ΚΥΡΙΑΚΗ3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ETOΣ 22O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.029

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPINΙμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύησελ. 3, 18, 22

H αστυνομία ασύδοτη

στην Κερατέασελ. 17

Το αναγκαίο βήμα προς τα εμπρός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

σελ. 10-11

Για 4 μέρες χωρίς τύπο,τηλεόραση, ραδιόφωνο

Το iPad2 αλλάζει

την αγοράσελ. 12-13

Πρωτοφανής, για τις τελευταίες δεκατίες, είναι η απόφαση των σωματείων στο χώρο των ΜΜΕ να εξαγγείλουν τετραήμερη πανελλαδική απεργία από την ερχόμενη Πέμπτη έως και την

Κυριακή, διεκδικώντας την υπογραφή συλλογικής σύμβασης και το σταμάτημα των απολύσεων. Προφανώς δεν είναι απλή υπόθεση μια τετραήμερη απεργία στο χώρο που δραστηριοποιείται η ελίτ της ελλη-νικής ολιγαρχίας, καθώς τα Μέσα έχουν ολοένα και πιο αποφασιστι-κό ρόλο στον αστικό συνασπισμό εξουσίας. Οι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ ήταν και είναι από τους βα-σικούς υποστηριχτές της πολιτικής του Μνημονίου, της άγριας επίθε-σης κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, εφαρ-μόζοντας το Δόγμα του Σοκ και γκεμπελικές τακτικές παραπληρο-φόρησης. Εδώ και πολλούς μήνες εφαρμόζουν αυτήν την πολιτική στα «μαγαζιά» τους, με εκατοντάδες απολύσεις, μειώσεις μισθών, παραβιάσεις των συμβάσεων, ενώ έχουν πρωτοστατήσει στην εφαρμογή των πλέον αντεργατικών ρυθμίσεων, όπως ο Σκάι στις ατομικές συμβάσεις και ο Αγγελιοφόρος στη Θεσσα-λονίκη στην εκ περιτροπής εργασία. Οι βαρόνοι των ΜΜΕ, οι οποί-οι έσπρωξαν τον Τύπο σε ξεπεσμό, μετατρέποντάς τον σε ντουντούκα του συστήματος και περιτύλιγμα DVD και διαφημίσεων, θέλουν να ρί-

ξουν όλο το βάρος στους εργαζόμενους. Ζητούν «αίμα», απαιτούν ονο-μαστική μείωση μισθών πάνω από 12% (στην πραγματικότητα αρκετά περισσότερο), αρνούνται να βάλουν από τα κέρδη των προηγούμενων ετών και τον πλούτο που έχουν σωρεύσει. Ταυτόχρονα, ξεκινούν ένα απηνή διωγμό ενάντια σε κάθε φωνή που χαλάει τη σούπα της ομοφω-νίας του κόμματος του Μνημονίου και της ευρω-μοιρολατρίας, όπως ο Άρης Χατζηστεφάνου που απολύθηκε από τον Σκάι. Για να λυθούν

τα χέρια τους απολύουν αγωνιστές εργαζόμενους και συνδικαλιστές, όπως τις εργασιακές εκπροσώ-πους στις Αττικές Εκδόσεις και την ΙΜΑΚΟ, στο Κέρδος κ.ά. Εάν πε-ράσει η επίθεση των μιντιοκρατών θα χάσουν όχι μόνο οι δεκάδες χι-λιάδες εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, αλ-λά θα γίνει ακόμα πιο μαύρη, ακό-μα πιο αντιδραστική η εικόνα των κυρίαρχων Μέσων. Το διασωματει-

ακό των ΜΜΕ, κάτω από την πίεση ιδιαίτερα των τμημάτων εκείνων που βιώνουν σκληρή εκμετάλλευση, αποφάσισε την 4ήμερη απεργία. Μια πολύ δύσκολη μάχη, περισσότερο δε όταν δίνεται από σωματεία (όπως η ΕΣΗΕΑ) των οποίων η φυσιογνωμία σφραγίζεται από τη γρα-φειοκρατία και τη συναλλαγή. Το κρίσιμο ζητούμενο είναι η μαχητική συμμετοχή της βάσης. σελ. 5, 15

Προς μεγάλη απεργία στα μέσα ενημέρωσης

από Πέμπτη ως Kυριακή

Ολοκληρώνεται σήμερα το Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ για την καπιταλιστική κρίση και την Αριστερά, στο πλαίσιο της πορείας προς το 3ο συνέδριο της οργάνωσης. Ζητούμενο μια στρατηγικού χαρακτήρα απάντηση στην κρίση και στην αστική επίθεση, με αντικαπιταλιστικό, επαναστατικό και σύγχρονα κομμουνιστικό περιεχόμενο. Το δημόσιο χρέος, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η δομική, ιστορικής σημασίας, καπιταλιστική κρίση.

σελ. 6-7

ΘEMA Το ΝΑΡ για την κρίση

Και ...έμποροι οργάνων!

Α νατριχιαστικό: Η κυβέρνη-ση Παπανδρέου αποφάσι-σε και προωθεί σχετικό νο-

μοσχέδιο ότι όποιος Έλληνας μπει σε νοσοκομείο, κρατικό ή ιδιωτι-κό, και κριθεί εγκεφαλικά νεκρός από το θεράποντα ιατρό, τότε θα... κομματιάζεται και τα όργανά του θα τα αρπάζει το κράτος για να τα μεταμοσχεύσει όπου θέλει! Πρό-κειται για κυριολεκτικά εγκλημα-τικό νομοσχέδιο που καθιστά την κυβέρνηση Παπανδρέου δυνάμει συνένοχο των αδίστακτων καθαρ-μάτων του κυκλώματος εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων!Από τη στιγμή που το νομοσχέ-διο του Γ. Παπανδρέου μετατρέπει όλους τους Έλληνες σε ελεύθερα τεμαχιζόμενα πτώματα (αν δεν δη-λώσουν ρητά ενώπιον ...συμβολαι-ογράφου ή αστυνομικού ότι το αρ-νούνται), είναι προφανές ότι θα αρ-χίσουν εγκλήματα σε μαζική κλί-μακα. Κυκλώματα θα εξαγοράζουν επίορκους γιατρούς, οι οποίοι ενερ-γητικά ή αδρανώντας θα οδηγούν στον εγκεφαλικό θάνατο π.χ. βα-ριά τραυματισμένους από τροχαία, ώστε να τους πάρουν τα όργανα για να τα μεταμοσχεύσουν σε πλούσι-ους ασθενείς, από τους οποίους το κύκλωμα θα έχει πληρωθεί αδρά!Μέχρι στιγμής αυτό είναι αδύνα-τον, γιατί μόνον αν κάποιος έχει δηλώσει, όταν ήταν εν ζωή, δωρη-τής οργάνων ή αν οι πρώτου βαθ-μού συγγενείς του το δηλώσουν κατά το θάνατό του, μπορούν να χρησιμοποιηθούν όργανά του προς μεταμόσχευση.Είναι απίστευτος ο εκφυλισμός της κυβέρνησης Παπανδρέου ακόμη και σε ηθικό επίπεδο με αυτό το νο-μοσχέδιο. Άλλο πράγμα η διαφώτι-ση του λαού και η διασφάλιση του κοινωφελούς χαρακτήρα των μετα-μοσχεύσεων ώστε να γίνουν οικει-οθελώς ακόμη και όλοι οι Έλληνες δωρητές οργάνων και εντελώς άλ-λο πράγμα η αντικειμενική κυβερ-νητική ώθηση στο εμπόριο οργά-νων με αυτό το το νομοσχέδιο.

Σ Χ O Λ Ι O

� / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Ρωγμές στη Φουκουσίμασελ. 10-11

Ρωγμές δεν εντοπίστηκαν μόνο στους αντιδραστήρες του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα αλλά και στο μύθο της δήθεν «τέλειας ιαπωνικής καπιταλιστικής μηχανής».

Φοιτητικό κίνημασελ. 19

Για την απόκρουση και ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου αγωνίζεται το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα ενάντια στην επιχειρηματική λειτουργία και στη διάλυση του δημόσιου Πανεπιστημίου.

Πεδίο μάχης: Λονδίνοσελ. 23

Πάνω από 400.000 λαού κατέκλυσαν το κέντρο της βρετανικής πρωτεύουσας για να διαμαρτυρηθούν εναντίον των μέτρων άγριας λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση Κάμερον.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Ούτε μια εβδομάδα δεν άντεξε ο κυβερ-νητικός «θρίαμβος» των Βρυξελλών. Οι αλλεπάλληλες υπο-

τιμήσεις από τους οίκους ...ανοχής των αγορών, η εκτίναξη του ελλείμ-ματος του 2010 πάνω από 10% και η ολοένα και πιο συχνή εκτίμηση αστι-κών «θινκ τανκ» ότι επείκειται «ανα-διάρθρωση» του ελληνικού δημόσιου χρέους, αποκαλύπτουν ολοένα και πιο πειστικά ότι η κυβερνητική πο-λιτική οδηγεί τους εργαζομένους και τη χώρα σε χρεοκοπία, προς όφελος του κεφαλαίου και των τοκογλυφών του διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει ο όρος «ελεγχόμενη χρεοκοπία», που ακού-με ολοένα και πιο συχνά. Είναι σαν την ελεγχόμενη έκρηξη. Να σκάσει η ελληνική βόμβα, αλλά χωρίς να πλη-γώσει το μεγάλο κεφάλαιο και την ευ-ρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση, με το νόμισμά της. Ας γίνουν σμπαρά-λια οι εργαζόμενοι. Η δική τους πτώ-χευση προωθείται επιμελώς.

Κατ’ αρχήν, μέσα στο επόμενο δε-καήμερο προετοιμάζεται από την κυ-βέρνηση το κρίσιμο πακέτο μέτρων για την εκποίηση του δημόσιου πλού-του για τα 50 δισ. ευρώ, για την αρ-παγή από τους εργαζόμενους ακόμα 22 δισ. (ως ...πρώτη δόση) για το διά-στημα 2012-2015 και για την επιπλέ-ον λεηλασία της κοινωνικής πλειονό-τητας (ύψους 2-3 δισ.) για την κάλυψη της υστέρησης του ...2011, πριν ακόμα ξεκινήσει το έτος. Βαρέλι δίχως πά-το, «θυσίες» χωρίς τέλος και ελπίδα

αναστροφής για τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοσχέδιο, το οποίο προγραμματίζεται να πά-ει στη Βουλή στα μέσα Απριλίου. Τις ίδιες μέρες αναμένεται στην Ελλάδα και η βασική ομάδα της τρόικας (ναι, ναι αυτοί που μας εξευτέλισαν τον Γε-νάρη). Εκείνες τις ημέρες ξεκινά και η Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα και ίσως κάποιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι ελπίζουν ότι θα αποφύγουν την Εβδο-μάδα των Παθών...

Δεύτερο, οι εργαζόμενοι, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα και τις ΔΕΚΟ, αντιμετωπίζουν νέες περικοπές των αμοιβών και των μισθών τους, από 10% και πάνω, σε συνέχεια των περσινών κοψιμάτων δώρων, επιδομάτων κ.λπ. Αποκαλυ-πτική είναι η επίθεση που δέχονται από τους εργοδότες οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (επίθεση που συνοδεύεται με απολύσεις αγω-νιστών, συνδικαλισμένων και μη υπο-ταγμένων εργαζομένων), αφού κα-μία σχέση δεν έχει με το κρατικό χρέ-ος και έλλειμμα. Απεναντίας, η μείω-ση των μισθών μειώνει τα έσοδα των Ταμείων (εισφορές) και του κράτους (φορολογία). Αποδεικνύεται έτσι και η βαθύτερη ουσία της επίθεσης της «χούντας» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που δεν είναι άλλη από την ανάταξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, μέσω της υπερεκ-μετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Τρίτο, οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται αντιμέτωποι με την απρο-κάλυπτη στάση πληρωμών, που έχει επιβάλει η κυβέρνηση, όχι βέβαια

απέναντι στους τραπεζίτες για το δη-μόσιο χρέος, αλλά απέναντι σε μια σειρά κοινωνικές υπηρεσίες. Έτσι, η κυβέρνηση σταματά κάθε χρηματο-δότηση σε τρία πανεπιστήμια (Καπο-διστριακό Αθηνών, Πάντειο, Δυτικής Μακεδονίας), στην ΕΡΤ, σε 37 νοσο-κομεία –μεταξύ των οποίων και πα-νεπιστημιακά–, εννιά θεραπευτήρια και συνολικά 235 φορείς! Το πρό-

σχημα είναι ότι δεν απέστειλαν οικο-νομικά στοιχεία… Έτσι κι αλλιώς, η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την πε-ρικοπή της χρηματοδότησης των πα-νεπιστημίων κατά 50%(!), ενώ προ-χωρά σε κλείσιμο πολλών νοσοκο-μείων, σχολών και σχολείων, υπό το γενικό σύνθημα των συγ-χωνεύσεων! Η μεγάλη χώνευση δικαιωμάτων και αναγκών από το αδηφάγο «τέρας» των αγορών.

Δραματικές είναι οι περικοπές και στους δήμους, λόγω «Καλλικρά-τη» και Μνημονίου. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε την Τρίτη η ΤΕ-ΔΚΝΑ (Δήμοι Αττικής) το 2010 απο-δόθηκαν στους ΟΤΑ 2,7 δισ. έναντι 4 δισ. το 2009. Ο προϋπολογισμός του

2011 παραμένει μειωμένος στα ίδια επίπεδα με το 2010. Μειωμένες κατά 50% είναι οι λειτουργικές δαπάνες για τα σχολεία και κατά 70% οι δαπά-νες για τις επισκευές. Με βάση το επι-καιροποιημένο Μνημόνιο (Δεκέμβρι-ος 2010), μέχρι το 2013 θα υπάρξουν νέες περικοπές ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Δραματική είναι η κατάσταση στο δήμο Αθηναίων, όπου ο προϋπολο-γισμός για τη συντήρηση και την επι-σκευή σχολικών κτιρίων για το 2011 είναι μηδενικός! Η ετήσια κρατική επιχορήγηση όμως έχει ήδη τσεκου-ρωθεί στο 1/3 σε σχέση με πέρσι, άρα δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για τα απο-λύτως αναγκαία, θέρμανση, γραφική ύλη, λογαριασμοί νερού και ηλεκτρι-σμού κ.λπ. «Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ήδη επιβαρημένα σχολικά κτή-ρια εγκαταλείπονται στη μοίρα τους», τονίζουν οι Παρεμβάσεις, επισημαί-νοντας ότι «ανοίγει ο δρόμος για την είσοδο των “χορηγών’’ στα σχολεία ή για την ακόμα μεγαλύτερη οικονο-μική επιβάρυνση των γονιών». Αλλά και ο τομέας του πρασίνου πέφτει θύ-μα περικοπών στην Αθήνα, αφού τα κονδύλια μειώνονται από τα 6,2 στα 2,7 εκατομμύρια ευρώ.

Κοντολογίς, οι εργαζόμενοι βλέ-πουν τη ζωή τους να υποβαθμίζε-ται ραγδαία και βίαια από όλες τις πλευρές, ενώ εξατμίζεται ταχύτατα η όποια εμπιστοσύνη και υποστήριξη είχε απομείνει στην κυβέρνηση και στην πολιτική του Mνημονίου. Παρά μια σχετική κάμψη στο συνολικό κινη-ματικό πεδίο (με την ενεργή πυροσβε-στική συνενοχή της συνδικαλιστικής

γραφειοκρατίας) θα ξεσπάσουν νέοι αγώνες, που θα έχουν πιο ανεβασμέ-να πολιτικά και μαχητικά χαρακτηρι-στικά. Αυτό ήδη φαίνεται στις ανα-βαθμισμένες μορφές πάλης και στις διάθεση σύγκρουσης για τη νίκη, οι οποίες καταγράφηκαν από τις μάχες στην Κερατέα μέχρι τη συνεχιζόμενη κατάληψη του δημαρχείου στην Αθή-να. Στον έντονο πολιτικό χαρακτήρα που αποκτούν οι αγώνες. «Μάχη για τη δημοκρατία» χαρακτηρίζουν τον αγώνα τους οι κάτοικοι της Λαυρεω-τικής. Ενώ γίνονται βήματα κλαδικού συντονισμού, όπως στις 30 Μάρτη με την κοινή απεργιακή πορεία της υγεί-ας και της εκπαίδευσης.

Ο Γ. Παπανδρέου και το σύστημα αναζητούν ευρύτερα στηρίγματα στην πολιτική του Μνημονίου και της αιώ-νιας ευρω-λιτότητας. Δεν τους αρκούν Γ. Καρατζαφέρης και Ντόρα, χρειά-ζονται και «άρωμα» Αριστεράς. Γι’ αυτό ο Γιωργάκης έκανε ανοίγματα συναίνεσης στην «Αριστερά των προ-θύμων», μιλώντας στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Εντυπω-σιακό: Ο μόνος –εκτός ΠΑΣΟΚ– χώ-ρος που ο άθλιος πρωθυπουργός μπο-ρεί να μιλήσει χωρίς να διακόπτεται από την κοινωνική διαμαρτυρία ήταν το συνέδριο του ΔΗΑΡΙ…

Η αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πρωτοστα-τήσουν στο μάχιμο πολιτικό επανεξο-πλισμό του κινήματος μπροστά στις εξελίξεις και να συμβάλουν στην ανα-γκαία αγωνιστική αντεπίθεση και στη μακρόχρονη αναμέτρηση που έχουμε μπροστά μας.

«Ελεγχόμενη χρεοκοπία» προς

όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος

των εργαζομένων

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Στάση πληρωμών στην κοινωνία και όχι στους τοκογλύφουςΤο Μνημόνιο συγ-χωνεύει σχολεία, νοσοκομεία και σχολές

Αυτό πια κι αν είναι το άκρον άωτον της κοι-νωνικής πρόκλησης: Οι τράπεζες της χώρας μας, οι οποίες έχουν ενι-σχυθεί από τις κυβερνή-σεις Καραμανλή και Πα-πανδρέου με πάνω από... 100 δισεκα-τομμύρια ευρώ, απαιτούν μείωση κατά 10% των μισθών όλων των τραπεζοϋ-παλλήλων για να υπογράψουν νέα συλ-λογική σύμβαση εργασίας! Βλέποντας την ανελέητη λεηλασία των αποδοχών όλων των εργαζομένων που προωθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, δεν θα έχα-

ναν φυσικά την ευκαι-ρία και οι τραπεζίτες να συμμετάσχουν σε αυτό το «φαγοπότι εις υγείαν των κορόιδων».Να κόψετε από το κον-δύλι των 450 εκατομμυ-

ρίων ευρώ που διατίθενται ως μπόνους, πέραν των συμβάσεων, στα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών, αντιπρότεινε η ΟΤΟΕ. Φυσικά, ούτε που να ακούσουν τέτοιο πράγμα, πόσω μάλλον να το συ-ζητήσουν σοβαρά, δεν ήθελαν οι τρα-πεζίτες. Απέρριψαν την πρόταση αυτή ασυζητητί, αφού αυτά τα 450 εκατομμύ-

ρια ευρώ θα καταλήξουν κατά το μεγα-λύτερο μέρος τους στις τσέπες των ίδι-ων των τραπεζιτών! «Κάτω τα χέρια από τα μπόνους μας» ήταν η ανυποχώρητη θέση των τραπεζιτών.«Οι μειώσεις βασικών αποδοχών επι-βάλλονται άλλωστε από το Μνημόνιο» ήταν το επιχείρημα που πρόβαλλαν δι-αρκώς οι τραπεζίτες προς τους εκπρο-σώπους των τραπεζοϋπαλλήλων κα-τά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Δεν δίσταζαν μάλιστα, όπως αναφέρει στο σχετικό ρεπορτάζ της η Ελευθερο-τυπία να επιχειρούν ωμό εκβιασμό των εργαζομένων, τονίζοντάς τους ότι αν

δεν συμφωνήσουν αυτοί με τις περικο-πές των μισθών, τότε θα νομοθετήσει η κυβέρνηση, επιβάλλοντας διά νόμου τις περικοπές των μισθών στις τράπεζες!!! Προς Θεού, ας μην παρεξηγήσει κανείς τα λόγια τους και νομίσει ότι οι τραπεζί-τες θεωρούν τυφλό όργανό τους αυτούς τους αμίμητους ...«αντιεξουσιαστές(!)» υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέ-ου, όπως τους καλούσε να αισθάνονται και να κυβερνούν ο πρωθυπουργός εκεί-νη την αλήστου μνήμης «προμνημονια-κή» εποχή, όταν ο ελληνικός λαός δεν εί-χε ακόμη αντιληφθεί με τι απίστευτους πολιτικούς απατεώνες έχει μπλέξει!

Οι τραπεζίτες μειώνουν μισθούς, όχι τα μπόνους τους!

ΠPIN

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΡΑ απαιτεί το ΔΝΤ που ασκεί ήδη πιέσεις σε ΕΕ και ελληνική κυβέρ-νηση για γρήγορη αναδιάρθρωση του ελληνι-κού χρέους σύμφωνα με προδημοσίευση του πε-ριοδικού Σπίγκελ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ θεωρούν ότι η μόνη λύση που έχει απομείνει για την Ελλάδα είναι η ελεγχόμενη πτώχευση, ενώ παρατηρεί πως οι κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων θα ανα-γκαστούν να παραιτηθούν από μέρος των αξι-ώσεων τους. Κατά την άποψη του ΔΝΤ, η ελλη-νική κυβέρνηση θα πρέπει το ταχύτερο να αρ-χίσει συνομιλίες με τους πιστωτές της και να τους ανακοινώσει τη σχεδιαζόμενη αναδιάρ-θρωση χρέους. Στο ίδιο πνεύμα και το εντιτό-ριαλ του βρετανικού Eκόνομιστ, το οποίο καλεί το ΔΝΤ να πει τα πράγματα με το όνομα τους –πως η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει– και να αρ-νηθεί να καταβάλει νέα δόση του δανείου πριν υπάρξει μια συνολική συμφωνία με τους πιστω-τές. Μετά το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χ. Τρικούπη το 1893 και το «τελικώς επτωχεύσα-μεν» του Ελ. Βενιζέλου το 1932, μένει να δούμε αν ο Γ. Παπανδρέου θα πεί ότι «δυστυχώς ανα-διαρθρωθήκαμε» ή αν θα χρησιμοποιήσει κά-τι διαφορετικό.

ΑΠΟ …ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ πάσχουν οι Έλληνες σύμφωνα με την υπουργό Εργασίας, Λούκα Κα-τσέλη! Αυτή ήταν η απάντηση της υπουργού στη «θερμή υποδοχή» με αποδοκιμασίες, συνθήμα-τα και πανό που της επιφύλαξαν μέλη του Εργα-τικού Κέντρου Ηρακλείου όταν επισκέφτηκε το Επιμελητήριο της πόλης. Οι αστυνομικοί απα-γόρευσαν την είσοδο στο κτήριο σε αντιπροσω-πία του Ε.Κ.Η. που προσπάθησε να μπεί στην αίθουσα. Τελικά ύστερα από την πίεση των δι-αδηλωτών τα μέλη της διοίκησης του Εργατι-κού Κέντρου κατάφεραν να μπούν στο κτήριο και να συναντηθούν με την υπουργό. Στην είσο-δο του κτιρίου είχε αναρτηθεί πανό με σύνθημα «Ανεπιθύμητη η υπουργός, 30.000 Ηρακλειώτες άνεργοι». Όταν ζητήθηκε από δημοσιογράφους να στείλει μήνυμα στους άνεργους νέους εκείνει αποκρίθηκε με το…αφοπλιστικό «αν έχει προ-σωπικότητα κανείς, βρίσκει δουλειά». Προφα-νώς αν πιστέψουμε τους αριθμούς οι άνθρωποι με προσωπικότητα –σύμφωνα με τα... πράσινα κριτήρια– ολοένα και λιγοστεύουν.

Ο ΘΑΠΑΤΕΡΟ ήταν αυτός τελικά αυτός που ήπιε το κώνειο αμέσως μετά τον Πορτογάλο Σόκρατες! Ο Θαπατέρο δήλωσε για πρώτη φορά επίσημα ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλο-γές, γεγονός που αποτελεί παραδοχή πλήρους αποτυχίας της οικονομικής του πολιτικής, με την Ισπανία να έχει πάρει για τα καλά το δρόμο να είναι η επόμενη χώρα που θα ολοκληρώσει το καρέ των PIGS και θα αναγκαστεί να ζητήσει οικονομική βοήθεια από το «μόνιμο» μηχανι-σμό στήριξης παρά το γεγονός ότι το εξωτερι-κό της χρέος παραμένει συγκριτικά χαμηλό.

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Πόλεμος ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ κατά Λιβύης

Κ αμία σχέση δεν έχει πλέον ο πόλεμος που διεξάγεται στη Λιβύη με τις υπόλοιπες εξε-γέρσεις των αραβικών λαών για την ανατρο-πή των τυραννικών καθεστώτων των χωρών τους. Η φάση κατά την οποία η οργανωμένη

ένοπλη εξέγερση λίβυων αντικανταφικών προχωρού-σε με τις δικές της δυνάμεις, συναντώντας απήχηση σε τμήματα του λαού ιδίως στην ανατολική επαρχία της Κυρηναϊκής, ανήκει οριστικά και αμετάκλητα στο πα-ρελθόν μετά τη στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ και χω-ρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Αυτό που διεξάγεται τώρα είναι αεροπορικός πόλε-μος της Δύσης εναντίον της Λιβύης με στόχο την ανα-τροπή του αιμοσταγούς τυράννου Καντάφι με στρατιω-τικά μέσα. Αυτό που γίνεται δεν έχει φυσικά καμιά σχέ-ση με υποτιθέμενη «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων», η οποία θεωρητικά θα αποσκοπούσε στο να μην επιτρέ-πει στο κανταφικό καθεστώς να χρησιμοποιεί την πο-λεμική αεροπορία του για να καταφέρει πλήγματα ενα-ντίον αμάχων αντιπάλων του. Εδώ έχουμε κανονικό αε-ροπορικό πόλεμο. Κάθε φορά που οι επίγειες δυνάμεις του Καντάφι προελαύνουν, τα αεροπλά-να και οι πύραυλοι των ΗΠΑ και του ΝΑ-ΤΟ καταφέρουν ισχυρότατα πλήγματα κατά των στρατευμάτων του καθεστώ-τος μέχρι να τα υποχρεώσουν σε οπι-σθοχώρηση, οπότε τους επιτίθενται οι αντικανταφικές δυνάμεις. Ο ρόλος των δυνάμεων αυτών πλέον έχει εκφυλιστεί σε ρόλο επίγειων μισθοφορικών στρα-τευμάτων των αμερικανονατοϊκών επι-δρομέων. Παίζουν δηλαδή ρόλο ανάλο-γο με εκείνον της τότε αποκαλούμενης Βόρειας Συμμαχίας στο Αφγανιστάν, η οποία ήταν υπαρκτή πολιτικοστρατιωτι-κή δύναμη σοβαρής ισχύος αλλά ανίκα-νη να ανατρέψει το καθεστώς των ταλιμπάν και η οποία μεταβλήθηκε σε μαριονέτα της Ουάσινγκτον όταν άρχι-σε η αμερικανική επίθεση, χωρίς καμιά αυτοτελή πολι-τική επιρροή στο καθεστώς των δοσίλογων συνεργα-τών των αμερικανών κατακτητών του Αφγανιστάν, στο οποίο συμμετείχε ενθουσιωδώς.

Τυφλά όργανα των Αμερικανών και των Αγγλογάλ-λων είναι πλέον οι αντικανταφικές δυνάμεις. Τίποτα περισσότερο από ένα εξωνημένο καθεστώς ανδρεικέ-λων των ΗΠΑ δεν θα είναι η κυβέρνηση που θα σχημα-τίσουν μετά την ανατροπή του Καντάφι — μια εκδοχή του δοσιλογικού καθεστώτος του Καρζαΐ στο Αφγανι-στάν. Τα όσα σταδιακά μαθεύονται από τα αμερικανι-κά μέσα ενημέρωσης για τα ηγετικά πρόσωπα του συμ-βουλίου που έχουν σχηματίσει στη Βεγγάζη, αποκαλύ-πτουν ότι πολλά από αυτά τα άτομα είχαν μακρόχρο-νες επαφές και σχέσεις με τους Αμερικανούς, όντας στελέχη του κανταφικού καθεστώτος. Το γεγονός άλ-λωστε ότι τις τελευταίες ημέρες κυβερνητικά στελέχη,

που και μετά την κήρυξη του πολέμου από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είχαν παραμείνει στο πλευρό του Καντάφι, αυτομολούν και πηγαίνουν να συνεργαστούν με τους Αγγλοαμερικανούς, προδίδοντας στους επιδρομείς όσα μυστικά ξέρουν προκειμένου να «αξιοποιηθούν» και αυτοί στο μετακανταφικό πολιτικό τοπίο, κάθε άλ-λο παρά βοηθάει όποια ηγετικά στοιχεία του αντικα-νταφικού στρατοπέδου δεν θα ήθελαν να ξαναδούν τη Λιβύη άθλια αποικία των Αγγλοαμερικανών. Αν φυσικά υποτεθεί ότι υπάρχουν ακόμη τέτοια στοιχεία, έστω και ελάχιστα, πράγμα άκρως αμφίβολο.

Ούτως ή άλλως οι λιποταξίες υπουργών προς τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αποδεικνύουν πόσο διε-φθαρμένο και εκφυλισμένο ήταν πλέον ολόκληρο το καθεστώς, ανεξαρτήτως του αν το κάθε συγκεκριμένο στέλεχος τάχθηκε με τις κανταφικές ή με τις αντικα-νταφικές δυνάμεις στην αρχική φάση της ένοπλης ορ-γανωμένης εξέγερσης κατά του καθεστώτος. Ακόμη και σήμερα, στη φάση του εθνικού αμυντικού πολέμου κατά της αμερικανονατοϊκής επίθεσης, η ευκολία με την οποία κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο επί των Εξω-

τερικών Μούσα Κούσα, προδίδουν το καθεστώς και περνούν με τους επίδοξους κατακτητές της πατρίδας τους, αποδεικνύει πέραν πάσης αμ-φιβολίας ότι το καθεστώς του Καντά-φι είναι αδύνατον να δώσει στον πό-λεμο που διεξάγει κατά των ΗΠΑ και της ΕΕ αντιιμπεριαλιστικό χαρακτή-ρα ή έστω κάποια αντιιμπεριαλιστι-κά χαρακτηριστικά. Ένας ακόμη λό-γος για τον οποίον η ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι είναι αναπόφευ-κτη, αν και για να είμαστε ειλικρινείς η καθολική ήττα του Καντάφι έγινε αναπότρεπτη από τη στιγμή που του

κήρυξαν τον πόλεμο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Δεν υπήρ-χε ποτέ περίπτωση ο Καντάφι να νικήσει στρατιωτι-κά τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους σε πο-λεμική αναμέτρηση. Αν χρειαστεί, παρά τα όσα δη-λώνουν οι Αμερικανονατοϊκοί, δεν θα διστάσουν ού-τε στιγμή να διεξαγάγουν και χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις για να ρίξουν τον Καντάφι, από τη στιγ-μή που διέβησαν τον Ρουβίκωνα και κήρυξαν τον πό-λεμο κατά της Λιβύης. Το τέλος του καθεστώτος Κα-ντάφι είναι βέβαιο.

Δεν θα μας προξενήσει λύπη η ανατροπή αυτού του εκφυλισμένου καθεστώτος αναφορικά με τον τύραν-νο και το καθεστώς αυτό καθαυτό. Έχουμε πλήρη συ-ναίσθηση όμως του ότι η ανατροπή του με πόλεμο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατά της Λιβύης σηματοδο-τεί μια νέα κλιμάκωση της επιθετικότητας του καπιτα-λισμού της εποχής μας που προοιωνίζεται μαύρα, ζο-φερά και ίσως αιματοβαμμένα χρόνια και για τους λα-ούς της Ευρώπης στο άμεσο μέλλον.

Μας στοιχίζει 6,5 εκατ. ευρώ το μήναnΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

Λ εφτά ...υπάρχουν. Δεν μας έλεγε ψέματα προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου! Μην πάει βέβαια ο νους ότι θα δοθούν σε

σχολεία, νοσοκομεία, συντάξεις και μισθούς. Σε πολεμικές δα-πάνες θα πάνε, κι αυτό μάλιστα σε μια εποχή όπου οι εργαζό-μενοι στενάζουν υπό την ασφυκτική λιτότητα που επιβάλλει κυ-βέρνηση και τρόικα.

Περίπου 6-6,5 εκατ. ευρώ το μήνα, θα κοστίσουν οι ελληνι-κές επιχειρήσεις στον πόλεμο της Λιβύης, σύμφωνα με τις δη-λώσεις του υπουργού Εθνικής Αμύνης, Ευ. Βενιζέλου. Ποσό που πιθανότατα δεν αντιστοιχεί στην ελληνική εμπλοκή σε όλη της την έκταση.

Ανερυθρίαστα ανακοίνωσε το υπέρογκο ποσό ο υπουργός, αποδεικνύοντας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι ταγμένη στην εξόντωση με κάθε μέσο (οικονομικό, πολεμικό) των λαών (Ελληνικού και του Λιβυκού).

Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση του Γιωργάκη έχει μετα-τρέψει τη χώρα σε βάση εφόρμησης των βομβαρδιστικών αε-ροσκαφών και των AWACS, ενώ παραχώρησε κάθε διευκόλυν-ση στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ενεργή είναι η συμμε-τοχή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον πόλεμο καθώς διαθέτει

στη συμμαχία τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σούδας, του Ακτίου, της Ανδραβίδας, τη φρεγάτα που βρίσκεται ανάμεσα σε Κρήτη και Λιβύη, ένα ιπτάμενο ραντάρ και ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης.

Έπεται και συνέχεια, σύμφωνα με δήλωση του Ευ. Βενιζέ-λου «ότι εκκρεμούν αιτήματα των ΗΠΑ για παροχή διευκολύν-σεων και σε ορισμένα αεροδρόμια της πολεμικής αεροπορίας πέραν της Σούδα»!

Πλήρης ταύτιση με τη φιλοπολεμική τακτική της κυβέρνη-σης παρουσιάζει και η ΝΔ, αφού σύμφωνα με δηλώσεις του Δ. Αβραμόπουλου «η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα στην περι-οχή», ισχυριζόμενος μάλιστα ότι η κυβέρνηση «όφειλε να έχει κινηθεί πιο γρήγορα».

Την αντίθεση τους στον πόλεμο στη Λιβύη και στην ελληνι-κή συμμετοχή εκδήλωσαν σειρά οργανώσεων, σωματείων, αντι-πολεμικών κινήσεων, εργαζομένων. Το Σάββατο διοργανώθη-κε επιτυχημένη συγκέντρωση στις 12 π.μ. στην πύλη του Ακτίου. Πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στις βάσεις της Σούδας, της Ανδραβίδας και του Ακτίου προετοιμάζεται από πολιτικές ορ-γανώσεις και αντιπολεμικές κινήσεις και την Κυριακή 10/4.

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Με τα γνωστά αντιμνη-μονιακά μισόλογα και με επίδειξη εσωκομ-ματικής πυγμής απα-ντά ο Αντώνης Σαμα-

ράς στην καθίζηση της πολιτικής επιρροής του κόμματός του. Στο φόντο των δυσμενών για τη Νέα Δημοκρατία δημοσκο-πήσεων, αλλά και της κομμα-τικής εσωστρέφειας που ανα-πτύχθηκε τις τελευταίες ημέ-ρες, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεκίνησε μια φραστική πολιτική αντεπίθε-ση. Φυσικά, τα αντι-ΔΝΤ βέ-λη της ΝΔ είναι τόσο ασθενή, που επί της ουσίας συναινεί σε βασικές πλευρές της κυ-βερνητικής πολιτικής, όπως είναι το ξεπούλημα της δη-μόσιας περιουσίας και η μεί-ωση της φορολογίας των επι-χειρήσεων.

Όσοι ανέμεναν τη συ-ζήτηση στην «ώρα του πρω-θυπουργού» για να δουν την αντιμνημονιακή ατζέντα της ΝΔ να ξεδιπλώνεται, απογοητεύ-τηκαν οικτρά. Το λεγόμενο «Ζάπ-πειο 2», το οικονομικό πρόγραμ-μα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που επισήμως πρόκειται να ανακοι-νωθεί μετά το Πάσχα, όπως φάνη-κε στην κόντρα με τον πρωθυπουρ-γό από το βήμα της Βουλής, δεν πε-ριλαμβάνει μέτρα έξω από το «τό-ξο» του Μνημονίου. «Μειώστε θαρ-ραλέα τους φορολογικούς συντελε-στές, δώστε ανάσα στις επιχειρή-σεις», κάλεσε τον πρωθυπουργό ο Αντώνης Σαμαράς, την ίδια στιγμή που δεν είπε λέξη για τους μισθούς των εργαζομένων και τις εργασια-κές σχέσεις. Εκτός από τους φορο-λογικούς συντελεστές, η άλλη πα-θογένεια της οικονομίας εντοπίζε-ται στην... παραοικονομία κατά τον Α. Σαμαρά: «Οι έλεγχοι των τιμών, οι έλεγχοι του κόστους χαλαρώνουν,

το παρεμπόριο οργιάζει», υπογράμ-μισε και υποστήριξε ότι «στην Ελ-λάδα συντελείται το 20% του παρε-μπορίου ολόκληρης της Ευρώπης».

Η πλειοδοσία σε λαϊκισμό και ανέξοδα φραστικά «πυρά» δεν

μπορεί να κρύψει πάντως το ταξι-κό πρόσωπο στην πολιτική πλατ-φόρμα της Νέας Δημοκρατίας, που παραμένει αναλλοίωτη, παρά τις τακτικές μετατοπίσεις. Με ραδιο-φωνική του συνέντευξη στο Βήμα FM, ο τομεάρχης Περιβάλλοντος, Κυριάκος Μητσοτάκης, τάχθηκε υπέρ ενός ακόμη πιο επιθετικού προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων σε σχέση με αυτό της κυβέρνησης. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας των κυβερνήσεων Καραμανλή, Γι-άννης Παπαθανασίου, εξειδίκευσε το διαχρονικό «όραμα» της Δεξιάς για τις ιδιωτικοποιήσεις με τον πιο γλαφυρό τρόπο: Είπε ότι και η πώ-ληση είναι θεμιτή μέθοδος «όπως ακριβώς σε μια επιχείρηση ιδιωτι-κή που όταν έχεις πρόβλημα, αξιο-ποιείς την περιουσία σου, πουλάς ένα χωράφι, ένα διαμέρισμα».

Τα διαμερίσματα της «γαλάζι-ας πολυκατοικίας» πάντως, δεν δι-ατίθενται προς πώληση ή ενοικίαση. Το μήνυμα του Αντώνη Σαμαρά, μι-λώντας στη συνεδρίαση της Εκτελε-στικής Γραμματείας της Νέας Δημο-

κρατίας την Τρίτη, ήταν ότι το κόμ-μα του θα πορευτεί αυτόνομα. Με δύο «δεν» ο νέος πρόεδρος επιχεί-ρησε να κλείσει κάθε σενάριο που στερεί από τη ΝΔ τον αέρα ενός αυ-τοδύναμου στίγματος: «Δεν πρόκει-ται να δεχθώ συγκυβέρνηση με ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν μπορεί να συ-νεννοηθεί ούτε με τον εαυτό του», τόνισε για να συμπληρώσει πως «δεν πρόκειται να δεχθώ συμπρά-ξεις με όσους υποστήριξαν το Μνη-μόνιο». Καρφώνοντας το ΛΑΟΣ και τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη για τη στή-ριξη που παρείχαν στην κυβέρνηση, έκλεισε βροντερά την πόρτα των συνεργασιών. Παράλληλα, κατήγ-γειλε για παρασκηνιακές διεργασί-ες τα δύο ανταγωνιστικά δεξιά κόμ-ματα, κατηγορώντας τα ότι διοχε-τεύουν πληροφορίες για ενδεχόμε-

νη συγκυβέρνηση μεγάλου συνασπι-σμού. «Η ΝΔ διεκδικεί για τον εαυ-τό της το ρόλο της πειστικής, απο-φασιστικής, δυναμικής, εναλλακτι-κής λύσεως για τη χώρα», υπογράμ-μισε εξειδικεύοντας το σκεπτικό του

προέδρου, ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Κώστας Τασούλας σε συνέ-ντευξή του.

Τα πληθωρικά επίθετα όμως δεν αρκούν για να κρύ-ψουν τη γύμνια της πολιτικής απήχησης της ΝΔ που βρίσκε-ται στο ναδίρ. Στην τελευταία δημοσκόπηση που διενήργη-σε η Μέτρον Ανάλυσις, η ΝΔ συγκεντρώνει μόλις 19,8% σε πρόθεση ψήφου των ερωτη-θέντων από 21% στην τελευ-ταία μέτρηση, υπολειπόμενη του ΠΑΣΟΚ κατά 3 ποσοστι-αίες μονάδες. Την ίδια στιγ-μή η δημοτικότητα του Αντώ-νη Σαμαρά είναι πολύ μέ-τρια (θετική γνώμη εκφρά-ζει το 32,4%), ενώ στην ερώ-τηση «ποιος είναι καταλληλό-

τερος για πρωθυπουργός;», ο μεσ-σήνιος πολιτικός συγκεντρώνει μό-λις 17,1%. Η συγκεκριμένη δημο-σκόπηση έφερε στην επιφάνεια ξα-νά τη συνολική καθίζηση του δικομ-ματισμού, που φτάνει στο 42,5%. Σε περίπτωση που η τάση αυτή συνεχι-στεί, πολύ δε περισσότερο επαλη-θευτεί από τις επόμενες κάλπες, τό-τε τα διλήμματα που θα έχει να αντι-μετωπίσει ο πρόεδρος της ΝΔ θα εί-ναι πολύ πιεστικά και τότε ίσως ξα-νασκεφτεί τη δήλωσή του περί μη συγκυβέρνησης. Οι τωρινές δια-ψεύσεις λοιπόν έχουν περισσότερο το χαρακτήρα της κομματικής περι-χαράκωσης στελεχών και οπαδών, για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος πε-ραιτέρω διαρροών προς ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ, και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση αποδεικτικά εναλλακτι-κής πρότασης διακυβέρνησης.

