γράψει και προηγουμένως, και όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι ένας βασικός παράγοντας για την μικρότερη ύφεση ήταν ακριβώς η κατανάλωση, μια βασική αιτία για τον περιορισμό της ύφεσης ήταν η απόρριψη του καθολικού κουρέματος των καταθέσεων τον Μάρτιο του 2013. Η διαφύλαξη των μικρών και μεσαίων καταθέσεων επέτρεψε στα νοικοκυριά να ξοδέψουν για να αντιμετωπίσουν το χειρότερο στάδιο της κρίσης. Μια άλλη διάσταση, που σαφώς ευνόησε την κυπριακή οικονομία, ήταν η χρονική απομάκρυνση από το αποκορύφωμα της ευρωπαϊκής κρίσης του 2011. Αν και δεν γίνεται ακόμα πλήρως κατανοητό, αρχίζει όμως να γίνεται πια σαφές, ότι η κρίση χρέους των κρατών στην Ευρώπη, ήταν σε ένα βαθμό κατασκευασμένη – και πολιτικά [ήταν αποτέλεσμα επιλογών που έγιναν από εκείνους που είχαν την εξουσία την Ευρώπη – σε αντίθεση με τι έγινε λ.χ. στις ΗΠΑ ή στην Κίνα όπου, αντί για λιτότητα, είχαμε επέκταση της παροχής ρευστότητας] αλλά και με όρους «πανικού της αγοράς». Κατά συνέπεια σε εκείνο το πλαίσιο ήταν σημαντικό να προσπαθήσει μια χώρα να αποφύγει την ένταξη στον μηχανισμό γιατί αυτό θα σήμαινε και επιβολή εξουθενωτικών μέτρων. Ένα χρόνο μετά, και μετά το πολιτικό αδιέξοδο στην Ελλάδα με τις διπλές εκλογές τον Μάιο και Ιούνιο του 2012, έγινε σαφές ότι η ΕΚΤ έπρεπε να παρέμβει κάπως. Δεν απέφυγαν την λιτότητα η Κύπρος, η Ισπανία [ήταν ήδη σε λιτότητα από το 2010] η Σλοβενία κλπ. Αλλά η ΕΚΤ άρχισε να πειραματίζεται με την παροχή ρευστότητας – το “whatever it takes” του Μ. Ντράγκι. Το τέλος

10

εκείνης της περιόδου της «υστερίας των αγορών» τουλάχιστον, έφερε σαφώς λιγότερη πίεση για αυστηρά μέτρα. Ήδη στο πολιτικό επίπεδο μετά το 2012, είναι εμφανείς οι πιέσεις για αλλαγή πλεύσης, έστω και μερικώς. Και αυτό φαίνεται και από την απόφαση του Ντράγκι να προχωρήσει σε χαλάρωση της παροχής ρευστότητας, παρά την αντίθεση της Γερμανίας.

Το στατιστικό κόλπο – και η αποκαλυπτική στιγμή της υποκρισίας των αριθμώνΓια να γίνει κατανοητό ότι εν μέρει η κρίση ήταν και κατασκευασμένη [πέρα από την μεταφορά της ιδιωτικής ζημιάς των τραπεζών στο δημόσιο] θα πρέπει να εστιάσει κάποιος στο στατιστικό κόλπο που υιοθέτηθηκε πρόσφατα και το οποιο μειώνει το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα:«Η αναθεώρηση των εθνικών λογαριασμών για την χρονική περίοδο 1995-2013 έχει προκύψει μέσα από την υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού συστήματος λογαριασμών ESA 2010 και την ενσωμάτωση στατιστικών αλλαγών και μεθοδολογικών βελτιώσεων. Συγκεκριμένα, το ΑΕΠ του 2013 [σε τρέχουσες τιμές] αναθεωρήθηκε υψηλότερα, κατά 1.615, 2 εκατ. στα 18.118,9 από 16.503.7 εκτ. με την ποσοστιαία μεταβολή να ανέρχεται σε 9.8% που είναι η μεγαλύτερη σε σχέση με την αναθεώρηση των ΑΕΠ.»

11

Έτσι, μαγικά σχεδόν, αλλάζουν οι τρόποι μέτρησης των δημόσιο-οικονομικών μεγεθών και ξαφνικά, η οικονομία από ύφεση βρίσκεται να έχει περισσότερο ΑΕΠ από τον προηγούμενο χρόνο. Με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που η ανεργία μειώνεται γιατί μετρούνται λιγότερα άτομα, μετά την μείωση αυτών που θεωρούνται άνεργοι.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση προσπαθεί να επεκτείνει τις «προσπαθειες για να κατασκευάσει καλύτερη εικόνα – τουλάχιστον απεναντι στο αυξανόμενα απαιτητικό εσωτερικό ακροατήριο. Σε αυτά τα σεναρια ενισχυσης της «εικονας» περιλαμβανονται και τα ακολουθα κολπα εσωτερικης μετακινησης κεφαλαιων:

«Καθοριστικό ρόλο στην επαλήθευση των αριθμών, σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ, θα έχει ενδεχόμενη χρήση μέρους του περιθωρίου 1δις  για χρηματοδότηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Το 1δις αντιστοιχεί σε 6 ποσοστιαίες μονάδες. Όπως είναι γνωστό, το 1δις προορίζεται για στήριξη του Συνεργατισμού σε περίπτωση που προκύψει ανάγκη… Στις προβλέψεις του ΥΠΟΙΚ, δεν υπολογίζεται επίσης  η αναμενόμενη ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων με την Κεντρική Τράπεζα έναντι χρέους. Πρόκειται επίσης για πράξη της τάξης του €1 δις, δηλαδή 6 ποσοστιαίες μονάδες.»

http :// www . sigmalive . com / inbusiness / news / financials / cyprus / ta - tria - kleidia - toy -

dhmosioy - xreoys

Η σημασία της υπενθύμισης των συγκριτικών μέτρων είναι διπλή – από την μια πρέπει να θυμάται κάποιος αυτές τις αλλαγές, για να μπορέσει να εκτιμήσει την κατάσταση στην οικονομία, η οποία μετατρέπεται επίσης σε θέαμα, αλλά και γιατί είναι εκφραστική του πώς μερικοί άλλαξαν εντελώς ρητορική και εμφανώς λειτουργούν και εδώ με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Όταν το 2011, η κρίση των τραπεζών οδήγησε την Κύπρο εκτός αγορών, μια μερίδα της πολιτικής ελίτ συνεργάστηκε με τις τράπεζες, όχι μόνο στην συγκάλυψη των σκανδάλων που οδηγούσαν σε κρίση, αλλά και στην προσπάθεια να μετατοπιστεί η έμφαση στο Δημόσιο – λες και ήταν λόγω Δημόσιου που βρέθηκε η Κύπρος υπό πίεση. Σε εκείνη την εκστρατεία, ντόπιοι πολιτικοί, αλλά και θεσμικοί αξιωματούχοι όπως ο Ορφανίδης, αμφισβητούσαν τις στατιστικές του κράτους. Τώρα,

12

αντίθετα αρκετοί από τους ίδιους πολιτικούς εφαρμόζουν οι ίδιοι αυτό που, ψευδώς τότε, κατηγορούσαν άλλους – αλλά και απειλούσαν, δήθεν χωρίς να το καταλαβαίνουν, την αξιολόγηση της χώρας σε μια κρίσιμη συγκυρία. Η πραγματικότητα ήταν ότι μερικοί δεν είχαν καταλάβει το βάθος της κρίσης των τραπεζών και νόμιζαν ότι μεταφέροντας τις ζημιές στο δημόσιο θα ξεπάστρευαν. Και τότε το Μάρτιο του 2013 κατάλαβαν πως λειτουργεί η Ε.Ε.

Αλλά δεν ήταν μόνο οι τοπικοί εκπροσωποι του κεφαλαίου. Υπήρχε και μια ευρωπαϊκή διάσταση στην πίεση για λιτότητα. Όταν, τελικά, σπρώχτηκε η χώρα από τις τράπεζες στην κρίση το 2012, η τρόικα επέμενε πεισματικά σε αριθμούς υπερβολικούς για το δημόσιο χρέος. Το αντικείμενο της διαμάχης ήταν έντονο – διότι η τρόικα ήθελε να προωθήσει δυο διαστάσεις: από την μια την ατζέντα του κεφαλαίου για λιτότητα και από την άλλη να πιέσει για ιδιωτικοποιήσεις. Και για ό,ποιον μπορούσε να δει στο βάθος, το θέμα ήταν ακριβώς το φυσικό αέριο. Και όμως και πάλι υπήρξαν φωνές στο εσωτερικό που υποστήριζαν την θέση της τρόικα και αμφισβητούσαν τα στοιχεία του κράτους. Τώρα, είναι οι ίδιοι που τα αλλάζουν σαν αρχάριοι ταχυδακτυλουργοί μπροστά στα μάτια όλων. Τελικά, η τρόικα υποχώρησε το Νοέμβριο και δέχτηκε μια φόρμουλα για τις ιδιωτικοποιήσεις και οι γερμανοί αποφάσισαν ότι δεν θα υπέγραφαν μέχρι να εκλεγεί μια βολική νέα κυβέρνηση. Η τοπική, τότε, αντιπολίτευση μες την τρελή χαρά της αναμονής της εξουσίας δεν μπορούσε να καταλάβει ότι τους θεωρούσαν σαν τον δουλοπρεπή ιθαγενή. Όταν δέχτηκαν και την αρχή του κουρέματος και άρχισαν να τους ζητούν και άλλα στο γιούρογκρουπ, ο Αναστασιάδης κατάλαβε ότι τον κορόιδευαν. Ήταν αργά. Αυτοί, όμως, που επέμεναν τότε στο ότι το δημόσιο χρέος θα ξεπερνούσε το 120% και δεν πιστεύουν ούτε καν την έρευνα της PIMCO τώρα ξαφνικά δέχονται ένα στατιστικό κόλπο. Τώρα είναι άλλο το κλίμα όπως είπαμε αρχικά, μακριά από την πίεση για κατάρρευση του ευρω το 2011. Και είναι σαφές πια πόσο ευεργετικό ήταν το ρωσικό δάνειο του 2011, που καθυστέρησε τουλάχιστον τις πιέσεις μέχρι να αλλάξει το ευρωπαϊκό κλίμα. Και αν η Τράπεζα Κύπρου δεν έκανε το μικρό της πραξικόπημα τον Ιουνίου του 2012 με το οποίο έσπρωξε την χώρα στο μηχανισμό στήριξης, μπορεί και να γλίτωναν πιο εύκολα οι τράπεζες.

13

Η κρίση ήταν εξωγενής…

Η ουσία της απρόσμενη αντοχής τη οικονομίας στο σοκ του κουρέματος [διότι είχε και αυτό το στοιχείο για να προωθηθούν ζητήματα σε συνθήκες παραίτησης – άσχετο αν τελικά δεν βγήκε ακριβώς το σενάριο] ήταν κάτι που λεγόταν σαν απάντηση στην τότε νεοφιλελεύθερη προσπάθεια να μετατοπιστεί η ζημιά στο Δημόσιο με σκληρη λιτότητα – ότι η οικονομία έχει και άλλες βάσεις, και ότι και μια αύξηση λ.χ. του εταιρικού φόρου δεν θα επηρέαζε δραματικά τις ξένες εταιρείες Κύπρο, αφού ο χώρος και η οικονομία πρόσφεραν και άλλα. Αλλά το παραμύθι της λιτότητας τότε επέβαλε περιορισμό κάθε εσόδου το κράτους, μέχρι που ξαφνικά οι οργανωτές του θεάματος της επίθεσης στο δημόσιο-πολιτεία, διαπίστωσαν ότι άνοιγαν τον δικό τους λάκκο – όχι μόνο της συνολικής οικονομίας, αλλά και των συμφερόντων που εκπροσωπούσαν. Τώρα βάζουν φόρους ακόμα και για αυτοκίνητα που δεν χρησιμοποιούνται.

Για να κατανοηθεί ότι η κρίση ήρθε από εξωτερικό μέσω του τραπεζικού τομέα μια απλή σύγκριση του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο είναι ενδεικτική – το δημόσιο χρέος ήταν σταθερά κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο μέχρι τις αρχές του 2012, όταν χρειάστηκαν ανακεφαλαιοποίηση οι τράπεζες

http://en.wikipedia.org/wiki/Eurozone_crisis

14

Αντίστοιχα το δημόσιο έλλειμα ήταν επίσης κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, μέχρι τον Μάιο του 2011 [όταν ήρθε ο αποκλεισμός από τις αγορές] , όταν πια η έκθεση των τραπεζών στην Ελλάδα έκανε το κόστος δανεισμού της Κύπρου να εκτοξευθεί. Αλλά, γενικά, το έλλειμμα δεν ξεπέρασε το 6.4% που ήταν και το έλλειμμα τον τελευταίο χρόνο της κυβέρνησης Κληρίδη στις αρχές της δεκαετίας του 2000 – σε πιο ήπιες συνθήκες.

http://ieconomics.com/government-budget-cyprus-euro-area

Η αντίσταση αποδίδειΗ επόμενη περίοδος θα είναι σαφώς μια περίοδος εντάσεων – από την μια οι συντεχνίες, αλλά και μια σειρά από κοινωνικές ομάδες φαίνονται να ετοιμάζονται να διεκδικήσουν στήριξη από την πολιτεία – όπως έγινε με τις τράπεζες στο κάτω κάτω- ενώ η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα φαίνονται διχασμένοι. Από την μια, μερίδα με το βλέμμα στραμμένο στη βάση θέλει χαλάρωση της λιτότητας, όπως και η πλειοψηφία των κομμάτων και της κοινωνίας, ενώ μια άλλη πτέρυγα [με την στήριξη μερίδας του ντόπιου αλλά και του διεθνούς -μέσω των "επενδυτών" που "κατεβαίνουν"] κεφαλαίου φαίνεται να ελπίζει σε εξωτερικές πιέσεις, όπως του ΔΝΤ για να προχωρήσουν θέματα τα οποία φαίνονται να έχουν σταλώσει ή θα σταλώσουν στο άμεσο μέλλον - όπως ενδέχεται οι ιδιωτικοποιήσεις. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ως αξιόλογο ότι το μέγιστο χρόνου για εκποιήσεις είναι 4 χρόνια και τρεις μήνες για την Κύπρο, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος, όπως συμφωνήθηκε στα stress tests, είναι 3 χρονια. Προφανώς, οι τοπικές πιέσεις ως ένδειξη

15

πιθανοτήτων περαιτέρω μπλοκαρίσματος, επέβαλε και ιδιαίτερο καθεστώς στην Κύπρο. Όπως και με το πρώτο κούρεμα, η αντίσταση αποδίδει…

Πέρα από την αντιπαράθεση για την ανάκτηση ή μη του χαμένου πλούτου/εισοδημάτων των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων, η οικονομία θα έχει να αντιμετωπίσει και τις πιέσεις στον τουρισμό [ήδη υπήρξε πτώση τον Σεπτέμβριο και αναμένεται μεγαλύτερη πτώση από την Ρωσία] από τις διεθνείς αντιπαραθέσεις, αλλά και το γεγονός ότι τα μαξιλαράκια των καταθέσεων της πλειοψηφίας εξαντλούνται.