ΝΔ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Μονοκατοικία πολυτελείαςΟι αντιμνημονιακές πομφόλυγες δεν κρύβουν την ταξική πολιτική

ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΙ ΜΕ TH ΧΑΓΗn ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Επίσπευση των συνομιλιών και στο βάθος ...Χάγη βλέπει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πλέον η κυβέρνηση. Όπως σημείωσε ο εκ-πρόσωπος του υπουργείου Εξωτε-ρικών την Πέμπτη, «εφόσον δεν εί-μαστε σε θέση μέσα από τη διε-ρευνητική διαδικασία να φτάσου-με σε αποτελέσματα, θα πρέπει να απευθυνθούμε στο Διεθνές Δικα-στήριο της Χάγης». Η διατύπωση αυτή συνιστά βεβαίως έμμεση πα-ραδοχή ότι από τις συνεχιζόμενες διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο πλευρών μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αποτέλεσμα.

Η φιλολογία περί Χάγης πά-ντως, περισσότερο φανερώνει τα αδιέξοδα της ελληνικής εξωτερι-κής πολιτικής, παρά την πυγμή, που ίσως θέλει να δείξει για επι-κοινωνιακούς λόγους η κυβέρνη-ση. Τα ζητήματα της ελληνικής πλευράς είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων του Αιγαίου από τα 6 στα 12 μίλια, ο ορισμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώ-νης και η άρση των διεκδικήσε-ων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ο Γρ. Δελαβέκουρας είπε για τα θέμα-τα αυτά ότι οι ελληνικές θέσεις εί-ναι βάσιμες σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο πάντως η Τουρκία δεν έχει προσυπογράψει. Παράλληλα, για το θέμα της ΑΟΖ, που θεωρείται πλέον από τα πιο σημαντικά, η γειτονική χώρα επι-καλείται τη διεθνή νομολογία για να ανατρέψει τις ελληνικές θέσεις. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε το περιστατικό με το ιταλικό ερευνη-τικό πλοίο «Explora», το οποίο εί-χε ζητήσει άδεια από την Τουρκία προκειμένου να ποντίσει καλώδια για λογαριασμό ιταλοϊσραηλινών συμφερόντων στη θαλάσσια περι-οχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.

Εκείνο που επιχειρεί να αποσι-ωπήσει η κυβέρνηση είναι το γε-γονός ότι οι διακρατικές αυτές δι-αφορές, όπως η υφαλοκρηπίδα, έχουν πολιτικό και όχι νομικό χα-ρακτήρα. Αυτό υπογραμμίζει άλ-λωστε και το casus belli, η απει-λή δηλαδή πολέμου της Τουρ-

κίας απέναντι στη χώρα μας, σε περίπτωση που ασκήσει το νομι-κά βάσιμο δικαίωμά της για επέ-κταση των χωρικών υδάτων. Κα-νένα δικαστήριο δεν θα δικαιο-λογήσει τον πόλεμο, όμως οι λα-οί των δύο χωρών μπορεί να υπο-στούν τις βαρύτατες συνέπει-ες ενός τέτοιου ενδεχόμενου, αν δεν βρεθεί πολιτική λύση. Ο Δη-μήτρης Δρούτσας με συνέντευξή του στην τουρκική Χουριέτ τόνισε: «Οι συνομιλίες δεν μπορούν να εί-ναι ανοιχτού τέλους. Ας μην πού-με τελευταία ημερομηνία, όμως οι εκλογές του Ιουνίου στην Τουρ-κία είναι κρίσιμη ημερομηνία. Με-τά τις εκλογές, είναι “καιρός από-φασης”. Ή λύση, ή Διεθνές Δικα-στήριο της Χάγης». Στο διάστημα αυτό λοιπόν, αναμένεται να δρο-μολογηθούν και από ελληνικής πλευράς σημαντικές αποφάσεις που ίσως επιδράσουν καθοριστι-κά στις μελλοντικές εξελίξεις.

Έντονο προεκλογικό «άρωμα» ανέδυε η μεγάλη κεντρική συγκέ-ντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σπόρτινγκ την Παρασκευή το βράδυ. Ήταν μια προσπάθεια να αποκρουστούν με πολιτικούς όρους οι αήθεις επι-θέσεις του αντιπροέδρου της κυ-βέρνησης στο συγκεκριμένο πολι-τικό φορέα και χώρο και παράλλη-λα να επιχειρηθεί μια νέα υπέρβαση στο εσωτερικό πρόβλημα που ταλα-νίζει τις συνιστώσες της οδού Βαλ-τετσίου. Πρόκειται για μια πανελ-λαδική καμπάνια που ήδη έχει κά-νει σταθμούς στην Τρίπολη, το Ηρά-κλειο και τα Ιωάννινα, ενώ θα συνε-χιστεί σε όλες τις έδρες των περιφε-ρειών της χώρας. Ο Γιάννης Μπα-νιάς μίλησε για το θετικό χαρακτή-ρα του εγχειρήματος που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και για την επιτυχή πα-ρουσία τους στους αγώνες. Έκκλη-ση ενότητας της Αριστεράς έκανε από τη βήμα ο Γιάννης Θεωνάς, το-νίζοντας ότι οι επιθέσεις δεν αφο-

ρούν μόνο το ΣΥΡΙΖΑ: «Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει να υπερβούμε τον εαυτό μας, να δού-με με ποιο τρόπο θα συσπειρώσου-με τις δυνάμεις μας, θα προωθήσου-με την κοινή δράση της Αριστεράς για να μπορέσει να παίξει το ρόλο της και να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο λαό και την εργατική τάξη» είπε χαρακτηριστικά.

Ο Αλέξης Τσίπρας ανέλυσε αρ-χικά τα κίνητρα της στοχοποίησης που υφίσταται το τελευταίο διάστη-μα ο ΣΥΡΙΖΑ: Σχολιάζοντας την κυβερνητική πολιτική, τόνισε ότι «είναι τόσο κραυγαλέες πια οι συ-νέπειες στη κοινωνία, που αν δεν επινοηθεί το φάντασμα του ΣΥΡΙ-

ΖΑ, αναπότρεπτα θα φανερωθεί η ωμή πραγματικότητα». Περνώντας στην αντεπίθεση, υπογράμμισε: «Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε ταυτό-χρονα δύο ασυναγώνιστα χαρακτη-ριστικά. Όνομα σοσιαλιστικό, βαρύ σαν ιστορία και ψυχή ξεπουλημένη στον πιο σκληρό και κυνικό νεοφι-λελευθερισμό». Ως προς το ευρω-παϊκό ζήτημα, ο πρόεδρος της Κοι-νοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙ-ΖΑ, ήταν ιδιαίτερα συνοπτικός και ...επιεικής. Μίλησε μόνο για «κραυ-γαλέα αδυναμία των ηγετών της ΕΕ, σε μια κρίσιμη στιγμή για την πορεία των ευρωπαϊκών κοινωνι-ών, να προστατέψουν στοιχειωδώς τους λαούς τους», αφήνοντας ασχο-

λίαστο για μια ακόμη φορά τον ίδιο το χαρακτήρα της ολοκλήρωσης. Ως προς την πρόταση πολιτικής διεξό-δου, πρότεινε μια «κυβέρνηση που θα αποφασίσει να γυρίσει τη πλάτη στο Μνημόνιο και στις αγορές και να ταυτιστεί με τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας», εμμένο-ντας δηλαδή σε ένα θεσμικό κυβερ-νητικό δρόμο για την αλλαγή πολι-τικής. Στο ίδιο πνεύμα άλλωστε ζή-τησε και δημοψήφισμα για το «Σύμ-φωνο του ευρώ».

Λίγες ώρες μετά τη συγκέντρω-ση του Σπόρτινγκ, το μεσημέρι του Σαββάτου, αρκετοί από τους παρευ-ρισκόμενους παρακολούθησαν την εισηγητική ομιλία του πρώην προέ-δρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκου Αλαβά-νου, στο αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ, όπου το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής πραγματοποιούσε την Πανελλαδική του Συνάντηση, παγι-ώνοντας έναν ακόμη πόλο εντός της συμμαχίας.

ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ

Η επίθεση συσπειρώνειΑνασυγκρότηση με βλέμμα στις εκλογές

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

ΝέοκόμμαφτιάχνειοΓ.ΔημαράςΣ την...αρένατηςκεντρικήςπολιτι-

κήςαποφάσισαντελικάνασταδι-οδρομίσουνοιανεξάρτητοιβουλευ-τέςΓιάννηςΔημαράςκαιοΒασίληςΟικονόμου,πουίδρυσαννέοπολιτι-κόφορέαμετίτλοΠανελλήνιοΆρ-μαΠολιτών.Ηαίτησηέχειήδηκατα-τεθείστονΆρειοΠάγο,ενώστις14Απριλίουπρόκειταιναπραγματοποι-ηθείηπανηγυρικήεκδήλωσητουνέ-ουφορέα,όπουθαπαρουσιαστούνηδιακήρυξηκαιταπρόσωπαπουτοαπαρτίζουν.

ΗπρώτηανακοίνωσηΤύπουτουΆρματοςσχολίαζετηδιάστασηαπό-ψεωνμέσαστηνκυβέρνηση:«Μέραμετημέρα,ώραμετηνώρα,ηκυβέρ-νησηαποδεικνύειπωςβρίσκεταισεπαντελήσύγχυση και αδυναμία, σεπολιτικό,οικονομικόκαικοινωνικόεπί-πεδο»,σημειωνόταν.Τοαντιπολιτευτι-κόστίγματουνέουφορέαφαίνεταιότιθαεπικεντρωθείστηναπόστασηπουχωρίζειτηνκυβέρνησηΠαπανδρέουαπότιςπαραδοσιακέςαρχέςτουΠΑ-ΣΟΚ,μεαντιμνημονιακήρητορικήκαιπροτάσειςενότηταςπροςτονευρύ-τεροαριστερόκαισοσιαλδημοκρατι-κόχώρο.ΥπενθυμίζεταιότιστατέληΙανουαρίουοιΓ.ΔημαράςκαιΒ.Οι-κονόμουείχαναναγγείλειτηδημιουρ-γίατουΚινήματοςΑνεξάρτητωνΠολι-τών,σεμιαεκδήλωσηόπουείχανπα-ρευρεθείεκπρόσωποιτωνΟικολόγωνΠρασίνων,τηςΔημοκρατικήςΑριστε-ράςκαιτηςΣπίθας.

ΕκδηλώσειςΝΑΡκαιΑΝΤΑΡΣΥΑΜια σειρά πολύ επιτυχημένων

εκδηλώσεων πραγματοποίη-σε το Νέο Αριστερό Ρεύμα ενόψει του Πανελλαδικού Σώματος με θέ-μα «Κρίση και Αριστερά». Η εξόρ-μηση αυτή πέρασε από πολλές εκ-δηλώσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Ήπειρο, Κρήτη κ.ά.) με ζωντανό διάλογο για τις θέσεις του ΝΑΡ. Οι εκδηλώσεις χαρακτηρίστηκαν, στις περισσότε-ρες περιπτώσεις, από πολύ μεγά-λη συμμετοχή. Ταυτόχρονα, πολ-λές οργανώσεις πραγματοποίη-σαν συσκέψεις με προσκλεκλημέ-νους από το χώρο τους. Στην ιστο-σελίδα του ΝΑΡ κατατέθηκαν έξι

άρθρα διαλόγου συμβολής και κρι-τικής στο κείμενο των Θέσεων.

Την περασμένη Τετάρτη έγιναν δυο εκδηλώσεις, μια στη Νίκαια, με ομιλητή τον Παναγιώτη Μαυ-ροειδή και μια στη Λάρισα, με ομι-λητή τον Κώστα Μάρκου. Επίσης, στη Θεσσαλία πραγματοποιήθηκε και εκδήλωση στην Καρδίτσα, με ομιλητή τον Τάσο Κατιντσάρο. Την Τρίτη έγινε εκδήλωση της νεολαί-ας Κομμουνιστική Απελευθέρωση στην Πάτρα, με ομιλητή τον Άγγε-λο Χάγιο. Ο ίδιος μίλησε και σε εκ-δήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Κα-λαμάτα, με μεγάλη συμμετοχή πε-ρίπου 100 ατόμων. Τέλος, την Πα-ρασκευή πραγματοποιήθηκε το κεντρικό συντονιστικό της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, όπου συζητήθηκε η πορεία προς την Πανελλαδική Συνδιάσκε-ψη και οι πολιτικές πρωτοβουλίες που θα ενταχθούν στην προετοι-μασία της, ενώ θα εκδοθεί ανακοί-νωση πολιτικής παρέμβασης στις εξελίξεις.

Σε αιχμή του δόρατος στην επί-θεση της κυβέρνησης έχει εξελιχθεί το συγρότημα Αλαφούζου! Αυτό δεί-χνει η η προκλητική απόλυση του δη-μοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου, που διατηρούσε μια από τις εκπο-μπές με τη μεγαλύτερη ακροαματι-κότητα στο ραδιοσταθμό του Σκάι. Παρ’ όλα αυτά ο Άρης απολύθηκε για πολιτικούς λόγους και όχι για λόγους μείωσης του κόστους, όπως επικαλέστηκε η ιδιοκτησία προκει-μένου να αποκρύψει τη λογοκρισία που ασκεί και να μην εκτεθεί στην κοινωνία – κάτι που δεν απέφυγε.

Ειδικότερα ο Άρης βρέθηκε στο στόχαστρο της εργοδοσίας λόγω των ριζοσπαστικών και ασυμβίβαστων απόψεων που υιοθετούσε και μετέ-διδε από την επιτυχημένη εκπομή του Infowar σε θέματα που αφορούν

το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και το κοινωνικό ζήτημα. Απολύθηκε επίσης επει-δή είχε το πολιτικό σθέ-νος να μην υπογράψει την κατάπτυστη συλλο-γική σύμβαση οριζόντι-ας μείωσης των μισθών που επέβαλε η ιδιοκτη-σία. Για τον ίδιο λόγο η οικογένεια Αλαφούζου απέλυσε και έναν τεχνι-κό που είχε κι αυτός αρνηθεί να υπο-γράψει.

Η μακαρθική δίωξη του Άρη εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα εξόντωσης πρωτοπόρων δημοσιο-γράφων και εργαζομένων στον Τύ-πο, όπως έδειξε και η περίπτωση της απόλυσης της Ιωάννας Καζάκου, που ήταν εκπρόσωπος των εργαζομένων στις Αττικές Εκδόσεις.

Ανακοινώσεις με τις οποίες καταδικά-ζουν την απόλυση του Άρη Χατζηστεφάνου και του τεχνικού του Σκάι εξέδωσε το Αρι-στερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο όπου ανα-φέρει πως «παρά τις

μπαρούφες περί ελεύθερης ενημέ-ρωσης, πλουραλισμού και αξιοκρα-τίας, στο δικό τους μοντέλο για τα ΜΜΕ δεν χωρούν οι αιρετικές φω-νές, που εκφέρουν λόγο αιρετικό». Ανακοίνωση εξέδωσε η Πρωτοβου-λία Ένα Καράβι για τη Γάζα, που τονίζει: «Τον Άρη τον ξέρουμε από παλιά... Ήταν μαζί μας στο “Στόλο της Ελευθερίας”. Κινδύνεψε. Στάθη-κε με αξιοπρέπεια μαζί με εμάς στη δολοφονική επίθεση των ισραηλινών

ένοπλων ναυτικών δυνάμεων στη θά-λασσα και τους ισραηλινούς μηχανι-σμούς καταστολής στο ανακριτικό κέντρο του Άσντοτ και στην φυλακή της Μπιρ Σίμπα». Ανακοίνωση εξέ-δωσε επίσης ο Χώρος Αναζήτησης και Διαλόγου Βύρωνα στην οποία αναφέρει για τον Άρη: «Είναι ένας νέος δημοσιογράφος, με αξιοπρέ-πεια, ικανότητα, αγωνιστική διεκδι-κητική στάση γεμάτος ευαισθησίες. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας. Ζητάμε την επα-ναπρόσληψη του Άρη και των υπο-λοίπων εργαζομένων που απολύθη-καν. Η τρομοκρατία και ο αυταρ-χισμός του ομίλου Αλαφούζου δεν πρέπει να περάσει. Καλούμε να κα-τακλειστεί ο Σκάι με φωνές διαμαρ-τυρίας μέχρι να υποχρεωθεί να πά-ρει πίσω όλες τις απολύσεις».

Με πολιτικά κριτήρια η απόλυση του Άρη από τον ΣκάιnΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

nΒΑΣΙΛΗΣ ΓΑΤΣΙΟΣ

Κόλαση μέτρων λόγω κατάρρευσης προϋπολογισμού!

περάσει την κρίση μέσω των αναδιαρθρώσε-ων που κάνει σε όλους τους τομείς και πρω-τίστως στον τομέα της εργασίας, με στόχο να αντιστρέψει την πτωτική τάση του μέσου ποσοστού κέρδους που οδήγησε στην ιστο-ρικών διαστάσεων δομική κρίση του καπιτα-λισμού που βιώνουμε σήμερα. Αυτό απαι-τεί και προϋποθέτει την κατάργηση των ερ-γασιακών σχέσεων όπως τις γνωρίσαμε μέ-χρι τώρα. Απαιτεί και προϋποθέτει τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δου-λειάς, του οκταώρου. Απαιτεί και προϋποθέ-τει τη γενίκευση της ευέλικτης - ελαστικής εργασίας. Απαιτεί και προϋποθέτει επίσης την κατάργηση του έμμεσου μισθού, δηλα-δή, την κατάργηση του δημόσιου χαρακτή-ρα της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης και κάθε έννοιας δημόσιου αγα-θού. Γι αυτό άλλωστε και τα μέτρα που παίρ-νονται στην Ελλάδα θα εφαρμοστούν σε όλες τις χώρες της ΕΕ με τις αποφάσεις που πάρ-θηκαν στη σύνοδο κορυφής της 25η Μαρ-τίου. Αποδείχτηκε από τις αποφάσεις αυτές ότι η Ελλάδα του Mνημονίου και της τρόικας λειτούργησε πιλοτικά για την εφαρμογή των μέτρων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αν οι κα-πιταλιστικές αναδιαρθρώσεις περάσουν θα επιφέρουν ένα πλήγμα ιστορικών διαστάσε-ων και στρατηγικού χαρακτήρα στις δυνά-μεις της εργασίας που θα σημάνει την οπι-σθοδρόμηση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς στο σύνολό τους, για μακρύ και απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Οι ρα-γδαίες αυτές αλλαγές, μαζί με τις τάσεις συ-ντηρητικοποίησης γεννούν και ενισχύουν και τις τάσεις αμφισβήτησης και απονομιμοποί-ησης αυτής της πολιτικής στις συνειδήσεις πολλών εργαζομένων. Όλο και περισσότεροι κατανοούν την αναγκαιότητα της συνολικής σύγκρουσης με την πολιτική της κυβέρνησης - ΔΝΤ-ΕΕ, ως προϋπόθεσης για την ίδια τους την επιβίωση.

επίδομα ανεργίας. Αυξήσεις των τιμολογί-ων ΔΕΗ,ΕΥΔΑΠ κ.λπ., νέο αντιασφαλιστικό, μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, απολύσεις συμβασιούχων αλλά και υπαλ-λήλων με συμβάσεις αορίστου χρόνου μέ-σω της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογί-ου. Μετατροπή του 1 προς 5, σε 1 προς 7 για τη σχέση προσλήψεων - αποχωρήσεων στο Δημόσιο με επέκτασή του και σε νοσο-

κομεία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους, νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου κ.λπ. Αύξηση των ετών που ισχύουν για την αλλαγή μισθολογικής κλίμα-κας από δυο σε τρία έως πέντε έτη. Σύνδεση των μισθών με την παραγω-γικότητα. Φορολογικά κίνητρα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των επενδύ-σεων στα πρότυπα του φάστ τρακ. Διεύρυνση της βάσης του ΦΠΑ, με την κατάργηση των πολύ χαμηλών συντελεστών που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου και τη μεταφορά προϊ-όντων με συντελεστή ΦΠΑ 13% στο 23%. Περικοπή και κατάργηση φο-ροαπαλλαγών.

Πραγματική κόλαση χωρίς υπερ-βολή, για τους μισθοσυντήρητους και

τα μικρομεσαία στρώματα. Θα οδηγήσουν σε απόλυτη εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του ελ-ληνικού λαού, καθιστώντας ταυτόχρονα τη χρεοκοπία αναπόφευκτη. Και όλα αυτά γίνο-νται στο όνομα της μείωσης του ελλείμματος και του τοκογλυφικού δημόσιου χρέους που οφείλονται στις επιδοτήσεις και τις φοροα-παλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο παροξύνθηκε λόγω των 108 δισ. ευρώ που έχουν δοθεί μέχρι τώρα στις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν. Ελλείμματα και χρέη τα οποία τα ‘χουν πληρώσει δυο και τρεις φορές οι εργαζόμενοι χωρίς να έχουν καμία απο-λύτως ευθύνη για τη δημιουργία τους. Η ου-σία όμως της πολιτικής κυβέρνησης - ΔΝΤ - ΕΕ, με τη σύμπλευση της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και της Ντόρας, βρίσκεται στη στρατηγικού χα-ρακτήρα προσπάθεια του κεφαλαίου να ξε-

Ο φαύλος κύκλος της λιτότη-τας και της φοροεπιδρομής σε μισθωτούς, συνταξιού-χους και μικρομεσαία στρώ-ματα, σε συνδυασμό με τις

φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, οδη-γεί σε όλο και βαθύτερη ύφεση, εντείνοντας το αδιέξοδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γι-ούροστατ που δεν έχουν ακόμα οριστικο-ποιηθεί, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είχαν πλεόνασμα 900 εκατ. ευρώ όπως είχε υπο-λογιστεί, αλλά 500 εκατ. έλλειμμα με απο-τέλεσμα το έλλειμμα να ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ, έναντι 9,5% του στόχου. Υστέρηση παρουσιάζουν και τα έσοδα του προϋπολο-γισμού κατά το πρώτο 3μηνο του 2011, γε-γονός που έχει σημάνει συναγερμό στο οι-κονομικό επιτελείο, προκαλώντας νέο φο-ροεισπρακτικό αμόκ. Έτσι αναμένονται να αποφασιστούν νέα μέτρα ύψους τουλάχι-στον 2 δισ. ευρώ για να καλυφτεί η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού. Ενώ και επι-

πλέον μέτρα θα παρθούν για να καλυφθεί το έλλειμμα του 2010 μόλις οριστικοποιη-θούν τα στοιχεία για το ακριβές ύψος του. Σε συνεργασία με την τρόικα, που αναμένε-ται στην Αθήνα τις επόμενες μέρες, η κυ-βέρνηση εκτός από το ξεπούλημα της δη-μόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ., ετοιμά-ζει και πακέτο μέτρων 22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2015, το οποίο θα φέρει για ψήφιση στη Bουλή μέσα στον Απρίλιο και θα περιλαμβάνει: συγχωνεύσεις -καταργή-σεις νοσοκομείων και δημοσίων επιχειρή-σεων, μείωση - κατάργηση κοινωνικών επι-δομάτων μέσω της εφαρμογής των «εισο-δηματικών κριτηρίων», με πρώτο «θύμα» το

� / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ΘEMAΤο ΝΑΡ για την κρίση και την Αριστερά

n ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑ

Η διαδικασία για το 3ο Συνέδριο ξεκίνησε, εξελίσσεται και θα ολοκληρωθεί σε ένα πυρακτωμένο κοινωνικοπολιτικό τοπίο, με συμπυκνωμένη την έννοια του ιστορικού χρόνου και σε συνθήκες τρομακτικής όξυνσης της ταξικής πάλης, στη χώρα μας και διεθνώς. Σε συνθήκες που μπορούν να παραβληθούν μόνο με εκείνες που δημιουργήθηκαν στις άλλες ιστορικές κρίσεις που σημάδεψαν την πορεία του καπιταλισμού και της ταξικής πάλης κι άρα γεννούν μεγάλες απαιτήσεις και προσδίδουν βαθύτερη διάσταση στις σημερινές πολιτικές και στρατηγικές επιλογές.Στο δίμηνο που μεσολάβησε από τη δημοσίευσή του, το «Κείμενο Εργασίας» αναμετρήθηκε με τις εμπειρίες, τις γνώμες, τις αναζητήσεις, τη συλλογική σοφία των δυνάμεων του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση αλλά και των συναγωνιστών μας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στα κινήματα, στα σχήματα, στην αντικαπιταλιστική Αριστερά, στη θεωρία και τον πολιτισμό, με τους οποίους βρισκόμαστε στο ίδιο χαράκωμα, μοιραζόμαστε τα ίδια ερωτήματα. Κυρίως, όμως, αναμετρήθηκε με την ίδια την πραγματικότητα, τις εξελίξεις στην ΕΕ, τις αραβικές εξεγέρσεις, το Γουισκόνσιν, την επέμβαση στη Λιβύη, τον πυρηνικό όλεθρο στην Ιαπωνία, το Μνημόνιο 3 και 4, την αγωνιστική έκρηξη στο Λονδίνο, τους κλυδωνισμούς του αστικού πολιτικού συστήματος, τα εκλογικά «λίμιτ ντάουν» της Μέρκελ. Αλλά και με τα ερωτήματα και τις αγωνίες των εργαζομένων και των νέων, των αγωνιστών του εργατικού κινήματος, του «Δεν πληρώνω», της Κερατέας, του κόσμου της Αριστεράς.Συνεκτιμώντας αυτά τα στοιχεία, καλούμαστε να κρατήσουμε ανοιχτή τη συζήτηση πάνω στο «Κείμενο Εργασίας». Παράλληλα, να επεξεργαστούμε επιστημονικά και ολοκληρωμένα, να αναπτύξουμε διεισδυτικά και σε βάθος και, βεβαίως, να στρατευτούμε με νέο τρόπο, απαιτητικό, εργατικό κι επαναστατικό στη μεγάλη αναμέτρηση στην οποία αναφέρεται η τελευταία ενότητά του, λέγοντας ότι: Στην εποχή μας ωριμάζει μια ποιοτικά ανώτερη σύγκρουση των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εργασίας, καθώς καθένα από τα δύο αυτά στρατόπεδα έχει συσσωρεύσει και παρατάξει στο πεδίο της ταξικής πάλης ποιοτικά υπέρτερες δυνάμεις. Με άλλα λόγια, η εποχή μας σφραγίζεται από την αμεσότητα και το ποιοτικό βάθος με το οποίο αναδύεται στο προσκήνιο το ιστορικό δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».

Δυόμισι χρόνια μετά την εκδήλω-ση της κρίσης, ένα χρόνο μετά το Μνημόνιο και λίγες μόνο μέρες μετά την έγκριση του πανευρωπαϊ-κού Μνημονίου διαρκείας υπό τον

τίτλο «Σύμφωνο για το ευρώ» και τις ανα-κοινώσεις της κυβέρνησης που προοιωνίζο-νται νέο παροξυσμό της αντεργατικής επί-θεσης, ένα συμπέρασμα γίνεται πλέον φα-νερό: Η κρίση έχει σκληρό κι ανθεκτικό πυ-ρήνα, κι αυτός βρίσκεται όχι στη χρηματο-πιστωτική σφαίρα ή στην υποκατανάλωση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά στην τάση πτώσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που δεν μπορούν να επενδυθούν με ικανοποιητικό για το κεφάλαιο ποσοστό κέρδους. Βρίσκεται στο ότι ο ένας παράγο-ντας που μεγιστοποιεί τα καπιταλι-στικά κέρδη, η αξιοποίηση των νέ-ων τεχνολογικών μέσων, συρρικνώ-νει τον άλλο παράγοντα που τα αυ-ξάνει, την εργατική δύναμη, η οποία ως μισθωτός εργάτης παράγει την υπερα-ξία και το κέρδος και ως καταναλωτής βο-ηθάει στην πραγμάτωσή της. Βρίσκεται, με άλλα λόγια, στο ιστορικά ανώτερο επίπε-δο στο οποίο έχει φτάσει στις μέρες μας η αντίθεση ανάμεσα στις παραγωγικές δυνά-μεις και τις παραγωγικές σχέσεις κι η αντί-θεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και τον ατομικό χαρακτή-ρα της ιδιοποίησης του κοινωνικού πλού-του, διαμορφώνοντας την υλική βάση και δυνατότητα για την αντικατάσταση του κα-πιταλισμού με μια κοινωνία χωρίς καταπίε-ση, εκμετάλλευση και εξουσία. Εκδηλώσεις αυτών των αντιθέσεων και αντιφάσεων εί-

ναι η υπερδιόγκωση του χρηματοπιστωτι-κού συστήματος και η οξύτατη κρίση του, το χρέος, η βουτιά της λεγόμενης «πραγμα-τικής οικονομίας», η κρίση στην ΕΕ.

Αν εδώ βρίσκεται, όμως, η βαθύτερη ου-σία της κρίσης, το ξέσπασμά της και τα χα-ρακτηριστικά της συνδέονται καθοριστικά και με άλλους παράγοντες: Με την πορεία της ταξικής πάλης και των ενδοκαπιταλι-στικών ανταγωνισμών σε εθνικό, ευρωπαϊ-κό και πλανητικό επίπεδο, με τις εξελίξεις στο κράτος και το αστικό πολιτικό σύστημα. Επιχειρούμε όλα αυτά να τα περιγράψου-με με γενικό αλλά και συγκεκριμένο τρόπο, αναδεικνύοντας και τις γενικές τάσεις αλ-λά και τον ειδικό τρόπο με τον οποίο εκδη-

λώνονται στην ΕΕ και στην Ελλάδα. Έτσι σήμερα μπορούμε με μεγαλύτερη σιγουριά να καταλήξουμε σε μερικά συμπεράσματα για το τι ακριβώς συμβαίνει αλλά και για το πώς πρέπει να απαντήσουν το εργατικό κί-νημα και η Αριστερά.

Κατ’ αρχήν, φτάσαμε στη σημερινή κρί-ση μετά από 35 χρόνια μετασχηματισμών με τους οποίους το κεφάλαιο επεδίωκε να υπερβεί την κρίση του 1973-5 και 1980-2 αναδιατάσσοντας όλες τις πτυχές της κα-πιταλιστικής κοινωνίας και αξιοποιώντας την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες αλλά και την κατάρρευση του «υπαρκτού». Μετασχηματισμών που οδήγησαν στη δια-

μόρφωση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού στον αναπτυγμένο κόσμο και στην Ελλάδα. Με αυτή την έννοια, η κρίση έχει δομικό και ιστορικό χαρακτήρα και πηγάζει από τον ειδικό τρόπο με τον οποίο εκφράζονται στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλι-σμού οι εγγενείς αντιφάσεις και αντιθέσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Εί-ναι κρίση του τύπου συσσώρευσης και των όρων συνολικής αναπαραγωγής του στην εποχή αυτή. Μια κρίση που αναδεικνύει τα μεθοδολογικά εργαλεία και τα συμπερά-σματα της ανάλυσής μας περί ολοκληρω-τικού καπιταλισμού, αλλά και την ανάγκη εμπλουτισμού της σήμερα που φαίνεται πως μπαίνουμε στο σκληρό πυρήνα του.

Δεύτερον, το υπέρογκο χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, είναι εκρηκτι-κό πρόβλημα, δεν είναι όμως θλιβε-ρό προνόμιο της Ελλάδας ή του ευ-ρωπαϊκού νότου. Εξελίσσεται σε ορ-γανική κι ανίατη ασθένεια του καπι-ταλισμού συνολικά, η οποία συνδέε-

ται ασφαλώς με τα τεράστια ποσά που δι-οχετεύτηκαν εν μέσω κρίσης στο χρηματο-πιστωτικό σύστημα και με την ανισομετρία που χαρακτηρίζει εγγενώς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τον καπιταλισμό εν γένει. Κυρίως όμως συνδέεται με το έμφραγμα στο βασικό μηχανισμό της καπιταλιστικής συσσώρευσης και κερδοφορίας. Συνεπώς, το χρέος αποτελεί πραγματικό πρόβλημα-σύμπτωμα της κρίσης, ράπισμα στην ιστο-ρική αισιοδοξία του καπιταλισμού αλλά και μηχανισμό έντασης της εκμετάλλευσης και ανακατανομής της αποσπώμενης υπεραξί-ας ανάμεσα στο βιομηχανικό και το χρημα-τοπιστωτικό τομέα, στο εγχώριο και το δι-

4 Ο αγώνας για τη διαγραφή κάθε μορφής χρέους συνδέεται άρρηκτα με το αντικαπιταλιστικό

πρόγραμμα και με την αντικυβερνητική και αντι-ΕΕ πάλη

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

n ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΝΑΡ

Ολοκληρώνεται σήμερα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο το Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ με θέμα «Καπιταλιστική Κρίση και

Αριστερά», που αποτελεί το πρώτο βήμα για το 3ο Συνέδριο της οργάνωσης, που θα διεξαχθεί εντός του 2011. Το Πριν

σήμερα παρουσιάζει βασικά σημεία από την εισήγηση του Γραφείου της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ στη διαδικασία.

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / �

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Ανάγκη για ριζική τομή στην Αριστεράn ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ

Ένα από τα κύρια συμπεράσματα του «Κειμένου Εργασίας» είναι το εξής: Για να ανταποκριθούν το κίνημα, η Αριστερά, οι τάσεις κομμουνιστι-κής χειραφέτησης στις απαιτήσεις που θέτουν η κρίση, η αντεργατική επιδρομή και η ανώτε-ρη κοινωνική και πολιτική σύγκρουση που ωρι-μάζει, δεν αρκούν οι πιο μαζικοί, μαχητικοί και συντονισμένοι αγώνες. Δεν αρκούν οι εξεγέρ-σεις σαν αυτές που γνωρίσαμε, δεν φτάνει μια ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση όπως αυ-τή που είχαμε. Απαιτείται μια ριζική τομή, μια ποιοτική στροφή, ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής, που θα καλύπτει με επάρκεια και το πρόγραμμα και το περιεχόμενο μιας εργατικής αντικαπιταλιστι-κής απάντησης στην κρίση και στην αστική πο-λιτική υπέρβασής της, και το δρόμο για την επί-τευξή του και τους φορείς, τα υποκείμενα που θα την επιβάλουν.

Στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε ότι είναι μονό-δρομος για το εργατικό κίνημα και την αντικα-πιταλιστική Αριστερά η επεξεργασία και η προ-ώθηση μιας εργατικής αντικαπιταλιστικής απά-ντησης με στρατηγικά χαρακτηριστικά, η οποία θα έχει ως ορίζοντα, «νεύρο», ζητούμενο και σκοπό την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την εργατική εξουσία και δημοκρατία, την κομμου-νιστική διεθνιστική απελευθέρωση. Το συμπέ-ρασμα αυτό δεν είναι προϊόν μόνο της ιστορι-κής αισιοδοξίας μας. Αναδεικνύεται από την ίδια την ταξική πάλη. Πρώτον, γιατί ο σύγχρο-νος ολοκληρωτικός καπιταλισμός γίνεται ιδι-αίτερα καταστροφικός απέναντι στο ανθρώπι-νο είδος και τη φύση. Δεύτερον, γιατί το πλήγ-μα που επιχειρεί η Ιερή Συμμαχία κυβερνήσε-ων, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου έχει στρατηγικό χαρα-κτήρα, άρα το «αντίπαλο δέος» που θα ορθωθεί απέναντί τους επιβάλλεται να έχει αντίστοιχη ποιότητα. Και τρίτον, γιατί η κρίση και η αστική γραμμή υπέρβασής της κάνουν αδύνατη κι ου-τοπική κάθε αυταπάτη μόνιμης ρεφορμιστικής λύσης ή συνολικής πολιτικής λύσης μέσα στο πλαίσιο του συστήματος και της ΕΕ, χωρίς κα-θαρή απάντηση στο ζήτημα της εξουσίας. Ταυ-τόχρονα, η εργατική αντικαπιταλιστική απάντη-ση είναι αναγκαίο να εδράζεται σε μια επανα-στατική διαλεκτική σχέση άμεσων - μακροπρό-θεσμων στόχων, κομμουνιστικής στόχευσης και καθημερινής αναμέτρησης με τις συνέπει-ες της κρίσης και την καπιταλιστική ανασυγκρό-τηση. Σε μια πρακτική που θα πηγαίνει πιο μα-κριά και βαθιά από το απλό «όχι στο Μνημόνιο», την υπεράσπιση των κεκτημένων, την ουτοπι-κή επιστροφή σε μια κεϋνσιανή πολιτική «κρά-τους πρόνοιας».

Στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε ότι η εργατική αντικαπιταλιστική απάντηση πρέπει να περιλαμ-βάνει στο περιεχόμενό της:

— Την αναγκαιότητα, τη δυνατότητα, και την τάση της κομμουνιστικής διεθνιστικής απελευ-θέρωσης στην εποχή μας, ως τη μόνη προοπτι-κή που απαντά στην κρίση, αλλά και στον ίδιο τον καπιταλισμό, την αιτία της κρίσης και όλων των δεινών που πλήττουν την κοινωνική πλει-οψηφία.

— Την αντικαπιταλιστική επανάσταση, ως το ποιοτικό άλμα της ταξικής πάλης που απαι-τείται για την εγκαθίδρυση μιας νέας εξουσίας, της εργατικής εξουσίας, και το άνοιγμα του δρό-μου για τους κοινωνικοπολιτικούς μετασχηματι-σμούς της μεταβατικής περιόδου που οδηγούν στην εργατική δημοκρατία και την κομμουνιστι-κή διεθνιστική απελευθέρωση.

— Το δρόμο του επαναστατικού αγώνα, της επαναστατικής τακτικής για την ανατροπή της αντεργατικής τομής του κεφαλαίου, για την ανα-τροπή της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑ-ΣΟΚ και κάθε κυβέρνησης του την προωθεί, της ΕΕ και του ΔΝΤ ως δρόμο μαζικής πολιτικής πά-λης για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργα-ζομένων, αντιπαράθεσης και κλονισμού της κύ-ριας στρατηγικής του κεφαλαίου για την υπέρ-βαση της κρίσης, αλλαγής των συσχετισμών, συγκρότησης και ωρίμανσης του κοινωνικο-πολιτικού υποκειμένου της αντικαπιταλιστικής επανάστασης – μέσα από την ίδια την πείρα των μαζών, προσέγγισης στις ποιοτικές καμπές της, διαμόρφωσης των όρων ώστε οι συγκρούσεις που τη χαρακτηρίζουν να είναι νικηφόρες, υπέρ της οικοδόμησης εργατικής εξουσίας.

Ιδεολογική χρεοκοπία του καπιταλισμούn Η ΚΡΙΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ηκρίση δεν έχει μόνο οι-κονομική διάσταση. Έχει και μια σαφή ιδεολογική και πολιτική διάσταση, η οποία βεβαίως δεν αποτε-

λεί γραμμική προέκταση ή ευθεία αντανά-κλαση της οικονομικής, αλλά κινείται και με δικούς της νόμους, με τη δική της σχε-τική αυτοτέλεια. Με άλλα λόγια, είναι κρί-ση καθολική, που συμπαρασύρει στη δί-νη της και τη βάση και το πολιτικό, θεσμι-κό, ιδεολογικό εποικοδόμημα του καπιτα-λισμού, με ιδιόμορφο αλλά εξίσου εκκω-φαντικό τρόπο – κι είναι και αυτός ένας ακόμη λόγος, πέρα από το βάθος των οικο-νομικών διεργασιών, που μιλάμε για κρί-ση ιστορικού χαρακτήρα. Έτσι, μαζί με τα ποσοστά κέρδους παρασύρονται στα τάρ-ταρα οι αξίες, τα σύμβολα και οι παράγο-

ντες συναίνεσης και σταθερότητας του κα-πιταλισμού εν γένει και του ελληνικού κα-πιταλισμού ειδικότερα. Η θεοποιημένη αγορά, η ΕΕ, η «παγκοσμιοποίηση», η κοι-νοβουλευτική δημοκρατία, η δυτικού τύπου ελευθερία – που άνετα στήριζε όλα τα κα-ταπιεστικά καθεστώτα της βόρειας Αφρι-κής, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώμα-τα – που ανέδιδε την οσμή του πετρελαί-ου και τη σαπίλα του Αμπού Γκράιμπ, όλα αυτά μοιάζουν σήμερα να ακολουθούν την καθοδική πορεία του ποσοστού κέρδους. Να συντρίβονται πάνω στη σκληρή πραγ-ματικότητα της οικολογικής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού και του πυρηνι-κού ολοκαυτώματος στην τεχνολογικά πιο προηγμένη και θεσμικά πιο οργανωμένη καπιταλιστική χώρα, πάνω στους αδιάκο-πους πολέμους και τα δισεκατομμύρια υπο-

σιτιζόμενων στον πλανήτη, πάνω στις εξε-γέρσεις της Αφρικής αλλά και του Παρισι-ού, πάνω στις 150.000 επισφαλώς εργαζό-μενων της Πορτογαλίας, που διαδήλωσαν κατόπιν διαδυκτιακής πρόσκλησης αλλά και στα εκατομμύρια νέων που, παρότι εί-ναι πιο μορφωμένοι από κάθε άλλη επο-χή, αναγκάζονται να εργαστούν με τις χει-ρότερες συνθήκες από κάθε άλλη εποχή, βυθίζοντας τον «υπαρκτό καπιταλισμό» σε μια βαθιά ηθική και αξιακή κρίση, στο δικό του «1989», κλονίζοντας την ηγεμονία του, αποσταθεροποιώντας το πολιτικό σύστημα και τις κοινωνικές συμμαχίες του. Το κυρι-ότερο είναι ότι δημιουργούνται προϋποθέ-σεις για μια ιστορική ρεβάνς των επανα-στατικών ιδεών, για μια επανεξόρμηση των τάσεων κοινωνικής χειραφέτησης και κομ-μουνιστικής επαναθεμελίωσης.

εθνές κεφάλαιο. Το χρέος, δηλαδή, συνδέ-εται οργανικά με την κρίση και την αστι-κή απάντηση σε αυτήν. Δεν μπορεί να αντι-μετωπίζεται με όρους χώρας κι έθνους ή λες και είναι ένα απλό πρόσχημα για μέ-τρα που ούτως ή άλλως θα προωθούνταν. Επομένως, η πάλη για τη μη αναγνώριση, τη μη αποπληρωμή, τη συνολική διαγραφή κάθε μορφής χρέους –ως καίριο πολιτικό μέτωπο αναμέτρησης με την επίθεση κυ-βέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και αντίστασης στην εθνική και διεθνική εκμετάλλευση– συνδέ-εται άρρηκτα με το αντικαπι-ταλιστικό πρόγραμμα και ιδι-αίτερα με την αντικυβερνητική και αντι-ΕΕ πάλη, με το συνο-λικό αγώνα για την αντικαπιτα-λιστική ανατροπή της επίθεσης. Αυτή η γραμμή επιχειρούμε να ηγεμονεύει, συνδυαζόμενη με τις άλλες αιχμές και την προο-πτική του αγώνα αυτού, ώστε να μη στριμώχνεται σε εθνικοανε-ξαρτησιακές, διαχειριστικές ή κοινοβουλευτικού τύπου λογι-κές και διαδικασίες.