Όταν οι ύποπτοι για την κρίση προσπαθούν να μετατοπίσουν την έμφαση από τις τράπεζες:

Ο ΕΛΑ, το απόρρητο που το έχουν κάνει πιο φτηνό και από κυπριακό πρωτοσέλιδο, η σκιά του

Ορφανίδη και το θράσος του Ηλιάδη

16

Η διαρροή των πρακτικών των συναντήσεων της ΕΚΤ στους New York Times, προβλήθηκε στην Κύπρο με το σύνδρομο του ιθαγενή: στο στυλ «είπαν κάτι οι New York Times, άρα είναι σημαντικό» – χωρίς να τεθούν τα λογικά, έστω, δημοσιογραφικά ερωτήματα: ποιοί το διέρρευσαν και τις σημαίνουν αυτά τα στοιχεία. Το αποκορύφωμα του θεάτρου του παράλογου, όπου ξαφνικά μερικοί γνωστοί ύποπτοι άρχισαν να ψάχνουν αλλού για τις ευθύνες τους, ήταν η ανακοίνωση του Α. Ηλιάδη,3 του ισχυρού άνδρα της Τράπεζας Κύπρου, ο οποίος οδήγησε την χώρα ολόκληρη στο μνημόνιο τον Ιούνιο του 2012 – γιατί, λέει, δεν μπορούσε να υπολογίσει καλά και έμεινε έλλειμμα η Τράπεζα «του» μισό δις 5 μέρες πριν την λήξη της περιόδου για ανακεφαλαιοποίηση τον Ιούνιο του 2012. Για τον εαυτό του μετρούσε πάντως καλά τα εκατομμύρια των δανείων. Ο άνθρωπος που φαίνεται να εμπλέκεται σε διάφορα υπό διερεύνηση ζητήματα όπως την αγορά των ελληνικών ομόλογων.

Η τοπική συζήτηση για τον ΕΛΑ ως διαδικασία μετατόπισης ευθυνών: πως αυτοί που συγκάλυπταν τις τράπεζες καμώνονται σήμερα αμνησία για το τί έλεγαν και υποστήριζαν και δεν

3 http://www.sigmalive.com/inbusiness/news/business/xrimatooikonomika/lavros-o-hliadhs-kata-

dhmhtriadh

17

τολμούν να δουν τα στατιστικά δεδομένα, τότε που φώναζαν «για τους καλύτερους τραπεζίτες» ως δικηγόροι ή ως πολιτικοίΘα μπορούσε να πει κάποιος ότι μερικοί «ένοχοι» προσπάθησαν να κατευθύνουν την συζήτηση αλλού και προσπάθησαν να φτιάξουν ένα θέαμα. Όταν λ.χ. εμφανίζεται καταγεγραμμένη η επιμονή ενός γερμανού τραπεζίτη τον Δεκέμβριο του 2012 να αμφισβητεί τα κυπριακά στοιχεία [ουσιαστικά δηλαδή να επιμένει σε διαφορετική εκτίμηση της περιουσιακής αξίας της τράπεζας], 4 μήνες πριν το κούρεμα που έγινε με ανάλογη τακτική, και μερικοί στην Κύπρο δεν απορούν και δεν διασύνδεουν εκείνη την επίμονη με ότι ακολούθησε, είναι σαφώς δουλοπρεπής αναπαραγωγή. Αλλά είναι και ύποπτη για όσους την προωθούν. Λες και κάποιοι ήθελαν να στραφεί η προσοχή κάπου σαν ένα είδος μετατόπισης – στο επιφαινόμενο του ΕΛΑ και όχι λ.χ. στο πως η Λαϊκή έφτασε στο σημείο να καταρρεύσει και να χρειάζεται στήριξη. Όπως φαίνεται και από τα πιο πάνω στοιχεία, μέχρι το 2010 η τράπεζα είχε περισσότερες καταθέσεις παρά δάνεια. Και μετά, άρχισε μια εκροή καταθέσεων. Αυτό λογοκρίνεται. Άλλωστε, όπως φάνηκε στην όλη πορεία συγκάλυψης των τραπεζιτικών σκανδάλων, μετά τη λογοκρισία ακολουθούσαν δυο πρακτικές – η μετατόπιση της ευθύνης από τους ένοχους σε άλλους και η προσπάθεια να κατηγορηθούν έμμεσα όσοι αποκάλυπταν σκάνδαλα. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, μάλλον, έχουμε και τα δυο – αυτοί που συγκάλυπταν τον Ορφανίδη το 2011, όταν έγκρινε την μετατροπή της Εγνατίας σε παράρτημα, και οι οποίοι υπερασπίζονταν, τον Αύγουστο του 2012, τον Μ. Σαρρή, ο οποίος οδήγησε τον ΕΛΑ στα 9 δις, και «μάσησε» [δεν εξήγησε επαρκώς] τα στοιχεία στην βουλή το 2012, σήμερα θέλουν να μιλούν για τον ΕΛΑ και να κατηγορήσουν τον.. Δημητριάδη που παρέλαβε το μπάχαλο του Ορφανίδη και του Σαρρή. Ο Δημητριάδης ενοχλούσε γιατί έκανε και έρευνες για τα σκανδάλα και την διαπλοκή. Και αυτοί που συγκάλυπταν, το φθινόπωρο του 2012, αυτούς που έκρυβαν στοιχεία, τώρα κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Διότι τα δεδομένα είναι εκεί – είναι αυτοί που διόρισε ο Δημητριάδης που ξεκίνησαν τις έρευνες εναντίον του Βγενόπουλου, ενώ άλλοι διόρισαν μια διοικητή της Κεντρικής, η οποία τελικά έχει διαπλεκόμενες σχέσεις με τον κ. Βγενόπουλο. Μοιάζει με την παράδοξη σχέση του κ. Ορφανίδη με τον κ. Βγενόπουλο – από την μια υποτίθεται

18

είχαν αντίθεση, από την άλλη του έκανε την μεγάλη ευκολία τον Μάρτιο του 2011 με την μετατροπή της Εγνατίας σε παράρτημα.

Σε μια Δημόσια Σφαίρα στην οποία λειτουργεί το doublespeak/διγλωσσία αυτοί που ήθελαν τον ΕΛΑ τώρα τον θεωρούν …αιτία του προβλήματος: ή, όπως κωδικοποιήθηκε στην παραδοσιακή κοινωνία «απόν μπορεί να δέρει τον γάρο, δέρνει το σαμάρι»Στο τοπικό σκηνικό είχαμε μια ανακύκλωση των γνωστών δεδομένων και υπεκφυγών. Αρχικά, όσοι προσπαθούσαν την προηγούμενη περίοδο να συγκαλύψουν τους τραπεζίτες, προσπάθησαν πάλι να κατηγορήσουν τον Δημητριάδη – παραβλέποντας φυσικά δυο δεδομένα.

1. Ότι ο ΕΛΑ ήταν η προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι εκροές στην Λαϊκή – προβλήματα των οποιων οι αιτιες δημιουργήθηκαν επί εποπτείας Ορφανίδη. Οι αιτιες για τις αλλαγές στο ισοζύγιο καταθέσεων και δανείων στην Λαϊκή είναι εκφραστικές του τί θέλουν μερικοί να λογοκρίνουν. Όταν μάλιστα αφορά άτομα που ήταν και προστάτες του καθεστώτος της Λαϊκής μοιάζει κωμικό.

2. Το δεύτερο ήταν η σχεδόν αστεία υιοθέτηση της άποψης του γερμανού κεντρικού τραπεζίτη ότι ήταν υπερβολικά [φουσκωμένα] τα στοιχεία για τα περιουσιακά της Λαϊκής. Αυτό μπορεί να πει κάποιος, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι θέμα εκτίμησης – το να υιοθετούν μερικοί την εκτίμηση του γερμανού τραπεζίτη, είναι ύποπτο. Ιδιαίτερα, όταν ξεχνούν βολικά ότι τις εκτιμήσεις τις έκανε και η ίδια η τράπεζα [επί Μ. Σαρρή – που είναι ιερή αγελάδα για όσους κατά τα άλλα τα έχουν με τον ΕΛΑ] αλλά και αρμόδιοι της Κεντρικής, επί Ορφανίδη [τον ένοχο που προσπαθεί να συγκαλύψει το κύκλωμα της μετατόπισης έμφασης]. Με βάση τα δεδομένα στοιχεία η Λαϊκή είχε περιουσιακά στοιχεία άνω των 18 δις το 2012 – και τον Σεπτέμβριο του 2012 ήταν 17,9 δις για ΕΛΑ 9 δις.4 Οι ίδιοι άνθρωποι που τότε φώναζαν να μην αμφισβητούνται τα στοιχεία των τραπεζών και ανάλογα κάνουν και σήμερα – ξαφνικά έπαθαν αμνησία για τοτί έλεγαν τότε. Ή τί υποστήριζαν τον Νοέμβριο του 2012 ή τον Μάρτιο του 2013.

4 Hot. Doc, Τ. 25, Απριλιος 2013

19

Ενώ οι ιθαγενείς αναζητούσαν μαργαριτάρια σε φτηνούς καθρέφτες, στο διεθνές πλαίσιο τα πραγματικό ερώτημα, δεν ήταν η διαφωνία του Πανίκου με τους γερμανούς, αλλά ο καυγάς του Ντράγκι με τους γερμανούς για την παροχή ρευστότητας - τι έγινε ουσιαστικά στην περίφημη ομιλία του Ντράγκι «whatever it takes»Όμως, αυτά ήταν η τοπική πραγματικότητα των delayed ιθαγενών – σε διεθνές επίπεδο η είδηση της διαρροής των πρακτικών προκάλεσε σχόλια με έμφαση στο γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά από το 1998, που δημιουργήθηκε η ΕΚΤ που υπήρξε διαρροή – ο κανονισμός λέει ότι θα πρέπει να περάσουν 30 χρόνια για να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία. Το ότι τελικά η διαρροή είχε αφορμή [ή πηγή] την Κύπρο, δεν είναι παράξενο – η τοπική εξουσία λειτουργούσε πάντα με δυο μέτρα και δυο σταθμά: θέλει εχεμύθεια, σέβεται απόλυτα το «απόρρητο» και λογοκρίνει ακόμα και τη Δημόσια Σφαίρα σε θέματα που αφορούν τα συμφέροντα της, αλλά με την μεγαλύτερη ευκολία παραβιάζει τους κοινά εφαρμοσμένους κανονισμούς, όταν πρόκειται και πάλι για τα συμφέροντα της – για να φτιάξει θεάματα μετατόπισης. Όταν λ.χ. ο Δημητριάδης κατάγγελλε τις διαρροές από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου το φθινόπωρο του 2013, ο βοηθός Γενικός Εισαγγελέας αντί να διερευνήσει την παράβαση, έκανε έρευνα εναντίον του παραπονούμενου. Υπήρξε όμως και μια άλλη διάσταση – στο βαθμό που αυτά τα πρακτικά είναι όντως ολοκληρωμένα, αυτό που φάνηκε να απασχολεί, διεθνώς, ήταν κάτι άλλο – όπως θα ήταν άλλωστε λογικό, αφού το θέμα της Κύπρου και της Λαϊκής ήταν ουσιαστικά μικρό. Απλώς διαφώνησε ο Γερμανός με τους υπόλοιπους. Το ουσιαστικό θέμα ήταν αν

20

στα πρακτικά που διέρρευσαν υπήρχε και η περίφημη δήλωση του Ντράγκι “whatever it takes”: όταν ο Ντράγκι δήλωσε ότι θα κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να στηρίξει το ευρώ – και αυτό σήμαινε ότι θα χαλάρωνε την παροχή ρευστότητας, παρά την αντίδραση των γερμανών. Σε αυτό το πλαίσιο, υπήρξαν και υπόνοιες ότι μπορεί η διαρροή να έγινε και από γερμανούς, στα πλαίσια της παρούσας αντιπαράθεσης με τον Ντράγκι. Και αυτό θα φανεί, αν όντως διαρρεύσουν και τα πρακτικά εκείνης της συνάντησης.

“If the New York Times has a full series of minutes from May 2012, it would also cover president Mario Draghi's "whatever it takes" speech and show any major splits there. The eurozone's policymakers and governments are already strained by the bloc's terrible economic performance, and these revelations could make relations even worse.” http://www.businessinsider.com/secret-documents-detailing-the-huge-division- in - the - ecb - during - europes - crisis - just - got - leaked -2014-10

Back to the village. Ποιός έκανε την διαρροή και πώς μερικά κυπριακά ΜΜΕ φέρονταν πρόθυμα να συρθούν στη χειραγώγηση: ο κυρ-Θανάσης θα έρθει σε δίκη για τα αξιόγραφα και μερικοί του προσφέρουν ακόμα υπηρεσίες; Το θέμα το πρόβαλε έντονα η Σημερινή, και σε λιγότερο βαθμό άλλα ΜΜΕ. Η σχετική επιφύλαξη είχε να κάνει με το στόχο του δημοσιεύματος. Υπήρχε αρχικά και μη αρθρωμένη δημόσια υποψία ότι τη διαρροή την έκανε η κ. Γιωρκάτζη για να στρέψει την προσοχή μακριά από την δική της περίπτωση διαπλοκής με τον κ. Βγενόπουλο. Οι υποψίες ότι ο μηχανισμός της στο εσωτερικό της Κεντρικής προωθούσε την αρχική φάση της διαρροής, φάνηκε να επιβεβαιώνεται από την επιλεκτική προβολή που είχαν τα δημοσιεύματα που έκαναν επίθεση στον Δημητριάδη, στην εσωτερική πληροφόρηση στην Κεντρική – υπενθυμίζεται ότι όταν ξέσπασε το ζήτημα με τη διαπλοκή ανάμεσα στο δικηγορικό γραφείο, όπου εργάζεται η κόρη της κ. Γιωρκάτζη και το ρόλο της ίδιας απέναντι στις δικαστικές διαμάχες με τον κ.Βγενόπουλο, η υπηρεσία πληροφόρησης έκανε αρχικά και λογοκρισία σε δημοσίευμα. Όμως, τελικά η κ. Γιωρκάτζη αναγκάστηκε ή θεώρησε αρμόζων να βγει και να κάνει δήλωση, στηρίζοντας τα στοιχεία με βάση τα οποία λήφθηκε ο ΕΛΑ. Ίσως και γιατί μερικοί από τους αρμόδιους για τον ΕΛΑ τότε στην Κεντρική είναι κοντά της τώρα.

21

Ο άλλος, και κυρίως, ύποπτος είναι σαφώς ο κ. Ορφανίδης, ο οποίος έχει την τάση να κάνει τέτοιες υπόγειες διαρροές. Και το γεγονός πριν λίγο καιρό ένα ανάλογο θέμα ενάντια στον κ. Δημητριάδη, προβλήθηκε από την ιδια αμερικανικη εφημεριδα με ανάλογο τοπικο μηχανισμό αναπαραγωγής έριχνε σκιές προς την πλευρά του κ. Ορφανίδη. Ο Ορφανίδης έχει προϊστορία με ύποπτες πρακτικές. Το γεγονός της κλοπής του σκληρού δίσκου του υπηρεσιακού του υπολογιστή, είναι από μόνο του τεκμήριο ότι κάτι φοβάται και προσπαθεί να το κρύψει. Αλλά και με δεδομένο ότι ο υπολογιστής θα είχε και αρχείο της επικοινωνίας του, είναι πιθανό να ανησυχούσε, όχι μόνο ο ίδιος άλλα και άλλοι, με τους οποίους έφτιαχνε τα δημόσια θεάματα την ίδια εποχή που συγκάλυπτε τους τραπεζίτες. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση ήταν την άνοιξη του 2011 λ.χ. όταν ενώ έγκρινε στα μουλωχτά την μετατροπή της Εγνατίας σε παράρτημα, ταυτόχρονα ήταν λαλίστατος δημόσια σε βαθμό που έμοιαζε να καλεί του οίκους αξιολόγησης να υποβαθμίσουν την κυπριακή οικονομία. Το ότι από εκείνη την περίοδο και μετά τα πράγματα τον διέψευδαν δραματικά, αύξησαν τα προβλήματα του, και την σημερινή του ανάγκη να αμύνεται με προσπάθειες μετατόπισης των ευθυνών του – είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ορφανίδης ζούσε τόσο πολύ στο εγωκεντρικό του σύμπαν, που επέμενε την άνοιξη του 2011, ότι δεν θα γίνει κούρεμα ελληνικών ομόλογων.

Οι υποψίες ότι πρόκειται για δική του διαρροή εστιάζονται σε δυο γεγονότα – πέρα από την συγκυρία της επερχόμενης δίκης του.

1. Πρώτον παραδόξως τα πρακτικά που διέρρευσαν ξεκινούν από τον Μάιο του 2012. Ακριβώς, δηλαδή, μόλις έφυγε ο κ. Ορφανίδης. Ως γνωστό ο Ορφανίδης έχει πολύ βρώμικη την φωλιά του και για αυτό άλλωστε δεν παρεδωσε τους σκληρούς δίσκους του υπηρεσιακού του υπολογιστή. Οπότε, η εμμονή του στην αφαίρεση/λογοκρισία στοιχείων [όπως στην περίπτωση του υπολογιστή του] από την προηγούμενη περίοδο, ίσως να αφορά και την ύπαρξη στοιχείων που να δείχνουν και την δική του θέση και την εκτίμηση που μετέφερε για την αξία λ.χ. των περιουσιακών στοιχείων της Λαϊκής ή και την συζήτηση για το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων.

22

2. Η τοπική επίθεση στον Δημητριάδη φαινόταν να έγινε από ένα δίκτυο που θύμιζε πρακτικές Ορφανίδη, όταν έκανε την συγκάλυψη των τραπεζιτών – δημοσιογραφικό δίκτυο διαρροών, ανακοίνωση λ.χ. ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ που κάλυπταν τον Ορφανίδη και τότε - και ενδεχομένως να έχει και στοιχεία να εκβιάζει μερικούς. Αν κάποιος δημοσιογράφος που γράφει σε εφημερίδα διεθνούς απήχησης, είχε τα πρακτικά για την συνάντηση του Δεκέμβρη και την συνάντηση του «whatever it takes», είναι εντελώς παράδοξο, αν όχι αστείο, ο δημοσιογράφος να επιλέξει το μικρό με τοπικό ενδιαφέρον, και όχι το πανευρωπαϊκό θέμα που αφορά τον Ντράγκι και τους γερμανούς. Εκτός βέβαια και αν αυτοί που έδωσαν τα πρακτικά έθεσαν ως όρο να προβληθεί το δικό τους μικρό μαράζι και μετά οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και αν υποθέσει κάποιος ότι τελικά διέρρευσαν ακόμα πιο επιλεκτικά μόνο τα πρακτικά του Δεκεμβρίου, και πάλι η λογική εστίαση θα ήταν πως οι γερμανοί προετοίμαζαν το κούρεμα. Αντίθετα, είναι λες και «κάποιος» Ορφανίδης επαναλαμβάνει την κοντόφθαλμη πρακτική του – μπροστά στη διαμάχη γερμανών και υπόλοιπων, εκείνος θέλει να προβάλει μια αποσπασματική εκδοχή με άξονα το εγώ [σε αυτήν την περίπτωση για να αποφύγει τις ευθύνες του πια – και να κατηγορηθεί κάποιος άλλος. Και το ουσιώδες θέμα να προσπεραστεί.

Μια συνοπτική αναφορά στην εξέλιξη του ΕΛΑ ως σύμπτωμα της εξάρτησης της Λαϊκής από τα συμφέροντα μερικών στην Ελλάδα – και από το πώς μερικοί στην Κύπρο διευκόλυναν αυτήν την εξάρτηση

Ο ΕΛΑ ξεκινά 6 μήνες μετά την έγκριση της Εγνατίας σε παράρτημα [και άρα την εύκολη πια εκροή κεφαλαίων] τον Μάρτιο του 2011. Σε εκείνο το κλίμα, όπου επίκειται και το κούρεμα των ελληνικών ομόλογων, άρα και η μείωση της αξίας τους στο χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, ενώ η κρίση

23

στην Ελλάδα οξυνόταν, η τράπεζα έφτασε σε τρεις μήνες [Σεπτέμβριος – Δεκέμβριο] σε 700% [από ο,5 δις σε 3,5]. αύξηση παροχής ΕΛΑ. Ακολούθως, φτάνει τον Φεβρουάριο του 2012 στα 5.2 δις και μετά από διακύμανση, επανέρχεται στα 5.7 δις τον Μάιο που συζητείται στη Βουλή η στήριξη της Λαϊκής. Τον Ιούνιο αυξάνεται στα 8 δις, και αρχές Ιουλίου, όταν κρατικοποιείται πια, φτάνει στα 9 δις. Η πίεση τον Ιούνιο-αρχές Ιουλίου πήγαζε, εξωτερικά, από την αστάθεια στην Ελλάδα λόγω εκλογών, την μειωση της αξιας των ομολογων, και εσωτερικά από την προσφυγή της τράπεζας Κύπρου στα τέλη Ιουνίου για κρατική στήριξη που συνοδευτηκε από την υποβάθμιση των Fitch και τον εκβιασμό της ΕΚΤ ότι αν δεν προσφύγει η χώρα στον μηχανισμό στήριξης δεν θα αποδεχόταν τα κυπριακά ομόλογα – άρα θα διέκοπτε την ρευστότητα ευρύτερα και όχι απλώς σε μια-δυο τράπεζες. Ο Τραπεζιτικός τομέας είχε γίνει το σημείο εκβιασμού της κοινωνίας.

Οι επικεφαλείς της ΚΟΠ ομολογούν δημόσια ότι παραβιάζουν τους κανόνες τους οποίους όφειλαν να εφαρμόζουν με κριτήριο την επιβολή των ιδιωτικών

συμφερόντων τους;ο Κουτσοκούμνης ομολογεί ότι χάρισε τα κριτήρια

στην Ανόρθωση για να πιέσει/εκβιάσει [;] να υπογραφεί συμβόλαιο με την τηλεόραση στην οποία θα έχει οικονομικά συμφέροντα ο συνεργάτης του ο

κ. Κούμας[καθώς πλανιούνται πάλι οι φήμες για τον

«μεγαλοπαράγοντα» που παρεμβαίνει στη διαιτησία]

24

«Εμείς δεν αφαιρέσαμε έξι βαθμούς από την Ανόρθωση τον Μάρτη επειδή υπέγραψε τηλεοπτικό συμβόλαιο. Λοιπόν μετά την ακύρωση του συμβολαίου θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε πίσω στον Μάρτη και να αφαιρέσουμε τους έξι βαθμούς.»..Ι. Κακούρης. Ο Κουτοσκούμνης «ξεφτίλισε» τον θεσμό του ελέγχου κριτηρίων της Ουέφα», Παρασκευή, 26/10/2014,Goal, σελ. 3.

«Επίσημη παραδοχή πλέον ότι κάποιες ομάδες ευνοούνται.. Οι κανόνες της ΚΟΠ που είναι πολύ αυστηροί, στο τέλος της ημέρας δεν εφαρμοζονται και είναι στην κρίση της ΚΟΠ, να αποφασίζει ποιούς θα βοηθήσει και ποιούς όχι. Θα ήταν καλά μάλιστα αυτήν την δήλωση να την μελετήσουν όλες εκείνες οι ομάδες που ξεκίνησαν το πρωτάθλημα με αφαίρεση βαθμών λόγω κριτηρίων.»Κ Σκαμπύλης, Χαραυγή, Κόσμος των Σπορ, σελ. 20, 24/10/2014,

Φαίνεται ότι η διαπλοκή στην ΚΟΠ έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, που η δημόσια ομολογία μιας παρανομίας και μιας κίνησης εκβιασμού, περνά παρατηρητή από τα ΜΜΕ που ασχολούνται κατά τα άλλα με την σκανδαλοθηρία – εν μέρει σαν μετατόπιση. Αν συγκρίνει λ.χ. κάποιος την υποθεση Βέργα με την ατιμωρησία στην ΚΟΠ, είναι εντυπωσιακο από έλες τις απόψεις - εδώ υπάρχουν όλα σε μεγέθυνση: και οι απειλές, και οι χρηματισμοί, και ένα είδος ξεκάθαρου εκβιασμού. Είναι γνωστό ότι ο συνεργάτης του κ.Κουτσοκούμνη, ο κ. Κούμας στήνει μια ιδιωτική επιχείρηση για δικά του κέρδη, γύρω από την προσπάθεια για «Τηλεόραση της ΚΟΠ» και τώρα ο πρόεδρος της ΚΟΠ ομολογεί μετά από καταγγελία του σωματείου ότι κινειται εκδικητικά εναντίον του, ότι ουσιαστικά

25

παραβίασε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, οι οποίοι στην Κύπρο εφαρμόζονται για να εξυπηρετούνται ιδιωτικά συμφέροντα των ατόμων που είναι επικεφαλής της ΚΟΠ. Το ότι η Πολιτεία αφήνει αυτό το θέμα να μεγαλώνει, παραβλέποντας ότι δημιουργείται ένα κύκλωμα συμφερόντων με βάση την διαπλοκή και τον εκβιασμό, είναι εντυπωσιακό. Τίθεται πια και θέμα αν αυτό το είδος της παρανομίας για πόσο θα είναι ανεκτό - και τοπικά και ευρωπαϊκά. Δηλαδή μπορεί κάποιος πια να εμπιστευθεί ότι ο κ. Κουτσοκούμνης και ο κ. Κούμας θα είναι αμερόληπτοι ανάμεσα σε ομάδες, όταν έχουν τέτοια εξόφθαλμα συμφέροντα; Και αν ο ένας από τους δυο είναι ο "μεγαλοπαράγοντας" που καταγελούν διάφοροι για παρεμβάσεις στην διαιτησία; Υπάρχει πολιτεία να ελέγξει αυτόν τον τομέα; Μπορεί κανένας να εμπιστευθεί ότι οι Κουτσοκούμνης και Κούμας θα είναι αμερόληπτοι, όταν έχουν να αποφασίσουν για φακέλους με στημένα παιχνίδια [άρα και χοντρά στοιχήματα]; Ή θα συμπεριφερθούν ως εκπρόσωποι ενός δικτύου που παίρνει αποφάσεις με συμπτώματα «εκβιασμού» και «εξαγοράς»;