Τρίτον, οι σεισμικές δονή-σεις στην ΕΕ έχουν τη βάση τους στο πρόβλημα κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας που αντιμε-τωπίζει το δυτικοευρωπαϊκό κε-φάλαιο, ένα πρόβλημα που δι-απλέκεται με το έλλειμμα πολι-τικής ενοποίησης –σε σχέση με αυτό που θα ήθελε το κεφάλαιο– με την ένταση της σύμφυτης προς την ολοκλήρωση ανισομετρίας και των ανταγωνισμών στην ΕΕ και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τα όρια που θέτουν στο κεφάλαιο οι κοινωνικοί και πολι-τικοί συσχετισμοί στη Γηραιά Ήπειρο. Αυ-τές οι σεισμικές δονήσεις φάνηκε προς στιγ-μήν πως θα μπορούσαν ίσως να οδηγήσουν σε σημαντικές ανακατατάξεις στην υπάρχου-σα μορφή της ΕΕ. Όμως, μετά τις 11 Μάρ-τη και το «Σύμφωνο για το ευρώ», όλα δεί-χνουν ότι οδεύουμε προς μια ΕΕ ασύγκριτα πιο εκμεταλλευτική, ανισόμετρη και αντιδρα-στική. Κι αυτό ως έκφραση όχι της... ιδιότρο-πης Μέρκελ αλλά της συμμαχίας των αστι-κών τάξεων και των κυβερνήσεών τους, με κοινό στόχο την άνευ προηγουμένου λεηλα-σία των εργατικών δικαιωμάτων καθώς και του κοινωνικού κανιβαλισμού που διακρίνει τον καπιταλισμό συνολικά στη νέα εποχή που

ανατέλλει. Άλλωστε και πριν ο αντιδραστι-κός χαρακτήρας της ΕΕ είχε να κάνει με τη φύση της ως ένωσης του κεφαλαίου κι όχι με τη στρεβλή οικοδόμησή της ή την κυριαρχία των αγορών και των νεοφιλελεύθερων.

Έτσι, η άποψη που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και κερδίζει έδαφος στις λαϊκές συνειδήσεις –και με την επέμβαση στη Λιβύη– είναι εκείνη που αναδεικνύ-ει την αντιδραστική - ιμπεριαλιστική φύ-ση της ΕΕ και όχι η ουτοπία περί «πραγ-ματικής σύγκλισης ή δημοκρατικής επανί-

δρυσης». Εκείνη που αναδεικνύει τον ταξι-κά εκμεταλλευτικό χαρακτήρα της αστικής επιλογής για συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ και την ΕΕ και καταλήγει στον εξαι-ρετικά επίκαιρο πολιτικό στόχο της εξόδου από την ΕΕ, σε σύνδεση με την αντικαπιτα-λιστική διεθνιστική πάλη, κι όχι εκείνη που θεωρεί έγκλημα εθνικιστικής καθοσιώσεως έναν τέτοιο στόχο ή αυτή που τον υποβαθ-μίζει στο όνομα μιας νεφελώδους «λαϊκής οικονομίας - εξουσίας» χωρίς επανάσταση. Είναι αυτή που –αναδεικνύοντας τον καί-ριο ρόλο της ΕΕ στην εκδήλωση της κρίσης και τη γιγάντωση του χρέους, αλλά και στην αντιδραστική ομοβροντία των μέτρων για την αντιμετώπισή τους– αναδεικνύει ταυτό-χρονα τη στάση απέναντι στην ΕΕ σε λυδία λίθο στο κίνημα και την Αριστερά, σε καί-

ρια διαχωριστική γραμμή μεταξύ ριζοσπα-στικής - αντικαπιταλιστικής και διαχειριστι-κής - ρεφορμιστικής γραμμής.

Τέταρτον, το πρόβλημα και του ελληνι-κού καπιταλισμού έχει πρωτίστως να κάνει με το έλλειμμα κερδοφορίας και ανταγωνι-στικότητας κι όχι με το ότι καταναλώναμε περισσότερα απ’ ό,τι παράγαμε, με το ότι δεν παράγουμε τίποτα ή ότι φταίνε το σπά-ταλο κράτος και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αυ-τό το πρόβλημα επιχειρήθηκε –ανεπιτυχώς, όμως– να λυθεί με την «ισχυρή Ελλάδα» και

τον «εκσυγχρονισμό» του Κ. Σημίτη, την Ολυμπιά-δα, την είσοδο στο ευρώ και τη βαλκανική εξόρμη-ση του ελληνικού κεφαλαί-ου. Ωστόσο, η γενικότερη κρίση που έπληξε τον κα-πιταλιστικό κόσμο, σε συν-δυασμό με την ανισόμετρη συμμετοχή στην ΟΝΕ και το ευρώ, τη μη ευόδωση των βαλκανικών προσδο-κιών –τουλάχιστον στην έκταση που προσδοκού-σε ο αστικός συνασπισμός εξουσίας– τις ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατά-ξεις στην περιοχή και τις οξύτατες ενδοϊμπεριαλι-στικές - ενδοκαπιταλιστι-κές συγκρούσεις, τις πάγι-ες ανισορροπίες του ελλη-νικού κοινωνικού σχημα-τισμού και, βεβαίως, τους κοινωνικοπολιτικούς συ-

σχετισμούς, έφεραν τον ελληνικό καπιτα-λισμό στη σημερινή κατάσταση. Όμως, το πρόβλημα που τίθεται για την Αριστερά και το εργατικό κίνημα δεν είναι η «σωτηρία της χώρας από το χρέος», η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της και η παραγωγική της ανασυγκρότηση (στη δεξιά, τη διαχει-ριστική ή την αριστερή τους εκδοχή) εντός του πλαισίου της αγοράς, της εκμετάλλευ-σης, της ατομικής ιδιοκτησίας και της ΕΕ, αλλά πώς η πάλη για την ήττα, την αντικα-πιταλιστική ανατροπή της επίθεσης θα οδη-γήσει σε ρωγμές και κατακτήσεις σύμφωνες με τις εργατικές και νεολαιίστικες ανάγκες και σε μια κοινωνική και πολιτική δυναμι-κή ανατροπής της αστικής κυριαρχίας, ερ-γατικής εξουσίας και κομμουνιστικής χει-ραφέτησης.

� / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Το φθινόπωρο του 2008 πρωτοεμφα-νίστηκαν επιτροπές πολιτών, οι οποίες στρέφονταν ενάντια στο σκάνδαλο των χαριστικών συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών οδών στους μεγαλοεργολά-βους και άρχισαν να διεκδικούν την κα-τάργηση των διοδίων. Άνοιγαν τις μπά-ρες, προτρέποντας τους οδηγούς να μην πληρώνουν για έργα που έχουν ήδη χρυ-σοπληρωθεί ή για έργα που «θα» γίνουν από τις ιδιωτικές εταιρείες, αλλά με… ξέ-να κόλλυβα. Στο μεταξύ άρχισαν να πολ-λαπλασιάζονται σαν μανιτάρια μετά τη βροχή οι σταθμοί διοδίων σε όλη την Ελ-λάδα. Οι κάτοικοι διαφόρων περιοχών άρχισαν να οργανώνονται και να σπρώ-

χνουν κάθε μέρα τις μπάρες, δί-νοντας πνοή σε ένα μαζικό

κίνημα ανυπακοής που ακόμη δεν είχε όνο-

μα. Και μετά… ήρθε το Μνημόνιο. Αρ-κετά περισσότε-ροι, θες από ανά-γκη, θες κι από αγανάκτηση, άρ-χισαν να μην πλη-ρώνουν διόδια.

Οι μεγαλοεργολά-βοι ζήτησαν από την

κυβέρνηση (κυβέρνη-ση, τρόπος του λέγειν

πλέον!) να «παρέμβει». Στα τέλη του 2010 ο κύριος Δ.

Ρέππας «ανταποκρίθηκε» και άρχισε να εκτοξεύει απειλές – που όντως είχαν θε-αματικό αποτέλεσμα, αν και όχι ακριβώς αυτό που ανέμεναν κυβέρνηση και εται-ρείες: εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν τις γιορτινές μέρες σπρώχνο-ντας μπάρες. Το κίνημα είχε πλέον απο-κτήσει όνομα: «Δεν Πληρώνω»!

Το επόμενο μέτωπο άνοιξε ήδη από τις αρχές του 2011 στα μέσα μαζικής με-ταφοράς. Ενόψει της αναγγελίας προ-κλητικών αυξήσεων στα εισιτήρια και τις μηνιαίες κάρτες, τόσο στη Θεσσαλο-νίκη όσο και στην Αθήνα επιτροπές πο-λιτών, πρωτοβουλίες γειτονιάς και δημο-

τικά σχήματα άρχισαν να καλούν τον κό-σμο να μην πληρώνει. Έτσι και στο Περι-στέρι, η Πρωτοβουλία που δημιουργήθη-κε τον Γενάρη μοίρασε δεκάδες χιλιάδες φυλλάδια και πήρε μέρος σε όλες τις συ-ντονισμένες παναττικές δράσεις του κι-νήματος «Δεν Πληρώνω». Η ανταπόκρι-ση του κόσμου ήταν από θετική έως εν-θουσιώδης – παρά την εξωφρενική μαύ-ρη προπαγάνδα που άρχισαν τα περισ-σότερα ΜΜΕ και οι τροϊκανοί υπουρ-γοί ενάντια στους «τζαμπατζήδες», ελά-χιστοι ήταν αυτοί που πείστηκαν ότι… «όλοι μαζί τα φάγαμε». Εξάλλου στη Δυ-τική Αθήνα η μεγάλη πλειοψηφία ζει στο πετσί της τη μνημονιακή βαρβαρότητα. Όταν νέα χαράτσια έρχονται να προ-στεθούν στα τεράστια ποσοστά ανεργί-ας, στους μισθούς της πλάκας, στην ακρί-βεια, στην τραπεζική τοκογλυφία, στη δι-άλυση των δημόσιων υποδομών, το σύν-θημα «Δεν πληρωνόμαστε, δεν χρωστά-με – Δεν πληρώνουμε» μετατρέπεται σε καθημερινή πράξη ανυπακοής. Ταυτό-χρονα, ίσως για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, οι επιβάτες έδειξαν αλληλεγγύη στους αγώνες των εργαζομένων στα μέ-σα μαζικής μεταφοράς ενάντια στα σχέ-δια για τη διάλυση των δημόσιων συγκοι-νωνιών, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του «Δεν Πληρώνω» για κοινό αγώνα απεργών - επιβατών.

Οι τροϊκανοί πανικοβλήθηκαν από αυτό το μαζικό κίνημα (πραγματικής και όχι εικονικής) ανυπακοής και, με το νό-μο Ρέππα, επιχειρήθηκε η καταστολή του. Είναι αλήθεια ότι τα πρόστιμα και η ποινικοποίηση έφεραν αρχικά ένα μού-διασμα. Ήδη όμως βλέπουμε ότι ξεπερ-νιέται, ειδικά όπου δρουν με επιμονή και σταθερότητα τοπικές επιτροπές και πρωτοβουλίες. Οι «οδηγίες για την αντι-μετώπιση των ελεγκτών» γίνονται ανάρ-παστες, και γνωρίζουμε ότι εφαρμόζο-νται καταλεπτώς από όλο και περισσό-τερους επιβάτες – με αποτέλεσμα κάποι-οι ελεγκτές που δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο παριστάνοντας τους αστυνομικούς να αντιμετωπίζουν δυσάρεστες εκπλή-

ξεις, όταν μεταφέρονται μετά από έγκλη-ση επιβατών σε αστυνομικά τμήματα, κα-τηγορούμενοι για παράνομη κατακράτη-ση! Παρά την τεράστια επίθεση που έχει δεχτεί, είναι φανερό ότι το κίνημα «Δεν Πληρώνω» αντέχει και μπορεί να απλω-θεί και σε άλλα μέτωπα, που θα τσούξουν ακόμη περισσότερο τον αντίπαλο. Το σπουδαιότερο, η μαζική ανυπακοή τρο-ποποιεί συνειδήσεις, δίνει θάρρος στον κόσμο ώστε να εμπιστεύεται τις δυνάμεις του, και έτσι σπάει το κλίμα του φόβου και της μοιρολατρίας.

Η δημιουργία του «Συντονισμού Επι-τροπών - Πρωτοβουλιών Κατοίκων και Ανοιχτών Συνελεύσεων» μπορεί από αυτή την άποψη να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στη σταθεροποίηση και ανάπτυξη του κινήματος «Δεν Πληρώνω». Με την πραγματοποίηση συντονισμένων δράσε-ων σε όλο και περισσότερες περιοχές, συνδυάζοντάς τις και με άλλα προβλή-ματα που προκαλούνται από την ίδια κα-ταστροφική πολιτική (όπως οι συγχωνεύ-σεις σχολείων ή το κλείσιμο νοσοκομεί-ων), συμμαχώντας με τα σωματεία, συ-σπειρώνοντας όλο και περισσότερους συμπολίτες μας, το κίνημα «Δεν Πληρώ-νω» μπορεί να αποτελέσει τμήμα ενός μεγάλου ξεσηκωμού που θα ανοίξει νέ-ες προοπτικές για τη μεγάλη λαϊκή πλειο-ψηφία. Τώρα έχουμε μπροστά μας τη με-γάλη κινητοποίηση του επόμενου Σαβ-βάτου 9 Απρίλη: Δεκάδες επιτροπές θα ξεκινήσουμε από τις 11 το πρωί με τοπι-κές δράσεις στις γειτονιές, καλώντας τον κόσμο να έρθει μαζί μας, και το μεση-μέρι θα συγκλίνουμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος. Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να ακουστεί δυνατά το «Δεν πληρώ-νω», ξεκινώντας από τα χαράτσια των δι-οδίων και των εισιτηρίων και φτάνοντας στην ουσία: Το ίδιο το χρέος, που δεν εί-ναι δικό μας!

*Μέλη της Πρωτοβουλίας στο Περιστέρι, που συμμετέχει στο

Συντονισμό Επιτροπών - Πρωτοβουλιών Κατοίκων και Ανοιχτών Συνελεύσεων

(http://katoikoi.blogspot.com/).

Οι απολύσεις είναι ένα ποτάμι στα Μέσα που προς το παρόν δεν σταματά. Σε αυτό το «ποτάμι» επιχειρούν να εντάξουν κι αυτή του Άρη Χατζηστεφάνου από το Σκάι. Αφήνουν να εννοηθεί πως είναι μια ανάμεσα στις πολλές και πως πρόκειται για περικοπές στο κόστος προγράμματος. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Υποτίθεται πως η συμφωνία που έγινε με-ταξύ προσώπων στη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ και της διοίκησης Σκάι, ήταν να αποδε-χθεί η ένωση συντακτών την οριζόντια μείωση κατά 10% των αποδοχών των εργα-ζομένων του Σκάι, με αντάλλαγμα τη μη πραγματοποίηση των απολύσεων.

Η «συμφωνία» κράτησε μόλις 2 μή-νες από την εφαρμογή της και από το Σκάι απολύθηκαν ξανά εργαζόμενοι και ειδικά αυτοί που δεν υπέγραψαν. Το να μιλάει κανείς για το κόστος της εκπομπής του συγκεκριμένου δημοσιογράφου, προ-καλεί θυμηδία, αφού ήταν ελάχιστo. Το φανερό ήταν πως ο Α. Χατζηστεφάνου «πλήρωσε» τις απόψεις που εξέφραζε, αφού ήταν ολοφάνερα διαφορετικές από αυτές που κυριαρχούν στο συγκρότημα του Φαλήρου. Όλα τα υπόλοιπα είναι δι-καιολογίες χωρίς καμία βάση. Αυτό που είναι σε εξέλιξη και θα ενταθεί, είναι η απομάκρυνση από τη μισθωτή εργασία, όσων είναι διαφωνούντες και έχουν επιρ-ροή στον κόσμο. Η εκπομπή του Aρ. Χα-τζηστεφάνου είχε αυτό το αποτέλεσμα, γεγονός που φαίνεται πως ξεπέρασε το όριο που θέτουν οι εκάστοτε ιδιοκτήτες ΜΜΕ στις (άλλες) φωνές που πρέπει να ακούγονται, ως άλλοθι του πλουραλι-σμού.

Το ευρύτερο ζήτημα είναι πως την περίοδο αυτή επιχειρείται η ανακατάληψη του Τύπου με την απομάκρυνση, πρώτον, των δημοσιογράφων που δεν υποτάσσο-

νται στην κυρίαρχη λογική (που δεν είναι κατ’ ανάγκη αριστεροί) και, κατά δεύτε-ρον, με τη συνολική αλλαγή του χάρτη των Μέσων, με την επικράτηση μόνο όσων έχουν αποδεχθεί ανοιχτά το Mνημόνιο. Στη λογική αυτή εντάσσεται και το ζήτη-μα των ισολογισμών που θέτουν επιχειρή-σεις και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα προκαλέσει την εξαφάνιση και των εφημερίδων που εκδίδουν τα κόμματα, αλ-λά και των εφημερίδων –των οικονομικών– που στηρίζουν τις επιχειρήσεις.

Τα νούμερα των ζημιογόνων αποτε-λεσμάτων των Μέσων φανερώνουν την καταστροφική πολιτική των εκδοτών, αλλά δεν είναι η μοναδική αλήθεια. Δι-ότι τα λεφτά των επιχειρηματιών των Μέσων υπάρχουν, αλλά είναι εκτός Ελ-λάδας. Έχουν λάβει όμως την απόφαση πως δεν θα τα βάλουν στις επιχειρήσεις τους, ειδικά τώρα. Αυτό που επιδιώκουν είναι το ξεκαθάρισμα και μέσα σε αυτό επιδιώκουν να τελειώνουν με τους διά-φορους ενοχλητικούς δημοσιογράφους, διανοούμενους και καλλιτέχνες. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο το καλύτερο...

AΠO

σπόντα••• Μαζί με την κρίση και την καλπάζουσα ύφεση, εντείνονται και οι πολιτικές διεργασίες σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση με φόντο μια μελλοντική και πάντως επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, που αργά η γρήγορα θα πάρει σειρά • Οι Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς επιχειρούν να αναδιατάξουν το δικομματικό μπλοκ, με ανέβασμα των τόνων της αντιπαράθεσης στη Βουλή, ενώ ανάλογα πλασάρονται και οι άλλοι πρωταγωνιστές • Οι Φ. Κουβέλης, Γ. Δημαράς και η Ντ. Μπακογιάννη, οργανώνουν το κόμμα τους, αποσαφηνίζοντας ολοένα και περισσότερο το... συμπληρωματικό ρόλο τους έναντι της κυβέρνησης, ενώ ο Αλέξης και η Αλέκα προσπαθούν να σταθούν στο... μπόι τους • Φυσικά, ο Γ. Παπανδρέου δεν έλειψε από το συνέδριο του Φ. Κουβέλη, για να σταλεί ένα «μήνυμα» προς κάθε κατεύθυνση, του τύπου «αν χρειαστεί, παιδιά εδώ είμαστε...»••• Την ίδια ώρα, η κατάσταση στον Τύπο και τα ΜΜΕ διαρκώς επιδεινώνεται, σε μια περίοδο που μόνο ο Τύπος και οι δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να καλύψουν, τουλάχιστον άμεσα και σε επίπεδο έστω σοβαρής ενημέρωσης, το μεγάλο κενό αντιπολίτευσης που υπάρχει εν μέσω τούτης της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης • Στο ΔΟΛ συνεχώς ...ξεφορτώνονται καλούς δημοσιογράφους και άλλο προσωπικό, διότι όλοι οι επίδοξοι αγοραστές (αφού είναι πλέον βέβαιο ότι οδεύει προς πώληση) προφανώς έχουν θέσει ως όρο τη δραστική μείωση του μισθολογικού και λειτουργικού κόστους, αλλά να δούμε τι θα έχει απομείνει για να αγοράσουν στον τέλος... • Στο Άλτερ ο κατήφορος δεν έχει τέλος • Ο Γ. Αλαφούζος είδαμε με πόσο ωμό και αδίστακτο τρόπο ...ξεφορτώνεται άξιους και αξιοπρεπείς δημοσιογράφους, όπως ο δικός μας ο Άρης Χατζηστεφάνου, ο οποίος –προς τιμήν του– αρνήθηκε να υπογράψει την επιχειρησιακή σύμβαση που καταργεί τη συλλογική • Στο Μπόμπολα τα ίδια, ακόμη και η πολλά ...υποσχόμενη ΙΜΑΚΟ του Πέτρου Κωστόπουλου, άρχισε να κάνει απολύσεις, και πάει λέγοντας...••• Ασφαλώς, όμως, άμα είσαι συγγενής πρώτου βαθμού του ηλίθιου πρίγκιπα και συμβαίνει να είσαι και σε μεγάλο μουσείο της Αθήνας, η χρηματοδότηση ρέει απρόσκοπτα • Ρε δεν πάτε να...

ΔIA-

λογος

Το κίνημα «Δεν πληρώνω» συνεχίζειn ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΛΙΑΡΟΣ - ΕΡΡΙΚΟΣ ΦΙΝΑΛΗΣ*

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

γραμμα ιδιωτικοποιήσεων εκτιμάται ότι μπορεί να εξελιχθεί η περίπτωση της μεταλλοβιομηχανίας Λάρκο που προ-γραμματίζεται να «βγει στο σφυρί» στο τέλος του έτους. Κι αυτό διότι η εται-ρεία σχεδόν διπλασίασε σε ένα χρόνο την παραγωγή νικελίου, λόγω της ση-μαντικής αύξηση της παγκόσμιας ζήτη-σης, η οποία έχει «εκτινάξει» τη διεθνή τιμή του. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα

Η Άλφα Μπανκ τρομοκρατεί«Πάρτι» κάνουν οι τραπεζίτες με τα

συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζό-μενων. Η Άλφα Μπανκ απέλυσε, παρακά-μπτοντας ακόμα και τα «πειθαρχικά όργα-νά» της, έναν εργαζόμενο που είχε το θάρ-ρος να αντιπαλέψει με πολύχρονους δικα-στικούς αγώνες, τις συνεχείς αήθεις προ-κλήσεις ηγετικών στελεχών της τράπεζας

Κάρλο Τζουλιάνι, στις συγκρούσεις της Γέ-νοβας το 2001, συνιστούσε παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή. Το βίντεο που είχε συγκλονίσει όλο τον κόσμο, κατέγραψε την εν ψυχρώ εκτέλεσή του με βολή στο κεφάλι από αστυνομικό που επέβαινε σε βαν, ενώ κατόπιν πατήθηκε από το αστυνομικό όχη-μα. Οι δικαστές έκριναν ότι ορθώς ενήργη-σαν οι καραμπινιέροι, για να σωθούν από τους διαδηλωτές, ενώ έκριναν ότι η Σύμβα-ση Προστασίας Ανθρωπίνων Δι-καιωμάτων δεν θεωρεί ανεπίτρε-πτο η αστυνομία να σκοτώνει δι-αδηλωτές, υποτίθεται εν αμύνη. Πρόκειται για απόφαση - μήνυμα προς τις μελλοντικές και πιο επι-κίνδυνες Γένοβες...

Φτωχοκομεία για βρέφη!Τις τραγικές συνέπειες του

Μνημονίου και του αντεργατικού οδοστρωτήρα βιώνουν ήδη από την τρυφερή τους ηλικία εκατο-ντάδες βρέφη στην Αθήνα, καθώς το Δημοτικό Βρεφοκομείο, που πλέον έχει μετατραπεί σε φτωχο-κομείο, υπολειτουργεί εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Αρκε-τοί σταθμοί έχουν βάλει «λουκέ-το», κάποιοι λειτουργούν με μειω-μένο ωράριο, ή έχουν κλείσει τμή-ματα, ενώ οι περισσότεροι αντιμε-τωπίζουν προβλήματα με τη σίτι-ση των παιδιών. Μάλιστα κάποι-ες μέρες δίνεται στα παιδιά μόνο ψωμί και τυρί και παραλείπεται το μεσημεριανό λόγω έλλειψης εί-τε τροφίμων είτε ...εργαζόμενων, αφού από τα 1.367 άτομα, τα 517 είναι με συμβάσεις έργου που έχουν λήξει, ενώ πάνω από 140 συνταξιοδοτήθηκαν πέρ-σι, χωρίς να αναπληρωθεί το κενό τους.

Ξεπουλάνε την κερδοφόρα Λάρκο

Σε «φιλέτο» για το κυβερνητικό πρό-

Ραγκούσης ως... ΡάλληςΕπιστροφή στο σαραντάωρο στο Δημό-

σιο που ίσχυε προ 30ετίας, επί κυβέρνη-σης Ράλλη (!) προανήγγειλε ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης σε συνέντευξή του στην Καθημερινή. Οι 37,5 ώρες δουλει-άς κατακτήθηκαν στο Δημόσιο το 1981, λί-γο πριν πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Σήμε-ρα, η σύγχρονη φαιοπράσινη δεξιά προω-θεί μέτρα, όχι για να δουλεύουν λιγότερο οι εργαζόμενοι και να απελευθερώνονται θέσεις εργασίας – σε μια εποχή με 20% πραγματική ανεργία, αλλά για την αύξη-ση των ωρών εργασίας στο Δημόσιο, κα-μαρώνοντας ότι έτσι θα απαλλαγεί από 45.000 προσλήψεις! Ο υπουργός φυσικά δεν παρέλειψε να εκφράσει την .. αλλη-λεγγύη του στους εργαζόμενους του ιδι-ωτικού τομέα που «δουλεύουν 40ωρο –το λιγότερο– μη έχοντας μάλιστα και την ασφάλεια της μονιμότητας». Απύθμενη η υποκρισία όλων αυτών που έχουν ρίξει στον Καιάδα της φτώχειας και της ανερ-γίας όλους τους εργαζόμενους, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα...

Η κενή λογικήΟ... πρωθυπουργός της πτώχευσης

έχει κηρύξει την επανάσταση του αυτονό-ητου (ή του ανόητου;) και της κοινής λογι-κής. Η σκέψη είναι απλή: Αυτά που λέμε εμείς δεν είναι αριστερά ή δεξιά, δεν εί-ναι αστικά ή εργατικά, δεν είναι των τρα-πεζών ή των χρεωμένων, είναι απλώς λο-γικά. Είναι η μετάφραση της λογικής του μονόδρομου. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, εκτός από τη «σωτηρία» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Σε αυτό το νεοφιλελεύθερο ιδε-ολόγημα προσχωρεί και η Δημοκρατική Αριστερά. «Θα κρίνουμε την κυβερνητι-κή πολιτική με βάση την κοινή λογική», έλεγε την Πέμπτη, ο Θόδωρος Μαργαρί-της στέλεχος του ΔΗΜ.ΑΡΙ. στο Κόκκινο. «Και θα είμαστε πότε υπέρ, πότε κατά»… Τα κατά τα ψάχνουμε.

Αθώοι οι φονιάδες του ΤζουλιάνιΟργή προκάλεσε η απόφαση της Ολο-

μέλειας του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δι-καιωμάτων, με την οποία απαλλάσσεται η Ιταλία από τις κατηγορίες ότι ο θάνατος του

Αναρωτιέμαι συχνά εσχά-τως, αν απορροφημένοι από την προσπάθεια να ερμηνεύ-σουμε την Ιστορία ως κίνηση μαζών, μεγάλων αιτιακών παραγόντων –οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών– και κάτω από το πρίσμα μιας νομοτελειακής αναγκαιότη-τας, παραβλέπουμε τη μι-κροσκοπική ανάλυση, δηλαδή στην εξήγηση της καθημερινότητας και των τρεχουσών εξε-λίξεων τη σημασία και το ρόλο των προσώ-πων. Των ικανοτήτων, των θελήσεων, των φι-λοδοξιών τους.

Ας πούμε για παράδειγμα πως στην ηγε-σία ενός κόμματος αναδεικνύονται, για λό-γους κάποιων συγκυριών, άνθρωποι με με-γάλη φιλοδοξία μεν, αλλά με περιορισμένες

ικανότητες. Ας πούμε επί-σης πως στο συγκεκριμένο κόμμα για ιστορικούς λό-γους έχει διαμορφωθεί μια γραφειοκρατική δομή που επιτρέπει στους μεν επάνω να διοικούν χωρίς σοβαρό έλεγχο, στους δε κάτω πε-ριορίζει αντιστοίχως τη δυνατότητα να ελέγχουν

και να αλλάξουν τους επάνω (ή έστω την πο-λιτική τους).

Είναι μάλλον λογικό και επόμενο εκείνοι που διοικούν να κλείνονται στο μικρό τους χώρο, να αναπαράγουν και να αυτοκατα-ναλώνουν τις μικρές τους ιδέες, να αναδει-κνύουν ως πρώτιστο καθήκον, δικό τους και των μελών τους, την υπεράσπιση του κόμ-ματος από τις βεβηλώσεις, και να δαιμονο-

ποιούν κάθε αντίρρηση, αμφιβολία, κριτική κ.λπ. Να ανακαλύπτουν σκιές σε κάθε κίνη-ση, ύποπτες διαθέσεις σε κάθε πρωτοβουλία, τέρατα που βυσσοδομούν σε κάθε αναστάτω-ση. Συνομιλούν μεταξύ τους, γράφουν μεταξύ τους, σκέφτονται μεταξύ τους.

Το προσωπικό συμφέρον, ανιδιοτελές πι-θανόν με την έννοια πως δεν θέλουν προβο-λή ούτε ιδιοκτησία πέραν της ιδιοκτησίας των ιδεών και του κόμματος, δεν είναι το βασικό τους μέλημα. Η κύρια επιδίωξή τους είναι να δικαιώσουν το ρόλο τους, καθώς όταν ανα-γορευθείς ηγέτης δεσμεύεσαι να επιβεβαιώ-νεις καθημερινά την αυθεντία σου. Κι επει-δή το χαρακτηριστικό των μικρών μυαλών εί-ναι να μην τολμούν να βγουν έξω από τα πε-ριθώρια που ορίζουν οι ίδιοι ως βασικό ζω-τικό πνευματικό χώρο –καθώς φοβούνται πως έτσι μπορεί να εκτεθούν, ακόμα κι αν

δεν το ομολογούν ούτε στον ίδιο τους τον εαυ-τό– εκπαιδεύονται σε απλουστευτικές ερμη-νείες της πραγματικότητας, προκειμένου να της χωρέσει το ερμηνευτικό τους πλαίσιο και να αντέξει η περιορισμένης εμβέλειας ανάλυ-σή τους.

Έξω βοούν τα γεγονότα. Οι καιροί ζητούν επίμονα απαντήσεις. Πολύπλοκα φαινόμενα παρασύρουν τον κόσμο. Καταρρεύσεις παρα-δεδομένων αξιών και αντιλήψεων αναζητούν νέα σκέψη. Τι σημασία έχουν όλα αυτά; Αν δεν μπορείς να τα ερμηνεύσεις, καλύτερα να κάνεις πως δεν υπάρχουν. Και να καταφύγεις πάλι στην πνευματική σου προπαίδεια, 2Χ2 κ.λπ. Οι αλγεβρικές εξισώσεις είναι εφεύρεση του σατανά ή του ιμπεριαλισμού…

Σε μια μεγάλη εποχή οι μικροί άνθρωποι συνιστούν ήδη μια καταστροφή!

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Μηχανισμοί εσωτερικής καύσης

TEΛEYTAIA

λέξη

ενάντιά του. Η εργοδοσία «τιμώρησε», επίσης, με εκδικητική μετάθεση το βασικό μάρτυρα στην υπόθεση και ταμία του Συλ-λόγου Εργαζομένων τέως Ιονικής, όπως και τον έφορο του συλλόγου που βρέθηκε από τον Πειραιά στον Άγιο Στέφανο Ατ-τικής! Οκτώ εργατικά σχήματα από πέντε τράπεζες απαιτούν την ανάκληση της από-λυσης και των μεταθέσεων.

τους: Ο κύκλος εργασιών διαμορφώθη-κε στα 230-240 εκατ. ευρώ από περίπου 100 εκατ. ευρώ το 2009 και συνδυάστη-κε με λειτουργικά κέρδη της τάξης των 10 εκατ. ευρώ, έναντι σημαντικών ζη-μιών το 2009. Το κράτος πλέον ξεπου-λάει ό,τι μπορεί να του φέρει κέρδος, παραχωρώντας το στα ιδιωτικά συμφέ-ροντα...

ΤΟΥΓIANNHKAΛAΪTZHAΠOTHNEΛEYΘEPOTYΠIA

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ

Σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν…

n ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Με αεροπλάνα και βαπόρια, υποβρύχια με …κλίση, τυφλά F-16 και πανάκριβα πυρο-σβεστικά ελικόπτερα, με τους «φίλους» τους παλιούς και αρκούντως γνωστούς, το σκηνι-κό στήνεται και πάλι. Ο θίασος των «εξυγια-ντών» του πολιτικού σκηνικού είναι ξανά επί σκηνής κραδαίνοντας τη ρομφαία της κάθαρ-σης απέναντι στους επίορκους συνδαιτυμό-νες του πλούσιου τραπεζιού της εξουσίας.

Η αλήθεια βεβαίως είναι πως οι μίζες της ΗΤΒ και της Φέροσταλ για τα προβληματι-κά υποβρύχια ήταν τεράστιες. Λαδώθηκαν στρατιωτικοί και πολιτικοί υπάλληλοι, διοι-κητικό προσωπικό και ασφαλώς υπουργοί, όπως καταμαρτυρείται στον Άκη Τσοχατζό-πουλο από τη δικογραφία των 15.000 σελί-δων της εισαγγελίας των πρωτοδικών.

Όλο το φάσμα της διαπλοκής και του πε-λατειακού κράτους που δημιούργησε το ιστο-ρικό ΠΑΣΟΚ αρχίζει και «ξερνάει». Γηρα-λέοι και ξεπεσμένοι πολιτικοί πάτρωνες αυ-τού του οικοδομήματος είναι έτοιμοι να ρι-χτούν βορά στα λιοντάρια της αρένας, έτοι-μα να αποδώσουν λίγο θέαμα σε ένα λαό ο οποίος υποφέρει για άρτο, αλλά διψά για θε-άματα.

Ο Γ. Παπανδρέου βρίσκει αφορμή να τε-λειώνει με τα βαρίδια του ιστορικού του πα-ρελθόντος και είναι έτοιμος να κάψει τα ήδη καμένα χαρτιά, ρίχνοντας ωστόσο και τις απαραίτητες σπόντες πίεσης στη Γερμανία, δρομολογώντας και υποβο-ηθώντας με τον ελεγχόμενο Τύπο τις αποκαλύψεις για τα γερμανικά χρήματα που δόθηκαν ως μίζες.

Από την άλλη πλευρά ασφαλώς από κοινού με τη ΝΔ, η οποία υπερθεματίζει ζητώντας άμεση προσαγω-γή του Α. Τσοχατζόπουλου στο ειδικό δικαστήριο μέ-σω απ’ ευθείας προανακρι-τικής επιτροπής, ο δικομ-ματικός σκυλοκαβγάς συ-νεχίζεται για να καλύπτο-νται πλέον μείζονα σκάν-δαλα όπως τα ομόλογα, η Ζίμενς, το Βατοπέδι. Στο παζάρι αυτό έχει και η ίδια να προσφέρει τα δικά της καμένα χαρτιά ως εξιλα-στήρια θύματα, είτε μέσω του προβληματικού πόθεν έσχες του Γιώργου Αλο-γοσκούφη, ο οποίος μπαί-νει ξεκάθαρα ως υπόλογος σε μια επιχείρη-ση «καθαρά χέρια»» αλά ελληνικά, όπως και ο Χρ. Μαρκογιαννάκης, ο οποίος κατηγορεί-ται για το πανάκριβο αντίτιμο της εκμίσθω-σης πυροσβεστικών ελικοπτέρων, το 2009.

Το βέβαιο είναι πως όλοι θεωρούν τους εαυτούς τους Ιφιγένειες, ωστόσο δεν έχουν καμία πρόθεση να αποδεχτούν το ρόλο από τη στιγμή που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγ-ματα.

Άλλωστε η διακυβέρνηση μιας χώρας εί-ναι συλλογική υπόθεση. Γι’ αυτό ο Α. Τσοχα-τζόπουλος «δείχνει» κι άλλους όπως ο Γ. Πα-παντωνίου, ή κάνει λόγο γα τις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ οι οποίες ήταν συλλογικές, ενώ οι άλλοι κάνουν λόγο για απόπειρες συμψη-φισμών. Και το γαϊτανάκι καλά κρατεί...

Όλοι αντιλαμβάνονται ασφαλώς ότι η ορ-γή δεν είναι απλά ζήτημα ηθικολογικής αντι-μετώπισης της αστικής εξουσίας και της δια-φθοράς ως ουδετέρων μεγεθών.

Η οργή είναι αποτέλεσμα των εφαρμοζό-μενων πολιτικών και η διέξοδος είναι η ριζο-σπαστικοποίηση, η ρήξη και η συνολική ανα-τροπή του συστήματος και των κομμάτων που το υπηρετούν. Μέχρι τότε θέατρο του παρα-λόγου. Έστω και με λίγο αίμα…

Στη βορά του φιλοθεάμoνος κοινού πρώην

υπουργοί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και στο τέλος,

συγκάλυψη

Ησυγκρότηση και παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει διαμορφώσει μια νέα κατάσταση στην αντικαπιταλι-στική Αριστερά και στην Αριστε-ρά γενικότερα, παρά τις σοβαρές

αντιφάσεις στη φυσιογνωμία και πρακτική της. Η πολιτική τομή των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου έβγα-λε στην επιφάνεια την τάση μαζικής συγκρό-τησης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του μετώπου της. Έχουμε περάσει πλέον σε νέα πολιτική φάση στην Αριστερά. Οι απαι-τήσεις, τα ερωτήματα ευρύτερων τμημάτων αγωνιστών των κινημάτων, του αριστερού και αντικαπιταλιστικού δυναμικού, μας κα-λούν και μας προκαλούν να φανούμε αντάξι-οι των ιστορικών πλέον προκλήσεων…» (Απ’ την απόφαση της πρόσφατης Συνδιάσκεψης Αθήνας του ΝΑΡ).

Αναμφισβήτητα, έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, που σφραγίζεται απ’ την ιστορικών δι-αστάσεων κρίση του καπιταλιστικού συστή-ματος. Κρίση, για την οποία, ως ΝΑΡ, ολο-κληρώνουμε σήμερα, με το πρώτο πανελλα-δικό σώμα για το 3ο Συνέδριο, την πρώτη φά-ση των συνολικών και συλλογικών επεξεργα-σιών και αποφάσεών μας.

Για την πολιτική και κοινωνική κατάστα-ση έχουμε πει και έχουμε γράψει πάρα πολ-λά. Συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από αμπώτι-δες και πλημμυρίδες, αλλά όλα δείχνουν πως βαδίζουμε με μαθηματική βεβαιότητα προς μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη (ή σειρά εκρή-ξεων), που θα θέσει συμπυκνωμένα το κοι-νωνικό και το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Απ’ αυτή τη σκοπιά, έχουμε πολλά να διδα-χτούμε απ’ όλες τις εκρήξεις και πληβειακές εξεγέρσεις που συντελούνται και θα συντε-λεστούν σε άλλες χώρες. Η γνώμη μας είναι, όπως και εκεί, το πρόβλημα στην Ελλάδα θα συμπυκνωθεί στο ζητούμενο μιας «νέας μετα-πολίτευσης». Εκεί οδηγούν τόσο οι κοινωνι-κές σχέσεις όσο και η αδυναμία του πολιτικού

συστήματος να «ξεμπουκώσει» και να αναπα-ραχθεί με τους προηγούμενους τρόπους. Απ’ αυτή την άποψη, αποκτά δραματική επικαι-ρότητα η διαπλοκή του κοινωνικού με το πο-λιτικό ζήτημα.

Ο τρόπος όμως που κάνουμε πολιτική τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά και παλιότερα, κιν-δυνεύει να γίνει βρόγχος στο λαιμό της επα-ναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αν δεν αντιληφθούμε γρήγορα την αλλαγή του πεδίου της πραγματικότητας και δεν εναρμο-νιστούμε με τις σύγχρονες απαιτήσεις του κι-νήματος και των αναγκών των αγωνιστών. Η

εκλογική εκτίναξη των αυτοδιοικητικών εκλο-γών κινδυνεύει να χαθεί στη μόνιμη αδυνα-μία να εκπονήσουμε και να οργανώσουμε ένα μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον πολιτικό σχέδιο και να επιδιώξουμε ένα σημαντικό άλμα στην επαναστατική Αριστερά.