Στον ευρύτερο χώρο του ποδοσφαίρου και των μηχανισμών εκβιασμών και εξαγοράς κυκλοφόρησε και μια άλλη είδηση στην αθλητική δημόσια σφαίρα.«Εδώ και κάποιες μέρες διαβάζουμε δεξιά και αριστερά ότι εν ενέργεια διαιτητής είναι έτοιμος να πει και να καταθέσει πολλά πράγματα γύρω από τον χώρο της διαιτησίας….Ακόμα και όταν έγιναν οι περίφημες δηλώσεις πριν λίγα χρόνια από τον πρώην πρόεδρο των διαιτητών κ. Γιώργο Πάπουτσο για παράγοντα της ΚΟΠ που επηρεάζει διαιτητές, δεν είδαμε κανένα πόρισμα».Κ. Σκαμπύλης. Ένα σκάνδαλο διαρκεί τρεις μέρες. Χαραυγή, Κόσμος των Σπορ, σελ. 20, 23/10/204

ΔΙΕΘΝΗ

Μέση Ανατολή: τα 3 πολεμικά μέτωπα και οι ετερόκλητες μορφές των «τοπικών παικτών»

26

Στην Μέση Ανατολή φαίνεται να διαμορφώνονται, πια, 3 κανονικά πολεμικά μέτωπα – ένα στην βόρεια Αφρική με κεντρικό πολεμικό πεδίο την Αίγυπτο και την Λιβύη, ένα στην Υεμένη, και ένα στα σύνορα Ιράκ-Συρίας. Και στα 3 μέτωπα υπάρχει αντιπαράθεση ισλαμιστών με αντίπαλους – μόνο που οι αντίπαλοι διαφέρουν. Στο βορειο-αφρικανικό μέτωπο οι ισλαμιστές έχουν ως αντίπαλους βασικά τους κοσμικούς, που εκπροσωπεί σε αυτό το στάδιο ο πρόεδρος της Αιγύπτου, ο Σίσι. Αντίθετα στην Υεμένη η αντιπαράθεση φαίνεται να εμπλέκει πιο άμεσα τους σιήτες Χουθί με την Αλ Κάιντα. Στην ιρακινό συριακό σύνορο [το οποίο εμπλέκει και την Τουρκία] η αντιπαράθεση αφορά από την μια την κοσμική κυβέρνηση της Συρίας, και από την άλλη τους κούρδους, και την βασικά σιητική [μέχρι τώρα] κυβέρνηση της Βαγδάτης.

Ούτε στα πιαο φιλόδοξα του όνειρα δεν θα μπορούσε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, όταν είχε την μεταμόρφωση σε «πιστό», να φανταστεί ότι οι δυτικοί, όχι μόνο θα τον εκπαίδευαν και θα βοηθούσαν να στηθεί η οργάνωση του, αλλά ότι ακόμα και όταν στράφηκε εναντίον τους, θα λειτουργούσαν ουσιαστικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποσταθεροποιήσουν όλη την Μέση Ανατολή και να ανατρέψουν τους πιο επικίνδυνους αντίπαλους του ισλαμισμού. Τον διευκόλυναν, δηλαδή. Μετά τις δολοφονίες βασικά και του Σαντάμ και του Καντάφι, ο αραβικός κόσμος δεν έχει πια σύμβολα δυναμικής αντιπαράθεσης με την Δύση – εκτός βέβαια από την Αλ Κάιντα ή, τις άλλες ισλαμικές διακλαδώσεις της. Έτσι αφού διαλύθηκαν τα κάποτε [στα μέσα του 20ου αιώνα] ισχυρά κομμουνιστικά κινήματα σε Ιράκ, Σουδάν, αλλά και Αίγυπτο [όσον αφορά την επίδραση], ο αραβικός κόσμος βρέθηκε σε μια περίοδο μετάβασης, χωρίς ουσιαστικά εναλλακτικές προτάσεις. Το ότι η πιο συντηρητικη εκδοχή [ο γουαχαμπισμός της Σαουδικής Αραβίας] εμφανίζεται ως

27

αντιπολιτευση είναι εκφραστική των περιορισμένων επιλογών που υπάρχουν ακόμα. Οι κινητοποιήσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο αποδείκτηκαν τελικά χειραγωγίσιμες, αν και τουλάχιστον στην Τυνησία έχει εμφανιστεί και μια δυναμική εργατική τάξη.

Η αντιπαράθεση στη βόρεια ΑφρικήΤις περασμένες δυο βδομάδες, οι αντιπαραθέσεις στην Λιβύη έκαναν σαφές το πλήρες αδιέξοδο, στο οποίο έχει οδηγηθεί η κοινωνία μετά την δυτική επέμβαση και την παράδοση της χώρας στους ενόπλους, οι οποίοι κατέλαβαν την εξουσία με την κάλυψη των δυτικών αεροπλάνων. Οι ένοπλοι της Μισράτα έχουν μετατραπεί σε στρατιωτική πτέρυγα των ισλαμιστών και φαίνεται ότι τους εξοπλίζει το Κατάρ. Η περιφρόνηση τους προς την τοπική κοινωνία είναι έκδηλη. Πριν ένα χρόνο, εκδιώχθηκαν από την Τρίπολη μετά από διαδηλώσεις των κατοίκων. Αυτό το μήνα επέστρεψαν στρατιωτικά και κατέλαβαν διάφορα πόστα. Το ότι στις τελευταίες εκλογές [έστω με όσους ψηφίσαν] οι ισλαμιστές έχασαν δραματικά, δεν είχε φυσικά καμία επίδραση στους ένοπλους. Απλώς αποφάσισαν να διορίσουν δική τους κυβέρνηση. Το εκλελεγμένο κοινοβούλιο μετακόμισε σε μια ανατολική πόλη κοντά στα σύνορα με την Αίγυπτο. Στην ανατολική Λιβύη, η αντιπαράθεση είναι πιο έντονη, καθώς συγκρούονται διάφορες τάσεις και φάσεις – ισλαμιστές, αυτονομιστές, ομάδες ένοπλων κατοίκων ενάντια στους ισλαμιστές, οι ομάδες του Χαφτάρ που εμφανίζεται σαν αντί-ισλαμιστής, αν και πολλοί πιστεύουν ότι παίζει το παιχνίδι είτε των ΗΠΑ, είτε κάποιας άλλης χώρας. Τη βδομάδα που πέρασε, οι αντί-ισλαμιστές πέρασαν στην αντεπίθεση με αεροπλάνα. Οι φήμες επιμένουν ότι είναι αεροπλάνα της Αιγύπτου.

Το ότι αργά ή γρήγορα οι Αιγύπτιοι θα εμπλακούν στη Λιβυηκή αντιπαράθεση είναι μάλλον δεδομένο. Η ανατροπή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας [την οποία στήριζε τόσο το Κατάρ, όσο και η Τουρκία] οδήγησε σε μια πόλωση τις σχέσεις στην Μέση Ανατολή – αλλά είναι σαφές ότι μια μερίδα των ισλαμιστών πια στην Αίγυπτο είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην ένοπλη αντιπαράθεση. Έτσι, ενώ όλοι αναμένουν την Αίγυπτο να κάνει κινήσεις στην Λιβύη, ανάλογα θα πρέπει να αναμένει κάποιος και από τις ισλαμικές ομάδες. Ήδη οι ένοπλες επιθέσεις ισλαμιστών έχουν αυξηθεί στην Αίγυπτο – και έχουν επεκταθεί

28

πέρα από τον Σινά, που ήταν ο συνηθισμένος χώρος αντιπαράθεσης. Το ενδιαφέρον με τον Σίσι είναι ότι ενώ εκφράζει την κοσμική διάσταση, είναι ταυτόχρονα και ο front man της Σαουδικής Αραβίας στη περιοχή – η Σ.Α. δεν θέλει την επικράτηση καθεστώτων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τα οποία εκφράζουν ένα είδος εκμοντερνισμένου ισλαμισμού και έτσι φτιάχνει, στην ανάγκη, και συμμαχίες με κοσμικούς. Οι προτιμητέοι σύμμαχοί της, βέβαια, είναι οι ακραίοι γουαχαμπιστές είτε οι πολιτικά οργανωμένοι, όπως οι σαλαφιστές, η οι ένοπλοι- όπως η Αλ Κάιντα, αλλά προφανώς οι μυστικές της υπηρεσίες φαίνεται ότι δεν έχουν [απόλυτο και μερικές φορές ούτε μερικό] έλεγχο εκεί.

Η Αλ Κάιντα στην ΥεμένηΗ ανάδειξη της φίλο-σιητικης κοινότητας των Χουθί σαν βασικού παράγοντα στην πολιτική – πέρα από την περιοχή τους [σε συμμαχία λ.χ. με άλλες ομάδες όπως οι νότιοι αυτονομιστές] πανικόβαλε την Σαουδική Αραβία. Τις περασμένες βδομάδες, οι κινητοποιήσεις και οι ένοπλες ομάδες των Χουθ΄΄ι, βρέθηκαν μπροστά σε ένα «νέο» αντίπαλο –την Αλ Κάιντα. Η Αλ Κάιντα, βέβαια, δεν είναι νέο φαινόμενο. Όμως, μέχρι τώρα ο βασικός της αντίπαλος ήταν η κυβέρνηση. Τώρα, όμως, άρχισε να κινείται και εναντίον του Χουθί, δείχνοντας, ίσως, ότι οι μυστικές υπηρεσεις της Σαουδικής Αραβίας είναι πια έτοιμες να παίξουν με ότι χαρτί έχουν, μπροστά στο κίνδυνο να χάσουν το παιχνίδι στην Υεμένη.

Έτσι, η χώρα οδηγείται πια σε ένα πολλαπλό εμφύλιο ανάλογο της Λιβύης. Από την μια είναι οι Χουθί στο βορρά, και στο νότο οι αυτονομιστές υποστηρικτές της τέως σοσιαλιστικής δημοκρατίας εκεί. Ταυτόχρονα, υπάρχει και μια σοβαρή οργανωτικά μορφή της Αλ Κάιντα, η οποία βομβαρδίζεται από αμερικανικά μη επανδωμένα αεροπλάνα. Και σε αυτό το χάος, θα πρέπει να προσθέσει κάποιος και τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε διαφορετικές σουννιτικές φυλές για το ποιοί θα ελέγχουν διάφορες πτέρυγες του εναπομείναντος κράτους.

..και το Χαλιφάτο παίζει σε 3 μέτωπαΗ διεθνής προσοχή, βέβαια, είναι στραμμένη στην πολεμική μηχανή του «ισλαμικού κράτους» στο Ιράκ και την Συρία. Η στρατηγική του φαίνεται να είναι η απρόσμενη μετατόπιση. Έχει ουσιαστικά 3 μέτωπα - ένα στο

29

Κομπανί στη Συρία, ένα στην κουρδική περιοχή του βορείου Ιράκ, και ένα στις σουνιτικές περιοχές δυτικά και νότια της Βαγδάτης. Η αντίληψη ότι θα μπορούσε να ηττηθεί εύκολα με ένα μαζικό βομβαρδισμό, αποδείχτηκε αυταπάτη. Το χαλιφάτο έχει εμπεδώσει την εμπειρία των ταλεμπάν, οι οποίοι μετά από 10 χρόνια εισβολής στο Αφγανιστάν κατάφεραν, όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να επανέρχονται υποχρεώνοντας του δυτικούς να αποσυρθούν. Μερικοί παρατηρητές πιστεύουν ουσιαστικά ότι η οργάνωση επιδιώκει την αποστολή χερσαίων δυτικών δυνάμεων – κάτι που θα οξύνει τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους αντίπαλους τους, αλλά και θα προσφέρει εύκολο στόχο στην πολεμικη μηχανή των ισλαμιστων.

Οι δυτικοί πάντως μέχρι τώρα τηρούν τα προσχήματα. Βομβαρδίζουν, αλλά δεν έχουν προβεί σε παραβιάσεις την συριακής κυριαρχίας που να δείχνουν ότι χρησιμοποιούν τον πόλεμο για να αναβιώσουν την εκστρατεία εναντίον της κυβέρνησης στην Δαμασκό. Η άσκηση της Ρωσίας στα παράλια της Συρίας ήταν μια σαφής προειδοποίηση. Αλλά είναι κατανοητός και ο κίνδυνος πολυδιάσπασης του ασταθούς μετώπου, καθώς Ιράκ και Ιράν προειδοποίησαν την Δύση ενάντια σε επέμβαση. Η Τουρκία φάνηκε να ποντάρει στην πτώση του Κομπανί – για να εκβιάσει επέμβαση, αλλά τελικά οι κούρδοι άντεξαν και η Τουρκία υποσχέθηκε να τους αφήσει να δεχθούν ενισχύσεις. Η Τουρκία σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται να προσπαθεί να αναγνώσει τις παράδοξες μεταμορφώσεις στα σύνορα της. Η στάση αναμονής [έμμεσα ελπίζοντας ότι το ισλαμικό κράτος θα κάνει την δουλειά της για αυτήν] στα συριακά σύνορα συνοδεύτηκε και από ένα θεαματικό παρεμβατισμό στα δυτικά με την αποστολή πλοίου στην κυπριακή ΑΟΖ.

Το Χαλιφάτο, πάντως, υποχωρεί από ένα σημείο [το Κομπανί] και ανοίγει μέτωπο αλλού [βόρειο Ιράκ], ενώ συνεχίζει τον πόλεμο νεύρων και τρομοκράτησης του πληθυσμού με τις επιθέσεις αυτοκτονίας και παγιδευμένων αυτοκίνητων στην Βαγδάτη. Πάντως μέχρι στιγμής τηρεί με αυστηρότητα την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων με το τούρκικο κράτος. Αυτή η κίνηση, όπως και η επιφυλακτικότητα της Τουρκίας, δείχνει μια άτυπη «συμβιωτική κατάσταση» εν μέρει, αλλα δείχνει επίσης και ένα είδος στρατηγικής εστίασης από την οργάνωση του Χαλιφάτου.

30

Ο Ερντογάν και ο πολιτικός αγώνας στην Τουρκία, μετά το Γκεζί

Οι πολιτικοί αγώνες για το μέλλον της Τουρκίας, την έχουν αφήσει φανερά διαχωρισμένη. Ο Ερντογάν πυροδότησε την αυξανόμενη πόλωση μέσα από την αυταρχική του απάντηση στις διαδηλώσεις, τη φούσκα της ανάπτυξης ακινήτων που προωθεί στα αστικά κέντρα, το θρησκευτικό κοινωνικό συντηρητισμό του και την αμφίρροπη στάση στο Ισλαμικό Κράτος και τους Κούρδους της βόρειας Συρίας, πιο πρόσφατα.

Ένα χρόνο μετά την εξέγερση του Γκεζί, οι διαδηλώσεις εναντίον των κυβερνητικών αναπτυξιακών σχεδιασμών, της αστυνομικής βίας και της καταπίεσης των κουρδικών και αλεβίτικων πληθυσμών συνεχίζονται προς τιμή όσων έχασαν της ζωή τους και χαρακτηρίζονται μάλιστα ως μάρτυρες.

31

Πρόσφατα έντονες διαμαρτυρίες ξέσπασαν σε όλη τη χώρα ως ένδειξη αλληλεγγύης στην αντίσταση των Κούρδων στο Κομπανί.

Η ταινία πιο κάτω, αποτελεί το χρονικών των εξεγέρσεων, της αντίστασης και της καταπίεσης από το Γκεζί και έπειτα.

http://vimeo.com/109212806(από το Global Uprising)

ΚΙΝΗΜΑΤΑ2ο Φεστιβάλ Φύλα κι Εξουσία

31 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου, Χώρος δίπλα από τα Καλά Καθούμενα, Λευκωσία

Πρόγραμμα

Παρασκευή 31/10 6 μ.μ. – 9 μ.μ. - Lev Atikoğlu: περφορμανς με τίτλο "A sore throat"

32

- Μαρία Χατζημιχαήλ: “My ecofeminism will be intersectional or it will be bullshit”

- Κλείτος Παπαστυλιανού: «Το κυνήγι μέσα από τη διάσταση της αρρενωπότητας και της πατριαρχίας»

- Κύπρος Σάββα: «Μη μου τα όπλα τάραττε: εξερευνώντας τις διασυνδέσεις μεταξύ αρρενωπότητας, μιλιταρισμού και γυναικοκτονίας στην Κύπρο»

9 μ.μ. Τρεις ιστορίες εξ-ουσίας από τη μουσικοθεατρική παράσταση: «ΜικρΕς ΕλπίδΕς»1. «Καμιά φορά άμα κερδίζεις χάνεις», με τον Αντρέα Αυγουστή 2. «Το σταμάτημα του χρόνου» | “L' arrêt du temps”, με τον Χρίστο Κρασίδη3. «ΜικρΕς ΠατρίδΕς», με τη Δέσποινα Μιχαηλίδου[: τα κείμενα της παράστασης ανήκουν στο Vocal Group 2014 του Veramand Studio Academy. Τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών έγραψε ο Χρίστος Κρασίδης.]

9:30 μ.μ. Προβολή Ντοκυμαντέρ “My Child” --------------------------------------------------------------------------

Σάββατο 1/11

4 μ.μ. Περφόρμανς από το little box theatre (με την Έλενα Κοσμά) με τίτλο «Αλλάζοντας Κανάλι/Changing channel»

5 μ.μ. "ShhHe is of Them" (Mixed-media presentation) Filiz Bilen, Nurtane Karagil, Reşat Korel

6 μ.μ. Έλενα Βασιλείου: «Φύλα και Εκπαίδευση στις Κεντρικές Φυλακές Κύπρου»

7 μ.μ. Ζέλεια Γρηγορίου: «Η παρακόρη στο Κυπριακό Πλυσταριό:

33

Κοινωνική υγιεινή στην υπηρεσία της αποικιακής οικονομίας / The slave girl in the Cypriot Broom Closet. Social Hygiene in the service of Colonial Economy»

8 μ.μ. Χρίστος Μάης: «Έμφυλες αντιστάσεις στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’70»

9 μ.μ. Δέσποινα Μιχαηλίδου, performance: “The woman that loves to make vaginas happy”Προβολή Βίντεο “Urban Drag” 

9:30 μ.μ. Προβολή Ντοκιμαντέρ “Mutantes”

Δελτίο Τύπου

σε σχέση με την ακύρωση από Βελγικό δικαστήριο

απόφασης επιστροφής υπηκόου τρίτης χώρας στην Κύπρο

βάσει του Κανονισμού του Δουβλίνου

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, το Συμβούλιο Μεταναστευτικών Διαφορών του Βελγίου (Conseil des Contentieux des Etrangers)5, ακύρωσε την απόφαση των βελγικών μεταναστευτικών αρχών για επιστροφή στην Κύπρο

5 Είναι το Διοικητικό Δικαστήριο που εξετάζει τις προσφυγές κατά ατομικών αποφάσεων που αφορούν σε ζητήματα ασύλου και μετανάστευσης

34

αιτήτριας ασύλου από το Καμερούν6. Η αιτήτρια ασύλου έφτασε στο Βέλγιο το Δεκέμβριο του 2013 και υπέβαλε αίτημα ασύλου. Δεδομένου ότι είχε προηγουμένως υποβάλει αντίστοιχο αίτημα στην Κύπρο, οι βελγικές αρχές εφάρμοσαν τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ7 και αποφάσισαν να την προωθήσουν πίσω στην Κύπρο, ώστε να συνεχιστεί εκεί η εξέταση του αιτήματός της. Η ενδιαφερόμενη προσέφυγε ενώπιον του Συμβουλίου υποστηρίζοντας ότι η επιστροφή της στην Κύπρο θα ισοδυναμούσε με παραβίαση του άρθρου 38 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ανέφερε, ειδικότερα, ότι είχε εγκαταλείψει την Κύπρο γιατί εκεί έτυχε μεταχείρισης ως «η μικρή νέγρα». Εξήγησε, δε, ότι το άτομο που την μετέφερε στην Κύπρο την εξανάγκαζε στην πορνεία και ότι, όταν μετά από δύο μήνες καταναγκαστικής πορνείας κατάφερε να διαφύγει, συνελήφθηκε από την Αστυνομία, τραυματίστηκε κατά τη σύλληψή της, δέχτηκε προσβολές στο χώρο κράτησής της και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει επαρκώς εξαιτίας της απουσίας μεταφραστή. Παράλληλα, δεν της δόθηκε πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, σε ψυχολογική υποστήριξη, σε νομική συμβουλή ή σε επαφή με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Βάσει των πιο πάνω, η αιτήτρια δεν είχε εμπιστοσύνη ούτε στο κυπριακό σύστημα ασύλου, ούτε στην κυπριακή αστυνομία. Προς υποστήριξη των ισχυρισμών της, προσκόμισε εκθέσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως της Διεθνούς Αμνηστίας, που αναφέρονταν σε ελλιπείς συνθήκες υποδοχής των αιτητών ασύλου, σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων των άτυπων μεταναστών και απουσία αποτελεσματικής προστασίας των θυμάτων εμπορίας προσώπων στην Κύπρο.

Το Συμβούλιο Μεταναστευτικών Διαφορών εξέτασε κατά πόσο οι βελγικές μεταναστευτικές αρχές είχαν τηρήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά την εφαρμογή του Κανονισμού του Δουβλίνου. Ειδικότερα, ο Κανονισμός θέτει την αρχή ότι ένα μόνο κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου και ορίζει τα κριτήρια προσδιορισμού, για κάθε αιτητή ασύλου, του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), κατέστησε, μέσα από τη

6 Απόφαση με αρ. 129604

7 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 343/2003 της 18ης Φεβρουαρίου 2003, «για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας»8 «Κανένας δεν μπορεί να υποβληθεί σε βασανιστήρια, ούτε σε ποινές ή μεταχείριση απάνθρωπες ή εξευτελιστικές»

35

νομολογία9 του, σαφές ότι, ο Κανονισμός δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί ως εξαίρεση από την υποχρέωση των κρατών να μην προωθούν ένα αιτητή ασύλου σε άλλο ευρωπαϊκό κράτος όπου είναι πιθανή η κακομεταχείρισή του ή η επαναπροώθησή του σε τρίτο κράτος όπου θα υποστεί παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων του. Συνεπώς, απαγορεύεται η προώθηση ενός προσώπου σε κράτος όπου υπάρχουν εύλογες ανησυχίες σε σχέση με την κατάσταση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν μπορεί να αποκλειστεί η ύπαρξη σοβαρού και υπαρκτού κίνδυνου για το πρόσωπο αυτό. Η πιο πάνω αρχή έχει πλέον ενσωματωθεί στον αναθεωρημένο Κανονισμό του Δουβλίνου10, στον οποίο προβλέπεται ρητά ότι καθίσταται αδύνατη η μεταφορά αιτητή ασύλου στο κράτος μέλος που έχει προσδιορισθεί πρωτίστως ως υπεύθυνο, όταν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν συστημικές ελλείψεις στη διαδικασία ασύλου και στις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων στο εν λόγω κράτος μέλος, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης11.

Το βελγικό Συμβούλιο στην υπόθεση που είχε ενώπιον του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο το περιεχόμενο των δηλώσεων της αιτήτριας, όσο και οι πληροφορίες που είχαν προσκομιστεί σε σχέση με τη γενική κατάσταση της προστασίας των αιτητών ασύλου και των θυμάτων εμπορίας προσώπων στην Κύπρο, επέβαλλαν στις βελγικές μεταναστευτικές αρχές την ενδελεχή και επισταμένη εξέταση της υπόθεσης, κάτι που δεν έγινε. Δεδομένου, συνεπώς, ότι δεν αποκλείστηκε, με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο, ότι η επιστροφή της αιτήτριας στην Κύπρο δεν ενέχει κίνδυνο για απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείρισή της, το Συμβούλιο ακύρωσε την απόφαση επιστροφής. Με αυτό τον τρόπο, το Βελγικό Συμβούλιο, παρότι δεν διατύπωσε την άποψη ότι στην Κύπρο υπάρχει παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εντούτοις αποδέχτηκε ότι, από τη σκοπιά του ευρωπαϊκού δικαίου, η Κύπρος δεν τεκμαίρεται άνευ ετέρου, ασφαλής χώρα, τουλάχιστον όσον αφορά στις κατηγορίες των αιτητών ασύλου και των θυμάτων εμπορίας προσώπων.

9 Τ. Ι. κατά Ηνωμένου Βασιλείου (Νο 43844/98, 7 Μαρτίου 2000), Κ. R. S. κατά Ηνωμένου Βασιλείου (Νο 32733/08, 2 Δεκεμβρίου 2008) και M.S.S. κατά Βελγίου και Ελλάδας (Νο 30696/09, 21 Ιανουαρίου 2011)10 Κανονισμός αριθ. 604/2013 της 26ης Ιουνίου 2013, ο οποίος ισχύει για τα αιτήματα ασύλου που υποβάλλονται μετά την 1η Ιανουαρίου 201411 Άρθρο 3, εδάφιο 2

36

Η θέση αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού ενώ η ανταπόκριση της Κύπρου προς διεθνείς και ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις θα έπρεπε να θεωρείται αυταπόδεικτη και δεδομένη πλέον τίθεται υπό αμφισβήτηση. Οι συνέπειες, δε, θα είναι ακόμα πιο σοβαρές αν επικρατήσει η εικόνα, ότι, σύμφωνα και με την ορολογία του Δουβλίνου ΙΙΙ, στην Κύπρο παρατηρούνται «συστημικές ελλείψεις στη διαδικασία ασύλου και στις συνθήκες υποδοχής, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης.» Μια τέτοια εξέλιξη όχι μόνο θα πλήξει την εικόνα της χώρας διεθνώς, αλλά και θα αποδυναμώσει την πειστικότητά της όταν διεκδικεί καλύτερους όρους στο χειρισμό των μεταναστευτικών και προσφυγικών ζητημάτων. Κύρια, όμως, θα σημαίνει υποτίμηση του ευρύτερου συστήματος προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας, αφού στον τρόπο με τον οποίο ένα κράτος αντιμετωπίζει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι αιτητές ασύλου ή τα θύματα εμπορίας προσώπων, αντανακλάται το συνολικό επίπεδο του δημοκρατικού και δικαιοκρατικού πολιτισμού του.

Είναι, συνεπώς, απαραίτητο οι αρμόδιες πολιτειακές αρχές να προβληματιστούν από την πρόσφατη απόφαση του Βελγικού δικαστηρίου και να επιδιώξουν τη βελτίωση και ενίσχυση των διαδικασιών που εφαρμόζονται για προστασία των αιτητών ασύλου και των θυμάτων εμπορίας προσώπων. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι, η εν λόγω δικαστική απόφαση επισφραγίζει ένα νέο σύστημα συλλογικής ευθύνης των κρατών μελών της Ε.Ε., που αναπόφευκτα οδηγεί σε κάποιου είδους ιδιότυπης μεταξύ τους λογοδοσίας. Με άλλα λόγια, για να μπορεί ένα κράτος να διασφαλίζει ότι η μεταφορά ενός προσώπου σε άλλο κράτος μέλος δεν θα υποβάλει σε κίνδυνο το πρόσωπο αυτό προϋποτίθεται ότι κάθε κράτος παρακολουθεί, αξιολογεί και κρίνει την ορθότητα και την αποδοτικότητα, τόσο του συστήματος ασύλου, όσο και του ευρύτερου πλαισίου προστασίας δικαιωμάτων, που εφαρμόζει κάθε επιμέρους ευρωπαϊκό κράτος. Υπό την έννοια αυτή, οι εσωτερικές διαδικασίες του κράτους βρίσκονται υπό την επιτήρηση και την εποπτεία των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, με αποτέλεσμα, αφενός να επιτυγχάνεται καλύτερο επίπεδο εναρμόνισης της προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παρέχεται στο σύνολο της ευρωπαϊκής επικράτειας, και αφετέρου να αυξάνεται η πίεση προς τα κράτη εκείνα που παραλείπουν να συμμορφωθούν προς τις υποχρεώσεις τους για να πράξουν όσα οφείλουν.