Αφετηριακά λέμε, λοιπόν, ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να επιδράσουμε σημαντι-κά στο κίνημα και στον κόσμο συνολικά και να χαράξουμε μια πορεία προς τη νέα ελπί-δα των καταπιεσμένων: Αυτός δεν είναι άλ-λος από την πολιτική συμπύκνωση που μπο-ρούμε να επιχειρήσουμε, από την άμεση δη-

λαδή οργάνωση και στράτευση όλου του δυ-ναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς το στρατηγικό στόχο του μετώπου - πόλου της επαναστατικής Αριστεράς. Η θετική απήχηση της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ οφείλεται στον ενωτικό - μετωπικό της χαρακτήρα που διαμορφώθηκε με μια αντι-καπιταλιστική ταυτότητα και ανατρεπτική πο-λιτική γραμμή, η οποία συναντιόταν και εκ-προσωπούσε εμπειρίες, αναζητήσεις και ανά-γκες ενός ευρύτερου αντικαπιταλιστικού ρεύ-ματος. Λειτούργησε, έτσι, ως μέτωπο ενοποί-ησης ρευμάτων και αγωνιστών διαφορετικής προέλευσης στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, την αντικαπιταλιστική Αριστερά συ-νολικά, και επέδρασε πολλαπλασιαστικά στη συσπείρωση δυνάμεων, οργανωμένων και μη. Το άνοιγμα του εγχειρήματος σε ένα ευρύτε-ρο ανένταχτο δυναμικό της Αριστεράς μέσα από συνελευσιακές διαδικασίες βάσης διευ-κόλυνε τη συμμετοχή του, ενθάρρυνε τις απαι-τήσεις για δημοκρατικού χαρακτήρα συγκρό-τηση και λειτουργία που αποτελεί πλέον και το ζητούμενο της πανελλαδικής συνδιάσκε-ψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το αντικαπιταλιστικό ρεύμα δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Υπήρχε και πριν, μόνο που ήταν σκόρπιο και διάσπαρτο, οι αγωνιστές του δεν διέθεταν πολιτική αυτάρκεια και αυτοπεποί-θηση, ενώ τώρα, μέσα από την πολύ πετυχη-μένη παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο χυλός άρ-χισε να δένει, άρχισε να εμφανίζει πανελλή-νιο συνεκτικό ιστό και να προκαλεί από μό-νος του για τη συνέχεια. Κι αν θέλουμε να δέ-σει κι άλλο το ρεύμα, αν θέλουμε να ενισχυ-θεί, μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Η δημιουργία οργανωμένου φορέα σε ολόκληρο το κάδρο, που θα λύσει το γόρδιο δεσμό και θα αναβαθ-μίσει και τον κόσμο και τις οργανωμένες συ-νιστώσες που θα σταθούν στο πλευρό του και θα τον οδηγήσουν. Να τελειώνουμε λοιπόν με τα ημίμετρα και τις παλινδρομήσεις. Πρωταρ-χικό και κύριο ζήτημα όλων μας είναι η συ-γκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μαζικό μετω-

Αναβάθμιση σε μαζικό φορέα της επαναστατικής Αριστεράς

n ΤΑΣΟΣ ΚΑΤΙΝΤΣΑΡΟΣ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο χειρισμός του Τσουνάμι και του τρίτου, από χρήσης πυρηνι-κών εργοστασίων, μεγαλύτερου παγκόσμιου πυρηνικού ατυχήμα-τος, επέφεραν σοβαρά πλήγματα στο μύθο της δήθεν «τέλειας ια-πωνικής καπιταλιστικής μηχα-νής». Όπως δηλώνει ακόμη και ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια Γκίντερ Ότινγκερ, «ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζο-νται την κρίση και τα απίστευτα μέτρα με τα οποία εργάζονται οι Ιάπωνες με οδηγούν στο να διορ-θώσω τη μεγάλη εκτίμηση που εί-χα μέχρι σήμερα για την αξιοσύ-νη, για την τεχνική, τη βιομηχανι-κή ικανότητα, για την τελειότητα, και την ιαπωνική ακρίβεια». Και συμπληρώνει: «Οι ιαπωνικές αρ-χές δείχνουν να έχουν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης». Όμως, ο επικεφαλής της ΙΑΕΑ Γιουκί-για Αμάνο σπεύδει να διορθώ-σει: «Δεν είναι ώρα να δηλώνου-με ότι τα πράγματα είναι “εκτός ελέγχου”... Αυτοί που διαχειρί-

ζονται (το σταθμό) κάνουν το μέ-γιστο που μπορούν για να απο-καταστήσουν την ασφάλεια του αντιδραστήρα».

Για να γίνει κατανοητή η κα-τάσταση που βρίσκεται σε εξέ-λιξη στα ΒΑ παράλια της Ια-πωνίας, 170.000-180.000 μικρο-σίβερτ ήταν η ακτινοβολία που δέχθηκαν οι τρεις εργαζόμενοι στη Φουκουσίμα στις 24 Μαρτί-ου, όταν και απομακρύνθηκαν εσπευσμένα. Να σημειωθεί πως με 3.000.000 μικροσίβερτ η πιθα-νότητα επιβίωσης είναι 50%, με 6.000.000 (ακτινοβολία που δέ-χθηκε το προσωπικό έκτακτης ανάγκης στο Τσερνομπίλ) ο θά-νατος έρχεται εντός μηνός, με

10.000.000 εντός δύο εβδομά-δων. Οι εργάτες και οι επιστήμο-νες που δουλεύουν στο Φουκοσί-μα εργάζονται με όριο ασφαλεί-ας τα 50.000 μικροσίβερτς που ισοδυναμεί με 5.000 ακτινογρα-φίες δοντιών ή στο 50% του ορί-ου για καρκίνο (100.000 μικρο-σίβερτ) και μέγιστο όριο ακτι-νοβολίας έκτακτης ανάγκης τα 250.000 μικροσίβερτ. Είναι επο-μένως σαφές ότι υπάρχουν ση-μεία σχεδόν απροσπέλαστα για τους τεχνικούς του προσωπικού εκτάκτου ανάγκης, καθώς το νε-ρό που είχε μολυνθεί με εξαιρετι-κά υψηλής ραδιενέργειας σωμα-τίδια ακτινοβολούσε στον αντι-δραστήρα 2, με 1.000.000 μικρο-

σίβερτ ανά ώρα. «Η κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό Φουκου-σίμα είναι ειλικρινά κακή», λέ-ει ο ειδικός διευθυντής της υπη-ρεσίας του ΟΟΣΑ για την πυ-ρηνική ενέργεια (AEN), Λουίς Ετσαβαρί. «Η πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία εξελίσσεται βάσει του χειρότερου σεναρίου», δή-λωσε ο Σεργκέι Κιριγένκο επο-πτεύων υπεύθυνος των περισσό-τερων πυρηνικών εγκαταστάσε-ων της πρώην Σοβιετικής Ένω-σης. Ο Κιριγένκο προσέθεσε ότι η Ρωσία εξακολουθεί να μην έχει πλήρη ενημέρωση από το ιαπωνι-κό κράτος. Επισήμανση που τονί-ζουν από την αρχή Έλληνες αλ-λά και ανά τον κόσμο ειδικοί επι-στήμονες. Ανεξάρτητα όμως από την ποιότητα και τη σκοπιμότη-τα της πληροφόρησης, το πυρηνι-κό εργοστάσιο της Φουκουσίμα, οι τέσσερις από τους έξι πυρηνι-κούς αντιδραστήρες, αποτελούν πλέον πυρηνικό απόβλητο. Δηλα-δή άχρηστο αλλά λίαν επικίνδυ-

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ

ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Η πυρηνική έκρηξη της… θεάς Αγοράς

Βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικές στιγμές, πρέπει να πάρουμε την απόφαση τώρα

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ΔΗΜ.ΑΡI.

Η πρόθυμη Αριστεράn ΜΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ

«Η Αριστερά της ευθύνης για τη χώρα και την κοινωνία», με αυτό το κεντρικό σύνθη-μα ξεκινάει τις εργασίες του το πρώτο ιδρυ-τικό συνέδριο της νεότευκτης Δημοκρατικής Αριστεράς, στο οποίο παίρνουν μέρος σύμ-φωνα με τους διοργανωτές 700 σύνεδροι από όλη την Ελλάδα, ενώ παρευρέθηκαν ο ίδιος ο πρωθυπoυργός, φυσικά η Ντόρα, ενώ σχετι-κά υποβαθμισμένη ήταν η εκπροσώπηση της ΝΔ, με το γραμματεα A. Λυκουρέντζο και του Συνασπισμού, με τον επίσης γραμματέα, Δ. Βίτσα. Μη προσκλεκλημένος ήταν ο ΛΑ-ΟΣ , το ΚΚΕ έλειπε, αλλά ήταν εκεί ο Στέ-φανος Μάνος.

Η Αριστερά της ευθύνης λοιπόν δεν φοβά-ται αλλά ίσα ίσα επιδιώκει, όπως αναφέρουν οι Θέσεις του κόμματος «την συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας». Άλλω-στε πάντα σύμφωνα με τις Θέσεις, ως στοι-χεία ταυτότητας του κόμματος θεωρούνται «ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, o αριστερός ευ-ρωπαϊσμός, η μεταρρυθμιστική στρατηγική, και οικολογικός πολιτισμός».

Δεν υπάρχει ασφαλώς καμιά αμφιβολία για την πολιτική κατεύθυνση αυτού του σχημα-τισμού. Η αυτόνομη πορεία του από τη στιγμή της αποχώρησης από τον ΣΥΝ και οι παρεμ-βάσεις του έχουν ήδη χαράξει ένα συγκεκρι-μένο μονοπάτι που καταλήγει αβίαστα στη με-γάλη λεωφόρο της συμπόρευσης με τις δυνά-μεις που καταβάλλουν ακούραστες προσπά-

θειες αναμόρφωσης της χώ-ρας και μετατροπής της σε κολαστήριο για την εργαζό-μενη πλειοψηφία και τη νε-ολαία.

Τέρμα πια οι στείρες καταγγελίες και οι άρνηση, τέρμα η άκριτη αποδοχή κά-θε αιτήματος που προβάλ-λουν οι εργαζόμενοι. Τέρ-μα πια στην ασυδοσία που η λαϊκιστική μεταπολίτευση και το αναχρονιστικό Πολυ-τεχνείο έχουν επιβάλει στη χώρα. Η υπεύθυνη Αριστε-ρά έρχεται για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να αλλάξει …κυριολεκτικά τα φώτα, στον τρόπο που εί-χαμε μάθει έως τώρα να πο-ρευόμαστε.

Έτσι λοιπόν, όχι μόνο δεν θέτει θέμα ανατροπής ή έστω αντίθεσης με το Σύμ-

φωνο Σταθερότητας που αποφάσισαν οι ευ-ρωπαίοι ηγέτες στην πρόσφατη Σύνοδο Kορυ-φής, αλλά …συμπλήρωσης «και με άλλα κριτή-ρια, όπως η απασχόληση και η κοινωνική προ-στασία, καθώς και δείκτες οικονομικής ανά-πτυξης», ενώ παράλληλα κάνει και ένα ακό-μη βήμα παραπέρα καθώς διαπιστώνει πως «H κρίση στην Ευρώπη αναδεικνύει δυναμι-κά την ανάγκη της οικονομικής ευρωπαϊκής διακυβέρνησης», στόχο που έχουν διακηρύ-ξει οι πιο επιθετικές μερίδες του ευρωπαϊκού και ελληνικού κεφαλαίου με την υποστήριξη και του ίδιου του πρωθυπουργού. Ο τελευταί-ος μάλιστα απόλαυσε σπάνιες στιγμές γαλή-νης κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο συνέδριο της ΔΗΜ.ΑΡI. καθώς απ’ ό,τι φαίνε-ται αποτελεί ένα από τα τελευταία μέρη στην Ελλάδα όπου μπορεί πια να προσέρχεται, χω-ρίς να προκαλεί αντιδράσεις.

Τέλος η ΔΗΜ.ΑΡI. όπως αναφέρεται στο εισηγητικό κείμενο «υποστηρίζει βραχυ - με-σοπρόθεσμα, πρώτα απ’ όλα, την υλοποί-ηση της ανειλημμένης υποχρέωσης από το Eurogroup του Δεκεμβρίου 2011 για επιμή-κυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δισ. πέραν του 2020 για όλο το ποσό». Έτσι ώστε να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για την πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει.

Πρόθυμη για «τη συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας» με το ΠΑΣΟΚ ή και με άλλους…

νο ραδιοακτινοβολών συγκρότη-μα του οποίου αναζητείται μόνο ο τρόπος της πανάκριβης ταφής του. Επιπλέον, μέχρι τώρα (Πέ-μπτη πρωί), ραδιενεργός ακτι-νοβολία πάνω από τα επιτρεπτά όρια ανιχνεύεται σε διπλάσια ακτίνα από αυτήν των είκοσι χιλι-ομέτρων που κάλυπτε η κατάστα-ση συναγερμού. Ανιχνεύθηκε συ-γκεκριμένα στο χωριό Γιτάτε, 40 χλμ. βορειοδυτικά του πυρηνικού εργοστασίου. Ίχνη επίσης ραδι-ενεργού πλουτωνίου ανιχνεύθη-καν σε πέντε διαφορετικά ση-μεία στο έδαφος του πυρηνικού σταθμού γεγονός που επιβεβαι-ώνει πως έχουν υποστεί ζημιές οι πυρήνες των τεσσάρων αντι-δραστήρων. Ζημιές που συνδέο-νται αποκλειστικά με το τσουνά-μι αφού η πλημμύρα αχρήστευσε το σύστημα ψύξης των αντιδρα-στήρων. Ζημιές που σύμφωνα με την εταιρεία, έχουν τεθεί υπό έλεγχο. Ταυτόχρονα η ιδιοκτή-τρια εταιρεία ΤΕPCΟ ζητά βοή-

θεια από τη Γαλλία για την αντι-μετώπιση της κατάστασης. Αντι-μετώπιση που εάν δεν έχει θετι-κή έκβαση το αποτέλεσμα θα θυ-μίζει εικόνες αποκάλυψης, κατα-στροφή επιστημονικής φαντασί-ας. Δικαιολογημένα επομένως ο ιάπωνας πρωθυπουργός Ναό-το Καν επισημαίνει πως «η κατά-σταση παραμένει απρόβλεπτη, η χώρα αντιμετωπίζει μια πάρα πολύ σοβαρή κρίση και βρίσκε-ται σε ύψιστο συναγερμό». Ιά-πωνες αξιωματούχοι, με πρώτο τον υπουργό Εθνικής Στρατη-γικής Κοϊτσίρο Γκέμπα, προω-θούν ως «λύση» για την αντιμε-τώπιση της κρίσης την προσωρι-νή «εθνικοποίηση», της TEPCO. Προσωρινή. Μην τυχόν και απο-σταλλεί άλλο από τις ιδιωτικο-ποιήσεις μήνυμα προς τον ηγε-μόνα, τα σύγχρονα συμπλέγματα του κεφαλαίου, δηλαδή την Αγο-ρά. Καθώς και για την αποφυγή παρεξήγησης σχετικά με το ρό-λο του κράτους που είχε δαιμο-

νοποιηθεί την τελευταία εικοσαε-τία από φιλελεύθερους και σοσι-αλδημοκράτες και τείνει να επα-νεμφανιστεί ως αρχάγγελος.

Το Τόκιο εκτιμά ότι το συνο-λικό κόστος των καταστροφών από το σεισμό και το πυρηνικό ατύχημα θα υπερβεί τα 300 δισ. δολάρια. Ποσό που αντιστοιχεί στο 27% του ιαπωνικού κρατι-κού προϋπολογισμού, ύψους 1,1 τρισ. Ταυτόχρονα, στα συντρίμ-μια του πυρηνικού δυστυχήμα-τος, στην αγορά των πυρηνικών μαίνεται ο πόλεμος κρατών και εταιρειών. Ήδη η αμερικάνικη εταιρεία Hyperion, ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να φέρει μια νέα γενιά πυρηνικών αντιδραστή-ρων στην αγορά, τον Hyperion Hydride Reactor, που θα έχει μέ-γεθος όσο ένας τηλεφωνικός θά-λαμος, δεν θα χρησιμοποιεί νερό για ψύξη, θα λειτουργεί καλυμμέ-νος με ειδικό τσιμέντο και θαμ-μένος στο έδαφος και θα ξεθά-βεται κάθε 7-10 χρόνια για ανε-

φοδιασμό. «Στόχος μας είναι να παράγουμε ηλεκτρισμό με κό-στος 10cents/w οπουδήποτε στον κόσμο», λέει ο υπεύθυνος του σχεδίου, John Deal. Η Toshiba κάνοντας ρελάνς αναπτύσσει το δικό της μίνι πυρηνικό αντιδρα-στήρα, τον 4S (super-safe, small, simple) μικρότερης ισχύος ο οποίος όμως θα χρειάζεται ανε-φοδιασμό ανά 40 χρόνια και θα παράγει ενέργεια που θα κοστί-ζει 5 cent/kWh.

Οι παραγωγικές δυνάμεις επαναστατικοποιούνται από την ίδια την αστική τάξη. Υποτάσσο-νται στο κέρδος. Διαστρέφονται ως προς το σκοπό και τη χρήση. Και τελικά μετατρέπονται σε θα-νάσιμο για την ανθρωπότητα κίνδυνο. Απαιτείται επομένως η «διόρθωση» της εκτίμησης «για την αξιοσύνη», το παρόν και την προοπτική, όχι μόνο της ιαπωνι-κής καπιταλιστικής μηχανής αλ-λά συνολικά του ύστερου καπιτα-λισμού στον 21ο αιώνα.

πικό πολιτικό φορέα με στρατηγική φυσιο-γνωμία με ό,τι αυτό συνεπιφέρει στους αγω-νιστές και τις συγκροτήσεις. ΑΝΤΑΡΣΥΑ πα-ντού, λοιπόν. Σε κάθε δήμο, γειτονιά, σε κά-θε κλάδο ή χώρο, στα σχολεία και στις σχολές. ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαζική, των αγωνιστών της, του προγράμματός της, της επαναστατικής γραμ-μής της. Χρειάζεται τόλμη, για να φτιαχτούν τώρα τοπικές και κλαδικές ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε κάθε χώρο απ’ τους αγωνιστές που θέλουν να δυναμώσει και να στεριώσει αυτό το ρεύμα.

Στη νέα εποχή που έχουμε μπει και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης ιστορικού χαρακτήρα, οι απαιτήσεις της ταξικής πάλης σε όλα τα επίπεδα αυξάνονται, ποιοτικά και ποσοτικά, σε πρωτόγνωρο βαθμό. Οι αντι-φάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι ανεπάρκειες όλων των συνιστωσών της, πρέπει να συνει-δητοποιηθούν - συζητηθούν συλλογικά και συντροφικά. Η υπέρβασή τους απαιτεί μια συνολική τομή - επανεκκίνηση προγραμμα-τική, πολιτική - κινηματική και οργανωτική - δημοκρατική, που θα ενώσει σε ανώτερο επί-πεδο όλο το δυναμικό και θα ανοίξει νέους διαύλους επίδρασης στον πρωτοπόρο κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς.

Βασικό κριτήριο για μια νέα κατάσταση

της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ο πρωταρχικός ρόλος των συνελεύσεων σε τοπικό και κλαδικό επί-πεδο. Οι συνελεύσεις συζητούν και αποφασί-ζουν για όλα τα ζητήματα, συνολικά ή μερι-κά, γενικά ή τοπικά/κλαδικά, με βάση τις ει-σηγήσεις του κεντρικού συντονιστικού και στα ενωτικά πολιτικά πλαίσια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η απόφαση του Κεραμεικού έθετε το θέμα της ομοφωνίας των αποφάσεων σε ζητήματα που αφορούν τις προγραμματικές αρχές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για τα υπόλοιπα ζητήματα που μπορούν να προκύψουν πρέπει, κατά τη γνώ-μη μας, όταν δεν μπορεί να επιτευχθεί σύν-θεση ή ομοφωνία, να χρειάζονται ενισχυμέ-νες πλειοψηφίες πλατιάς συναίνεσης της τά-ξης των ¾ π.χ., ώστε να αποφεύγονται, τό-σο διχαστικές αποφάσεις, όσο και αδυναμία απόφασης λόγω βέτο μιας πλευράς. Σε αυτές τις ψηφοφορίες κάθε μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει ισότιμη αντιμετώπιση, ανεξάρτητα αν εί-ναι εκπρόσωπος οργάνωσης ή ανένταχτος.

Η επόμενη πανελλαδική διαδικασία πρέ-πει να έχει τη μορφή Πανελλαδικής Συνδι-άσκεψης με αιρετούς και ανακλητούς εκ-προσώπους, που θα εκλεγούν από τοπικές και κλαδικές επιτροπές και οι οποίες θα συ-ζητήσουν και θα ψηφίσουν πάνω σε κείμε-

νο με θέσεις του τωρινού Συντονιστικού. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πρέπει να εκλέ-ξει νέο συντονιστικό, του οποίου η σύνθεση θα εκφράζει τις τοπικές και κλαδικές συνε-λεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και τις ορ-γανωμένες δυνάμεις της. Αυτό το νέο όργα-νο θα έχει την ευθύνη πολιτικής λειτουργί-ας και εκπροσώπησης του εγχειρήματος μέ-χρι την επόμενη πανελλαδική συνδιάσκεψη, θα συνεδριάζει κάθε μήνα σε συγκεκριμέ-νο και δημοσιοποιημένο τόπο και χρόνο και επίσης θα εκλέξει συντονιστική γραμματεία με έδρα την Αθήνα. Τα μέλη του θα εκπρο-σωπούν δημιουργικά τις αποφάσεις των συ-νελεύσεων των τοπικών/κλαδικών επιτρο-πών και όχι μόνο τις προσωπικές ή τις από-ψεις του πολιτικού τους φορέα. Όλη η διαδι-κασία πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μείζο-νος κοινωνικού και πολιτικού γεγονότος για ολόκληρη την Αριστερά.

Η γνώμη μας είναι πως έχουν συγκε-ντρωθεί όλες οι προϋποθέσεις για ένα με-γάλο άλμα προς τα μπρος, αρκεί να το θελή-σουμε, να το πιστέψουμε, να εμπνεύσουμε όλο το ΝΑΡ και τον ευρύτερο κόσμο, και να ρισκάρουμε για την οικοδόμηση τώρα της άλλης Αριστεράς.

Η τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατρο-πής της επίθεσης κεφαλαίου - ΕΕ-ΔΝΤ - κυ-βερνήσεων, με αντικαπιταλιστικό πρόγραμ-μα πάλης και έχοντας τη στρατηγική της Αντι-καπιταλιστικής Επανάστασης προς τον κομ-μουνισμό της νέας εποχής στο τιμόνι, μπορεί να συμβάλει σε ένα επαρκές προγραμματι-κό βάθρο γι’ αυτό το άλμα, έχοντας συνείδη-ση της αναγκαιότητας διαλεκτικής σύνθεσης όλων των απόψεων, ρευμάτων και συνιστω-σών. Επειγόντως λοιπόν να πολιτικοποιηθεί η συζήτηση σε όλα τα μέτωπα, να γίνει σαφές παντού ότι χωρίς άλλη Αριστερά δεν μπορού-με να νικήσουμε και να βάλουμε ριζοσπαστι-κό χρώμα στις μελλούμενες εξελίξεις.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικές στιγ-μές, που αν θέλουμε να επηρεαστούν απ’ τις κομμουνιστικές και επαναστατικές ιδέες πρέ-πει να πάρουμε την απόφαση τώρα. Πάμε τώ-ρα για ένα μαζικό φορέα, που θα συνενώσει όλη την αντικαπιταλιστική Αριστερά και τις νέες φυσικές πρωτοπορίες που γεννιούνται καθημερινά σ’ όλους τους χώρους. Πάμε για ΑΝΤΑΡΣΥΑ παντού, για να φτιαχτεί τώρα άλλη Αριστερά. Δεν πρέπει να περιμένουμε να έρθουν πρώτα τα μεγαλύτερα γε γονότα. Πρέπει να δοκιμάσουμε να βάλουμε τη σφρα-γίδα μας τώρα, αν θέλουμε να επηρεάσουμε τις εξελίξεις…

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Κ άθε τεχνολογική επανάσταση, ιδιαίτερα στο χώρο της επικοινωνίας, τον τομέα με την πιο ραγδαία εξέλιξη τις τελευταίες δεκαετίες, δημιουργεί ακραίες

αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές. Μετά από κάθε μεγάλη τεχνολογική αλλαγή, ορισμένοι θεωρούν ότι βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη κοινωνική τομή μετά την εφεύρεση του τροχού και άλλοι ότι έρχεται το τέλος του κόσμου και του πολιτισμού όπως τον ξέραμε. Ο ίδιος ο Πλάτωνας φοβόταν ότι με την έλευση της γραφής η ικανότητα του ανθρώπου να απομνημονεύει θα ατονήσει με αποτέλεσμα να εξασθενήσουν σταδιακά και οι υπόλοιπες νοητικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Το ειρωνικό σήμερα είναι ότι:Πρώτον, θυμόμαστε τα λόγια του Πλάτωνα επειδή τα... έγραψε. Δεύτερον πως η κριτική που δέχεται σήμερα το ίντερνετ και οι νέες συσκευές επικοινωνίας και ανάγνωσης είναι στηριγμένες στην ίδια λογική. «Το βιβλίο στη σημερινή “υλική” μορφή του θα έχει πεθάνει σε πέντε χρόνια». Αυτή η πρόσφατη δήλωση του «γκουρού» της ψηφιακής εποχής Νικόλα Νεγρεπόντε μοιάζει από πολλές απόψεις με αστείο ή, στην καλύτερη περίπτωση, με δήλωση εντυπωσιασμού προκειμένου να προκαλέσει και να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον γύρω από το όνομα του. Ωστόσο δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το γεγονός ότι από πέρυσι το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό κατάστημα, αυτό της Amazon, πουλάει περισσότερα ηλεκτρονικά βιβλία παρά βιβλία από χαρτί μπορεί να μην είναι ακριβώς ενδεικτικό (για πολλούς λόγους), αλλά οπωσδήποτε αποτυπώνει μια πολύ δυναμική τάση συρρίκνωσης του έντυπου βιβλίου. «Επάγγελμα υπό εξαφάνιση» χαρακτηρίστηκαν οι παραδοσιακές εκδόσεις και σε ένα πρόσφατο επεισόδιο μιας από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές παγκοσμίως, του NCIS. Η «επανάσταση» των tablets, στα οποία το iPad διατηρεί μέχρι σήμερα μερίδιο αγοράς πάνω του 75%, και των ηλεκτρονικών συσκευών ανάγνωσης από διαφημιστικό τρικ έχει αποκτήσει μια δυναμική που απειλεί να συμπαρασύρει μεταξύ άλλων ολόκληρη τη βιομηχανία του βιβλίου, των εφημερίδων αλλά και των ίδιων των προσωπικών υπολογιστών όπως τους ξέραμε από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα. To iΡad 2, η πολυδιαφημισμένη μουλτιμίντια συσκευή της Apple, κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη στις 25 Μαρτίου. Στην Ελλάδα, λόγω της εθνικής εορτής, έγινε διαθέσιμη μια μέρα μετά. Το iΡad ανήκει στη νέα κατηγορία υπολογιστών σε σχήμα και μέγεθος πλακέτας (ή παλιάς σχολικής πλάκας) στην οποία η χρήση γίνεται απλά με το δάχτυλο χωρίς τη χρήση «ποντικιού» και το πληκτρολόγιο εμφανίζεται και αυτό ως μέρος της οθόνης όποτε χρειαστεί.

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Ημεγάλη ειρωνεία είναι ότι ενώ η δεύτερη «βέρσιον» του iΡad κυκλοφόρησε στην Ελλά-δα στις 26 Μαρτίου, η πρώτη «βέρσιον» διατέθηκε στη χώ-

ρα μας μόλις το Φεβρουάριο, με την εται-ρεία να μη δέχεται να επιστρέψει χρήμα-τα στους αγοραστές της πρώτης έκδοσης –όπως έκανε στις ΗΠΑ– που δεν γνώρι-ζαν ότι το αναβαθμισμένο μοντέλο –στην ίδια τιμή– έρχεται μόλις ένα μήνα μετά! Με αυτό τον τρόπο, η Apple ξεφορτώθηκε μεγάλη μερίδα των παλιών αποθεμάτων της σε μια σειρά από αγορές οι οποίες εντάσσονται προφανώς στην κατηγορία «junk»! Η κυκλοφορία της νέας ναυαρχί-δας της αναδυόμενης αγοράς των tablets συνέπεσε με την ανακοίνωση της κυκλο-

φορίας δεκάδων ανταγωνιστικών μοντέ-λων τα οποία θα τρέχουν λογισμικό από τη Google (Android), ενώ το καλοκαίρι αναμένονται και οι πρώτες ταμπλέτες με windows 7.

Το iPad πέτυχε να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία προϊόντων ανάμεσα στα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα και τα netbooks μετατρέποντας υπέρ της «μειο-νεκτήματα», όπως την έλλειψη flash (μια τεχνολογία υπεύθυνη για όλες τις ενοχλη-τικές αναδυόμενες διαφημίσεις στο διαδί-κτυο). Όπως έγραψε η εφημερίδα Γκάρ-ντιαν, το iPad, αν και προωθείται ως συ-σκευή ψυχαγωγίας, έχει μεταμορφώσει ακόμα και την επαγγελματική ζωή σε με-γάλο βαθμό, διαψεύδοντας όσους συνε-χίζουν να το αντιμετωπίζουν ως ένα «λα-μπερό παιχνίδι» κατανάλωσης χωρίς κα-μία δημιουργική ικανότητα. Πολλοί μιλά-

νε για την ανατολή μιας νέας εποχής με-τά τους παραδοσιακούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αφού τα «έξυπνα» κινητά και οι ηλεκτρονικές ταμπλέτες αλλά και οι ηλεκτρονικές συσκευές που προορίζο-νται αποκλειστικά γι’ ανάγνωση –οι οποί-ες είναι ακόμα πιο φορητές, ελαφρές και ενεργειακά αυτόνομες– κερδίζουν διαρ-κώς μερίδιο αγοράς. H μονοκρατορία της Microsoft, που τα τελευταία 30 χρόνια αντιμετώπιζε με επιτυχία κάθε ανταγω-νιστικό προϊόν, βλέπει το μερίδιο αγοράς της να μειώνεται και την Apple να την ξε-περνά για πρώτη φορά σε συνολική χρη-ματιστηριακή αξία. Με τις ταμπλέτες νέ-ας γενιάς, μπορείς πλέον να κάνεις «τη-λεδιασκέψεις», να αναπαράγεις ταινίες, ντοκιμαντέρ και παρουσιάζεις εργασίας σε οθόνες και τηλεοράσεις μεγάλου μεγέ-θους με ποιότητα «υψηλής ευκρίνειας».

Ωστόσο, το iΡad και η Apple δεν μπο-ρούν να διατηρήσουν την πρωτοκαθε-δρία για πάντα σε αυτή τη νέα αγορά αλ-λά φιλοδοξούν να κρατήσουν ένα υψηλό ποσοστό ιδιαίτερα στη λεγόμενη «high end» αγορά (στο κοινό με μεγαλύτερες αγοραστικές δυνατότητες). Τα αναγωνι-στικά προϊόντα προσφέρουν παρόμοια τεχνικά χαρακτηριστικά με χαμηλότερη τιμή αλλά σε χειρότερο και πιο δύσχρη-στο –προς το παρόν– «πακέτο». Το ερώ-τημα είναι τι πραγματικά μπορεί να κά-νει κάποιος με μια ηλεκτρονική ταμπλέ-τα; Μπορεί να περιηγηθεί στο ίντερνετ από το κρεβάτι ή τον καναπέ του, να δι-αβάσει ένα βιβλίο ή ένα περιοδικό, να παίξει ηλεκτρονικά παιχνίδια, να ακού-σει μουσική ή να δει μια ταινία. Οι δύο κύριες χρήσεις του ωστόσο είναι ως συ-σκευή ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων και κειμένων από το ίντερνετ.

Η πλειονότητα των αναγνωστών επι-μένει ακόμα και σήμερα ότι η εμπειρία της πιο ξεκούραστης για το μάτι ανάγνω-σης σε χαρτί παραμένει ανυπέρβλητη και παραμένουν δύσπιστοι τόσο απέναντι στις ηλεκτρονικές ταμπλέτες όσο και στις αρκετά φθηνότερες συσκευές ανάγνωσης

Από το μέλλον, επιστροφή στο παρόν;n ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς αρνήθηκε επανειλημ-μένα να σχολιάσει το iΡad παρατηρώντας απλώς ότι η Microsoft υπήρχε πρωτοπόρα

εδώ και μια δεκαετία στη νέα κατηγο-ρία συσκευών (των tablets). Τα tablets, ωστόσο, που βασίστηκαν στην πλατφόρ-μα των Windows, απέτυχαν παταγωδώς. To αποτέλεσμα ήταν ότι η Apple, μετά από μια δεκαετία από την εμφάνιση των πρώτων tablets, κατάφερε να αποσπά-σει μερίδιο 95% της αγοράς. Αυτό έγι-νε γιατί όπως για μια ακόμα φορά απο-δείχτηκε σημασία δεν έχει τόσο το προ-ϊόν αλλά το περιτύλιγμα και πώς το πλα-σάρεις. Στη σύγχρονη διαφήμιση, όπως έγραψε και η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της No logo, αυτό που ενδιαφέρει σή-μερα τις εταιρείες είναι το «λάιφ στά-ιλ μπράντιγκ» η προβολή υπερβολικά δυνατών «σημάτων» και ιδεών και όχι τόσο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του

προϊόντος. Λέξεις όπως «επανάστα-ση», «μετασχηματισμός», «ανατροπή» χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε αυτό το πλαίσιο.

Το πιο σημαντικό στοιχείο των φου-τουριστικών κινηματογραφικών ή τηλε-οπτικών ταινιών και σειρών της δεκα-ετίας του ’60 και του ’70 δεν ήταν πό-σο καλές ή κακές ήταν αλλά το πόσο δι-αφορετικά οραματίζονταν το «εγγύς» μέλλον. Χαρακτηριστική είναι και ολό-κληρη η παραφιλολογία για το μαγι-κό κόσμο του «21ου αιώνα». Μια τυπι-κή εικόνα εκείνης της εποχής που «πε-ριγράφει» την εποχή που ζούμε σήμε-ρα περιλαμβάνει αποικίες του ανθρώ-που στο Διάστημα, ιπτάμενα αυτοκίνη-τα, ανθρωπόμορφα ρομπότ και όχι ηλε-κτρονικές σκούπες που θα κάνουν τις οικιακές μας εργασίες. Οι έφηβοι θα πήγαιναν στο σχολείο με ιπτάμενα πα-τίνια (όπως στην ταινία Επιστροφή στο μέλλον). Η πραγματικότητα, όμως, είναι εντελώς διαφορετική!

Σήμερα οι άνθρωποι εξακολουθούν

Το iPad και το «τέλος» του βιβλίου

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

Από το μέλλον, επιστροφή στο παρόν;να σκουπίζουν με σκούπα και φαράσι, να μαγειρεύουν σε συμβατικούς φούρνους και να οδηγούν αυτοκίνητα «εδάφους», τα οποία είναι μια εφεύρεση του προπερασμέ-νου αιώνα και η τεχνολογική τους εξέλιξη και τα ηλεκτρονικά λαμπάκια –παρά τα δι-αφημιστικά τρικ– είναι απελπιστικά αργή. Οι χρόνοι δε μιας διαδρομής με το τρένο –στην Ελλάδα– έχουν επιστρέψει στα επίπε-δα της δεκαετίας του ’30 σε πολλές περιπτώ-σεις. Η βιοτεχνολογία και η κβαντική φυσι-κή ακόμα δεν έχουν «δείξει τα δόντια τους», ιδιαίτερα στην καθημερινότητά μας, οι άν-θρωποι παραμένουν ευάλωτοι στα ακραία καιρικά φαινόμενα, το πετρέλαιο θα παρα-μείνει βασική πηγή κάλυψης ενεργειακών αναγκών για πολλά χρόνια ακόμα. Σήμερα έχουμε μια απόλυτη, σταδιακή και επιταχυ-νόμενη επιδείνωση του επιπέδου ζωής, με κερασάκι στην τούρτα κάποιες βελτιώσεις και πρόσβαση στην ψηφιακή ψυχαγωγία και επικοινωνία.

Η πρόσβαση στο «γρήγορο» ίντερνετ αναγνωρίζεται σε πολλές χώρες –και με δι-καστικές αποφάσεις– ως ιερό «θεμαλιακό

δικαίωμα του ανθρώπου». Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσίευσε το BBC με δείγμα 27.000 ερωτηθέντες σε 26 χώρες, τέσσερις στους πέντε ανθρώπους στηρίζουν την πρωτοβουλία για παγκόσμια δημόσια και δωρεάν ευρυζωνική κάλυψη, την ίδια ώρα που στο Νέο Δελχί το 32% των Ινδών δεν έχει πρόσβαση σε τουαλέτα και κανένα ανάλογο κίνημα δεν ενδιαφέρεται να κάνει κάτι γι’ αυτό!

΄Οπως πολύ εύστοχα είχε πει ο γάλλος σκηνοθέτης Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο πιο γρή-γορος τρόπος να γίνεις ξεπερασμένος εί-ναι να «είσαι απόλυτα μοντέρνος» για την εποχή σου. Το ηλεκτρονικό συγκρότημα με τη σούπερ-ντούπερ ονομασία Future Sound Of London είχε κάνει στη δεκαετία του ’90 δίσκους με τάχα πιασάρικους τίτλους όπως ISDN, στους οποίους υμνούσαν το μέλλον της μουσικής και του ραδιοφώνου μέσα από τις νέες συχνότητες. Για όσους δεν θυμού-νται, η τεχνολογία ISDN δεν υπήρξε παρά μια ελάχιστα πιο γρήγορη –και αποτυχημέ-νη εμπορικά– εκδοχή του «dial up» της πρώ-της μορφής συνδέσεων ίντερνετ μέσω συμ-

βατικών τηλεφωνικών γραμμών και όχι ευ-ρυζωνικών συνδέσεων.

«Μέχρι το έτος 2000 κάθε σπίτι θα έχει βιντεοτηλέφωνο και φαξ» είχε προβλέψει το αφεντικό της IMB στη δεκαετία του ’80. Το 2011 όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα σπίτι με βιντεοτηλέφωνο (άλλη υπόθεση η βιντε-οκάμερα στους υπολογιστές), αλλά και η βι-ντεοκλήση στα κινητά τηλέφωνα με το πε-ρίφημο 3g που κανείς δεν ήθελε, ήταν μια εντελώς αποτυχημένη επένδυση που κλόνι-σε την πάλαι ποτέ νέα οικονομία.

Το βιβλίο που τυπώνεται πάνω σε «νεκρά δέντρα» έχει κυριαρχήσει εμπορικά και πο-λιτισμικά εδώ και αιώνες. Δεν είναι ένα ακό-μα φορμάτ όπως οι βιντεοκασέτες betamax ή το VHS. Εφόσον η συμβατική σκούπα δεν έσβησε με την ηλεκτρονική, ο κινηματογρά-φος όχι μόνο επέζησε αλλά «έθαψε» –με μια έννοια– τις βιντεοκασέτες (ενώ το DVD πνέ-ει τα λοίσθια) και οι θεατρικές παραστάσεις δεν έσβησαν με την ανακάλυψη του φιλμ, εί-ναι ένα πολύ ασφαλές στοίχημα να προβλέ-ψουμε ότι το τυπωμένο βιβλίο θα υπάρχει για πολλές δεκαετίες, ακόμα και αν το με-

ρίδιο στην αγορά του μειωθεί και τα βιβλι-οπωλεία συρρικνωθούν. Οι βιβλιοθήκες του μέλλοντος πιθανότατα θα μετριούνται όχι ανάλογα με τον αριθμό των τίτλων αλλά με τα terabytes αποθηκευτικού χώρου που χρη-σιμοποιούν. Η μεγάλες μάχες στο επίπεδο του πολιτισμού δεν θα γίνουν γύρω από το «φορματ» ούτε γύρω από το δίπολο αναλο-γικό ενάντια στο ψηφιακό. Ο Προύστ έγρα-φε πως κάθε βιβλίο που δεν έχει στον πυρή-να του το μήνυμα να αλλάξουμε τον κόσμο –ακόμα και ενάντια στη θέληση του συγγρα-φέα– είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.

Αν ο πυρήνας της ψυχικής και πνευματι-κής συγκρότησης του ανθρώπου εξακολου-θεί να στηρίζεται στο γνωστό δίπολο «ζωή ή επιβίωση», οι επαναφορτιζόμενες συσκευ-ές ανάγνωσης, μπορεί να μην αποδειχθούν σύμμαχος για την κατάκτηση της πραγμα-τικής ζωής, τα βιβλία ωστόσο που θα δια-κινούνται σε αυτές οπωσδήποτε μπορεί να είναι. Σε τελευταία ανάλυση σημασία δεν έχει αν θα διαβάζουμε σε περγαμηνή, τυ-πωμένο χαρτί ή οθόνη, αλλά το τι διαβάζου-με και γιατί.

Το iPad και το «τέλος» του βιβλίουόπως τo kindle της Amazon. Σύμφωνα με τις έρευνες, το iΡad δεν φτάνει την αίσθη-ση του «φυσικού βιβλίου» κουράζει το μάτι κάπως –αλλά όχι δραματικά– περισ-σότερο από τις παραδοσιακές εκδόσεις και ελάχιστα περισσότερο από το kindle ή ανάλογες συσκευές οι οποίες χρησιμο-ποιούν την ανταγωνιστική τεχνολογία (e-ink) «οθόνες ηλεκτρονικού χαρτιού». Το μεγάλο μειονέκτημα της ταμπλέτας –ιδι-αίτερα για χώρες όπως η Ελλάδα– είναι ότι απαιτεί να είσαι σε κλειστό ή σκιερό μέρος για να την «απολαύσεις» καθώς σε κάθε ηλιόλουστο εξωτερικό χώρο δημι-ουργείται αντανάκλαση και η οθόνη γί-νεται δυσανάγνωστη! Η αγορά του ηλε-κτρονικού βιβλίου στην Ελλάδα ουσιαστι-κά μόλις τώρα κάνει τα πρώτα της εμπο-ρικά βήματα. Παρά το γεγονός ότι οι εκ-δοτικοί οίκοι συναντούν οικονομικές δυ-σκολίες σήμερα, με πιο τρανταχτό παρά-δειγμα το λουκέτο στα Ελληνικά Γράμμα-τα από τον Οργανισμό Λαμπράκη και την απόλυση 100 εργαζομένων, το μέλλον δι-αγράφεται ιδιαίτερα κερδοφόρο για ορι-σμένες εκδοτικές επιχειρήσεις, καθώς δημιουργείται μια νέα παρθένα αγορά με μικρότερο κόστος και περισσότερες δυ-νατότητες κέρδους. Οι τίτλοι πάντως που προσφέρονται μέχρι στιγμής είναι απελ-πιστικά λίγοι, ενώ ακόμα δεν έχουν ολο-κληρωθεί οι συμφωνίες για τη διάθεση τίτλων μέσω του ηλεκτρονικού βιβλιοπω-λείου της Apple της Αmazon, καθώς λιγο-στές είναι και οι ανάλογες ανεξάρτητες εφαρμογές στα smartphones, στο kindle ή σε άλλες ηλεκτρονικές ταμπλέτες.

Προς το παρόν χρειάζεται να αγορά-σεις βιβλία (συνήθως κλειδωμένα με μορ-φές προστασίας των πνευματικών δικαι-ωμάτων), μέσω των ηλεκτρονικών σελί-δων και να τις μεταφέρεις ο ίδιος στις αντίστοιχες συσκευές, ενώ ακόμα και η διάθεση τίτλων μέσω «ανεπίσημων» μο-νοπατιών είναι προβληματική. Αρκετοί από αυτούς τους προβληματισμούς για το copyright, τις μεθόδους που χρησιμο-ποιούνται σήμερα για την προστασία του

περιεχομένου κ.ά. τέθηκαν και στην πρό-σφατη ανοιχτή συζήτηση για το ψηφια-κό βιβλίο και την αλλαγή του τοπίου στην παραγωγή και τη διάδοση των κειμένων που έγινε την περασμένη εβδομάδα στο Floral σε συνεργασία με το Εθνικό Κέ-ντρο Βιβλίου. Αυτό που τονίζουν πολλοί είναι ότι οι σημερινές τιμές παραμένουν πολύ υψηλές και μη ανταγωνιστικές για ένα προϊόν με μηδαμινό κόστος αναπα-ραγωγής και «ηλεκτρονικής αποθήκευ-σης». Κανένα σύστημα ψηφιακής προ-στασίας δεν πρόκειται να πείσει κάποι-ον να χαλάσει 10 ή 15 ευρώ για ένα βι-βλίο όταν είναι γνωστό ότι η πειρατεία στην Ελλάδα του ΔΝΤ σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της.

Οι ελληνικοί μεγάλοι εκδοτικοί οί-κοι μάλιστα που βιάζονται να εδραιώ-σουν την παρουσία τους στη νέα ψηφια-κή αγορά και, όπως καταγγέλλει ο Σύλλο-γος Μεταφραστών - Διορθωτών - Επιμε-λητών, προσπερνούν σαν να ήταν απλώς συμβολική την υποχρέωσή τους από το νόμο να καταβάλουν τα προβλεπόμενα πνευματικά δικαιώματα στους μεταφρα-στές, απαιτώντας από αυτούς να υπογρά-ψουν νέα συμφωνητικά που προβλέπουν σχεδόν μηδενικά ποσοστά. Και αυτό πα-ρά το γεγονός ότι οι κρατικές επιδοτή-σεις για την ψηφιοποίηση τίτλων μπορεί να φτάσουν έως και τις 400.000 ευρώ ανά επιχείρηση!

To τραγικό είναι ότι και οι τιμές των ηλεκτρονικών βιβλίων στο εξωτερικό προσπερνώντας τον πιο βασικό νόμο του κέρδους συχνά είναι υψηλότερες από αυ-τές της έντυπης έκδοση! Η εκδοτική βιο-μηχανία μοιάζει να μην έχει διδαχτεί τί-ποτα από τα παθήματα της μουσικής βιο-μηχανίας (που ακόμα επιμένει ότι υπάρ-χει κρίση «φορμάτ» και όχι κρίση της ίδι-ας της μουσικής). Η Amazon έχει φτάσει στο εξωφρενικό σημείο να απαιτεί από τους αναγνώστες να πληρώνουν έως και 3 ευρώ για ηλεκτρονικά βιβλία, τα οποία ήδη διατίθενται δωρεάν από άλλες πη-γές (μέσω του project Gutenberg), όπως

και για κλασικά έργα, τα οποία έχουν εκ-πνεύσει τα πνευματικά δικαιώματα τόσο των συγγραφέων όσο και των μεταφρα-στών.

Αυτό μοιάζει με αυτοκτονία για την ευρωπαϊκή αγορά –στην οποία οι νόμοι περί copyright και πειρατείας είναι πιο χαλαροί– όταν σήμερα μπορεί κάποιος με τις σημερινές ταχύτητες να κατεβάσει σχεδόν ολόκληρη την ψηφιακή βιβλιοθή-κη της Amazon (στα Αγγλικά) σε 10 λε-πτά μέσω του Pirate Bay ή κάποιας άλ-λης εναλλακτικής οδού. Οι εκδοτικοί οί-κοι πρέπει να καταλάβουν ότι πρώτο τους μέλημα είναι να δημιουργήσουν μια αγο-ρά με φτηνά και προσιτά βιβλία δίνοντας στον καταναλωτή την αίσθηση ότι δεν πι-άνεται κορόιδο ξοδεύοντας χρήματα για ένα προϊόν χωρίς υλική υπόσταση.

Οι νέες ηλεκτρονικές «πλάκες» και τα

iPad δείχνουν ότι στην εποχή της μεγα-λύτερης από ποτέ κρίσης υπερσυσσώρευ-σης οι συγκλονιστικές επιστημονικοτεχνι-κές κατακτήσεις περιορίζονται να «χαλά-νε κόσμο» στην «επικοινωνία» στο εμπό-ριο, στο χρηματεμπόριο, στην εκπαίδευ-ση, καθώς και στα πολλαπλά δίκτυα της επιχειρηματικής και πολιτικής διακυβέρ-νησης. Ενώ αντίθετα οι κατακτήσεις αυ-τές καθηλώνονται και «αποδιοργανώνο-νται» στα επίπεδα της πραγματικής πα-ραγωγής μπροστά στο γενικό φόβο μιας ανεξέλεγκτης «κλιματικής» υποβάθμι-σης των ποσοστών κερδοφορίας. Συνδέ-ουν έτσι πιο στενά το ρόλο και τη «λάμ-ψη» τους κυρίως με τις «παρασιτικές» δι-κλείδες ασφαλείας του συστήματος και με τους πολλαπλούς μηχανισμούς χειρα-γώγησης απέναντι στο λαϊκό παράγοντα και ιδιαίτερα στη νεολαία.

Παρότι το μέλλον των νέων συσκευών ανάγνωσης προβλέπεται κερδοφόρο, οι τίτλοι που προσφέρονται ακόμη από τους εκδότες είναι λίγοι

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Η αίσθηση της ήττας, της ανη-μπόριας που πλημμυρίζει τον

άνεργο ή τον επισφαλή εργαζόμε-νο δεν είναι αρκετή για να εξα-σφαλίσει την υποταγή του. Χρει-άζεται και η αίσθηση της ενοχής, αυτή του λαθρεπιβάτη που τρύπω-σε χωρίς να πληρώσει εισιτήριο στο πλοίο της εργασίας και τώρα πρέπει να αποβιβαστεί στο πλησι-έστερο λιμάνι. Εκατοντάδες χιλιά-δες εργαζόμενοι, τόσο στο Δημό-σιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να πειστούν ότι περισσεύ-ουν, ότι η οικονομία δεν αντέχει τόσους πολλούς εκπαιδευτικούς, τόσα πολλά σχολεία και νοσοκο-μεία, τόσους πολλούς οδοκαθα-ριστές, τόσες πολλές εφημερίδες, τόσα πολλά κανάλια, τόσα πολ-λά μικρά καταστήματα, τόσα πολ-

λά περίπτερα, τόσα πολλά πανε-πιστήμια, τόσες πολλές δημόσιες βιβλιοθήκες, τόσους πολλούς κι-νηματογράφους και θέατρα και, φυσικά, τόσους πολλούς μετανά-στες. Αντέχει όμως 700.000 εξο-χικές κατοικίες που θα πουληθούν σε ξένους που θα πληρώσουν όσο και όσο για «λίγο κρασί, λίγη θά-λασσα και τ’ αγόρι τους». Αυτό ση-μαίνει ότι η Ελλάδα θα φιλοξενεί γύρω στα 2,5-3 εκατ. αλλοδαπούς παραθεριστές με ιδιόκτητη στέγη, ενώ κάποιοι τυχεροί Έλληνες θα εργάζονται σαν καθαριστές πισί-νας (pool boys), σεκιουριτάδες,

παραδουλεύτρες και διανομείς πί-τσας για τους φιλέλληνες ιδιοκτή-τες των εξοχικών.

Προς το παρόν πρέπει να πι-στέψουμε ότι η χώρα μας κινδυ-νεύει από τους πλεονάζοντες ερ-γαζόμενους, τις πλεονάζουσες ψυ-χές. Εκατοντάδες χιλιάδες άνερ-γοι και εργαζόμενοι πρέπει να πειστούν ότι δεν έπρεπε να σπου-δάσουν, δεν έπρεπε να προσλη-φθούν ή να διοριστούν, δεν έπρε-πε να γεννηθούν, δεν έπρεπε να υπάρχουν! Όπως στο παραμύθι του Κοντορεβυθούλη, οι γονείς θα πρέπει να τους εγκαταλείψουν

στην καρδιά του δάσους της ανερ-γίας, της απραξίας, της απόγνω-σης, ώστε να επιβιώσουν τα υπό-λοιπα παιδιά.

Μαζί τα φάγαμε, όμως εσείς, οι πλεονάζοντες, θα πληρώσετε το λογαριασμό, λένε οι πλεονέ-κτες και οι μιντιακοί εκπρόσωποί τους. Και θα τον πληρώσετε με την περιθωριοποίηση τη δική σας και των παιδιών σας. Θα εξαερωθείτε, θα σβηστείτε από το χάρτη της ερ-γασίας. Ο στόχος των πλεονεκτών δεν είναι μόνο όσοι απομείνουν στην αγορά εργασίας να εργάζο-νται με δυσμενέστερους όρους, αλλά και να είναι πρόθυμοι να δώ-σουν μια σπρωξιά τους τάχα πλε-ονάζοντες συναδέλφους τους που δεν είναι πρόθυμοι να πέσουν εθε-λοντικά στον Καιάδα.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Οι πλεονάζοντες και οι πλεονέκτες

Συνέλευση εργατικών σχημάτωνΣε παναθηναϊκή συνέλευ-ση καλούνται εργατικά σχή-ματα και συσπειρώσεις την Πέμπτη 7/4 και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα του Σωματείου των Λογιστών (Κάνιγγος 27, Αθήνα, 5ο όροφος), μετά από πρωτοβουλία και κάλεσμα της Ριζοσπαστικής Παρέμ-βασης Μισθωτών Λογιστών. Όπως τονίζεται στο κάλεσμα η ανάγκη για τη συνάντηση «προκύπτει από τη μια από την πολιτική της κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, τα διαδο-χικά μνημόνια, την υπογρα-φή του «Συμφώνου για το ευ-ρώ», την παρουσία της τρόι-κας ΔΝΤ - ΕΚΤ - ΕΕ, που

σταθερά και μεθοδικά, πάνω στο έδαφος της καπιταλιστι-κής κρίσης, ξεθεμελιώνει κά-θε έννοια εργατικού δικαιώ-ματος, και την απαιτούμενη απάντηση σε όλα αυτά. Προ-κύπτει επίσης, από την επιδί-ωξή μας, οι αντιστάσεις και οι αγώνες σε μια σειρά χώρους, που σε πολλές περιπτώσεις οι σύντροφοι και οι συναγω-νιστές των σχημάτων δίνουν τις μάχες, να συντονιστούν, να διερευνήσουν τις δυνατό-τητες κοινής προγραμματι-κής πάλης, να καθορίσουν το δικό τους σχέδιο δράσης. Για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και οι διαχειριστές της».

Εκδήλωση για το ΕλληνικόΑνοιχτή εκδήλωση –για το μέλλον του πρώην Αεροδρο-μίου αλλά και για τις δρά-σεις ενάντια στη σχεδιαζό-μενη εκποίηση– καλούν έξι κινήσεις πόλης την Παρα-σκευή 8/4 στις 6 μ.μ. στη Νο-μική. Συγκεκριμένα, καλούν οι κινήσεις: Αμαρουσίου Εκτός των Τειχών - Αριστε-ρή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση, Βύρωνα Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών, Γλυ-φάδας Πρωτοβουλία Κατοί-κων Στα Νότια, Νέας Ιωνίας Εκτός Σχεδίου - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, Νέ-ας Σμύρνης Μια Πόλη Ανά-ποδα - Αριστερή Παρέμβα-ση στους Δρόμους και Πε-τρούπολης Ανυπότακτη Πε-τρούπολη. Όπως τονίζεται στο κάλεσμα, «οι πραγματι-κές λαϊκές ανάγκες δεν μπο-

ρούν να μπουν στο περιθώ-ριο όσο και αν προσπαθούν οι “τσαμπατζήδες” της πολι-τικής να πείσουν το λαό ότι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι αναπτυξι-ακό μέτρο». Στόχος των κι-νήσεων μεταξύ άλλων είναι η μετατροπή του πρώην αε-ροδρομίου σε πάρκο υψη-λού πρασίνου, χωρίς επιχει-ρηματικές δραστηριότητες, χωρίς οικοπεδοποίηση και οικιστική ανάπτυξη». Όπως τονίζουν, «θεωρούμε επίσης κρίσιμη, κυρίως για το ζήτη-μα του αεροδρομίου αλλά και για τις μάχες που θα δο-θούν ενάντια στην υλοποίη-ση του φάστ τρακ, όχι μόνο την κοινή δράση αλλά και την εν δυνάμει κοινή πολι-τική συνεύρεση και συμπό-ρευσή μας».

EIΔHΣEIΣ

Με θέμα «Η οικονομική κρίση, το εργατικό κίνημα και η Αριστερά», θα γίνουν εκδηλώσεις στην Ηγουμε-νίτσα (Παρασκευή 8/4 στο Πάνθεον στις 8 μ.μ.) και στην Κέρκυρα (Σαβ-βάτο 8 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο). Ομιλητής θα είναι ο Ά. Χάγιος.

Η Ν. Μουράτογλου προσφέρει για ενίσχυση στο Πριν 50 ευρώ.

Οι εκδόσεις ΚΨΜ καλούν στην πα-ρουσίαση του βιβλίου Η κραυγή του λαού των Βωτρέν-Ταρντί την Παρα-σκευή 8/4, στις 8 μ.μ. στο βιβλιοπω-λείο Εκτός των Τειχών, Γραβιάς 10-12, Αθήνα. Ομιλητές: Ξένια Μαρίνου και Μανόλης Αρκολάκης.

Η Δράση για την Ελευθερία διορ-γανώνει στις 8-9 Απρίλη, στο Πο-λυτεχνείο, το 3ο Αντιτρομοκρατικό Φεστιβάλ, με καλεσμένους από την Ουρουγουάη, τη Χώρα των Βάσκων και τη Γερμανία.

Πολιτική εκδήλωση διοργανώνει η ΑΡΑΝ στην Πάτρα για την παρουσίαση της πολιτικής της πρότασης, το Σάββατο 9/4, στις 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο.

Για την επέμβαση στη Λιβύη και το ρόλο του μονοπωλιακού κεφαλαίου θα συζητήσει το Φιλοσοφικό Σχολείο (Γρυπάρη 195, Καλλιθέα) την Τρίτη 5/4 στις 7 μ.μ. με εισηγητή τον Δημή-τρη Ντούσα.

H ομάδα «Σημείο 0» παρουσιάζει από την Πέμπτη 7/4 έως την Κυρια-κή 10/4 τον Αίαντα του Γιάννη Ρίτσου στον πολυχώρο πολιτισμού Εύμαρος (Φωκίδος 26, Αμπελόκηποι). Παρα-στάσεις: Πέμπτη και Κυριακή 9 μ.μ., Παρασκευή και Σάββατο 8 μ.μ. Τηλ. κρατήσεων: 210-3225207 και 6942-841714.

«Αντίο» στον Γιάννη

ΚωνσταντινόπουλοΈφυγε από κοντά μας πρό-ωρα ο Γιάννης Κωνστα-ντινόπουλος, ένας ξεχωρι-στός άνθρωπος, ένας αλη-θινός αριστερός. Σε όλους εμάς στην Ηλεία και ιδιαί-τερα στην Αμαλιάδα δίδα-ξε με τη στάση του και με αντίπαλο την αρρώστια, τι σημαίνει μαρξιστής στα πο-λύ δύσκολα. Από το 1976 στην ΚΝΕ πρωτοπόρος στο κίνημα, διαφώνησε αρ-χές του ’80 με την κυρίαρχη γραμμή, μένοντας ανέντα-χτος και μελετώντας ιδιαί-τερα κείμενα του Π. Που-λιόπουλου, αλλά αφιέρωσε πολύ χρόνο και στη μελέτη του έπους της Αντίστασης και του Εμφυλίου.Πρωτοπόρος στον ενιαίο Συνασπισμό,αποχώρησε με την συνγκυβέρνηση-ντροπή για την Αριστερά και από τότε ανένταχτος, αλλά πά-ντα κοντά στην «εκτός των τειχών Αριστερά» και ιδι-αίτερα στο ΝΑΡ. Από τους πιο πιστούς αναγνώστες του Πριν, ακόμα και λί-γο πριν το τέλος, καλού-σε συντρόφους να του δι-αβάζουν κείμενά του λό-γω προβλημάτων όρασης. Θα αποτελεί για όλους μας φωτεινό παράδειγμα ασυμ-βίβαστου αγωνιστή και λε-βέντη ανθρώπου. Ο Πάνος Μιχαλόπουλος προσφέρει στο Πριν 50 ευρώ στη μνή-μη του συντρόφου Γιάννη Κωνσταντινόπουλου.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ➨

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

➨

ΑΡΑΝ ΠΑΤΡΑΣ ➨

Φεστιβάλ στην ΚερατέαΗ τέχνη πάει στα οδοφράγματα

της Κερατέας! Εκεί όπου τρει-σήμισι μήνες τώρα, κυριαρχούν από τη μία η βία και από την άλλη η αντί-σταση. Οι καλλιτέχνες δηλώνουν «παρών» δίπλα στους εξεγερμένους κατοίκους της Κερατέας, που αγωνί-ζονται ενάντια στη δημιουργία ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο, ενάντια στην υπο-βάθμιση του τόπου τους. Στα οδο-φράγματα της λεωφόρου Λαυρίου, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών ενώνουν τις δυνάμεις τους για την πραγματοποίηση του μεγα-λύτερου Φεστιβάλ Αντίστασης στα ελληνικά χρονικά.

Οι καλλιτέχνες τραγουδάνε και παίζουν μουσική, δημιουργούν, ζω-γραφίζουν, παίζουν με τα παιδιά, δί-νουν παραστάσεις, απαγγέλουν ποι-ήματα, φτιάχνουν καλλιτεχνικά εργα-στήρια πάνω στο δρόμο, στο μπλό-κο ΒΙΟΠΑ της Λαυρίου. Και καλούν όλους τους κατοίκους της Αττικής να γιορτάσουν, γιατί η αντίσταση μπορεί να είναι και γιορτή. Γιατί η τέχνη μπορεί να είναι αντίσταση.

Ένα πολιτιστικό τριήμερο, ένα non stop φεστιβάλ, το μεγαλύτερο σε διάρκεια και αριθμό συμμετο-χών, Παρασκευή, Σάββατο και Κυρι-ακή 8, 9 και 10 Απριλίου: 72 ώρες, 60 μουσικά σχήματα, 150 εικαστικοί καλλιτέχνες με πάνω από 500 έργα, 10 θεατρικές παραστάσεις, 15 ερ-γαστήρια, κατασκευές έργων, εγκα-ταστάσεις και εικαστικές παρεμβά-σεις επί τόπου, προβολές video art, ντοκιμαντέρ, ζωντανές συνδέσεις με περιοχές που αντιμετωπίζουν παρό-μοια προβλήματα με της Κερατέας. Πλήρες πρόγραμμα στην ηλεκτρονι-κή διεύθυνση: kerateaartres1stance.blogspot.com.

Διεθνές συνέδριο για το χρέοςΕ να περαιτέρω βήμα στην πά-

λη ενάντια στο χρέος αποτελεί το διεθνές συνέδριο που θα διεξα-χθεί στην Αθήνα ενάντια στο χρέος, το τριήμερο 6-8 Μαΐου στο Πολυτε-χνείο. Το συνέδριο οργανώνεται από την Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Δημόσιου Χρέους που συγκροτή-θηκε πρόσφατα. Σκοπός του συνε-δρίου είναι να προβληθεί η διεθνής εμπειρία που υπάρχει από τον αγώ-να γαι το άνοιγμα των βιβλίων του δημοσίου χρέους, να στηριχθούν οι πολύμορφοι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες που αναπτύσσονται ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης ΔΝΤ - ΕΕ και, τέλος, να επιχειρηθούν ορισμέ-να πρώτα βήματα στο διεθνή συντο-νισμό της πάλης ενάντια στο δημό-σιο χρέος. Σε αυτή την κατεύθυνση θα υπάρχει σημαντική παρουσία δι-εθνών αντιπροσωπειών από την πε-ριφέρεια της ευρωζώνης και τη Λα-τινική Αμερική. Ιδιαίτερης σημασίας θεωρείται η Διακήρυξη των Αθηνών που θα επιχειρηθεί να εκδοθεί την τελευταία μέρα του συνεδρίου ενά-ντια στα δεσμά του δημόσιου χρέ-ους και υπέρ της πάλης των λαών να μην πληρωθεί.

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

➨

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

➨

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

➨

Γ. ΡΙΤΣΟΥ «ΑΙΑΣ» ➨

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 15

nΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Σκληρή απεργιακή απάντηση στο πογκρόμ απολύσεων, περικοπών των... Γκοτζαμάνηδων μιντιαρχόντων

ΣυγκέντρωσηανέργωνστοΤΣΜΕΔΕΔ εκάδεςεργαζόμενοικαιάνεργοι

μηχανικοίσυμμετείχαντηνΠέ-μπτηστησυγκέντρωσηστοΤΣΜΕΔΕ,πουδιοργάνωσετοΣωματείοΜισθω-τώνΤεχνικώνκαιηΣυνέλευσηΑνέρ-γωνκαιΠροσωρινάΑπασχολούμενωνΤεχνικών, διεκδικώντας μέτρα προ-στασίας των ανέργων του κλάδου.Όπωςτονίζειτοσωματείο,στοντεχνι-κόκλάδογιαπρώτηφοράοιεπιπτώ-σειςτηςκρίσηςεμφανίζονταιμετέ-

τοιοτρόπο.Οιεργοδότεςεξαναγκά-ζουντουςεργαζομένουςναδεχθούνμειώσειςμισθώνυπότηναπειλήτηςαπόλυσης,ενώτηνίδιαώραοιμεγά-λεςεταιρείεςαποσπούντεράστιακέρ-δη.Οινεοεισερχόμενοιστοεπάγγελ-μαέρχονταιαντιμέτωποιμε«προτά-σεις»όπωςείναιηπερίοδοςμαθητεί-αςκαιηαμισθίεργασία.Παράλληλα,ηκυβέρνησηκαιταασφαλιστικάτα-μεία(ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ),κλείνουνταμά-τιατουςαπέναντισεόσασυμβαίνουνστονκλάδοκαιηπολιτικήτουςστρέ-φεταιενάντιαστουςασφαλισμένους.Τοσωματείοαπαιτεί,μεταξύάλλων:Κατάργησητωνασφαλιστικώνεισφο-ρώνγιατουςανέργουςμηχανικούς,πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτικήπερίθαλψη,μεανανέωσητωνβιβλια-ρίων,χωρίςόρουςκαιπροϋποθέσεις.Επίδομαανεργίας,γιαόλοτοδιάστη-ματηςανεργίας,καισεόσουςδου-λεύουνμε«μπλοκάκι»,ίσομετοβα-σικόμισθόγιαόλουςτουςανέργους,χωρίςπροϋποθέσεις(παλιοίήνεοει-σερχόμενοι).Οχρόνοςανεργίαςναυπολογίζεταιωςσυντάξιμοςχρόνοςασφάλισης.

ΥψηλάαπεργιακάποσοστάστηΒόνταφονΔ είξαμε τη δύναμή μας, αποδεί-

ξαμε ότι χωρίς εμάς δεν υπάρ-χει ούτε παραγωγή, ούτε κέρδη για την εταιρεία», τόνισαν οι εργαζόμε-νοι στην εταιρεία Βόνταφον μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η 24ωρη πανελλαδική απεργία που πραγματοποίησε το σωματείο τους στις 24/3. Οι εργαζόμενοι απήργη-σαν αντιδρώντας στις απολύσεις και στην παραπέρα μείωση των θέσε-ων εργασίας. Η αποτελεσματική πε-ριφρούρηση –πρακτική η οποία επι-δοκιμάστηκε μαζικά από τους απερ-γούς– οδήγησε σε υψηλά ποσοστά συμμετοχής (97% στο Χαλάνδρι, 90% στην Λυκόβρυση, 75% στον Κηφισό, 70% πανελλαδικά).

ΘαανακαλέσειηΓΣΕΕ;Ε ναβήμαπίσωφαίνεταινακάνειη

διοίκησητηςΓΣΕΕκαιτουΙΝΕ/ΓΣΕΕ στο θέμα της απόλυσης τουερευνητή εργασιακών σχέσεων καιμέλουςτηςδιοίκησηςτουΣωματείουΕργαζομένωνστοΙΝΕΑπ.Καψάλη.ΤοπροεδρείοτουΙΝΕ/ΓΣΕΕκαιοΓ.Πα-ναγόπουλος δεσμεύθηκε προφορι-κάγιατηνικανοποίησηόλωντωνδί-καιωνκαιαυτονόητωναιτημάτωντουεργαζόμενουκαιφυσικάγιατηνορι-στικήπαύσηκάθεδιαδικασίαςαπό-λυσηςτου.

Σε μια κρίσιμη καμπή ει-σέρχεται η αντιπαράθεση των εργαζόμενων στο χώ-ρο των μέσων ενημέρωσης με τους εκδότες και κανα-

λάρχες. Η εργοδοσία με ένα πρω-τοφανές μπαράζ, χτυπά απροκάλυ-πτα κάθε μαχόμενο και ανυπότα-κτο εργαζόμενο, ξεφορτώνεται φω-νές που δεν στοιχίζονται με την κυ-ρίαρχη πολιτική «γραμμή» των μί-ντια, επιστρατεύει αστυνομία, δι-καστήρια και μπράβους, καταφεύ-γει ακόμα και σε δολοφονικές πρα-κτικές ...γκοτζαμανισμού!

Το νέο ποιοτικό στοιχείο της τε-λευταίας εβδομάδας είναι όμως ότι η αντίσταση των εργαζομένων, ιδίως σε χώρους που θεωρούνταν τσιφλίκι της εργοδοσίας, όπως τα περιοδικά, αποκτά μαζικά και μαχητικά στοι-χεία ανυπακοής, που εκφράζεται συγκεκριμένα ακόμα και με απερ-γιακά μπλόκα περιφρούρησης, που ξάφνιασαν ακόμα και τους... καλο-μαθημένους Κωστόπουλους, Φιλιπ-πόπουλους και Σία.

Τα μέτωπα που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι πολλά, και αναδει-κνύεται μια κοινή «σκληρή» εργο-δοτική γραμμή. Στις Αττικές Εκδό-σεις, μετά την απόφαση της διεύ-θυνσης να απολύσει 3 εργαζόμε-νους που δεν είχαν δεχτεί μείωση μισθού, ανάμεσά τους και της συν-δικαλιστικής εκπροσώπου Ι. Καζά-κου, έγιναν δύο 24ωρες περιφρου-ρημένες απεργίες για πρώτη φο-ρά. Δεκάδες εργαζόμενοι του ομί-λου, των κλαδικών σωματείων, και συνδικαλιστές από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, περι-φρούρησαν τα κτίρια της εταιρεί-ας. Οι απεργοί απάντησαν δυναμι-κά στις προκλήσεις της εργοδοσίας, που επιχείρησε επανειλημμένως να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους που αρνούνταν να μπουν για δου-λειά. Μάλιστα η εργοδοσία αδυνα-

τώντας να ελέγξει την κατάσταση, ζήτησε τη... συνδρομή της αστυνο-μίας. Aπείλησε με αυτόφωρες συλ-λήψεις, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε μαζι-κή απεργιακή συνέλευση που συ-νέβαλε στην επιτυχία και της δεύ-τερης 24ωρης, η οποία ολοκληρώ-θηκε κανονικά και ...νόμιμα, αφού η προσπάθεια της εργοδοσίας να την κηρύξει παράνο-μη έπεσε στο κενό! Την Πέμπτη πραγ-ματοποιήθηκε συνέ-ντευξη Τύπου στην οποία τοποθετήθη-καν εκπρόσωπος των απολυμένων, της ΕΣΠΗΤ και του Συ-ντονισμού, αλλά και οι εκπρόσωποι ερ-γαζομένων από την ΙΜΑΚΟ που εκείνη την ημέρα απολύθη-καν μαζί με άλλους 7 συναδέλφους τους. Με αφορμή τις δια-δοχικές διώξεις συνδικαλιστών, 14 εκπρόσωποι του Μεικτού Συμβού-λιου της ΕΣΗΕΑ, με κοινή δήλω-σή τους, κατήγγειλαν ότι «οι εκπρό-σωποι των εργαζομένων έχουν βρε-θεί στο στόχαστρο της εργοδοσίας, η οποία με τον τρόπο αυτό, θέλει να στείλει το μήνυμα ότι δεν προτίθεται να σταματήσει πουθενά και όποιος τολμήσει να της αντισταθεί θα πλη-ρώσει πολύ ακριβά».

Παίρνοντας την απεργιακή σκυ-τάλη, την Παρασκευή, οι εργαζόμε-νοι στην ΙΜΑΚΟ, απάντησαν μα-χητικά στον ιδιοκτήτη του ομίλου, Π. Κωστόπουλο, που επιστράτευσε μπράβους και αστυνομικούς για να μοιράσει τις απολύσεις! «Μετά από 15 χρόνια, απλήρωτες υπερωρίες, ξενύχτια, και ελαστικό ωράριο, κα-ταγγέλλει τη σύμβασή μας και μας δίνει μόλις πέντε λεπτά για να μα-

ζέψουμε 15 χρόνια ζωής», δήλωσε η απολυμένη εκπρόσωπος Αγγ. Κάπ-που, η οποία μάλιστα, (συνεχίζεται και αύριο, με νέα 24ωρη) κινδύνευ-σε σοβαρά, όταν βανάκι με επίδο-ξους απεργοσπάστες κατευθύνθη-κε με ταχύτητα προς το απεργιακό μπλόκο!

Στο Σκάι, μετά τις 16 νέες απο-λύσεις, παρά την πρόσφατη επιβολή

ατομικών συμβάσεων με 10% μειώ-σεις, οι μάσκες της εργοδοσίας έπε-σαν. Στη συνέλευση που πραγματο-ποίησαν οι εργαζόμενοι αποφάσι-σαν 24ωρη απεργία για μεθαύριο Τρίτη.

Απολύσεις και μειώσεις μισθών συμβαίνουν σε πολλά ακόμα μα-γαζιά του κλάδου. Στον 902 έγιναν άλλες 5 απολύσεις τεχνικών, ενώ απολύσεις έχουν γίνει και σε Αντέ-να, Μέγκα. Στο ΑΠΕ καταργούν τις συμβάσεις με νέες περικοπές 10% , ενώ η απεργία των εργαζομένων κηρύχτηκε παράνομη! Στις εκδό-σεις Λυμπέρης, επιβάλλονται μειώ-σεις μισθών «στα επίπεδα της σύμ-βασης».

Σε ένα άλλο μεγάλο μέτωπο, στον Άλτερ, η πλειοψηφία των τε-χνικών αλλά και δημοσιογράφοι πραγματοποίησαν επίσχεση εργα-

σίας διεκδικώντας δεδουλευμένα μηνών. Ο ιδιοκτήτης Γιαννίκος υπο-σχέθηκε προφορικά ότι θα πληρώ-σει τα δεδουλευμένα αφού διακο-πεί η επίσχεση και συναινέσουν οι εργαζόμενοι προκειμένου να ανοί-ξουν οι δεσμευμένοι τραπεζικοί λο-γαριασμοί. Επιστράτευσε δε και το εργοδοτικό μπλοκ στους συντάκτες, που πίεσε για να βγουν στον αέρα

δύο δελτία ειδήσεων την ημέρα με συν-δρομή τεχνικών, με αποτέλεσμα τελικά σε προχθεσινή συνέ-λευση η ΕΤΙΤΑ (τε-χνικοί) να διακόψει την επίσχεση.

Η τετραήμερη απεργία που απο-φάσισε για 7-10 Απρίλη, το διασω-ματειακό κάτω από τη μαζική απαίτηση και της πρόσφατης διακλαδικής απερ-γιακής συγκέντρω-

σης στον Πανελλήνιο, αποκτά πλέ-ον έναν κρίσιμο χαρακτήρα για τους εργαζόμενους του κλάδου. Αρκεί να αποτελέσει όπλο εργατι-κού εκβιασμού της εργοδοσίας, κι όχι βαλβίδα εκτόνωσης ή και διά-λυσης των αγωνιστικών διαθέσεων, όπως συνέβη με την 3ήμερη απερ-γία, όπου όλα κυκλοφόρησαν κανο-νικά! Όρος είναι να γίνει υπόθεση των εργαζόμενων και των απεργια-κών επιτροπών περιφρούρησης, να αναδειχτούν αιτήματα οριοθετημέ-να στις νέες εργατικές ανάγκες (αυ-ξήσεις στα 1.500 κατώτερος μισθός, κατάργηση ελαστικών σχέσεων ερ-γασίας και απολύσεων, προστασία των ταμείων από εισφοροδιαφυ-γή κ.ά.), και βέβαια να αποτελέσει τμήμα ενός γενικότερου αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής των ΔΝΤ - ΕΕ.

Τ ις δύο εβδομάδες συμπληρώ-νει αύριο η κατάληψη του δη-

μαρχείου Αθήνας στην πλατεία Κο-τζιά, από εκατοντάδες συμβασιού-χους του δήμου που απειλούνται με απόλυση, καθώς ο δήμαρχος Γ. Κα-μίνης δείχνει αποφασισμένος να τους αντικαταστήσει με νέας γενιάς συμ-βασιούχους. Οι εργαζόμενοι, οι οποί-οι διεκδικούν το δικαίωμα στη μόνι-μη και σταθερή εργασία, όλο αυτό το διάστημα έχουν οργανώσει υποδειγ-ματικά την κατάληψή τους, με ομάδες περιφρούρησης, με διαρκείς συνε-λεύσεις, με εξωστρεφείς κινητοποιή-σεις, όπως η συγκέντρωση στην Αθη-νάς, την Πέμπτη, που έσμιξε με τη δι-αδήλωση απεργών εκπαιδευτικών, γιατρών και φοιτητών, και με συντο-νισμό τόσο των οικείων σωματείων τους, και δημιουργία επιτροπών ανά χώρο δουλειάς (καθαριότητας, διοί-

κησης, παιδικών σταθ-μών κ.ά.) όσο και με την κλαδική ομοσπονδία, η οποία έχει εξαγγείλει 24ωρη απεργία για την Τρίτη και πανελλαδικό συλλαλητήριο για το άλλο Σάββατο.

Αδιάλλακτη παραμένει ωστόσο η δημοτική αρχή, με την πλειοψηφού-σα παράταξη να συγκαλεί μόνη της δημοτικό συμβούλιο στον 9,84 (με τη συμμετοχή της παράταξης Αμυρά) και να αποφασίζει τη... μονιμοποίη-ση της παρουσίας των ΜΑΤ στις συ-νεδριάσεις του!

Καταγγέλλοντας αυτές τις πρα-

κτικές, ο δημοτικός σύμ-βουλος της Ανταρσίας στις Γειτονιές της Αθή-νας, Π. Κωνσταντίνου, δήλωσε πως κλήθηκε να παραστεί σε συνεδρίαση

στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβου-λίου που είναι κατειλημμένη από τους εργαζόμενους του δήμου Αθήνας με θέμα τον προϋπολογισμό, κι ότι αυτό ήταν ένα κάλεσμα για απεργοσπασία σε βάρος των εργαζόμενων που κα-τέλαβαν με το δίκιο τους την αίθου-σα του Δημοτικού Συμβουλίου για να μπλοκάρουν τις απολύσεις. Χαρακτή-ρισε δε την κατάληψη ως «τον πιο ση-

μαντικό αγώνα για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εδώ και πολλά χρόνια στο χώρο της αυτοδιοίκησης».

Τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των συμβασιούχων της Αθή-νας εξέφρασαν με δήλωσή τους 7 δη-μοτικοί σύμβουλοι της αντικαπιταλι-στικής Αριστεράς στην Αττική (Αθή-να, Πειραιά, Περιστέρι, Ζωγράφου, Βύρωνα, Ν. Σμύρνη, και Δάφνη -Υμηττό), οι οποίοι απαιτούν να στα-ματήσουν οι περικοπές - σφαγείο σε δήμους, σχολεία και νοσοκομεία, τονίζοντας ότι «η κατάληψη του δη-μαρχείου Αθήνας από τους συμβασι-ούχους που παλεύουν για τη μονιμο-ποίησή τους είναι ένας αγώνας όλων των εργαζόμενων για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ».

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ

Καμίνης υπέρ ΜΑΤ και απολύσεων

KTYΠΩNTAΣ KAPTA

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

K. Θάνου: στρίβειν διά της... αμνησίαςΤο 1962, στην κινηματογραφική κωμωδία ο Ατσίδας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος δίδαξε τη μέθοδο «στρίβειν διά του αρραβώνος». Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, στις 28 Μαρτίου 2011, απολογούμενη στο Β’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο η Κατερίνα Θάνου δίδαξε τη μέθοδο «στρίβειν διά της αμνησίας» – έστω και «μερικής»: Ούτε λίγο ούτε πολύ, η Κ. Θάνου είπε ότι δεν θυμάται πώς ακριβώς έγινε το υποτιθέμενο τροχαίο ατύχημα της 12ης Αυγούστου 2004 – ναι, εκείνο που ...χρεώθηκε την «αδυναμία» (διάβαζε απροθυμία) της ίδιας και του συναθλητή της Κώστα Κεντέρη να υποβληθούν στον έλεγχο, για τον οποίο τους αναζητούσε η WADA, δηλαδή η Παγκόσμια Υπηρεσία Αντιντόπινγκ. Μπορεί η σιωπή να είναι χρυσός, αλλά κι η «κακή μνήμη» ενίοτε εξασφαλίζει χρυσό μετάλλιο στην... αυτοάμυνα. Σκεφθείτε: Υποτίθεται ότι την Κ. Θάνου την έπνιγε το δίκιο. Υποτίθεται ότι περίμενε πάνω από 6,5 χρόνια για να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Κι όταν έφθασε η ώρα δεν... θυμήθηκε πώς διαδραματίστηκε αυτό το τόσο σημαντικό –για τη ζωή και την καριέρα της– συμβάν. Διάβολε, κοπέλα 36 ετών είναι – αποκλείεται να την «γυροφέρνει» το αλτσχάιμερ... Πιο ήρεμος θα είναι ο Κ. Κεντέρης που αποφάσισε να μην απολογηθεί – παραμένει στις ΗΠΑ, επικαλούμενος οικογενειακό πρόβλημα. Διότι, βλέπετε, ακόμη και η μέθοδος του «στρίβειν διά της αμνησίας» (ως συνέχεια του «στρίβειν διά του τροχαίου» που είδαμε το 2004) παρουσιάζει ένα αδύνατο σημείο: Δεν μπορεί να μη τα θυμάσαι όλα. Κάτι πρέπει να πεις, έστω και για τα μεθεόρτια του «τροχαίου». Με τόσες παραλλαγές σεναρίων, όμως, πώς να μη μπερδευτείς; Θυμήθηκε λοιπόν η Κατερίνα ότι ο Κ. Κεντέρης τηλεφώνησε στον προπονητή Χρ. Τζέκο για να τον ενημερώσει. Ε, μόλις το άκουσε αυτό ο πρόεδρος του δικαστηρίου παρατήρησε ότι ο ίδιος ο Χρ. Τζέκος κατέθεσε πως ενημερώθηκε για το συμβάν από τον άνθρωπο που μετέφερε τους δυο αθλητές, όχι από τον Κ. Κεντέρη! Δεν βαριέστε- λεπτομέρειες... Όπως ήταν «λεπτομέρεια» η μυστηριώδης εξαφάνιση των «χυμένων λαδιών» που υποτίθεται ότι προκάλεσαν την πτώση της μοτοσικλέτας (όταν έφθασε η τροχαία δεν βρήκε κανένα ίχνος στο δρόμο). Όπως ήταν «λεπτομέρεια» και η γνωμάτευση - μαϊμού που έκαναν γιατροί του ΚΑΤ για τις δήθεν «κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις» των δυο αθλητών. Τότε η γνωμάτευση του ιατροδικαστή Φ. Κουτσάφτη είχε κονιορτοποιήσει το σενάριο των «κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων», εκθέτοντας ανεπανόρθωτα και όσους γιατρούς μπήκαν στο... κόλπο. «Ανεπανόρθωτα» είπαμε; Λάθος. Ο χρόνος πολλά «επανορθώνει» και άλλα τόσα «στρογγυλεύει». Αρκετά διαφορετικός το 2011, ο Φ. Κουτσάφτης κατέθεσε στο δικαστήριο ότι συνηθίζουν οι γιατροί να αναφέρουν τέτοιες κακώσεις, ακόμη κι όταν αυτές δεν υφίστανται. «Κακώς το κάνουν αυτό, αλλά το κάνουν όλοι οι κλινικοί γιατροί, ανεξαιρέτως», είπε. Ω, ναι, οι γιατροί την «κρανιοεγκεφαλική κάκωση» την έχουν σαν «καλησπέρα» και στην ...πετάνε μόλις πατήσεις το πόδι σου σε κλινική. Μάάαλιστααα... Κατά τα άλλα, η δίκη ήταν γεμάτη από «εθνο-πατριωτικές» ατάκες της Κ. Θάνου και του δικηγόρου της Μ. Δημητρακόπουλου, ο οποίος κάποια στιγμή αναφώνησε: «Τι περιμένεις από μια χώρα που έχει καταδικάσει τον Κολοκοτρώνη;». Έλειψε μόνο το κλέφτικο «καβάλα παν’ στην εκκλησιά». Μια χαρά remix θα έκανε με το άσμα «τα παιδιά μας πέσανε κάτω από τη βέσπα» («... κοινωνία άδικη και WADA ψεύτρα»)...

Αντιϊμπεριαλιστική εκδήλωση οργα-νώνουν την Πέμπτη στο Πολυτεχνείο αντι-πολεμικές κινήσεις και πολιτικές οργανώ-σεις με κεντρικό τίτλο «Νίκη στις Αραβικές εξεγέρσεις» και «όχι στις ιμπεριαλιστικές

επεμβάσεις και στην εμπλοκή του ελληνι-κού στρατού».

Κεντρικοί ομιλητές στη συζήτηση θα είναι ο Μαροκινός Σαιντ Ελ Ουίζι, ο Σύρος Κά-στρο Ντακτζούκ και ο

Τούρκος Σειν Αλντογκάν. Οι αντιπολε-μικές κινήσεις και οργανώσεις προγραμ-ματίζουν για την Κυριακή 10 Απρίλη με-γάλη πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στις βάσεις Σούδα - Αράξου - Ακτίου με βασικά συνθήματα «να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου» και «ανατροπή της κυβέρνη-σης του κοινωνικού μεσαίωνα και του πο-λέμου». Οι κινήσεις αυτές έρχονται και ως

αντίδραση στις πολεμικές προετοιμασίες και εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο. Η Ευρω-παϊκή Ένωση πρόσφατα ενέκρινε τη δημι-ουργία μιας δήθεν ανθρωπιστικής αποστο-λής για τη Λιβύη. Η δύναμη θα ονομαστεί EUFOR Libya και θα «συνεισφέρει στην ασφαλή μετακίνηση και μεταφορά των πο-λιτών και θα υποστηρίζει τις ανθρωπιστι-κές οργανώσεις». Η χερσαία επέμβαση της ΕΕ στη Λιβύη για «ανθρωπιστικούς λόγους» ακολουθεί τις αποφάσεις που ελή-φθησαν σε επίπεδο ΝΑΤΟ που πίσω από την ονομασία «ευρύτερη αποστολή σημα-σίας των αμάχων» ουσιαστικά προετοιμά-ζει μια χερσαίας επέμβασης.