37

……………………………………………………………………………………………………………………..

Εκδήλωση - Συζήτηση

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΟΦΟΡΩΝ

GEMI POLİTİKALARINA KARSI

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ

GORUŞMELERİN KESİLMESINE KARŞIΚαφενείο Καλά Καθούμενα / Kala Kathoumena

Λευκωσία Τετάρτη 29/10/14

Lekoşa Carşamba 29/10/14

Στις 19.00 το βράδυ

Saat 19:00 dan itibaren

Εισηγητές/Konusmacilar:

Tahir Gokcebel Başkan Kıbrıs Turk Ortaeğitim Oğretmenler SendikasıAhmet Tokatlioglu siyaset bilimci, πολιτικός επιστήμοναςΧρίστος Ευθυμίου Πλατφορμα «Ενωμένη Κύπρος» Birleşik Kıbrıs PlatformuΚώστας Γεννάρης δημοσιογράφος, gazeteciAlev Tugberk Iki Toplumlu Radikal Sol IşbirliğiΚωστής Αχνιώτης Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερά Συνεργασία

Σπόντες

38

Στη Γενική Εισαγγελία, σύμφωνα με πληροφορίες, έφτασε μια επιστολή η οποία καταγγέλλει με αναφορά σε συγκεκριμένη υπόθεση ότι ο κ. Ρίκκος Ερωτοκρίτου ήταν παρών σε παροχή παράνομων υπηρεσιών, συμμετείχε δηλαδή σε παρανομία – την οποία μάλιστα διερευνά η αστυνομία σε υπόθεση, η οποία βρίσκεται ενώπιον δικαστηρίου. Αν ο βοηθός Γενικός Εισαγγελέας συμμετέχει σε παρανομίες, θα πάει δικαστήριο, όπως και ο μέσος πολίτης; Ή θα συγκαλυφθεί; Αυτό είναι πολύ πιο χοντρό από τα δόντια του Παπασάββα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται ανάλογες φήμες για τον κ. Ερωτοκρίτου. Αλλά τώρα είναι και καταγγελία. Λοιπόν; Θα διερευνηθεί; Τα ΜΜΕ θα το κάνουν γαργάρα; Και όταν φτάσει στα δικαστήρια θα τρέχει η δημοκρατία να προστεύσει τον βοηθό Γενικό Εισαγγελέα τον οποίο πληρώνουμε εμείς οι πολίτες για να τηρεί το νόμο, αλλά ο ίδιος τον παραβιάζει και περιμένει να προστατευθεί;

Το θέμα με τον Ρίκκο δεν είναι αν εγκρίνουμε ή όχι τις «υπηρεσίες» που φέρεται να «χρησιμοποιούσε». Το θέμα είναι αν τηρούνται οι νόμοι. Εδώ ο Μπερλουσκόνι έχασε την πρωθυπουργία για του «Ρούμπυγκεϊτ».

Τελικά, από ότι ακούγεται, ο Συνεργατισμός πέρασε άνετα τα stress tests, η Τράπεζα Κύπρου «πέρασε με το ζόρι» και η Ελληνική δεν πέρασε. Άρα παρά τις προσπάθειες υπονόμευσης ο Συνεργατισμός στέκει, ενώ παρά τα deals, τις συνωμοσίες, και τα ξένα κεφάλαια κάποιοι αγκομαχούν.

39

Είχαμε και τις νέες αποκαλύψεις για την κ. Γιωρκάτζη στην Καθημερινή. Ενδιαφέρουσα η σιγή των «συνάδελφων» των δημοσιογράφων της εφημερίδας. Κατά τα άλλα, η αποκάλυψη ότι η κ. Γιωρκάτζη είχε μπροστά της δάνειο του τέως συζύγου της με στοιχεία παράτυπων διαδικασιών αλλα το συγκάλυψε ως Γενική Ελέγκτρια, δείχνει 3 σημαντικά πράγματα: πως λειτουργούσε ως Γενική Ελέγκτρια [και άρα ελπίζουμε να μην ξαναεπικαλεστεί ως δικαιολογία εκείνο το παρελθόν], το ότι οι σχέσεις της με τον τέως δεν είναι ακριβώς ανύπαρκτες, και το γεγονός ότι ο κ. Χριστοδούλου την ευκόλυνε, ας πούμε, στην συγκάλυψη. Ενδιαφέρουσες σχέσεις ανάμεσα στην ελίτ μας.

Και αγαπημένος μαρτυράς του Ρίκκου, ο Λίλλης τελικά είναι αυτός που απειλούσε στη δίκη για την Δρομολαξιά. Η διοίκηση της αστυνομίας δήλωσε ότι θα διερευνήσει το γεγονός ότι ο αστυνομικός που ήταν επικεφαλής των ερευνών, φέρεται να δικαιολογούσε τις απειλές Λίλλη. Δηλαδή αυτή η αστυνομία συλλαμβάνει δήμαρχο στην Πάφο για απειλές σε δημοσιογράφο [ανάμεσα σε άλλους], ενώ στην Λάρνακα προστατεύει ένα τύπο που απειλεί δημοσιογράφους. Η «δικαιοσύνη» την εποχή του Ρίκκου.

Αλλά τί να πεις και για τα ΜΜΕ. Τι θλιβερή εικόνα. Εδώ απειλούν συνάδελφους τους, και τα περισσότερα ΜΜΕ τρέμουν να εστιάσουν στην απειλή. Καλά ρε, φοβάστε τόσο πολύ τον Λίλλη; Ή ξέρετε ότι πίσω από τον Λίλλη υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβάται ο μέσος δημοσιογράφος; Και σιωπάτε έτσι; Και υποτίθεται εσείς κάνετε κριτική σε άλλους; Λίγη αξιοπρέπεια δεν έβλαψε ποτέ κανένα.

Και τι γοητευτική σύγκριση: χαμός γιατί από την συναυλία του Ρουβά εισπράχθηκαν λέει 179 χιλιάδες – και φαντάζομαι ότι το υπονοούμενο είναι ότι δεν δόθηκε τίποτα από ότι υποσχέθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό. Καλά, εδώ το κράτος χάρισε σε ένα τύπο τον οποίο καταζητούσε, τον Φαντούση, 450,000 [με υπογραφή Ρίκκου] και μόνο μια εφημερίδα διαμαρτυρήθηκε. Α ναι..μερικούς τους ενδιαφέρουν τα σκάνδαλα. Πιάστηκε ο λαιμός τους, κοιτάζοντας

40

μόνο προς την Πάφο. Ρε καλύφκετε ένα σκάνδαλο 450,000 τζαι μιλάτε για 180,000.

Είδατε το επίπεδο του Ροςς; Ακόμα δεν ανάλαβε ο τύπος και θέλει μέχρι και τις μπακκίρες. Διότι για ένα εκατομμυριούχο, οι 60,000 ευρω που προτείνει για αμοιβή των μελών του ΔΣ είναι ψίχουλα. Αλλά ο τύπος θέλει να πει ότι όσοι θα είναι στο ΔΣ θα καλοπληρώνονται [ η αύξηση είναι από 13,000 σε 60,000] και αν αυτή είναι η τράπεζα που έχει ρίξει την οικονομία στην κρίση, αν είναι η τράπεζα για την οποία δανειζόμαστε από τις αγορές για να την ευκολύνουμε κλπ, δεν τον ενδιαφέρει. Αυτός ήρθε για να αρπάξει. Και για να θυμόμαστε, σε αυτήν την περίοδο κρίσης μόνο οι τραπεζίτες παίρνουν αυξήσεις – στην Κεντρική η κυβέρνηση διόρισε ένα ΔΣ για να την ευκολύνει, και τους ανέβασε το μισθο από 1700 σε 30,000. Και είναι τόσο υπάκουοι. Ο ένας ο Κωνσταντίνου άλλαξε αμέσως απόψεις, ο άλλος ο Ζένιος τα είδε τα λεφτά με διαφάνεια και προσφέρει διαπλεκόμενα τις υπηρεσίες του, ενώ οι Κοιλιάρης και Συρίχας τα τρώνε πιο χοντρά. Οπότε και ο Ροςς τώρα δίνει το στίγμα. Η Ζέτα θα κόβει από τους συνταξιούχους και το ΔΣ της Τράπεζας Κύπρου θα δίνει αύξηση πάνω του 350%.

Τεκμήριο δημοσιογραφικής αχαπαροσύνης: όταν ο Καλλίνικου προσπαθεί να πουλήσει ΕΛΑ και αποκαλύπτει πως το ψέμα έγινε πιστευτό και από τα όργανα του ψέματος – τον εαυτό του. Σε γενικές γραμμές, ο Φιλελεύθερος κράτησε αποστάσεις απο την φούσκα που προσπάθησε να ξεκινήσει μάλλον ο Ορφανίδης μέσω μιας διαρροής στους New York Times. Ο Καλλινίκου δεν ανήκει στην, ας πούμε, τεκμηριωμένη δημοσιογραφία – έχει μια στήλη και ρίχνει ότι βαρέλα του προκύψει. Βέβαια, για να την έχει την στήλη, έχει και κάποιες πλάτες – τέτοιο επίπεδο δεν είναι ακριβώς και περιζήτητο. Ιδού επίπεδο λοιπόν. Αφού ξεκινά με την «είδηση» για τον ΕΛΑ, και αφού μας ρίχνει και μια δόση δουλοπρέπειας του ιθαγενή απέναντι ατού New York Times καταλήγει στην αναπαραγωγη του κλισέ: «..ο Πανίκος…επίτηδες άφηνε τον ΕΛΑ της Λαϊκής να εκτοξευθεί από το 3.8 δις που ήταν τον Απρίλιο του

41

2012 στο αστρονομικό 9.4 δις τον Δεκέμβριο του 2012.» Αυτό που θέλει να πει ο «ποιητής» είναι το σενάριο μετατόπισης που κατασκεύασε το προεδρικό το 2013 για να αποφύγει τις ευθύνες για τον Λούτσιο, και τις άλλες εταιρείες, όπως και το ουσιώδες ότι είχε δεχθεί το κούρεμα από τις 4 Μαρτίου. Ο Καλλινίκου με τις φούσκες του συμμετείχε ενεργά σε εκείνη την εκστρατεία. Τώρα, την θυμήθηκε και πάλι για να τεκμηριωθεί για μια ακόμα φορά το ψέμα και ο φορέας του. Για να αναφέρεται ο Καλλινίκου στο ότι ο ΕΛΑ ήταν 3.8 δις τον Απρίλιο θα έχει δει τον πίνακα της διακύμανσης. Άρα, ξέρει ότι λίγες βδομάδες πριν τον Απρίλιο, επί Ορφανίδη και Σαρρή [και τώρα και πάλι και πάντα αυτός] ο ΕΛΑ πήγε στα 5.8 δις – τότε υπήρχαν οι εξασφαλίσεις; Διαλέγει τον Απρίλιο για να απαλλάξει τον Ορφανίδη. Δημοσιογραφικό κόλπο φτηνού επιπέδου – ή απλώς σαν αχάπαρος δεν κοίταξε καν τον πίνακα και δημοσίευσε ότι του έστειλαν. But it gets better. Η διατύπωση ότι ο ΕΛΑ εκτοξεύθηκε από τον Απρίλιο στον Δεκέμβριο είναι ψέμα – εκφραστικό του επιπέδου. Ο ΕΛΑ εκτοξεύθηκε από τον Μάιο [όταν η τράπεζα ήρθε και ζήτησε 1.8 δις – αυτά που συγκάλυπτε ο Ορφανίδης] και έφτασε τα 9.6 δις αρχές του Ιουλίου [όχι του Δεκεμβρίου] όταν και η Τράπεζα Κύπρου ήρθε να ζητήσει λεφτά και μας υποβάθμισαν οι Φιτς και η ΕΚΤ [ναι ναι με τον γερμανό που αγάπησε ο Καλλινίκου] μας έκοψε την ρευστότητα αν δεν μπούμε σε μνημόνιο. Μπορεί ένας προπαγανδιστής επιπέδου Καλλινίκου να καταλάβει την διάφορα Ιουλίου και Δεκεμβρίου; Μπορεί..το εμβατήριο που του έμαθαν να λέει, όμως, είναι ότι ο ΕΛΑ ανέβηκε στον Δεκέμβριο και το έκανε ο κ.Δημητριαδης λόγω εκλογών. Όταν, όμως, δει κάποιος ότι ο ΕΛΑ ανέβηκε τον Ιούλιο [και όχι τον Δεκέμβριο] επί Σαρρή και επί του ΔΣ που ψήφισε η τότε κυβερνώσα Βουλή, με τα χειροκροτήματα των Καλλινίκου, τότε θα πρέπει να θυμηθεί ότι και ο νυν πρόεδρος που διάλεξε τον Σαρρή για υπουργό του, φώναζε και απειλούσε τέλη Νοεμβρίου για να σωθεί η Λαϊκή. Άρα το να συνεχίσει η Λαϊκή να υπάρχει ήταν ένα φιλμ στο οποίο συμμετείχαν όλοι όσοι ο Καλλίνικου υπηρετεί. Και άλλωστε συμμετείχε η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων που τώρα καμώνονται αμνησία.. Τώρα, ξέχασε τα γέρημα ο Καλλινίκου. Μα ούτε τον διαφορά Ιουλίου – Δεκεμβρίου σιόρ; Αλλά

42

όταν πιστέψει κανείς το ψέμα που προωθεί, αρχίζει να συγχύζει και τους μήνες.

Καλά, δηλαδή, έβαλαν την Χρυστάλλα στην Κεντρική και περίμεναν να μείνει τίποτα απόρρητο; Η γυναίκα έμαθε να ζει με το να διαρρέει στον Πολίτη. Κάτι σαν junkie των ΜΜΕ. Σιγά που θα καταλάβαινε ότι τα αρχεία είναι σοβαρό θέμα κλπ κλπ. Το μόνο απόρρητο που φαίνεται να ξέρει η κ. Γιωρκάτζη είναι οι γνωστοί της φοροφυγάδες [που τους βλέπει στα πάρτι, αλλά δεν μπορεί να πει το όνομα τους] όπως και τα δάνεια τους του τέως συζύγου της. Εδώ την είδαμε, όταν την έπιασαν στα πράσα στην διαπλοκή [να έχει την κόρη της στο δικηγορικό γραφείο που εξυπηρετεί τον Βγενόπουλο] και το μόνο που κάνει είναι να ποζάρει με βάση το παρελθόν της σαν πληροφοριοδότης του πρωτοσέλιδου του Πολίτη. Αυτή η κ.Χρυστάλλα έφερε πίσω σε πόστα μερικούς, οι οποίοι ενδεχομένως να πρόσφεραν την εξυπηρέτηση στον κ. Ορφανίδη που τραβολογιέται στα δικαστήρια – και νά’ σου τα πρακτικά της ΕΚΤ σαν τσίπιτος. Τουλάχιστον πληρώθηκε κανένας για τα έγγραφα ή απλώς δόθηκαν έτσι για την μικροπολιτική της περιοχής;

Όσοι άκουσαν στο εξωτερικό ότι έγινε τέτοια διαρροή, ζητούσαν να μάθουν αν υπάρχουν στοιχεία για την πραγματική είδηση ότι Ντράγκι φέρεται να είπε ότι θα κάνει τα πάντα [whatever it takes] για να σώσει το ευρώ. Αλλά οι δουλοπρεπείς ιθαγενείς όπως τον Καλλίνικου, που προσπαθούν ακόμα να κάνουν μετατόπιση από τον Λούτσιο, ούτε που υποψιάστηκαν. Αν άραγε ο Ντράγκι το είπε, τί σήμαινε; Θα πάρει πολύ καιρό για την χορωδία των ανόητων που αναπαράγουν βαρέλες επιπέδου Πικκή, να καταλάβουν ότι το 2012 ήταν μεταβατική περίοδος – προς την σημερινή χαλάρωση παροχής ρευστότητας – και οι γερμανοί δεν ήθελαν και δεν θέλουν και τέτοιο. Και άρα και η αντιπαράθεση τον Δεκέμβρη του 2012 στην ΕΚΤ, αλλά και το κούρεμα [πάλι Σαρρής] ήταν μέρος του γερμανικου πακέτου; Και οι Καλλινίκου βαρούν πίσκαλακια. Για να μην νομίζετε ότι δεν είχαμε και δεν έχουμε τους ιθαγενείς που θα κάνουν τρελή χαρά με ότι καθρεφτάκια τους ρίξουν.

43

Επιτέλους και μια λογική κουβέντα από την Ισραηλιτική πολιτική ελίτ. Η θλιβερή κατάντια του Ισραήλ το περασμένο καλοκαίρι – το πώς η πλειοψηφία ταυτίστηκε με την εκστρατεία και την βία εναντίον των παλαιστινίων - ήταν scary. Την περασμένη εβδομάδα ακούστηκε και μια σοφή κουβέντα από τον πρόεδρο του Ισραήλ – είμαστε μια κοινωνία άρρωστη είπε κάνοντας αναφορά στο πως η βία στις διάφορες μορφές της διαχέεται σε διάφορους τομείς της κοινωνίας.

Τώρα που αναγνωρίστηκε και από διεθνή οργανισμό η χρήση cluster bombs από τον στρατό του Κίεβου στην Ανατολική Ουκρανία, θα επιβληθούν κυρώσεις; Το χιούμορ για την ευαισθησία της Δύσης θα γίνει σπορ στο τέλος.

Ή μήπως θα υπάρξει συγκριτική ευαισθησία τώρα που έγινε καταγγελία για χρήση χημικών από τον ΙΣΙΣ στο Ιράκ; Ας πούμε γιατί εκεί είναι αποδεκτό ότι το έκαμε ΙΣΙΣ και δεν είναι αποδεκτό ότι το έκανε και πριν ένα χρόνο στην Συρία;

Εντάξει τωρά; Ησυχάσετε; Το δημοτικό συμβούλιο Αραδίππου – για την ακρίβεια συγκεκριμένη κομματική ομάδα του δημοτικού συμβουλίου - ψήφισε υπέρ της της παραχώρησης άδειας οικοδομής στες γνωστές πολυεθνικές και τις εγκαταστάσεις τους στην περιοχή Κρασά στην Αραδίππου. Το πανό των κατοίκων κύριοι θα σας ακολουθεί

44

Από τους Πολίτες Κάτοικους της Πόλης και Επαρχίας Λάρνακας Αραδίππου Κρασά: Πώς μπορεί να θεωρείται έγκυρη η έκδοση αδειών από το δήμο Αραδίππου όταν δύο μέρες μετά ψηφίζεται ο νόμος για τις περιβαλλοντικές μελέτες; Αυτά είναι τριτοκοσμικές γελοιότητες. Δηλαδή με άλλα λόγια "είμαστε μάγκες, συνεδριάσαμε πριν τη βουλή, προλάβαμε να εγκρίνουμε τις παρανομίες και αυθαιρεσίες των αρμόδιων κυβερνητικών τμημάτων, προλάβαμε να προστατεύσουμε τα συμφέροντα κάποιων σε βάρος της υγείας και ασφάλειας των πολιτών και τώρα εκπληρώσαμε το χρέος μας ως τοπικοί άρχοντες". Αν είναι πραγματικές οι δηλώσεις των οργισμένων βουλευτών, οι οποίοι με τη σειρά ανάβαλλαν την ψήφιση νόμου αφήνοντας χρονικό

45

περιθώρειο στους σοφότατους δημοτικούς συμβούλους να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες και συμφέροντα, τους καλούμε να ασκήσουν τις απαιτούμενες πιέσεις έτσι ώστε να αναιρεθούν οι εγκρίσεις για τις οικοδομικές άδειες τις οποίες ο δήμος έχει ΠΑΡΑΝΟΜΑ εκδόσει. Να σταματήσει επιτέλους η κοροϊδία και ο εμπαιγμός.

Από τους Πολίτες Κάτοικους της Πόλης και Επαρχίας Λάρνακας Αραδίππου Κρασά: Το δημ. συμβούλιο Αραδίππου συνένοχο στην παρανομία. Σε χτεσινή του συνεδρία (21/10/2014) έδωσε την έγκρισή του (με 7 θετικές ψήφους έναντι 6 αρνητικών) για την έκδοση οικοδομικών αδειών στις δύο εγκαταστάσεις βαριάς βιομηχανίας που παράνομα χωροθετήθηκαν στη Β Βιομηχανική Αραδίππου. Θετική ψήφο έδωσαν:Ευάγγελος Ευαγγελίδης Δήμαρχος (ΔΗΣΥ)Αντρέας Καρίττεβλης (ΔΗΣΥ)Γιώργος Βασιλείου (ΔΗΣΥ)Σταύρος Χατζηχαραλάμπους (ΔΗΣΥ)Μάριος Αλαμπρίτης (ΔΗΣΥ)Μιχάλης Ττινιόζου (ΔΗΣΥ)Χριστόδουλος Πάρτου (ΔΗΣΥ)Οι εφτά προαναφερόμενοι με την εγκληματική τους ψήφο φέρουν προσωπική ευθύνη για οποιεσδήποτε αρνητικές επιπτώσεις προκύψουν από τις επικίνδυνες εγκαταστάσεις που παράνομα και αυθαίρετα χωροθετήθηκαν δίπλα σε κατοικημένη περιοχή, δίπλα σε αποθήκες και παρασκευαστήρια τροφίμων.

Το «εμβατήριο» που τους έμαθαν να λένε για να ψηφίσουν - Από τους Πολίτες Κάτοικους της Πόλης και Επαρχίας Λάρνακας Αραδίππου Κρασά:

46

Η αλήθεια του οικονομικού θαύματος από τους δανειστές «μας»: Η ανεργία είναι πολύ ψηλή και το χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) επίσης. Ο τραπεζιτικός τομέας παραμένει ευάλωτος λόγω της αυξητικής τάσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, γι΄αυτό το λόγο το ΔΝΤ ζητά όπως άμεση προτεραιότητα είναι η δημιουργία του καθεστώτος των εκποιήσεων μέσα από τη νομική διευθέτηση του θέματος. Επιπρόσθετα, για επιπρόσθετα μέτρα για αναδιάρθρωση των τραπεζών και του επιχειρηματικού κόσμου. Ιδιαίτερη έμφαση θέτει το ΔΝΤ στην εφαρμογή του πλαισίου κατά του ξεπλύματος χρήματος. Εντοπίζουν ότι το δημόσιο χρέος είναι πολύ ψηλό και προτείνουν μονιμοποίηση μέτρων, συνέχιση των φορολογικών «μεταρρυθμίσεων, με ιδιαίτερες αναφορές στα δημόσια οικονομικά και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, ενώ το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων επανέρχεται πιεστικά. (http://www.imf.org/external/np/sec/pr/2014/pr14477.htm)

47

Κατά τα άλλα η Κύπρος ως η χώρα της εφαρμογής των μνημονίων με χαρά, πετά και το 2015 εξέρχεται του μνημονίου. Κατά τα άλλα, ο Χάρης διαβεβαιώνει ότι δεν έρχονται φορολογίες. Πέραν των ανεκδότων με το Πόμπο

Φυσικά γνωστά και μη εξαιρετέα ΜΜΕ, στη μετάδοση της είδησης για την ανακοίνωση του ΔΝΤ, είδαν μόνο τα ... «επιτεύγματα». Μη χαλάσει κι΄η θολούρα

Πάντως, μια παραδοχή – έστω και εκ των υστέρων, έστω και δώρον άδωρον – γίνεται για τον τρόπο που διεθνείς οργανισμοί τύπου ΔΝΤ χειρίζονται τους λαούς. Η σημαντικότερη, ίσως, παραδοχή όμως είναι ότι το περιβάλλον είναι εύθραστο

Τώρα αν αυτές οι παραδοχές προέκυψαν λόγω τριξίματος της καρέκλας της παντοδυναμίας εξαιτίας της δημιουργίας της Ασιατικής Τράπεζας Αναπτύξεως είναι άλλο ζήτημα

Πάντως η Ασιατική Τράπεζα Αναπτύξεως ξεκινά δυναμικά με αρχικό κεφάλαιο 50 δις και προοπτική τα 100 δις και σε αυτήν συμμετέχουν 21 ασιατικές χώρες που υπέγραψαν μνημόνιο συναντίληψης στο Πεκίνο. Στη νέα Ασιατική Τράπεζα Αναπτύξεως συμμετέχουν η Κίνα, που κατέβαλε το μεγαλύτερο ποσό του κεφαλαίου της τράπεζας, η Ινδία ως ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος, το Κουβέιτ, το Κατάρ, η Μογγολία, το Καζακστάν, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Ομάν και όλες οι χώρες της Ένωσης Χωρών της Νοτιανατολικής Ασίας με εξαίρεση την Ινδονησία η οποία δέχθηκε πίεση από την Ουάσιγκτον, όπως ακριβώς η Νότια Κορέα και η Αυστραλία, που δεν θέλουν να έρθουν σε ανοικτή αντιπαράθεση με τη Δύση.

Τελικά, είχαμε βδομάδα παραδοχών. Αν είναι δυνατόν η Ζέτα, η πριγκίπισσα της ανεργίας να παραδεκτεί ότι το ποσοστό φτώχεια και κοινωνικού αποκλεισμού παορυσία αύξηση. Κι όμως το παραδέχθηκε. Και μάλιστα σε συνέδριο/ σεμινάριο, μπροστά στον κόσμο. Αλλά τούτα εν «οι αδυναμίες των συστημάτων» εξηγεί περισπούδαστα η Ζέτα. Για να συμπληρώσει και να ευλογήσει και τα γένια και τα μουστάκια της ότι «πρέπει να καταφέρουμε να παράσχουμε κίνητρα για την ενεργό συμμετοχή στην αγορά

48

εργασίας». Το επόμενο στάδιο είναι να μιλήσεις για τον εθελοντισμό και να δημιουργείς «σκέδια» για τον παρέα σου με αμισθί εργασία – δουλεία - και - πολύ - μας είναι των πληβίων. Ούτε ουστ εν θέλω να σου πω, πλέον.

Ατού ο Ιωνάς. Η κάρτα φιλάθλου τζιαι η κάρτα φιλάθλου τζιαι η κάρτα φιλάθλου. Ποιά η σοβαρότητα κύριε Ιωνά αφού ως αρμόδιος υπουργός δεν έκαμες καν τον κόπο να διαβουλευτείς με το Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών δεδομένων πριν φέρεις σε νομοσχέδιο τες πατέντες σου; Ήταν ξεκαθαρότατος ο κ. Δανιηλίδης ότι η ιωνική πατέντα παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Ξεκάθαρος ήταν, επίσης, και για το ότι δεν ασχολήθηκες κ. Ιωνά να ζητήσεις τη γνώμη του (αφού τούτη εν η δουλειά του) τζιαι πάλε έκαμες της κκελλές σου. Εεε, έτσι κκελλέ, έτσι ξιουράφι θέλει. Καλά ξεμπερδέματα

Μα είδετε το Σωκρατάκη? Τωρά ως αρμόδιος υπουργός για τα αποχετευτικά, άστραψε και βρόντηξε. Τωρά έγινε αρμόδιος υπουργός για τα αποχετευτικά, ο Σωκρατάκης. Ως τωρά ήταν αρμόδιος υπουργός των ιχθυοτροφείων στα Λιοπέτρια.