«Ήρθε η ώρα της παροχής ανθρω-πιστικής βοήθειας με χρήση στρατιωτι-κών μέσων» σχολιάζει σε ανακοίνωση της η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, η οποία συνεχίζει ότι «έτσι ονομάζεται πλέ-ον την εποχή του Κοινοβουλευτικού Ολο-κληρωτισμού, η Ιμπεριαλιστική Εισβο-

λή και Κατοχή σύμφωνα με το υπηρετι-κό πολιτικό προσωπικό της BP, των κατα-σκευαστικών εταιρειών, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών»! Όπως τονίζει η Κί-νηση: «Ξανά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που μετέτρεψε τη χώρα σε Ορμητήριο των Συμμοριτών Προθύμων Δολοφόνων, στέλ-νοντας τα καλύτερα και ακριβότερα πολε-μικά μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων να πο-λεμήσουν κατά του λαού της Λιβύης, δη-λώνει “παρών”, αποκαλύπτοντας ταυτό-χρονα γιατί γίνονται οι τεράστιες πολεμι-κές δαπάνες».

Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση και το Δίκτυο Σπάρτακος καλούν σε μαζι-κή αντίσταση μέσα και έξω από το στρατό για το μπλοκάρισμα κάθε διευκόλυσης και χαρακτηρίζουν ταξικό και διεθνιστικό κα-θήκον την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τη δολοφονική ιμπεριαλιστική επέμβα-ση, το κλείσιμο των βάσεων και το μπλοκά-ρισμα κάθε διευκόλυνσης.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΑΛΗ n ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

Μέρα δράσης η 10η Απρίλη

ΗΘεσσαλονίκη είναι πνιγμένη από εκατοντάδες τόνους σκουπιδιών για δεύτερη φορά μέσα σε διά-στημα 3 μηνών. Αν και οι κάτοι-κοι της πόλης πληρώνουν από

τα υψηλότερα δημοτικά τέλη στην Ελλά-δα είναι υποχρεωμένοι να ζουν δίπλα σε βουνά απορριμμάτων σχεδόν μόνιμα πλέ-ον. Με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και των δημοτικών αρχών, ο στόλος απορριμματοφόρων έχει περιοριστεί και μεγάλο μέρος του είναι παροπλισμένο λό-γω βλαβών. Η τωρινή κρίση ξεκίνησε όταν η εταιρεία που προμηθεύει καύ-σιμα στα οχήματα του Δήμου σταμάτη-σε την τροφοδοσία, λόγω συσσωρευ-μένων χρεών. Παράλληλα η λήξη της σύμβασης 800 εργαζομένων ανέδειξε ότι το πραγματικό ζήτημα είναι οι ερ-γασιακές σχέσεις στην καθαριότητα, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία αυ-τών (900 από τους 1.100) είναι 8μηνί-τες συμβασιούχοι!

Η νέα δημοτική αρχή Μπουτάρη έχει ξεκινήσει μια συστηματική εκ-στρατεία συκοφάντησης των εργα-ζομένων, προσπαθώντας να απαξιώ-σει τη δημοτική υπηρεσία καθαριότητας για να την παραδώσει σε ιδιώτες - εργο-λάβους. Οριστική λύση σύμφωνα με τη νέα «προοδευτική» δημοτική αρχή θα φέρουν οι ιδιώτες, στους οποίους έχει ήδη παρα-δοθεί η διαχείριση της ανακύκλωσης στην πόλη. Για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και προμήθεια νέων οχημάτων η δημοτική αρχή επικαλείται συνεχώς νομικά κωλύμα-τα, τα οποία όμως ξεπερνάει πολύ εύκολα όταν πρόκειται για την είσοδο ιδιωτών σε δημοτικές επιχειρήσεις…

Σε μια περίοδο που ο «Καλλικράτης» επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις όλων των

δημοτικών υπηρεσιών με ολέθριες συνέ-πειες για το κόστος ζωής των εργαζομέ-νων, ο Γ. Μπουτάρης εμφανίζεται ως ο πιο πιστός οπαδός των νεοφιλελεύθερων πολι-τικών. Ενταγμένος στη Δράση των Μάνου - Ανδριανόπουλου υπερασπίζεται πλήρως τα επιχειρηματικά συμφέροντα της πόλης, ενώ και ως αντιπολίτευση ήταν ο μόνος δη-μοτικός σύμβουλος που συμφώνησε στο ξε-πούλημα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Ανάλογα δείγματα γραφής έχει δώσει ο νέ-ος δήμαρχος και σε άλλα ζήτημα όπως η

απελευθέρωση του ωραρίου των καταστη-μάτων τις Κυριακές.

Τώρα μπαίνει μπροστάρης στις «πρά-σινες μπίζνες» που έχουν ανοίξει την όρε-ξη σε εργολάβους, οι οποίοι βλέπουν στο υπαρκτό πρόβλημα των σκουπιδιών μια χρυσή ευκαιρία κερδών. Ήδη έκανε την εμφάνιση της ακόμα και η πολυεθνική ISS, θυγατρική της Goldman Sachs και από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως επιχειρήσεις σύγχρονου σκλαβοπάζαρου εργολαβιών, η οποία προσέφερε «αφιλοκερδώς» 3 απορ-ριμματοφόρα. Είναι μια εταιρεία που ήδη έχει πάρει εκατοντάδες εργολαβίες καθα-

ριότητας και φύλαξης σε δημόσιες υπηρεσί-ες, νοσοκομεία και πανεπιστήμια εφαρμό-ζοντας παντού εργασιακές συνθήκες Ντα-χάου. Ακόμα και τα σκουπίδια λοιπόν γί-νονται «φιλέτο» επιχειρηματικού κέρδους, πληρωμένο μάλιστα από δυσβάσταχτα δη-μοτικά τέλη!

Η κατάσταση θυμίζει όλο και περισσότε-ρο την ιταλική Νάπολι, όπου ο Σ. Μπερλου-σκόνι κατέβασε το στρατό στους δρόμους για να καθαρίσει την πόλη. Ανάλογη κίνη-ση έκανε και ο Γ. Μπουτάρης τον Γενάρη,

όταν κάλεσε το Γ’ Σώμα Στρατού να βοηθήσει με οχήματα στην αποκομι-δή των σκουπιδιών, ενώ στο παρελ-θόν ο στρατός είχε χρησιμοποιηθεί ως απεργοσπαστικός μηχανισμός για να σπάσει πολυήμερη απεργία των εργαζομένων στο Δήμο.

«Ιδιώτες ή στρατός» είναι λοιπόν το εκβιαστικό δίλημμα που βάζουν οι υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάσταση θυμίζοντας ανάλογους εκβιασμούς της κυβέρνησης σε κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες. Η Θεσσαλονί-κη των σκουπιδιών είναι εικόνα από το μέλλον της Ελλάδας του ΔΝΤ και

του «Συμφώνου για το ευρώ», πνιγμένη στα απορρίμματα μιας πολιτικής που καταστρέ-φει τον κόσμο της εργασίας, τη φύση, την ίδια τη ζωή. Απέναντι σε αυτή την κατάστα-ση πρωτοβουλίες παίρνει η δημοτική κίνη-ση Θεσσαλονίκη της Ανατροπής. Με ενη-μερωτικές εξορμήσεις προς τους εργαζόμε-νους της πόλης καλεί μαζί με τα σωματεία και άλλες συλλογικότητες να μπει φραγμός στους σχεδιασμούς για την ιδιωτικοποίηση της υπηρεσίας καθαριότητας και να λήξει οριστικά η ομηρία των συμβασιούχων με την κατάργηση όλων των μορφών ελαστι-κής απασχόλησης.

n ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΞΟΠΛΙΔΗΣ

Η ΜΠΟΧΑ ΤΟΥ ΔΝΤ

ΙΔΙΩΤΕΣ ΦΕΡΝΕΙ Ο Γ. ΜΠΟΥΤΑΡΗΣΌμηροι οι εργα·ζόμεοι, πνιγμένη στα σκουπίδια η Θεσσαλονίκη

ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΞΤΡΕΜ

n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 KOINΩΝΙΑ ΠPIN / 17

Κάθε όριο ξεπερνά πλέον η κρατική βία και τρομοκρα-τία, απέναντι στο μεγαλείο της αντίστασης των κατοί-κων της Κερατέας, μπρο-

στά στον … κίνδυνο –για το κράτος– ο αγώνας των Κερατιωτών να βρει μι-μητές και σε άλλα μέτωπα, της πο-λιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και εργολάβων - εργοδοτών. Ο λόγος για τις επιθέσεις των ανδρών των ΜΑΤ στην Κερατέα, οι οποίοι –με-τά τη γενικευμένη επίθεση της Τρί-της– τα ξημερώματα της Πέμπτης επί αρκετή ώρα ξυλοκοπούσαν έντεκα άτομα (μεταξύ αυτών και του αντιδημάρχου Λαυρεωτικής), που ήταν περιφρούρηση στο μπλό-κο του Λαυρίου (Θορικού, κραυ-γάζοντάς τους ότι «μέχρι το πρωϊ θα έχετε πεθάνει όλοι».

Για επιχείρηση - κατάπνιξης του δικαιώματος στο μαζικό ανα-τρεπτικό αγώνα, της εξέγερσης με τις σημαίες του δίκιου, της ελευθε-ρίας, των κοινωνικών και δημο-κρατικών δικαιωμάτων, κάνει λό-γω σε ανακοίνωσή της η Αντικαπι-ταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), με αφορμή τις βίαιες επιθέσεις της Τρί-της. Το μέτωπο της Κερατέας, εξελίσ-σεται σε αγκάθι για την κυβερνητική πολιτική, το οποίο, σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ «δεί-χνει τα νικηφόρα αποτελέσματα που μπορεί να έχει η λαϊκή δύναμη, αν ανατραπεί η πολιτική της υποταγής της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και η λογι-κή των συμβολικών κινητοποιήσεων, κομματικών παρελάσεων για την τι-μή των όπλων».

Τις αντιδράσεις των κατοίκων της Κερατέας την προηγούμενη εβδο-μάδα, τροφοδότησε η επίδειξη πυγ-μής του υπουργού Γιάννη Ραγκούση, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή (27/3). Αναφερόμενος στο ΧΥΤΑ της

Κερατέας, τόνισε ότι «το έργο πρέπει πάση θυσία να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί», προκαλώντας την άμεση κινητοποίηση των κατοί-κων, οι οποίοι δεν φαίνονται διατε-θειμένοι να υποκύψουν παρά το όρ-γιο κρατικής βίας, πολιτικής λασπο-

λογίας και προσπάθειας απονομιμο-ποίησης του αγώνα τους.

Τις κυριακάτικες δηλώσεις του Γ. Ραγκούση ακολούθησε την Τρίτη η «στρατιωτική επέμβαση», των δυνά-μεων των ΜΑΤ. Πρόσχημα για την επίθεση των σιδερόφραχτων ταξι-αρχιών της κυβέρνησης, αποτέλεσε το «άνοιγμα» του δρόμου από τα νέα μπλόκα που είχαν δημιουργηθεί προ-κειμένου να αποτρέψουν την εκ νέ-ου προσπάθεια των μηχανημάτων του εργολάβου, να μεταβούν στο Ομβρυ-όκαστρο. Οι μάχες που εξελίχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της Τρίτης, ήταν από τις πιο σκληρές μετά την 11η Δε-κεμβρίου που βρίσκονται σε εξέλι-ξη οι κινητοποιήσεις των κατοίκων. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ έκαναν ανε-ξέλεγκτη χρήση χημικών, ενώ όπως

προκύπτει και από μαρτυρίες κατοί-κων δεν δίσταζαν να στοχεύουν και να κατευθύνουν τα βομβίδια χημικών κατευθείαν στα πρόσωπα των κατοί-κων, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό αρκετών από αυτούς.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο

Δήμος Λαυρεωτικής, για το πρωτό-γνωρο όργιο αστυνομικής βίας της Τρίτης, τονίζει ότι πρόκειται για πέ-ρασμα «από την αναλγησία, την ξε-ροκεφαλιά, την έλλειψη διαλόγου και την ακαμψία που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα η κυβέρνηση», στην «κατάλυ-ση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος με επίδειξη πυγμής και επιβολή μέ-τρων χούντας». Η ανακοίνωση του Δήμου, ζητώντας την «έμπρακτη αλ-ληλεγγύη από παντού», κλείνει τονί-ζοντας ότι πλέον «στην Κερατέα δεν μπαίνει μόνο το ζήτημα της διαχείρι-σης των απορριμμάτων, τίθεται ένα μεγάλο θέμα Δημοκρατίας».

Οι βιαιότητες της αστυνομίας δεν περιορίστηκαν την Τρίτη. Τα ξημε-ρώματα της Πέμπτης ομάδα 25 (;) ΜΑΤατζήδων (σ.σ. το ερωτηματικό

από δελτίο τύπου του Δήμου Λαυρε-ωτικής), εισέβαλε ουρλιάζοντας στα δύο κιόσκια, στο μπλόκο του Λαυ-ρίου (Θορικού) και άρχισαν με βί-αιο τρόπο να ξυλοκοπούν τους κα-τοίκους, ηλικιωμένους στο σύνο-λό τους, ενώ προκάλεσαν σημαντι-

κές υλικές ζημιές στο μπλόκο. Οι οκτώ κάτοικοι που βρέθηκαν στο μπλόκο εκείνη την ώρα, μετά την αποχώρηση των αστυνομικών με-ταφέρθηκαν, τραυματισμένοι, στο Κέντρο Υγείας της περιοχής για την παροχή των πρώτων βοηθει-ών. Αργότερα, και αφού ορισμέ-νοι από τους κακοποιημένους κα-τοίκους μεταφέρθηκαν για νοση-λεία σε νοσοκομείο των Αθηνών, ο υπουργός Χ. Παπουτσής με περισ-σό θράσος δήλωνε ότι «οι αστυνο-μικές αρχές κάνουν τη δουλειά τους και την κάνουν με ψυχραι-μία», παρέχοντας, όπως τονίζεται σε ανακοίνωση της ΤΕ ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ Αν. Αττικής, «πλήρη κάλυ-ψη στη φασιστική, με πρακτικές συμμορίας, δολοφονικού τύπου δράση, με στόχο την τρομοκράτη-

ση και φυσική εξόντωση των αγωνι-στών - κατοίκων της Κερατέας».

Το απόγευμα της Πέμπτης πραγ-ματοποιήθηκε μαζική συγκέντρω-ση διαμαρτυρίας των κατοίκων στο Λαύριο, και πορεία στο μπλόκο του Λαυρίου. Την Τετάρτη εξάλλου μέλη αριστερών οργανώσεων (ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, ΚΚΕ μ-λ κ.ά) και μαζικών φο-ρέων (κίνημα «Δεν πληρώνω»), βρέ-θηκαν στη Κερατέα και επισκέφθη-καν το μπλόκο της ΒΙΟΠΑ, ανταπο-κρινόμενοι για μία ακόμα φορά στο αίτημα των κατοίκων της Κερατέας, για έμπρακτη αλληλεγγύη στον αγώ-να τους. Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στον αγώνα της Κερατέας, πραγμα-τοποιήθηκαν την εβδομάδα που πέ-ρασε και σε άλλες πόλεις (Καισαρια-νή, Ηράκλειο Κρήτης, Αιγάλεω).

ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣn ΚΕΡΑΤΕΑ

Τάγματα θανάτου έγιναν ΕΛΑΣ και ΜΑΤΠρακτικές χούντας χρησιμοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενάντια στους κατοίκους

ΜΑΡΚΟΣ ΚΛΩΝΙΖΑΚΗΣnΑΠΕΡΓΙΑ ΓΙΑΤΡΩΝ

Διακλαδικές συντονισμός σε υγεία - παιδεία

Tην προηγούμενη Τετάρτη έγινε για πρώτη φορά απερ-γιακός διακλαδικός συντονι-σμός σε εκπαίδευση - υγεία με συμμετοχή γιατρών, εκ-

παιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευ-τεροβάθμιας εκπαίδευσης, νοσηλευ-τικού προσωπικού και εργαζόμενων στο ΙΚΑ. Η απεργία κορυφώθηκε με μεγάλη λαϊκή διαδήλωση, στην οποία συμμετείχαν και φοιτητές, μαθητές, απολυμένοι συμβασιούχοι - καταλη-ψίες του Δήμου Αθηναίων αλλά και κόσμος που δεν ανήκε στους παρα-πάνω κλάδους. Κυριάρχησαν συνθή-ματα αντικυβερνητικά,ενάντια σε ΕΕ - ΔΝΤ, αντισυστημικά και υπεράσπι-

σης των κοινωνικών αγαθών και του αγώνα των συμβασιούχων. Σημαντική στιγμή ήταν το πέρασμα από το κατει-λημμένο δημαρχείο της Αθήνας όπου φωνάχτηκαν συνθήματα από κοινού από τους διαδηλωτές και τους κατα-ληψίες συμβασιούχους ενώ, οι τουλά-χιστον 5.000 διαδηλωτές, κατέληξαν στη Bουλή όπου παρέμειναν αρκετή ώρα μέχρι να αποχωρήσουν.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ορ-γάνωση της κινητοποίησης έπαιξαν τα σχήματα των Παρεμβάσεων. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ είχαν θετική στάση ενώ φαίνεται ότι ένα κομμάτι της ΔΑΚΕ επιλέγει την ήπια αντιπο-λίτευση με συμμετοχή σε κάποιες κι-

νητοποιήσεις σε επαφή με τη μέση συνείδηση ειδικά σε κλάδους με αγω-νιστικές παραδόσεις. Η ΠΑΣΚ κατα-ψήφισε και μποϋκόταρε παντού προ-κλητικά τις κινητοποιήσεις, ενώ για μια ακόμη φορά η στάση του ΠΑΜΕ ήταν απογοητευτική. Αρχικά το ΠΑ-ΜΕ κάλεσε ξεχωριστή συγκέντρω-ση από τους αγωνιζόμενους κλάδους στον Πειραιά (!!!) και τελευταία μέ-ρα τη μετέφερε στο κέντρο της Αθή-νας πάλι όμως σε άλλη ώρα και τό-πο. Μετά την επιτυχημένη κινητοποί-ηση συζητιέται νέα, ίσως πλαισιωμέ-νη και από άλλους κλάδους, με στά-σεις εργασίας ή απεργίες και διαδή-λωση στις 13 Απρίλη χωρίς να έχει

όμως λήξει μέχρι την κυκλοφορία του Πριν. Βασικός στόχος των πολι-τικών κυβέρνησης - τρόικας και αστι-κού συνασπισμού εξουσίας είναι η δι-άλυση κάθε κοινωνικού αγαθού. Σε αυτό το πλαίσιο η δημόσια υγεία και εκπαίδευση είναι στο στόχαστρο με τις συγχωνεύσεις σχολείων και νοσο-κομείων, την ανελέητη περικοπή των χρηματοδοτήσεων, χωρίς να λογαρι-άζουν πλέον ούτε τις ανθρώπινες ζω-ές, την υποστελέχωση και το τσεκούρι στους μισθούς του προσωπικού. Μέ-χρι τώρα οι συνδικαλιστικές οργανώ-σεις και ειδικά ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ κά-νουν τα… στραβά μάτια, μένοντας το πολύ σε ανακοινώσεις.

ΣτοναέραηΒοήθειαστοΣπίτιΑ περγία 48ωρη και πολύμορ-

φες κινητοποιήσεις πραγμα-τοποίησαν την προηγούμενη εβδο-μάδα οι εργαζόμενοι στο πρόγραμ-μα Βοήθεια στο Σπίτι. Με πανελλα-δική κινητοποίηση τους την Τετάρ-τη 31/3, πάνω από 1.500 εργαζόμε-νοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κλαύθμωνος και στη συνέχεια κα-τευθύνθηκαν στο υπουργείο Εσω-τερικών. Οι εργαζόμενες προχώ-ρησαν στο μπλοκάρισμα των ει-σόδων του κτιρίου του υπουργεί-ου και τότε κινητοποιήθηκε μια… στρατιά των ΜΑΤ (5 κλούβες), που απωθούσε εργαζόμενες και περα-στικούς. Την ίδια ημέρα εκατοντά-δες συμβασιούχοι του προγράμμα-τος από διάφορες πόλεις της Βό-ρειας Ελλάδας, συγκεντρώθηκαν στο σταθμό διοδίων της Λεπτοκα-ρυάς, ανοίγοντας τα διόδια περί-που για ένα δίωρο.

Οι εργαζόμενοι (που οι περισ-σότεροι είναι συμβασιούχοι για πάνω από μια 10ετία) προχώρη-σαν σε κινητοποιήσεις, καθώς το πρόγραμμα απειλείται με λουκέτο. «Σε αυτή την περίπτωση 5.000 ερ-γαζόμενοι θα πεταχτούν στο δρό-μο, ενώ 110.000 ηλικιωμένοι (που λαμβάνουν νοσηλευτική φροντί-δα, ψυχολογική υποστήριξη, και οικιακή βοήθεια) θα εγκαταλη-φθούν στη μοίρα τους» τονίζει στο Πριν η Βάσω Τόζιου, γραμμα-τέας στο Σωματείο των Εργαζομέ-νων στο Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι Ηπείρου. Μάλιστα η αναλγη-σία της κυβέρνησης παίρνει μεγα-λύτερη έκταση αν σκεφτούμε ότι πολλοί από τους ηλικιωμένους εί-ναι σε ορεινές, δυσπρόσιτες περι-οχές και δεν έχουν παιδιά.

Το Βοήθεια στο Σπίτι έχει εντα-χθεί εδώ και χρόνια στους Οργα-νισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς ποτέ, όμως, να εξασφαλι-στεί η διαρκής και σταθερή χρημα-τοδότησή τους από εθνικούς πό-ρους. Από το 2000 η χρηματοδό-τηση του προγράμματος εντάχθη-κε στο Β’ ΚΠΣ, στη συνέχεια στο Γ’ ΚΠΣ και τελευταία στο ΕΣΠΑ (180 εκατ. ευρώ). Όμως στο τέλος του 2010 η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ έληξε και από τότε το πρό-γραμμα απειλείται με κλείσιμο.

«Τώρα η κυβέρνηση θέλει να εντά-ξει το Βοήθεια στο Σπίτι σε ευρω-παϊκά προγράμματα μακροχρόνια ανέργων, οπότε βάζει ως όρο για να επωφεληθεί κάποιος ηλικιωμέ-νος να έχει συγγενή μακροχρό-νιο άνεργο!» επισημαίνει η Β. Τό-ζιου. Οι αδιανόητες αυτές προϋ-ποθέσεις αποκλείουν χιλιάδες μέ-χρι τώρα επωφελούμενους, ενώ περιορίζουν δραματικά τον αριθ-μό των ηλικιωμένων, που θα μπο-ρούν να κάνουν χρήσης του προ-γράμματος, σηματοδοτώντας στο βάθος του τούνελ το κλείσιμο του προγράμματος. Γι’ αυτό οι συμ-βασιούχοι ζητούν να συνεχιστεί το πρόγραμμα μετατρεπόμενο σε υπηρεσία, να διασφαλιστεί η κρα-τική χρηματοδότηση, να κατοχυ-ρωθεί η λειτουργία του αλλά και οι θέσεις εργασίας και να μετατρα-πούν οι συμβάσεις τους σε αορί-στου χρόνου.

Νατάσα Κεφαλληνού

18 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΧΗ TOY K. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗn ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με παράσταση διαμαρτυρίας «υποδέ-χθηκαν» τα μέλη της περιφερειακής κί-νησης Αντικαπιταλιστική Αριστερά – Ανταρσία σε κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ- «Καλλικράτη» και ο εκλεγμένος περι-φερειακός σύμβουλος της κίνησης Γι-άννης Κούτρας, τον υπουργό Αγρο-τικής Ανάπτυξης, Κ. Σκανδαλίδη, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμ-βουλίου στη Θεσσαλονίκη, την Τρί-

τη 29 Μάρτη. Η κίνηση θεωρεί μη ευ-πρόσδεκτο τον εκπρόσωπο της κυ-βέρνησης του Μνημονίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, που έχει σκορπίσει τη φτώ-χεια και την ανεργία στην ευρύτερη περιοχή της Κ. Μακεδονίας. Ιδιαίτερα θεωρήθηκε εξαιρετικά προκλητικό ο υπουργός της Κοινής Αγροτικής Πολι-τικής που ξεκληρίζει τους αγρότες, να παρουσιάζεται στο Περιφερειακό Συμ-βούλιο, όταν δεκάδες χιλιάδες αγρο-τών της περιοχής δεν έχουν πληρωθεί ακόμα την παραγωγή του περασμέ-νου καλοκαιριού και με την επερχόμε-νη πώληση της ΑΤΕ θα γίνει ακόμα πιο δυσοίωνο το μέλλον τους.«Τριάντα και πλέον χρόνια εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των αλλεπάλληλων αντιδραστικών αλ-λαγών της, μιας πολιτικής που εφαρ-μόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τις κυβερνήσεις της ΝΔ, έχουν οδηγή-σει τον αγροτικό κόσμο και την αγροτι-κή παραγωγή σε απελπιστική κατάστα-ση», τονίζεται στην ανακοίνωση τής κί-νησης, η οποία καλεί σε αγώνα για: Προστασία του εισοδήματος των φτω-χών αγροτών και κτηνοτρόφων, με θε-σμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τι-μών στα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Φτηνά καλλιεργητικά μέσα και εφόδια, κατάργηση του ΦΠΑ, χαμηλότοκα δά-νεια και βασικά έργα υποδομής.Όχι στο “Μητρώο Αγροτών”, στους Συνεταιρισμούς ΑΕ και στις λεγόμενες “διεπαγγελματικές” οργανώσεις μεγα-λοαγροτών - μεγαλεμπόρων - βιομηχά-νων. Όχι στην πώληση της ΑΤΕ και στο ξεπούλημα της Βιομηχανίας Ζάχαρης. Μόνιμη δουλειά, προστασία των ανέρ-γων εργατών γης, μισθοί και μεροκά-ματα για ζωή και όχι για επιβίωση.Όχι στους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, σπόρους, αγροτικά προ-ϊόντα και τρόφιμα. Όχι στην καλλιέρ-γεια για βιοκαύσιμα.Πλήρη ασφάλιση και περίθαλψη των φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρό-φων από τον ΟΓΑ, χωρίς εισφορές. Πλήρη ασφάλιση της παραγωγής, του φυτικού και ζωϊκού κεφαλαίου από ζη-μιές, στον ΕΛΓΑ.«Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ ανα-δεικνύεται η αναγκαιότητα για τη συ-γκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου πάλης της μικρομεσαίας αγροτιάς των εργαζόμενων και της νεολαίας για την ανατροπή της αντιαγροτικής και αντι-λαϊκής πολιτικής Κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου και την πιο ουσιαστι-κή πολιτική καταδίκη και ανατροπή του Μνημονίου και του “Καλλικράτη”, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που το προ-ωθεί, της συμμαχίας με ΛΑΟΣ και ΝΔ που το στηρίζουν», υπογραμμίζει η πε-ριφερειακή κίνηση.

Είναι και δική μας ανάγκη, που τη βιώ-νουμε κάθε μέρα στην εκμετάλλευση και την καταστολή, στον τραμπουκισμό της «εθνι-κής ενότητας» που μας βάζουν να υπερα-σπιζόμαστε, στερώντας μας και τα ελάχι-στα δικαιώματα! Να μην αφήσουμε το λαό της Λιβύης να σφαγιαστεί από τις ιμπερια-

λιστικές βόμβες της «ανθρωπι-στικής Δύσης», να απεγκλωβι-στεί η πάλη του λιβυκού λαού κατά της κοινωνικής βαρβα-ρότητας του Καντάφι, χωρίς να γίνει έρμαιο των ματαιόδο-ξων «δελφίνων» της αντιπολί-

τευσης που καλούν τις δυνάμεις τις επέμβα-σης για να συμμαχήσουν μαζί τους σε ένα νέο καθεστώς. Εκφράζοντας, με αντικυβερ-νητικούς, διεθνιστικούς και αντιπολεμικούς αγώνες, την αλληλεγγύη μας στους δοκιμα-ζόμενους αραβικούς λαούς.

Είναι ανάγκη να πρεσβεύσουμε ένα νέο εργατικό διεθνισμό, για τη συνολική υπερά-σπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, απαιτώντας την άμεση απεμπλοκή της Ελλά-

δας, παλεύοντας ενάντια στους ντόπιους πρού-χοντες και τις κυβερνήσεις που βάζουν πλάτη στις επεμβάσεις, αφού πρώτα ξεζουμίσουν το ντόπιο λαό. Απειλή για εμάς δεν είναι ο μετα-νάστης, αλλά η δικτατορία των νόμων της αγο-ράς, οι εφοπλιστές και η τουριστική βιομηχα-νία, που περιμένει κέρδη από το αιματοκύλι-σμα των λαών, «υποδεχόμενη» τους μισθοφό-ρους στα εργατικά κάτεργα του ελληνικού του-ρισμού και της ψυχαγωγίας, όπου εργάζονται Έλληνες και ξένοι χωρίς δικαιώματα.

Η εμπλοκή του ελληνικού στρατού είναι για πρώτη φορά τόσο καθοριστική κι εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε συνένοχοι. Με κί-νημα Μέσα κι Έξω από το στρατό, πρέπει να τη μπλοκάρουμε. Αρνούμαστε να προσφέρου-με οποιαδήποτε υπηρεσία στην ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - ΟΗΕ. Δεν μεταφέρουμε πολεμοφόδια και καύσιμα στις πολεμικές μηχανές. Δεν βαράμε σκοπιά στις βάσεις τους. Δεν βοηθάμε τα επιτελεία τους.

Δεν πληρώνουμε ούτε ένα ευρώ για εξο-πλισμούς και επεμβάσεις. Κανένας νέος μι-σθοφόρος. Να γυρίσουν πίσω τα ελληνικά

στρατεύματα κατοχής ανά τον κόσμο. Έξοδο από ΝΑΤΟ - ΕΕ και διάλυση τους. Να κλεί-σουν οι βάσεις του θανάτου.

Δεν κυνηγάμε μετανάστες. Να διαλυθεί η Φρόντεξ. Να αντισταθούμε στη δημιουργία του Τείχους του Αίσχους στον Έβρο. Πόλε-μος χωρίς πρόσφυγες δεν γίνεται. Δεν θα γί-νουμε εμείς οι συνοριακοί μπράβοι της Ευρώ-πης - φρούριο και μιας κυβέρνησης που σχε-διάζει, με το ΝΑΤΟ, τις συμμαχίες των προθύ-μων, την Τουρκία και τις υπόλοιπες ιμπερια-λιστικές δυνάμεις, μια ακόμα περίκλειστη φυ-λακή - σφαγείο, για έναν ακόμα λαό: το λαό της Λιβύης.

Να μπλοκάρουμε στην πράξη και με πολι-τικό αγώνα τη συμμετοχή του ελληνικού στρα-τού σε όλες τις διεθνείς σταυροφορίες. Που επιδιώκει συνάμα να αποτελέσει το σιδερένιο βραχίονα του ελληνοτουρκικού αστικού αντα-γωνισμού και της καταστολής των κοινωνικών κινημάτων.

Μας θεωρούν εχθρούς τους. Τους λέμε ότι κι εμείς θεωρούμε εχθρούς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της κοινωνικής λεηλασίας.

Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών

Κάθε εποχή κρίσης, φέρει το στίγ-μα και τη σφραγίδα του πολέμου. Η ιστορία του 20ου αιώνα το έχει δεί-ξει καθαρά. Η ιστορία του 21ου, επα-ναλαμβάνεται για να κάνει κυρίαρ-

χη την πλευρά που πάντα εμφανιζόταν ως μια σημαντική υπογράμμιση: τη βαθιά κοινωνική του φύση. Στη Βόρεια Αφρική, και γενικά στις αραβικές χώρες, το ένα μετά το άλλο απολυ-ταρχικά καθεστώτα καταρρέουν ή συγκλονίζο-νται από βαθιές ταξικές συγκρούσεις. Σε αυτές τις χώρες, στην αρχή του νέου ιστορικού γύ-ρου της ταξικής πάλης, φαίνεται πως δοκιμάζε-ται το πραγματικό πρόσωπο της δημοκρατίας, ως σύγχρονος ολοκληρωτισμός, το διε-θνές σύστημα του κεφαλαίου, ως επιθε-τική μηχανή διεξαγωγής ενός διεθνούς κοινωνικού πολέμου, η ίδια η εμβάθυν-ση της εκμετάλλευσης για τη διάσωση των ποσοστών κέρδους των πολυεθνι-κών - πολυκλαδικών μονοπωλίων και των εθνικών κλάδων παραγωγής, ως δι-αρκής και γενικευμένη κατάσταση εκτά-κτου ανάγκης - οικονομική, πολιτική και στρατιωτική.

Με κινητήρια δύναμη τη νεολαία, τους εργάτες, τους αποκλεισμένους, λαϊκές εξεγέρσεις βάζουν καθοριστι-κά τις ανάγκες του κόσμου της εργασί-ας ανά την υφήλιο, που μεταλλάσσεται και ασφυκτιά υπό το βάρος της καπιταλιστι-κής κρίσης. Η εξαθλίωση, η άνοδος των τιμών στα τρόφιμα και η ανεργία, οι ιδιωτικοποιή-σεις και όλο το εκεί «πακέτο μέτρων» του ΔΝΤ συναντήθηκαν με την καταπίεση, τις δικτατορί-ες και την καταστολή, δημιουργώντας το εκρη-κτικό μείγμα που ξεσπά.

Κοινός παρανομαστής είναι ότι οι σύγχρο-νοι κολασμένοι, από το Καπιτώλιο του Ουι-σκόνσιν και την Κερατέα ως την Τυνησία και την Αίγυπτο, μπορούν να καθορίζουν τις εξε-λίξεις, κάνοντας τους ισχυρούς να τρομοκρα-τούνται. Αυτοί αντεπιτίθενται αγριότερα: Ο

αιγυπτιακός στρατός «φέρνει τη δημοκρατία», ο Σαουδάραβας μονάρχης εισβάλει στο Μπα-χρέιν, στη Συρία βάφονται με αίμα οι πορεί-ες, οι βόμβες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης πέφτουν στη Λιβύη σκοτώνοντας αμάχους που υποτίθεται ότι προστατεύουν.

Καταλαβαίνουμε τις «ανθρωπιστικές αιτί-ες» της επίθεσης: Η αγωνία για τα πετροδολά-ρια και τις επιχειρηματικές συμφωνίες δισεκα-τομμυρίων, το μοίρασμα της νέας πίτας, που δεν μοίραζε καλά ο Μ. Καντάφι, η βίαια ανάγκη αλ-λαγής του εγχώριου και διεθνούς συσχετισμού δύναμης, υπό την απειλή των όπλων της διε-θνούς τρομοκρατίας του κεφαλαίου. Ο φόβος

για την αμφισβήτηση των διεθνών συνθηκών και τη διευθέτηση των καπιταλιστικών -ενδοϊμπερι-αλιστικών αντιθέσεων πάνω στην εξόντωση ολό-κληρων λαών (βλ. την αγωνία των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης, για τις συμφωνίες Ισραήλ - Αιγύπτου και τη μετατροπή της Γάζας σε περίκλειστη φυλακή, τις διαφωνίες ΗΠΑ - Ευρωπαίων - Ρωσίας - Κίνας, χωρίς φυ-σικά βέτο στον ΟΗΕ). Η ανάγκη, οι ιμπεριαλι-στές να συνεχίσουν να ξεζουμίζουν τη Β. Αφρι-κή, με καύσιμο της εκμετάλλευσης, την εξαθλίω-ση των εργαζομένων στις ανεπτυγμένες κοινω-νίες του διεθνούς πλέγματος του κεφαλαίου.

Η Ελλάδα πρωταγωνιστεί, συμμετέχει στο ναυτικό αποκλεισμό και στην εφαρμογή ζώνης επιτήρησης πτήσεων, έχοντας το νου της στην ένταση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, για τη διεκδίκηση ρόλου περιφερειακής ιμπε-ριαλιστικής δύναμης. Με τρεις βάσεις, που την κάνουν ένα απέραντο αεροπλανοφόρο, φρεγά-τες, ελικόπτερα κι αεροπλάνα. Με την 71η Αε-ρομεταφερόμενη Ταξιαρχία έτοιμη να συμμε-τέχει σε χερσαία επέμβαση, που θα παρουσι-αστεί ως «ανθρωπιστική επιχείρηση», που ήδη αποφάσισε η ΕΕ και σχεδιάζει το ΝΑΤΟ. Με τη Σούδα να έχει στρατηγικό ρόλο στην επέμ-βαση.

Είναι η πιο βάρβαρη όψη του πο-λέμου, που έχουν κηρύξει οι κυβερνή-σεις, το κεφάλαιο, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ στους «κάτω». Στους ίδιους τους φαντάρους, που προσφέρουν τζά-μπα εργασία, κάτω από άθλιες συνθή-κες, για τις ανάγκες του εθνικού στρα-τού. Στους εργαζόμενους, που δουλεύ-ουν κάτω από διαρκώς επιδεινούμενες συνθήκες κοινωνικού μεσαίωνα, για τις ανάγκες των πολεμικών εξοπλισμών, της εθνικής οικονομίας και του κεφαλαίου. Στους εκατοντάδες χιλιάδες απολυμέ-νους, που βλέπουν τη ζωή τους να κα-ταρρέει για τις ανάγκες διάσωσης του προϋπολογισμού.

Οι ίδιοι που μιλούν για τον ανθρωπισμό και την προστασία της δημοκρατίας, πνίγουν τους μετανάστες από την Αφρική σε Αιγαίο και Ιό-νιο. Καταγγέλλουν τις κοινωνικές ανισότητες της Λιβύης του «παρανοϊκού Καντάφι», αλλά κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία και συγκοινω-νίες, δίνοντας 15 δισ. ευρώ για όπλα, 500 εκα-τομμύρια το χρόνο για αποστολές εκτός συνό-ρων, 7 εκατομμύρια τη μέρα για τη δολοφονική επίθεση. Στέλνουν τους πολυεθνικούς μισθο-φόρους που σκοτώνουν στη Λιβύη, ενώ απο-λύουν σωρηδόν εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

n ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΒΟΡΕΙΑ ΑΦΡΙΚΗ

Η ΚΡΙΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣτην Ελλάδα «υπάρχουν λεφτά» για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 KOINΩNIA ΠPIN / 19

Οι νέοι βλέπουν να εξελίσσεται μπροστά τους η καταστροφή του παρόντος τους και η υποθήκευση του μέλλοντος τους στο βωμό της υπέρβαση της κρίσης του συστήματος. Η υποτιθέμενη αυτή υπέρ-

βαση είναι με άλλα λόγια η παγίωση του κοινωνι-κού μεσαίωνα που θα βιώσουν οι νέες γενιές.

Ως αναγκαία συνέχεια αυτού του σχεδίου, έρ-χεται και η αντιδραστική τομή που φέρνει η κυ-βέρνηση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχει τονίσει ο Γ. Παπανδρέ-ου την αναγκαιότητα συγχρονισμού της εκπαίδευ-σης με τις πιο «νέες» προτάσεις της αγοράς. Ήδη, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ υπό τη μέγγενη του χρέους και του Μνημονίου υποχρηματο-δοτούνται, κόβοντας τις φοιτητικές παρο-χές, τα συγγράμματα, τα εργαστήρια των φοιτητών και τις θέσεις των συμβασιού-χων. Αυτό που θέλει το υπουργείο Παιδεί-ας είναι να ολοκληρώσει και να θεσμοποι-ήσει αυτή την πολιτική με το νέο νόμο Δι-αμαντοπούλου της βαθύτερης επιχειρημα-τικής λειτουργίας και δομής, της κατάργη-σης πτυχίων και των δικαιωμάτων σε αυ-τά, της διάλυσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα και της περαιτέρω αυταρχικο-ποίησης. Απέναντι σε αυτό το οργανωμένο σχέδιο που δεν είναι παρά η συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και του ΔΝΤ στην εκπαίδευση, το πιο οργανωμένο κομμάτι του νεολαιίστικου κινήματος, το φοιτητικό έχει μπει στη μάχη με δυναμικούς όρους και χαρακτηριστικά διάρκειας. Ήδη από την αρ-χή της ακαδημαϊκής χρονιάς βρέθηκε στο δρόμο του αγώνα συγκρουόμενο συνολικά με την κυρίαρ-χη πολιτική και μπόρεσε να παγώσει την κατάθεση και την ψήφιση του νομοσχεδίου που είχε ανακοι-νωθεί για το Γενάρη. Από την άλλη το φοιτητικό κί-νημα είχε ιδιαίτερη συμβολή στα μεγάλα απεργια-κά ραντεβού στις 15 Δεκέμβρη και στις 23 Φλεβά-ρη και μπόρεσε να συνδεθεί με το μεγάλο ποτάμι οργής και ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής.

Σε καμία περίπτωση η μάχη δεν έχει ακόμα κρι-θεί. Ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο φοιτητικό κίνημα που έχει καταφέρει να ακυρώσει αρκετές πτυχές της κυρίαρχης πολιτικής. Σήμερα το φοιτη-τικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί στο προσκήνιο, με κλιμάκωση του αγώνα, με στόχο την ανατροπή της

εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης καθώς και να απο-τελέσει πυροδότη ευρύτερου παλλαϊκού ξεσηκω-μού για την ανατροπή συνολικά της σύγχρονης χούντας που βιώνουν «προνομιακά» φοιτητές και νεολαία. Σε αυτή την κατεύθυνση, στην πανεκπαι-δευτική - παλλαϊκή πορεία που πραγματοποιήθη-κε στις 30 Μαρτίου βρέθηκε με τα υπόλοιπα μα-χόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης, μαθητές, καθη-γητές που βγαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο ενά-ντια στα κλεισίματα και το νέο σχολείο της αγοράς, καθώς και με αγωνιζόμενους κλάδους όπως αυτός των νοσοκομειακών γιατρών. Η ΕΑΑΚ και η αντι-καπιταλιστική Αριστερά θα συνδράμει με όλες τις δυνάμεις της ώστε το ελπιδοφόρο αυτό στιγμιότυ-

πο, να αποτελέσει μια εικόνα από το ανατρεπτικό μέλλον του κινήματος.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κυβέρνηση και οι κα-θεστωτικές παρατάξεις μέσα στα πανεπιστήμια όχι μόνο έχουν αντίθετη άποψη, αλλά προχωρούν σε ευθεία επίθεση στο ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα και τις μορφές οργάνωσης αυτού. Πιο συγκεκριμέ-να, η παράταξη της ΔΑΠ δεν μένει απλώς στη συ-ναίνεση με τα κυβερνητικά μέτρα στην εκπαίδευ-ση αλλά προωθεί ακόμα πιο αντιδραστικές θέσεις με πιο χαρακτηριστική αυτή της οριστικής κατάρ-γησης του ασύλου, ενώ παράλληλα απέχει και σα-μποτάρει συστηματικά το κύτταρο οργάνωσης του κινήματος, δηλαδή τις Γενικές Συνελεύσεις. Επί-σης, στη λογική οριστικής αποπολιτικοποίησης του κινήματος και βαθύτερης σύνδεσής του στο άρμα

του πανεπιστημίου της «επόμενης μέρας» προωθεί τις εκλογές κάθε 2 χρόνια, με δικαστικούς αντιπρο-σώπους. Στο ίδιο μοτίβο και η κυβερνητική ΠΑ-ΣΠ, η οποία συνεχίζει τον αντιδραστικό ρόλο του προηγούμενου διαστήματος και στηρίζει ανοιχτά την αντιεκπαιδευτική πολιτική στήνοντας εκ νέ-ου σκηνικό διαλόγου και συναίνεσης, προφανώς με απουσία και διάλυση των γενικών συνελεύσε-ων των φοιτητών.

Πραγματική έκπληξη όμως προκαλεί η στάση των δυνάμεων της ΚΝΕ, όπου από την αρχή της χρονιάς μιλούν για τις εκφυλισμένες διαδικασί-ες των φοιτητικών συλλόγων, ουσιαστικά υπονο-μεύοντας αυτοί πρώτοι τις ίδιες τις μαζικές δια-

δικασίες του κινήματος με την αποχώρη-ση από αυτές και την παγίωση παράλλη-λων περιχαρακωμένων δομών, όπως εί-ναι οι επιτροπές αγώνα του ΜΑΣ. Το σχέ-διο της ΚΝΕ προχωράει λέγοντας ότι η λύ-ση είναι να κάνει ο κάθε σύλλογος ξεχωρι-στά εκλογές σε ένα σχέδιο διάσπασης των φοιτητικών συλλόγων και κατεύθυνση δι-άλυσης της ενιαίας και πανελλαδικής έκ-φρασης του κινήματος. Η ΚΝΕ οχυρώνε-ται έτσι απέναντι στις αγωνιστικές δυνά-μεις και συγκεκριμένα στην αντικαπιταλι-στική Αριστερά, την οποία την κατηγορεί ψευδώς για παρακρατικού τύπου επιθέ-σεις, έτσι ώστε να θωρακιστεί στο εσωτε-ρικό της και να αποπροσανατολίσει τη βά-ση της και το αγωνιζόμενο δυναμικό εντός των σχολών από το πραγματικό ερώτημα:

Αν μπορεί το φοιτητικό κίνημα να κλιμακώσει την πάλη του εναντίον στο πανεπιστήμιο του Μνημονί-ου, να βάλει ένα σχέδιο ανατροπής και να νικήσει αποτρέποντας το νόμο - έκτρωμα, συμβάλλοντας στη υπόθεση του εργατικού κινήματος ανατροπής. Σε αυτά τα ερωτήματα είναι έτοιμη να απαντήσει η ΕΑΑΚ που από το διήμερο της βγαίνει πολιτικά ενοποιημένη και ενισχυμένη ώστε να παρουσιάσει ένα πραγματικό σχέδιο παγίωσης και αναβάθμι-σης των οργάνων του κινήματος σε εργατοδημο-κρατική κατεύθυνση ώστε να μπορέσουν να οργα-νώσουν το νέο φοιτητικό κίνημα που θα αξιώνει αυτή τη φορά όχι μόνο την ανατροπή του νομοσχε-δίου της Διαμαντοπούλου αλλά πλάι στην εργαζό-μενη πλειοψηφία θα συμβά λει νικηφόρα στο μπλο-κάρισμα της πολιτικής του Μνημονίου.

n ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΥΒΡΟΣ

ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΚΑΙΤΑΞΙΚΟΤΟ«ΝΕΟΛΥΚΕΙΟ»n ΝΤΙΝΑ ΡΕΠΠΑ

«Οργήλαού,ξεσηκωμόςπαντού»,μεαυτότοσύνθημαένωσαντηφω-νήτουςοιχιλιάδεςαπεργοίεκπαι-δευτικοί,εργαζόμενοιστοχώροτηςυγείας,φοιτητέςκαιμαθητέςότανσυνάντησαντουςσυμβασιούχουςστοδήμοτηςΑθήναςστοκατειλημ-μένοδημαρχείο.Ηαπεργίασεπαι-

δείακαιυγείαείναιέναπρώτοβή-μαγιατηνεπίτευξηδιακλαδικούσυ-ντονισμούπουθαεπιδιώξειτηναγω-νιστικήαπάντησηγιατηνανατρο-πήτηςεπίθεσης.Μιαςεπίθεσηςπουξετυλίγεταιμεμεγάλησφοδρότη-τα,όπωςφανερώνειηανακοίνωσηαπότουπουργείοΠαιδείαςτου«Νέ-ουΛυκείου»,τωνμαθημάτωνκαιτηςπρόσβασηςστοΠανεπιστήμιοκα-θώςεπίσηςκαιτουσχεδίουνόμουγιατηναναδιάρθρωσητηςδιοικη-τικήςδομήςκαιτορόλοδιευθυντή,υποδιευθυντήκαισυλλόγουδιδα-σκόντων.Επιβεβαιώνεταιμετονπιοέντονοτρόποημεγιστοποίησητηςταξικό-τηταςτουσχολείουκαιηπρόσδεσήτουεκπαιδευτικούπεριεχομένουμετιςβασικέςανάγκεςκαιστόχουςτηςκαπιταλιστικήςαγοράςεργασίας.Το«ΝέοΛύκειο»μέσααπόέναεξετα-στικόμαραθώνιοοδηγείτομαθητήστο«ΝέοΑΕΙ»,όπουδενυπάρχουνπτυχίακαιτμήματααλλάατομικόςφάκελοςπροσόντωνχωρίςκατοχυ-ρωμέναεπαγγελματικάδικαιώματα.Έναλύκειοόπουταενιαίαγνωστικάαντικείμενααντικαθίστανταιαπότιςβασικέςικανότητες-δεξιότητεςκαισυμπεριφορέςπουαπαιτείηαγοράστηνεποχήτηςευέλικτηςκιεπισφα-λούςεργασίαςκαικαταγράφονταιστοατομικόφάκελοτουμαθητή.

AΠOΛYTOΣMONAPXHΣOΔIEYΘYNTHΣΤηνίδιαστιγμή,κυριαρχείοακραί-οςαυταρχισμόςκαιηιεραρχίαόπουορόλοςτουδιευθυντήαπόλυτουμονάρχηαντικαθιστάτιςαποφά-σειςτουσυλλόγουδιδασκόντων,δί-νονταςτουόλεςτιςδιοικητικέςκαιπαιδαγωγικέςεξουσίεςώστεναελέγχει,νααξιολογείκαιναυποτάσ-σειεκπαιδευτικούς,μαθητέςκαιτηνεκπαιδευτικήδιαδικασίαστοσύνο-λότης,στιςκρατικέςεπιταγέςκαιστόχους.Οιβασικοίστρατηγικοίστόχοιτωνμεταρρυθμίσεωνσεπαιδείακαιυγείαέχουνκοινέςαφετηρίεςκαισκοπούς.Αυτήάλλωστεείναικαιηυλικήβάσηγιατηνανάπτυξηδια-κλαδικούσυντονισμούπουθαξε-περνάταεμπόδιατηςσυνδικαλιστι-κήςγραφειοκρατίας,θαανασαίνειστιςδιαδικασίεςβάσηςτωνεργασι-ακώνχώρωνκαιθααναπτύσσεταιμεαγωνιστικάβήματαενόςαποφασι-στικούκινήματοςανατροπής.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

nΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ

Με μαζική πανελλαδική προσέλευση αγω-νιστών, πραγματοποιήθηκε στις 25-26 Μάρ-τη το πανελλαδικό διήμερο των σχημάτων της ΕΑΑΚ. Το αντικαπιταλιστικό δυναμικό της

νεολαίας συζήτησε με αναβαθ-μισμένο τρόπο για τις προβλη-ματικές, τους κινδύνους αλλά και τις δυνατότητες της περιό-δου. Έθεσε προβληματισμούς επί του συγκεκριμένου σχεδια-σμού που θα δώσει στο φοιτη-τικό κίνημα την αναγκαία εγρή-

γορση ώστε να αντιπαρέλθει τους ελιγμούς του υπουργείου Παιδείας και της Α. Διαμαντοπού-λου και να συμβάλει καθοριστικά, από τη με-ριά της σπουδάζουσας νεολαίας, στο συνολικό στόχο ανατροπής της αστικής επίθεσης και της

χούντας κυβέρνησης - ΕΕ -ΔΝΤ. Πιο συγκεκρι-μένα η αντικαπιταλιστική πτέρυγα της νεολαί-ας στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ κατάφερε σε ένα βαθμό να συζητήσει και να βγάλει συμπε-ράσματα πάνω στην ανάλυση των μέτρων και των βασικών αναδιαρθρώσεων που προωθού-νται (νέο Σχολείο, Πανεπιστήμιο του Μνημονί-ου), καθώς και επί της πολιτικής γραμμής απά-ντησης στο σχέδιο διάλυσης και κατάργησης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, στην αναγκαιότητα σύνδεσης του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό και λαϊκό κίνημα για την απόκρουση της επίθεσης.

Η γόνιμη κουβέντα που ξεδιπλώθηκε μέ-σα στο αμφιθέατρο ΜΑΧ του Πολυτεχνεί-ου ανέδειξε την αναβάθμιση στη γραμμή της ΕΑΑΚ του κοινωνικού ζητήματος. Η αντι-καπιταλιστική Αριστερά οφείλει να εισηγη-θεί ένα μάχιμο και ενωτικό σχέδιο στη νεο-

λαία των πανεπιστημίων, ώστε με τη σύνδε-ση της με το ευρύτερο εκπαιδευτικό και ερ-γατικό κίνημα να καταφέρει να ανοίξει και πάλι δυναμικά η σύγκρουση με την κυρίαρ-χη πολιτική. Ένα σχέδιο ανατροπής και όχι αναμονής, που συγκροτείται στη λογική του ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας μέσα από συνελεύσεις, καταλήψεις διαδηλώσεις όλο το επόμενο διάστημα. Βέβαια αυτό προϋποθέ-τει την ειλικρινή αποτίμηση της έως τώρα λει-τουργίας και δράσης του φοιτητικού κινήμα-τος και πάνω από όλα την εργατο-δημοκρα-τική εμβάθυνση των οργάνων του. Τέλος το δυναμικό της ΕΑΑΚ συζήτησε με αναβαθμι-σμένο τρόπο για το ζήτημα της Αριστεράς δη-λώνοντας έτοιμο να συμβάλει στην επόμενη μέρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο προχώρημα του μορφώματος εν όψει και της πανελλαδικής συνδιάσκεψης.

Αντεπίθεση της ΕΑΑΚ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ!Επιχειρηματικοποίηση, υποχρηματοδότηση και κλείσιμο σχολών

20 / ΠPIN ΚΟΙΝΩΝΙΑ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗn Ένας από τους σπουδαιότερους νε-οέλληνες θεατρικούς συγγραφείς και ποιητές έφυγε από τη ζωή την Τρίτη 29 Μαρτίου, σε ηλικία 89 χρονών, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Γεννήθηκε στη Νάξο στις 3 Δεκεμβρίου 1922. Το 1935 η οικογένειά του έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση στη Νίκαια. Στη κατοχή αναμείχθηκε στην αντίσταση, συνελήφθη από τους Γερμα-νούς (1943) οδηγήθηκε και κρατήθηκε

στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαου-τχάουζεν, μέχρι τις 5 Μαϊου 1945 οπότε και απελευθερώθηκε. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, το χειμώνα του 1945-’46, τον εντυπωσίασαν... «Eκεί ανακάλυψα τον εαυτό μου και τον προο-ρισμό μου», έλεγε. Αν και δεν ολοκλήρω-σε γυμνασιακή μόρφωση, έδειξε ιδιαίτε-ρη αφοσίωση στο γράψιμο. Τον Ι. Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδα-μάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έρ-γο του ήταν Ο χορός στα στάχυα, που παρουσιάστηκε την περίοδο 1950 από το θίασο Λεμού. Τα κυριότερα έργα του ήταν: Έβδομη μέρα της δημιουργίας (Εθνικό Θέατρο, 1955-’56, 1957), Η αυ-λή των θαυμάτων (Θέατρο Τέχνης, 1957-’58), Παραμύθι χωρίς όνομα (Βασ. Δια-μαντόπουλος - Μαρ. Αλκαίου 1959-’60), Γειτονιά των αγγέλων (Θίασος Καρέζη, 1963-’64) Οδυσσέα γύρισε σπίτι (Θέατρο Τέχνης, 1966-’67), Το μεγάλο μας τσίρ-κο (Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1972-’73) Ο εχθρός λαός (Θίασος Καρέζη-Καζά-κου, 1975), Πρόσωπα για βιολί και ορχή-στρα (Θέατρο Τέχνης, 1976-’77) Τα τέσ-σερα πόδια του τραπεζιού (Θέατρο Τέ-χνης, 1978-’79), Ο μπαμπάς ο πόλεμος (Θέατρο Τέχνης, 1981), Ο δρόμος περνά από μέσα (1992). Έγραψε επίσης σενά-ρια κινηματογραφικών ταινιών κυριότε-ρα των οποίων είναι: Το αμαξάκι (σε σκη-νοθεσία Ντίνου Δημόπουλου), Στέλλα (σε σκηνοθεσία Μ. Κακογιάννη), Ο Δράκος (σε σκηνοθεσία Ν. Κούνδουρου), Αρπα-γή της Περσεφόνης (σε σκηνοθεσία Γρη-γόρη Γρηγορίου), Το κανόνι και τ’ αηδόνι (σε σκηνοθεσία Ιάκωβου και Γιώργου Κα-μπανέλλη), Κορίτσια στον ήλιο (σε σκηνο-θεσία Βασίλη Γεωργιάδη).

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥn Τα πρόσωπα, ο χρόνος και ο χώρος είναι κάτι που απασχολεί τον Ιάκωβο Καμπανέλλη. Τα έργα του είναι επηρεασμένα ως επί το πλείστον από προσωπικά βιώματα. Το μεγάλο μας τσίρκο αποτέλεσε κέντρο του αντιδικτατορικού αγώνα όταν ανέβηκε. Ως ποιητής ο Ιάκωβος Καμπανέλλης συνεργάστηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες, όπως το Μίκη Θεοδωράκη στο «Μαουτχάουζεν», «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Και δόξα τω Θεώ», «Αρνιέμαι». Συνεργάστηκε επίσης με τον Μάνο Χατζιδάκι στο Παραμύθι χωρίς όνομα, τον Σταύρο Ξαρχάκο στο Μεγάλο μας τσίρκο, τον Νίκο Μαμαγκάκη τον Γιάννη Σπανό, κ.α. Τα τραγούδια του αποτελούν σταθμό. Ο Ι. Καμπανέλλης χαρακτηρίστηκε ως ο πατριάρχης του νεοελληνικού θεάτρου, και αφήνει πίσω του μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά.

Αντώνης Κασίτας

Είναι νομίζω αναγκαίο τον κομμουνισμό να τον προσεγγίσουμε σε τρία αλληλέν-δετα διαλεκτικά επίπεδα: Πρώτο, τον κομμουνισμό ως την κοινωνία των ελεύ-θερων συνεταιρισμένων παραγωγών

που στην πλήρη μορφή της είναι αδύνατο από σή-μερα να την περιγράψουμε. Δεύτερο, τον Κομμου-νισμό ως την τάση της χειραφέτησης που δημιουρ-γείται από την υπεραναπτυξη του ίδιου του καπι-ταλισμού, που από σήμερα διαμορφώνει τους υλι-κούς όρους για μια τέτοια κοινωνία σε μια πρώι-μη αντιφατική φάση της. Tρίτο, τον κομμουνισμό ως το κίνημα που αίρει την υπάρχουσα τάξη πραγ-μάτων, τινάζοντας στον αέρα τη σχέση κεφάλαιο - εργασία, στηριζόμενό και στους υλικούς όρους που παραπάνω περιγράψαμε. Το όποιο νέο ερ-γατικό κίνημα, η όποια εργατική εξουσία - δημοκρατία, οι όποιες μεταβατικές μορ-φές κοινωνίας και η κομμουνιστική επανά-σταση θα πρέπει ως ενιαία ολότητα να εκ-φράζει τα διαφορετικά επίπεδα αυτού του κινήματος, της τάσης και της προοπτικής. Τόσο στην αυτονομία του κάθε επιπέδου, όσο και στη συσχέτιση του με το συνολικό επαναστατικό προτσές.

Ενώ σημειώνεται ο ρόλος της «γενικής διάνοιας» στο κείμενο εργασίας για το πα-νελλαδικό σώμα του ΝΑΡ με θέμα «Καπι-ταλιστική κρίση και Αριστερά», υποβαθμί-ζεται στη συνέχεια. Είναι ολοφάνερη νομί-ζω η αδυναμία να καταδειχτεί πως ο καπι-ταλισμός της υψηλής οργανικής σύνθεσης κεφαλαίου δεν είναι άλλος από τον καπι-ταλισμό της «γενικής διάνοιας». Eίναι και η έκφραση της πλέον ολοκληρωτικής υπαγωγής του συνόλου των κοινωνικών μορφών στο κεφάλαιο, που σχετικοποιεί την εργατική φιγούρα με αποτέ-λεσμα την πλέον ριζική έκφραση άρσης της αντίφα-σης του κεφαλαίου με την εργασία.

Πρόκειται για ένα κομβικό πεδίο που δημιουρ-γει τους όρους και τις προϋποθέσεις για τον κομ-μουνισμό της «γενικής διάνοιας». Δηλαδή για τη συλλογική παραγωγή των κοινών με βάση την επι-νοητικότητα, τη δεξιότητα, τη φαντασία, ιδιαίτερα στους τομείς που κυριαρχεί η διανοητική εργασία, αναιρώντας το νόμο της αξίας…

Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός στη φάση της πιο βαθιάς του κρίσης δημιουργεί ένα τεράστιο στρατό ανέργων που οι ευκαιρίες να πουλήσουν

την εργατική τους δύναμη όλο και μικραίνουν. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις σύντροφοι; Καλούμε το κράτος ή μια αριστερή κυβέρνηση να ανοίξει δουλειές για να βρει ο κόσμος εργασία να φάει, δημιουργώντας νέους όρους που θα εκφρα-στεί η σχέση κεφάλαιο - εργασία, με αποτέλεσμα μια κεφαλαιακή επανασυγκρότηση; Ή διεκδικού-με ένα κοινωνικό μισθό πρόσβασης στο τεράστιο κοινωνικό πλούτο. Και παράλληλα συγκροτούμε κοινότητες αναγκών, συνεταιριστικές δομές απο-περίφραξης των κοινών από τα δημιουργήματα της πνευματικής εργασίας (πατέντες), τη γνώση, το DNA, τα φάρματα, τους ελεύθερους χώρους, τα δημόσια αγαθά, το νερό, τον αέρα, την ενέργεια.

Πιστεύω πως αυτά θα εξαρτηθούν στο επίπε-

δο της εξουσίας. Εξουσία ως ο έλεγχος των δομών και των ροών της ζωής και όχι μόνο των θυλάκων της οικονομίας και της πολιτικής. Αυτό φυσικά δεν μετατρέπει την κομμουνιστικοποίηση σε μια αυ-τόματη διαδικασία μετατροπής του καπιταλισμού σε κομμουνισμό, αλλά δημιουργεί τους παραγωγι-κούς όρους για μια μετάβαση στον κομμουνισμό. Για το δυνάμωμα της τάσης της κομμουνιστικοποί-ησης στο βαθμό που επικεφαλής αυτής της τάσης μπαίνουν οι συνειδητές δυνάμεις της επαναστατι-κής κομμουνιστικής ανατροπής. Ως μια διαδικα-σία οντολογικοποίησης της καθολικής κοινωνικής απελευθέρωσης, δηλαδή της κομμουνιστικής απε-λευθέρωσης.

Σύντροφοι θα συμφωνούσα με ότι λέγεται στο

κείμενο σε σχέση με το συντονισμό των σωμα-τείων, καθώς και την ταξική ανασυγκρότηση του υπάρχοντος εργατικού κινήματος. Aλλά καλύτε-ρα ακόμη θα ήταν να δούμε αυτά τα ζητήματα σε σχέση με τη λογική του νέου εργατικού κινήματος και της αντίστροφης ιεράρχησης, με την τελευταία να έχει ξεχαστεί, που από γενικόλογες καντιανές προστακτικές, σε αυτή την περίοδο της κρίσης έχουν μετατραπεί σε μια αδήριτη ιστορική ανα-γκαιότητα και δυνατότητα. Με στόχο να μετατρα-πούν σε μια πολιτική και υλική δύναμη στα χέρια των καταπιεσμένων και των εργαζόμενων. Διαμέ-σου της παραγωγής και οικοδόμησης μορφών δυ-αδικής εξουσίας, στην κατεύθυνση της κομμουνι-στικής επαναθεμελίωσης - χειραφέτησης, με βάση

και τα δεδομένα που δημιουργεί και ο κα-πιταλισμός «της γενικής διάνοιας».

Αυτό σίγουρα δεν μηδενίζει το ρό-λο των συνδικάτων ως το φορέα υπερά-σπισης της τιμής της εργατικής δύναμης όσο και αν ο ρόλος τους έχει αποδυνα-μωθεί. Από την άλλη δεν ταυτίζει τις δυ-ναμικές και μαχητικές δομές του νέου ερ-γατικού κινήματος με το υπάρχον εργα-τικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Αλληλο-διαπλέκονται και αλληλοδιαχωρίζονται διαλεκτικά δίχως να ταυτίζονται. Κινού-νται σε μια λογικής ενότητας και αντίθε-σης, όπως σε ενότητα κι αντίθεση βρίσκε-ται η τάση της χειραφέτησης με την τάση υποταγής, δηλαδή οι δυο «ψυχές» της ερ-γατικής τάξης.

Η εργατική δημοκρατία/εξουσία δεν είναι παρά αυτό το σύστημα των σημείων

και των πεδίων που οι εργάτες αναιρούν τον εαυτό τους ως το άλλο τμήμα του κεφαλαίου. Μεταμορ-φώνονται σε προλεταρίους αρνητές της εργασίας. Σε ελεύθερους παραγωγούς μιας συνεταιριστικο-ποιημένης πολύμορφης δημιουργικότητας.

Κύρια και βασικά νομίζω σύντροφοι πως εί-μαστε ή θέλουμε να είμαστε κομμουνιστές και με-τά αντικαπιταλιστές. Και αυτό συνεπάγεται να γί-νουμε οι κύριοι φορείς του νέου που γεννιέται μέ-σα στο παλαιό και όχι απλώς οι αρνητές του παλι-ού και οι υπερασπιστές των φτωχών και των αδυ-νάτων.

Το συνολικό κείμενο δημοσιεύεται στο διάλογο για το σώμα της ιστοσελίδας

του ΝΑΡ (www.narnet.gr)

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΝΑΡ

n ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΑΡ

Ιδιαίτερη σημασία για το εργατικό κίνημα, όχι μόνο των Ιωαννίνων, είχε η 24ωρη απερ-γία που κήρυξε ομόφωνα το Εργατικό Κέντρο

Ιωαννίνων στις 23 Μάρτη, ως πρώτη απάντηση στη νέα επί-θεση που ξεδιπλώνουν κυ-βέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο. «Χαιρετίζουμε τη μαζική και αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων των Ιωαν-

νίνων. Οι απεργοί εξέφρασαν την αγανάκτη-ση όλου του λαού της περιοχής ενάντια στις απολύσεις, την απλήρωτη εργασία, το κόψιμο μισθών και την ανεργία. Τα ποτάμια της ερ-γατικής και λαϊκής οργής γέμισαν τη πόλη. Η απεργιακή αυτή κινητοποίηση απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν την υπόθεση

των αγώνων στα χέρια τους, κόντρα και ενά-ντια στην προδοτική στάση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕ-ΔΥ. Αυτή η απεργία μπορούσε να είναι πα-νεργατική - πανελλαδική», τονίζεται σε ανα-κοίνωση του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΝΑΡ.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται, τα νο-μαρχιακά παραρτήματα της ΑΔΕΔΥ σε όλη την υπόλοιπη περιοχή (ενώ κλείνουν σχολεία, ετοιμάζονται συγχωνεύσεις - λουκέτα νοσοκο-μείων, απολύονται συμβασιούχοι), που ελέγ-χονται από ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους. Στο Εργατικό Κέντρο Πρέβε-ζας ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ καταψήφισαν την πρό-ταση για απεργία στις 23/3. Το Εργατικό Κέ-ντρο Κέρκυρας που ελέγχεται από ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα. Στα Εργατικά Κέντρα Λευκάδος - Βό-νιτσας και Θεσπρωτίας (ελέγχονται από το

ΠΑΜΕ) δεν συζητήθηκε καν η πρόταση για απεργία που κατέθεσαν εργαζόμενοι - εκλεγ-μένοι αντιπρόσωποι των γενικών τους συνε-λεύσεων. Στην Άρτα με απλήρωτους εργαζό-μενους στη ΒΙΚΗ, στον πτηνοτροφικό συνε-ταιρισμό, το Εργατικό Κέντρο (ΠΑΜΕ) δεν σκέφτηκε καν να προσπαθήσει να συντονιστεί με το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και να συμ-βάλει ώστε να μετατρέψει την απεργία από πανγιαννιώτικη σε πανηπειρωτική, προωθώ-ντας ταυτόχρονα τον αγώνα ενάντια στην ιδι-ωτικοποίηση της Δωδώνης. Το ΝΑΡ Ηπείρου στηλιτεύει την «προβοκατόρικη ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων του ΚΚΕ σε βάρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ την ώρα που δίνονταν η μάχη για την επιτυχία της απεργίας», υπογραμμίζοντας πως τους μό-νους που εξυπηρετεί είναι την κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Μηνύματα από την απεργία στα Γιάννενα

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ»Να γίνουμε φορείς του νέου που γεννιέται μέσα στο παλιό

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 K INHΣH IΔEΩN ΠPIN / 21

Στην προβοκατόρικη ερώτη-ση του γερμανικού περιοδικού Ντερ Σπίγκελ (τ.13/28.3.11, σελ. 84), «μεσιέ, είστε ευχαριστημέ-νος με τον πόλεμό σας;» κατά

της Λιβύης, ο γάλλος νεοσυντηρητικός φι-λόσοφος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, απαντά με ανάλογα προβοκατόρικο ύφος: «Αυτό δεν το ονομάζω πόλεμο. Ο Καντάφι είναι αυτός που κάνει πόλεμο». Στην ερώτηση, «πώς ονομάζετε τότε, αυτό που κάνουν τα βομ-βαρδιστικά των συμμάχων» στη Λιβύη, ο φανατικός υποστη-ρικτής των «στρα-τιωτικών επεμβά-σεων υπέρ των αν-θρωπίνων δικαι-ωμάτων», απαντά ότι «τα βομβαρδι-στικά εμποδίζουν τον Καντάφι να κάνει τον πόλεμό του».

Μπον βιβέρ στα γιοτ μεγιστά-νων, γνωστός κυ-νικός και καθα-ρός καιροσκόπος με φιλοσοφικό μανδύα, ο πρώην μαοϊκός και από τους ιδρυτές των «Νέων Φιλοσό-φων» που ήθελαν να αναδομήσουν τον Μαρξ, ήταν ο ίδιος που όταν η Γαλλία δι-αφώνησε με την επέμβαση στο Ιράκ, τά-χθηκε κατά του πολέμου. Πρόκειται για καθαρή περίπτωση αυλικού διανο-ούμενου. Χθες του Σιράκ, σήμερα του Σαρκοζί, αύριο, πολύ πιθανόν, του Στρος Καν.

Ένα μεγάλο μέρος της γαλλικής και ευρωπαϊκής Αριστεράς διακα-τέχεται από το ίδιο σύνδρομο εξάρ-τησης από τη γαλλική ή την ευρω-παϊκή αστική τάξη. Ο Ζαν Λικ Μελανσόν, συμπρόεδρος στο Μέτωπο της Αριστεράς με τον Πιερ Λοράν (γ.γ. του Γαλλικού ΚΚ) και αρχηγός του Αριστερού Κόμμα-τος, που αποσκίρτησε από το Σοσιαλιστι-κό Κόμμα λόγω της αντίθεσής του με το Ευρωσύνταγμα, τάχθηκε με φανατισμό υπέρ της ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Λιμπερα-σιόν, χρησιμοποίησε τα εξής επιχειρήμα-τα: «Υποστηρίζω, λοιπόν, την ιδέα να συ-ντριβεί ο τύραννος ώστε να μη μπορέσει να συντρίψει την επανάσταση. (...) Ασφα-λώς και υπάρχει ένας κίνδυνος κλιμάκω-σης, αλλά φοβάμαι ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο σφαγής». Ήταν κι αυτός κα-τά της επέμβασης στο Ιράκ. Τότε, ο Σα-ντάμ ήταν λιγότερο τύραννος, διότι έτσι πίστευε ο Ζακ Σιράκ ή ίσως, διότι αυτό συνέφερε στο «γαλλικό έθνος».

Ο γερμανός ευρωβουλευτής του Ντι Λίνκε, Λόταρ Μπίσκι, στέλεχος και πρώ-ην πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπα-

ϊκής Αριστεράς και πρόεδρος της Ομά-δας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστε-ράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορεί-ων Χωρών (GUE - NGL), υπερψήφισε, μαζί με δέκα ακόμη αριστερούς ευρωβου-λευτές, κοινό ψήφισμα των Δεξιών, Σοσι-αλιστών και Πρασίνων της ευρωβουλής, που καλούσε ανοιχτά στην απαγόρευση των πτήσεων «με κάθε μέσο», σε στρατι-ωτική βοήθεια και διπλωματική αναγνώ-ριση του λιβυκού «Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου» (ωστόσο, θα πρέπει να το-

νίσουμε ότι 15 αριστεροί ευρωβουλευτές καταψήφισαν το ψήφισμα –μεταξύ αυτών και του ΚΚΕ– και δυο απείχαν). Όπως η γερμανική αστική τάξη, έτσι και ο Λό-

ταρ Μπίσκι, ήταν κατά της επέμβασης στο Ιράκ. Ο ίδιος μάλλον προεξοφλούσε τη συμφωνία της γερμανικής αστικής τάξης στην επέμβαση κατά της Λιβύης. Έπεσε έξω. Όμως, ποτέ δεν είναι αργά, όπως θα φανεί παρακάτω.

Φαίνεται ότι η ευρωπαϊκή Αριστερά που ήταν υπέρ της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων «με κάθε μέσο», όταν αυτά τα μέσα πήραν τη μορφή βομβαρδισμών, φο-βήθηκε τις αιματηρές συνέπειές τους.

Έτσι, όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί, το ΚΕΑ εξέδωσε –χωρίς αντιρρήσεις από τον Μπίσκι και τους άλλους συντρόφους του ΣΥΝ– μια χλιαρή ανακοίνωση αντί-θεσης, διότι «δεν θα φέρουν την ειρήνη» (υπάρχουν και βομβαρδισμοί που φέρ-νουν την ειρήνη;) και, φυσικά, χωρίς κα-μία πολιτική αιχμή κατά της ΕΕ ή της Γαλ-λίας που πρωτοστατούσε. Ο Μπερνάρ–Ανρί Λεβί αποδεικνύεται πιο συνεπής.

Στην Ελλάδα, η Ένωση Οπαδών του ΣΥ-ΡΙΖΑ (ΕΟΣ), η οποία στην ιστοσελίδα της

επιτίθεται κατά του Πριν, του Γ. Δελαστίκ, του ΝΑΡ, του ΕΕΚ και της Αλ. Παπαρήγα, υποστηρίζει την επέμβαση με μια αξιοθρή-νητη εκδοχή της «εκμετάλλευσης των ενδο-ϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων», φέρνοντας ως παράδειγμα τη ναυμαχία του Ναυαρίνου (!) που κατατρόπωσε τον οθωμανικό στό-λο και διερωτώμενη εάν η ελληνική Αριστε-ρά θα είχε πρόβλημα σε περίπτωση που στο Γράμμο - Βίτσι επενέβαιναν τα αεροπλά-να της «ιμπεριαλιστικής ΕΣΣΔ» (βλ. enosy.blogspot.com, Δευτέρα 21 Μαρτίου).

Τι να πρωτοα-παντήσει κανείς σε κάποιον που ταυτίζει τον ΔΣΕ με το Μεταβατι-κό Εθνικό Συμ-βούλιο της Λι-βύης, την ΕΣΣΔ με τη Γαλλία του Σαρκοζί και τον Ιμπραήμ με τον Καντάφι;

Στο όνομα της «υπεράσπισης της επανάστασης» ή «της εξέγερσης» στη Λιβύη, πολ-λά και διαφορε-τικά τμήματα της Αριστεράς μόλις που έκρυβαν την

ανοχή τους στην ιμπεριαλιστική επέμβα-ση. Χαρακτηριστική περίπτωση, 13 στε-λέχη του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ (μεταξύ αυτών οι Σίσσυ Βωβού, Χρήστος Λάσκος

και Δημοσθένης Παπαδάτος -Ανα-γνωστόπουλος), τα οποία κρατούν τις κλασικές ίσες αποστάσεις, σε άρθρο τους στην Αυγή (26/3/11) με το χαρακτηριστικό τίτλο, «Ούτε Κα-ντάφι – ούτε βομβαρδισμοί».

Επίσης, ανακάλυψαν ότι «η εντολή του ψηφίσματος του ΟΗΕ είναι η σω-

τηρία των αμάχων και όχι η ανατροπή του καθεστώτος», ενώ τους «κατέπληξε ο βαθ-μός ασυδοσίας των βομβαρδισμών, όπου όποιος ήθελε βομβάρδιζε ό,τι ήθελε, χωρίς συνεννόηση μεταξύ τους»! Και επειδή «το επίδικο στην ουσία είναι η αντίσταση και η εξέγερση», θεωρούν ως «θεμιτή την παρο-χή όπλων στους εξεγερμένους για να βοη-θηθούν να ανατρέψουν το καθεστώς».

Δεν τους προβληματίζει ότι το ίδιο προτείνει ο Μπ. Ομπάμα και ο Ντ. Κάμε-ρον; Μόνο στο τέλος αναρωτιούνται «το τι εκπροσωπούν οι εξεγερμένοι και ιδι-αίτερα η ηγεσία τους». Ειδικά το δεύτερο είναι, όχι «ένα άλλο μεγάλο θέμα», όπως λένε, αλλά το θέμα για το οποίο όλη η Αριστερά θα έπρεπε να αναρωτηθεί πριν πάρει θέση υπέρ ή κατά των βομβαρδι-σμών. Οι ίδιοι αφήνουν να εννοηθεί ότι πρόκειται για «αλλαγή φρουράς των με-γαλοστελεχών του Καντάφι που ξαφνικά έγιναν αντικαθεστωτικοί». Και δεν έχουν άδικο.

Ο καιροσκοπισμός ανώτατο στάδιο του «ευρωπαϊκού ανθρωπισμού». Μεγάλα τμήματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς

εμφανίζονται σαν εξαρτήματα των αστικών τους τάξεων. Επικροτούν ή καταδικάζουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

ανάλογα με τη θέση των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων.

Η επέμβαση στη Λιβύη και οι «ίσες αποστάσεις»

nΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

4 Τμήματα της ελληνικής Αριστεράς ανέχονται την επέμβαση στη Λιβύη

«EΠANAΣTAΣEIΣ»

ΛAΘOΣ ΔIAΓNΩΣH

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗΠέρα από τις προαναφερθείσες απόψεις, και ορισμένα τμήματα της επαναστατικής, της αντικαπιταλιστικής ή της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και της αυτονομίας, υποβάθμισαν την αντίθεσή τους στην επέμβαση των ΗΠΑ - Βρετανίας - Γαλλίας και των «προθύμων προστατών» του λαού της Λιβύης, στο όνομα της λιβυκής «εξέγερσης» ή «επανάστασης». Παρασύρθηκαν από τον αυθόρμητο δημοκρατικό ριζοσπαστισμό της λαϊκής και νεανικής έκρηξης στη Λιβύη, αλλά δεν διδάχτηκαν καθόλου ούτε από τα όρια της αιγυπτιακής εξέγερσης, ούτε από τα εμφανή σημεία γρήγορης υποταγής των λιβυκών μαζών σε αστικές δυνάμεις, σε καιροσκόπους πρώην υποστηρικτές τού καθεστώτος Καντάφι ή και σε «εν υπνώσει» συμμάχους των Αμερικανών και των Ισραηλινών. Τις πρώτες ημέρες δόθηκε μια εσωτερική μάχη εντός του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου της Βεγγάζης, η οποία ταχύτατα κρίθηκε υπέρ των υποστηρικτών της ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Όπως καθαρά φαίνεται και από τη σύνθεσή του, το Συμβούλιο αυτό μετατράπηκε σε όργανο, όχι της λαϊκής εξέγερσης, αλλά των πιο διεθνοποιημένων τμημάτων της λιβυκής αστικής τάξης, η οποία ήθελε πιο γρήγορους ρυθμούς ενσωμάτωσης του λιβυκού καπιταλισμού στο διεθνές σύστημα, από ό,τι το διεφθαρμένο και παρηκμασμένο καθεστώς Καντάφι. Δεν είναι καθόλου τυχαία η ταξική αλληλεγγύη προς αυτούς των αντίστοιχων τμημάτων των αραβικών χωρών.Ο αγώνας για τη δημοκρατία ποτέ δεν ήταν ουδέτερος, περισσότερο δε στην εποχή μας, όπου το δημοκρατικό ζήτημα συνδέεται βαθύτερα με το κοινωνικό ζήτημα της εκμετάλλευσης. Η πάλη για τη δημοκρατία ή θα συνδέεται με την Αριστερά, την ανατροπή και το σοσιαλισμό ή θα υποτάσσεται, τελικά, στη σημερινή αστική άρνηση της δημοκρατίας και στον αντιδραστικό ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Έτσι, η μεγαλειώδης αιγυπτιακή εξέγερση, που έγινε στο όνομα της δημοκρατίας, κατέληξε, έστω και προσωρινά (όπως πιστεύουμε), να παραδώσει τον αγώνα της σε μια «δημοκρατική» στρατιωτική χούντα. Όλα αυτά δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση το χαρακτηρισμό των αραβικών εξεγέρσεων ως «επαναστάσεων», όπως βιάστηκαν να εκτιμήσουν ορισμένες από τις δυνάμεις τροτσκιστικής αναφοράς, όπως το ΝΑΚ ή η Γραμματεία της 4ης Διεθνούς, που υποβάθμισαν την αντίθεσή τους στην επέμβαση. Ωστόσο, τα παραπάνω καθόλου δεν δικαιολογούν μια υποτίμηση ή και περιφρόνηση της αφύπνισης των αραβικών λαών, όπως κάνουν τμήματα του «μ-λ χώρου». Η λάθος διάγνωση της «δυναμικής των εξεγέρσεων» οδήγησε διανοητές όπως ο Ν. Σεβαστάκης, να κάνουν λόγο για «αντι-επεμβατική μονομέρεια» (Ελευθεροτυπία, 26/3/11). Με άλλο τρόπο, η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση και το Δίκτυο Σπάρτακος, στα συνθήματα της πρώτης ανακοίνωσής τους, αμέσως μετά την επέμβαση, υποβαθμίζουν τα συνθήματα κατά της επέμβασης, ιεραρχούν ως πρώτη την «αλληλεγγύη στους εξεγερμένους», χωρίς καμία διάκριση από το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο, μετά θέτουν την «ανατροπή του δικτάτορα Καντάφι» και τελευταίο το «έξω όλοι οι Ιμπεριαλιστές» (diktiospartakos.blogspot.com, 21/3/11).

n ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΥΚΙΑΣ, Παρίσι

Ήττα του Σαρκοζί

22 / ΠPIN Δ ΙΕΘΝΗ KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Σε αναδίπλωση υποχρεώνονται οι ηγέτες των αραβικών χωρών που αντιμετωπί-ζουν κύμα εξεγέρσεων. Από τη μια κα-τηγορούν «ξένες δυνάμεις» για δήθεν υποκίνηση των διαδηλώσεων εναντίον

τους και δεσμεύονται να προχωρήσουν σε μεταρ-ρυθμίσεις, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν την οριστική ρήξη με την κοινωνική πλειοψηφία. Από την άλλη, προχωρούν σε αιματηρή καταστολή των κινητοποιήσεων, δολοφονίες διαδηλωτών, παρε-νοχλήσεις και απαγωγές αντικαθεστωτικών.

«Ξένη συνωμοσία» καταγγέλλει και ο σύρος πρόεδρος, Μπάσαρ αλ Άσαντ, σε μία προσπά-θεια να απαντήσει στη δυσαρέσκεια της πλειοψη-φίας των πολιτών για τη μακρόχρονη περίοδο δια-κυβέρνησής του. Ταυτόχρονα, με το φόβο επέκτα-σης της εξέγερσης, η συριακή ηγεσία ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην υλοποίηση μεταρρυθμίσε-ων, με τη σύσταση επιτροπών. Η πρώτη επιτροπή, θα εισηγηθεί νέο αντι-τρομοκρατικό νόμο, «που θα διασφαλίζει την τάξη και την ασφάλεια», προ-κειμένου να καταστεί δυνατή η άρση της κατάστα-σης έκτακτης ανάγκης που ισχύει από το Γενάρη του 1963. Δεύτερη επιτροπή ανακοινώθηκε ότι θα διερευνήσει τις αιματηρές συγκρούσεις των τελευ-ταίων ημερών και τις συνθήκες θανάτου διαδηλω-τών και μελών των δυνάμεων ασφαλείας. Από τις κατασταλτικές πρακτικές του καθεστώτος έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 64 άνθρωποι και έχει τραυ-ματιστεί άγνωστος αριθμός άλλων. Μόλις την Πα-ρασκευή, στις διαδηλώσεις στη Δαμασκό τουλάχι-στον τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από πυ-ρά των δυνάμεων ασφάλειας. Διαδηλώσεις κατά του κόμματος Μπάαθ πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Η ενδεικτικότερη κίνηση ότι η συριακή ηγε-σία ανησυχεί πραγματικά για το ενδεχόμενο επέ-κτασης των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων πά-ντως, είναι η σύσταση τρίτης επιτροπής, η οποία επιφορτίστηκε με την εξέταση της υπόθεσης πε-ρίπου 250.000 Κούρδων. Οι Κούρδοι ζητούν υπη-κοότητα και προς τον παρόν δεν συμμετέχουν στο αντικαθεστωτικό κίνημα.