Ο Σωκρατάκης, επίσης, έτσι στα κρυφαλούπικα, άφησε την κοντρούλα με τον Ιωνάκο να βγει στη φόρα. Κάτιτις η λαθροθηρία, κάτιτις τα αμπελοπούλια, κάτιτις η Υπηρεσία Θήρας, κάτιτις η διατήρηση της Άγριας Ζωής και του Κυνηγιού (τέλεια σαν να φορείς πουά με καρώ τούτη η ομοσπονδία), ο ανταγωνισμούς – συγνώμη fair play – βγήκε ένα περίπατο.

Φυσικά, όπως διαβεβαίωσε ο Σωκρατάκης οι κυνηγιοί είναι του κόσμου οι αδικημένοι, γι’ αυτό το θήραμα πρέπει να αυξηθεί, αν και

49

το κυνήγι δεν είναι προτεραιότητα. Από την άλλη, η ψηφοθηρία καλά κρατεί. Και να να μην υπάρξουν τα ίδια φαινόμενα με τα πρότερα και τις αναποδογυρισμένες κάλπεις, χρειάζεται να καλοκρατεί του κόσμου τους αδικημένους κυνηγούς.

Πριν ακόμα δημοσιευτούν τα αποτελέσμα των στρες τεστ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το ειδησιογραφικό μέσο CNBC ήδη άρχισε να αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται οι μετρήσεις. Σύμφωνα με το CNBC τα κριτήρια μέτρησης δεν περιλαμβάνουν  καθόλου σενάρια αποπληθωρισμού ή τις μεταβολές που παρατηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα στις τιμές του πετρελαίου, σενάρια τα οποία αποτελούν πραγματικότητα για την ευρωζώνη. Ιδιαίτερα σε χώρες που πλήγηκαν από την οικονομική κρίση περισσότερο - και χώρες υπό μνημόνιο - όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, όπου οι κυβερνήσεις προέβησαν στην νομοθέτηση της μεταβολής των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων οι οποίες είναι οι αναβολές πληρωμής φόρου χορηγείται συνήθως κατά τις περιόδους των ασθενέστερων κερδοφορία, σε περισσότερες αναβαλλόμενες φορολογικές πιστώσεις κεφαλαιακής ενίσχυσης, παρατηρείται ασυμφωνία στον τρόπο με τον οποίο κατηγοριοποιούνται συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία. (http://www.cnbc.com/id/102118332#.)

Στην Παγκόσμια Τράπεζα κυκλοφορεί ένα κίτρινο φλάιερ με το οποίο καλείται το προσωπικό σε στάση εργασία - για ένα τέταρτο - στην περίπτωση που θεωρεί ότι οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στη δομή της δεν τους έχουν γνωστοποιηθεί ή θεωρούν ότι δεν έλαβαν επαρκή γνώση γι΄αυτές τις αλλαγές. Προφανώς, η αύρα της εσωτερικής σύγκρουσης, των παραπόνων και των αμφιβολιών είναι εκεί, αφού κανείς δεν ξέρει αν οι αλλαγές έχουν όντως να κάνουν με τη λειτουργία της Παγκόσμιας Τράπεζας ή αποτελεί μια στρατηγική για εξοικονόμηση 400 εκατομμυρίων, κάτι που έμμεσα περιλαμβάνει και απολύσεις, πρόωρες αφυπηρετήσεις και άλλα

50

"μαγικά" που βλέπουμε να χρησιμοποιεί η Παγκόσμια Τράπεζα στις "μελέτες" της και στα μνημόνια.

Το Κοινοτικό Συμβούλιο Αυγόρου πρωτοτυπεί. Για τους εορτασμούς της 28ης Οκτωβρίου, κάλεσε τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου - ναι τον γνωστό Ττοουλή ο οποίος παραδέχθηκε ενοχή στην εξαπάτηση του κράτους - να εκφωνήσει τον πανηγυρικό. "Πληρωμένη" απάντηση όμως πήρε από τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι με ανακοίνωσή τους  δεν θέλει να εμπλακεί η σχολική κοινότητα με οποιοδήποτε τρόπο [ οι εορτασμοί στο Αυγόρου περιλαμβάνουν και σχολική παρέλαση] Η ΠΟΕΔ υποδεικνύει πως «θα πρέπει να αποφευχθεί να ζητηθεί η προσφορά από τα σχολεία οποιασδήποτε υπηρεσίας για τους σκοπούς της διοργάνωσης της εκδήλωσης, εκτός κι αν η επιλογή του κύριου ομιλητή τυγχάνει γενικής αποδοχής, ενώ τα σχολεία μας λαμβάνουν στο εξής γνώση των οργανωτικών θεμάτων, τέτοιας που αυτά να μην κινδυνεύουν να εμπλακούν σε οποιαδήποτε σχετική διαμάχη» και υποστηρίζει ότι «Η πρόσκληση και η παρουσία ως ομιλητή του κ. Χριστοδούλου, θεωρούμε πως ύστερα από την κατάληξη της νομικής διαδικασίας στην οποία αυτός εμπλεκόμενος και λαμβάνοντας υπόψη τη δημόσια απαίτηση για απονομή δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά στην οικονομική καταστροφή και τη διαφθορά, αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση προς το κοινωνικό αίσθημα για εξυγίανση της δημόσιας ζωής». Η ΠΟΕΔ πάντως, για μια ακόμα φορά βάζει τα γυαλιά στην ΟΕΛΜΕΚ. Αρχικά ήταν με τις διαμαρτυρίες της 4η Δεκεμβρίου 2013, από τις οποίες η ΟΕΛΜΕΚ αποχώρησε δύο μέρες πριν ως διά

51

μαγείας και μετά από τη μετάβαση του κ. Ταλιαδώρου στο προεδρικό. Μετά η παντελής απουσία της ΟΕΛΜΕΚ σε κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας ή αντίδρασης μέχρι στιγμής για το 2014, περιλαμβανομένων και των αντιδράσεων για τα όσα συζητούνται στον τομέα της εκπαίδευσης ως αποτέλεσμα των προτάσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας τις οποίες υιοθετεί η κυβέρνηση ασυζητί. Τελικά, η ΠΟΕΔ στέκεται στον πούντον της για όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο. Άτε με το καλό και στα δικά της ΟΕΛΜΕΚ

Η ΠΟΕΔ με αυτή την στάση δείχνει να έχει προοπτική να φτάσει

τους τ/κ εκπαιδευτικούς. Η ΟΕΛΜΕΚ την πιο κάτω φωτό τη βλέπει

με τα κυάλια 

Η αλληλεγγύη δεν έχει σύνορα και φτάνει από παντού, όσο μακρυά

κι' αν προέρχεται

52

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Μαροκινή πεταλουδίτσα, ο Υπεράνθρωπος, η Υπεράνθρωπος και ο Βοηθός Γάμα

«Όλο αυτό έγιναν τον Οκτώβριο μήνα του 2014 προ Χριστού και καμιά μα καμιά σχέση δεν έχουν με την σημερινή εποχή. Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι παντελώς συμπτωματική.»

Ένα ωραίο καλοκαιρινό φεγγαρόλουστο βράδυ, αρχές του Ιούλη κατά τις 3 το πρωί κατά που το είχαν συνήθειο όλες οι πεταλουδίτσες που δεν

53

έβρισκαν ταίρι τράβησαν για το ορθάδικο «Dolce» στην οδό Προδρόμου στην Πόλη «Λήδρα» της Νήσου Κύπρου.

Εκεί πήγε και η Μαροκινή με τον Dickran τον ερωμένο και ομοεθνή της. Θές το ποτό, θες η κάνναβη, ο Dickran έκανε καυγά και τράβηξε μαχαίρι κατά του Μπάχα του καντηλανάφτη από το Ιδάλιον. Οι φρουροί ασφαλείας τότε επενέβηκαν και ακολούθησε συμπλοκή. Συνελήφθηκε τότε ο Dickran και η Μαροκινή και τους πήγαν στο Αρχαίο ΤΑΕ της Πύλης Παλαίπαφου.

Κατέφθασαν τότε εκεί ο Υπεράνθρωπος και η Υπεράνθρωπος για να επιληφθούν της υπόθεσης.

Ο Dickran δεν είχε χαρτιά και ο Νόμος ακολούθησε την πορεία του και απελάθηκε. Η Μαροκινή όμως η οποία είχε και πλαστά χαρτιά δεν απελάθηκε στην χώρα της. Ο Υπεράνθρωπος κατάρτισε σχέδιο με πρωταγωνίστρια την Μαροκινή. Εκεί έξω στην Αμαθούντα λειτουργούσε Σχισματικός Ναός της Αστάκτης ή της Venus ο οποίος αρνείτο να πληρώσει φόρο υποτελείας στους ιερείς του Διοικητηρίου Λήδρας.

Υπήρχαν εκεί 16 ιέρειες, τρεις αλλοδαποί ιερείς και ένας μυημένος Κύπριος. Καινούριος ναός πολυτελέστατος. Το λοιπόν η Μαροκινή θα εμυήτο στο σχισματικό αυτό Ναό, θα εισερχόταν μέσα και κατά την διάρκεια της ιεροτελεστίας και της μυστηριακής συνουσίας όταν αθώος στρατιώτης του Διοικητηρίου θα ήταν εντός του οντά 18 θα εισέρχονταν οι στρατιώτες του Διοικητηρίου, θα τους συλλάμβαναν όλους και τότε οι αρχιερείς του σχισματικού Ναού θα εξαγόραζαν την ελευθερία τους και κανένα τυχαίο καλοήρι θα επλήρωνε την νύμφη.

Εις αντάλλαγμα η Μαροκινή θα γινόταν επίτιμη πολίτης με βούλα της Λήδρας. Έτσι και έγινε. Πήγε στον Ναό η Μαροκινή η ώρα 9:00. Πήγε με τον νεαρό αθώο στρατιώτη στον οντά 18 η ώρα 10:00 και η ώρα 10:10 μπούκαρε η στρατιωτική δύναμη του Διοικητηρίου.

Ο Υπεράνθρωπος και η Υπεράνθρωπη βρέθηκαν αμέσως στο Διοικητήριο Αμαθουσίων. Εκεί συνέστησαν την προσοχή στους Αρχιερείς. Ο Ρούσος Αρχιερέας προσέφερε τότε γην κα υδωρ για να τα μοιραστεί ο

54

Υπεράνθρωπος και ο Βοηθός Γάμα τους οποίους γνώριζε από προηγούμενες επισκέψεις στο Ναό.

Ήβραν και ένα καλοήριν οδηγό αρμάτων και του έταξαν και εκείνου 100 χιλιάδες ταλάντια για να αποδεχθεί την ευθύνη και να εξοστρακιστεί για μια περίοδο από την Αμαθούσιο Πόλη και τον πήραν στην Αγορά για να γίνει Δίκη από τους Αμαθούσιοπολίτες σε ευχερή χρόνο.

Εγελάσαν όμως του καλοϊρκού και τα σπούρτισε όλα. Και γελούσαν και θυμώσαν οι Κύπριοι και ηθέλαν ονόματα. Ήθελαν να μάθουν διακαώς τους επισκέπτες του Ναού. Για αυτό σαν άρχισε η δίκη μαζεύτηκαν οι πλείστοι κάτοικοι των Αμαθουσίων και όχι μόνο στην Αγορά να συζητήσουν το θέμα. Οι επαΐοντες κάθονταν στο άλσος των Ομολογητών. Ήταν εκεί και ο Βοηθός Γ. Έστειλαν και πόρνες της δημοσιογραφίας να ακούσουν την συζήτηση. (Πρώτος ρήτορας) ο εκ Λεμεσού Άζινος ο οποίος στρέφοντας με νόημα το κεφάλι προς το Διοικητήριο και τους Ομολογητές του είπε σε στίχο δεκαπεντασύλλαβο: «είσαστε μουζεβίρηδες και οι λας αναγελούν σας. Ούλλοι γαμήσιν θέλετε να σωρευτεί ο νους σας».

Αιτιολογήθηκε ο Άριστος ρήτορας εκ μέρους του Εισαγγελέως και είπε: «Άζινε είσαι αζουλιάρης γιατί δεν πήγες στο Ναό και οι λας αναγελούν αλλά ψηφίζουν τους τζίνους που τους διορίζουν». Ο Άζινος ξεροκατάπιε γιατί το επιχείρημα ήταν όντως διαλεκτικό αλλά γρήγορα αποκρίθηκε: «Ίντα χαπάρκα Άριστε, πως πας με τούντην κρίση; Αν δεν δουλέυκει ο εισαγγελεύς γυρίζει στο γαμήσι».

Τότε ξεπρόβαλε από τα ύψη ο μακαρίτης αστυνόμος Τζέλλας και στρεφόμενος προς τον Άζινο του είπε: «Άζινε μην κάνεις φασαρίες. Στον καιρό μου επήε φυλακή ο βαφτιστικός του Βενιαμίν για να μάθει να κλείνει το ρήμα τρώγω. Τον έβαλε φυλακή η δικαστής που ήταν γεναίκα του δικαστή Φινιώτη. Εδωροδοκείτο. Αλλά όπως είπε ο Τζέλλας ήξερε μόνο το τρώγω και δεν ήξερε ότι είναι τρώγω,

55

τρώγεις, τρώγει, τρώγομεν, και πήγε φυλακή για να μάθει να κλείνει το ρήμα τρώγω».

Αποκρίθηκε τότε ο Άζινος και του είπε «εσείς τρώγετε και οι άλλοι πεινούν και τότε ο Τζέλλας του είπε: «Μακάρι Άζινε να είσεν φαϊ για ούλλους».

Η συζήτηση συνεχίζεται…Το υπόλοιπο μέρος του πάπυρου δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί.

Όλο αυτό έγιναν τον Οκτώβριο μήνα του 2014 προ Χριστού και καμιά μα καμιά σχέση δεν έχουν με την σημερινή εποχή. Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι παντελώς συμπτωματική.

Παντελής Πουλιόπουλος

56