Στην Υεμένη, ο πρόεδρος Αλί Αμπντουλάχ Σά-λεχ ο οποίος αντιμετωπίζει μεγάλο κύμα αμφισβή-τησης, επιστράτευσε υποστηρικτές του, προκειμέ-νου να εμποδίσει μία ακόμα μεγαλειώδη διαδή-λωση εναντίον του. Οι οπαδοί του συγκεντρώθη-καν μπροστά στο προεδρικό μέγαρο στη Σαναά για να τον ακούσουν να λέει πως δεσμεύεται να θυσιάσει το αίμα και την ψυχή του και ό,τι του εί-ναι ιερό «για χάρη αυτού του μεγάλου λαού». Την ίδια ώρα, σε άλλη πλατεία της συριακής πρωτεύ-ουσας, κοντά στο πανεπιστήμιο, πραγματοποιού-σαν συγκέντρωση δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν προγραμματίσει πορεία προς το προεδρικό μέγαρο την οποία ακύρωσαν. «Φύγε προδότη, ο λαός της Υεμένης επαναστατεί. Εμείς, ο στρατός και η αστυνομία είμαστε ενωμένοι ενα-ντίον της καταπίεσης», φώναζαν οι διαδηλωτές.

Οι αντικαθεστωτικοί ονόμασαν τη μέρα «Πα-ρασκευή που λέμε “αρκετά”», ενώ από την πλευ-ρά τους οι οπαδοί του Σάλεχ «Παρασκευή της αδελφοσύνης». Ο Σάλεχ επέμεινε στην πρόταση να παραδώσει τις εξουσίες του σε μία μεταβατική κυβέρνηση που θα επιβλέψει τις αλλαγές στο Σύ-νταγμα και τη διεξαγωγή εκλογών μετά τις οποίες θα αποχωρήσει από την προεδρία.

«Ελιγμούς» χαρακτήρισε τις προτάσεις του η αντιπολίτευση, απορρίπτοντάς τις στο σύνολό τους και επιμένοντας στην άμεση αποχώρηση του Σά-λεχ από την εξουσία. Επιπλέον η αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Σάλεχ ότι αξιοποιεί την παρου-σία της «αλ Κάιντα» για να τρομοκρατήσει τους διαδηλωτές, αλλά και τις ξένες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, προκειμένου η παρουσία του στην εξουσία να θεωρείται απαραίτητη.

Ως τελευταίο επεισόδιο αυτής της «σχέσης» αναφέρουν την έκρηξη στην αποθήκη σε 100 πο-λίτες και τραυμάτισε 80. Σκληρότερη παραμένει η στάση του καθεστώτος στο Μπαχρέιν, όπου ρό-λο «πυροσβέστη» ανέλαβε ο επικεφαλής του σι-ιτικού αντιπολιτευόμενου συνασπισμού, Wefaq, στον οποίο συμμετέχουν επτά κόμματα. Ο σεΐκ Αλί Σαλμάν, σε συνέντευξη Τύπου, ζήτησε «να τερματιστούν άμεσα οι ξένες επεμβάσεις». Κάλε-

σε «το Ιράν να σταματήσει τις παρεμβάσεις του» και «τη Σαουδική Αραβία και τις άλλες χώρες του Συμβουλίου του Κόλπου να αποσύρουν τα στρα-τεύματά τους».

Αποδέχτηκε ωστόσο την πρόταση του Κουβέιτ για διαμεσολάβηση, η κυβέρνηση του οποίου πα-ραιτήθηκε πάντως την Πέμπτη, προκειμένου να προλάβει και εκείνο με τη σειρά του ενδεχόμε-νη εκδήλωση εξέγερσης… Στο πλαίσιο της λογι-κής της διαφύλαξη της τάξης, της ασφάλειας και της πολιτικής σταθερότητας, ο Σαλμάν σημείωσε ότι το Μπαχρέιν «δεν μπορεί να γίνει πεδίο αντι-παράθεσης ξένων δυνάμεων και ξένων συμφερό-ντων». Πρόσθεσε ταυτόχρονα ότι θα πρέπει και η ηγεσία του εμιράτου να «ακούσει» τους διαδηλω-τές και να πάψει να καλλιεργεί την εικόνα ότι πρό-κειται «για ξένη συνωμοσία».

Επισήμως, το καθεστώς έχει ανακοινώσει ότι 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις συγκρού-σεις διαδηλωτών και αστυνομίας, 250 συνελήφθη-καν και 44 αγνοούνται.

Το εμιράτο βρίσκεται δίπλα στις πλούσιες ενεργειακά, περιοχές της Σαουδικής Αραβίας, όπου κατοικεί η σιιτική μειονότητα. Η πλειοψη-φία των αυτοχθόνων, που μετά βίας ξεπερνούν το μισό εκατομμύριο, είναι σιίτες και ζητούν περισ-σότερες ελευθερίες και συμμετοχή στη διακυβέρ-νηση, καθώς στη βασιλεία βρίσκεται μία σουνιτι-κή οικογένεια εδώ και δύο αιώνες.

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, αναπτύ-χθηκαν γύρω από κρατικά κτίρια και ενεργειακές εγκαταστάσεις 1.500 στρατιώτες από τη Σαουδι-κή Αραβία και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι οποίοι δεν έχουν αποχωρήσει. Προηγήθηκε πρό-σκληση του εμίρη αλ Κχαλίφα που ενεργοποίησε σχετικό άρθρο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Το Μπαχρέιν έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ΗΠΑ και ο ρόλος του είναι κομβικός για τη δι-ατήρηση της κυριαρχίας της Ουάσινγκτον στην πε-ριοχή, καθώς εκεί βρίσκεται η έδρα του 5ου αμε-ρικανικού στόλου που ελέγχει τον Κόλπο. Γι’ αυ-τό η πτώση του εκεί καθεστώτος θα επιδιωχθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ελεγχόμενη.

n ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ

ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

Σε γενικές γραμμές, ο δεύτε-ρος γύρος των νομαρχιακών εκλο-γών στη Γαλλία επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα του πρώτου, αν και η μετάφρασή τους σε ψήφους και έδρες είναι, συνήθως παραπλα-νητική (ιδιαίτερα για τη λεπενική άκρα Δεξιά) και εξαρτάται κυρί-ως από τις συμμαχίες.

Η αποχή και το άκυρο - λευ-κό κυμάνθηκαν σε αστρονομι-κά ύψη (62,3%). Η καθεστωτική Aριστερά πιάνει 50,3%, η κυβερ-νητική Δεξιά 35,5%, ενώ η λεπε-νική Δεξιά παραμένει ισχυρή γύ-ρω στο 12% και μάλιστα, στις πε-

ριφέρειες που είχε τη δυνατότητα να παραμείνει στο β΄γύρο αύξη-σε κατά 10% το ποσοστό της του α΄γύρου! Μια ανάλυση των αποτε-λεσμάτων δείχνει ότι, σε αυτές τις περιφέρειες, όπου ήταν αντιμέτω-πη με την Aριστερά, υποστηρίχτη-κε μαζικά από τους ψηφοφόρους της κυβερνητικής Δεξιάς.

Στους κόλπους της καθεστω-τικής Aριστεράς, το Σοσιαλιστι-κό Κόμμα χάνει δύο μονάδες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες προ-ηγούμενες εκλογές, ενώ οι Πρά-σινοι κερδίζουν 4 μονάδες και το ΓΚΚ –με τους συμμάχους του στο Αριστερό Μέτωπο– 1,2 μονάδες.

Στους δε κόλπους της Δεξιάς, το προεδρικό κόμμα UMP συρρι-κνώνεται στο 19%. Πενιχρότατο αποτέλεσμα που προαναγγέλλει

πανωλεθρία για τις προεδρικές του 2012 και οξύνει την ήδη σο-βούσα κρίση στους κόλπους της σαρκοζικής παράταξης. Ο Σαρ-κοζί, παρά τους «παληκαρισμούς» του έναντι του M. Καντάφι, ουδό-λως φαίνεται ικανός να ανακόψει την κατρακύλα και τίθεται ήδη ζή-τημα ενδεχόμενης αντικατάστα-σής του στην υποψηφιότητα της παράταξης για τις προεδρικές. Σε κάθε περίπτωση, οι τελευταίες θε-ωρούνται χαμένες και οι επίδοξοι δελφίνοι λαμβάνουν ήδη θέσεις για τη «μετασαρκοζική» εποχή. Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφεται η ανοιχτή πλέον σύγκρουση ανάμε-σα στον πρωθυπουργό Φιγιόν και τον ηγέτη του προεδρικού κόμμα-τος Κοπέ αυτή την εβδομάδα.

Τα πράγματα δεν είναι πιό εύ-

κολα για τους σοσιαλιστικό κόμ-μα, αφού, παρά την καταβαράθρω-ση του Σαρκοζί παραμένει στάσι-μο και ανίκανο, σύμφωνα με όλους τους παρατηρητές, «να συνδεθεί με τα λαϊκά στρώματα». Όσο για την «αντινεοφιλελεύθερη» Aριστερά, αυτή δεν κατόρθωσε, παρά την απουσία της αντικαπιταλιστικής Aριστεράς σ’ αυτές τις εκλογές, να κάνει το ποθούμενο από τους ηγέ-τες της άλμα που θα την καθιστου-σε απαράκαμπτη στις ερχόμενες εξελίξεις. Περισσότερο όταν η το-ποθέτηση του Μελανσόν (που προ-βάλλεται ήδη ως ο υποψήφιός της στις προεδρικές) υπέρ της ιμπερια-λιστικής επέμβασης στη Λιβύη (σε αντίθεση με την έστω και χλιαρή αντίθεση του ΓΚΚ) υπονομεύει σο-βαρά το φιλόδοξο εγχείρημά της.

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣτην αντεπίθεση οι κυβερνήσεις Συρίας, Υεμένης, Μπαχρέιν

ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Απεργία στο Mετρό της ΛισαβόναςΣ ε διαρκή απεργιακή κινητοποίηση

από τις αρχές Μαρτίου βρίσκονται οι εργαζόμενοι στο Mετρό της Λισαβό-νας εναντίον της πολιτικής σκληρής λι-τότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνη-σης Σόκρατες – που εκτελεί ουσιαστι-κά χρέη υπηρεσιακής κυβέρνησης από την περασμένη εβδομάδα οπότε και πα-ραιτήθηκε μετά από απόρριψη δέσμης μέτρων από το δεξιό Σοσιαλδημοκρα-

τικό Κόμμα στο κοινοβούλιο. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση Σόκρατες συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό την επιβολή ακραί-ων αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας. Την περασμένη Τρίτη, οι εργαζόμενοι στο Mετρό της Λισαβόνας πραγματοποίη-σαν νέα απεργία, την τέταρτη από τις αρχές Μαρτίου, ενώ έδωσαν νέο απερ-γιακό ραντεβού για τις 5 και 7 Απριλί-ου. Οι εργαζόμενοι αντιδρούν στις περι-κοπές κατά 5% των αποδοχών τους και στο σχεδιασμό της κυβέρνησης για μεί-ωση του κόστους του Mετρό κατά 15%, αλλά και συνολικά στην πολιτική άγριας λιτότητας της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Μπλόκα στη ΒουλγαρίαΧιλιάδες πολίτες πραγματοποίη-

σαν πορείες και αποκλεισμούς οδικών αξόνων του εθνικού και επαρ-χιακού δικτύου για διάστημα μερικών ωρών σε τουλάχιστον 15 μεγάλες πό-λεις της Βουλγαρίας την περασμένη Κυριακή, διαμαρτυρόμενοι για τις εξο-ντωτικές τιμές των καυσίμων. Η κινη-τοποίηση είναι η δεύτερη τις δύο τε-λευταίες εβδομάδες και διακριτό ρόλο στη διοργάνωσή της έπαιξαν ομάδες του facebook. Τα λαϊκά στρώματα της Βουλγαρίας αδυνατούν να αντεπεξέλ-θουν στο υψηλότατο κόστος των καυ-σίμων, για το οποίο την κύρια ευθύνη έχει η εταιρεία Lukoil με τη μονοπωλι-ακή της θέση. Η κατάσταση είναι δυ-σβάσταχτη για τις λαϊκές οικογένειες, παρά το «πάγωμα» των τιμών των καυ-σίμων που επήλθε ύστερα από συνεν-νόηση της κυβέρνησης με τη Lukoil. Έτσι απαιτούν από όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου να λάβουν έκτακτα μέτρα για τη μείωση των τιμών.

Στρατός κατά απεργών στην ΟνδούραΣ υνεχίζεται η απεργία διαρκείας των

εκπαιδευτικών στην Ονδούρα η οποία ξεκίνησε από τις αρχές Μαρτί-ου διεκδικώντας κατάργηση νομοσχε-δίου της κυβέρνησης που ιδιωτικοποι-εί την εκπαίδευση και καταργεί εργασι-ακά τους δικαιώματα.

Την Τετάρτη, ο αγώνας των εκπαι-δευτικών έλαβε πανεργατικές διαστά-σεις. Το Εθνικό Μέτωπο Λαϊκής Αντί-στασης και άλλες συνδικαλιστικές ορ-γανώσεις κήρυξαν γενική απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης στων αγώνα των εκπαιδευτικών. Οι κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα αντιμετωπίστηκαν με άγρια καταστολή. Εκτός από την αστυ-νομία κατέβηκε και ο στρατός εναντίον των απεργών, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και σφαίρες.

Νικήτας Γεράνης

KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Bρετανοί συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο στις 26 Μάρτη για να αποδοκιμάσουν την πολιτική

περικοπών του Ντέιβιντ Κάμερον, που πλέον απειλεί ακόμη και την υπόσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Επόμενος

στόχος η διοργάνωση πανεθνικής απεργίας ενάντια στο αντι-ασφαλιστικό που ετοιμάζουν.

Συγκέντρωση - σταθμός στο ΛονδίνοnΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Μπορεί ακόμα και μετά από μία εβδομάδα οι εκτιμή-σεις να μην έχουν καταλή-ξει στον αριθμό των συμ-μετεχόντων, αλλά ήταν σί-

γουρα το μεγαλύτερο συλλαλητήριο που γνώρισε το Λονδίνο τις τελευταίες δεκαε-τίες, μεγαλύτερο ακό-μα και από τις αντιπο-λεμικές διαδηλώσεις - σταθμό του 2003 ενά-ντια στην εισβολή στο Ιράκ. Τους δρόμους της βρετανικής πρωτεύου-σας πλημμύρισαν μέ-χρι και 400.000 διαδη-λωτές που ανταποκρί-θηκαν στο κάλεσμα του Συνεδρίου Εργατικών Ενώσεων (ΤUC), που αγκαλιάζει όλα τα συν-δικάτα της χώρας και εκπροσωπεί 6,5 εκατ. εργαζόμενους, για μια μέρα με τον τίτλο «Πο-ρεία για την εναλλακτι-κή» που συνδυάστηκε με δράσεις από ακτιβι-στές και συλλογικότη-τες που καλούσαν παράλληλα σε μια μέρα πολιτικής ανυπακοής.

Η εναλλακτική αυτή φαίνεται ότι είναι περισσότερο από αναγκαία μετά από τα σκληρά μέτρα λιτότητας και περικοπών στο κοινωνικό κράτος και το δημόσιο το-μέα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση Κά-μερον. Με το πλέον αναμενόμενο επιχεί-ρημα του νοικοκυρέματος, εν μέσω οικο-νομικής κρίσης, του κατεστραμμένου κρά-τους που άφησε η προηγούμενη κυβέρνη-ση, η κυβέρνηση συνεργασίας την Βρε-τανίας εκ στόματος του υπουργού οικο-νομικών Τζώρτζ Όσνμπορν προγραμμα-τίζει περικοπές ύψους 83 δισεκατομμυ-ρίων στα επόμενα πέντε χρόνια, μείωση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα κατά 500.000 με περισσότερες από 50.000 να κόβονται από το Εθνικό Σύστημα Υγεί-ας, για το οποίο προετοιμάζει και ιδιωτι-κοποιήσεις.

Παράλληλα προβλέπεται αύξηση φό-ρων και περικοπή επιδομάτων, ενώ προ-γραμματίζεται και αύξηση του ορίου συ-νταξιοδότησης στα 66 χρόνια ως το 2020. Η επίθεση αυτή έρχεται τη στιγμή που οι εργαζόμενοι της χώρας βλέπουν το χρημα-τικό κόστος της επέμβασης στη Λιβύη να υπολογίζεται στα 100 εκατομμύρια στερ-λίνες για 4-6 εβδομάδες.

Οι αριθμοί συνεχίζουν να σκιαγρα-φούν ένα τοπίο άγριας εκμετάλλευσης, αν αναλογιστεί κανείς ότι εν μέσω οικο-νομικής κρίσης το τραπεζικό σύστημα της χώρας στηρίχτηκε με 850 δισεκατομμύ-ρια στερλίνες (περίπου το 40% του ΑΕΠ) ενώ ο προσωπικός πλούτος του πλουσιό-τερου 10% του πληθυσμού ανέρχεται στα 4.000 δισεκατομμύρια όπως γράφει χαρα-κτηριστικά ο Γκρεγκ Φίλο στο Γκάρντιαν. Τη βαρβαρότητα συμπληρώνει και ο ήδη ψηφισμένος νόμος που φέρνει περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση της ανώ-τατης εκπαίδευσης και που προκάλεσε την έκπληξη των μαζικών φοιτητικών διαμαρ-

τυριών του χειμώνα, τη στιγμή που η ανερ-γία στους νέους της Αγγλίας υπολογίζε-ται στο 20%.

Σε αυτό το τοπίο εκατοντάδες χιλιά-δες εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους του δημόσιου τομέα, από καθηγητές, τα-χυδρομικούς και εργαζόμενους υγειονο-

μικούς στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, μέχρι καλλιτέχνες και φοιτητές, γονείς με παι-διά, συνταξιούχοι και νεολαία γέμισαν τους δρόμους του Λονδίνου το Σάββατο που μας πέρασε.

Πάνω από 600 λεωφορεία αλλά και τρένα από όλη τη χώρα έφτασαν γεμά-τα από διαδηλωτές, ενώ σύμφωνα με τα

συνδικάτα υπήρξαν πολλοί που δεν κατά-φεραν να βρουν μέσο μεταφοράς προς το Λονδίνο λόγω υπερπληρότητας. Πανό και πλακάτ, σφυρίχτρες, χιουμοριστικές φορε-σιές, και ένας Δούρειος Ίππος που κάηκε συμβολικά κατά τη διάρκεια της πορείας έδωσαν το δικό τους χρώμα.

«Αυτό είναι μόνο η αρχή. Χρειαζόμα-στε ένα σχέδιο αντίστασης που θα περι-λαμβάνει συντονισμένες απεργίες» δή-λωσε ο Λιν Μακλάσκι, επικεφαλής του Unite, του μεγαλύτερου σωματείου της χώρας, μπροστά στην οργή που εμφανί-στηκε να παίρνει πλέον μορφή στους δρό-μους του Λονδίνου.

Αυτή ήταν και η προτροπή του γενικού γραμματέα του σωματείου PCSU, Μαρκ Σερότκα: «Φανταστείτε τον αντίκτυπο που θα είχε αν εκτός από το να διαδηλώνουμε

μαζί, απεργούσαμε και μαζί». Δηλώσεις στήριξης κατά τη διάρκεια της συγκέντρω-σης έκανε και ο πρόεδρος των Εργατι-κών, Εντ Μίλιμπαντ, που όμως δυσκολεύ-εται να αποκρύψει το προεκλογικό τους πρόγραμμα που κάνει λόγο ξεκάθαρα για 20% περικοπές δαπανών στο δημόσιο το-

μέα, μόλις 5% λιγότε-ρο από αυτό που τώρα εφαρμόζει η κυβέρνη-ση Κάμερον.

Μαζί με τα, εμπνευ-σμένα από τον παγκό-σμιο αναβρασμό, κα-λέσματα να μετατρα-πεί η πλατεία Τραφάλ-γκαρ σε μια νέα πλα-τεία Ταχρίρ, καθιστι-κές διαμαρτυρίες και καταλήψεις πολυτελών καταστημάτων οργά-νωσε και το περίφημο κίνημα UKUncut που τους τελευταίους μή-νες έχει κάνει αισθη-τή την παρουσία του με δράσεις ενάντια σε επιχειρήσεις που φο-ροδιαφεύγουν.

Την ίδια ακριβώς τακτική εφάρμοσαν και το Σάββατο καταλαμβάνοντας ανάμε-σα στα άλλα και το περίφημο κατάστημα ντελικατέσεν Fortum & Mason, του οποί-ου ο ιδιοκτήτης αποφεύγει 10.000.000 σε φόρους κάθε χρόνο, ποσό που θα μπορού-σε να καλύπτει τους ετήσιους μισθούς 500 νοσοκόμων.

Εκεί ήταν και ένα από τα σημεία που έκανε βίαιη επέμβαση η αστυνομία, που προσέφυγε συνολικά σε 201 συλλήψεις. Σε μία διαδήλωση που κανείς δεν θα μπο-ρούσε να μιλήσει για εκτεταμένα επεισό-δια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώ-ρας επέλεξαν, επαναλαμβάνοντας το γνω-στό μοτίβο, να εστιάσουν στις λίγες ζημιές που προκλήθηκαν σε τράπεζες και αλυσί-δες καταστημάτων.

Η απάντηση δόθηκε σύντομα και από την κυβέρνηση που επιλέγει, βλέποντας την κοινωνική αναταραχή που οι ανισό-τητες κυοφορούν, μεγαλύτερη αυταρχικο-ποίηση του κράτους με την υπουργό Εσω-τερικών να αναγγέλει στο Κοινοβούλιο ότι εξετάζεται η διεύρυνση των εξουσιών της αστυνομίας, αλλά και η ποινικοποίη-ση της κουκούλας!

Κι ενώ σύμφωνα με δημοσκόπηση που οργανώθηκε από το Συνέδριο Εργατικών Ενώσεων περισσότεροι από 50% των ερω-τηθέντων συμφώνησαν με τους στόχους της διαδήλωσης, ο δρόμος της αντεπίθε-σης είναι ακόμα μακρύς για τους εργαζό-μενους. Προς το παρόν κάποια συνδικάτα κινούνται για μια συντονισμένη απεργία με θέμα το συνταξιοδοτικό στο τέλος Ιου-νίου, αλλά αυτό δεν μοιάζει αρκετό.

Κι αν η εξέγερση είναι η γλώσσα αυ-τών που κανείς δεν τους ακούει, οι εργα-ζόμενοι της Βρετανίας πρέπει να συλλαβί-σουν τις πρώτες λέξεις.

Μπορεί η 26η Μαρτίου να ήταν μία μέ-ρα αισιοδοξίας για τις συλλογικές διεκδι-κήσεις, αλλά η επιτυχία τους έχει όνομα, λέγεται απεργία!

ΑσπίδαπροστασίαςαπόΕρντογάνσεΚούρδους!nΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

Την πρώτη επίσημη επίσκεψη τούρκου πρωθυ-πουργού στο κουρδικό ομόσπονδο κρατίδιο του Ιράκ, γνωστό και ως «ιρακινό Κουρδιστάν», πραγ-ματοποίησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο τούρκος πρωθυπουργός ο οποίος συνοδευόταν από τον υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου συνα-ντήθηκε στην πρωτεύουσα Ερμπίλ με τον Πρόεδρο της Περιφερειακής Κυβερνήσεως του Κουρδιστάν (και παλαιό γνώριμο της Τουρκίας) Μασούντ Μπαρ-ζανί και τον ανιψιό του προέδρου και πρωθυπουρ-γό, Νετσιρβάν Μπαρζανί. Είχε ήδη συναντηθεί στη Βαγδάτη με τον άλλο ιστορικό ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ και πρόεδρο του ομόσπονδου Ιράκ από το 2005, Τζαλάλ Ταλαμπανί. Η επίσκεψη συνιστά μεγάλη στροφή της τουρκι-κής εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Ήδη από το τέλος της πρώτης εισβολής της Δύσης στο Ιράκ το 1991, η Τουρκία αντιδρούσε στη αναγνώρι-ση μιας ντε φάκτο κουρδικής μειονότητας, υπό την προστασία του διεθνή παράγοντα στο βόρειο τμή-μα του Ιράκ. Προκαλούσε ανασφάλεια στην Τουρ-κία η δημιουργία κουρδικού κράτους από την ορι-στικοποίηση του διαμελισμού του Ιράκ. Η παρουσία του ΡΚΚ και στις δύο πλευρές των συνόρων, περι-έπλεκε ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η Τουρ-κία υποδαύλιζε τον ανταγωνισμό στο εσωτερικό του κουρδικού λαού με σκοπό να υποθηκεύσει την κουρδική αυτονομία. Στη δεύτερη εισβολή της Δύ-σης στο Ιράκ, οι κουρδικές παραστρατιωτικές δυ-

νάμεις αποδείχθηκαν οι μοναδικοί σύμμαχοι των Αμερικανών στο Ιράκ και ανταμείφθηκαν. Σημειώνεται ότι η εισβολή έγινε χωρίς τη συμμετοχή του τουρκικού στρατού. Αυτό δημι-ούργησε νέα δεδομένα στην περι-οχή: Την υπαγωγή της πόλεως του Κιρκούκ, των πετρελαιοφόρων κοι-τασμάτων της υπό κουρδικό έλεγ-χο και την αναγνώριση ομόσπον-δου κράτους υπό κουρδική διοίκη-

ση. Η πλούσια σε πετρέλαιο πόλη αποτελεί τα τε-λευταία χρόνια το «Μήλον της Έριδος» μεταξύ της Τουρκίας και των Κούρδων του Ιράκ, με την πρώ-τη να υποστηρίζει ότι αποτελεί ιστορική κοιτίδα των Τουρκομάνων της περιοχής και τους δεύτερους να προσανατολίζονται στη ντε φάκτο ενσωμάτωσή της στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν. Παρά τις συγκρούσεις σε διπλωματικό επίπεδο αναπτύχθηκαν λόγω των νέων δεδομένων στην πε-ριοχή ισχυρές συμμαχίες μεταξύ της τουρκικής και κουρδικής αστικής τάξης. Από την Αρμπίλ ο τούρ-κος πρωθυπουργός επιχείρησε άνοιγμα όχι μόνο στους Κούρδους του Ιράκ, αλλά κυρίως της Τουρ-κίας δηλώνοντας ότι «στις περιοχές που ζουν κουρ-δικής καταγωγής πολίτες μας, βάζουμε τέλος στις διακρίσεις και τις πολιτικές άρνησης και ενισχύου-με τους δεσμούς του κράτους με το λαό». Ακούγε-ται ως ειρωνεία αλλά η Τουρκία έγινε ο μεγαλύτε-ρος ξένος επενδυτής στο «ιρακινό Κουρδιστάν». Τα οικονομικά συμφέροντα αποτέλεσαν μοχλό πίεσης και αλλαγής της στροφής της τουρκικής προσέγγι-σης προς την αναδυόμενη κουρδική αστική τάξη. Η συνεργασία στο θέμα της ενέργειας είναι που «ερε-θίζει» όλους τους εμπλεκόμενους. Αποτελεί μεγά-λης σημασίας η οικονομική συνεργασία ανάμεσα στην Τουρκία και την Κουρδική Διοίκηση για την αναζήτηση νέων και την αξιοποίηση νέων και πα-λαιών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Η Άγκυρα έχει σπεύσει να ενθαρρύνει τουρκικές πρωτοβουλίες του εγχώριου κεφαλαίου στη ευρύ-τερη περιοχή του «ιρακινού Κουρδιστάν». Τουλά-χιστον τρεις τουρκικές ενεργειακές εταιρείες συμ-μετέχουν σε σχήματα στη δαπανηρή μα επιστα-μένη έρευνα και δοκιμαστική εξόρυξη του υπεδά-φους προς αναζήτηση πετρελαίου και όπως δίνουν οι πληροφορίες μέχρις στιγμής υπάρχουν θετικά αποτελέσματα προς όφελος αυτών των εταιρειών. Ο στόχος των πρωτοβουλιών είναι να γίνει η Τουρ-κία ο άξονας που μέσω αυτής θα διοχετεύονται τε-ράστιες ποσότητες φυσικού αερίου προς την ευρω-παϊκή αγορά. Η συμφωνία Τουρκίας και την Κουρ-δικής Διοίκησης του βόρειου Ιράκ έχει ένα αγκάθι: Έως και σήμερα υπάρχει ασυμφωνία της Ερμπίλ με την Βαγδάτη στο θέμα της τελικής ευθύνης χά-ραξης περιφερειακής πολιτικής και κυρίως, της δι-αμόρφωσης του ύψους του μερίσματος των πετρε-λαϊκών προσόδων. Η πρωτοβουλία του Ερντογάν να επισκεφθεί το Βό-ρειο Ιράκ προκάλεσε εκνευρισμό στους Κούρδους της Τουρκίας, που επεσήμαναν τη χρονική στιγμή που πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη αυτή, λίγο δη-λαδή πριν από τις εκλογές στην Τουρκία. Το ΡΚΚ δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των Κούρδων του Β. Ιράκ και της Τουρκίας, καλλιεργώντας παράλληλα την ιδέα το ΡΚΚ να πάρει τη σκυτάλη από το κύμα των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο.

Τουλάχιστον 100 εκατ. στερλίνες

θα στοιχίσει στην Aγγλία η ιμπεριαλιστική εισβολή

στη Λιβύη

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Δικομματική ήττα στη Γερμανία

Η ατμόσφαιρα είναι βαριά στο μέγαρο «Κόνραντ Αντενάου-ερ» – την έδρα του γερμα-νικού Χριστιανοδημοκρατι-κού Κόμματος στο Βερολί-

νο. Μελαγχολικό το κλίμα και στο μέγαρο «Βί-λι Μπραντ» – την έδρα του Σοσιαλδημοκρατι-κού Κόμματος. Τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών της περασμένης Κυριακής σε δύο γερμανικά κρατίδια, στη Βάδη - Βυρτεμβέργη και τη Ρηνανία - Παλατινάτο φαίνεται να αλλά-ζουν το πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία, δύο χρόνια πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές.

όπου ήταν αντιπολίτευση– κατά 2,4%. Οι Σοσι-αλδημοκράτες είδαν τα ποσοστά τους να μει-ώνονται και στα δύο κρατίδια: Στη Βάδη - Βυρ-

τεμβέργη κατά 2,1% με αποτέ-λεσμα να χάσουν τη δεύτερη θέση από τους Πράσινους και στη Ρηνανία - Παλατινάτο κα-τά 10 ποσοστιαίες μονάδες! «Τι πανωλεθρία, τι καταστρο-φή για τα δύο μεγάλα κόμμα-τα, που θεωρούνται εκπρόσω-ποι του μεσαίου χώρου» γρά-φει η Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ και προσθέτει: «Πρόκειται για μια ήττα που δεν θα επηρεάσει μόνο τα δύο νοτιοδυτικά κρατί-δια αλλά ολόκληρη τη χώρα». Στα δύο κρατίδια υπήρχε μόνο ένας νικητής: Οι Πράσινοι! Στη Βάδη - Βυρτεμβέργη εκτοξεύ-θηκαν από το 11,7% που είχαν

το 2006 στο 24,2% (!), υπερδιπλασιάζοντας τις δυνάμεις τους και αναμένεται για πρώτη φο-ρά στην ιστορία τους να αναδείξουν τον ηγέτη τους Βίνφριντ Κρέτσμαν σε πρωθυπουργό του κρατιδίου, σε συνεργασία με τους Σοσιαλδημο-κράτες. Στη Ρηνανία - Παλατινάτο, οι Πράσινοι τριπλασίασαν τις ψήφους τους, από 4,6% στο 15,4 %. Όσο και αν ο Κρέτσμαν εκπροσωπεί την πιο συντηρητική τάση στους κόλπους των Πρασίνων (υπέρμαχος της ορθής λειτουργίας

της αγοράς), η εντυπωσιακή άνοδος του κόμ-ματος δείχνει μια νέα τάση στη Γερμανία και δεν συνδέεται απλώς με τις οικολογικές ανησυ-χίες των ψηφοφόρων μετά την πυρηνική κατα-στροφή στην Ιαπωνία, όπως έσπευσε να υπο-στηρίξει η Μέρκελ. «Το νέο κέντρο της κοινωνί-ας αποστασιοποιείται βήμα προς βήμα από τη Χριστιανοδημοκρατική και την παραδοσιακή, συντηρητική άποψη για τον κόσμο», σημειωσε χαρακτηριστικά το περιοδικό Σπίγκελ. «Η Γερ-μανία δεν είναι πλέον μια χώρα ,που βρίσκεται σταθερά στα χέρια των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών» σημείωσε το αμε-ρικανικό περιοδικό Τάιμ. Η γερμανική οικονο-μική εφημερίδα Χάντελσμπλατ τονίζει :«Η Μέρ-κελ μοιάζει εξαντλημένη. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα βρει ξανά τη δύναμη για να βγει από τη βαθιά τρύπα στην οποία έχει πέσει τους περα-σμένους μήνες».

Η γερμανίδα καγκελάριος είδε ταυτόχρονα τους συμμάχους της Ελεύθερους Δημοκράτες να καταποντίζονται στα δύο κρατίδια και τώρα «θα αναγκαστεί να αναζητήσει νέους τρόπους για να κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλο-γές», σχολίασαν οι Φανάνσιαλ Τάιμς στη γερμα-νική τους έκδοση.

Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Άγκελα Μέρκελ ίσως επιδιώξει να βρει εκλογικό σω-σίβιο σε ομοσπονδιακό επίπεδο στους Πράσι-νους, καθώς έχει ήδη υπάρξει μια πρώτη συ-νεργασία μαζί τους στο Αμβούργο το 2008. Το

πιθανότερο είναι πάντως η Μέρκελ να εγκατα-λείψει το 2013 την πολιτική σκηνή και οι Χριστι-ανοδημοκράτες να χάσουν την εξουσία. Κάτι που θα επηρεάσει αντικειμενικά τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο και για τους Σοσι-αλδημοκράτες τα μηνύματα δεν είναι αισιόδο-ξα, αφού σε όλες τις μέχρι σήμερα τοπικές ανα-μετρήσεις χάνουν περισσότερες ψήφους από τους Χριστιανοδημοκράτες!

«Η κρίση χρέους στην Ευρώπη ίσως λά-βει μια διαφορετική μορφή, αν μια νέα πολιτι-κή ηγεσία στη Γερμανία ακολουθήσει πολιτι-κή λιγότερης λιτότητας, μικρότερης επιβάρυν-σης στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες» σημειώνει το αμερικανικό περιοδικό Φορμπς. Ακόμη και σήμερα «με την Μέρκελ εξασθε-νημένη, μπορεί να δούμε τους Πράσινους να αναγκάζουν το Βερολίνο να προχωρήσει σε μια νέα κατεύθυνση, επιτρέποντας για παράδειγμα στην Ελλάδα να παρατείνει για 30 χρόνια την αποπληρωμή του χρέους της» εκτιμά ο Βλάντ Σινιορέλι, επικεφαλής του τμήματος Παγκόσμι-ας Έρευνας στο Ινστιτούτο Μπρέτον Γουντς, στο Νιου Τζέρσι. Όσο και αν η Μπούντεσμπανκ είναι αυτή που αποφασίζει…

Σε ζόρια το Ισραήλ

Σε πλήρη λειτουργία βρίσκεται και πάλι ο μηχανισμός προπαγάν-δας αλλά και ολόκληρο το διπλω-ματικό σώμα του Ισραήλ για να συ-κοφαντήσει την προγραμματισμένη για τον Μάιο αναχώρηση του δεύ-τερου «Στόλου της Ελευθερίας» με προορισμό της Γάζα. Ο Νετανιά-χου κάλεσε προσωπικά τον γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, να αποτρέ-ψει τον απόπλου του στόλου υπο-στηρίζοντας ότι αποτελεί πρόκλη-ση για την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ. Την ίδια ώρα αρκετοί από τους δημοσιογράφους, ακα-δημαϊκούς και πολιτικούς –που σε τέτοιες περιπτώσεις αναλαμβά-νουν να εκτελέσουν διατεταγμέ-νη υπηρεσία για το Τελ Αβίβ– αρ-χίζουν να ξετυλίγουν το κουβάρι περί «ακραίων ισλαμιστών τρομο-κρατών», οι οποίοι θα συμμετέχουν στην αποστολή. Ο μηχανισμός προ-παγάνδας βέβαια αναμένεται αυτή τη φορά να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα καθώς στην πλειονότη-τά τους οι συμμετέχοντες στην απο-στολή προέρχονται από χώρες της Ευρώπης. Όπως εξηγούσε η ισρα-ηλινή εφημερίδα Χααρέτζ στο στό-χαστρο της προπαγάνδας βρίσκο-νται ηδη αρκετές οργανώσεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, που στηρί-ζουν την πρωτοβουλία. Στην Ελλά-δα βέβαια οι «άνθρωποι της ισραη-λινής πρεσβείας» αναμένεται να ρί-ξουν και πάλι το βάρος τους στο ρό-

λο της Τουρκίας στην αποστολή – παρά το γεγονός ότι αυτή τη φορά η τουρκική ανθρωπιστική οργάνω-ση IHH δεν παίζει κεντρικό ρόλο στη διοργάνωση.

Ματωμένη Ακτή

Τρομακτικές διαστάσεις λαμβάνουν οι εσωτερικές συγκρούσεις στην Ακτή Ελεφαντοστού, καθώς σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό τουλάχιστον 800 άτο-μα σκοτώθηκαν την Πέμπτη στην πό-λη Ντουέκουε. Δυνάμεις του απερχό-μενου προέδρου Λορέντ Γκμπάγκμπο, ο οποίος αρνείται να παραιτηθεί μετά την ήττα του στις εκλογές, συγκρούο-νται με τις δυνάμεις του Αλασάν Ου-

ατάρα, οι οποίες πιστεύεται ότι ελέγ-χουν πλέον το 80% της χώρας. Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές το προε-δρικό παλάτι στην πρωτεύουσα Αμπι-τζάν είχε κυκλωθεί από ισχυρές δυ-νάμεις του νέου προέδρου, οι οποίες όμως κινούνταν αργά για την κατάλη-ψη του πραγματικά απόρθητου κτιρίου. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες του-λάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα και 494 σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων. Αξιωματού-χοι του ΟΗΕ πάντως αναφέρουν πως και οι δυνάμεις του Ουατάρα πραγμα-τοποιούν «σημαντικές παραβιάσεις αν-θρωπίνων δικαιωμάτων» κατά την προ-έλασή τους προς το προεδρικό μέγαρο. Ο Ουατάρα, η εκλογή του οποίου ανα-

γνωρίστηκε άμεσα από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία είχε ζητήσει διεθνή στρατιωτι-κή επέμβαση.

Περικοπές στη Ν. Υόρκη

«Ημέρα Οργής εναντίον των πε-ρικοπών» στο πρότυπο των αραβι-κών συγκεντρώσεων οργάνωσαν χι-λιάδες άτομα στη Νέα Υόρκη δια-μαρτυρόμενα για τις περικοπές του δημοκρατικού κυβερνήτη στο σύστη-μα δημόσας υγείας και εκπαίδευ-σης. Ο Άντριου Κουόμο, που ανέ-λαβε πρόσφατα τα καθήκοντά του έχει εξαγγείλει περικοπές 2,8 δισ. δολαρίων σε υπηρεσίες ιατροφαρ-μακευτικής περίθαλψης, οι οποίες

θα επηρεάσουν άμεσα τα φτοχώτε-ρα στρώματα της πολιτείας. Ο ίδιος κατάφερε να παγώσει για μια ακό-μη φορά την παροχή σχεδόν 2 δισ. δολαρίων για τις ανάγκες των δημό-σιων σχολείων – υπόθεση που εκρε-μεί από το 2006 καθώς συναντά τις λυσσαλέες αντιδράσεις του λόμπι των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυ-μάτων. Παρά το γεγονός ότι ο νέος κυβερνήτης αποδίδει τις περικοπές στο τεράστιο έλλειμμα του προϋπο-λογισμού της πολιτείας, ο ίδιος έχει προτείνει μειώσεις της φορολογί-ας στα μπόνους στελεχών της Γουόλ Στριτ και στα εισοδήματα των ανώ-τερων εισοδηματικών στρωμάτων γεγονός που αναμένεται να μειώσει τα έσοδά του κατά 10 έως 12 δισ. δολάρια.

Οργή στο Αφγανιστάν

Αφορμή για μεγάλες αντικυ-βερνητικές, αντινατοϊκές και αντι-αμερικανικές διαδηλώσεις και συ-γκρούσεις που στοίχισαν τη ζωή 14 ανθρώπων στο Αφγανιστάν αποτέ-λεσε το κάψιμο ενός κορανίου στις ΗΠΑ. Οι διαδηλωτές αφόπλισαν τους φρουρούς και πυρπόλησαν κτίριο του ΟΗΕ ενώ εκατοντάδες άτομα πραγματοποίησαν συγκε-ντρώσεις στην Κανταχάρ και άλ-λες πόλεις. Επτά από τα θύματα είναι ξένοι. Ταυτόχρονα τουλάχι-στον δυο άτομα σκοτώθηκαν από δυνάμεις του ΝΑΤΟ, ενώ επιχει-ρούσαν να εισέλθουν σε στρατιω-τική βάση. Οι διαδηλώσεις και η επίθεση εναντίον του κτιρίου και των υπαλλήλων του ΟΗΕ αναμένε-ται να αποτελέσουν αφορμή για πε-ραιτέρω καθυστέρηση της μεταβί-βασης εξουσίων αστυνόμευσης από τα στρατεύματα κατοχής στις τοπι-κές αρχές ασφάλειας.

Στη Βάδη - Βυρτεμβέργη, οι Χριστιανοδημο-κράτες απώλεσαν τη διακυβέρνηση του κρατι-δίου ύστερα από 58 χρόνια αν και ενίσχυσαν τις δυνάμεις του στη Ρηνανία - Παλατινάτο –

ΠEPIσκόπιο

Ελάχιστες είναι οι ελπίδες που υπάρχουν για μια θετι-κή, προωθητική κατάληξη των παγκόσμιων συνομιλιών που ξεκινούν αύριο στη Μπανγκόγκ της Ταϊλάνδης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η σύνοδος πραγματοποιείται πέντε μήνες μετά την αποτυχημένη

σύνοδο του Κανκούν στο Μεξικό, όπου δεν επιτεύχθη-κε καμιά πρόοδος στο ζήτημα της επέκτασης του πρω-τοκόλλου του Κιότο ή στις περαιτέρω περικοπές των επικίνδυνων εκπομπών. Δεν αποκλείεται στην Ταϊλάν-δη να δούμε την επανάληψη του ίδιου έργου...

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011